3. PowÅ‚oki zanurzeniowe (ogniowe) PowÅ‚oki metalowe nakÅ‚adane metodÄ… zanurzeniowÄ… sÄ… skutecznym, dÅ‚ugotrwaÅ‚ym i ekonomicznym zabezpieczeniem, głównie stopów żelaza przed korozjÄ… elektrochemicznÄ…, a w wypadku niektórych rodzajów powÅ‚ok także przed korozjÄ… chemicznÄ…. Nanoszenie powÅ‚ok polega na zanurzaniu pokrywanego metalu w kÄ…pieli z roztopionego metalu powÅ‚okowego, dlatego nakÅ‚adany metal musi mieć stosunkowo niskÄ… temperaturÄ™ topnienia, a metal pokrywany nie może tracić swych wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci fizycznych w tej temperaturze. Warunki te speÅ‚niajÄ…: cyna (tt = 232°C), ołów (tt = 372°C), cynk (tt = 419°C) i aluminium (tt = 660°C), nakÅ‚adane na stal, żeliwo lub miedz. Zależnie od rodzaju nakÅ‚adanego metalu wyróżnia siÄ™: cynowanie, oÅ‚owiowanie, cynkowanie i aluminiowanie. Najbardziej rozpowszechnionÄ… technologiÄ… metalizacji zanurzeniowej jest cynkowanie. Nowsze technologie wykorzystujÄ… roztopione wieloskÅ‚adnikowe stopy metali w procesie cynkowania bÄ…dz aluminiowania, co daje znacznie wiÄ™kszÄ… trwaÅ‚ość korozyjnÄ… powÅ‚ok. Proces pokrywania zanurzeniowego przedmiotu pokrywanego skÅ‚ada siÄ™ z kilku operacji: - obróbki wstÄ™pnej, - topnikowania, - nakÅ‚adania powÅ‚oki, - obróbki koÅ„cowej. Niektóre technologie cynkowania i aluminiowania zanurzeniowego mogÄ… być także beztopnikowe. Obróbka wstÄ™pna obejmuje usuwanie zanieczyszczeÅ„, odtÅ‚uszczanie, trawienie i pÅ‚ukanie pokrywanych przedmiotów. Zgrubnie oczyszczone wyroby wkÅ‚ada siÄ™ do alkalicznej kÄ…pieli odtÅ‚uszczajÄ…cej, nastÄ™pnie do kÄ…pieli trawiÄ…cej (rozcieÅ„czony kwas mineralny rozpuszcza rdzÄ™ i zgorzelinÄ™ aż do uzyskania czystej metalicznej powierzchni) i pÅ‚ucze strumieniem wody. Półwyroby - taÅ›my, drutu i blachy poddaje siÄ™ obróbce wstÄ™pnej sposobem ciÄ…gÅ‚ym, przeciÄ…gajÄ…c je z okreÅ›lonÄ… prÄ™dkoÅ›ciÄ… przez wanny z odpowiednimi kÄ…pielami. Obróbka wstÄ™pna odlewów żeliwnych polega na piaskowaniu i oczyszczaniu z resztek piasku w strumieniu sprężonego powietrza. Topnikowanie polega na zanurzeniu pokrywanych przedmiotów w roztworze odpowiednich zwiÄ…zków chemicznych lub ich mieszanin. Topnik oczyszcza powierzchniÄ™ pokrywanego metalu z pozostaÅ‚oÅ›ci tlenków, zapobiega jej utlenieniu przed wprowadzeniem do stopionej kÄ…pieli. Topniki uÅ‚atwiajÄ… zwilżenie pokrywanych powierzchni przez ciekÅ‚y metal oraz wspomagajÄ… reakcjÄ™ miÄ™dzy powierzchniÄ… stali a roztopionym nakÅ‚adanym metalem. Pokrywane przedmioty mogÄ… być topnikowane metodÄ… suchÄ… lub mokrÄ…. W metodzie suchej przygotowany wyrób zanurza siÄ™ w wodnym roztworze topnika, nastÄ™pnie wyjmuje i suszy. W metodzie mokrej oczyszczony i wypÅ‚ukany mokry przedmiot wprowadza siÄ™ do kÄ…pieli metalowej przez warstwÄ™ spienionego topnika pokrywajÄ…cego powierzchniÄ™ tej kÄ…pieli. FunkcjÄ™ topnika i obróbki wstÄ™pnej może speÅ‚niać wyżarzanie w atmosferze utleniajÄ…cej a nastÄ™pnie redukujÄ…cej. Innym sposobem zastÄ…pienia topnikowania przedmiotów stalowych jest oczyszczenie powierzchni przez Å›rutowanie i nastÄ™pnie zanurzenie w gorÄ…cej wodnej emulsji olejowej. Takie metody nazywa siÄ™ beztopnikowymi, a ich ważnÄ… zaletÄ… jest wyeliminowanie toksycznych oparów tworzÄ…cych siÄ™ w trakcie zanurzania wyrobu w roztopionym metalu. NakÅ‚adanie powÅ‚oki metalowej uzyskuje siÄ™ przez zanurzenie lub przeciÄ…ganie półwyrobów przez stopiony metal. Warunkiem uformowania ciÄ…gÅ‚ej powÅ‚oki zanurzeniowej jest dobra zwilżalność pokrywanego metalu, zależna zarówno od jego wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci jak i metalu nakÅ‚adanego oraz od stanu powlekanej powierzchni. W wyniku zwilżania na powierzchni ciaÅ‚a staÅ‚ego powstaje cienka warstwa adsorpcyjna cieczy. Jeżeli Å›rednica atomu ciekÅ‚ego metalu jest zbliżona do Å›rednicy atomu metalu podÅ‚oża to tworzy siÄ™ warstwa faz miÄ™dzymetalicznych w wyniku dyfuzji reaktywnej, stÄ…d nazywa siÄ™ tÄ™ warstwÄ™ - dyfuzyjnÄ…. W odniesieniu do pokrywanych stopów żelaza warunek ten speÅ‚niajÄ…: Sn, Zn i Al. Roztopiony ołów nie zwilża żelaza ani nie tworzy z nim faz miÄ™dzymetalicznych, a pokrywanie zanurzeniowe staje siÄ™ możliwe dziÄ™ki wprowadzeniu do stopionej kÄ…pieli np. cyny. Wytworzenie warstwy dyfuzyjnej jest warunkiem dobrej i trwaÅ‚ej przyczepnoÅ›ci powÅ‚oki do podÅ‚oża. Fazy miÄ™dzymetaliczne sÄ… jednakże twarde i kruche, mogÄ… być wiÄ™c przyczynÄ… Å‚uszczenia siÄ™ powÅ‚oki, jeżeli warstwa dyfuzyjna jest zbyt gruba. Grubość tej warstwy reguluje siÄ™ przez czas zanurzenia w kÄ…pieli. Na warstwie dyfuzyjnej krystalizuje po wyjÄ™ciu przedmiotu warstwa zewnÄ™trzna o skÅ‚adzie kÄ…pieli. Grubość tej warstwy reguluje siÄ™ przez zgarnianie nadmiaru ciekÅ‚ego metalu albo zdmuchiwanie strumieniem gazu, tuż powyżej miejsca wynurzania wyrobu z kÄ…pieli. Obróbka koÅ„cowa sprowadza siÄ™ do wyrównania gruboÅ›ci nakÅ‚adanej powÅ‚oki, wygÅ‚adzenia jej oraz poprawy wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci i wyglÄ…du. PoprawÄ™ wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci niektórych powÅ‚ok uzyskuje siÄ™ drogÄ… obróbki cieplnej. Pokrywanie ogniowe drutów, taÅ›m, blach i rur o maÅ‚ych wymiarach przeprowadza siÄ™ metodÄ… ciÄ…gÅ‚Ä…, a pokrywanie drobnych przedmiotów, jak: sworznie, wkrÄ™ty, drobne elementy konstrukcji przeprowadza siÄ™ metodÄ… jednostkowÄ…, przez zanurzanie ich partiami. W celu naÅ‚ożenia dobrej jakoÅ›ci powÅ‚oki zanurzeniowej na stalach i żeliwach należy uwzglÄ™dnić skÅ‚ad chemiczny i mikrostrukturÄ™ pokrywanych elementów. Np. w wypadku stali przeznaczonych do cynkowania bierze siÄ™ pod uwagÄ™ zawartość krzemu i fosforu, których okreÅ›lony sumaryczny udziaÅ‚ pozwala na kontrolÄ™ struktury i gruboÅ›ci powÅ‚oki. 3.1. PowÅ‚oki cynowe Cynowanie zanurzeniowe ma na celu wytwarzanie powÅ‚ok ochronnych na elementach urzÄ…dzeÅ„ stosowanych w produkcji, transporcie i przechowywaniu żywnoÅ›ci, powÅ‚ok uÅ‚atwiajÄ…cych lutowanie w przemyÅ›le elektrotechnicznym i elektronicznym oraz warstw wstÄ™pnych uÅ‚atwiajÄ…cych zwiÄ…zanie takich powÅ‚ok metalowych, które nie zwilżajÄ… czy nie tworzÄ… faz miÄ™dzymetalicznych z metalem podÅ‚oża, jak np. w wypadku cynowania panewek Å‚ożysk Å›lizgowych przed wylaniem stopu Å‚ożyskowego. Cynowaniu poddaje siÄ™ stale, żeliwa, miedz i jej stopy. PowÅ‚oki cynowe sÄ… gÅ‚adkie i bÅ‚yszczÄ…ce, wyróżniajÄ… siÄ™ dobrÄ… lutownoÅ›ciÄ…. DziaÅ‚anie ochronne powÅ‚ok cynowych okreÅ›lane jest wÅ‚asnoÅ›ciami cyny i rodzajem metali podÅ‚oża. Cyna posiada dobrÄ… odporność na dziaÅ‚anie Å›rodowisk umiarkowanie agresywnych, w tym na dÅ‚ugotrwaÅ‚e oddziaÅ‚ywanie mleka i jego przetworów. Jest metalem nietoksycznym, nie powoduje niepożądanych przemian produktów żywnoÅ›ciowych. Cyna jest metalem bardziej szlachetnym niż żelazo, stanowi powÅ‚okÄ™ katodowÄ…, w wypadku nieszczelnoÅ›ci powÅ‚oki korozji wżerowej ulega wiÄ™c podÅ‚oże. Odwrotnie jest w wypadku powÅ‚oki cynowej na miedzi, cyna bÄ™dÄ…c metalem mniej szlachetnym stanowi powÅ‚okÄ™ anodowÄ…. Grubość powÅ‚ok nakÅ‚adanych metodÄ… zanurzeniowÄ… wynosi najczęściej od 5 do 40 µm i zależy w istotny sposób od stosowanej metody cynowania. Cynowanie przedmiotów stalowych Przygotowanie przedmiotów stalowych do cynowania polega na usuniÄ™ciu rdzy, zgorzeliny i zanieczyszczeÅ„, a nastÄ™pnie odtÅ‚uszczeniu i trawieniu w roztworach kwasów nieorganicznych. Pokrywanie topnikiem można przeprowadzić metodÄ… mokrÄ… lub suchÄ…, albo naÅ‚ożyć topnik w postaci pasty lub proszku i rozprowadzić go palnikiem. Podstawowym skÅ‚adnikiem topnika jest chlorek cynku. W metodzie suchej stosuje siÄ™ 50% wodny roztwór ZnCl2 z kilkoma procentami NH4Cl i HCl, w metodzie mokrej natomiast roztopionÄ… mieszaninÄ™ soli, zawierajÄ…cÄ… 75% ZnCl2 i 25% NaCl o temperaturze okoÅ‚o 260°C. Na szerokÄ… skalÄ™ wykonuje siÄ™ cynowanie ciÄ…gÅ‚e blach stalowych. Pokryta topnikiem blacha jest wprowadzana do stopionej cyny, przesuwana za pomocÄ… systemu rolek i prowadnic, wyprowadzana z kÄ…pieli przez warstwÄ™ oleju palmowego lub stopionego Å‚oju, rys.3.1. Warstewka oleju powstajÄ…ca na powÅ‚oce cynowej zabezpiecza podczas stygniÄ™cia gorÄ…cÄ… powÅ‚okÄ™ przed utlenieniem. Temperatura cyny w miejscu wprowadzania blachy powinna wynosić okoÅ‚o 300°C, natomiast przy wyjÅ›ciu z kÄ…pieli okoÅ‚o 240°C. W zależnoÅ›ci od rodzaju cynowanego elementu i wymaganego wykoÅ„czenia powierzchni można cynować z pojedynczym lub podwójnym zanurzeniem przedmiotu w odrÄ™bnych kÄ…pielach. Przy podwójnym zanurzaniu pierwsza kÄ…piel pokryta jest warstwÄ… topnika, a druga o niższej temperaturze 230 ÷ 270°C pokryta jest warstwÄ… oleju. W ten sposób otrzymuje siÄ™ grube powÅ‚oki o dużej gÅ‚adkoÅ›ci powierzchni, w odróżnieniu od gorszej jakoÅ›ci powÅ‚ok otrzymywanych przy jednorazowym zanurzaniu. PowÅ‚oki cynowe nakÅ‚ada siÄ™ głównie na blachy cienkie ze stali zwykÅ‚ej jakoÅ›ci o zawartoÅ›ci wÄ™gla nie przekraczajÄ…cej 0,2%. PowÅ‚oka cynowa na stali skÅ‚ada siÄ™ z dwóch warstw: zewnÄ™trznej, która zgodnie z ukÅ‚adem równowagi Fe-Sn jest czystÄ… cynÄ… (a praktycznie - roztworem staÅ‚ym żelaza w cynie) oraz wewnÄ™trznej, cienkiej bezpoÅ›rednio przylegajÄ…cej do podÅ‚oża, skÅ‚adajÄ…cej siÄ™ z faz miÄ™dzymetalicznych FeSn i FeSn2, rys. 3.2. Rys. 3.1. Schemat cynowania zanurzeniowego; 1 olej palmowy, 2 rolki wprowadzajÄ…ce taÅ›mÄ™ do kÄ…pieli cynowej, 3 warstwa topnika, 4 roztopiona cyna Rys. 3.2. UkÅ‚ad równowagi Fe-Sn (a); b) - budowa fazowa stopów, w temperaturze otoczenia, c) - budowa warstwy powierzchniowej stali po cynowaniu 3.2. PowÅ‚oki cynkowe Cynkowanie zanurzeniowe, nazywane również cynkowaniem ogniowym stanowi podstawowÄ… technologiÄ™ wytwarzania powÅ‚ok cynkowych. PowÅ‚oki cynkowe skutecznie zabezpieczajÄ… powierzchnie drutów, blach i rur stalowych narażonych na dziaÅ‚anie czynników atmosferycznych. Stosuje siÄ™ je do ochrony elementów konstrukcji budowlanych, rur do przesyÅ‚ania gorÄ…cej i zimnej wody. Zgrzewalne i podatne do gÅ‚Ä™bokiego tÅ‚oczenia stalowe blachy ocynkowane stosuje siÄ™ do produkcji elementów karoserii samochodowych i wyposażenia wnÄ™trz samochodów. PowÅ‚oki cynkowe stanowiÄ… dobry podkÅ‚ad pod powÅ‚oki malarskie, znacznie przedÅ‚użajÄ…c ich żywotność. Cynk posiada niższy potencjaÅ‚ elektrochemiczny niż żelazo, dziÄ™ki czemu żelazo jest chronione przez samorzutnie przebiegajÄ…cÄ… reakcjÄ™ utleniania cynku, co czyni tÄ™ powÅ‚okÄ™ anodowÄ…. Jeżeli ocynkowanÄ… powierzchniÄ™ pokrywa cienka warstwa elektrolitu to zasiÄ™g ochrony odsÅ‚oniÄ™tej powierzchni podÅ‚oża nie przekracza 20 mm, przy grubszych warstwach roztworu, rzÄ™du kilku milimetrów zasiÄ™g ochrony wzrasta do okoÅ‚o 60 mm. W Å›rodowiskach wodnych dziaÅ‚anie ochronne powÅ‚ok cynkowych zależne jest od temperatury, a także od skÅ‚adu elektrolitu pokrywajÄ…cego metal. Przy temperaturze Å›rodowiska okoÅ‚o 70oC cynk może osiÄ…gnąć wyższy potencjaÅ‚ elektrochemiczny niż żelazo, stajÄ…c siÄ™ katodÄ…, a żelazo anodÄ…. Jest to zjawisko odwrócenia biegunowoÅ›ci, a sprzyja mu obecność wÄ™glanów, azotanów i rozpuszczonego tlenu w elektrolicie. W tych warunkach powÅ‚oka cynkowa pokrywa siÄ™ produktem korozji w postaci tlenku cynku, który posiada wyższy potencjaÅ‚ elektrochemiczny niż cynk i żelazo, co czyni tÄ™ powÅ‚okÄ™ katodowÄ…. Przy braku szczelnoÅ›ci tej powÅ‚oki wystÄ™puje korozja wżerowa podÅ‚oża - żelaza. PowÅ‚oki cynkowe sÄ… szczególnie przydatne w Å›rodowiskach sÅ‚abo kwaÅ›nych i sÅ‚abo zasadowych. Wzrost zanieczyszczenia Å›rodowiska naturalnego i spowodowane tym zwiÄ™kszenie agresywnoÅ›ci korozyjnej przez udziaÅ‚ tlenków siarki, tlenku i dwutlenku wÄ™gla, tlenków azotu, chlorków, obniżajÄ… skuteczność zabezpieczenia antykorozyjnego powÅ‚okÄ… cynkowÄ…. Dlatego coraz szerzej wprowadza siÄ™ cynkowanie stopowe zapewniajÄ…ce kilkakrotnie wiÄ™kszÄ… odporność na korozjÄ™. 3.2.1. Cynkowanie przedmiotów stalowych Cynkowanie ogniowe jest technologiÄ… znacznie zróżnicowanÄ… w odniesieniu do poszczególnych rodzajów pokrywanych wyrobów, szczególnie dotyczy to sposobu przygotowania powierzchni przed zanurzeniem w kÄ…pieli cynkowej oraz sposobu ksztaÅ‚towania gruboÅ›ci powÅ‚oki, ale parametry samego cynkowania pozostajÄ… takie same. Przygotowanie powierzchni do cynkowania polega na mechanicznym i chemicznym usuniÄ™ciu zanieczyszczeÅ„. Usuwanie zgorzeliny i produktów korozji przeprowadza siÄ™ przez trawienie w kwasach. DokÅ‚adne pÅ‚ukanie usuwa Å›lady kÄ…pieli trawiÄ…cych i osadów, które mogÅ‚yby wpÅ‚ynąć na zwiÄ™kszenie zużycia cynku i pogorszenia jakoÅ›ci powÅ‚oki. NastÄ™pnÄ… operacjÄ… jest topnikowanie. Jako topnik stosuje siÄ™ mieszaninÄ™ chlorku cynku z chlorkiem amonu, w metodzie mokrej proporcja wynosi 1 : 3, a w metodzie suchej chlorek amonu stanowi 15%. TemperaturÄ™ kÄ…pieli ciekÅ‚ego cynku utrzymuje siÄ™ w zakresie 440 ÷ 480°C, w jej skÅ‚adzie oprócz cynku wystÄ™pujÄ… zanieczyszczenia (Pb, Cd, Sn, Sb i Fe) pochodzÄ…ce z cynkowanych wyrobów oraz celowo dodawane aluminium w iloÅ›ci okoÅ‚o 0,3% tylko przy suchej metodzie topnikowania. Obecność dodatku aluminium zmniejsza grubość nakÅ‚adanych powÅ‚ok, a także przeciwdziaÅ‚a utlenianiu cynku, nadaje powÅ‚okom poÅ‚ysk i gÅ‚adkość oraz podnosi ich wytrzymaÅ‚ość na giÄ™cie. Czas zanurzenia cynkowanego przedmiotu w kÄ…pieli jest zależny od jego masy i wynosi od kilku sekund do kilkunastu minut. Najbardziej rozpowszechnione sÄ… powÅ‚oki o gruboÅ›ciach od 60 ÷ 120 µm. Warstwy o mniejszej gruboÅ›ci nakÅ‚ada siÄ™ na półwyroby w postaci blach i drutów, z powodu koniecznoÅ›ci zachowania odpowiednich wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci plastycznych. Cienkie taÅ›my stalowe przeznaczone do gÅ‚Ä™bokiego tÅ‚oczenia pokrywa siÄ™ warstwami o gruboÅ›ci od kilku do kilkunastu mikrometrów. PowÅ‚oka cynkowa wytworzona na stali niskowÄ™glowej skÅ‚ada siÄ™ z warstwy dyfuzyjnej stanowiÄ…cej zazwyczaj od 25 do 60% udziaÅ‚u gruboÅ›ci powÅ‚oki. WarstwÄ™ dyfuzyjnÄ… tworzÄ… fazy miÄ™dzymetaliczne: Fe3Zn10, Fe5Zn21, FeZn7 i FeZn13. ZewnÄ™trzna warstwa powÅ‚oki jest praktycznie roztworem żelaza w cynku z drobnymi wydzieleniami faz miÄ™dzymetalicznych, rys. 3.3. Rys. 3.3. UkÅ‚ad równowagi Fe-Zn (a), b) budowa fazowa stopów z ukÅ‚adu Fe-Zn, c) budowa warstwy powierzchniowej stali po cynkowaniu, d) obraz mikrostruktury powÅ‚oki po cynkowaniu przez 300 s zanurzenia w 450°C; (1) - faza gamma (“), (2) - faza delta (´), (3) - faza dzeta (Å›), 4 (4) cynk. 3 2 1 Skuteczność zabezpieczenia przed korozjÄ… wynika z gruboÅ›ci powÅ‚ok, a także wytworzenia na nich dodatkowych warstw konwersyjnych (chromianowych). W wypadku niezbyt grubych powÅ‚ok cynkowych na blachach i drutach, odporność na korozjÄ™ można zwiÄ™kszyć przez naÅ‚ożenie dodatkowej powÅ‚oki organicznej (tzw. proces duplex). CechÄ… charakterystycznÄ… obrazu powierzchni powÅ‚oki cynkowej jest tzw. "kwiat", rys. 3.4, bÄ™dÄ…cy przejawem zestalania siÄ™ cynku zawierajÄ…cego domieszki oÅ‚owiu lub glinu. Taka budowa powÅ‚oki jest niekorzystna z uwagi na niebezpieczeÅ„stwo powstawania pÄ™knięć podczas tÅ‚oczenia lub profilowania blach z wyraznie wyksztaÅ‚conym kwiatem. Szybkie ochÅ‚odzenie wyrobów ocynkowanych daje powÅ‚okÄ™ gÅ‚adkÄ…, bez kwiatu. Rys. 3.4. Widok powierzchni blachy ocynkowanej z charakterystycznym kwiatem 3.2.2. Cynkowanie blach metodÄ… ciÄ…gÅ‚Ä… OryginalnÄ… metodÄ… ciÄ…gÅ‚ego cynkowania blach, szeroko rozpowszechnionÄ… w Å›wiecie jest metoda SÄ™dzimira, której schemat przedstawiono na rys. 3.5. Rys. 3.5. Schemat typowej linii ciÄ…gÅ‚ego cynkowania zanurzeniowego; 1 i 20-rozwijarki, 2 i 21- nożyce, 3-zgrzewarka, 4, 17-wózki pÄ™tlowe, 5-rolki kierujÄ…ce, 6-urzÄ…dzenie do chemicznego przygotowania powierzchni, 7-piec redukcyjny, 8-piec do wyżarzania, 9-wanna, 10-dysze do regulacji gruboÅ›ci powÅ‚oki cynku, 11-piec typu Galvannealing (wytwarzanie warstwy stopowej), 12-urzÄ…dzenie do zmniejszania kwiatu, 13-chÅ‚odnia, 14 -wygÅ‚adzarka, 15-prostownica naciÄ…gowa, 16-urzÄ…dzenie do pasywacji, 18-nożyce gilotynowe, 19-zwijarka, 22-urzÄ…dzenie pakujÄ…ce TaÅ›mÄ™ stalowÄ… po walcowaniu na zimno, zwiniÄ™tÄ… w krÄ…g zgrzewa siÄ™ z koÅ„cem taÅ›my poprzedniego krÄ™gu w sekcji doprowadzajÄ…cej linii roboczej. Najpierw taÅ›ma jest czyszczona chemicznie w kÄ…pieli (6), a nastÄ™pnie jest przesuwana do pieca z atmosferÄ… utleniajÄ…cÄ… (7) o temperaturze 730 ÷ 850°C, gdzie przebiega proces spalenia wszelkich zanieczyszczeÅ„ organicznych (np. resztki oleju, smarów) i utlenienie powierzchni taÅ›my w wyniku czego powstajÄ… produkty - tlenki żelaza. W kolejnej strefie pieca z atmosferÄ… redukujÄ…cÄ… (8), zÅ‚ożonÄ… z azotu i wodoru, o temperaturze ~ 900°C zachodzi proces redukcji tlenków żelaza. NastÄ™pnie taÅ›mÄ™ chÅ‚odzi siÄ™ i w atmosferze ochronnej kieruje do wanny z kÄ…pielÄ… cynkowÄ… (9), o temperaturze 450 ÷ 470°C. Nad wysuwanÄ… taÅ›mÄ… z kÄ…pieli umieszczone sÄ… dysze do regulacji gruboÅ›ci powÅ‚oki (11) i ewentualnie urzÄ…dzenie do zmniejszania kwiatu (12), po czym taÅ›ma jest chÅ‚odzona (13), wygÅ‚adzana (14) i przesuwana do urzÄ…dzenia do chromianowania (16), w celu zabezpieczenia powÅ‚oki cynkowej przed korozjÄ… elektrochemicznÄ…. Wytworzone pokrycia chromianowe o gruboÅ›ci od 0,5 do 1 µm sÄ… w pewnym stopniu porowate i stanowiÄ… doskonaÅ‚y podkÅ‚ad pod powÅ‚oki malarskie. Do produkcji gÅ‚Ä™boko tÅ‚ocznych elementów nadwozi samochodowych stosuje siÄ™ też jednostronne cynkowanie taÅ›my stalowej metodÄ… zanurzeniowÄ…, z uwagi na trudnoÅ›ci zgrzewania, a także lakierowanie dwustronnie cynkowanych blach. Powlekanie prowadzone jest w zamkniÄ™tej komorze w atmosferze gazu obojÄ™tnego. Po wyjÅ›ciu z komory powlekana taÅ›ma ulega utlenieniu, a powstaÅ‚Ä… cienkÄ… warstewkÄ™ tlenków usuwa siÄ™ przez trawienie elektrochemiczne. 3.2.3. PowÅ‚oki cynkowe nakÅ‚adane w kÄ…pielach wieloskÅ‚adnikowych Najważniejszym skÅ‚adnikiem stopowym dodawanym do kÄ…pieli w procesie cynkowania zanurzeniowego jest aluminium, przy czym różne iloÅ›ci sÄ… wymagane aby uzyskać odpowiednie wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci kÄ…pieli. Domieszki aluminium w zakresie 0,005 ÷ 0,02% sÄ… dodawane w celu wybÅ‚yszczenia powierzchni powÅ‚oki. Efekt ten jest skutkiem tworzenia siÄ™ ciÄ…gÅ‚ej warstwy Al2O3 na powierzchni powÅ‚oki, która stanowi barierÄ™ ochronnÄ… hamujÄ…cÄ… dalsze utlenianie. Ponadto, aluminium w iloÅ›ci 0,1 ÷ 0,3% dodaje siÄ™ do kÄ…pieli cynkowej w celu zahamowania wzrostu kruchych faz miÄ™dzymetalicznych Fe-Zn na powierzchni rozdziaÅ‚u faz stal - powÅ‚oka, poprzez tworzenie warstwy blokujÄ…cej fazy Fe2Al5(Zn). Opracowano kilka odmian cynkowania zanurzeniowego różniÄ…cych siÄ™ skÅ‚adem kÄ…pieli, budowÄ… powÅ‚oki i wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ciami, sÄ… one znane pod nazwami handlowymi, jak: Galfan, Superzink i in. PowÅ‚oki cynkowe typu Galfan wytwarza siÄ™ głównie metodÄ… ciÄ…gÅ‚Ä… na półwyrobach: blachach, drutach i rurkach o maÅ‚ych Å›rednicach. W agregatach typu SÄ™dzimira pokrywa siÄ™ blachy przeciÄ…gajÄ…c je przez kÄ…piel cynku z dodatkiem 5%Al i 0,01 ÷ 0,05% miszmetalu skÅ‚adajÄ…cego siÄ™ głównie z lantanu i ceru. PowÅ‚oka Galfan skÅ‚ada siÄ™ z warstwy zewnÄ™trznej o skÅ‚adzie eutektycznym i bardzo cienkiej warstwy dyfuzyjnej zÅ‚ożonej z faz miÄ™dzymetalicznych ukÅ‚adu Al-Zn-Fe, której podstawÄ… skÅ‚adu chemicznego jest aluminium, ok. 50%, reszta to cynk i żelazo. O ile zewnÄ™trzna warstewka powÅ‚oki bogata w Zn stosunkowo szybko ulega procesowi korozji, to warstwa wzbogacona w Al w miarÄ™ postÄ™pu korozji tworzy nierozpuszczalne produkty korozji hamujÄ…ce jej dalszy przebieg. PowÅ‚oki Galfan wykazujÄ… okoÅ‚o 3-krotnie wyższÄ… odporność korozyjnÄ… od tradycyjnych powÅ‚ok cynkowych zanurzeniowych. Ponadto wykazujÄ… też wyższe wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci plastyczne, co uÅ‚atwia formowanie (zginanie i tÅ‚oczenie) półwyrobów pokrytych powÅ‚okÄ…, bez zagrożenia pÄ™kniÄ™ciami w obszarze warstwy dyfuzyjnej. DodatkowÄ… zaletÄ… jest przydatność do malowania zarówno farbami schnÄ…cymi na powietrzu, jak i termoutwardzalnymi, epoksydowymi, poliuretanowymi i in. Zastosowanie blach z powÅ‚okÄ… Galfan jest podobne jak blach z powÅ‚okÄ… cynkowÄ…, dla bardziej agresywnych Å›rodowisk. Rury o maÅ‚ej Å›rednicy z powÅ‚okÄ… Galfan stosuje siÄ™ do ukÅ‚adów paliwowych, ukÅ‚adów hamulcowych, ukÅ‚adów hydraulicznych i chÅ‚odnic. Drut z powÅ‚okÄ… Galfan stosuje siÄ™ na siatki ogrodzeniowe, siatki ochronne przy autostradach, plecione i zgrzewane oraz liny okrÄ™towe i kopalniane, a ostatnio linowe systemy barier drogowych. 3.3. PowÅ‚oki aluminiowe Aluminiowanie zanurzeniowe polega na wytwarzaniu powÅ‚ok aluminiowych na elementach konstrukcji i urzÄ…dzeÅ„ wykonanych ze stali, staliwa lub żeliwa, a narażonych na korozjÄ™ w wodzie, atmosferach przemysÅ‚owych, gazach spalinowych oraz na oddziaÅ‚ywanie temperatur do okoÅ‚o 900°C a okresowo do 1100°C. Stale żaroodporne aluminiowane zwiÄ™kszajÄ… swe wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci żaroodporne i mogÄ… pracować w Å›rodowiskach bardziej agresywnych, szczególnie zawierajÄ…cych siarkÄ™. DziaÅ‚anie ochronne powÅ‚ok aluminiowych jest wywoÅ‚ane znacznÄ… odpornoÅ›ciÄ… korozyjnÄ… spasywowanego aluminium. Spasywowana powÅ‚oka posiada potencjaÅ‚ elektrochemiczny zbliżony lub nieco wyższy niż potencjaÅ‚ żelaza w Å›rodowiskach wodnych, wiÄ™c w wypadku utraty szczelnoÅ›ci i odsÅ‚oniÄ™cia podÅ‚oża stalowego, powÅ‚oka nie zapewnia ochrony przed korozjÄ… wżerowÄ… stali. Jeżeli jednak nieciÄ…gÅ‚oÅ›ci wystÄ™pujÄ… w zewnÄ™trznej warstwie powÅ‚oki, a odsÅ‚oniÄ™ciu ulega tylko warstwa dyfuzyjna, która posiada wyższy potencjaÅ‚ elektrochemiczny niż aluminium, to utlenianiu (korozji) bÄ™dzie ulegać zewnÄ™trzna warstwa aluminium powÅ‚oki. W Å›rodowisku wody morskiej powÅ‚oki aluminiowe majÄ… niższy potencjaÅ‚ elektrochemiczny niż podÅ‚oże stalowe, wskutek nietrwaÅ‚oÅ›ci warstewki pasywnej w roztworach chlorków. W tych warunkach powÅ‚oki aluminiowe stajÄ… siÄ™ anodowymi wzglÄ™dem podÅ‚oża, zapewniajÄ…c jednakże lepszÄ… ochronÄ™ stali w porównaniu z powÅ‚okami cynkowymi. PowÅ‚oki aluminiowe na stalach niestopowych nadajÄ… im żaroodporność do temperatury 600°C. Po wyżarzeniu w temperaturach okoÅ‚o 800°C powÅ‚oki stajÄ… siÄ™ odporne na oddziaÅ‚ywanie temperatur do 900°C, a nawet powyżej 900°C, po wyżarzeniu w zakresie do 1100°C. Rozwój metody aluminiowania zanurzeniowego zmierza w kierunku technologii aluminiowania stopowego, która stanowi skuteczniejsze zabezpieczenie metali przed coraz bardziej zanieczyszczonym Å›rodowiskiem i obecnie w Å›wiecie wypiera klasyczne aluminiowanie zanurzeniowe. Aluminiowanie przeprowadza siÄ™ na ciÄ…gÅ‚ych liniach roboczych podobnych do stosowanych do powlekania stali cynkiem. Wyróżnia siÄ™ dwa rodzaje pokryć: czystym aluminium i stopem Al-Si z udziaÅ‚em okoÅ‚o 8 ÷ 11%Si. Krzem w procesie powlekania stopem z Al zapewnia dobrÄ… gÅ‚Ä™bokotÅ‚oczność stali dziÄ™ki ograniczeniu rozrostu warstewki fazy miÄ™dzymetalicznej Fe-Al, a powstanie cienkiej warstewki fazy Fe-Al-Si, powoduje dobre przyleganie powÅ‚oki do podÅ‚oża. 3.3.1. Aluminiowanie stopów żelaza sposobem nieciÄ…gÅ‚ym Przedmioty do aluminiowania odtÅ‚uszcza siÄ™ w wodnych roztworach wodorotlenku sodu lub fosforanu sodu, a nastÄ™pnie wytrawia w wodnym roztworze kwasu solnego z dodatkiem inhibitora. Topnikowanie przeprowadza siÄ™ w mieszaninie roztopionych chlorków, fluorków i jodków metali alkalicznych, chlorku cynku i kriolitu o temperaturze minimum 450°C. Pokryte topnikiem przedmioty wprowadza siÄ™ do wanny z roztopionym aluminium o temperaturze 670 ÷ 800°C. Czas aluminiowania zanurzeniowego wynosi zazwyczaj od kilkunastu sekund do kilku minut, zależnie od wymaganej gruboÅ›ci warstwy. W czasie tym pomiÄ™dzy aluminium i żelazem przebiegajÄ… procesy dyfuzji reaktywnej, tworzy siÄ™ warstewka dyfuzyjna zÅ‚ożona z faz miÄ™dzymetalicznych, głównie Fe2Al5, ale jej grubość nie powinna przekraczać 10 µm, aby zapewnić dobrÄ… plastyczność powÅ‚oki. Utrzymaniu cienkiej warstwy dyfuzyjnej sprzyja dodatek krzemu do kÄ…pieli. ZewnÄ™trznÄ… warstwÄ™ powÅ‚oki stanowi czyste aluminium. PÅ‚ynne aluminium wynoszone z kÄ…pieli przez pokrywany przedmiot, reaguje nadal z podÅ‚ożem, nawet po zakrzepniÄ™ciu, aż do temperatury okoÅ‚o 500°C, kiedy dyfuzja zostaje zahamowana, dlatego chÅ‚odzenie przedmiotów aluminiowanych powinno być dość szybkie. Opracowano również metodÄ™ beztopnikowego aluminiowania. Schemat pieca do wytwarzania powÅ‚ok tÄ… metodÄ… przedstawiono na rys. 3.6. Grubość caÅ‚kowita powÅ‚ok aluminiowych zazwyczaj nie przekracza 0,05 ÷ 0,5 mm, jej mikrostrukturÄ™ przedstawiono na rys 3.7. Rys. 3.6. Schemat pieca do nakÅ‚adania powÅ‚ok aluminiowych metodÄ… zanurzeniowÄ… beztopnikowÄ…; 1 obudowa ceramiczna, 2 roztopione aluminium, 3 nagrzewnica, 4 tyrystorowy regulator mocy, 5 termoelement, 6 elektroda grafitowa, 7 pokrywany przedmiot Rys. 3.7. UkÅ‚ad równowagi Fe-Al (a) b) budowa fazowa stopów z ukÅ‚adu Fe-Al, c) budowa warstwy powierzchniowej stali po aluminiowaniu zanurzeniowym, d) obraz mikrostruktury powÅ‚oki po aluminiowaniu w 550°C 1 - faza Al, 2 - mieszanina faz 1 miÄ™dzymetalicznych FeAl3, FeAl2 i FeAl, 3 - podÅ‚oże 2 3 d) 3.3.2. PowÅ‚oki aluminiowe nakÅ‚adane w kÄ…pielach wieloskÅ‚adnikowych Podobnie jak cynkowanie zanurzeniowe proces aluminiowania w kÄ…pielach wieloskÅ‚adnikowych ma wiele odmian wystÄ™pujÄ…cych pod nazwami handlowymi, jak: Galvalume, Aluzink, Aluzan. PowÅ‚oki Galvalume wytwarza siÄ™ w ciÄ…gÅ‚ym procesie zanurzeniowym podobnym jak przedstawiono schematycznie na rys. 4.5. Różnice polegajÄ… na skÅ‚adzie kÄ…pieli i jej temperaturze. SkÅ‚ad kÄ…pieli jest nastÄ™pujÄ…cy: 55% Al, 1,6% Si, reszta Zn, a temperatura wynosi ok. 600°C co oznacza, że jest o 100°C niższa od temperatury aluminiowania zanurzeniowego blach metodÄ… ciÄ…gÅ‚Ä…. Standardowa grubość powÅ‚ok Galvalume wynosi 20µm. PowÅ‚oka Galvalume ma dwufazowÄ… strukturÄ™ dendrytycznÄ… warstwy zewnÄ™trznej, którÄ… tworzÄ… dendryty fazy bogatej w Al, stanowiÄ…cej okoÅ‚o 80% objÄ™toÅ›ci powÅ‚oki, a przestrzenie miÄ™dzydendrytyczne wypeÅ‚nia faza bogata w Zn. Na granicy warstwy zewnÄ™trznej i podÅ‚oża wystÄ™puje cienka warstwa dyfuzyjna fazy miÄ™dzy- metalicznej Al-Fe-Zn-Si, zawierajÄ…cej ok. 50% Al, której grubość jest ograniczona dziÄ™ki dodatkowi krzemu do kÄ…pieli. W warstwie tej w warunkach korozji tworzÄ… siÄ™ trudno rozpuszczalne zwiÄ…zki cynku i aluminium stanowiÄ…ce barierÄ™ dla agresywnego elektrolitu przenikajÄ…cego warstwÄ™ wierzchniÄ… powÅ‚oki, co daje powÅ‚okom Galvalume bardzo dobrÄ… odporność korozyjnÄ…, także w warunkach korozji morskiej. PowÅ‚oki Galvalume pokryte dodatkowo w procesie chromianowania sÄ… dobrym podÅ‚ożem pod powÅ‚oki organiczne, które wykazujÄ… dobrÄ… przyczepność i elastyczność. Najliczniejsze zastosowania blach Galvalume z powÅ‚okami organicznymi jako pokrycia dachów, osÅ‚ony, Å›ciany zewnÄ™trzne w budownictwie. Ponadto powÅ‚oki Galvalume majÄ… dobrÄ… odporność na utlenianie do temperatury 315°C (dla porównania powÅ‚oki cynkowe do 230°C), co pozwala na stosowanie ich w podwyższonych temperaturach. Wybrane normy aktualne w dniu 30.09.2005r.: 1. PN-EN ISO 1460; 2001 PowÅ‚oki metalowe. PowÅ‚oki cynkowe zanurzeniowe na metalach żelaznych. Oznaczanie masy jednostkowej metodÄ… wagowÄ…. 2. PN-EN ISO 1461: 2000 PowÅ‚oki metalowe. PowÅ‚oki cynkowe nanoszone na stal metodÄ… zanurzeniowÄ… (cynkowanie jednostkowe). Wymagania i badania. 3. PN-EN ISO 14713: 2000 Ochrona przed korozjÄ… konstrukcji stalowych i żeliwnych. PowÅ‚oki cynkowe i aluminiowe. 4. PN-EN 13811: 2004(U) Szerardyzacja. PowÅ‚oki z cynku wytwarzane metodÄ… dyfuzyjnÄ… na wyrobach stalowych. Wymagania techniczne. 5. PN-EN 248: 2001 WewnÄ™trzne i/lub zewnÄ™trzne powÅ‚oki ochronne rur stalowych. Wymagania dotyczÄ…ce powÅ‚ok wykonanych przez cynkowanie ogniowe w ocynkowniach zautomatyzowanych. 6. PN-EN 10244-2 Cz. 2. Drut stalowy i wyroby z drutu. PowÅ‚oki z metali nieżelaznych na drucie stalowym. PowÅ‚oki z cynku lub ze stopu cynku. 7. PN-EN 10244-3 Cz. 3. PowÅ‚oki z aluminium lub ze stopów aluminium. 8. PN-EN 10244-4 Cz. 4. PowÅ‚oki z cyny. 9. PN-EN 10244-5 Cz. 5. PowÅ‚oki z niklu. 10. PN-EN 10244-6 Cz. 6. PowÅ‚oki z miedzi, brÄ…zu lub mosiÄ…dzu.