MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ Jadwiga Mucha Wykonywanie usÅ‚ug kuÅ›nierskich 743[02].Z2.06 Poradnik dla ucznia Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji PaÅ„stwowy Instytut Badawczy Radom 2007 Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego Recenzenci: dr inż. Jadwiga Rudecka mgr inż. Ewelina Åšmiszkiewicz Opracowanie redakcyjne: inż. Jadwiga Mucha Konsultacja: mgr inż. ZdzisÅ‚aw Feldo Poradnik stanowi obudowÄ™ dydaktycznÄ… programu jednostki moduÅ‚owej 743[02].Z2.06 Wykonywanie usÅ‚ug kuÅ›nierskich , zawartego w programie nauczania dla zawodu kuÅ›nierz. Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji PaÅ„stwowy Instytut Badawczy, Radom 2007 Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 1 SPIS TREÅšCI 1. Wprowadzenie 3 2. Wymagania wstÄ™pne 4 3. Cele ksztaÅ‚cenia 5 4. MateriaÅ‚ nauczania 6 4.1. Charakterystyka i zakres produkcji usÅ‚ugowej 6 4.1.1. MateriaÅ‚ nauczania 6 4.1.2. Pytania sprawdzajÄ…ce 11 4.1.3. Ćwiczenia 12 4.1.4. Sprawdzian postÄ™pów 13 4.2. Wykonywanie wyrobów futrzarskich napraw i przeróbek w produkcji usÅ‚ugowej 14 4.2.1. MateriaÅ‚ nauczania 14 4.2.2. Pytania sprawdzajÄ…ce 22 4.2.3. Ćwiczenia 23 4.2.4. Sprawdzian postÄ™pów 28 4.3. BÅ‚Ä™dy wystÄ™pujÄ…ce w futrach i sposoby ich usuwania 29 4.3.1. MateriaÅ‚ nauczania 29 4.3.2. Pytania sprawdzajÄ…ce 34 4.3.3. Ćwiczenia 35 4.3.4. Sprawdzian postÄ™pów 36 5. Sprawdzian osiÄ…gnięć 37 6.Literatura 43 Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 2 1. WPROWADZENIE Poradnik bÄ™dzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o podstawowych ukÅ‚adach sterowania i regulacji automatycznej i ksztaÅ‚towaniu umiejÄ™tnoÅ›ci montowania i sprawdzania ukÅ‚adów automatyki. W poradniku zamieszczono: wymagania wstÄ™pne wykaz umiejÄ™tnoÅ›ci, jakie powinieneÅ› mieć już uksztaÅ‚towane, abyÅ› bez problemów mógÅ‚ korzystać z poradnika, cele ksztaÅ‚cenia wykaz umiejÄ™tnoÅ›ci, jakie uksztaÅ‚tujesz podczas pracy z poradnikiem, materiaÅ‚ nauczania wiadomoÅ›ci teoretyczne niezbÄ™dne do opanowania treÅ›ci jednostki moduÅ‚owej, zestaw pytaÅ„, abyÅ› mógÅ‚ sprawdzić, czy już opanowaÅ‚eÅ› okreÅ›lone treÅ›ci, ćwiczenia, które pomogÄ… Ci zweryfikować wiadomoÅ›ci teoretyczne oraz uksztaÅ‚tować umiejÄ™tnoÅ›ci praktyczne, sprawdzian postÄ™pów, sprawdzian osiÄ…gnięć, przykÅ‚adowy zestaw zadaÅ„. Zaliczenie testu potwierdzi opanowanie materiaÅ‚u caÅ‚ej jednostki moduÅ‚owej, literaturÄ™ uzupeÅ‚niajÄ…cÄ…. 743[02].Z2 Technologia wytwarzania wyrobów futrzarskich 743[02].Z2.01 743[02].Z2.02 Dobieranie skór do produkcji Użytkowanie maszyn, wyrobów futrzarskich urzÄ…dzeÅ„ i narzÄ™dzi kuÅ›nierskich 743[02].Z2.03 Wykonywanie bÅ‚amów ze skór futerkowych 743[02].Z2.04 743[02].Z2.05 743[02].Z2.06 Wykonywanie odzieży Wykonywanie Wykonywanie usÅ‚ug futrzanej galanterii futrzanej kuÅ›nierskich Schemat ukÅ‚adu jednostek moduÅ‚owych Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 3 2. WYMAGANIA WSTPNE PrzystÄ™pujÄ…c do realizacji programu jednostki moduÅ‚owej powinieneÅ› umieć: organizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii charakteryzować asortyment odzieży futrzanej, charakteryzować budowÄ™ histologicznÄ… oraz topograficznÄ… skóry surowej i wÅ‚osa, charakteryzować główne procesy wyprawy i wykoÅ„czania skór, okreÅ›lać wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci skór wyprawionych i metody ich badaÅ„, rozpoznawać wady i uszkodzenia skór wyprawionych, oceniać jakość skór wyprawionych, charakteryzować materiaÅ‚y pomocnicze i dodatki stosowane w konfekcjonowaniu wyrobów futrzarskich, odczytywać rysunki techniczne prostych wyrobów futrzarskich, interpretować rysunek żurnalowy, wykonywać rysunek modelowy wyrobu futrzarskiego na sylwetkÄ™ podstawowÄ…, dobierać zestawienia kolorystyczne w projekcie wyrobu futrzarskiego, stosować elementy strojów historycznych lub regionalnych w projektach ubiorów współczesnych, wyjaÅ›niać podstawowe pojÄ™cia z zakresu konstrukcji i modelowania form odzieży, wykonywać pomiary sylwetki czÅ‚owieka, rysować siatki konstrukcyjne podstawowych wyrobów futrzarskich, stosować zasady ustalania dodatku konstrukcyjnego, stosować zasady modelowania form z uwzglÄ™dnieniem ukÅ‚adu skór w wyrobie, wykonywać modelowanie form na sylwetki nietypowe, wykonywać szablony podstawowych wyrobów futrzarskich, użytkować podstawowe maszyny i urzÄ…dzenia kuÅ›nierskie, posÅ‚ugiwać siÄ™ przyborami i narzÄ™dziami kuÅ›nierskimi, rozróżniać, sortować oraz dobierać skóry futerkowe wedÅ‚ug charakteru okrywy wÅ‚osowej i tkanki skórnej, rozróżniać metody reperacji skór futerkowych, dokonywać reperacji skór futerkowych, korzystać z dokumentacji techniczno - technologicznej wyrobów odzieżowych w procesie produkcji, dobierać metody i techniki rozkroju skór futerkowych, okreÅ›lać etapy procesu wytwarzania wyrobu futrzarskiego, wykonywać wyroby futrzarskie zgodnie z projektem, korzystać z różnych zródeÅ‚ informacji zawodowej. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 4 3. CELE KSZTAACENIA W wyniku realizacji programu jednostki moduÅ‚owej powinieneÅ› umieć: scharakteryzować usÅ‚ugi kuÅ›nierskie, zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, okreÅ›lić zasady obsÅ‚ugi klienta, zastosować zasady skÅ‚adowania i przechowywania materiałów futrzarskich i pomocniczych, okreÅ›lić kolejność prac przy wytwarzaniu okreÅ›lonej odzieży miarowej, wykonać samodzielnie projekt plastyczny wyrobu zgodnie z życzeniem klienta, wykonać projekt technologiczny wyrobu futrzarskiego, dobrać skóry i materiaÅ‚y wykoÅ„czeniowe potrzebne do wykonania okreÅ›lonego wyrobu futrzarskiego, wykonać pomiary krawieckie figury klienta, dostosować szablony do wykonywanej usÅ‚ugi wykonać modelowanie wtórne formy podstawowej, dobrać techniki wykonania wyrobu futrzarskiego, obliczyć ilość skór futerkowych i materiałów pomocniczych do uszycia wyrobu futrzarskiego, wykroić elementy wyrobu zgodnie z projektem, dobrać rodzaje szwów do operacji technologicznych, obsÅ‚użyć maszyny szwalnicze, zastosować Å›ciegi i szwy w okreÅ›lonej operacji technologicznej, przygotować wyrób futrzarski do miar, przeprowadzić pierwszÄ… i drugÄ… miarÄ™ wykonywanego wyrobu, nanieść poprawki krawieckie podczas miar i po ich dokonaniu, dobrać sposoby wykoÅ„czania elementów wyrobów, wykonać wyrób futrzarski zgodnie z projektem, z materiałów wÅ‚asnych lub powierzonych przez klienta, sprawdzić zgodność wykonania wyrobu futrzarskiego z projektem, zastosować zasady racjonalnej gospodarki powierzonymi surowcami, obliczyć zużycie skór w produkcji usÅ‚ugowo-miarowej, obliczyć zużycie materiałów wykoÅ„czeniowych w produkcji usÅ‚ugowo-miarowej, sporzÄ…dzić kalkulacjÄ™ kosztów wykonania usÅ‚ugi, obliczyć cenÄ™ usÅ‚ugi, posÅ‚użyć siÄ™ dokumentacjÄ… techniczno i technologicznÄ…, wykonać przeróbki wyrobów futrzarskich zgodnie z życzeniami klientów, wykonywać czynnoÅ›ci zwiÄ…zane z renowacjÄ… wyrobów futrzarskich, zastosować przepisy bhp, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony Å›rodowiska. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 5 4. MATERIAA NAUCZANIA 4.1. Charakterystyka i zakres produkcji usÅ‚ugowej 4.1.1. MateriaÅ‚ nauczania Historia wytwarzania wyrobów futrzarskich datuje siÄ™ od czasów, kiedy czÅ‚owiek pierwotny, w celu ochrony ciaÅ‚a przed chÅ‚odem, okryÅ‚ siÄ™ skórami i sporzÄ…dziÅ‚ z nich prymitywnÄ… odzież przez poÅ‚Ä…czenie skór za pomocÄ… prymitywnych narzÄ™dzi z kamienia, koÅ›ci zwierzÄ™cych lub oÅ›ci z ryb (igieÅ‚). Najstarszy znany cech rzemieÅ›lników powstaÅ‚ w XI wieku w Wielkopolsce w Rogoznie. Również we Lwowie istniaÅ‚ w tym czasie cech rzemieÅ›lniczy skupiajÄ…cy rzemieÅ›lników o różnych specjalnoÅ›ciach i szkolÄ…cy w swej szkole miÄ™dzy innymi kuÅ›nierzy. Z biegiem lat cechy zrzeszaÅ‚y siÄ™ w izbach rzemieÅ›lniczych, których celem byÅ‚o przede wszystkim podnoszenie kwalifikacji zawodowych swych czÅ‚onków. Głównym przeznaczeniem odzieży futrzarskiej, obok jej wysokich walorów estetycznych, jest ochrona ciaÅ‚a ludzkiego przed zimnem. Dlatego też znaczenie tej ochrony jest wiÄ™ksze w krajach o klimacie umiarkowanym, o dÅ‚ugiej mroznej zimie, niż w krajach ciepÅ‚ych. Jednakże w tym zakresie wystÄ™pujÄ… wyrazne różnice pomiÄ™dzy krajami leżącymi w tej samej strefie klimatycznej. Im wiÄ™cej sÄ… rozpowszechnione ogrzewane Å›rodki lokomocji (samochody osobowe, autobusy, tramwaje, metro itp.), tym znaczenie wyrobów futrzarskich jako odzieży chroniÄ…cej przed zimnem jest mniejsze, częściej natomiast wyroby futrzane noszone sÄ… dla ozdoby lub wyróżnienia siÄ™ spoÅ›ród ogółu spoÅ‚eczeÅ„stwa. Ten kierunek użytkowania odzieży ze skór futerkowych staje siÄ™ coraz powszechniejszy w Å›wiecie i stwarza nowe potrzeby w zakresie surowców futrzarskich oraz wykonywanych z nich wyrobów, które powinny być coraz bardziej efektywne i lekkie. Wprowadzenie na Å›wiatowy rynek licznych imitacji wykonywanych z włókien syntetycznych, tzw. sztucznych futer, nie zmniejszyÅ‚o zainteresowania futrami naturalnymi. Imitacje karakułów, norek i innych cennych skór produkowane sÄ… fabrycznie w dużych seriach, co spowodowaÅ‚o, że w krótkim czasie staÅ‚y siÄ™ one zbyt pospolite, aby mogÅ‚y zachować rynek futer naturalnych. Ponadto ich walory użytkowe, wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci higieniczne, estetyczne i inne, mimo ogromnego postÄ™pu w technice, nie dorównujÄ… wyrobom ze skór naturalnych, które w dalszym ciÄ…gu uważane sÄ… za najbardziej eleganckie i luksusowe okrycie zimowe. Można uważać, że im wiÄ™cej wyrobów z materiałów sztucznych pojawia siÄ™ na rynku, tym cenniejsze i bardziej poszukiwane stajÄ… siÄ™ wyroby ze skór naturalnych. WiÄ™kszość kuÅ›nierskich punktów usÅ‚ugowych to maÅ‚e przedsiÄ™biorstwa zatrudniajÄ…ce zaledwie kilku pracowników, którzy wykonujÄ… usÅ‚ugi przy użyciu maszyn kuÅ›nierskich, stÄ™bnowych oraz rÄ™cznych narzÄ™dzi i przyborów. Obróbka odzieży polega na dużym udziale prac rÄ™cznych. MaÅ‚e zakÅ‚ady kuÅ›nierskie majÄ… niewielkie możliwoÅ›ci mechanizacji prac. Mechanizacja jest bowiem zwiÄ…zana z wprowadzeniem maszyn specjalnych, oprzyrzÄ…dowaÅ„ i przyrzÄ…dów do maszyn szwalniczych. Rodzaje zwierzÄ…t, z których pozyskuje siÄ™ skóry futerkowe Futra nosi siÄ™ od dawna jako odzież zimowÄ…. Skóry futerkowe otrzymuje siÄ™ ze zwierzÄ…t z których ok. 8-10% żyje dziko, a ok. 90% pochodzi z hodowli. Handel skórami dzikich zwierzÄ…t kieruje siÄ™ ustaleniami WaszyngtoÅ„skiego Traktatu o Ochronie Gatunków (WA), który podpisaÅ‚o do chwili obecnej ponad 90 paÅ„stw. Postanowienia traktatu sÄ… weryfikowane Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 6 co 2 lata przez paÅ„stwa czÅ‚onkowskie. W aneksie pierwszym wymieniono zwierzÄ™ta, których skórami nie wolno handlować, w aneksie drugim wymieniono zwierzÄ™ta, których skóry można sprzedawać jedynie po uzyskaniu zezwolenia kraju, na którego terenie one wystÄ™pujÄ…. Hodowla i handel sÄ… od kilku lat przedmiotem ostrych dyskusji zwiÄ…zanych z problemem ochrony zwierzÄ…t. Z tego wzglÄ™du wykonywanie postanowieÅ„ Traktatu o Ochronie Gatunków i kontrola hodowli zwierzÄ…t futerkowych muszÄ… być Å›ciÅ›le nadzorowane. Tabela. 1. Rodzaje zwierzÄ…t, z których pozyskuje siÄ™ skóry futerkowe Rodzaje zwierzÄ…t, z których pozyskuje siÄ™ skóry futerkowe ZwierzÄ™ta żyjÄ…ce na wolnoÅ›ci Skóry dostarczane ZwierzÄ™ta Ograniczony z rzezni i innych Zakaz handlu hodowlane zakaz handlu Handel rynkowy zakÅ‚adów (wg WA. aneks I) (wg WA. aneks II) lampart ocelot bóbr północno- norka jagniÄ™ce i owcze jaguar wydra amerykaÅ„ski tchórz kozie tygrys (Ameryka Pn. nutria nutria cielÄ™ce gepard Afryka) piżmowiec soból zrebiÄ™ce wydra - (Ameryka ryÅ› szop pracz lis niebieski Pd, Eurazja) niedzwiedz morski tchórz lis polarny wilk kojot szynszyla pojedyncze i inne kuna karakuÅ‚ gatunki ocelota Å‚asica i inne szakal niedzwiedz morski (północny) foka chomik kret wiewiórka i inne W zależnoÅ›ci od gatunku zwierzÄ™cia i strefy klimatycznej, w której żyje, poszczególne warstwy okrywy wÅ‚osowej mogÄ… być wyksztaÅ‚cone w różnym stopniu lub w ogóle nie ulegajÄ… zmianom. Rys. 1. Gatunek chroniony - tygrys [5, s. 123] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 7 Rys.2. Gatunek chroniony - wydra [7] Rys. 3. Gatunek chroniony - wilk[7] Rys. 4. Gatunek chroniony ocelot [7] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 8 Rys. 5. Gatunek chroniony ryÅ› [77] Cechy odzieży miarowej Zaopatrzeniem ludnoÅ›ci w odzież zajmujÄ… siÄ™ głównie zakÅ‚ady przemysÅ‚owe i punkty usÅ‚ugowe. W odzież wytwarzanÄ… metodami przemysÅ‚owymi mogÄ… ubierać siÄ™ ludzie o budowie typowej, tzn. tacy, których wymiary ciaÅ‚a mieszczÄ… siÄ™ w tabelach wymiarów odzieży i nie majÄ… dużych odchyleÅ„ od budowy i postawy normalnej. Ludzie bardzo szczupli i bardzo otyli oraz bardzo niscy i bardzo wysocy, o wymiarach ciaÅ‚a przekraczajÄ…cych wielkoÅ›ci podane w tabelach wymiarów, szyjÄ… odzież na miarÄ™ w punktach usÅ‚ugowych. Należą do nich i ci, którzy chcÄ… siÄ™ ubierać wedÅ‚ug wÅ‚asnych gustów i upodobaÅ„. Klienci z dobrym gustem majÄ… czÄ™sto wÅ‚asny styl ubierania siÄ™. LiczÄ… siÄ™ oni z modÄ…, ale nie ulegajÄ… jej caÅ‚kowicie. Osobom bez wyrobionego gustu należy pomóc w wyborze skór i fasonu, aby pasowaÅ‚y do ich figury i typu urody. Dobrze wykonana odzież miarowa jest bardziej dostosowana do figury klienta, typu urody oraz indywidualnych wymagaÅ„. Jest ona znacznie droższa niż odzież wykonana metodÄ… przemysÅ‚owÄ…. Duży udziaÅ‚ prac rÄ™cznych, wykonywanie caÅ‚ej sztuki przez jednego pracownika lub grupÄ™ kilkuosobowÄ… wymaga zatrudnienia pracowników o wysokich kwalifikacjach zawodowych, co podnosi cenÄ™ wyrobu. ZakÅ‚ady usÅ‚ugowe zajmujÄ… siÄ™ nie tylko wytwarzaniem wyrobów futrzanych, ale i renowacjÄ…, naprawÄ… i przeróbkami (zmiana fasonu). UrzÄ…dzenie i wyposażenie pracowni usÅ‚ugowej UrzÄ…dzenie i wyposażenie pracowni zależy od wielkoÅ›ci zakÅ‚adu. W dużych zakÅ‚adach kuÅ›nierskich znajdujÄ… siÄ™ oddzielne pomieszczenia administracyjne oraz produkcyjne, natomiast w maÅ‚ych zakÅ‚adach czÄ™sto jedno pomieszczenie speÅ‚nia kilka funkcji. Podstawowym pomieszczeniem w punkcie usÅ‚ugowym jest pracownia kuÅ›nierska, w której wykonuje siÄ™ obróbkÄ™ odzieży futrzanej oraz przymierzalnia, w której klient mierzy Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 9 odzież. W maÅ‚ych zakÅ‚adach przymierzalnia może sÅ‚użyć równoczeÅ›nie do przyjmowania zamówieÅ„ od klienta oraz przechowywania powierzonych materiałów i wyrobów gotowych. Wyposażenie pracowni kuÅ›nierskiej i stanowisk pracy zależy od wykonywanego asortymentu odzieży oraz zastosowanej metody organizacji produkcji (metoda indywidualna lub grupowa). Typowa pracownia kuÅ›nierska powinna być wyposażona w stoÅ‚y do prac rÄ™cznych: dobierania, krojenia, nawilżania, nabijania, wykoÅ„czenia oraz maszyny kuÅ›nierskie i stÄ™bnowe, a w dużych zakÅ‚adach dodatkowo maszyny specjalne. NiezbÄ™dnym wyposażeniem sÄ… również narzÄ™dzia i przybory kuÅ›nierskie, manekiny, klocki do modelowania itp. W pracowni powinny znalezć siÄ™: stanowisko do prasowania, szafy wieszaki i regaÅ‚y do przechowywania dokumentacji, skór, prac w toku i wyrobów gotowych. W pracowni powinna być zaÅ‚ożona instalacja elektryczna oÅ›wietleniowa oÅ›wietlenie ogólne i miejscowe oraz instalacja mocy (prÄ…d trójfazowy) do maszyn szwalniczych oraz instalacja wodno-kanalizacyjna. Woda potrzebna jest do nawilżenia skór i do utrzymania rÄ…k w czystoÅ›ci. Pomieszczenie kuÅ›nierni, jak zresztÄ… wszystkie pomieszczenia sÅ‚użące do pracy, powinno być wentylowane. WÅ‚aÅ›ciwie zaprojektowana wentylacja zapewnia czystość powietrza w pomieszczeniach, utrzymanie odpowiedniej temperatury oraz odpowiedniej wilgotnoÅ›ci. Oprócz wentylacji mechanicznej, która zwykle jest zwiÄ…zana z przygotowaniem powietrza, tj. jego podgrzewaniem lub ochÅ‚adzaniem, osuszaniem lub nawilżaniem, stosuje siÄ™ wentylacjÄ™ naturalnÄ…, głównie w pomieszczeniach, które dysponujÄ… nadwyżkami ciepÅ‚a. System wentylacji w zakÅ‚adach kuÅ›nierskich powinien być tak opracowany, aby zabezpieczaÅ‚ wÅ‚aÅ›ciwe warunki pracy i zapewniaÅ‚ odpowiedni mikroklimat pomieszczeÅ„. Temperatura pomieszczeÅ„ w dziaÅ‚ach kuÅ›nierni (poza suszarniÄ…) powinna wynosić 18-20 ºC przy wilgotnoÅ›ci powietrza nie przekraczajÄ…cej 70%. Ruch powietrza nie może powodować przeciÄ…gów i powinien wynosić od 0,1m/s w zimie do 0,5 m/s w czasie lata. Przymierzalnia Przymierzalnia, która stanowi reprezentacyjne pomieszczenie punktu usÅ‚ugowego, powinna być urzÄ…dzona funkcjonalnie i estetycznie. W przymierzalni należy umieÅ›cić lustro trójdzielne oraz wieszak na ubranie klienta. Część przymierzalni można przeznaczyć na poczekalniÄ™ dla klientów, ustawiajÄ…c stolik z fotelami oraz regaÅ‚, na którym umieszcza siÄ™ żurnale i czasopisma z dziedziny mody. DekoracjÄ™ przymierzalni mogÄ… stanowić roÅ›liny ozdobne, rysunki żurnalowe lub reprodukcje dzieÅ‚ sztuki. W produkcji miarowej najczęściej stosuje siÄ™ indywidualnÄ… metodÄ™ organizacji produkcji. Oznacza to, że jeden pracownik wykonuje od poczÄ…tku do koÅ„ca caÅ‚Ä… sztukÄ™ odzieży. Taka organizacja produkcji wymaga zatrudnienia wysoko wykwalifikowanych pracowników, którzy wykonujÄ… zarówno prace wymagajÄ…ce wysokich kwalifikacji zawodowych, jak i prace Å‚atwe, lecz pracochÅ‚onne, do wykonania których wystarczy tylko przyuczenie do zawodu. Do tego typu prac należy: pikowanie, wyciÄ…ganie fastrygi, przyszywanie guzików, wykonywanie kosmetyki gotowych wyrobów. IndywidualnÄ… metodÄ™ organizacji produkcji cechuje: nieracjonalne wykorzystanie wysoko kwalifikowanych pracowników, maÅ‚a wydajność pracy, niski poziom techniczny wykonywanych usÅ‚ug, brak zunifikowania metody obróbki, wysoki udziaÅ‚ prac rÄ™cznych, dÅ‚ugie terminy realizacji usÅ‚ug, niskie zarobki pracowników w stosunku do kwalifikacji. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 10 Niedostatki indywidualnej metody organizacji produkcji można wyeliminować przez zastosowanie metody grupowej. Grupowa metoda organizacji polega na podziale prac przy wykonywaniu okreÅ›lonej sztuki odzieży miÄ™dzy kilku pracowników o zróżnicowanych kwalifikacji zawodowych. PodziaÅ‚ prac może nastÄ…pić na podstawie specjalizacji technologicznej. W porównaniu z indywidualnÄ… metodÄ… organizacji produkcji metoda grupowa stanowi wyższÄ… formÄ™ organizacji produkcji. ÅšwiadczÄ… o tym korzyÅ›ci wynikajÄ…ce z jej zastosowania w zakÅ‚adach usÅ‚ugowych. Przez zastosowanie metody grupowej w punktach usÅ‚ugowych osiÄ…gniÄ™to: racjonalne wykorzystanie pracowników wykwalifikowanych i możliwoÅ›ci zatrudnienia pracowników przyuczonych, peÅ‚ne wykorzystanie maszyn i urzÄ…dzeÅ„, wyższa wydajność pracy, przeciÄ™tnie ok. 25%, skrócenie terminów realizacji zamówieÅ„, podniesienie jakoÅ›ci wykonania usÅ‚ugi dziÄ™ki unifikacji metod obróbki i specjalizacji pracowników, podniesienie zarobków pracowników proporcjonalnie do wzrostu wydajnoÅ›ci pracy. Zasady skÅ‚adowania i przechowywania materiałów futrzarskich i pomocniczych Odzież futrzarska, skóry wyprawione i materiaÅ‚y pomocnicze powinny być przechowywane w pomieszczeniach zamkniÄ™tych. Pomieszczenie magazynowe powinno być suche i przewiewne, powinno zabezpieczać przechowywane skóry, materiaÅ‚y pomocnicze i wyroby gotowe przed dziaÅ‚aniem czynników atmosferycznych i promieniami sÅ‚onecznymi. Podstawowym wyposażeniem pomieszczenia magazynowego sÄ… regaÅ‚y z półkami do przechowywania skór pakowych w paczki lub luzem oraz materiałów wykoÅ„czeniowych. Skóry pakowane w wiÄ…zki (wyprawione workowo) i wyroby gotowe (futra, kurtki) przechowuje siÄ™ w stanie podwieszonym na specjalnych regaÅ‚ach lub szafach. Natomiast pozostaÅ‚e wyroby tj.: bÅ‚amy, nakrycia gÅ‚owy, rÄ™kawiczki, koÅ‚nierze itp. magazynuje siÄ™ w taki sposób, aby nie obniżać ich wyglÄ…du zewnÄ™trznego. Najczęściej ukÅ‚ada siÄ™ je pojedynczo lub w stosy na paletach, regaÅ‚ach lub w szafach. Magazynowane skóry i wyroby należy okresowo przeglÄ…dać, co najmniej raz w miesiÄ…cu, ponieważ narażone sÄ… na uszkodzenia przez szkodniki tj. owady i gryzonie. Skóry i odzież futrzana zaatakowana przez szkodniki powinny być dokÅ‚adnie przetrzepane w innym pomieszczeniu i dalej skÅ‚adowane w innym pomieszczeniu. 4.1.2. Pytania sprawdzajÄ…ce OdpowiadajÄ…c na pytania, sprawdzisz, czy jesteÅ› przygotowany do wykonania ćwiczeÅ„. 1. JakÄ… rolÄ™ speÅ‚nia odzież futrzana w życiu czÅ‚owieka? 2. Jakie sÄ… różnice miÄ™dzy futrem naturalnym a sztucznym? 3. Skórami jakich zwierzÄ…t nie wolno handlować? 4. Jakich skór nie należy przyjmować do obróbki w zakÅ‚adzie usÅ‚ugowym? 5. Jakie sÄ… cechy odzieży miarowej? 6. Czym zajmujÄ… siÄ™ kuÅ›nierskie zakÅ‚ady usÅ‚ugowe? 7. Jak powinien być urzÄ…dzony i wyposażony usÅ‚ugowy zakÅ‚ad kuÅ›nierski? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 11 4.1.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Zidentyfikuj zwierzÄ™ta futerkowe bÄ™dÄ…ce pod ochronÄ… gatunku i których skórami nie wolno handlować. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) odszukać w materiale nauczania treÅ›ci dotyczÄ…ce wykonania ćwiczenia, 2) wypisać zwierzÄ™ta futerkowe pod ochronÄ…. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - zeszyt uczniowski, - przybory do pisania , - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 2 Zaplanuj wyposażenie usÅ‚ugowej pracowni kuÅ›nierskiej. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) odszukać w materiaÅ‚ach dydaktycznych treÅ›ci dotyczÄ…cych wyposażenia pracowni kuÅ›nierskiej, 2) wypisać niezbÄ™dne wyposażenie, 3) scharakteryzować poszczególne elementy wyposażenia, 4) uzasadnić dobór wyposażenia, 5) zaprezentować wykonane ćwiczenie. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - zeszyt uczniowski, - przybory do pisania, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 3 Opracuj graficznie schemat usÅ‚ugowej pracowni kuÅ›nierskiej o powierzchni 60m². Rysunek wykonaj w skali 1:100. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) odszukać w materiale nauczania treÅ›ci dotyczÄ…cych organizacji pracowni usÅ‚ugowej, 2) narysować schemat pracowni, 3) zaznaczyć niezbÄ™dne pomieszczenia, 4) rozmieÅ›cić maszyny i urzÄ…dzenia zgodnie z wymogami bhp i ergonomii, 5) zaprezentować wykonane ćwiczenie. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 12 Do wykonania ćwiczenia wykorzystaj wiadomoÅ›ci i umiejÄ™tnoÅ›ci nabyte podczas realizacji jednostki moduÅ‚owej Z2.02. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - papier milimetrowy, - przybory do rysowania, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. 4.1.4. Sprawdzian postÄ™pów Czy potrafisz: Tak Nie 1) okreÅ›lić rolÄ™ odzieży futrzanej? ðð ðð 2) okreÅ›lić różnicÄ™ miÄ™dzy futrem naturalnym a sztucznym? ðð ðð 3) okreÅ›lić cechy odzieży miarowej? ðð ðð 4) wymienić zakres usÅ‚ug kuÅ›nierskich ? ðð ðð 5) zaprojektować usÅ‚ugowy zakÅ‚ad kuÅ›nierski.? ðð ðð 6) wymienić zwierzÄ™ta futerkowe pod ochronÄ…? ðð ðð 7) zaplanować wyposażenie usÅ‚ugowej pracowni kuÅ›nierskiej? ðð ðð Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 13 4.2. Wykonywanie wyrobów futrzarskich, napraw i przeróbek w produkcji usÅ‚ugowej 4.2.1. MateriaÅ‚ nauczania W kuÅ›nierskich zakÅ‚adach usÅ‚ugowych wykonuje siÄ™ i naprawia odzież i galanteriÄ™ futrzanÄ… (futra, kurtki, czapki, koÅ‚nierze etole itp.) ze skór szlachetnych, półszlachetnych i pospolitych. Wyroby mogÄ… być wykonywane z materiałów powierzonych lub z materiałów magazynowanych w punkcie usÅ‚ugowym. Naprawy dotyczÄ… przede wszystkim usuwania uszkodzeÅ„ powstaÅ‚ych w czasie użytkowania wyrobów. Zalicza siÄ™ do nich golizny, przetarcia, rozdarcia skór oraz wymianÄ™ podszewki, zapięć itp. Przeróbki obejmujÄ… zmianÄ™ fasonu wyrobu, wymianÄ™ koÅ‚nierzy, skracanie i podÅ‚użanie, zwężanie i poszerzenie wyrobów itp. oraz usuwanie bÅ‚Ä™dów niewÅ‚aÅ›ciwego dobrania futra do figury. W procesie wytwarzania odzieży miarowej wyróżniamy nastÄ™pujÄ…ce etapy: przyjÄ™cie zamówienia od klienta, zdejmowanie wymiarów z figury, przygotowanie form odzieży, opracowanie szablonu, dobieranie skór, krojenie skór wedÅ‚ug szablonu, szycie elementów wyrobu, nawilżanie i nabijanie elementów, rozkrój i szycie dodatków (materiałów wykoÅ„czeniowych), obrównywanie elementów wyrobu wedÅ‚ug szablonu, przygotowanie elementów wyrobu do montażu, przygotowanie do miary mierzenie, zestawienie elementów wyrobu w caÅ‚ość, wykoÅ„czenie wyrobu, kontrola jakoÅ›ci odzieży. PrzyjÄ™cie zamówienia od klienta Przyjmowanie zamówieÅ„ może odbywać siÄ™ w różnej formie. CzÄ™sto przyjÄ™cie usÅ‚ugi poprzedza opracowanie kosztorysu i projektu. W wielu przypadkach usÅ‚uga wykonana jest na podstawie zÅ‚ożonego przez klienta zlecenia. UsÅ‚ugi przyjmuje siÄ™ na podstawie ustnych życzeÅ„ klienta. Pracownik przyjmujÄ…cy zamówienie powinien umieć doradzić klientowi odpowiedni fason odzieży, podkreÅ›lajÄ…cy walory figury i tuszujÄ…cy jej wady. Fasony prezentowane w żurnalach uwzglÄ™dniajÄ… przede wszystkim sylwetki proporcjonalne. Projekty odzieży dla figur tęższych wystÄ™pujÄ… tylko sporadycznie. Pożądane jest wiÄ™c, aby pracownik przyjmujÄ…cy zamówienie umiaÅ‚ wykonać na schemacie sylwetki ludzkiej rysunek modelowy odzieży. UÅ‚atwia to ustalanie dla danego klienta odpowiedniego fasonu. NastÄ™pnÄ… czynnoÅ›ciÄ… jest zdjÄ™cie i zapisanie miar klienta. Sposób zdejmowania i zapisywania miar zależy od przyjÄ™tego systemu konstruowania odzieży. Miary na odzież wierzchniÄ… należy wykonywać na kliencie ubranym w suknie lub garnitur. Podczas zdejmowania miar należy dyskretnie obserwować klienta, zwracajÄ…c uwagÄ™ na postawÄ™, ukÅ‚ad ramion, symetriÄ™ sylwetki i ewentualne odchylenie od normy. Przy znacznych odchyleniach, a szczególnie w przypadku figur uÅ‚omnych, należy pobrać dodatkowe miary. PrawidÅ‚owe zdjÄ™cie i zapisanie miar decyduje o wÅ‚aÅ›ciwym przygotowaniu form odzieży. W zwiÄ…zku z przyjÄ™ciem zamówienia wypeÅ‚nia siÄ™ specjalny druk, w którym podaje siÄ™: - nazwisko i imiÄ™ oraz adres zamieszkania, Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 14 okreÅ›lenie zamówienia i materiaÅ‚u podstawowego, cenÄ™ za usÅ‚ugÄ™, rodzaj i ilość materiałów otrzymanych od klienta, wartość szacunkowÄ… powierzonych materiałów, uzgodnienie daty miar i wykonania usÅ‚ugi. WypeÅ‚niony druk z pieczÄ…tkÄ… zakÅ‚adu podpisuje kierownik punktu usÅ‚ugowego i klient skÅ‚adajÄ…cy zamówienie. Przygotowanie form odzieży Na podstawie zdjÄ™tych miar kuÅ›nierz (mistrz) opracowuje formy odzieży. Przygotowanie form okreÅ›lonego fasonu odzieży przeprowadza siÄ™ różnymi metodami, a mianowicie: przez rysowanie konstrukcji podstawowej i modelowanie konstrukcyjne, modelowanie na pÅ‚aszczyznie oraz modelowanie przestrzenne (na manekinie). Niekiedy stosuje siÄ™ modelowanie na figurze klienta. Modelowanie konstrukcyjne jest najczęściej stosowane w przemyÅ›le. Modelowanie na pÅ‚aszczyznie jest metodÄ… otrzymywania form szeroko stosowanÄ… w kuÅ›nierstwie miarowym, gdyż dziÄ™ki niej można uzyskać każdy fason odzieży na wymiary indywidualnego klienta. Modelowanie przestrzenne na bryle, stosuje siÄ™ w celu dokÅ‚adnego wyważenia proporcji odzieży, linii cięć, ksztaÅ‚tu koÅ‚nierza i kieszeni, ukÅ‚adu zmarszczeÅ„. Metoda ta znajduje zastosowanie również przy opracowaniu form na figury z odchyleniami od normy oraz na figury uÅ‚omne. Modelowanie na bryle wymaga dostosowania manekina do wymiarów klienta. Przygotowana forma powinna mieć oznaczone znaki spotkania na liniach Å‚Ä…czenia elementów wyrobu w caÅ‚ość, ukÅ‚ad skór z zaznaczonym kierunkiem wÅ‚osa. Tak przygotowana forma powinna być przechowywana w kopercie, na której umieszcza siÄ™ rysunek fasonu odzieży, imiÄ™ i nazwisko klienta oraz jego miary [4, s. 23-26]. Dobieranie skór Najpierw trzeba obliczyć zużycie skór na dany wybór. W przypadku, gdy dostarczone skóry sÄ… wyprawione workowo, rozcina siÄ™ je, lekko nawilża i rozprostowuje siÄ™ na stole. Skóra staje siÄ™ wówczas pÅ‚aska, co uÅ‚atwia dobieranie. NastÄ™pnie dobiera siÄ™ skóry na elementy wyrobu wedÅ‚ug szablonu zgodnie z zasadami technologicznymi. Jest to jedno z najważniejszych zadaÅ„ kuÅ›nierza. Dobieranie decyduje w znacznym stopniu o koÅ„cowym wyglÄ…dzie odzieży futrzanej. Podczas dobierania zapada decyzja o tym, które skóry nadajÄ… siÄ™ na okreÅ›lonÄ… część wykroju. Dobieranie wykonuje siÄ™ rÄ™cznie. Zwykle najÅ‚adniejsze skóry przeznacza siÄ™ na miejsca najbardziej widoczne: plecy, koÅ‚nierze i wykoÅ„czenia znajdujÄ…ce siÄ™ z przodu odzieży. Podczas dobierania należy zwracać uwagÄ™ na kolor, poÅ‚ysk, charakter okrywy wÅ‚osowej i wielkość skór. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 15 Rys. 6. Sortowanie skór karakuÅ‚owych [5, s. 125] Rys. 7. Dobieranie skór norek na futro [5, s. 125] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 16 Krojenie skór wedÅ‚ug szablonu Krojenie skór poÅ‚Ä…czone jest z ich reperacjÄ…. W zależnoÅ›ci od rodzaju skór i rodzaju uszlachetnienia stosuje siÄ™ różne sposoby reperacji. (patrz materiaÅ‚ nauczania jednostki moduÅ‚owej 743[02].Z2.03.) Rys. 8. Reperowanie skór futerkowych [5, s. 126]. Po reperacji kuÅ›nierz w zależnoÅ›ci od rodzaju usÅ‚ugi, dobiera i stosuje techniki rozkroju skór, przygotowujÄ…c je do konfekcjonowania w elementy wyrobów. Do technik takich zalicza siÄ™: wysuwanie, galonowanie, przeszczepianie, rozdrabnianie, wyokrÄ…glenie i inne. Techniki dokÅ‚adnie omówiono w jednostce moduÅ‚owej 743[02].Z2.03 i 743[02].Z2.04. Rys. 9. Zszywanie elementów futra w caÅ‚ość [5, s. 127] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 17 Rys. 10. Futro z norek wysuwanych [5, s. 127] JeÅ›li stosowanie wyżej wymienionych technik jest zbÄ™dne, to skóry obrównujÄ™ siÄ™ wedÅ‚ug opracowanych szablonów dostosowanych do rodzaju i profilu skór. ChcÄ…c dokÅ‚adnie skroić skóry, należy rozÅ‚ożyć je na odrysowanym konturze szablonów futra na stole kuÅ›nierskim, wedÅ‚ug zaplanowanego ukÅ‚adu skór. NastÄ™pnie skóry obrównane i oznaczone przekazuje siÄ™ do zszycia w elementy. Zszywanie skór w elementy wyrobu Skóry futerkowe zszywa siÄ™ na maszynach kuÅ›nierskich. Szwy powinny być niskie lecz Å›ciÄ…gniÄ™te. Po przeszyciu należy je spÅ‚aszczyć przez przeciÄ…gniÄ™cie piÄ™tkÄ… noża kuÅ›nierskiego. Wykluczone jest zaszywanie wÅ‚osa, który powinien być dokÅ‚adnie wepchniÄ™ty miÄ™dzy zszywane krawÄ™dzie skór. Do zapychania najczęściej używa siÄ™ cienkiego szpikulca. Do każdego rodzaju skór powinny być dobrane nici: kolorystyczne do tkanki lub wÅ‚osa, gruboÅ›ciÄ… do tkanki skórnej. IgÅ‚y dobiera siÄ™ do gruboÅ›ci zastosowanych nici. Rys. 11. Nabijanie elementów futra [5, s. 127] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 18 Rozkrój i szycie dodatków W kuÅ›nierstwie oprócz podstawowego surowca, jakim sÄ… skóry futerkowe, stosuje siÄ™ jeszcze materiaÅ‚y pomocnicze i dodatki jak: - nici, - taÅ›ma konfekcyjna nieciÄ…gliwa szerokoÅ›ci okoÅ‚o 1 cm baweÅ‚niana lub jedwabna, - taÅ›ma sztywnikowa z cienkimi drucikami wewnÄ…trz, - taÅ›ma ozdobna i wzorzysta, - tkanina wzmacniajÄ…ca; lekkie nieciÄ…gliwe płótno lub batyst, etamina, organdyna, - sztywniki: włókniteks (włóknina usztywniajÄ…ca) lub płótno sztywne, - wkÅ‚ad ocieplajÄ…cy: watolina, flanela lub włóknina puszysta, - tkanina kieszeniowa: tkanina po jednej stronie gÅ‚adka, po drugiej kosmata, - podszewka z jedwabiu naturalnego i włókien sztucznych, - gumka taÅ›mowa, ponadto zapiÄ™cia i zdobiny: - guziki, - klamry, - haftki, - haftki patenowe zatrzaskowe, tzw. keski, - zatrzaski, - zamki bÅ‚yskawiczne. Krojenie materiałów pomocniczych odbywa siÄ™ przy użyciu szablonów. KsztaÅ‚t tych szablonów zazwyczaj różni siÄ™ nieco od szablonów podstawowych z tego wzglÄ™du, że muszÄ… one uwzglÄ™dniać naddatki na szwy i podwiniÄ™cia, a przy tym mogÄ… mieć inne rozwiÄ…zania konstrukcyjne, np. usytuowanie zaszewek itp. Poza tym szablony powinny obejmować tylko te miejsca, dla których krojony materiaÅ‚ jest konieczny (rys. 16). Rys. 12. Przygotowanie szablonów: a) na elementy futrzane, b) na podszewkÄ™, z zapasem na szwy i podwiniÄ™cia [2, s. 41] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 19 W ten sposób przygotowuje siÄ™ szablony do rozkroju wszystkich potrzebnych do danego futra materiałów. Szablony ukÅ‚ada siÄ™ na rozÅ‚ożonym materiale, tak aby zajęły minimalnÄ… ilość miejsca (rys. 11 i 12). Skrojone podszewki i inne tkaniny lub materiaÅ‚y wymagajÄ…ce zszycia, zszywa siÄ™ na maszynach szwalniczych: stÄ™bnówkach zwykÅ‚ych, uniwersalnych lub na overlockach. Podczas zszywania należy zwracać uwagÄ™ na znaki spotkaÅ„ i inne znaki pomocnicze. NastÄ™pnie podszewki prasuje siÄ™. Obrównywanie elementów wyrobu Do obrównywania potrzebne sÄ… szablony wÅ‚aÅ›ciwego wyrobu, kreda zwykÅ‚a, kredki kolorowe, linie, ciężarki do przyciÅ›niÄ™cia szablonów. UkÅ‚adajÄ…c szablony należy robić to uważnie, tak aby bez trudnoÅ›ci i w caÅ‚oÅ›ci mieÅ›ciÅ‚y siÄ™ one do odrysowania. Nie wolno szablonów obniżać lub podwyższać, wzglÄ™dnie zakÅ‚adać je poza planowane punkty spotkaÅ„. Obrównywane elementy wyrobu muszÄ… być wzglÄ™dem siebie symetryczne. PopeÅ‚nione podczas tej czynnoÅ›ci bÅ‚Ä™dy sÄ… pózniej trudne do rozpoznania i usuniÄ™cia. Przygotowanie elementów do montażu. W tym etapie wykonywania wyrobów usÅ‚ugowych sÄ… nastÄ™pujÄ…ce czynnoÅ›ci; tasiemkowanie rÄ™czne lub maszynowe, pikowanie tkaniny wzmacniajÄ…cej, wstÄ™pny montaż, nakÅ‚adanie i pikowanie watoliny. Przygotowanie do miary i mierzenie Sposób przygotowania odzieży do miar oraz mierzenia zależy od wielu czynników, jak rodzaj odzieży, fason, figura klienta. Odzież wykonywanÄ… na figury proporcjonalne mierzy siÄ™ dwukrotnie, natomiast na figury z odchyleniami od budowy normalnej i uÅ‚omne mierzy siÄ™ najczęściej trzykrotnie, a niekiedy i wiÄ™cej razy. Liczba miar zależy również od stopnia trudnoÅ›ci fasonu odzieży i rodzaju skór. Na figurach symetrycznych poprawki przy mierzeniu przeprowadza siÄ™ po prawej stronie, zaÅ› na figurach asymetrycznych po prawej i po lewej stronie. Do pierwszej miary należy zszyć zaszewki, szwy modelowe i konstrukcyjne, ramiona oraz prawy rÄ™kaw. PrzygotowanÄ… do miary odzież wkÅ‚ada siÄ™ na klienta, zapina w przodzie Å›rodek na Å›rodek i nastÄ™pnie sprawdza, czy odzież prawidÅ‚owo ukÅ‚ada siÄ™ na kliencie, zwracajÄ…c uwagÄ™ na: - proporcje odzieży, - prawidÅ‚owe ukÅ‚adanie siÄ™ Å›rodka przodów i pleców na figurze, - kierunek i miejsce szwów (ramieniowych, bocznych), cięć podÅ‚użnych i poprzecznych itp., - miejsca zaszewek, ich dÅ‚ugość i szerokość, - wykrój pachy i szyi. NastÄ™pnie zaznacza siÄ™ liniÄ™ talii, wpina koÅ‚nierz i rÄ™kaw, ustala dÅ‚ugość (rÄ™kawa i wyrobu), miejsce pierwszej i ostatniej keski lub innego zapiÄ™cia oraz miejsce i ksztaÅ‚t kieszeni. Zależnie od fasonu odzieży przy pierwszej mierze może jeszcze wystÄ…pić planowanie szerokoÅ›ci zakÅ‚adu , ustalenie ksztaÅ‚tów wyÅ‚ogów itp. Podczas miary należy przestrzegać naturalnej postawy klienta, gdyż w przeciwnym wypadku przy nastÄ™pnej mierze mogÄ… wystÄ…pić dodatkowe poprawki. Naniesione podczas mierzenia poprawki zaznacza siÄ™ przez wciÄ…gniecie fastrygi lub zaznaczenie kredÄ… krawieckÄ…. Ponadto zaznacza siÄ™ ksztaÅ‚t podkroju szyi, miejsca wszycia Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 20 rÄ™kawa, liniÄ™ doÅ‚u miejsce kieszeni, dziurek itp. W celu równomiernego wdania i utrzymania prawidÅ‚owego kierunku rÄ™kawa stosuje siÄ™ znaki spotkania na rÄ™kawie i podkroju pachy. Znaki spotkania stosuje siÄ™ również na linii szwów, w celu zabezpieczenia przed przesuniÄ™ciem poszczególnych części wzglÄ™dem siebie lub w celu zaznaczenia odcinków przewidzianych do wdania. NastÄ™pnÄ… czynnoÅ›ciÄ… jest odpiÄ™cie szpilek, naniesienie poprawek oraz przeniesienie poprawionych konturów na drugÄ… stronÄ™ odzieży. WykoÅ„czenie wyrobu Do czynnoÅ›ci wykoÅ„czeniowych należy przyszycie kompletnie zszytej i wyprasowanej podszewki do wyrobu. Można jÄ… przyszyć rÄ™cznie lub maszynowo. Po naÅ‚ożeniu podszewki przeprowadza siÄ™ kosmetykÄ™ wyrobu, która polega na: trzepaniu i czesaniu okrywy wÅ‚osowej w celu uzyskania Å‚adnej puszystoÅ›ci, zmywaniu wÅ‚osa, obcinaniu nici itp. Kontrola jakoÅ›ci odzieży KontrolÄ™ jakoÅ›ci przeprowadza kierownik punktu usÅ‚ugowego lub upoważniony przez niego pracownik (mistrz). Dotyczy ona: - jakoÅ›ci i iloÅ›ci materiałów podstawowych i dodatków, - form i wykrojów, - wykonania elementów odzieży, - gotowej sztuki odzieży. KontrolÄ™ jakoÅ›ci i iloÅ›ci materiałów podstawowych i dodatków wykonuje siÄ™ w obecnoÅ›ci klienta. Przeprowadza siÄ™ jÄ… metodÄ… organoleptycznÄ…. Formy przygotowuje i kontroluje mistrz. Porównuje siÄ™ ksztaÅ‚t i proporcje form z rysunkiem żurnalowym i sylwetkÄ… klienta oraz sprawdza zgodność wymiarów formy z wymiarami klienta. Elementy odzieży sprawdza siÄ™ pod wzglÄ™dem jakoÅ›ci wykonania i estetyki. Kontroluje siÄ™ ksztaÅ‚t poszczególnych elementów oraz zabezpieczenie ich przed deformacjÄ… przez prawidÅ‚owe naÅ‚ożenie tkaniny wzmacniajÄ…cej, taÅ›my konfekcyjnej, sztywników. Głównym jednak czynnikiem majÄ…cym istotny wpÅ‚yw na jakość powstajÄ…cego wyrobu jest pracownik rzemieÅ›lnik. Aby ten czÅ‚owiek mógÅ‚ dobrze pracować, powinien posiadać kwalifikacje zgodne z wykonywanÄ… pracÄ…, zdolnoÅ›ci, osobiste zaangażowanie (motywacja), uczciwość, rzetelność, poczucie obowiÄ…zku i samokontroli. Kontrola gotowej sztuki odzieży to ostateczna kontrola przed oddaniem odzieży klientowi i dlatego powinna być bardzo starannie i dokÅ‚adnie przeprowadzona. Oddanie klientowi odzieży niewÅ‚aÅ›ciwie wykonanej, wyrabia zÅ‚Ä… opiniÄ™ punktowi usÅ‚ugowemu. W gotowej sztuce odzieży sprawdza siÄ™ ogólny estetyczny wyglÄ…d odzieży oraz jakość wykonania poszczególnych elementów. Szczególnie zwraca siÄ™ uwagÄ™ na symetriÄ™ elementów parzystych, prawidÅ‚owe rozmieszczenie zapięć, estetyczne i trwaÅ‚e ich wykonanie oraz staranne wykoÅ„czenie odzieży. Przed oddaniem klientowi gotowej sztuki odzieży należy sprawdzić, czy dobrze ukÅ‚ada siÄ™ na figurze. JeÅ›li usÅ‚uga wykonana byÅ‚a z materiałów powierzonych należy rozliczyć użyte materiaÅ‚y i pozostaÅ‚e materiaÅ‚y oraz resztki zwrócić klientowi przy odbiorze usÅ‚ugi. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 21 Kalkulacja kosztów produkcji Koszty zwiÄ…zane sÄ… przede wszystkim z podstawowym rodzajem dziaÅ‚alnoÅ›ci prowadzonej przez przedsiÄ™biorstwo, a wiÄ™c sÄ… to koszty produkcji wyrobów i usÅ‚ug oraz koszty zwiÄ…zane z zakupem i sprzedażą materiałów i usÅ‚ug. Koszty skÅ‚adajÄ… siÄ™ z wartoÅ›ci zużytych i sprzedanych materiałów wyrobów, zużytej energii, amortyzacji i wynagrodzeÅ„. Koszty najczęściej klasyfikuje siÄ™ w trzech ukÅ‚adach: - rodzajowym, - funkcjonalnym, - kalkulacyjnym. UkÅ‚ad kalkulacyjny kosztów umożliwia ustalenie kosztu jednostkowego, opiera siÄ™ na podziale kosztów na bezpoÅ›rednie i poÅ›rednie. Aby obliczyć koszty wyrobu jednostkowego należy: - ustalić koszty bezpoÅ›rednie, w skÅ‚ad których wchodzÄ… koszty zużytych materiałów podstawowych i pomocniczych oraz cena usÅ‚ugi wedÅ‚ug cennika usÅ‚ug lub ceny umownej, - ustalić koszty poÅ›rednie na podstawie Å›redniej rocznej kosztów zwiÄ…zanych z obsÅ‚ugÄ… punktu usÅ‚ugowego (czynsz, telefon, Å›rodki czystoÅ›ci, amortyzacja parku maszynowego, koszty oÅ›wietlenia, amortyzacja hali, podatek od nieruchomoÅ›ci, itp.), - ustalić zysk (ustala siÄ™ procentowo, np. 10%), - ustalić cenÄ™ wykonania usÅ‚ugi sumujÄ…c koszty poÅ›rednie, bezpoÅ›rednie i zysk. Ceny usÅ‚ug kuÅ›nierskich w zakresie napraw i przeróbek ustala siÄ™ zazwyczaj umownie na podstawie przewidzianych robót, a w przypadku trudnoÅ›ci w ustaleniu koniecznych napraw w wyrobie, bierze siÄ™ pod uwagÄ™ czas wykonania usÅ‚ugi pomnożony przez stawkÄ™ godzinowÄ…. 4.2.2. Pytania sprawdzajÄ…ce OdpowiadajÄ…c na pytania, sprawdzisz, czy jesteÅ› przygotowany do wykonania ćwiczeÅ„. 1. Jaki jest zakres usÅ‚ug kuÅ›nierskich? 2. Jak należy przyjąć zamówienie? 3. Jakie kwalifikacje powinien mieć pracownik przyjmujÄ…cy zamówienie na wykonanie usÅ‚ugi? 4. Jakie sÄ… zasady przyjÄ™cia zamówienia? 5. Jak opracowuje siÄ™ formy na wyroby usÅ‚ugowe? 6. W jaki sposób dobiera siÄ™ skóry na wyroby usÅ‚ugowe? 7. Czym różni siÄ™ dobieranie skór do produkcji seryjnej a usÅ‚ugowej? 8. Jakie kwalifikacje powinien mieć krojczy w zakÅ‚adzie usÅ‚ugowym? 9. Jak przygotowuje siÄ™ wyrób do pierwszej miary? 10. Jak przeprowadza siÄ™ pierwszÄ… miarÄ™? 11. Jak przeprowadza siÄ™ drugÄ… miarÄ™? 12. Jakie czynnoÅ›ci zaliczamy do prac wykoÅ„czeniowych przy wykonywaniu usÅ‚ugi? 13. Czego dotyczy kontrola jakoÅ›ci w punkcie usÅ‚ugowym? 14. Jak rozumiesz samokontrolÄ™ podczas pracy? 15. Kto przeprowadza kontrolÄ™ jakoÅ›ci gotowego wyrobu w zakÅ‚adzie usÅ‚ugowym? 16. Jakie sÄ… skÅ‚adniki kalkulacji kosztów zwiÄ…zanych z wykonaniem usÅ‚ugi? 17. Jakie sÄ… zasady przekazywania gotowej sztuki klientowi? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 22 4.2.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Przedstaw w formie inscenizacji sposób obsÅ‚ugi klienta podczas przyjmowania zlecenia na wykonanie usÅ‚ugi kuÅ›nierskiej z materiałów powierzonych. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) przywitać klienta i zapytać o cel wizyty, 2) obejrzeć i dokonać oceny jakoÅ›ci dostarczonych materiałów, 3) doradzić klientowi odpowiedni fason wyrobu, 4) wykonać i zapisać pomiary klienta, 5) narysować wstÄ™pny projekt plastyczny bÄ…dz przedstawić propozycje żurnalowe, 6) wykonać i zapisać dodatkowe uwagi zwiÄ…zane z budowÄ… figury klienta, 7) wypeÅ‚nić druk w zwiÄ…zku z przyjÄ™ciem zamówienia, 8) pożegnać klienta. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - kÄ…cik do inscenizacji, - skóry futerkowe, - taÅ›ma centymetrowa, - przybory do pisania, - druki zlecenia usÅ‚ugi, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 2 Dokonaj pomiarów figury klienta ze szczególnym zwróceniem uwagi na budowÄ™ i ewentualne odchylenia od normy. Pomiary wykonaj na koleżance z grupy. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) zapoznać siÄ™ z materiaÅ‚em dydaktycznym, 2) przygotować klienta do wykonania pomiarów, 3) wykonać pomiary, 4) zapisać wymiary, posÅ‚ugujÄ…c siÄ™ symbolikÄ… pomiarów, 5) dyskretnie zapisać uwagi odnoÅ›nie ewentualnych odchyleÅ„ od normy, 6) wyniki przeprowadzonego ćwiczenia przekazać nauczycielowi do sprawdzenia. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - taÅ›ma centymetrowa, ekierka, - tabela pomiarów antropometrycznych, - przybory do pisania, - zeszyt uczniowski, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 23 Ćwiczenie 3 Wykonaj projekt plastyczny czapki damskiej ze skór jagniÄ™cych naturalnych z morÄ… zgodnie z aktualnymi trendami mody. Technika rysunku dowolna. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) zapoznać siÄ™ z aktualnymi tendencjami mody przejrzeć żurnale mody, czasopisma odzieżowe, 2) wybrać model czapki biorÄ…c pod uwagÄ™ rodzaj skóry futerkowej, 3) wykonać wÅ‚asny projekt plastyczny czapki damskiej, w oparciu o tendencje w modzie i danÄ… skórÄ…. Wyposażenie stanowiska pracy: - żurnale mody, czasopisma odzieżowe, - skóra jagniÄ™ca, - przybory do rysowania, malowania dobrane do techniki wykonania projektu, - blok rysunkowy, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 4 Zaplanuj czynnoÅ›ci w zestawieniu chronologicznym przy wykonywaniu dowolnego wyrobu futrzarskiego. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) zapoznać siÄ™ z aktualnymi tendencjami mody przejrzeć żurnale mody i czasopisma odzieżowe, 2) wybrać model wyrobu i zaplanować czynnoÅ›ci, które należaÅ‚oby wykonać przy wytwarzaniu tego wyrobu, 3) zapisać w zeszycie uczniowskim opracowany projekt czynnoÅ›ci w zestawieniu chronologicznym, 4) zaprezentować wykonane ćwiczenie. Wyposażenie stanowiska pracy: - żurnale mody, czasopisma odzieżowe, - przybory do pisania, - zeszyt uczniowski, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 5 Wykonaj wymianÄ™ zapięć w wyrobie odzieżowym, futrzanym zapiÄ™cia na guziki wymieÅ„ na keski. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) wypruć stare zapiÄ™cia, 2) zaznaczyć miejsca wszycia haczyków i wszyć haczyki, Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 24 3) zaznaczyć szerokość zakÅ‚adu, 4) zaznaczyć miejsca wszycia kółek i wszyć kółka, 5) podszyć podszewkÄ™ w przodach, 6) sprawdzić poprawność wykonania na manekinie. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - wyrób odzieżowy futrzany, - keski do wszycia, - stanowisko do pracy rÄ™cznej, - przybory kuÅ›nierskie, - narzÄ™dzia kuÅ›nierskie, - manekin, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 6 Wykonaj czapkÄ™ mÄ™skÄ… ze skór futerkowych (powierzonych) na zamówienie klienta. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) ustalić z klientem fason czapki, 2) zdjąć potrzebne wymiary z gÅ‚owy klienta, 3) dobrać szablon zgodnie z ustaleniem, 4) dopasować szablon do zdjÄ™tych wymiarów, 5) wyreperować skóry, 6) nabić skóry, 7) rozplanować i wykroić elementy czapki, 8) otasiemkować elementy czapki i napikować sztywniki, 9) zszyć elementy czapki w caÅ‚ość, 10) wykroić i uszyć wkÅ‚ad, 11) wykoÅ„czyć czapkÄ™, 12) zaprezentować wykonane ćwiczenie. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - stół do pracy rÄ™cznej, - maszyna kuÅ›nierska, - skóry futerkowe, - karton na szablony, - narzÄ™dzia kuÅ›nierskie: nóż, kleszcze, grzebieÅ„, - przybory kuÅ›nierskie: igÅ‚a, naparstek, taÅ›ma centymetrowa, - dodatki: nici rÄ™czne i maszynowe, taÅ›ma konfekcyjna, płótno sztywne, podszewka, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 7 Scharakteryzuj skÅ‚adniki kalkulacji kosztów wyrobu usÅ‚ugowego. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 25 Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) przedstawić podziaÅ‚ kosztów, 2) scharakteryzować koszty bezpoÅ›rednie, 3) scharakteryzować koszty poÅ›rednie. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - zeszyt uczniowski, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 8 OkreÅ›l koszty zwiÄ…zane z wykonaniem wybranej usÅ‚ugi. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) ustalić koszty bezpoÅ›rednie majÄ…c dane: materiaÅ‚y podstawowe i pomocnicze oraz cenÄ™ usÅ‚ugi wedÅ‚ug cennika usÅ‚ug, 2) ustalić koszty poÅ›rednie na podstawie Å›redniej rocznej kosztów zwiÄ…zanych z obsÅ‚ugÄ… punktu usÅ‚ugowego (czynsz, telefon, Å›rodki czystoÅ›ci itp.), 3) ustalić zysk. 4) ustalić cenÄ™ wykonania usÅ‚ugi sumujÄ…c koszty poÅ›rednie, bezpoÅ›rednie i zysk. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - zeszyt uczniowski, - literatura z rozdziaÅ‚u 6. Ćwiczenie 9 Wyreperuj uszkodzenia w wyrobie kuÅ›nierskim. Dobierz metody reperacji do rodzaju uszkodzenia oraz potrzebne materiaÅ‚y. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) zapoznać siÄ™ z tekstem przewodnim do ćwiczenia, 2) wykonać ćwiczenie zgodnie z tekstem przewodnim. Tekst przewodni do ćwiczenia I Informacje (pytania prowadzÄ…ce) 1. Jakie uszkodzenia wyrobów powstajÄ… podczas ich użytkowania? 2. Czy wszystkie wyroby użytkowane nadajÄ… siÄ™ do reperacji? 3. Jakimi metodami reperuje siÄ™ uszkodzenia w wyrobach futrzanych? 4. Od czego zależy dobór metody reperacji? 5. Jakie sÄ… zasady dobierania materiałów do wykonania naprawy? 6. Jakie czynnoÅ›ci w zestawieniu chronologicznym należy wykonać podczas naprawy przydzielonego wyrobu? 7. Na co należy zwrócić uwagÄ™ przy kontroli wyrobu po reperacji? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 26 II Planowanie (polecenia prowadzÄ…ce) 1. Zaproponuj metody sprawdzianu przydatnoÅ›ci wyrobów futrzarskich do reperacji. 2. Zaproponuj metody reperacji uszkodzeÅ„ w wyrobach. 3. Zaproponuj materiaÅ‚y potrzebne do wykonania usÅ‚ugi. 4. Zaproponuj narzÄ™dzia, przybory i maszyny niezbÄ™dne do wykonania usÅ‚ugi. 5. Zaproponuj sposób kontroli wyrobu po naprawie. 6. Zaproponuj kolejność czynnoÅ›ci podczas naprawy. 7. Zaproponuj podziaÅ‚ pracy w grupie. III Ustalenia 1. Uczniowie omawiajÄ… z nauczycielem wszystkie punkty etapu planowania. 2. Uczniowie odnoszÄ… siÄ™ do uwag i propozycji nauczyciela. IV Wykonanie Uczniowie samodzielnie wykonujÄ… zadanie: 1. uczniowie sporzÄ…dzajÄ… listÄ™ materiałów, które należy zakupić lub pobrać z magazynu, przeprowadzajÄ… analizÄ™ kosztów usÅ‚ugi, 2. przygotowujÄ… stanowisko pracy i materiaÅ‚y do wykonania zadania, 3. uczniowie pracujÄ… w grupach, przeglÄ…dajÄ… przydzielone wyroby kuÅ›nierskie przeznaczone do reperacji, 4. oceniajÄ…, przeprowadzajÄ…c badania organoleptyczne, czy przydzielone wyroby nadajÄ… siÄ™ do reperacji, 5. wyszukujÄ… uszkodzenia i zaznaczajÄ… je, 6. dyskutujÄ… w grupach i dobierajÄ… najwÅ‚aÅ›ciwsze metody reperacji uszkodzeÅ„, 7. dobierajÄ… potrzebne materiaÅ‚y do wykonania usÅ‚ugi, 8. dobierajÄ… narzÄ™dzia, przybory i maszyny, 9. przygotowujÄ… stanowisko pracy i materiaÅ‚y do wykonania zadania, 10. dokonujÄ… napraw wyrobów, 11. dokonujÄ… samokontroli wykonywanych czynnoÅ›ci. Nauczyciel czuwa nad prawidÅ‚owym przebiegiem wykonywanych prac, zwraca uwagÄ™ na trudne do wykonania czynnoÅ›ci i bezpieczeÅ„stwo pracy. V Sprawdzenie Uczniowie najpierw samodzielnie sprawdzajÄ… wykonanÄ… reperacjÄ™ przydzielonego wyrobu, potem nastÄ™puje kontrola koleżeÅ„ska. Ocenie podlega jakość i staranność wykonania zadania. VI Analiza koÅ„cowa Uczniowie pod kierunkiem nauczyciela analizujÄ… caÅ‚y przebieg realizacji zadania pod kÄ…tem jakoÅ›ci wyreperowanych wyrobów i skrócenia czasu wykonania. Nauczyciel podsumowuje pracÄ™ uczniów, wskazuje na nieprawidÅ‚owoÅ›ci i jak ich unikać. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - zeszyt uczniowski, - wyrób kuÅ›nierski przeznaczony do renowacji, - materiaÅ‚y: nici rÄ™czne, maszynowe i inne potrzebne do dokonania reperacji, - maszyny: kuÅ›nierska i stÄ™bnowa, - narzÄ™dzia kuÅ›nierskie: nóż, nożyce, grzebieÅ„, - przybory kuÅ›nierskie: igÅ‚a, naparstek, taÅ›ma centymetrowa, linia z podziaÅ‚kÄ…, - literatura z rozdziaÅ‚u 7. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 27 4.2.4. Sprawdzian postÄ™pów Czy potrafisz: Tak Nie 1) okreÅ›lić zakres usÅ‚ug kuÅ›nierskich? ðð ðð 2) przyjąć zamówienie na wykonanie usÅ‚ugi? ðð ðð 3) okreÅ›lić kwalifikacje pracowników zakÅ‚adu usÅ‚ugowego? ðð ðð 4) wymienić etapy powstawania wyrobu usÅ‚ugowego? ðð ðð 5) wykonać pierwszÄ… i drugÄ… miarÄ™? ðð ðð 6) dokonać samokontroli i kontroli jakoÅ›ci gotowego wyrobu? ðð ðð 7) dokonać pomiarów figury klienta? ðð ðð 8) wykonać wymianÄ™ zapięć w wyrobie futrzanym? ðð ðð 9) okreÅ›lić koszty zwiÄ…zane z wykonaniem wybranej usÅ‚ugi? ðð ðð Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 28 4.3. BÅ‚Ä™dy wystÄ™pujÄ…ce w futrach i sposoby ich usuwania 4.3.1. MateriaÅ‚ nauczania BÅ‚Ä™dy wystÄ™pujÄ…ce w futrach BÅ‚Ä™dy wystÄ™pujÄ…ce w futrach można podzielić na takie, które dotyczÄ… zÅ‚ego ukÅ‚adania siÄ™ na figurze i na bÅ‚Ä™dy wynikajÄ…ce z niewÅ‚aÅ›ciwego dobrania skór, krojenia i zszywania. Typowymi bÅ‚Ä™dami zÅ‚ego ukÅ‚adania siÄ™ futra na figurze ludzkiej sÄ…: za wÄ…skie lub za szerokie futro w gorsie (w piersiach), za wÄ…ska lub za szeroka spódnica (dolna część futra) w talii i w biodrach, faÅ‚dy i zmarszczki w tyle pod koÅ‚nierzem, w bokach lub koÅ‚o pach, zle ukÅ‚adajÄ…ce siÄ™ przody (rozchodzÄ…ce lub zachodzÄ…ce siÄ™ u doÅ‚u), za gÅ‚Ä™boki lub za szeroki podkrój szyi, zle wszyte rÄ™kawy (zbyt duże lub zbyt maÅ‚e wdanie kuli rÄ™kawa, zÅ‚e ustawienie kierunku rÄ™kawa), zle ukÅ‚adajÄ…cy siÄ™ koÅ‚nierz (odstajÄ…cy od szyi lub zbyt mocno zachodzÄ…cy na szyjÄ™). Przyczyny powstawania bÅ‚Ä™dów w odzieży miarowej BÅ‚Ä™dy w futrach mogÄ… powstać głównie przez: niedopracowanie dokumentacji technicznej, głównie szablonów, niedokÅ‚adne zdjÄ™cie miary z klienta, niewÅ‚aÅ›ciwe dobranie fasonu do figury klienta i rodzaju skór, niedokÅ‚adne obrównanie elementów skÅ‚adowych futra, nieumiejÄ™tne zestawienie (montaż). BÅ‚Ä™dy wynikajÄ…ce z niedopracowania dokumentacji technicznej powstajÄ… najczęściej na skutek zÅ‚ego opracowania szablonów, rysunku ukÅ‚adu skór, opisu technologicznego itp. PrzykÅ‚adowo: zÅ‚e szablony mogÄ… powodować, że futra w żadnym rozmiarze i na żadnej figurze dobrze nie ukÅ‚adajÄ… siÄ™, zÅ‚y rysunek ukÅ‚adu lub rozmieszczenia skór w szablonach może sprawiać wrażenie braku symetrii, estetyki i harmonii. BÅ‚Ä™dy powstaÅ‚e z powodu niedokÅ‚adnego obrównania elementów powstajÄ… z niedbaÅ‚ego ukÅ‚adania szablonów przy obrównywaniu, tj. ze znieksztaÅ‚cenia wykrojów. Na przykÅ‚ad wykrój może ulec skróceniu, zwężeniu itp. Takie zÅ‚e wykroje sÄ… przyczynÄ… bÅ‚Ä™dów i sÄ… trudne w koÅ„cowym etapie do rozpoznania i usuniÄ™cia. Do najbardziej charakterystycznych bÅ‚Ä™dów powstaÅ‚ych na skutek nieumiejÄ™tnego bÄ…dz nieodpowiedniego wykoÅ„czenia lub zestawienia (montażu) można zaliczyć: zle wszyte rÄ™kawy, zle wszyty lub nakryty i przyrygowany koÅ‚nierz, zle zszyte zaszewki, zle zszyte elementy skÅ‚adowe np. spódnicy z gorsem, Å›ciÄ…gniÄ™ta podszewka. Wadliwie wykonane wymienione czynnoÅ›ci powodujÄ… np. odstawanie klap czy koÅ‚nierza, faÅ‚dowanie siÄ™ lub Å›ciÄ…ganie miejsc zszycia lub znieksztaÅ‚cenia caÅ‚ego wyrobu. PrzyczynÄ… tych bÅ‚Ä™dów może być nieumiejÄ™tność w wykonywaniu poszczególnych operacji lub niedbaÅ‚ość. BÅ‚Ä™dy powstaÅ‚e z powodu niewÅ‚aÅ›ciwego dobrania futra do budowy figury wynikajÄ… z tego, że futro konfekcyjne szyje siÄ™ dla ludzi o prawidÅ‚owej (normalnej) budowie, tj. bez wad w budowie i postawie figury. Futra konfekcyjne na figurze o wadliwej budowie zwykle zle, siÄ™ ukÅ‚adajÄ…. PrzykÅ‚adowo: jeÅ›li figura jest pochyÅ‚a, to tyÅ‚ Å›ciÄ…gniÄ™ty jest do góry i tworzy wzdÅ‚uż Å›rodka lub po bokach faÅ‚dy, przody sÄ… wtedy za dÅ‚ugie i w dole rozchodzÄ… siÄ™, rÄ™kawy zle ukÅ‚adajÄ… siÄ™ (faÅ‚dujÄ…) z przodu. Na figurach mocno wyprostowanych (sprężystych) z tyÅ‚u powstajÄ… faÅ‚dy poprzeczne, przody najczęściej sÄ… za krótkie, sterczÄ…ce do góry i krzyżujÄ…ce siÄ™, rÄ™kawy zle leżą z tyÅ‚u. Jeżeli figura ma wysokie barki, powstajÄ… faÅ‚dy pod koÅ‚nierzem. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 29 Przy niskich barkach tworzÄ… siÄ™ faÅ‚dy koÅ‚o pach w plecach i w przodzie. Jeżeli jeden bark jest niższy od drugiego, powstajÄ… faÅ‚dy po stronie barku niższego. BÅ‚Ä™dy wynikajÄ…ce z powodu wadliwej budowy figury dajÄ… siÄ™ najczęściej usunąć, lecz poprawki wymagajÄ… zwykle dużego nakÅ‚adu czasu i umiejÄ™tnoÅ›ci. Zapobieganie powstawaniu bÅ‚Ä™dów Aby zapobiec powstawaniu bÅ‚Ä™dów w gotowych futrach, należy: - systematycznie podnosić kwalifikacje pracowników, - wdrażać pracowników do samokontroli wykonywanej pracy (zgodnie z dokumentacjÄ…) i do odpowiedzialnoÅ›ci za wykonanÄ… pracÄ™, - doskonalić organizacjÄ™ pracy na stanowiskach roboczych, - stawiać konkretne wymagania wobec kontroli technicznej miÄ™dzyoperacyjnej i wymagać odpowiedzialnoÅ›ci za tÄ™ pracÄ™, - stosować bodzce ekonomiczne za dobrÄ… jakość pracy. Sposoby usuwania niektórych bÅ‚Ä™dów OpiÄ™te futro na linii obwodu gorsu (rys. 20a). PrzyczynÄ… jest za wÄ…ski przód i tyÅ‚. BÅ‚Ä…d można usunąć przez poszerzenie tyÅ‚u i przodu. Konieczne jest sztukowanie podkroju pach i wszycie w bokach klinów (rys. 20b). Podobnie można poprawić futro, jeÅ›li jest za wÄ…skie w biodrach. W przypadku zbyt szerokiego futra, zwęża siÄ™ je także w bokach z równoczesnym podkrojem pach (wszerz). SkoÅ›ne i poprzeczne faÅ‚dy biegnÄ…ce z boków ku doÅ‚owi do linii Å›rodka tyÅ‚u (rys. 14a) oznaczajÄ…, że tyÅ‚ jest za dÅ‚ugi w stosunku do przodu. BÅ‚Ä…d ten wystÄ™puje przy przegiÄ™tej figurze do tyÅ‚u (wyprężonej) lub z powodu zbyt dÅ‚ugiego tyÅ‚u. BÅ‚Ä…d usuwa siÄ™ przez skrócenie tyÅ‚u górÄ… (rys. 14b). FaÅ‚dy biegnÄ…ce z boków ku górze do Å‚opatek i odstawanie Å›rodka tyÅ‚u od figury oznacza, że tyÅ‚ jest za krótki w stosunku do przodu. BÅ‚Ä…d taki pojawia siÄ™, gdy figura jest pochyÅ‚a. Usuwa siÄ™, go przez wydÅ‚użenie tyÅ‚u w górze. W niektórych futrach bÅ‚Ä…d ten można usunąć przez przesuniÄ™cie tyÅ‚u do góry w szwach bocznych (rys. 15b). Podobne faÅ‚dy tworzÄ… siÄ™, gdy figura ma wystajÄ…ce Å‚opatki i niskie barki. BÅ‚Ä…d ten usuwa siÄ™ przez pogÅ‚Ä™bienie zaszewek w tyle, Å›ciÄ™cie barków oraz pogÅ‚Ä™bienie pach (rys. 15c). RozchodzÄ…ce siÄ™ przody (rys. 16). PrzyczynÄ… tego bÅ‚Ä™du jest zÅ‚y wykrój elementów i zestawienie przodów w szwie barkowym oraz za dÅ‚ugie przody. BÅ‚Ä…d usuwa siÄ™ przez skrócenie przodów górÄ… od strony szyi i przesuniÄ™cie ich w kierunku pachy tak, aby punkt A pokryÅ‚ siÄ™ z punktem B (rys. 16). Rys. 13. BÅ‚Ä™dy w przodzie futra: a) futro za wÄ…skie w górze, b) sposób poszerzenia przodu i tylu [2, s. 372] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 30 Rys. 14. BÅ‚Ä™dy w tyle futra: a) faÅ‚dy powstajÄ…ce przy za dÅ‚ugich tyÅ‚ach, b) sposób usuwania faÅ‚d [2, s. 373] Rys. 15. BÅ‚Ä™dy w tyle: a) faÅ‚dy w bokach powstajÄ…ce przy za krótkich tyÅ‚ach lub wystajÄ…cych Å‚opatkach i niskich barkach, b, c) sposoby usuwania bÅ‚Ä™dów[2,s. 373] Rys. 16. BÅ‚Ä™dy w przodach: a) rozchodzÄ…ce siÄ™ przody, b) usuniÄ™cie bÅ‚Ä™du przez skrócenie przodu górÄ… i przesuniÄ™cie w stronÄ™ pachy[2, s. 374] Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 31 ZachodzÄ…ce przody (rys. 17). PrzyczynÄ… bÅ‚Ä™du może być: za maÅ‚y podkrój szyi na linii barków, zÅ‚e ustawienie przodów w barkach, bÄ…dz za krótki przód w stosunku do tyÅ‚u. BÅ‚Ä…d trzeba usunąć przez wydÅ‚użenie przodów górÄ… i przez przesuniÄ™cie ich w kierunku szyi (rys. 17). Rys. 17. BÅ‚Ä™dy w przodach: a) zachodzÄ…ce przody, b) usuniÄ™cie bÅ‚Ä™du przez wydÅ‚użenie przodu górÄ… i przesuniÄ™cie w stronÄ™ szyi [2, s. 374]. FaÅ‚dy skoÅ›ne od spodu i od podkroju rÄ™kawa (rys. 18) sÄ… spowodowane zbyt niskÄ… kulÄ… rÄ™kawa. Åšwiadczy to, że obwód kuli rÄ™kawa jest za maÅ‚y w stosunku do obwodu pachy futra. BÅ‚Ä…d można usunąć przez pogÅ‚Ä™bienie podkroju rÄ™kawa i ponowne wszycie (rys. 18). Rys. 18. BÅ‚Ä™dy w rÄ™kawach: a) faÅ‚dy skoÅ›ne od spodu i po obydwu stronach kuli rÄ™kawa, b) sposób usuniÄ™cia bÅ‚Ä™du [2, s. 375]. FaÅ‚dy poprzeczne w górze rÄ™kawa (rys. 19) powstajÄ…, gdy kula rÄ™kawa jest za wysoka. Dowodzi to, że obwód kuli rÄ™kawa jest za duży w stosunku do obwodu pachy futra. BÅ‚Ä…d można usunąć przez obniżenie (okrojenie) kuli rÄ™kawa (rys. 19). Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 32 Rys. 19. BÅ‚Ä™dy w rÄ™kawach: a) faÅ‚dy poprzeczne w górze rÄ™kawa, b) usuniÄ™cie faÅ‚d [2, s.375]. FaÅ‚dy z przodu rÄ™kawa (rys. 20) tworzÄ… siÄ™, gdy rÄ™kaw jest wszyty za bardzo do tyÅ‚u. BÅ‚Ä…d usuwa siÄ™ przez przesuniÄ™cie rÄ™kawa do przodu. W tym celu należy Å›rodek kuli rÄ™kawa przesunąć do tyÅ‚u tak, aby punkt A pokryÅ‚ siÄ™ z punktem B. FaÅ‚dy z tyÅ‚u rÄ™kawa (rys. 20) tworzÄ… siÄ™, gdy rÄ™kaw jest wszyty za bardzo do przodu. W celu usuniÄ™cia bÅ‚Ä™du, rÄ™kaw trzeba wypruć i przesunąć do tyÅ‚u, szew od spodu w rÄ™kawie przesunąć do tyÅ‚u, a Å›rodek kuli rÄ™kawa przesunąć do przodu tak, aby punkt A pokryÅ‚ siÄ™ z punktem B. Rys. 20. BÅ‚Ä™dy w rÄ™kawach: a) faÅ‚dy z przodu rÄ™kaw wszyty za bardzo do tyÅ‚u, b) faÅ‚dy z tyÅ‚u rÄ™kaw wszyty za bardzo do przodu [2, s. 376]. Odstawanie koÅ‚nierza od szyi (rys. 21) może być spowodowane zbyt dużym podkrojem szyi lub za dÅ‚ugim koÅ‚nierzem. BÅ‚Ä…d ten można usunąć dwoma sposobami: albo przez wszycie z powrotem wykrojonych kawaÅ‚ków i mniejsze podkrojenie szyi oraz skrócenie koÅ‚nierza z tyÅ‚u, albo przez skrócenie koÅ‚nierza w tyle i rozciÄ…gniÄ™cie stójki (rys. 21). KoÅ‚nierz zbyt mocno wchodzÄ…cy na szyjÄ™ (rys. 22), zaÅ‚amujÄ…cy siÄ™. PrzyczynÄ… tego bÅ‚Ä™du może być za maÅ‚y podkrój (jeÅ›li wokoÅ‚o podkroju tworzÄ… siÄ™ faÅ‚dy), lecz częściej powodem jest zbyt prosty i krótki koÅ‚nierz. BÅ‚Ä…d ten można usunąć przez zaokrÄ…glenie (przemodelowanie) koÅ‚nierza (rys. 22). Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 33 Rys. 21. BÅ‚Ä™dy w koÅ‚nierzu: a) odstajÄ…cy koÅ‚nierz, b) sposób usuniÄ™cia bÅ‚Ä™du [2, s.376] Rys. 22. BÅ‚Ä™dy w koÅ‚nierzu: a) koÅ‚nierz mocno wchodzÄ…cy na szyjÄ™, a) zaÅ‚amania w koÅ‚nierzu b) sposób usuniÄ™cia bÅ‚Ä™du [2, s. 376]. Przedstawione bÅ‚Ä™dy należą do najbardziej typowych i wystÄ™pujÄ… zarówno w okryciach damskich i mÄ™skich welurowych jak również z okrywÄ… wÅ‚osowÄ… na wierzch. Oprócz omówionych najczÄ™stszych bÅ‚Ä™dów mogÄ… wystÄ™pować i inne, wynikajÄ…ce z różnych przyczyn. Przytoczone przykÅ‚ady powinny jednak uÅ‚atwić rozpoznanie i podejmowanie decyzji, co do sposobu usuniÄ™cia bÅ‚Ä™du. 4.3.2. Pytania sprawdzajÄ…ce OdpowiadajÄ…c na pytania, sprawdzisz, czy jesteÅ› przygotowany do wykonania ćwiczeÅ„. 1. Jakie sÄ… przyczyny powstawania bÅ‚Ä™dów w futrach? 2. Jakie bÅ‚Ä™dy sÄ… najczęściej spotykane w furach? 3. Jak zapobiegać powstawaniu bÅ‚Ä™dów? 4. Jakie sÄ… sposoby usuwania bÅ‚Ä™dów w futrach? Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 34 4.3.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Scharakteryzuj bÅ‚Ä™dy futra wykonanego na figurÄ™ normalnÄ…, a wÅ‚ożonego na figurÄ™ pochyÅ‚Ä…. Dostosuj szablon futra do wykonania poprawek i sprawdz efekt, wykonujÄ…c model z materiaÅ‚u zastÄ™pczego. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) zaÅ‚ożyć futro na sylwetkÄ™ pochyÅ‚Ä…, 2) sprawdzić sposób ukÅ‚adania siÄ™ futra, 3) wychwycić zauważone bÅ‚Ä™dy, 4) dokonać analizy bÅ‚Ä™dów w celu dobrania sposobu usuniÄ™cia, 5) sprawdzić efekty naniesionych poprawek, wykonujÄ…c model odzieży z materiaÅ‚u zastÄ™pczego, 6) zaprezentować wykonane ćwiczenie. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - futro damskie, - arkusz papieru do obrysowania szablonów, - materiaÅ‚ do wykonania modelu, - przybory do kreÅ›lenia i rysowania: linia z podziaÅ‚ka centymetrowÄ…, ołówek, pisaki, - przybory kuÅ›nierskie: taÅ›ma centymetrowa, kreda krawiecka, szpilki, - nożyczki, - maszyna stÄ™bnowa. Ćwiczenie 2 Scharakteryzuj bÅ‚Ä™dy futra wykonanego na figurÄ™ normalnÄ…, a wÅ‚ożonego na figurÄ™ sprężystÄ…. Dostosuj szablon futra do wykonania poprawek i sprawdz efekt wykonujÄ…c model z materiaÅ‚u zastÄ™pczego. Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneÅ›: 1) zapoznać siÄ™ z materiaÅ‚em nauczania, 2) zaÅ‚ożyć futro na sylwetkÄ™ sprężystÄ…, 3) sprawdzić sposób ukÅ‚adania siÄ™ futra, 4) wychwycić zauważone bÅ‚Ä™dy, 5) dokonać analizy bÅ‚Ä™dów w celu dobrania sposobu usuniÄ™cia, 6) sprawdzić efekty naniesionych poprawek wykonujÄ…c model odzieży z materiaÅ‚u zastÄ™pczego, 7) zaprezentować wykonane ćwiczenie. Wyposażenie stanowiska pracy: - poradnik dla ucznia, - futro damskie, - arkusz papieru do obrysowania szablonów, Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 35 - materiaÅ‚ do wykonania modelu, - przybory do kreÅ›lenia i rysowania: linia z podziaÅ‚kÄ… centymetrowÄ…, ołówek, pisaki, - przybory kuÅ›nierskie: taÅ›ma centymetrowa, kreda krawiecka, szpilki, - nożyczki, - maszyna stÄ™bnowa. 4.3.4. Sprawdzian postÄ™pów Czy potrafisz: Tak Nie 1) wymienić bÅ‚Ä™dy najczęściej wystÄ™pujÄ…ce w futrach? ðð ðð 2) okreÅ›lić przyczyny powstawania bÅ‚Ä™dów? ðð ðð 3) okreÅ›lić sposoby zapobiegania powstawania bÅ‚Ä™dów? ðð ðð 4) okreÅ›lić sposoby usuwania bÅ‚Ä™dów w futrach? ðð ðð 5) dostosować szablony futer do wykonania poprawek? ðð ðð Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 36 5. SPRAWDZIAN OSIGNIĆ INSTRUKCJA DLA UCZNIA 1. Przeczytaj uważnie instrukcjÄ™. 2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartÄ™ odpowiedzi. 3. Zapoznaj siÄ™ z zestawem zadaÅ„ testowych. 4. Test zawiera 26 zadaÅ„. Do każdego zadania doÅ‚Ä…czone sÄ… 4 możliwoÅ›ci odpowiedzi. Tylko jedna jest prawidÅ‚owa. 5. Udzielaj odpowiedzi na zaÅ‚Ä…czonej karcie odpowiedzi, stawiajÄ…c w odpowiedniej rubryce znak X. W przypadku pomyÅ‚ki należy bÅ‚Ä™dnÄ… odpowiedz zaznaczyć kółkiem, a nastÄ™pnie ponownie zakreÅ›lić odpowiedz prawidÅ‚owÄ…. 6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy bÄ™dziesz miaÅ‚ satysfakcjÄ™ z wykonanego zadania. 7. JeÅ›li udzielenie odpowiedzi bÄ™dzie Ci sprawiaÅ‚o trudność, wtedy odłóż jego rozwiÄ…zanie na pózniej i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 8. Na rozwiÄ…zanie testu masz 45 minut. Powodzenia! MateriaÅ‚y dla ucznia: instrukcja, zestaw zadaÅ„ testowych, karta odpowiedzi. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 37 ZESTAW ZADAC TESTOWYCH 1. Szablony wyrobów usÅ‚ugowych wykonuje siÄ™ na podstawie pomiarów a) antropometrycznych. b) klienta. c) z tabel. d) pomocniczych. 2. Symbole pomiarów SyTy i obt oznaczajÄ… a) szerokość barków i obwód tali. b) Å‚uk dÅ‚ugoÅ›ci pleców i obwód bioder. c) dÅ‚ugość wyrobu i obwód tali. d) dÅ‚ugość rÄ™kawa i obwód szyi. 3. Rysunek przedstawia sposób pomiaru a) obwodu klatki piersiowej. b) obwodu bioder. c) szerokoÅ›ci przodu. d) dÅ‚ugoÅ›ci przodu. 4. Modelowanie przestrzenne to modelowanie a) na pÅ‚aszczyznie. b) na bryle. c) na siatce. d) na formach. 5. Teoretyczne zużycie tkaniny wzmacniajÄ…cej o szerokoÅ›ci 140 cm na futro o dÅ‚ugoÅ›ci 120 cm i dÅ‚ugoÅ›ci rÄ™kawa 60. wyniesie okoÅ‚o a) 170 cm. b) 195 cm. c) 220 cm. d) 250 cm. 6. Na cenÄ™ usÅ‚ugi skÅ‚adajÄ… siÄ™ koszty a) bezpoÅ›rednie i poÅ›rednie. b) materiałów podstawowych i pomocniczych. c) robocizny i materiałów. d) eksploatacji maszyn. 7. W usÅ‚ugowej pracowni kuÅ›nierskiej wydatki na materiaÅ‚y podstawowe wchodzÄ… w skÅ‚ad kosztów a) poÅ›rednich. b) bezpoÅ›rednich. c) ogólnych. d) robocizny. 8. Odpowiednim ukÅ‚adem skór w wyrobie dla sylwetki niskiej i korpulentnej bÄ™dzie ukÅ‚ad a) poziomy. b) pionowy. c) skoÅ›ny. d) mieszany. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 38 9. ZachodzÄ…ce przody w futrze można usunąć przez a) wydÅ‚użenie przodu górÄ…. b) skrócenie przodu górÄ…. c) pogÅ‚Ä™bienie zaszewki piersiowej. d) pogÅ‚Ä™bienie zaszewki barkowej. 10. Szablony do rozkroju podszewki wykoÅ„czeniowej ukÅ‚ada siÄ™ a) po skosie. b) po dÅ‚ugoÅ›ci. c) po szerokoÅ›ci. d) obojÄ™tnie w jakim kierunku. 11. Odnawianie i odÅ›wieżanie używanego wyrobu futrzanego nazywamy a) renowacjÄ…. b) konfekcjonowaniem. c) modelowaniem fasonu. d) przeróbkÄ…. 12. Wadliwe ukÅ‚adanie siÄ™ rÄ™kawa przedstawione na rysunku należy usunąć przez a) obniżenie kuli rÄ™kawa. b) podwyższenie kuli rÄ™kawa. c) skrócenie ramienia. d) skrócenie rÄ™kawa. 13. Wyroby futrzane szyte na miarÄ™ wykonuje siÄ™ w zakÅ‚adach a) przemysÅ‚owych. b) konfekcyjnych. c) kuÅ›nierskich usÅ‚ugowych. d) krawieckich usÅ‚ugowych. 14. Rysunek modelowy wyrobu usÅ‚ugowego powinien przedstawiać a) ogólny zarys wyrobu. b) przód wyrobu. c) tyÅ‚ wyrobu. d) przód i tyÅ‚ ze szczegółami. 15. Obwód talii to wymiar, który mierzy siÄ™ a) w miejscu najwiÄ™kszej wypukÅ‚oÅ›ci poÅ›ladków. b) w miejscu najwiÄ™kszego przewężenia tuÅ‚owia. c) pod pachami przez klatkÄ™ piersiowÄ…. d) przez biodra z uwzglÄ™dnieniem wypukÅ‚oÅ›ci brzucha. 16.Rysunek przedstawia pomiary a) dÅ‚ugoÅ›ci tuÅ‚owia. b) dÅ‚ugoÅ›ci pleców. c) dÅ‚ugoÅ›ci wyrobu. d) dÅ‚ugoÅ›ci spódnicy. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 39 17. Modelowanie form wyrobu na manekinie to modelowanie a) na pÅ‚asko. b) na siatce. c) przestrzenne. d) na szablonie. 18. Orientacyjne zużycie podszewki o szer. 140 cm na kurtkÄ™ o wymiarach dÅ‚. 90 cm, szerokość doÅ‚em 150 cm, dÅ‚ugość rÄ™kawa 65 cm, wynosi okoÅ‚o a) 120 cm. b) 170 cm. c) 200 cm. d) 210 cm. 19. Orientacyjne zużycie skór króliczych o wymiarach powierzchni użytkowej: dÅ‚. skóry 30 cm i szer. 25 cm na bÅ‚am przedstawiony na rysunku wynosi a) 12 szt. b) 18 szt. c) 24 szt. d) 20 szt. 20. W usÅ‚ugowej pracowni kuÅ›nierskiej wydatki za energiÄ™ elektrycznÄ… i gaz wchodzÄ… w skÅ‚ad kosztów a) robocizny. b) poÅ›rednich. c) bezpoÅ›rednich. d) ogólnych. 21. Przydatność skór do wykonania usÅ‚ugi okreÅ›la siÄ™ za pomocÄ… badaÅ„ a) organoleptycznych. b) laboratoryjnych. c) fizycznych. d) chemicznych. 22. SkoÅ›ny ukÅ‚ad skór w wyrobie korzystnie wpÅ‚ywa na wyglÄ…d sylwetki a) szczupÅ‚ej i niskiej. b) tÄ™giej i wysokiej. c) tÄ™giej i niskiej. d) korpulentnej i niskiej. 23. PrzyczynÄ… rozchodzenia siÄ™ przodów na boki w futrze sÄ… a) za dÅ‚ugie przody. b) za krótkie przody górÄ…. c) za wÄ…skie plecy. d) za maÅ‚y podkrój szyi. 24. Skóry wyprawione workowo należy przechowywać a) w stosach na półkach. b) w paczkach na półkach. c) w wiÄ…zkach na wieszakach. d) pojedynczo na regaÅ‚ach. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 40 25. UsÅ‚uga polegajÄ…ca na zmianie fasonu wyrobu odzieżowego to a) reperacja. b) renowacja. c) przeróbka. d) modelowanie form. 26. FaÅ‚dy poprzeczne w górze rÄ™kawa należy usunąć przez a) pogÅ‚Ä™bienie pachy. b) obniżenie kuli rÄ™kawa. c) skrócenie rÄ™kawa. d) poszerzenie rÄ™kawa na linii pachy. Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 41 KARTA ODPOWIEDZI ImiÄ™ i nazwisko ............................................................................... Wykonywanie usÅ‚ug kuÅ›nierskich ZakreÅ›l poprawnÄ… odpowiedz. Nr Odpowiedz Punkty zadania 1 a b c d 2 a b c d 3 a b c d 4 a b c d 5 a b c d 6 a b c d 7 a b c d 8 a b c d 9 a b c d 10 a b c d 11 a b c d 12 a b c d 13 a b c d 14 a b c d 15 a b c d 16 a b c d 17 a b c d 18 a b c d 19 a b c d 20 a b c d 21 a b c d 22 a b c d 23 a b c d 24 a b c d 25 a b c d 26 a b c d Razem: Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 42 6. LITERATURA 1. BuczyÅ„ska L., BurzyÅ„ski Cz.: KuÅ›nierstwo 2. WSiP, Warszawa 1986 2. BurzyÅ„ski Cz., Dzieża R., Suliga A., Duda I.: KuÅ›nierstwo. WNT, Warszawa 1986 3. BurzyÅ„ski Cz., Suliga A.: KuÅ›nierstwo cz.1. WSiP, Warszawa 1986 4. Kazik R., Krawczyk J.: Technologia odzieży. WSiP, Warszawa 1998 5. Sadowski T.: MateriaÅ‚oznawstwo dla kuÅ›nierzy. WSiP, Warszawa 1985 6. Samek P. (tÅ‚umaczyÅ‚a z jÄ™zyka niemieckiego): Krawiectwo MateriaÅ‚oznawstwo. WSiP, Spółka Akcyjna Warszawa 1999 7. http: //wikipedia.org / Projekt współfinansowany ze Å›rodków Europejskiego Funduszu SpoÅ‚ecznego 43