ZakÅ‚ad Wydawniczy NOMOS« Sp. z o.o. 31-208 Kraków, ul. Kluczborska 25/3u tel./fax +48 12 626-19-21 tel. kom. +48 510-080-269 e-mail: biuro@nomos.pl http://www.nomos.pl ________________________________________________________________________________________________________________________ I. ZASADY CYTOWANIA 1. Cytaty w obrÄ™bie tekstu zasadniczego: Cytaty w tekÅ›cie (do trzech wierszy) powinny znajdować siÄ™ w cudzysÅ‚owie i być opatrzone informacjÄ… bibliograficznÄ… (przypis bibliograficzny wewnÄ…trztekstowy, wedÅ‚ug wzoru zamieszczonego poni\ej). Cytaty dÅ‚u\sze (powy\ej trzech wierszy) nale\y wyró\nić z tekstu przez zmniejszenie czcionki (10 punktów), oraz zapisać w bloczku z zachowaniem odpowiednich odstÄ™pów (pusty wiersz przed i po cytacie). Wprowadzone przez Autora wyró\nienia oraz dopowiedzenia w cytowanym tekÅ›cie powinny być opatrzone adnotacjÄ… w nawiasie kwadratowym: [podkreÅ›lenia J.K.]. Stosujemy wyró\nienie poprzez rozspacjowanie albo wytÅ‚uszczenie (druk półgruby). 2. Autorskie przypisy uzupeÅ‚niajÄ…ce (tekstowe, tzw. przypisy dolne) OdsyÅ‚acz wskazujÄ…cy miejsce autorskiego przypisu uzupeÅ‚niajÄ…cego na stronie powinien być podniesiony (indeks górny), zmniejszony w stosunku do tekstu, i umieszczony przed kropkÄ… koÅ„czÄ…cÄ… zdanie. Przypisy uzupeÅ‚niajÄ…ce i wyjaÅ›niajÄ…ce tekst podstawowy nale\y zapisać na dole strony, na której wystÄ™pujÄ…, z u\yciem czcionki 10 punktów i interlinii 1.0. 3. Przypisy bibliograficzne wewnÄ…trztekstowe (tzw. harwardzkie ) SÄ… to przypisy o czysto bibliograficznym charakterze, odsyÅ‚ajÄ…ce do jednolitej bibliografii na koÅ„cu ksiÄ…\ki. Ten sposób cytowania jest czÄ™sto stosowany w pracach z nauk Å›cisÅ‚ych, przyrodniczych i spoÅ‚ecznych. Podstawowa zasada sprowadza siÄ™ do podawania w tekÅ›cie głównym w nawiasie półokrÄ…gÅ‚ym nazwiska autora, daty wydania oraz numeru strony. Ten rodzaj przypisów okreÅ›lany bywa czasem mianem przypisu nazwisko/data i wystÄ™puje w dwóch wariantowych postaciach: bez strony lub ze stronÄ… np.: I. (Nowak 1999) II. (Nowak 1999: 131) lub (Nowak 1999: 141-144) W sytuacji jeÅ›li Autor odwoÅ‚uje siÄ™ do poglÄ…dów jakiegoÅ› autora i je omawia (nie cytujÄ…c bezpoÅ›rednio, czyli nie stosujÄ…c znaków cytowania: _____ ) nale\y w zapisie podać numer stron. Åšwiadczy to solidnoÅ›ci i naukowej rzetelnoÅ›ci autora (przypadek II). BywajÄ… jednak sytuacje, gdy Autor wewnÄ…trz tekstu odsyÅ‚a tylko do jakiejÅ› publikacji (np. dla wskazania, \e na ten temat istniejÄ… podobne opracowania lub, \e ktoÅ› inny podejmuje ten problem), bez szczegółowego referowania czy ustosunkowywania do konkretnych tez wówczas mo\na umieÅ›cić przypis bez podawania numeru strony (przypadek I). 1 II. ZAPIS BIBLIOGRAFICZNY Wykaz publikacji umieszczamy na koÅ„cu ksiÄ…\ki. Bibliografia musi zawierać peÅ‚ny opis bibliograficzny: nazwisko i imiÄ™ ka\dego autora i redaktora ksiÄ…\ki zbiorowej (o ile taki zbiór jest osobnÄ… pozycjÄ… bibliograficznÄ…), peÅ‚ny tytuÅ‚ pracy, miejsce wydania i nazwÄ™ wydawcy. W przypadku rozdziałów w pracach zbiorowych lub artykułów w czasopismach, podajemy tak\e strony rozdziaÅ‚u czy artykuÅ‚u. Przy przekÅ‚adach podajemy imiÄ™ i nazwisko tÅ‚umacza. TytuÅ‚y ksiÄ…\ek (tekstów) zapisujemy kursywÄ…, tytuÅ‚ czasopisma czcionkÄ… prostÄ…, w cudzysÅ‚owie. Bibliografia przykÅ‚adowe zapisy: KsiÄ…\ka jednego autora: SÅ‚upecki Leszek, 2006, Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków: ZW Nomos. KsiÄ…\ka wielu autorów: Stark Rodney i William S. Bainbridge, 2000, Teoria religii, przeÅ‚. Tomasz Kunz, Kraków: ZW Nomos. Tekst z antologii lub pracy zbiorowej: Woroniecka Gra\yna, 2007, Medialne obrazy religii a globalizacja kulturowa, [w:] Maria Libiszowska-śółtkowska (red.), Religia i religijność w warunkach globalizacji, Kraków: ZW Nomos, s. 394-404. ArtykuÅ‚ w czasopiÅ›mie naukowym (tak\e w tygodniku opinii czy w gazecie): Doktór Tadeusz, 2007, Pluralizm religijny: New Age i fundamentalizm, Nomos. Kwartalnik Religioznawczy nr 59/60, s. 37-54. Antologie i wybory tekstów: Flis Mariola (red.), 2004, Etyczny wymiar to\samoÅ›ci kulturowej. Studia z antropologii spoÅ‚ecznej, Kraków: ZW Nomos. Dwie publikacje jednego autora, pochodzÄ…ce z tego samego roku: Nowicka Ewa, 2008a, Hermes, Odyseusz i greckie powroty do ojczyzny, Kraków: ZW Nomos. Nowicka Ewa, 2008b, Tradycja i nowoczesność. Przekaz kulturowy a system oÅ›wiaty we współczesnej Mongolii, [w:] Maria Szmeja (red.), Etniczność o przemianach spoÅ‚eczeÅ„stw narodowych, Kraków: ZW Nomos. yródÅ‚a internetowe Gdy tekst ze zródÅ‚a internetowego posiada autora i tytuÅ‚, umieszczamy go w bibliografii pod nazwiskiem autora. JeÅ›li tekst ma datÄ™, podajemy jÄ… po nazwisku i imieniu autora, a je\eli nie ma daty, wówczas wpisujemy rok odczytania. Za adresem internetowym umieszczamy datÄ™ odczytania w nawiasach kwadratowych. PrzykÅ‚adowo, tekst Jana Nowaka z roku 1998 zapisujemy: jako przypis wewnÄ…trztekstowy: (Nowak 1989). w bibliografii: 2 Nowak Jan, 1998, Co nowego w polskiej historiografii, dostÄ™pny w: http//www.gazetawyborcza.pl/wydawnictwa_naukowe [pobrano 12.07.2008] Gdy odwoÅ‚ujemy siÄ™ w tekÅ›cie do informacji na stronie internetowej bez autora, tytuÅ‚u i daty, wówczas piszemy: (por. http//www.gazetawyborcza/wydawnictwa_naukowe [pobrano 12.07.2008]). 3