Zasady cytowania i zapis bibliograficzny 3


ZakÅ‚ad Wydawniczy NOMOS« Sp. z o.o.
31-208 Kraków, ul. Kluczborska 25/3u
tel./fax +48 12 626-19-21
tel. kom. +48 510-080-269
e-mail: biuro@nomos.pl
http://www.nomos.pl
________________________________________________________________________________________________________________________
I. ZASADY CYTOWANIA
1. Cytaty w obrębie tekstu zasadniczego:
Cytaty w tekście (do trzech wierszy) powinny znajdować się w cudzysłowie i być opatrzone
informacją bibliograficzną (przypis bibliograficzny wewnątrztekstowy, według wzoru
zamieszczonego poni\ej). Cytaty dłu\sze (powy\ej trzech wierszy) nale\y wyró\nić z tekstu
przez zmniejszenie czcionki (10 punktów), oraz zapisać w bloczku z zachowaniem
odpowiednich odstępów (pusty wiersz przed i po cytacie).
Wprowadzone przez Autora wyró\nienia oraz dopowiedzenia w cytowanym tekście powinny
być opatrzone adnotacją w nawiasie kwadratowym: [podkreślenia  J.K.].
Stosujemy wyró\nienie poprzez rozspacjowanie albo wytłuszczenie (druk półgruby).
2. Autorskie przypisy uzupełniające (tekstowe, tzw. przypisy dolne)
Odsyłacz wskazujący miejsce autorskiego przypisu uzupełniającego na stronie powinien być
podniesiony (indeks górny), zmniejszony w stosunku do tekstu, i umieszczony przed kropką
kończącą zdanie. Przypisy uzupełniające i wyjaśniające tekst podstawowy nale\y zapisać na dole
strony, na której występują, z u\yciem czcionki 10 punktów i interlinii 1.0.
3. Przypisy bibliograficzne wewnÄ…trztekstowe (tzw.  harwardzkie )
Są to przypisy o czysto bibliograficznym charakterze, odsyłające do jednolitej bibliografii na
końcu ksią\ki. Ten sposób cytowania jest często stosowany w pracach z nauk ścisłych,
przyrodniczych i społecznych. Podstawowa zasada sprowadza się do podawania w tekście
głównym w nawiasie półokrągłym nazwiska autora, daty wydania oraz numeru strony. Ten
rodzaj przypisów określany bywa czasem mianem przypisu  nazwisko/data i występuje
w dwóch wariantowych postaciach: bez strony lub ze stroną np.:
I. (Nowak 1999)
II. (Nowak 1999: 131) lub (Nowak 1999: 141-144)
W sytuacji jeśli Autor odwołuje się do poglądów jakiegoś autora i je omawia (nie cytując
bezpośrednio, czyli nie stosując znaków cytowania:  _____ ) nale\y w zapisie podać numer
stron. Świadczy to solidności i naukowej rzetelności autora (przypadek II). Bywają jednak
sytuacje, gdy Autor wewnątrz tekstu odsyła tylko do jakiejś publikacji (np. dla wskazania, \e na
ten temat istniejÄ… podobne opracowania lub, \e ktoÅ› inny podejmuje ten problem), bez
szczegółowego referowania czy ustosunkowywania do konkretnych tez  wówczas mo\na
umieścić przypis bez podawania numeru strony (przypadek I).
1
II. ZAPIS BIBLIOGRAFICZNY
Wykaz publikacji umieszczamy na końcu ksią\ki. Bibliografia musi zawierać pełny opis
bibliograficzny: nazwisko i imię ka\dego autora i redaktora ksią\ki zbiorowej (o ile taki zbiór
jest osobną pozycją bibliograficzną), pełny tytuł pracy, miejsce wydania i nazwę wydawcy. W
przypadku rozdziałów w pracach zbiorowych lub artykułów w czasopismach, podajemy tak\e
strony rozdziału czy artykułu. Przy przekładach podajemy imię i nazwisko tłumacza. Tytuły
ksią\ek (tekstów) zapisujemy kursywą, tytuł czasopisma czcionką prostą, w cudzysłowie.
Bibliografia  przykładowe zapisy:
KsiÄ…\ka jednego autora:
Słupecki Leszek, 2006, Mitologia skandynawska w epoce Wikingów, Kraków: ZW Nomos.
Ksią\ka wielu autorów:
Stark Rodney i William S. Bainbridge, 2000, Teoria religii, przeł. Tomasz Kunz, Kraków:
ZW Nomos.
Tekst z antologii lub pracy zbiorowej:
Woroniecka Gra\yna, 2007, Medialne obrazy religii a globalizacja kulturowa, [w:] Maria
Libiszowska-śółtkowska (red.), Religia i religijność w warunkach globalizacji, Kraków: ZW
Nomos, s. 394-404.
Artykuł w czasopiśmie naukowym (tak\e w tygodniku opinii czy w gazecie):
Doktór Tadeusz, 2007, Pluralizm religijny: New Age i fundamentalizm,  Nomos. Kwartalnik
Religioznawczy nr 59/60, s. 37-54.
Antologie i wybory tekstów:
Flis Mariola (red.), 2004, Etyczny wymiar to\samości kulturowej. Studia z antropologii
społecznej, Kraków: ZW Nomos.
Dwie publikacje jednego autora, pochodzÄ…ce z tego samego roku:
Nowicka Ewa, 2008a, Hermes, Odyseusz i greckie powroty do ojczyzny, Kraków: ZW
Nomos.
Nowicka Ewa, 2008b, Tradycja i nowoczesność. Przekaz kulturowy a system oświaty we
współczesnej Mongolii, [w:] Maria Szmeja (red.), Etniczność  o przemianach społeczeństw
narodowych, Kraków: ZW Nomos.
yródła internetowe
Gdy tekst ze zródła internetowego posiada autora i tytuł, umieszczamy go w bibliografii pod
nazwiskiem autora. Jeśli tekst ma datę, podajemy ją po nazwisku i imieniu autora, a je\eli nie ma
daty, wówczas wpisujemy rok odczytania. Za adresem internetowym umieszczamy datę
odczytania w nawiasach kwadratowych.
Przykładowo, tekst Jana Nowaka z roku 1998 zapisujemy:
jako przypis wewnÄ…trztekstowy:
(Nowak 1989).
w bibliografii:
2
Nowak Jan, 1998, Co nowego w polskiej historiografii, dostępny w:
http//www.gazetawyborcza.pl/wydawnictwa_naukowe [pobrano 12.07.2008]
Gdy odwołujemy się w tekście do informacji na stronie internetowej bez autora, tytułu i daty,
wówczas piszemy:
(por. http//www.gazetawyborcza/wydawnictwa_naukowe [pobrano 12.07.2008]).
3


Wyszukiwarka