Filozofia współczesna Henri Bergson (1859-1941) Nagroda Nobla 1928 " Ewolucja twórcza (1907) rozprawa z europejskim racjonalizmem w teorii poznania " Pozytywizm sÄ…dziÅ‚, że organizacja spoÅ‚eczeÅ„stwa jest wynikiem praw niezależnych od czÅ‚owieka, a prawa te sÄ… przedÅ‚użeniem praw przyrody. PorzÄ…dek spoÅ‚eczny jest naturalny; nie wymaga moralnych uzasadnieÅ„. Rzeczywistość skÅ‚ada siÄ™ ze zdarzeÅ„ empirycznie stwierdzalnych, poznawana jest przez wrażenia. Poznawanie jest procesem pasywnym, (przez kojarzenie). Powtarzalność zdarzeÅ„; prawidÅ‚owoÅ›ci. Matematyczny opis, analityczność. Nie istniejÄ… istota rzeczy i jazÅ„ . Dwoistość poznania: nauka filozofia (poezja i sztuka) TÄ™ dwoistość Bergson wyprowadziÅ‚ z krytyki Kantowskiej koncepcji czasu i przestrzeni. Kant potraktowaÅ‚ czas i przestrzeÅ„ jako jednorodne, tzn. czas zostaÅ‚ przez Kanta sprowadzony do przestrzennego ujÄ™cia jako miary trwania Jest to rezultat twierdziÅ‚ Bergson poznania intelektualnego (zarówno potocznego jak i naukowego), sÅ‚użącego celom praktycznym Intelekt poznaje to, co dla życia jest ważne. Poznanie takie jest jednak zafaÅ‚szowane i znieksztaÅ‚cone z kilku istotnych powodów: 1) jest częściowe, 2) za pomocÄ… ogólnych pojęć, gdy tymczasem istniejÄ… tylko jednostkowe rzeczy, 3) jest uproszczone dla wygody użytkownika ze wzglÄ™du na dziaÅ‚anie (fabrication, wytwarzanie) 4) wynika z potrzeb komunikacji " Poznanie rzeczy to umiejÄ™tność posÅ‚ugiwania siÄ™ nimi Poznawcza czynność intelektu polega na ujmowaniu wszystkiego w staÅ‚oÅ›ci (statycznoÅ›ci) i nieciÄ…gÅ‚oÅ›ci Ruch i zmiana traktowane sÄ… jako przemieszczanie siÄ™ elementów; w sposób mechaniczny i deterministyczny, co zaprzecza wolnoÅ›ci i twórczoÅ›ci Funkcjonowanie intelektu przyrównywaÅ‚ do funkcjonowania kinematografu CechÄ… intelektu jest jego analityczność: rozkÅ‚ad zÅ‚ożonego (niepoznawalnego dla intelektu) na części, a nastÄ™pnie rekonstrukcja caÅ‚oÅ›ci Ujmowanie cech gatunkowych i powtarzalnych jest uproszczeniem, a do tego dochodzi jeszcze kwantyfikacja, czyli iloÅ›ciowe ujÄ™cie z wyeliminowaniem jakoÅ›ciowych, co wiąże siÄ™ z posÅ‚ugiwaniem wyobrażeniami przestrzennymi DalszÄ… cechÄ… intelektu jest relatywizacja, tzn. ujmowanie rzeczy w odniesieniu do innych, (na tle innych) Wniosek Bergsona byÅ‚ radykalny: inteligencjÄ™ charakteryzuje naturalne niezrozumienie życia Intelekt zatem: a) unieruchamia ti, co zmienne b) rozkÅ‚ada rzeczy na części c) upraszcza rzeczy i ujednostajnia d) ujmuje rzeczy iloÅ›ciowo (kwantyfikuje je) e) mechanicyzuje rzeczy f) relatywizuje je " CzynnoÅ›ci intelektu sÄ… charakterystyczne dla poznania ze wzglÄ™du na potrzeby życia i poznania naukowego, a jest to niemożliwoÅ›ciÄ… poznania rzeczywistoÅ›ci Nauka nie odtwarza adekwatnie Å›wiata; jest jego znakiem Deformacja i symbolizm w poznaniu. Spostrzegamy w formach zapożyczonych ze Å›wiata przestrzennego Stany psychiczne w rzeczywistoÅ›ci sÄ… wolne od form przestrzennych, które przysÅ‚aniajÄ… rzeczywisty strumieÅ„ Å›wiadomoÅ›ci. " Prawdziwe poznanie rzeczywistoÅ›ci zapewnia intuicja Intuicja jako poznanie absolutne jest rodzajem współczucia (sympatii, Einfuhlüng), stopieniem siÄ™ z przedmiotem , uchwyceniem od wewnÄ…trz Intuicja to przelotne i momentalne olÅ›nienia (zależne od napiÄ™cia Å›wiadomoÅ›ci ), prawie że nieuchwytne Intuicja wypowiedziana jest intuicjÄ… zrujnowanÄ… (sÅ‚owa zastÄ™pujÄ… rzecz) Znaczenie metafory jako sugestii tego, co niewyrażalne. " Intuicja Bergsonowska jest inna niż Kartezjusza, dla którego intuicja byÅ‚a postaciÄ… intelektu: to natychmiastowy akt rozumu uznania prawdy (zasada sprzecznoÅ›ci, aksjomaty) Intuicja Bergsona zapewnia poznanie konkretnej rzeczywistoÅ›ci; poznanie bezpoÅ›rednie zmiennoÅ›ci, w ciÄ…gÅ‚oÅ›ci zmian i caÅ‚oÅ›ci PrzykÅ‚adem takiego poznania sÄ… dzieÅ‚a sztuki, gdzie przedmiot danego dzieÅ‚a uchwycony jest w jego caÅ‚oÅ›ci i jednoÅ›ci 2 " Dwie strony Å›wiadomoÅ›ci: 1) statyczna Å›wiadomość ujÄ™ta na wzór przestrzeni, jest to fikcja intelektu. DrogÄ… analizy tworzone sÄ… elementy (też fikcje) 2) autentyczna czyste trwanie, Å›wiadomość pÅ‚ynÄ…ca. To, co przeżywane, stanowi caÅ‚ość. Co żywe obdarzone jest instynktem i umysÅ‚em w różnych proporcjach. " Dwoistość rzeczywistoÅ›ci: a) PRZESTRZEC MATERIA CIAAO b) CZAS PAMIĆ Å»YCIE " Dwoistość Å›wiadomoÅ›ci: a) INTELEKT dziaÅ‚anie, statyczny Å›wiadomość powierzchowna (profond) b) INTUICJA bezinteresowne poznanie, autentyczna Å›wiadomość gÅ‚Ä™boka (profond) 1.a) INTELEKT: LiczÄ…cy, analizujÄ…cy i syntetyzujÄ…cy Panuje nad Å›wiatem przy pomocy wynalezionych przez siebie narzÄ™dzi. ZasiÄ™g ograniczony do konstruowanego przez intelekt przestrzennego obrazu rzeczy 1.b.) INTUICJA: OdgadujÄ…cy, odczuwajÄ…cy, wizjonerski instynkt, który spleciony jest ze Å›wiatem przez życie 2.a) PRZESTRZEC: Zbiór punktów jednorodnych; od każdego punktu można dowolnie przejść do innego czas fizyków jest uprzestrzenniony (zgeometryzowany). 2.b) CZAS: Czas jest szeregiem nieodwracalnym każdy punkt jest nowy tworem, jedynym i niepowtarzalnym; czas jest bezpoÅ›rednio przeżywany jest jednostajnie pÅ‚ynÄ…cym trwaniem (przechodzeniem od jednego do drugiego) 3.a) MATERIA: Materia trwaÅ‚a w przestrzeni, cechuje jÄ… staÅ‚ość 3 Prawa materii sÄ… prawami równoÅ›ci (miÄ™dzy przyczynÄ… a skutkiem zachodzi równość iloÅ›ciowa ). W mikroÅ›wiecie procesy sÄ… odwracalne 3.b) ÅšWIADOMOŚĆ (dusza) W Å›wiadomoÅ›ci nigdy nic siÄ™ nie powtarza; to samo nie powraca w każdy moment wplecione jest wspomnienie czegoÅ› wczeÅ›niejszego, Å›wiadomość konserwuje . Pamięć i nakÅ‚adanie siÄ™ kolejnych, ciÄ…gÅ‚ych obrazów. MiÄ™dzy Å›wiatem fizycznym a Å›wiatem psychicznym znajduje siÄ™ Å›wiat biologiczny Rozwój gatunków nie jest celowy (celowoÅ›ciowy), ani typu Darwinowskiego, lecz jest jednolitym nurtem pÅ‚ynÄ…cym ze zródÅ‚a, którym jest pÄ™d życiowy (élan vital) PowstajÄ…ce formy organiczne Å›wiadczÄ… o jednoÅ›ci pochodzenia. " Intuicja zapewnia poznanie konkretnej rzeczywistoÅ›ci; poznanie zmiennoÅ›ci bezpoÅ›rednie; w ciÄ…gÅ‚oÅ›ci zmian i w caÅ‚oÅ›ci. Intuicja jest rodzajem instynktu ma pochodzenie naturalne, dlatego też bÄ™dÄ…c tej samej natury co przyroda i życie lepiej jest w stanie je poznać. Poznajemy wiÄ™c nie stosunki miÄ™dzy rzeczami, a same rzeczy, w sposób indywidualny i jakoÅ›ciowy. BezpoÅ›rednie dane to: jakość, trwanie, wolność Problem: czy umysÅ‚ przystosowuje siÄ™ do rzeczy (tradycyjne stanowisko), czy rzecz do umysÅ‚u (stanowisko Kanta) zostaÅ‚ rozwiÄ…zany przez intuicjÄ™ poznawane i poznajÄ…cy sÄ… jednorodne. Intuicja jest odpowiednim sposobem poznania ponieważ jest: nieskoÅ„czenie różnorodna, a zarazem caÅ‚oÅ›ciowa, zmienna i dynamiczna, nieschematyczna, zjawiska wzajem siÄ™ przenikajÄ…. " Najlepiej znana jest rzeczywistość wewnÄ™trzna zmienna, żywa i caÅ‚oÅ›ciowa. Suma przeżyć nie jest jazniÄ…; jedno gÅ‚Ä™bokie przeżycie może być jej wyrazem. Tradycyjna psychologia asocjacja (mechaniczne Å‚Ä…czenie wrażeÅ„; Bergson dysocjacja (odrzucenie wyobrażeÅ„ niepotrzebnych). Przyroda jest taka sama jak jazÅ„: nieustannie zmienna, w ciÄ…gÅ‚ym rozwoju. Rozwój ten jest samorzutny, twórczy; wypÅ‚ywa z siÅ‚ wewnÄ™trznych przyrody, z pÄ™du życiowego (élan vital). 4 " PÄ™d życiowy transcendentna i twórcza energia duchowa, której dziaÅ‚anie wytwarza Å›wiat materii, potem Å›wiat życia, dalej ludzki Å›wiat poznania i wolnej woli. Materia (bezwÅ‚adna) powstrzymuje ten pÄ™d. Traci on częściowo swÄ… siÅ‚Ä™, tworzy mechanizmy, ale celem jest podporzÄ…dkowanie materii Å›wiadomoÅ›ci Determinizm jest wytworem intelektu. W sferze przeżyć, w nieprzerwanym strumieniu nie wystÄ™pujÄ… części wzajemnie siÄ™ warunkujÄ…ce: istnieje wolność. Wolność i twórczość to podstawowe zasady w poglÄ…dach Bergsona. Filozofia jako wolność i twórczość. NazwaÅ‚ to Bergson libertyzmem. Dwoistość moralnoÅ›ci i religii: a) STATYCZNA b) DYNAMICZNA " yródÅ‚a moralnoÅ›ci spoÅ‚eczne (harmonia egoizmów), moralność statyczna, zachowanie stanu, wÅ‚asna, wewnÄ™trzna inicjatywa, moralność dynamiczna, ulepszanie. " Moralność statyczna, utrzymujÄ…ca czÅ‚owieka we wspólnocie, zamkniÄ™ta. Moralność nakazów i obyczajów. Kryje siÄ™ za tym presja paÅ„stwa. " Moralność dynamiczna, wykraczajÄ…ca poza zamkniÄ™tÄ… wspólnotÄ™ ku jednej ludzkoÅ›ci. Otwarta. Moralność indywidualnej miÅ‚oÅ›ci i tÄ™sknoty powodujÄ…cej wychodzenie poza siebie ku wolnej od nienawiÅ›ci wspólnocie wszystkich. " yródÅ‚a religii rekompensata cierpieÅ„, statyczna, wzory Å›wiÄ™tych, mistyków, rozszerzanie perspektyw życiowych, dynamiczna, mistycyzm Statyczna religia (zamkniÄ™ta) narodowe, antyczne religie. Wiara w siÅ‚y magiczne. Utrzymuje istniejÄ…ce wspólnoty. Dynamiczna religia (otwarta) mistyczna religijność głównie chrzeÅ›cijaÅ„stwa i jego mistyki. Jednoczy wszystkich w miÅ‚oÅ›ci do Boga Stwórcy Ojca. Wzory Å›wiÄ™tych, mistyków zdobywajÄ… dla niej zwolenników. WÅ‚Ä…cza w nurt stawania siÄ™, w élan vital. W czÅ‚owieku nastÄ™puje poÅ‚Ä…czenie inteligencji, nauki, kodeksu moralnego z intuicjÄ…, metafizykÄ… i wolnoÅ›ciÄ…. StÄ…d nie można żyć wyÅ‚Ä…cznie życiem caÅ‚kowitej wolnoÅ›ci. 5