background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

Jak 

wyliczać 

świadczenia 

chorobowe 

(wynagrodzenie  za  chorobę  oraz  zasiłki  z 
ubezpieczenia społecznego)? 

 

Wyliczanie świadczenia chorobowego można podzielić na następujące etapy: 

1.  ustalenie podstawy świadczenia z poszczególnych miesięcy; 

2.  podzielenie sumy podstaw przez liczbę miesięcy, które uwzględniono przy obliczaniu 

świadczenia chorobowego; 

3.  wyliczenie odpowiedniej stawki procentowej świadczenia z przeciętnej podstawy; 

4.  podzielenie skalkulowanej w powyższy sposób kwoty przez 30 (niezależnie od liczby dni w 

miesiącu); 

5.  pomnożenie wyliczonej w punkcie 4 dniówki przez liczbę dni, za które należne jest świadczenie 

chorobowe. 

 

1.  Ustalenie  jakie  składniki  powinny  stanowić 
podstawę świadczeń chorobowych 

 

Do podstawy świadczeń chorobowych wliczamy, otrzymane od pracodawcy w okresie 

nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, wynagrodzenie pomniejszone o składki społeczne 

finansowane przez pracownika, osiągnięte za: 

12 miesięcy poprzedzających miesiąc nabycia prawa do świadczenia chorobowego lub 

pełne miesiące kalendarzowe zatrudnienia, gdy trwało ono krócej niż rok. 

Za okres nieprzerwanego ubezpieczenia uznaje się także bezpośrednio następujące po sobie 

kolejne okresy podlegania w danym zakładzie ubezpieczeniu chorobowemu z tego samego tytułu 

(np. kolejne umowy o pracę zawarte z tym samym podmiotem). 

 

background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

W tym miejscu podkreślmy, że podstawy wymiaru zasiłku/wynagrodzenia za chorobę nie ustala 

się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i 

innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. A zatem 

przykładowo jeśli pracownik zachorował w styczniu 2017 r., a później jeszcze w kwietniu, to 

podstawa kwietniowej należności chorobowej powinna być taka sama jak tej styczniowej. 

Poniższa tabela prezentuje, jakie składniki wlicza się do podstawy wymiaru świadczeń 

chorobowych, a jakie nie. 

 

Składniki wchodzące do podstawy 

świadczeń chorobowych 

  

Składniki podlegające wyłączeniu z podstawy 

wymiaru świadczeń chorobowych 

  

Ozusowane składniki wynagrodzenia, 

pomniejszane za okresy pobierania 

świadczeń chorobowych (np. 

wynagrodzenie zasadnicze, premie 
regulaminowe zmniejszane za czas 

niedyspozycji zdrowotnej, 

wynagrodzenie za nadgodziny, dodatki 

za pracę w nocy, wynagrodzenie 

urlopowe). 

  

W razie braku w wewnątrzzakładowych 

przepisach płacowych postanowień o 

zachowywaniu prawa do danego 

składnika pensji za dni pobierania 

świadczenia chorobowego uznaje się, że 

nie jest on należny za te dni i należy 

włączać go do podstawy wymiaru tych 

świadczeń (pod warunkiem, że w istocie 

nie jest on wypłacany za okresy 

nieobecności w pracy). 

  

  

Składniki niestanowiące podstawy wymiaru składki 

chorobowej (np. ekwiwalent za pranie odzieży 

roboczej) 

  

Składniki pensji, do których zgodnie z 

postanowieniami układów zbiorowych pracy lub 

przepisami o wynagradzaniu pracownik zachowuje 

prawo w okresie niezdolności do pracy i które są 

wypłacane za okresy pobierania świadczeń 

chorobowych (np. nagrody i premie niepomniejszane 

za czas absencji chorobowej) 

  

Składniki, na których przyznanie i wypłatę 

nieobecność uprawniająca do świadczenia 

chorobowego nie ma żadnego wpływu (mimo 

pobierania zasiłku pracownik dany składnik 

wynagrodzenia otrzymuje), np. jednorazowe zasiłki na 

zagospodarowanie, wartość szczepień ochronnych 

pracowników, finansowanych przez pracodawcę 

  

Elementy płacy nieuzależnione bezpośrednio od 

indywidualnego wkładu pracy pracownika, ale od 

wyników grupy pracowników lub całego zakładu 

background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

pracy, wypłacane bez względu na nieobecność w pracy, 

jeżeli wypłata jest dokonywana zarówno za okres 

wykonywania pracy, jak i za okres otrzymywania 

świadczenia z ubezpieczenia społecznego (np. prowizje 

wypłacane wszystkim w tej samej wysokości po 

uzyskaniu przez całą firmę wyznaczonego progu 

rentowności) 

  

Składniki przysługujące w myśl umowy o pracę lub 

aktu wewnątrzzakładowego, tylko do określonego 

terminu (dotyczy to podstawy wymiaru świadczenia 

chorobowego należnego za okres po tym terminie), np. 

dodatek funkcyjny należny tylko do określonego 

terminu 

  

  

Nierzadko zdarza się, że zakładowe akty normatywne nic nie mówią o tym, czy konkretny element 

płacowy jest bądź nie jest zmniejszany za okresy otrzymywania świadczeń chorobowych i 

pojawiają się wątpliwości jak ustalić podstawę zasiłkową. W takich okolicznościach, jeśli 

pracodawca jest w stanie udokumentować, że wypłaca konkretny składnik pensji również za okres 

pobierania należności z ubezpieczenia społecznego, mimo że nie zawarł tej zasady w umowie o 

pracę lub przepisach dotyczących spraw płacowych, wówczas składnika tego nie uwzględnia się 

przy kalkulowaniu świadczeń chorobowych. 

  

2.  Uzupełnienie  składników  przyjmowanych 
do  podstawy  świadczenia  chorobowego, gdy 

wskutek  usprawiedliwionych  nieobecności  w 
pracy pracownik nie osiągnął wynagrodzenia 
lub  osiągnął  je  w  wysokości  odpowiednio 

pomniejszonej

 

 

Celem uzupełnienia płacy uwzględnianej w podstawie świadczeń chorobowych jest skalkulowanie 

takiej jej wysokości, którą pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował pełny miesiąc 

kalendarzowy. 

background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

Uzupełnieniu podlegają zarówno składniki o charakterze stałym (np. płaca zasadnicza) jak i 

zmiennym (np. zmienna premia regulaminowa). 

 

Składnik określony w stałej miesięcznej wysokości uzupełnia się poprzez przyjęcie jego 

kwoty zapisanej w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek 

pracy. 

 

Przy płacy określonej stawką godzinową uzupełnienie polega na pomnożeniu wskazanej w 

umowie o pracę stawki przysługującej za godzinę pracy przez liczbę godzin, jaką pracownik 

zobowiązany był przepracować w danym miesiącu (np. zgodnie z grafikiem). 

 

 

Składniki zmienne uzupełnia się zasadniczo w dwojaki sposób. 

 

W przypadku gdy zatrudniony świadczył w danym miesiącu pracę choćby 1 dzień, wówczas 

uzupełnienie sprowadza się do podzielenia naliczonego składnika (pomniejszonego o składki 

społeczne finansowane przez zatrudnionego) przez liczbę dni faktycznie przepracowane, a 

następnie pomnożenie otrzymanego wyniku  przez liczbę dni, które pracownik miał nominalnie 

do przepracowania w danym miesiącu. 

 

Inny sposób uzupełniania obowiązuje w sytuacji, w której podwładny nie osiągnął żadnego 

wynagrodzenia z uwagi na nabycie prawa do świadczenia chorobowego pierwszego dnia po 

powrocie z urlopu wychowawczego lub bezpłatnego trwającego przez cały okres, z którego ustala 

się podstawę zasiłkową. W takich okolicznościach uzupełnienie polega na przyjęciu kwoty 

składników wynagrodzenia o charakterze zmiennym w przeciętnej miesięcznej wysokości 

wypłaconej za miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy pracownikom zatrudnionym na 

takim samym lub podobnym stanowisku pracy u pracodawcy, u którego przysługuje świadczenie 

chorobowe. 

 

Jeżeli pracownik ma wypłacane zarówno stałe jak i zmienne składniki, wówczas pensję za dany 

miesiąc uzupełnia się według reguł odpowiednich do danego rodzaju płacy. Osobno trzeba więc 

uzupełnić wynagrodzenie stałe i osobno płacę zmienną. 

 

 

 

  

background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

W kontekście omawianego uzupełniania należy pamiętać, że: 

dni, w których pracownik był nieobecny w pracy z powodu korzystania z urlopu 
wypoczynkowego, lub inne dni nieobecności w pracy, za które zachował prawo do 
wynagrodzenia (np. 2 dni opieki nad dzieckiem, o których mówi art. 188 Kodeksu pracy, urlop 
okolicznościowy), są traktowane na równi z dniami przepracowanymi, 

uzupełnienia nigdy nie dokonujemy w przypadku dni nieusprawiedliwionej nieobecności oraz 
w odniesieniu do dodatków za pracę w porze nocnej, normalnego wynagrodzenia i dodatków za 
pracę ponadnormatywną oraz składników pensji pomniejszanych za czas otrzymywania 
świadczeń chorobowych w sposób inny niż proporcjonalny (np. kwotowo lub procentowo), 

uzupełnieniu nie podlega płaca w miesiącu, w którym pracownik przepracował mniej niż 
połowę obowiązującego go czasu pracy (taki miesiąc jest pomijany przy wyliczeniach świadczeń 
chorobowych) – pamiętajmy, że jeśli pracownik nie wypracowuje połowy nominalnego czasu 
pracy przez wszystkie miesiące uwzględniane w bazie obliczeniowej należności chorobowych, 
wówczas uzupełnia się każdy miesiąc. 

  

3. 

Wyznaczenie 

przeciętnej 

podstawy 

wyliczeń  poprzez  zsumowanie  podstaw  z 
poszczególnych  miesięcy  i  podzielenie  ich 
sumy przez liczbę miesięcy, które uwzględnia 

się przy obliczaniu świadczenia chorobowego

 

 

Do podstawy wynagrodzenia chorobowego i zasiłków z ubezpieczenia społecznego należnych w 

razie choroby lub macierzyństwa wchodzą: 

składniki za okresy miesięczne – w kwocie wypłaconej pracownikowi za poszczególne miesiące, 
z których buduje się podstawę wymiaru świadczenia chorobowego, 

składniki kwartalne – w wysokości stanowiącej 1/12 kwot wypłaconych pracownikowi za 4 
kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (zasada ta 
obowiązuje nawet wówczas, gdy w danym kwartale podwładny pracował przez mniej niż 
połowę obowiązującego go czasu pracy oraz gdy za niektóre z wymienionych kwartałów 
pracownik nie otrzymał składnika kwartalnego, przy czym przyczyna jego nieprzyznania 
pozostaje w tej sytuacji bez znaczenia), 

background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

składniki za okresy półroczne – w wysokości 1/12 kwot wypłaconych za dwa półrocza 
poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, 

składniki za okresy roczne – w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za 
rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. 

Zaznaczmy,  że  podstawa  wymiaru  wynagrodzenia  za  chorobę i  zasiłków  z  ubezpieczenia 

chorobowego i wypadkowego, przysługujących pracownikom pełnoetatowym, nie może być niższa 

od  minimalnego  wynagrodzenia  za  pracę,  po  odliczeniu  kwoty  odpowiadającej  13,71%  tego 

wynagrodzenia. W 2018 r. najniższa podstawa „chorobówki” przy pełnym etacie wynosi 1812,09 

zł (2100 zł – 13,71% x 2100 zł). 

 

Dla pracowników pracujących na część etatu, najniższa podstawa wymiaru świadczeń chorobowych 

jest zmniejszana proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. 

 

4. 

Obliczenie 

dniówki 

świadczenia 

chorobowego

 

 

W tym celu trzeba dokonać przeliczenia wg wzoru: 

przeciętna podstawa świadczenia x stawka procentowa świadczenia chorobowego : 30 

  

Poniżej znajduje się link, pod którym odnajdziemy: 

stawki procentowe należnych świadczeń chorobowych

 

  

5.  Pomnożenie  wyliczonej  dniówki  przez 
liczbę  dni,  za  które  należne  jest  świadczenie 

chorobowe

 

 

Świadczenie chorobowe nalicza się za każdy dzień absencji w pracy spowodowanej zdarzeniem 

uprawniającym do otrzymania ww. świadczenia (nie wyłączając dni wolnych od pracy takich jak 

np. święta i niedziele). 

 

background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

 

 

  

Przykład 

Pracownik zatrudniony na cały etat ma wypłacane co miesiąc stałe wynagrodzenie zasadnicze 

w wysokości 3000 zł brutto oraz zmienne premie regulaminowe, pomniejszane w sposób 

proporcjonalny za każdy dzień pobierania świadczeń chorobowych. W styczniu 2018 r. 

chorował on przez 5 dni robocze. Biorąc pod uwagę fakt, iż premia za styczeń wyniosła 490,91 

zł (po pomniejszeniu o składki ZUS), uzupełnienie styczniowej pensji uwzględnianej w 

podstawie świadczeń chorobowych powinno wyglądać jak niżej: 

 

(3000 zł stałej pensji – 13,71% x 3000 zł) + (490,91 zł : 16 dni pracy x 21 dni nominalnie do 

przepracowania w styczniu) = 2588,70 zł + 644,32 zł = 3233,02 zł. 

Pracownik po raz kolejny chorował w maju 2018 r. przez 3 dni. Podstawę wymiaru 

przysługującego z tego tytułu wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne 

wynagrodzenie wypłacone za okres od maja 2017 r. do kwietnia 2018 r., które po pomniejszeniu 

o składki na ubezpieczenie społeczne wyniosło 3.351,33 zł. W opisanych okolicznościach 

należność za majową  niedyspozycję zdrowotną powinna wynieść 268,11 zł, zgodnie z 

wyliczeniem: 

 

3.351,33 zł × 80% : 30 = 89,37 zł (stawka dzienna), 

89,37 zł × 3 dni choroby = 268,11 zł. 

 

 

 

 

Kalkulator do pobrania 

 

Kalkulator wyliczania świadczeń 

chorobowych

 

 

 

background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

 

 

Poniżej linki do kilku artykułów traktujących o kalkulowaniu 
świadczeń chorobowych: 

Jak obliczać wynagrodzenie chorobowe po długiej nieobecności w pracy

 

Jak obliczać zasiłek i wynagrodzenie chorobowe pracownikom oddelegowanym

 

Podstawa zasiłku a ryczałty za nadgodziny i za pracę w nocy

 

Wynagrodzenie za nadgodziny w podstawie świadczeń chorobowych

 

Czy nagrodę i premię uznaniową wlicza się do podstawy wymiaru wynagrodzenia za czas choroby 
i zasiłków?

 

Premia kwartalna w podstawie świadczeń chorobowych

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

 

 

SerwisKadrowego.pl 

  

www.serwiskadrowego.pl

 

 

 

 

Instrukcja „Jak wyliczać świadczenia chorobowe” chroniona jest prawem autorskim. Kopiowanie, 

rozpowszechnianie, przedruk i publikacja w jakiejkolwiek formie (również elektronicznej) 
materiałów w niej zamieszczonych – bez zgody Autorów – jest zabronione. 

Autorzy instrukcji „Jak wyliczać świadczenia chorobowe” nie odpowiadają za jakąkolwiek szkodę 

wyrządzoną zastosowaniem lub brakiem zastosowania się do treści (w tym wskazówek, 
przykładów, poglądów) zamieszczonych w tej instrukcji.