Tematy do powtórzenia na kolokwium z „Podstaw geodezji z geomatyką”

w IV semestrze studiów stacjonarnych (Geodezja i Geoinformatyka)

1. Zasady opracowania projektu technicznego poziomej osnowy szczegółowej III klasy.

Jakie punkty mogą stanowić osnowę III klasy? Do jakich punktów może być
dowiązana osnowa III klasy? Jak wykorzystasz w projekcie osnowy szczegółowej
III klasy obserwacje satelitarne GNSS? Jak włączysz do projektowanej osnowy
punkty znajdujące się na budowlach wysmukłych? Omów zasadę numeracji punktów
osnowy szczegółowej III klasy na mapach projektu technicznego w skali 1:10000 (w
układzie „1965” i „2000”). Jak numerujemy punkty wcięte? Jak ciągi? Jaka jest
wymagana dokładność punktów poziomej osnowy szczegółowej III klasy? Omów
zasady stabilizacji terenowej punktów poziomej osnowy szczegółowej III klasy. Jakie
zmiany w technologii pomiarów szczegółowych powoduje zastosowanie osnowy
odtwarzalnej III klasy? Omów użytkowanie osnowy odtwarzalnej.

2. Zasada niwelacji trygonometrycznej z przyjęciem kuli za powierzchnię odniesienia.

Definicja. Podstawowe wzory. Rysunek. Jak określisz wpływ krzywizny Ziemi
i refrakcji na wyznaczenie wysokości punktu? Skąd uzyskasz odległość do punktu
niwelowanego np. na wieży? Z jaką dokładnością wystarczy ją mieć i dlaczego?
Dokładność niwelacji trygonometrycznej - jak przedstawia się ona w porównaniu
z dokładnością niwelacji geometrycznej? Podaj przykłady zastosowania niwelacji
trygonometrycznej na krótkie odległości. Co oznaczają tzw. „krótkie odległości”?
Kiedy i dlaczego przyjmujemy płaszczyznę a nie kulę za powierzchnię odniesienia?
Jak wyznaczamy wysokość punktu niedostępnego (komina, masztu itp.)?

3. Zdefiniuj pojęcia atestacji i komparacji dalmierza. Jakie parametry dalmierza

podlegają okresowej kontroli? Geodezyjne metody sprawdzania stałej dodawania
i ich dokładność. Polowe sprawdzenie stałej dodawania zestawu dalmierz - lustro.

4. Czynności wstępne poprzedzające właściwy pomiar tachimetrem elektronicznym

(m.in. deklaracja roboty geodezyjnej (założenie obiektu-bazy danych), uwzględnienie
aktualnych parametrów meteorologicznych, konfiguracja tachimetru w zakresie
rejestracji pomiarów). Eliminacja błędu miejsca zera (błędu indeksu) koła
pionowego V i błędu kolimacji koła poziomego Hz. Orientacja w geodezyjnym
układzie współrzędnych stanowiska (koła Hz) tachimetru elektronicznego.
Zasada wyznaczania współrzędnych, dogodnego do pomiaru, wciętego stanowiska
tachimetru elektronicznego (tzw. „swobodne stanowisko” -

ang. free station

) i ocena

dokładności wyznaczonych współrzędnych.

5. Metoda trzech statywów w pomiarze poziomych osnów geodezyjnych. Niwelacja

punktów ciągu poligonowego (geometryczna ze środka) niwelatorem elektronicznym.
Omówienie wykonania pomiarów. Zalety metody. Ścisłe wyrównanie fragmentu sieci
poziomej osnowy pomiarowej nawiązanej do punktów odtwarzalnej poziomej osnowy
szczegółowej III klasy (proces wyrównania w programie C-GEO).

6. Pomiar sytuacyjno-wysokościowy terenu miejskiego. Zasady pomiaru, zakres

wykorzystania i technika metody ortogonalnej. Technologia pozyskania danych
(w postaci zbioru (pliku) elektronicznego kodowanych obiektów punktowych
(ich współrzędnych i wyników obserwacji)) do mapy cyfrowej metodą bezpośrednich
pomiarów

tachimetrem

elektronicznym.

Pomiar

szczegółów

terenowych

metodą biegunową (zasady pomiaru i elementy kontrolne). Zasady wykonywania
dokumentacji z pomiarów geodezyjnych, m.in. szkicu polowego - przy jednoczesnym
pomiarze sytuacyjnym (treść szkicu sytuacyjnego) i wysokościowym (treść szkicu
tachimetrycznego). Zasady pomiaru szczegółów terenowych metodą pomiarów
satelitarnych w czasie rzeczywistym (RTK GNSS).

7. Opracowanie sytuacyjno-wysokościowej mapy obiektowej w programie C-GEO.

Budowanie i praca z bazą danych (typu 2D+H) mapy cyfrowej w systemie informacji
o terenie GEO-INFO. Opracowanie numerycznego modelu terenu (

ang.

Digital Terrain

Model

). Generowanie warstwic i przekrojów terenu.