68

E l e k t r o n i k a   d l a   W s z y s t k i c h

Grudzień 2002

Nawiązując do treści mego wcześniejszego listu, dotyczącego „uni−
wersalnego  zasilacza  wtyczkowego”  (EdW 1/98),  mając  także  na
uwadze  zawartość  „chudego  portfela  początkującego  elektronika”  ,
zająłem  się  (marginalnie,  bo  zasilaczy  mi  nie  brakuje)  poszukiwa−
niem prostego i taniego rozwiązania. Powinno ono zapewnić uzyska−
nie dwóch symetrycznych napięć o znacznej „współbieżności” , do−
brej filtracji, o możliwie małych gabarytach, łatwości wykonania na
ogólnie dostępnych częściach, przy zapewnieniu około 30 mA dostar−
czanego prądu, z możliwością regulacji poszczególnych napięć i speł−
nieniu warunków bezpieczeństwa.

Z góry wyeliminowałem zasilanie bezpośrednio z sieci oraz wyko−

rzystanie dwóch oddzielnych transformatorów sieciowych (zwiększe−
nie gabarytów i kosztów), a także zastosowanie jednokierunkowego
prostowania (gorsza filtracja), pomimo że takie rozwiązanie stosowa−
ne jest w praktyce.

Potrzebując  do  doświad−

czeń  napięć  symetrycznych
o nierównych wartościach, wy−
konałem  prosty  układ  według
rysunku A, zasilając go z zasi−
lacza  stabilizowanego  z do−
brym  zabezpieczeniem  prądo−
wym.  Przeprowadziłem  próby
układu  według  rysunku  B ze
szczególnym  uwzględnieniem
wpływu rozdzielających kondensatorów C1 i C2 w „ujemnej”  części
zasilacza na zadowalającą „współbieżność”. Część „dodatnia”  jest kla−
sycznym niestabilizowanym zasilaczem, część „ujemna”  jest dołączana

przez  kondensatory  C1,
C2.  Możliwości  układu
przedstawiają  rysunki
C, D, E.

Dla uzyskania napię−

cia 

stabilizowanego

zmontowałem  stabiliza−
tor  według  rysunku  F,
wybierając  tanie  i łatwo
u nas dostępne 12−wolto−
we  stabilizatory  scalone
o większej mocy. Do ich
zasilania  wymieniłem
używany przy opisanych
próbach  transformator
typu  TS2  na  TS6  o wy−
ższym napięciu na uzwo−
jeniu  wtórnym.  Wyniki
pomiarów,  w poszerzo−
nym zakresie prądowym,
przedstawiono na rysun−
ku G. Wykresu napięcia
wyjściowego stabilizato−
rów nie ma sensu kreślić:
U+ utrzymuje się na po−
ziomie  12,2V (bez  ob−
ciążenia)  do  100mA,
a U −11,8V w tym  sa−
mym  zakresie  (przy
130mA spadek  napięcia
wejściowego  ma  już
wpływ na pracę układu).

Nadesłał Edward

Krach z Ostrowca Św.

G

e

n

i

a

l

n

e

s

c

h

e

m

a

t

y,

czyli co by było, gdyby...

W tej  rubryce  prezentujemy  schematy
nadesłane  przez  Czytelników.  Są  to  za−
równo  własne  (genialne)  rozwiązania
układowe, jak i ciekawsze schematy z li−
teratury, godne Waszym zdaniem publicz−
nej  prezentacji  bądź  przypomnienia.  Są
to tylko schematy ideowe, niekoniecznie
sprawdzone  w praktyce,  stąd  podtytuł

„co by było, gdyby...”. Redakcja EdW nie
gwarantuje,  że  schematy  są  bezbłędne
i należy je traktować przede wszystkim ja−
ko  źródło  inspiracji  przy  tworzeniu  włas−
nych układów.
Przysyłajcie do tej rubryki przede wszyst−
kim  schematy,  które  powstały  jedynie
na  papierze,  natomiast  układy,  które 

zrealizowaliście  w praktyce,  nadsyłajcie
wraz z modelami do Forum Czytelników
i do  działu  E−2000.  Nadsyłając  godne 
zainteresowania  schematy  z literatury,
podawajcie źródło. Osoby, które nadeślą
najciekawsze schematy oprócz satysfak−
cji z ujrzenia swego nazwiska na łamach
EdW, otrzymają drobne upominki.

Zasilacz symetryczny

A

B

C

D

E

F

G