Rozdział 69

Po drugiej stronie rzeki Hudson, w dół na południe, od siedziby Bractwa,
Autumn siedziała w ciemności w chacie, wciąż zajmując ten sam fotel
który okupywała od początku nocy. Siedziała tak już od dawna, odkąd
zapragnęła zgasić światło, a brak oświetlenia wokół niej sprawial że
ośnieżony krajobraz wydawał się jasny jak w dzień pod blaskiem księżyca.
Z jej punktu widzenia, rzeka była szerokim, nieruchomym obiektem, mimo
ż

e była tylko skuta lodem na jej brzegach.

Z jej punktu widzenia, widziała niewiele perspektyw przed sobą, mieszkała
zamiast przeżywać jej życie.
Wiele godzin minęło odkąd Xhex sprawdzała co u niej, księżyc zmienił
pozycję, czarne cienie rzucane przez drzewa obracały się wokół na białej
ziemi. W wielu wymiarach, czas nie miał znaczenia, ale miał wpływ: im
dłużej rozmyślała nad tym wszystkim, tym jaśniej widziała siebie, jej
wcześniejsze postępowanie niepodszyte szokiem, w zamian

przesuwała się

w...
Coś zaczęło się w niej zmieniać -
Po pierwsze, ciemna smuga przecięła zimowy krajobraz, wydawało się, że
to kolejny cień rzucany przez pnie drzew na skraju posesji. Z wyjątkiem
tego, że to się przemieszczało.
To było żywe.
To nie było ... zwierzę.
To był mężczyzna.

Nagły przypływ strachu szarpnął ją do pozycji pionowej, jej instynkt rzucił
się do przodu i powiedział jej od razu, kto to był.
Thor.
Thor był tutaj.
Jej pierwszą myślą było, aby zejść do podziemia i udawać, że go nie
widziała i biorąc pod uwagę że czekał na trawniku, dając jej dużo czasu,
aby go rozpoznała, wydawało się, że oferuje jej tą możliwość.
Jednak nie zamierzała uciekać. Zrobiła wystarczająco głupot przez kilka
ostatnich lat.

Wstając z krzesła, podeszła do drzwi, które odblokowała i otworzyła w
stronę rzeki, popychając by otworzyć szeroko.
Owinęła ramiona wokół klatki by chronić się przed zimnem, przechyliła
podbródek i czekała na niego by wszedł.
I wszedł.

Z wyrazem ponurego celu Brat wszedł powoli, jego ciężkie buty chrzęściły
przez przylepioną warstwę śniegu. Wciąż wyglądał tak samo, wciąż
wysoki i duży, z gęstymi włosami z białą smugą, przystojny, z grobową
miną i godnością.
Pomyślała, że dziwne dla niej było mierzyć go pewnego rodzaju
metamorfozą.
Oczywiście, przypisywała własną transformację komukolwiek i każdemu.
Gdy on zatrzymał się przed nią, ona odchrząknęła, łagodne łaskotanie z
goryczą mroźnego powietrza. Jednak to nie ona odezwała się pierwsza. To
była jego powinność.
" Dziękuję że wyszłaś po mnie, " powiedział.
Ona po prostu skinęła głową, nie chcąc mu ułatwiać przeprosin. Nie, nigdy
więcej nie będzie mu ułatwiać - nikomu.
" Chciałbym pomówić trochę - jeśli masz trochę czasu? " Zimny wiatr
przeszywał jej ubrania, skinęła głową i weszła do środka. Przedtem
wnętrze chaty nie wydawało się szczególnie ciepłe, teraz było tropikami. I
zatoczone.
Siadając na krześle, dała mu wybór czy chce stać, czy nie. Zebrał się
uprzednio i stanął bezpośrednio przed nią.
Po głębokim, pokrzepiającym oddechu, mówił wyraźnie i zwięźle, jakby
znal te słowa na pamięć: "Nie mogę przeprosić wystarczająco, za to co ci
powiedziałem. To było zupełnie niesprawiedliwe i niewybaczalne. Nie ma
wyjaśnienia dla tego, więc nie będę nawet próbował. Po prostu - "
" Wiesz co? " Odcięła się równocześnie. "Jest część mnie która chce ci
powiedzieć, żebyś poszedł do diabła ... zabrał swoje przeprosiny, i swoje
zmęczone oczy, twoje ciężkie serce i nigdy, przenigdy się do mnie nie
zbliżał. "
Po długiej przerwie, skinął głową. " Ok. Rozumiem. Całkowicie to
szanuję- "

" Ale, " przerwała mu znowu: " Spędziłam całą noc siedząc na tym krześle,
myśląc o tym twoim szczerym monologu. Właściwie, to nie myślałam o
niczym innym, odkąd cię opuściłam." Nagle, spojrzała na rzekę. " Wiesz,
musiałeś pogrzebać mnie w taką noc jak dzisiaj, prawda. "
" Tak, to prawda. Z wyjątkiem tego że padał śnieg. "
" To musiało być trudne przez zamarzniętą ziemię. "
" Było ".
" Odciski na dowód, tak, rzeczywiście. " Ponownie skupiła się na nim.
" Szczerze mówiąc, byłem dość blisko zagłady kiedy opuściłaś pokój
pielęgnacyjny w centrum szkoleniowym. To dla mnie ważne, że
zrozumiesz to. Po twoim odejściu, nie miałam myśli, nie miałem uczuć,
tylko oddychałem, dlatego, że moje ciało robiło to na własną rękę. "
Z jego gardła wydobył się taki dźwięk, jakby przez jego żal, nie mógł
znaleźć głosu by mówić.
" Zawsze wiedziałam, że kochasz tylko Wellsie, i nie tylko dlatego, że tak
mi mówiłeś sobą na początku, ale bo to było oczywiste od początku. I
masz rację: Zakochałam się w tobie i starałam się zachować to dla siebie,
przynajmniej świadomie - bo wiedziałam, że to cię zaboli w nieznośny
sposób - pomysł, że pozwoliłeś jakiejś samicy być tak blisko... " Pokręciła
głową, jak sobie wyobraziła, jaki to mogło mieć wpływ na niego. "
Naprawdę chciałam ci oszczędzić więcej bólu i szczerze chciałam by
Wellsie była wolna. Jej położenie było prawie tak ważne dla mnie, jak było
dla ciebie - i nie chodziło o karanie siebie, ale dlatego, że ja naprawdę cię
kochałam. "
Najdroższa Pani Kronik, stał tak nadal. Ledwo oddychając.
" Słyszałam, że likwidujesz dom który mieliście razem, "powiedziała. " I
uczyniłeś podobnie z jej rzeczami. Domyślam się, że to dlatego, że
wypróbowujesz nowy sposób by uwolnić ją z Pomiędzy i mam nadzieję, że
to działa. Dla Was obojga, mam nadzieję, że to działa. "
"Przyjechałem tutaj, aby mówić o tobie, nie o jej " powiedział cicho. " To
miłe z twojej strony ale wiesz, że wracam rozmowę na twój temat, nie
dlatego że czuję się ofiarą nieodwzajemnionego romansu, który źle się
zakończył, ale ponieważ nasz związek zawsze wtedy opierał się na tobie.
Co jest moją winą, ale także dlatego że zakończyliśmy cykl. "
" Cykl ? "

Wstała, chcąc być na tym samym poziomie. "Po prostu jak pory roku
zataczają koło my też je zatoczyliśmy. Kiedy po raz pierwszy
skrzyżowaliśmy nasze drogi, wszystko było o mnie, mój egoizm, moje
skupienie się na tragedii i przeżywanie tego. Tym razem wszystko było o
tobie, twój egoizm, twoje przeżywanie tragedii. "
" O Jezu, Autumn... "
" Jak sama mi wskazałaś nie możemy zaprzeczyć prawdzie i nie
powinniśmy próbować. Dlatego proponuję, by żadne z nas nie starało się
walczyć dłużej. Zgadzamy się do teraz, nasz grzech przeciwko drugiemu to
czyny i słowa, których żadne z nas nie może cofnąć. Zawsze będę żałować,
ż

e pozostawiłem cię w sytuacji z twoim sztyletem, tak wiele lat temu, i nie

musisz mi mówić, że czujesz głęboki smutek, gdy stoisz teraz przede mną -
widzę, masz to wypisane na twarzy. Ty i ja ... to pełne koło, i to jest pełny
cykl".
Zamrugał, jego spojrzenie trzymało jej spojrzenie. Przejechał kciukiem po
brwiach i potarł czoło, jakby go bolało. " Mylisz się co do tej ostatniej
części. "
" Nie rozumiem, jak można polemizować z logiką. "
" Również robiłem dużo rzeczy. I nie zamierzam o to walczyć z tobą, ale
chcę, żebyś wiedziała, że byłem z tobą nie tylko z powodu Wellsie. Wtedy
nie zdawałem sobie z tego sprawy - lub nie mogłem sobie na to pozwolić
... kurwa, nie wiem. Ale wiem na pewno, że również z twojego powodu i
po twoim odejściu stało się to dla mnie jasne"
" Nie musisz przepraszać - "
" To nie są przeprosiny. To jest o przebudzeniu i zmienianiu dla Ciebie i
ż

yczeniu byś była obok mnie. To jest o zamawianiu dodatkowego jedzenia

dla Ciebie i nie pamiętaniu że nie ma cię w okolicy, by cie nakarmić. To o
tym, że nawet gdy pakowałem ubrania mojej zmarłej żony, miałem cię
również w głowie. To nie była tylko Wellsie, Autumn, i myślę, że
wiedziałem to po twojej chcączce i dlatego pękłem. Spędziłem półtora dnia
siedząc na dupie, wpatrując się ciemność, próbując dowiedzieć się tego
wszystkiego i nie wiem ... Chyba w końcu znalazłem odwagę by być
naprawdę cholernie szczery. Ponieważ jest to trudne, kiedy kochasz jedną
osobę najbardziej na Świecie, a ona odeszła i ktoś inny przychodzi i stąpa
po całym jej terytorium, w moim sercu. "

Przyłożył rękę do piersi i uderzył w mostek.
"To było jej i tylko jej. Na zawsze. Albo tylko tak myślałem, że ... ale
cholera nie wyszło w ten sposób, a następnie ty przyszłaś ... i kolo diabli,
ja nie chcę kończyć z tobą. "
Teraz była jej kolej by czuć się zwaloną z nóg, jej ciało było zdrętwiałe
gdy starała się zrozumieć, co mówi.
" Autumn, jestem w tobie zakochany, dlatego tu dzisiaj przyjechałem. I nie
musimy być razem, a ty nie musisz przyjmować tego, co powiedziałem, ale
chciałem żebyś usłyszała to ode mnie. I chcę też powiedzieć, że jestem z
tym pogodzony, bo ... " wziął głęboki oddech . " Chcesz wiedzieć,
dlaczego Wellsie zaszła w ciążę? Nie dlatego, że chciałem mieć młode. To
dlatego, że wiedziała, że każdej nocy, kiedy opuszczałem dom mogłem
zginąć w walce, i jak powiedziała, że chciała mieć kogoś dla kogo mogła
by żyć. Gdybym był tym, który odejdzie? Mogła by żyć dla siebie i...
dziwne jest to, bym chciał, żeby to zrobiła. Jakby to dotyczyło kogoś
innego. Chyba zdawałem sobie sprawę, że... że nie będzie chciała
opłakiwać mnie na zawsze. Ona by chciała, żebym szedł dalej ... i idę. "
Autumn otworzył usta, żeby coś powiedzieć. Ale nie mogła.
Czyżby naprawdę usłyszała, jak mówił to wszystko -
" Alle - kurwa- luja ! "
Gdy Autumn krzyknęła i Thor obnażył czarny sztylet, Lassiter wyszedł na
ś

rodek pokoju.

Anioł klasnął kilka razy, a następnie wzniósł dłonie do nieba, jak
ewangelista. " Nareszcie! "
" Jezus" Tohr syknął i odłożył broń. " Myślałem, że odszedłeś ! "
" Ok, nadal nie ten facet, który urodził się w żłobie. I uwierz mi,
próbowałem złożyć rezygnację, ale Stwórca nie był zainteresowany tym,
co miałem do powiedzenia. Jak zwykle. "
" Dzwoniłem do ciebie kilka razy i nie przyszedłeś. "
" No cóż, najpierw byłem na ciebie zajebiście wkurzony. A potem po
prostu nie chciałem ci wchodzić w drogę. Wiedziałem, że robiłeś coś
wielkiego. "Anioł podszedł i położył dłoń na ramionach Autumn. "
Wszystko w porządku? "
Skinęła głową i wydała z siebie dźwięk coś blisko do uhhuh.
" Więc to jest dobre, tak? " powiedział Lassiter.

Tohr pokręcił głową . " Nie zmuszaj jej do niczego. Ona ma prawo wyboru
własnej drogi, zawsze miała. "
Na to, odwrócił się i podszedł do drzwi. Tuż zanim je otworzył, spojrzał
przez ramię, jego niebieskie zawiesiły się na jej oczach. " Ceremonia
przejścia Wellsie jest jutro wieczorem. Bardzo chciałbym, abyś tam była,
ale zrozumiem, jeśli nie zechcesz przyjść. I Lassiter, jeśli masz zamiar
zostać z nią, mam nadzieję, że zrobisz coś pożytecznego i przygotujesz jej
filiżankę herbaty, i jakieś tosty? Lubi chleb na zakwasie opieczony po obu
stronach, ze słodkim masłem, chętnie z bitą śmietaną i odrobiną dżemu
truskawkowego. A herbatę Earl Grey z łyżeczką cukru. "
" Co - Czy ja wyglądam jak lokaj? "
Thor tylko patrzył na nią przez dłuższy czas, jak gdyby dając jej szansę
zobaczyć, jak pewnie i stabilnie stąpa po ziemi - silny w sposób, który nie
miał nic wspólnego z jego wagą, a miał wszystko z jego duszą.
On w rzeczywistości przeszedł transformację.
Na koniec skinął głową i wyszedł w zaśnieżony krajobraz ... i
zdematerializował się w powietrzu.

" Masz telewizor tutaj? " Usłyszała z kuchni pytanie Lassitera, gdzie
otwierał i zamykał szafki.
" Nie musisz zostawać, " wymamrotała, nadal w szoku.
" Po prostu powiedz mi, że masz telewizor i jestem szczęśliwym facetem. "
" Mam ".
" No, wiesz, że to mój szczęśliwy dzień, i nie martw się, będę nas
zabawiać. Założę się, że znajdę nam maraton ‘Prawdziwej Gospodyni’. "
"Że co? ", Powiedziała.
" Mam nadzieję, że będzie to New Jersey. Ale wezmę Atlantę. Lub
Beverly Hills. "
Trzęsąc się, poszła spojrzeć na niego, a mogła tylko mrugać, gdy została
oślepiona przez wszystkie światła które miał włączone.
Oh, czekaj, tylko że to on, świecił.
" O czym ty mówisz? " Spytała , myśląc że to niesamowite, że ten
mężczyzna mówi w takiej chwili o ludzkiej TV.
Z nad kuchenki, anioł uśmiechnął się ponuro i puścił jej oczko. " Pomyśl,
jeśli pozwolisz sobie uwierzyć w Thora i otworzysz swoje serce do niego,

możesz pozbyć się mnie na zawsze. Wszystko co musisz zrobić, to oddać
mu siebie, umysł, ciało i duszę, dziewczynko, a ja jestem tak dobry i
odejdę – i nie będziesz musiała się martwić o to, co to jest ‘Prawdziwa
Gospodyni’. "

Tłumaczenie: Fiolka2708