Procedura:

Część szczegółowa

strona 1 z 2

39.901.100

a) sprzętu i materiału, 

b) pacjenta, 

c) personelu; 

a) liczbę i rodzaj projekcji, z uwzględnieniem 

obszaru istotnego klinicznie, 

napięcie [kV]

70-85

prąd [mA]

200-300 - zależne od obszaru badania

obrazy [obr/sec]

1-3
czas zależny od osiągnięcia całego obszaru zainteresowania

napięcie [kV]
prąd [mA]
rodzaj

skopia pulsacyjna

częstość [puls/sec]

10

c) zalecany 

protokół badania w tomografii 

komputerowej, 

d) rodzaj osłon osobistych dla pacjenta jeżeli 

są wymagane; 

 Podstawowa projekcja P-A, w  przypadku nietypowej anatomii  dostosowanie następnej
 projekcji do warunków anatomicznych, w przypadku niedostatecznego obrazowania leczonej zmiany projekcje dodatkowe. Ograniczanie do 
niezbędnego minimum ilości wstrzyknięć środka kontrastowego i ilości ekspozycji. Konieczne wykonanie kontrolnej dokumentacji zdjęciowej po 
wykonanym zabiegu.

Grafia (akwizycja)

Skopia

nie dotyczy

Osłona  z gumy ołowiowej  na genitalia u miężczyzn, na okolicę jajników u kobiet.

Sprawdzenie przez technika radiologii sprawności aparatury rtg. Wpisanie danych chorego i parametrów badania do pamięci komputera angiografu. 
Sprawdzenie prawidłowego wypełnienia skierowania. Przygotowanie sprzętu jednorazowego użytku ( igła do nakłucia, prowadnik, zestaw 
wprowadzający z koszulką hemostatyczną, cewnik  diagnostyczny, cewniki specjalistyczne, serwety jałowe, strzykawki do znieczulenia i środka 
cieniującego, igły do znieczulenia i pobrania w sposób jałowy  środka znieczulającego, rękawiczki jałowe, środek do znieczulenia miejscowego, 
naczynie jałowe na środek cieniujący. Sprawdzenie jałowości i daty ważności przygotowanego sprzętu, pokrycie stolika zabiegowego  serwetami 
jałowymi i  wyłożenie  w/w sprzętu zgodnie z zasadami zachowania jałowości. Przygotowanie wstrzykiwacza  ciśnieniowego i pobranie w sposób 
jałowy  środka cieniującego. Założenie przedłużacza wysokociśnieniowego i zabezpieczenie przed skażeniem. Ustawienie osłon przed 
promieniowaniem.

Pacjent powinien być na czczo (min. 6 godz. po jedzeniu) wykąpany, nawodniony, z wygolonym miejscem planowanego nakłucia, poinformowany o 
celu badania i  zagrożeniu radiacyjnym. W przypadku stosowania osłon należy je  umieścić w odpowiednim miejscu i umocować. Pacjent powinien 
mieć założone dojście do żyły obwodowej. 
Przebranie się lekarza i pielęgniarki w ubranie i obuwie operacyjne. Założenie przez lekarza i pielęgniarki fartuchów ochronnych i ochraniaczy szyjnych 
z gumy ołowiowej o równoważniku min 0,25mmPb. Umycie rąk i wykonanie dezynfekcji zgodnie z przyjętymi zasadami. Założenie jałowych fartuchów 
operacyjnych i jałowych rękawiczek gumowych. 

1

opis czynności przygotowawczych przed 
badaniem dotyczących: 

2

zalecany sposób przeprowadzenia badania, w 
tym: 

b)  zakres rutynowo wybieranych parametrów 

ekspozycji w radiografii, 

Procedura:

Część szczegółowa

strona 2 z 2

39.901.100

3

4

5

6

a)  wykonanie dodatkowych projekcji, 

b)  ograniczenie lub zmiana warunków 

badania, 

c) przerwanie 

badania, 

d) modyfikację ilości podawanego środka 

kontrastowego, 

e)  sposób dokumentowania odstępstwa od 

procedury. 

Modyfikacja indywidualna dla pacjenta zależnie od wagi, współistniejących chorób, anatomii, miejsca i 
zakresu leczonych zmian. Zwiększenie ilości środka cieniującego w angiografii rotacyjnej z  szybkością 5-7 ml/s  x ilość sekund potrzebnych na rotację  
lampy ( czas zależny od typu aparatu i zaleceń producenta).

Zapis w wyniku badania.

Dodatkowe projekcje mogą byc wykonane w przypadku wapliwosci diagnostycznych i

bi

h

b ć d

d

ii

ń

i d

j

k i b d i

l ii

i h l

i

i

i

Zmiany w obrazie naczyń  w stosunku do 
badania, na podstwie którego kwalifikowano do zabiegu. Obraz naczyń który uniemożliwia skuteczną implantację stentu.

Wynikiem badania jest dokumentacja zdjęciowa oraz opis. Dokumentację zdjęciową wykonują technicy elektroradiologii. Badanie powinno być 
zarejestrowane i wydane w pełnej wersji w zapisie elektronicznym ( CD,DVD) w standardzie DICOM 3.0, a wybrane elementy w postaci hard copy ( 
wydruk na filmie, na papierze) obrazujące  istotne informacje  diagnostyczno - lecznicze. Dokumentacja obrazowa musi obejmować widoczną w całości  
leczoną tętnicę przed i po zabiegu oraz leczoną zmianę i zmianę po implantacji stentu. Poza tym naczynia doprowadzajace i odprowadzające leczonej 
tętnicy.  Naczynia  muszą być wypełnione środkiem cieniującym w sposób dostatecznie diagnostyczny, ostro odwzorowane. Zdjęcia powinny byc 
podpisane z krótką informacją o stencie. W wyniku musi być podany sposób wykonania  zabiegu, rodzaj i rozmiar stosowanego stentu, opis 
anatomiczny miejsca wykonanego zabiegu oraz wynik końcowy stentowania w aspekcie drożności naczynia. Ponadto powinna być podana ilość i rodzaj 
środków farmakologicznych użytych podczas zabiegu i zalecenia dotyczące prowadzenia chorego po zabiegu. W przypadku przekroczenia dawki 1Gy 
należy odnotować to w wyniku badania. 

Usunięcie sprzętu  jednorazowego użytku. Ucisk miejsca wkłucia, aż do ustapienia krwawienia, oczyszczenie i odkażenie okolicy miejsca wkłucia, 
założenie opatrunku uciskowego lub zamknięcie tętnicy odpowiednim urządzeniem. Przeniesienie chorego na wózek transportowy lub łóżko. 
Sprzątnięcie użytego sprzętu z uwzględnieniem prawidłowej segregacji odpadów ( rozdział do pojemników na sprzęt zanieczyszczony krwią i nie 
mający styczności z krwią), odkażenie stołu i sprzątnięcie  sali zabiegowej. Wykonanie opisu  zabiegu i zaleceń dotyczących dalszego prowadzenia 
chorego.  Rejestracja zużytych środków i sprzętu jednorazowego.
Lekarz: wykonanie zabiegu 40 min, wykonanie opisu 10 min. Pielęgniarka zabiegowa:
przygotowanie do zabiegu 10 min, czas zabiegu 40 min, sprzatnięcie sprzętu po zabiegu 10 min. Technik rentgenowski: przygotowanie do badania 10 
min, obsługa  panelu sterującego podczas zbiegu 40 min, wykonanie dokumentacji obrazowej po zabiegu 10 min. Salowa: sprzątnięcie sali po zabiegu 
10 min.

Środek cieniujący jodowy ( 300 - 400 mgJ) niejonowy, podany do  wybranego naczynia wstrzykiwaczem wysokociśnieniowym, sprzężonym z aparatem 
rtg lub  ręcznie ze strzykawki iniekcyjnej. Podany z szybkością 4 -20 ml/s  przy ciśnieniu 100-900 PSI. Ilość dobierana indywidualnie, ściśle zależna od 
kalibru naczynia i wielkości obszaru zainteresownia. Przed  wstrzyknięciem podstawowym należy podać niewielka ilość środka cieniującego (2- 5 ml) 
celem  ustalenia położenia cewnika i reakcji na podany środek  cieniujący. Po podaniu obserwujemy reakcje chorego,  zwracamy uwagę na objawy 
skórne, ciśnienie tętnicze krwi, wystąpienie innych objawów niepożądanych. Maksymalna ilość podanego środka cieniującego to 4 ml/kg m.c. U 
chorych z niewydolnością nerek  ograniczenie ilości podanego kontrastu do niezbędnego minimum, ponadto zalecana konsultacja nefrologiczna i ew. 
dializoterapia po przeprowadzonej procedurze.

W wypadku ciężkiej reakcji niepożądanej na środek cieniujący lub wystąpienia poważnych
 objawów klinicznych z innych powodów, np podwyższenie ciśnienia krwi,utrata przytomności. Przekroczenie dawki podanego niejonowego środka 
cieniującego - powyżej 4ml/kg wagi ciała. Przekroczenie dawki promieniowania. Odmowa zgody na zabieg ze strony chorego.

kryteria prawidłowej formy przedstawienia 
wyniku badania i jego opisu, w tym kryteria 
prawidłowo wykonanych zdjęć rentgenowskich; 

warunki ewentualnego podawania środka 
kontrastowego (rodzaj, ilość, sposób podania, 
nadzór nad pacjentem w czasie i po badaniu), 
jeżeli dotyczy to procedury; 

7

warunki odstępstwa od procedury w sytuacjach 
uzasadnionych klinicznie, w tym: 

opis czynności po wykonaniu badania; 

określenie minimalnego czasu koniecznego do 
wykonania procedury w odniesieniu do 
poszczególnych jej wykonawców;