Montaż kominów stalowych


MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
Grzegorz Pośpiech
Montaż kominów stalowych
712[04].Z1.07
Poradnik dla ucznia
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2006
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
Recenzenci:
mgr inż. Halina Darecka
mgr inż. Anna Kusina
Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Barbara Olech
Konsultacja:
mgr inż. Krzysztof Wojewoda
Korekta:
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 712[04].Z1.07  Montaż
kominów stalowych zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu monter
konstrukcji budowlanych.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2006
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
1
SPIS TREŚCI
1. Wprowadzenie 3
2. Wymagania wstępne 5
3. Cele kształcenia 6
4. Materiał nauczania 7
4.1. Rodzaje konstrukcji kominów 7
4.1.1. Materiał nauczania 7
4.1.2. Pytania sprawdzające 8
4.1.3. Ćwiczenia 9
4.1.4. Sprawdzian postępów 9
4.2. Materiały stosowane do budowy kominów 10
4.2.1. Materiał nauczania 10
4.2.2. Pytania sprawdzające 11
4.2.3. Ćwiczenia 11
4.2.4. Sprawdzian postępów 12
4.3 Elementy konstrukcyjne kominów 13
4.3.1. Materiał nauczania 13
4.3.2. Pytania sprawdzające 18
4.3.3. Ćwiczenia 19
4.3.4. Sprawdzian postępów 21
4.4. Przykłady rozwiązań kominów stalowych i metody ich montażu 22
4.4.1. Materiał nauczania 22
4.4.2. Pytania sprawdzające 26
4.4.3. Ćwiczenia 26
4.4.4. Sprawdzian postępów 27
5. Sprawdzian osiągnięć 28
6. Literatura 34
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
2
1. WPROWADZENIE
Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy o zasadach konstruowania kominów
stalowych i sposobach ich montażu.
Poradnik ten zawiera:
1. Wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś
mieć opanowane, aby przystąpić do realizacji tej jednostki modułowej.
2. Cele kształcenia tej jednostki modułowej.
3. Materiał nauczania (rozdział 4) umożliwia samodzielne przygotowanie się do wykonania
ćwiczeń i zaliczenia sprawdzianów. Do poszerzenia wiedzy wykorzystaj wskazaną literaturę
oraz inne zródła informacji. Materiał obejmuje również:
pytania sprawdzające wiedzę niezbędną do wykonania ćwiczeń,
ćwiczenia zawierające polecenie, sposób wykonania oraz wyposażenie stanowiska
pracy,
sprawdzian postępów, sprawdzający poziom wiedzy po wykonaniu ćwiczeń.
Wykonując sprawdzian postępów powinieneś odpowiadać na pytanie tak lub nie, co oznacza,
że opanowałeś materiał albo nie. Zaliczenie ćwiczeń jest dowodem osiągnięcia umiejętności
określonych w tej jednostce modułowej. Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem tematu lub
ćwiczenia, to poproś nauczyciela lub instruktora o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie, czy
dobrze wykonujesz daną czynność.
4. Zestaw pytań sprawdzających Twoje opanowanie wiedzy i umiejętności z zakresu całej
jednostki. Po przerobieniu materiału spróbuj zaliczyć sprawdzian z zakresu jednostki
modułowej.
Jednostka modułowa:  Montaż kominów stalowych , której treści teraz poznasz jest częścią
modułu  Technologia montażu konstrukcji metalowych .
Bezpieczeństwo i higiena pracy
W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bhp oraz
instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju wykonywanych prac. Przepisy te
poznasz podczas trwania nauki.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
3
712[04].Z1
Technologia montażu konstrukcji metalowych
712[04].Z1/2.01
Dobieranie narzędzi, sprzętu i maszyn do robót
montażowych
712[04].Z1/2.02
Wykonywanie podstawowych pomiarów w robotach
budowlanych
712[04].Z1/2.03
Wykonywanie rusztowań do robót budowlanych
712[04].Z1.04
Aączenie elementów konstrukcji w stykach
montażowych
712[04].Z1.05
Montaż hal
712[04].Z1.06
Montaż zbiorników cylindrycznych
712[04].Z1.07
Montaż kominów stalowych
712[04].Z1.08
Montaż budynków wielokondygnacyjnych
712[04].Z1.09
Montaż wież i masztów
712[04].Z1.10
Montaż zbiorników kulistych
712[04].Z1.11
Wykonywanie konserwacji i napraw uszkodzonych
elementów konstrukcji metalowych
712[04].Z1.12
Schemat układu jednostek modułowych
Rozliczanie robót montażowych
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
4
2. WYMAGANIA WSTPNE
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej  Montaż kominów stalowych
powinieneś umieć:
- stosować terminologię budowlaną,
- odczytywać i interpretować rysunki budowlane,
- posługiwać się dokumentacją budowlaną,
- organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii i przepisami bhp,
- transportować materiały budowlane,
- korzystać z różnych zródeł informacji,
- dobierać narzędzia i sprzęt do robót montażowych,
- wykonywać podstawowe pomiary w robotach budowlanych,
- wykonywać rusztowania do robót budowlanych,
- łączyć elementy konstrukcji w stykach montażowych.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
5
3. CELE KSZTAACENIA
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:
- scharakteryzować kominy stalowe,
- dobrać narzędzia i sprzęt do montażu kominów stalowych,
- dobrać materiały do montażu kominów,
- dobrać odpowiednią metodę do montażu kominów stalowych,
- zmontować turbulizatory i tłumiki drgań na trzonach kominów stalowych,
- zmontować elementy wyposażenia komina,
- złączyć liny odciągowe z trzonem komina i blokiem fundamentowym,
- wykonać połączenia kołnierzowe segmentów komina,
- wykonać połączenia śrubowe segmentów wieży podtrzymującej trzon komina,
- wykonać połączenie trzonu komina z fundamentem,
- zmontować głowicę trzonu komina,
- wykonać izolację termiczną trzonu komina,
- wykonać prace montażowe kominów zgodnie z zasadami bhp,
- wykorzystać dokumentację techniczną.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
6
4. MATERIAA NAUCZANIA
4.1. Rodzaje konstrukcji kominów
4.1.1. Materiał nauczania
Klasyfikacji kominów stalowych można dokonać uwzględniając następujące kryteria:
a) technologiczne (temperatura i skład odprowadzanych gazów, sposób doprowadzania
i odprowadzania gazów),
b) konstrukcyjno-budowlane (typ komina, jego kształt, przekrój poprzeczny, wysokość, sposób
posadowienia rodzaj materiału)
c) szczegółów konstrukcji i rodzajów zabezpieczeń (ochrona termiczna, wykładzina
wewnętrzna lub wykładzina zewnętrzna, ochrona antykorozyjna, sposób łączenia
segmentów, wyposażenie zwykłe i dodatkowe).
Ze względu na konstrukcję rozróżnia się następujące typy kominów stalowych:
a) kominy wolnostojące,
b) kominy z dodatkowym podparciem,
c) kominy z odciągami stalowymi,
d) kominy w wieży kratowej.
Rys.1. Rodzaje kominów ze względu na konstrukcję: a) wolnostojący, b) z dodatkowym podparciem,
c) z odciągami stalowymi, d) w wieży kratowej [1, s.416]
Najczęściej stosowanym rozwiązaniem konstrukcyjnym komina jest komin wolnostojący.
Schemat statyczny takiego komina odpowiada wspornikowi utwierdzonemu w fundamencie.
Trzon komina jest wówczas sztywno zakotwiony w fundamencie żelbetowym, który przenosi
wszystkie obciążenia na grunt i zapewnia sztywność całej konstrukcji.
Kominy wolnostojące nie muszą w każdym przypadku być zakotwione w fundamencie,
mogą być również ustawione na dachu, stropie lub na specjalnej konstrukcji wsporczej.
Kominy z odciągami linowymi mają jeden lub więcej poziomów odciągów. Trzon komina
może być zamocowany na fundamencie sztywno lub przegubowo. Odciągi są rozmieszczone
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
7
w poziomie co 120 stopni. W tego typu konstrukcjach wymagana jest odpowiednio duża
powierzchnia terenu, aby można było zakotwić liny w blokach fundamentowych.
Kominy umieszczone w wieżach kratowych pozwalają uzyskać wysokość nawet ponad 300
m. Przewody kominowe mogą być zawieszone na konstrukcji wieży lub oparte na własnym
fundamencie. Trzon komina może współpracować z obudową kratową w przenoszeniu obciążeń,
lub całość obciążenia może przejmować wieża.
Kominy z dodatkowym podparcem przedstawiają rozwiązania pośrednie. Trzon nośny
oparty jest dołem na fundamencie, a wyżej podparty poziomo trójnogami w postaci ukośnych
słupów. Wykonuje się również kominy o trzonach poziomo mocowanych do budynków.
Ze względu na ilość użytych rur na trzon komina rozróżnia się:
- kominy jednopowłokowe,
- kominy dwupowłokowe.
W kominach jednopowłokowych trzon komina jest jednowarstwowy, tj. składa się z samego
płaszcza nośnego. Do tej grupy kominów zalicza się również kominy z izolacją termiczną,
antykorozyjną lub wykładziną niemetaliczną.
Kominy dwupowłokowe składają się z dwóch rur stalowych, pomiędzy którymi znajduje się
warstwa izolacji termicznej. Płaszczem nośnym jest najczęściej rura zewnętrzna, wykonana ze
stali o podwyższonej odporności na korozję. Rura wewnętrzna odprowadzająca gazy może być
albo cienką wykładziną ze stali kwasoodpornej albo stalową rurą samonośną.
Rys.2. Komin dwupowłokowy [3, s.381]
4.1.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Według jakich czynników możemy dokonać klasyfikacji kominów?
2. Jakie znasz typy konstrukcji kominów stalowych?
3. Co może stanowić posadowienie komina?
4. Jakie rozwiązanie konstrukcyjne komina pozwala na uzyskanie największych wysokości?
5. Jakie kominy nazywamy jednopowłokowymi, a jakie dwupowłokowymi?
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
8
4.1.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Przedstaw na rysunkach schematy konstrukcyjne kominów stalowych.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) zapoznać się z klasyfikacją kominów,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) narysować schematy kominów zwracając szczególną uwagę na podstawowe elementy
konstrukcyjne,
4) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5) dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 blok techniczny formatu A4,
 przybory kreślarskie,
 literatura z rozdziału 6.
Ćwiczenie 2
Wykaż różnice pomiędzy konstrukcją komina jednopowłokowego a dwupowłokowego.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) zapoznać się z klasyfikacją kominów ,
2) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3) wypisać na arkuszu różnice w konstrukcji kominów,
4) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
5) dokonać oceny poprawności i estetyki wykonanego ćwiczenia.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 blok techniczny formatu A4,
 przybory kreślarskie,
 literatura z rozdziału 6.
4.1.4. Sprawdzian postępów
Tak Nie
Czy potrafisz:
1) określić kryteria klasyfikacji kominów?
2) rozróżnić konstrukcje kominów stalowych?
3) określić sposoby posadowienia kominów stalowych?
4) wykazać różnice między kominem jedno i dwupowłokowym?
5) dokonać prezentacji wykonanego ćwiczenia?
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
9
4.2. Materiały stosowane do budowy kominów
4.2.1. Materiał nauczania
Do wykonania trzonu (płaszcza) komina stalowego stosuje się gotowe rury lub blachy
walcowane na gorąco ze stali: węglowych, niskostopowych, o podwyższonej odporności na
korozję, a także ze stali stopowych odpornych na korozję, żaroodpornych. Dobór gatunku stali
jest uwarunkowany:
a) rodzajem komina,
b) przeznaczeniem komina,
c) składem chemicznym odprowadzanych gazów,
d) temperaturą odprowadzanych gazów,
e) warunkami technologicznymi i eksploatacyjnymi.
Najczęściej do wykonania trzonów stosuje się stale trudnordzewiejące.
W instalacjach przemysłu chemicznego kominy muszą być wykonywane ze specjalnych
gatunków stali odpornych na korozję, żaroodpornych według indywidualnych analiz.
Ważnym elementem budowy komina jest jego izolacja termiczna. Stanowi ona warstwę
materiału o małym współczynniku przewodności cieplnej. Na izolację stosuje się następujące
materiały:
a) wełnę mineralną,
b) watę bazaltową,
c) watę szklaną,
d) szkło piankowe.
W kominach przemysłowych izolacja termiczna znajduje się między płaszczem komina
a wykładziną ceramiczna stanowiącą wewnętrzną warstwę przewodu kominowego.
Ceramiczne wykładziny wewnętrzne wykonuje się z:
a) cegły kominówki,
b) cegły klinkierowej,
c) cegły pełnej,
d) cegły szamotowej,
e) kształtek ognioodpornych,
f) płytek kształtek kwasoodpornych.
Dobór materiału okładziny zależy od tych samych czynników jak przy doborze stali na trzon
słupa. Aby zapewnić szczelność wykładziny stosuje się odpowiednio dobrane zaprawy lub kity,
kształtki z kapinosami.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
10
1  kształtka kapinosowa
2  kształtka (cegła) zwykła
3  uszczelnienie
4  wkładka żaroodporna
5  wspornik
6  płaszcz stalowy
Rys. 3. Szczegół oparcia wykładziny ceramicznej na wsporniku [1, s.422]
Wewnętrzne warstwy izolacyjno-wykładzinowe w kominach stalowych mogą być również
wykonane z natryskowego betonu żaroodpornego.
Inną grupę materiałów w kominach stalowych stanowią powłoki ochronne zabezpieczające
przed czynnikami środowiska atmosferycznego jak np. farby itp.
4.2.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Jakie rodzaje stali stosuje się na trzon (płaszcz) kominów?
2. Czym uwarunkowany jest dobór stali do wykonania trzonu komina?
3. Jakie materiały mają zastosowanie do wykonywania izolacji termicznej trzonu komina?
4. W którym miejscu komina znajduje się wykładzina ceramiczna?
5. Z jakich materiałów można wykonać wykładzinę ceramiczną trzonu komina stalowego?
6. Co zapewnia odpowiednią szczelność wykładziny ceramicznej komina?
7. Jakim sposobem na trzon komina stalowego nanosi się wykładzinę z betonu żaroodpornego?
4.2.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Spośród przedstawionych materiałów wybierz te, które stosuje się do izolacji płaszcza
komina stalowego.
Sposób wykonania ćwiczenia
Nauczyciel, dysponując próbkami materiałów przedstawi Ci do wyboru kilka materiałów
budowlanych. Wśród nich znajdują się trzy, które powinieneś rozpoznać, wybrać i przedstawić
nauczycielowi.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 literatura z rozdziału 6.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
11
 próbki płaszcza komina stalowego,
 próbki materiałów budowlanych:
- szkło piankowe czarne,
- gazobeton,
- wełna mineralna,
- wata bazaltowa,
- styropian ekstrudowany.
Ćwiczenie 2
Spośród przedstawionych materiałów wybierz te, które stosuje się do wykonania wykładzin
ceramicznych płaszcza komina stalowego.
Sposób wykonania ćwiczenia
Nauczyciel, dysponując próbkami materiałów przedstawi Ci do wyboru kilka materiałów
budowlanych. Wśród nich znajdują się trzy, które powinieneś rozpoznać, wybrać i przedstawić
nauczycielowi.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 literatura z rozdziału 6.
 próbki materiałów budowlanych:
- cegła kominówka,
- cegła dziurawka,
- cegła klinkierowa,
- cegła kratówka,
- kształtka szklana,
- pustak MAX.
4.2.4. Sprawdzian postępów
Tak Nie
Czy potrafisz:
1) określić, czym uwarunkowany jest dobór stali do wykonania trzonu komina?
2) określić, z jakich stali wykonuje się płaszcz komina stalowego?
3) rozróżnić materiały do wykonania izolacji termicznej komina stalowego?
4) rozróżnić materiały do wykonania wykładziny ceramicznej komina stalowego?
5) określić, co zapewnia odpowiednią szczelność wykładziny ceramicznej komina?
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
12
4.3. Elementy konstrukcyjne kominów
4.3.1. Materiał nauczania
Komin stalowy składa się z następujących elementów:
a) fundamentu,
b) trzonu,
c) instalacji zewnętrznych (elektrycznych, odgromowych),
d) wyposażenia (drabiny włazowe, galerie kontrolne i spocznikowo-oświetleniowe, urządzenia
pomiarowe).
Trzon jest głównym elementem konstrukcji nośnej komina. Przenosi nie tylko obciążenia od
wiatru i temperatury, ale także od wyposażenia wewnętrznego i instalacji oraz od wewnętrznych
warstw izolacji termicznej, wykładzin. Trzon komina stalowego może być także wyposażony
w przerywacze drgań lub tłumiki mechaniczne drgań.
Trzon komina stalowego składa się z segmentów wykonanych z rur stalowych lub blach.
Minimalna grubość blach płaszcza komina wynosi 6 mm. Przy konstruowaniu należy zapewnić
dobre wykonanie robót spawalniczych.
Trzon komina składa się najczęściej z wielu typowych segmentów pośrednich oraz kilku
nietypowych, do których można zaliczyć: segment dolny podstawy trzonu, segment głowicowy,
segmenty z otworami i inne. Kominy stalowe nie w każdym przypadku posadowione są na
fundamencie, który najczęściej stanowi płyta żelbetowa o kształcie kołowym lub kwadratowym.
W niektórych przypadkach kominy stalowe ustawia się na cokołach żelbetowych lub ceglanych.
Segmenty trzonu komina łączy się za pomocą spawania lub skręcania śrubami.
W połączeniach na śruby przy łączeniu segmentów stosuje się połączenia kołnierzowe
natomiast w połączeniach spawanych wykonuje się spoiny czołowe. Kołnierze połączeń
śrubowych mogą się znajdować od wewnętrznej lub od zewnętrznej strony płaszcza komina.
W pierwszym przypadku kołnierze można wykorzystać do oparcia wykładziny ceramicznej.
1  płaszcz stalowy
2  kołnierze stalowe
3  izolacja termiczna
4  wykładzina z cegły
5  izolacja z niepalnego materiału
6  śruby
7  przerwa dylatacyjna
Rys. 4. Połączenia kołnierzowe segmentów komina: a) wewnętrzne, b) zewnętrzne [1, s.423]
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
13
Głowica komina pokrywana jest często ochronnymi kształtkami żeliwnymi, staliwnymi lub
stalowymi.
Rys. 5. Głowica trzonu z pokrywą żeliwną 1 [1, s.424]
Rys. 6. Głowica trzonu komina z: 1  wykładziną i 2  izolacją termiczną [1, s.424]
W części górnej poniżej głowicy komina umieszcza się galerię górną, która oprócz funkcji
kontrolnych i oświetleniowych może służyć jako pomost ochronny ograniczający opadanie na
płaszcz komina agresywnych płynów. W niektórych rozwiązaniach stosuje się przy wierzchołku
komina daszki ochronne np. w kominach wentylacyjnych lub zwężki wylotowe (dyfuzory)
zapewniające zwiększenie szybkości wylotowej gazów.
Najniższy segment komina zakotwiony jest w fundamencie lub cokole za pośrednictwem
śrub fundamentowych lub belek kotwiących. Usztywnienie i wzmocnienie podstawy słupa
uzyskuje się przez wprowadzenie żeber usztywniających i pierścieni poziomych.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
14
1  podlewka z zaprawy cementowej
Rys. 7. Podstawa trzonu komina wolno stojącego [1, s.424]
Trzon komina w jego dolnej części jest osłabiony otworami służącymi do wprowadzenia
gazów do komina oraz do kontroli i czyszczenia wnętrza. Aby zwiększyć sztywność płaszcza
w tych miejscach stosuje się wzmocnienia na obrzeżach otworów w postaci usztywnień,
obramowań.
Rys. 8. Schemat wzmocnienia trzonu komina przy otworze [2, s.385]
Zewnętrzne wyposażenie kominów stanowią przede wszystkim galerie (pomosty) oraz
drabiny włazowe z osłonami. Galerie kontrolne, remontowe lub spocznikowo-oświetleniowe są
konstrukcjami wspornikowymi, mocowanymi do płaszcza komina. Składają się z:
a) konstrukcji nośnej,
b) pokrycia pomostu,
c) balustrady.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
15
1  wspornik nośny
2  pokrycie pomostu
3  słupek balustrady
4  trzon komina
Rys. 9. Przekrój galerii komina [1, s.426]
Na galeriach mogą się znajdować lampy oświetleniowe, urządzenia pomiarowo kontrolne i inne.
Drabiny włazowe składają się z segmentów z uchwytami przyspawanymi do zewnętrznej
powierzchni trzonu komina. Szczeble drabin powinny być rozstawione co około 300 mm, a ich
średnica nie powinna być mniejsza od 20 mm. Drabina powinna być zaopatrzona w poziome
pałąki ochronne połączone trzema płaskownikami pionowymi o przekroju 5x50 mm.
Aby wyeliminować lub ograniczyć nadmierne drgania poprzeczne kominów, wywołane
ruchem wirowym gazów stosuje się specjalne środki konstrukcyjne do których należą:
a) nakładki rurowe perforowane
b) przerywacze drgań (turbulizatory)
c) mechaniczne tłumiki drgań
Rury perforowane zakłada się tylko przy wierzchołku komina. Przerywacze drgań stosuje się na
ogół w górnej części trzonu na odcinku od 0.3 do 0.4 wysokości komina. Turbulizatory
wykonuje się jako spiralne z płaskowników, lin, prętów czy nakładek pionowych, a także jako
turbulizatory skrzydełkowe.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
16
Rys. 10. Przerywacze drgań poprzecznych: a) rura perforowana przy głowicy komina, b) turbulizator spiralny
z płaskownika, c) tubulizator z nakładek pionowych, d) turbulizator skrzydełkowy, e) turbulizator z lin lub prętów,
f) turbulizator spiralny z taśmy ażurowej [1, s.427]
Tłumiki mechaniczne umieszcza się również w górnej części komina. Rozróżnia się kilka
typów tłumików:
a) udarowe tłumiki wahadłowe,
b) tłumiki cierne,
c) tłumki specjalne,
d) tłumki cieczowe.
1  zawieszenie tłumika
2  nakładane obciążniki stanowiące masę tłumika
3  ściana konstrukcji wytłumianej
4  odbojniki gumowe
Rys. 11. Schemat udarowego tłumika wahadłowego [1, s. 428]
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
17
1  konstrukcja trzonu
2  wspornik
3  wieszak
4  masa tłumiąca, zawieszona na zewnątrz trzonu
5 - wibroizolator
Rys. 12. Schemat tłumika Hirscha [1, s.428]
4.3.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.
1. Z jakich elementów składa się konstrukcja komina stalowego?
2. Co jest głównym elementem konstrukcji nośnej komina?
3. Z jakich elementów składa się trzon komina stalowego?
4. W jaki sposób łączone są poszczególne segmenty trzonu komina stalowego?
5. Jakie spoiny stosuje się przy spawaniu blach w segmentach trzonu komina?
6. Jakie połączenia śrubowe stosuje się przy skręcaniu na śruby segmentów komina?
7. W jaki sposób usztywnia się i wzmacnia głowicę trzonu komina stalowego?
8. Jakie są sposoby zakotwienia podstawy komina w fundamencie?
9. W jaki sposób usztywnia się i wzmacnia podstawę trzonu komina?
10. W jaki sposób wzmacnia się trzon komina w miejscu występowania otworów?
11. Jakie elementy stanowią wyposażenie komina stalowego?
12. W jakim celu montuje się galerie na trzonach kominów stalowych?
13. Z jakich elementów składa się galeria komina stalowego?
14. Jakie są zasady konstruowania drabin włazowych?
15. Jakie elementy konstrukcyjne stosuje się w celu wyeliminowania lub ograniczenia drgań
komina?
16. W jaki sposób wykonuje się turbulizatory (przerywacze drgań)?
17. Z jakich elementów składa się udarowy tłumik wahadłowy?
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
18
4.3.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Wykonaj na elementach modelu montaż połączenia trzonu komina wolnostojącego
z fundamentem za pomocą śrub fundamentowych, zgodnie z dokumentacją techniczną.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją,
3) pobrać sprzęt do wykonania montażu,
4) stosować przepisy bhp,
5) dokonać połączenia podstawy trzonu konina z fundamentem,
- naprowadzić podstawę komina na stopę fundamentową,
- wstępnie wyregulować konstrukcję,
- połączyć śrubami obydwie konstrukcje,
- sprawdzić pionowość i prostopadłość krawędzi oraz dokonać ewentualnej regulacji,
6) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
7) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 model konstrukcji podstawy trzonu komina stalowego,
 dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
 model stopy fundamentowej,
 zestaw śrub,
 zestaw kluczy,
 podstawowy sprzęt mierniczy (pion, poziomica, kątownik, miara zwijana),
 drążki montażowe,
 młotki,
 instrukcje bhp,
 literatura z rozdziału 6.
Ćwiczenie 2
Wykonaj na elementach modelu śrubowe połączenie kołnierzowe zewnętrzne segmentów
komina stalowego, zgodnie z dokumentacją techniczną.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją,
3) pobrać narzędzia i sprzęt do dokonania montażu,
4) stosować przepisy bhp,
5) wykonać połączenia kołnierzowe segmentów komina,
- naprowadzić segmenty komina do połączenia,
- wstępnie wyregulować konstrukcję,
- połączyć śrubami obydwie konstrukcje,
- sprawdzić pionowość i prostopadłość krawędzi oraz dokonać ewentualnej regulacji,
6) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
19
7) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 model konstrukcji segmentów trzonu komina stalowego,
 dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
 zestaw śrub,
 zestaw kluczy,
 podstawowy sprzęt mierniczy (pion, poziomica, kątownik, miara zwijana),
 drążki montażowe,
 młotki,
 instrukcje bhp,
 literatura z rozdziału 6.
Ćwiczenie 3
Wykonaj na elementach modelowych montaż galerii komina stalowego za pomocą połączeń
śrubowych, zgodnie z dokumentacją techniczną.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją,
3) pobrać narzędzia do wykonania montażu,
4) stosować przepisy bhp,
5) wykonać połączenia poszczególnych elementów galerii stosując połączenia śrubowe,
- wykonać montaż wsporników,
- wykonać pokrycie pomostu,
- zmontować balustradę galerii,
6) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
7) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 model konstrukcji segmentu trzonu komina stalowego,
 elementy konstrukcyjne galerii komina (wsporniki, elementy pomostu, elementy balustrady),
 dokumentacja techniczna do wykonania montażu,
 zestaw śrub,
 zestaw kluczy,
 podstawowy sprzęt mierniczy (pion, poziomica, kątownik, miara zwijana),
 instrukcje bhp,
 literatura z rozdziału 6.
Ćwiczenie 4
Wykonaj na elementach modelowych montaż głowicy trzonu komina stalowego montując
żeliwną pokrywę za pomocą połączeń śrubowych, zgodnie z dokumentacją techniczną.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją,
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
20
3) pobrać narzędzia do wykonania montażu,
4) stosować przepisy bhp,
5) wykonać połączenie żeliwnej pokrywy z górnym segmentem komina stosując połączenia
śrubowe,
- naprowadzić elementy komina do połączenia,
- wstępnie wyregulować konstrukcję,
- połączyć śrubami obydwie konstrukcje,
- sprawdzić pionowość i prostopadłość krawędzi oraz dokonać ewentualnej regulacji,
6) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
7) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 model konstrukcji segmentu trzonu komina stalowego,
 elementy konstrukcyjne głowicy komina,
 dokumentacja techniczna niezbędna do wykonania montażu,
 zestaw śrub,
 zestaw kluczy,
 młotki,
 podstawowy sprzęt mierniczy (pion, poziomica, kątownik, miara zwijana),
 instrukcje bhp,
 literatura z rozdziału 6.
4.3.4. Sprawdzian postępów
Tak Nie
Czy potrafisz:
1) zorganizować stanowisko do wykonania ćwiczeń?
2) dokonać montażu połączenia komina stalowego z fundamentem?
3) wykonać połączenia segmentów komina stalowego?
4) dokonać montażu galerii komina stalowego?
5) dokonać montażu głowicy komina stalowego?
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
21
4.4. Przykłady rozwiązań kominów stalowych i metody ich montażu
4.4.1.Materiał nauczania
Metoda montażu komina uzależniona jest przede wszystkim od typu komina oraz
czynników zewnętrznych, możliwości używanego sprzętu transportowego, ograniczonego placu
budowy.
Kominy stalowe wolno stojące, podparte trójnogiem lub usztywniane odciągami najczęściej
montuje się metodą nadbudowy segmentów rury kominowej. W metodzie tej monterzy skręcają
poszczególne segmenty rury kominowej podawanej przez żuraw. Wielkość wykonywanych
segmentów trzonu komina zależy od udzwigu żurawia użytego do montażu. Aby umożliwić
wykonanie połączeń poszczególnych segmentów komina należy wykonać osprzęt
naprowadzający i centrujący montowany segment, a także rusztowanie dla monterów 
najczęściej wspornikowe.
Rys. 13. Montaż komina wolno stojącego metodą nadbudowy segmentów [5, s. 332]
W przypadkach, gdy uniemożliwiony jest dojazd dzwigu samochodowego do miejsca
montażu komina w rozbudowanych zakładach przemysłowych, do montażu wykorzystuje się
śmigłowiec jako  dzwig latający . Przy tej metodzie montażu istotna staje się rola osprzętu
naprowadzającego i centrującego. Osprzęt naprowadzający, który zapewnił zestawienie
elementów montażowych z dokładnością potrzebną do założenia śrub kołnierzowych dla
przedstawionego poniżej komina składał się z trzech elementów:
1) stożka wewnątrz rury kominowej,
2) stożka niskiego na zewnątrz rury kominowej,
3) pierścienia zewnętrznego na montowanym elemencie rury kominowej,
4) trzech zamków sprężynowych.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
22
1- stożek wewnątrz rury kominowej,
2- stożek niski na zewnątrz rury kominowej,
3- pierścień zewnętrzny,
4- zamek sprężynowy
Rys.15. Schemat osprzętu naprowadzającego
elementy montażowe komina [4. s. 139]
Rys. 14. Montaż komina śmigłowcem [5, s. 333]
Pierścień ten łącznie ze stożkiem zewnętrznym przyłączono do rury kominowej podczas
próbnego montażu; zapewniało to dokładne pokrywanie się otworów na śruby w kołnierzach obu
łączonych elementów. Styki elementów montażowych wyposażono w trzy zamki sprężynowe
rozmieszczone na obwodzie w rozstawie 120 stopni (rys.15). Zamki w sposób szybki połączyły
kołnierze elementu montowanego i elementu już zmontowanego w sztywną całość, tak że
możliwe było odczepienie liny nośnej śmigłowca jeszcze przed założeniem śrub w styku.
Śmigłowiec był naprowadzany na oś komina przez kierownika lotu, który wraz z radiostacją
znajdował się na najwyższej części dachu (na świetliku) hali widocznej z prawej strony rysunku
14. Montowany segment rury kominowej był naprowadzany na styki linami kierunkowymi przez
monterów znajdujących się na dachach łączników pomiędzy halami głównymi.
Po zakończeniu montażu osprzęt naprowadzający został zdemontowany. Stożek centrujący,
który znajdował się wewnątrz rury kominowej był przykręcony śrubami i po odkręceniu śrub
opadł na dół komina i został usunięty z przewodu kominowego przez otwór wyczystkowy.
[3, s.139]
Montaż kominów umieszczonych w wieży podtrzymującej dokonuje się różnymi metodami:
 montaż metodą nadbudowy kolejnych segmentów wieży podtrzymującej i sukcesywne
wprowadzanie w nią segmentów trzonu komina,
 montaż wieży podtrzymującej i trzonu komina w pozycji poziomej i podniesienie całości
konstrukcji przez obrót wokół przegubów łączących dwa pręty krawężnikowe wieży
podtrzymującej z fundamentem,
 montaż wieży podtrzymującej metodą nadbudowy segmentów,
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
23
 montaż trzonu komina przez jego wypychanie wewnątrz wieży podtrzymującej.
W tej ostatniej metodzie montaż trzonu komina rozpoczyna się od jego górnego segmentu, który
jest podnoszony np. na wielokrążkach zamocowanych na wierzchołku wieży podtrzymującej
i podbudowywany od dołu kolejnymi segmentami rury kominowej.
Kominy w wieży podtrzymującej mają niekiedy wysokość przekraczającą zakres wysokości
możliwy do obsłużenia żurawiami samochodowymi. Takie kominy muszą mieć specjalną
konstrukcję dostosowaną do montażu rury kominowej przez wypychanie. Zagadnienie montażu
zostało dobrze opracowane w projekcie komina o wysokości 180 m. W konstrukcji tego komina
wyróżnić można trzon, wieżę wewnętrzną, wieżę zewnętrzną i łączniki.
Rys. 16. Konstrukcja komina w wieży kratowej [5, s. 335]
Trzon komina podzielono dylatacjami na trzy części. Każda z nich jest zawieszona od góry na
pomostach stałych wieży wewnętrznej. Wieża podtrzymująca o wysokości 158 m ma przekrój
trójkątny zmienny skokowo na całej wysokości. Wieża wewnętrzna jest utwierdzona sprężyście
między dwiema przeponami wieży zewnętrznej (w poziomie + 22,0 i + 46,0), przenoszącymi
siły poziome. Przepona w poziomie + 46,0 m jest przystosowana do przenoszenia również sił
pionowych. Krawężniki wieży zewnętrznej są sztywno utwierdzone w fundamencie
(zabetonowane). Metodę montażu omawianego komina pokazano schematycznie na rys.17.
Można wyróżnić następujące fazy montażu:
 scalenie w pozycji poziomej górnej wieży (długości 57 m) wraz z końcówką trzonu komina
(faza I),
 montaż metodą obrotu górnej części wieży wraz z końcówką trzonu komina (faza II),
 montaż wieży zewnętrznej metodą obrotu (faza III),
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
24
 montaż wieży wewnętrznej poszczególnymi jej segmentami za pomocą wypychania (faza
IV XII),
 montaż trzonu komina metodą wypychania (faza XIII).
Scalone elementy wieży wewnętrznej ustawiono pionowo i transportowano do środka wieży
zewnętrznej na specjalnej platformie, a następnie wypychano je do góry za pomocą układu
mechanicznego złożonego ze zbloczy stałych zawieszonych na wieży zewnętrznej i zbloczy
ruchomych podwieszonych do obejmy podpierającej od dołu wypychany segment. Podnoszenie
wykonywano za pomocą wciągarek elektrycznych. Stateczność wypychanej wieży wewnętrznej
zapewniały przepony w poziomie +22,0 i 46,0 m.
Rys. 17. Fazy montażu komina [5, s. 336]
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
25
4.4.2. Pytania sprawdzające
Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczenia.
1. Jakimi metodami montuje się kominy stalowe?
2. Na czym polega metoda nadbudowy segmentów przy montażu komina stalowego?
3. Na czym polega montowanie komina tzw.  dzwigiem latającym ?
4. Z jakich elementów składa się osprzęt naprowadzający przy montażu komina śmigłowcem ?
5. Jakie są sposoby montażu komina w wieży podtrzymującej?
4.4.3. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Zaproponuj metodę montażu komina stalowego wolnostojącego jednopowłokowego
o wysokości 50 metrów. Teren budowy nie stwarza trudności w zastosowaniu jakiegokolwiek
sprzętu montażowego. Swoje rozwiązanie przedstaw na arkuszu papieru.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) wypisać kolejne czynności montażowe,
3) dokonać analizy wykonanego ćwiczenia,
4) wskazać wady i zalety metody, którą wybrałeś,
5) zaprezentować efekty swojej pracy,
6) dokonać oceny pracy.
Wyposażenie stanowiska pracy:
 blok rysunkowy formatu A3,
 pisaki,
 ołówki różnej twardości,
 gumka, linijka,
 literatura rozdziału 6
Ćwiczenie 2
Wykonaj montaż na elementach modelowych komina wolnostojącego jednopowłokowego
metodą nadbudowy segmentów zgodnie z dokumentacją techniczną.
Sposób wykonania ćwiczenia
Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:
1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) zapoznać się z dokumentacją,
3) pobrać odpowiednie narzędzia i sprzęt do wykonania montażu,
4) transportować elementy komina na miejsce wbudowania,
5) wykonać połączenia poszczególnych elementów komina stosując połączenia śrubowe,
6) stosować przepisy bhp,
7) zaprezentować wykonane ćwiczenie,
8) dokonać oceny wykonanego ćwiczenia.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
26
Wyposażenie stanowiska pracy:
 modele segmentów trzonu komina stalowego,
 modele elementów wyposażenia komina,
 dokumentacja techniczna niezbędna do wykonania montażu,
 zestaw śrub,
 zestaw kluczy,
 wciągarka ze zbloczem do transportu pionowego modeli elementów komina,
 podstawowy sprzęt mierniczy (pion, poziomica, kątownik, miara zwijana),
 drążki montażowe,
 młotki,
 instrukcje bhp,
 literatura z rozdziału 6.
4.4.4. Sprawdzian postępów
Tak Nie
Czy potrafisz:
1) zorganizować stanowisko do wykonania ćwiczeń?
2) wskazać różnice między metodami montażu kominów stalowych?
3) wybrać odpowiednią metodę montażu komina stalowego?
4) wykonać montaż komina stalowego?
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
27
5. SPRAWDZIAN OSIGNIĆ
INSTRUKCJA DLA UCZNIA
1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań o różnym stopniu trudności. Są to zadania: otwarte, z luką
i wielokrotnego wyboru, prawda  fałsz.
5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej
rubryce znak X lub wpisując prawidłową odpowiedz. W przypadku pomyłki należy błędną
odpowiedz zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedz prawidłową.
6. Test składa się z dwóch części o różnym stopniu trudności: I część  poziom podstawowy,
II część - poziom ponadpodstawowy.
7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie na
pózniej i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.
9. Na rozwiązanie testu masz 60 min.
Powodzenia !
ZESTAW ZADAC TESTOWYCH
Część I
1. Głównym elementem konstrukcji nośnej komina stalowego jest:
a) galeria ,
b) trzon,
c) fundament,
d) wykładzina ceramiczna.
2. Typy konstrukcji kominów stalowych to:
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
3. Przy łączeniu segmentów komina śrubami stosuje się połączenia
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
4. Do izolacji termicznej kominów stosuje się:
a) wełnę mineralną,
b) styropian,
c) płytę pilśniową,
d) piankę poliuretanową.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
28
5. Galerie na trzonach kominów składają się z:
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
6. Jeśli trzon komina składa się tylko z samego płaszcza nośnego, to takie kominy nazywamy
& & & & & & & & & ... .
7. Połączenia spawane blach w segmentach trzonu komina i łączenie całych segmentów
wykonuje się stosując spoiny:
a) czołowe,
b) pachwinowe,
c) otworowe,
d) grzbietowe.
8. W skład wyposażenia kominów stalowych między innymi elementami wchodzi:
a) galeria,
b) głowica,
c) wykładzina ceramiczna,
d) izolacja termiczna.
9. Aby wyeliminować lub ograniczyć nadmierne drgania poprzeczne kominów, wywołanych
ruchem wirowym gazów stosuje się specjalne środki konstrukcyjne, do których należą:
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
10. Wykładzinę ceramiczną trzonu komina stalowego można wykonać z:
a) cegły kratówki,
b) cegły dziurawki,
c) cegły klinkierowej,
d) pustaka MAX.
11. Kołnierze połączeń śrubowych przy łączeniu segmentów komina mogą się znajdować od
wewnętrznej lub od zewnętrznej strony płaszcza komina.
a) tak
b) nie
12. Szczeble drabiny włazowej powinny być rozstawione w odstępach około:
a) 400 mm,
b) 300 mm,
c) 200 mm,
d) 250 mm.
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
29
13. Minimalna grubość blach trzonu komina jednopowłokowego, wolno stojącego lub
z odciągami wynosi:
a) 6 mm,
b) 4 mm,
c) 7 mm,
d) 8 mm.
Część II
14. Dobór stali do wykonania trzonu komina jest uwarunkowany
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
15. Poniższy rysunek przedstawia:
a) turbulizator z nakładek pionowych,
b) rurę perforowaną przy głowicy słupa,
c) turbulizator skrzydełkowy,
d) turbulizator spiralny.
16. Na trzony kominów stalowych stosuje się następujące grupy stali:
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
& & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & &
17. W kominach stalowych zamiast wykładziny z materiału ceramicznego może być
zastosowana warstwa z natryskowego betonu żaroodpornego.
a) tak
b) nie
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
30
18. Cyfrą 1 na poniższym rysunku podstawy trzonu komina zaznaczona jest:
a) blacha pozioma postawy,
b) podlewka cementowa,
c) fundament,
d) izolacja.
19. Kominy dwupowłokowe składają się na ogół z dwóch rur stalowych, pomiędzy którymi
znajduje się warstwa izolacji termicznej.
a) tak.
b) nie.
20. Galerie kontrolne, remontowe lub spocznikowo-oświetleniowe są konstrukcjami
wspornikowymi mocowanymi do & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ..
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
31
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko & & & & & & & & & & & & & & & & & & & & ..
Montaż kominów stalowych
Zakreśl lub wpisz poprawną odpowiedz.
Numer
Odpowiedzi Punktacja
pytania
1 a b c d
2
3
4 a b c d
5
6
7 a b c d
8 a b c d
9
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
32
10 a b c d
11 a b
12 a b c d
13 a b c d
14
15 a b c d
16
17 a b
18 a b c d
19 a b
20
Razem
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
33
6. LITERATURA
1. Aubiński M., Żółtowski W.: Konstrukcje metalowe cz. II. Arkady, Warszawa 2004
2. Mach J., Polisiewicz M.: Montaż kominów stalowych o wysokości 180 m metodą
wypychania.  Inżynieria i budownictwo , nr 9/1985
3. Włodarczyk W.: Konstrukcje stalowe cz. 1. Podstawy projektowania. WSiP, Warszawa
1997
4. Ziółko J., Orlik G.: Montaż konstrukcji stalowych. Arkady, Warszawa 1980
5. Ziółko J.: Konstrukcje stalowe cz.2. Wytwarzanie i montaż. WSiP, Warszawa 1995
 Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego
34


Wyszukiwarka