LABORATORIUM Z PODSTAW TEORII OKRTU Sprawozdanie z ćwiczenia nr 17 (1) Wytwarzanie i pomiar fali wodnej w basenie doÅ›wiadczalnym Data realizacji ćwiczenia: Data oddania sprawozdania: Grupa: Lista studentów uczestniczÄ…cych w ćwiczeniu: str. 1 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia byÅ‚o: ·ð zapoznanie siÄ™ z podstawami modelowania falowania na morzu; ·ð zapoznanie siÄ™ z metodami pomiaru fali na basenie pomiarowym; ·ð zapoznanie siÄ™ z okreÅ›lajÄ…cymi fale parametrami; ·ð zapoznanie siÄ™ z program pozwalajÄ…cym na pomiar fali; ·ð zapoznanie siÄ™ z podstawowymi pojÄ™ciami; ·ð zapoznanie siÄ™ ze stanowiskiem badawczym, w tym z urzÄ…dzeniami do wytwarzania fali, pochÅ‚aniania fali oraz ze stanowiskiem komputerowym; ·ð przeprowadzenie pomiarów falowania na przykÅ‚adzie fali regularnej progresywnej; Prowadzenie badaÅ„ modelowych zwiÄ…zanych z zagadnieniem wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci morskich okrÄ™tu wymaga dysponowania urzÄ…dzeniami umożliwiajÄ…cymi wytwarzanie w basenie doÅ›wiadczalnym wodnej fali powierzchniowej. Falowanie tego typu wystÄ™puje jedynie w wypadku istnienia swobodnej powierzchni cieczy. W naturze czynnikiem zakłócajÄ…cym powierzchnie jest prawie wyÅ‚Ä…cznie wiatr. W okrÄ™towych basenach modelowych do wytworzenia fali stosuje siÄ™ wywoÅ‚ywacze lub wytwarzacze fal. Pierwszy wywoÅ‚ywacz fal zostaÅ‚ zainstalowany w 1905r. w ZakÅ‚adzie AEW w Wielkiej Brytanii. Z czasem zaczÄ™to je instalować we wszystkich niemal basenach. PoczÄ…tkowo urzÄ…dzenia umożliwiaÅ‚y wytwarzanie fali jedynie regularnej, ale na przeÅ‚omie lat 50-tych i 60-tych zaczÄ™to budować urzÄ…dzenia zdolne do falowanie nieregularnego, odpowiadajÄ…cego zadanym widmom energetycznym falowania morskiego. 2. Podstawowe informacje 2.1. Falowanie regularne 2.1.1. Parametry fali regularnej o maÅ‚ej amplitudzie. W bardzo wielu wypadkach, dla unikniÄ™cia nieliniowoÅ›ci w opisie zjawiska falowania można przyjąć zaÅ‚ożenie, że amplituda fali jest maÅ‚a wobec dÅ‚ugoÅ›ci fali. W takim przypadku, jeżeli ruch falowy jest harmoniczny funkcjÄ… czasu, profil fali jest sinusoidÄ…, a fala nazywa siÄ™ wodnÄ… regularnÄ… o maÅ‚ej amplitudzie. 2.1.2. Profil fali regularnej o maÅ‚ej amplitudzie i skoÅ„czonej amplitudzie. Jeżeli amplituda fali jest porównywalna z gÅ‚Ä™bokoÅ›ciÄ… akwenu, to wpÅ‚yw amplitudy na prÄ™dkość fali staje siÄ™ wyrazny. PrÄ™dkość fali roÅ›nie wraz z wzrostem amplitudy. 2.1.3. FalÄ™ regularna charakteryzujÄ… takie parametry jak: a) DÅ‚ugość fali, równÄ… odlegÅ‚oÅ›ci miÄ™dzy kolejnymi grzbietami [m]. b) Okres fali równy czasowi upÅ‚ywajÄ…cemu pomiÄ™dzy przejÅ›ciem kolejnych grzbietów wzglÄ™dem nieruchomego obserwatora T [s]. c) CzÄ™stość fali równÄ… odwrotnoÅ›ci jej okresu f [s-1]. d) PrÄ™dkość fali równa prÄ™dkoÅ›ci przemieszczania siÄ™ grzbietu fali wzglÄ™dem nieruchomego obserwatora CW [ms-1]. PomiÄ™dzy nimi zachodzÄ… nastÄ™pujÄ…ce zwiÄ…zki: =CwT=2Ä„/k glð 2pðh PrÄ™dkość fali zależna jest od gÅ‚Ä™bokoÅ›ci akwenu h: cW =ð tgh 2pð lð str. 2 2.1.4. Trajektorie czÄ…steczek CzÄ…steczki cieczy, w której rozprzestrzenia siÄ™ postÄ™powa fala powierzchniowa poruszajÄ… siÄ™ po trajektoriach, które mogÄ… być uważane za zamkniÄ™te, gdy amplituda fali jest maÅ‚a. Rozróżniamy tu 3 przypadki: a) fala gÅ‚Ä™bokowodna-czÄ…steczki cieczy zakreÅ›lajÄ… trajektorie koÅ‚owe, ich promieÅ„ maleje wykÅ‚adniczo wraz z oddaleniem siÄ™ od powierzchni; b) trajektorie czÄ…steczek majÄ… ksztaÅ‚t elips o dÅ‚uższej osi poziomej; c) fala pÅ‚ytkowodna/dÅ‚uga-ruch czÄ…steczek-poziome oscylacje o staÅ‚ej amplitudzie; 2.2. Falowanie nieregularne W wyniku badaÅ„ oceanotechnicznych zaobserwowano, że w peÅ‚ni rozwiniÄ™te falowanie morskie pochodzenia wiatrowego jest procesem losowym i może być uważane za wynik superpozycji nieskoÅ„czonej iloÅ›ci fal regularnych o różnych czÄ™stotliwoÅ›ciach, różnych amplitudach i losowym przesuniÄ™ciu fazowym. 3. Opis stanowiska badawczego 3.1. Basen holowniczy: Na rysunku 1 widzimy schemat basenu doÅ›wiadczalnego. Na jego lewym koÅ„cu znajdujÄ™ siÄ™ pochÅ‚aniacz fal, którego dziaÅ‚anie polega na wytracaniu energii fali przez tarcie i zaÅ‚amanie na powierzchni czynnej pochÅ‚aniacza (tzw plaża ). Na basenie PG korzystamy z pochÅ‚aniacza fali w postaci drewnianej plaży o profilu wykÅ‚adniczym. Na prawym koÅ„cu basenu znajduje siÄ™ wytwarzacz fal. Stanowisko badawcze stanowi basen doÅ›wiadczalny o wymiarach: str. 3 H [ m ] gÅ‚Ä™bokość C [ m ] szerokość basenu L [ m ] dÅ‚ugość basenu 1,5 3 30 Do wytwarzania fali sÅ‚uży wywoÅ‚ywacz nurnikowy o profilu wykÅ‚adniczym. UrzÄ…dzenie umożliwia wytwarzanie jedynie fali regularnej. CzÄ™stotliwość oscylacji nurnika regulowana jest na zasadzie regulacji obrotów silnika napÄ™dowego, regulowanie amplitudy oscylacji nurnika odbywa siÄ™ rÄ™cznie przez odpowiednie nastawienie mimoÅ›rodu mechanizmu napÄ™dowego. Pomiar czÄ™stotliwoÅ›ci odbywa siÄ™ za pomocÄ… czÄ™stoÅ›ciomierza elektronicznego. Do pomiaru amplitudy fali sÅ‚uży sonda elektryczna typu oporowego lub pojemnoÅ›ciowego. Do pochÅ‚aniania fali zastosowano drewnianÄ… plażę o profilu wykÅ‚adniczym. 3.2. Wytwarzacz fal: Na basenie doÅ›wiadczalnym PG korzystamy z wywoÅ‚ywacza nurnikowego o ruchu prostoliniowym i profilu wykÅ‚adniczym. WywoÅ‚ywaczem wytwarzajÄ…cym falÄ™ jest nurnik o dowolnym profilu wykonujÄ…cy pionowe oscylacje. Wytwarza on falÄ™ tylko w jednym kierunku co umożliwia zamieszczenie nurnika bezpoÅ›rednio przy Å›cianie basenu z minimalnÄ… stratÄ… dÅ‚ugoÅ›ci basenu. W wyniku jego dziaÅ‚ania powstaje fala regularna. Najbardziej naturalny sposób sztucznego wytwarzania falowania polega, jak siÄ™ wydaje, na umieszczeniu w basenie elastycznej pionowej przepony, odtwarzajÄ…cej wiernie obwiednia trajektorii czÄ…stek wody wzglÄ™dem powierzchni spoczynkowej prostopadÅ‚ej do kierunku rozchodzenia siÄ™ fali. Każdy wywoÅ‚ywacz fal wytwarza fale postÄ™powe lub progresywne. Profil fali postÄ™powej jest niezależny od sposobu jej generacji, konstrukcji oraz ksztaÅ‚tu wywoÅ‚ywacza, zależy od gÅ‚Ä™bokoÅ›ci akwenu. 3.2.1. Typy wywoÅ‚ywaczy fal. WywoÅ‚ywacze fal dzieli siÄ™ głównie na cztery podstawowe typy: a) WywoÅ‚ywacze pÅ‚ytowe elementem wywoÅ‚ujÄ…cym falÄ™ jest tutaj pÅ‚yta, najczęściej sztywna i pÅ‚aska, wykonujÄ…ca oscylacyjny ruch wzglÄ™dem pionowego poÅ‚ożenia spoczynkowego. Wyróżniamy dwie podstawowe odmiany wywoÅ‚ywacza pÅ‚ytowego: ·ð wywoÅ‚ywacz wahadÅ‚owy pÅ‚yta oscyluje tutaj wahadÅ‚owo wzglÄ™dem poziomej osi obrotu znajdujÄ…cej siÄ™ na dole pÅ‚yty. WywoÅ‚ywacz taki nadaje siÄ™ bardzo dobrze do wytwarzania fali gÅ‚Ä™bokowodnej. ·ð wywoÅ‚ywacz tÅ‚okowy w tym wypadku pÅ‚yta wykonuje przesuniÄ™cie poziome i z tego wzglÄ™du wywoÅ‚ywacz taki stosowany jest do wytwarzania fali pÅ‚ytkowodnej charakteryzujÄ…cej siÄ™ poziomymi oscylacjami czÄ…steczek wody o staÅ‚ej amplitudzie w caÅ‚ej gÅ‚Ä™bokoÅ›ci akwenu. b) WywoÅ‚ywacze nurnikowe elementem wywoÅ‚ujÄ…cym tutaj falÄ™ jest nurnik o dowolnym profilu wykonujÄ…cy oscylacje pionowe. WywoÅ‚ywacz nurnikowy o profilu niesymetrycznym, z tylnÄ… Å›cianÄ… pionowÄ… wytwarza falÄ™ tylko w jednym kierunku co pozwala na jego umieszczenie na samym brzegu basenu co nie wpÅ‚ywa negatywnie na jego dÅ‚ugość jak w przypadku innych wywoÅ‚ywaczy. ·ð ruch jednostajny prostoliniowy ruch jednostajny po torze prostoliniowym, czyli ruch odbywajÄ…cy siÄ™ wzdÅ‚uż prostej ze staÅ‚Ä… prÄ™dkoÅ›ciÄ…. ·ð ruch jednostajny po okrÄ™gu ruch po torze o ksztaÅ‚cie okrÄ™gu z prÄ™dkoÅ›ciÄ… o staÅ‚ej wartoÅ›ci, tzn. v = const. Ruch jednostajny po okrÄ™gu jest ruchem niejednostajnie przyspieszonym, tzn. kierunek i zwrot str. 4 wektorów przyspieszenia a i prÄ™dkoÅ›ci v zmieniajÄ… siÄ™ caÅ‚y czas w trakcie ruchu, nie zmieniajÄ… siÄ™ natomiast ich wartoÅ›ci. c) WywoÅ‚ywacze pneumatyczne wytwarzajÄ… falowanie pod wpÅ‚ywem pulsacji ciÅ›nienia ponad swobodnÄ… powierzchniÄ… wody. DziaÅ‚anie ich jest analogiczne do dziaÅ‚ania wywoÅ‚ywacza nurnikowego z nurnikiem o profilu prostokÄ…tnym. d) WywoÅ‚ywacze rotacyjne majÄ… postać walców mimoÅ›rodowych, kół Å‚opatkowych itp. Nie majÄ… one wiÄ™kszego znaczenia praktycznego. 3.2.2. WpÅ‚yw gÅ‚Ä™bokoÅ›ci akwenu na charakter i prÄ™dkość fali. Wyróżniamy trzy przypadki, w których rozpatrywany jest wpÅ‚yw gÅ‚Ä™bokoÅ›ci akwenu na prÄ™dkość fali: a) GÅ‚Ä™bokość akwenu jest wiÄ™ksza od poÅ‚owy fali CzÄ…steczki cieczy w ruchu falowym zakreÅ›lajÄ… trajektorie koÅ‚owe, których promieÅ„, równy amplitudzie fali na swobodnej powierzchni wody, maleje wykÅ‚adniczo w miarÄ™ oddalania siÄ™ od niej, Na gÅ‚Ä™bokoÅ›ci przekraczajÄ…cej poÅ‚owÄ™ dÅ‚ugoÅ›ci fali ruch falowy staje siÄ™ niedostrzegalny. Fala taka nazywa siÄ™ falÄ… gÅ‚Ä™bokowodnÄ… albo krótkÄ…. PrÄ™dkość fali gÅ‚Ä™bokowodnej jest niezależna od gÅ‚Ä™bokoÅ›ci akwenu i wzrasta wraz ze wzrostem dÅ‚ugoÅ›ci fali. b) GÅ‚Ä™bokość akwenu jest mniejsza od poÅ‚owy dÅ‚ugoÅ›ci fali W takim wypadku ruch falowy rozciÄ…ga siÄ™ na caÅ‚Ä… gÅ‚Ä™bokość akwenu, trajektorie czÄ…steczek zamieniajÄ… siÄ™ z koÅ‚owych na eliptyczne, spÅ‚aszczajÄ…ce siÄ™ w miarÄ™ oddalenia od swobodnej powierzchni wody. PrÄ™dkość fali roÅ›nie wraz z dÅ‚ugoÅ›ciÄ… fali, bÄ™dÄ…c zależnÄ… jednoczeÅ›nie od dÅ‚ugoÅ›ci fali i gÅ‚Ä™bokoÅ›ci akwenu. c) Jeżeli gÅ‚Ä™bokość wody maleje PowstaÅ‚a fala nazywana jest falÄ… pÅ‚ytkowodnÄ… albo dÅ‚ugÄ…. PrÄ™dkość fali pÅ‚ytkowodnej jest niezależna od dÅ‚ugoÅ›ci fali, bÄ™dÄ…c jedynie funkcjÄ… gÅ‚Ä™bokoÅ›ci akwenu. W odróżnieniu od fali gÅ‚Ä™bokowodnej, fala pÅ‚ytkowodna posiada prÄ™dkość granicznÄ…, której dla danej gÅ‚Ä™bokoÅ›ci nie można przekroczyć. 3.3. UrzÄ…dzenia pomiarowe: Do pomiaru korzystaliÅ›my z czÄ™stoÅ›ciomierza elektronicznego. Do pomiaru amplitudy fali posÅ‚użyÅ‚a sonda elektroniczna typu oporowego lub pojemnoÅ›ciowego. Elementem oporowym jest warstwa wody zawarta miÄ™dzy dwoma pionowymi nie izolowanymi elektrodami. MiarÄ… zmian wysokoÅ›ci dali jest zmienność oporu elektrycznego warstwy wody pomiÄ™dzy elektrodami. Odpowiednio przetworzony sygnaÅ‚ jest kierowany do rejestratora. W przeprowadzonych przez nas pomiarach przetwornikami sondy sÄ… dwie pionowe elektrody izolowane tefloriem, tworzÄ…ce wraz z otaczajÄ…cÄ… wodÄ… kondensator o zmiennej pojemnoÅ›ci. 3.3.1. Sondy falowe. Do pomiaru amplitudy fali sÅ‚uży sonda elektryczna typu oporowego lub pojemnoÅ›ciowego. 3.3.2. PochÅ‚aniacze fal. Z powodu skoÅ„czonej dÅ‚ugoÅ›ci basenu modelowego i powstajÄ…cych w ten sposób fal odbitych używa siÄ™ w celu jak najwiÄ™kszego ich wygÅ‚uszenia tzw. pochÅ‚aniaczy fal. DziaÅ‚anie ich polega na wytraceniu energii fali przez tarcie i zaÅ‚amanie na powierzchni czynnej pochÅ‚aniacza zwanej plażą. Skuteczność pochÅ‚aniacza zależna jest od struktury jego powierzchni, profilu oraz dÅ‚ugoÅ›ci. str. 5 4. Wyniki pomiarów Fala - zaburzenie rozprzestrzeniajÄ…ce siÄ™ w oÅ›rodku lub przestrzeni. W przypadku fal mechanicznych czÄ…stki oÅ›rodka, w którym rozchodzi siÄ™ fala, oscylujÄ… wokół poÅ‚ożenia równowagi, przy czym przenoszÄ… energiÄ™ z jednego miejsca do drugiego bez transportu jakiejkolwiek materii. Wszystkie fale wykazujÄ… nastÄ™pujÄ…ce wÅ‚asnoÅ›ci: ·ð prostoliniowe rozchodzenie siÄ™ fali w oÅ›rodkach jednorodnych, ·ð odbicie po dojÅ›ciu do granicy oÅ›rodków fale zmieniajÄ… kierunek poruszajÄ…c siÄ™ nadal w tym samym oÅ›rodku ·ð zaÅ‚amanie na granicy oÅ›rodków fala przechodzÄ…c do oÅ›rodka, w którym porusza siÄ™ z innÄ… prÄ™dkoÅ›ciÄ…, zmienia kierunek swego biegu, ·ð dyfrakcja uginanie siÄ™ fali na krawÄ™dziach, czego skutkiem jest zdolność do omijania przeszkód mniejszych niż dÅ‚ugość fali, oraz powstawanie pasków dyfrakcyjnych po przejÅ›ciu fali przez wÄ…skÄ… szczelinÄ™ albo przeszkodÄ™; RozchodzÄ…ce fale nakÅ‚adajÄ… siÄ™ na siebie w wyniku czego zachodzÄ… zjawiska: ·ð interferencja nakÅ‚adanie siÄ™ spójnych fal z różnych zródeÅ‚, które prowadzi do wzmocnienia lub wygaszenia siÄ™ fal; ·ð dudnienie oscylacje amplitudy fali; Fale o różnych dÅ‚ugoÅ›ciach mogÄ… w różnych oÅ›rodkach rozchodzić siÄ™ z różnymi prÄ™dkoÅ›ciami. Efekt ten, nazywamy dyspersjÄ… fali, powoduje na przykÅ‚ad: ·ð rozszczepienie zaÅ‚amanie fal pod różnymi kÄ…tami, zależnie od ich dÅ‚ugoÅ›ci, powoduje rozkÅ‚ad fali na fale skÅ‚adowe, np. rozszczepienie Å›wiatÅ‚a w pryzmacie; 4.1. falowanie nr 1: Pierwsza fala byÅ‚a falÄ… najwyższÄ… o najwiÄ™kszej prÄ™dkoÅ›ci i najkrótszym czasie. V [ dm3 ] h [ mm ] H [ m ] C [ m ] L [ m ] T [ s ] v [ mm / s ] 0,135 118,5 1,5 3 30 0,992 119,46 4.2. falowanie nr 2: Druga fala byÅ‚a falÄ… najwyższÄ… o najwiÄ™kszej prÄ™dkoÅ›ci i najkrótszym czasie. V [ dm3 ] h [ mm ] H [ m ] C [ m ] L [ m ] T [ s ] v [ mm / s ] 0,135 95,63 1,5 3 30 1,195 80,03 4.3. falowanie nr3: Trzecia fala byÅ‚a falÄ… najwyższÄ… o najwiÄ™kszej prÄ™dkoÅ›ci i najkrótszym czasie. V [ dm3 ] h [ mm ] H [ m ] C [ m ] L [ m ] T [ s ] v [ mm / s ] 0,135 107,61 1,5 3 30 1,083 99,36 str. 6 Gdzie: V objÄ™tość basenu h amplituda falowania H wysokość wody w basenie C szerokość basenu L dÅ‚ugość basenu T okres v prÄ™dkość fali (h/T) Tabela 4.1a h - amplituda falowania [ mm ] 150 118,5 107,61 95,63 100 50 0 fala nr 1 fala nr 2 fala nr 3 Tabela 4.2b T - okres [ s ] 1,5 1,195 1,083 0,992 1 0,5 0 fala nr 1 fala nr 2 fala nr 3 Tabela 4.3c v - prÄ™dkość fali [ mm / s ] 140 119,46 120 99,36 100 80,03 80 60 40 20 0 fala nr 1 fala nr 2 fala nr 3 str. 7 5. Wnioski wynikajÄ…ce z przeprowadzonych badaÅ„ ·ð badania przeprowadzono dla 3 fal regularnych; ·ð fale regularne można zaobserwować jedynie w warunkach doÅ›wiadczalnych; ·ð najwiÄ™kszÄ… amplitudÄ™ falowania posiadaÅ‚a fala nr 1(tabela 4.a) najwiÄ™ksza prÄ™dkość i najkrótszy czas; ·ð najdÅ‚uższy czas falowania posiada fala nr 2 (tabela 4.b) najmniejsza prÄ™dkość i najmniejsza amplituda; ·ð najwiÄ™kszÄ… prÄ™dkość falowania posiada fala nr 1 (tabela 4.c) najwiÄ™ksza amplituda i najkrótszy czas; ·ð amplituda falowania jest zależna od prÄ™dkoÅ›ci: czym wiÄ™ksza prÄ™dkość falowania tym wiÄ™ksza amplituda i jednoczeÅ›nie krótszy czas falowania; ·ð najwiÄ™kszÄ… energiÄ™ falowania posiadaÅ‚a fala nr 1 6. Uwagi krytyczne studentów, wynikajÄ…ce ze zdobytej wiedzy a) Badanie zostaÅ‚o przeprowadzone w basenie modelowym co oznacza że pomiary sÄ… niezgodne z rzeczywistoÅ›ciÄ…. Nie można w warunkach naturalnych wytworzyć tak idealnych fal. b) Fala wytworzona w basenie doÅ›wiadczalnym różni siÄ™ zawsze od fali wystÄ™pujÄ…cej na akwenie nieograniczonym. Przyczynami sÄ…: ·ð skoÅ„czona dÅ‚ugość basenu powoduje nakÅ‚adanie siÄ™ na falÄ™ wytworzona przez wywoÅ‚ywacz fali odbitej od przeciwlegÅ‚ej Å›ciany basenu; ·ð skoÅ„czona szerokość basenu uniemożliwia uzyskanie fali idealnie cylindrycznej; c) Falowanie nieregularne - aby odtworzyć ten proces w basenie doÅ›wiadczalnym, należy wytworzyć fale o widmie ciÄ…gÅ‚ym lub fale o widmie dyskretnym. Do generacji takiej fali może być zastosowany wywoÅ‚ywacz dowolnego typu. Należy wytworzyć odpowiedni sygnaÅ‚ sterujÄ…cy ukÅ‚ad napÄ™dowy wywoÅ‚ywacza. d) Basen modelowy na którym byÅ‚y przeprowadzone pomiary fali jest zaopatrzony w przestarzaÅ‚e urzÄ…dzenia. Dzisiejsza technika pozwala na stworzenie i użytkowanie lepszych przyrzÄ…dów do pomiaru fali. e) Model falowania nieregularnego, oparty na definicji procesu losowego posiada pewne wady. Po pierwsze jest to model uproszczony, wiÄ™c nie jesteÅ›my w stanie przeprowadzić dokÅ‚adnych badaÅ„. Po drugie fale wystÄ™pujÄ…ce w rzeczywistych warunkach morskich bardzo rzadko sÄ… falami regularnymi (np. fale posztormowe) także nie jesteÅ›my na podstawie tego badania stwierdzić profilu fal nieregularnych, które sÄ… dużo częściej spotykane. Jednak jako, że falowanie nieregularne jest trudne do opisania zarówno matematycznie jak i fizycznie to wiedza zdobyta na podstawie prostszych badaÅ„ daje nam pewien obraz sytuacji jaka może nas spotkać w realnych warunkach. Pewne zachowania fal sÄ… takie same dla regularnych jak i nieregularnych. Można okreÅ›lić wpÅ‚yw prÄ™dkoÅ›ci czy amplitudy na falÄ™. str. 8