Golik Pochodzenie i ewolucja genomu mitochondrialnego (2009)
Tom 58 2009 Numer 3 4 (284 285) Strony 547 554 PaweÅ‚ Golik Instytut Genetyki i Biotechnologii, WydziaÅ‚ Biologii, Uniwersytet Warszawski PawiÅ„skiego 5A, 02-106 Warszawa Instytut Biochemii i Biofizyki PAN PawiÅ„skiego 5A, 02-106 Warszawa E-mail: pgolik@igib.uw.edu.pl POCHODZENIE I EWOLUCJA GENOMU MITOCHONDRIALNEGO POWSTANIE KOMÓREK EUKARIOTYCZNYCH A EWOLUCJA MITOCHONDRIÓW Powstanie komórek eukariotycznych byÅ‚o czytywania informacji. Musi jednak istnieć jednym z najważniejszych przeÅ‚omów ewo- mechanizm ewolucyjny pozwalajÄ…cy na prze- lucyjnych w dziejach życia na Ziemi. Trudno kroczenie tej bariery i osiÄ…gniÄ™cie kolejnego, jest dokÅ‚adnie wskazać, kiedy mogÅ‚o to nastÄ…- wyższego poziomu zÅ‚ożonoÅ›ci. JednÄ… z możli- pić wiadomo, że najstarsze skamieniaÅ‚oÅ›ci wych dróg jest wytwarzanie zÅ‚ożonoÅ›ci przez sugerujÄ…ce eukariotycznÄ… organizacjÄ™ komó- fuzjÄ™ systemów niższego poziomu. Mecha- rek majÄ… okoÅ‚o 1,5 miliarda lat, a pierwsze eu- nizm taki zostaÅ‚ zaproponowany dla najwcze- karionty mogÅ‚y pojawić siÄ™ już 2 miliardy lat Å›niejszej fazy ewolucji prebiotycznej w Å›wie- temu. Odtworzenie przebiegu procesów, któ- cie RNA tzw. koncepcja hipercykli Eigena. re zachodziÅ‚y tak dawno temu jest niezwykle WedÅ‚ug tej teorii, pierwotne replikatory RNA, trudne; najcenniejszych przesÅ‚anek bez wÄ…t- których zÅ‚ożoność byÅ‚a silnie ograniczona pienia dostarczyć może analiza współczesnych przez niskÄ… dokÅ‚adność mechanizmu powie- organizmów żywych i ich genomów. lania informacji, Å‚Ä…czyÅ‚y siÄ™ we współzależne Komórki eukariontów sÄ… bardziej skom- sieci wyższego rzÄ™du (zwane hipercyklami). plikowane od prokariotycznych zawierajÄ… WspółdziaÅ‚anie wiÄ™kszej liczby niezależnych szereg oddzielonych systemem bÅ‚on kompart- poczÄ…tkowo replikatorów pozwoliÅ‚o na po- mentów (organelli), wÅ›ród których wyróżnia- konanie bariery zawartoÅ›ci informacyjnej po- jÄ… siÄ™ mitochondria i chloroplasty. Struktura jedynczego systemu (patrz artykuÅ‚ weinera tych dwóch typów organelli swym poziomem w tym zeszycie KOSMOSU). zÅ‚ożonoÅ›ci przypomina proste komórki pro- Motyw współdziaÅ‚ania niezależnych syste- kariotyczne, w szczególnoÅ›ci posiadajÄ… one mów pojawia siÄ™ również w koncepcji endo- wÅ‚asny, niezależny od jÄ…drowego materiaÅ‚ ge- symbiontycznego pochodzenia struktury ko- netyczny w postaci genomu zbudowanego z mórki eukariotycznej, w swej współczesnej DNA. To wÅ‚aÅ›nie odkrycie genomów organel- wersji sformuÅ‚owanej przez Lynn Margulis larnych i analiza ich sekwencji daÅ‚o impuls do (MarGulis 1970). Teoria ta, w uproszczeniu stworzenia współczesnych teorii dotyczÄ…cych zakÅ‚ada, że współczesne komórki eukariotycz- pochodzenia komórek eukariotycznych. ne powstaÅ‚y przez fuzjÄ™ pierwotnej komórki, Problem ten można rozpatrywać w kon- pochodzÄ…cej najprawdopodobniej od Archa- tekÅ›cie ogólniejszego pytania, dotyczÄ…cego ea, z komórkami z linii Bacteria, które daÅ‚y drogi, na której proces ewolucji prowadzi poczÄ…tek mitochondriom i plastydom. OdkÄ…d do wzrostu zÅ‚ożonoÅ›ci. Każdy system biolo- dziÄ™ki postÄ™powi technik sekwencjonowania giczny ma bowiem okreÅ›lony poziom inhe- DNA poznajemy sekwencje coraz wiÄ™kszej rentnej zÅ‚ożonoÅ›ci, ograniczonej zasadniczo liczby genomów przedstawicieli różnych linii jego możliwoÅ›ciami przechowywania i od- ewolucyjnych, teoria endosymbiontycznego PaweÅ‚ Golik 548 pochodzenia mitochondriów (a także chloro- i obecnie pozbawiona jest realistycznej alter- plastów) zyskuje coraz mocniejsze wsparcie, natywy. PRZODKOWIE MITOCHONDRIÓW I SCENARIUSZE ENDOSYMBIOZY Przodkiem mitochondriów byÅ‚ organizm dukcji. PojawiÅ‚y siÄ™ zatem koncepcje sugeru- należący do tej samej linii, do której należą jÄ…ce, że do powstania komórek eukariotycz- współczesne Ä…-proteobakterie, podczas gdy nych mogÅ‚a wystarczyć pojedyncza symbioza, w powstaniu genomu jÄ…drowego uczestni- a dalszy wzrost zÅ‚ożonoÅ›ci odbywaÅ‚ siÄ™ już czyÅ‚ organizm z linii Archaea. Mimo dostÄ™p- przez stopniowÄ… ewolucjÄ™. DostÄ™pne nam noÅ›ci coraz peÅ‚niejszych danych genomicz- dane nie pozwalajÄ… jednoznacznie rozstrzy- nych i rozwoju coraz doskonalszych metod gnąć tego problemu, ponadto analizÄ™ filoge- odtwarzania filogenezy, scenariusz powstania netycznÄ… najdawniejszych rozgaÅ‚Ä™zieÅ„ drzewa pierwszych komórek eukariotycznych wciąż organizmów utrudnia fakt, że we wczesnych kryje wiele tajemnic. Do niedawna uważano, etapach ewolucji czÄ™sto dochodziÅ‚o do hory- że eukariogeneza przebiegaÅ‚a w kilku eta- zontalnej wymiany genów miÄ™dzy organizma- pach, z których każdy wiÄ…zaÅ‚ siÄ™ ze zdarze- mi różnych linii (wciąż czÄ™stej u bakterii) niem typu endosymbiotycznego (tzw. teoria drzewa poszczególnych genów nie muszÄ… seryjnej endosymbiozy). W myÅ›l tej koncep- zatem odzwierciedlać historii caÅ‚ych geno- cji, najpierw powstaÅ‚y komórki o organizacji mów. typowej dla eukariontów posiadajÄ…ce jÄ…dro, Innym interesujÄ…cym zagadnieniem (patrz siateczkÄ™ Å›ródplazmatycznÄ… i pozostaÅ‚e, ty- prace przeglÄ…dowe kurland i andersson powe dla tej grupy struktury pozbawione 2000 oraz eMbley i Martin 2006) jest to, jak jednak mitochondriów. Dopiero w kolejnym wyglÄ…daÅ‚ metabolizm organizmów, których etapie taki pozbawiony mitochondriów, bez- endosymbioza doprowadziÅ‚a do powstania tlenowy przodek eukariontów zwiÄ…zaÅ‚ siÄ™ z posiadajÄ…cych mitochondria eukariontów, a oddychajÄ…cÄ… tlenowo bakteriÄ…, która daÅ‚a po- zwÅ‚aszcza, jakie korzyÅ›ci zwiÄ…zek ten poczÄ…t- czÄ…tek mitochondriom. PrzesÅ‚ankÄ… sugerujÄ…cÄ… kowo niósÅ‚ dla obu partnerów. JednÄ… z głów- taki wÅ‚aÅ›nie przebieg zdarzeÅ„ miaÅ‚oby być nych funkcji współczesnych mitochondriów istnienie współczesnych, zaliczanych do Pro- jest wytwarzanie energii w drodze fosfory- tista, organizmów eukariotycznych pozbawio- lacji oksydacyjnej (OXPHOS), trudno jednak nych mitochondriów i peroksysomów, pro- wyobrazić sobie, że funkcja ta byÅ‚a istotna wadzÄ…cych caÅ‚kowicie beztlenowy tryb życia. dla przodków eukariontów, żyjÄ…cych wciąż w Organizmy te, zwane Archezoa, miaÅ‚yby być atmosferze zasadniczo beztlenowej. Ponadto zatem potomkami pierwotnych eukariontów do funkcjonowania fosforylacji oksydacyjnej sprzed zajÅ›cia symbiozy mitochondrialnej. konieczne jest zÅ‚ożone współdziaÅ‚anie mito- Wyniki najnowszych badaÅ„ (patrz prace chondriów z resztÄ… komórki, np. transport przeglÄ…dowe lanG i współaut. 1999, kur- ATP/ADP, a na wyewoluowanie tych mecha- land i andersson 2000 oraz eMbley i Martin nizmów potrzebny byÅ‚ czas. Współczesne 2006) mocno jednak zachwiaÅ‚y tÄ… koncepcjÄ…. koncepcje endosymbiozy zakÅ‚adajÄ… raczej, że U Archezoa odkryto bowiem organella przy- podstawÄ… zwiÄ…zku przodków eukariontów z pominajÄ…ce strukturÄ… i niektórymi aspekta- przodkami mitochondriów mógÅ‚ być wodór mi metabolizmu bardzo zredukowane mito- wedÅ‚ug sformuÅ‚owanej w 1998 r. tzw. hi- chondria (tzw. hydrogenosomy i mitosomy). potezy wodorowej (Martin i Müller 1998), Poza tym, w genomach Archezoa odnalezio- heterotroficzny endosymbiont wytwarzaÅ‚ no geny pochodzÄ…ce ewidentnie z linii Bac- wodór jako produkt metabolizmu, natomiast teria, a nie Archaea, co może sugerować ich dla chemoautotroficznego gospodarza wo- pochodzenie od eubakteryjnego endosym- dór stanowiÅ‚ zródÅ‚o energii. Inna hipoteza bionta, zwÅ‚aszcza że chodzi tu o geny kodu- zakÅ‚ada, że endosymbiont od poczÄ…tku wy- jÄ…ce biaÅ‚ka, należące do grup biaÅ‚ek szoku korzystywaÅ‚ tlen, który dla komórek gospo- cieplnego, które u pozostaÅ‚ych eukariontów darza byÅ‚ toksyczny, podobnie jak dla wielu funkcjonujÄ… w mitochondriach. Wydaje siÄ™ współczesnych mikroorganizmów beztleno- wiÄ™c, że współczesne pozbawione mitochon- wych. Endosymbiont usuwajÄ…c toksyczny dla driów organizmy eukariotyczne pochodzÄ… gospodarza tlen umożliwiaÅ‚ mu przeżycie w od przodków, którzy mitochondria posiadali, Å›rodowiskach częściowo utlenionych, które lecz w toku ewolucji ulegÅ‚y one znacznej re- zaczynaÅ‚y pojawiać siÄ™ na Ziemi. OczywiÅ›cie Pochodzenie i ewolucja genomu mitochondrialnego 549 oba te mechanizmy mogÅ‚y mieć znaczenie na silnie zredukowanych hydrogenosomach i różnych etapach ewolucji eukariontów. mitosomach (eMbley i Martin 2006). Jest to W tym momencie warto sobie zadać pyta- zatem przypuszczalnie bardzo stara ewolucyj- nie, która z licznych funkcji mitochondriów nie funkcja mitochondriów, starsza niż oddy- jest najbardziej kluczowa dla komórki. Wia- chanie komórkowe obecnie najczęściej koja- domo, że wiele organizmów (np. niektóre rzone z tymi organellami. drożdże i Protista) może obywać siÄ™ bez od- Dopiero pózniej nastÄ…piÅ‚o przejÅ›cie gospo- dychania tlenowego, a nawet komórki ssa- darza na heterotrofiÄ™ i uzależnienie symbion- ków pozbawione DNA mitochondrialnego ta od dostarczanych przez niego zwiÄ…zków można utrzymać w hodowli, mimo caÅ‚kowi- organicznych. Symbiont staÅ‚ siÄ™ mitochon- tej dysfunkcji fosforylacji oksydacyjnej. Å»ad- drium, a zależność zostaÅ‚a przypieczÄ™towana na komórka eukariotyczna nie jest jednak utratÄ… niezależnoÅ›ci symbionta, zwiÄ…zanÄ… z w stanie przeżyć bez mitochondriów, lub redukcjÄ… jego genomu. Jak już wspomniano przynajmniej (jak w przypadku Archezoa) wczeÅ›niej, niektórzy badacze uważajÄ… też, że ich odpowiedników. Z badaÅ„ prowadzonych niezależnie od endosymbiozy prowadzÄ…cej głównie na drożdżach S. cerevisiae wynika, do powstania mitochondriów, wczeÅ›niej za- że jednÄ… z niezbÄ™dnych dla życia funkcji mi- szÅ‚a endosymbioza komórki pochodzÄ…cej z tochondriów jest synteza centrów żelazowo- linii Archaea z komórkÄ… linii Bacteria, która siarczkowych (Fe-S), które stanowiÄ… kofakto- daÅ‚a poczÄ…tek systemowi jÄ…dra i bÅ‚on siatecz- ry wielu kluczowych enzymów w komórce ki. W myÅ›l tej koncepcji gospodarz, który (lill i współaut 2005). Co ciekawe, proces przyjÄ…Å‚ przodka mitochondriów sam byÅ‚ już ten u pozbawionych w peÅ‚ni funkcjonalnych wynikiem wczeÅ›niejszego procesu endosym- mitochondriów Archezoa wciąż zachodzi w biotycznego. DEGENERATYWNA EWOLUCJA GENOMU MITOCHONDRIALNEGO Niezależnie od tego, który ze scenariuszy jÄ…dra (patrz praca przeglÄ…dowa kurland i endosymbiotycznej eukariogenezy jest praw- andersson 2000). Ewolucja miaÅ‚a wiÄ™c tutaj dziwy, pochodzenie mitochondriów od en- przebieg degeneratywny, redukujÄ…cy autono- dosymbiotycznych Ä…-proteobakterii wydaje miÄ™ organellum. PrzykÅ‚adem wczeÅ›niejszego siÄ™ dobrze ugruntowane. Genom mitochon- stadium takiej ewolucji może być genom Ric- drialny byÅ‚by w myÅ›l tej koncepcji resztkÄ… kettsia prowazekii, wewnÄ…trzkomórkowego genomu symbionta. Analizy sekwencji, głów- pasożyta z grupy Ä…-proteobakterii (anders- nie rRNA, umieszczajÄ… genomy mitochon- son i kurland 1998, andersson i współaut drialne na jednej gaÅ‚Ä™zi drzewa filogenetycz- 1998). UtraciÅ‚ on częściowo autonomiÄ™, za- nego, co sugeruje ich monofiletyzm. Badania chowujÄ…c jedynie okoÅ‚o 900 genów, praw- te wskazujÄ…, że najbliższymi mitochondriom dopodobnie okoÅ‚o poÅ‚owy wyjÅ›ciowej liczby. współczesnymi bakteriami jest grupa Ä…-pro- Co ciekawe, zachowaÅ‚y siÄ™ w nim wszystkie teobakterii obejmujÄ…ca wewnÄ…trzkomórkowe geny odpowiadajÄ…ce za procesy oddychania pasożyty eukariontów takie, jak Rickettsia, tlenowego, takie jak geny biaÅ‚ek z komplek- Ehrlichia i Anaplasma. InteresujÄ…ce w tym sów Å‚aÅ„cucha oddechowego, enzymów cyklu kontekÅ›cie jest czÄ™ste wÅ›ród Ä…-proteobak- kwasów trójkarboksylowych itp. Rickettsia terii wystÄ™powanie zjawisk endosymbiozy i straciÅ‚a jednak wszystkie geny kodujÄ…ce en- endopasożytnictwa (np. Agrobacterium, Rhi- zymy wczeÅ›niejszych, beztlenowych etapów zobium, Rickettsia). OczywiÅ›cie pamiÄ™tać katabolizmu zwiÄ…zków organicznych, np. należy, że współczesne endopasożytnicze lub glikolizy, a także geny, których produkty od- endosymbiontyczne Ä…-proteobakterie nie sÄ… powiadajÄ… za procesy syntezy aminokwasów przodkami mitochondriów, dzielÄ… jednak z i nukleotydów. Pasożytnictwo wewnÄ…trzko- nimi wspólnego przodka, który musiaÅ‚ być mórkowe upodobniÅ‚o jÄ… zatem z metabolicz- szczególnie predestynowany do wchodzenia nego i genetycznego punktu widzenia do w Å›cisÅ‚e relacje z komórkami innych organi- mitochondrium. Można spekulować, że po- zmów. dobnie mogÅ‚y wyglÄ…dać najwczeÅ›niejsze eta- ZawiÄ…zanie siÄ™ trwaÅ‚ego zwiÄ…zku endo- py procesu prowadzÄ…cego do powstania mi- symbiontycznego miÄ™dzy mitochondriami a tochondriów, choć w przypadku typowego ich gospodarzami pociÄ…gnęło za sobÄ… reduk- pasożyta, jakim jest Rickettsia nie doszÅ‚o do cjÄ™ genomu symbionta i transfer genów do przeniesienia genów do genomu gospodarza. PaweÅ‚ Golik 550 U współczesnych eukariontów, mimo adaptacyjnie efekcie sÄ… statystycznie znacznie ogromnej różnorodnoÅ›ci organizacji ich ge- czÄ™stsze od mutacji korzystnych. W dużych nomów mitochondrialnych, liczba zacho- populacjach nagromadzanie siÄ™ niekorzyst- wanych w nich genów jest bardzo nieduża. nych mutacji jest równoważone przez dobór WiÄ™kszość genomów mitochondrialnych za- naturalny i wytwarza siÄ™ równowaga. Przy re- wiera okoÅ‚o kilkudziesiÄ™ciu genów, z czego dukcji liczebnoÅ›ci ( wÄ…skie gardÅ‚o populacyj- kilkanaÅ›cie zaledwie koduje biaÅ‚ka. WyjÄ…tkowÄ… ne) na skutek fluktuacji może zdarzyć siÄ™, że pozycjÄ™ ma tutaj genom mitochondrialny Rec- w okreÅ›lonym momencie wszystkie osobniki linomonas americana, dosyć prymitywnego, bÄ™dÄ… obciążone mutacjÄ…. Przy braku rekom- sÅ‚odkowodnego heterotroficznego wiciowca binacji (która pozwoliÅ‚aby na odtworzenie (lanG i współaut 1997). SpoÅ›ród wszystkich prawidÅ‚owego allelu z dwóch różnych alleli znanych genomów mitochondrialnych zacho- zmutowanych) takie obniżenie wartoÅ›ci przy- waÅ‚ on najwiÄ™cej cech genomu eubakteryjne- stosowawczej populacji bÄ™dzie nieodwracalne, go. Zawiera najwiÄ™kszÄ… liczbÄ™ genów 97. gdyż mutacje powrotne sÄ… dużo mniej czÄ™ste. SÄ… wÅ›ród nich wszystkie geny wystÄ™pujÄ…ce w Na tym polega nieodwracalność mechanizmu mtDNA innych organizmów a ponadto kilka- zapadkowego obciążenie populacji mutacja- naÅ›cie genów nie wystÄ™pujÄ…cych w żadnych mi nieuchronnie bÄ™dzie wzrastać. innych genomach mitochondrialnych. SÄ… to, Efekty dziaÅ‚ania zapadki Müllera obserwu- miÄ™dzy innymi, geny wielopodjednostkowej je siÄ™ w wielu przypadkach populacji endopa- polimerazy RNA typu eubakteryjnego, nie sożytów, np. wirusów. Wyrazne też sÄ… Å›lady przypominajÄ…cej polimeraz mitochondrial- dziaÅ‚ania tego mechanizmu w genomie Ricket- nych innych organizmów, a także liczne geny tsia prowazekii. Geny, których produkty nie biaÅ‚ek rybosomalnych. Mitochondria R. ameri- sÄ… niezbÄ™dne dla funkcjonowania tej bakterii cana zachowaÅ‚y standardowy kod genetyczny, zostaÅ‚y utracone, część zanikÅ‚a caÅ‚kowicie, a oraz niespotykane w innych mitochondriach, niektóre pozostawiÅ‚y w DNA bakterii Å›lady w a charakterystyczne dla bakterii oddziaÅ‚ywanie postaci rozpoznawalnych pseudogenów. Gen rRNA z mRNA typu Shine-Dalgarno podczas metK jest przykÅ‚adem poczÄ…tkowych faz tego inicjowania translacji. Ponadto widoczne sÄ… procesu pewne szczepy Rickettsia posiadajÄ… Å›lady organizacji operonowej, z zachowanymi jego funkcjonalny allel, w innych zawiera on u różnych bakterii grupami genów. już mutacje uniemożliwiajÄ…ce ekspresjÄ™. Zanik Porównanie genomów wewnÄ…trzkomór- tego genu dopiero siÄ™ rozpoczÄ…Å‚. kowego pasożyta o zbliżonym do mitochon- Genomy mitochondrialne stanowiÄ… koÅ„co- drialnego metabolizmie (Rickettsia), pierwot- wy etap reduktywnej ewolucji, w której jed- nego genomu mitochondrialnego o wyraz- nym z głównych mechanizmów jest omówiona nych cechach bakteryjnych (Reclinomonas) powyżej zapadka Müllera. Endosymbioza, która oraz współczesnych, silnie zredukowanych daÅ‚a poczÄ…tek mitochondriom, byÅ‚a pierwszym genomów mitochondrialnych wykazuje wiÄ™c, i najważniejszym etapem znacznego zawężenia że ewolucja mtDNA przebiegaÅ‚a drogÄ… po- populacji endosymbionta. Wszystkie dzisiejsze stÄ™pujÄ…cej redukcji zawartoÅ›ci informacyj- eukarionty sÄ… pod wzglÄ™dem mitochondrial- nej, upraszczania systemów regulacyjnych nym monofiletyczne, a zatem powstaÅ‚y w wy- (zwÅ‚aszcza na poziomie transkrypcyjnym) niku jednej skutecznej endosymbiozy, która oraz pojawiania siÄ™ odstÄ™pstw od powszech- daÅ‚a im przewagÄ™ selekcyjnÄ…. Kolejne genera- nych mechanizmów genetycznych (np. zmie- cje genomów organellarnych ewoluowaÅ‚y już nionego kodu genetycznego). w warunkach wzglÄ™dnej izolacji i utrudnionej Głównym mechanizmem odpowiedzial- wymiany materiaÅ‚u genetycznego, co sprzyjaÅ‚o nym za tendencjÄ™ do utraty zawartoÅ›ci infor- utracie informacji genetycznej spowodowanej macyjnej genomu mitochondrialnego jest tzw. dziaÅ‚aniem zapadki Müllera (andersson i kur- zapadka Müllera (rola tego mechanizmu w land 1998). U wielu, chociaż nie wszystkich, ewolucji genomów organellarnych oraz geno- współczesnych eukariontów mitochondria sÄ… mów pasożytów wewnÄ…trzkomórkowych jest zasadniczo aseksualne, ponieważ dziedziczo- omówiona w pracy przeglÄ…dowej andersson i ne sÄ… tylko od jednego z rodziców. Mimo, że kurland 1998). Jest to mechanizm dziaÅ‚ajÄ…cy u grzybów i roÅ›lin stwierdzono rekombina- na populacje o niskiej liczebnoÅ›ci i pozbawio- cjÄ™ mtDNA, a najprawdopodobniej wystÄ™puje ne mechanizmów rekombinacji, polegajÄ…cy na ona też w mitochondriach zwierzÄ…t, to przez nagromadzaniu w nich niekorzystnych mu- wiÄ™kszÄ… część trwania mitochondria tworzÄ… tacji, czyli nieodwracalnej degeneracji infor- maÅ‚e, odizolowane i jednorodne genetycznie macji genetycznej. Mutacje o niekorzystnym populacje. U współczesnych Eukaryota proces Pochodzenie i ewolucja genomu mitochondrialnego 551 degeneracji genomu mitochondrialnego wyda- cowej części niniejszego artykuÅ‚u omówiono je siÄ™ być zatrzymany, w czym znaczÄ…cÄ… rolÄ™ też różne hipotezy próbujÄ…ce wytÅ‚umaczyć to, musi odgrywać dobór naturalny, dziaÅ‚ajÄ…cy na dlaczego genom mitochondriów nie zaniknÄ…Å‚ organizmy gospodarzy, którym mitochondria caÅ‚kowicie, przenoszÄ…c resztkÄ™ kodowanej in- zapewniajÄ… niezbÄ™dnÄ… do życia funkcjÄ™. W koÅ„- formacji do genomu gospodarza. POCHODZENIE I EWOLUCJA PROTEOMU MITOCHONDRIÓW Utrata informacji zakodowanej w ge- ca enzym znany u bakterii, kodowana przez nomie mitochondriów pociÄ…gnęła za sobÄ… genom mitochondrialny. Tymczasem u prak- przejÄ™cie wiÄ™kszoÅ›ci jego funkcji przez ge- tycznie wszystkich znanych eukariontów nom jÄ…drowy. W proteomie mitochondriów, funkcjÄ™ tÄ™ peÅ‚ni enzym kodowany w jÄ…drze, liczÄ…cym od okoÅ‚o 600 (drożdże) do prawie którego sekwencja przypomina polimerazy dwóch tysiÄ™cy (ssaki) biaÅ‚ek, jedynie kilkana- RNA bakteriofagów z grupy T (zwÅ‚aszcza Å›cie (maksymalnie 67 u R. americana) biaÅ‚ek T7 i T3). W toku ewolucji doszÅ‚o zatem do kodowanych jest przez genom tego organel- zastÄ…pienia funkcji kodowanej przez genom lum. Ich ewolucyjna historia jest dosyć zÅ‚o- mitochondrialny przez biaÅ‚ko pochodzenia żona (patrz artykuÅ‚y przeglÄ…dowe kurland i wirusowego. W tym kontekÅ›cie niezwykle andersson 2000, burGer i współaut. 2003). ciekawym przypadkiem sÄ… mitochondria Część stanowiÄ… geny pochodzÄ…ce z genomu brunatnicy Pylaiella littoralis (rousvoal i endosymbionta, które w toku ewolucji prze- współaut. 1998, shutt i Gray 2006). W ge- niosÅ‚y siÄ™ do genomu jÄ…drowego. Najpraw- nomie mitochondrialnym tego organizmu za- dopodobniej wiÄ™kszość genów pochodzenia chowaÅ‚y siÄ™ Å›lady dziaÅ‚ania polimerazy RNA eubakteryjnego znajdowanych w genomach typu bakteryjnego, w postaci specyficznych eukariontów ma takie wÅ‚aÅ›nie pochodzenie, dla niej sekwencji promotorowych. Znajduje choć nie można wykluczyć, że niektóre tra- siÄ™ w nim także wstawiony fragment DNA, o fiÅ‚y tam przez transfer horyzontalny albo sÄ… charakterze zbliżonym do sekwencji plazmi- pozostaÅ‚oÅ›ciami innych zdarzeÅ„ symbiotycz- dowych, który koduje polimerazÄ™ RNA typu nych niż powstanie mitochondriów. Uciecz- fagowego. Mitochondria Pylaiella stanowiÄ… kÄ™ DNA z mitochondriów do jÄ…dra można zatem Å›lad wskazujÄ…cy na to, jak mogÅ‚a prze- zaobserwować nawet w warunkach labora- biegać ewolucja biaÅ‚ek odpowiedzialnych za toryjnych (u drożdży S. cerevisiae), wiele transkrypcjÄ™ w tych organellach poczÄ…w- przesÅ‚anek przemawia zatem za takim me- szy od kodowanej w DNA mitochondrial- chanizmem pochodzenia tej części proteomu nym polimerazy typu bakteryjnego (jak u mitochondriów. DrugÄ… grupÄ™ stanowiÄ… geny Reclinomonas), poprzez wstawienie genów gospodarza, które w toku ewolucji pojawiÅ‚y pochodzenia wirusowego do genomu sym- siÄ™, lub zmieniÅ‚y dotychczasowÄ… rolÄ™ tak, by bionta mitochondrialnego (jak u Pylaiella), zapewniać niezbÄ™dne dla organellum funk- aż do obserwowanej w ogromnej wiÄ™kszo- cje. MogÅ‚y one zastÄ…pić utracone geny en- Å›ci organizmów sytuacji, w której geny po- dosymbionta, albo dostarczyć nowe funkcje, chodzenia fagowego zostaÅ‚y przeniesione do niezbÄ™dne dla współdziaÅ‚ania organellum z genomu jÄ…drowego gospodarza. resztÄ… komórki. Filogenetycznie sÄ… to geny Ciekawym Å›wiadectwem ewolucyjnej bliższe genom Archaea niż eubakterii, choć przeszÅ‚oÅ›ci jest też nierównomierny rozkÅ‚ad po ponad miliardzie lat ewolucji sygnaÅ‚ filo- genów pochodzÄ…cych od gospodarza i od genetyczny czÄ™sto ulega zatarciu. endosymbionta w różnych klasach funkcjo- Bardzo interesujÄ…cÄ…, choć mniej licznÄ… nalnych (kurland i andersson 2000, eM- grupÄ™ stanowiÄ… geny, które nie pochodzÄ… bley i Martin 2006). NajwiÄ™kszy udziaÅ‚ ge- ani z genomu endosymbionta, ani z geno- nów pochodzenia eubakteryjnego (a zatem mu gospodarza. FascynujÄ…cym przykÅ‚adem pochodzÄ…cych z genomu symbionta, choć sÄ… geny kodujÄ…ce polimerazÄ™ RNA, która od- przeniesionych już do jÄ…dra) znajdziemy powiada za transkrypcjÄ™ genów mitochon- wÅ›ród odpowiadajÄ…cych za ekspresjÄ™ geno- drialnych (burGer i współaut. 2003, shutt mu mitochondrialnego, przemiany energii i i Gray 2006). W prymitywnych mitochon- procesy biosyntetyczne. Natomiast ogromna driach Reclinomonas americana, które za- wiÄ™kszość genów, kodujÄ…cych biaÅ‚ka budu- chowaÅ‚y wiele cech bakterii, za transkrypcjÄ™ jÄ…ce strukturÄ™ bÅ‚ony, regulujÄ…ce metabolizm odpowiada polimeraza bardzo przypominajÄ…- organellum i zapewniajÄ…ce transport sub- PaweÅ‚ Golik 552 stancji pomiÄ™dzy mitochondriami a cytopla- doprowadziÅ‚a do udomowienia endosym- zmÄ… pochodzi z genomu gospodarza. Można bionta i zintegrowania go z metabolizmem na tej podstawie pokusić siÄ™ o stwierdzenie, caÅ‚ej komórki. że to głównie ewolucja genomu gospodarza RÓŻNORODNOŚĆ ORGANIZACJI GENOMÓW MITOCHONDRIALNYCH Pomimo tego że mitochondria współ- organizacja jest bardzo zwarta, a prawie czesnych eukariontów sÄ… najprawdopodob- caÅ‚ość niewielkiego genomu wykorzystana niej monofiletyczne, ich różnorodność pod jest do kodowania informacji. PrzykÅ‚adem wzglÄ™dem organizacji i mechanizmów eks- sÄ… mitochondria zwierzÄ…t (Metazoa), gdzie presji zawartego w nich materiaÅ‚u genetycz- najczęściej spotyka siÄ™ wielkość okoÅ‚o 16 nego jest zdumiewajÄ…ca (patrz praca prze- kb. Brak w nich dÅ‚ugich obszarów niekodu- glÄ…dowa burGer i współaut 2003). Dotyczy jÄ…cych, geny pozbawione sÄ… intronów i se- to zwÅ‚aszcza obszarów niekodujÄ…cych i róż- kwencji niepodlegajÄ…cych translacji (UTR). nych mechanizmów ekspresji genów, gdyż Stosunkowo krótki obszar regulatorowy zawartość informacyjna wszystkich mtDNA odpowiada za replikacjÄ™ i za powstanie nie- jest stosunkowo niewielka w najbardziej licznych (2 3) policistronowych transkryp- rozbudowanym genomie mitochondrialnym tów, z których w toku obróbki RNA wyci- (Reclinomonas americana) nie przekracza nane sÄ… ostateczne mRNA, tRNA i rRNA. 100 genów. W genomach mitochondrial- W innych grupach spotykamy natomiast nych spotkać możemy najróżniejsze formy genomy mitochondrialne o bardziej luznej organizacji fizycznej: liniowe chromosomy organizacji. U drożdży S. cerevisiae genom wystÄ™pujÄ…ce pojedynczo lub w postaci kon- mitochondrialny liczy już ponad 80 kb, z katamerów (czyli poÅ‚Ä…czonych kolejno wie- czego wiÄ™kszość przypada na sekwencje lu kopii czÄ…steczki), zestawy czÄ…steczek li- niekodujÄ…ce. W części transkryptów wystÄ™- niowych, chromosomy koliste, a nawet zÅ‚o- pujÄ… introny, mRNA zawiera dÅ‚ugie sekwen- żone sieci splecionych ze sobÄ… czÄ…steczek cje UTR (peÅ‚niÄ…ce ważnÄ… rolÄ™ w regulacji kolistych (u Kinetoplastida). translacji). Niektóre transkrypty sÄ… polici- OgromnÄ… różnorodność stwierdza siÄ™ stronowe, jednak miejsc startu transkrypcji również wÅ›ród mechanizmów ekspresji ge- jest wyraznie wiÄ™cej, niż u zwierzÄ…t (oko- nów mitochondrialnych. CzÄ™sto (u Metazoa, Å‚o 13 pierwotnych transkryptów). Skrajny grzybów i części Protista, ale już nie u roÅ›lin) przykÅ‚ad stanowi DNA mitochondrialny stwierdza siÄ™ odstÄ™pstwa od standardowego niektórych roÅ›lin lÄ…dowych, dochodzÄ…cy do kodu genetycznego. Transkrypty mitochon- 2000 kb (u dyniowatych). W transkryptach drialne czÄ™sto (wyjÄ…tkiem sÄ… tu zwierzÄ™ta) za- wystÄ™pujÄ… liczne introny, a bardzo dÅ‚ugie wierajÄ… introny grupy I i II (czyli odmienne obszary niekodujÄ…ce pomiÄ™dzy genami za- od wystÄ™pujÄ…cych w genach jÄ…drowych), nie- wierajÄ… liczne sekwencje powtórzone, w kiedy zawierajÄ…ce wewnÄ…trzintronowe geny. obrÄ™bie których czÄ™sto dochodzi do rekom- Spotyka siÄ™ takie mechanizmy, jak redagowa- binacji. nie (ang. editing) RNA, niekiedy (jak u Kine- Co ciekawe, nie ma zwiÄ…zku miÄ™dzy toplastida) bardzo powszechne i dotyczÄ…ce zwartoÅ›ciÄ… genomu jÄ…drowego i mitochon- wszystkich transkryptów. drialnego genom mitochondrialny ssaków Wielkość mtDNA różnych organizmów jest bardzo zwarty, podczas gdy ich genom waha siÄ™ w bardzo szerokim zakresie, któ- jÄ…drowy zawiera liczne introny i sekwencje rego granice wyznaczajÄ… z jednej strony niekodujÄ…ce, natomiast u drożdży S. cerevi- roÅ›liny wyższe (do 2400 kb), zaÅ› z drugiej siae obserwujemy sytuacjÄ™ odwrotnÄ… ge- strony Metazoa (14 42 kb). Najmniejszym nom jÄ…drowy jest zwarty, zawiera niewiele znanym genomem mitochondrialnym jest intronów, a obszary miÄ™dzygenowe sÄ… krót- mtDNA pierwotniaka Plasmodium falcipa- kie, zaÅ› genom mitochondrialny ma orga- rum o dÅ‚ugoÅ›ci 6 kb. Za to zróżnicowanie nizacjÄ™ o wiele luzniejszÄ…, niż u zwierzÄ…t. odpowiadajÄ… głównie obszary niekodujÄ…ce, Widać zatem, że organizacja genomu jÄ…dro- brak bowiem korelacji miÄ™dzy rozmiarem wego i mitochondrialnego jest w odmienny genomu mitochondrialnego a liczbÄ… zawar- sposób ksztaÅ‚towana przez dobór naturalny tych w nim genów. WÅ›ród genomów mi- w ewolucji. tochondrialnych spotykamy takie, których Pochodzenie i ewolucja genomu mitochondrialnego 553 DLACZEGO MITOCHONDRIA WCIÅ» ZACHOWUJ WAASNY GENOM? WspominajÄ…c o dziaÅ‚aniu doboru natural- warianty, kodowane w genomie jÄ…drowym nego nie sposób na zakoÅ„czenie nie zasta- i importowane do organellum (np. atp8 u nowić siÄ™ nad jednym, fundamentalnym py- drożdży), jednak dla wielu innych siÄ™ to nie taniem jaki jest ewolucyjny sens utrzymy- udaÅ‚o, mimo wielu prób. MożliwoÅ›ci maszy- wania siÄ™ szczÄ…tkowego i silnie zredukowa- nerii importujÄ…cej biaÅ‚ka do mitochondriów nego genomu mitochondrialnego i dlaczego wydajÄ… siÄ™ zatem być realnym czynnikiem, redukcja genomu mitochondrialnego nie który może ograniczać transfer genów do doprowadziÅ‚a do jego caÅ‚kowitego zaniku? jÄ…dra. Pewnym wariantem tej hipotezy jest Koduje on zaledwie kilkanaÅ›cie biaÅ‚ek, czyli sugestia, że biaÅ‚ka kodowane w genomie mi- okoÅ‚o 1% proteomu mitochondriów, tymcza- tochondrialnym mogÅ‚yby być bardzo szkodli- sem w zapewnienie jego utrzymania, repli- we dla komórki, gdyby przypadkowo zostaÅ‚y kacji i ekspresji zaangażowanych jest co naj- wbudowane w inne bÅ‚ony, niż wewnÄ™trzna mniej 100 biaÅ‚ek kodowanych w genomie bÅ‚ona mitochondrium utrzymanie kodu- jÄ…drowym (dane dla drożdży, w przypadku jÄ…cych je genów w genomie organellum by- wyższych eukariontów liczba ta jest praw- Å‚oby zatem zabezpieczeniem przed wydosta- dopodobnie wiÄ™ksza). Istnieje wiele teorii niem siÄ™ ich poza mitochondrium. próbujÄ…cych wyjaÅ›nić, dlaczego nie wszyst- Kolejne koncepcje opierajÄ… siÄ™ na obser- kie geny endosymbionta zostaÅ‚y przeniesio- wacji, że u wszystkich eukariontów wÅ›ród ne do genomu jÄ…drowego albo zastÄ…pione biaÅ‚ek kodowanych przez genom mitochon- genami gospodarza. drialny znajdujÄ… siÄ™ podjednostki głów- Jednym z mechanizmów blokujÄ…cych dal- nych kompleksów Å‚aÅ„cucha oddechowego. szy transfer genów do jÄ…dra mogÄ… być róż- Teoria CORR (ang. CO-location for Redox nice w kodzie genetycznym wykorzystywa- Regulation) zakÅ‚ada, że w genomie orga- nym przez mitochondria i jÄ…dro (de Grey nellarnym kodowane sÄ… biaÅ‚ka, których eks- 2005), choć pamiÄ™tać należy, że istniejÄ… gru- presja jest bezpoÅ›rednio regulowana przez py organizmów (np. roÅ›liny), u których kod stan redox przenoÅ›ników elektronów, lub mitochondrialny nie różni siÄ™ od standardo- przez inne parametry metaboliczne (allen wego. Kod genetyczny nie stanowiÅ‚by też i współaut 2005). WadÄ… tej koncepcji jest przeszkody dla przejmowania funkcji przez sÅ‚abe wsparcie doÅ›wiadczalne stwierdzo- istniejÄ…ce lub nowo powstajÄ…ce geny gospo- no dotychczas jedynie regulacjÄ™ przez stan darza. NiewÄ…tpliwie jednak zmieniony kod redox ekspresji genów chloroplastowych, genetyczny, a zwÅ‚aszcza zmiana znaczenia a u drożdży wykazano zależność transkryp- kodonu UGA, który w kodzie standardowym cji genów mitochondrialnych od poziomu jest kodonem STOP, a w mitochondriach ATP. Nie wiadomo jednak, na ile sÄ… to me- zwierzÄ…t i grzybów koduje tryptofan, może chanizmy uniwersalne. być poważnÄ… barierÄ… dla transferu genów yródÅ‚em nastÄ™pnej hipotezy jest obserwa- mitochondrialnych do jÄ…dra i przyczyniać cja, że u roÅ›lin wyższych i u zwierzÄ…t wieloko- siÄ™ do utrzymania mitochondrialnego syste- mórkowych wyewoluowaÅ‚y, najprawdopodob- mu genetycznego. niej niezależnie od siebie, mechanizmy zapew- Inna, bardzo popularna koncepcja zakÅ‚a- niajÄ…ce dziedziczenie genów mitochondrial- da, że głównym powodem, dla którego nie- nych wyÅ‚Ä…cznie od jednego z rodziców. CaÅ‚e które biaÅ‚ka sÄ… wciąż kodowane w genomie grupy sprzężonych polimorfizmów w mtDNA mitochondrium jest to, że ich synteza w cy- dziedziczÄ… siÄ™ zatem razem i nie sÄ… rozbijane toplazmie i import do organellum byÅ‚yby nie- przez rekombinacjÄ™. Stwierdzono też, że róż- możliwe lub bardzo kosztowne ze wzglÄ™du ne warianty mtDNA czÅ‚owieka, do niedawna na wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci biofizyczne (de Grey 2005). uważane za neutralne polimorfizmy, mogÄ… Wskazuje siÄ™ tu zwÅ‚aszcza na znacznÄ… hydro- podlegać doborowi naturalnemu, głównie za- fobowość biaÅ‚ek takich jak apocytochrom leżnemu od klimatu (patrz artykuÅ‚ bartnik b, które u wszystkich znanych eukariontów w tym zeszycie KOSMOSU). W poÅ‚Ä…czeniu z kodowane sÄ… w genomie mitochondrialnym. wysokÄ… zmiennoÅ›ciÄ… genetycznÄ… genomu mi- Dotyczy to również dÅ‚uższych czÄ…steczek tochondrialnego obserwacje te prowadzÄ… do RNA, czyli rRNA (tRNA mogÄ… być importo- wniosku, że genom mitochondrialny może wane do mitochondrium). W przypadku nie- być wydzielony ze wzglÄ™du na duże możliwo- których kodowanych mitochondrialnie bia- Å›ci adaptacji do warunków Å›rodowiska, a wy- Å‚ek udaÅ‚o siÄ™ w laboratorium stworzyć ich selekcjonowane i zgrane ze sobÄ… ukÅ‚ady wa- PaweÅ‚ Golik 554 riantów w poszczególnych genach dziedziczÄ… ewolucja dwóch współdziaÅ‚ajÄ…cych systemów siÄ™ w sposób niezakłócany przez rekombina- genetycznych o różnym pochodzeniu. Bada- cjÄ™ (wallace 2007). Genom mitochondrialny jÄ…c ewolucjÄ™ mtDNA możemy też odpowia- stanowiÅ‚by zatem ewolucyjnÄ… pierwszÄ… liniÄ™ dać na pytania dotyczÄ…ce niedawnej historii reakcji na zmieniajÄ…ce siÄ™ warunki Å›rodowiska różnych gatunków, w tym czÅ‚owieka (patrz dziÄ™ki wysokiej zmiennoÅ›ci i zapewnianemu też artykuÅ‚ bartnik w tym zeszycie KOSMO- przez dziedziczenie jednorodzicielskie utrzy- SU). Mimo, że ostatnie lata przyniosÅ‚y w tej mywaniu sprzężenia koewoluujÄ…cych warian- dziedzinie wiele nowych odkryć, a rozwój tów poszczególnych genów. metod sekwencjonowania DNA pozwala li- Badania nad DNA mitochondrialnym sta- czyć na coraz szybsze i skuteczniejsze pozy- nowiÅ‚y klucz do zrozumienia najważniejszych skiwanie nowych danych, problem pocho- momentów w ewolucji eukariontów. Histo- dzenia i ewolucji mitochondriów wciąż kryje riÄ™ życia na Ziemi w ciÄ…gu ostatniego miliar- wiele tajemnic i zapowiada wiele fascynujÄ…- da-dwóch miliardów lat ksztaÅ‚towaÅ‚a wspólna cych odkryć w przyszÅ‚oÅ›ci. THE ORIGIN AND EVOLUTION OF THE MITOCHONDRIAL GENOME S u m m a r y The origin of the eukaryotic cellular organisation majority of the mitochondrial proteome is encoded was one of the most important evolutionary break- in the nucleus. Mitochondrial proteins are encoded throughs. Current models closely tie the origin of partly by ancient eubacterial endosymbiont s genes the eukaryotic cell to the endosymbiotic acquisition that were transferred to the nucleus, partly by host s of mitochondria, that descent from the eubacterial genes descended from the archaebacterial ancestor, lineage. Currently existing amitochondriate eukaryo- and partly by genes of other origins, like the mito- tes have organelles that appear to be degenerate mi- chondrial RNA polymerase genes, derived from bac- tochondria, deprived of the respiratory function, sug- teriophages. Why the mitochondria still retain their gesting that the last common ancestor of Eukaryotes rudimentary genome, that requires a considerable did contain a mitochondrial symbiont. In the course expense to maintain and express, is not clear. Sev- of evolution the organellar genome lost most of its eral explanations were put forward, linking the per- informational content, most likely due to the degen- sistence of the mitochondrial genome to the particu- erative effect acting on isolated asexual populations, lar biophysical properties of the proteins it encodes, known as the Müller s ratchet. In modern eukaryo- or to its role in adaptation to the requirements of tes it encodes only a handful of proteins, while the the environment. LITERATURA allen J. F., Puthiyaveetil s., ströM J., allen c. a., drial DNA resembling a eubacterial genome in 2005. Energy transduction anchors genes in or- miniature. Nature 387, 493 497. ganelles. BioEssays 27, 426 435. lanG b. F., Gray M. w., burGer G., 1999. Mitochon- andersson s. G., kurland c. G., 1998. Reductive ev- drial genome evolution and the origin of eu- olution of resident genomes. Trends Microbiol. karyotes. Annu. Rev. Genet. 33, 351 397. 6, 263 268. lill r., Fekete Z., siPos k., rotte c., 2005. Is there andersson s. G., ZoMorodiPour a., andersson J. o., an answer? Why are mitochondria essential for sicheritZ-Ponten t., alsMark u. c., Podowski r. life? IUBMB Life 57, 701 703. M., naslund a. k., eriksson,a. s., winkler h. h., MarGulis l., 1970. Origin of eukariotic cells. Yale kurland c. G., 1998. The genome sequence of University Press, New Haven. Rickettsia prowazekii and the origin of mito- Martin w., Müller M., 1998. The hydrogen hypoth- chondria. Nature 396, 133 140. esis for the first eukaryote. Nature 392, 37 41. burGer G., Gray M. w., lanG b. F., 2003. Mitochon- rousvoal s., oudot M., Fontaine J., kloareG b., drial genomes: anything goes. Trends Genet. 19, Goër s. l., 1998. Witnessing the evolution of 709 716. transcription in mitochondria: the mitochon- de Grey a. d. n. J., 2005. Forces maintaining or- drial genome of the primitive brown alga Pylai- ganellar genomes: is any as strong as genetic ella littoralis (L.) Kjellm. Encodes a T7 like RNA code disparity or hydrophobicity? BioEssays 27, polymerase. J. Mol. Biol. 277, 1047 1057. 436 446. shutt t. e., Gray M. w., 2006. Bacteriophage origins eMbley t. M., Martin w., 2006. Eukaryotic evolu- of mitochondrial replication and transcription tion, changes and challenges. Nature 440, 623 proteins. Trends Genet. 22, 90 95. 630. wallace d. c., 2007. Why do we still have a ma- kurland c. G., andersson s. G. e., 2000 Origin and ternally inherited mitochondrial DNA? Insights evolution of the mitochondrial proteome. Micro- from evolutionary medicine. Annu. Rev. Bio- biol. Mol. Biol. Rev. 64, 786 820. chem. 76, 781 821. lanG b. F., burGer G., o kelly c. J., cederGren r., GoldinG G. b., leMieux c., sankoFF d., turMel M., Gray M. w., 1997. An ancestral mitochon-