ARKUSZ ZAWIERA INFORMACJE PRAWNIE CHRONIONE DO MOMENTU ROZPOCZCIA EGZAMINU! WypeÅ‚nia kandydat przed rozpoczÄ™ciem pracy PESEL KANDYDATA KOD KANDYDATA EGZAMIN WSTPNY MCH-R1_1P-113 Z CHEMII POZIOM ROZSZERZONY ROK 2011 Czas pracy 150 minut Instrukcja dla zdajÄ…cego 1. Sprawdz, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 16 stron (zadania 1 32). Ewentualny brak zgÅ‚oÅ› przewodniczÄ…cemu zespoÅ‚u nadzorujÄ…cego egzamin. 2. RozwiÄ…zania i odpowiedzi zapisz w miejscu na to przeznaczonym przy każdym zadaniu. 3. W rozwiÄ…zaniach zadaÅ„ rachunkowych przedstaw tok rozumowania prowadzÄ…cy do ostatecznego wyniku oraz pamiÄ™taj o jednostkach. 4. Pisz czytelnie. Używaj dÅ‚ugopisu/pióra tylko z czarnym tuszem/atramentem. Za rozwiÄ…zanie 5. Nie używaj korektora, a bÅ‚Ä™dne zapisy wyraznie przekreÅ›l. wszystkich zadaÅ„ 6. PamiÄ™taj, że zapisy w brudnopisie nie podlegajÄ… ocenie. można otrzymać 7. Możesz korzystać z karty wybranych tablic chemicznych, linijki Å‚Ä…cznie oraz kalkulatora. 8. Na karcie odpowiedzi wpisz swój numer PESEL. 60 punktów Å»yczymy powodzenia! 2 Egzamin wstÄ™pny z chemii Poziom rozszerzony Zadanie 1. (1 pkt) Konfiguracja elektronowa atomu arsenu w stanie podstawowym jest nastÄ™pujÄ…ca: As: 1s2 2s22p6 3s23p63d10 4s24p3 33 Narysuj klatkowy model rozmieszczenia elektronów walencyjnych atomu arsenu. Zadanie 2. (1 pkt) 10 4 Napromieniowanie izotopu B czÄ…stkami Ä… He wywoÅ‚uje reakcjÄ™ jÄ…drowÄ…, której ( ) 2 przebieg ilustruje schemat: 10 4 A1 1 B + He X + n 5 2 Z1 0 A1 0 PowstajÄ…cy w jej wyniku izotop X jest nietrwaÅ‚y i samorzutnie ulega przemianie ²+ e+ ( ) Z1 1 zgodnie ze schematem: A1 A2 0 X Y + e+ Z1 Z2 1 Podaj symbol pierwiastka Y oraz wartość liczby masowej (A2) izotopu tego pierwiastka, powstajÄ…cego w powyżej opisanych przemianach. Symbol pierwiastka Y: ..................................... Liczba masowa A2: ......................................... Zadanie 3. (2 pkt) CzÄ…steczka amoniaku ma ksztaÅ‚t piramidy, co zilustrowano na poniższym schemacie. UzupeÅ‚nij poniższe zdania, podkreÅ›lajÄ…c jedno okreÅ›lenie spoÅ›ród podanych w każdym nawiasie. 1. W czÄ…steczce amoniaku atomowi azotu przypisuje siÄ™ hybrydyzacjÄ™ ( sp / sp2 / sp3 ). 2. SpoÅ›ród ( dwóch / trzech / czterech ) zhybrydyzowanych orbitali atomu azotu jeden jest obsadzony przez ( wiążącÄ… / niewiążącÄ… ) parÄ™ elektronowÄ…. Na podstawie: A. BielaÅ„ski, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2005 Egzamin wstÄ™pny z chemii 3 Poziom rozszerzony Zadanie 4. (2 pkt) Pierwiastki X i Y leżą w tej samej grupie ukÅ‚adu okresowego, przy czym jeden znajduje siÄ™ w trzecim, a drugi w piÄ…tym okresie. Elektroujemność pierwiastka X jest wiÄ™ksza niż elektroujemność pierwiastka Y. Oba pierwiastki tworzÄ… zwiÄ…zki z wodorem, których wartoÅ›ci temperatury topnienia i wrzenia (pod ciÅ›nieniem atmosferycznym) podano w tabeli. Temperatura Temperatura topnienia, ºC wrzenia, ºC Wodorek pierwiastka X 85,4 60,2 Wodorek pierwiastka Y 51,0 2,1 Wodorki obu pierwiastków rozpuszczajÄ… siÄ™ w wodzie, tworzÄ…c roztwory o odczynie kwasowym. a) Na podstawie danych zawartych w tabeli okreÅ›l stan skupienia wodorków obu pierwiastków w temperaturze pokojowej i pod ciÅ›nieniem atmosferycznym. Stan skupienia Wodorek pierwiastka X Wodorek pierwiastka Y Najwyższy stopieÅ„ utlenienia pierwiastków X i Y jest taki sam. Tlenek, w którym pierwiastek X przyjmuje swój najwyższy stopieÅ„ utlenienia, jest bezwodnikiem kwasu bardzo mocnego, zaÅ› analogiczny tlenek pierwiastka Y jest bezwodnikiem kwasu bardzo sÅ‚abego. b) KorzystajÄ…c z powyższych informacji, napisz, w którym okresie leży pierwiastek X, a w którym pierwiastek Y, oraz okreÅ›l przynależność obu pierwiastków do konfiguracyjnego (energetycznego) bloku ukÅ‚adu okresowego (s, p lub d). Pierwiastek X leży w okresie .......................... , a pierwiastek Y leży w okresie ...................... Blok energetyczny: .......................................... Zadanie 5. (1 pkt) Z podanego zbioru wybierz i podkreÅ›l wzory wszystkich substancji, które nie sÄ… jonowe. CO2 N2 Na2CO3 NaOH NO2 NH4Cl 4 Egzamin wstÄ™pny z chemii Poziom rozszerzony Zadanie 6. (2 pkt) Szybkość pewnej reakcji chemicznej zachodzÄ…cej zgodnie z równaniem stechiometrycznym A + B C opisuje równanie kinetyczne v = k Å" cA Å" cB StaÅ‚a szybkoÅ›ci tej reakcji w temperaturze 20 oC ma wartość k = 0,1 dm3·mol 1·s 1. SporzÄ…dzono roztwór, w którym poczÄ…tkowe stężenie substancji A wynosiÅ‚o 0,2 mol·dm 3, a poczÄ…tkowe stężenie substancji B byÅ‚o równe 0,4 mol·dm 3. Temperatura roztworu byÅ‚a utrzymywana na poziomie 20 oC. Oblicz szybkość reakcji substancji A i B (w temperaturze 20 ºC) w momencie, w którym stężenie molowe substratu A zmalaÅ‚o do poÅ‚owy jego poczÄ…tkowej wartoÅ›ci. PamiÄ™taj o podaniu wyniku z jednostkÄ…. Obliczenia: Odpowiedz: Zadanie 7. (2 pkt) ReakcjÄ™ otrzymywania amoniaku z azotu i wodoru można opisać równaniem N2 (g) + 3H2 (g) 2NH3 (g) " Hº = 91,88 kJ a) OkreÅ›l, czy reakcja syntezy amoniaku jest egzotermiczna, czy endotermiczna. ....................................................................................................................................................... b) Ustal wartość standardowej entalpii tworzenia amoniaku. Odpowiedz: Egzamin wstÄ™pny z chemii 5 Poziom rozszerzony Zadanie 8. (3 pkt) PrzemysÅ‚owa metoda otrzymywania azotanu(V) amonu z amoniaku skÅ‚ada siÄ™ z trzech etapów, które można opisać w uproszczeniu jako: Etap 1: utlenienie amoniaku tlenem z powietrza (przy udziale katalizatora platynowego) do tlenku azotu(IV) i pary wodnej, Etap 2: reakcja wytworzonego w etapie pierwszym tlenku azotu(IV) z wodÄ…, której produktami sÄ… kwas azotowy(V) i tlenek azotu(II), Etap 3: zobojÄ™tnienie otrzymanego w etapie drugim kwasu azotowego(V) amoniakiem. Napisz w formie czÄ…steczkowej równania reakcji zachodzÄ…cych podczas każdego z wymienionych etapów otrzymywania azotanu(V) amonu z amoniaku. Etap 1: .......................................................................................................................................... Etap 2: .......................................................................................................................................... Etap 3: .......................................................................................................................................... Zadanie 9. (1 pkt) Część amoniaku rozpuszczonego w wodzie ulega reakcji opisanej równaniem: NH3 + H2O NH+ + OH 4 Wskaż drobiny (czÄ…steczki lub jony), które w reakcji amoniaku z wodÄ… tworzÄ… sprzężone pary kwas-zasada. Wpisz ich wzory do tabeli. Sprzężona para 1 Kwas 1: Zasada 1: Sprzężona para 2 Kwas 2: Zasada 2: Zadanie 10. (1 pkt) PewnÄ… objÄ™tość kwasu solnego o stężeniu molowym 0,1 mol·dm 3 rozcieÅ„czono wodÄ… tak, że pH otrzymanego roztworu byÅ‚o o dwie jednostki wiÄ™ksze od pH roztworu poczÄ…tkowego. Ustal stosunek objÄ™toÅ›ci otrzymanego kwasu solnego (Vk) i objÄ™toÅ›ci poczÄ…tkowej kwasu solnego (Vp). Obliczenia: Odpowiedz: Vk = Vp 6 Egzamin wstÄ™pny z chemii Poziom rozszerzony Zadanie 11. (2 pkt) Oblicz stężenie molowe wodnego roztworu HNO3 o stężeniu 24,00% (w procentach masowych) i gÄ™stoÅ›ci równej 1,14 g·cm 3. Wynik podaj z dokÅ‚adnoÅ›ciÄ… do dwóch miejsc po przecinku. Obliczenia: Odpowiedz: Zadanie 12. (4 pkt) Zaprojektuj doÅ›wiadczenie, którego przebieg potwierdzi amfoteryczne wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci wodorotlenku cynku. a) UzupeÅ‚nij schemat doÅ›wiadczenia, wpisujÄ…c wzory użytych odczynników wybranych spoÅ›ród nastÄ™pujÄ…cych: HCl (aq) H2S (aq) NaOH (aq) K2CrO4 (aq) Schemat doÅ›wiadczenia: ............... ............... I II zawiesina Å›wieżo wytrÄ…conego osadu Zn(OH)2 b) Napisz, jakie obserwowane w tym doÅ›wiadczeniu zmiany potwierdzÄ… amfoteryczne wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci wodorotlenku cynku. ....................................................................................................................................................... ....................................................................................................................................................... Egzamin wstÄ™pny z chemii 7 Poziom rozszerzony c) Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji, które zaszÅ‚y w obu probówkach, wiedzÄ…c, że produktem jednej z nich jest zwiÄ…zek kompleksowy o liczbie koordynacyjnej równej 4. Probówka I: ...................................................................................................................................................... Probówka II: ...................................................................................................................................................... Zadanie 13. (2 pkt) Szkliwo to tkanka pokrywajÄ…ca powierzchniÄ™ zÄ™ba. Głównym skÅ‚adnikiem szkliwa jest zwiÄ…zek o wzorze Ca10(PO4)6(OH)2. Substancja ta nadaje powierzchni zÄ™ba bardzo dużą twardość, ale odpowiada za wrażliwość szkliwa na dziaÅ‚anie kwasów. W Å›rodowisku o odczynie kwasowym ulega rozpuszczeniu (roztworzeniu), ponieważ reaguje z jonami H+, tworzÄ…c monowodorofosforan(V) wapnia o wzorze CaHPO4, który jest rozpuszczalny w wodzie. Proces ten nosi nazwÄ™ odwapnienia szkliwa. a) DokoÅ„cz poniższy schemat, wpisujÄ…c wzory produktów i uzgadniajÄ…c współczynniki stechiometryczne, tak aby otrzymać jonowy zapis równania reakcji, w której Ca10(PO4)6(OH)2 ulega caÅ‚kowitemu rozpuszczeniu. Ca10(PO4)6(OH)2 + ...... H+ .................................................................................................... b) OkreÅ›l, jak wpÅ‚ynie na wydajność procesu odwapnienia szkliwa stosowanie pasty do zÄ™bów zawierajÄ…cej jony wapnia Ca2+. ................................................................................................................................................ obniżenie pH Å›rodowiska jamy ustnej, np. przez picie napojów o niskim pH. ................................................................................................................................................ Zadanie 14. (1 pkt) Napisz równania reakcji elektrodowych zachodzÄ…cych w czasie elektrolizy wodnego roztworu NaCl z zastosowaniem elektrod grafitowych. Równanie reakcji katodowej: ...................................................................................................... Równanie reakcji anodowej: ....................................................................................................... 8 Egzamin wstÄ™pny z chemii Poziom rozszerzony Zadanie 15. (3 pkt) Poniżej przedstawiono schematy, równania reakcji elektrodowych i potencjaÅ‚y standardowe dwóch półogniw redoks. Schemat półogniwa Równanie reakcji elektrodowej PotencjaÅ‚ standardowy Pt|Sn2+,Sn4+ Sn4+ + 2e Sn2+ Eº = 0,151 V Pt|Fe2+,Fe3+ Fe3+ + e Fe2+ Eº = 0,771 V Na podstawie: J. Sawicka, A. Janich-Kilian, W. Cejner-Mania, G. UrbaÅ„czyk, Tablice chemiczne, GdaÅ„sk 2001 a) Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji, która zachodzi w pracujÄ…cym ogniwie galwanicznym zbudowanym z powyższych półogniw. ....................................................................................................................................................... b) Napisz schemat ogniwa galwanicznego zbudowanego z tych półogniw zgodnie z konwencjÄ… sztokholmskÄ…. ....................................................................................................................................................... c) Oblicz siÅ‚Ä™ elektromotorycznÄ… (SEM) tego ogniwa galwanicznego. ....................................................................................................................................................... Zadanie 16. (4 pkt) Reakcja wodorotlenku chromu(III) z anionami chloranowymi(I) w Å›rodowisku zasadowym przebiega zgodnie ze schematem: Cr(OH)3 + ClO- + OH- Å»# CrO2- + Cl- + H2O Å»# 4 a) Napisz w formie jonowej z uwzglÄ™dnieniem oddanych lub pobranych elektronów (zapis jonowo-elektronowy) równania procesów redukcji i utleniania dokonujÄ…cych siÄ™ w czasie tej reakcji. Równanie procesu redukcji: ......................................................................................................... Równanie procesu utleniania: ...................................................................................................... b) Dobierz i uzupeÅ‚nij współczynniki stechiometryczne w poniższym schemacie. Å»# ...... Cr(OH)3 + ...... ClO- + ...... OH- Å»# ...... CrO2- + ...... Cl- + ...... H2O 4 c) OkreÅ›l funkcjÄ™, jakÄ… w tej reakcji peÅ‚niÄ… aniony chloranowe(I). ....................................................................................................................................................... Egzamin wstÄ™pny z chemii 9 Poziom rozszerzony Informacja do zadaÅ„ 17. 19. Do zlewki zawierajÄ…cej 35,0 cm3 wodnego roztworu substancji A dodawano kroplami wodny roztwór substancji B, stale mierzÄ…c pH otrzymywanej mieszaniny. Uzyskano nastÄ™pujÄ…cy wykres zależnoÅ›ci mierzonego pH od objÄ™toÅ›ci dodanego roztworu substancji B: 14,0 12,0 10,0 8,0 pH 6,0 4,0 2,0 0,0 0,0 10,0 20,0 30,0 40,0 50,0 objÄ™tość roztworu substancji B, cm3 Zadanie 17. (1 pkt) KorzystajÄ…c z wykresu, ustal, ile cm3 roztworu substancji B należy użyć, aby przereagowaÅ‚a ona caÅ‚kowicie z substancjÄ… A zawartÄ… w 35,0 cm3 roztworu. ...................................................................................................................................................... Zadanie 18. (1 pkt) KorzystajÄ…c z wykresu, okreÅ›l, jakÄ… barwÄ™ przyjmie fenoloftaleina w roztworze otrzymanym przez zmieszanie 35,0 cm3 roztworu substancji A z 40,0 cm3 roztworu substancji B. ...................................................................................................................................................... Zadanie 19. (1 pkt) SpoÅ›ród podanych poniżej wzorów wybierz wzór zwiÄ…zku, który w opisanym doÅ›wiadczeniu mógÅ‚ być substancjÄ… A, oraz wzór zwiÄ…zku, który mógÅ‚ być substancjÄ… B. KNO3 CH3COOK C2H5OH KOH HNO3 Substancja A: ................................................. Substancja B: ................................................... 10 Egzamin wstÄ™pny z chemii Poziom rozszerzony Zadanie 20. (3 pkt) Przeprowadzono doÅ›wiadczenie, którego przebieg ilustruje poniższy schemat. odczynnik X I II KMnO4 (aq) + H2SO4 (aq) KMnO4 (aq) + KOH (aq) PoczÄ…tkowo roztwory w probówce I i II byÅ‚y fioletowe. Po dodaniu do nich odczynnika X zaobserwowano, że w obu probówkach roztwory zmieniÅ‚y barwÄ™. a) SpoÅ›ród poniższych wzorów wybierz i podkreÅ›l wzór odczynnika X, który dodano do obu probówek. K2SO4 K2SO3 KNO3 b) UzupeÅ‚nij poniższÄ… tabelÄ™, wpisujÄ…c numery probówek (I lub II), w których zaobserwowano opisane zmiany. Zaobserwowane zmiany po dodaniu wybranego odczynnika Numer probówki Roztwór w probówce staÅ‚ siÄ™ zielony. Roztwór w probówce odbarwiÅ‚ siÄ™. c) OkreÅ›l czynnik, który spowodowaÅ‚ różny przebieg reakcji odczynnika X z jonami manganianowymi(VII) w obu probówkach. ....................................................................................................................................................... Zadanie 21. (1 pkt) OkreÅ›l stopnie utlenienia atomów wÄ™gla w czÄ…steczkach zwiÄ…zków organicznych, których wzory podano w tabeli. Wzór zwiÄ…zku organicznego CH3OH HCHO HCOOH StopieÅ„ utlenienia atomu wÄ™gla Zadanie 22. (2 pkt) Przeprowadzono ciÄ…g reakcji zgodnie z nastÄ™pujÄ…cym schematem: + HCl p, T, katalizator A HC CH CH2 CH I II Cl n Egzamin wstÄ™pny z chemii 11 Poziom rozszerzony Napisz, stosujÄ…c wzory półstrukturalne (grupowe) zwiÄ…zków organicznych, równania reakcji oznaczonych numerami I i II. Równanie reakcji I: ...................................................................................................................................................... Równanie reakcji II: ...................................................................................................................................................... Zadanie 23. (1 pkt) Benzenokarboaldehyd (aldehyd benzoesowy) o wzorze C6H5CHO w obecnoÅ›ci stężonych roztworów zasad ulega reakcji Cannizzaro. Reakcja ta zachodzi zgodnie ze schematem: stężony roztwór NaOH aldehyd alkohol + sól kwasu karboksylowego Każdy z produktów tej reakcji zawiera w czÄ…steczce takÄ… samÄ… resztÄ™ wÄ™glowodorowÄ…, co reagujÄ…cy aldehyd. Na podstawie: R.T. Morrison, R.N. Boyd, Chemia organiczna, Warszawa 1994 UzupeÅ‚nij poniższy schemat reakcji dla benzenokarboaldehydu, wpisujÄ…c w puste pola wzory półstrukturalne (grupowe) produktów tej reakcji. O H C + NaOH + 2 benzenokarboaldehyd alkohol sól kwasu karboksylowego Zadanie 24. (2 pkt) Pewien kwas alkanowy ma nastÄ™pujÄ…cy wzór półstrukturalny (grupowy): H3C CH CH3 COOH a) Podaj nazwÄ™ systematycznÄ… tego kwasu. ...................................................................................................................................................... b) Narysuj wzór półstrukturalny (grupowy) innego kwasu alkanowego o takim samym wzorze sumarycznym. ...................................................................................................................................................... 12 Egzamin wstÄ™pny z chemii Poziom rozszerzony Informacja do zadaÅ„ 25. 27. Tymianek wÅ‚aÅ›ciwy jest aromatycznÄ… roÅ›linÄ… stosowanÄ… jako przyprawa oraz w lecznictwie ludowym. W zależnoÅ›ci od pochodzenia zawiera on od 0,1 do 1,5 procent masowych olejku eterycznego. W skÅ‚ad tego olejku wchodzÄ… karwakrol i tymol, których wzory przedstawiono poniżej. CH3 CH3 OH OH CH CH H3C CH3 H3C CH3 karwakrol tymol Na podstawie: J. Górnicka, Apteka natury, Warszawa 2003 Zadanie 25. (1 pkt) Ustal i napisz wzór sumaryczny tymolu. ....................................................................................................................................................... Zadanie 26. (2 pkt) OceÅ„ prawdziwość poniższych zdaÅ„ i uzupeÅ‚nij tabelÄ™. Wpisz literÄ™ P, jeÅ›li zdanie jest prawdziwe, lub literÄ™ F, jeÅ›li jest faÅ‚szywe. a) Cechy budowy czÄ…steczek karwakrolu i tymolu: Karwakrol i tymol to izomery, ponieważ majÄ… taki sam wzór sumaryczny, 1. ale różniÄ… siÄ™ wzorami strukturalnymi. W czÄ…steczkach obu zwiÄ…zków szeÅ›ciu atomom wÄ™gla można przypisać 2. hybrydyzacjÄ™ sp2, a czterem atomom wÄ™gla hybrydyzacjÄ™ sp3. CzÄ…steczki karwakrolu i tymolu sÄ… chiralne. 3. b) WÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci chemiczne karwakrolu i tymolu: Karwakrol i tymol sÄ… fenolami, tworzÄ… wiÄ™c z roztworem chlorku żelaza(III) 1. kompleksy o charakterystycznym zabarwieniu. Karwakrol i tymol nie wykazujÄ… zdolnoÅ›ci tworzenia estrów. 2. Karwakrol i tymol nie ulegajÄ… reakcji nitrowania. 3. Egzamin wstÄ™pny z chemii 13 Poziom rozszerzony Zadanie 27. (2 pkt) Karwakrol poddano dziaÅ‚aniu roztworu NaOH, a nastÄ™pnie do mieszaniny poreakcyjnej wprowadzono tlenek wÄ™gla(IV) zgodnie z nastÄ™pujÄ…cym schematem: CH3 + CO2 + H2O OH + NaOH (aq) temperatura pokojowa B A I II CH H3C CH3 karwakrol Napisz wzory półstrukturalne (grupowe) zwiÄ…zków organicznych A i B, bÄ™dÄ…cych produktami reakcji oznaczonych numerami I i II. Produkt organiczny reakcji I: Produkt organiczny reakcji II: Zadanie 28. (2 pkt) Poniżej podano wzory półstrukturalne (grupowe) piÄ™ciu zwiÄ…zków organicznych oznaczone numerami I V. O O CH3 CH2 C CH3 CH2 C CHa"CH CH3 CH2 OH CH3 NH2 OH NH2 I II III IV V UzupeÅ‚nij poniższÄ… tabelÄ™, wpisujÄ…c obok każdej wÅ‚aÅ›ciwoÅ›ci jeden numer wzoru zwiÄ…zku wykazujÄ…cego tÄ™ wÅ‚aÅ›ciwość. Numer WÅ‚aÅ›ciwość wzoru Odwodnienie (dehydratacja) tej substancji jest laboratoryjnÄ… metodÄ… 1. otrzymywania etenu (etylenu). ZwiÄ…zek ten ulega reakcji hydrolizy zasadowej i kwasowej. 2. W warunkach laboratoryjnych zwiÄ…zek ten jest gazem o charakterystycznym zapachu, który bardzo dobrze rozpuszcza siÄ™ w wodzie, tworzÄ…c 3. roztwór o odczynie zasadowym. ZwiÄ…zek ten reaguje z wodnym roztworem NaOH, tworzÄ…c sól, a nie 4. reaguje z kwasem solnym. Addycja wody do tej substancji (wobec HgSO4 i H2SO4) stanowi ważnÄ… 5. metodÄ™ otrzymywania etanalu. 14 Egzamin wstÄ™pny z chemii Poziom rozszerzony Zadanie 29. (3 pkt) Poniższy schemat ilustruje ciÄ…g reakcji chemicznych, których produktem organicznym jest zwiÄ…zek oznaczony literÄ… X. CH3 + KOH CH3 + H2O Å›rodowisko C2H5OH Å›rodowisko kwasowe H2C C H3C C Cl X 1 2 CH3 CH3 a) Narysuj wzór półstrukturalny (grupowy) zwiÄ…zku oznaczonego literÄ… X i podaj jego nazwÄ™ systematycznÄ…. Wzór zwiÄ…zku X: ......................................................................................................................... Nazwa zwiÄ…zku X: ....................................................................................................................... b) StosujÄ…c podziaÅ‚ charakterystyczny dla chemii organicznej, okreÅ›l typ reakcji 1 i 2. Typ reakcji 1: ......................................................................................... Typ reakcji 2: ......................................................................................... c) OkreÅ›l mechanizm (rodnikowy, elektrofilowy, nukleofilowy) reakcji 2. Mechanizm reakcji 2: ................................................................................................................... Zadanie 30. (2 pkt) Dwa zwiÄ…zki sÄ…siadujÄ… w szeregu homologicznym alkanali (aldehydów, które sÄ… pochodnymi alkanów). Stosunek mas molowych tych zwiÄ…zków jest równy 1,241. WykonujÄ…c odpowiednie obliczenia, ustal wzór sumaryczny zwiÄ…zku o mniejszej liczbie atomów wÄ™gla w czÄ…steczce. Obliczenia: Odpowiedz: Egzamin wstÄ™pny z chemii 15 Poziom rozszerzony Zadanie 31. (2 pkt) Fenyloalanina w stanie staÅ‚ym oraz w roztworach wodnych o pH = 5,48 wystÄ™puje w postaci jonów obojnaczych o nastÄ™pujÄ…cym wzorze półstrukturalnym (grupowym): O CH2 CH C + NH3 O UzupeÅ‚nij poniższe schematy, wpisujÄ…c wzory półstrukturalne (grupowe) organicznych produktów reakcji. O CH2 CH C + OH + H2O + NH3 O O CH2 CH C + H3O+ + H2O + NH3 O Zadanie 32. (2 pkt) UzupeÅ‚nij poniższÄ… tabelÄ™, tak aby otrzymać wzory (w projekcji Fischera) pary enancjomerów oraz pary diastereoizomerów. Para enancjomerów: CHO CHO H C OH C HO C H C CH2OH CH2OH Para diastereoizomerów: CHO CHO H C OH C HO C H C CH2OH CH2OH 16 Egzamin wstÄ™pny z chemii Poziom rozszerzony BRUDNOPIS