Andrew Wommack

Lepszy sposób modlitwy

Kilka dziesięcioleci temu brałem udział w całonocnym spotkaniu modlitewnym, na którym
bombardowaliśmy bramy nieba. Pamiętam to uderzanie w ścianę i wycie: "Boże, jeśli kochasz
mieszkańców Arlington w Teksasie choć w połowie tak, jak ja ich kocham, to musimy mieć tu
przebudzenie". Natychmiast mój umysł uświadomił sobie, że coś nie tak było z moją doktryną
teologiczną. Co ja sobie myślałem?
Czy rzeczywiście wierzę, że kocham tych ludzi bardziej niż Bóg? No, niezupełnie. Jak wielu
chrześcijan, wierzyłem, że Bóg jest zły na ogólną kondycję ludzkości i moją rolą jest, by odwrócić
jego gniew i sąd. Wstawiałem się, jak mi się wydawało, błagałem Boga za innych. Co mogło być
nie tak w tej kwestii? Jak się dowiedziałem później, mogło, i to sporo.

Rzeczy, które objawił mi Bóg na temat modlitwy, od wspomnianego czasu zmieniły moje życie
tak, że widzę teraz cudowne efekty. Jeśli nie masz dotąd rezultatów w modlitwie, wiesz, że Pan
chce, byś je miał, to może nadszedł czas, byś rozważył lepszy sposób modlitwy. Nie mówię wcale,
że każdy, kto modli się w inny sposób, niż zwykłem to robić ja, jest "od diabła". Sposób, w jaki się
wcześniej modliłem, nie był od diabła. Kochałem Boga całym mym sercem, Pan kochał mnie,
jednak efektów modlitwy nie było.

Po pierwsze, musimy zrozumieć, że Bóg już nie jest zły na ludzkość. On więcej nie przedkłada
ani nie trzyma naszych grzechów przeciwko nam.

Albowiem w Chrystusie Bóg (po)jednał ze sobą świat, nie poczytując ludziom ich grzechów, nam
zaś przekazując słowo pojednania (2 Koryntian 5,19 BWP)
Jesteśmy TERAZ pogodzeni z Bogiem przez Jezusa. Oznacza to, że żyjemy w harmonii i przyjaźni
z Bogiem właśnie teraz. On nie jest wściekły, nawet nie jest w złym nastroju. Wojna pomiędzy
Bogiem a człowiekiem została zakończona. To właśnie aniołowie ogłaszali przy narodzeniu Jezusa.
Łukasz 2,14 mówi:
Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie [Bóg] upodobał (BWP)
lub Chwała Bogu na wysokości, a na ziemi pokój ludziom, których Bóg sobie upodobał (BP).

Ta anielska proklamacja nie mówi nic o tym, aby pokój rządził światem i że nie będzie wojen
pomiędzy ludźmi. Tak się przecież nie stało. Oni ogłaszali koniec wojny pomiędzy Bogiem a
człowiekiem. Cena, jaką zapłacił Jezus, była daleko większa niż grzechy całej ludzkości.
Boży gniew i sprawiedliwość zostały zaspokojone. Jezus zmienił wszystko, Bóg nie jest
zagniewany, jego miłosierdzie rozciąga się na wszystkich ludzi, nie jedynie na kościół, lecz cały
świat. On zapłacił za wszystkie grzechy.
Pismo mówi w 1 Jana 2,2:
On to właśnie sam jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy; zresztą nie tylko za nasze, lecz także
za grzechy całego świata (BWP)
W Starym Testamencie Boży Sąd był wylewany i na pojedyncze osoby, i na całe narody. W Nowym
Testamencie Boży sąd został wylany na Jezusa. Ta wiadomość Ewangelii jest tak dobra, że aż
trudno w nią wierzyć. Już więcej nie otrzymujemy tego, na co zasłużyliśmy; otrzymujemy to, za
co Jezus zapłacił, jeśli tylko wierzymy.

Zanim to pojąłem, mógłbym powiedzieć: "Jeśli Bóg nie osądzi Ameryki, będzie musiał przeprosić
za Sodomę i Gomorę". Teraz mówię: "Jeśli Bóg osądzi Amerykę, będzie musiał przeprosić Jezusa".
Zrozumienie tego, co Jezus dokonał, całkowicie zmienia naszą perspektywę.

Po drugie, Jezus jest teraz Mediatorem (wstawiennikiem). Mediator to ktoś, kto stara się o
porozumienie lub pojednanie pomiędzy dwoma opozycyjnymi frakcjami. W Starym Testamencie
człowiek nie był jeszcze pojednany z Bogiem przez Jezusa. Ludzie potrzebowali mediatora, kogoś,
kto wstawiałby się w ich imieniu u Boga. Dlatego znajdujemy tam ludzi takich jak Abraham i
Mojżesz upraszających Boga za innych.

W 1 Mojżeszowej (Ks. Rodzaju) 18,23-25 Abraham wstawia się u Boga za Sodomą i Gomorą:

W końcu przybliżył się jeszcze bardziej [do Jahwe] i zapytał: Czy razem z bezbożnymi zamierzasz
wytracić także sprawiedliwych? Może znajdzie się w tym mieście choć pięćdziesięciu
sprawiedliwych? Czy postanowiłeś ich także wygubić? Czy nie zechcesz ocalić całego miasta ze
względu na owych sprawiedliwych? Chyba nie dopuścisz do tego, żeby sprawiedliwych spotkał taki
sam los jak bezbożnych. Nie może się stać przecież to samo sprawiedliwym co i bezbożnym. Nie
możesz do tego dopuścić, bo czyż Ten, który jest sędzią całej ziemi, może być niesprawiedliwy?
Abraham właściwie negocjował z Bogiem, aż do momentu, w którym Bóg zgodził się zachować od
zniszczenia Sodomę i Gomorę, jeśli znajdzie tam choćby dziesięciu sprawiedliwych. Lecz jednak
nie znalazło się tam tylu w całym mieście i dlatego tylko Lot i część jego rodziny przetrwali.
Podobne zdarzenie miało miejsce w 2 Mojżeszowej (Księdze Wyjścia) 32,9-12 oraz 14. Tutaj Bóg
był wściekły na lud, a Mojżesz wstawiał się za nim u Niego:
I dalej mówi Pan do Mojżesza: Widzę, że jest to lud twardego karku. Zostaw Mnie więc w spokoju!
Niech mój gniew zapłonie przeciw nim i niech ich strawi! Ciebie zaś uczynię ojcem wielkiego
narodu. Mojżesz jednak zaczął błagać Jahwe, mówiąc: Dlaczegóż to, Jahwe, masz zapłonąć
gniewem przeciwko ludowi, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej swoją mocą wielką i silną
prawicą? (12) Dlaczego mają sobie drwić Egipcjanie, mówiąc: To na ich zgubę wyprowadził ich [z
Egiptu]; po to, żeby poginęli w górach i zniknęli z powierzchni ziemi. Zechciej więc poskromić swój
gniew i nie czyń już zła, jakie postanowiłeś zgotować Twojemu ludowi.
I poniechał Jahwe zła, jakie zamierzał uczynić swemu ludowi (BWP).
Właściwie Mojżesz powiedział Bogu: "okaż żal!" (pokutuj). Jaka odwaga, determinacja! I, co
jeszcze bardziej zadziwiające, Bóg okazał żal! Na podstawie tych i innych historii zawartych w
Starym Testamencie, współcześni "wstawiennicy" wierzą, że my również musimy stać w
wyłomie i mediować pomiędzy Bogiem a ludźmi. Dokładnie tak, jak ja lata temu, wierzą, iż
musimy błagać Boga, by zbawił zgubionych, by wycofał swój gniew nad tymi, wobec których jest
gotów dokonać sądu, by okazał miłosierdzie tym, którzy go potrzebują, a z którymi nie chciał się
spotkać z powodu ich niegodziwości.
To nie może bardziej mijać się z prawdą, lecz właśnie to bywa dziś nauczane w wielu
współczesnych kościołach. Ignorowany jest fakt, iż to Jezus siedzi w tej chwili po prawicy Ojca
(Hebrajczyków 10,12) i wstawia się za nami (Hebrajczyków 7,25). Jeśli Mojżesz lub Abraham
potrafili przekonać Boga, czy nie myślisz, że Jezus może dokonać co najmniej tego samego?

W 1 Liście do Tymoteusza 2,5 czytamy:

Jeden jest bowiem Bóg, jeden jest także Pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus
Jezus (BWP).

W Nowym Przymierzu jest potrzebny tylko Jezus, JEDYNY pośrednik stojący pomiędzy
Bogiem Ojcem a ludzkością. Grzech nie stanowi już dla Boga problemu, został już
odpokutowany, a my jesteśmy w tej chwili sprawiedliwością Bożą w Chrystusie Jezusie. Takimi
właśnie nas Bóg widzi. Jeśli to zrozumiemy, zmieni to sposób, w jaki się modlimy.
Sposób, w jaki modlili się Abraham i Mojżesz, był właściwy, gdyż Boży gniew nie został jeszcze
złagodzony przez Jezusa. Dzisiaj, w Nowym Przymierzu, jeśli ludzie starają się w taki sam sposób
mediować (pośredniczyć w modlitwie, przyp. tłum.), są właściwie w opozycji do Chrystusa -
pozycji antychrysta. Mówią w ten sposób, że Jezus to za mało, że nie wystarczy to, czego Chrystus
dokonał. Kiedy Jezus stał się naszym Mediatorem (Wstawiennikiem), "wyrzucił z siodła"

wszystkich innych pośredników, wstawienników - raz na zawsze. Wiem, że to mocne słowa, ale
prawdziwe.

Szatan stoi za większością niewłaściwych nauk o modlitwie. Pomyśl, jak przebiegły jest jego plan i
jakie przynosi owoce. Przekonuje on wierzących, by w swoich komorach zajmowali miejsce Jezusa
w wstawiennictwie. Spędzają więc godziny, usiłując przebłagać Boga, by odwrócił swój gniew, by
wylał swojego Ducha, by zaspokoił ludzkie potrzeby.
A w międzyczasie rodziny, współpracownicy i sąsiedzi idą do piekła i umierają w chorobach. Biblia
nie mówi nic o tym, by zbawienie przychodziło przez wstawiennictwo, ale przez "głupie
zwiastowanie" (1 Koryntian 1,21). I nie mówi nam, byśmy modlili się za chorych, ale chorych
uzdrawiali (Mateusza 10,8), nakazując uzdrowienie ich chorym ciałom.

Byliśmy zwiedzeni, wierząc, że musimy modlić się, aby przekonać Boga do wyzwolenia swojej
mocy. Wierzymy, że On może zbawić, uzdrowić, i zaopatrzyć, lecz dlatego czeka On, byśmy się w
tym podciągnęli, nauczyli tego. Prawdą jest, że nie zasługujemy na to wszystko i nigdy nie
będziemy wystarczająco dobrzy. Lecz z powodu Jezusa, wszystko, co Bóg ma, należy do nas. To
jest dobra wiadomość. Już więcej nie musimy błagać albo żebrać; musimy ćwiczyć się w
autorytecie, który został nam przez Niego dany i przyjmować jego błogosławieństwa.
To naprawdę jest lepszy sposób modlitwy, Nie mówię, że jedyny, jednak u mnie on działa. Temat
ten ledwie dotknąłem w tym artykule. Więcej znajdziecie w książce "A Better Way To Pray"
(polskie wydanie pt; "Lepszy sposób modlitwy", książka dostępna w księgarniach tradycyjnych i
internetowych).

Te prawdy zmieniły zarówno sposób, jak i efekty moich modlitw. A co ważniejsze, wierzę, że mogą
zrewolucjonizować Ciało Chrystusa. Modlę się, byś rozwijał przesłanie tych prawd i pomógł mi
dzielić się nimi z innymi.

Copyright - Andrew Wommack. Tekst wolno rozprowadzać bezpłatnie z podaniem źródła wraz z tłumaczeniem.
Niedozwolone jest dokonywanie zmian w tekście, a cytaty winny być opatrzone odnośnikiem do źródła.

Tłumaczenie: Jacek Schoepe
Tekst źródłowy:

www.awmi.net/extra/article/better_pray

Cytaty biblijne: Jeśli nie podano inaczej to wykorzystano przekład: Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa
Biblijnego z Warszawy (Biblia Warszawska)