Procedura:
Część szczegółowa zabiegowa
strona 1 z 2
51.984.300
Treść
1
postępowanie medyczne przed
zabiegiem
2
wymagania dotyczące obrazowania
diagnostycznego
3
wytyczne dotyczące przygotowania
informacji dla pacjenta o ryzyku
radiacyjnym, wynikającym z
zastosowania procedury
4
zalecane sposoby znieczulenia
5
ustalenie miejsca i sposobu wkłucia
6
rodzaje stosowanych cewników oraz
elementów i substancji terapeutycznych
7
zalecenia dotyczące postępowania
medycznego w trakcie zabiegu z
uwzględnieniem stosowanego sprzętu i
urządzeń radiologicznych oraz sposobu
wykonania zabiegu dla poszczególnych
specjalności klinicznych i
radiologicznych
8
sposób postępowania po
przeprowadzeniu zabiegu, z
uwzględnieniem dawki pochłoniętej
przez skórę pacjenta
9
zalecane czasy emisji promieniowania
napięcie [kV]
70-80
prąd [mA]
250-300
napięcie [kV]
65-75
10
zalecane fizyczne parametry pracy
lampy rentgenowskiej istotne dla
stosowanej procedury
Grafia (akwizycja)
Skopia
Nakłucie cienkimi igłami, zalecane zestawy dedykowane do nakłucia dróg żółciowych metodą jedno lub dwustopniową.. Prowadnik typu "J"lub proste,
hydrofobowe i hydrofilne, o zwiększonej sztywności, cewniki specjalistyczne. Do predylatacji cewniki z balonem wysokociśnieniowe, o średnicy przewodu,
stent metalowy pokrywany. Możliwe stosowanie wielu stentów. Do przepłukiwania cewników 0,9% NaCl.Gąbka spongostanowa do embolizacji kanału
wkłucia w wątrobie.
Po nakłuciu dróg żółciowych wykonanie cholangiografii i wprowadzenie prowadnika i cewnika specjalistycznego. Sforsowania niedrożności lub zwężenia
prowadnikiem i wprowadzenie prowadnika do dwunastnicy (jelita cienkiego) Wprowadzenie koszulki hemostaycznej. W przypadku twardych ciasnych
zwężeń predylatacja cewnikiem z balonem wysokociśnieniowym, o średnicy dostosowanej do przewodu.Do implantaci stosuje się stenty metalowe
pokrywane, średnica stentu dostosowana do szerokości przewodu żółciowego (możliwy nadwymiar do 10%)., długość dobierana indywidualnie w zależności
od anatomii przebiegu przewodu i długości zmiany patologicznej.Unikanie pokrycia ujścia przewodu trzustkowwego i pęcherzykowego. Możliwe stosowanie
wielu stentów.. W przypadku stosowania koszulek hemostatycznych powyżej 7 F zalecana embolizacja kanału wkłucia w wątrobie przy pomocy spongostanu.
Na miejsce wkłucia stosuje się opatrunek złożony z kilku warstw jałowych gazików, Chory pozostaje w pozycji leżącej przez 24 godz. pod kontrolą lekarską i
pielęgniarską na oddziale kierującym, w przypadku powikłań lub ciężkiego stanu ogólnego wskazane umieszczenie chorego przez 24 godz na Oddziale
intensywnego nadzoru medycznego. Odnotowanie wielkości dawki ekspozycyjnej w książce operacyjnej. W przypadku przekroczenia dawki 1 Gy
powiadomienie lekarza prowadzącego i odnotowanie w opisie badania. W przypadku przekroczenia dawki 3 Gy powiadomienie lekarza prowadzącego,
odnotowanie w opisie badania z zaleceniem kontroli specjalistycznej (dermatologicznej i w razie potrzeby hematologicznej) 1 x w tygodniu przez okres 3
tygodni.
Skopia pulsacyjna z częstością zależną od warunków anatomicznych, (zalecane 10 pulsów /sek) przez okres 10-40 min. Uwaga: przestrzegać włączanie skopii
tylko w momencie manipulacji i krótko w trakcie pozycjonowania.
Opis procedury
Wykoanie dostępu żylnego na lewym przedramieniu. Sedacja + znieczulenie miejscowe lub znieczulenie ogólne. Odkażenie pola operacyjnego, obłożenie
jałowymi serwetami, poinformowanie chorego o sposobie zabiegu i samokontroli chorego w trakcie zabiegu, podanie tlenu u chorych tego wymagających,
skopia pulsacyjna z częstością zależną od warunków anatomicznych (zalecana 10 obrazów /s), DSA, akwizycja 1-2 obrazów / sek. Uwaga: Zwracać uwagę na
kolimację do niezbędnego obszaru zainteresowania.
Poinformowanie chorego o sposobie działania promieniowania X jego skutkach biologicznych, miejscach narażonych na ekspozycję, oraz możliwej wielkości
dawki i jej skutków. Zalecane przygotowanie informacji w formie pisemnej.
Znieczulenie ogółne lub znieczulenie miejscowe, nasiękowe (zalecana Xylocaina 1-2%) w ilości do 10 ml + sedacja
Nakłucie w linii pachowej środkowej w kierunku wyrostka mieczykowatego, pod kontrolą rentgenoskopii (lub usg) z uwzględniem położenia przepony w
spoczynku i na wdechu. Drugie miejsce - dołek podsercowy (zalecane w przypadku patologii lewego płata wątroby). Nakłucie przy zatrzymanym oddechu. Po
odpowiednim wprowadzeniu igły powolne jej wycofywanie z jednoczesnym delikatnym podawaniem środka cieniującego do momentu uzyskania
zacieniowania fragmentu drogi żółćiowej. następnie wykoanie cholangiografii i wprowadzenie prowadnika.
