Politechnika Gdańska

Laboratorium z Technologii Betonu

Katedra Konstrukcji Betonowych i Technologii Betonu

WILiŚ, rok II, semestr 4

1

Lucyna Grabarczyk

BADANIA MIESZANKI BETONOWEJ

Mieszanka betonowa – całkowicie wymieszane składniki betonu, które są jeszcze w stanie
umożliwiającym zagęszczenie wybraną metodą.
Konieczne jest jednorodne wymieszanie składników mieszanki betonowej przed związaniem.
Mieszankę betonową charakteryzują cztery cechy: urabialność, jednorodność, konsystencja i
zawartość powietrza.
Urabialność – zdolność do łatwego i szczelnego wypełniania formy. Jest pojęciem
intuicyjnym, w praktyce nie wykonuje się badań.
Jednorodność – niezmienność składu mieszanki w każdym punkcie.
Konsystencja – inaczej stopień ciekłości. W zakresie badania konsystencji mieszanki
betonowej norma akceptuje cztery podstawowe, powszechnie stosowane w Europie, metody
pomiarowe: metodę opadu stożka, metodę Vebe, metodę stolika rozpływowego, oraz metodę
pomiaru stopnia zagęszczalności.
Wykonujemy w laboratorium ocenę konsystencji metodą opadu stożka.

Klasa

Opad stożka w mm

Według starej normy

S1

od 10 do 40

Wilgotna K-1 – nieokreślana stożkiem

S2

od 50 do 90

Gęstoplastyczna K-2 – nieokreślana stożkiem

S3

od 100 do 150

Plastyczna K-3 – opad 20-50 mm

S4

od 160 do 210

Półciekła K-4 – opad 60 do 110 mm

S5



220

Ciekła K-5 – opad 120-150 mm

Całkowita zawartość wody – woda dodana oraz woda już zawarta w kruszywie i znajdująca
się na jego powierzchni a także woda w domieszkach i dodatkach zastosowanych w postaci
zawiesin jak również woda wynikająca z dodania lodu lub naparzania.
Efektywna zawartość wody – różnica między całkowitą ilością wody w mieszance
betonowej a ilością wody zaabsorbowaną przez kruszywo.
Współczynnik w/c (woda/cement) – stosunek efektywnej zawartości masy wody do
zawartości masy cementu w mieszance betonowej.
Zawartość powietrza – objętość pęcherzyków powietrza w zagęszczonej mieszance, z
pominięciem powietrza w porach kruszywa. Powietrze jest takim składnikiem mieszanki
betonowej, który – choć nie uwzględniany na etapie projektowania - zawsze w niej występuje.
Znajomość faktycznej zawartości powietrza w mieszance pozwala oszacować spowodowany
przez nią spadek wytrzymałości na ściskanie. Norma opisuje dwie metody oznaczania
zawartości powietrza:

-

metoda słupa wody – polega na pomiarze zmian słupa wody nad badaną mieszanką, w
którą wtłaczana jest woda pod określonym ciśnieniem

-

metoda ciśnieniomierza – polega na wprowadzeniu znanej objętości powietrza pod
określonym ciśnieniem i łączeniu jej z powietrzem zawartym w mieszance.
Ciśnieniomierz wskazuje wynikowe ciśnienie, które jest funkcją objętości powietrza w
mieszance.

Oznaczanie gęstości mieszanki betonowej – polega na zważeniu mieszanki betonowej w
pojemniku o znanej objętości i masie.



prz

= m/V [kg/dm

3

]

gdzie: m – masa mieszanki betonowej (masa cylindra z mieszanką minus masa cylindra

pustego)

V – objętość cylindra

Szczelność s =



prz

/



pt

Porowatość p = (1-s)100%