Największe oszustwa i proroctwa Świadków Jehowy
- Cezary Podolski, Chrześcijański Ośrodek Apologetyczny, 2001 r.
Krzyż czy pal?
Te trzy ilustracje pochodzą z książki Justusa Lipsiusa "De Cruce Libri Tres". W jego książce
znajdują się jeszcze inne, podobne ryciny, przedstawiające różne sposoby krzyżowania
w czasach rzymskich. Autor nie miał jednak wątpliwości co do sposobu ukrzyżowania
Jezusa. Na str. 46 stwierdza on: "Na krzyżu Pana były 4 kawałki drewna, belka pionowa,
pozioma, kawałek drewna pod stopy i napis umieszczony u góry."
1
Opisowi temu najbardziej
odpowiadają ilustracje nr 2 i 3. Lipsius dalej wyjaśnia: "Kiedy człowiek, z rękoma
rozłożonymi, wielbi Boga, przypomina krzyż".
Świadkowie Jehowy zupełnie nie przejmując się tym, co napisał autor, dopuścili się
oszustwa i w "Strażnicy" z 1981 roku zamieścili następujący tekst: "Na przykład Justus
Lipsius, rzymskokatolicki uczony żyjący również w XVI w., zamieścił w swej książce «De
Cruce Liber Primus» rycinę przedstawiającą Jezusa przybitego do prostego pala."
2
["Strażnica" 1981, nr 14, s. 21; (wyd. pol.)]
Świadkowie Jehowy najwidoczniej uznali, że nikt nie będzie dochodził prawdy i sprawdzał
co napisano w książce z XVI wieku. Ponadto, przeglądając publikacje Świadków Jehowy
można zauważyć, że kiedykolwiek zamieszczają oni ilustrację z książki Lipsiusa, zawsze jest
to ilustracja nr 1 z postacią umieszczoną na palu
3
. Nigdy nie wspominają o tym, że autor
ten zamieścił inne sposoby ukrzyżowania i nigdy nie informują swoich współwyznawców, co
faktycznie myślał autor o sposobie ukrzyżowania Jezusa.
Podobnie jak Lipsius o sposobie ukrzyżowania Jezusa myśleli i pisali Ojcowie Kościoła.
Św. Ireneusz (zm. ok. 200 r.) twierdził, że krzyż Jezusa posiadał 5 końców: 2 pionowe, 2
poziome i piąty podtrzymujący ofiarę (“Adversus Haereses II”, 24, 4).
W "Liście Barnaby" (IX, 8) napisanym ok. 130 r. czytamy, że krzyż Jezusa był podobny do
greckiej litery Tau.
Przegląd pozostałych wypowiedzi Ojców Kościoła o śmierci Jezusa na krzyżu w sposób
wyczerpujący opisuje Włodzimierz Bednarski w swojej publikacji "Pismo Święte a nauka
Świadków Jehowy".
4
Innym fortelem, który stosują Świadkowie Jehowy w swojej zawziętej walce z krzyżem,
jest powoływanie się na greckie słowo "stauros". W Nowym Testamencie chrześcijańscy
tłumacze oddają je przez "krzyż". Twierdzą, że słowo to oznaczało "pal", a nie "krzyż".
Owszem słowo "stauros" było desygnatem "pala", ale gdy do niego przymocowywano inny
przedmiot (np. poziomą belkę), to taki przedmiot nadal nazywał się "stauros". Nie istniało
bowiem specjalne słowo greckie na określenie dwóch przybitych pod kątem prostym belek
czy pali. W tej sytuacji językowe dociekania nie zdadzą się na nic. Pozostają więc opisy
i świadectwa wyglądu narzędzia śmierci Jezusa, a te, jak wykazałem wyżej, świadczą
na korzyść krzyża (Lipsius, Ojcowie Kościoła). Na tym jednak nie koniec. Doskonałym
dowodem, świadczącym o śmierci Jezusa na krzyżu, jest wypowiedź Tomasza w Ewangelii
wg św. Jana 20, 25): "Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ (...) nie uwierzę."
Zwróćmy uwagę, że rysunki przedstawiane przez Świadków Jehowy ukazują Jezusa na palu,
z obiema rękami przebitymi jednym gwoździem. Tomasz mówi jednak o śladzie gwoździ, a
nie gwoździa na rękach. Ślady gwoździ mogły powstać tylko w wypadku rozpostartych rąk
na poziomej belce krzyża.
Krzyż dla chrześcijan jest symbolem zbawienia. Już w VI w. przed Chrystusem prorok
Ezechiel zapowiedział znak krzyża, gdy prorokował o znaku zbawienia w kształcie
hebrajskiej litery Taw, która w starożytnym alfabecie hebr. miała kształt krzyża
5
: "Przejdź
przez środek miasta, przez środek Jerozolimy i nakreśl ten znak Taw na czołach mężów,
którzy wzdychają i biadają nad wszystkimi obrzydliwościami w niej popełnianymi" (Ez 9, 4).
Walka Świadków Jehowy z krzyżem nie jest niczym dziwnym. Już św. Paweł pisał w Liście
do Filipian: "Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często
wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem" (Flp 3, 18).
- Cezary Podolski, Chrześcijański Ośrodek Apologetyczny, 2001 r.
Przypisy:
1
Cyt. za: B. Cetnar, "Questions for Jehovah's Witnesses who love the truth" (Pytania do
Świadków Jehowy, którzy miłują prawdę), Kunkletown 1983, s. 14.
2
"De Cruce Liber Primus" jest częścią składową "De Cruce Libri Tres".
3
Por. Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata, Brooklyn 1994, s. 418
(wyd. pol.)
4
Pismo Święte a nauka Świadków Jehowy, Wydawnictwo Kleryckie Archidiecezji Gdańskiej,
Gdańsk 1996.
5
Por. Biblia Tysiąclecia, przypis do Ez 9, 4.
[uwaga: Autor w pierwotnej wersji artykułu używał terminu “fotografia” - tutaj zastąpione
wyrażeniami: “ilustracja” i “rycina”.]