Dz.U.84.5.24
1989-01-01
zm. Dz.U.88.41.324
art.43
1989-06-06
zm. Dz.U.89.34.187
art.1
1990-06-07
zm. Dz.U.90.29.173
art.1
1992-02-07
zm. Dz.U.91.100.442
art.50
1996-12-28
zm. Dz.U.96.114.542
art.2
1997-10-22
zm. Dz.U.97.121.770
art.30
1998-09-01
zm. Dz.U.97.88.554
art.5§2 pkt17
2000-05-09
zm. Dz.U.99.90.999
art.16
2002-01-01
zm. Dz.U.01.112.1198
art.24
2004-01-01
zm. Dz.U.02.153.1271
art.12
2004-05-14
zm.wyn.z Dz.U.04.111.1181
ogólne
USTAWA
z dnia 26 stycznia 1984 r.
Prawo prasowe.
(Dz. U. z dnia 7 lutego 1984 r.)
Rozdział 1
Przepisy ogólne.
Art. 1. Prasa, zgodnie z Konstytucj
ą
Rzeczypospolitej Polskiej, korzysta z wolno
ś
ci wypowiedzi i urzeczywistnia
prawo obywateli do ich rzetelnego informowania, jawno
ś
ci
ż
ycia publicznego oraz kontroli i krytyki społecznej.
Art. 2. Organy pa
ń
stwowe zgodnie z Konstytucj
ą
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej stwarzaj
ą
prasie warunki
niezb
ę
dne do wykonywania jej funkcji i zada
ń
, w tym równie
ż
umo
ż
liwiaj
ą
ce działalno
ść
redakcjom dzienników i
czasopism zró
ż
nicowanych pod wzgl
ę
dem programu, zakresu tematycznego i prezentowanych postaw.
Art. 3. Pracownik poligrafii oraz kolporta
ż
u nie mo
ż
e ogranicza
ć
ani w jakikolwiek inny sposób utrudnia
ć
drukowania i nabywania przyj
ę
tych przez przedsi
ę
biorstwo do druku i rozpowszechniania dzienników, czasopism lub
innych publikacji prasowych z powodu ich linii programowej albo tre
ś
ci.
Art. 3a. W zakresie prawa dost
ę
pu prasy do informacji publicznej stosuje si
ę
przepisy ustawy z dnia 6 wrze
ś
nia
2001 r. o dost
ę
pie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198).
Art. 4. 1. Przedsi
ę
biorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałaj
ą
ce w celu
osi
ą
gni
ę
cia zysku s
ą
obowi
ą
zane do udzielenia prasie informacji o swojej działalno
ś
ci, o ile na podstawie odr
ę
bnych
przepisów informacja nie jest obj
ę
ta tajemnic
ą
lub nie narusza prawa do prywatno
ś
ci.
2. (skre
ś
lony).
3. W przypadku odmowy udzielenia informacji, na
żą
danie redaktora naczelnego, odmow
ę
dor
ę
cza si
ę
zainteresowanej redakcji w formie pisemnej, w terminie trzech dni; odmowa powinna zawiera
ć
oznaczenie organu,
jednostki organizacyjnej lub osoby, od której pochodzi, dat
ę
jej udzielenia, redakcj
ę
, której dotyczy, oznaczenie
informacji b
ę
d
ą
cej jej przedmiotem oraz powody odmowy.
4. Odmow
ę
, o której mowa w ust. 3, lub niezachowanie wymogów okre
ś
lonych w tym przepisie, mo
ż
na
zaskar
ż
y
ć
do s
ą
du administracyjnego w terminie 30 dni; w post
ę
powaniu przed s
ą
dem stosuje si
ę
odpowiednio
przepisy o zaskar
ż
aniu do s
ą
du decyzji administracyjnych.
5. (skre
ś
lony).
6. (skre
ś
lony).
Art. 5. 1. Ka
ż
dy obywatel, zgodnie z zasad
ą
wolno
ś
ci słowa i prawem do krytyki, mo
ż
e udziela
ć
informacji
prasie.
2. Nikt nie mo
ż
e by
ć
nara
ż
ony na uszczerbek lub zarzut z powodu udzielenia informacji prasie, je
ż
eli działał w
granicach prawem dozwolonych.
Art. 6. 1. Prasa jest zobowi
ą
zana do prawdziwego przedstawiania omawianych zjawisk.
2. Organy pa
ń
stwowe, przedsi
ę
biorstwa pa
ń
stwowe i inne pa
ń
stwowe jednostki organizacyjne oraz organizacje
spółdzielcze s
ą
obowi
ą
zane do udzielenia odpowiedzi na przekazan
ą
im krytyk
ę
prasow
ą
bez zb
ę
dnej zwłoki, nie
pó
ź
niej jednak ni
ż
w ci
ą
gu miesi
ą
ca.
3. Przepis ust. 2 stosuje si
ę
odpowiednio do zwi
ą
zków zawodowych, organizacji samorz
ą
dowych i innych
organizacji społecznych w zakresie prowadzonej przez nie działalno
ś
ci publicznej.
4. Nie wolno utrudnia
ć
prasie zbierania materiałów krytycznych ani w inny sposób tłumi
ć
krytyki.
Art. 7. 1. Ustawa reguluje prasow
ą
działalno
ść
wydawnicz
ą
i dziennikarsk
ą
.
2. W rozumieniu ustawy:
1) prasa oznacza publikacje periodyczne, które nie tworz
ą
zamkni
ę
tej, jednorodnej cało
ś
ci, ukazuj
ą
ce si
ę
nie
rzadziej ni
ż
raz do roku, opatrzone stałym tytułem albo nazw
ą
, numerem bie
żą
cym i dat
ą
, a w szczególno
ś
ci:
dzienniki i czasopisma, serwisy agencyjne, stałe przekazy teleksowe, biuletyny, programy radiowe i telewizyjne
oraz kroniki filmowe; pras
ą
s
ą
tak
ż
e wszelkie istniej
ą
ce i powstaj
ą
ce w wyniku post
ę
pu technicznego
ś
rodki
masowego przekazywania, w tym tak
ż
e rozgło
ś
nie oraz tele- i radiow
ę
zły zakładowe, upowszechniaj
ą
ce
publikacje periodyczne za pomoc
ą
druku, wizji, fonii lub innej techniki rozpowszechniania; prasa obejmuje
równie
ż
zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmuj
ą
ce si
ę
działalno
ś
ci
ą
dziennikarsk
ą
,
2) dziennikiem jest ogólnoinformacyjny druk periodyczny lub przekaz za pomoc
ą
d
ź
wi
ę
ku oraz d
ź
wi
ę
ku i obrazu,
ukazuj
ą
cy si
ę
cz
ęś
ciej ni
ż
raz w tygodniu,
3) czasopismem jest druk periodyczny ukazuj
ą
cy si
ę
nie cz
ęś
ciej ni
ż
raz w tygodniu, a nie rzadziej ni
ż
raz w roku;
przepis ten stosuje si
ę
odpowiednio do przekazu za pomoc
ą
d
ź
wi
ę
ku oraz d
ź
wi
ę
ku i obrazu innego ni
ż
okre
ś
lony
w pkt 2,
4) materiałem prasowym jest ka
ż
dy opublikowany lub przekazany do opublikowania w prasie tekst albo obraz o
charakterze informacyjnym, publicystycznym, dokumentalnym lub innym, niezale
ż
nie od
ś
rodków przekazu,
rodzaju, formy, przeznaczenia czy autorstwa,
5) dziennikarzem jest osoba zajmuj
ą
ca si
ę
redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów
prasowych, pozostaj
ą
ca w stosunku pracy z redakcj
ą
albo zajmuj
ą
ca si
ę
tak
ą
działalno
ś
ci
ą
na rzecz i z
upowa
ż
nienia redakcji,
6) redaktorem jest dziennikarz decyduj
ą
cy lub współdecyduj
ą
cy o publikacji materiałów prasowych,
7) redaktorem naczelnym jest osoba posiadaj
ą
ca uprawnienia do decydowania o całokształcie działalno
ś
ci redakcji,
8) redakcj
ą
jest jednostka organizuj
ą
ca proces przygotowywania (zbierania, oceniania i opracowywania) materiałów
do publikacji w prasie.
Art. 8. 1. Wydawc
ą
mo
ż
e by
ć
osoba prawna, fizyczna lub inna jednostka organizacyjna, cho
ć
by nie posiadała
osobowo
ś
ci prawnej. W szczególno
ś
ci wydawc
ą
mo
ż
e by
ć
organ pa
ń
stwowy, przedsi
ę
biorstwo pa
ń
stwowe,
organizacja polityczna, zwi
ą
zek zawodowy, organizacja spółdzielcza, samorz
ą
dowa i inna organizacja społeczna oraz
ko
ś
ciół i inny zwi
ą
zek wyznaniowy.
2. Organizacja polityczna, zwi
ą
zek zawodowy, przedsi
ę
biorstwo pa
ń
stwowe, organizacja spółdzielcza,
samorz
ą
dowa i inna organizacja społeczna oraz ko
ś
ciół i inny zwi
ą
zek wyznaniowy mo
ż
e realizowa
ć
uprawnienia
wydawnicze bezpo
ś
rednio lub za po
ś
rednictwem wydawnictw własnych, jak równie
ż
innych wydawnictw, działaj
ą
cych
jako nakładca.
Art. 9. Przepisów niniejszej ustawy nie stosuje si
ę
do:
1) Dziennika Ustaw Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Dziennika Urz
ę
dowego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
"Monitor Polski" oraz innych urz
ę
dowych organów publikacyjnych,
2) Diariusza Sejmowego i własnych sprawozda
ń
z działalno
ś
ci Sejmu i jego organów, a tak
ż
e wewn
ę
trznych
wydawnictw rad narodowych,
3) orzecznictwa s
ą
dów oraz innych urz
ę
dowych publikacji o tym charakterze,
4) wydawnictw prasowych obcych przedstawicielstw dyplomatycznych, urz
ę
dów konsularnych i organizacji
mi
ę
dzynarodowych, które na podstawie ustaw, umów i zwyczajów mi
ę
dzynarodowych korzystaj
ą
z prawa
prowadzenia działalno
ś
ci wydawniczej.
Rozdział 2
Prawa i obowi
ą
zki dziennikarzy.
Art. 10. 1. Zadaniem dziennikarza jest słu
ż
ba społecze
ń
stwu i pa
ń
stwu. Dziennikarz ma obowi
ą
zek działania
zgodnie z etyk
ą
zawodow
ą
i zasadami współ
ż
ycia społecznego, w granicach okre
ś
lonych przepisami prawa.
2. Dziennikarz, w ramach stosunku pracy, ma obowi
ą
zek realizowania ustalonej w statucie lub regulaminie
redakcji, w której jest zatrudniony, ogólnej linii programowej tej redakcji.
3. Działalno
ść
dziennikarza sprzeczna z ust. 2 stanowi naruszenie obowi
ą
zku pracowniczego.
Art. 11. 1. Dziennikarz jest uprawniony do uzyskiwania informacji w zakresie, o którym mowa w art. 4.
2. Informacji w imieniu jednostek organizacyjnych s
ą
obowi
ą
zani udziela
ć
kierownicy tych jednostek, ich
zast
ę
pcy, rzecznicy prasowi lub inne upowa
ż
nione osoby, w granicach obowi
ą
zków powierzonych im w tym zakresie.
3. Kierownicy jednostek organizacyjnych s
ą
obowi
ą
zani umo
ż
liwia
ć
dziennikarzom nawi
ą
zanie kontaktu z
pracownikami oraz swobodne zbieranie w
ś
ród nich informacji i opinii.
4. Rada Ministrów, w drodze rozporz
ą
dzenia, okre
ś
la organizacj
ę
i zadania rzeczników prasowych w urz
ę
dach
organów administracji rz
ą
dowej.
Art. 12. 1. Dziennikarz jest obowi
ą
zany:
1) zachowa
ć
szczególn
ą
staranno
ść
i rzetelno
ść
przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza
sprawdzi
ć
zgodno
ść
z prawd
ą
uzyskanych wiadomo
ś
ci lub poda
ć
ich
ź
ródło,
2) chroni
ć
dobra osobiste, a ponadto interesy działaj
ą
cych w dobrej wierze informatorów i innych osób, które
okazuj
ą
mu zaufanie,
3) dba
ć
o poprawno
ść
j
ę
zyka i unika
ć
u
ż
ywania wulgaryzmów.
2. Dziennikarzowi nie wolno prowadzi
ć
ukrytej działalno
ś
ci reklamowej wi
ążą
cej si
ę
z uzyskaniem korzy
ś
ci
maj
ą
tkowej b
ą
d
ź
osobistej od osoby lub jednostki organizacyjnej zainteresowanej reklam
ą
.
Art. 13. 1. Nie wolno wypowiada
ć
w prasie opinii co do rozstrzygni
ę
cia w post
ę
powaniu s
ą
dowym przed
wydaniem orzeczenia w I instancji.
2. Nie wolno publikowa
ć
w prasie danych osobowych i wizerunku osób, przeciwko którym toczy si
ę
post
ę
powanie przygotowawcze lub s
ą
dowe, jak równie
ż
danych osobowych i wizerunku
ś
wiadków, pokrzywdzonych i
poszkodowanych, chyba
ż
e osoby te wyra
żą
na to zgod
ę
.
3. Ograniczenie, o którym mowa w ust. 2, nie narusza przepisów innych ustaw. Wła
ś
ciwy prokurator lub s
ą
d
mo
ż
e zezwoli
ć
, ze wzgl
ę
du na wa
ż
ny interes społeczny, na ujawnienie danych osobowych i wizerunku osób,
przeciwko którym toczy si
ę
post
ę
powanie przygotowawcze lub s
ą
dowe.
Art. 14. 1. Publikowanie lub rozpowszechnianie w inny sposób informacji utrwalonych za pomoc
ą
zapisów
fonicznych i wizualnych wymaga zgody osób udzielaj
ą
cych informacji.
2. Dziennikarz nie mo
ż
e odmówi
ć
osobie udzielaj
ą
cej informacji autoryzacji dosłownie cytowanej wypowiedzi, o
ile nie była ona uprzednio publikowana.
3. Osoba udzielaj
ą
ca informacji mo
ż
e z wa
ż
nych powodów społecznych lub osobistych zastrzec termin i zakres
jej opublikowania.
4. Udzielenia informacji nie mo
ż
na uzale
ż
nia
ć
, z zastrze
ż
eniem wynikaj
ą
cym z ust. 2, od sposobu jej
skomentowania lub uzgodnienia tekstu wypowiedzi dziennikarskiej.
5. Dziennikarz nie mo
ż
e opublikowa
ć
informacji, je
ż
eli osoba udzielaj
ą
ca jej zastrzegła to ze wzgl
ę
du na
tajemnic
ę
słu
ż
bow
ą
lub zawodow
ą
.
6. Nie wolno bez zgody osoby zainteresowanej publikowa
ć
informacji oraz danych dotycz
ą
cych prywatnej sfery
ż
ycia, chyba
ż
e wi
ąż
e si
ę
to bezpo
ś
rednio z działalno
ś
ci
ą
publiczn
ą
danej osoby.
Art. 15. 1. Autorowi materiału prasowego przysługuje prawo zachowania w tajemnicy swego nazwiska.
2. Dziennikarz ma obowi
ą
zek zachowania w tajemnicy:
1) danych umo
ż
liwiaj
ą
cych identyfikacj
ę
autora materiału prasowego, listu do redakcji lub innego materiału o tym
charakterze, jak równie
ż
innych osób udzielaj
ą
cych informacji opublikowanych albo przekazanych do
opublikowania, je
ż
eli osoby te zastrzegły nieujawnianie powy
ż
szych danych,
2) wszelkich informacji, których ujawnienie mogłoby narusza
ć
chronione prawem interesy osób trzecich.
3. Obowi
ą
zek, o którym mowa w ust. 2, dotyczy równie
ż
innych osób zatrudnionych w redakcjach,
wydawnictwach prasowych i innych prasowych jednostkach organizacyjnych.
Art. 16. 1. Dziennikarz jest zwolniony od zachowania tajemnicy zawodowej, o której mowa w art. 15 ust. 2, w
razie gdy informacja, materiał prasowy, list do redakcji lub inny materiał o tym charakterze dotyczy przest
ę
pstwa
okre
ś
lonego w art. 254 Kodeksu karnego albo autor lub osoba przekazuj
ą
ca taki materiał wył
ą
cznie do wiadomo
ś
ci
dziennikarza wyrazi zgod
ę
na ujawnienie jej nazwiska lub tego materiału.
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy równie
ż
innych osób zatrudnionych w redakcjach,
wydawnictwach prasowych i innych prasowych jednostkach organizacyjnych.
3. Redaktor naczelny powinien by
ć
w niezb
ę
dnych granicach poinformowany o sprawach zwi
ą
zanych z
tajemnic
ą
zawodow
ą
dziennikarza; powierzon
ą
mu informacj
ę
albo inny materiał mo
ż
e ujawni
ć
jedynie w wypadkach
okre
ś
lonych w ust. 1.
Rozdział 3
Rada Prasowa.
Art. 17. 1. Tworzy si
ę
Rad
ę
Prasow
ą
.
2. Rada Prasowa działa przy Prezesie Rady Ministrów. Członków Rady powołuje Prezes Rady Ministrów na
okres 3 lat.
3. Rada Prasowa wybiera ze swego grona przewodnicz
ą
cego, jego zast
ę
pc
ę
oraz sekretarza Rady.
4. Rada Prasowa ma charakter opiniodawczy i wnioskuj
ą
cy w sprawach dotycz
ą
cych prasy i jej roli w
ż
yciu
społeczno-politycznym kraju.
5. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporz
ą
dzenia, okre
ś
la tryb powoływania i działania Rady Prasowej oraz
nadaje jej statut.
6. W składzie Rady Prasowej powinny by
ć
reprezentowane stowarzyszenia i zwi
ą
zki dziennikarskie lub
zrzeszaj
ą
ce dziennikarzy.
Art. 18. (skre
ś
lony).
Rozdział 4
Organizacja działalno
ś
ci prasowej.
Art. 19. (skre
ś
lony).
Art. 20. 1. Wydawanie dziennika lub czasopisma wymaga rejestracji w s
ą
dzie wojewódzkim wła
ś
ciwym
miejscowo dla siedziby wydawcy, zwanym dalej "organem rejestracyjnym". Do post
ę
powania w tych sprawach stosuje
si
ę
przepisy Kodeksu post
ę
powania cywilnego o post
ę
powaniu nieprocesowym, ze zmianami wynikaj
ą
cymi z
niniejszej ustawy.
2. Wniosek o rejestracj
ę
, o której mowa w ust. 1, powinien zawiera
ć
:
1) tytuł dziennika lub czasopisma oraz siedzib
ę
i dokładny adres redakcji,
2) dane osobowe redaktora naczelnego,
3) okre
ś
lenie wydawcy, jego siedzib
ę
i dokładny adres,
4) cz
ę
stotliwo
ść
ukazywania si
ę
dziennika lub czasopisma.
3. Postanowienia zarz
ą
dzaj
ą
ce wpis do rejestru s
ą
d uzasadnia tylko na wniosek.
4. Wydawanie dziennika lub czasopisma mo
ż
na rozpocz
ąć
, je
ż
eli organ rejestracyjny nie rozstrzygn
ą
ł wniosku o
rejestracj
ę
w ci
ą
gu 30 dni od jego zgłoszenia.
5. O zmianie danych, o których mowa w ust. 2, nale
ż
y zawiadomi
ć
niezwłocznie organ rejestracyjny.
Art. 21. Organ rejestracyjny odmówi rejestracji, je
ż
eli wniosek nie zawiera danych, o których mowa w art. 20
ust. 2, lub jej udzielenie stanowiłoby naruszenie prawa do ochrony nazwy istniej
ą
cego ju
ż
tytułu prasowego.
Art. 22. Organ rejestracyjny mo
ż
e zawiesi
ć
wydawanie dziennika lub czasopisma na czas okre
ś
lony, nie
dłu
ż
szy ni
ż
rok, je
ż
eli w ci
ą
gu roku co najmniej trzykrotnie w tym dzienniku lub czasopi
ś
mie zostało popełnione
przest
ę
pstwo.
Art. 23. Rejestracja dziennika lub czasopisma traci wa
ż
no
ść
w razie niewydania dziennika lub czasopisma
przez okres roku od dnia nabycia uprawnie
ń
do ich wydawania na czas nie oznaczony lub przerwy w ich wydawaniu
przez okres roku, je
ż
eli redakcja nie wyst
ą
piła o zachowanie rejestracji.
Art. 23a. Minister Sprawiedliwo
ś
ci okre
ś
li, w drodze rozporz
ą
dzenia, wzór i sposób prowadzenia rejestru
dzienników i czasopism.
Art. 24. Przepisy dotycz
ą
ce rejestracji działalno
ś
ci prasowej nie maj
ą
zastosowania do działalno
ś
ci antenowej
Komitetu do Spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja" oraz do działalno
ś
ci Polskiej Agencji Prasowej i
Polskiej Kroniki Filmowej, których działalno
ść
reguluj
ą
odr
ę
bne przepisy.
Art. 25. 1. Redakcj
ą
kieruje redaktor naczelny.
2. Redaktorem naczelnym dziennika lub czasopisma mo
ż
e by
ć
osoba, która ma pełn
ą
zdolno
ść
do czynno
ś
ci
prawnych, posiada obywatelstwo polskie i nie jest pozbawiona praw publicznych.
3. Redaktorem naczelnym dziennika lub czasopisma nie mo
ż
e by
ć
osoba skazana za zbrodnie przeciwko
podstawowym interesom politycznym i gospodarczym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, je
ż
eli nie upłyn
ą
ł okres 10
lat od zako
ń
czenia odbywania kary, oraz osoba skazana za wyst
ę
pki tego samego rodzaju, je
ż
eli nie upłyn
ą
ł okres 3
lat od zako
ń
czenia odbywania kary, osoba skazana za przest
ę
pstwo popełnione z niskich pobudek, a tak
ż
e osoba,
która co najmniej trzykrotnie była karana za przest
ę
pstwa okre
ś
lone w ustawie - Prawo prasowe. Organ rejestracyjny
w uzgodnieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych mo
ż
e zwolni
ć
redaktora naczelnego od wymogu posiadania
obywatelstwa polskiego.
4. Redaktor naczelny odpowiada za tre
ść
przygotowywanych przez redakcj
ę
materiałów prasowych oraz za
sprawy redakcyjne i finansowe redakcji w granicach okre
ś
lonych w statucie lub wła
ś
ciwych przepisach. Jest równie
ż
obowi
ą
zany do dbania o poprawno
ść
j
ę
zyka materiałów prasowych oraz przeciwdziałania jego wulgaryzacji.
4a. W wypadku gdy redaktor naczelny uzyskuje immunitet procesowy, obowi
ą
zany jest wskaza
ć
redaktora, który
ponosi odpowiedzialno
ść
okre
ś
lon
ą
w art. 49a.
5. Redaktora naczelnego powołuje i odwołuje wydawca, organ zało
ż
ycielski wydawnictwa lub inny wła
ś
ciwy
organ.
6. Przy redakcji działa kolegium redakcyjne, je
ż
eli statut redakcji lub wła
ś
ciwe przepisy tak stanowi
ą
.
7. Przy redakcji mo
ż
e te
ż
działa
ć
rada redakcyjna (programowa, naukowa), jako organ opiniodawczo-doradczy
redaktora naczelnego.
Art. 26. (skre
ś
lony).
Art. 27. 1. Na ka
ż
dym egzemplarzu druków periodycznych, serwisów agencyjnych oraz innych podobnych
druków prasowych nale
ż
y w widocznym i zwyczajowo przyj
ę
tym miejscu poda
ć
:
1) nazw
ę
i adres wydawcy lub innego wła
ś
ciwego organu,
2) adres redakcji oraz imi
ę
i nazwisko redaktora naczelnego,
3) miejsce i dat
ę
wydania,
4) nazw
ę
zakładu wykonuj
ą
cego dany druk prasowy,
5) (skre
ś
lony),
6) mi
ę
dzynarodowy znak informacyjny,
7) bie
żą
c
ą
numeracj
ę
.
2. Przepis ust. 1 stosuje si
ę
odpowiednio do nagra
ń
radiowych i telewizyjnych oraz kronik filmowych.
Art. 28-30. (skre
ś
lone).
Rozdział 5
Sprostowania i odpowiedzi.
Art. 31. Na wniosek zainteresowanej osoby fizycznej, prawnej lub innej jednostki organizacyjnej redaktor
naczelny redakcji wła
ś
ciwego dziennika lub czasopisma jest obowi
ą
zany opublikowa
ć
bezpłatnie:
1) rzeczowe i odnosz
ą
ce si
ę
do faktów sprostowanie wiadomo
ś
ci nieprawdziwej lub nie
ś
cisłej,
2) rzeczow
ą
odpowied
ź
na stwierdzenie zagra
ż
aj
ą
ce dobrom osobistym.
Art. 32. 1. Sprostowanie lub odpowied
ź
nale
ż
y opublikowa
ć
w:
1) dzienniku - w ci
ą
gu 7 dni od dnia otrzymania sprostowania lub odpowiedzi,
2) czasopi
ś
mie - w najbli
ż
szym lub jednym z dwóch nast
ę
puj
ą
cych po nim przygotowywanych do druku numerów,
3) innym ni
ż
dziennik przekazie za pomoc
ą
d
ź
wi
ę
ku oraz d
ź
wi
ę
ku i obrazu - w najbli
ż
szym analogicznym
przekazie, nie pó
ź
niej jednak ni
ż
w ci
ą
gu 14 dni od dnia otrzymania sprostowania lub odpowiedzi.
2. Sprostowanie lub odpowied
ź
dotycz
ą
ce wiadomo
ś
ci lub stwierdzenia zamieszczonych w kronice filmowej
nale
ż
y opublikowa
ć
, na koszt wydawcy kroniki filmowej, w ci
ą
gu miesi
ą
ca, w dzienniku o zasi
ę
gu ogólnokrajowym;
informacja o tym powinna by
ć
podana w najbli
ż
szej kronice filmowej.
3. Sprostowanie lub odpowied
ź
nale
ż
y dodatkowo opublikowa
ć
w odpowiednim dzienniku, w ci
ą
gu miesi
ą
ca, na
wniosek zainteresowanej osoby, na koszt wydawcy, gdy mo
ż
liwy termin opublikowania sprostowania lub odpowiedzi
przekracza 6 miesi
ę
cy.
4. Terminy, o których mowa w ust. 1-3, nie maj
ą
zastosowania, je
ż
eli strony na pi
ś
mie umówiły si
ę
inaczej.
5. Sprostowanie w drukach periodycznych powinno by
ć
opublikowane lub przynajmniej zasygnalizowane w tym
samym dziale równorz
ę
dn
ą
czcionk
ą
oraz pod widocznym tytułem; w pozostałych publikacjach powinno by
ć
nadane
w zbli
ż
onym czasie i w analogicznym programie.
6. W tek
ś
cie nadesłanego sprostowania lub odpowiedzi nie wolno bez zgody wnioskodawcy dokona
ć
skrótów
ani innych zmian, które by osłabiały jego znaczenie lub zniekształcały intencj
ę
autora sprostowania; tekst
sprostowania nie mo
ż
e by
ć
komentowany w tym samym numerze lub audycji; nie odnosi si
ę
to do odpowiedzi; nie
wyklucza to jednak prostej zapowiedzi polemiki lub wyja
ś
nie
ń
.
7. Tekst sprostowania lub odpowiedzi nie mo
ż
e by
ć
dłu
ż
szy od dwukrotnej obj
ę
to
ś
ci fragmentu materiału
prasowego, którego dotyczy; redaktor naczelny nie mo
ż
e wymaga
ć
, aby sprostowanie lub odpowied
ź
były krótsze ni
ż
pół strony znormalizowanego maszynopisu.
8. Ograniczenia, o których mowa w ust. 7, nie dotycz
ą
sprostowania lub odpowiedzi pochodz
ą
cych od
naczelnych i centralnych organów pa
ń
stwowych, w tym pochodz
ą
cych od naczelnych i centralnych organów
administracji pa
ń
stwowej, je
ż
eli zostały nadesłane przez rzecznika prasowego rz
ą
du.
Art. 33. 1. Redaktor naczelny odmówi opublikowania sprostowania lub odpowiedzi, je
ż
eli:
1) nie odpowiadaj
ą
wymaganiom okre
ś
lonym w art. 31,
2) zawieraj
ą
tre
ść
karaln
ą
lub naruszaj
ą
dobra osób trzecich,
3) ich tre
ść
lub forma nie jest zgodna z zasadami współ
ż
ycia społecznego,
4) podwa
ż
aj
ą
fakty stwierdzone prawomocnym orzeczeniem.
2. Redaktor naczelny mo
ż
e odmówi
ć
opublikowania sprostowania lub odpowiedzi, je
ż
eli:
1) sprostowanie lub odpowied
ź
nie dotyczy tre
ś
ci zawartych w materiale prasowym,
2) sprostowanie lub odpowied
ź
jest wystosowana przez osob
ę
, której nie dotycz
ą
fakty przytoczone w
prostowanym materiale, chyba
ż
e sprostowania lub odpowiedzi, po
ś
mierci osoby bezpo
ś
rednio
zainteresowanej, dokonuje osoba zainteresowana w zwi
ą
zku ze stosunkiem słu
ż
bowym, wspóln
ą
prac
ą
lub
działalno
ś
ci
ą
albo w zwi
ą
zku z wi
ę
zami pokrewie
ń
stwa lub powinowactwa,
3) sprostowanie odnosi si
ę
do wiadomo
ś
ci poprzednio sprostowanej,
4) sprostowanie lub odpowied
ź
została nadesłana po upływie miesi
ą
ca od dnia opublikowania materiału
prasowego, chyba
ż
e zainteresowana osoba nie mogła zapozna
ć
si
ę
wcze
ś
niej z tre
ś
ci
ą
publikacji, nie pó
ź
niej
jednak ni
ż
w ci
ą
gu 3 miesi
ę
cy od dnia opublikowania materiału prasowego,
5) sprostowanie lub odpowied
ź
nie jest zgodna z wymaganiami okre
ś
lonymi w art. 32 ust. 7 lub nie została
podpisana w sposób umo
ż
liwiaj
ą
cy redakcji identyfikacj
ę
autora.
3. Odmawiaj
ą
c opublikowania sprostowania lub odpowiedzi redaktor naczelny jest obowi
ą
zany przekaza
ć
niezwłocznie wnioskodawcy pisemne zawiadomienie o odmowie i jej przyczynach. Je
ż
eli odmowa nast
ą
piła z
przyczyn wymienionych w ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1-3, nale
ż
y wskaza
ć
fragmenty, które nie nadaj
ą
si
ę
do publikacji; do
poprawionego w ten sposób sprostowania lub odpowiedzi termin okre
ś
lony w ust. 2 pkt 4 biegnie na nowo od dnia
dor
ę
czenia zawiadomienia o odmowie i jej przyczynach. Redakcja nie mo
ż
e odmówi
ć
zamieszczenia sprostowania
lub odpowiedzi, je
ż
eli zastosowano si
ę
do jej wskaza
ń
.
4. Je
ż
eli zasadne sprostowanie nadesłane przez osob
ę
zainteresowan
ą
nie mo
ż
e by
ć
opublikowane z przyczyn
okre
ś
lonych w ust. 1 i 2, redaktor naczelny, za zgod
ą
tej osoby, mo
ż
e zamie
ś
ci
ć
własne wyja
ś
nienie czyni
ą
ce zado
ść
funkcji sprostowania.
5. Sprostowanie lub odpowied
ź
mog
ą
by
ć
podpisane pseudonimem, gdy podstaw
ą
sprostowania lub odpowiedzi
jest zagro
ż
enie dobra zwi
ą
zanego z pseudonimem; nazwisko podaje si
ę
wtedy tylko do wiadomo
ś
ci redakcji.
Rozdział 6
Komunikaty i ogłoszenia.
Art. 34. 1. Redaktor naczelny jest obowi
ą
zany opublikowa
ć
nieodpłatnie, w miejscu i w czasie wła
ś
ciwym ze
wzgl
ę
du na tematyk
ę
i na charakter publikacji, komunikat urz
ę
dowy pochodz
ą
cy od naczelnych i centralnych organów
pa
ń
stwowych, w tym pochodz
ą
cy od naczelnych i centralnych organów administracji pa
ń
stwowej, je
ż
eli został
nadesłany przez rzecznika prasowego rz
ą
du ze wskazaniem,
ż
e publikacja jest obowi
ą
zkowa.
2. Obowi
ą
zek okre
ś
lony w ust. 1 dotyczy równie
ż
wydanych na podstawie ustaw obwieszcze
ń
, uchwał lub
zarz
ą
dze
ń
pochodz
ą
cych od terenowych organów władzy i administracji pa
ń
stwowej stopnia wojewódzkiego,
nadesłanych w formie zwi
ę
złych komunikatów przez wła
ś
ciwego przewodnicz
ą
cego wojewódzkiej rady narodowej lub
wojewod
ę
w celu ogłoszenia w dzienniku lub odpowiednim czasopi
ś
mie na terenie jego działania.
3. Komunikaty, o których mowa w ust. 1 i 2, nale
ż
y opublikowa
ć
, w uzgodnionym terminie, bez dokonywania
zmian, zamieszczania uwag i zaprzecze
ń
, a w razie braku uzgodnienia terminu - w najbli
ż
szym przygotowywanym
wydaniu.
Art. 35. 1. Redaktor naczelny dziennika jest obowi
ą
zany opublikowa
ć
odpłatnie we wskazanym lub
uzgodnionym terminie:
1) prawomocny wyrok s
ą
du lub inne orzeczenie zawieraj
ą
ce klauzul
ę
o opublikowaniu,
2) ogłoszenie s
ą
du lub innego organu pa
ń
stwowego.
2. Redaktor naczelny dziennika jest obowi
ą
zany opublikowa
ć
nieodpłatnie, we wskazanym lub uzgodnionym
terminie, list go
ń
czy.
Art. 36. 1. Prasa mo
ż
e zamieszcza
ć
odpłatne ogłoszenia i reklamy.
2. Ogłoszenia i reklamy nie mog
ą
by
ć
sprzeczne z prawem lub zasadami współ
ż
ycia społecznego.
3. Ogłoszenia i reklamy musz
ą
by
ć
oznaczone w sposób nie budz
ą
cy w
ą
tpliwo
ś
ci, i
ż
nie stanowi
ą
one materiału
redakcyjnego.
4. Wydawca i redaktor maj
ą
prawo odmówi
ć
zamieszczenia ogłoszenia i reklamy, je
ż
eli ich tre
ść
lub forma jest
sprzeczna z lini
ą
programow
ą
b
ą
d
ź
charakterem publikacji.
5. Na
żą
danie organów upowa
ż
nionych do tego na podstawie odr
ę
bnych przepisów wydawca lub redaktor s
ą
obowi
ą
zani do ujawniania posiadanych nazw i adresów przedsi
ę
biorców lub osób fizycznych, zamieszczaj
ą
cych
odpłatne ogłoszenia lub reklamy w sprawach działalno
ś
ci gospodarczej. W tym wypadku art. 15 ust. 1 i 2 nie stosuje
si
ę
.
Rozdział 7
Odpowiedzialno
ść
prawna.
Art. 37. Do odpowiedzialno
ś
ci za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego
stosuje si
ę
zasady ogólne, chyba
ż
e ustawa stanowi inaczej.
orzeczenia s
ą
dów
Art. 37a. W razie skazania za przest
ę
pstwo popełnione przez opublikowanie materiału prasowego, s
ą
d mo
ż
e
orzec jako kar
ę
dodatkow
ą
przepadek materiału prasowego.
Art. 37b. S
ą
d przekazuje wła
ś
ciwemu organowi rejestracyjnemu zawiadomienie o wyroku skazuj
ą
cym za
przest
ę
pstwa, o których mowa w niniejszym rozdziale, niezwłocznie po uprawomocnieniu.
Art. 38. 1. Odpowiedzialno
ść
cywiln
ą
za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego
ponosz
ą
autor, redaktor lub inna osoba, którzy spowodowali opublikowanie tego materiału; nie wył
ą
cza to
odpowiedzialno
ś
ci wydawcy. W zakresie odpowiedzialno
ś
ci maj
ą
tkowej odpowiedzialno
ść
tych osób jest solidarna.
2. Przepis ust. 1 stosuje si
ę
odpowiednio do odpowiedzialno
ś
ci cywilnej za naruszenie prawa spowodowane
ujawnieniem materiału prasowego przed jego publikacj
ą
.
Art. 39. 1. Osoba zainteresowana mo
ż
e dochodzi
ć
roszczenia o opublikowanie sprostowania lub odpowiedzi,
je
ż
eli redaktor naczelny odmówił opublikowania sprostowania lub odpowiedzi albo s
ą
one niewystarczaj
ą
ce b
ą
d
ź
nie
ukazały si
ę
w terminie okre
ś
lonym w art. 32 ust. 1-4.
2. Roszcze
ń
, o których mowa w ust. 1, nie mo
ż
na dochodzi
ć
po upływie roku od dnia opublikowania materiału
prasowego.
Art. 40. (skre
ś
lony).
Art. 41. Publikowanie zgodnych z prawd
ą
i rzetelnych sprawozda
ń
z jawnych posiedze
ń
Sejmu i rad
narodowych oraz ich organów, a tak
ż
e publikowanie rzetelnych, zgodnych z zasadami współ
ż
ycia społecznego
ujemnych ocen dzieł naukowych lub artystycznych albo innej działalno
ś
ci twórczej, zawodowej lub publicznej słu
ż
y
realizacji zada
ń
okre
ś
lonych w art. 1 i pozostaje pod ochron
ą
prawa; przepis ten stosuje si
ę
odpowiednio do satyry i
karykatury.
Art. 42. 1. Redaktor nie ponosi odpowiedzialno
ś
ci za tre
ść
publikacji nadesłanych przez Polsk
ą
Agencj
ę
Prasow
ą
oraz za tre
ść
komunikatów urz
ę
dowych, o których mowa w art. 34, jak równie
ż
za tre
ść
orzecze
ń
i ogłosze
ń
,
o których mowa w art. 35.
2. Wydawca i redaktor nie ponosi odpowiedzialno
ś
ci za tre
ść
ogłosze
ń
i reklam opublikowanych zgodnie z art.
36.
Art. 43. Kto u
ż
ywa przemocy lub gro
ź
by bezprawnej w celu zmuszenia dziennikarza do opublikowania lub
zaniechania opublikowania materiału prasowego albo do podj
ę
cia lub zaniechania interwencji prasowej
- podlega karze pozbawienia wolno
ś
ci do lat 3.
Art. 44. 1. Kto utrudnia lub tłumi krytyk
ę
prasow
ą
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno
ś
ci.
2. Tej samej karze podlega, kto nadu
ż
ywaj
ą
c swego stanowiska lub funkcji działa na szkod
ę
innej osoby z
powodu krytyki prasowej, opublikowanej w społecznie uzasadnionym interesie.
Art. 45. Kto wydaje dziennik lub czasopismo bez rejestracji albo zawieszone
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno
ś
ci.
Art. 46. 1. Kto wbrew obowi
ą
zkowi wynikaj
ą
cemu z ustawy uchyla si
ę
od opublikowania sprostowania lub
odpowiedzi, o których mowa w art. 31, albo publikuje takie sprostowanie lub odpowied
ź
wbrew warunkom okre
ś
lonym
w ustawie
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno
ś
ci.
2. Je
ż
eli pokrzywdzonym jest osoba fizyczna,
ś
ciganie odbywa si
ę
z oskar
ż
enia prywatnego.
Art. 47. Kto wbrew obowi
ą
zkowi wynikaj
ą
cemu z art. 34 i 35 uchyla si
ę
od opublikowania komunikatu
urz
ę
dowego, ogłoszenia s
ą
du lub innego organu pa
ń
stwowego, jak równie
ż
listu go
ń
czego
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno
ś
ci.
Art. 48. Kto rozpowszechnia materiał prasowy obj
ę
ty przepadkiem lub pras
ę
zabezpieczon
ą
jako dowód
rzeczowy
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno
ś
ci.
Art. 49. Kto narusza przepisy art. 3, 11 ust. 2, art. 14, 15 ust. 2 i art. 27
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno
ś
ci.
Art. 49a. Redaktor, który nieumy
ś
lnie dopu
ś
cił do opublikowania materiału prasowego zawieraj
ą
cego znamiona
przest
ę
pstwa, o którym mowa w art. 37a
- podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolno
ś
ci.
Rozdział 8
Post
ę
powanie w sprawach prasowych.
Art. 50. Post
ę
powanie w sprawach wynikaj
ą
cych z niniejszej ustawy prowadzi si
ę
na zasadach okre
ś
lonych w
odr
ę
bnych przepisach, chyba
ż
e ustawa stanowi inaczej.
Art. 51. (skre
ś
lony).
Art. 52. Roszczenia o opublikowanie sprostowania lub odpowiedzi, o których mowa w art. 39, podlegaj
ą
rozpoznaniu przez s
ą
d.
Art. 53. 1. Sprawy o przest
ę
pstwa okre
ś
lone w art. 43 i 44 podlegaj
ą
rozpoznaniu przez s
ą
d wojewódzki, a
okre
ś
lone w art. 45-49a oraz o przest
ę
pstwa popełnione w prasie - przez s
ą
d rejonowy.
2. Minister Sprawiedliwo
ś
ci, w drodze rozporz
ą
dzenia, mo
ż
e wyznaczy
ć
s
ą
dy rejonowe wła
ś
ciwe do
rozpoznawania spraw o przest
ę
pstwa, o których mowa w art. 45-49a, oraz o przest
ę
pstwa popełnione w prasie - na
obszarze wła
ś
ciwo
ś
ci danego s
ą
du wojewódzkiego.
3. W sprawach o przest
ę
pstwa popełnione przez opublikowanie materiału prasowego lub przest
ę
pstwa
okre
ś
lone w niniejszej ustawie wła
ś
ciwo
ść
miejscow
ą
s
ą
du ustala si
ę
według siedziby redakcji, a nast
ę
pnie
wydawnictwa, a gdy ta siedziba nie jest znana lub znajduje si
ę
za granic
ą
- według miejsca ujawnienia lub
rozpowszechniania materiału prasowego. Je
ż
eli w tej samej sprawie wszcz
ę
to post
ę
powanie w kilku s
ą
dach,
wła
ś
ciwy jest ten s
ą
d, w którym najpierw wszcz
ę
to post
ę
powanie.
Art. 54. W razie odmowy wszcz
ę
cia post
ę
powania karnego przeciwko dziennikarzowi o przest
ę
pstwo okre
ś
lone
w ustawie oraz o przest
ę
pstwo popełnione w prasie lub inny czyn zwi
ą
zany z wykonywaniem zawodu
dziennikarskiego albo umorzenia takiego post
ę
powania, s
ą
d lub prokurator mo
ż
e przekaza
ć
spraw
ę
do rozpoznania
jedynie wła
ś
ciwemu s
ą
dowi dziennikarskiemu.
Art. 54a. W razie uniewinnienia lub umorzenia post
ę
powania z powodu braku w czynie popełnionym znamion
czynu zabronionego, przysługuje od Skarbu Pa
ń
stwa odszkodowanie w wysoko
ś
ci rzeczywi
ś
cie poniesionych strat.
Art. 54b. Przepisy o odpowiedzialno
ś
ci prawnej i post
ę
powaniu w sprawach prasowych stosuje si
ę
odpowiednio
do narusze
ń
prawa zwi
ą
zanych z przekazywaniem my
ś
li ludzkiej za pomoc
ą
innych ni
ż
prasa
ś
rodków
przeznaczonych do rozpowszechniania, niezale
ż
nie od techniki przekazu, w szczególno
ś
ci publikacji
nieperiodycznych oraz innych wytworów druku, wizji i fonii.
Rozdział 9
Zmiany w przepisach obowi
ą
zuj
ą
cych oraz przepisy przej
ś
ciowe i ko
ń
cowe.
Art. 55. W ustawie z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła (Dz. U. z 1983 r. Nr 7, poz.
40) w rozdziale 1 po art. 3 dodaje si
ę
art. 3
1
w brzmieniu:
"Art. 3
1
.
Sprawy wydawania zezwole
ń
na wykonywanie rzemiosła w zakresie małej poligrafii dla celów
handlowych i reklamowych oraz rejestrowania i kontroli zakładów usługowych i znajduj
ą
cych si
ę
w
nich urz
ą
dze
ń
okre
ś
laj
ą
przepisy Prawa prasowego; w pozostałym zakresie do działalno
ś
ci tych
zakładów stosuje si
ę
przepisy niniejszej ustawy."
Art. 56. W ustawie z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalno
ś
ci
przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej (Dz. U. z 1983 r. Nr 43, poz. 193) wprowadza si
ę
nast
ę
puj
ą
ce zmiany:
1) w art. 3:
a) w ust. 4 wyrazy "sztuki, przedsi
ę
biorstw fonografii i poligrafii" zast
ę
puje si
ę
wyrazami "sztuki i przedsi
ę
biorstw
fonografii",
b) dodaje si
ę
ust. 6 w brzmieniu:
"6. Sprawy wydawania uprawnie
ń
do prowadzenia działalno
ś
ci w zakresie poligrafii oraz rejestrowania i
kontroli przedsi
ę
biorstw i urz
ą
dze
ń
poligraficznych okre
ś
laj
ą
przepisy Prawa prasowego; w pozostałym
zakresie do działalno
ś
ci tych przedsi
ę
biorstw stosuje si
ę
przepisy niniejszej ustawy.",
2) w art. 4 w ust. 1 w pkt 3 wyrazy " i poligrafii" skre
ś
la si
ę
.
Art. 57. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk (Dz. U. Nr 20, poz. 99 i z 1983 r. Nr 44,
poz. 204) wprowadza si
ę
nast
ę
puj
ą
ce zmiany:
1) w art. 2 skre
ś
la si
ę
pkt 7;
2) w art. 3 dodaje si
ę
ust. 3 i 4 w brzmieniu:
"3. Do wła
ś
ciwo
ś
ci Głównego Urz
ę
du nale
żą
tak
ż
e sprawy udzielania i cofania zezwole
ń
na prowadzenie
prasowej działalno
ś
ci wydawniczej lub nakładczej oraz na wydawanie dzienników i czasopism w zakresie i
na zasadach okre
ś
lonych w Prawie prasowym.
4. W sprawach, o których mowa w ust. 3, Główny Urz
ą
d współdziała z Narodow
ą
Rad
ą
Kultury, Rad
ą
Prasow
ą
, Polsk
ą
Akademi
ą
Nauk, wła
ś
ciwymi ministrami, kierownikami urz
ę
dów centralnych, z centralnymi
organami organizacji politycznych, zwi
ą
zków zawodowych, organizacji spółdzielczych, samorz
ą
dowych i
innych organizacji społecznych oraz ko
ś
ciołów i innych zwi
ą
zków wyznaniowych.";
3) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Sprawy zastrze
ż
one w przepisach szczególnych do wła
ś
ciwo
ś
ci Głównego Urz
ę
du Kontroli Publikacji i
Widowisk i jego organów terenowych przechodz
ą
odpowiednio do wła
ś
ciwo
ś
ci Głównego Urz
ę
du oraz
okr
ę
gowych urz
ę
dów.";
4) w art. 23 ko
ń
cowe wyrazy "z wyj
ą
tkiem przepisów dotycz
ą
cych udzielania zezwole
ń
na wydawanie czasopism,
jak równie
ż
rejestracji i kontroli zakładów poligraficznych, zakładów wytwarzaj
ą
cych piecz
ą
tki, zakładów
wytwarzaj
ą
cych publikacje i ilustracje sposobem
ś
wiatłoczułym oraz aparatów do powielania" skre
ś
la si
ę
.
Art. 58. 1. Post
ę
powanie w sprawach wynikaj
ą
cych z niniejszej ustawy, z zastrze
ż
eniem ust. 2, wszcz
ę
te przed
dniem wej
ś
cia w
ż
ycie ustawy i do tego czasu nie zako
ń
czone, toczy si
ę
do zako
ń
czenia w danej instancji według
przepisów dotychczasowych.
2. Sprawy dotycz
ą
ce wydawania zezwole
ń
na prowadzenie działalno
ś
ci usługowej w zakresie małej poligrafii, w
których post
ę
powanie wszcz
ę
te przed dniem wej
ś
cia w
ż
ycie niniejszej ustawy nie zostało do tego czasu zako
ń
czone,
podlegaj
ą
przekazaniu do dalszego post
ę
powania organowi wła
ś
ciwemu w my
ś
l tej ustawy; post
ę
powanie toczy si
ę
z
uwzgl
ę
dnieniem jej przepisów.
3. (skre
ś
lony).
Art. 59. 1. Działaj
ą
cy w dniu wej
ś
cia w
ż
ycie ustawy wydawcy dzienników i czasopism zachowuj
ą
dotychczasowe uprawnienia, je
ż
eli w terminie 6 miesi
ę
cy od dnia jej wej
ś
cia w
ż
ycie o
ś
wiadcz
ą
w Głównym Urz
ę
dzie
Kontroli Publikacji i Widowisk gotowo
ść
prowadzenia tej działalno
ś
ci oraz wska
żą
dane okre
ś
lone w art. 19 ust. 3.
2. Przepis ust. 1 stosuje si
ę
odpowiednio do zezwole
ń
na wydawanie okre
ś
lonego dziennika lub czasopisma, z
tym
ż
e wskazanie dotyczy danych okre
ś
lonych w art. 20 ust. 2.
3. Wydane do dnia wej
ś
cia w
ż
ycie ustawy zezwolenia na prowadzenie działalno
ś
ci poligraficznej oraz
usługowej w zakresie małej poligrafii zachowuj
ą
wa
ż
no
ść
, je
ż
eli w terminie 6 miesi
ę
cy od dnia jej wej
ś
cia w
ż
ycie
osoby prowadz
ą
ce tak
ą
działalno
ść
o
ś
wiadcz
ą
Ministrowi Kultury i Sztuki gotowo
ść
prowadzenia tej działalno
ś
ci oraz
wska
żą
dane okre
ś
lone w przepisach wydanych na podstawie art. 30 ust. 6.
Art. 60. Z dniem wej
ś
cia w
ż
ycie ustawy trac
ą
moc wszelkie przepisy dotycz
ą
ce przedmiotów w niej
unormowanych, a w szczególno
ś
ci traci moc dekret Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 listopada 1938 r. - Prawo
prasowe (Dz. U. Nr 89 poz. 608).
Art. 61. Ustawa wchodzi w
ż
ycie z dniem 1 lipca 1984 r.