Tekst pobrano z

http://e-wangelizacja.waw.net.pl

Jest to przedruk z Katolickiego Dwumiesięcznika Społecznej Krucjaty Miłości „Miłujcie się!” nr 5-8/2001
[za zgodą redaktora naczelnego w celach ewangelizacyjnych]

1

Czy Rock jest szkodliwy?!?

Nazywam się Tomasz Budzyński, mam 39 lat, żonę i dwoje dzieci. Od prawie 17 lat uprawiam
zawód muzyka rockowego, śpiewając w zespołach Armia i 2Tm2,3. Do napisania tych słów
skłoniła mnie lektura świadectwa w ostatnim „Miłujcie się" oraz nadesłanych do Redakcji listów
o muzyce rockowej i jej szkodliwości.

Czy ktoś chce czy nie, muzyka rockowa jest dziś muzyką młodzieży i... starców. Megagwiazdy
rocka sprzed 40 lat, tacy na przykład muzycy Rolling Stones mają dziś pod sześćdziesiątkę, trudno
więc mówić o rocku, że jest muzyką głupiej i rozwydrzonej młodzieży. Rock dzieli się na mnóstwo
gatunków i stylów, jest stylistycznie niejednorodny i, w zależności od aktualnej mody i światowych
trendów, jedni wykonawcy są bardziej popularni (tzn. lansowani przez światowe media, takie jak
np. MTV), inni mniej. Czy rock jest szkodliwy, czy ma zły wpływ na młodzież? Moim zdaniem
trzeba by się zastanowić, czy może nie tylko rock, ale cała współczesna kultura jest szkodliwa?

Sama muzyka jest tylko formą, która wypełniona odpowiednim układem słów - niesie treść, staje
się piosenką. Zapytajmy najpierw, czy sama muzyka może być zła?

To oczywiste, że tzw. łagodna muzyka uspokaja, a gwałtowna, dynamiczna zmusza do tańca,
wprowadza w trans, w uniesienie itd. To jest jasne. Ale czy symfonie Beethovena, muzyka
Wagnera, Strawińskiego, Bartoka, to spokojna muzyka? Nie mogę się zgodzić z tym, że rock jest
zły, bo jest głośny i dynamiczny. V Symfonia Beethovena albo Święto wiosny Strawińskiego są
równie głośne, równie dynamiczne. Większość współczesnych utworów rockowych to piosenki,
które niosą w sobie pewne przesłanie. Mamy tu olbrzymią rozpiętość tematyczną: od piosenek
o Bogu, miłości do buntu, polityki, szatana i zła. Może i są gdzieś jakieś tajemnicze przesłania
(ja tego nie wiem) na płytach Led Zeppelin, teksty, których odczytanie możliwe jest tylko wtedy,
gdy puści się płytę od tyłu, ale kto słucha płyt w ten sposób? Kto słucha płyt od tyłu, jeżeli obok, na
półce w większości sklepów, znajdziemy płyty zespołów Marilyn Manson, Decide czy Behemoth,
wprost nawołujące do przemocy, narkotyków, o wulgarnym seksie już nie wspomnę, i których
satanizm jest ewidentny, a muzycy tych zespołów wcale się z nim nie kryją.

Musimy

przetrzeć

wreszcie

oczy

i

zdać

sobie

sprawę

z

tego,

że

żyjemy

w okresie wielkich przemian kulturowych, w świecie, który jest anty chrześcijański, a kultura
lansowana przez „wszechpanujące" media jest – jak mówi Jan Paweł II - kulturą śmierci.

Wybitny twórca rockowy, Nick Cave, powiedział ostatnio w wywiadzie, że Marilyn Manson jest
bardziej niebezpieczny, niż Britney Spears. Mówię akurat o Mansonie, bo niedawno odbył się
w Polsce koncert tego zespołu. Z tej okazji otrzymałem wiele telefonów z różnych gazet, radia
i telewizji z pytaniem, czy należałoby zakazać w Polsce jego występów. Odpowiadałem, że już
samo postawienie takiego pytania jest bez sensu, no bo jak tu zakazywać koncertu, skoro płytę
Mansona można sobie kupić w każdym sklepie na rogu ulicy, a teledyski tego zespołu „lecą"
w telewizji. Wprowadzić cenzurę? Owszem można, ale to niczego nie zmieni.

Tu chodzi o coś więcej, chodzi o wybór. Wybór między dobrem a ziem.

Ale co zrobić, kiedy nasze dzieci zdają się nie wiedzieć, gdzie jest dobro,
a gdzie zło? Dla mnie w tym tkwi problem, a nie w tym, że jakiś zespół śpiewa
o szatanie. Problemem jest to, dlaczego dziecko sięga po taką muzykę, dlaczego siedzi godzinami
przed telewizorem albo komputerem, wyszukując w internecie stron porno?

Wszystko zaczyna się w rodzinie. Czy współcześnie rodzicom naprawdę zależy na dzieciach?
Czy interesujecie się nimi – czy wiecie, czego słuchają, co oglądają, co czytają? Czy z nimi

Tekst pobrano z

http://e-wangelizacja.waw.net.pl

Jest to przedruk z Katolickiego Dwumiesięcznika Społecznej Krucjaty Miłości „Miłujcie się!” nr 5-8/2001
[za zgodą redaktora naczelnego w celach ewangelizacyjnych]

2

rozmawiacie? W ilu rodzinach można dziś usłyszeć codzienną wspólną modlitwę, modlitwę do
Ducha Świętego, o dar rozeznania dobra i zła?

To, że wasze dzieci słuchają jawnie satanistycznych zespołów i oglądają internet od najgorszych
stron, nie oznacza jeszcze, że są zdegenerowane i złe, ale że żyją w duchowej ciemności. No, bo co
ma oświecać ich życie - telewizor (pomyliliście go z Pismem Świętym!)?

Dlaczego sięgają po takie płyty? Bo nie ma prawdziwej katechezy chrześcijańskiej, bo
chrześcijaństwo w większości rodzin europejskich jest w zaniku, albo nawet wcale tu nie
zaistniało. Mówię o rodzinie, bo to właśnie tu rodzi się wiara. To ojciec ma obowiązek
przekazać wiarę swoim dzieciom.

Gdzie podziali się ci ojcowie? Jeżeli w domu dziecko nie doświadcza miłości, nie widzi, że rodzice
się kochają, to jak ma uwierzyć, że istnieje jakiś Bóg, Bóg, który jest miłością? Jak ono ma
uwierzyć w miłość, której nigdy nie poznało? Co wasze dziecko słyszy na co dzień? Synu, ucz się,
studiuj, poznawaj języki, bo trzeba odnieść sukces, zarobić pieniądze, to jest najważniejsze -
pieniądze! Co jeszcze słyszy? Ciągłą krytykę i potępianie wszystkiego, z Kościołem włącznie.
Czego się dziwicie, że wasze dzieci kontestują waszą drobnomieszczańską postawę, tę waszą
religijność, naskórkową, polegającą tylko na wypełnianiu rytmu świąt, religijność, będącą swoistą
schizofrenią, bo Kościół sobie, a życie sobie?

Dzieci patrzą na swoich rodziców i nie widzą znaków wiary: miłości i jedności.

Jak mają uwierzyć w słowa księdza na lekcji religii, które przemieniają się w farsę? Ksiądz jest
bezradny, bo do Chrystusa nie można nikogo przekonać, Chrystusa trzeba doświadczyć. Gdzie?
Najpierw w rodzinnym domu. Czy On tam jest? Czy w waszym domu, matka, ojciec, dziecko, brat,
siostra jest z Chrystusem? Odpowiedzcie sobie sami.
Dzieci szukają w muzyce rockowej chociaż namiastki religijności, tajemnicy, namiastki Boga.
Naiwność charakterystyczna dla tego wieku sprawia, że tego, czego nie otrzymują od ojca,
szukają na ślepo u idoli.

Gwiazdy show biznesu stają się autorytetami waszych dzieci! Mają zastąpić was - rodziców, mają
nadać życiu młodego człowieka jakiś kierunek, sens. Czyżbyście chcieli, aby was w tym wyręczyli?
Tym bardziej, że tacy idole nie dają życia, idole je niszczą.

Ktoś, kto wzrasta w miłości, kto jej doświadcza, nie da się nabrać na brednie wyśpiewywane przez
Marilyn Manson czy Decide. Ktoś, kto ma wiarę, widzi, że ona jest możliwa, bo u siebie w domu
ma dowód, że Bóg jest, bo widzi miłość swoich rodziców i wie, że jest kochany. Komuś takiemu
nie zaszkodzi ani Vader, ani Eminem. Ktoś taki w ogóle nie sięgnie po płyty takich zespołów, bo
wie, że wyśpiewują kłamstwa.

Jeszcze raz zwracam uwagę, że tu nie chodzi o słowa, słowa, słowa, o lekcje religii - bo rodzice
wysyłali przecież dziecko na szkolną katechezę – ale o doświadczanie miłości! Codzienne,
powszednie doświadczanie, że miłość zwycięża śmierć, że cierpienie ma głęboki sens.
Tej wiedzy, wypływającej właśnie z doświadczania miłości, nie może człowiekowi zabrać
nawet najbardziej przekonujący satanistyczny zespół.

Tymczasem współczesna kultura mówi codziennie, że życie, w którym jest cierpienie nie zasługuje
na to, aby je przeżywać. W krajach dobrobytu, krajach o najwyższym standardzie życia istnieje
najwyższy wskaźnik samobójstw wśród młodzieży. Jak to? Mają wszystko! Są zdrowi, piękni,
wysportowani, bogaci, a nie widzą sensu, aby dalej żyć mając... naście lat! W krajach
skandynawskich, gdzie wzorowo odgórnie (czytaj: z pozycji państwa) rozwiązuje się problemy

Tekst pobrano z

http://e-wangelizacja.waw.net.pl

Jest to przedruk z Katolickiego Dwumiesięcznika Społecznej Krucjaty Miłości „Miłujcie się!” nr 5-8/2001
[za zgodą redaktora naczelnego w celach ewangelizacyjnych]

3

socjalne, istnieje największa w Europie scena muzyki black metal... Ale tam liczba praktykujących
chrześcijan wynosi ok. 1%.

Rodzice! Nawróćmy się! Marilyn Manson nie jest w stanie wyrządzić krzywdy komuś, kto jest
chrześcijaninem, ale człowieka, który nie zna Boga, może zabić! Nawróćmy się, bo nasze
dzieci czekają na naszą miłość, czekają, aby zobaczyć w nas Chrystusa! Nie ma piękniejszego
widoku dla dziecka, nie ma większego szczęścia, kiedy widzi, jak jego rodzice okazują sobie
miłość! Bóg kocha ciebie i chce mieszkać w twoim domu, razem z tobą i twoimi dziećmi.

A dlaczego masz nie interesować się, czego Twój syn słucha? Zależy Ci na nim? To powiedz mu,
że Soulfly jest lepsze niż Marilyn Manson, że Bad Brains jest lepsze niż Nausea – niech sam się
przekona. Naprawdę, aby się „wyżyć" twoje dziecko nie musi sięgać po satanistyczne granie, bo
2Tm2,3, Houk, Supertones, P.O.D., Jaffa Namuel, Boba Marleya i innych też można kupić
w sklepie! Odwagi!

Tomasz Budzyński