„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
Jerzy Giemza
Trasowanie blach i profili 721[02].Z1.01
Poradnik dla nauczyciela
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Recenzenci:
mgr inż. Bożena Kuligowska
mgr inż. Andrzej Zych
Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Jerzy Giemza
Konsultacja:
mgr inż. Bożena Kuligowska
Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 721[02].Z1.01.
„Trasowanie blach i profili”, zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu
monter kadłubów okrętowych.
Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
SPIS TREŚCI
1. Wprowadzenie
3
2. Wymagania wstępne
5
3. Cele kształcenia
6
4. Przykładowe scenariusze zajęć
7
5. Ćwiczenia
11
5.1. Charakterystyka stoczni produkcyjnej
11
5.1.1. Ćwiczenia
11
5.2. Proces technologiczny budowy kadłuba statku
13
5.2.1. Ćwiczenia
13
5.3. Zadania traserni
15
5.3.1. Ćwiczenia
15
5.4. Trasowanie blach i profili
17
5.4.1. Ćwiczenia
17
6. Ewaluacja osiągnięć ucznia
20
7. Literatura
35
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
1. WPROWADZENIE
Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela „Trasowanie blach i profili”, który będzie
pomocny w prowadzeniu zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie monter
kadłubów okrętowych 721[02].
W poradniku zamieszczono:
−
wymagania wstępne,
−
wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć,
−
przykładowe scenariusze zajęć,
−
propozycje ćwiczeń, które mają na celu wykształcenie u uczniów umiejętności
praktycznych,
−
ewaluację osiągnięć ucznia w postaci 2 testów wielokrotnego wyboru.
−
wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki.
Poradnik zawiera materiał nauczania składający się z 4 tematów, są to: Charakterystyka
stoczni produkcyjnej, Proces technologiczny budowy kadłuba statku, Zadania traserni,
Trasowanie blach i profili.
Treści zawarte w temacie „Charakterystyka stoczni produkcyjnej” pomogą uczniowi
zapoznać się z organizacją stoczni, jej usytuowaniem i zadaniami.
Treści zawarte w temacie „Proces technologiczny budowy kadłuba statku” pomogą
uczniowi zapoznać się z organizacją i metodami stosowanymi podczas budowy kadłuba statku.
Treści zawarte w temacie „Zadania traserni” pomogą uczniowi zrozumieć, jakimi
metodami znakuje się blachy i profile stosowane do budowy kadłuba statku.
Treści zawarte w temacie „Trasowanie blach i profili” pomogą uczniowi zapoznać się
z trasowaniem ręcznym stosowanym na różnych etapach budowy statku.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze
szczególnym uwzględnieniem:
−
dyskusji dydaktycznych,
−
pokazu z objaśnieniem,
−
pogadanki,
−
ćwiczeń.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej
pracy uczniów do pracy zespołowej.
W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel może
posłużyć się zamieszczonymi w rozdziale 6 testami.
W testach wielokrotnego wyboru zamieszczono:
−
plany testu w formie tabelarycznej,
−
punktację zadań,
−
propozycję norm wymagań,
−
instrukcję dla nauczyciela,
−
instrukcję dla ucznia,
−
karty odpowiedzi,
−
zestawy zadań testowych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Schemat układu jednostek modułowych
721[02].Z1
Technologia budowy kadłuba
okrętowego
721[02].Z1.02
Wykonywanie obróbki blach
i profili
721[02].Z1.03
Wykonywanie prefabrykacji sekcji
kadłuba
721[02].Z1.04
Montowanie kadłuba statku
721[02].Z1.05
Montowanie elementów
zbrojenia kadłuba
721[02].Z1.06
Przygotowanie statku i pochylni
do wodowania
721[02].Z1.01
Trasowanie blach i profili
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
2. WYMAGANIA WSTĘPNE
Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć.
−
korzystać z różnych źródeł informacji,
−
organizować stanowisko pracy,
−
rozróżniać rodzaje wymiarów liniowych,
−
określać wymiar tolerowany – obliczyć jego wymiary graniczne,
−
rozróżniać metody pomiarowe,
−
dobierać przyrządy pomiarowe do pomiaru elementów konstrukcji kadłuba w zależności
od kształtu oraz dokładności wykonania,
−
wykonywać pomiar elementów konstrukcji kadłuba,
−
dokonywać sprawdzenia elementów sekcji kadłuba za pomocą szablonu,
−
odczytywać rysunki konstrukcji kadłuba (złady wzdłużne i poprzeczne, rozwinięcia poszycia,
sekcji kadłuba, podział blokowy i sekcyjny),
−
wykonywać szkice wręgów,
−
wykonywać proste rysunki prefabrykacji podsekcji kadłuba,
−
odczytywać rysunki połączeń elementów kadłuba w różnym stopniu uproszczenia,
−
korzystać z norm i katalogów unifikacyjnych,
−
identyfikować symbolikę na rysunkach kadłubowych,
−
stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
3. CELE KSZTAŁCENIA
W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć.
−
scharakteryzować strukturę stoczni produkcyjnej,
−
określić zadania poszczególnych wydziałów stoczni,
−
scharakteryzować etapy procesu technologicznego budowy kadłuba statku,
−
określić zadania traserni,
−
porównać trasowanie klasyczne, optyczne i numeryczne,
−
rozróżnić znaki i symbole traserskie,
−
zastosować szablony,
−
wytrasować płaty proste z naniesieniem linii kontrolnych i bazowych,
−
wytrasować proste sekcje płaskie,
−
posłużyć się narzędziami traserskimi,
−
posłużyć się sprzętem pomiarowym w trakcie trasowania,
−
sprawdzić jakość wykonanej pracy,
−
skorzystać z dokumentacji technicznej,
−
zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy podczas trasowania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ
Scenariusz zajęć 1
Osoba prowadząca
………………………………….………….
Modułowy program nauczania: Monter kadłubów okrętowych 721[02]
Moduł:
Technologia wykonywania kadłuba okrętowego 721[02].Z1
Jednostka modułowa:
Trasowanie blach i profili 721[02].Z1.01
Temat: Określić i zdefiniować rodzaje trasowania.
Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozróżniania metod trasowania.
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
−
identyfikować rodzaje trasowania,
−
charakteryzować rodzaje trasowania.
Metody nauczania–uczenia się:
–
ćwiczenie praktyczne,
–
pogadanka
–
dyskusja.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
−
praca indywidualna.
Czas: 4 godziny dydaktyczne.
Środki dydaktyczne:
−
stanowisko komputerowe z dostępem do Internetu,
−
literatura podana w poradniku,
−
poradnik.
Przebieg zajęć:
1. Instruktaż wstępny:
−
sprawdzenie obecności,
−
sprawdzenie samopoczucia uczniów,
−
przedstawienie przebiegu zajęć,
−
podanie kryteriów ocen.
2. Instruktaż bieżący:
−
Praca z poradnikiem
−
nadzorowanie pracy uczniów z poradnikiem (temat: Zadania traserni),
−
sprawdzenie umiejętności wyszukiwania wiadomości z internetu.
Wykonanie ćwiczenia 1 z części 4.3.3 poradnika dla ucznia:
−
udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wydawanie dodatkowych poleceń,
−
sprawdzenie, czy uczniowie wypełnili tabelę,
−
dyskusja na temat metod trasowania,
−
omówienie ćwiczenia, wskazanie błędów i ich omówienie.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
3. Instruktaż końcowy:
−
podsumowanie zajęć,
−
wskazanie na najlepiej wykonane ćwiczenia,
−
omówienie ćwiczeń wykonanych przez wszystkich uczniów,
−
zwrócenie uwagi na błędy,
−
przeprowadzenie pogadanki na temat różnych metod trasowania,
−
ocena pracy uczniów.
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
−
poprzez przeprowadzenie pogadanki.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
Scenariusz zajęć 2
Osoba prowadząca
………………………………….………….
Modułowy program nauczania: Monter kadłubów okrętowych 721[02]
Moduł:
Technologia wykonywania kadłuba okrętowego 721[02].Z1
Jednostka modułowa:
Trasowanie blach i profili 721[02].Z1.01
Temat: Trasowanie blach i profili.
Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności nanoszenia znaków traserskich na podstawie
otrzymanej dokumentacji.
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
−
odczytać rysunek kadłubowy,
−
nanieść na otrzymane elementy odpowiednie znaki traserskie,
−
dokonać samokontroli i samooceny.
Metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenie praktyczne,
−
pogadanka.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
−
praca indywidualna.
Czas: 4 godziny dydaktyczne.
Środki dydaktyczne:
−
dokumentacja technologiczna,
−
blachy i profile,
−
narzędzia traserskie,
−
narzędzia pomiarowe,
−
szablony,
−
poradnik.
Przebieg zajęć:
4. Instruktaż wstępny:
−
sprawdzenie obecności,
−
sprawdzenie samopoczucia uczniów,
−
instruktaż BHP,
−
przedstawienie przebiegu zajęć,
−
podanie kryteriów ocen.
5. Instruktaż bieżący:
Praca z dokumentacją technologiczną
−
nadzorowanie pracy uczniów z szczególnym uwzględnienie przestrzegania przepisów
BHP.
Wykonanie ćwiczenia 3 z części 4.4.3 poradnika dla ucznia:
−
sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie dobrali blachę i profile,
−
udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wydawanie dodatkowych poleceń,
−
sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie znaki traserskie,
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
−
omówienie ćwiczenia, wskazanie na błędy.
6. Instruktaż końcowy:
−
podsumowanie zajęć,
−
omówienie ćwiczeń wykonanych przez wszystkich uczniów,
−
zwrócenie uwagi na błędy,
−
ocena pracy uczniów.
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
−
poprzez ocenę efektów ćwiczenia,
−
poprzez przeprowadzenie omówienia ćwiczenia przez uczniów.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
5. ĆWICZENIA
5.1. Charakterystyka stoczni produkcyjnej
5.1.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Zidentyfikuj i scharakteryzuj wydziały produkcyjne stoczni.
Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przygotować schematy
organizacyjne stoczni i rozdać je uczniom. Zaleca się, aby ćwiczenie wykonywane było
samodzielnie. Szczególną uwagę należy zwrócić na umiejętność stosowania poprawnej
nomenklatury stoczniowej. Podczas wykonywania ćwiczenia nauczyciel powinien udzielać
dodatkowych informacji dotyczących organizacji stoczni.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) poprosić nauczyciela o schemat stoczni produkcyjnej,
2) wpisać w tabelę nazwy jednostek organizacyjnych wydziałów produkcyjnych,
3) wpisać w tabelę przeznaczenie i cechy wydziałów produkcyjnych,
4) porównać wypełnioną tabelę z tabelami kolegów.
Nazwa
jednostki
organizacyjnej
Przeznaczenie
Cechy wydziałów produkcyjnych
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenie przedmiotowe,
−
pogadanka.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
Środki dydaktyczne:
−
schemat organizacyjny stoczni produkcyjnej,
−
literatura podana w poradniku.
−
Poradnik dla ucznia.
Ćwiczenie 2
Przedstaw organizację i zadania pionu technicznego stoczni produkcyjnej.
Wskazówki do realizacji
Zaleca się, aby ćwiczenie wykonywane było samodzielnie. Szczególną uwagę należy
zwrócić na umiejętność korzystania z informacji zawartych w Poradniku dla ucznia. Podczas
wykonywania ćwiczenia nauczyciel powinien udzielać dodatkowych informacji dotyczących
organizacji pionu technicznego stoczni.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) poprosić nauczyciela o schemat organizacyjny stoczni,
2) wpisać w tabelę jednostki organizacyjne pionu technicznego,
3) wpisać w tabelę zadania dla poszczególnych jednostek organizacyjnych,
4) porównać wyniki swojej pracy z wynikami kolegów.
Nazwa jednostki
organizacyjnej
Zadania jednostki
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenia praktyczne,
−
pogadanka.
Środki dydaktyczne:
−
schemat organizacyjny stoczni,
−
literatura podana w poradniku,
−
Poradnik dla ucznia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
5.2. Proces technologiczny budowy kadłuba statku
5.2.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Dokonać podziału kadłuba na stopnie prefabrykacji.
Wskazówki do realizacji
Szczególną uwagę należy zwrócić na umiejętność podporządkowywania zespołów
stopniom prefabrykacji. W pierwszej części uczniowie powinni określić stopnie prefabrykacji.
W drugiej części wpisują w tabelę zespoły i wykonują szkice zespołów. Przy podsumowaniu
zajęć można wykorzystać dyskusje oraz pogadankę.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) wpisać do tabeli nazwy stopnie prefabrykacji,
2) wpisać do tabeli przykłady podzespołów przyporządkowując je poszczególnym stopniom
prefabrykacji,
3) wykonać szkic podzespołu,
4) porównać swoją tabelę z tabelami kolegów.
Stopień
prefabrykacji
Wyszczególnienie
Szkice
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenia praktyczne,
−
pogadanka.
Środki dydaktyczne:
−
literatura podana w poradniku,
−
Poradnik dla ucznia.
Ćwiczenie 2
Wypisz operacje i czynności w etapie obróbki blach i profili.
Wskazówki do realizacji
Zaleca się aby ćwiczenie było wykonywane samodzielnie. Ma na celu utrwalenie
wiadomości zawartych w Poradniku dla ucznia dotyczących obróbki blach i profili.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) wypisać wszystkie operacje,
2) wypisać czynności jakie występują w danej operacji,
3) porównać swoje wyniki z wynikami kolegów.
Nazwa operacji
Wykonywane czynności
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenia praktyczne,
−
dyskusja dydaktyczna.
Środki dydaktyczne:
−
literatura podana w poradniku,
−
Poradnik dla ucznia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
5.3. Zadania traserni
5.3.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Korzystając w literatury i Internetu zdefiniuj rodzaje trasowania.
Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie ma na celu zapoznanie uczniów z rodzajami trasowania. Ćwiczenie powinno
być wykonane samodzielnie przez każdego ucznia. Na zakończenie zaleca się przeprowadzenie
pogadanki, aby ocenić efekty ćwiczenia.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) odszukać w literaturze i Internecie rodzaje trasowania,
2) zdefiniować i wpisać do tabeli.
Rodzaj trasowania
Zdefiniowane pojęcie rodzaju trasowania
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenia praktyczne,
−
pogadanka.
Środki dydaktyczne:
−
literatura podana w poradniku,
−
komputer z dostępem do Internetu,
−
Poradnik dla ucznia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
Ćwiczenie 2
Wypisz zadania traserni klasycznej.
Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie ma na celu zapoznanie uczniów z zadaniami, którymi zajmuje się trasernia
klasyczna. Ćwiczenie powinno być wykonane samodzielnie przez każdego ucznia. Na
zakończenie zaleca się przeprowadzenie pogadanki, aby ocenić efekty ćwiczenia.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) wpisać do tabeli wszystkie zadnia traserni klasycznej,
2) wpisać zakres prac objętych danym zadaniem,
3) porównać tabelę z tabelami kolegów.
Rodzaj zadania
Wykonywane czynności
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenia praktyczne,
−
pogadanka.
Środki dydaktyczne:
−
komputer z dostępem do internetu,
−
literatura podana w poradniku,
−
Poradnik dla ucznia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
5.4. Trasowanie blach i profili
5.4.1. Ćwiczenia
Ćwiczenie 1
Podaj narzędzia markierskie i ich zastosowanie.
Wskazówki do realizacji
Zaleca się, aby ćwiczenie wykonywane indywidualnie. Ma na celu utrwalenie wiadomości
zawartych w Poradniku dla ucznia dotyczących podstawowych narzędzi do trasowania.
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) zapoznać się z rodzajami narzędzi markierskich,
2) wpisać do tabeli rodzaj narzędzia i jego zastosowanie,
3) porównać tabele z tabelami kolegów.
Nazwa narzędzia
Zastosowanie
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenia praktyczne,
−
pogadanka.
Środki dydaktyczne:
−
rysunki jednostek pływających,
−
Poradnik dla ucznia.
Ćwiczenie 2
Przedstaw czynności im poddaj rodzaje narzędzi i materiałów dla poszczególnych
rodzajach trasowania.
Wskazówki do realizacji
Zaleca się, aby ćwiczenie było wykonywane samodzielnie. Ma na celu utrwalenie
wiadomości zawartych w Poradniku dla ucznia dotyczących podstawowych rodzajów
trasowania.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) wpisać w tabelę sposób wykonania poszczególnych rodzajów znakowania,
2) wpisać rodzaje narzędzi i materiałów.
Rodzaj znakowania
Kolejność czynności
Narzędzia i materiały
Znakowanie
według
rysunków
i szkiców
a) Blach prostych
b) Blach prostych o
obu
krawędziach
krzywych
Znakowanie
według
szablonów
listewkowych
c) Blach prostych do
gięcia
jednokierunkowego
Znakowanie
według
szablonu
płaskiego
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenia praktyczne,
−
pogadanka.
Środki dydaktyczne:
−
literatura podana w poradniku,
−
Poradnik dla ucznia.
Ćwiczenie 3
Nanieś znaki traserskie na podstawie otrzymanej dokumentacji
Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie ma na celu zapoznanie uczniów z wykonywaniem trasowanie na podstawie
dokumentacji technicznej. Zaleca się, aby ćwiczenie było wykonywane w dwuosobowych
zespołach. Na zakończenie zaleca się przeprowadzenie pogadanki, aby ocenić efekty
ćwiczenia. Przed rozpoczęciem ćwiczenia należy przeprowadzić instruktaż bhp.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
Sposób wykonania ćwiczenia
Uczeń powinien:
1) pobrać dokumentację od nauczyciela,
2) wybrać odpowiednią blachę i profile do trasowania,
3) przygotować odpowiednie narzędzia,
4) nanieść odpowiednie znaki traserskie zgodnie z rysunkiem,
5) dokonać samokontroli,
6) zgłosić nauczycielowi wykonanie ćwiczenia.
Zalecane metody nauczania–uczenia się:
−
ćwiczenia praktyczne,
−
pogadanka.
Środki dydaktyczne:
−
dokumentacja technologiczna,
−
blachy i profile,
−
narzędzia traserskie,
−
narzędzia pomiarowe,
−
szablony,
−
Poradnik dla ucznia.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego
Test dwustopniowy do jednostki modułowej
„Trasowanie blach i profili”
Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:
−
zadania 1, 2, 3, 4, 7, 9, 10, 11, 13,
12, 14, 15, 16, 18 są z poziomu podstawowego,
−
zadania 5, 6, 8, 17, 19, 20 są z poziomu ponadpodstawowego.
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:
−
dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,
−
dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,
−
dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,
−
bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu
ponadpodstawowego.
Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. d, 3. a, 4. c, 5. a, 6. b, 7. b, 8. c, 9. c, 10. b, 11. c,
12. c, 13. a, 14, d, 15. a, 16. b, 17. d, 18. b, 19. a, 20. b.
Plan testu
Nr
zad.
Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymagań
Poprawna
odpowiedź
1
Określić warunki lokalizacji stoczni
B
P
c
2
Określić wydziały stoczni
B
P
d
3
Wskazać
terminy
zawarte
w harmonogramie budowy statku
C
P
a
4
Określić
etapy
procesu
technologicznego
C
P
c
5
Określić zawartość projektu roboczego
C
PP
a
6
Wyjaśnić
pojęcie
trasowania
optycznego
B
PP
b
7
Wskazać
konieczność umieszczenia
wieży traserskiej na CWOB
C
P
b
8
Określić wielkość traserni klasycznej
D
PP
c
9
Określić
warunki
nanoszenia
linii
bazowych
C
P
c
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
10
Określić warunki opracowania karty
wykroju
B
P
b
11
Wskazać podstawę do wykreślenia
kształtu kadłuba
C
P
c
12
Wskazać
odpowiedzialnych
za
nanoszenie znaków
B
P
c
13
Wskazać
sposób
nanoszenia
bezpośrednio
na
blachę
znaków
traserskich
C
P
a
14 Określić podstawy trasowania ręcznego
C
P
d
15 Wskazać cel znakowania wstępnego
B
P
a
16
Określić
kolejność
w
trasowaniu
płaskim
B
P
b
17
Wskazać sposób nanoszenia odstępów
wręgowych
D
PP
d
18
Określić odchyłki podczas trasowania
i nanoszenia znaków
D
P
b
19
Określić sposób znakowania blach
podczas gięcia jednokierunkowego
D
PP
a
20
Wskazać
dokładność
wykonania
rysunków do trasowania
C
PP
b
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.
2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
5. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
6. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na
udzielanie odpowiedzi.
7. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.
8. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
9. Sprawdź wyniki.
10. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu.
11. Opracuj wnioski do dalszego postępowania.
Instrukcja dla ucznia
1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.
5. W przypadku odpowiedzi zbliżonych wybierz tę, która wydaje ci się najlepsza.
6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie na
później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.
8. Na rozwiązanie testu masz 30 minut.
Powodzenia!
Materiały dla ucznia:
–
instrukcja,
–
zestaw zadań testowych,
–
karta odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH
1. Przy ustalaniu lokalizacji stoczni bierzemy pod uwagę
a) warunki geopolityczne.
b) wartość siły roboczej.
c) naturalne właściwości terenu.
d) Rozporządzenie Rady Ministrów dotyczące tworzenia nowych zakładów pracy.
2. Do wydziałów produkcyjnych stoczni należą
a) wydział zabezpieczenia ruchu.
b) wydział projektowy.
c) wydział kadr.
d) wydziały kadłubowy i wyposażenia.
3. Terminami jakie określa harmonogram budowy statku są
a) położenie stępki, wodowanie, zdanie jednostki armatorowi.
b) wodowanie i zdanie jednostki.
c) położenie stępki i zdanie armatorowi jednostki.
d) podpisanie kontraktu na budowę i zdanie jednostki armatorowi.
4. Na proces technologiczny budowy kadłuba wchodzą etapy
a) prostowanie blach, cięcie i gięcie.
b) przygotowanie materiału, prefabrykację, montaż.
c) obróbkę, prefabrykację, montaż.
d) prefabrykacja i montaż.
5. Projekt roboczy zawiera
a) pełną dokumentację techniczną i technologiczną.
b) pełną dokumentację techniczną.
c) pełną dokumentację technologiczną.
d) wymiary główne, rejon żeglugi, klasę automatyzacji.
6. Trasowanie optyczne polega na
a) wykorzystaniu optycznych przyrządów pomiarowych:
b) nanoszeniu znaków przez markierów.
c) wykorzystaniu urządzenia fotooptycznego.
d) wykorzystaniu emulsji światłoczułej.
7. Wieża traserska na CWOB występuje podczas trasowania
a) klasycznego.
b) optycznego.
c) numerycznego.
d) wcale nie występuje.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
8. Trasernia klasyczna to pomieszczenie o wymiarach
a) 120 m x 25 m.
b) 70 m x 50 m.
c) 100 m x 25 m.
d) 500 m x 45 m.
9. Jednym z elementów na który nanosi się linie bazowe to
a) pokład główny.
b) stępka.
c) elementy poszycia dna wewnętrznego.
d) elementy nadbudowy kadłuba.
10. Kartę wykroju opracowuje
a) technolog wydziałowy.
b) biuro konstrukcyjne.
c) wydział obróbki wstępnej.
d) główny technolog.
11. Kształt kadłuba w biurze konstrukcyjnym wykreślamy na podstawie
a) zamówienia armatora.
b) przepisów PRS.
c) linii teoretycznych.
d) wymiarów głównych kadłuba.
12. Podstawowym zadaniem markierów jest
a) przygotowanie blach do obróbki wstępnej.
b) obsługa wieży traserskiej.
c) nanoszenie znaków podczas trasowania optycznego.
d) nanoszenie znaków podczas trasowania klasycznego.
13. Urządzenie fotooptyczne służy do
a) nanoszenia znaków bezpośrednio na blachę.
b) przygotowania klisz do trasowania optycznego.
c) fotografowania rysunków konstrukcyjnych.
d) nanoszenia emulsji światłoczułej.
14. Trasowanie ręczne elementu wykonujemy w oparciu
a) dokumentację technologiczną.
b) wytyczne traserni.
c) unifikację.
d) rysunek konstrukcyjny i unifikację.
15. Znakowanie wstępne ma na celu
a) naniesienie informacji potrzebnej do wstępnej obróbki blach i profili.
b) ponumerowanie blach i profili w kolejności obróbki.
c) naniesienie kolejności obróbki.
d) naniesienie linii cięcia blach.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
16. Trasowanie płaskie rozpoczynamy od
a) obrysu naddatków.
b) wyznaczenia głównych osi symetrii przedmiotu.
c) wykreślenia rozwinięć konstrukcji.
d) wykreślenia łuków i okręgów.
17. Odstępy wręgowe przy znakowaniu blach prostych nanosi się na
a) oś symetrii.
b) linię środkową.
c) krawędź blachy.
d) linię w pobliżu krawędzi blachy.
18. Dopuszczalna odchyłka podczas trasowania i nanoszenia znaków wynosi
a) ±2,0mm.
b) ±1,0mm.
c) ±0,5mm.
d) ±1,5mm.
19. Znakowanie blach do gięcia jednokierunkowego wykonujemy jak
a) znakowanie blach prostych o obu krawędziach krzywych.
b) znakowanie blach prostych przy pomocy szablonu.
c) znakowanie blach skośnych.
d) znakowanie blach prostych o obu krawędziach prostych..
20. Dokładność wykonania rysunków konstrukcyjnych w trasowaniu optycznym wynosi
a) ± 1 mm.
b) ± 0.1 mm.
c) ± 1,5–2,0 mm.
d) ± 0,5 mm.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko..........................................................................................
Trasowanie blach i profili
Zakreśl poprawną odpowiedź
.
Nr
zadania
Odpowiedź
Punkty
1
a
b
c
d
2
a
b
c
d
3
a
b
c
d
4
a
b
c
d
5
a
b
c
d
6
a
b
c
d
7
a
b
c
d
8
a
b
c
d
9
a
b
c
d
10
a
b
c
d
11
a
b
c
d
12
a
b
c
d
13
a
b
c
d
14
a
b
c
d
15
a
b
c
d
6
a
b
c
d
17
a
b
c
d
18
a
b
c
d
19
a
b
c
d
20
a
b
c
d
Razem:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
Test 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej
„Trasowanie blach i profili”
Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:
−
zadania, 2, 3, 7, 8, 9,10, 11, 12,13, 14, 15, 16, 17, 19 20 są z poziomu podstawowego,
−
zadania 1, 4, 5, 6, 18, są z poziomu ponadpodstawowego.
Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt.
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak
uczeń otrzymuje 0 punktów.
Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:
−
dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,
−
dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,
−
dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,
−
bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu
ponadpodstawowego.
Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. c, 3. d, 4. a, 5. c, 6. c. 7. a, 8. c, 9. c, 10. c, 11. d,
12. d, 13. b, 14. b, 15. a, 16. a, 17. d, 18. b, 19. a, 20. b.
Plan testu
Nr
zad.
Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)
Kategoria
celu
Poziom
wymagań
Poprawna
odpowiedź
1
Rozróżnić zawartość projektu roboczego
C
PP
a
2
Rozróżnić etapy procesu technologicznego
C
P
c
3
Rozróżnić wydziały stoczni
B
P
d
4
Określić terminy zawarte w harmonogramie
budowy statku
C
PP
a
5
Określić wielkość traserni klasycznej
D
PP
c
6
Określić rodzaj trasowania
D
PP
c
7
Wskazać stopień prefabrykacji
C
P
a
8
Wskazać
odpowiedzialnych
za
nanoszenie
znaków
B
P
c
9
Wskazać podstawę do wykreślenia kształtu
kadłuba
C
P
c
10
Wskazać odpowiednie oprzyrządowanie procesu
trasowania
C
P
c
11 Wskazać możliwość użycia narzędzi
B
P
d
12 Wyjaśnić pojęcie trasowania optycznego
B
P
d
13 Rozróżnić oprzyrządowanie procesu trasowania
C
P
b
14 Określić warunki opracowania karty wykroju
B
P
b
15 Określić kolejność w trasowaniu płaskim
B
P
a
16 Wskazać rodzaj trasowania
C
P
a
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
17 Wskazać cel znakowania wstępnego
B
P
d
18
Wskazać dokładność wykonania rysunków do
trasowania
C
PP
b
19 Określić warunki nanoszenia linii bazowych
C
P
a
20 Określić rodzaje trasowania
D
P
b
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
Przebieg testowania
Instrukcja dla nauczyciela
1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym
wyprzedzeniem.
2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
5. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
6. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na
udzielanie odpowiedzi.
7. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się
czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.
8. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
9. Sprawdź wyniki.
10. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu.
11. Opracuj wnioski do dalszego postępowania.
Instrukcja dla ucznia
1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.
5. W przypadku odpowiedzi zbliżonych wybierz tę, która wydaje ci się najlepsza.
6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie na
później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.
8. Na rozwiązanie testu masz 30 minut.
Powodzenie!
Materiały dla ucznia:
–
instrukcja,
–
zestaw zadań testowych,
–
karta odpowiedzi.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH
1. Projekt roboczy zawiera
a) pełną dokumentację techniczną i technologiczną.
b) pełną dokumentację techniczną.
c) pełną dokumentację technologiczną.
d) wymiary główne, rejon żeglugi, klasę automatyzacji.
2. Na proces technologiczny budowy kadłuba wchodzą etapy
a) prostowanie blach, cięcie i gięcie.
b) przygotowanie materiału, prefabrykację, montaż.
c) obróbkę, prefabrykację, montaż.
d) prefabrykacja i montaż.
3. Do wydziałów produkcyjnych stoczni należą
a) wydział zabezpieczenia ruchu.
b) wydział projektowy.
c) wydział kadr.
d) wydziały kadłubowy i wyposażenia.
4. Głównymi terminami jakie określa harmonogram budowy statku są
a) położenie stępki, wodowanie, zdanie jednostki armatorowi.
b) wodowanie i zdanie jednostki.
c) położenie stępki i zdanie armatorowi jednostki.
d) podpisanie kontraktu na budowę i zdanie jednostki armatorowi.
5. Trasernia klasyczna to pomieszczenie o wymiarach
a) 120 m x 25 m.
b) 70 m x 50 m.
c) 100 m x 25 m.
d) 500 m x 45 m.
6. Poniższy rysunek przedstawia:
a) znakowanie blachy do cięcia.
b) znakowanie blachy do gięcia cylindrycznego.
c) znakowanie blachy do gięcia jednokierunkowego.
d) znakowanie blachy do gięcia dwukierunkowego
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
7. Pokazany szkic przedstawia
a) podzespoły.
b) płaty.
c) sekcje ramowe.
d) wręgi ramowe.
8. Podstawowym zadaniem markierów jest
a) przygotowanie blach do obróbki wstępnej.
b) obsługa wieży traserskiej.
c) nanoszenie znaków podczas trasowania optycznego.
d) nanoszenie znaków podczas trasowania klasycznego.
9. Kształt kadłuba w biurze konstrukcyjnym wykreślamy na podstawie
a) zamówienia armatora.
b) przepisów PRS.
c) linii teoretycznych.
d) wymiarów głównych kadłuba.
10. Do znakowania profili o łagodnych krzywiznach stosujemy
a) szablony skrzynkowe.
b) karty wykroju.
c) szablony listewkowe.
d) szablony pomocnicze.
11. Poniżej przedstawione narzędzia służą do
a) podtrzymywania blach w czasie obróbki.
b) do mocowania blach na stanowiskach ślusarskich.
c) do prac montażowych.
d) do prac traserskich.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
12. Trasowanie optyczne polega na
a) wykorzystaniu optycznych przyrządów pomiarowych:
b) wykorzystaniu urządzenia fotooptycznego.
c) wykorzystaniu emulsji światłoczułej.
d) nanoszeniu znaków przez markierów.
13. Wieża traserska pokazana na rysunku występuje podczas trasowania
a) klasycznego.
b) optycznego.
c) numerycznego.
d) wcale nie występuje w powyższych trasowaniach.
14. Kartę wykroju opracowuje
a) technolog wydziałowy.
b) biuro konstrukcyjne.
c) wydział obróbki wstępnej.
d) główny technolog.
15. Trasowanie płaskie rozpoczynamy od
a) wyznaczenia głównych osi symetrii przedmiotu.
b) wykreślenia rozwinięć konstrukcji.
c) wykreślenia łuków i okręgów.
d) obrysu naddatków.
16. Na rysunku pokazano
a) znakowanie blach do cięcia drobnych elementów.
b) znakowanie blach do gięcia.
c) znakowanie blach do palenia.
d) znakowanie blach do spawania usztywnień.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
17. Znakowanie wstępne ma na celu
a) ponumerowanie blach i profili w kolejności obróbki.
b) naniesienie kolejności obróbki.
c) naniesienie linii cięcia blach.
d) naniesienie informacji potrzebnej do wstępnej obróbki blach i profili.
18. Dokładność wykonania rysunków konstrukcyjnych w trasowaniu optycznym wynosi
a) ± 1 mm.
b) ± 0.1 mm.
c) ± 1,5–2,0 mm.
d) ± 0,5 mm.
19. Jednym z elementów na który nanosi się linie bazowe to
a) elementy poszycia dna wewnętrznego.
b) elementy nadbudowy kadłuba.
c) stępka.
d) pokład główny.
20. Przedstawione znakowanie blach występuje podczas operacji
a)
gięcia blach na walcach.
b)
znakowania blach prostych o obu krawędziach krzywych.
c)
gięcia blach według szablonu.
d)
znakowania blach prostych o obu krawędziach prostych.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
KARTA ODPOWIEDZI
Imię i nazwisko..........................................................................................
Trasowanie blach i profili
Zakreśl poprawną odpowiedź
.
Nr
zadania
Odpowiedź
Punkty
1
a
b
c
d
2
a
b
c
d
3
a
b
c
d
4
a
b
c
d
5
a
b
c
d
6
a
b
c
d
7
a
b
c
d
8
a
b
c
d
9
a
b
c
d
10
a
b
c
d
11
a
b
c
d
12
a
b
c
d
13
a
b
c
d
14
a
b
c
d
15
a
b
c
d
16
a
b
c
d
17
a
b
c
d
18
a
b
c
d
19
a
b
c
d
20
a
b
c
d
Razem:
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
6. LITERATURA
1. Doeffer J., Palasik L.: Trasowanie okrętowe. WM, Gdynia 1959
2. Doerffer J.: Technologia budowy kadłubów okrętowych. WM, Gdańsk 1969
3. Misiur L.: Spawanie gazowe i elektryczne. WSi P, Warszawa 1991
4. Palasik L.: Monter kadłubowy. WM, Gdańsk 1969
5. Przepisy klasyfikacji i budowy statków morskich – PRS
6. Szarejko J., Regulski R.: Zarys budowy okrętów. WM, Gdańsk 1994
7. Szarejko J.: Poradnik ślusarza okrętowego. WM, Gdańsk 1977
8. http://pl.wikipedia.org/wiki/Trasowanie