, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na
stronie
Utwór opracowany został w ramach projektu
przez
JULIUSZ SŁOWACKI
W ostatni dzień — w ostatni dzień…
W ostatni dzień — w ostatni dzień
Wyście, podróżne tu ptaki,
Drzewo, Bóg, Ptak,
Śpiew
Spotkały suchy dębu pień¹,
Co od piorunów miał znaki.
Lecz gdy go spiew poruszył wasz,
Gdy głos doleciał z ojczyzny,
Spod kory — ze spalenizny.
Spod liści błysnął złoty łuk
I ręka — i kawał korony.
W dębie słowiański mieszkał Bóg
I wam się pokazał zjawiony…
¹
ień — alegoryczne nawiązanie do nazwiska gen. Henryka Dembińskiego, który wraz z płk.
Karolem Różyckim i płk. Mikołajem Kamieńskim miał stanąć na czele Konfederacji jednoczącej różne
stronnictwa polskiej emigracji w lutym ; do realizacji tego projektu ostatecznie nie doszło.
²w a a — w innych wydaniach drukowano w klamrze słowo „łysnęła”; zmieniono za wydaniem:
J. Słowacki,
ie a ws st ie, red. Juliusz Kleiner, Wrocław , t. XII, cz. , s. .
³ e
— człowieczy.
Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że
możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest do-
datkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te
dodatkowe materiały udostępnione są na licencji
Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych
.
Źródło:
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/w-ostatni-dzien-w-ostatni-dzien
Tekst opracowany na podstawie: Słowacki, Juliusz (-), Dzieła. Pierwsze krytyczne wydanie
zbiorowe, t. I., Wiersze drobne, wyd. Bronisław Gubrynowicz, Lwów ; Pierwodruk: z autografu
w „Raptularzu” Gubrynowicz, t. I, s. (z podobizną)
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cy-
owa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła.