Osman I "Ghazi"
Dodane przez Darkol dnia 14 sierpień 2005
Powrót do - Dział Tematyczny
||
Powrót do - Dział Artykułów
Osman I "Ghazi"
sułtan i władca w latach:
(1280 lub 1288 - 1324 lub 1326)
Podstawowe dane:
ojciec: Ertoğrul (Ertuğrul)
matka: Hayme Hatun
Data i miejsce urodzin:
1258 - Sögüt
Data i miejsce śmierci:
1324 lub 1326 - Sögüt
Miejsce pochówku:
Bursa (Brusa)
Panował lat: (1280 - 1324/26) 44/46 lat
lub (1288 - 1324/26) 36/38 lat
Tron przejął mając: 22 lata lub 30 lat
Zmarł w wieku: 66/68 lat
Obszar państwa: 16.000 km2
Według źródeł był najstarszym synem Ertoğrula wywodzącego się ze szczepu Turków Oguzów, który był
lennikiem władcy seldŜuckiego Keykobada I i władał z tego tytułu terenami wokół miasteczka Sögüt w
północno-zachodniej Anatolii, które graniczyły bezpośrednio z Bizancjum. Osman był jego następcą i
odziedziczył po ojcu tytuł beja i objął władzę nad osiedlonymi tam plemionami. Obszar jego władzy był
niewielki i wynosił zaledwie 4.800 km2. Data tego faktu nie jest jednoznaczna, niektóre źródła podają
1280, a inne 1288 rok. Nie brak takŜe źródeł, które podają takŜe rok 1281. Tak jak ojciec pozostawał w
zaleŜności lennej i był wasalem SeldŜuków, nie odwaŜył się bowiem na zerwanie tej zaleŜności. Płacił więc
naleŜny im trybut.
Od samego początku Osman prowadził walki przeciwko Bizantyjczykom, a granice jego niewielkiego
władztwa były płynne. Panowanie Osmana nie przypominało jeszcze stabilnych rządów średniowiecznego
władcy. Nie dysponował on regularną armią, która mogłaby zapewnić bardziej trwałe podstawy władzy.
Osman rządził luźno związanymi ze sobą rodami i plemionami. Był przede wszystkim przywódcą tzw. ghazi
(walczący za wiarę). Nazwą tą określano wówczas wojowników pogranicza. śyli z rabunku, a
usprawiedliwiali swoje działania obroną wiary i walką o rozszerzenie obszaru objętego panowaniem islamu.
Osman połoŜył podwaliny pod przyszłą potęgę turecką. W 1291 roku zajął Karacahisar, później Bilecik,
Köprühisar i Yenisehir.
W Karacahisar kazał wprowadzić własne imię do piątkowej
modlitwy muzułmańskiej (hutba), być moŜe jako wynik
inwestytury otrzymanej od sułtana seldŜuckiego, bowiem od tej
pory tytułował się emirem. Po kilku latach rządów Osman
wzmocniony sukcesami w walce z Bizancjum ośmielił się zerwać
zaleŜność od SeldŜuków. Prawdopodobnie w 1299 roku (tak podają
niektóre źródła) przyjął tytuł sułtana, choć formalnie tytuł ten
oficjalnie występować zaczął w tytulaturze władców osmańskich,
dopiero za Bajezida I.
Osman systematycznie podbijał ziemie sąsiednich plemion oraz
najeŜdŜał tereny Bizancjum, nad którym odniósł zwycięstwo w
bitwie stoczonej w 1301 roku. Było to pierwsze większe zwycięstwo
militarne Turków osmańskich odniesione w walce z niewiernymi. W
wyniku tego sukcesu Osman zajął kolejne obszary wraz z miastem
Eskişehir w latach 1301-1303. Prowadząc agresywną politykę
podbojów szybko powiększał obszar swojego państwa. Wraz ze
słabnięciem Cesarstwa Bizantyjskiego rosło w siłę państwo
Page 1 of 2
IMPERIUM OSMAŃSKIE I JEGO DZIEJE
2008-04-07
http://www.osman.livenet.pl/print.php?type=A&item_id=25
