Maszyna do pisania 

   W XIX wieku biura zdominowane zostały przez urzędników. Ludzie ci siedzieli za 
wysokimi biurkami i z mozołem spisywali ręcznie różne dokumenty. Zamówienia, 
faktury, listy urzędowe i sprawozdania - wszystko to powstawało przy użyciu pióra i 
atramentu. Przez lata próbowano skonstruować maszynę, która uczyniłaby pracę 
urzędników łatwiejszą, bardziej efektywną i profesjonalną. Już w roku 1714 brytyjski 
inżynier, Henry Mili, otrzymał patent na maszynę do pisania. Niestety, nie zachowały 
się żadne rysunki tego urządzenia. Pierwszą użyteczną maszynę do pisania 
zaprojektował Amerykanin, Christohper Latham Sholes. W latach sześćdziesiątych 
ubiegłego stulecia pracował wraz z Carlosem Gliddenem nad skonstruowaniem 
urządzenia, które numerowałoby automatycznie strony książek. W pewnej chwili 
Glidden zwrócił się do Sholesa i zapytał, dlaczego maszyna nie mogłaby również 
drukować tekstu książki. Sholes podchwycił pomysł i skonstruował drewniany model 
maszyny do pisania. Miała ona klawiaturę, czcionkę i taśmę z atramentem, a więc 
wszystko to, co miliony innych, późniejszych modeli.
Amerykański przemysłowiec i wynalazca, Philo Remington, producent karabinów, 
dostrzegł potencjalne korzyści płynące z zastosowania tego urządzenia i kupił prawa 
do produkcji maszyny Sholesa. Seryjną produkcję rozpoczął w 1873 roku i w ciągu 
trzech lat sprzedał już tysiące egzemplarzy. Urzędników zaczęły zastępować 
sekretarki. 

Maszyny do pisania różnią się między sobą znacznie z uwagi na odmienne rodzaje  
pisma i alfabety używane na całym świecie. Większość posiada około 50 klawiszy.  
Chińskie maszyny mają pojedynczy klawisz i wiele wymiennych płytek, które 
zawierają ogółem około 3000 znaków. 

Źródło: 

Polski Serwis Naukowy - Servis.pl :: 1999 - 2009