Maszyna do pisania

W XIX wieku biura zdominowane zostały przez urzędników. Ludzie ci siedzieli za
wysokimi biurkami i z mozołem spisywali ręcznie różne dokumenty. Zamówienia,
faktury, listy urzędowe i sprawozdania - wszystko to powstawało przy użyciu pióra i
atramentu. Przez lata próbowano skonstruować maszynę, która uczyniłaby pracę
urzędników łatwiejszą, bardziej efektywną i profesjonalną. Już w roku 1714 brytyjski
inżynier, Henry Mili, otrzymał patent na maszynę do pisania. Niestety, nie zachowały
się żadne rysunki tego urządzenia. Pierwszą użyteczną maszynę do pisania
zaprojektował Amerykanin, Christohper Latham Sholes. W latach sześćdziesiątych
ubiegłego stulecia pracował wraz z Carlosem Gliddenem nad skonstruowaniem
urządzenia, które numerowałoby automatycznie strony książek. W pewnej chwili
Glidden zwrócił się do Sholesa i zapytał, dlaczego maszyna nie mogłaby również
drukować tekstu książki. Sholes podchwycił pomysł i skonstruował drewniany model
maszyny do pisania. Miała ona klawiaturę, czcionkę i taśmę z atramentem, a więc
wszystko to, co miliony innych, późniejszych modeli.
Amerykański przemysłowiec i wynalazca, Philo Remington, producent karabinów,
dostrzegł potencjalne korzyści płynące z zastosowania tego urządzenia i kupił prawa
do produkcji maszyny Sholesa. Seryjną produkcję rozpoczął w 1873 roku i w ciągu
trzech lat sprzedał już tysiące egzemplarzy. Urzędników zaczęły zastępować
sekretarki.

Maszyny do pisania różnią się między sobą znacznie z uwagi na odmienne rodzaje
pisma i alfabety używane na całym świecie. Większość posiada około 50 klawiszy.
Chińskie maszyny mają pojedynczy klawisz i wiele wymiennych płytek, które
zawierają ogółem około 3000 znaków.

Źródło:

Polski Serwis Naukowy - Servis.pl :: 1999 - 2009