W protokole rosyjskiego MAK występuje matematyczny błąd dyskredytujący ten dokument: samolot
lecący z prędkością 300 km/h w 7,8 s nie mógł przeciąd elipsy sygnału radiolatarni
Matematyczne zagadki MAK
Przedłożony przez Rosjan stenogram rozmów z pokładu prezydenckiego Tu-154M nie jest spójny z
punktu widzenia reguł matematyki. Jego bliższa analiza pozwala także stwierdzid małą precyzję
smoleoskich kontrolerów lotu. Do takich wniosków doszła grupa internautów analizujących dostępne
dane techniczne na temat działania radiolatarni NDB z lotniska Smoleosk Siewiernyj.
Na jakiej podstawie internauci formułują zarzut podważający wiarygodnośd dokumentu rosyjskiego
Międzypaostwowego Komitetu Lotniczego (MAK)?
Do swoich obliczeo założyli - na podstawie komunikatów załogi - że samolot nad dalszą radiolatarnią
leciał z prędkością 300 km/h na wysokości 400 metrów. Jak wynika z dokumentu MAK, samolot
znalazł się w polu sygnału elipsy emitowanego przez dalszą radiolatarnię na czas 7,8 s (dane o
szerokości wiązki emitowanej przez radiolatarnie zostały przyjęte na podstawie informacji
publikowanych w sieci).
Obliczenia wykonane dla takich założeo dały zaskakujące wnioski: w protokole występuje
matematyczny błąd dyskredytujący ten dokument, bo samolot lecący z prędkością 300 km/h w 7,8 s
nie mógł przeciąd elipsy sygnału radiolatarni. W tym przypadku można rozważad trzy wersje zdarzeo.
Jeśli bowiem stenogram zawiera właściwą prędkośd (300 km/h komunikowane przez drugiego pilota)
i czas sygnału (7,8 s), to samolot przeleciał 650 metrów. Korzystając z funkcji trygonometrycznych,
można łatwo obliczyd, że w tym przypadku samolot musiałby znajdowad się na wysokości 250 m, a
nie 400 metrów. Można także przyjąd, że właściwa jest prędkośd samolotu (300 km/h) i jego
wysokośd (400 m). W tym przypadku samolot powinien pokonad dystans 1040 metrów. Jednak przy
założonej prędkości czas przelotu przez wiązkę musiałby wynieśd 12,5 s, a nie 7,8 sekundy. Trzecia
możliwośd to założenie prawidłowości podanego czasu (7,8 s) i wysokości (400 m) maszyny. Wówczas
by pokonad 1040 m, samolot musiałby lecied z prędkością 480 km/h, a to znacznie więcej niż 300
km/h. Jak ocenili internauci, te nieścisłości dyskredytują dokument MAK.
Korzystając z obliczeo internautów, można dokonad także analizy koocowej fazy lotu - już nad bliższą
radiolatarnią. Ze stenogramów wynika, że spadający samolot przecinał wiązkę radiolatarni na
wysokości około 20 m - a jeśli tak, to jego prędkośd przy kontakcie z ziemią mogła przekraczad 350
km/h. Te wyliczenia korelują ze spostrzeżeniami ekspertów, którzy zauważyli, że stopieo wysunięcia
podwozia Tu-154M sugeruje, iż leciał on z prędkością 360-380 km/h.
Idąc tym śladem, dokonaliśmy próby weryfikacji prędkości Tu-154M na poszczególnych odcinkach
(jednak na podstawie informacji z wieży i sygnałów radiolatarni). Tu stenogramy zawierają pewne
niedokładności wynikające z opóźnieo podawanych komunikatów. Można jednak wyliczyd, że
pomiędzy 10. a 8. kilometrem samolot poruszał się z prędkością ok. 325 km/h. Na 6. kilometrze
(według czasu trwania sygnału NDB) maszyna miała prędkośd od ok. 330 km/h (jeśli samolot był na
300 m, musiał w 7,8 s pokonad 730 m) do nawet 480 km/h (jeśli był na wysokości 400 m w 7,8 s
