Słów kilka

o piszącym jako

William Walker Atkinson

Yogi Ramacharaka

Theron Q. Dumont

Swami Bhakta Vishita

Swami Panchadasi

http://www.himavanti.org/pl/c/mistrzowie/yogi-ramacharaka-william-

walker-atkinson

1

William Walker Atkinson urodził się dnia 5 grudnia

1862, zmarł 22 listopada 1932 - był adwokatem, sklepi-
karzem, autorem i wydawcą książek okultystycznych
oraz amerykańskim pionierem Ruchu Nowej Myśli
(American New Thought movement). Atkinson jest tak-
że autorem publikacji napisanych pod pseudonimami
Theron Q. Dumont oraz Yogi Ramacharaka. William
Atkinson zachowywał w swojej twórczość wielką
sekretność stąd współcześnie z powodu pseudonimów
jest autorem i mistykiem prawie zapomnianym, chociaż
napisał ponad 100 książek w przeciągu ostatnich 30 lat
swojego życia.Książki Atkinsona wydawane są pod
jego autorskimi pseudonimami w sposób nieustanny w
Ameryce od 1900 roku, będąc często podstawą jogi,
duchowości, mistyki, medytacji, sugestopedii oraz okul-
tyzmu, aczkolwiek wielu czytelników nie zdaje sobie
sprawy do końca kim jest ów tajemniczy Yogi Rama-
charaka. Atkinson Ramacharaka został wspomniany w
ostatnich edycjach amerykańskiego Who's Who in Ame-
rica, Religious Leaders of America, oraz w kilkunastu
podobnych publikacjach listujących znakomitych twór-
ców i myślicieli, którzy wiele wnieśli do rozwoju ame-
rykańskiej kultury, duchowości i religii.

William Walker Atkinson urodził się w Baltimore,

w stanie Maryland w USA dnia 5-ego grudnia 1862,
jako syn William'a and Emmy Atkinson. Stosunkowo
wcześnie zaczął pracować jako sprzedawca, a potem
właściciel sklepu spożywczego, bo już w wieku 15 lat,
najpierw pomagając w sklepie ojca. Poślubił Foster
Black of Beverly z New Jersey w USA w październiku
1889, z którą miał dwoje dzieci. Pierwsze z dzieci zmar-
ło w młodym wieku. Drugie z dzieci miało z małżeń-

2

stwa dwie córki. William Atkinson prowadził samo-
dzielną karierę biznesmena od 1882 roku aż do do 1894
roku, kiedy podjął pracę adwokata w stanie Pensylwa-
nia.

W zawodzie prawnika osiągał spore sukcesy oraz

wysokie zarobki, jednak w dziedzinie zdrowia doznał
kompletnego rozbicia fizycznego i psychicznego.
W końcu z powodu chorób spotkała go finansowa kata-
strofa, jak to bywa z duszami, które pominęły duchowe
aspekty życia w swojej życiowej działalności. W latach
80-tych XIX wieku szukał skutecznych metod leczenia
i uzdrowienia, które znalazł w Nowej Myśli (New Tho-
ught), przypisując potem swoje wyzdrowienie i wigor
oraz materialne powodzenie zastosowaniu zasad ruchu
Nowej Myśli (New Thought).

Jakiś czas po swoim wyzdrowieniu, William Atkin-

son zaczął pisać artykuły o prawdach jakich doświad-
czył i jakie odkrył w Nowej Myśli, które potem stały się
znane jako Nauka Mentalna (Mental Science). W 1889
roku jego artykuł pod tytułem „Katechizm Nauki Men-
talnej” („A Mental Science Catechism”) pojawił się
w nowym periodyku pod tytułem Myśl Współczesna
(Modern Thought) wydawanym przez Charlesa Fillmo-
re'sa. We wczesnych latach 90-tych XIX wieku Chicago
stało się głównym centrum Ruchu Nowej Myśli (New
Thought), głównie dzięki pracom Emmy Curtis Hopkins,
i z tego powodu Atkinson zdecydował się tam przepro-
wadzić. W Chicago Atkinson stał się aktywnym propa-
gatorem ruchu Nowej Myśli, a także wydawcą jej publi-
kacji oraz autorem licznych publikacji. Został reda
ktorem odpowiedzialnym za magazyn „Sugestia”
(„Suggestion”) w latach 1900 – 1901, „Nowa Myśl”
(„New Thought”) w latach 1901 – 1905 oraz „Myśl

3

Postępowa” („Advanced Thought”) w latach 1906 –
1916.

W roku 1900 William Atkinson pracował jako

współwydawca magazynu „Suggestion” - Czasopisma
ruchu New Thought, a także napisał swoją pierwszą
poważną książkę z branży, „Potęga Myśli w biznesie
i życiu codziennym” („Thought-Force in Business and
Everyday Life”), która była serią lekcji o magnetyzmie
osobistym, wpływie psychicznym, sile myśli, koncen-
tracji, sile woli, oraz praktykach nauki mentalnej (men-
talizmu). Następnie Atkinson poznał Sydney Flower'a,
dobrze znanego wydawcę i biznesmena Nowej Myśli
(New Thought) z którym podjął współpracę, niejako
w tandemie. W grudniu 1901 roku podjął się roli wy-
dawcy popularnego pisma Flowersa czyli magazynu
New Thought, czym zajmował się aż do 1905.

W czasie tych lat zaskarbił sobie przychylność bar-

dzo licznego grona czytelników, zdobył serca milionów
osób zainteresowanych taką tematyką w USA, Kanadzie
oraz Australii i Wielkiej Brytanii. Pisał artykuł za arty-
kułem porywając serca i umysły ludzi swoim piórem,
a także

założył

własny

Klub

Wiedzy Parapsychologicznej

znany

wtedy

jako Psychic Club oraz Szkołę Wiedzy Men-

talnej Atkinsona („Atkinson School of Mental Science”).
Obie instytucje były zlokalizowane w tym samym
budynku co Flower's Psychic Research oraz New Tho-
ught Publishing Company. Atkinson był jednym z szere-
gu prezydentów Międzynarodowego Przymierza Nowej
Myśli (International New Thought Alliance).

W przeciągu całej swojej kariery lidera amerykań-

skich mentalistów jak wówczas nazywano parapsycho-
logów, William Atkinson pisał i publikował zarówno
pod swoim własnym nazwiskiem jak i pod wieloma

4

pseudonimami. Utrudniało to szalejącej chrześcijańskiej
inkwizycji namierzenie go i zniszczenie, jak często
robiono z aktywnymi liderami duchowymi o wschodniej
lub okultystycznej orientacji. Nie wiadomo skąd Atkin-
son nabywał kolejne pseudonimy, ale jako naczelny
redaktor tylko on „znał” i rekomendował w czasopi-
smach kolejnego ciekawego i niezależnego autora, któ-
rym był on sam, ale inkwizycja chrześcijańska nie wie-
działa kogo zaatakować i zniszczyć.

Kolejne pseudonimy robiły za wspaniałych autorów

wydawanych w renomowanych domach wydawniczych
z tego powodu, że były rekomendowane przez bardzo
poczytną prasę branżową. Można powiedzieć, że w ten
sposób William Walker Atkinson zwielokrotnił siłę
swojego oddziaływania na współczesnych i sprawił
wrażenie istnienia wielu wybitnych postaci w ruchu
Nowej Myśli. Ostatecznie autorzy - pseudonimy Atkin-
sona - stawały się cenionymi autorami w prywatnym
Domu Wydawniczym Atkinsona, czego nie udałoby mu
się osiągnąć, gdyby wszystko pisał pod jednym nazwi-
skiem własnym. Mamy zatem dobry sposób na obejście
chrześcijańskiej inkwizycji, która każdego dobrego
autora dzieł mistycznych czy parapsychologicznych na-
tychmiast namierza i niszczy, nie tylko w USA ale
i w Polsce.

Klucz do odsłonięcia pseudonimów prac Williama

Atkinsona można znaleźć w „Advanced Thought” cza-
sopiśmie propagowanym jako magazyn Nowej Myśli,
praktycznej psychologii, filozofii jogi, konstruktywnego
okultyzmu i leczenia metafizycznego („A Journal of The
New Thought, Practical Psychology, Yogi Philosophy,
Constructive Occultism, Metaphysical Healing, Etc.”).
Magazyn ten wydawany przez Atkinsona, zawiera arty-

5

kuły podpisane przez Atkinsona, Yogi Ramacharaka
oraz Theron Q. Dumont - z których dwa kolejne są póź-
niejszymi ujawnionymi pseudonimami Atkinsona -
posiadającymi ten sam adres autora co organizacja „The
Yogi Publishing Society”, która publikowała prace Yogi
Ramacharaka.

Czasopismo Advanced Thought publikowało także

prace Swami Bhakta Vishita, jednak kiedy przyszedł
czas na publikację książkową Vishita, nie została ona
opublikowana przez Yogi Publishing Society. Zamiast
tego wydało ją The Advanced Thought Publishing Co.,
to samo wydawnictwo, które wydawało książki Theron
Q. Dumont - i publikowało magazyn Advanced Thought.
I tak to, kilka wydawnictw wspierało pozornie tylko
różnych autorów rozmaitych ciekawych publikacji.
W sumie kilkanaście znanych pseudonimów pod który-
mi William Atkinson ukrywał się przed inkwizycyjnymi
chrześcijańskimi inkwizytorami, którzy w owych cza-
sach wściekle atakowali okultystycznych autorów poka-
zuje, że był to prawdziwie magiczny tytan pracy twór-
czej i wydawniczej.

W latach 90-tych XIX wieku, może już około 1890

lub w czasie słynnej wizyty Swami Vivekananda w USA
w 1896 roku, William Atkinson wielce zainteresował
się duchowością hinduistyczną, a nade wszystko jogą
oraz tantrą. Po roku 1900 zajmował się rozpowszechnie-
niem nauk i praktyk orientalnej jogi oraz wschodniego
okultyzmu na Zachodzie, szczególnie w USA. Nie ma
jasności co do tego, kiedy uległ konwersji na hinduizm
ani na jaką jego konkretną odmianę, jednak wszystko
wskazuje na to, że jego wschodnie zainteresowania były
bardzo wszechstronne, a on sam wznosił się ponad roz-
maite odmiany jogi czy filozofii indyjskiej. Niektóre

6

źródła podają, że w czasie, gdy w Chicago miała miej-
sce impreza o nazwie World's Columbian Exposition
w 1893, William Atkinson spotkał hinduskiego Guru o
imieniu Baba Bharata, ucznia innego mistyka indyj-
skiego o imieniu Yogi Ramacharaka, który miał żyć
w latach (1799-1893).

Baba Bharata miał wielce inspirować pisma i całą

późniejszą twórczość Atkinsona, a obaj panowie mieli
przez lata ściśle współpracować, nawet wspólnie pisać
artykuły dla magazynu New Thought. Warto pamiętać,
że Swami Vivekananda bywał przez swoich sympaty-
ków nazywany Shashwata Bharata, a Misja Ramakrish-
na w Indii od 1996 roku wydawała anglojęzyczny mie-
sięcznik Prabuddha Bharata czyli Awakened India
(Bharata oznacza Indie), zatem Baba Bharata mogło
mieć na celu zmylenie chrześcijańskiej inkwizycji tak,
żeby nie atakowała i tak nielubianego przez konserwa-
tystów Swami Vivekananda, a raczej kojarzyła Baba
Bharata z Ojcem Indii.

William Atkinson miał niejako spisywać i opracowy-

wać nauki Yogi Ramacharaka przekazywane ustnie
przez Baba Bharata, zatem nie byłyby one jego wła-
snym wytworem. Historia ta jednak nie została zweryfi-
kowana, gdyż brak śladów przybycia Baba Bharata
jako imigranta do USA oraz brak zapisków na temat
życia Yogi Ramacharaka w Indii w podanym z grubsza
czasie. Oczywiście, zawsze może być tak, że Baba Bha-
rata to pseudonim jakiegoś hinduskiego guru, który
w paszporcie zwał się inaczej, a podobnie w przypadku
Yogi Ramacharaka. Jedynie Swami Vivekananda znany
był w owym czasie ze swoich występów hinduskiego
jogina w USA, a około roku 1890 także w Chicago,
gdzie przyciągał wielką i entuzjastyczną publiczność.

7

Bardziej prawdopodobne, że William Atkinson inspi-

rując się indyjskimi joginami, w tym od 1893 roku Swa-
mi Vivekanandą, jedynie podpierał się rzekomymi zwią-
zkami z indyjskimi cudotwórcami, co było w owym
czasie wielce pożądane przez głodnych wiedzy tajemnej
ze Wschodu adeptów różnych parapsychologicznych
środowisk, a tak robiło wielu innych amerykańskich
autorów, a i robią do dzisiaj, po kilku zajęciach u hindu-
skiego guru tworząc swoje własne autorskie kursy i sty-
le jogi. Z zapisków Williama Atkinsona wynika, że
interesował się jogą, czytał dużo na temat, co tylko było
dostępne i sam sporo praktykował, co rzeczywiście
w jodze, w tradycyjnej jodze królewskiej i tantrycznej
jest praktykowane.

Tantryczne

czyli okultystyczne tradycje rodem z Indii

często zakazują podawania danych Mistrza (Guru, Swa-
mi) w stopniu umożliwiającym jego identyfikację profa-
nom, szczególnie jak jest to osoba pełniąca jednocześnie
poważne funkcje publiczne czy polityczne. Tylko naj-
bliższy krąg uczniów jest lepiej zorientowany kim jest
Mistrz, Guru, gdzie mieszka i jak wygląda. Szkoły tan-
tryczne w różnych swoich nurtach bardzo starannie
dobierały uczniów, a Mistrz miewał ich od zaledwie kil-
ku do kilkudziesięciu przekazując na koniec życia
wszystko jednemu wybranemu i namaszczonemu sukce-
sorowi. W takich warunkach używanie pseudonimów
i nieujawnianie się bywa zrozumiałe, tak samo jak pro-
blemy ze zidentyfikowaniem Mistrza, o którym nielicz-
nym tylko coś wiadomo.

Spisywanie zatem nauk Yogi Ramacharaka otrzymy-

wanych ustnie od jego zaawansowanego ucznia i wyda-
wanie ich pod nazwiskiem autora byłoby całkiem uza-
sadnione, jednak wiele wskazuje na to, że William

8

Atkinson albo bardzo zestylizował te nauki swoim wła-
snym językiem albo od swojego Guru nabrał stylu
i umiejętności pisarskich. Tak czy owak, sekret ten
zapewne na zawsze pozostanie w sferze okultystycznej,
tantrycznej tajemnicy o przynajmniej orientalnej inspi-
racji. Istotnym jest wpływ jaki dzieła Yogi Ramachara-
ka wywarły na środowiska zainteresowanych jogą
w Polsce w okresie dwudziestolecia międzywojennego
lat 1918-1939, w tym na praktykujących tantryczne
odmiany jogi z himalajskiej linii mistrzów Himawantu,
do których jak wiadomo należał także Baird T. Spalding
w USA oraz Wanda Dynowska w Polsce.

Paradoksalnie, Atkinson pisząc książki okultystyczne

pod imieniem Yogi Ramacharaka od 1903 roku w ra-
mach domu wydawniczego „the Yogi Publication So-
ciety in Chicago” zdobył znacznie większą rzeszę czy-
telników i sympatyków niźli pisząc na te same tematy
podobne artykuły i książki pod własnym nazwiskiem
w ramach publikacji New Thought. Książki Yogi Rama-
charaka ciągle są publikowane i masowo czytane, a tak-
że tłumaczone na wiele języków. William Atkinson mu-
siał bardzo się cieszyć sukcesem swojego pseudonimu
jako Yogi Ramacharaka, gdyż stworzył jeszcze dwóch
hinduistycznych pisarzy indyjskich dla publikowania
swoich dzieł, Swami Bhakta Vishita oraz Swami Pan-
chadasi. I jakoś dziwnie, żadna z tych trzech rzekomo
indyjskich postaci nie opublikowała nic w ojczystych
językach indyjskich, jedynie po angielsku i jakoś dziw-
nie, zawsze Atkinson był wydawcą, sponsorem dzieła
oraz tym, który w innych publikacjach rekomendował
tych autorów. Nauki owych dwóch kolejnych autorów
związane były ze sztuką przepowiadania, mediumi-
zmem, wschodnimi sposobami jasnowidzenia i jasno-

9

słyszenia. Z dwóch, Swami Bhakta Vishita był daleko
bardziej popularny wydając ponad 30 tytułów książko-
wych, był nawet sławniejszy niż Yogi Ramacharaka, nie
tylko niż Swami Panchadasi. Chrześcijańska inkwizycja
dostawała kręćka nie wiedząc już skąd taka inwazja
indyjskiej duchowości, jogi, tantry i okultyzmu na USA.

W 1910 roku, Atkinson zaczął publikować więcej

pod pseudonimem Theron Q. Dumont, który miał być
francuskim okultystą szerzącym ideały i nauki podobne
do tych, jakie prezentuje ruch New Thought z naciskiem
na rozwój potęgi woli, siły zapamiętywania, i magnety-
zmu osobistego. Wzrastało zainteresowanie francuskimi
autorami z Europy, to jeden zaczął pisać jako Francuz,
specjalnie po angielsku, w Chicago, dla magazynów
i wydawnictw Williama Atkinsona, który go wynalazł
dostosowując się do rynku i jego zapotrzebowań. W tym
samym roku 1903 w którym Atkinson zaczął pisać
masowo jako Yogi Ramacharaka, został także przyjęty
do Adwokatury stanu Illinois, co mogło być spowodo-
wane potrzebą ochrony kariery pisarskiej z pomocą
działań prawnych adwokatury, która wszędzie na świe-
cie bardzo broni i chroni swoich członków. Coraz mniej
się jednak poświęcał pracy adwokata, a coraz bardziej
karierze autora, dla którego jedno nazwisko czy pseudo-
nim, to było stanowczo zbyt mało.

Przez kolejnych 15 lat Atkinson intensywnie praco-

wał jako autor i wydawca coraz liczniejszych publikacji,
zarówno na polu Ruchu Nowej Myśli, jak i jogi, okulty-
zmu, mediumizmu, dywinacji, a także sukcesu osobiste-
go. Największa jego produktywność przypada na koniec
drugiego dziesięciolecia początku XX wieku. Pisał wte-
dy także do magazynu Nautilius wydawanego przez Eli-
zabeth Towne's z ruchu New Thought, przynajmniej od

10

listopada 1912 roku, a także w latach 1916-1919 wyda-
wał równocześnie czasopismo „Advanced Thought”.
W tym samym czasie pełnił rolę honorową Prezydenta
the International New Thought Alliance.

Pośród ostatnich współpracowników z którymi Wil-

liam Atkinson był związany mamy mentalistę C. Ale-
xandra, Kryształowy Wizjoner („The Crystal Seer”),
którego broszurę z afirmacjami i afirmatywnymi modli-
twami New Thought pod tytułem „Personal Lessons,
Codes, and Instructions for Members of the Crystal
Silence League” opublikowano w Los Angeles w latach
20-tych XX wieku. Na swoich ostatnich stronach zawie-
ra ona bardzo długą listę publikacji autorstwa Atkinsona,
Dumonta, Ramacharaka, Vishita, oraz współpracownika
Atkinsona, okultysty L. W. de Laurence'a.

William Atkinson zmarł 22 listopada 1932 roku

w Los Angeles w stanie Kalifornia w USA, mając wów-
czas lat 69 i ponad 50 lat wspaniałej kariery w biznesie,
pisarstwie, okultyzmie oraz w adwokaturze jako praw-
nik. Znany jest jako wybitny prawnik okultysta. Wiele
tajemnic otacza życie i działalność Williama Atkinsona,
jak na okultystę przystało, włącznie z tym, że trzy lata
po swojej śmierci podpisał się na certyfikacie praw wła-
sności do wszystkich swoich dzieł jako ich autor. I nic
by nie było w tym dziwnego, gdyby nie to, że po wszel-
kich możliwych badaniach pisma, podpis okazał się cał-
kowicie autentyczny. Publikował pod wieloma pseudo-
nimami pisarskimi w tym jako Magus Incognito,
Theodore Sheldon, Theron Q. Dumont, Swami Pancha-
dasi, Yogi Ramacharaka, Swami Bhakta Vishita, a także
kilkunastoma innymi, z których nie wszystkie udało się
potwierdzić.

11

Atkinson ustanowił zasadę w duchowości i okulty-

zmie: „Nie załamuj się inkwizycją! Jeśli chrześcijanie
zaczną niszczyć twój pisarski pseudonim, zmień go na
inny i pisz dalej oraz mocniej ze zdwojoną siłą, zwięk-
szając także zasięg rażenia!” Numerologicznie, sukces
Atkinsona to jego dobre z punktu widzenia gematrii
nazwisko, jako osobonazwa posiadające Nous o wibra-
cji (22) czyli mistrzowskie wibracje energetyczne i śred-
nio wzrostowy od A = 1 do N = 5 cykl życiowy. Wibra-
cje

nazwiska

przeważają nad mistycznym siódemkowym

ale lekko upadkowym imieniem William. Liczne pseu-
donimy zmniejszyły także niekorzystne oddziaływanie
drugiego imienia.

William Walker Atkinson był niewątpliwie wielkim

pasjonatem tradycyjnej indyjskiej jogi zwanej także
radża jogą czyli królewską unia mystica, gdzie prakty-
kuje się poważnie charyzmatyczny rozwój sił psychicz-
nych i duchowych zaliczany na zachodzie do okultyzmu
czy wiedzy tajemnej i magii. Mistyczno-ascetyczne
życie Atkinsona Ramacharaka pokazuje zaawansowa-
nego adepta, a może i mistrza prawdziwej indyjskiej
jogi tradycyjnej, jogi królewskiej na jej tantrycznym
poziomie wysokiej białej magii. Imię Ramacharaka
wskazuje na kogoś w sukcesji Króla Rama kto zajmuje
się uzdrawianiem i leczeniem lub znajdowaniem no-
wych lekarstw, dosłownie Cudowny Rama, uczeń Króla
Rama, który jest wspaniały, cudowny, ascetyczny i
uzdrowicielski.

12

Hatha-joga Yogi Ramacharaka

Hatha-joga głosi, że ciało fizyczne zbudowane jest

z komórek, z których każda zawiera mikroskopijne ży-
cie, kontrolujące działanie komórki. Życia te są w isto-
cie swojej cząsteczkami inteligentnego umysłu o pew-
nym stopniu rozwoju, które umożliwiają komórkom
prawidłowe sprawowanie ich funkcji. Owe cząsteczki
inteligencji podlegają oczywiście kontroli centralnego
umysłu ludzkiego i z należytym posłuszeństwem wypeł-
niają rozkazy pochodzące z centrali – czy to świadomie,
czy też nieświadomie. Owe inteligencje komórkowe są
doskonale przystosowane do swoich zadań. Przykładem
tego rodzaju inteligencji jest choćby działalność komó-
rek polegająca na przyswajaniu z krwi niezbędnego im
pożywienia i usuwaniu substancji zbędnych i odpadów.
Procesy trawienia, przyswajania itd. ukazują inteligen-
cję komórek czy to działających oddzielnie, czy też
zbiorowo, w grupach.

Gojenie się ran, przemieszczanie się komórek tam,

gdzie są one najbardziej potrzebne, oraz setki innych
przykładów znanych badaczom fizjologii dla ucznia jogi
są to wszystko przykłady życia obecnego w każdym
atomie. Każdy atom jest dla jogina żywą istotą, prowa-
dzącą swoją własną, niezależną egzystencję. Atomy te
łączą się w grupy w jakimś celu, zaś owe grupy atomów
przejawiają inteligencję grupową tak długo, jak długo
grupa taka istnieje i działa. Grupy te tworzą z kolei inne,
większe grupy, z tych zaś formują się ciała o bardziej
złożonej organizacji, służące za wyraz wyższych form
świadomości. Kiedy nadchodzi śmierć ciała fizycznego,
komórki rozdzielają się i rozpraszają i następuje to, co
nazywamy rozkładem. Siła, która łączyła wszystkie owe

13

komórki w jedną całość, zostaje uwolniona i wyzwalają
się one, by tworzyć nowe kombinacje. Komórki ciała
składają się z trzech pierwiastków:

1) materii – jaką otrzymują z pożywienia,
2) prany lub siły życiowej – która umożliwia im

działanie, a która jest częścią składową pokarmu, wody
i powietrza,

3) inteligencji, czyli substancji umysłowej – będącej

częścią uniwersalnego umysłu wszechświata. Na począ-
tek rozpatrzymy stronę materialną życia komórkowego.

Fragment pochodzi z rozdziału XVIII: Maleńkie

życia ustroju z kolejnej części serii Yogi Ramacharaka
Hatha-joga, publikowanej przez Bractwo Himawanti
w Polsce.

Filozofia jogi i nauka tajemna

Yogi Ramacharaka

Iluminacja czyli świadomość duchowa - Yogi Rama-

charaka

Tytuł oryginalny: Fourteen lessons in yoga philoso-

phy and oriental occultism

Nowe, poprawione wydanie książki z 1926 roku -

później wznawiane w Polsce powojennej tylko przez
Bractwo Himawanti. W napisanej na początku XX wie-
ku książce Ramacharaka zajmuje się tematyką okulty-
stycznej wiedzy na temat niezbadanych sfer ludzkiego
bytowania znanych pod ogólnym pojęciem świata
astralnego: uzdrawianiem pranicznym, widzeniem aury,
wpływem psychicznym, zdolnościami paranormalnymi,
magnetyzmem, dynamiką myśli, duchowym prawem

14

przyczyny i skutku itp. Wszystko to opisane z perspek-
tywy starożytnej tradycji jogicznej i nauki Wschodu.

U większości ludzi rozwój umysłu duchowego postę-

puje stopniowo i pomału i choć człowiek może odczu-
wać stały wzrost duchowej wiedzy i świadomości, może
on nie doświadczać jakiejkolwiek ewidentnej lub ude-
rzającej przemiany. Inni z kolei doświadczają chwil zna-
nych jako „iluminacja”, w których wydają się przekra-
czać niemal zupełnie swój stan normalny i w których
przechodzą na wyższą płaszczyznę świadomości czy
bytowania. Takie momenty popychają ich znakomicie
naprzód w stosunku do chwil poprzednich, chociaż nie
mogą oni przenieść z powrotem do świadomości czyste-
go wspomnienia tego, czego doświadczyli, przebywając
w tym stanie duchowej egzaltacji. Takie doświadczenia
pod rozmaitymi postaciami i z różnym natężeniem były
udziałem wielu różnych osób, bez względu na ich prze-
konania czy wyznanie, chociaż zazwyczaj pozostają one
w związku z którymś z aspektów poszczególnych wie-
rzeń religijnych osoby doświadczającej iluminacji. Jed-
nak wytrawni okultyści uznają wszystkie te doświadcze-
nia za rozmaite postaci tego samego zjawiska –
budzenia się świadomości duchowej i rozwoju umysłu
duchowego. Niektórzy pisarze określają to doświadcze-
nie jako „świadomość kosmiczną”, co jest terminem
bardzo odpowiednim, jako że iluminacja, zwłaszcza w
swoich formach wyższych, niesie z sobą kontakt z
życiem we wszystkich jego przejawach, umożliwiając
poczucie więzi z całym życiem czy to „wysokim”, czy
„niskim”, wielkim czy malutkim, dobrym czy złym.

Doświadczenia te oczywiście różnią się od siebie

u poszczególnych osób w zależności od stopnia ich
indywidualnego rozwoju, ich wyćwiczenia, tempera-

15

mentu itd., jednak pewne cechy są charakterystyczne
i wspólne dla wszystkich. Najczęściej towarzyszącym
uczuciem jest wrażenie posiadania bezwzględnej znajo-
mości wszystkich rzeczy; słowem – niemal nieskończo-
na mądrość. Wrażenie to trwa zaledwie krótką chwilę
i pozostawia w człowieku uczucie żalu za tym, co raz
zobaczył i co utracił. Innym dość powszechnym doś-
wiadczeniem jest niewzruszona świadomość nieśmier-
telności – poczucie bycia tu i teraz, od zawsze i na
zawsze. Innym jeszcze uczuciem jest zanik wszelkich
lęków i pojawienie się w ich miejsce poczucia pewności
siebie i ufności we własne siły, które wykraczają daleko
poza zdolność rozumienia tych, co nigdy stanu tego nie
doświadczyli.

Kolejnym jest spływające na człowieka uczucie

miłości – miłości obecnej we wszelkim życiu; od tych
jego form fizycznie nam najbliższych, aż po te znajdują-
ce się na drugim krańcu wszechświata; od tych, które
uważamy za święte i czyste, po te, które świat ma za
nikczemne, występne i niegodne. Wszelka dążność do
wywyższenia siebie i potępienia innych zanika, zaś
miłość z serca płynąca jak promień światła słonecznego
ogarnia wszystkich, bez względu na stopień ich rozwoju
indywidualnego czy dobroci.

Niektórzy doświadczają tych stanów w głębokim

i pełnym nabożności nastroju, który całkowicie bierze
ich w swe władanie na krótką chwilę lub dłużej, pod-
czas gdy inni popadają w niby-sen, w którym mają jedy-
nie świadomość wznoszenia się na duchowe wyżyny
z towarzyszącym temu wrażeniem otaczającej ich wszę-
dzie dokoła i na wskroś ich przenikającej świetlistości.
Niektórym pewne prawdy objawiają się w postaci sym-
boli, których prawdziwe znaczenie staje się dla nich

16

jasne niekiedy dopiero po upływie długiego czasu.
Doświadczenia te, gdy ktoś raz je przeżyje, pozostawia-
ją go w nowym stanie ducha i nigdy już potem nie
będzie on taki, jaki był przedtem. I choć z czasem wyra-
zistość wspomnienia blaknie, pozostaje jednak pewna
pamięć, która długo jeszcze później trwa, stając się źró-
dłem oparcia i wewnętrznej siły dla człowieka, zwłasz-
cza w chwilach życiowej rozterki, gdy słabnie w nim
wiara i gdy chwieje się on jak trzcina na wietrze
sprzecznych opinii i rozważań intelektu. Wspomnienie
takiego doświadczenia stanowi źródło odnawialnych sił
– przystań niebieską, w której schronienie znajduje
dusza strudzona zmaganiami ze światem zewnętrznym,
który wydaje się jej nie rozumieć.

Powyższy artykuł jest fragmentem z odświeżonej

reedycji książki Yogi Ramacharaka pt. „Filozofia jogi
i nauka tajemna”.

BIBLIOGRAFIA TWÓRCZOŚCI ATKINSONA

Bibliografia Atkinsona piszącego

jako William Walker (or W. W.) Atkinson

The Art of Expression and The Principles of Discourse. 1910.

The Art of Logical Thinking. 1909.

„Attainment with Honor”,

an article in „The Nautilus” magazine. June 1914.

The Crucible of Modern Thought. 1910.

Dynamic Thought or the Law of Vibrant Energy. 1906.

17

How to Read Human Nature:

Its Inner States and Outer Forms. c.1918

The Inner Consciousness:

A Course of Lessons on the Inner Planes of the Mind, Intuition,

Instinct, Automatic Mentation, and Other Wonderful Phases

of Mental Phenomena. Chicago. 1908.

The Law of the New Thought:
A Study of Fundamental Principles & Their Application. 1902.

The Mastery of Being: A Study of the Ultimate Principle

of Reality & the Practical Application Thereof. 1911

Memory Culture:

The Science of Observing, Remembering and Recalling. 1903.

Memory: How to Develop, Train, and Use It. c. 1911.

Mental Fascination. 1907.

„Mental Pictures”,

an article in „The Nautilus” magazine. November 1912.

Mind and Body or Mental States and Physical Conditions. 1910.

Mind Power: The Secret of Mental Magic.

Advanced Thought Publishing Co., Chicago.1912.

The New Psychology Its Message,

Principles and Practice. 1909.

New Thought: Its History and Principles or The Message

of the New Thought, A Condensed History of Its Real Origin

with Statement of Its Basic Principles and True Aims. 1915.

Nuggets of the New Thought. 1902.

Practical Mental Influence. 1908.

Practical Mind-Reading. 1907.

Practical New Thought:

Several Things that Have Helped People. 1911.

18

Practical Psychomancy and Crystal Gazing,

a course of lessons on the Psychic Phenomena

of Distant Sensing, Clairvoyance, Psychometry,

Crystal Gazing, etc. Advanced Thought Publishing Co.

Masonic Temple, Chicago. 1907.

The Psychology of Salesmanship. 1912.

Reincarnation and the Law of Karma. 1908.

The Secret of Mental Magic: A Course of Seven Lessons. 1907.

The Secret of Success. 1908.

Self-Healing by Thought Force. 1907.

A Series of lessons in Personal Magnetism, Psychic Influence,

Thought-force, Concentration, Will-Power,

and practical Mental Science. 1901.

The Subconscious and the Superconscious

Planes of Mind. 1909.

Suggestion and Auto-Suggestion. 1915.

Telepathy: Its Theory, Facts, and Proof. 1910.

Thought-Culture or Practical Mental Training. 1909.

Thought-Force in Business and Everyday Life. Chicago. 1900.

Thought Vibration or the Law of Attraction

in the Thought World. Chicago. 1906.

Your Mind and How to Use It:

A Manual of Practical Psychology. 1911.

„How To Develop Perception,”

an article in „The Nautilus” magazine. July 1929.

The Seven Cosmic Laws. March 1931.

(Published posthumously in 2011)

19

Bibliografia Atkinsona piszącego

jako Yogi Ramacharaka

The Hindu-Yogi Science Of Breath

(A Complete Manual of the Oriental Breathing Philosophy of

Physical, Mental, Psychic and Spiritual Development). 1903.

Fourteen Lessons in Yogi Philosophy

and Oriental Occultism. 1904.

Advanced Course in Yogi Philosophy

and Oriental Occultism. 1905.

Hatha Yoga or the Yogi Philosophy of Physical Well-Being

(With Numerous Exercises, Etc.) 1904.

The Science of Psychic Healing. 1906.

Raja Yoga or Mental Development

(A Series of Lessons in Raja Yoga). 1906.

Gnani Yoga (A Series of Lessons in Gnani Yoga). 1907.

The Inner Teachings of the Philosophies

and Religions of India. 1909.

Mystic Christianity or The Teachings of the Master. 1908.

The Life Beyond Death. 1909.

The Practical Water Cure

(As Practiced in Indiaand Other Oriental Countries). 1909.

The Spirit of the Upanishads

or the Aphorisms of the Wise. 1907.

Bhagavad Gita or The Message of the Master. 1907.

20

Bibliografia Atkinsona piszącego

jako Swami Bhakta Vishita

Can We Talk to Spirit Friends?

Clairvoyance and Kindred Phenomena.

Clairvoyance: Past, Present and Future.

Crystal Seering by Seers of All Ages. (Pamphlet)

The Development of Seership:

The Science of Knowing the Future;

Hindoo and Oriental Methods.

Advanced Thought Publishing Co. Chicago. 1915

The Difference Between a Seer and a Medium. (Pamphlet)

The Future Evolution of Humanity.

Genuine Mediumship or The Invisible Powers.

Advanced Thought Publishing Co. Chicago. 1910

Ghosts of the Living, End of the Dead.
The Great Universe Beyond and Immortality.
The Higher Being Developed by Seership.
Higher Spirit Manifestations.
How Is It Possible to Foretell the Future? (Pamphlet)
How Seership Develops a Constructive Life.
How to Attain Knowledge of the Higher Worlds.
How to Cross the Threshold of the Super World.
How to Develop Mediumship.
How to Develop Psychic Telepathy.
How to Distinguish Real Seership from Unreal. (Pamphlet)
How to Gain Personal Knowledge

of the Higher Truths of Seership.

How to Go Into the Silence: The Key of All Life. (Pamphlet)
How to Interpret the Present and Future Exactly

as They Are Designed to Be.

Mediumship.

21

Mental Vibrations and Transmission.
The Mystic Sixth Sense.
Nature's Finer Forces.
Seership and the Spiritual Evolution of Man.
Seership, a Practical Guide to Those Who Aspire

to Develop the Higher Senses.

Seership, the Science of Knowing the Future.
The Spiritual Laws Governing Seership.
Thought Transference.
What Determines a Man's Birth

in a Certain Environment? (Pamphlet)

Your Life After Death.

Bibliografia Atkinsona piszącego

jako Swami Panchadasi

Clairvoyance and Occult Powers. 1916.

The Human Aura: Astral Colors and Thought Forms. 1912

Outlines his interpretation of the meaning

of the various colors of the human aura)

The Astral Plane: Its Scenes, Dwellers, and Phenomena.

Advanced Thought Publishing Co. Chicago. 1915.

Bibliografia Atkinsona piszącego

jako Theron Q. Dumont

The Advanced Course in Personal Magnetism:

The Secrets of Mental Fascination.

Advanced Thought Publishing Co. Chicago. 1914.

The Art and Science of Personal Magnetism:

The Secrets of Mental Fascination.

Advanced Thought Publishing Co. Chicago. 1913.

22

Master Mind or The Key

To Mental Power Development And Efficiency.

Mental Therapeutics, or Just How to Heal Oneself and Others.

Advanced Thought Publishing Co. Chicago. 1916.

The Power of Concentration.

Advanced Thought Publishing Co. Chicago. 1918.

Practical Memory Training.

Advanced Thought Publishing Co. Chicago.

The Psychology of Personal Magnetism.

The Solar Plexus or Abdominal Brain.

Successful Salesmanship.

The Human Machine.

Bibliografia Theodore Sheldon

(możliwy pseudonim Atkinsona)

Vim Culture.

Bibliografia Atkinsona piszącego

jako Magus Incognito

The Secret Doctrines of the Rosicrucians.

23

Bibliografia Atkinsona

piszącego ze współautorami

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume I: Personal Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume II: Creative Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume III: Desire Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume IV:

Faith Power: Your Inspirational Forces.

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume V: Will Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume VI: Subconscious Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume VII: Spiritual Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume VIII: Thought Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume IX: Perceptive Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume X: Reasoning Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume XI: Character Power

W. W. Atkinson and Edward Beals.

Personal Power Volume XII:

Regenerative Power or Vital Rejuvenation.

W. W. Atkinson and L. W. De Laurence.

Psychomancy and Crystal Gazing.

24

Bibliografia prac anonimowych

przypisywanych Atkinsonowi

The Arcane Teachings. Chicago. n.p., n.d.

[presumed 1st edition prior to 1909]; McClurg, 1909.

The Arcane Teachings: Free Sample Lesson.

Chicago. McClurg, 1909.

The Arcane Formulas, or Mental Alchemy.

Chicago. McClurg, 1909; McClurg, 1911.

The Mystery of Sex, or Sex Polarity.

Chicago. McClurg, 1909; McClurg, 1911.

Vril, or Vital Magnetism

The Secret Doctrine of Ancient Atlantis, Egypt, Chaldea,

and Greece.

Chicago. McClurg, 1909; McClurg, 1911.

The One and the Many. Chicago. McClurg, 1911.

Cosmic Law. Chicago. McClurg, 1911.

The Psychic Planes. Chicago. McClurg, 1911.

Bibliografia prac autora

przetłumaczonych na język polski

„Filozofja Jogi i okultyzm wschodni”
„Drogi dojścia jogów indyjskich”
„Hatha - Joga”
„Radża-Joga”
„Dżani-Joga - Joga mądrości”
„Nauka o oddechaniu”
„Kształcenie pamięci”
„Potęga myśli”
„Religie Indyj”
„Życie po śmierci” –

w tłumaczeniu

25