PIEŚŃ O ZIEMI KRAKOWSKIEJ

Srebrną wstęgą Wisła płynie, Wisła płynie,

Przy niej wiankiem na równinie

Stary Kraków nasz,
Stary Kraków nasz.

A olbrzymie trzy mogiły, trzy mogiły,

Gród dokoła obstąpiły,

Niby wieków straż,
Niby wieków straż.

Z dala Tatry, świat zaległy, świat zaległy

I ku Wiśle z góry zbiegły,

Potokami stu,
Potokami stu.

A jak góry z równinami, z równinami,

Tak Górale z Polanami

Zetknęli się tu,
Zetknęli się tu.

Tam to cudnie Wisła bieży, Wisła bieży,

A nad Wisłą Wawel leży,

Na Wawelu gród,
Na Wawelu gród.

Odkąd Wisła z gór tych płynie, z gór tych płynie,

Stary Wawel na świat słynie

I ten chrobry lud

I ten chrobry lud.