„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
MINISTERSTWO EDUKACJI
NARODOWEJ
MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ
MODUŁOWY PROGRAM NAUCZANIA
TECHNIK OPTYK 322[16]
Zatwierdzam
Minister Edukacji Narodowej
Warszawa 2008
322[16]/SP/MEN/2008.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
1
Autorzy:
mgr in
ż
. El
ż
bieta Jarosz
dr n. med. Wiesław Braciak
mgr in
ż
. Antoni Buraczewski
in
ż
. Piotr Michałowski
Recenzenci:
dr in
ż
. Marcin Le
ś
niewski
dr in
ż
. Marek Zaj
ą
c
Opracowanie redakcyjne:
mgr in
ż
. El
ż
bieta Jarosz
Korekta merytoryczna:
mgr in
ż
. Jolanta Podłowska
Korekta techniczna:
mgr Magdalena Mrozkowiak
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
2
Spis tre
ś
ci
Wprowadzenie
4
I.
Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
6
1. Opis pracy w zawodzie
6
2.
Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu dydaktyczno-
wychowawczego
9
II.
Plany nauczania
17
III. Moduły kształcenia w zawodzie
18
1. Podstawy działalno
ś
ci usługowej
18
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska
21
Przygotowanie do zatrudnienia i prowadzenia
działalno
ś
ci gospodarczej
25
Nawi
ą
zywanie kontaktów społecznych
29
2. Techniczne podstawy zawodu
33
Stosowanie technologii informatycznych
36
Sporz
ą
dzanie i czytanie dokumentacji technicznej
40
U
ż
ytkowanie maszyn, urz
ą
dze
ń
elektrycznych
i elektronicznych w optyce
43
3. Optyka
48
Ocena jako
ś
ci i stosowanie materiałów optycznych
50
Projektowanie elementów i układów optycznych
54
Stosowanie urz
ą
dze
ń
, przyrz
ą
dów optycznych
i optoelektronicznych
59
4. Monta
ż
, konserwacja i naprawa urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
64
Dobieranie materiałów i cz
ęś
ci maszyn do wykonywania
urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
67
Wykonywanie pomiarów parametrów urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
71
Montowanie, justowanie, konserwacja i naprawa
przyrz
ą
dów urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
75
5. Optyka okulistyczna
79
Diagnozowanie chorób oczu, ich leczenie i profilaktyka
81
Diagnozowanie i korygowanie wad refrakcji
85
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
3
6. Pomoce wzrokowe
88
Dobieranie soczewek i opraw okularowych
91
Dobieranie soczewek kontaktowych
95
Wykonywanie pomocy wzrokowych
98
Prowadzenie sprzeda
ż
y wyrobów i akcesoriów
optycznych
102
7. Praktyka zawodowa
106
Obsługiwanie klienta w salonie optycznym
109
Wykonywanie i naprawa wyrobów optycznych
112
8. Optyka okularowa
115
Projektowanie szkieł okularowych
117
Montowanie, naprawa i ocena jako
ś
ci ró
ż
nych typów
okularów
120
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
4
Wprowadzenie
Celem kształcenia w szkole zawodowej jest przygotowanie
aktywnego, mobilnego i skutecznie działaj
ą
cego pracownika gospodarki.
Efektywne funkcjonowanie na rynku pracy wymaga: przygotowania
ogólnego, opanowania podstawowych umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych oraz
kształcenia ustawicznego.
Absolwent współczesnej szkoły powinien charakteryzowa
ć
si
ę
otwarto
ś
ci
ą
,
wyobra
ź
ni
ą
,
zdolno
ś
ci
ą
do
ci
ą
głego
kształcenia
i doskonalenia oraz umiej
ę
tno
ś
ci
ą
oceny własnych mo
ż
liwo
ś
ci.
Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych ułatwia
osi
ą
gniecie tych zamierze
ń
.
Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje
si
ę
tym,
ż
e:
−
cele kształcenia i materiał nauczania wynikaj
ą
z przyszłych zada
ń
zawodowych,
−
przygotowanie ucznia do wykonywania zawodu odbywa si
ę
głównie
poprzez realizacj
ę
zada
ń
zbli
ż
onych do tych, które s
ą
wykonywane na
stanowisku pracy,
−
nie ma w nim podziału na zaj
ę
cia teoretyczne i praktyczne,
−
wyst
ę
puje w nim prymat umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych nad wiedz
ą
teoretyczn
ą
,
−
jednostki modułowe integruj
ą
tre
ś
ci kształcenia z ró
ż
nych dyscyplin
wiedzy,
−
w szerokim zakresie wykorzystuje si
ę
zasad
ę
transferu wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci,
−
proces uczenia si
ę
dominuje nad procesem nauczania,
−
programy nauczania s
ą
elastyczne, poszczególne jednostki mo
ż
na
wymienia
ć
, modyfikowa
ć
, uzupełnia
ć
oraz dostosowywa
ć
do poziomu
wymaganych umiej
ę
tno
ś
ci, potrzeb gospodarki oraz lokalnego rynku
pracy,
−
umiej
ę
tno
ś
ci opanowane w ramach poszczególnych modułów daj
ą
mo
ż
liwo
ść
wykonywania okre
ś
lonego zakresu pracy.
Realizacja modułowego programu nauczania zapewnia opanowanie
przez uczniów umiej
ę
tno
ś
ci okre
ś
lonych w podstawie programowej
kształcenia w zawodzie oraz przygotowuje do kształcenia ustawicznego.
Modułowy program nauczania składa si
ę
z zestawu modułów
kształcenia w zawodzie i odpowiadaj
ą
cych im jednostek modułowych,
umo
ż
liwiaj
ą
cych
zdobywanie
wiadomo
ś
ci
oraz
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci i postaw wła
ś
ciwych dla zawodu.
Jednostka
modułowa
stanowi
element
modułu
kształcenia
w zawodzie obejmuj
ą
cy logiczny i mo
ż
liwy do wykonania wycinek pracy,
o wyra
ź
nie okre
ś
lonym pocz
ą
tku i zako
ń
czeniu, który nie podlega
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
5
dalszym podziałom, a jego rezultatem jest produkt, usługa lub istotna
decyzja.
W strukturze modułowego programu nauczania wyró
ż
niono:
−
zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie,
−
plany nauczania,
−
programy modułów i jednostek modułowych.
Moduł kształcenia w zawodzie zawiera: cele kształcenia, wykaz
jednostek modułowych, schemat układu jednostek modułowych,
literatur
ę
.
Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał
nauczania,
ć
wiczenia,
ś
rodki dydaktyczne, wskazania metodyczne do
realizacji programu jednostki, propozycje metod sprawdzania i oceny
osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia.
Dydaktyczna
mapa
programu
nauczania,
zamieszczona
w zało
ż
eniach programowo-organizacyjnych, przedstawia schemat
powi
ą
za
ń
mi
ę
dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz okre
ś
la
kolejno
ść
ich realizacji. Ma ona ułatwi
ć
dyrekcji szkół i nauczycielom
organizowanie procesu kształcenia.
W programie został przyj
ę
ty system kodowania modułów i jednostek
modułowych zawieraj
ą
cy nast
ę
puj
ą
ce elementy:
−
symbol cyfrowy zawodu według klasyfikacji zawodów szkolnictwa
zawodowego,
−
symbol literowy oznaczaj
ą
cy kategori
ę
modułów:
O – dla modułów ogólnozawodowych,
Z – dla modułów zawodowych,
S – dla modułów specjalizacyjnych.
−
cyfra arabska dla kolejnego modułu w grupie i dla kolejnej
wyodr
ę
bnionej w module jednostki modułowej.
Przykładowy zapis kodowania modułu:
322[16].O1
322[16] – symbol cyfrowy zawodu: technik optyk
O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy: Podstawy działalno
ś
ci usługowej
Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej:
322[16].Z1.02
322[16] – symbol cyfrowy zawodu: technik optyk
Z1 – pierwszy moduł zawodowy: Techniczne podstawy zawodu
02 – druga jednostka modułowa w module Z1: Sporz
ą
dzanie i czytanie
dokumentacji technicznej
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
6
I. Zało
ż
enia programowo-organizacyjne kształcenia
w zawodzie
1. Opis pracy w zawodzie
Absolwent szkoły kształc
ą
cej w zawodzie technik optyk mo
ż
e by
ć
zatrudniony w:
−
przedsi
ę
biorstwach usługowych,
−
przedsi
ę
biorstwach rzemie
ś
lniczych,
−
przedsi
ę
biorstwach
produkuj
ą
cych
sprz
ę
t
optyczny
i optoelektroniczny,
−
przedsi
ę
biorstwach u
ż
ytkuj
ą
cych sprz
ę
t optyczny i optoelektroniczny,
−
gabinetach optometryczno-kontaktologicznych,
−
pracowniach optycznych,
−
salonach optycznych,
−
punktach serwisowych.
Absolwent mo
ż
e prowadzi
ć
równie
ż
działalno
ść
gospodarcz
ą
.
Zadania zawodowe
Zadania zawodowe technika optyka obejmuj
ą
:
−
wykonywanie elementów, zespołów optycznych i optoelektronicznych,
−
dokonywanie
monta
ż
u
i
demonta
ż
u
urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych,
−
dokonywanie weryfikacji oraz napraw cz
ęś
ci i zespołów aparatury
optycznej i optoelektronicznej,
−
justowanie
układów,
zespołów
oraz
wyrobów
optycznych
i optoelektronicznych,
−
wykonywanie pomiarów i bada
ń
elementów, układów i zespołów
wyrobów optycznych i optoelektronicznych,
−
okre
ś
lanie wad refrakcji i akomodacji oraz sposobów ich korekcji,
−
dobieranie oraz wykonywanie pomocy wzrokowych i przyrz
ą
dów
optycznych,
−
doradzanie klientom wła
ś
ciwego doboru opraw okularowych,
soczewek i powłok ochronnych,
−
prowadzenie sprzeda
ż
y wyrobów i akcesoriów optycznych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
7
Umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe
W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent powinien umie
ć
:
−
posługiwa
ć
si
ę
terminologi
ą
z zakresu optyki instrumentalnej, optyki
okularowej (oftalmicznej), optometrii, kontaktologii, fotometrii,
−
interpretowa
ć
podstawowe zjawiska i prawa z zakresu optomechaniki,
optoelektroniki i optyki fizycznej,
−
sporz
ą
dza
ć
oraz
odczytywa
ć
dokumentacj
ę
konstrukcyjn
ą
i technologiczn
ą
,
−
wykonywa
ć
pomiary elementów, zespołów oraz wyrobów optycznych
i optoelektronicznych,
−
dobiera
ć
materiały konstrukcyjne i technologiczne do monta
ż
u,
napraw
i
kontroli
zespołów
oraz
wyrobów
optycznych
i optoelektronicznych,
−
wykonywa
ć
operacje obróbki mechanicznej,
−
wykonywa
ć
elementy oraz zespoły optyczne i optoelektroniczne,
−
dokonywa
ć
monta
ż
u i demonta
ż
u oraz napraw i konserwacji
zespołów, wyrobów optycznych i optoelektronicznych,
−
justowa
ć
i ustawia
ć
układy, zespoły oraz wyroby optyczne
i optoelektroniczne,
−
okre
ś
la
ć
stopie
ń
zu
ż
ycia
narz
ę
dzi
i
przyrz
ą
dów
kontrolno-
pomiarowych,
−
przestrzega
ć
procedur kontroli jako
ś
ci materiałów, wyrobów i usług,
−
wykorzystywa
ć
wiedz
ę
z zakresu anatomii i fizjologii oka,
−
okre
ś
la
ć
wady refrakcji, akomodacji i sposoby ich korekcji,
−
okre
ś
la
ć
techniki dopasowywania soczewek kontaktowych,
−
przestrzega
ć
zasad piel
ę
gnacji soczewek kontaktowych,
−
dobiera
ć
materiały do wykonywania pomocy wzrokowych,
−
dobiera
ć
i wykonywa
ć
pomoce wzrokowe,
−
ocenia
ć
jako
ść
wykonania pomocy wzrokowych i przyrz
ą
dów
optycznych,
−
wyposa
ż
a
ć
warsztat
optyczny,
gabinet
optometryczno-
kontaktologiczny i salon optyczny,
−
przestrzega
ć
zasad sterylizacji, dezynfekcji i dezynsekcji,
−
posługiwa
ć
si
ę
przyrz
ą
dami i urz
ą
dzeniami stosowanymi w optyce
instrumentalnej, optyce oftalmicznej i kontaktologii,
−
udziela
ć
porad z zakresu stosowania i konserwacji pomocy
wzrokowych,
−
komunikowa
ć
si
ę
z klientem,
−
posługiwa
ć
si
ę
j
ę
zykiem obcym w zakresie wspomagaj
ą
cym
wykonanie zada
ń
zawodowych,
−
przestrzega
ć
przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony
przeciwpo
ż
arowej oraz ochrony
ś
rodowiska,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
8
−
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
−
przestrzega
ć
przepisów prawa dotycz
ą
cych wykonywania zada
ń
zawodowych,
−
udziela
ć
pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach
przy pracy,
−
kierowa
ć
zespołem pracowników,
−
korzysta
ć
z
ró
ż
nych
ź
ródeł
informacji
oraz
z
doradztwa
specjalistycznego w celu doskonalenia umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych,
−
prowadzi
ć
działalno
ść
gospodarcz
ą
i stosowa
ć
przepisy prawa
dotycz
ą
ce działalno
ś
ci gospodarczej,
−
post
ę
powa
ć
zgodnie z zasadami etyki.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
9
2. Zalecenia dotycz
ą
ce organizacji procesu dydaktyczno-
wychowawczego
Proces kształcenia według modułowego programu nauczania dla
zawodu technik optyk mo
ż
e by
ć
realizowany w dwuletniej policealnej
szkole dla młodzie
ż
y w formie stacjonarnej oraz dla dorosłych w formie
stacjonarnej i zaocznej.
Program
nauczania
obejmuje
kształcenie
ogólnozawodowe,
zawodowe i specjalizacyjne. Kształcenie ogólnozawodowe zapewnia
orientacj
ę
w zawodzie oraz ułatwia ewentualn
ą
zmian
ę
zawodu.
Kształcenie zawodowe ma przygotowa
ć
absolwenta szkoły do realizacji
zada
ń
na typowych dla zawodu stanowiskach pracy. Ogólne
i szczegółowe cele kształcenia wynikaj
ą
z podstawy programowej
kształcenia w zawodzie.
Tre
ś
ci programowe zawarte s
ą
w o
ś
miu modułach: jednym
ogólnozawodowym,
sze
ś
ciu
zawodowych
oraz
w
jednym
specjalizacyjnym. Kształcenie specjalizacyjne ma na celu dostosowanie
kwalifikacji absolwenta do potrzeb lokalnego i regionalnego rynku pracy
i mo
ż
e odbywa
ć
si
ę
z wykorzystaniem zamieszczonego w programie
przykładowego modułu specjalizacyjnego.
Moduły s
ą
podzielone na jednostki modułowe. Ka
ż
da jednostka
modułowa zawiera tre
ś
ci stanowi
ą
ce pewn
ą
logiczn
ą
cało
ść
. Realizacja
celów kształcenia jednostek modułowych powinna zapewni
ć
opanowanie
umiej
ę
tno
ś
ci pozwalaj
ą
cych na wykonywanie okre
ś
lonego zakresu
pracy. Czynnikiem sprzyjaj
ą
cym kształtowaniu umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych
jest wykonywanie
ć
wicze
ń
zaprogramowanych w poszczególnych
jednostkach modułowych.
Moduł 322[16].O1 - Podstawy działalno
ś
ci usługowej - składa si
ę
z trzech jednostek modułowych i obejmuje ogólnozawodowe tre
ś
ci
kształcenia
dotycz
ą
ce
prowadzenia
działalno
ś
ci
gospodarczej,
stosowania przepisów prawa i zasad ekonomiki w działalno
ś
ci
usługowej, komunikacji interpersonalnej, obsługiwania klienta, a tak
ż
e
bardzo istotnych zagadnie
ń
bezpiecznego wykonywania zada
ń
zawodowych zgodnie z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska oraz udzielania
pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.
Moduł 322[16].Z1 - Techniczne podstawy zawodu - składa si
ę
z trzech jednostek modułowych i zawiera tre
ś
ci dotycz
ą
ce wykorzystania
specjalistycznych programów komputerowych w pracy zawodowej,
sporz
ą
dzania i czytania dokumentacji technicznej przyrz
ą
dów i urz
ą
dze
ń
optycznych oraz u
ż
ytkowania maszyn i urz
ą
dze
ń
elektrycznych
i elektronicznych w optyce.
Moduł 322[16].Z2 - Optyka - składa si
ę
z trzech jednostek
modułowych i zawiera tre
ś
ci dotycz
ą
ce stosowania i oceny jako
ś
ci
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
10
materiałów do wytwarzania elementów, układów i przyrz
ą
dów
optycznych oraz ich projektowania i wykorzystania.
Moduł 322[16].Z3 - Monta
ż
, konserwacja i naprawa urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych - składa si
ę
z trzech jednostek
modułowych i obejmuje tre
ś
ci z zakresu dobierania materiałów
konstrukcyjnych i cz
ęś
ci maszyn do wykonywania urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych oraz naprawy, konserwacji i justowania tych
urz
ą
dze
ń
.
Moduł 322[16].Z4 - Optyka okulistyczna - składa si
ę
z dwóch
jednostek modułowych i obejmuje tre
ś
ci dotycz
ą
ce budowy i fizjologii
narz
ą
du wzroku, fizjologii i patofizjologii procesu widzenia, analizowania
objawów, przyczyn i skutków chorób oczu, ich leczenia i profilaktyki oraz
diagnozowania i korygowania wad refrakcji.
Moduł
322[16].Z5
-
Pomoce
wzrokowe
-
składa
si
ę
z czterech jednostek modułowych i zawiera tre
ś
ci kształcenia dotycz
ą
ce
dobierania soczewek i opraw okularowych, soczewek kontaktowych,
wykonywania pomocy wzrokowych oraz ich sprzeda
ż
y.
Moduł 322[16].Z6 - Praktyka zawodowa - składa si
ę
z dwóch
jednostek modułowych, których tre
ś
ci zwi
ą
zane s
ą
z wykonywaniem
i napraw
ą
wyrobów optycznych oraz obsługiwaniem klienta w salonie
optycznym. Zaleca si
ę
realizacj
ę
programu tego modułu w semestrze
czwartym.
Moduł 322[16].S1 - Optyka okularowa - zawiera tre
ś
ci dotycz
ą
ce
stosowania układów optycznych do wykonywania ró
ż
nych typów
okularów, ich montowania, naprawy i oceny jako
ś
ci, a tak
ż
e
wykonywania okularów specjalnych.
Tre
ś
ci kształcenia poszczególnych modułów i jednostek modułowych
s
ą
ze sob
ą
ś
ci
ś
le skorelowane tak, aby ucze
ń
osi
ą
gn
ą
ł optymalny
poziom opanowania umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych.
Wykaz modułów i jednostek modułowych zamieszczono w tabeli.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
11
Wykaz modułów i jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Wykaz modułów
i jednostek modułowych
Orientacyjna
liczba
godzin na
realizacj
ę
Moduł 322[16].O1
Podstawy działalno
ś
ci usługowej
180
322[16].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska
54
322[16].O1.02
Przygotowanie do zatrudnienia i prowadzenia działalno
ś
ci
gospodarczej
72
322[16].O1.03 Nawi
ą
zywanie kontaktów społecznych
54
Moduł 322[16].Z1
Techniczne podstawy zawodu
216
322[16].Z1.01 Stosowanie technologii informatycznych
72
322[16].Z1.02 Sporz
ą
dzanie i czytanie dokumentacji technicznej
54
322[16].Z1.03 U
ż
ytkowanie maszyn, urz
ą
dze
ń
elektrycznych
i elektronicznych w optyce
90
Moduł 322[16].Z2
Optyka
288
322[16].Z2.01 Ocena jako
ś
ci i stosowanie materiałów optycznych
54
322[16].Z2.02 Projektowanie elementów i układów optycznych
126
322[16].Z2.03 Stosowanie urz
ą
dze
ń
, przyrz
ą
dów optycznych
i optoelektronicznych
108
Moduł 322[16].Z3
Monta
ż
, konserwacja i naprawa urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
216
322[16].Z3.01 Dobieranie materiałów i cz
ęś
ci maszyn do wykonywania
urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
72
322[16].Z3.02 Wykonywanie pomiarów parametrów urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
72
322[16].Z3.03 Montowanie, justowanie, konserwacja i naprawa
przyrz
ą
dów i urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
72
Moduł 322[16].Z4
Optyka okulistyczna
224
322[16].Z4.01 Diagnozowanie chorób oczu, ich leczenie i profilaktyka
96
322[16].Z4.02 Diagnozowanie i korygowanie wad refrakcji
128
Moduł 322[16].Z5
Pomoce wzrokowe
320
322[16].Z5.01 Dobieranie soczewek i opraw okularowych
54
322[16].Z5.02 Dobieranie soczewek kontaktowych
36
322[16].Z5.03 Wykonywanie pomocy wzrokowych
136
322[16].Z5.04 Prowadzenie sprzeda
ż
y wyrobów i akcesoriów optycznych
94
Moduł 322[16].Z6
Praktyka zawodowa
140
322[16].Z6.01 Obsługiwanie klienta w salonie optycznym
70
322[16].Z6.02 Wykonywanie i naprawa wyrobów optycznych
70
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
12
Moduł 322[16].S1
Optyka okularowa
256
322[16].S1.01 Projektowanie szkieł okularowych
96
322[16].S1.02
Montowanie, naprawa i ocena jako
ś
ci ró
ż
nych typów
okularów
160
RAZEM
1860
Na
podstawie
wykazu
oraz
układu
jednostek
modułowych
sporz
ą
dzono dydaktyczn
ą
map
ę
programu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
13
Dydaktyczna mapa programu
322[16].O1
322[16].O1.01
322[16].O1.02
322[16].O1.03
322[16].Z1
322[16].Z1.01
322[16].Z1.02
322[16].Z1.03
322[16].Z2
322[16].Z2.02
322[16].Z2.01
322[16].Z3
322[16].Z3.02
322[16].Z3.01
322[16].Z5
322[16].Z2.03
322[16].Z4.02
322[16].Z4.01
322[16].Z4
322[16].Z3.03
322[16].Z5.01
322[16].Z5.03
322[16].Z5.02
322[16].Z5.04
322[16].Z6
322[16].Z6.02
322[16].Z6.01
322[16].S1
322[16].S1.01
322[16].S1.02
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
14
Dydaktyczna mapa modułowego programu nauczania stanowi
schemat powi
ą
za
ń
mi
ę
dzy modułami i jednostkami modułowymi oraz
okre
ś
la kolejno
ść
ich realizacji.
Nauczyciel realizuj
ą
cy modułowy program nauczania powinien
posiada
ć
przygotowanie
z
zakresu
kształcenia
modułowego,
aktywizuj
ą
cych metod nauczania oraz pomiaru dydaktycznego.
Nauczyciel kieruj
ą
cy procesem nabywania umiej
ę
tno
ś
ci przez uczniów
powinien udziela
ć
pomocy w rozwi
ą
zywaniu problemów, powinien
kształtowa
ć
umiej
ę
tno
ś
ci zawodowe uczniów uwzgl
ę
dniaj
ą
c ich
indywidualne predyspozycje, mo
ż
liwo
ś
ci i do
ś
wiadczenie. Ponadto,
powinien rozwija
ć
zainteresowania zawodem, wskazywa
ć
na mo
ż
liwo
ś
ci
dalszego kształcenia i zdobywania nowych umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych.
Powinien równie
ż
kształtowa
ć
takie cechy uczniów, jak: dokładno
ść
i systematyczno
ść
, rzetelno
ść
i odpowiedzialno
ść
za prac
ę
, dbało
ść
o jej
jako
ść
, sprawne komunikowanie si
ę
i wyrozumiało
ść
dla klientów,
twórcze rozwi
ą
zywanie problemów oraz umiej
ę
tno
ść
współdziałania
w zespole.
Wskazane jest, aby podczas zaj
ęć
edukacyjnych stosowane były
aktywizuj
ą
ce i praktyczne metody nauczania, takie jak: dyskusja
dydaktyczna, metoda przypadków, metoda projektów, inscenizacji, gier
dydaktycznych, metoda przewodniego tekstu, pokaz z obja
ś
nieniem oraz
ć
wiczenia praktyczne. Zaleca si
ę
prezentowanie filmów dydaktycznych
oraz wykorzystywanie komputerowych programów symulacyjnych.
Wskazane jest organizowanie wycieczek dydaktycznych do zakładów
i przedsi
ę
biorstw usługowych i produkuj
ą
cych sprz
ę
t optyczny w celu
zapoznania si
ę
z rzeczywistymi warunkami pracy, jak równie
ż
wycieczek
dydaktycznych na targi i wystawy optycznego sprz
ę
tu medycznego,
wyrobów optycznych i okularów.
W procesie realizacji programu nale
ż
y wdra
ż
a
ć
uczniów do
samokształcenia oraz korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji:
podr
ę
czniki, literatura zawodowa, poradniki, normy, instrukcje, katalogi,
czasopisma specjalistyczne, zasoby Internetu.
W realizacji tre
ś
ci programowych nale
ż
y uwzgl
ę
dnia
ć
współczesne
technologie, sprz
ę
t, narz
ę
dzia i materiały, a tak
ż
e uwzgl
ę
dnia
ć
współczesne osi
ą
gni
ę
cia z dziedziny medycyny i techniki.
Prowadzenie zaj
ęć
aktywizuj
ą
cymi metodami nauczania wymaga
przygotowania materiałów dydaktycznych, takich jak: teksty przewodnie,
instrukcje do metody projektów i wykonywania
ć
wicze
ń
, instrukcje
stanowiskowe, zestawy plansz i arkuszy do wykorzystania podczas gier
dydaktycznych, przewodniki do samokształcenia.
Wa
ż
nym elementem organizacji procesu dydaktycznego jest
sprawdzanie i ocenianie edukacyjnych osi
ą
gni
ęć
uczniów. Wskazane
jest prowadzenie bada
ń
diagnostycznych, kształtuj
ą
cych i sumuj
ą
cych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
15
Badania diagnostyczne, przeprowadzane przed rozpocz
ę
ciem
procesu kształcenia, maj
ą
na celu sprawdzenie poziomu wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów w zakresie potrzebnym do podj
ę
cia nauki
w wybranym obszarze. Wyniki tych bada
ń
nale
ż
y wykorzysta
ć
podczas
planowania realizacji procesu kształcenia w danej jednostce modułowej.
Badania kształtuj
ą
ce, prowadzone w trakcie realizacji programu, maj
ą
na celu dostarczenie bie
żą
cych informacji o efektywno
ś
ci procesu
nauczania-uczenia si
ę
.
Badania sumuj
ą
ce powinny by
ć
prowadzone po zako
ń
czeniu
realizacji programu jednostki modułowej. Pozwalaj
ą
one stwierdzi
ć
,
w jakim stopniu zało
ż
one cele kształcenia zostały przez uczniów
osi
ą
gni
ę
te.
Informacje uzyskane w wyniku bada
ń
pozwalaj
ą
na dokonywanie
ewaluacji procesu nauczania.
Ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno by
ć
realizowane za pomoc
ą
sprawdzianów
ustnych
i pisemnych
oraz
pisemnych
testów
dydaktycznych. Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
poprzez obserwacj
ę
pracy ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
oraz
przez stosowanie sprawdzianów praktycznych oraz testów praktycznych
z zadaniami typu próba pracy, zadaniami nisko symulowanymi
lub wysoko symulowanymi.
Prowadzenie pomiaru dydaktycznego wymaga od nauczyciela
okre
ś
lenia kryteriów i norm oceniania, opracowania testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych, arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post
ę
pów.
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
w sposób ci
ą
gły i systematyczny przez cały czas realizacji programu
jednostki modułowej. Ocenianie powinno u
ś
wiadamia
ć
uczniowi poziom
jego osi
ą
gni
ęć
w stosunku do wymaga
ń
edukacyjnych, jak równie
ż
powinno wdra
ż
a
ć
do systematycznej pracy, samokontroli i samooceny.
W zintegrowanym procesie kształcenia modułowego nie ma podziału
na zaj
ę
cia teoretyczne i praktyczne. Formy organizacyjne pracy uczniów
powinny by
ć
dostosowane do tre
ś
ci i metod kształcenia.
Podana w tabelach wykazu jednostek modułowych orientacyjna liczba
godzin przewidziana na realizacj
ę
programu mo
ż
e ulega
ć
zmianie
w zale
ż
no
ś
ci od stosowanych przez nauczyciela metod nauczania
i
ś
rodków dydaktycznych.
Zaleca si
ę
, aby zaj
ę
cia prowadzone były w grupach do 15 osób.
Proponowane formy organizacyjne prowadzenia zaj
ęć
, to: praca
w zespołach 2-4 osobowych oraz praca indywidualna.
Szkoła podejmuj
ą
ca kształcenie systemem modułowym powinna
posiada
ć
odpowiednie warunki lokalowe wraz z wyposa
ż
eniem.
Do realizacji tre
ś
ci kształcenia w zawodzie technik optyk niezb
ę
dne
s
ą
nast
ę
puj
ą
ce pomieszczenia dydaktyczne:
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
16
−
pracownia komputerowa,
−
pracownia technologiczna,
−
pracownia elektrotechniczna,
−
pracownia oftalmiczna,
−
pracownia optometrystyczno-kontaktologiczna,
−
pracownia obsługi klienta.
Pracownie, w których b
ę
d
ą
prowadzone
ć
wiczenia praktyczne,
powinny spełnia
ć
wymagania wynikaj
ą
ce z przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny
pracy,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej
i
ochrony
przeciwpora
ż
eniowej.
Pracownie powinny by
ć
wyposa
ż
one w techniczne
ś
rodki kształcenia,
pomoce i materiały dydaktyczne. Wskazane jest, aby wyposa
ż
enie
w pracowniach umo
ż
liwiało symulowanie rzeczywistych warunków pracy
technika optyka. W przeciwnym wypadku nale
ż
y cz
ęść
zaj
ęć
w poszczególnych modułach realizowa
ć
w rzeczywistym miejscu pracy
lub w placówkach dysponuj
ą
cych odpowiedni
ą
baz
ą
techniczn
ą
i dydaktyczn
ą
, takich jak centra kształcenia praktycznego i centra
kształcenia ustawicznego.
W trosce o jako
ść
kształcenia konieczne jest prowadzenie
systematycznych działa
ń
szkoły polegaj
ą
cych na:
–
uaktualnianiu obudowy dydaktycznej programu nauczania,
–
współpracy z przedsi
ę
biorstwami optycznymi i zakładami opieki
medycznej regionu w celu aktualizacji tre
ś
ci kształcenia zawodowego,
–
doskonaleniu nauczycieli w zakresie kształcenia modułowego,
aktywizuj
ą
cych metod nauczania oraz pomiaru dydaktycznego,
–
pozyskiwaniu nowych
ś
rodków kształcenia.
II. Plany nauczania
PLAN NAUCZANIA
Szkoła policealna
Zawód: technik optyk 322[16]
Podbudowa programowa: szkoła daj
ą
ca wykształcenie
ś
rednie
Dla
młodzie
ż
y
Dla dorosłych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
17
Lp.
Moduły kształcenia w zawodzie
Liczba godzin tygodniowo
w dwuletnim okresie
nauczania
Liczba
godzin
w dwuletnim
okresie
nauczania
Forma
stacjonarna
Forma
stacjonarna
Forma
zaoczna
1.
Podstawy działalno
ś
ci
usługowej
5
4
68
2.
Techniczne podstawy zawodu
6
4
82
3.
Optyka
8
6
109
4.
Monta
ż
, konserwacja i naprawa
urz
ą
dze
ń
optycznych i
optoelektronicznych
6
4
82
5.
Optyka okulistyczna
7
5
96
6.
Pomoce wzrokowe
10
8
136
7.
Optyka okularowa
8
6
109
Razem
50
37
682
Praktyka zawodowa: 4 tygodnie
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
18
III. Moduły kształcenia w zawodzie
Moduł 322[16].O1
Podstawy działalno
ś
ci usługowej
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wykonywa
ć
prac
ę
zgodnie z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska,
–
udziela
ć
pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy optyka zgodnie z wymaganiami
ergonomii,
–
okre
ś
la
ć
wpływ
zm
ę
czenia
fizycznego
i
psychicznego
na efektywno
ść
pracy optyka,
–
analizowa
ć
potrzeby rynku pracy w bran
ż
y optycznej,
–
podejmowa
ć
działania zwi
ą
zane z poszukiwaniem pracy,
–
sporz
ą
dza
ć
dokumenty zwi
ą
zane z podj
ę
ciem zatrudnienia,
–
stosowa
ć
przepisy kodeksu pracy dotycz
ą
ce praw i obowi
ą
zków
pracownika i pracodawcy oraz warunków pracy,
–
rozpoznawa
ć
formy organizacyjno – prawne przedsi
ę
biorstw,
–
identyfikowa
ć
podstawy
prawne
prowadzenia
działalno
ś
ci
gospodarczej,
–
sporz
ą
dza
ć
dokumenty
niezb
ę
dne
do
podejmowania
i prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej,
–
charakteryzowa
ć
cechy usług,
–
opracowywa
ć
i sporz
ą
dza
ć
biznesplan,
–
korzysta
ć
ze
ź
ródeł informacji, dokumentacji technicznej, norm,
katalogów oraz specjalistycznego oprogramowania komputerowego,
–
rozpoznawa
ć
kultur
ę
organizacyjn
ą
przedsi
ę
biorstwa,
–
wykorzystywa
ć
techniki komunikacji werbalnej i niewerbalnej
w ró
ż
nych sytuacjach zawodowych,
–
stosowa
ć
techniki radzenia sobie ze stresem,
–
stosowa
ć
techniki rozwi
ą
zywania konfliktów,
–
prowadzi
ć
negocjacje handlowe,
–
rozpoznawa
ć
potrzeby klientów,
–
organizowa
ć
doskonalenie zawodowe pracowników bran
ż
y optycznej,
–
charakteryzowa
ć
etapy sprzeda
ż
y,
–
przestrzega
ć
zasad etyki zawodowej,
–
identyfikowa
ć
prawa konsumenta,
–
przeprowadza
ć
post
ę
powanie reklamacyjne.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
19
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[16].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej
i ochrony
ś
rodowiska
54
322[16].O1.02
Przygotowanie do zatrudnienia
i prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej
72
322[16].O1.03
Nawi
ą
zywanie kontaktów społecznych
54
Razem
180
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Adamiec T.: Zarys wiedzy o gospodarce. WSiP, Warszawa 1999
Akty prawne: ustawy, rozporz
ą
dzenia, zarz
ą
dzenia (RM, MZiOS, MZ,
MPiPS)
Bielski P.: Nowe prawo przedsi
ę
biorców. O
ś
rodek Doradztwa
i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o., Gda
ń
sk 2000
Brzozowski L.: Wypadki przy pracy, w drodze do pracy i z pracy. ODDK,
Gda
ń
sk 2000
D
ę
bski S.: Ekonomika i organizacja przedsi
ę
biorstw. WSiP, Warszawa
1999
Chudy S., Pietraszewski M.: Obsługa klienta – cz. I. eMPi
2
, Pozna
ń
2003
Chwałek J.: Nowoczesny sklep. WSiP, Warszawa 1995, wyd. II
Cline D. i in.: Medycyna ratunkowa. Ubran& Partner, Wrocław 2004
Daszkowska M.: Usługi, produkcja, rynek, marketing. PWN, Warszawa
1998
Dietl J., Gasparski W.: Etyka biznesu. PWN, Warszawa 2000
Garmada L.: Podr
ę
cznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 1993
Hansen A.: Bezpiecze
ń
stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998
322[16].O1
Podstawy działalno
ś
ci usługowej
322[16].O1.02
Przygotowanie do
zatrudnienia i prowadzenia
działalno
ś
ci gospodarczej
322[16].O1.03
Nawi
ą
zywanie kontaktów
społecznych
322[16].O1.01
Stosowanie przepisów bhp,
ochrony przeciwpo
ż
arowej
i ochrony
ś
rodowiska
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
20
Kielan K., Pokora K.: Przygotowanie do działalno
ś
ci usługowej.
Podstawy usług. Ekonomika usług. WSiP, Warszawa 2003
Kotler Ph.: Marketing. Analiza, planowanie, wdra
ż
anie i kontrola.
Gebethner i S-ka, Kraków 1994
Lake N., Hickley K.: Podr
ę
cznik obsługi klienta. Helion, Gliwice 2005
Łodygowska E., Rajewska K.: Psychologia kontaktu z klientem. KAW
Łód
ź
2001
Markiewicz H.: Zagro
ż
enia i ochrona od pora
ż
e
ń
w sytuacjach
elektrycznych. WSiP, Warszawa 2000
Martyniuk T.: Formy ewidencji podatkowej małych podmiotów
gospodarczych. O
ś
rodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o.,
Gda
ń
sk 2000
Michalski E.: Marketing. PWN, Warszawa 2004
Mouradian J., P.: Optycy – jak zwi
ę
kszy
ć
sprzeda
ż
, WSiP, Warszawa
2001
Mudie P., Cottam A.: Usługi, Zarz
ą
dzanie i marketing. PWN, Warszawa
1998
Olszewski J.: Podstawy ergonomii i fizjologii pracy. Wydawnictwo
Akademii Ekonomicznej, Pozna
ń
1997
Piasecki B. (red.): Ekonomika i zarz
ą
dzanie mał
ą
firm
ą
. PWN, Warszawa
1998
Polskie Normy
R
ą
czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Gda
ń
sk 2004
Sierpi
ń
ska M., Jachna T. Ocena przedsi
ę
biorstwa według standardów
ś
wiatowych, PWN, Warszawa 1999
Skuza L.: Co warto wiedzie
ć
o ryzyku zawodowym. ODDK, Gda
ń
sk 2003
Stanlake G., F.: Podstawy ekonomii. WSiP, Warszawa 1992
Thomson P.: Sposoby komunikacji interpersonalnej. Zysk i S-ka, Pozna
ń
1998
Ustawa i swobodzie działalno
ś
ci gospodarczej
Ustawa o podatkach
Wilczek P.: Rynek wewn
ę
trzny usług. Instytut Europejski, Łód
ź
1998
Wi
ś
niewska J.: Moja firma. WSiP, Warszawa 1998
Wysoki
ń
ska Z., Witkowska I.: Integracja europejska. Rozwój rynków.
PWN, Łód
ź
1999
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
21
Jednostka modułowa 322[16].O1.01
Stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zinterpretowa
ć
podstawowe przepisy prawa dotycz
ą
ce praw
i obowi
ą
zków pracownika oraz pracodawcy z zakresu bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy,
–
okre
ś
li
ć
podstawowe obowi
ą
zki pracodawcy w zakresie zapewnienia
bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,
–
przewidzie
ć
konsekwencje naruszenia przepisów bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy podczas wykonywania zada
ń
zawodowych,
–
rozpozna
ć
zagro
ż
enia bezpiecze
ń
stwa człowieka w
ś
rodowisku pracy
oraz wskaza
ć
sposoby ich usuni
ę
cia,
–
okre
ś
li
ć
wymagania bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy dotycz
ą
ce
pomieszcze
ń
pracy i pomieszcze
ń
higieniczno-sanitarnych,
–
okre
ś
li
ć
wymagania bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy dotycz
ą
ce
procesów pracy,
–
okre
ś
li
ć
prace zabronione młodocianym w zakładach optycznych,
–
rozpozna
ć
zagro
ż
enia bezpiecze
ń
stwa człowieka w
ś
rodowisku pracy
oraz wskaza
ć
sposoby ich usuni
ę
cia,
–
dobra
ć
sprz
ę
t ochrony indywidualnej w zale
ż
no
ś
ci od prowadzonych
prac,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
zastosowa
ć
podr
ę
czny sprz
ę
t oraz
ś
rodki ga
ś
nicze zgodnie
z zasadami ochrony przeciwpo
ż
arowej,
–
zareagowa
ć
zgodnie z instrukcj
ą
przeciwpo
ż
arow
ą
w przypadku
zagro
ż
enia po
ż
arowego,
–
zastosowa
ć
obowi
ą
zuj
ą
ce zasady ochrony
ś
rodowiska,
–
zastosowa
ć
zasady bezpiecznej pracy podczas eksploatacji maszyn
i urz
ą
dze
ń
,
–
zastosowa
ć
procedury udzielania pierwszej pomocy.
2. Materiał nauczania
Podstawy prawnej ochrony pracy.
Czynniki szkodliwe dla zdrowia, uci
ąż
liwe i niebezpieczne wyst
ę
puj
ą
ce
w procesach pracy.
Wymagania bezpiecze
ń
stwa i higieny dotycz
ą
ce pomieszcze
ń
pracy
i pomieszcze
ń
higieniczno-sanitarnych.
Wymagania bezpiecze
ń
stwa dotycz
ą
ce procesów pracy.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
22
Ś
rodki ochrony indywidualnej.
Ergonomia w kształtowaniu warunków pracy.
Likwidacja lub ograniczenie zagro
ż
e
ń
mechanicznych, elektrycznych,
chemicznych.
Zagro
ż
enia po
ż
arowe oraz zasady ochrony przeciwpo
ż
arowej.
Zasady ochrony
ś
rodowiska na stanowisku pracy.
Zasady post
ę
powania podczas wypadku, awarii urz
ą
dzenia lub po
ż
aru.
Pierwsza pomoc przy urazach mechanicznych, pora
ż
eniu pr
ą
dem
elektrycznym, zatruciach substancjami chemicznymi.
Zabezpieczenie miejsca wypadku.
3.
Ć
wiczenia
••••
Dobieranie
ś
rodków ochrony indywidualnej do rodzaju wykonywanej
pracy.
••••
Opracowywanie przykładowych instrukcji i regulaminów niezb
ę
dnych
na stanowisku pracy.
••••
Planowanie sposobu ewakuacji i alarmowania stra
ż
y po
ż
arnej
zgodnie z instrukcj
ą
przeciwpo
ż
arow
ą
– w sytuacjach symulowanych.
••••
Dobieranie sprz
ę
tu i
ś
rodków ga
ś
niczych w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju
po
ż
aru.
••••
Udzielanie pierwszej pomocy według instrukcji – w sytuacjach
symulowanych.
••••
Zastosowanie
procedur
przywołania
pogotowia
ratunkowego
do poszkodowanego – symulacja.
••••
Rozpoznawanie bł
ę
dów w zakresie bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy
w obiektach,
pomieszczeniach,
maszynach,
narz
ę
dziach,
urz
ą
dzeniach i procesach pracy.
••••
Opracowanie projektu zagospodarowania lub utylizacji odpadów
na wybranym stanowisku pracy.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kodeks pracy.
Kodeks cywilny.
Kodeks karny.
Polskie Normy i akty prawne dotycz
ą
ce bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
ergonomii i ochrony
ś
rodowiska.
Regulaminy i instrukcje urz
ą
dze
ń
stwarzaj
ą
cych zagro
ż
enie.
Instrukcje i teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Ilustracje, fotografie, foliogramy dotycz
ą
ce zagro
ż
e
ń
na stanowisku
pracy.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
23
Filmy dydaktyczne i specjalistyczne programy komputerowe dotycz
ą
ce
bezpiecznej pracy przy urz
ą
dzeniach elektrycznych, ochrony
ś
rodowiska
na stanowisku pracy, zagro
ż
e
ń
po
ż
arowych, procedury post
ę
powania
w razie wypadków.
Odzie
ż
ochronna i sprz
ę
t ochrony indywidualnej.
Typowy sprz
ę
t ga
ś
niczy.
Apteczka pierwszej pomocy z pełnym wyposa
ż
eniem, fantomy.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest zapoznanie
uczniów z podstawowymi zagro
ż
eniami wyst
ę
puj
ą
cymi na stanowiskach
pracy oraz z zasadami organizacji bezpiecznej pracy, w szczególno
ś
ci
przy urz
ą
dzeniach elektrycznych.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na obowi
ą
zki
pracownika i pracodawcy w zakresie bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
znaczenia
ochrony
zdrowia
w
pracy
zawodowej,
ochrony
przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska, zagro
ż
enia zdrowia i
ż
ycia
zwi
ą
zane z u
ż
ytkowaniem urz
ą
dze
ń
elektrycznych, zagro
ż
enia podczas
pracy z lekami, chemikaliami, soczewkami okularowymi i kontaktowymi,
maszynami oraz urz
ą
dzeniami optycznymi.
Do osi
ą
gni
ę
cia zało
ż
onych celów kształcenia wskazane jest
stosowanie aktywizuj
ą
cych i praktycznych metod nauczania, takich jak:
inscenizacji, przypadków, sytuacyjnej, metody przewodniego tekstu
i
ć
wicze
ń
praktycznych. Metoda przewodniego tekstu wymaga
przygotowania
materiałów
do
wykonania
ć
wicze
ń
,
tj.
pyta
ń
prowadz
ą
cych i formularzy do wypełniania.
Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre
ś
ci kształcenia wskazane
jest prezentowanie filmów dydaktycznych zwi
ą
zanych z tematyk
ą
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz wykorzystanie specjalistycznych
programów
komputerowych
umo
ż
liwiaj
ą
cych
symulacj
ę
sytuacji
zagra
ż
aj
ą
cych
zdrowiu
i
ż
yciu
podczas
wykonywania
zada
ń
zawodowych.
Nauczyciel powinien u
ś
wiadomi
ć
uczniom,
ż
e ochrona
ż
ycia i zdrowia
człowieka w
ś
rodowisku pracy jest celem nadrz
ę
dnym dla pracodawcy
i pracownika.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pomieszczeniu
dydaktycznym wyposa
ż
onym w
ś
rodki niezb
ę
dne do realizacji programu
jednostki modułowej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób
podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
24
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej,
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
W procesie sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
interpretowanie aktów prawnych w zakresie praw i obowi
ą
zków
pracownika odno
ś
nie bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy,
–
rozpoznawanie zagro
ż
e
ń
dla zdrowia i
ż
ycia,
–
zorganizowanie stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
–
stosowanie
ś
rodków ochrony osobistej na stanowisku pracy,
–
stosowanie sprz
ę
tu ga
ś
niczego,
–
stosowanie przepisów bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
u
ż
ytkowania urz
ą
dze
ń
elektrycznych,
–
zabezpieczanie miejsca wypadku,
–
udzielanie pierwszej pomocy.
Do sprawdzenia osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów mo
ż
na zastosowa
ć
:
testy pisemne z zadaniami zamkni
ę
tymi i otwartymi oraz ustne
sprawdziany wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci.
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na
umiej
ę
tno
ść
operowania
zdobyt
ą
wiedz
ą
,
merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, stosowanie poj
ęć
technicznych i wnioskowanie.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
przez obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych w trakcie realizacji
ć
wicze
ń
.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
25
Jednostka modułowa 322[16].O1.02
Przygotowywanie do zatrudnienia i prowadzenia
działalno
ś
ci gospodarczej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wskaza
ć
zale
ż
no
ś
ci mi
ę
dzy cen
ą
, popytem a poda
żą
,
–
przedstawi
ć
działania zwi
ą
zane z poszukiwaniem pracy,
–
sporz
ą
dzi
ć
dokumenty zwi
ą
zane z podj
ę
ciem zatrudnienia,
–
zidentyfikowa
ć
prawa i obowi
ą
zki pracownika,
–
zidentyfikowa
ć
prawa i obowi
ą
zki pracodawcy,
–
okre
ś
li
ć
zadania instytucji sprawuj
ą
cych nadzór nad warunkami pracy,
–
rozró
ż
ni
ć
formy organizacyjno – prawne przedsi
ę
biorstw,
–
zidentyfikowa
ć
podstawy
prawne
prowadzenia
działalno
ś
ci
gospodarczej,
–
sporz
ą
dzi
ć
dokumenty niezb
ę
dne do podejmowania działalno
ś
ci
gospodarczej,
–
sporz
ą
dzi
ć
dokumentacj
ę
podatkow
ą
i ubezpieczeniow
ą
zwi
ą
zan
ą
z prowadzeniem przedsi
ę
biorstwa,
–
scharakteryzowa
ć
cechy usług,
–
wyodr
ę
bni
ć
segmenty rynku na podstawie ró
ż
nych kryteriów,
–
zaplanowa
ć
działania marketingowe,
–
wyznaczy
ć
cele promocji,
–
sporz
ą
dzi
ć
bud
ż
et promocyjny,
–
scharakteryzowa
ć
składniki
maj
ą
tku
trwałego
i
obrotowego
przedsi
ę
biorstwa,
–
wskaza
ć
ź
ródła finansowania maj
ą
tku trwałego i obrotowego,
–
sporz
ą
dzi
ć
szacunkowy rachunek zysków i strat,
–
sporz
ą
dzi
ć
zestawienie przepływu
ś
rodków pieni
ęż
nych,
–
sporz
ą
dzi
ć
biznes plan.
2. Materiał nauczania
Mechanizm działania rynku.
Rodzaje rynków.
Rynek pracy w bran
ż
y optycznej.
Sposoby nawi
ą
zywania stosunku pracy.
Sposoby nawi
ą
zywania stosunków cywilnoprawnych.
Dokumenty zwi
ą
zane z podj
ę
ciem zatrudnienia.
Obowi
ą
zki pracodawcy i pracownika.
Instytucje sprawuj
ą
ce nadzór nad warunkami pracy.
Formy organizacyjno - prawne przedsi
ę
biorstw.
Podstawy prawa dotycz
ą
ce prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
26
Dokumentacja zwi
ą
zana z rejestracj
ą
przedsi
ę
biorstwa.
Dokumenty podatkowe i ubezpieczeniowe zwi
ą
zane z prowadzeniem
przedsi
ę
biorstwa.
Cechy usług.
Segmentacja rynku.
Podstawowe strategie marketingowe.
Maj
ą
tek trwały i obrotowy przedsi
ę
biorstwa.
Ź
ródła finansowania maj
ą
tku trwałego i obrotowego.
Wynik finansowy przedsi
ę
biorstwa.
Przepływy
ś
rodków pieni
ęż
nych przedsi
ę
biorstwa.
Elementy biznes planu.
3.
Ć
wiczenia
••••
Analizowanie poda
ż
y i popytu na towary i usługi optyczne.
••••
Analizowanie popytu i poda
ż
y na rynku pracy w bran
ż
y optycznej.
••••
Wypełnianie umów o prac
ę
.
••••
Wypełnianie umów cywilnoprawnych.
••••
Wyszukiwanie praw i obowi
ą
zków pracownika w kodeksie pracy.
••••
Wyszukiwanie praw i obowi
ą
zków pracodawcy w kodeksie pracy.
••••
Wybieranie formy organizacyjno – prawnej przedsi
ę
biorstwa.
••••
Sporz
ą
dzanie
schematu
organizacyjnego
małego
zakładu
optycznego.
••••
Wybieranie formy opodatkowania działalno
ś
ci gospodarczej.
••••
Wypełnianie dokumentów zwi
ą
zanych z rejestracj
ą
działalno
ś
ci
gospodarczej.
••••
Wypełnianie
dokumentów
podatkowych
i
ubezpieczeniowych
zwi
ą
zanych z prowadzeniem działalno
ś
ci gospodarczej.
••••
Identyfikowanie cech usług optycznych.
••••
Segmentacja rynku usług optycznych.
••••
Projektowanie marketingowej strategii działania małego zakładu
optycznego.
••••
Planowanie miesi
ę
cznych kosztów stałych i zmiennych działalno
ś
ci
małego zakładu optycznego.
••••
Sporz
ą
dzanie rocznego projektu promocji dla wybranego zakładu
optycznego z uwzgl
ę
dnieniem kosztów jego wdro
ż
enia.
••••
Ustalanie
rentowno
ś
ci
kapitału
własnego
przedsi
ę
biorstwa
optycznego.
••••
Kalkulowanie cen sprzeda
ż
y usług optycznych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
27
••••
Obliczanie
przychodów,
kosztów
i
wyniku
finansowego
przedsi
ę
biorstwa optycznego.
••••
Obliczanie podatku dochodowego od prowadzonej działalno
ś
ci
optycznej.
••••
Sporz
ą
dzanie
zestawienia
przepływu
ś
rodków
pieni
ęż
nych
przedsi
ę
biorstwa optycznego.
••••
Sporz
ą
dzanie biznes planu przedsi
ę
biorstwa optycznego.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kodeksy pracy.
Kodeks etyki.
Akty prawne.
Wzory dokumentów.
Plansze, foliogramy, filmy dydaktyczne, specjalistyczne programy
komputerowe
dotycz
ą
ce
prowadzenia
działalno
ś
ci
gospodarczej
i sporz
ą
dzania biznes planu.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
zatrudnienia i prowadzenia działalno
ś
ci gospodarczej na rynku usług
optycznych.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na planowanie
kosztów
działalno
ś
ci
gospodarczej,
projektowanie
strategii
marketingowej, kalkulowanie cen sprzeda
ż
y usług oraz sporz
ą
dzanie
biznes planu. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na wypełnianie
dokumentów niezb
ę
dnych w podejmowaniu zatrudnienia i prowadzeniu
działalno
ś
ci gospodarczej.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia du
ż
e znaczenie ma
dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si
ę
realizowa
ć
z zastosowaniem aktywizuj
ą
cych i praktycznych metod
nauczania: inscenizacji, metody przypadków, metody sytuacyjnej,
metody projektów oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Szczególnej uwadze poleca si
ę
metod
ę
projektów, która daje
mo
ż
liwo
ść
doskonalenia i pogł
ę
biania wiedzy, a tak
ż
e planowania,
rozwi
ą
zywania problemów, korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji oraz
współpracy w zespole.
Podczas realizacji programu nauczania wskazane jest prezentowanie
filmów dydaktycznych oraz korzystanie ze specjalistycznych programów
komputerowych.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowniach
obsługi klienta i komputerowej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do
15 osób podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
28
Praca w grupie pozwala na kształtowanie ponadzawodowych
umiej
ę
tno
ś
ci, takich jak: komunikowanie si
ę
, zespołowe podejmowanie
decyzji, prezentowanie wykonanych prac.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom
oraz
zakres
opanowania
przez
uczniów
wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post
ę
pów uczniów
umo
ż
liwi nauczycielowi dostosowanie metod nauczania, organizacyjnych
form pracy oraz
ś
rodków dydaktycznych do predyspozycji uczniów.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów mo
ż
na ocenia
ć
na podstawie: sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacji
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
W procesie sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na sporz
ą
dzanie dokumentów niezb
ę
dnych do
prowadzenia
działalno
ś
ci
gospodarczej,
planowanie
działa
ń
marketingowych oraz sporz
ą
dzanie biznes planu.
Podczas sprawdzania i oceniania projektów proponuje si
ę
zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
trafno
ść
koncepcji projektu,
–
dobór materiałów
ź
ródłowych,
–
plan projektu,
–
podział zada
ń
oraz stopie
ń
zaanga
ż
owania si
ę
uczestników
w realizacj
ę
projektu,
–
stopie
ń
realizacji zamierzonych celów,
–
wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela,
poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
29
Jednostka modułowa 322[16].O1.03
Nawi
ą
zywanie kontaktów społecznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
rol
ę
kultury organizacyjnej w przedsi
ę
biorstwie,
–
uzasadni
ć
znaczenie komunikacji interpersonalnej w tworzeniu
wła
ś
ciwych stosunków w miejscu pracy,
–
wykorzysta
ć
techniki komunikacji werbalnej i niewerbalnej w ró
ż
nych
sytuacjach zawodowych,
–
zastosowa
ć
techniki aktywnego słuchania w rozmowie z klientem,
–
rozpozna
ć
objawy stresu,
–
zastosowa
ć
techniki radzenia sobie ze stresem,
–
wyja
ś
ni
ć
znaczenie zachowa
ń
asertywnych,
–
zastosowa
ć
techniki rozwi
ą
zywania konfliktów,
–
zastosowa
ć
ró
ż
ne techniki negocjacji handlowych,
–
rozró
ż
ni
ć
podstawowe typy klientów,
–
zidentyfikowa
ć
klientów na podstawie ich zachowa
ń
,
–
rozpozna
ć
potrzeby klientów,
–
scharakteryzowa
ć
etapy sprzeda
ż
y,
–
wyja
ś
ni
ć
poj
ę
cie normy etycznej oraz etyki zawodowej,
–
wyja
ś
ni
ć
znaczenie etycznego post
ę
powania dla budowania
prawidłowych relacji mi
ę
dzy usługodawc
ą
a usługobiorc
ą
,
–
scharakteryzowa
ć
cechy dobrego sprzedawcy,
–
wskaza
ć
ź
ródła aktów prawnych dotycz
ą
cych praw konsumenta,
–
okre
ś
li
ć
zadania organizacji konsumenckich,
–
wskaza
ć
prawa i obowi
ą
zki konsumenta wynikaj
ą
ce z otrzymanej
gwarancji,
–
zidentyfikowa
ć
prawa przysługuj
ą
ce klientowi z tytułu niezgodno
ś
ci
towaru z umow
ą
lub ujawnienia si
ę
wad w trakcie u
ż
ytkowania
towaru,
–
scharakteryzowa
ć
etapy post
ę
powania reklamacyjnego,
–
przeprowadzi
ć
post
ę
powanie reklamacyjne.
2. Materiał nauczania
Kultura organizacyjna w przedsi
ę
biorstwie.
Proces komunikowania si
ę
.
Komunikacja werbalna i niewerbalna.
Techniki komunikacji.
Stres – istota zjawiska.
Sposoby przeciwdziałania stresowi.
Zachowania bierne, agresywne i asertywne.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
30
Techniki negocjacji.
Sposoby rozwi
ą
zywania konfliktów.
Typy i cechy osobowo
ś
ci.
Typy klientów.
Systemy sensoryczne klientów.
Potrzeby klientów.
Etapy procesu sprzeda
ż
y.
Etyka zawodowa.
Przepisy prawa reguluj
ą
ce ochron
ę
praw konsumentów.
Organizacje zajmuj
ą
ce si
ę
ochron
ą
praw konsumentów.
Post
ę
powanie reklamacyjne.
3.
Ć
wiczenia
••••
Charakteryzowanie
kultury
organizacyjnej
wybranego
przedsi
ę
biorstwa optycznego.
••••
Stosowanie technik aktywnego słuchania w sytuacji symulowanej.
••••
Identyfikowanie czynników stresogennych.
••••
Rozpoznawanie i radzenie sobie z własnymi emocjami w kontaktach
z klientem w sytuacjach symulowanych.
••••
Stosowanie wybranej techniki rozwi
ą
zywania konfliktów w sytuacji
symulowanej.
••••
Analizowanie zachowa
ń
asertywnych i reagowanie na asertywno
ść
innych.
••••
Analizowanie zachowa
ń
klientów ze wzgl
ę
du na ich systemy
sensoryczne.
••••
Prowadzenie negocjacji handlowych w sytuacji symulowanej.
••••
Analizowanie potrzeb i zachowa
ń
klientów bran
ż
y optycznej.
••••
Konstruowanie pyta
ń
słu
żą
cych rozpoznawaniu potrzeb klientów
bran
ż
y optycznej.
••••
Prezentacja rozmów z ró
ż
nymi typami klientów bran
ż
y optycznej
w sytuacjach symulowanych.
••••
Charakteryzowanie etapów procesu sprzeda
ż
y w przedsi
ę
biorstwie
optycznym.
••••
Prezentacja wizerunku zawodowego optyka.
••••
Identyfikowanie praw konsumenta na podstawie analizy aktów
prawnych i rozporz
ą
dze
ń
••••
Wyszukiwanie regulacji ustawowych w zakresie bezpiecze
ń
stwa
produktów wprowadzanych na rynek.
••••
Wypełnianie zgłoszenia reklamacyjnego.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
31
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Kodeks etyki zawodowej.
Akty prawne dotycz
ą
ce praw konsumenta.
Wzory dokumentów reklamacyjnych.
Instrukcje i teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce mowy ciała, autoprezentacji, asertywno
ś
ci,
psychologii obsługi klienta, obsługi klienta przez telefon.
Programy na płytach CD: Profesjonalna obsługa klienta.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
nawi
ą
zywania
kontaktów
interpersonalnych
oraz wła
ś
ciwe rozpoznanie potrzeb i oczekiwa
ń
klienta.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na identyfikowanie
potrzeb i motywów post
ę
powania klientów oraz na kształtowanie
zawodowego wizerunku optyka.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
zaleca si
ę
stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce
metody
nauczania:
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
,
inscenizacj
ę
,
gry
dydaktyczne, metod
ę
projektów i przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia
praktyczne.
Metoda przewodniego tekstu wymaga przygotowania materiałów do
wykonania
ć
wicze
ń
, tj. pyta
ń
prowadz
ą
cych i formularzy do wypełnienia.
Proces dydaktyczny mo
ż
na wzbogaci
ć
prezentacjami multimedialnymi
oraz filmami dydaktycznymi dotycz
ą
cymi ró
ż
nych form treningu
umiej
ę
tno
ś
ci interpersonalnych przydatnych w zawodzie optyka.
Podczas realizacji programu wskazane jest, aby nauczyciel d
ąż
ył do
kształtowania nast
ę
puj
ą
cych postaw uczniów:
–
tolerancji i akceptacji zachowa
ń
klientów,
–
odpowiedzialno
ś
ci za skutki własnych zachowa
ń
w kontakcie z drugim
człowiekiem,
–
asertywno
ś
ci,
–
d
ąż
enia do profesjonalnego rozpoznawania potrzeb klientów.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni
obsługi klienta oraz w pracowni komputerowej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób podzielonych na 2-3 osobowe zespoły.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie okre
ś
lonych
kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom oraz zakres
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
32
opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci wynikaj
ą
cych ze
szczegółowych celów kształcenia.
Systematyczne ocenianie post
ę
pów ucznia motywuje do zdobywania
wiedzy, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito
ś
ci, dokładno
ś
ci,
sumienno
ś
ci oraz odpowiedzialno
ś
ci za wyniki pracy.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
w zakresie zaplanowanych celów
kształcenia na podstawie:
–
ustnych sprawdzianów poziomu wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
ukierunkowanej obserwacji czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
,
–
opracowanego projektu.
Obserwuj
ą
c prac
ę
uczniów podczas wykonywania zada
ń
, nale
ż
y
zwróci
ć
uwag
ę
na:
−
umiej
ę
tno
ść
porozumiewania si
ę
,
−
wykorzystanie teorii w praktyce,
−
postaw
ę
i zachowanie na zaj
ę
ciach,
−
stosowanie technik komunikacji werbalnej i niewerbalnej,
−
samoocen
ę
uczniów.
Poprawno
ść
realizacji wykonywanych
ć
wicze
ń
nale
ż
y ocenia
ć
zarówno w trakcie, jak i po ich wykonaniu. Wskazane jest, aby
nauczyciel na bie
żą
co analizował popełniane bł
ę
dy oraz zach
ę
cał
uczniów do poszukiwania prawidłowych rozwi
ą
za
ń
.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
33
Moduł 322[16].Z1
Techniczne podstawy zawodu
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
stosowa
ć
arkusz kalkulacyjny do wykonania praktycznych oblicze
ń
,
–
wykonywa
ć
wykresy z zastosowaniem programu Excel,
–
korzysta
ć
ze specjalistycznych programów do obsługi małej firmy,
–
tworzy
ć
w programie AutoCAD szkice i rysunki elementów i urz
ą
dze
ń
optycznych,
–
posługiwa
ć
si
ę
instrukcjami oraz dokumentacj
ą
techniczn
ą
,
–
sporz
ą
dza
ć
dokumentacj
ę
konstrukcyjn
ą
i technologiczn
ą
,
–
rozpoznawa
ć
podstawowe elementy i układy elektryczne oraz
elektroniczne wchodz
ą
ce w skład urz
ą
dze
ń
optycznych,
–
klasyfikowa
ć
urz
ą
dzenia
elektryczne
według
oznacze
ń
klas
ochronno
ś
ci,
–
rozró
ż
nia
ć
przewody stosowane w instalacjach elektrycznych,
–
dokonywa
ć
pomiarów wielko
ś
ci elektrycznych i interpretowa
ć
ich wyniki,
–
rozpoznawa
ć
zabezpieczenia ochronne stosowane w układach
zasilaj
ą
cych i urz
ą
dzeniach optycznych i optoelektronicznych,
–
ocenia
ć
stan techniczny i prawidłowo
ść
działania elementów
urz
ą
dze
ń
elektrycznych, elektronicznych i optoelektronicznych
stosowanych w optyce,
–
okre
ś
la
ć
zasady
eksploatacji
przyrz
ą
dów
optycznych
i optoelektronicznych,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa,
higieny i prawa pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
34
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[16].Z1.01
Stosowanie technologii informatycznych
72
322[16].Z1.02
Sporz
ą
dzanie i czytanie dokumentacji
technicznej
54
322[16].Z1.03
U
ż
ytkowanie maszyn, urz
ą
dze
ń
elektrycznych
i elektronicznych w optyce
90
Razem
216
3. Schemat układu jednostki modułowej
4. Literatura
Buksi
ń
ski T., Szpecht A.: Rysunek techniczny. WSIP, Warszawa 2000
Chwaleba A., Poniweski M., Siedlecki A.: Metrologia elektryczna. WNT,
Warszawa 1996
Cie
ś
lak H.: Testy i sprawdziany z rysunku technicznego. Teoria. Pomiar
dydaktyczny.
Ć
wiczenia sprawdzaj
ą
ce. ITeE, Radom 1996
Czajewski J.: Podstawy metrologii elektrycznej. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2004
Czasopisma zawodowe
Dobrza
ń
ski T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Warszawa 2001
Dusza J., Gortat G., Le
ś
niawski A.: Podstawy miernictwa. PWN,
Warszawa 1998
Gurbiel E., Sysło M. i inni: Informatyka. Kształcenie w zakresie
rozszerzonym. WSiP, Warszawa 2006
Jaskulski A.: AutoCad 2005. MIKOM, Warszawa 2004
Kłosowski P., Grabowska A.: AutoCad 2000 i 2002 w
ć
wiczeniach.
MIKOM, Warszawa 2002
322[16].Z1
Techniczne podstawy zawodu
322[16].Z1.01
Stosowanie technologii
informatycznych
322[16].Z1.02
Sporz
ą
dzanie i czytanie
dokumentacji
technicznej
322[16].Z1.03
U
ż
ytkowanie maszyn,
urz
ą
dze
ń
elektrycznych
i elektronicznych w optyce
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
35
Kowalczyk G.: Excel 2000 PL –
ć
wiczenia praktyczne. Helion, Warszawa
2000
Lewandowski T.:
Ć
wiczenia rysunkowe. WSiP, Warszawa 1999
Mały
poradnik
mechanika.
Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne,
Warszawa 2005
Markiewicz H.: Instalacje elektryczne. Wydawnictwo Naukowo-
Techniczne, Warszawa 2000
Normy: PN; BN; ISO
Praca zbiorowa: Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków.
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2004
Rutkowski A.: Cz
ęś
ci maszyn. WSiP, Warszawa 1996
Szyma
ń
ski J.: Budowa i monta
ż
aparatury optycznej. WSiP, Warszawa
1997
Sierakowska M.: Edytor tekstu i arkusz kalkulacyjny dla zagubionych.
Wydawnictwo Pi
ą
tek Trzynastego, Łód
ź
1998
Zi
ę
tek B.: Optoelektronika. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja
Kopernika, Toru
ń
2000
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
36
Jednostka modułowa 322[16].Z1.01
Stosowanie technologii informatycznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zastosowa
ć
arkusz kalkulacyjny do wykonania praktycznych oblicze
ń
dotycz
ą
cych „małej rachunkowo
ś
ci”,
–
wykona
ć
przy pomocy Excela wykres ilustruj
ą
cy dane statystyczne,
odpowiednio go sformatowa
ć
,
–
przygotowa
ć
tekst do druku i wydrukowa
ć
,
–
skorzysta
ć
z typowych programów do obsługi małej firmy, salonu
optycznego,
–
stworzy
ć
w programie AutoCAD rysunki techniczne zwi
ą
zane
ze specyfik
ą
zawodu optyka,
–
zmodyfikowa
ć
schematy i rysunki techniczne w programie AutoCAD,
–
zastosowa
ć
zasady ochrony praw autorskich,
–
skorzysta
ć
z oprogramowania w j
ę
zyku obcym,
–
wykorzysta
ć
Internet jako
ź
ródło informacji,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Arkusz kalkulacyjny.
Zastosowanie i mo
ż
liwo
ś
ci arkusza kalkulacyjnego Excel.
Program AutoCAD: funkcje i mo
ż
liwo
ś
ci programu, zasady pracy
z programem, podstawowe polecenia, warstwy, tworzenie rysunku
prototypowego, rysowanie figur, modyfikacje rysunku, wymiarowanie,
wprowadzanie tekstu, przygotowanie rysunku do druku i jego wydruk,
współpraca programu AutoCAD z innymi aplikacjami.
Specjalistyczne programy komputerowe do obsługi klienta w salonie
optycznym oraz do zarz
ą
dzania przedsi
ę
biorstwem optycznym:
programy do komputerowego doboru szkieł i oprawek okularowych do
typu twarzy klienta.
Praktyczne wykorzystanie Internetu: zaawansowane opcje wyszukiwania
internetowego – informacja a reklama, grupy dyskusyjne jako
ź
ródło
informacji, sposoby pozyskiwania danych i grafiki z Internetu, zasady
etyczno-prawne korzystania z cudzej własno
ś
ci intelektualnej.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
37
3.
Ć
wiczenia
••••
Tworzenie, modyfikowanie i zapisywanie danych w arkuszu
kalkulacyjnym MS Excel.
••••
Zastosowanie funkcji wbudowanych – obroty hurtowni.
••••
Obliczanie z zastosowaniem ró
ż
nych typów adresowania, zło
ż
onych
formuł oraz funkcji wbudowanych – plan spłaty kredytu.
••••
Wykonywanie i formatowanie wykresów danych statystycznych
przy pomocy arkusza kalkulacyjnego.
••••
Stosowanie komentarzy tekstowych do utworzonych obiektów
graficznych.
••••
Sprawdzanie, drukowanie i prezentowanie gotowych danych
z arkusza kalkulacyjnego.
••••
Wykorzystywanie przykładowych programów do zarz
ą
dzania salonem
optycznym.
••••
Wykorzystywanie programów do prowadzenia ksi
ę
gowo
ś
ci małej
firmy.
••••
Tworzenie przykładowej listy klientów i zarz
ą
dzanie ni
ą
.
••••
Tworzenie w programie AutoCAD rysunków technicznych zwi
ą
zanych
ze specyfik
ą
zawodu optyka.
••••
Modyfikowanie rysunków istniej
ą
cych, zapisywanie i tworzenie
własnych formatów w AutoCAD.
••••
Tworzenie
podstawowych
figur
geometrycznych
oraz
ich
modyfikowanie.
••••
Tworzenie obiektów 3D i przygotowanie rysunków do druku.
••••
Tworzenie dokumentacji technicznej przy u
ż
yciu AutoCAD.
••••
Obsługiwanie poczty elektronicznej Outlook Express.
••••
Wyszukiwanie informacji w przegl
ą
darce internetowej.
••••
Wykorzystywanie forum i grupy dyskusyjnej jako
ź
ródła informacji
i opinii na dany temat.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Instrukcje i teksty przewodnie do
ć
wicze
ń
.
Poradniki.
Program komputerowy AutoCAD.
Specjalistyczne programy komputerowe: do komputerowego doboru
szkieł, kształc
ą
ce umiej
ę
tno
ść
dobrania okularów do typu twarzy klienta,
do zarz
ą
dzania pracowni
ą
optyczn
ą
, do obsługi małej firmy.
Ploter.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
38
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci stosowania technologii informatycznych w zawodzie optyka.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na doskonalenie
umiej
ę
tno
ś
ci stosowania arkusza kalkulacyjnego do wykonywania
oblicze
ń
przydatnych podczas obsługi salonu optycznego, jak równie
ż
na
sporz
ą
dzanie rysunków technicznych uwarunkowanych specyfik
ą
zawodu optyka.
Do osi
ą
gni
ę
cia zało
ż
onych celów kształcenia wskazane jest
stosowanie praktycznych metod nauczania, takich jak: pokaz
z instrukta
ż
em, metoda przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
wskazane jest, aby nauczyciel
obserwował prac
ę
uczniów oraz udzielał im konsultacji. Po zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien przedstawi
ć
uzyskane wyniki oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Realizacj
ę
programu jednostki modułowej mo
ż
e ułatwi
ć
zastosowanie
specjalistycznych programów komputerowych.
Uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł
informacji: poradniki, materiały informacyjne, literatura zawodowa,
czasopisma specjalistyczne, zasoby Internetu.
Zaleca si
ę
, aby doskonali
ć
umiej
ę
tno
ś
ci uzyskiwania i analizowania
informacji pochodz
ą
cych z Internetu. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na zagadnienia zwi
ą
zane z przestrzeganiem praw autorskich
i
wykorzystywania
pozyskanych
wiadomo
ś
ci
we
własnych
opracowaniach zgodnie z obowi
ą
zuj
ą
cymi zasadami. Wskazane jest
równie
ż
zwróci
ć
uwag
ę
uczniów na obcoj
ę
zyczne wersje programów
komputerowych.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni
komputerowej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób,
uczniowie powinni pracowa
ć
indywidualnie, ka
ż
dy przy swoim
stanowisku komputerowym.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie post
ę
pów uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
Systematyczne sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów dostarcza
nauczycielowi informacji o efektach jego pracy, o post
ę
pach ucznia
w nauce oraz ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
39
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
w zakresie zaplanowanych celów
kształcenia na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
ukierunkowanej obserwacji czynno
ś
ci ucznia w trakcie wykonywania
ć
wicze
ń
.
W procesie sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na zastosowanie arkusza kalkulacyjnego, wykorzystanie
programów do obsługi małej firmy i tworzenie rysunków technicznych
z zastosowaniem programu AutoCAD.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
40
Jednostka modułowa 322[16].Z1.02
Sporz
ą
dzanie i czytanie dokumentacji technicznej
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje rysunków, zastosowa
ć
podziałki i linie rysunkowe,
–
sporz
ą
dzi
ć
szkice i rysunki cz
ęś
ci maszyn,
–
sporz
ą
dzi
ć
szkice i rysunki elementów optycznych (soczewek,
pryzmatów, zwierciadeł),
–
oznaczy
ć
stan powierzchni i powłok soczewek i pryzmatów,
–
oznaczy
ć
tolerancj
ę
wymiarow
ą
oraz kształtu i poło
ż
enia elementów
i urz
ą
dze
ń
optycznych,
–
sporz
ą
dzi
ć
rysunek schematyczny układu optycznego urz
ą
dzenia
optoelektrycznego,
–
sporz
ą
dzi
ć
rysunki schematyczne prostych obwodów elektrycznych
i elektronicznych,
–
odczyta
ć
symbole i oznaczenia na rysunkach schematycznych
urz
ą
dze
ń
optoelektronicznych,
–
odczyta
ć
i zinterpretowa
ć
zapisy konstrukcji na rysunkach
wykonawczych elementów optycznych,
–
odczyta
ć
i zinterpretowa
ć
zapisy konstrukcji na rysunkach
zło
ż
eniowych urz
ą
dze
ń
optycznych,
–
zastosowa
ć
oprogramowanie
AutoCAD
do
projektowania
dokumentacji technicznej,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Rodzaje i przeznaczenie rysunków technicznych.
Forma graficzna arkusza rysunkowego, jego opis, zastosowanie
podziałek i linii rysunkowych.
Porz
ą
dkowe i szczegółowe zasady wymiarowania.
Zasady i technika wykonywania szkiców.
Konstrukcje geometryczne w rysunku technicznym.
Rysunki techniczne w formie schematów, rzutów aksonometrycznych
i prostok
ą
tnych cz
ęś
ci urz
ą
dze
ń
optoelektronicznych.
Oznaczanie tolerancji wymiarowych, kształtu i poło
ż
enia.
Oznaczanie stanu powierzchni oraz powłok.
Rysunki wykonawcze, zło
ż
eniowe i schematyczne elementów i urz
ą
dze
ń
optycznych oraz optoelektronicznych.
Instrukcje i dokumentacje techniczne.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
41
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
••••
Wykonywanie szkiców oraz rysunków korpusów i opraw urz
ą
dze
ń
optycznych.
••••
Sporz
ą
dzanie rysunków wykonawczych soczewek, pryzmatów, płytek
i zwierciadeł.
••••
Wykonywanie schematycznych rysunków układów optycznych.
••••
Wykonywanie
schematycznych
rysunków
prostych
układów
elektrycznych i elektronicznych.
••••
Rozpoznawanie elementów optycznych i cz
ęś
ci urz
ą
dze
ń
aparatury
optoelektronicznych na podstawie rysunków wykonawczych.
••••
Czytanie rysunków zło
ż
eniowych układów optycznych i mechanizmów
urz
ą
dze
ń
optoelektronicznych.
••••
Odczytywanie symboli i oznacze
ń
stosowanych w rysunkach
schematycznych układów optycznych.
••••
Odczytywanie symboli i oznacze
ń
stosowanych w rysunkach
schematycznych układów elektrycznych i elektronicznych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze, tablice, foliogramy dotycz
ą
ce rysunku technicznego.
Zestawy norm: PN-EN; BN; ISO.
Przykładowe dokumentacje techniczne cz
ęś
ci maszyn elementów
optycznych i urz
ą
dze
ń
optycznych.
Modele cz
ęś
ci maszyn i urz
ą
dze
ń
elementów optycznych.
Zestawy typowych cz
ęś
ci maszyn i elementów optycznych.
Programy komputerowe do sporz
ą
dzania dokumentacji technicznych.
5. Wskazówki metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
sporz
ą
dzania szkiców i rysunków elementów optycznych, sporz
ą
dzania
rysunku
schematycznego
układu
optycznego
urz
ą
dzenia
optoelektrycznego oraz odczytywania symboli i oznacze
ń
na rysunkach
schematycznych urz
ą
dze
ń
optoelektronicznych.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
praktyczne metody nauczania, takie jak: pokaz z obja
ś
nieniem, metoda
przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Nauczyciel
powinien
przygotowa
ć
materiały
potrzebne
do
wykonywania
ć
wicze
ń
, takie jak: teksty przewodnie, instrukcje.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
42
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y zwraca
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na
kształtowanie postaw przydatnych w zawodzie optyka, takich jak:
dokładno
ść
, staranno
ść
, rzetelno
ść
oraz uczciwo
ść
.
Ć
wiczenia zamieszczone w programie jednostki modułowej stanowi
ą
propozycj
ę
, któr
ą
mo
ż
na wykorzysta
ć
w czasie zaj
ęć
. Nauczyciel mo
ż
e
zaplanowa
ć
inne
ć
wiczenia o zró
ż
nicowanym stopniu trudno
ś
ci,
dostosowuj
ą
c ich zakres i poziom do potrzeb edukacyjnych uczniów oraz
wyposa
ż
enia pracowni.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni
komputerowej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób,
uczniowie powinni pracowa
ć
indywidualnie.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y prowadzi
ć
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej,
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
Do sprawdzenia osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów mo
ż
na zastosowa
ć
:
sprawdziany ustne, testy pisemne z zadaniami zamkni
ę
tymi i otwartymi,
ukierunkowan
ą
obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na
umiej
ę
tno
ść
operowania
zdobyt
ą
wiedz
ą
,
merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, stosowanie poj
ęć
technicznych i wnioskowanie.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
43
Jednostka modułowa 322[16].Z1.03
U
ż
ytkowanie maszyn, urz
ą
dze
ń
elektrycznych
i elektronicznych w optyce
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
podstawowe jednostki miar w fizyce i elektrotechnice,
–
zastosowa
ć
i zinterpretowa
ć
podstawowe prawa elektrotechniki,
–
rozpozna
ć
podstawowe elementy i układy elektryczne i elektroniczne
wchodz
ą
ce w skład urz
ą
dze
ń
stosowanych w optyce,
–
zidentyfikowa
ć
urz
ą
dzenia, w których stosowane s
ą
elementy
optoelektroniczne
ze
szczególnym
uwzgl
ę
dnieniem
techniki
laserowej,
–
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
, zasad
ę
działania i zastosowanie podstawowych
elementów, przyrz
ą
dów, urz
ą
dze
ń
i układów elektronicznych oraz
optoelektronicznych,
–
odczyta
ć
dokumentacj
ę
techniczn
ą
dotycz
ą
c
ą
sprz
ę
tu elektrycznego,
elektronicznego i optoelektronicznego,
–
rozró
ż
ni
ć
i sklasyfikowa
ć
urz
ą
dzenia elektryczne i energetyczne
według oznacze
ń
klas ochronno
ś
ci,
–
zidentyfikowa
ć
rodzaje
ś
rodków
ochrony
przed
dotykiem
bezpo
ś
rednim i po
ś
rednim,
–
rozpozna
ć
zabezpieczenia ochronne, przeci
ąż
eniowe, zwarciowe,
przeci
ąż
eniowo-zwarciowe oraz cieplne stosowane w układach
zasilaj
ą
cych i urz
ą
dzeniach optycznych i optoelektronicznych,
–
sprawdzi
ć
poprawno
ść
wł
ą
czenia i działania sprz
ę
tu elektrycznego,
elektronicznego, optycznego i optoelektronicznego,
–
posłu
ż
y
ć
si
ę
podstawowym sprz
ę
tem ochronnym niskiego napi
ę
cia
i przyrz
ą
dami pomiarowymi stosowanymi w elektrotechnice,
–
zmierzy
ć
podstawowe wielko
ś
ci elektryczne i nieelektryczne
miernikami
elektrycznymi
oraz
elektronicznymi
przyrz
ą
dami
pomiarowymi,
–
oceni
ć
stan techniczny i prawidłowo
ść
działania elementów
i urz
ą
dze
ń
elektrycznych, elektronicznych i optoelektronicznych
stosowanych w optyce,
–
wymieni
ć
uszkodzone elementy elektryczne oraz elektroniczne
i podzespoły wchodz
ą
ce w skład urz
ą
dze
ń
optycznych,
–
oceni
ć
na podstawie obserwacji i pomiarów poprawno
ść
działania
elementu, podzespołu, przyrz
ą
du oraz urz
ą
dzenia optycznego
i optoelektronicznego,
–
zastosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
44
2. Materiał nauczania
Podstawowe poj
ę
cia i jednostki miar.
Symbole i oznaczenia stosowane w elektrotechnice i elektronice.
Podstawowe zjawiska i prawa elektrotechniki.
Obwód elektryczny jednofazowy i trójfazowy pr
ą
du sinusoidalnego.
Podstawowe przyrz
ą
dy półprzewodnikowe i optoelektroniczne.
Lasery, modulatory
ś
wiatła,
ś
wiatłowody i detektory
ś
wiatła.
Budowa działanie i zastosowanie urz
ą
dze
ń
elektronicznych analogowych
i cyfrowych.
Klasyfikowanie urz
ą
dze
ń
elektrycznych według okre
ś
lonych kryteriów.
Przewody w instalacjach elektrycznych.
Pomiary podstawowych wielko
ś
ci elektrycznych i nieelektrycznych
metodami elektrycznymi.
Zasady
wymiany
elementów
i
podzespołów
elektrycznych
i elektronicznych wchodz
ą
cych w skład przyrz
ą
dów optycznych.
Zasady prawidłowego wł
ą
czania i eksploatacji sprz
ę
tu elektrycznego
i elektronicznego stosowanego w optyce.
Ochrona przed dotykiem po
ś
rednim i bezpo
ś
rednim. Ochrona
przeciwpora
ż
eniowa przed pr
ą
dem przet
ęż
eniowym.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
••••
Przeliczanie jednostek stosowanych w układzie SI oraz zamiana
jednostek podstawowych na wielokrotne i podwielokrotne.
••••
Obliczanie napi
ę
cia i nat
ęż
enia pr
ą
du, rezystancji, rozpływu pr
ą
dów,
spadków napi
ęć
, mocy prostych i rozgał
ę
zionych obwodów
elektrycznych.
••••
Rozpoznawanie
elementów
elektrycznych,
elektronicznych
i optoelektronicznych po wygl
ą
dzie i symbolach graficznych.
••••
Rozpoznawanie
oznacze
ń
elementów
i
przyrz
ą
dów
półprzewodnikowych na podstawie kart katalogowych.
••••
Rozpoznawanie elementów na schemacie urz
ą
dzenia, odczytywanie
danych technicznych urz
ą
dzenia z dokumentacji technicznej.
••••
Rozpoznawanie na podstawie oznacze
ń
: zacisku ochronnego, izolacji
podwójnej, napi
ę
cia SELV i PELV.
••••
Rozpoznawanie przewodów fazowych, ochronnych, ochronno-
neutralnych, uziemiaj
ą
cych, po symbolach, kodach barwnych i kodach
alfanumerycznych.
••••
Rozpoznawanie
osłon
i
obudów
ze
wzgl
ę
du na
ochron
ę
przed dotkni
ę
ciem i przed dostaniem si
ę
ciał stałych oraz wody.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
45
••••
Rozpoznawanie
zabezpiecze
ń
przeci
ąż
eniowych,
zwarciowych,
przeci
ąż
eniowo-zwarciowych, nadmiarowych, ró
ż
nicowopr
ą
dowych
stosowanych w zabezpieczeniach urz
ą
dze
ń
zasilaj
ą
cych.
••••
Ł
ą
czenie przewodów fazowych, neutralnych i ochronnych do gniazd
i wtyków jednofazowych, trójfazowych i opraw o
ś
wietleniowych.
••••
Obsługiwanie dwubiegunowego i jednobiegunowego wska
ź
nika
napi
ę
cia,
woltomierza,
amperomierza,
omomierza,
miernika
uniwersalnego, multimetru cyfrowego.
••••
Sprawdzanie i kontrola poprawno
ś
ci działania podstawowych
elementów,
urz
ą
dze
ń
elektrycznych,
elektronicznych
i optoelektronicznych z wykorzystaniem miernika uniwersalnego lub
multimetru elektronicznego.
••••
Ł
ą
czenie układów pomiarowych do pomiaru wielko
ś
ci elektrycznych
i nieelektrycznych metodami elektrycznym
••••
Badanie działania urz
ą
dze
ń
stosowanych w optyce na podstawie
pomiarów ich parametrów.
••••
Wykonywanie czynno
ś
ci zwi
ą
zanych z konserwacj
ą
, sprawdzaniem
działania, regulacj
ą
sprz
ę
tu i urz
ą
dze
ń
elektrycznych, elektronicznych
i optoelektronicznych stosowanych w optyce.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tablice ilustruj
ą
ce wielko
ś
ci fizyczne.
Normy, katalogi.
Foliogramy i prezentacje multimedialne.
Dokumentacje techniczne.
Elementy i układy elektryczne i elektroniczne.
Stanowiska pomiarowe i trena
ż
ery.
Przewody, gniazda wtykowe, wtyki, oprawy o
ś
wietleniowe.
Wska
ź
niki napi
ę
cia, przyrz
ą
dy pomiarowe, narz
ę
dzia stosowane
w serwisowaniu urz
ą
dze
ń
.
Stanowiska do bada
ń
.
Urz
ą
dzenia elektryczne, elektroniczne i optoelektroniczne.
Zabezpieczenia ochronne, przeci
ąż
eniowe, zwarciowe i cieplne.
Ś
rodki ochrony indywidualnej.
Apteczka pierwszej pomocy.
5. Wskazówki metodyczne do realizacji jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
budowy oraz zasad działania, u
ż
ytkowania i zastosowania maszyn
i urz
ą
dze
ń
elektrycznych i elektronicznych w optyce.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
46
W procesie nauczania-uczenia si
ę
powinny znale
źć
zastosowanie
aktywizuj
ą
ce i praktyczne metody nauczania, takie jak: dyskusja
dydaktyczna - metaplan, metoda przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia
praktyczne.
Wskazane jest, aby przed rozpocz
ę
ciem
ć
wicze
ń
nauczyciel zapoznał
uczniów z obsług
ą
przyrz
ą
dów i urz
ą
dze
ń
wykorzystywanych podczas
bada
ń
.
Metoda przewodniego tekstu wymaga przygotowania materiałów do
wykonania
ć
wicze
ń
, tj. pyta
ń
prowadz
ą
cych i formularzy do wypełniania.
Uczniowie w oparciu o pytania prowadz
ą
ce zawarte w tek
ś
cie
przewodnim lub instrukcji do
ć
wicze
ń
oraz korzystaj
ą
c z materiałów
ź
ródłowych planuj
ą
przebieg bada
ń
, organizuj
ą
stanowisko pracy
i wykonuj
ą
postawione przed nimi zadania. Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
wskazane jest, aby nauczyciel obserwował prac
ę
uczniów oraz
udzielał im konsultacji. Po zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien
przedstawi
ć
uzyskane wyniki oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni
elektronicznej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób
podzielonych na 2-4 osobowe zespoły.
Praca zespołowa uczy współpracy z zespołem oraz wspólnego
podejmowania decyzji i rozwi
ą
zywania problemów.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y prowadzi
ć
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej,
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post
ę
pów uczniów
umo
ż
liwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form
organizacyjnych pracy uczniów.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów mo
ż
na ocenia
ć
na podstawie: sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacji
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów przeprowadzanej
w formie ustnej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na umiej
ę
tno
ść
operowania
zdobyt
ą
wiedz
ą
, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, stosowanie poj
ęć
technicznych, poprawno
ść
wnioskowania.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne uczniów proponuje si
ę
sprawdzi
ć
poprzez
obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych w trakcie realizacji
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
47
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
48
Moduł 322[16].Z2
Optyka
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
interpretowa
ć
prawa optyki geometrycznej i fizycznej,
−
wykonywa
ć
podstawowe obliczenia optyczne,
−
stosowa
ć
terminologi
ę
dotycz
ą
c
ą
zjawisk optycznych oraz budowy
i wła
ś
ciwo
ś
ci układów optycznych,
−
rozró
ż
nia
ć
elementy optyczne i ich układy,
−
wyja
ś
nia
ć
budow
ę
i działanie urz
ą
dze
ń
i przyrz
ą
dów optycznych
i optoelektronicznych,
−
charakteryzowa
ć
metody wytwarzania elementów optycznych,
−
ocenia
ć
jako
ść
materiałów i elementów optycznych,
−
charakteryzowa
ć
surowce do produkcji elementów optycznych,
−
projektowa
ć
elementy i układy optyczne,
−
stosowa
ć
urz
ą
dzenia
i
układy
optyczne
zgodnie
z
ich
przeznaczeniem,
−
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[16].Z2.01 Ocena jako
ś
ci i stosowanie materiałów
optycznych
54
322[16].Z2.02 Projektowanie elementów i układów optycznych
126
322[16].Z2.03 Stosowanie urz
ą
dze
ń
, przyrz
ą
dów optycznych
i optoelektronicznych.
108
Razem
288
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
49
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Hanc T.: Pomiary optyczne. WNT, Warszawa 1964
Hein A., Sidorowicz A., Wagnerowski T.: Oko i okulary. WPLiS,
Warszawa 1966
Jó
ź
wicki R.: Optyka instrumentalna. WNT, Warszawa 1970
Krawcow J., A., Orłow J., I.: Optyka geometryczna o
ś
rodków
jednorodnych. WNT, Warszawa 1993
Mały Poradnik Mechanika. WNT, Warszawa 2005
Meyer-Arendt J., R.: Wst
ę
p do optyki. PWN, Warszawa 1977
Nowak T., Zaj
ą
c M.: Optyka – kurs elementarny. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1998
Polska Norma - Optyka i przyrz
ą
dy optyczne, Optyka oftalmiczna.
Wydawnictwo PKN, Warszawa
R
ą
czkowski B.: BHP w praktyce. Odidz, Gda
ń
sk 2004
Sojecki A.: Optyka. WSiP Warszawa 1997
Szyma
ń
ski J.: Budowa i monta
ż
aparatury optycznej. WSiP, Warszawa,
Teicher G.: Fototechnika. WNT, Warszawa 1982
Wagnerowski T.: Optyka praktyczna, PWT, Warszawa
Zaj
ą
c M.: Optyka okularowa. Dolno
ś
l
ą
skie Wydawnictwo Edukacyjne,
Wrocław 2003.
Zi
ę
tek B.: Optoelektronika. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja
Kopernika, Toru
ń
2005
Zawodowe czasopisma.
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
322[16].Z2
Optyka
322[16].Z2.02
Projektowanie elementów i układów
optycznych
322[16].Z2.03
Stosowanie urz
ą
dze
ń
, przyrz
ą
dów
optycznych i optoelektronicznych.
322[16].Z2.01
Ocena jako
ś
ci i stosowanie
materiałów
optycznych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
50
Jednostka modułowa 322[16].Z2.01
Ocena jako
ś
ci i stosowanie materiałów optycznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozró
ż
ni
ć
materiały optyczne,
–
oceni
ć
przydatno
ść
materiału
optycznego
do
projektowania
elementów optycznych,
–
scharakteryzowa
ć
surowce stosowane do wytopu szkła optycznego,
–
wyja
ś
ni
ć
metody wytwarzania materiałów optycznych,
–
okre
ś
li
ć
najwa
ż
niejsze parametry materiałów optycznych,
–
rozpozna
ć
wady wyst
ę
puj
ą
ce w materiałach optycznych i poda
ć
sposoby ich wykrywania,
–
przedstawi
ć
metody i okre
ś
li
ć
warunki prawidłowego ci
ę
cia szkła,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
narz
ę
dzi do obróbki szkła,
–
zastosowa
ć
proszki
ś
cierne w zale
ż
no
ś
ci od ich wła
ś
ciwo
ś
ci,
–
scharakteryzowa
ć
budow
ę
narz
ę
dzi do obróbki tworzyw sztucznych,
–
zastosowa
ć
tworzywo sztuczne do wyrobu okre
ś
lonych elementów
optycznych,
–
porówna
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci mechaniczne i optyczne szkła mineralnego
i tworzyw organicznych,
–
okre
ś
li
ć
warunki sklejania elementów optycznych,
–
dobra
ć
klej do szkła zale
ż
nie od jego wła
ś
ciwo
ś
ci,
–
zastosowa
ć
metody utwardzania tworzyw sztucznych,
–
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci powłok antyrefleksyjnych,
–
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
i działanie filtrów polaryzacyjnych,
–
okre
ś
li
ć
warunki prawidłowego powlekania pró
ż
niowego,
–
scharakteryzowa
ć
materiały fotochromowe,
–
zmierzy
ć
współczynnik załamania i dyspersji materiału optycznego,
–
oceni
ć
jako
ść
barwienia materiałów optycznych,
–
zastosowa
ć
materiały barwione i fototropowe,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska.
2. Materiał nauczania
Rodzaje, wła
ś
ciwo
ś
ci, sposoby wytwarzania i obróbki materiałów
optycznych.
Rodzaje klejów do materiałów optycznych, ich wła
ś
ciwo
ś
ci, warunki
sklejania.
Powłoki cienkowarstwowe – rodzaje i wła
ś
ciwo
ś
ci powłok, metody
nakładania i prawidłowego powlekania, zastosowanie powłok.
Filtry polaryzacyjne – ich wła
ś
ciwo
ś
ci i zastosowanie.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
51
Metody barwienia materiałów mineralnych i organicznych.
Zastosowanie materiałów barwionych, materiały fototropowe.
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, ochron
ą
przeciwpo
ż
arow
ą
i ochron
ą
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
••••
Wykonywanie pomiarów współczynnika załamania i dyspersji ró
ż
nymi
metodami.
••••
Wykrywanie i ocena wad wyst
ę
puj
ą
cych w materiałach optycznych
(p
ę
cherzyki i wtr
ą
cenia stałe, zabarwienie, dwójłomno
ść
, smu
ż
ysto
ść
oraz napr
ęż
enia).
••••
Porównywanie wła
ś
ciwo
ś
ci elementów wykonanych ze szkła
mineralnego
i
z
tworzyw
sztucznych
(g
ę
sto
ść
,
odporno
ść
na
ś
cieranie, dyspersja).
••••
Porównywanie
gotowych
elementów
barwionych
w
masie
i powierzchniowo.
••••
Dokonywanie oceny jako
ś
ci sklejania elementów optycznych, kontrola
sklejonych zespołów.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Normy i katalogi.
Foliogramy, plansze, komputerowe programy specjalistyczne, filmy
dydaktyczne.
Zestaw półfabrykatów i elementów optycznych wykonanych z ró
ż
nych
materiałów: prasówki soczewek ze szkła mineralnego i tworzyw
sztucznych, soczewki sferyczne, toryczne, asferyczne i progresywne
mineralne i organiczne, ró
ż
ne typy pryzmatów, płytki płasko-równoległe,
zwierciadła, soczewki z ró
ż
nego typu powłokami.
Elementy klejone, próbki klejów.
Półfabrykaty z wadami materiałowymi.
Zestawy narz
ę
dzi do obróbki mechanicznej szkła mineralnego i tworzyw
sztucznych.
Przyrz
ą
dy pomiarowo-kontrolne: polaryskop, cienioskop, lupa.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci oceny jako
ś
ci materiałów optycznych oraz ich wła
ś
ciwe
stosowanie.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na metody
wytwarzania materiałów optycznych, warunki sklejania elementów
optycznych, a tak
ż
e ocen
ę
jako
ś
ci barwienia materiałów optycznych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
52
W procesie kształcenia zaleca si
ę
stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce oraz
praktyczne metody nauczania: dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, metod
ę
projektów,
metod
ę
przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Szczególnej uwadze poleca si
ę
metod
ę
projektów, która daje
mo
ż
liwo
ść
doskonalenia i pogł
ę
biania wiedzy, a tak
ż
e planowania,
rozwi
ą
zywania problemów, korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji oraz
doskonali współprac
ę
w zespole.
Wskazane jest, aby uczniowie korzystali z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji,
takich jak:
teksty przewodnie, instrukcje, literatura zawodowa,
czasopisma specjalistyczne, poradniki, zasoby Internetu.
Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre
ś
ci kształcenia wskazane
jest prezentowanie filmów dydaktycznych oraz organizowanie wycieczek
dydaktycznych do firm i przedsi
ę
biorstw produkuj
ą
cych elementy
optyczne ze szkła mineralnego oraz materiałów organicznych. Uczniowie
b
ę
d
ą
mieli mo
ż
liwo
ść
zapozna
ć
si
ę
z ró
ż
nymi materiałami stosowanymi
w optyce, a tak
ż
e z metodami ich wytwarzania i obróbki jak równie
ż
z
metodami
utwardzania
tworzyw
sztucznych,
ich
barwienia
i uszlachetniania powierzchniowego.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologicznej w grupie do
15 osób. Zaleca si
ę
prowadzenie
ć
wicze
ń
w zespołach 2-4 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom
oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
W procesie sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na:
−
rozró
ż
nianie materiałów optycznych ze wzgl
ę
du na ich wła
ś
ciwo
ś
ci
mechaniczne i optyczne,
−
ocen
ę
jako
ś
ci materiałów na podstawie obowi
ą
zuj
ą
cych norm,
−
klasyfikacj
ę
powłok
antyrefleksyjnych
i
ocen
ę
ich
jako
ś
ci
w zale
ż
no
ś
ci od liczby warstw,
−
stosowanie prawidłowego nazewnictwa dotycz
ą
cego materiałów
optycznych.
W trakcie realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y ocenia
ć
osi
ą
gni
ę
cia
uczniów
na
podstawie:
sprawdzianów
ustnych,
sprawdzianów
pisemnych,
ukierunkowanej
obserwacji
czynno
ś
ci
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
53
Sprawdzanie wiadomo
ś
ci teoretycznych niezb
ę
dnych do realizacji
czynno
ś
ci praktycznych mo
ż
na przeprowadza
ć
za pomoc
ą
testów
pisemnych otwartych lub zamkni
ę
tych, a tak
ż
e wypowiedzi ustnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
przez obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych w trakcie realizacji
ć
wicze
ń
. Kryteria słu
żą
ce
do oceny poziomu opanowania umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych powinny
uwzgl
ę
dnia
ć
:
–
organizowanie stanowiska pracy,
–
dobieranie przyrz
ą
dów kontrolnych i pomiarowych,
–
wykonywanie pomiarów,
–
interpretowanie wyników,
–
umiej
ę
tno
ść
korzystania z norm i katalogów,
–
przestrzeganie zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
ć
wicze
ń
.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
54
Jednostka modułowa 322[16]Z2.02
Projektowanie elementów i układów optycznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
zinterpretowa
ć
prawa optyki geometrycznej,
−
scharakteryzowa
ć
o
ś
rodki optyczne,
−
wyznaczy
ć
rozkład cienia w zale
ż
no
ś
ci od wielko
ś
ci i odległo
ś
ci
ź
ródła
ś
wiatła,
−
zinterpretowa
ć
zjawiska optyczne zachodz
ą
ce na granicy dwu
o
ś
rodków (załamanie, odbicie zewn
ę
trzne i wewn
ę
trzne),
−
rozró
ż
ni
ć
rodzaje powierzchni odbijaj
ą
cych
ś
wiatło pod wzgl
ę
dem
kształtu i wła
ś
ciwo
ś
ci,
−
wyznaczy
ć
obraz w zwierciadle płaskim,
−
wyznaczy
ć
drog
ę
ś
wiatła przez układy zwierciadeł płaskich,
−
wyznaczy
ć
obrazy w zwierciadłach sferycznych,
−
zastosowa
ć
terminologi
ę
dotycz
ą
c
ą
zwierciadeł sferycznych,
−
zastosowa
ć
zjawisko całkowitego wewn
ę
trznego odbicia,
−
zaprojektowa
ć
płytk
ę
płasko - równoległ
ą
w zale
ż
no
ś
ci od jej roli
w układzie optycznym,
−
zaprojektowa
ć
pryzmat o zało
ż
onych wła
ś
ciwo
ś
ciach,
−
okre
ś
li
ć
i przeanalizowa
ć
skład widma promieniowania
ś
wietlnego
na podstawie jego dyspersji,
−
wyznaczy
ć
bieg
ś
wiatła przez powierzchnie kuliste (soczewki
i ich układy),
−
wyznaczy
ć
obrazy w soczewkach sferycznych,
−
okre
ś
li
ć
moc soczewek i ich układów,
−
scharakteryzowa
ć
układy optyczne ró
ż
nych urz
ą
dze
ń
,
−
wyznaczy
ć
gabaryty układów optycznych (apretury i
ź
renice),
−
scharakteryzowa
ć
bł
ę
dy odwzorowania w układach optycznych
i okre
ś
li
ć
przyczyny ich powstawania (aberracje),
−
zdefiniowa
ć
parametry ruchu falowego,
−
dokona
ć
pomiaru wielko
ś
ci fizycznych metodami interferencyjnymi,
−
zastosowa
ć
zjawisko interferencji do pomiarów i projektowania
cienkich warstw,
−
zinterpretowa
ć
obrazy widm dyfrakcyjnych,
−
zaprojektowa
ć
siatk
ę
dyfrakcyjn
ą
pod k
ą
tem jej parametrów
i zastosowania,
−
zastosowa
ć
układy do obserwacji w
ś
wietle spolaryzowanym,
−
zaprojektowa
ć
parametry
o
ś
wietlenia
i
ź
ródeł
ś
wiatła
z zastosowaniem jednostek fotometrycznych,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
55
−
zastosowa
ć
układy do holograficznej rejestracji i odczytywania
obrazów,
2. Materiał nauczania
Podstawowe prawa optyki geometrycznej (prostoliniowe rozchodzenie,
odbicie i załamanie
ś
wiatła).
Wła
ś
ciwo
ś
ci o
ś
rodków optycznych. Ciemnia optyczna. Zjawisko cienia.
Zwierciadła płaskie, podwójne, sferyczne (terminologia, powstawanie
obrazów). Rodzaje powierzchni odbijaj
ą
cych.
Całkowite wewn
ę
trzne odbicie. Optyka włókien.
Płytki płasko – równoległe – zastosowanie.
Pryzmaty – rodzaje pryzmatów i ich parametry (kliny, odchylaj
ą
ce
i całkowicie odbijaj
ą
ce).
Dyspersja. Dyspersja
ś
rednia, wzgl
ę
dna, liczba Abbego. Dyspersja
anormalna. Spektrometria.
Załamanie
ś
wiatła na pojedynczej powierzchni kulistej – poj
ę
cia
podstawowe. Moc pojedynczej powierzchni. Definicja skolimowania
wi
ą
zki. Reguły znaków.
Soczewki – podział ze wzgl
ę
du na kształt powierzchni (sferyczne,
asferyczne, cylindryczne, sfero-cylindryczne).
Soczewki cienkie - układy soczewek. Powi
ę
kszenia, przeogniskowanie,
gł
ę
bia ostro
ś
ci.
Soczewki grube i ich układy - obliczanie parametrów, teoria punktów
kardynalnych. Metody wyznaczania ogniskowych. Apertury i
ź
renice.
Aberracje.
Schematy układów przyrz
ą
dów optycznych – lunet, mikroskopów,
kolimatorów, autokolimatorów, aparatów fotograficznych i projekcyjnych,
dalmierzy.
Falowa
natura
ś
wiatła.
Definicje
ruchu
falowego
Widmo
fal
elektromagnetycznych.
Interferencja. Superpozycja fal. Definicja drogi optycznej. Do
ś
wiadczenie
Thomasa Younga. Ogólne warunki interferencji. Interferometria (typy
interferometrów i ich zastosowanie).
Interferencja przy wielokrotnych odbiciach. Interferencja w cienkich
warstwach. Barwy interferencyjne. Pier
ś
cienie Newtona. Warstwy
przeciwodblaskowe. Filtry interferencyjne.
Dyfrakcja. Siatki dyfrakcyjne. Widma dyfrakcyjne. Rodzaje siatek i ich
zastosowanie.
Polaryzacja
ś
wiatła. Typy polaryzacji. Sposoby otrzymywania
ś
wiatła
spolaryzowanego.
Polaryzacja
a
interferencja.
Analiza
ś
wiatła
o nieznanej polaryzacji. Płytka
ć
wier
ć
falowa.
Fotometria. Fotometria obiektywna i subiektywna. Podstawowe poj
ę
cia
i definicje. O
ś
wietlenie. Fotometry.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
56
Holografia. Istota i zastosowanie. Wykonywanie i odtwarzanie
hologramów.
3.
Ć
wiczenia
••••
Obliczanie
k
ą
towych
wielko
ś
ci
obserwowanych
przedmiotów
i wyznaczanie biegu
ś
wiatła w układach zwierciadeł płaskich
i sferycznych.
••••
Wyliczanie warto
ś
ci dyspersji
ś
redniej, wzgl
ę
dnej i liczby Abbego
na podstawie podanych parametrów o
ś
rodka optycznego.
••••
Obliczanie warto
ś
ci k
ą
towej i szeroko
ś
ci widma dyspersyjnego przy
przej
ś
ciu
ś
wiatła przez granic
ę
o
ś
rodków optycznych, pryzmat
rozszczepiaj
ą
cy lub płytk
ę
płasko- równoległ
ą
.
••••
Obliczanie mocy powierzchni kulistych, soczewek oraz ich układów,
••••
Wyznaczanie poło
ż
enia obrazów tworzonych przez soczewki
i ich układy.
••••
Zestawianie modeli podstawowych przyrz
ą
dów optycznych (lupa,
luneta, mikroskop).
••••
Interpretowanie układów pr
ąż
ków obserwowanych w trakcie
przeprowadzania pomiarów metodami interferencyjnymi.
••••
Obliczanie parametrów warstw przeciwodblaskowych.
••••
Obliczanie o
ś
wietlenia na podstawie odległo
ś
ci i parametrów
ź
ródeł
ś
wiatła.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Urz
ą
dzenia i elementy optyczne: soczewki, pryzmaty, płytki płasko-
równoległe, zwierciadła, filtry barwne,
ś
wiatłomierze, laser.
Ława optyczna z wyposa
ż
eniem i przyrz
ą
dami justerskimi.
Polskie Normy.
Dokumentacja techniczna dotycz
ą
ca elementów optycznych.
Foliogramy, specjalistyczne programy komputerowe, filmy dydaktyczne.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
projektowania elementów i układów optycznych.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na budow
ę
, zasady działania i wła
ś
ciwo
ś
ci elementów
optycznych i ich układów.
Do osi
ą
gni
ę
cia zało
ż
onych celów kształcenia wskazane jest
stosowanie aktywizuj
ą
cych i praktycznych metod nauczania, takich jak:
metoda metaplanu, projektów, przewodniego tekstu oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
57
Metoda przewodniego tekstu wymaga przygotowania materiałów do
wykonania
ć
wicze
ń
, tj. pyta
ń
prowadz
ą
cych i formularzy do wypełniania.
Uczniowie w oparciu o pytania prowadz
ą
ce zawarte w tek
ś
cie
przewodnim lub instrukcji do
ć
wicze
ń
oraz korzystaj
ą
c z materiałów
ź
ródłowych
planuj
ą
prac
ę
,
organizuj
ą
stanowisko
pracy
i wykonuj
ą
postawione przed nimi zadania. Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
wskazane jest, aby nauczyciel obserwował prac
ę
uczniów oraz
udzielał im konsultacji. Po zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien
przedstawi
ć
uzyskane wyniki oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Przykładowe
ć
wiczenia zamieszczone w programie jednostki
modułowej stanowi
ą
propozycj
ę
do wykorzystania przez nauczyciela.
Zakres
ć
wicze
ń
mo
ż
e by
ć
rozszerzony w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb
edukacyjnych i mo
ż
liwo
ś
ci szkoły.
Zaleca si
ę
organizowanie wycieczek do zakładów usługowych
optycznych w celu poznania stosowanych materiałów oraz rzeczywistych
warunków pracy, a tak
ż
e prezentowanie filmów dydaktycznych
i wykorzystywanie specjalistycznych programów komputerowych.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni
technologicznej.
Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób,
uczniowie powinni pracowa
ć
indywidualnie lub w zespołach 2-4
osobowych na odpowiednio przygotowanych stanowiskach.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom wiadomo
ś
ci oraz zakres
opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych
w szczegółowych celach kształcenia programu jednostki modułowej.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post
ę
pów uczniów
umo
ż
liwi nauczycielowi dostosowanie metod nauczania, organizacyjnych
form pracy oraz
ś
rodków dydaktycznych do predyspozycji uczniów.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów mo
ż
na ocenia
ć
na podstawie: sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacji
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
W procesie sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów na podstawie
sprawdzianów ustnych nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na operowanie zdobyt
ą
wiedz
ą
, merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi i wła
ś
ciwe stosowanie
terminologii.
Wiadomo
ś
ci
teoretyczne
niezb
ę
dne
do
realizacji
czynno
ś
ci
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
58
szkolnych. Zadania w te
ś
cie mog
ą
by
ć
otwarte (krótkiej odpowiedzi,
z luk
ą
) lub zamkni
ę
te (wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-
fałsz).
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
59
Jednostka modułowa 322[16].Z2.03
Stosowanie urz
ą
dze
ń
, przyrz
ą
dów optycznych
i optoelektronicznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
−
wyja
ś
ni
ć
działanie przyrz
ą
dów wykorzystuj
ą
cych prostoliniowe
rozchodzenie si
ę
ś
wiatła i prawo odbicia,
−
wyznaczy
ć
bieg
ś
wiatła w przyrz
ą
dach optycznych wykorzystuj
ą
c
podstawowe prawa optyki geometrycznej,
−
dobra
ć
rodzaj lupy w zale
ż
no
ś
ci od wymaga
ń
dotycz
ą
cych obrazu,
−
dobra
ć
rodzaj lunety w zale
ż
no
ś
ci od przeznaczenia,
−
dobra
ć
typ lornetki w zale
ż
no
ś
ci od przeznaczenia (lornetka teatralna,
turystyczna, wojskowa, my
ś
liwska, morska),
−
okre
ś
li
ć
wymagania
dotycz
ą
ce
dwuosiowych
przyrz
ą
dów
obserwacyjnych i pomiarowych,
−
wskaza
ć
podobie
ń
stwa i ró
ż
nice mi
ę
dzy lunet
ą
a mikroskopem,
−
dobra
ć
odpowiedni rodzaj mikroskopu w zale
ż
no
ś
ci od zastosowania,
−
zastosowa
ć
kolimator do sprawdzania układów optycznych,
−
wyja
ś
ni
ć
zastosowanie autokolimatora przy regulacji układów
optycznych,
−
wskaza
ć
cechy aparatu fotograficznego spełniaj
ą
cego wymagania
techniczne stawiane rejestrowanemu obrazowi,
−
scharakteryzowa
ć
aparat fotograficzny odpowiadaj
ą
cy okre
ś
lonemu
sposobowi u
ż
ytkowania,
−
dobra
ć
parametry kamery z zapisem elektronicznym,
−
okre
ś
li
ć
parametry ekspozycji posługuj
ą
c si
ę
ś
wiatłomierzem,
−
zastosowa
ć
urz
ą
dzenia projekcyjne,
−
dobra
ć
typ interferometru do pomiaru okre
ś
lonej wielko
ś
ci fizycznej,
−
wyja
ś
ni
ć
działanie i budow
ę
przyrz
ą
dów wykorzystuj
ą
cych dyfrakcj
ę
ś
wiatła,
−
wyja
ś
ni
ć
działanie
przyrz
ą
dów
wykorzystuj
ą
cych
ś
wiatło
spolaryzowane,
−
dokona
ć
pomiaru o
ś
wietlenia ró
ż
nymi miernikami,
−
wskaza
ć
przyrz
ą
dy i układy, w których jest wykorzystywane
promieniowanie lasera,
−
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
60
2. Materiał nauczania
Rodzaje, budowa i zastosowanie przyrz
ą
dów wykorzystuj
ą
cych
prostoliniowe rozchodzenie si
ę
ś
wiatła.
Zwierciadła i ich układy: heliograf, peryskop, sekstans, reflektor naro
ż
ny.
Ś
wiatłowody i ich zastosowanie.
Lupy, ich rodzaje i zastosowanie: lupa z r
ą
czk
ą
, lupa zegarmistrzowska,
lupa Brinella.
Lunety – zasada działania, budowa i zastosowanie. Luneta Keplera,
luneta Galileusza, lunety pryzmatyczne i zwierciadlane, lunety
z soczewkowymi układami odwracaj
ą
cymi – celownicze i my
ś
liwskie,
lunety geodezyjne i pomiarowe (dioptryjne).
Okulary i płytki ogniskowe lunet.
Charakterystyka przyrz
ą
dów do obserwacji dwuocznej (lornety,
mikroskop
stereoskopowy,
lunetka
podwójna
do
sprawdzania
równoległo
ś
ci osi).
Mikroskopy – budowa, rodzaje i zastosowanie.
Dalmierze – zasada działania i zastosowanie.
Kolimatory – zasada działania, rodzaje, budowa i zastosowanie.
Budowa i podstawowe typy aparatów fotograficznych: lustrzanki, aparaty
celownikowe, aparaty z zapisem analogowym, aparaty z zapisem
cyfrowym, kamery filmowe.
Zale
ż
no
ść
mi
ę
dzy parametrami elementów rejestruj
ą
cych obraz,
a warunkami o
ś
wietlenia.
Układy wspomagaj
ą
ce prac
ę
kamer i aparatów fotograficznych.
Charakterystyka
urz
ą
dze
ń
projekcyjnych:
diaskop,
episkop,
powi
ę
kszalnik, projektor filmowy, projektor multimedialny.
Rodzaje interferometrów i innych przyrz
ą
dów wykorzystuj
ą
cych zjawisko
interferencji
ś
wiatła.
Charakterystyka przyrz
ą
dów optycznych wykorzystuj
ą
cych zjawisko
dyfrakcji (siatka dyfrakcyjna, fotograficzne filtry efektowe).
Sposoby otrzymywania
ś
wiatła spolaryzowanego, obserwacje w
ś
wietle
spolaryzowanym. Budowa i zasada działania polaryskopu i polarymetru.
Budowa przyrz
ą
dów do pomiarów fotometrycznych (fotometr Bunsena,
ś
wiatłomierze fotograficzne, luksomierze).
Lasery: wła
ś
ciwo
ś
ci optyczne promieniowania laserowego. Laser jako
ź
ródło
ś
wiatła koherentnego. Celowniki i wska
ź
niki laserowe. Tworzenie
i odtwarzanie hologramów.
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
••••
Obliczanie wymiarów kamery otworkowej na podstawie okre
ś
lonego
powi
ę
kszenia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
61
••••
Wyznaczanie mocy i
ś
rednicy lupy w zale
ż
no
ś
ci od powi
ę
kszenia
i pola widzenia.
••••
Zestawianie układu obserwacyjnego mikroskopu w zale
ż
no
ś
ci
od powi
ę
kszenia.
••••
Ustawianie o
ś
wietlenia Köhlera w mikroskopie.
••••
Wyznaczanie poło
ż
enia
ź
renicy wyj
ś
ciowej w lunecie.
••••
Wyznaczanie pola widzenia lunety w zale
ż
no
ś
ci od ogniskowej
obiektywu i zastosowanego okularu.
••••
Obliczanie rzeczywistej wielko
ś
ci przedmiotu na podstawie obrazu
obserwowanego
przez
przyrz
ą
d
(mikroskop,
lunetka,
okular
pomiarowy).
••••
Ustalanie formatu zapisu zdj
ę
cia w zale
ż
no
ś
ci od skali odwzorowania,
planowanego powi
ę
kszenia i dopuszczalnej plamki rozmycia.
••••
Obliczanie k
ą
ta pola widzenia aparatu fotograficznego w zale
ż
no
ś
ci
od ogniskowej i formatu kadru.
••••
Wyznaczanie
ogniskowej
obiektywu
diaskopu
w
zale
ż
no
ś
ci
od zakresu odległo
ś
ci projekcji i zwi
ą
zanej z tym wielko
ś
ci przesuwu
obiektywu.
••••
Ustawianie o
ś
wietlenia fotografowanych obiektów przy u
ż
yciu
ś
wiatłomierza.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Polskie Normy.
Dokumentacja techniczna dotycz
ą
ca przyrz
ą
dów i układów optycznych.
Foliogramy, specjalistyczne programy komputerowe, filmy dydaktyczne.
Ława optyczna z wyposa
ż
eniem.
Urz
ą
dzenia, przyrz
ą
dy i podzespoły optyczne: lupy, lunety, lornetki,
mikroskopy, aparaty fotograficzne, kolimatory, diaskop, episkop,
powi
ę
kszalnik
fotograficzny,
interferometr,
polaryskop,
filtry
polaryzacyjne,
ś
wiatłomierze, laser.
Foliogramy, specjalistyczne programy komputerowe, filmy dydaktyczne.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
stosowania
i
obsługi
przyrz
ą
dów
optycznych
i optoelektronicznych.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y
zwróci
ć
na
kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
rozpoznawania
przyrz
ą
dów optycznych i zasad ich działania. Uczniowie powinni
stosowa
ć
wła
ś
ciw
ą
terminologi
ę
techniczn
ą
, rozró
ż
nia
ć
elementy
i ich rol
ę
w przyrz
ą
dach optycznych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
62
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania: dyskusja dydaktyczna, metoda
projektów, metoda przewodniego tekstu oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Metoda projektów daje mo
ż
liwo
ść
doskonalenia i pogł
ę
biania wiedzy
oraz współpracy w zespole, a tak
ż
e planowania, rozwi
ą
zywania
problemów i korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji.
Wskazane jest, aby nauczyciel przed rozpocz
ę
ciem
ć
wicze
ń
zapoznał
uczniów z obsług
ą
przyrz
ą
dów i urz
ą
dze
ń
wykorzystywanych podczas
bada
ń
. Powinien równie
ż
przygotowa
ć
materiały niezb
ę
dne do
wykonywania
ć
wicze
ń
, jak: teksty przewodnie, instrukcje do
ć
wicze
ń
,
poradniki.
Zaleca si
ę
, aby w trakcie
ć
wicze
ń
nauczyciel obserwował prac
ę
uczniów, udzielał wskazówek oraz korygował popełnione bł
ę
dy. Po
zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien przedstawi
ć
uzyskane wyniki
oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni technologicznej w grupach
do 15 osób, w zespołach 2-4 osobowych. Praca zespołowa pozwala na
kształtowanie
ponadzawodowych
umiej
ę
tno
ś
ci,
takich
jak:
komunikowanie si
ę
, zespołowe podejmowanie decyzji, prezentowanie
wykonanych prac.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów powinno odbywa
ć
si
ę
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
Do sprawdzenia osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów mo
ż
na zastosowa
ć
:
sprawdziany ustne i pisemne, testy osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas sprawdzania i oceniania projektów proponuje si
ę
zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
wybór tematu i jego uj
ę
cie,
–
stopie
ń
realizacji zamierzonych celów,
–
korzystanie z nowoczesnych
ź
ródeł informacji,
–
pomysłowo
ść
i przedsi
ę
biorczo
ść
,
–
stopie
ń
zaanga
ż
owania si
ę
uczestników w realizacj
ę
projektu,
–
wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne powinno si
ę
sprawdza
ć
obserwuj
ą
c
czynno
ś
ci wykonywane przez uczniów w trakcie realizacji
ć
wicze
ń
.
Podczas obserwacji nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na dobór i wła
ś
ciw
ą
obsług
ę
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
63
urz
ą
dze
ń
i przyrz
ą
dów pomiarowych oraz posługiwanie si
ę
nimi,
wykonywanie pomiarów i interpretowanie ich wyników, przestrzeganie
zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
ć
wicze
ń
.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela,
poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
64
Moduł 322[16].Z3
Monta
ż
, konserwacja i naprawa urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
posługiwa
ć
si
ę
terminologi
ą
z zakresu optyki instrumentalnej
i fotometrii,
–
dobiera
ć
materiały konstrukcyjne i technologiczne do monta
ż
u,
napraw
i
kontroli
zespołów
oraz
wyrobów
optycznych
i optoelektronicznych,
–
dobiera
ć
cz
ęś
ci maszyn do monta
ż
u urz
ą
dze
ń
optycznych,
–
posługiwa
ć
si
ę
aparatur
ą
kontrolno-pomiarow
ą
,
–
wykonywa
ć
pomiary parametrów elementów, zespołów i urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych,
–
dokonywa
ć
monta
ż
u
i
demonta
ż
u
urz
ą
dze
ń
optycznych
oraz konserwacji i napraw cz
ęś
ci i zespołów sprz
ę
tu optycznego
i optoelektronicznego,
–
charakteryzowa
ć
budow
ę
oraz zasady działania przyrz
ą
dów
optycznych,
optoelektronicznych
oraz
aparatury
kontrolno-
pomiarowej,
–
ocenia
ć
stan techniczny aparatury optycznej i optoelektronicznej,
–
wykonywa
ć
podstawowe operacje r
ę
cznej i mechanicznej obróbki
materiałów,
–
ocenia
ć
zgodno
ść
wykonanych wyrobów z warunkami technicznymi,
–
dokonywa
ć
oceny jako
ś
ci wykonanych prac,
–
korzysta
ć
z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
65
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[16].Z3.01 Dobieranie materiałów i cz
ęś
ci maszyn do
wykonywania urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
72
322[16].Z3.02 Wykonywanie pomiarów parametrów urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
72
322[16].Z3.03 Montowanie, justowanie, konserwacja
i naprawa przyrz
ą
dów i urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
72
Razem
216
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Bo
ż
enko L.: Maszynoznawstwo. WSiP, Warszawa 1996
Czasopisma zawodowe
Dretkiewicz-Wi
ę
ch J.: Materiałoznawstwo. OBRPNiSS, Warszawa 1996
Hanc T.: Pomiary optyczne. Wydawnictwo WNT, Warszawa 1964
Hein A., Sidorowicz A., Wagnerowski T.: Oko i okulary. Wydawnictwo
Przemysłu Lekkiego i Spo
ż
ywczego, Warszawa 1966.
Jó
ź
wicki R.: Optyka instrumentalna. Wydawnictwo Naukowo –
Techniczne, Warszawa 1970
Krawcow J., A., Orłow J., I.: Optyka geometryczna o
ś
rodków
jednorodnych. Wydawnictwo Naukowo – Techniczne, Warszawa 1993.
322[16]. Z3
Monta
ż
, konserwacja i naprawa
urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
322[16].Z3.01
Dobieranie materiałów i cz
ęś
ci maszyn do
wykonywania urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
322[16].Z3.02
Wykonywanie pomiarów parametrów
urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
322[16].Z3.03
Montowanie,
justowanie, konserwacja
i naprawa przyrz
ą
dów
i urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
66
Mac S.: Obróbka metali z materiałoznawstwem. WSiP, Warszawa 1997
Mały Poradnik Mechanika – Wydawnictwa Naukowo Techniczne
Warszawa 2005
Meyer-Arendt J., R.: Wst
ę
p do optyki. PWN, Warszawa 1977
Mistur L.: Spawanie gazowe i elektryczne. WSiP, Warszawa 1997
Nowak T., Zaj
ą
c M.: Optyka – kurs elementarny. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1998
Normy: PN; BN; ISO
Okoniewski St.: Technologia maszyn. WSiP, Warszawa 1999
Paderewski K.: Obrabiarki. WSiP, Warszawa 1997
Polskie Normy – Optyka i przyrz
ą
dy optyczne. Optyka oftalmiczna.
Wydawnictwo PKN
Rutkowski A.: Cz
ęś
ci maszyn. WSiP, Warszawa 1996
Sojecki A.: Optyka. WSiP, Warszawa 1997
Szyma
ń
ski J.: Budowa i monta
ż
aparatury optycznej. WSiP, Warszawa
1997
Wagnerowski T.: Optyka praktyczna. Pa
ń
stwowe wydawnictwa
Techniczne, Warszawa
Zaj
ąć
M.: Optyka okularowa. Dolno
ś
l
ą
skie Wydawnictwo Edukacyjne,
Wrocław 2003
Zi
ę
tek B.: Optoelektronika. Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja
Kopernika, Toru
ń
2005
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
67
Jednostka modułowa 322[16].Z3.01
Dobieranie materiałów i cz
ęś
ci maszyn do
wykonywania urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
okre
ś
li
ć
wła
ś
ciwo
ś
ci
fizyczne,
chemiczne,
mechaniczne
i technologiczne metali i ich stopów,
–
sklasyfikowa
ć
gatunki stali,
–
dobra
ć
metale nie
ż
elazne do wytwarzania elementów urz
ą
dze
ń
i przyrz
ą
dów optycznych,
–
okre
ś
li
ć
cel i zakres stosowania trasowania,
–
dobra
ć
narz
ę
dzia i materiały pomocnicze do trasowania,
–
trasowa
ć
według rysunków, szkiców, wzorników,
–
sklasyfikowa
ć
pilniki w zale
ż
no
ś
ci od przekroju poprzecznego,
sposobu naci
ęć
i ilo
ś
ci z
ę
bów,
–
scharakteryzowa
ć
proces piłowania,
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje wierteł,
–
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
wiertła kr
ę
tego,
–
scharakteryzowa
ć
proces rozwiercania i pogł
ę
biania,
–
sklasyfikowa
ć
rodzaje gwintów,
–
dobra
ć
gwintowniki i narzynki do r
ę
cznego wykonywania gwintów,
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje nitów,
–
obja
ś
ni
ć
technik
ę
nitowania,
–
dobra
ć
klej w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju ł
ą
czonych elementów,
–
dobra
ć
rodzaje i technik
ę
lutowania,
–
poł
ą
czy
ć
za pomoc
ą
lutowania elementy wyrobów optycznych
zgodnie z dokumentacj
ą
,
–
scharakteryzowa
ć
rodzaje spawania,
–
obja
ś
ni
ć
procesy mechanicznej obróbki skrawaniem,
–
rozró
ż
ni
ć
typowe narz
ę
dzia do toczenia, frezowania i szlifowania,
–
dobra
ć
parametry obróbki skrawaniem,
–
rozró
ż
ni
ć
ło
ż
yska toczne i
ś
lizgowe,
–
rozró
ż
ni
ć
wały i osie,
–
sklasyfikowa
ć
koła z
ę
bate,
–
rozró
ż
ni
ć
typowe przekładnie,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
68
2. Materiał nauczania
Wła
ś
ciwo
ś
ci
fizyczne,
chemiczne,
mechaniczne,
technologiczne
i eksploatacyjne metali i ich stopów.
Stopy
ż
elaza z w
ę
glem, klasyfikacja i zastosowanie stali.
Metale nie
ż
elazne i ich stopy: mied
ź
, aluminium, cynk, cyna, chrom,
nikiel, srebro, tytan. Stopy o specjalnych wła
ś
ciwo
ś
ciach.
Narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do obróbki mechanicznej.
Zasada i technika trasowania.
Technika piłowania: dobór pilników do okre
ś
lonych etapów czynno
ś
ci
technologicznych.
Technika wiercenia: dobór pr
ę
dko
ś
ci skrawania.
Budowa wiertła i geometria cz
ęś
ci skrawaj
ą
cej.
Rozwiercanie
i
pogł
ę
bianie:
narz
ę
dzia,
technika
rozwiercania
i pogł
ę
biania.
Klasyfikacja gwintów, technika i narz
ę
dzia do gwintowania r
ę
cznego.
Technika nitowania: rodzaje i budowa nitów.
Klejenie elementów optycznych, klasyfikacja klejów i ich wła
ś
ciwo
ś
ci.
Spajanie: lutowanie mi
ę
kkie, lutowanie twarde: technika lutowania,
materiały, narz
ę
dzia i urz
ą
dzenia do lutowania, spawanie – rodzaje
i zastosowanie technik spawania, zgrzewanie – techniki i zastosowanie.
Obróbka skrawaniem: toczenie – techniki toczenia, dobór parametrów
skrawania i narz
ę
dzi, frezowanie – techniki frezowania, narz
ę
dzia,
szlifowanie – techniki szlifowania, narz
ę
dzia.
Dobieranie ło
ż
ysk tocznych i
ś
lizgowych w maszynach i urz
ą
dzeniach
optycznych.
Charakterystyka i rodzaje wałów i osi.
Tarcie w ło
ż
yskach – charakterystyka nap
ę
dów i przekładni.
Podstawowe cechy u
ż
ytkowe przekładni. Rodzaje kół i przekładni:
z
ę
batych, ła
ń
cuchowych, pasowych i ciernych.
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
••••
Obliczanie masy wyrobu według zał
ą
czonych wymiarów i g
ę
sto
ś
ci
materiału.
••••
Trasowanie szablonu według kształtu tarcz opraw okularowych.
••••
Piłowanie szablonu według znaków traserskich.
••••
Wiercenie i rozwiercanie otworów według dokumentacji technicznej.
••••
R
ę
czne nacinanie gwintów zewn
ę
trznych i wewn
ę
trznych przy
odpowiednim doborze
ś
rednicy trzpienia i otworów.
••••
Klejenie elementów optycznych i cz
ęś
ci urz
ą
dze
ń
optycznych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
69
••••
Lutowanie elementów sprz
ę
tu optycznego.
••••
Obliczanie parametrów obróbki skrawaniem.
••••
Rozró
ż
nianie ró
ż
nych typów ło
ż
ysk i nap
ę
dów.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Plansze, tablice, poradniki.
Polskie Normy.
Foliogramy i filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce przekładni i ło
ż
ysk.
Zestawy próbek materiałów konstrukcyjnych.
Zestawy narz
ę
dzi do obróbki r
ę
cznej.
Zestaw narz
ę
dzi i materiałów traserskich.
Wiertarka stołowa z oprzyrz
ą
dowaniem.
Komplet
gwintowników,
narzynki,
sprawdziany
pier
ś
cieniowe
i grzebieniowe do gwintów.
Zestawy przykładowych poł
ą
cze
ń
kształtowych, spajanych.
Narz
ę
dzia i materiały do lutowania.
Tokarko-frezarka stołowa z oprzyrz
ą
dowaniem oraz zestaw narz
ę
dzi.
Zestaw kół z
ę
batych, pasowych, ła
ń
cuchowych.
Zestaw ło
ż
ysk tocznych i
ś
lizgowych.
5. Wskazówki metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
dobierania materiałów i cz
ęś
ci maszyn do wykonywania urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych.
Do osi
ą
gni
ę
cia zało
ż
onych celów kształcenia wskazane jest
stosowanie aktywizuj
ą
cych i praktycznych metod nauczania, takich jak:
metoda przypadków, przewodniego tekstu, pokazu z instrukta
ż
em oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Szczególnie zalecana jest metoda przypadków, podczas której
uczniowie na podstawie opisu okre
ś
lonych materiałów b
ę
d
ą
mogli
w warunkach symulowanych rozstrzyga
ć
problemy i podejmowa
ć
wła
ś
ciwe decyzje dotycz
ą
ce konstruowania urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektrycznych.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na
kształtowanie takich postaw uczniów w zawodzie technika optyka jak:
dokładno
ść
, systematyczno
ść
, staranno
ść
, rzetelno
ść
oraz uczciwo
ść
.
Zamieszczone w programie jednostki modułowej
ć
wiczenia stanowi
ą
propozycj
ę
, któr
ą
nauczyciel mo
ż
e wykorzysta
ć
w czasie zaj
ęć
lub
opracowa
ć
inne
ć
wiczenia wspomagaj
ą
ce realizacj
ę
programu jednostki
modułowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
70
Uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł
informacji takich, jak: instrukcje, poradniki, normy, materiały promocyjne
i informacyjne producentów, zasoby Internetu.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni
technologicznej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób
podzielonych na 2-4 osobowe zespoły.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom
oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Systematyczne sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów dostarcza
nauczycielowi informacji o efektach jego pracy, o post
ę
pach ucznia
w nauce oraz ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
w zakresie zaplanowanych celów
kształcenia na podstawie:
–
ustnych sprawdzianów poziomu wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
ukierunkowanej obserwacji czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas sprawdzania i oceniania proponuje si
ę
zwróci
ć
uwag
ę
na:
klasyfikacj
ę
i dobór narz
ę
dzi oraz materiałów do poszczególnych
operacji technologicznych oraz wła
ś
ciwy dobór cz
ęś
ci maszyn do
wykonywania urz
ą
dze
ń
optycznych.
W sprawdzeniu poziomu opanowania wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
w formie ustnej nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, terminologi
ę
, sposób definiowania i przeprowadzania
analizy stosowanych materiałów i technik wytwarzania.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne uczniów nale
ż
y ocenia
ć
podczas obserwacji
wykonywanych
ć
wicze
ń
oraz poprzez stosowanie sprawdzianów
praktycznych z zadaniami typu próba pracy.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
71
Jednostka modułowa 322[16].Z3.02
Wykonywanie pomiarów parametrów urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zmierzy
ć
moc czołow
ą
tyln
ą
soczewki sferycznej za pomoc
ą
dioptriomierza,
–
zmierzy
ć
moc soczewki sferocylindrycznej w dwóch przekrojach
głównych i dokona
ć
przeliczenia na zapis sferocylindryczny,
–
wyznaczy
ć
moc soczewki metod
ą
neutralizacji,
–
obliczy
ć
promie
ń
krzywizny soczewki na podstawie pomiaru strzałki,
–
wyznaczy
ć
poło
ż
enie ogniska soczewki lub układu optycznego,
–
okre
ś
li
ć
dokładno
ść
wykonania powierzchni optycznych na podstawie
kształtu i zag
ę
szczenia pr
ąż
ków interferencyjnych,
–
zinterpretowa
ć
obrazy pr
ąż
ków interferencyjnych w interferometrach
i sprawdzianach interferencyjnych,
–
okre
ś
li
ć
wymiary geometryczne soczewki,
–
wyznaczy
ć
klinowato
ść
soczewki,
–
zmierzy
ć
grubo
ść
płytki płasko-równoległej i wyznaczy
ć
jej
klinowato
ść
,
–
dokona
ć
pomiaru k
ą
tów w pryzmacie,
–
zmierzy
ć
k
ą
t pola widzenia w lunecie,
–
wyznaczy
ć
poło
ż
enie
ź
renicy wyj
ś
ciowej w lunecie,
–
sprawdzi
ć
współosiowo
ść
elementów w układzie optycznym,
–
zmierzy
ć
k
ą
t skr
ę
cenia obrazu w lornetce,
–
okre
ś
li
ć
nierównoległo
ść
osi optycznych lornetki,
–
okre
ś
li
ć
jako
ść
odwzorowania obrazu w układzie optycznym,
–
sprawdzi
ć
zgodno
ść
poło
ż
enia płaszczyzny obrazu ze skal
ą
odległo
ś
ci w aparacie fotograficznym,
–
zmierzy
ć
apertur
ę
obiektywu mikroskopu,
–
okre
ś
li
ć
sposoby pomiaru o
ś
wietlenia w ró
ż
nych warunkach,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa i
higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Parametry elementów optycznych oraz metody ich pomiaru: płytki
płasko-równoległe, zwierciadła, soczewki, pryzmaty.
Parametry układów i przyrz
ą
dów optycznych oraz metody ich pomiaru:
ogniskowa, apertura, k
ą
t pola widzenia, zdolno
ść
rozdzielcza,
współosiowo
ść
, równoległo
ść
osi optycznych w lornetce,
ś
rednica
i poło
ż
enie
ź
renicy wyj
ś
ciowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
72
Metody sprawdzania dokładno
ś
ci wykonania powierzchni optycznej.
Przyrz
ą
dy
pomiarowo-kontrolne
mechaniczne:
suwmiarki,
ś
ruby
mikrometryczne, grubo
ś
ciomierze, czujniki, sferometry oraz optyczne
i
optoelektroniczne:
lunetki,
kolimatory,
dynametry,
mikroskopy
autokolimacyjne, lunety autokolimacyjne, goniometr, frontofokometr.
Zasady stosowania przyrz
ą
dów pomiarowo-kontrolnych.
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
••••
Mierzenie mocy czołowej tylnej soczewek sferycznych i torycznych za
pomoc
ą
frontofokometru.
••••
Mierzenie strzałki soczewki za pomoc
ą
sferometru – wyznaczenie
promienia krzywizny i mocy powierzchni łami
ą
cej.
••••
Wyznaczanie
mocy
soczewek
metod
ą
neutralizacji
z wykorzystaniem zestawu soczewek wzorcowych.
••••
Mierzenie promienia krzywizny soczewki za pomoc
ą
mikroskopu
autokolimacyjnego.
••••
Kontrolowanie
dokładno
ś
ci
wykonania
kształtu
powierzchni
za pomoc
ą
pomiarów interferencyjnych.
••••
Mierzenie k
ą
tów pryzmatów na goniometrze.
••••
Mierzenie k
ą
ta pola widzenia lunety za pomoc
ą
kolimatora
szerokok
ą
tnego.
••••
Mierzenie
ś
rednicy
ź
renicy
wyj
ś
ciowej
i
jej
odległo
ś
ci
od powierzchni ostatniej soczewki za pomoc
ą
dynametru Ramsdena.
••••
Sprawdzanie równoległo
ś
ci osi optycznych w lornetce pryzmatycznej
za pomoc
ą
kolimatorów i lunetek kontrolnych.
••••
Mierzenie apertury obiektywu mikroskopu za pomoc
ą
apertometru.
••••
Badanie zdolno
ś
ci rozdzielczej i jako
ś
ci obrazu lunety za pomoc
ą
kolimatora z testem kreskowym.
••••
Mierzenie o
ś
wietlenia za pomoc
ą
ró
ż
nych przyrz
ą
dów.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Polskie Normy.
Foliogramy z rysunkami układów optycznych.
Zestawy elementów optycznych i układów: soczewki sferyczne, toryczne,
płytki płasko-równoległe, zwierciadła płaskie i sferyczne, pryzmaty
ró
ż
nych typów.
Przyrz
ą
dy pomiarowo-kontrolne: suwmiarka,
ś
ruba mikrometryczna,
grubo
ś
ciomierz, sferometr, dynametr, kolimator szerokok
ą
tny, kolimator
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
73
z
testem
kreskowym,
apertometr,
goniometr,
frontofokometr,
sprawdziany interferencyjne.
Zestaw soczewek do neutralizacji, luneta autokolimacyjna, lunetka
dioptryjna.
Ława optyczna z wyposa
ż
eniem.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci wykonywania pomiarów parametrów urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia du
ż
e znaczenie ma
dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si
ę
realizowa
ć
z
zastosowaniem
nast
ę
puj
ą
cych
aktywizuj
ą
cych
i praktycznych metod nauczania: metoda metaplanu i tekstu
przewodniego, pokaz z obja
ś
nieniem i instrukta
ż
em oraz
ć
wiczenia
praktyczne.
Przed przyst
ą
pieniem do
ć
wicze
ń
, uczniowie powinni zapozna
ć
si
ę
z
zasadami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej na stanowisku pracy.
Ć
wiczenia mo
ż
na realizowa
ć
metod
ą
przewodniego tekstu. Ucze
ń
samodzielnie planuje wykonanie zadania korzystaj
ą
c z materiałów
ź
ródłowych oraz wykonuje zadania za pomoc
ą
przygotowanych przez
nauczyciela tekstów przewodnich. Uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania z instrukcji, katalogów, poradników, literatury zawodowej,
zasobów Internetu.
Wskazane s
ą
formy pracy zespołowej i grupowej. Zaj
ę
cia nale
ż
y
prowadzi
ć
w grupie do 15 osób, z podziałem na zespoły 2-4 osobowe,
w pracowni technologicznej wyposa
ż
onej w nowoczesne
ś
rodki
dydaktyczne.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y prowadzi
ć
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej,
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
W trakcie realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y ocenia
ć
osi
ą
gni
ę
cia
uczniów
na
podstawie:
sprawdzianów
ustnych,
sprawdzianów
pisemnych,
ukierunkowanej
obserwacji
czynno
ś
ci
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
74
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Wiadomo
ś
ci
teoretyczne
niezb
ę
dne
do
realizacji
czynno
ś
ci
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania w te
ś
cie mog
ą
by
ć
otwarte (krótkiej odpowiedzi,
z luk
ą
) lub zamkni
ę
te (wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-
fałsz).
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
przez obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych w trakcie realizacji
ć
wicze
ń
. Kryteria słu
żą
ce
do oceny poziomu opanowania umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych powinny
uwzgl
ę
dnia
ć
:
–
dobieranie przyrz
ą
dów do okre
ś
lonych pomiarów,
–
prawidłowe odczytywanie wskaza
ń
pomiarowych,
–
poprawn
ą
interpretacj
ę
wyników pomiarów,
–
przestrzeganie zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy podczas
pomiarów.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
75
Jednostka modułowa 322[16].Z3.03
Montowanie, justowanie, konserwacja
i naprawa przyrz
ą
dów i urz
ą
dze
ń
optycznych
i optoelektronicznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
odczyta
ć
dokumentacj
ę
techniczn
ą
przyrz
ą
dów
i
urz
ą
dze
ń
optycznych,
–
wyja
ś
ni
ć
sposób regulacji przyrz
ą
du optycznego za pomoc
ą
kolimatora,
–
zmontowa
ć
lunet
ę
, sprawdzi
ć
jej stan techniczny i dokona
ć
naprawy,
–
wyjustowa
ć
kolimator,
–
wyregulowa
ć
układ o
ś
wietlaj
ą
cy mikroskopu,
–
sprawdzi
ć
układ
obserwacyjny
mikroskopu
pod
wzgl
ę
dem,
współosiowo
ś
ci i powi
ę
kszenia,
–
sprawdzi
ć
zdolno
ść
rozdzielcz
ą
obiektywu mikroskopowego,
–
przeprowadzi
ć
konserwacj
ę
frontofokometru,
–
ustawi
ć
poło
ż
enie zerowe frontofokometru,
–
wyregulowa
ć
układ optyczny urz
ą
dzenia projekcyjnego,
–
wyregulowa
ć
i sprawdzi
ć
równomierno
ść
o
ś
wietlenia w urz
ą
dzeniu
projekcyjnym,
–
sprawdzi
ć
stan techniczny polaryskopu i przeprowadzi
ć
jego
konserwacj
ę
,
–
sprawdzi
ć
stan
techniczny
polarymetru,
przeprowadzi
ć
jego konserwacj
ę
i napraw
ę
,
–
sprawdzi
ć
zgodno
ść
poło
ż
enia obrazu na matówce z płaszczyzn
ą
odbiornika w aparacie fotograficznym, przeprowadzi
ć
justowanie,
–
sprawdzi
ć
zgodno
ść
pola widzenia wizjera z polem widzenia
obiektywu w aparacie fotograficznym,
–
ustawi
ć
zgodno
ść
skali
odległo
ś
ci
aparatu
fotograficznego
z odległo
ś
ci
ą
przedmiotow
ą
,
–
zbada
ć
zdolno
ść
rozdzielcz
ą
obiektywu fotograficznego,
–
sprawdzi
ć
prawidłowo
ść
pomiaru refraktometru,
–
sprawdzi
ć
prawidłowo
ść
pomiaru keratometru Javala,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
76
2. Materiał nauczania
Dokumentacja techniczna przyrz
ą
dów optycznych.
Lunety – monta
ż
i regulacja.
Kolimatory – monta
ż
i regulacja.
Mikroskopy – rodzaje układów obserwacyjnych i o
ś
wietlaj
ą
cych,
sprawdzanie i regulacja.
Dioptriomierz optyczny (frontofokometr) – budowa i zasada działania,
rodzaje, zale
ż
no
ść
dokładno
ś
ci wskaza
ń
od ustawienia, justowanie.
Urz
ą
dzenia projekcyjne – zasada działania, rodzaje, regulacja.
Polaryskopy i polarymetry – zasady konserwacji.
Aparaty fotograficzne – konserwacja, jako
ść
odwzorowania obrazu,
metody kontroli poszczególnych parametrów.
Refraktometr i keratometr Javala – poprawno
ść
pomiaru, metody
sprawdzania.
Przyrz
ą
dy pomiarowo-kontrolne i ich zastosowanie: lunety pomiarowe,
kolimatory, lunety autokolimacyjne, goniometr, luksomierz.
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
••••
Montowanie lunet, sprawdzanie stanu technicznego i konserwacja.
••••
Montowanie i justowanie kolimatora.
••••
Ustawianie o
ś
wietlenia Kohlera w mikroskopie.
••••
Justowanie układu optycznego mikroskopu.
••••
Badanie zdolno
ś
ci rozdzielczej obiektywu mikroskopowego.
••••
Sprawdzenie paracentryczno
ś
ci i parafokalno
ś
ci mikroskopu.
••••
Sprawdzanie stanu technicznego, konserwacja i regulowanie
frontofokometru.
••••
Konserwacja i regulowanie urz
ą
dze
ń
projekcyjnych.
••••
Konserwacja polaryskopu i polarymetru.
••••
Sprawdzanie stanu technicznego, konserwacja i naprawa aparatu
fotograficznego.
••••
Badanie zdolno
ś
ci rozdzielczej obiektywów fotograficznych.
••••
Sprawdzanie prawidłowo
ś
ci pomiaru refraktometru.
••••
Sprawdzanie prawidłowo
ś
ci pomiaru keratometru Javala.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Instrukcje i teksty przewodnie.
Polskie Normy.
Dokumentacja techniczna, schematy monta
ż
owe,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
77
Foliogramy z rysunkami układów optycznych.
Katalogi cz
ęś
ci zamiennych
Przyrz
ą
dy i urz
ą
dzenia optyczne i optoelektroniczne. (lunety, kolimatory,
mikroskopy, urz
ą
dzenia projekcyjne, polaryskop, polarymetr, aparaty
fotograficzne ró
ż
nych typów, frontofokometr, refraktometr, keratometr
Javala).
Przyrz
ą
dy
pomiarowo-kontrolne
(lunety
pomiarowe,
kolimatory,
autokolimatory, apertometr, goniometr, luksomierz, miernik uniwersalny,
mikroskop warsztatowy, lupa dwuoczna, testy zdolno
ś
ci rozdzielczej,
wzorzec
rogówki
oka,
wzorzec
optyki
oka),
ława
optyczna
z wyposa
ż
eniem.
Zestawy narz
ę
dzi do obróbki r
ę
cznej (pilniki, gwintowniki, narzynki,
rozwiertaki, wkr
ę
taki, szczypce monterskie, p
ę
sety, zestawy kluczy
płasko-oczkowych,
imbusowych,
specjalnych),
wiertarka
stołowa
z oprzyrz
ą
dowaniem.
Zestaw narz
ę
dzi i materiałów do lutowania (palniki, lutownice
elektryczne, kalafonia, luty mi
ę
kkie i twarde, topniki).
Tokarka kombi z urz
ą
dzeniem frezuj
ą
cym i podstaw
ą
(SK-400), zestaw
mechanicznych
przyrz
ą
dów
pomiarowych
(suwmiarka,
ś
ruba
mikrometryczna, linijka).
Zestaw drobnych cz
ęś
ci i elementów do napraw i konserwacji (wkr
ę
ty,
nakr
ę
tki, podkładki, nity, zawiaski i tym podobne).
Płyny do mycia elementów optycznych i mechanicznych,
ś
ciereczki,
p
ę
dzelki do czyszczenia.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci odczytywania dokumentacji technicznej przyrz
ą
dów,
urz
ą
dze
ń
optycznych i optoelektronicznych oraz wła
ś
ciwego stosowania
przyrz
ą
dów pomiarowo-kontrolnych.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
powinny znale
źć
zastosowanie
szczególnie
praktyczne
metody
nauczania,
takie
jak:
pokaz
z instrukta
ż
em, metoda przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Wskazane jest, aby nauczyciel przed rozpocz
ę
ciem
ć
wicze
ń
zapoznał
uczniów z obsług
ą
przyrz
ą
dów i urz
ą
dze
ń
wykorzystywanych podczas
bada
ń
, jak równie
ż
z przepisami i zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy oraz przepisami przeciwpo
ż
arowymi na stanowisku pracy.
Powinien tak
ż
e przygotowa
ć
materiały niezb
ę
dne do wykonywania
ć
wicze
ń
, jak: teksty przewodnie, instrukcje do
ć
wicze
ń
, poradniki, normy.
Uczniowie w oparciu o pytania prowadz
ą
ce zawarte w tek
ś
cie
przewodnim lub instrukcji do
ć
wicze
ń
oraz korzystaj
ą
c z materiałów
ź
ródłowych planuj
ą
przebieg bada
ń
, organizuj
ą
stanowisko pracy
i wykonuj
ą
postawione przed nimi zadania. Podczas wykonywania
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
78
ć
wicze
ń
wskazane jest, aby nauczyciel obserwował prac
ę
uczniów oraz
udzielał im konsultacji. Po zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien
przedstawi
ć
uzyskane wyniki oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Zaj
ę
cia
powinny
odbywa
ć
si
ę
w
pracowni
technologicznej
wyposa
ż
onej w sprz
ę
t pomiarowo-kontrolny oraz ław
ę
optyczn
ą
w grupie
do 15 uczniów. Zaleca si
ę
prowadzenie
ć
wicze
ń
w zespołach 2-4
osobowych. Praca grupowa uczy współpracy z zespołem oraz
wspólnego podejmowania decyzji i rozwi
ą
zywania problemów.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
diagnoz
ę
stanu wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów w odniesieniu do celów kształcenia. Nale
ż
y
rejestrowa
ć
post
ę
py uczniów w toku realizacji programu nauczania oraz
rozpoznawa
ć
trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych celów. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
Systematyczne ocenianie post
ę
pów ucznia motywuje do zdobywania
wiedzy, wpływa na kształtowanie dyscypliny, pracowito
ś
ci, dokładno
ś
ci,
sumienno
ś
ci oraz odpowiedzialno
ś
ci za wyniki pracy.
Do sprawdzenia osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów mo
ż
na zastosowa
ć
:
sprawdziany ustne i pisemne, testy osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Obserwuj
ą
c czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
i dokonuj
ą
c oceny jego pracy, nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
korzystanie z dokumentacji technicznej i norm,
–
dobieranie przyrz
ą
dów do kontroli i pomiarów okre
ś
lonych
parametrów,
–
prawidłowe odczyty wskaza
ń
i interpretacji wyników pomiaru,
–
demonta
ż
i monta
ż
prostych układów optycznych,
–
konserwacj
ę
przyrz
ą
dów optycznych i optoelektronicznych,
–
justowanie przyrz
ą
dów optycznych,
–
dokonywanie napraw przyrz
ą
dów i urz
ą
dze
ń
optycznych.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
79
Moduł 322[16].Z4
Optyka okulistyczna
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wyja
ś
nia
ć
budow
ę
i fizjologi
ę
narz
ą
du wzroku,
–
analizowa
ć
fizjologi
ę
i patofizjologi
ę
procesu widzenia,
–
charakteryzowa
ć
najwa
ż
niejsze objawy chorób narz
ą
du wzroku,
–
charakteryzowa
ć
oko miarowe i niemiarowe (krótkowzroczne,
nadwzroczne, niezborne),
–
charakteryzowa
ć
metody profilaktyki chorób oczu,
–
okre
ś
la
ć
podstawowe zasady farmakologicznego i operacyjnego
leczenia chorób oczu,
–
diagnozowa
ć
wady refrakcji,
–
korygowa
ć
wady refrakcji.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna liczba
godzin na
realizacj
ę
322[16].Z4.01
Diagnozowanie chorób oczu, ich
leczenie i profilaktyka
96
322[16].Z4.02
Diagnozowanie i korygowanie wad
refrakcji
128
Razem
224
3. Schemat układu jednostki modułowej
322[16].Z4
Optyka okulistyczna
322[16].Z4.01
Diagnozowanie chorób oczu, ich
leczenie i profilaktyka
322[16].Z4.02
Diagnozowanie i
korygowanie wad
refrakcji
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
80
4. Literatura
Adler F., H.: Fizjologia oka. PZWL, Warszawa 1968
Herbapol Medical School: Gdy wzrok słabnie. Jak zapobiega
ć
chorobom
oczu? Ksi
ąż
ka i Wiedza, Warszawa 2003
Jarz
ę
bi
ń
ska – Ve
ĉ
erowa M., Tuleja D.: Podstawy refrakcji oka i korekcji
wad wzroku. Wyd. Med. Górnicki, Wrocław 2005
Ka
ń
ski J., Allister J., Sahnon J., F.: Jaskra. Wyd. Med. Urban & Partner,
Wrocław 1998
Ka
ń
ski J., Nischol K.: Okulistyka. Objawy i ró
ż
nicowanie. Wyd. Med.
Urban & Partner, Wrocław 2000
Ka
ń
ski J.: Okulistyka kliniczna. Wyd. Medyczne Górnicki, Wrocław 2005
Krzystkowa K., Paj
ą
kowa J., Kubanko-Zieli
ń
ska A., Nowak-Brygowa H.:
Rozpoznawanie i leczenie choroby zezowej. Zasady i metodyka pracy
ortoptystki. PZWL, Warszawa 1989
Litwin M., B., Bryg H.: Wybrane zagadnienia okulistyczne. Podr
ę
cznik
i poradnik dla studentów i słuchaczy szkól medycznych. Wyd. Zamkor,
Kraków 2005
Ni
ż
ankowska M., H.: Podstawy okulistyki. Volumed, Wrocław 2000
Szaflik J., Grabska-Liberek I., Izdebska J.: Stany nagłe w okulistyce.
PZWL, Warszawa 2005
Zaj
ą
c M.: Optyka okularowa. Dolno
ś
l
ą
skie Wydawnictwo Edukacyjne
2003
Czasopisma zawodowe
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
81
Jednostka modułowa 322[16].Z4.01
Diagnozowanie chorób oczu, ich leczenie
i profilaktyka
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
narz
ą
du wzroku,
–
wyja
ś
ni
ć
fizjologiczny rozwój widzenia,
–
rozró
ż
ni
ć
stopnie widzenia obuocznego,
–
rozró
ż
ni
ć
wady widzenia barwnego,
–
rozró
ż
ni
ć
zeza towarzysz
ą
cego, ukrytego, pora
ż
ennego,
–
wyja
ś
ni
ć
poj
ę
cia: adaptacja, refrakcja, akomodacja, konwergencja,
–
scharakteryzowa
ć
choroby aparatu ochronnego oka,
–
rozró
ż
ni
ć
choroby przedniego odcinka gałki ocznej,
–
wyja
ś
ni
ć
objawy chorób ciała szklistego, siatkówki i nerwu
wzrokowego,
–
rozró
ż
ni
ć
objawy jaskry,
–
rozpozna
ć
urazy gałki ocznej i oczodołu,
–
rozpozna
ć
oko miarowe i niemiarowe ( krótkowzroczne, nadwzroczne,
niezborne),
–
okre
ś
li
ć
przyczyn
ę
starczowzroczno
ś
ci,
–
scharakteryzowa
ć
zaburzenia
czynno
ś
ci
narz
ą
du
wzroku
w uszkodzeniach o
ś
rodkowego układu nerwowego,
–
rozró
ż
ni
ć
wybrane objawy oczne w schorzeniach układowych,
–
rozró
ż
ni
ć
leki stosowane miejscowo do oka,
–
wyja
ś
ni
ć
cel
masowych
bada
ń
wst
ę
pnych,
okresowych
i przegl
ą
dowych,
–
okre
ś
li
ć
działania propaguj
ą
ce prawidłowe warunki pracy wzrokowej,
–
uzasadni
ć
konieczno
ść
bada
ń
okulistycznych w przypadku pojawienia
si
ę
niepokoj
ą
cych objawów ze strony narz
ą
du wzroku,
–
rozpozna
ć
czynniki zewn
ę
trzne wpływaj
ą
ce niekorzystnie na prac
ę
narz
ą
du wzroku.
2. Materiał nauczania
Budowa aparatu ochronnego oka. Budowa gałki ocznej.
Fizjologia widzenia: stopnie widzenia obuocznego, jednoczesna
percepcja, fuzja, stereopsja.
Wady widzenia barwnego: achromatopsja, dichromatopsja, zez
towarzysz
ą
cy, ukryty, pora
ż
enny.
Adaptacja, refrakcja, akomodacja, konwergencja.
Choroby aparatu ochronnego oka (powiek, narz
ą
du łzowego, spojówek).
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
82
Choroby gałki ocznej (twardówki, rogówki, soczewki, błony naczyniowej,
ciała szklistego, siatkówki i nerwu wzrokowego).
Jaskra: przyczyny, objawy, leczenie.
Urazy narz
ą
du wzroku (mechaniczne, chemiczne, termiczne, energi
ą
promienist
ą
i elektryczn
ą
).
Oko miarowe i wady refrakcji (krótkowzroczno
ść
, nadwzroczno
ść
,
niezborno
ść
). Starzenie si
ę
soczewek.
Zmiany pola widzenia i tarczy nerwu wzrokowego w uszkodzeniach
o
ś
rodkowego układu nerwowego.
Zmiany w narz
ą
dzie wzroku w cukrzycy i nadci
ś
nieniu t
ę
tniczym.
Leki stosowane miejscowo w chorobach oczu (przeciwinfekcyjne,
hormonalne, znieczulaj
ą
ce miejscowo, przeciwalergiczne).
Badania wst
ę
pne, okresowe i przegl
ą
dowe narz
ą
du wzroku.
Ergonomia pracy wzrokowej.
Higiena narz
ą
du wzroku (w okresie szkolnym, pracy przy monitorze,
w wieku starczym).
3.
Ć
wiczenia
••••
Rozpoznawanie budowy aparatu ochronnego oka.
••••
Analizowanie budowy i fizjologii gałki ocznej.
••••
Analizowanie budowy i fizjologii gałki ocznej.
••••
Badanie stopnia rozwoju widzenia obuocznego za pomoc
ą
synoptoforu.
••••
Badanie widzenia barwnego.
••••
Rozpoznawanie
objawów
zeza
towarzysz
ą
cego,
ukrytego,
pora
ż
ennego.
••••
Badanie akomodacji, konwergencji i adaptacji.
••••
Charakteryzowanie objawów i przyczyn chorób aparatu ochronnego
oka.
••••
Rozpoznawanie objawów chorób gałki ocznej.
••••
Analizowanie objawów jaskry.
••••
Rozpoznawanie objawów ró
ż
nych urazów narz
ą
du wzroku.
••••
Badanie i rozró
ż
nianie oka niemiarowego (krótkowzrocznego,
nadwzrocznego i niezbornego) i jego korekcja.
••••
Okre
ś
lanie starczowzroczno
ś
ci i jej korekcji.
••••
Charakteryzowanie wpływu czynników zewn
ę
trznych na prac
ę
narz
ą
du wzroku.
••••
Rozpoznawanie ró
ż
nych rodzajów leków na podstawie ich próbek.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
83
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Atlasy anatomiczne, ilustracje, fotografie, plansze.
Tablice z optotypami Snellena. Tablice Yshihary.
Przezrocza,
foliogramy
dotycz
ą
ce
narz
ą
du
wzroku,
fizjologii
i patofizjologii widzenia.
Filmy dydaktyczne oraz programy komputerowe dotycz
ą
ce budowy
i fizjologii narz
ą
du wzroku i chorób oczu.
Modele oka.
Opakowania ró
ż
nych leków i ich próbek.
Rzutnik z testami do badania narz
ą
du wzroku.
Foropter. Autorefraktometr. Lampa szczelinowa. Oftalmoskop.
Kaseta z próbnymi soczewkami i oprawk
ą
. Oftalmometr Javala.
Akty prawne dotycz
ą
ce ochrony zdrowia oraz bezpiecze
ń
stwa i higieny
pracy.
5. Wskazówki metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
anatomii, fizjologii i patofizjologii narz
ą
du wzroku. Tre
ś
ci nauczania
jednostki modułowej stanowi
ą
podbudow
ę
do realizacji zada
ń
praktycznych proponowanych w nast
ę
pnej jednostce modułowej
i modułach dotycz
ą
cych pomocy wzrokowych.
Podczas realizacji programu nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na problematyk
ę
chorób narz
ą
du wzroku, stosowane w okulistyce metody leczenia oraz
zagro
ż
enia zwi
ą
zane z urazami i wypadkami oraz wpływem czynników
ekologicznych.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce i praktyczne metody nauczania: dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
,
pokaz z obja
ś
nieniem, metod
ę
projektów i przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Przykładowe
ć
wiczenia zamieszczone w programie jednostki
modułowej stanowi
ą
propozycj
ę
do wykorzystania przez nauczyciela.
Zakres
ć
wicze
ń
mo
ż
e by
ć
rozszerzony w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb
edukacyjnych i mo
ż
liwo
ś
ci szkoły. Szczególnie zaleca si
ę
realizacj
ę
ć
wicze
ń
dotycz
ą
cych analizowania poszczególnych elementów budowy
narz
ą
du wzroku przy u
ż
yciu modeli oka, atlasów oraz albumów
anatomicznych. Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre
ś
ci
kształcenia wskazane jest prezentowanie filmów dydaktycznych i
specjalistycznych programów komputerowych. Program jednostki
modułowej
nale
ż
y
realizowa
ć
w
pracowni
technologicznej
i
komputerowej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób,
uczniowie powinni pracowa
ć
w zespołach 2-4 osobowych. Zaj
ę
cia
powinny by
ć
prowadzone przez lekarza okulist
ę
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
84
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom
oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów mo
ż
na ocenia
ć
na podstawie: sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacji
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
W procesie sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
wyja
ś
nianie fizjologii i budowy narz
ą
du wzroku,
–
rozpoznawanie
objawów
chorób
poszczególnych
elementów
anatomicznych narz
ą
du wzroku,
–
charakteryzowanie zaburze
ń
czynno
ś
ci narz
ą
du wzroku,
–
podejmowanie działa
ń
promuj
ą
cych prawidłowe warunki pracy
wzrokowej.
Podczas kontroli i oceny osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na
umiej
ę
tno
ść
operowania
zdobyt
ą
wiedz
ą
,
merytoryczn
ą
jako
ść
wypowiedzi, wła
ś
ciwe stosowanie okre
ś
le
ń
i poprawno
ść
wnioskowania.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
85
Jednostka modułowa 322[16].Z4.02
Diagnozowanie i korygowanie wad refrakcji
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zbada
ć
i zinterpretowa
ć
ostro
ść
wzroku,
–
scharakteryzowa
ć
zało
ż
enia budowy optotypów,
–
scharakteryzowa
ć
testy do badania ostro
ś
ci wzroku u dzieci,
–
wyja
ś
ni
ć
wpływ szeroko
ś
ci
ź
renicy na ostro
ść
wzroku,
–
wyja
ś
ni
ć
budow
ę
i działanie autorefraktometru,
–
okre
ś
li
ć
obiektywne metody badania refrakcji,
–
dobra
ć
korekcj
ę
sferyczn
ą
do dali,
–
dobra
ć
korekcj
ę
cylindryczn
ą
do dali,
–
dobra
ć
korekcj
ę
do bli
ż
y w starczowzroczno
ś
ci,
–
wykona
ć
korekcj
ę
ró
ż
nowzroczno
ś
ci,
–
wykona
ć
testy równowagi obuocznej refrakcyjnej,
–
wykona
ć
testy równowagi obuocznej mi
ęś
niowej,
–
okre
ś
li
ć
sposoby zapisu korekcji wad refrakcji.
2. Materiał nauczania
Ostro
ść
wzroku.
Rodzaje i budowa optotypów.
Fizjologiczne podstawy wpływu szeroko
ś
ci
ź
renicy na ostro
ść
wzroku.
Podstawy
fizyczne
skiaskopii,
zasady
budowy
i
działania
autorefraktometru.
Wady refrakcji: krótkowzroczno
ść
, nadwzroczno
ść
, niezborno
ść
.
Starczowzroczno
ść
(fizjologiczny proces starzenia si
ę
soczewki).
Anizometropia (ró
ż
nowzroczno
ść
), anizeikonia (ró
ż
nica wielko
ś
ci
obrazów na siatkówce).
Równowaga mi
ęś
niowa (forie, zezy, niedomogi konwergencji).
Okre
ś
lanie sposobów zapisu korekcji wad refrakcji.
3.
Ć
wiczenia
••••
Badanie ostro
ś
ci wzroku do dali i bli
ż
y przy u
ż
yciu ró
ż
nego rodzaju
optotypów.
••••
Badanie ostro
ś
ci wzroku z otworem i bez otworu stenopeicznego.
••••
Badanie refrakcji metod
ą
skiaskopii i autorefraktomertem.
••••
Dobór korekcji sferycznej.
••••
Dobór korekcji astygmatycznej.
••••
Dobór korekcji w starczowzroczno
ś
ci.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
86
••••
Badanie anizeikonii.
••••
Wykonanie testów równowagi refrakcyjnej jednoocznej i obuocznej.
••••
Badanie forii i k
ą
ta zeza.
••••
Zapisywanie korekcji wad refrakcji.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tablice Snellena, haki Pflugera, pier
ś
cienie Landolta, test Lea,
przezrocza, foliogramy dotycz
ą
ce anatomii narz
ą
du wzroku i biegu
promieni w oczach z ró
ż
nymi wadami.
Tablice testowe do badania ostro
ś
ci wzroku do dali i bli
ż
y, rzutnik z
ró
ż
nymi testami (testem ró
ż
nych optotypów, testem równowagi
jednoocznej, równowagi obuocznej, figura promienista, test krzy
ż
owy,
test klamrowy poziomy i pionowy).
Filmy dydaktyczne dotycz
ą
ce budowy i fizjologii narz
ą
du wzroku.
Modele przestrzenne oka.
Strzałka Raubiczeka, szkła polaryzacyjne, szkła pryzmatyczne, pałeczka
Maddoxa, krzy
ż
Maddoxa, foropter, kaseta z zestawem próbnych szkieł,
próbna
oprawka,
cylindry
skrzy
ż
owane,
oftalmometr
Javala,
autorefraktometr, lampa szczelinowa.
5. Wskazówki metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce bada
ń
ostro
ś
ci wzroku oraz doboru szkieł okularowych do dali i bli
ż
y
z zastosowaniem testów sprawdzaj
ą
cych prawidłowo
ść
doboru.
Podczas realizacji programu nale
ż
y u
ś
wiadomi
ć
uczniom,
ż
e pacjent
jest podmiotem i on ostatecznie decyduje o wyborze korekcji okularowej,
a wszystkie inne badania pełni
ą
rol
ę
pomocnicz
ą
. Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na wła
ś
ciwy stosunek do pacjenta, cierpliwo
ść
i wyrozumiało
ść
oraz u
ś
wiadomi
ć
uczniom konsekwencje niewła
ś
ciwego
doboru szkieł.
W trakcie realizacji programu nale
ż
y ł
ą
czy
ć
teori
ę
z praktyk
ą
poprzez
odpowiedni dobór metod nauczania. W procesie nauczania-uczenia si
ę
zaleca si
ę
stosowa
ć
nast
ę
puj
ą
ce metody nauczania: pogadank
ę
,
dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
,
gry
dydaktyczne
symulacyjne,
pokaz
z obja
ś
nieniem, metoda przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały niezb
ę
dne do
wykonania
ć
wicze
ń
, takie jak: teksty przewodnie, instrukcje do
ć
wicze
ń
,
tablice testowe, poradniki. Zaleca si
ę
, aby w trakcie
ć
wicze
ń
nauczyciel
obserwował prac
ę
uczniów, udzielał wskazówek oraz korygował
popełnione bł
ę
dy. Po zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien
przedstawi
ć
uzyskane wyniki oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Podczas realizacji programu nauczania wskazane jest prezentowanie
filmów dydaktycznych dotycz
ą
cych budowy i fizjologii narz
ą
du wzroku.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
87
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni optometrystyczno-
kontaktologicznej w grupie do 15 uczniów. Prowadzenie
ć
wicze
ń
zaleca
si
ę
w zespołach 2 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y prowadzi
ć
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej,
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post
ę
pów uczniów
umo
ż
liwi nauczycielowi dostosowanie metod nauczania, organizacyjnych
form pracy oraz
ś
rodków dydaktycznych do predyspozycji uczniów.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów mo
ż
na ocenia
ć
na podstawie: sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacji
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
W procesie sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
umiej
ę
tno
ść
przeprowadzania bada
ń
,
–
umiej
ę
tno
ść
wła
ś
ciwego doboru testów,
–
umiej
ę
tno
ść
interpretacji obserwacji i wyników bada
ń
,
–
prawidłowy zapis wyników bada
ń
.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela oraz
poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
88
Moduł 322[16].Z5
Pomoce wzrokowe
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
dobiera
ć
soczewki okularowe do opraw okularowych,
–
charakteryzowa
ć
i wyja
ś
nia
ć
przeznaczenie soczewek okularowych,
–
mierzy
ć
wielko
ś
ci anatomiczne głowy pacjenta,
–
rozpoznawa
ć
potrzeby pacjenta i rekomendowa
ć
najkorzystniejsze
dla niego pomoce wzrokowe,
–
dobiera
ć
materiały do wykonania pomocy wzrokowych,
–
stosowa
ć
i uczy
ć
u
ż
ytkowników technik zakładania i zdejmowania
oraz zasad piel
ę
gnacji soczewek kontaktowych,
–
przestrzega
ć
zasad sterylizacji i dezynfekcji,
–
dobiera
ć
pomoce optyczne dla osób słabo widz
ą
cych,
–
wykonywa
ć
pomoce wzrokowe,
–
udziela
ć
wskazówek dotycz
ą
cych higieny i ochrony narz
ą
du wzroku,
–
ocenia
ć
jako
ść
wykonania pomocy wzrokowych,
–
dokonywa
ć
monta
ż
u i demonta
ż
u oraz konserwacji i naprawy pomocy
wzrokowych,
–
korzysta
ć
z
ró
ż
nych
ź
ródeł
informacji
oraz
z
doradztwa
specjalistycznego,
–
organizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
zasadami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[16].Z5.01 Dobieranie soczewek i opraw okularowych
54
322[16].Z5.02 Dobieranie soczewek kontaktowych
36
322[16].Z5.03 Wykonywanie pomocy wzrokowych
136
322[16].Z5.04
Prowadzenie sprzeda
ż
y wyrobów i akcesoriów
optycznych
94
Razem
320
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
89
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Bartkowska J.: Optyka i korekcja wad wzroku. PZWL, Warszawa 1996
Chudy S., Pietraszewski M.: Obsługa klienta. cz. I. eMPi
2
, Pozna
ń
2003
Chwałek J.: Nowoczesny sklep. WSiP, Warszawa 1995
Hein A., Sidorowicz A., Wagnerowski T.: Oko i okulary. BWHWill Libra,
Warszawa 1979
James B., Chew Ch., Brou A.: Kompendium okulistyki dla studentów
i lekarzy. PZWL, Warszawa 1997
Jarz
ę
bi
ń
ska-Ve
č
erowa M., Tuleja D.: Podstawy refrakcji oka i korekcji
wad wzroku. Wyd. Med. Górnicki, Wrocław 2005
Krzystkowa K., Paj
ą
kowa J., Kubatko-Zieli
ń
ska A., Nowak-Brygowa H.:
Choroba zezowa. Rozpoznawanie i leczenie. PZWL, Warszawa 1997
Kodeks etyki zawodowej
Lake N., Hickley K.: Podr
ę
cznik obsługi klienta. Helion, Gliwice 2005
Litwin M., B., Bryg H.: Wybrane zagadnienia okulistyczne. Podr
ę
cznik
i poradnik dla studentów i słuchaczy szkół medycznych. Wyd. Zamkor,
Kraków 2005
Łodygowska E., Rajewska K.: Psychologia kontaktu z klientem. KAW
Łód
ź
2001
Mouradian J., P.: Optycy – jak zwi
ę
kszy
ć
sprzeda
ż
. WSiP, Warszawa
2001
Ni
ż
ankowska M., H.: Podstawy okulistyki. Volumed, Wrocław 2000
322[16].Z5
Pomoce wzrokowe
322[16].Z5.02
Dobieranie soczewek
kontaktowych
322[16].Z5.01
Dobieranie soczewek
i opraw okularowych
322[16].Z5.03
Wykonywanie pomocy
wzrokowych
322[16].Z5.04
Prowadzenie sprzeda
ż
y
wyrobów i akcesoriów
optycznych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
90
Pankowska B., Wojciechowska J.: Soczewki kontaktowe. Volumed,
Wrocław 1994
R
ą
czkowski B.: BHP w praktyce. ODiDK, Gda
ń
sk 2004
Sojecki A.: Optyka. WSiP, Warszawa 1997
Szymankiewicz S.: Soczewki kontaktowe korekcyjne i lecznicze,
powikłania. Wyd. Unia, Katowice 1997
Thompson P.: Sposoby komunikacji interpersonalnej. Zysk i S-ka,
Pozna
ń
1998
Zaj
ą
c M.: Optyka okularowa. Dolno
ś
l
ą
skie Wyd. Edukacyjne, Wrocław
2003
Czasopisma zawodowe: „J Z Optyka”, „Kontaktologia i Optyka
Okulistyczna”, „
Ś
wiat Okularów”
Polskie Normy z zakresu optyki oftalmicznej oraz optyki i przyrz
ą
dów
optycznych
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
91
Jednostka modułowa 322[16].Z5.01
Dobieranie soczewek i opraw okularowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozpozna
ć
rodzaje soczewek okularowych,
–
wyznaczy
ć
ś
rodek optyczny soczewki,
–
dobra
ć
soczewki okularowe do opraw okularowych,
–
okre
ś
li
ć
rol
ę
powłok uszlachetniaj
ą
cych,
–
rozpozna
ć
rodzaje pryzmatów,
–
odczyta
ć
recept
ę
okularow
ą
i oceni
ć
jej poprawno
ść
,
–
dobra
ć
i dopasowa
ć
oprawy okularowe do kształtu głowy i twarzy
pacjenta,
–
zmierzy
ć
odległo
ść
ź
renic do dali i bli
ż
y, długo
ść
zausznika,
szeroko
ść
mostka, wysoko
ść
ś
rodka soczewki od dołu tarczy oprawki
okularowej,
–
obliczy
ć
działanie pryzmatyczne zdecentrowanej soczewki,
–
poinstruowa
ć
pacjenta o piel
ę
gnacji pomocy wzrokowych,
–
okre
ś
li
ć
zasady higieny i ochrony narz
ą
du wzroku,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
zasadami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Soczewki okularowe – rodzaje, konstrukcje, materiały i wła
ś
ciwo
ś
ci.
Rodzaje oprawek okularowych – materiały, konstrukcje, wła
ś
ciwo
ś
ci,
oznakowania, dobór do kształtu twarzy pacjenta i mocy soczewek.
Powłoki uszlachetniaj
ą
ce – rodzaje i ich znaczenie.
Pryzmaty okularowe – rodzaje, budowa, materiały i wła
ś
ciwo
ś
ci.
Recepty okularowe – odczytywanie ró
ż
nych sposobów zapisu,
weryfikacja poprawno
ś
ci.
Potrzeby klienta w zakresie doboru soczewek okularowych i oprawek
okularowych.
U
ż
ytkowanie i piel
ę
gnacja pomocy wzrokowych.
Ś
rodki do piel
ę
gnacji.
Higiena i ochrona narz
ą
du wzroku.
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
zasadami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
92
3.
Ć
wiczenia
••••
Wyznaczanie
ś
rodka
optycznego
soczewki
okularowej
i rozpoznawanie konstrukcji soczewek.
••••
Mierzenie krzywizny soczewek.
••••
Mierzenie mocy czołowej soczewek sferycznych, sferocylindrycznych
i wieloogniskowych.
••••
Rozpoznawanie i ocena jako
ś
ci powłok uszlachetniaj
ą
cych.
••••
Mierzenie mocy i poło
ż
enia bazy pryzmatu.
••••
Mierzenie pryzmatycznego działania zdecentrowanej soczewki.
••••
Odczytywanie recept okularowych i analizowanie poprawno
ś
ci zapisu.
••••
Mierzenie rozstawu
ź
renic linijk
ą
optyczn
ą
i pupilometrem.
••••
Mierzenie oprawy okularowej i porównywanie z oznaczeniami
producenta.
••••
Dobieranie i dopasowywanie opraw okularowych do kształtu głowy
i twarzy.
••••
Projektowanie
instrukcji
u
ż
ytkowania
i
piel
ę
gnacji
pomocy
wzrokowych.
••••
Opracowywanie instrukcji dla pacjenta z zakresu higieny i ochrony
narz
ą
du wzroku.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Polskie Normy.
Tablice do badania ostro
ś
ci wzroku.
Tablice tolerancji elementów gotowych wyrobów.
Plansze, foliogramy.
Katalogi soczewek okularowych.
Zestawy soczewek okularowych o ró
ż
nej mocy i konstrukcji, z ró
ż
nych
materiałów.
Zestawy opraw okularowych ró
ż
nych typów (metalowe, z tworzyw
termoplastycznych, z włókien w
ę
glowych, ramkowe, półramkowe
bezramkowe), gotowe okulary sferyczne, cylindryczne, dwuogniskowe,
progresywne.
Zestawy 10 pryzmatów ró
ż
nych mocy z opraw
ą
próbn
ą
, zestaw
mikropryzmatów, zestaw folii pryzmatycznych, okulary pryzmatyczne
ok. 5 sztuk o mocy > 5 dioptrii.
Nagrzewnice do opraw.
Frontofokometry (dioptriomierze) ró
ż
nego typu, linijki optyczne,
pupilometry.
Stanowiska
komputerowe
z
oprogramowaniem
specjalistycznym
dotycz
ą
cym wyboru opraw okularowych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
93
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci rozró
ż
niania soczewek i opraw okularowych oraz
wykorzystywania praw fizycznych i zale
ż
no
ś
ci matematycznych do
obliczania wielko
ś
ci charakteryzuj
ą
cych soczewki i pryzmaty.
Do osi
ą
gni
ę
cia zało
ż
onych celów kształcenia wskazane jest
stosowanie praktycznych metod nauczania, takich jak: pokaz
z obja
ś
nieniem, metoda przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Metoda przewodniego tekstu wymaga przygotowania materiałów do
wykonania
ć
wicze
ń
, tj. pyta
ń
prowadz
ą
cych i formularzy do wypełniania.
Podczas realizacji
ć
wicze
ń
praktycznych metod
ą
przewodniego tekstu
ucze
ń
samodzielnie
planuje
wykonanie
zadania
korzystaj
ą
c
z przygotowanych przez nauczyciela tekstów przewodnich, jak równie
ż
wykorzystuj
ą
c materiały
ź
ródłowe. Uczniowie powinni mie
ć
mo
ż
liwo
ść
korzystania z instrukcji, tablic, katalogów, poradników. Po zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien przedstawi
ć
uzyskane wyniki oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Wskazane jest, aby nauczyciel przed rozpocz
ę
ciem
ć
wicze
ń
zapoznał
uczniów z zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, zasadami
przeciwpo
ż
arowymi
na
stanowisku
pracy
oraz
higieny
pracy
z pacjentem.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y zwraca
ć
szczególn
ą
uwag
ę
na
kształtowanie postaw przydatnych w zawodzie optyka takich jak:
dokładno
ść
, staranno
ść
, rzetelno
ść
oraz jako
ść
wykonywanych prac.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni
optometrystyczno-kontaktologicznej.
Zaj
ę
cia
nale
ż
y
prowadzi
ć
w grupach do 15 osób podzielonych na 2-4 osobowe zespoły.
Praca zespołowa pozwala na kształtowanie ponadzawodowych
umiej
ę
tno
ś
ci, takich jak: komunikowanie si
ę
, zespołowe podejmowanie
decyzji, prezentowanie wykonanych prac.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom
oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
w zakresie zaplanowanych celów
kształcenia na podstawie:
–
sprawdzianów ustnych i pisemnych,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
obserwacji pracy ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
94
W procesie sprawdzania i oceniania osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
wykonywanie pomiarów soczewek i pryzmatów,
–
dobieranie soczewek okularowych do opraw okularowych,
–
odczytywanie recepty okularowej,
–
przestrzeganie zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
95
Jednostka modułowa 322[16].Z5.02
Dobieranie soczewek kontaktowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje soczewek kontaktowych,
–
okre
ś
li
ć
zastosowanie soczewek kontaktowych,
–
wskaza
ć
rozmiar soczewki na podstawie wielko
ś
ci rogówki,
–
oceni
ć
dopasowanie soczewki do oka,
–
obliczy
ć
moc soczewki kontaktowej według mocy okularów,
–
okre
ś
li
ć
wady i zalety soczewek kontaktowych w porównaniu
z korekcj
ą
okularow
ą
,
–
okre
ś
li
ć
zasady u
ż
ytkowania i piel
ę
gnacji soczewek kontaktowych,
–
przeprowadzi
ć
instrukta
ż
u
ż
ytkowania soczewek,
–
rozpozna
ć
zagro
ż
enia i zapobiec im podczas aplikowania soczewek
kontaktowych,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Rodzaje soczewek kontaktowych.
Wielko
ś
ci fizyczne stosowanych soczewek kontaktowych.
Wpływ soczewki kontaktowej na narz
ą
d wzroku.
Zagro
ż
enia dla układu wzrokowego przy niewła
ś
ciwym u
ż
ytkowaniu
soczewek kontaktowych.
Pomiary wielko
ś
ci rogówki oka.
Zasady dopasowania soczewki do rogówki i ocena dopasowania.
Porównanie korekcji soczewkami kontaktowymi i okularami.
Zasady okre
ś
lania mocy soczewek kontaktowych na podstawie mocy
soczewek okularowych i odległo
ś
ci od rogówki.
Zasady u
ż
ytkowania i piel
ę
gnacji soczewek kontaktowych.
Instrukta
ż
u
ż
ytkowania soczewek kontaktowych.
Specjalne zastosowanie soczewek kontaktowych.
Zasady sterylizacji i dezynfekcji soczewek kontaktowych.
Zagro
ż
enia
przeniesienia
chorób
przy
aplikowaniu
soczewek
kontaktowych.
Organizacja stanowiska pracy i wyposa
ż
enie w niezb
ę
dny sprz
ę
t
medyczny zgodnie z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy
oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
96
3.
Ć
wiczenia
••••
Rozpoznawanie ró
ż
nych rodzajów soczewek kontaktowych.
••••
Mierzenie krzywizny rogówki i ocena filmu łzowego.
••••
Mierzenie mocy i krzywizny soczewek kontaktowych.
••••
Zakładanie i zdejmowanie soczewek kontaktowych, ocenianie
prawidłowo
ś
ci ich dopasowania.
••••
Piel
ę
gnowanie soczewek kontaktowych.
••••
Opracowywanie instrukcji u
ż
ytkowania soczewek kontaktowych.
••••
Projektowanie stanowiska do aplikacji soczewek kontaktowych
ze zwróceniem uwagi na zagro
ż
enia przeniesienia chorób.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Instrukcje u
ż
ytkowania soczewek kontaktowych.
Instrukcje producentów
ś
rodków do piel
ę
gnacji soczewek.
Karty u
ż
ytkownika soczewek.
Katalogi soczewek kontaktowych.
Zestawy soczewek kontaktowych
Zestaw płynów do piel
ę
gnacji soczewek.
Biomikoroskop okulistyczny, keratometr Javal’a lub autokeratometr.
Paski Schirmer’a lub inne testy do oceny filmu łzowego.
Umywalka, suszarka do r
ą
k, lustro powi
ę
kszaj
ą
ce z o
ś
wietleniem.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
identyfikowania
poszczególnych
typów
soczewek
kontaktowych, prawidłowego ich nazewnictwa oraz okre
ś
lania zasad
doboru, u
ż
ytkowania i piel
ę
gnacji soczewek kontaktowych.
W procesie nauczania-uczenia si
ę
zaleca si
ę
stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce
i praktyczne metody nauczania, takie jak: dyskusj
ę
dydaktyczn
ą
, pokaz
z instrukta
ż
em, metod
ę
projektów oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Metoda projektów daje mo
ż
liwo
ść
doskonalenia i pogł
ę
biania wiedzy
oraz współpracy w zespole, a tak
ż
e planowania, rozwi
ą
zywania
problemów i korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji.
Nauczyciel
powinien
przygotowa
ć
materiały
potrzebne
do
wykonywania
ć
wicze
ń
, takie jak: instrukcje do
ć
wicze
ń
, instrukcje
u
ż
ytkowania soczewek kontaktowych, instrukcje producentów
ś
rodków
do piel
ę
gnacji soczewek, poradniki oraz katalogi.
Zaleca si
ę
, aby w trakcie
ć
wicze
ń
nauczyciel obserwował prac
ę
uczniów, udzielał wskazówek oraz korygował popełnione bł
ę
dy.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
97
Wskazane jest, aby nauczyciel w trakcie
ć
wicze
ń
zwrócił uwag
ę
na
konieczno
ść
konsultacji pacjenta z lekarzem okulist
ą
, który oceni czy nie
wyst
ę
puj
ą
przeciwwskazania do noszenia soczewek kontaktowych.
Ć
wiczenia zamieszczone w programie jednostki modułowej stanowi
ą
propozycj
ę
. Nauczyciel mo
ż
e opracowa
ć
inne
ć
wiczenia dostosowane
do oczekiwa
ń
uczniów i mo
ż
liwo
ś
ci szkoły.
Realizacj
ę
programu
jednostki
modułowej
mo
ż
e
ułatwi
ć
zorganizowanie wycieczki do placówek ochrony zdrowia gdzie uczniowie
b
ę
d
ą
mogli zapozna
ć
si
ę
z rzeczywistymi warunkami pracy.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowni optometrystyczno-
kontaktologicznej w grupie do 15 uczniów. Zaleca si
ę
prowadzenie
ć
wicze
ń
w zespołach 2 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Proces oceniania powinien obejmowa
ć
diagnoz
ę
stanu wiadomo
ś
ci
i umiej
ę
tno
ś
ci uczniów w odniesieniu do celów kształcenia. Nale
ż
y
rejestrowa
ć
post
ę
py uczniów w toku realizacji programu nauczania oraz
rozpoznawa
ć
trudno
ś
ci w osi
ą
ganiu zało
ż
onych celów.
Kryteria oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres
opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych
w szczegółowych celach kształcenia programu jednostki modułowej.
Do sprawdzenia osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów mo
ż
na zastosowa
ć
:
sprawdziany ustne i pisemne, testy osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne proponuje si
ę
sprawdza
ć
przez obserwacj
ę
czynno
ś
ci wykonywanych w trakcie realizacji
ć
wicze
ń
. Kryteria słu
żą
ce
do oceny poziomu opanowania umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych powinny
uwzgl
ę
dnia
ć
:
–
prawidłowe nazewnictwo soczewek i
ś
rodków do ich piel
ę
gnacji,
–
wła
ś
ciw
ą
obsług
ę
sprz
ę
tu i urz
ą
dze
ń
na stanowisku pracy,
–
umiej
ę
tno
ść
manipulowania soczewk
ą
kontaktow
ą
,
–
opanowanie zakładania i zdejmowania soczewek z oka pacjenta,
–
przestrzeganie zasad higieny.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela,
poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
98
Jednostka modułowa 322[16].Z5.03
Wykonywanie pomocy wzrokowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zastosowa
ć
odpowiedni
ą
technologi
ę
wykonania i naprawy pomocy
wzrokowej,
–
przygotowa
ć
na podstawie zlecenia dokumentacj
ę
warsztatow
ą
,
w niezb
ę
dnym zakresie, do wykonania wyrobu,
–
wyliczy
ć
wymagan
ą
ś
rednic
ę
soczewki do wielko
ś
ci elementu
mocuj
ą
cego i wymaganego poło
ż
enia
ś
rodków optycznych,
–
dopasowa
ć
element mocuj
ą
cy soczewk
ę
do krzywizny soczewki,
–
zastosowa
ć
uchwyty monta
ż
owe odpowiednie do materiału i kształtu
soczewki,
–
zamocowa
ć
soczewk
ę
do uchwytu monta
ż
owego,
–
wykona
ć
okulary jednoogniskowe sferyczne i sfero cylindryczne
w ró
ż
nych typach opraw okularowych,
–
skontrolowa
ć
i zlikwidowa
ć
napr
ęż
enia w soczewce wywołane
mocowaniem,
–
naprawi
ć
oprawk
ę
okularow
ą
metod
ą
klejenia i lutowania twardego,
–
wymieni
ć
uszkodzone cz
ęś
ci oprawki okularowej,
–
obsłu
ż
y
ć
urz
ą
dzenia i sprz
ę
t niezb
ę
dny do szlifowania kraw
ę
dzi
soczewek, wiercenia i wykonywania rowków,
–
dokona
ć
wyboru szlifierki r
ę
cznej, automatycznej szablonowej
i bezszablonowej w zale
ż
no
ś
ci od wymaganej dokładno
ś
ci i kosztów
szlifowania,
–
uformowa
ć
i wypolerowa
ć
kraw
ę
dzie elementów optycznych,
–
oceni
ć
jako
ść
wykonanej pomocy wzrokowej,
–
oczy
ś
ci
ć
i zapakowa
ć
pomoc wzrokow
ą
,
–
zapisa
ć
w dokumentacji technologicznej wykonane czynno
ś
ci,
–
zorganizowa
ć
i wyposa
ż
y
ć
stanowisko pracy w niezb
ę
dny sprz
ę
t
do wykonania okularów i innych pomocy wzrokowych zgodnie
z wymaganiami i przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy
oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Technologia wykonywania pomocy wzrokowych.
Dokumentacja warsztatowa na podstawie zlecenia i przyj
ę
tej technologii.
Sposoby mocowania elementów w czasie obróbki.
Zasady szlifowanie elementów optycznych.
Sposoby monta
ż
u elementów optycznych w opraw
ę
.
Naprawa pomocy wzrokowych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
99
Obróbka mechaniczna podczas mocowania elementów optycznych
i naprawie pomocy wzrokowych.
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z zasadami bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
3.
Ć
wiczenia
••••
Przygotowywanie dokumentacji warsztatowej.
••••
Szlifowanie r
ę
czne elementów optycznych.
••••
Obsługiwanie i regulacja szlifierek automatycznych.
••••
Wykonywanie
drobnych,
pomocniczych
prac
mechanicznych
(wiercenie,
gwintowanie,
frezowanie,
piłowanie,
przecinanie,
lutowanie twarde i mi
ę
kkie, klejenie).
••••
Mocowanie elementów optycznych (przyssawki, przylepce, stopy
niskotopliwe, uchwyty).
••••
Centrowanie elementów optycznych.
••••
Montowanie soczewek do okularów i innych pomocy wzrokowych.
••••
Wykonywanie
okularów
jednoogniskowych
sferycznych
i sferocylindrycznych w oprawkach metalowych i z tworzywa,
w oprawce bezramkowej i półramkowej.
••••
Zabezpieczanie poł
ą
cze
ń
gwintowych przed rozkr
ę
caniem w czasie
eksploatacji.
••••
Kontrolowanie jako
ś
ci wykonanej pracy.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Normy i tablice tolerancji.
Foliogramy, specjalistyczne programy komputerowe i filmy dydaktyczne
dotycz
ą
ce wykonywania pomocy wzrokowych.
Szlifierki
r
ę
czne,
półautomatyczne,
automatyczne
szablonowe
i bezszablonowe, szabloniarki, centroskopy, polaroskopy, wiertarki,
rowkarki, nagrzewnice, polerki.
Uchwyty monta
ż
owe, przylepce, aparaty do lutowania twardego,
lutownica elektryczna, spoiwa, topniki.
Pisaki niezmywalne, drobne narz
ę
dzia r
ę
czne, wiertła, gwintowniki,
frezy, c
ę
gi do zdejmowania uchwytów, c
ę
gi do profilowania opraw.
Cz
ęś
ci zamienne do napraw okularów (zauszniki, nasuwki, nano
ś
niki,
nity, wkr
ę
ty, podkładki, nakr
ę
tki).
Barwniki i chemiczne
ś
rodki do utwardzania soczewek z tworzyw.
Opakowania na gotowe wyroby.
Ś
rodki do czyszczenia (płuczka ultrad
ź
wi
ę
kowa,
ś
ciereczki, bibuła
do osuszania, spirytus, aceton), kleje, p
ę
dzelki.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
przepisy
przeciwpo
ż
arowe.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
100
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci obróbki soczewek, dbało
ś
ci o czysto
ść
powierzchni
optycznych oraz przestrzegania kolejno
ś
ci zaplanowanych czynno
ś
ci
warsztatowych.
Podczas realizacji programu jednostki modułowej ucze
ń
powinien
pozna
ć
zasady działania i obsługi urz
ą
dze
ń
i aparatów niezb
ę
dnych do
pracy optyka.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia du
ż
e znaczenie ma
dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si
ę
realizowa
ć
z zastosowaniem praktycznych metod nauczania, takich jak:
pokaz z obja
ś
nieniem i
ć
wiczenia praktyczne.
Podczas
wykonywania
ć
wicze
ń
nale
ż
y
zwraca
ć
uwag
ę
na
kształtowanie takich postaw optyka jak: dokładno
ść
, systematyczno
ść
,
staranno
ść
, rzetelno
ść
oraz uczciwo
ść
. Nale
ż
y równie
ż
zwraca
ć
uwag
ę
na porz
ą
dek i czysto
ść
stanowisk oraz stosowanych narz
ę
dzi i urz
ą
dze
ń
.
Dla ułatwienia zrozumienia realizowanych tre
ś
ci kształcenia wskazane
jest korzystanie ze specjalistycznych programów komputerowych oraz
prezentowanie filmów dydaktycznych.
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowni
oftalmicznej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15 osób, uczniowie
powinni pracowa
ć
na przygotowanych stanowiskach indywidualnie.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y prowadzi
ć
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej,
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez uczniów
wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
Systematyczne sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów dostarcza
nauczycielowi informacji o efektach jego pracy, o post
ę
pach ucznia
w nauce oraz ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia.
W trakcie realizacji programu jednostki modułowej nale
ż
y ocenia
ć
osi
ą
gni
ę
cia
uczniów
na
podstawie:
sprawdzianów
ustnych,
sprawdzianów
pisemnych,
ukierunkowanej
obserwacji
czynno
ś
ci
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
oraz testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych.
Umiej
ę
tno
ś
ci praktyczne uczniów nale
ż
y ocenia
ć
podczas obserwacji
wykonywanych
ć
wicze
ń
. Kryteria słu
żą
ce do oceny poziomu opanowania
umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych powinny uwzgl
ę
dnia
ć
:
–
wła
ś
ciw
ą
obsług
ę
aparatów i sprz
ę
tu,
–
umiej
ę
tno
ść
zastosowania wła
ś
ciwych urz
ą
dze
ń
do poszczególnych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
101
czynno
ś
ci,
–
umiej
ę
tno
ść
regulacji urz
ą
dze
ń
i wymiany zu
ż
ywaj
ą
cych si
ę
elementów,
–
prawidłowe wykonywanie pomocy wzrokowych,
–
wła
ś
ciwe zorganizowanie stanowiska pracy.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela,
poziom wykonania
ć
wicze
ń
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
102
Jednostka modułowa 322[16].Z5.04
Prowadzenie sprzeda
ż
y wyrobów i akcesoriów
optycznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozpozna
ć
potrzeby klienta w zakresie wyrobów i akcesoriów
optycznych,
–
rozró
ż
ni
ć
rodzaje, budow
ę
i przeznaczenie wyrobów optycznych,
–
okre
ś
li
ć
rodzaje i przeznaczenie akcesoriów optycznych,
–
dobra
ć
pomoce optyczne dla osób słabowidz
ą
cych,
–
poinstruowa
ć
klienta o zasadach u
ż
ytkowania wyrobów optycznych,
–
sporz
ą
dzi
ć
zamówienie na wyroby i akcesoria optyczne,
–
obsłu
ż
y
ć
kas
ę
fiskaln
ą
,
–
zidentyfikowa
ć
podmioty uprawniaj
ą
ce do realizacji refundacji kosztów
pomocy wzrokowych,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z zasadami ergonomii,
przepisami
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Potrzeby klienta w zakresie wyrobów i akcesoriów optycznych.
Ź
ródła informacji dotycz
ą
ce wyrobów i akcesoriów optycznych.
Pomoce optyczne dla osób słabowidz
ą
cych.
Sposoby u
ż
ytkowania wyrobów optycznych.
Obsługiwanie kasy fiskalnej.
Sporz
ą
dzanie zamówienia wyrobów i akcesoriów optycznych zgodnie
z zapotrzebowaniem klienta.
Zasady refundacji kosztów pomocy wzrokowych w Polsce i w Europie.
Organizacja stanowiska pracy zgodnie z zasadami ergonomii,
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska.
3.
Ć
wiczenia
••••
Rozmowa z klientem dotycz
ą
ca zakupu potrzebnych wyrobów
i akcesoriów optycznych – symulacja.
••••
Dobieranie opraw okularowych do kształtu twarzy i typu urody –
symulacja.
••••
Dobieranie okularów ochronnych (na przykład przeciwsłonecznych,
polaryzacyjnych) – symulacja.
••••
Dobieranie pomocy optycznych dla osób słabowidz
ą
cych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
103
••••
Posługiwanie si
ę
katalogami i cennikami.
••••
Porównywanie powi
ę
kszenia lup i pola widzenia przy ró
ż
nych
sposobach u
ż
ytkowania.
••••
Obsługiwanie kasy fiskalnej.
••••
Sporz
ą
dzanie ewidencji sprzeda
ż
y (w komputerowej bazie danych
i kasie fiskalnej).
••••
Przygotowywanie i wysyłanie zamówie
ń
.
••••
Sprawdzanie jako
ś
ci wydawanych pomocy wzrokowych.
••••
Prowadzenie instrukta
ż
u dotycz
ą
cego przechowywania i piel
ę
gnacji
wyrobów optycznych.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Stoliki do obsługi klienta, lusterka stołowe.
Tablice do badania ostro
ś
ci wzroku, plansze.
Katalogi soczewek okularowych.
Formularze zamówie
ń
.
Foliogramy i filmy dydaktyczne przedstawiaj
ą
ce pomoce dla słabo
widz
ą
cych.
Specjalistyczne
programy
komputerowe
dotycz
ą
ce
rejestrowania
przyj
ę
tych zlece
ń
.
Zestaw
demonstracyjnych
soczewek
okularowych
o
ró
ż
nych
konstrukcjach i z ró
ż
nych materiałów.
Oprawki okularowe ró
ż
nych typów.
Akcesoria pomocne do wyboru rodzaju soczewek w presbyopii (na
przykład kaseta Aida) i doboru
ś
rednicy (na przykład Ditest).
Katalogi lup i pomocy dla słabowidz
ą
cych.
Lupy ró
ż
nego rodzaju, okulary lupowe, okulary lornetkowe, monookulary.
Akcesoria okularowe: futerały, ła
ń
cuszki,
ś
ciereczki, płyny do
czyszczenia.
Akcesoria
do
piel
ę
gnacji
soczewek
kontaktowych:
płyny
do
przechowywania, mycia,
ś
rodki do odbiałczania, krople nawil
ż
aj
ą
ce,
pojemniki.
Frontofokometr (dioptriomierz), pupilometr, linijka optyczna, kaseta
okulistyczna z oprawk
ą
próbn
ą
.
Kasa fiskalna.
Przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
rozpoznawania potrzeb klienta w zakresie wyrobów i akcesoriów
optycznych, dobór pomocy optycznych dla osób słabowidz
ą
cych oraz
sporz
ą
dzanie zamówie
ń
na wyroby i akcesoria optyczne.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
104
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
aktywizuj
ą
ce i praktyczne metody nauczania: inscenizacji, sytuacyjn
ą
,
gry symulacyjne oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Zamieszczone w programie jednostki modułowej
ć
wiczenia stanowi
ą
propozycj
ę
, któr
ą
nauczyciel mo
ż
e wykorzysta
ć
w czasie zaj
ęć
lub
opracowa
ć
inne
ć
wiczenia wspomagaj
ą
ce realizacj
ę
programu jednostki
modułowej.
Podczas realizacji programu nauczania wskazane jest prezentowanie
filmów dydaktycznych przedstawiaj
ą
cych pomoce dla słabo widz
ą
cych,
a tak
ż
e korzystanie ze specjalistycznych programów komputerowych do
ewidencjonowania zamówie
ń
i sprzeda
ż
y.
Zaleca si
ę
równie
ż
organizowanie wycieczek do salonów optycznych
w celu poznania rzeczywistych warunków pracy, jak równie
ż
do
o
ś
rodków
dla
osób
słabowidz
ą
cych
w
celu
zapoznania
si
ę
z telewizyjnymi czytnikami pisma oraz specjalistycznymi programami
komputerowymi dla osób niedowidz
ą
cych.
Wskazane s
ą
formy pracy indywidualnej i zespołowej, w zespołach
2-4 osobowych. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupie do 15 osób
w pracowni obsługi klienta.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom
oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów nale
ż
y ocenia
ć
w zakresie zaplanowanych celów
kształcenia na podstawie:
–
ustnych sprawdzianów poziomu wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci,
–
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych,
–
ukierunkowanej obserwacji czynno
ś
ci ucznia podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Wiadomo
ś
ci
teoretyczne
niezb
ę
dne
do
realizacji
czynno
ś
ci
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania w te
ś
cie mog
ą
by
ć
otwarte (krótkiej odpowiedzi,
z luk
ą
) lub zamkni
ę
te (wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-
fałsz).
W procesie sprawdzania i oceniania umiej
ę
tno
ś
ci praktycznych
uczniów nale
ż
y zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
umiej
ę
tno
ść
wyszukiwania i prezentowania najkorzystniejszych
dla klienta pomocy wzrokowych i akcesoriów optycznych,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
105
–
wła
ś
ciw
ą
obsług
ę
klienta,
–
staranno
ść
w prowadzeniu ewidencji zlece
ń
i zamówie
ń
.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
106
Moduł 322[16].Z6
Praktyka zawodowa
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozpoznawa
ć
potrzeby klienta,
–
przyjmowa
ć
zamówienia na pomoce wzrokowe,
–
dobiera
ć
pomoce optyczne zgodnie z zapotrzebowaniem klienta,
–
mierzy
ć
wielko
ś
ci anatomiczne głowy klienta,
–
dobiera
ć
materiały do wykonania pomocy wzrokowych,
–
wykonywa
ć
pomoce wzrokowe,
–
ocenia
ć
jako
ść
wykonania pomocy wzrokowych,
–
wydawa
ć
klientowi zamówione pomoce wzrokowe,
–
obsługiwa
ć
kas
ę
fiskaln
ą
,
–
prowadzi
ć
sprzeda
ż
wyrobów i akcesoriów optycznych,
–
mobilizowa
ć
klientów do stosowania w codziennym
ż
yciu zasad
higieny wzrokowej,
–
dokonywa
ć
monta
ż
u i demonta
ż
u oraz napraw i konserwacji pomocy
wzrokowych,
–
stosowa
ć
i uczy
ć
u
ż
ytkowników technik zakładania i zdejmowania
oraz zasad piel
ę
gnacji soczewek kontaktowych,
–
przestrzega
ć
zasad sterylizacji, dezynfekcji,
–
przestrzega
ć
wymaga
ń
ergonomii, przepisów i zasad bezpiecze
ń
stwa
i higieny pracy, przepisów ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska podczas wykonywania pracy,
–
organizowa
ć
i utrzymywa
ć
porz
ą
dek na stanowisku pracy.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[16].Z6.01 Obsługiwanie klienta w salonie optycznym
70
322[16].Z6.02 Wykonywanie i naprawa wyrobów optycznych
70
Razem
140
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
107
3. Schemat układu jednostek modułowych
Zaleca si
ę
, aby uczniowie odbyli praktyk
ę
zawodow
ą
w salonach
i przedsi
ę
biorstwach optycznych stanowi
ą
cych ich potencjalne miejsca
pracy.
Praktyka zawodowa powinna by
ć
tak zorganizowana, aby umo
ż
liwi
ć
uczniom
zastosowanie
i
pogł
ę
bienie
zdobytej
wiedzy
i umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy.
Program praktyki zawodowej nale
ż
y traktowa
ć
w sposób elastyczny.
Ze wzgl
ę
dów organizacyjnych dopuszcza si
ę
pewne zmiany zwi
ą
zane ze
specyfik
ą
przedsi
ę
biorstwa, w którym ucze
ń
odbywa praktyk
ę
.
Praktyk
ę
zawodow
ą
w wymiarze czterech tygodni zaleca si
ę
realizowa
ć
w czwartym semestrze.
4. Literatura
Bartkowska J.: Optyka i korekcja wad wzroku. PZWL, Warszawa 1996
Chudy S., Pietraszewski M.: Obsługa klienta. cz. I. eMPi
2
, Pozna
ń
2003
Chwałek J.: Nowoczesny sklep. WSiP, Warszawa 1995
Hein A., Sidorowicz A., Wagnerowski T.: Oko i okulary. BWHWill Libra,
Warszawa 1979
Jarz
ę
bi
ń
ska-Ve
č
erowa M., Tuleja D.: Podstawy refrakcji oka i korekcji
wad wzroku. Wyd. Med. Górnicki, Wrocław 2005
Kielna K., pokora K.: Przygotowanie do działalno
ś
ci usługowej.
Podstawy usług. Ekonomika usług. WSiP, Warszawa 2003
Kodeks etyki zawodowej
Kodeks pracy
Kodeks spółek handlowych
Lake N., Hickley K.: Podr
ę
cznik obsługi klienta. Helion, Gliwice 2005
Litwin M.B., Bryg H.: Wybrane zagadnienia okulistyczne. Podr
ę
cznik
i poradnik dla studentów i słuchaczy szkół medycznych. Wyd. Zamkor,
Kraków 2005
322[16].Z6.01
Obsługiwanie klienta w salonie
optycznym
322[16].Z6
Praktyka zawodowa
322[16].Z6.02
Wykonywanie i naprawa wyrobów
optycznych
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
108
Łodygowska E., Rajewska K.: Psychologia kontaktu z klientem. KAW,
Łód
ź
2001
Mouradian Jean-Patric: Optycy – jak zwi
ę
kszy
ć
sprzeda
ż
. WSiP,
Warszawa 2001
Mudie P., Cottam A.: Usługi, zarz
ą
dzanie i marketing. PWN, Warszawa
1998
Ni
ż
ankowska M.H.: Podstawy okulistyki. Volumed, Wrocław 2000
Pankowska B., Wojciechowska J.: Soczewki kontaktowe. Volumed,
Wrocław 1994
R
ą
czkowski B.: BHP w praktyce. ODDiK, Gda
ń
sk 2007
Sojecki A.: Optyka. WSiP, Warszawa 1997
Szymankiewicz S.: Soczewki kontaktowe korekcyjne i lecznicze,
powikłania. Wyd. Unia, Katowice 1997
Zaj
ą
c M.: Optyka okularowa. Dolno
ś
l
ą
skie Wyd. Edukacyjne, Wrocław
2003
Czasopisma zawodowe: „J Z Optyka”, „Kontaktologia i Optyka
Okulistyczna”, „
Ś
wiat Okularów”
Polskie Normy z zakresu optyki oftalmicznej oraz optyki i przyrz
ą
dów
optycznych
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
109
Jednostka modułowa 322[16].Z6.01
Obsługiwanie klienta w salonie optycznym
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
rozpozna
ć
potrzeby klienta,
–
odczyta
ć
recept
ę
okularow
ą
i oceni
ć
jej poprawno
ść
,
–
zmierzy
ć
i oceni
ć
dotychczas u
ż
ywane pomoce wzrokowe,
–
zmierzy
ć
odległo
ść
ź
renic do dali i bli
ż
y, długo
ść
zausznika,
szeroko
ść
mostka, wysoko
ść
ś
rodka soczewki od dołu tarczy oprawki
okularowej,
–
dobra
ć
i dopasowa
ć
oprawy okularowe do kształtu głowy i twarzy
pacjenta,
–
dobra
ć
soczewki okularowe do opraw okularowych,
–
dobra
ć
materiały do wykonania pomocy wzrokowych,
–
doradzi
ć
pomoce optyczne dla osób słabo widz
ą
cych,
–
przyj
ąć
zamówienie na pomoce wzrokowe,
–
wykona
ć
pomoce wzrokowe,
–
zmobilizowa
ć
klientów do stosowania w codziennym
ż
yciu zasad
higieny wzrokowej,
–
oceni
ć
jako
ść
wykonania pomocy wzrokowych,
–
udzieli
ć
informacji o wła
ś
ciwej piel
ę
gnacji pomocy wzrokowych,
–
udzieli
ć
informacji dotycz
ą
cych higieny i ochrony narz
ą
du wzroku,
–
wyda
ć
klientowi zamówione pomoce wzrokowe,
–
sprzeda
ć
wyroby i akcesoria optyczne,
–
obsłu
ż
y
ć
kas
ę
fiskaln
ą
,
–
dokona
ć
monta
ż
u i demonta
ż
u oraz napraw i konserwacji pomocy
wzrokowych,
–
obja
ś
ni
ć
sposób aplikowania i piel
ę
gnacji soczewek kontaktowych,
–
zastosowa
ć
zasady sterylizacji, dezynfekcji,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
przepisami i zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy, przepisami
ochrony przeciwpo
ż
arowej i ochrony
ś
rodowiska,
–
utrzyma
ć
porz
ą
dek na stanowisku pracy.
2.
Materiał nauczania
Poznanie zasad obsługi klienta.
Rozpoznawanie potrzeb klienta w zakresie doboru soczewek
okularowych i oprawek okularowych.
Prowadzenie rozmów z klientem.
Dobór oprawy w zale
ż
no
ś
ci od kształtu twarzy i mocy soczewek.
Dopasowywanie oprawy do głowy klienta.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
110
Przygotowanie i prowadzenie dokumentacji.
Przyjmowanie i wydawanie zamówie
ń
na pomoce wzrokowe.
Ś
rodki do piel
ę
gnacji okularów i innych akcesoriów.
Instrukta
ż
klienta o sposobie u
ż
ytkowania okularów.
Higiena i ochrona narz
ą
du wzroku.
Obsługa kasy fiskalnej.
Organizacja stanowiska pracy.
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Realizacja programu jednostki modułowej ma na celu doskonalenie
umiej
ę
tno
ś
ci uczniów podczas obsługi klienta w salonie optycznym.
Praktyki organizowane w przedsi
ę
biorstwach optycznych powinny
odbywa
ć
si
ę
indywidualnie pod kierunkiem pracowników posiadaj
ą
cych
odpowiednie kwalifikacje i do
ś
wiadczenie zawodowe.
Przed
rozpocz
ę
ciem
zaj
ęć
nale
ż
y
zapozna
ć
uczniów
z programem oraz szczegółowym harmonogramem praktyki, zasadami
i instrukcjami obowi
ą
zuj
ą
cymi w salonie optycznym oraz z przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy i ochrony przeciwpo
ż
arowej.
Podczas praktyki nale
ż
y obserwowa
ć
prac
ę
ucznia i udziela
ć
mu
pomocy w rozwi
ą
zywaniu problemów zawodowych.
Szczególn
ą
uwag
ę
nale
ż
y zwróci
ć
na pogł
ę
bianie umiej
ę
tno
ś
ci
dotycz
ą
cych:
–
dobierania i dopasowywania opraw okularowych do kształtu głowy
i twarzy klienta,
–
dobierania soczewki okularowej do opraw okularowych,
–
doradzania pomocy optycznych dla osób słabowidz
ą
cych.
Ucze
ń
zobowi
ą
zany jest do prowadzenia dzienniczka praktyki
zawodowej, w którym dokumentuje jej przebieg opisuj
ą
c codziennie
zakres wykonywanych czynno
ś
ci i spostrze
ż
enia.
4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych powinno odbywa
ć
si
ę
na
podstawie znanych uczniom kryteriów przez cały czas realizacji
programu jednostki modułowej.
Umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nale
ż
y ocenia
ć
obserwuj
ą
c ich prac
ę
podczas
wykonywania zada
ń
zawodowych.
W procesie sprawdzania i oceniania nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
przestrzeganie zasad obsługi klienta,
–
kultur
ę
osobist
ą
i zawodow
ą
ucznia,
–
zdyscyplinowanie i punktualno
ść
,
–
pracowito
ść
, dokładno
ść
i rzetelno
ść
w wykonywaniu powierzonych
zada
ń
,
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
111
–
odpowiedzialno
ść
za powierzony sprz
ę
t i wyposa
ż
enie salonu,
–
przestrzeganie przepisów i zasad bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej opiekun
praktyki zawodowej powinien wpisa
ć
w dzienniczku praktyki opini
ę
o pracy i post
ę
pach ucznia oraz ocen
ę
ko
ń
cow
ą
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
112
Jednostka modułowa 322[16].Z6.02
Wykonywanie i naprawa wyrobów optycznych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
sprawdzi
ć
jako
ść
oprawki okularowej przygotowanej do monta
ż
u,
–
sprawdzi
ć
jako
ść
soczewek
okularowych
przygotowanych
do monta
ż
u,
–
sprawdzi
ć
kompletno
ść
i zgodno
ść
z zmówieniem materiałów
do wykonania wyrobu,
–
wykona
ć
wyrób na podstawie przyj
ę
tego zlecenia i recepty,
–
sprawdzi
ć
jako
ść
wykonanego wyrobu,
–
wymieni
ć
zu
ż
yte cz
ęś
ci w wyrobie przyj
ę
tym do naprawy,
–
wymy
ć
, wyczy
ś
ci
ć
i zakonserwowa
ć
wyrób optyczny,
–
wmontowa
ć
soczewk
ę
w oprawk
ę
okularow
ą
,
–
dokona
ć
naprawy p
ę
kni
ę
tej oprawki okularowej,
–
wyczy
ś
ci
ć
i zakonserwowa
ć
soczewki kontaktowe,
–
przeprowadzi
ć
sterylizacj
ę
i dezynfekcj
ę
sprz
ę
tu do zakładania
soczewek kontaktowych,
–
wyczy
ś
ci
ć
i
zakonserwowa
ć
u
ż
ywany
sprz
ę
t
i
narz
ę
dzia
po zako
ń
czeniu pracy,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,
przepisami i zasadami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz
przepisami ochrony przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Organizacja i struktura funkcjonowania przedsi
ę
biorstwa optycznego.
Technologia stosowana przy wykonywaniu i naprawach wyrobów
optycznych.
Prowadzenie dokumentacji.
System
magazynowania
i zamawiania
cz
ęś
ci
i
materiałów
do wykonywania wyrobów i dokonywania napraw.
Oprawy – ich dobór pod wzgl
ę
dem estetyki w zale
ż
no
ś
ci od kształtu
twarzy i mocy soczewek.
Oprawy – ich dopasowywanie do głowy klienta.
Sposób przyjmowania i wydawania zamówie
ń
na pomoce wzrokowe.
Ś
rodki do piel
ę
gnacji okularów i innych akcesoriów.
Instrukta
ż
o sposobie u
ż
ytkowania okularów.
Higiena i ochrona narz
ą
du wzroku.
Wybór soczewek i opraw zapewniaj
ą
cy najwi
ę
ksze korzy
ś
ci dla klienta.
Zasady sterylizacji i dezynfekcji soczewek kontaktowych.
Zagro
ż
enia przeniesienia chorób przy aplikacji soczewek kontaktowych.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
113
Organizacja stanowiska pracy i wyposa
ż
enie w niezb
ę
dny sprz
ę
t
zgodnie
z
wymaganiami
ergonomii,
przepisami
i
zasadami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz przepisami przeciwpo
ż
arowymi.
3. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest doskonalenie
nabytych w procesie kształcenia wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawodowych
w rzeczywistych warunkach pracy. Praktyk
ę
zawodow
ą
uczniowie
powinni odbywa
ć
w przedsi
ę
biorstwach optycznych, w których istnieje
mo
ż
liwo
ść
wykonywania i naprawiania wyrobów optycznych.
Przed rozpocz
ę
ciem praktyki zawodowej nale
ż
y zapozna
ć
uczniów
z przepisami bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej, instrukcjami obsługi urz
ą
dze
ń
i sprz
ę
tu technicznego,
na stanowiskach pracy, a tak
ż
e zwróci
ć
uwag
ę
na obowi
ą
zek
przestrzegania
regulaminu
obowi
ą
zuj
ą
cego
w
przedsi
ę
biorstwie
optycznym. Uczniowie powinni zosta
ć
równie
ż
zapoznani z programem
oraz szczegółowym harmonogramem praktyki.
Uczniowie pod nadzorem wykwalifikowanego optyka powinni
wykonywa
ć
samodzielnie okre
ś
lone zadania zawodowe. Proces
realizacji programu praktyk i przygotowania uczniów do przyszłej pracy
zawodowej powinien kształtowa
ć
równie
ż
cechy osobowo
ś
ciowe, takie
jak:
rzetelno
ść
,
zdyscyplinowanie,
obowi
ą
zkowo
ść
,
poczucie
współodpowiedzialno
ś
ci za wykonywane zadanie zawodowe.
W trakcie odbywania praktyki zawodowej uczniowie powinni
prowadzi
ć
dzienniczki
praktyki,
w
których
b
ę
d
ą
rejestrowane
wykonywane czynno
ś
ci i spostrze
ż
enia.
4. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych powinno odbywa
ć
si
ę
na
podstawie znanych uczniom kryteriów przez cały czas realizacji
programu jednostki modułowej.
Umiej
ę
tno
ś
ci uczniów nale
ż
y ocenia
ć
obserwuj
ą
c ich prac
ę
podczas
wykonywania zada
ń
zawodowych.
W procesie sprawdzania i oceniania nale
ż
y zwraca
ć
uwag
ę
na:
–
wykonanie wyrobu na podstawie przyj
ę
tego zlecenia i recepty,
–
wymianie zu
ż
ytych cz
ęś
ci w wyrobie przyj
ę
tym do naprawy,
–
dokonywanie naprawy p
ę
kni
ę
tej oprawki okularowej,
–
jako
ść
wykonanej pracy,
–
umiej
ę
tno
ść
organizowania własnej pracy.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
114
Wskazane jest, aby ucze
ń
po zako
ń
czeniu jednostki modułowej
przedstawił opiekunowi praktyk sprawozdanie dotycz
ą
ce przebiegu
pracy w danym przedsi
ę
biorstwie optycznym.
Po zako
ń
czeniu realizacji programu jednostki modułowej opiekun
praktyki zawodowej powinien wpisa
ć
w dzienniczku praktyki opini
ę
o pracy i post
ę
pach ucznia oraz ocen
ę
ko
ń
cow
ą
.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
115
Moduł 322[16].S1
Optyka okularowa
1. Cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
projektowa
ć
meniskowe jednoogniskowe soczewki okularowe,
–
projektowa
ć
i wykonywa
ć
okulary jednoogniskowe dla oczu
bezsoczewkowych,
–
projektowa
ć
i wykonywa
ć
okulary dwuogniskowe, wieloogniskowe
i progresywne,
–
projektowa
ć
i wykonywa
ć
okulary jednoogniskowe dla osób
starczowzrocznych,
–
projektowa
ć
i wykonywa
ć
okulary pryzmatyczne,
–
projektowa
ć
i wykonywa
ć
okulary lupowe,
–
montowa
ć
okulary lornetkowe,
–
oblicza
ć
moc układów optycznych w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb klienta,
–
dobiera
ć
materiały do wykonywania okularów,
–
ocenia
ć
jako
ść
wykonania okularów,
–
dobiera
ć
pomoce optyczne dla osób słabowidz
ą
cych,
–
okre
ś
la
ć
skutki u
ż
ywania niewła
ś
ciwych okularów,
–
współpracowa
ć
z lekarzami okulistami i ortoptystkami,
–
korzysta
ć
z
ró
ż
nych
ź
ródeł
informacji
oraz
z
doradztwa
specjalistycznego,
–
stosowa
ć
przepisy bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
2. Wykaz jednostek modułowych
Symbol
jednostki
modułowej
Nazwa jednostki modułowej
Orientacyjna
liczba godzin
na realizacj
ę
322[16].S1.01 Projektowanie szkieł okularowych
96
322[16].S1.02
Montowanie, naprawa i ocena jako
ś
ci ró
ż
nych
typów okularów
160
Razem
256
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
116
3. Schemat układu jednostek modułowych
4. Literatura
Bartkowska J.: Optyka i korekcja wad wzroku. PZWL, Warszawa 1996
Hein A., Sidorowicz A., Wagnerowski T.: Oko i okulary. BWHWill Libra,
Warszawa 1979
James B., Chew Ch., Brou A.: Kompendium okulistyki dla studentów
i lekarzy. PZWL, Warszawa 1997
Jarz
ę
bi
ń
ska-Ve
č
erowa M., Tuleja D.: Podstawy refrakcji oka i korekcji
wad wzroku. Wyd. Med. Górnicki, Wrocław 2005
Krzystkowa K., Paj
ą
kowa J., Kubatko-Zieli
ń
ska A., Nowak-Brygowa H.:
Choroba zezowa. Rozpoznawanie i leczenie. PZWL, Warszawa 1997
Litwin M., B., Bryg H.: Wybrane zagadnienia okulistyczne. Podr
ę
cznik
i poradnik dla studentów i słuchaczy szkół medycznych. Wyd. Zamkor,
Kraków 2005
Ni
ż
ankowska M., H.: Podstawy okulistyki. Volumed, Wrocław 2000
Pankowska B., Wojciechowska J.: Soczewki kontaktowe. Volumed,
Wrocław 1994
R
ą
czkowski B.: BHP w praktyce. ODDiK, Gda
ń
sk 2004
Sojecki A.: Optyka. WSiP, Warszawa 1997
Szymankiewicz S.: Soczewki kontaktowe korekcyjne i lecznicze,
powikłania. Wyd. Unia, Katowice 1997
Zaj
ą
c M.: Optyka okularowa. Dolno
ś
l
ą
skie Wyd. Edukacyjne, Wrocław
2003
Czasopisma zawodowe: „J Z Optyka”, „Kontaktologia i Optyka
Okulistyczna”, „
Ś
wiat Okularów”
Polskie Normy z zakresu optyki oftalmicznej oraz optyki i przyrz
ą
dów
optycznych
Wykaz literatury nale
ż
y aktualizowa
ć
w miar
ę
ukazywania si
ę
nowych
pozycji wydawniczych.
322[16].S1
Optyka okularowa
322[16].S1.01
Projektowanie szkieł okularowych
322[16].S1.02
Montowanie, naprawa i ocena jako
ś
ci
ró
ż
nych typów okularów
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
117
Jednostka modułowa 322[16].S1.01
Projektowanie szkieł okularowych
1. Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
zaprojektowa
ć
meniskowe jednoogniskowe soczewki okularowe,
–
zaprojektowa
ć
okulary jednoogniskowe dla oczu starczowzrocznych,
–
zaprojektowa
ć
okulary jednoogniskowe dla oczu bezsoczewkowych,
–
zaprojektowa
ć
okulary dwuogniskowe, wieloogniskowe i progresywne,
–
zaprojektowa
ć
okulary pryzmatyczne,
–
obliczy
ć
moc i poło
ż
enie bazy pryzmatu na podstawie składowych
pionowych i poziomych,
–
zaprojektowa
ć
okulary lupowe,
–
obliczy
ć
moc lupy w zale
ż
no
ś
ci od potrzeb klienta,
–
obliczy
ć
moc optyczn
ą
soczewek przy zmianie odległo
ś
ci soczewek
od rogówki,
–
zastosowa
ć
filtry optyczne w okularach,
–
oceni
ć
jako
ść
wykonanych okularów,
–
zorganizowa
ć
stanowisko pracy zgodne z zasadami ergonomii,
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej.
2. Materiał nauczania
Meniskowe jednoogniskowe soczewki okularowe o zmniejszonych
aberracjach.
Okulary
jednoogniskowe
dla
osób
starczowzrocznych:
dla krótkowidzów i osób nadwzrocznych z osłabion
ą
konwergencj
ą
.
Okulary dwuogniskowe typu T, C, E-line – ustalanie poło
ż
enia
ś
rodków
optycznych od
ś
rodka nosa i wysoko
ś
ci linii podziału.
Okulary wieloogniskowe i progresywne: ustalanie poło
ż
enia
ś
rodka
optycznego od dołu ramki i
ś
rodka nosa oraz k
ą
ta pantoskopowego
i odległo
ś
ci soczewki od rogówki.
Optymalna
ś
rednica soczewki i jej kształtu.
Okulary pryzmatyczne: obliczanie mocy i poło
ż
enia bazy pryzmatu
na podstawie składowych pionowych i poziomych.
Stosowanie
pryzmatów
gładkich,
mikropryzmatów
i
folii
mikropryzmatycznych.
Okulary lupowe: ustawienie
ś
rodków optycznych soczewek dla
skompensowania nadmiernej konwergencji.
Zasady obliczania mocy optycznych soczewek przy zmianie odległo
ś
ci
soczewek od rogówki.
Specjalne filtry optyczne w okularach.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
118
3.
Ć
wiczenia
••••
Obliczanie krzywizn jednoogniskowych soczewek meniskowych.
••••
Projektowanie okularów dla krótkowzrocznych i nadwzrocznych osób
starczowzrocznych z osłabion
ą
konwergencj
ą
.
••••
Projektowanie okularów dla oczu bezsoczewkowych: wybór materiału,
ś
rednicy i filtrów, obliczanie masy i grubo
ś
ci soczewek.
••••
Projektowanie okularów dwuogniskowych typu C, T i E-line dla
dorosłych i dla dzieci.
••••
Projektowanie okularów wieloogniskowych i progresywnych.
••••
Projektowanie
okularów
pryzmatycznych:
obliczanie
wielko
ś
ci
i poło
ż
enia bazy, wybór rodzaju pryzmatu, obliczanie szeroko
ś
ci bazy.
••••
Obliczanie mocy lupy i wybór sposobu u
ż
ytkowania.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tablice optyczne.
Wykresy kołowe do okre
ś
lania mocy i poło
ż
enia bazy pryzmatu.
Katalogi soczewek i półfabrykatów.
Specjalistyczne programy komputerowe do wykonywania oblicze
ń
charakteryzuj
ą
cych soczewki.
Linijki optyczne, pupilometry.
Zestawy soczewek i oprawek okularowych oraz pomocy dla
słabowidz
ą
cych.
Kalkulatory z funkcjami trygonometrycznymi.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Celem realizacji programu jednostki modułowej jest kształtowanie
umiej
ę
tno
ś
ci
projektowania
ró
ż
nych
typów
okularów
zgodnie
z
zapotrzebowaniem
klienta,
prawidłowe
obliczanie
wielko
ś
ci
charakteryzuj
ą
cych soczewki oraz stosowanie specjalnych filtrów
optycznych.
W osi
ą
gni
ę
ciu zało
ż
onych celów kształcenia du
ż
e znaczenie ma
dobór metod nauczania. Program jednostki modułowej proponuje si
ę
realizowa
ć
z zastosowaniem nast
ę
puj
ą
cych metod nauczania: dyskusji
dydaktycznej, pokazu z obja
ś
nieniem, metody projektów, metody
przewodniego tekstu oraz
ć
wicze
ń
praktycznych.
Metoda projektów daje mo
ż
liwo
ść
doskonalenia i pogł
ę
biania wiedzy
oraz współpracy w zespole, a tak
ż
e planowania, rozwi
ą
zywania
problemów i korzystania z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji.
Wskazane jest, aby nauczyciel przygotował materiały niezb
ę
dne do
wykonania
ć
wicze
ń
, takie jak: teksty przewodnie, instrukcje do
ć
wicze
ń
,
tablice optyczne, katalogi.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
119
Zaleca si
ę
, aby w trakcie
ć
wicze
ń
nauczyciel obserwował prac
ę
uczniów, udzielał wskazówek oraz korygował popełnione bł
ę
dy. Po
zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien przedstawi
ć
uzyskane wyniki
oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Zaj
ę
cia powinny odbywa
ć
si
ę
w pracowniach komputerowej
i oftalmicznej w grupie do 15 uczniów. Zaleca si
ę
prowadzenie
ć
wicze
ń
indywidualnie i w zespołach 2 -3 osobowych.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y prowadzi
ć
systematycznie przez cały czas realizacji programu jednostki modułowej,
na podstawie kryteriów przedstawionych na pocz
ą
tku zaj
ęć
. Kryteria
oceniania powinny uwzgl
ę
dnia
ć
poziom oraz zakres opanowania przez
uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci zawartych w szczegółowych celach
kształcenia programu jednostki modułowej.
Systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post
ę
pów uczniów
umo
ż
liwia korygowanie stosowanych metod nauczania oraz form
organizacyjnych pracy uczniów.
Do sprawdzenia osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów mo
ż
na zastosowa
ć
:
sprawdziany ustne i pisemne, testy osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacj
ę
czynno
ś
ci uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Podczas sprawdzania i oceniania projektów proponuje si
ę
zwróci
ć
uwag
ę
na:
–
trafno
ść
koncepcji projektu,
–
stopie
ń
realizacji zamierzonych celów,
–
korzystanie z nowoczesnych
ź
ródeł informacji,
–
innowacyjno
ść
i kreatywno
ść
,
–
stopie
ń
zaanga
ż
owania si
ę
uczestników w realizacj
ę
projektu,
–
wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
W ko
ń
cowej ocenie osi
ą
gni
ęć
uczniów nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
wyniki
wszystkich metod sprawdzania zastosowanych przez nauczyciela,
poziom wykonania
ć
wicze
ń
oraz wykonanie i prezentacj
ę
projektu.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
120
Jednostka modułowa 322[16].S1.02
Montowanie, naprawa i ocena jako
ś
ci ró
ż
nych typów
okularów
1.
Szczegółowe cele kształcenia
W wyniku procesu kształcenia ucze
ń
(słuchacz) powinien umie
ć
:
–
dobra
ć
materiały do wykonywania okularów,
–
wykona
ć
okulary jednoogniskowe dla osób starczowzrocznych,
–
wykona
ć
okulary jednoogniskowe dla oczu bezsoczewkowych,
–
wykona
ć
okulary dwuogniskowe, wieloogniskowe i progresywne,
–
wykona
ć
okulary pryzmatyczne,
–
wykona
ć
okulary lupowe,
–
zmontowa
ć
okulary lornetkowe,
–
zmieni
ć
moce optyczne soczewki po zmianie odległo
ś
ci soczewek
od rogówki,
–
zbada
ć
zakres konwergencji i akomodacji pacjenta w wykonanych
okularach,
–
zbada
ć
widzenie stereoskopowe pacjentowi w wykonanych okularach,
–
zbada
ć
anizeikoni
ę
i zastosowa
ć
metody jej zmniejszenia,
–
zastosowa
ć
filtry optyczne w okularach,
–
dobra
ć
pomoce optyczne dla osób słabowidz
ą
cych,
–
wskaza
ć
skutki u
ż
ywania niewła
ś
ciwych okularów,
–
podj
ąć
współprac
ę
z lekarzem okulist
ą
i ortoptystk
ą
,
–
skorzysta
ć
z ró
ż
nych
ź
ródeł informacji oraz z doradztwa
specjalistycznego.
–
zorganizowa
ć
stanowisko
pracy
zgodnie
z
przepisami
bezpiecze
ń
stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo
ż
arowej
i ochrony
ś
rodowiska.
2.
Materiał nauczania
Dobór materiałów do wykonywania ró
ż
nego typu okularów.
Okulary jednoogniskowe dla osób starczowzrocznych z osłabion
ą
konwergencj
ą
u osób nadwzrocznych i krótkowzrocznych.
Okulary dla oczu bezsoczewkowych.
Okulary dwu i wieloogniskowe oraz progresywne.
Okulary gładkie sfero-cylindryczno-pryzmatyczne i naklejanie folii
milkropryzmatycznych.
Okulary lupowe jedno i dwuoczne.
Montowanie lornetek do okularów.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
121
Zmiana mocy soczewki okularowej w układzie oko-okulary, przy zmianie
odległo
ś
ci soczewek od rogówki.
Dobór materiałów do wykonywania ró
ż
nego typu okularów.
Badania zakresu akomodacji i konwergencji pacjenta w okularach.
Badanie widzenia stereoskopowego do dali i bli
ż
y pacjenta w okularach.
Badanie składowej poziomej i pionowej anizeikonii pacjenta w okularach
– sposoby zmniejszania ró
ż
nicy wielko
ś
ci obrazów.
Zasady higieny pracy wzrokowej. Skutki noszenia niewła
ś
ciwych
okularów.
Współpraca z o
ś
rodkami dla osób słabowidz
ą
cych.
Projekty wyposa
ż
enia stanowiska pracy.
3.
Ć
wiczenia
••••
Wykonywanie
okularów
jednoogniskowych
dla
osób
starczowzrocznych w oprawkach ró
ż
nego rodzaju,
••••
Wykonywanie
okularów
jednoogniskowych
dla
oczu
bezsoczewkowych w oprawkach ró
ż
nego rodzaju.
••••
Wykonywanie okularów dwuogniskowych typu C, T i E-line
dla dorosłych i dla dzieci w oprawkach ró
ż
nego rodzaju.
••••
Wykonywanie okularów wieloogniskowych.
••••
Wykonywanie okularów progresywnych w oprawkach ró
ż
nego
rodzaju.
••••
Wykonywanie okularów pryzmatycznych na podstawie składowych
pionowych i poziomych z pryzmatów gładkich (sfero-cylindrycznych)
oraz z mikropryzmatów.
••••
Naklejanie folii mikropryzmatycznych.
••••
Wykonywanie okularów lupowych jedno i dwuocznych.
••••
Monta
ż
lornetek do okularów.
••••
Obliczanie mocy okularów przy zmianie odległo
ś
ci soczewki
od rogówki.
••••
Badanie zakresu konwergencji i akomodacji pacjenta w okularach.
••••
Badanie anizeikonii u pacjenta w okularach.
••••
Badanie widzenia stereoskopowego pacjenta w okularach.
••••
Projektowanie wyposa
ż
enia stanowiska pracy.
4.
Ś
rodki dydaktyczne
Tablice optyczne.
Testy
do
badania:
widzenia
stereoskopowego,
konwergencji
i akomodacji, anizeikonii.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
122
Szlifierki
r
ę
czne,
półautomatyczne,
automatyczne
szablonowe
i bezszablonowe, szabloniarki, centroskopy, polaroskopy, wiertarki,
rowkarki, nagrzewnice, polerki.
Uchwyty monta
ż
owe, przylepce, aparaty do lutowania twardego,
lutownica elektryczna, spoiwa, topniki.
Pisaki niezmywalne, drobne narz
ę
dzia r
ę
czne, wiertła, gwintowniki,
frezy, c
ę
gi do zdejmowania uchwytów, c
ę
gi do profilowania opraw.
Cz
ęś
ci zamienne do napraw okularów: zauszniki, nasuwki, nano
ś
niki,
nity, wkr
ę
ty, podkładki, nakr
ę
tki.
Barwniki i chemiczne
ś
rodki do utwardzania soczewek z tworzyw.
Opakowania na gotowe wyroby.
Ś
rodki do czyszczenia: płuczka ultrad
ź
wi
ę
kowa,
ś
ciereczki, bibuła
do osuszania, spirytus, aceton.
Soczewki: sfero-cylindryczne jednoogniskowe, dwuogniskowe typu C, T,
I E-line, wieloogniskowe, progresywne.
Soczewki o wi
ę
kszych mocach dla oczu bezsoczewkowych i do
okularów lupowych.
Oprawki okularowe.
Lornetki. Lupy.
Przepisy
bezpiecze
ń
stwa
i
higieny
pracy
oraz
ochrony
przeciwpo
ż
arowej.
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki
Program jednostki modułowej obejmuje zagadnienia dotycz
ą
ce
wykonywania monta
ż
u, naprawy i oceny jako
ś
ci ró
ż
nych typów
okularów.
Zaleca si
ę
, aby podczas realizacji programu nauczania stosowa
ć
praktyczne metody nauczania, takie jak: pokaz z obja
ś
nieniem, metoda
przewodniego tekstu oraz
ć
wiczenia praktyczne.
Ć
wiczenia mo
ż
na realizowa
ć
metod
ą
przewodniego tekstu. Ucze
ń
samodzielnie planuje wykonanie zadania korzystaj
ą
c z materiałów
ź
ródłowych oraz wykonuje zadania za pomoc
ą
przygotowanych przez
nauczyciela tekstów przewodnich.
Podczas wykonywania
ć
wicze
ń
wskazane jest, aby nauczyciel
obserwował prac
ę
uczniów oraz udzielał im konsultacji. Po zako
ń
czeniu
ć
wiczenia ucze
ń
powinien przedstawi
ć
uzyskane wyniki oraz dokona
ć
ich interpretacji.
Ć
wiczenia zamieszczone w programie jednostki modułowej stanowi
ą
propozycj
ę
, któr
ą
mo
ż
na wykorzysta
ć
w czasie zaj
ęć
. Nauczyciel mo
ż
e
zaplanowa
ć
inne
ć
wiczenia o zró
ż
nicowanym stopniu trudno
ś
ci,
dostosowuj
ą
c ich zakres i poziom do potrzeb edukacyjnych uczniów oraz
wyposa
ż
enia pracowni.
„Projekt współfinansowany ze
ś
rodków Europejskiego Funduszu Społecznego”
123
Program jednostki modułowej nale
ż
y realizowa
ć
w pracowniach
oftalmicznej i technologicznej. Zaj
ę
cia nale
ż
y prowadzi
ć
w grupach do 15
osób, uczniowie powinni pracowa
ć
indywidualnie.
6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych ucznia
Sprawdzanie i ocenianie osi
ą
gni
ęć
edukacyjnych uczniów powinno
odbywa
ć
si
ę
przez cały czas realizacji programu nauczania na podstawie
okre
ś
lonych kryteriów. W kryteriach oceniania nale
ż
y uwzgl
ę
dni
ć
poziom
oraz zakres opanowania przez uczniów wiadomo
ś
ci i umiej
ę
tno
ś
ci
wynikaj
ą
cych ze szczegółowych celów kształcenia.
Osi
ą
gni
ę
cia uczniów mo
ż
na ocenia
ć
na podstawie sprawdzianów
ustnych i pisemnych, testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych oraz obserwacji
uczniów podczas wykonywania
ć
wicze
ń
.
Wiadomo
ś
ci
teoretyczne
niezb
ę
dne
do
realizacji
czynno
ś
ci
praktycznych mog
ą
by
ć
sprawdzane za pomoc
ą
testów osi
ą
gni
ęć
szkolnych. Zadania w te
ś
cie mog
ą
by
ć
otwarte (krótkiej odpowiedzi,
z luk
ą
) lub zamkni
ę
te (wyboru wielokrotnego, na dobieranie, prawda-
fałsz).
Kontrol
ę
poprawno
ś
ci wykonania
ć
wiczenia nale
ż
y przeprowadzi
ć
w trakcie i po jego wykonaniu. Ucze
ń
powinien samodzielnie sprawdzi
ć
wyniki swojej pracy według przygotowanego przez nauczyciela arkusza
oceny. Nast
ę
pnie według tego samego arkusza, kontroli powinien
dokona
ć
nauczyciel oceniaj
ą
c poprawno
ść
, jako
ść
i staranno
ść
wykonania zadania.
Ocena po zako
ń
czeniu realizacji programu nauczania powinna
uwzgl
ę
dnia
ć
wyniki wszystkich stosowanych przez nauczyciela
sposobów sprawdzania osi
ą
gni
ęć
ucznia.