Wykrywanie nieciągłości metodą penetracyjną i
magnetyczno-proszkową
BADANIA NIENISZCZACE
Metody penetracyjne
Służą do wykrywania nieciągłości powierzchniowych w wyrobach
metalowych i niemetalowych, a więc w wyrobach ze stali i jej stopów, metali
kolorowych, ceramiki, szkła, tworzyw sztucznych.
Rodzaje wykrywanych nieciągłości powierzchniowych, to :
a) pęknięcia szlifierskie itp.
b) porowatość,
c) rysy,
d) rozwarstwienia,
e) zakucia,
f) zawalcowania,
g) pęknięcia zmęczeniowe,
h) korozja punktowa, powierzchniowa i międzykrystaliczna.
Zasada metody
Metody penetracyjne polegają na wykorzystaniu zjawiska wnikania cieczy w
otwarte szczeliny powierzchniowe. Metody te nazywają się też metodą
wnikania, nasiąkania, metody kapilarne i powierzchniowe.
Proces badania metodą penetracyjną zawiera następujące czynności:
a) oczyszczenie powierzchni,
b) osuszenie powierzchni,
c) naniesienie cieczy penetracyjnej(penetranta),
d) pozostawienie penetranta przez określony czas na powierzchni przedmiotu,
e) usunięcie nadmiaru cieczy penetrującej(zdmuchnięcie),
f) osuszenie powierzchni po zmyciu penetranta,
g) naniesienie wywoływacza,
h) obserwację wskazań i interpretację wyników,
i) oczyszczenie końcowe(po przeprowadzeniu kontroli).
I sposób
Ciecz penetracyjna o kolorze czerwonym i biały wywoływacz tzw. metoda
barwna
II sposób
Ciecz penetracyjna zawiera dodatki fluoryzacyjne. Po wywołaniu cieczy ze
szczelin obserwację przedmiotu przeprowadza się w świetle ultrafioletowym
Tzw. metoda fluorescencyjna
MAGNETYCZNA METODA PROSZKOWA
W magnetycznej metodzie proszkowej pole magnetyczne wokół
powierzchniowych i podpowierzchniowych wad materiałowych ujawnia się za
pomocą proszku magnetycznego, który stanowią drobne ziarenka żelaza,
najczęściej magnetytu Fe3O4.Stają się one dzięki oddziaływaniu pola
magnetycznego malutkimi magnesami. Są one przyciągane w okolicy szczeliny,
wad pokrywają ją i tworzą w ten sposób wskazania świadczące o występowaniu.
METODA SUCHA I MOKRA
W zależności od sposobu nanoszenia proszku na badany przedmiot rozróżnia
się tzw. metodę suchą i mokrą. W metodzie mokrej przedmiot polewa się
zawiesiną proszku w nafcie, oleju lub innych cieczach. Stosuje się również
proszek fluoryzujący.
W metodzie suchej proszek nakłada się za pomocą rozpylacza wytwarzając w
ten sposób chmurę pyłową.
SPOSOBY MAGNESOWANIA
Magnesowania przedmiotu dokonać można za pomocą magnesów stałych,
elektromagnesów lub przez przepuszczenie prądu przez badany przedmiot.
Ze względu na kierunek wytworzonego pola magnetycznego rozróżniamy
magnesowanie kołowe i magnesowanie podłużne.
WADY MATERIAA
OWE
Za pomocą magnetycznej metody proszkowej mogą być wykrywane
powierzchniowe i podpowierzchniowe wady materiałowe we wszystkich
materiałach ferromagnetycznych i stalach nisko i średnio stopowych i stalach
węglowych.
Wady materiałowe, które można wykryć metodą proszkową dzieli się na wady
powierzchniowe, rysy i wady podpowierzchniowe. Do wad powierzchniowych
Zalicza się pęknięcia zmęczeniowe, pęknięcia powstałe w wyniku obróbki
cieplnej i mechanicznej. Do wad podpowierzchniowych zaliczamy wszelkiego
rodzaju wtrącenia, pory i pęcherze.
TECHNIKA BADANIA MAGNETYZCN
METOD
PROSZKOW

Czynności kontrolne:
a) przygotowanie powierzchni,
b) początkowe odmagnesowanie,
c) odtłuszczenie i oczyszczenie przedmiotu,
d) magnesowanie,
e) naniesienie proszku w postaci suchej lub w zawiesinie,
f) ocena i dokumentacja wad,
g) oznaczenie miejsc wadliwych,
h) ocena i dokumentacja wad,
i) odmagnesowanie,
j) czyszczenie przedmiotu,
k) przygotowanie do składania(magazynowania).
CZ
ŚĆ LABORATORYJNA
Do wykrycia pęknięcia został użyty czerwony penetrant. Pęknięcie było dobrze
widoczne gołym okiem. Naszym celem było znalezienie długości pęknięcia. W
takim przypadku oczywistym jest użycie metody penetracyjnej.
Na rysunku widoczna jest nieciągłość wzdłużna. Została ona wykryta metodą
magnetyczną proszkową. W materiale nie wykryto nieciągłości poprzecznych.
Dany element nie nadaje się do dalszej eksploatacji.
Pęknięcia płytki wykryliśmy tutaj przy pomocy magnesu stałego.