Kusnierz_743[02].Z3.03

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Pakowanie wyrobów futrzarskich

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Magazynowanie i transport surowców, materiałów pomocniczych

i wyrobów futrzarskich

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik, będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy w zakresie pakowania,

magazynowania i transportu wyrobów futrzarskich.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie powinieneś mieć już ukształtowane,

abyś bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz podczas pracy z poradnikiem,

−

materiał nauczania – wiadomości teoretyczne niezbędne do osiągnięcia założonych celów

kształcenia i opanowania umiejętności zawartych w jednostce modułowej,

−

zestaw pytań, abyś mógł sprawdzić, czy już opanowałeś określone treści,

−

ćwiczenia, które pomogą Ci zweryfikować wiadomości teoretyczne oraz ukształtować
umiejętności praktyczne,

−

sprawdzian postępów,

−

sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań. Zaliczenie testu potwierdzi opanowanie

materiału całej jednostki modułowej,

−

literaturę uzupełniającą.

Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem tematu lub ćwiczenia, poproś nauczyciela lub

instruktora o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie czy dobrze wykonujesz daną czynność.
Jednostka modułowa: „Pakowanie, magazynowanie i transport wyrobów futrzarskich”, której
treści teraz poznasz jest częścią modułu „Organizacja produkcji kuśnierskiej” zawierającego
podstawy zawodu kuśnierz, którego schemat zamieszczony jest na stronie 4.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

rozpoznawać rodzaje wyrobów futrzarskich,

−

oceniać wyroby futrzarskie,

−

rozpoznawać surowce i materiały pomocnicze stosowane w produkcji wyrobów
futrzarskich,

−

oceniać surowce i materiały pomocnicze stosowane w produkcji wyrobów futrzarskich,

−

stosować podstawowe metody badań organoleptycznych,

−

dobierać i stosować odzież ochrony osobistej,

−

organizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

przestrzegać przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz
ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

określić zasady cechowania gotowych wyrobów futrzarskich,

−

wyjaśnić zasady pakowania i transportu gotowych wyrobów,

−

dobrać sposoby pakowania do rodzaju wyrobów,

−

zapakować wyroby zgodnie z obowiązującymi zasadami i wymaganiami odbiorcy,

−

określić wymagania techniczne dla pomieszczeń i urządzeń do magazynowania
i przechowywania wyrobów futrzarskich,

−

określić wyposażenie magazynu wyrobów futrzarskich,

−

określić zasady magazynowania wyrobów futrzarskich,

−

zastosować zasady magazynowania skór futerkowych, materiałów wykończeniowych
i wyrobów gotowych,

−

scharakteryzować szkodniki skór futerkowych i określić sposoby ich zwalczania,

−

wymienić rodzaje transportu wewnętrznego,

−

określić zasady transportu wyrobów futrzarskich,

−

scharakteryzować urządzenia do transportu wyrobów futrzarskich,

−

określić ogólne zasady eksploatacji i obsługi typowych urządzeń transportowych,

−

określić zasady konserwacji i użytkowania wyrobów futrzarskich,

−

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Pakowanie wyrobów futrzarskich

4.1.1. Materiał nauczania

Skóry futerkowe wyprawione i wyroby futrzarskie powinny być przez producenta

cechowane przed oddaniem ich do obrotu lub nawet do dalszego przetwórstwa.

Cecha - to znak lub napis pozwalający na identyfikację wyrobu, umieszczony na wyrobie

lub połączony z wyrobem w sposób trwały, albo przyczepiony do wyrobu. Rozróżnia się dwa
rodzaje cechowania:

−

znakowanie skór futerkowych i wyrobów futrzarskich cechami określającymi wyrób

i pozwalającymi na jego identyfikację, przeznaczenie do obrotu handlowego, zwane
„cechowaniem" wyrobu,

−

znakowanie skór futerkowych całych lub ich części z rozkroju, określonymi cechami

przez wytwórcę, służących jako półfabrykaty dla potrzeb własnych zakładu
produkcyjnego przetwarzającego skóry na wyroby futrzarskie dla potrzeb rynku, zwane
„oznakowaniem".
Ocechowanie powinno zawierać następujące dane:

−

znak fabryczny lub nazwę zakładu produkcyjnego,

−

nazwę wyrobu,

−

symbol wyrobu wg SWW i SWA z pominięciem trzech pierwszych miejsc symbolu

SWW, które oznaczają, że dany wyrób jest futrzarski,

−

wielkość (dla skór i określonych wyrobów futrzarskich – duża, średnia i mała, albo

powierzchnia w dm

, a dla futer - numer wielkościowy) wg ustaleń norm przedmiotowych

na określone wyroby,

−

rok i miesiąc produkcji,

−

gatunek i cenę detaliczną,

−

znak KJ i PN określających wyrób.

W przypadku cechowania wyrobów paczkowanych lub opakowanych dodatkowo

powinno się podać:

−

liczbę wyrobów w paczce (opakowaniu),

−

numer i podpis pakowacza.

Cechy powinny być umiejscowione w sposób estetyczny i czytelny. Cechowanie trwałe

może być wykonane za pomocą stemplowania, drukowania lub kalkomanii, albo przez
wszycie zawieszki towarowej do wyrobu lub przeszycie zawieszki oraz znaku fabrycznego
ozdobnego na obrzeżach wyrobu.

Cechowanie może być wykonane na zawieszkach towarowych lub etykietach

przyczepionych lub wszytych do wyrobu za pomocą mocnych nici lnianych, których końce
powinny być zaplombowane lub naklejonych na opakowaniu wyrobu w sposób trwały.

Stemple stosowane do cechowania powinny mieć wymiary nie większe niż 7x10 cm.

Tusze  i  farby  powinny  być  w  kolorze  kontrastującym  z  barwą  dermy  skóry,  powinny  być
szybkoschnące,  nie  brudzące,  trudno  zmywalne  i  trudno  ścieralne  oraz  nie  powinny  działać
szkodliwie  na  trwałość  skóry  i  barwę  okrywy  włosowej  i  nie  przenikać  przez  całą  grubość
tkanki skórnej. Wysokość cyfr i liter powinna wynosić na stemplach 5–20 mm.

Zawieszki towarowe płócienne powinny być wykonane z czystego białego płótna i mieć

wymiary 8x12 cm. Cechy mogą być wykonane przez drukowanie lub za pomocą
stemplowania. Wysokość liter i cyfr powinna wynosić 3–6 cm. Napisy (nadruki) powinny być

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

czytelne,  nie  brudzące,  trudno  zmywalne  i  w  kolorze  wyraźnie  odbijającym  na  tle  białego
płótna zawieszki.  Farby  i  tusze  stosowane do  cechowania  powinny  być  szybkoschnące  i  nie
mogą  wywierać  niszczącego  wpływu  na  trwałość  zawieszki.  Zawieszka  powinna  być
wszywana  w  wyrób  bezpośrednio  wzdłuż krawędzi  bocznej  do  jego  dolnej  i  lewej przedniej
części od spodu (po stronie wewnętrznej).

Wyroby futrzarskie o dużej wartości rynkowej (futra, kurtki, kożuszki) mogą być

ocechowane ozdobnym znakiem fabrycznym lub nazwą producenta, wykonanym przez
haftowanie na odpowiedniej tkaninie lub taśmie pasmanteryjnej, o wymiarach nie
przekraczających 30x70 mm (rys.1).

Rys. 1. Przykłady etykiet – wszywek [38]

Poza tym wyroby produkcji seryjnej cechuje się przy użyciu firmowej zawieszki

towarowej z kartonu. Firmowa zawieszka kartonowa drukowana, zgięta wzdłuż grzbietu
(dwukartkowa) powinna mieć wymiary nie przekraczające po złożeniu 8x12 cm (rys.2).

Rys. 2. Przykłady zawieszek [29 i 54]

Strona zewnętrzna powinna mieć nadruk pełnego cechowania wyrobu wg wymagań

podanych  uprzednio.  Wewnętrzna  część  zawieszki  powinna  mieć  krótki  opis  użytkowania,
czyszczenia  i  przechowywania  wyrobu.  Wywieszka  taka  powinna  być  przyczepiona  do
wyrobu  za  pomocą  mocnych  nici  lnianych,  przewleczonych  przez  oczko  metalowe  i  górną
dziurkę  zapięcia  wyrobu.  Końce  nici  powinny  być  zaplombowane  w  sposób  trwały  przy
użyciu  plomby  aluminiowej  i  plombownicy,  nadającej  plombie  znak  fabryczny  lub  nazwą
producenta  i numer  kolejny  plombownicy.  W  przypadku  braku  dziurek,  zawieszkę  należy
dwukrotnie przyszyć maszynowo do płótna wszytego między wieszak a podszewkę w dolnej
lewej  przedniej  połowie  wyrobu,  a  następnie  po  przeprowadzeniu  nici  lnianej  przez
podszewkę i zawieszkę z płótnem zaplombować końce nici.

Wyroby futrzarskie pakowane i przechowywane są jako pojedyncze sztuki oraz jako

paczki.

Rozróżnia się opakowania (rys.3):

−

jednostkowe - w papier, pudełka tekturowe, płótno, worki, torebki i torby z tworzyw

sztucznych,

−

zbiorcze - w papier, pudła, worki,

−

transportowe - w skrzynie, pojemniki szafowe itp.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

a b c

d e f

Rys 3. Materiały opakowaniowe a) papier pakowy [11], b) kartony [12], c) pojemnik szafowy tekturowy[41],

d) worek jutowy [40], e) folia polietylenowa [47], f) rękaw foliowy [16], g) płótno [42].

Masa jednostki w opakowaniu transportowym nie może przekraczać 30 kg, z wyjątkiem

towaru w pojemnikach.

Nowoczesna pakowalnia w dużym zakładzie kuśnierskim powinna być wyposażona

w odpowiednie urządzenia do sprawnego i prawidłowego pakowania. Należą do nich między
innymi zgrzewarki do foli takie jak:

−

zgrzewarka impulsowa do produkcji opakowań z rękawa z PE typu skosy z napędem

pneumatycznym (rys. 4),

−

stacjonarna zgrzewarka impulsowa nożna posiadająca możliwość pakowania z rękawa

(rys.5).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Stół posiada regulowaną wysokość blatu 760–1050 mm. Blat jest szerszy od stołu

o 300 mm i może być wysunięty z lewej bądź prawej strony. Stół wyposażony jest w pionowe
profile, laminowaną półkę z regulacją wysokości pomiędzy 1100 + 1650 mm. Górna półka
posiada 6 stalowych przegródek podtrzymujących kartony.

a b c

Rys. 12. Dodatkowe wyposażenie stołu do pakowania Treston [49]

a) przyrząd do cięcia, b) stojak na kartony, c) stojaki na rolki

Zalecane sposoby pakowania wyrobów futrzarskich przedstawia tabela 1.

Tabela 1. Zalecane sposoby pakowania wyrobów futrzarskich [BN-76/7752-02]

Pakowanie

w paczki

Rodzaj wyrobu

pojedynczo

po 5 sztuk 10 sztuk(par) 20 sztuk

Futra, kurtki, kożuchy, kożuszki, wiatrówki,
wdzianka, kombinezony, pelerynki, płaszcze

Spodnie, kamizelki, śpiwory

Błamy, podpinki

Nakrycia głowy

Kołnierze ze skór zwierząt szlachetnych

Kołnierze ze skór pozostałych

Szale, etole

Rękawice

Inne wyroby

wg uzgodnień stron

X - zalecany sposób pakowania. W jedną paczkę lub opakowanie zbiorcze należy łączyć wyroby
jednego wzoru, wielkości i gatunku.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Na czym polega cechowanie wyrobów?
2.  Jak wykonuje się cechowanie wyrobów?
3.  Jakie rodzaje opakowań stosuje się do pakowania wyrobów futrzarskich?
4.  Jakie urządzenia stosowane są do pakowania wyrobów futrzarskich?
5.  Jakie są sposoby pakowania wyrobów futrzarskich?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonać cechowania określonego wyrobu futrzarskiego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z określonym fragmentem materiału nauczania,
2)  przygotować stanowisko pracy,
3)  rozpoznać rodzaj wyrobu do cechowania,
4)  ustalić dane do przeprowadzenia cechowania
5)  wykonać cechowanie,
6)  zapisać w zeszycie wykonane cechowanie,
7)  wyjaśnić znaczenie naniesionych cech.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  stół,
–  dane dotyczące wyrobu,
–  przybory do wykonania cechowania,
–  zawieszki towarowe,
–  przybory do pisania,
–  zeszyt,
–  literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Określ rodzaj wyrobu futrzarskiego na podstawie cechowania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z określonym fragmentem materiału nauczania,
2)  zapoznać się z przedstawionymi zawieszkami towarowymi,
3)  odczytać dane zamieszczone na zawieszce towarowej,
4)  rozpoznać rodzaj wyrobu futrzarskiego na podstawie symbolu SWW i SWA,
5)  zapisać wyniki rozpoznania w zeszycie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

– przykładowe zawieszki towarowe,
– Systematyczny Wykaz Wyrobów t.3 GUS, Warszawa: Wydawnictwo Katalogów

i Cenników 1975,

– Systematyczny wykaz Asortymentowy, Wyroby Futrzarskie, Zjednoczenie Przemysłu

Skórzanego, Warszawa: Wydawnictwo Katalogów i Cenników 1969,

–  przybory do pisania,
–  zeszyt,
–  literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 3

Dobierz sposób i wykonaj pakowanie określonego wyrobu futrzarskiego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z określonym fragmentem materiału nauczania,
2)  przygotować stanowisko pracy,
3)  przygotować wyrób do pakowania,
4)  dobrać rodzaj opakowania do pakowanego wyrobu,
5)  przygotować opakowanie,
6)  dokonać pakowania,
7)  opisać sposób pakowania w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

gotowe wyroby kuśnierskie,

−

różne materiały do pakowania,

−

przybory do pisania,

−

zeszyt,

−

literatura z rozdziału 6.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

dokonać cechowania wyrobu kuśnierskiego?

dobrać rodzaj opakowania jednostkowego?

dobrać rodzaj opakowania zbiorczego?

dokonać pakowania wyrobu kuśnierskiego?

określić rodzaj wyroby na podstawie cechowania?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2. Magazynowanie

transport

surowców,

materiałów

pomocniczych i wyrobów futrzarskich

4.2.1. Materiał nauczania

Skóry futerkowe i wyroby futrzarskie powinny być magazynowane w miarę możliwości

w  magazynach  zamkniętych,  typowych,  odpowiadających  wymaganiom  normatywu
technicznego  projektowania  lub  w  pomieszczeniach  magazynowych  zapewniających
odpowiednie warunki przechowywania towaru do zachowania jego pełnej wartości użytkowej
i  zabezpieczenia  przed  szkodliwym  działaniem  czynników  zewnętrznych  oraz  odpowiednie
warunki pracy zgodnie z wymaganiami przepisów bhp i zabezpieczenia przeciwpożarowego.

Przed magazynowaniem skóry i wyroby futrzarskie powinny być sprawdzone w trybie

odbioru  technicznego  od  dostawcy.  Sztuki  zawilgocone  i  z  wadami  lub  śladami  uszkodzeń
powstałymi  na  skutek  niewłaściwego  przewozu  lub  czynności  transportowych  oraz
niewłaściwego przechowywania i braku zabiegów konserwacyjnych powinny być wyłączone,
doprowadzone  w  miarę  możliwości  do  stanu  pierwotnego  i  przechowywane  oddzielnie.
Miejsca  i  pole  składowania  powinny  być  tak  usytuowane  wewnątrz  magazynów
i pomieszczeń  magazynowych, aby  pasy komunikacyjne  i przejścia zapewniały  łatwy dostęp
do  przechowywanego  towaru  w  polach  i  miejscach  składowania.  Oświetlenie  może  być
naturalne i sztuczne. Oświetlenie sztuczne powinno być rozproszone, o natężeniu co najmniej
10  lx.  Otwory  okienne  dostarczające  światła  naturalnego  powinny  być  pomalowane  na
niebiesko.

Temperatura wnętrza powinna być utrzymana w granicach 5–20°C. Przy podwyższeniu

się temperatury powyżej 20°C wnętrza powinny być intensywnie przewietrzane w okresie
najchłodniejszej pory dnia. Przy spadku temperatury poniżej 5°C należy stosować ogrzewanie
pomieszczeń.

Temperaturę mierzy się za pomocą termometrów (rys. 13 i 14) ze skalą Celsjusza. Rurki

termometrów wypełnione są rtęcią lub zabarwionym alkoholem. Pomiar opiera się na
zasadzie prostej proporcjonalności pomiędzy wydłużeniem słupka cieczy termometrycznej
a badaną temperaturą.

Rys. 13. Termometry laboratoryjne [31]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Pomiar wilgotności powietrza przeprowadza się przy użyciu higrometru włosowego

(rys. 17a) lub psychrometru (rys. 17b).

Elementem mierzącym (reagującym na zmiany wilgotności względnej) w higrometrze

włosowym jest odtłuszczony włos ludzki (dokładniej pęczek włosów). Włos, gdy wilgotność
względna rośnie, absorbuje parę wodną z powietrza i zmienia  swoją grubość  i długość; przy
wzroście  wilgotności  względnej  włos  się  wydłuża,  przy  zmniejszaniu  się  wilgotności
względnej kurczy. Jeśli pęczek włosów zamocować z jednej strony do nieruchomego zacisku,
drugą, swobodną  stronę  pęczka  włosów  zamocować  do  bloczka  umocowanego  na osi,  który
w napięciu  utrzymywany  jest  przez  delikatną  sprężynkę,  to  w  takt  zmian  długości  włosów
bloczek  będzie  się skręcał raz  w  jedną, raz w drugą stronę, stosownie do zmian wilgotności.
Po  przymocowaniu  do  bloczka  delikatnej, dość  długiej  wskazówki,  będzie  ona wykonywała
ruchy,  zgodnie z kątem skręcenia  bloczka. Jeśli pod wskazówką znajdować się  będzie skala,
cechowana  w  %  wilgotności  względnej,  otrzyma  się  przyrząd  pozwalający  na  łatwy  pomiar
wilgotności względnej.

W praktyce spotyka się cały szereg higrometrów włosowych, różniących się

rozwiązaniami konstrukcyjnymi, obudowami, kształtami, dodatkowymi funkcjami. Bardzo
często higrometry włosowe wyposażone są dodatkowo w termometr (najczęściej termometr
spirytusowy o dokładności odczytu 1 lub 0,5°C).

a b

Rys. 17. Przyrządy do pomiaru wilgotności powietrza

a) higrometr włosowy z wbudowanym termometrem [18] b) psychrometr [17]

Psychrometr składa się z dwóch termometrów umocowanych obok siebie. Zbiornik

z rtęcią jednego z termometrów (tzw. mokrego) owinięty jest wielokrotnie gazą, której koniec
zanurzony jest w naczynku z wodą. Drugi termometr jest suchy. Woda z mokrej gazy paruje
i odbiera  ciepło od  rtęci, przez co wskazania termometru mokrego są niższe  niż termometru
suchego.  Im  wilgotność  względna  otaczającego  powietrza  jest  mniejsza,  tym  wskazania
mokrego  termometru  są  niższe.  Odczytując  różnicę  wskazań  obydwu  termometrów
i korzystając  z  tablicy  psychrometrycznej  (tab.2),  wyznaczamy  wilgotność  względną
otaczającego powietrza.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Tabela 2. Tabela do pomiaru wilgotności względnej [5, s. 49]

Wskazania suchego termometru w °C

Różnica wskazań obu

termometrów

100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100 100

suche powietrze

Np.: gdy różnica wskazań wynosi 4°C, a temperatura termometru suchego jest na

poziomie 18°C, wilgotność względna wynosi 64% (miejsce przecięcia linii poziomej –4°C
i pionowej –18°C).

Obecnie do pomiaru wilgotności powietrza mogą być stosowane psychrometry

elektroniczne (rys.18).

a b c

Rys. 18. Psychrometr a) ręczny [20], b) stacjonarny [19], c) termohigrometr [36]

Magazynowany towar powinien być okresowo przeglądany raz w miesiącu, a po

przejrzeniu  powinien  być  przetrzepany  i  w  razie  konieczności  przesypany  środkiem
konserwującym  przed  powtórnym  ułożeniem  lub  zawieszeniem.  Jako  środków  do
konserwacji  skór  i  wyrobów  futrzarskich  używa  się  molotoksu  lub  naftalenu  w  stanie
sproszkowanym lub w blaszkach.

Sztuki towaru zaatakowane przez szkodniki powinny, być wydzielone do odrębnego

magazynowania.

Towar składowany w paczkach, układanych jedne na drugie, powinien być przejrzany

i przełożony  w  taki  sposób,  aby  złożony  ponownie  w  paczki,  poprzednio  składowane
w dolnych  warstwach,  znalazł  się  w  górnych  warstwach.  W  przypadku  pojawienia  się
w pomieszczeniach  szkodników,  pomieszczenia  kolejno  powinny  być  wydezynsekowane
środkami  dezynsekcyjnymi  niszczącymi  szkodniki  określonego  rodzaju,  w  postaci  płynnej,
stałej  lub  gazowej.  Po  przeprowadzonej  dezynsekcji,  podłogi  powinny  być  zmyte  wodą,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

a wszystkie sztuki towaru powinny być doraźnie przetrzepane i przesypane środkami
owadobójczymi.

Do wszelkich czynności manipulacyjnych magazyny powinny być wyposażone

w odpowiednie wózki ręczne, otwarte, łatwozwrotne lub wózki widłowe wysokiego
podnoszenia, przystosowane do jednoosobowej obsługi oraz do układu i wielkości
powierzchni składowania, przejść do pasów komunikacyjnych.

Wózki do transportu: ręczne, windowe lub dźwigniowe (rys. 19) służą do transportu

surowców, materiałów. Stosowanie tych wózków ma na celu wyeliminowanie ciężkiej
i niebezpiecznej pracy związanej z transportem ręcznym.

a b c

Rys. 19. Wózki transportowe a) platformowy, b) platformowy podnoszący, c) paletowy nożycowy [53]

Stosowane są również specjalne wózki do transportu odzieży (rys. 20) posiadające

ruchome półki, tworzące po obróceniu ścianki kosza, oraz pałąk na wieszaki do ubrań.

Rys. 20. Wózek do transportu odzieży [45]

W dużych zakładach do transportu gotowych wyrobów może być stosowany również

transporter wieszakowy (rys. 21). Można tworzyć transportery o różnym kształcie
np. w kształcie litery U czy L. Można również za jego pomocą transportować odzież na piętro
lub magazynować ją ponad stanowiskami pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 21. Transporter wieszakowy [37

Poza tym w magazynie do kontroli i obrotu towarem powinny znajdować się stoły

mocnej  konstrukcji,  o  gładkiej  powierzchni  bez  ostrych  krawędzi  i  części  wystających,
o wymiarach  ok.  150  x  80  cm  i  wysokości  ok.  90  cm. Stoły  takie  powinny  być  usytuowane
w miejscach  pozwalających  na  manipulację  skórami  i  wyrobami  futrzarskimi  i  posiadać
dostateczne oświetlenie światłem naturalnym.

Podczas odbioru jakościowego i w celu prawidłowego przebiegu procesu składowania,

magazyn  powinien  być  wyposażony  w  odpowiednie  przyrządy  pomiarowe,  takie  jak:
przymiary  liniowe  do  mierzenia  długości,  zwykłe  i  krawieckie  dowolnego  typu  (rys.  22),
planimetr  do  mierzenia  powierzchni  (rys.  23),  grubościomierz  czujnikowy,  sprężynowy,  ze
stopką  płaską  o średnicy  10  mm  oraz  stożkową  o  średnicy  3  mm  (rys.  24),  .wagi  dziesiętne
pomostowe  (rys.  25)  oraz  termometry  (  rys.  13–16)  i  wilgociomierze  dowolnego  typu
(rys. 17 i 18).

Rys. 22. Miary krawieckie [44]

a) miara krawiecka „centymetr”, b) miarka krawiecka zwijana Rolfie c) przymiar liniowy

Pomiar powierzchni planimetrem wykonujemy w ten sposób, że ustawiamy biegun

nieruchomo  na  zewnątrz  mierzonej  skóry,  tak  aby  kółko  w  czasie  objazdu  nie  natrafiało  na
żadne  przeszkody,  po  czym  przy  pomocy  ramienia  wodzącego  oprowadzamy  wodzikiem
mierzoną  skórę  wzdłuż  konturu.  Kółko  całkujące  toczy  się,  a  wszystkie  jego  ruchy  są
rejestrowane  przez  mechanizm  liczący. Mierzona  powierzchnia  jest proporcjonalna do ilości
obrotów kółka, które odczytujemy z tarczy i bębna mechanizmu liczącego.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Jeżeli towar otrzymano w opakowaniu jednostkowym w torebkach lub torbach i workach

lub w pudełkach i pudłach, składowaniu podlega towar w tym opakowaniu. Nie dopuszcza się
jednak składowania wyrobów w opakowaniach z tworzyw sztucznych.

Skóry wyprawione i uszlachetnione przechowuje się ułożone w stosach lub zawieszone

w wiązkach w regałach, szafach lub na paletach. Przyjmuje się jako zasadę, że skóry
zachowujące kształt workowy (nierozcinane), jak np. skóry lisów, norek, wydr, kun,
szynszyli, popielic itp., są przechowywane wisząco (rys.26).

Rys. 26. Magazynowanie skór zdjętych workowo [32]

Natomiast takie skóry, jak: cielęce, jagnięce, źrebięce, owcze, nutrii, kotów, kóz, susłów,

świstaków, szopów, królików itp. podobne pod względem wielkości i rodzaju okrywy
włosowej i średniej wartości handlowej, przechowuje się ułożone w stosach, w paczkach,
w regałach (rys.27) lub szafach.

Magazynowanie materiałów pomocniczych odbywa się zgodnie z wymaganiami dla

poszczególnych grup wyrobów.

Wyroby włókiennicze

W handlu nici i przędze spotyka się nawinięte na szpulki, cewki, kartoniki, w kłębkach

lub motkach oraz również w nawojach pasmowych. Nici i przędze przechowuje się
w opakowaniach fabrycznych na regałach ułożone osobno według grup, klas, gatunków
i barwy.

Tkaniny, wszystkich rodzajów dostarczane są jako bele materiałów w postaci wałków. Ze

względu na dużą różnorodność tkanin należy przestrzegać podziału na grupy materiałowe,
asortymenty, gatunki i kolory, aby ustrzec się pomyłki. Konieczne więc jest umieszczanie
wywieszek magazynowych, podających nazwę tkaniny, jej symbol i inne dane.

Ważną czynnością kontroli jest pomiar długości i szerokości tkanin. Jako szerokość

tkaniny przyjmuje się odległość między krajkami. Przeprowadza się trzy pomiary szerokości
tkaniny (jeden w połowie długości i dwa w odległości 3 m od obu końców), a wynikiem jest
średnia arytmetyczna tych pomiarów.

Wyroby dziewiarskie i plecione, niezależnie od masy i sposobu zrolowania, powinny być

magazynowane z podziałem na klasy, grupy itp. cechy wyrobów.

Tkaniny

wszelkiego

rodzaju

wyroby

włókiennicze

należy

magazynować

w pomieszczeniach  suchych,  przewiewnych,  ogrzewanych.  Należy  chronić  je  przed
zawilgoceniem  oraz  zbytnim  nasłonecznieniem,  zakładając  zasłony  na  oknach  od  strony
nasłonecznienia.  Temperatura  powietrza  w  pomieszczeniach  magazynowych  powinna
wynosić 18°C, a wilgotność względna ok. 70%.

Wyroby z włókien należy chronić przed myszami i szczurami oraz owadami i grzybami.

Dlatego też pomieszczenia magazynowe powinny być okresowo dezynfekowane,
dezynsekowane i deratyzowane, tak jak magazyny surowców włókienniczych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W magazynie nie należy składować wyrobów bezpośrednio na podłodze, lecz na

podkładach lub ażurowych drewnianych regałach. Na podkładach układa się bele tkanin,
natomiast na regałach - pasmanterie. Bele tkanin układa się na krzyż, a wszystkie tkaniny
ciężkie ustawia się pionowo.

Wszystkie wyroby włókiennicze muszą być transportowane krytymi środkami

przewozowymi w celu ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi, zawilgoceniem,
zabrudzeniem itp.

Do najważniejszych zasad konserwacji tkanin należy utrzymanie czystości oraz

odpowiedniej wilgotności magazynu. Ważnym czynnikiem konserwacji jest częste wietrzenie
magazynu  oraz  odkurzanie  i  przekładanie  wyrobów.  Przy  układaniu  dolne  warstwy  stosu
należy  przekładać  na  górę.  Największe  niebezpieczeństwo  dla  tkanin  wełnianych  stanowią
mole,  dlatego  ciągle  należy  stosować  różne  środki  owadobójcze,  którymi  posypuje  się
pomieszczenia  i  miejsca  obok  materiałów  magazynowanych.  Wszystkie  materiały  już
zagrożone  larwą  mola  należy  wietrzyć  przy  silnym  nasłonecznieniu  lub  silnych  mrozach  co
najmniej  przez  2  godziny.  Po  dokładnym  wyszczotkowaniu,  szczególnie  fałd  i  zagięć,  oraz
oczyszczeniu całego magazynu, tkaniny należy ponownie ułożyć na podkładach, przesypując
środkami owadobójczymi.

Wyroby metalowe

Drobne wyroby metalowe takie jak guziki, keski, haftki, zatrzaski, zamki błyskawiczne,

klamry powinny  być  magazynowane  w opakowaniach  handlowych,  ułożone  na  regałach  lub
w odrębnych  przegrodach,  szufladach  lub  skrzynkach.  Magazyn  powinien  być  zamknięty
i ogrzewany.  Szczególnie  ważne  jest  zapewnienie  w  magazynie  odpowiedniej  wilgotności
względnej powietrza  poniżej 70% ze względu na zagrożenie korozją.

Opakowania handlowe powinny być posegregowane i szczegółowo opisane.

Wyroby z tworzyw sztucznych

Magazyny, w których będą przechowywane wyroby z tworzyw sztucznych to

pomieszczenia

murowane,

zaopatrzone

wentylację

mechaniczną

oraz

sprzęt

przeciwpożarowy. Wilgotność względna powietrza nie powinna przekraczać 65%,
a temperatura może wahać się od 5–25

C. W magazynie powinny znajdować się regały, na

których  przechowywane  będą  zapakowane  drobne  wyroby  z  tworzyw  sztucznych.  Wyroby
powinny być tak rozmieszczone, aby nie padało na nie światło słoneczne i nie znajdowały się
zbyt  blisko  źródła  ciepła.  Wyroby  z  tworzyw  sztucznych  na  ogół  charakteryzują  się  dużą
odpornością  chemiczną,  ale  należy  pamiętać,  że  szczególnie  termoplasty  są  wrażliwe  na
działanie  rozpuszczalników  i  wysokich  temperatur.  Należy  je  więc  odpowiednio
zabezpieczyć.

Waga rulonów tworzywa skóropodobnego nie może przekraczać 25 kg. Każda rolka

powinna być zaopatrzona w etykietę z wyszczególnionymi na niej podstawowymi danymi
o wyrobie. Rolki tworzywa skóropodobnego powinny być ustawione w pozycji pionowej lub
zawieszone, zabezpieczone przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Zabezpieczeniem przed wilgocią może być pakowanie tworzyw w specjalne folie lub

papiery.

Kleje

Kleje należy przechowywać zgodnie z obowiązującymi przepisami z uwzględnieniem

właściwości toksycznych, fizykochemicznych, pożarowych kleju oraz rodzaju zastosowanego
opakowania. Pracownicy zatrudnieni przy pracach z klejami powinni:
– być przeszkoleni w zakresie obchodzenia się z substancjami toksycznymi i palnymi,
– być przeszkoleni w zakresie udzielania pierwszej pomocy w przypadku zatrucia np.

oparami rozpuszczalników, jak również postępowania na wypadek pożaru.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Kleje powinny być przechowywane w magazynach zamkniętych lub wydzielonych

częściach  budynków  przeznaczonych  do  tego  celu.  Temperatura  przechowywania  zależy  od
rodzaju  kleju  i  powinna  mieścić  się  w  zakresie  5  –  25ºC  i  wilgotności  względnej  powietrza
65  – 75%.

Kleje w opakowaniach transportowych należy przewozić środkami transportu

kolejowego,  drogowego  i  morskiego  z  zachowaniem  odpowiednich  środków  ostrożności
zgodnie  z postanowieniami  zawartymi  w  odpowiednich  przepisach  transportowych.
Szczególną  uwagę  należy  poświęcić  transportowi  klejów  rozpuszczalnikowych,  które
klasyfikowane  są  jako  niebezpieczne  w  transporcie.  Kleje  powinny  być  przewożone
w opakowaniach  szczelnie  zamkniętych,  krytymi  środkami  transportu,  zabezpieczającymi
przed opadami atmosferycznymi i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Opakowania klejów powinny odpowiadać następującym wymaganiom ogólnym:

– zabezpieczać produkt przed ujemnym wpływem otoczenia, powodującym zmiany

fizyczne i ilościowe, np. odparowanie rozpuszczalnika, żelowanie, itp.,

– wykazywać odpowiednią wytrzymałość mechaniczną zapewniającą bezpieczeństwo

w transporcie i magazynowaniu, wykluczając zagrożenie pożarem, zanieczyszczenie
środowiska,

– wykazywać odporność na oddziaływanie z zawartością opakowania,
– zabezpieczać przed możliwością otwarcia bez pozostawienia wyraźnych śladów.

Pracownik podczas pracy z klejami powinien być zaopatrzony w odzież roboczą i środki

ochrony osobistej. Stanowisko pracy, szczególnie w przypadku stosowania klejów
rozpuszczalnikowych, powinno być wyposażone w konieczne środki ochrony np. wyciągi.

Wyroby papiernicze

Wyroby papiernicze są produktem wrażliwym na zmiany atmosferyczne temperatury

i wilgotności  względnej  w  tym  sensie,  że  wraz  ze  zmianą  warunków  zewnętrznych  mogą
zmieniać  niektóre  ze  swych  własności  użytkowych.  Zwłaszcza  gwałtowne  zmiany
temperatury  lub  wilgotności  mogą  spowodować  deformacje  i  pogorszenie  płaskości  leżenia
prowadzące  do  utrudnień  w  dalszym  przetwarzaniu.  Z  tego  powodu  szczególnie  zaleca  się
zachowanie  oryginalnie  zamkniętego  opakowania  do  momentu  wyrównania  warunków
panujących bezpośrednio przy maszynie przetwarzającej (drukarskiej lub innej). Wyrównanie
warunków  klimatycznych,  niezbędne  do  prawidłowego  przetwarzania,  osiąga  się  przez
przechowywanie  tektury  w  danych  warunkach  przez  odpowiedni  okres  czasu,  zależny  od
objętości ładunku i różnicy temperatury i wilgotności.

Rys. 27. Regał magazynowy [39]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyroby futrzarskie są przechowywane różnie, zależnie od rodzaju, wielkości i wartości

wyrobu. Futra, kurtki, kożuszki, wiatrówki, wdzianka, kombinezony i pelerynki, szale, etole
i obszycia, magazynowane są pojedynczo, zawieszone na wieszakach, w regałach lub szafach
(rys.28)

Rys. 28. Magazynowanie futer na wisząco [33]

Pozostałe wyroby, jak błamy, kożuchy, berety, czapki, pilotki, kapelusze, rękawice,

kołnierze itp. wyroby, magazynuje się w sposób nie powodujący obniżenia wyglądu
zewnętrznego towaru, najczęściej jednak ułożone pojedynczo lub w stosach na paletach,
regałach lub w szafach (rys. 29).

Rys. 29. Szafa magazynowa [21]

Skóry i wyroby futrzarskie przewożone są w różny sposób, różnymi środkami lokomocji

i w zależności od tego dobiera się  sposób ładowania towaru. Środki transportu powinny  być
trwale  kryte  i  zamykane  oraz  plombowane;  powinny  one  chronić  towar  przed
przemoczeniem, zabrudzeniem lub jego uszkodzeniem. Skóry i wyroby futrzarskie mogą być
ładowane  luzem,  w  opakowaniu  jednostkowym,  w  opakowaniu  zbiorczym  lub  tzw.
transportowym  – w skrzyniach  lub  pojemnikach.  Wyroby  w  opakowaniach  jednostkowych,
zaopatrzonych  w wieszaki,  należy  przewozić  w  pojemnikach  szafowych  lub  samochodach
przeznaczonych  do  transportu  wyrobów  na  wisząco.  Jest  to  zazwyczaj  ciągnik  siodłowy
z naczepą, tzw. kofer odzieżowy (rys. 30).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 30. Wnętrze samochodu do transportu odzieży na wisząco [15]

Przy przewozach środkami transportu, stanowiącymi własność dostawcy lub odbiorcy,

przewóz powinien być konwojowany.

Szkodniki skór futerkowych i sposoby ich zwalczania

Skóry futerkowe podczas ich składowania narażone są na uszkodzenie przez szkodniki.

Do szkodników futer zalicza się: owady i gryzonie.

Spośród owadów najgroźniejsze są larwy moli i skórojadów, natomiast spośród gryzoni,

myszy i szczury.

Mole są niebezpieczne dla skór wyprawionych i wyrobów ze skór.
Mole są to owady barwy jasnej, długości 6 - 8 mm, podłużne i cienkie, z długimi

skrzydełkami, które rozpościerają na szerokość 10 – 12 mm. Każde skrzydełko owada
mola ma na przodzie po 2 ciemne plamki. Sam owad nie jest szkodliwy, natomiast
wielkimi szkodnikami są jego larwy (rys. 31).

a) b)

Rys. 31. Mol: a) motyl [23], b) larwa [22]

Samiczka mola żyje ok. l miesiąca. W tym czasie składa ona 20–200 jajeczek

w okrywie  włosowej  głęboko  u  nasady  włosa.  Jaja  są  maleńkie,  wielkości  główki  od
szpilki,  białe  i  nie  przyklejone  do  podłoża, dlatego też  łatwo  je  usunąć  przez czesanie  lub
trzepanie  skór.  Z  jaj  po  upływie  7  -  14  dni  od  chwili  złożenia  wylęgają  się  gąsienice
(larwy),  które  natychmiast  rozpoczynają  żerowanie,  odżywiając  się  keratyną  włosów.
Gąsienica  mola  żyje  ok.  90  dni,  zjadając  w  tym  czasie  ok.  0,1  g  włosów.  Optymalną
temperaturą  dla  gąsienicy  mola  futrzanego  jest  23  -  25°C.  W  temperaturze  12°C  jej
aktywność  życiowa  ustaje  prawie  zupełnie.  Jednakże  nawet  po  kilku  miesiącach
przebywania  w  temperaturze  poniżej  10°C,  w  sprzyjających  warunkach  ożywia  się
ponownie i zaczyna żerować. Larwy mola mogą także przetrzymać bez szkody dla swego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

organizmu kilkudniowe obniżenie temperatury poniżej zera. Dorosła larwa wytwarza zbity
oprzęd,  w  którym  zimuje,  przeobrażając  się  na  wiosnę  w  poczwarkę  i  motyla.
W sprzyjających  warunkach  cieplnych  (np.  w  mieszkaniu  ogrzewanym),  mol  nie
przechodzi  jesienno-zimowego  zahamowania  rozwoju.  Wówczas  gąsienica  wkrótce  po
oprzędzeniu  przeobraża  się  w  poczwarkę  i następnie  motyla  dającego  nowe  pokolenie
gąsienic. W tym przypadku cały cykl rozwojowy owada trwa 4 miesiące.

Mól futrzany nie lubi światła i przewiewu, dlatego też składa jaja w miejscach,

ciemnych  i  nie  przewiewnych.  W  temperaturze  –6°C  mól  ginie,  dlatego  też  w  celu
zabezpieczenia  futer  przed  molem  zalecane  jest  wymrażanie  futer.  Nie  wszystkie  futra  są
jednakowo  atakowane  przez  mole.  Szczególnie  chętnie  gnieżdżą  się  one  w  futrach
wyprawy  zakwasowej,  a  mniej  atakują  skóry  garbowane  chromowo.  Skóry  barwione  są
odporniejsze  na  mole  niż  wyprawione  w  stanie  naturalnym.  Walka  z  molem  futrzanym
polega  na  przesypywaniu  skór  środkami  owadobójczymi  i  naftaliną,  trzepaniu
i wymrażaniu

futer

oraz

specjalnej

obróbce

antymolowej

podczas

wyprawy

i uszlachetniania skór. W celu zabezpieczenia magazynów przed dostaniem się mola, okna
zabezpiecza się gęstymi siatkami, a pomieszczenia poddaje okresowo dezynsekcji.

Skórojady zwane skórnikami są groźnym szkodnikiem surowych skór futrzarskich,

zasuszonych  ptaków,  owadów  i  zwierząt.  Występują  w  kilku  odmianach.  Jedna  z  nich  to
skórnik  słoniniec  (rys.  32),  którego  larwy  dochodzą  do  długości  ok.  7  mm  i  grubości
2–2,5  mm.  Rozwój  larwy  trwa  ok.  6  tygodni.  Są  one  barwy  czarnej,  na  tle  której
w przedniej  części  znajdują  się  poprzeczne  paski  barwy  żółtawobiałej,  z  czarnymi
kropkami. Ciało skórojada pokryte jest czarnymi, gęstymi włoskami, jest grubsze z przodu
i zwęża się ku końcowi.

Dorosły owad najchętniej zagnieżdża się w suchej skórze o grubej warstwie mizdry

przerośniętej tłuszczem. W tkance skórnej drąży korytarzyki widoczne lub ukryte pod
błoną. Często wżera się głębiej, uszkadzając cebulki włosowe. Skórojady nie żerują na
skórach wyprawionych.

a) b)

Rys. 32. Skórnik słoniniec : a) owad [14], b) larwa [28]

Zwalczanie skórojadów jest podobne jak moli, zarówno poprzez mechaniczne

usuwanie jajeczek larw, jak i przy pomocy środków owadobójczych.

Zasady konserwacji i użytkowania wyrobów futrzarskich

Zachowanie ładnego wyglądu estetycznego wyrobów futrzarskich i czasokres

użytkowania zależne są od przestrzegania ogólnych zasad użytkowania, konserwacji,
przechowywania i czyszczenia tych wyrobów.

Wyroby konfekcjonowane włosem na zewnątrz w trakcie użytkowania nie wymagają

częstego czyszczenia, jednakże wymagają przestrzegania określonych warunków, do których

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

należą: unikanie zamoczenia, ograniczanie tarcia okrywy włosowej wyrobu o różne
przedmioty i materiały, niedopuszczenie do silnych zaplamień i zabrudzenia oraz uszkodzeń
mechanicznych, prawidłowe przechowywanie wyrobu.

W przypadkach zamoknięcia wyrób należy powiesić na wieszaku, przeczesać lekko

miękką szczotką w kierunku pochylenia okrywy włosowej, przy czym wysuszyć
w temperaturze pokojowej, z dala od źródeł ciepła, w miejscu przewiewnym.

Po wysuszeniu okrywę włosową przeczesać suchą, miękką szczotką w kierunku

pochylenia włosa. Zmiętą podszewkę można prasować wyłącznie po jej odpruciu.
Niedopuszczalne jest prasowanie konfekcji futrzanej, ponieważ wysoka temperatura żelazka
może spowodować nieodwracalne uszkodzenia tkanki skórnej (łamliwość i kruszenie się).

Noszenie przedmiotów powodujących tarcie (np. torebek, siatek, aktówek itp.) może

spowodować wytarcie okrywy włosowej w miejscu częstego stykania się jej z noszonym
przedmiotem.

W przypadku zmięcia i zgniecenia okrywy włosowej zwilżamy ją wodą za pomocą

miękkiej szczotki lub tamponu, po czym suszymy jak po zamoknięciu. Po wysuszeniu
przeczesujemy włosy szczotką.

Zabrudzenia, plamy, rozdarcia i inne uszkodzenia należy usuwać w wyspecjalizowanych

punktach usługowych.

Czyszczenie i renowacje tych wyrobów powinno przeprowadzać się wyłącznie

w wyspecjalizowanych punktach usługowych. Wyroby te nie powinny  być  czyszczone przez
użytkownika,  ponieważ  nieumiejętne  wykonanie tego procesu  może  spowodować  ich  trwałe
uszkodzenie.
Wyroby  futrzarskie  trzeba  starannie  i  należycie  przechowywać  w  okresie  letnim,
a mianowicie:
–  przed  zabezpieczeniem  wyrobu  na  okres  letni  dokładnie  go  przetrzepać,  niezbyt  silnie

uderzając kijkiem wiklinowym i dokonać koniecznych drobnych napraw (pęknięcia,
rozdarcia),

– powiesić wyrób na wieszaku i po przesypaniu naftaliną lub innym środkiem

owadobójczym umieścić w szczelnym worku antymolowym,

– przechowywać w miejscu suchym z dala od urządzeń ogrzewczych, a w okresie

2 - miesięcznym przetrzepywać, wietrzyć i uzupełniać środki owadobójcze;
Należy tu podkreślić, iż czas użytkowania wyrobu futrzarskiego zależy przede wszystkim

od ostrożnego i oszczędnego jego użytkowania oraz od pełnego przestrzegania instrukcji
użytkowania podanej na metce handlowej.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie są warunki magazynowania skór futerkowych i wyrobów futrzarskich?
2.  Jakie są warunki magazynowania surowców i materiałów pomocniczych?
3.  Jak dokonuje się pomiaru temperatury i wilgotności w pomieszczeniach magazynowych?
4.  Jak kontroluje się jakość magazynowanych wyrobów?
5.  Jakie środki transportu stosuje się w magazynie wyrobów?
6.  Jakie przybory i narzędzia stosuje się w magazynie?
7.  Jakie rodzaje regałów stosuje się w magazynie skór i wyrobów futrzarskich?
8.  Jakie powinny być warunki transportowania wyrobów kuśnierskich?
9.  Jakie  szkodniki  występują  w  magazynach  skór  i  wyrobów  kuśnierskich  i  jak  z  nimi

walczyć?

10. Jakie są zasady konserwacji i przechowywania wyrobów futrzarskich?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj pomiaru temperatury i wilgotności powietrza w magazynie wyrobów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z określonym fragmentem materiału nauczania,
2)  dobrać przyrządy do wykonania pomiaru,
3)  dokonać pomiaru temperatury,
4)  dokonać pomiaru wilgotności względnej,
5)  zapisać wyniki pomiaru w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

termometr,

−

higrometr lub psychometr

−

zeszyt,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 2

Dokonaj pomiaru grubości próbek skór futerkowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z określonym fragmentem materiału nauczania,
2)  pobrać próbki skór futerkowych,
3)  dobrać grubościomierz,
4)  dokonać pomiaru grubości próbek,
5)  zapisać wyniki pomiarów w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

próbki skór futerkowych,

–

grubościomierze czujnikowe,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt,

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 3

Dokonaj pomiaru wielkości skór za pomocą planimetru.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z określonym fragmentem materiału nauczania,
2)  przygotować skóry do pomiaru,
3)  dokonać pomiaru powierzchni skór,
4)  zapisać wyniki pomiarów w zeszycie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

stół,

–

skóry,

–

planimetr,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt,

–

literatura z rozdziału 6.

Ćwiczenie 4

Dobierz sposób magazynowania do wybranego rodzaju wyrobu gotowego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1)  zapoznać się z określonym fragmentem materiału nauczania,
2)  określić rodzaj wyrobu kuśnierskiego wskazanego przez nauczyciela,
3)  dobrać warunki magazynowania danego wyrobu,
4)  zapisać ustalenia w zeszycie.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

wyrób kuśnierski,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt,

–

literatura z rozdziału 6.

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

dokonać kontroli warunków magazynowania surowców,
materiałów pomocniczych i wyrobów gotowych?

dokonać pomiarów skór i wyrobów gotowych?

określić sposób magazynowania surowców, materiałów
pomocniczych i wyrobów gotowych?

określić sposób transportu wyrobów gotowych?

rozpoznać szkodniki skór i wyrobów futrzarskich?

określić zasady konserwacji i użytkowania wyrobów
futrzarskich?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem pytań testowych.
4.  Test  zawiera  20  zadań  dotyczących  rozpoznawania  i  charakteryzowania  rodzajów  skór

surowych. Wszystkie pytania są pytaniami wielokrotnego wyboru.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi:
6. w pytaniach wielokrotnego wyboru zaznacz prawidłową odpowiedź X (w przypadku

pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić
odpowiedź prawidłową).

7. Odpowiedzi udzielaj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję

z wykonanego zadania.

8. Trudności mogą przysporzyć Ci pytania: 5, 9, 10, 13 i 16, gdyż są one na poziomie

trudniejszym niż pozostałe.

9. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego

rozwiązanie na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

10. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Znak lub napis pozwalający na identyfikację wyrobu, umieszczony na wyrobie lub

połączony z wyrobem w sposób trwały, albo przyczepiony do wyrobu nazywamy
a)  nazwą wyrobu.
b)  stemplem.
c)  cechą.
d)  symbolem.

2. Rysunek przedstawia

a)  cechę.
b)  etykietę.
c)  zawieszkę.
d)  metkę.

3. Opakowanie jednostkowe wyrobu kuśnierskiego może stanowić

a)  pudełko kartonowe.
b)  worek jutowy.
c)  skrzynia.
d)  kontener.

4. Rysunek przedstawia

a)  płótno.
b)  papier pakowy.
c)  worki jutowe.
d)  folię polietylenową .

5. Do pakowania wyrobów w worki foliowe stosuje się

a)  zgrzewarki.
b)  zszywarki.
c)  taśmę pakową.
d)  kleje.

6. Dyspenser jest to urządzenie do łączenia opakowań za pomocą

a)  kleju.
b)  zszywek.
c)  taśmy pakowej.
d)  sznurka.

7. Futra i kurtki należy pakować

a)  pojedynczo w worki foliowe.
b)  pojedynczo w kartony.
c)  po 5 sztuk w kartony.
d)  po 5 sztuk w worki jutowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Rękawice należy pakować

a)  po 5 sztuk w worki foliowe.
b)  pojedynczo w kartony.
c)  po 10 par w kartony.
d)  po 10 par w worki jutowe.

9. Temperatura w magazynie wyrobów kuśnierskich gotowych powinna wynosić

a)    -5°C -  5°C.
b)     0°C - 10°C.
c)     5°C - 20°C.
d)     5°C - 30°C

10. Pomiar wilgotności względnej powietrza przeprowadza się za pomocą

a)  termometru.
b)  higrometru.
c)  planimetru.
d)  densymetru.

11. Transport wewnątrzwydziałowy powinien odbywać się przy pomocy wózka

przedstawionego na rysunku

a)  1.
b)  2.
c)  3.
d)  4.

3 4

12. Rysunek przedstawia

a)  magazyn wyrobów gotowych.
b)  transporter wieszakowy.
c)  przenośnik taśmowy.
d)  przenośnik ślimakowy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Pakowanie, magazynowanie transport wyrobów futrzarskich

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punktacja

Razem: