Pójdź ze Mną 

PÓJDŹ ZE MNĄ

  

Tłumaczenie z włoskiego

Wydanie pierwsze

     1973 r

       Wiernemu Ludowi Polskiemu w celu ukochania Bożego Miłosierdzia książkę tę ofiaruję

        Instytut Miłosierdzia Bożego

         Toronto, Ontario CANADA

  

NIHIL OBSTAT:

Ks.Antoni Santucci

Censor Librorum

  

IMPRIMATUR

Mons. Ottario Celi,   Wikariusz Generalny

Arezzano 11.12.1971r

Od wydawcy :   

  Ks. Roman  Hoppe  1973 r

Spełniając Wolę Pana Jezusa, podajemy Polakom zamieszkałym w kraju i poza jego 

granicami nową książkę na temat - Dobroci, Miłości i Miłosierdzia Bożego. Zainteresowanie 

tą książką jest już tak wielkie, że spełniają się słowa Pana Jezusa wypowiedziane do 

świętobliwej zakonnicy : "Książka dotrze wszędzie" Wierzymy ,że wydanie tej książki spełni 

swe zadanie i zbliży ludzkie dusze do Serca Bożego.                                              

                                                                

  

    

  

  

Papież Paweł VI mianuje kardynałem Karola Wojtyłę

1967rok

 

  

  

Jego Świątobliwość Papież Paweł VI

{Biuro Papieski}

W miesiącu lutym 1972 roku były ofiarowane Ojcu Świętemu dwie książeczki zatytułowane:

„Wielkie Posłannictwo Miłości”

„ Posłannictwo z Nieba Radości w Cierpieniu”

Ojciec Święty z największą łaskawością odpowiedział na to następującym listem, podpisanym 

przez G. Bemelli Subst.

Sekretariat Stanu N. 204.597 Watykan 26.2.1972r

 

Wielebny Ojcze !

 

Ojciec Święty otrzymał dwa tomiki Siostry Anieli, które przesłała Mu jako Homaginum, wraz 

z listem z 7.2. br. Jego Świątobliwość wdzięczny za dar i za towarzyszące mu synowskie 

uczucia, prosi Boga o obfitość łask niebieskich na kapłańskie prace Ojca i o pełnię pociech 

Boskich dla tej zakonnicy. Na dowód przychylności, Ojciec Święty z całego serca udziela 

błogosławieństwa Apostolskiego. Z wyrazami głębokiego szacunku pozostaje oddany Ojcu

G. Bemelli Subst.

 

Z przedmowy Pawła VI na audiencji generalnej we środę , 29 listopada 1972r.

„Wiemy dobrze, ze Duch tchnie, kędy chce {J.3.8} Wiemy też, że KOŚCIÓŁ wymaga od 

wiernych ustawicznych praw i jeśli często okazuje się ostrożnym i nieufnym względem 

możliwych złudzeń duchowych u tych, którzy przejawiają niezwykłe fenomeny.

To jednak jest i chce być pełen uznania dla doznań nadprzyrodzonych, udzielanych 

niektórym duszom, lub też względem faktów cudownych, które niekiedy Bóg raczy 

włączyć niezwykle do biegu naturalnych zajść życiowych.”

C C U

 

{ Osserratore Romano}

       

Wstęp

Stronice te wyszły z pod pióra pewnej zakonnicy ,która pod osłoną życia zwykłego, prostego i 

wspólnego umiała ukryć zazdrośnie ,nie wzbudzając żadnych podejrzeń nawet u sióstr, z 

którymi żyła, skarby łask niezwykłych i darów mistycznych , którymi Bóg ją chciał ubogacić 

w ostatnich latach jej długiego życia, tak nagle i nieoczekiwanie. A było to z taką obfitością , 

że wywołuje nasze zamyślenie i podziw. Zawartość obecnej książeczki jest zaczerpnięta 

dosłownie z grubego rękopisu liczącego 450 stron. Zapisywała tam z posłuszeństwem 

kierownikowi duszy, dzień po dniu wszystkie objawienia nadprzyrodzone, oraz rozmowy 

niebieskie , którymi została obdarzona od miesięcy letnich 1967 roku, aż do pierwszych 

miesięcy 1970r, a potem z przerwami dłuższymi.

Te niebieskie rozmowy zaczęły się od głosu jej jedynej ukochanej siostry, niedawno zmarłej.

Potem od czasu do czasu odzywała się Najświętsza Maryja Panna, a następnie Jezus Chrystus.

Wtedy prawie już zawsze mówił Boski Mistrz do swojej wybranej ze wzruszającą 

poufałością. „Córko Moja ty Mnie mierzysz metrem swego ludzkiego rozumu, a przecież Ja 

mogę wszystko! Wzbudzam dusze według czasów i nie nazwę cię Moim piórem, bo pióro jest 

tylko rzeczą i nie można rozmawiać z piórem. Jesteś Moją sekretarką, sekretarką szczególnie 

zaufaną. Czyż ci nie powiedziałem {14.12.1967}, że ci objawię tajemnicę Mojego Serca? 

Otóż teraz dotrzymuję słowa!

Ponieważ nieraz mówiłaś Mi „Życie za życie”, chcę również i Ja okazać ci Moją Miłość i 

zaufanie. Zachowaj dobrze tajemnice Króla ..........

Jestem zadowolony ..... Chcę odkryć w każdym człowieku Mój prawdziwy obraz Boga 
Miłości. Czy wiesz, jaki jest prawdziwy znak wiarygodności twego Rękopisu i Mojego 

działania w tobie? Są to twoje doświadczenia, twoje moralne i fizyczne cierpienia, bo 

pomimo burz w twym wnętrzu , twe spojrzenie i serce, a zwłaszcza twoja miłość ku Mnie nie 

ulegają zmianom. Oto co się naprawdę liczy, co się liczy istotnie i co zasługuje na twój tytuł 

zaufanej sekretarki 12.2.1968”

Nie tu jest miejsce wyliczania wszystkich powodów wiarygodności, oraz wszystkich 

cudownych fenomenów , które jako dowody łącznie współdziałające, dają nam możność 

ocenić ważność , wiarygodność oraz autentyczność tego „Wielkiego Posłannictwa Miłości”. 

Chcę tylko podkreślić, że stosownie do dekretów Urbana VIII oraz norm ustalonych przez

II Sobór Watykański, przypisujemy podanym tu manifestacjom i objawieniom 

nadprzyrodzonym jedynie wiarę ludzką, w żaden sposób nie chcemy uprzedzać sądu Kościoła 

Świętego. Oto co przypisuje pod tym względem II Sobór Watykański w Lumen Gentium 12 

„A ponieważ te charyzmaty , zarówno najznamienitsze jak i te bardziej zwyczajne a, szerzej 

rozpowszechniane, są nader stosowne i pożyteczne dla potrzeb Kościoła, przyjmować je 

należy z dziękczynieniem i ku pociesze. O dary zaś nadzwyczajne nie należy się ubiegać 

lekkomyślnie, ani spodziewać się zarozumiale po nich owocu apostolskiej działalności. Sąd o 

ich autentyczności i o właściwym wprowadzeniu ich w czyn należy do tych , którzy są w 

Kościele przełożonymi i którzy szczególnie powołani są by nie gasić ducha , lecz 

doświadczać wszystkiego i zachować to co jest dobre” Nie należy zamilczać tego , że Głos 

Boski z tego Posłannictwa mówi właśnie o tym znaczeniu : „Jeśli nie jest rzeczą stosowną 

pragnąć objawień Bożych, gdy są darmo dane, jednak trzeba je zaraz przekazywać 

{9.9.1969}”

Pragniemy ,by czytanie tych stronic mogło przyczynić się skutecznie do przebudzenia i 

odnowy życia zakonnego , a zwłaszcza, by mogło otrzymać dla Kościoła Bożego kapłanów 

prawdziwie świętych, pokornych, ubogich i osłoniętych lilijką czystości.

 

Ojciec Józef Rzym 21.6.1971r

      

Wyznanie Autorki

Latem 1967 roku umarła moja jedyna ukochana siostra. Byłam wtedy poza miastem i 

otrzymałam potem tę smutną wiadomość. Przyznaję się, że wielki ból ścisnął mi serce. Ale 

gdy następnego dnia byłam sama w celi przejęta smutnymi myślami, zaczęłam słyszeć w 

głębi duszy wyraźny głos zmarłej.

Zawołał mnie po imieniu, powiedział : „To jestem ja! Nie płacz! Czuję się dobrze! Dlaczego 

płaczesz? Nie można mnie zobaczyć, ale to ja jestem! Nie opłakujcie mnie!”

Nie znając wcale takich fenomenów, przejęta byłam lękiem i udręką aż do dnia, w którym 

mój spowiednik nakazał mi, w imię świętego posłuszeństwa, zapisywać wszystko , co moja 

droga siostra mówiła mi we dnie i w nocy.

Było to 30.7.1967rok i od tej daty zaczęły się rozmowy, które notowałam z posłuszeństwem.

Te słowa zmarłej , które Dobroć Boża chciała zsyłać z nieba, mogą dzisiaj przynieść promień 

nadziei, umocnienia i radości tym wszystkim, którzy opłakują drogich nieobecnych.

Zwykle chcemy przeniknąć myślą ich odpocznienie lecz pamiętajmy, że Bóg jest miłością i 

wyciąga ku nam Swe miłosierne ręce, by umieścić nas wszystkich w swym Królestwie.

Jezus mówił: ”W moim Królestwie słońce nigdy nie zachodzi, trwa wieczna wiosna i zupełny 

odpoczynek w Bogu. Czyż więc nie jest krótkim cierpienie, jeśli po nim nastąpi wieczna 

radość ? Nie ma tam zegara, który by mierzył czas, bo błogosławioną wieczność nie mierzy 

się ani długością, ani wysokością, ani trwaniem, ani głębokością”.{25.5.1968}

Szukamy więc w Bogu naszych drogich zmarłych .On sam jest jedyną i wieczną Miłością, 

Alfą i Omegą, Początkiem i Końcem każdej rzeczy.

Jezus zachowuje naszych drogich na wieczne spotkanie z nami. Życzę tylu udręczonym 

sercom , wielkiej Miłości mocnej Nadziei i gorącej Wiary w Boga!

 

SIOSTRA ANIELA

 

 

„

Gdyby wszyscy ludzie mogli ujrzeć to, do czego jesteśmy przeznaczeni

dzięki naszej nieśmiertelności, jestem pewna, że zniknąłby wtedy grzech

z oblicza ziemi”

 

MOJA SIOSTRA z NIEBA 2 .2.1968r

1967

 

                  

Wielkie Posłannictwo Miłości

 

UKRYCIE

- „Pozostaw to na piśmie, by po twej śmierci nie starano się dochodzić kim byłyśmy, bo 
naprawdę nie kryła się w dwóch nas żadna świętość. Nie byłyśmy nigdy świętymi, to też 
lepiej oszczędzić takiego dociekania. Byłyśmy dwie zwykłe maleńkie dusze, które nie 
pozostawiają za sobą żadnego jaśniejszego śladu. Starałyśmy się tylko żyć : wiarą, nadzieją, i 
miłością. Pragnę bardzo dla ciebie i dla mnie, by wielka zasłona „ukrycia” zakryła nas i by się 
o nas nic nie mówiło, chyba w całej szczerości, że byłyśmy maleńkością i nędzą, a spojrzenie 
Pańskie zwróciło się ku nam tylko dla tego, bo nie znalazło gdzie indziej większej nędzy od 
naszej. Wszystko było darmo, danym darem Miłości „

- Moja Siostra z Nieba.-

Objaśnienia:

Siostra - oznacza głos zmarłej siostry

Ja - oznacza słowa samej autorki

N.M.P.- oznacza słowa Matki Najświętszej

GŁOS BOŻY – oznacza słowa Boskiego Mistrza

 

ROZMOWY BOŻE 

Rok 1967

Siostra: [4.8.1967] O! Miłosierdzie Boże!

Ja: A sąd?

Siostra: Oto właśnie! Jest jakby matka, która pieszcząc swe dziecię, mówiłaby:

„ O moje biedne maleństwo tyś nie zrobiła tego umyślnie!”

Ja: [11.8.1967] Powiedz mi, co cię spotkało przy twej śmierci?

Siostra: Nieskończone Miłosierdzie, dwie ręce kochające i Serce pełne miłości.....!

Nie lękaj się cierpienia, bo nie jest one godne przyszłej chwały..!

Siostra : [15.8.1967] O! Jakież rozkoszne miejsce przygotował Pan dla kochających Go!

Przeszły już bóle i przykrości ziemskie, a moje łzy stały się perłami na mojej szacie.

Miłosierdzie Pańskie na wieki wyśpiewywać będę! Oko ludzki nie widziało i ucho ludzkie nie 
słyszało, co Pan przygotował dla swych wybranych! Pisz, pisz, bo inaczej zapomnisz, to co ja 
mówię, to jest prawda! Z życia ziemskiego liczą się tylko w niebie nasze bóle i nasze łzy.

Siostra :[23.8.1967] Miłość....Miłość.....Miłość!

O! Powiedz im wszystkim, by nie trwonili darów Bożych! Gdybyście wiedzieli czym jest 
Królestwo Niebieskie i co się traci, gubiąc je! Czyż nie mówi nam Ewangelia, że należałoby 
sprzedać wszystko, by nabyć tę rolę?

Ja: Lecz co się stanie z Kościołem na skutek tych przejść, jakie przeżywamy? Papież 
zmartwiony, zbolały, wielki kryzys powołań kapłańskich. Może zabraknąć sług Bożych, tych 
którzy mają ten wielki zaszczyt stawania przed Jego Tronem w naszym imieniu i władzę 
rozdawania Chleba Życia ? Co z nami będzie?

Siostra : Powstanie nowe Królestwo, a Bóg może wzbudzić z kamieni synów Abrahama 
gdyby zabrakło powołań kapłańskich, lub też pośle do nas swoich wybranych i swoich 
Aniołów, by dać wam Chleb Życia, bo Kościół jest Boży i Bóg jest zawsze w Kościele.

Siostra: [3.9.1967] To jest Posłannictwo ! Posłannictwo jest Miłością! Miłość nie jest 
kochana!

Siostra: Czy wiesz jakiego rachunku zażądał ode mnie Pan?

Ja: Jakiego?

Siostra: Żadnego rachunku ! Jezus nie zajmuje się matematyką, zapytał mnie tylko, czy Go 
kocham? Oto masz Posłannictwo Miłości!

Siostra:[7.9.1967]

Chcę pracować w Niebie, chcę przeniknąć do serc wszystkich ludzi i zapalić tam wielki 
płomień miłości, bo Miłość nie jest kochana.

Siostra :[9.9.1967] Powinniście głosić Miłość. Miłość nie jest kochana. Oto czego pragnę, by 
głos mój , głos który notujesz dosięgnął wszystkich ludzi. Starać się, by ukochano Miłość, bo 

Bóg jest Miłością i chce być kochany .Głosząc Miłość potrzeba śmiałości. Mała iskierka 
zapala wielki ogień. Bóg jest Miłością i szuka miłości. My powinniśmy dostarczać Mu jej.

Siostra: Tylko prawdziwa miłość. Ukochać Miłość. Trzeba nauczyć braci miłości i zyskiwać 
dusze dla Jezusa!

Siostra:[19.9.1967] Módl się! Módl się bardzo za wszystkich i za dusze Bogu poświecone, 
które utraciły zapał i radość w służbie Wielkiego Króla. Jakże można żyć w stanie 
opłakanym. Módl się jeszcze za tych wszystkich kapłanów, którzy dokonują tego wielkiego 
cudu na Ołtarzu, a których wiara niestety zamiera. Jest ona jak świeca na wpół zgaszona, 
która daje mało albo żadnego światła.

Siostra: Miejcie zawsze serca otwarte dla wielkiej nadziei przyjścia Królestwa Bożego do 
dusz waszych i do dusz innych i na cały świat. Uczcie się ode mnie rzucania się w objęcia 
Miłości Miłosiernej.

Siostra : Ukochajcie miłością niezmierną Najświętszą Maryję Pannę, bo Ona kocha dusze 
wasze Miłością niezmierną.

Siostra :[23.9.1967] Przygotowuje się nowe Królestwo dla Kościoła i dla dusz. Wejdzie się do 
tego Królestwa przez oczyszczenie i usunięcie gruzów. Przygotowujcie Panu lud nowy, nowe 
potomstwo, rodzaj święty. Niemowlęta będą głosiły Imię Jego. Nowe Jeruzalem ziemskie 
będzie jakby początkiem Jeruzalem Niebieskiego.

Siostra : [7.10.1967] Zanim Pan zapali świat ogniem swego gniewu, trzeba by dobrzy zapalili 
w sercach braci ogień miłości. Dlatego sprawą naglącą jest pouczać braci .Jest to 
odpowiedzialność dla każdej duszy i to Posłannictwo powinno poruszyć wszystkich. Nadeszła 
godzina wielkiej bitwy, kto ma miecz niech go dobędzie z pochwy. To Posłannictwo jest dla 
wszystkich i należałoby je głosić z ambony.

Zastępy niebieskie są ustawione do bitwy i są gotowe odpowiedzieć na okrzyk cudowny Któż 
jak Bóg! Sodoma, Gomora, Hiroszima....Hiroszima! Jak pyłek w wielkich huraganach dusze 
będą uniesione i rzucone od Oblicza Bożego w ogień wieczny! Nie wolno ukrywać w 
zeszycie Głosu Bożego, ani zakopywać do ziemi swoich talentów, przeciwnie ,trzeba głosić 
wszystkim ludziom Miłość Stwórcy ku swemu stworzeniu, trzeba pouczać braci. Nikt nie jest 
zdyspenzowany od tego obowiązku. Godzina jest poważna, niebezpieczeństwo bliskie. Tylko 
Miłość może zbawić świat. Zanim człowiek spróbuje zniszczyć świat , Sam Stwórca to uczyni 
sprowadzając go do nicości swoim FIAT, tak jak swoim FIAT wprowadził go do bytu.

To Najświętsza Panna powstrzymuje jeszcze „karę” i jeśli tylko na jeden moment Maryja 
przestała wstawiać się wraz ze swymi wybranymi- świat by już nie istniał.

Czy wiecie jak dobrą Matką jest Ona dla nas grzesznych?

Siostra : Chcesz o tym wiedzieć i nie przerazić się? Mają to być głód , wojny, zaraza, 
choroby, wylewy wód, pożary , grabieże zniszczenia , płacz , śmierć- jeśli się nie powróci do 
wiary naszych przodków.

A więc objaśniajcie, pouczajcie! Mówcie, działajcie nie lękajcie się! Bóg będzie zawsze z 
wami, jeśli wy z Nim będziecie. Prawdziwa miłość nie dopuszcza leku. Następnie miłość 

bliźniego jest czynna. Nie wystarczy głosić miłość, trzeba uczynić ją żywą, aktywną! Można 
oprzeć się słowu , ale nie oprzeć się przykładowi, który jest zawsze udzielający. Trzeba 
wypowiedzieć wojnę swemu samolubstwu, własnemu dobrobytowi indywidualnemu. Trzeba 
umieć przełamać na pół kromkę chleba, choćby była mała i choćby się ją miało jedyną. 
Trzeba otworzyć ofiarnie ramiona bratu, a tylu jest braci potrzebujących.

Każda dusza dobrej woli zrozumie łatwo, że tylko powrót do Boga może nas wybawić od 
zatonięcia. Faktem jest, że każdy czeka by drugi coś uczynił i dlatego nikt nic nie czyni. Lecz 
godzina jest poważna .Zacznijcie wy w rodzinach, zgromadzeniach ,parafiach w 
stowarzyszeniach. Nie myślcie już tylko o wycieczkach, płytach i o kinie. Przeciwnie, 
szukajcie ubogich i opuszczonych, mówcie, pomagajcie, wzmacniajcie, spieszcie się 
.Błogosławieni , którzy w Panu umierają i będzie się zazdrościło umarłym.

Przykro mi, że mówię o takich rzeczach, lecz tyś mnie o to pytała. Czy myślisz, że przed 
dziećmi ukryją się przykrości i cierpienie Ojca? Ukażcie braciom prawdziwe Oblicze 
Chrystusa, który przybity do krzyża ze wzrokiem wzniesionym ku niebu wstawia się za nami: 
”Ojcze przebacz im bo nie wiedzą co czynią”. A potem skłoniwszy głowę oddał ducha w tym 
się zawiera cały Chrystus w Jego niezmiernej miłości i boleści. Nie ma większej miłości nad 
oddanie życia za tych których się kocha ...!

Trzeba starać się unikać tak zasłużonej kary , Bóg jest dobry i miłosierny. Uciekajcie się 
również do Tej, która może wszystko wyjednać u Syna Swego, zanoście do Niej nieustanne 
modlitwy. Cała ludzkość dąży do przepaści .Dlaczego nie ogłaszacie tych rzeczy ? Przecież to 
są wszystko ostrzeżenia Boże !

Siostra : [29.9.1967] W danej chwili można powiedzieć, że to godzina szatana .Pytacie się jak 
to się wszystko skończy? Jezus zwycięży świat! O ludzie małej wiary, dlaczego się lękacie? 
Czyż nie było konieczne, by Chrystus cierpiał wpierw zanim wszedł do swojej chwały? To 
też koniecznym jest, by teraz nadeszło to wielkie oczyszczenie, by odłączyć kozły od jagniąt , 
zanim zajaśnieje nad Kościołem i nad nowym światem olśniewające światło , którym jaśnieć 
będzie nowe Jeruzalem. To nowe Królestwo będzie Królestwem pokoju, miłości i zgody na 
ziemi, jako wstęp do błogosławionego życia w niebie. Przyjście Królestwa Bożego będzie 
oparte na wzajemnej miłości. Ludzie nie będą już mogli zbłądzić, lecz , wpierw musi być 
wojna ,a potem zwycięstwo.

Siostra : [18.12.1967] Powinniśmy budzić świat, by zdał sobie sprawę ,że grozi mu zguba. 
Ten świat jest tak zagłębiony w niemoralności i grzechu , a przecież czuje się w tym dobrze!

Trzeba wyciągnąć go z tego, obudzić go z gnuśności, by wołał o pomoc do Pana. Powinniśmy 
rozpalić na świecie wielki ogień, zapalić świece jedna od drugiej ,jak to się czyni w Wigilię 
Paschalną , biorąc płomień od świecy Paschalnej, tego prawdziwego Światła Świata. 
Posłannictwo Jezusa do świata będzie przyjęte, bo będzie miało swe świadectwo miłości.

Przyszedł do swoich, a oni Go nie przyjęli! Błogosławione wszystkie dzieła Pana. Stworzył 
cudny świat przyszedł by zamieszkać w nim, a nie było tam miejsca dla Niego, skończył na 
szubienicy Krzyża! Taka jest tragedia Boża . A ileż to o tej późnej nocnej porze zdradza Go!

Zdradzają tę Jego Zbawcza Miłość! – O człowieku kim jesteś? Jesteś przecież prawdziwym 
obrazem Boga Żywego, pamiętaj o tym!

Bóg stworzył świat i stworzył także drzewo , które miało dostarczyć belek na Jego Krzyż. 
Stworzył krzak ,który miął dać ciernie na Jego Królewską Koronę. Ukrył we wnętrzu ziemi 
żelazo, z którego miano wykuć Jego gwoździe. O tajemnico niepojętej Miłości !Ptaszkowi dał 
gniazdo , zwierzęciu norę bogatemu pałac ubogiemu domek, a starcowi przytułek .A kiedy 
przyszedł na świat ,na swą ziemię ,nie było miejsca dla Niego w gospodach.

Była to noc zimna, historyczna noc przyjścia do ludzi, lecz oni Go nie poznali. A dzisiaj? 
Dzisiaj albo się jest pochodnią , albo niczym! Świat potrzebuje zapału , heroizmu.

Tylko Miłość może zbawić świat!

Siostra: W Każdej chwili świat może wpaść w przepaść nie z woli Bożej ,lecz ze złości 
człowieka, który nadużywa swej wolnej woli – oraz z powodu szerzącego się przerażającego 
ateizmu. Wystarczy by jeden naród zaczął, a cały świat się poruszy od tego. Nie łudźcie się 
zbytnio, a módlcie się do Stwórcy.

GŁOS BOŻY: Odkryję ci tajemnicę Mego Serca! Przyjrzyj się Mi leżącemu na słomie.

Stworzyłem świat cały, a Matka Moja i przybrany Ojciec mieli tylko trochę słomy dla Mnie 
na posłanie .Nie było miejsca dla Mnie na świecie, który stworzyłem!

Związali Mi ręce i poganin pyta Mnie : Co to jest prawda? Co to jest prawda , powtarza 
również dziś poganin , ateista. I mówi . że to taka formuła chemiczna która w parę sekund 
zapali świat. Człowiek współczesny znalazł prawdę i jest szczęśliwy, nie szuka niczego 
innego! Ja Sam nie mogę zbawić świata . Zbawiłem go Sam na Kalwarii ,przelawszy do 
ostatniej kropli Moją Krew, lecz teraz mam ręce związane , tak ,jak przed Piłatem.

Uczyniłem człowiekowi wielki dar ,nie mogę go już cofnąć, a człowiek nadużywa Mego 
daru.

Ja : Głos ten był pełen słodyczy i smutku nieskończonego, wydawało mi się , że Jezus umiera 
z bólu .Zdawało mi się , że słucham człowieka, a to był Bóg .I mówił dalej:

GŁOS BOŻY: Nawet Mój Kościół nie dostrzega Mojej Obecności, bo gdyby dostrzegał, nie 
działoby się tak! Nie dostrzegają jej też ci, którzy na mocy wiekuistego kapłaństwa, 
sprowadzają Mnie z Nieba. Czyż nie jestem naprawdę Wiekuistym odrzuconym, Wiekuistym 
niezrozumianym?

Ja : O Jezu ,co mogę uczynić , by Cię pocieszyć ?

GŁOS BOŻY : Kochaj Mnie, kochaj bardzo. Wszystko inne jest Moje .Niebo i ziemia i co ją 
zaludnia , tylko miłość Mego stworzenia nie jest Moja, a tego właśnie szukam.

1968

 

ROK 1968 

CZĘŚĆ PIERWSZA

Siostra: [3.1.1968]

Zaćmi się Niebo. Ciemności spadną na całą ziemię. Ziemia będzie okryta czarną zasłoną 
przez dnie i noce, ale nie będzie to jeszcze koniec świata , bo Pan nie chce jeszcze zniszczyć 
swego dzieła. Będzie to symbol ciemności rozumu ludzkiego. I będzie ciemno na całej ziemi, 
dopóki ateusze – co nie wierzą w Boga, jako budowniczowie środków zniszczenia- nie 
podniosą oczu ku Niebu , oszołomieni , i osłupiali, by błagać o przebłysk światła. Wtedy 
znowu zajaśnieje słońce.

GŁOS BOŻY : Zgromadzenia zakonne, córko Moja prawie wszystkie otworzyły okna na 
ducha świata nie ma już dla Mnie miejsca w tych schroniskach. Dla wielu z nich byłoby 
lepiej, gdyby nie istniały. Reformy nęcące podobają się wszystkim. Ty stój zawsze przy Mnie, 
abym cię uczynił uległym narzędziem Mojej Miłości dla świata.

GŁOS BOŻY :Dobrze! Ofiaruj się za dusze zakonne męskie i żeńskie i za kapłanów, by nie 
zwiększała się na świecie jeszcze bardziej liczba tych dusz, które Mnie czczą tylko wargami, 
podczas, gdy serce dalekie jest ode Mnie!

Ja : Jezu , ofiaruję Ci się za te dusze zakonne i za tych kapłanów.

GŁOS BOŻY : Dobrze ! Za dusze zakonne, które tylko zbijają bąki .Za kapłanów, którzy 
trzymają w ręku kielich rozkoszy i nie przestają go pić, aż do ostatniej kropli. Nie takiej 
reformy chciał Kościół.

GŁOS BOŻY : [20.1.1968] „ Kara” jest jedynie odłożona, jeśli to Królestwo Przebaczenia nie 
będzie uznane i wykorzystane przez człowieka.

Królestwo Moje nie jest z tego świata. Gdyby Moje Królestwo było tutaj, rozkazałbym 
wszystkim ludziom i wszystko byłoby Mi uległe. Lecz Moje Królestwo i królestwo tych 
wszystkich, którzy są ze Mną nie jest z tego świata. Dlatego nieustannie modlę się do Ojca 
:”Ojcze ! niech i oni będą ze Mną tam , gdzie Ja jestem, aby ujrzeli chwałę Twoją, tę którą Mi 
dałeś !” W Królestwie Moim jest miejsce dla wszystkich i tam , gdzie Ja jestem, pragnę by 
byli wszyscy ci , których                    Ojciec miłuje tak , Ja miłuję Ojca....

W Królestwie Moim słońce nigdy nie zachodzi .Panuje tam wieczna wiosna i zupełny 
odpoczynek w Bogu ... Czyż nie jest krótkim cierpienie , jeśli wieczystą jest nagroda? Nie ma 
tam zegara, który wskazywałby czas, bo błogosławioną wieczność nie mierzy się długością, 
ani wysokością, ani trwaniem, ani głębokością. Wybrałem cię na narzędzie, by objawić 
światu Moją Miłość. Będziesz więc słuchać Mego Głosu.

Mówię w milczeniu do twego serca. Ten Rękopis powinien poruszyć cały świat dobrej woli, 
bo nie ma w nim nic ludzkiego, a tym bardziej twego, lecz wszystko jest Boże.

To co jest zakryte przed twoimi oczami, będzie natomiast wyjawione mądrym i 
kompetentnym. Lepiej by oczy twe były zasłonięte, aby wzrastała pokora w twym sercu, lecz 
nie będzie tego z innymi.

GŁOS BOŻY : O , córko Moja , największym Moim cierpieniem są niegodni kapłani, a jest 
ich tylu i liczba ich się zwiększa. Napisz to, by o tym wiedziano, aby to czytano.. Jezus nie 
chce serca podzielonego. Jest Oblubieńcem zazdrosnym i żąda całkowicie serca dla Siebie 
oblubienicy. Doskonała świętość polega na tym, by nie odmawiać niczego Miłości . Trwaj 
przy Mnie ! Pocieszaj Mnie! Świat dusz nie jest już Moim. Te dusze , które zbawiłem Moją 

Krwią , oddaliły się ode Mnie. Mam Mego Ojca , Moją Matkę ,Świętych, Aniołów , 
wybranych, ale ludzie? Obym się mógł stać znowu Dziecięciem, by umrzeć na nowo na 
Kalwarii!

GŁOS BOŻY :Zwycięstwo ostateczne jest jeszcze bardzo dalekie. Przedtem trzeba stoczyć 
kilka bitew i odnieść zwycięstwo. Trzeba będzie siłą oddzielić kozły od jagniąt! Czy widzisz 
to córko Moja? Zgromadzenia zakonne wysilają się teraz na apostolstwa, co sprawia, że 
pogrążają się w duchu światowym. Przyjmują dzieła rozwijają je, powiększają, rozszerzają, 
ubiegają się o nie. Ale miłość , prawdziwa miłość, gdzie ona tam jest? O jakże one są dalekie 
ode Mnie i od Mego Ducha. Chciałbym , by wiedziano o tym co ci mówię.

Cała ta tak zwana charytatywna działalność nie zaspakaja Mnie – już ci to powiedziałem. 
Powiedz to Ojcu {kierownik duchowy} ode Mnie. Nie! Nie może to Mnie zadowolić! Nie 
chcę dzieł Miłosierdzia , które trzymają serca ludzkie daleko ode Mnie. Chcę Miłości!

Miłości prawdziwej, szczerej , bezinteresownej. Chcę serca ludzkiego, serca Moich 
oblubienic ,by były jedynie dla Mnie! Nie chce marnotrawstwa i podziału miłości.

Napisz to dużymi literami, że JEZUS CHCE WPIERW TYLKO SERCA LUDZKIEGO, A 
POTEM RESZTY! Sobór przyniósł zamieszanie i mówi się za wiele. A im więcej się mówi , 
tym bardziej mieszają się idee i tłumaczy się wiele rzeczy wcale nie według prawdziwego 
ducha Soboru.

Wszak tylko jedna rzecz jest potrzebna , to Miłość! Pragnę , by się o tym wiedziało....

Niech nie budują drapaczy chmur , które przeciwne moce natury, trzęsienia ziemi, lub bomba 
atomowa mogą w jednej chwili zniszczyć, lecz niech cała ludzkość czuwa , by nie wpaść do 
przepaści. „ Bądźcie gotowi! Oby dusze jak kłosy dojrzałe, mogły być przyjęte do spichlerzy 
niebieskich”.

GŁOS BOŻY: [14.2.1968] Oto dlaczego tęsknię za miłością, by otrzymać jedno uderzenie 
serca Mego stworzenia .O! jeśli chcecie Mnie zadowolić, ukochajcie Moją Miłość 
odepchniętą , zapomnianą , wzgardzoną. Nazywam się Miłością –Miłością , która daje 
wszystko ! Bóg Miłości ! Dlaczego nie uznajecie Mnie za takiego? Spójrz córko Moja , jak 
się zdaję na ciebie , jak wynurzam się przed tobą. Wiem dobrze z jaką dokładnością 
przekażesz braciom Moje Posłannictwo Miłości. Wiem ,że polecisz Ojcu , by nie zmieniał 
niczego w Moich Słowach, bo są takie jakie jak je usłyszałaś i zapisałaś. Dam ci w nagrodę 
wielkie radości i cały zastęp dusz dzięki temu Rękopisowi.

GŁOS BOŻY : Córko Moja , mam jeszcze tyle do opowiedzenia tobie . Ten Rękopis otrzyma 
cudowne znaki , bo Ja mogę wszystko. Dam ci wiele , wiele dusz , by zaspokoić twe 
pragnienie . Wszystkie dusze zakonne , a zwłaszcza Moi kapłani powinni być spragnieni dusz 
! Czyż nie sądzisz , że świat zmieniłby się , gdyby znalazł to pragnienie dusz u zakonnic i 
kapłanów?

GŁOS BOŻY : [7.3.1968] Chcę za twym pośrednictwem przypomnieć światu Moje 
Przymierze Braterstwa i Miłości. Jestem Józefem, bratem waszym! Nie bójcie się ! Jestem, 
któregoście sprzedali cudzoziemcom. Odzienie Moje jest czerwone od Krwi, przelanej za was 
wszystkich. Lecz przyjdźcie do Mnie, nie bójcie się. Zapomniałem o wszystkim. Nie 
przechowuję urazy. Tylko Miłość zwycięża! Byle byście wrócili do Mnie, nie chcę niczego 

innego. Chcę mieć was wszystkich ze Mną. Uczynię was zarządcami i książętami w Moim 
Królestwie. Otworzę wam wszystkie spichlerze Faraona i nie będzie już więcej głodu na 
ziemi, lecz pamiętajcie , by powrócić do Mego Serca.!

GŁOS BOŻY :[18.3.1968] Powiedziałem ci byście widzieli we Mnie Boga Człowieka , bo 
takim Jestem. Byłem Dziecięciem , jak każde inne dziecię. Byłem Człowiekiem jak każdy 
inny człowiek. Szukam wśród ludzi trochę miłości i jestem zadowolony , gdy ją znajduję .

O ! Córko Moja , a cóż Ja znajduję dziś w Zgromadzeniach zakonnych ogólnie i w każdej 
duszy Bogu poświęconej poszczególnie? W wielu z nich zastaję tylko hałas i ducha świata.

A jednak, w dniu swej profesji z wielką radością ducha zakonnica powiedziała „ żegnajcie” 
gwarowi tego świata, obiecując uroczyście , że odtąd będą słuchać tylko Głosu Pana!

Lecz jeśli przemawia ten świat swym hałasem, swymi fałszywymi radościami, swymi 
złudami, zmusza Mnie do milczenia i wtedy milknę! Powoli obraz Mój zaciera się na ziemi i 
w sercu człowieka , by utworzyć sobie inny , który zajmie Moje miejsce. Zbyt wiele 
zakonnych nosi habit, a kieruje się duchem światowym. Mówię to ogólnie!

Ja : O, Jezu ,a jaki jest środek na te zła?

GŁOS BOŻY :Środkiem na te wszystkie zła jest powrót całej ludzkości do Mego Boskiego 
Serca przebitego włócznią na Krzyżu i które nie przestaje krwawić za was.

Powrót drogą miłości ! Chciałbym ustanowić na świecie Królestwo nowe. Królestwo 
Wielkiego Miłosierdzia, które oddala wszelkie uczucia Sprawiedliwości , urazy , leku 
nieśmiałości . Takiego Miłosierdzia , które wszystko rozumie , wszystko wybacza i wszystko 
tłumaczy, które nie przechowuje najdawniejszych wspomnień o rodzaju win i grzechów 
ciążących na sumieniach ludzkich , narodów i krajów. Niech nikt nie lęka się zbliżyć do 
Mnie, poszukiwać Mnie, a zwłaszcza kochać Mnie. Wszystkim obiecuję Moją przyjaźń i 
przebaczenie w zamian za szczere uderzenie serca z miłości. Chcę otworzyć przed całą 
ludzkością spichlerze Faraona . Chcę spuszczać w dzień i w nocy bez zatrzymania na ten 
grzeszny świat , nie potop wód zatapiających i niszczących , lecz upust Mego przebaczenia i 
Mego Wielkiego Miłosierdzia.

Ja : A Twój Kościół , Jezu?

GŁOS BOŻY : Mój Kościół pierwszy skorzysta z tego Posłannictwa i stanie się rozdawcą 
Mego Wielkiego Miłosierdzia. Będą otwarte spichlerze Faraona i będzie się rozdawało 
pełnymi garściami pszenicę, by nie było już głodu na ziemi . I ustanowi się Królestwo 
Miłości.

GŁOS BOŻY : [23.3.1968] Nad światem przeszedł wielki wybuch nienawiści i zniszczenia , 
lecz Ja odzyskam Moje miejsce , bo zwyciężyłem grzech i śmierć. Domy zakonne stały się 
puste jak zniszczone Jeruzalem po Mojej śmierci. Ja Jestem twoim Bogiem i mogę wszystko !

Będą czytać to co ty piszesz teraz .

GŁOS BOŻY : [2.4.1968] Czy nie przejmuje cię zgroza widząc Mnie takim? Stałem się 
wyrzutkiem społeczeństwa, oddalony od Ojca. Sam ciężarem grzechów przybity do Krzyża!

Czy umiesz jeszcze zwrócić ku Mnie spojrzenie ? Spojrzenie ufne , pełne nadziei i wiary, że 
jestem twoim Bogiem i Twym Oblubieńcem? Wszyscy Mnie opuścili , wstrząśnięci Moją 
klęską. Tylko dwie , czy trzy wierne dusze patrzą na Mnie oczyma pełnymi łez. Moja Matka ..

Moja Najdroższa Matka..., umiłowany uczeń, Magdalena i ty byłaś z Nami! Poznaję cię i 
cieszę się! Ale inni , gdzież oni są? Gdzie jest Piotr, Opoka, o którą rozbijają się burze?

Gdzie jest Mój Kościół rodzący się, który za parę minut wyjdzie z mej Krwawej Rany Mego 
Serca, które żołnierz spieszy otworzyć? Wyjdzie on z tego Serca jako najpiękniejszy kwiat 
rajski, poczęty Miłością i pokrzepiony Mym Ciałem i Moją Krwią, która do końca czasów nie 
przestanie wylewać się dla niego, jak to jest i w tej chwili.

O Kościele rodzący się Moja oblubienico ukochana! Teraz jednak nie widzę cię przy Mnie..

Jesteś ukryta , uciekłaś daleko wraz z twymi fundatorami, zdjęta przerażeniem i męką. Jestem 
Sam.....! Samotność i opuszczenie na Krzyżu były dla Mnie jakby zdwojona śmiercią. 
Przecież wrażliwe serce odczuwa bardzo opuszczenie ze strony tych , których ukochało!

Nie wiedziałem już gdzie szukać serca przyjaznego i wiernego. Niebo i ziemia zmówiły się 
przeciwko Mnie, dla braku wiary. Ileż odstępstw wtedy i teraz, wszystko dla braku wiary!

Lecz zostawiłem to na piśmie i teraz pisz to ponownie na wypadek , gdyby ludzie zagubili 
księgę Ewangelii: „Błogosławieni, którzy uwierzyli, choć nie widzieli !”Wiara daje 
zbawienie! Gdyby było więcej wiary w Moim Kościele, smok piekielny nie odnosiłby tylu 
zwycięstw. Nauka jest omamieniem człowieka współczesnego i jego zgubą. Nauki 
matematyczne, które ukazują tyle faktów , są jednocześnie zniszczeniem dusz i narodów! 
Wszystko jest matematycznie wykazane i nawet niewidomy musiałby ulec niektórym 
dochodzeniom, gdy wiara prowadzi przez mroki. Trudno jest więc wierzyć we Mnie. Starają 
się dociekać, odkrywać i gdyby to było możliwe ,chcieliby nawet odczytać myśl Boga!

Wszystko przybiera nazwę „postępu , odnowy”, i trzeba , by Bóg strzegł się powtarzając 
sobie       „ Uważajmy”. Człowiek wyciągnął rękę po owoc zakazany i chciałby zostać sam 
Bogiem 

GŁOS BOŻY : [2.4.1968]

O , córko ukochana ! Nasycone zniewagą i skruszone jest Serce Moje! Cóż Ja jeszcze 
powinienem uczynić, a nie uczyniłem tego by was zbawić ? Jeśli czym uchybiłem względem 
was, chciałbym to wiedzieć. Oddałem się Sam i oddaję się nadal w wieczystej Ofierze , ale 
zdaje się to być niewystarczające ! Mógłbym zwrócić uwagę człowieka zsyłając karę nań!

Ale nie! Jestem Bogiem Miłości ! Jestem Bogiem , który zbawia to, co zginęło! Zwycięstwo 
będzie Moje! Zwyciężę zło dobrem, przewrotność dobrocią i przebaczeniem.

Zapomnę o wszystkim, by rozpocząć wszystko od nowa. Odnowię świat , odnowie Kościół,

Moich kapłanów , Moje oblubienice ! Nadam Kościołowi nowe oblicze , świeże, 
młodzieńcze! Przywdzieje on szatę godową , ozdobię go drogimi kamieniami i pójdzie piękny 
i wzmocniony w dalszą drogę wieków. Za nim pójdą Moi kapłani, jako ozdoba 
niezaprzeczalna Prawdy i Wiary, Moje prawdziwe oblubienice , czyste i skromne. Nowe 

Jeruzalem zaśpiewa hymn oswobodzenia , tak jak czasów Starego Testamentu. Zaśpiewa: 
”weselcie się już”. Lecz córko Moja, wszystko to jest nie tylko upragnione ,ale i 
obowiązujące, bo Ja stworzyłem człowieka wolnym i potrzebuję współpracy dobrych , by 
odnowić świat. Trochę więcej wiary wystarczyłoby do rozpalenia w sercu człowieka miłości , 
która może wszystko.

Ja [ Wielki Wtorek , 9.4.1968] Panie, kiedy się zacznie to nowe Królestwo Wielkiego 
Miłosierdzia, o którym mówiłeś mi w tych dniach ?

GŁOS BOŻY : Od dzisiaj córko Moja. Powiedz to Ojcu , by rozpoczął od dziś większe 
wybaczanie , wyrozumiałość dla win, zbliżenie dusz do Mnie , bo gotów Jestem wszystko 
wybaczyć w zamian za bicie serca z miłości . Dla tych , którzy znają Moje pragnienie –

Królestwo Wielkiego Miłosierdzia już się rozpoczęło, a dla świata zacznie się ono z 
ujawnieniem tego Rękopisu.

GŁOS BOŻY [ 21.4.1968-po Komunii św.] Oblicze Moje , które obiecałem ci ukazać w 
niebie, teraz jest w całym swym blasku w twej duszy.

Spójrz córko moja jak źle dusze przyjmują krzyż utrapień. Nie wiedzą one ,ile Mnie kosztuje 
ten widok cierpień całej ludzkości. Wylałbym wszystką Mą Krew , by oszczędzić każdemu z 
was waszych łez .Chciałbym wziąć na Siebie ciężar ludzkiego bólu i Sam go nieść , jak to już 
kiedyś uczyniłem. Jednak , gdybyście mogli ujrzeć ten ogrom przyszłej chwały przyznany 
cierpieniom ludzkim na ziemi , wtedy prosilibyście sami o więcej krzyży i cierpień. Chcę 
zabrać dusze do Królestwa Ojca Mego i dlatego nawiedzam je bólem. Lecz mało które nawet 
wśród dusz zakonnych, umieją zgłębić tę tajemnicę miłości.

Jestem Miłością ,a miłość chce zawsze dawać. Lecz któż Mnie rozumie ? Jakże mało dusz 
rozumie Moją Miłość!

GŁOS BOŻY : [6.5.1968] Cały świat stanie się olbrzymim ogniskiem. Będzie to rzecz nigdy 
nie widziana od początku świata i aniołowie niebiescy zakryją sobie twarz skrzydłami, bo 
ludzkość jest jak drzewo na opał. Córko Moja , nie mówiłem ci tych rzeczy , bo serce twoje 
nie wytrzymałoby. Przekaż to i powiedz Ojcu .Pozwalam mu zakomunikować te rzeczy, 
innemu Ojcu spośród najmądrzejszych, najświętszych i najroztropniejszych. Ty zaś nie mów 
o tym nikomu.

N.M.P. Córko Moja! Już nie mogę naprawdę dłużej ! Gdyby ludzkość wiedziała co się dla 
niej przygotowuje , padliby wszyscy na kolana , błagając o łaskawość, o przebaczenie, 
pragnąc czynić pokutę. – To wielkie zamieszanie światowe upragnione , chciane , 
przygotowywane. Módl się córko , módl się bardzo !

GŁOS BOŻY : [7.5.1968] Napisałaś 26.4 –Gdyby nasi artyści mogli zobaczyć to co ja 
ujrzałam , bylibyśmy uwolnieni od widoku niektórych Krucyfiksów tak zniekształconych, 
jakie widzimy w wielkich wystawowych oknach Ars Sacra { miałam właśnie cudne widzenie 
Jezusa na Krzyżu} –Podoba Mi się bardzo ta twoja myśl. Ale ty się dziwisz? Właśnie takim 
jestem nawet dla dobrych , postacią zniekształconą ! Wykrzywili Mi usta , bo Prawdę , którą 
zawsze głosiłem, tłumaczą teraz według własnych zainteresowań. Nogi , ręce oczy wszystko 
zniekształcili według własnych celów ,jak im się podobało. A Moje Serce? To Serce przebite 
włócznią ? O , gdybyż przynajmniej nie zniekształcili Mego Serca .    

A tak , jak artyści wyobrażają Mnie i przedstawiają ludzkości , takim naprawdę jestem dla 
niej. Jestem tylko mitem, podaniem ośmieszonym! Bierze się Mnie gdy, wypada Mnie brać i 
porzuca , gdy wypada porzucić. Jestem dla nich postacią zniekształconą.

Ale ty droga córko , powtarzaj wszystkim , jak bardzo rozciągnąłem na Krzyżu Moje ręce, by 
przyjąć wszystkich odkupionych przeze Mnie i zanieść ich w objęcia Mojego Ojca, 
czekającego na nich. Powiedz , że usta Moje nie są wykrzywione , lecz mówią nadal o 
Miłości i przebaczeniu. Powtórz, że Moje oczy , choć zamknięte snem śmierci promieniują 
zawsze wiele światła na drogę Mych synów. A kto idzie w tym świetle nigdy nie zabłądzi.

I wreszcie powtórz by Mnie nie uważali za kogoś nieistniejącego , lub za Osobę ,która była 
tylko bohaterem historycznym. Bo Ja Jestem „ TYM, KTÓRY JEST” zawsze żywy , zawsze 
obecny , zawsze czynny w sercu człowieka, jak wierny towarzysz, który nie zdradza lub 
opuszcza, lecz zawsze jest gotowy wyciągnąć miłujące Ramiona , ku Memu stworzeniu.

GŁOS BOŻY : [14.5.1968] Lud twój wydał Mnie !- Wiesz o tym! Lud Mój zawsze Mnie 
wydaje! Coś uczynił? Nie odpowiadasz? Czy wiesz , że mam władzę ukrzyżowania ciebie lub 
uwolnienia? Lecz nie potrzebujesz trudzić się Piłacie z wydaniem na Mnie wyroku, bo Ja Sam 
go na Siebie wydałem. Podpisał go Mój Ojciec i ma on wszelką wartość prawną, a aniołowie 
byli tego świadkami. Idź liktorze , przygotuj Krzyż! Był to wyrok podpisany i zatwierdzony 
w niebie od wszystkich wieków, bo świat dąży do ruiny i trzeba go zbawić.

„O ludu Mój ,cóżem ci uczynił”? Umiłowałem cię Miłością niepojętą! Tam , gdzie Ja jestem, 
chcę by i ludzie byli ze Mną. I ty Mnie jeszcze nie znasz? Każdego dnia zasiadam do Stołu i 
podzielam twój chleb radości i boleści .Ale ty nie umiesz patrzeć Mi prosto w twarz i 
kierować swe oczy pełne łez w Moje Oczy jaśniejące Miłością.

Jestem z tobą . Żyję z tobą pod jednym dachem. Jestem przyjacielem najwierniejszym, jaki 
może istnieć, a ty idziesz daleko, by powierzyć swe trudności jakiemuś obcemu, który 
wkrótce cię zdradzi. Jakże ty Mnie jeszcze nie znasz .Jestem Jezusem ! Wystarczy zawołać 
Mnie, bym przyszedł! Przychodzę szybko, ratuję i zbawiam to , co zginęło. Nawet gdyby 
własność była sprzedana obcemu w chwili szaleństwa. Ja odkupię z jego rąk i zwrócę wasze 
dobra wam.  Wystarczy tylko przywołać Mnie o świcie lub w południe , albo 
wieczorem,                                    a nawet o późnej nocy ,a Ja przychodzę prędko i nie każę 
nigdy czekać na Siebie!

O! ludu Mój ! Nazywaj Mnie po Imieniu, nazywaj mnie Jezusem, bo to mówi wszystko!

Nie potrzeba byś klękał przede Mną , bo nawet, to Ja umyję ci nogi, jak Piotrowi i innym 
Apostołom. A jeśli Mi powiesz , jak Piotr , że nie chcesz tego , odpowiem ci ,że nie wiesz 
tego, co Ja czynię, ale zrozumiesz to potem. Umyję ci nogi, te nogi , które szły drogą 
niebezpieczną i teraz są poranione uderzeniami o kamienie. Ja je wytrę , uleczę, ucałuję i 
będziesz uzdrowiony. Nie będziesz już znał innej drogi, jak tylko wiodącą ku Mnie.

Ale dlaczego upierasz się i nie chcesz spojrzeć w Moje Oblicze? Nie chcesz umyć sobie nóg? 
Jesteś jak grzeszne dziecko, które upiera się i nie chce wierzyć Temu , który kocha. Czyż nie 
wiesz , że jeśli nie umyję ci nóg , nie będziesz miał części ze Mną? Powtórz więc za Piotrem:

Panie . Ale nie! Nie nazywaj mnie Panem, powiedz: O Jezu! Umyj mnie nie tylko nogi , ale i 
głowę i całe ciało, byle bym miał część z Tobą! Uczta już gotowa ,ale brakuje zaproszonych! 

Lecz zawołam głośno i każę wołać na cztery wiatry Moim Aniołom na północ , południe , 
zachód i wschód. I zbiorę wszystkich odkupionych do Stołu Godowego przygotowanego 
przez Aniołów i zastawionego starannie, a wtedy będzie jedno Królestwo Miłości. Pisz

córko droga , wszystko ci podyktowałem. Słowa te będą słodkie jak miód i miłe dla umysłu i 
serca wielu dusz.

GŁOS BOŻY : Napisz i zostaw na piśmie te słowa. – Największe i najprzykrzejsze

cierpienia sprawiają Mi dusze kapłańskie i zakonne!

Gdy szliście bez mieszka i bez grosza , ani obuwia , czy brakowało wam kiedy czego?

Prostujcie drogi krzywe, równajcie ścieżki ! Moja Opatrzność była wczoraj , jest dzisiaj i 
będzie jutro. Nigdy niczego nie zabraknie temu ,kto Mi zaufał.

Dawajcie świadectwo Chrystusowi w Jeruzalem i aż po krańce ziemi. Bądźcie prawdziwymi 
świadkami Chrystusa, wolnymi od wszelkiego przywiązania ludzkiego do dóbr, od 
zainteresowań osobistych, od chciwości na pieniądze , na Mamonę naszych czasów.

Takimi powinny być dusze Mi poświęcone. O córko Moja , podkreśl to co ci powtarzam :

„Największe i najprzykrzejsze cierpienia zadają Mi dusze kapłańskie 
i zakonne”.

GŁOS BOŻY :[8.6.1968] Ludzkość biegnie szybko ku swemu oczyszczeniu, ku tej odnowie 
która dopełni się z trudem i bólem. Zdawać się będzie nawet , że zło zatryumfuje zupełnie nad 
dobrem. Lecz ci nieliczni , którzy pozostaną wierni Memu Sercu , utworzą nowy związek , 
jak kiedyś Abraham , prawdziwych synów Bożych. Walka już się rozpoczęła i będzie coraz 
większa tak , że nawet dobrzy nie będą mieli ufności. Wszystko wyda się zgubione. I wołać 
się będzie głośno : ”Panie ratuj , bo giniemy”! Tylko wtedy ludzie przypomną sobie ,że ich 
pomocą jest Pan. Od czasu do czasu cywilizacja potrzebuje odnowy. Historia jest pełna takich 
przykładów . Gdy się rujnuje stare , powstaje nowe i to jest właśnie udziałem dzisiejszej 
cywilizacji!

1968 CZĘŚĆ DRUGA

1968 

CZEŚĆ  DRUGA

GŁOS BOŻY : [1.7.1968] Jakże cierpi Ojciec , gdy nie maże zgromadzić wszystkich swych 
synów pod jednym dachem, dookoła wspólnego stołu i dać wszystkim udział w swym 
dziedzictwie. Teraz Miłość ostygła na świecie .Ale teraz nastał czas odnowy ! Tak, jak 
burzliwa zima przechodzi w łagodną wiosnę i budzi śpiących ze snu zimowego , tak całe 
stworzenie budzi się na nowe tchnienie życia , które zakończy letarg starego świata.

Powstanie nowe pokolenie i nowy Kościół we wspaniałym rozkwicie wiecznej młodości, w 
stałej miłości do swego Założyciela. Będzie to nowy świat pokoju, zgody i miłości, jakby 
wiekuiste uwielbienie Boga . Takim stanie się odwieczny świat po złożonej ofierze boleści 
rodzenia.

[6.7.1968] Jest w pół do pierwszej w nocy .{ Słyszę}: Wstań i módl się !- Słychać pospieszne 
kroki pod oknem po żwirze podwórka, a potem kręcenie, jakby wielkim kluczem w dużej 
bramie {choć nie ma tam zamka na zewnątrz}. Potem milczenie – „To dusza wędrująca” –
mówi Pan.

Ja : Czy to moja siostra ?

GŁOS BOŻY : O nie, twoja siostra jest w niebie.

Ja : Czy ktoś z moich bliskich?

GŁOS BOŻY : Też nie! Oni również są wszyscy w niebie. Jest to dusza błąkająca się 
{zrozumiałam, że to dusza zakonna}.- Byłoby dobrze , by dusze po swej śmierci poszły 
wprost na miejsce przygotowane dla nich w niebie. Lecz biada tym, gdy zapali się nad nimi 
Moja Sprawiedliwość.

Ja : Wstałam z wielkim lękiem, uklękłam i modliłam się. Była już za kwadrans pierwsza , a ja 
tak bardzo się bałam. Zapytałam : „Panie , czy ja pójdę do nieba?” – „ Tak ,jeśli wytrwasz w 
dobrym” – Ucałowałam z miłością mój obrazek „Ecce Homo” ,ale w umyśle brzmiały mi 
wciąż te słowa „Biada im”- A Jezus powiedział: Tak córko moja! I to po tym wszystkim co 
dla was uczyniłem! – Wróciłam do łóżka , ale muszę się przyznać , że bałam się. Wtedy 
odezwała się moja siostra.

SIOSTRA: Nie powinnaś się bać, bo to są wszystko łaski Boże. Łaski dla ciebie 
,                       dla dusz {przez rękopis} i dla świata.

Ja : -Moja Sprawiedliwość !Świętość Mej Sprawiedliwości! Starałam się zamknąć oczy , by 
zasnąć. Postanowiłam opowiedzieć to zajście Matce i poprosić , by postarała się o Mszę św. 
za tę duszę. Jednak wahałam się powiedzieć Matce ! Tak? Czy nie? Jezus rozstrzygnął moje 
wahanie.

GŁOS BOŻY : Poproś wpierw Ojca. Opowiedz Mu wszystko. Poddaj to posłuszeństwu i 
uczyń tak, jak on ci powie. Panem życia jestem Ja i postępuję tak jak chcę.- Nie , Matka nie 
jest narzędziem obranym . Jest nim za to Ojciec.

Ja : Jezu ! Boję się!

GŁOS BOŻY : Nie powinnaś bać się Mnie!

Jest w pół do drugiej . Chcę zasnąć i zapomnieć , ale oto przypominam sobie ,że tyle razy 
słyszałam głośne pukanie do moich drzwi w nocy {choć drzwi były tylko przymknięte} lub w 
godzinie spoczynku popołudniowego. Wzywam Marię ,Boską Skarbniczkę.

GŁOS BOŻY: Ty chcesz spać podczas , gdy Ja czuwam i nieprzyjaciele szukają Mnie. Jestem 
w Ogrójcu wyciągnięty, ukorzony, cały zbroczony Moją Krwią , której już zatrzeć nie mogę.

Ofiarowany jest, bo Sam chciał!- Na tę skargę Serca Jezusowego zerwałam się z łóżka , 
uklękłam i modliłam się. A Jezus mówił dalej:

Córko Moja ,twoja troskliwość powinna się rozciągnąć nie tylko na wszystkie dusze 
zaludniające ziemię, lecz powinna objąć podobnie tą olbrzymią ilość dusz czyśćcowych , 
których liczba jest większa nad gwiazdy na niebie i nad ziarenka piasku na plaży. Dusze te 
powinny by już być w posiadaniu Chwały Niebieskiej i wielbić Boga , lecz niedbałe i 
beztroskie prowadziły życie na dogadzaniu sobie, tak jakby godzina zdania rachunku nie 
miała nigdy nastąpić. Ale nie bój się, z Jezusem nie powinnaś się bać.Są to łaski dla ciebie i 
dla świata . Niech o tym wszyscy wiedzą. Twoje pragnienie dusz nie byłoby całkowite 
,gdybyś nie skierowała swojej troskliwości ku temu oceanowi dusz , oczekujących 
uwolnienia. Chwała Mego Ojca żąda tego. Powiedziałem ci już ,że Moje największe 
cierpienia pochodzą od dusz kapłańskich i zakonnych na ziemi ale te cierpienia powodują 
również te dusze , a są one niezliczone, które powinny by dla licznych łask swego powołania 
być już w niebie, wielbić Boga.

Zmieniony w Kościele sposób nauczania o najgłówniejszych prawdach wiary, mało albo 
wcale nie mówi dziś o piekle , o czyśćcu i o niebie, a jednak miejsca te nie przestały istnieć!

Wiele dusz Bogu poświęconych umiera tak jak żyło. Życie zakonne jest nożem o podwójnym 
ostrzu. Gdy jest przeżyte gorliwie i z miłością, otwiera niebo. Lecz spędzone inaczej 
powiększa kary i męki .Wiele z tych dusz jest już w czyśćcu od wieków , a nie od lat, czy 
miesięcy , lub dni. Niektóre z nich pozostaną tam, aż do dnia sądnego, i to z tym wszystkim , 
co uczyniłem dla was. Dusze kapłańskie i zakonne , które nie przeżyłyście należycie swego 
życia! Co za szkoda ,skoro muszę was oddalić na cale lata od Oblicza Ojca Mego. By wyrazić 
się językiem dla ciebie zrozumiałym , powiem ci, że się wstydzę klęski niektórych dusz! 
Posyłam je wtedy w ogień czyśćca mówiąc im: idźcie teraz, krążąc po świecie, żebrząc 
wykupu z tych płomieni oczyszczających, skoro wam nie wystarczyło Moje Odkupienie i 
Moja Krew!

I tak muszą błąkać się żebrząc jałmużny modlitwy u dusz ofiarnych i współczujących. Dla 
tych dusz Bogu poświęconych Sprawiedliwość Boża jest zawsze surowsza.

O , gdyby się wiedziało co się traci ,marnując Moje łaski i dary!

Dusze te są jak ci synowie , co to pomimo wszystkich wysiłków ojca , by im dać 
wykształcenie , przy końcu roku przynoszą do domu dwóje. I dla kogo pytam są Moje 
wszystkie cierpienia ? Moja Męka? To poważne upomnienie rzucam na świat, zwłaszcza dla 
tej kategorii dusz!

GŁOS BOŻY : [20.8.1968] Obiecuję ci, że żadna dusza nie będzie czytać tego Rękopisu, by 
nie poczuć się lepszą i bliższą Mego Boskiego Serca. Chcę tym sposobem zaspokoić 
pragnienie dusz.

GŁOS BOŻY ; [23.8.1968] „ Świętość jednej duszy jest ważniejsza ponad zajścia polityczne 
narodów” Świat znajdzie równowagę wtedy , gdy ją odzyskają dusze kapłańskie i zakonne.

Pokój świata zależy od świętości Kościoła i jego synów!

GŁOS BOŻY : [27.8.1968] Papież jest w Ameryce Łacińskiej. To symbol.. Tłumy witają Go!

-Kościół zatryumfuje po swojej odnowie , która się odbędzie na dymiących gruzach starego 
świata . Żaden z Papieży w historii Kościoła nie miał tak rozległych problemów światowych. 

Lecz świat nie spostrzegający tego, dąży ku swojej „odnowie”. Będzie to nowy świat. Idzie 
się ku temu bardzo powoli, zakładając podwaliny.

GŁOS BOŻY: [28.8.1968]

Tyle rzeczy było ci powiedziane co do świata, dusz i Kościoła. „Wszystko to spełni się ,bo 
nieba i ziemia przeminą ale słowa Moje nie przeminą nigdy”.

Ja : A więc Boże , spełnią się i te straszne kary?

GŁOS BOŻY : Tak , spełnią się one, jeśli świat będzie szedł dalej drogą niemoralności i 
grzechu. Moja Matka zapowiadała już dawniej kary , lecz teraz zbliża się czas.

Narody silniejsze zniszczą słabsze i wszelkie prawo ludzki będzie przełamane. Krew i ogień 
pokryją całą ziemię .Będą to rzeczy nigdy nie widziane od stworzenia świata! Niebo będzie 
całe w ogniu, nie będzie błękitu , ale zakryje je dym ze środków zniszczenia.I stanie się 
ciemność na całej ziemi.

Ja : O, Panie, to tak jak w Apokalipsie?

GŁOS BOŻY: Czas prawdziwej Apokalipsy jeszcze jest daleki i ześle go sam Bóg. A tu 
będzie to dziełem człowieka .Jeruzalem, Jeruzalem, ileż to razy chciałem zebrać twych 
synów, jak kokosz pisklęta , lecz nie chciałeś. Takim jest Posłannictwo, o którym mówiłem ci 
tamtej nocy .Posłannictwo Miłości i Boleści. Powierzam ci je!

Ja : Ależ Panie ! Gdyby świat wiedział o tym co mi mówisz?

GŁOS BOŻY : -Nie ! Poczekaj .Nie nadeszła jeszcze pora.

Ten niewierzący i niewierny świat nie uwierzy łatwo w pewne rzeczy, bo łatwiej jest 
przyjąć postawę sceptycyzmu, niż prawdy. Wybiera się rzeczy wygodniejsze. Mówię ci 
to jeszcze raz, że nikt nie jest prorokiem we własnym domu ! Świat potrzebuje znaku, by 
wierzyć. To też będą go mieli!

GŁOS BOŻY[1.9.1968] Ludzie myślą tylko o wojnie, a Ja myślę o pokoju. Nie możemy 
nigdy się zrozumieć.

Ja : [30.10.1968] O mój Najdroższy Jezu , jeszcześ mi nie dał zrozumieć, czego żądasz od 
rękopisu?

GŁOS BOŻY : Twej miłości , droga córko, twej miłości , by jak kwiat rzadki i wspaniały 
pokrzepiał Mnie i był Mi odpoczynkiem w tych obecnych czasach. Przestań szyć i słuchaj 
Głosu który mówi do ciebie.

Miłość jest kwiatem rajskim, który zwyrodniał w Edenie. W tym ogrodzie rozkoszy ten 
piękny kwiat stracił swą śliczną woń, został zeszpecony i zastąpiony inną miłością. Czy 
zrozumiesz to? I gdy znajdę w jakiej duszy ten wonny kwiat, droga córko widzę w niej Mój 
obraz i czynię ją podobną Aniołom .

Ja : Czy będziesz zadowolony o Jezu, jeśli ofiaruję swoje życie za odnowę życia zakonnego w 
Kościele i by każda dusza kapłańska zachowała się jak lilia bez skazy?- Powiedziałeś mi: 
„Chcę dla siebie całego serca Moich oblubienic, całego jedynie serca Moich kapłanów, dla 
Mnie”

GŁOS BOŻY : Córko Moja i ty pytasz Mnie jeszcze? Chciałem tego od ciebie! Duch Święty 
daje ci to natchnienie. Ołtarz Mój powinny otaczać zawsze wonne lilie. Kapłani będą ci 
wdzięczni tu na ziemi, a potem w niebie, będą cię wzywać jako opiekunki ich czystości.

Tak spełni się obietnica uczyniona tobie [17.5.1968],ze Rękopis stanie się „VADEMECUM” 
każdej duszy kapłańskiej.

W Kościele powinien być celibat, córko Moja! Celibat, ma być w Kościele, bo serce 
podzielone nie jest już dla Jezusa!

Ja : Zdumiona i przejęta tą rozmową pytam sama siebie .Czy to nie jest snem? Zdaje mi się, 
że śniłam te słowa. Czy śniłam naprawdę?

GŁOS BOŻY : Nie! To nie sen! Nie śniłaś. Podobnie mówili Moi najwięksi święci po 
otrzymaniu fenomenów mistycznych. Jesteś narzędziem, a narzędzie nie działa nigdy samo, 
tylko według woli Tego, kto je używa.

GŁOS BOŻY : [31.10.1968] Zacznij od dziś uważać za swych braci duchowych, wszystkich 
kapłanów świata całego, by  dopomóc  im w zachowaniu czystości.- Uczułam w tej chwili 
powstające we mnie nowe powołanie i czuję się jakby poza Zgromadzeniem, w samym sercu 
Kościoła.

Jezus mówił dalej: Obejmij wszystkich kapłanów świata całego. Ekumenizm. Cierp za nich, 
módl się, ofiaruj! Owoc wybrany został odłożony na stronę, by służyć na stole biesiadników!

Ofiara ta jest Mi przyjemna i miła.

Ja : Ujrzałam wtedy w umyśle moim i jakby w widzeniu rajskim, jak przechodzili przede mną 
liczni kapłani w różnej odzieży, ze wszystkich ras, a każdy miał lilię w ręku. Byli oni ze 
wszystkich narodów i różnych zakonów: Franciszkanów, Kapucynów, Redemptorystów i 
innych. O mój Boże! Cierpieć w ten sposób jest radością, umrzeć zyskiem!

GŁOS BOŻY : Córko Moja polecam ci żywych i umarłych w Mojej winnicy wybranych!

- Zaczynam od dzisiaj to moje nowe zaofiarowanie się i mówię przy Mszy świętej

„Dziewico Niepokalana, przyjmij pod Twój płaszcz wszystkie dusze kapłanów świata całego, 
by były czystymi liliami dla Jezusa”

GŁOS BOŻY [6.11.1968] Policz , jeśli możesz , wszystkie dusze w Mojej winnicy wybranej, 
czy widzisz to mnóstwo? Nie ma większej miłości nad oddanie własnego życia za tych, 
których się kocha! Życie za życie! Za miłość płaci się miłością! Bo twoje wzdychania 
musiały być wysłuchane. Nie pozostaje nic innego, jak kochać i cierpieć. Kochaj więc 
wszystkie dusze Moich kapłanów, jak Ja je kocham.

- Przedwieczny Kapłanie i Pośredniku Ojca, trwaj w mojej miłości.

GŁOS BOŻY : [10.11.1968]

Chciałbym być przedstawiony obecnemu światu, jak Józef otwierający ludziom spichlerze 
Faraona i rozdzielający obficie pszenicę, by już nie było głodu na ziemi .Jest to zawarcie 
przymierza, jak ci powiedziałem, które poprzez ciebie chce odnowić ze wszystkimi ludźmi i 
dać je poznać. Chciałbym jeszcze być przedstawiony, jako Ojciec marnotrawnego syna. 
Zestarzawszy się z tęsknoty za synem, wygląda co wieczór z ganku, czy nie ujrzy iskierki 
nadziei na jego powrót. Jestem zawsze pośród was , w powietrzu, którym oddychacie, w 
wodzie, którą pijecie i w chlebie, który spożywacie. Jestem w wielkim dziele stworzenia, 
które nigdy nie ustaje. Jestem pośrodku was, żywy, prawdziwy, rzeczywisty, z wieczystą 
Ofiarą Krzyżową w Eucharystii. Chcę, by świat wiedział najprędzej, że Bóg jest niezmienny. 
Nie zmienia się nigdy, ani się nie umniejsza Jego wiekuista Miłość ku ludziom.

Chcę, by świat wiedział, że nie kładę granic Memu przebaczeniu, i że nigdy nie zapytam syna 
marnotrawnego, w jaki sposób roztrwonił Moje dziedzictwo, ani zażądam od niego rachunku 
z jego wystepków. Chcę dostosować nowe Miłosierdzie do tego nowego pokolenia .Ludzie 
zwabieni dobrami materialnymi, oddalili się daleko ode Mnie, który jestem Królem zawsze 
przejrzystym i wszelkiego prawdziwego dobra .Ale zdobywszy takie doświadczenia niechże 
powrócą do Domu Ojcowskiego, bo godzina jest już późna. Ileż jeszcze czasu będę oczekiwał 
na tych swoich synów? Uczta gotowa, przygotowana szata i pierścień.

GŁOS BOŻY : Pragnę, by zaczęto studiować w świetle prawdy teologicznej każde słowo 
Rękopisu. Dam ci znaki niezawodne, którym nikt nie będzie sprzeciwiał się. Niech się tym 
studiowaniem zajmą najbardziej uczeni.

Ja : Panie, co ja tu uczynię, skoroś mnie nakazał ukrycie i milczenie?

N.M.P. „Wszystkim pokieruje Duch Święty ,który porusza wszechświat stworzony i świat 
dusz” Gdy złożyłam Bogu ślub dziewictwa, ukazał mi się Anioł i oznajmił, że mam zostać 
Matką. U Boga nie ma nic niemożliwego. Powinnaś temu uwierzyć.

GŁOS BOŻY : Pisz, dziś jest dzień łaski! Napisz przynajmniej to. Wybieram rzeczy 
najmniejsze i wzgardzone przez świat, by zadziwić wielkich tego świata. – Później znów 
Jezus zaczął mówić: - Im bardziej narzędzie wydaje się nieodpowiednie {później Jezus 
zmienił ten wyraz i kazał napisać „nieadekwatne”, bo tak będzie poprawnie}- do pracy, tym 
zręczniej Ja nim poruszam. Wszystko posłuży wykonaniu zamiarów Mojej Miłości.

GŁOS BOŻY : [26.11.1968] Porzuć wszystko, co stworzone, uformuj w swym sercu celkę 
ukrytą skryj się tam i myśl o Mnie Samym. Po zapowiedzeniu Matka Moja i Apostołowie 
zebrali się na modlitwie. Czyń podobnie, Bóg przemawia zawsze do ludzi w ten czy inny 
sposób, ale ludzie nie umieją uchwycić Głosu Bożego

Rękopis nie jest powieścią miłosną, lecz przywołaniem wszystkich, którzy go będą 
czytali, by patrzyli prosto w Oblicze Chrystusa.

Nie zwracaj uwagi na swoją nicość, kontempluj raczej Moją wielkość.

 Ja : [8.12.1968] Kto wie jak będą przyjęte te słowa z Rękopisu, z powodu rozpowszechniania 

się ateizmu i materializmu obecnego.

GŁOS BOŻY :

Rękopis będzie przyjęty, jak promień światła i jak bicie Mojego Serca. Będzie wolny od 
krytyk i komentarzy, będzie jakby nowym Objawieniem Mojej niezmiennej Miłości ku 
ludziom, jakby wezwaniem do wszystkich, by chcieli powrócić do Mego Serca, 
tęskniącego za miłością.

Pisz to wszystko, córko droga, pisz! Jest to nowa obietnica, jaką ci dziś czynię w święto

Mej Matki Niepokalanej.

GŁOS BOŻY : [9.12.1968] Weź na siebie Moje jarzmo, czyli winy dusz kapłańskich. Pomóż 
Mi je dźwigać ! Getsemani i na Kalwarii, wtedy i aż do skończenia wieków, ciężarem Moim 
była i będzie cała ludzkość. Tobie dam tylko małą część, dusze kapłanów. Tyś sama tego 
chciała i ta ofiara twoja napełnia wielką radością Moje Serce. Nie żądałem tego nigdy od 
ciebie, bo szanuję zawsze wolną wolę daną ludziom. Bierz ciężar i wstępuj razem na Golgotę. 
Musimy zostać otoczeni ciemnościami, jeśli chcemy by oni {kapłani} byli światłem dla 
świata. Musimy cierpieć głód i pragnienie, jeśli chcemy by oni obfitowali. I wreszcie musimy 
umrzeć, jeśli chcemy, by oni żyli i byli przyobleczeni w biel czystości, musimy zgodzić się, 
by nas otoczono błotem i wzgardą. Wejdźmy razem na tę górę. Sama tego nie potrafisz, jesteś 
zbyt słaba, ale Ja ci podam rękę .Zawsze tak postępowałem z duszami ofiarnymi, biorąc je na 
ręce, jak matka niosąca swe dzieci. Jednak trzeba, by oni {kapłani} wiedzieli, żeśmy razem 
cierpieli, za nich.

GŁOS BOŻY : [13.12.1968]

Zbieraj najmniejsze słomki, bo one potem przemienia się w złoto i ofiaruj je w tych 
wielkich intencjach, bo życie składa się z małych rzeczy.- A z maleńkich rzeczy Ja czynię 
wielkie, a im są mniejsze, tym większymi je czynię.

GŁOS BOŻY: Nie przejmuj się zbyt Rękopisem, bo wszystko stanie się samo.

Ja : Ale czyż nie potrzeba osądu innych, jak to było na początku żądane?

GŁOS BOŻY : To jest potrzebne. Nie z braku zaufania do tych dwóch Ojców, którzy uznali 
wiarygodność Rękopisu , ale dla ich pociechy i potwierdzenia.

GŁOS BOŻY : [24.12.1968] Daj klucz do twego serca Ojcu. Opowiadaj mu o Moich 
zamiłowaniach, o wszystkim co dokonałem w tobie. Serce kapłana musi wzbogacać się w 
takie doświadczenia. Potem przez Sakrament Pokuty będzie rozdzielał pełnymi rękami ziarno 
zgłodniałym, pamiętając o Nowym Miłosierdziu, jakie chcę zastosować do tego nowego 
pokolenia.

Ja : Czuję się związana z obecnym Papieżem wielkim, głębokim uczuciem. Wiem że cierpi 
bardzo. Modlę się i ofiaruję za Papieża. Czy jesteś zadowolony o Jezu?

[25.12.1968] W dzień Bożego Narodzenia, siedząc przed telewizorem, w oczekiwaniu 
ujrzenia Papieża, udzielającego błogosławieństwa „Urbi et Orbi”, miastu i światu, usłyszałam 
Głos.

GŁOS BOŻY : Oznajmij ludziom córko Moja, pokuj i radość. Przygotowuje się nowe świat, 
odnowiony w Miłości i przez Moje Wielkie Miłosierdzie.-O koło 15-tej powiedział znowu:

-Jakiejże wiary potrzebowała Moja Matka, by uznać w tym różowym kłębuszku ledwo 
Narodzonego Niemowlęcia swego Boga i swego prawdziwego Syna!

Ja : Ku memu zdziwieniu i podziwie wobec takiej poufałości Boskiej, usłyszałam takie słowa 
Jezusa:

GŁOS BOŻY : Na próżno teologowie starać się będą pojąć niektóre fenomeny mistyczne. 
Któż Mi przeszkodzi odnosić się poufnie do Mych stworzeń? Skoro one przyjmują Moją 
zażyłość, obchodzę się z nimi jak chcę i podobam sobie w nich.

W tyglu miłości, miłość cię pogrąża! Mędrcy szli za swoją gwiazdą i nie zbłądzili. – A każda 
dusza ma swoją gwiazdę. Błogosławione są te, które idą za swoją gwiazdą i dają się 
rozświetlić temu światłu.

1969

 

1969 rok                 

 

 

 

Ja : [1. i 2. 1969] Przed telewizorem słucham przemowy Ojca św. O pokoju, gdy nagle 
przemówił Jezus : „ Jesteśmy u początku świtu nowego Zmartwychwstania. {Potem dodał} –
Mobilizujcie siły Kościoła”

Chciałam prosić o wytłumaczenie tych słów , ale Jezus powiedział : „ To czego ty nie 
rozumiesz, zrozumie Ojciec Święty.”

Wyciągając rocznych patronów, dostałam w udziale Maryję Matkę Kościoła. Ogromnie się 
tym ucieszyłam.

N.M.P. Powiedziała mi w nocy : „ Córko Moja, gdy kusiciel będzie chciał cię dręczyć 
niepokojem, powiesz, że Maria ,Matka Kościoła opiekuje się tobą. Będziesz Mnie odtąd 
nazywała tą nową nazwą , bo oddałaś się cała Kościołowi. Papież Paweł VI dodał ten diament 
do Mojej korony. Brakowało Mi go i jestem mu za to wdzięczna.

GŁOS BOŻY : Kąkol wyrósł w ogrodach Kościoła, lecz teraz, gdy pszenica podrosła, 
nadeszła pora wyrwania zielska. To nieprzyjaciel posiał w nocy ten kąkol na Moich polach.

Lecz świat obudzi się powoli!

Ja : Panie, a te wszystkie kary, o których mówiłeś w Rękopisie, czy przyjdą na ten nasz 
biedny i grzeszny świat?- Jezus odpowiedział mi na to po łacinie, a potem po włosku:

GŁOS BOŻY : „ Apud Deum misericordia et copisa redemptie!” U Boga jest Miłosierdzie i 
obfite wybawienie! Moje Odkupienie mogło wystarczyć do zbawienia tysiąca takich światów 
jak ziemia. Córko Moja, Ja jestem Miłosierdziem za życia i przy śmierci. Jestem Ojcem 
kochającym dla tych, którzy Mnie miłują i sędzią surowym dla odmawiających Mi miłości 
swego serca. Myśl tylko o Mnie. Powinnaś się zajmować rzeczami Ojca Mego, który jest w 
niebiosach. A ukaże ci Moją potęgę i Kim jest Ten, Który cię prowadzi. Nędza twoja jest 
wielka, ale Moje Miłosierdzie jest nieskończone.

GŁOS BOŻY : [7.1.1969]Wschodzi nad światem jutrzenka, jest to wschód nowego dnia!

GŁOS BOŻY :[16.1.1969] Nie wysłuchuj nigdy ani słowa przeciw twemu Papieżowi, choćby 
nawet od twoich bliskich, bo Ja miłuję go, „miłością najszczególniejszą” {po raz trzeci Pan 
mi to powtarza}. Jest on ofiarą czystą za pokój świata. Jest Pośrednikiem powszechnym, 
razem ze Mną, między Bogiem a ludźmi.

Ja : [31.1.1969] Co mam uczynić Panie, by odpowiedzieć na Twe niezliczone dary?

GŁOS BOŻY : Kochaj Mnie zawsze więcej i wciąż lepiej! Patrz tylko na Mnie ! Słuchaj 
tylko Mnie! Służ tylko Mnie! Pocieszaj Mnie w trudnościach i podzielaj je ze Mną!

GŁOS BOŻY : [19.2.1969] Tak, jak z otwartej skały wypływa szybkie źródło wody zawsze 
przejrzystej i świeżej, tak z Mego Serca zawsze otwartego, wypływa Miłość ku ludziom.

[ 20.2.1969] Jezus wzywa mnie do złożenia Mu ofiary.- Będziesz odmawiała złożoną Mi 
ofiarę pobłogosławioną przez Ojca, przy każdym uderzeniu twego serca i za każdym twym 
oddechem.

OFIAROWANIE :

Jezu, Oblubieńcze umiłowany, Tobie i razem z Tobą, oddaję się w dobrowolnej Ofierze

Ojcu Niebieskiemu w intencji odnowy życia zakonnego i dla wzbudzenia Kościołowi 
kapłanów czystych i świętych. Przyjmuję więc wszystko, co Ty Wielki i Najwyższy Boże w 
twej nieskończonej dobroci i Miłosierdziu, dla zbawienia wiecznego tych dusz uznasz za 
sprawiedliwe i konieczne zesłać mi doświadczenia- cierpienia fizyczne i moralne, opierając 
się nie na mojej ułomności ludzkiej, lecz na wiecznej potędze Twej Miłości ku nam. Niech to 
ofiarowanie się dochodzi do Ciebie, o mój Boże jeszcze częściej, niż uderzenie mego serca, 
poprzez gorejące ognisko miłości Niepokalanego Serca Marii, Matki Kościoła. A jeśli pokój 
świata zależy od świętości Kościoła, udziel mi przez zasługi Twej okrutnej Męki i śmierci na 
Krzyżu, by wszystkie dusze kapłańskie i zakonne były przyodziane czystością i świętością.

Ja : [27.2.1969] Zapytałam Jezusa, jaki tytuł ma mieć Rękopis i zaraz mi odpowiedział:

„ Tytuł ma być taki: Jezus mówi do duszy. A potem Ojciec napisze pod nim jak zechce”

Piszę więc do Ojca , ale obawiam się, że się omyliłam. A Jezus na to: „Czyż omyliłaś się 
kiedy dotąd ? Dlaczego więc miałabyś omylić się teraz? Ani ty, ani Ojciec nie omyliliście się 
nigdy!” I powtórzył: Ma być : Jezus mówi do duszy” To jest tytuł, a potem Ojciec doda co 
zechce.

[28.2.1969]

Ujrzałam w nocy przepiękny Krucyfiks. Prawa ręka wolna od gwoździa trzymała pismo .

Zapytałam co to ma znaczyć i usłyszałam: „Rękopis jest w Mych Rękach, bo to jest Moje 
dzieło”.

GŁOS BOŻY :[6.3.1969] Moje Słowa są Boskim Posłannictwem, zapowiedzią radości, 
wesela, pokoju i zgody miedzy ludźmi. Dojdzie się do tego najpierw po wielkiej odnowie 
zniesionej przez ludzkość. Bo po Wielkim Piątku powstała chwalebna Niedziela 
Zmartwychwstania. Jeśli dotąd nie zniszczyłem świata to znaczy, że chce go odnowić. Stare 
drzewa potrzebują obcinania i oczyszczenia, by mogły wydać znowu nowe pędy. Stare zaś 
gałęzie i suche liście zostają spalone. Trzeba oddzielić kozły od jagniąt, aby jagnięta znalazły 
przygotowane obfite pastwiska, gdzie będą mogły swobodnie się paść i znajdą zawsze 
przejrzyste źródła wód zbawienia. Moja zbawcza Krew ożywi bezpłodne odłogi pustynne 
dusz. Krew ta będzie zawsze zraszać ziemie, dopóki pozostanie na niej choć jeden człowiek 
do zbawienia. Córko umiłowana! Umarłem przecież na Krzyżu wśród tysięcznych mąk nie po 
to, by zaludnić duszami piekło, leczby napełnić wybranymi Niebo!

GŁOS BOŻY : „ Obiecuję ci wielkie łaski dla tych, którzy przyczynią się w jakiś sposób do 
rozpowszechnienia Mego Posłannictwa Miłości”

[9.3.1969] Daję taki tytuł : ;Jezus przemawia do dusz”. A potem Ojciec dodał :

„ Niebiańskie Posłannictwo Miłości” .

GŁOS BOŻY : [15.3.1969] Wierz Mi naprawdę, córko Moja, że Ja potrzebuję Miłości tak jak 
zgłodniały potrzebuje chleba i jak spragniony potrzebuję wody, tak Ja potrzebuję Miłości.

GŁOS BOŻY : [19.3.1969] Obecny świat odnawia Moją Mękę. Ale nawet wtedy, gdyby 
wszyscy Moi kapłani opuścili Mnie, jak opuścili Mnie uczniowie i został przy Mnie tylko 
jeden z nich, bo na Golgocie zostałem tylko z samym Janem, Ja jednak odnowię świat.

GŁOS BOŻY : [3.4.1969] Pozwolę, by łódź Piotrowa zatonęła, lecz potem wyprowadzę ją w 
bezpieczne miejsce całą.

 

GŁOS BOŻY :[Wielkanoc, 6.4.1969]

Teologowie i doktorzy prawa badają księgi ,by odnajdować w nich prawdy odwieczne. Lecz 
Miłość nie znajduje się na stronnicach ksiąg, ani też Wiara! Stracili oni Miłość, a z nią 
również i Wiarę. A teraz jak dawni doktorowie Jerozolimscy, starają się przekonać lud.

Tajemnice należy przyjąć, jako taki i jako takimi żyć. Wiara jest darem Bożym, trzeba ją 
rozwijać i dać jej wzrost razem z miłością. Teolog szuka na stronicach ksiąg miłości, lecz 
dusza mistyczna Moja oblubienica, znajduje ją w swym sercu tak , jak gwoździe były wbite w 
Moje Ciało. Odnowa będzie jakby nowym stworzeniem i wtedy wielu uwierzy we Mnie.

Z takiego zła wyprowadzę tyle dobra. Teraz jęczycie jak rodząca. Płacze i smuci się cały 
Kościół, Papież, Lud Boży wobec takiej żałoby, takiego nieporządku ciążącego nad 
ludzkością. Lecz gdy się narodzi nowy człowiek, kiedy świat odnowi się w boleści i 
cierpieniu, wtedy wasz płacz zamieni się w wielką radość .Będzie to nowy dzień nowa epoka, 
która zmieni nienawiść w miłość, a ludzie staną się naprawdę braćmi między sobą w Imię 
Moje. Słowa Bożego nie zagłusza się, ani zamilcza, bo Słowo Jego jest wieczne, jak wieczną 
jest Jego Istota. Nie zmieniłem się w niczym! Jestem Miłosierdziem! Przebaczeniem i 
Miłością. Dobry Pasterz czuwa nad swoją trzodą , a owieczki słuchają Jego Głosu i będzie 
jedna owczarnia pod jednym Pasterzem. Czas się nie liczy, liczy się tylko wieczność.

Gdy wszystko wyda się stracone, wtedy wszystko będzie zyskane.

Nie bój się mała trzódko. Jestem twym Odkupicielem i Zbawicielem.

GŁOS BOŻY :[7.4.1969] Tak, jak Apostołowie stali się posłańcami Dobrej Nowiny, 
wycierpiawszy wpierw wiele dla Mnie, tak to pokolenie, które cierpi i jest udręczone, stanie 
się płodnym nasieniem nowego życia, jakie przygotowuje się dla świata.

GŁOS BOŻY : [17.4.1969]

Noście ciężary jedni drugich. Córko Moja, zarzuć zasłonę współczującą twych łez, na 
cierpienia dręczące Kościół w danej chwili, a spowodowane odstępstwem dusz Bogu 
poświęconych. Wylej na Moje Stopy olejek twych modlitw, za przykładem Magdaleny, by 
wiele grzechów zostało odpuszczonych.

Pokusy przeciw cnocie czystości są zawsze najsilniejsze i bez szczególnej łaski i wielkiego 
czuwania, trudno jest duszy ostać się. Oto dlaczego spowiednicy powinni być miłosierni z 
takimi duszami i pomóc im wszelkimi sposobami do powstania, zwłaszcza trzeba wzbudzić 
wszelką ufność ku Mnie, Który mogę i chcę dopuścić wszystkich do Mej uczty niebiańskiej.

Ja : [Zesłanie Duch Świętego, 25.5.1969]

O, Jezu wzbudź Przewodnika, któryby zawiódł Twój lud do ziemi obiecanej .A Jezus mi 
odpowiedział :

GŁOS BOŻY : „ Moim Przewodnikiem jest Paweł VI, apostoł narodów. Gdybyż to słuchano 
jego słów. Ześlę Ducha Świętego, by odnowić oblicze ziemi i stanie się to jakby drugie 
Zesłanie . Czyś widziała Me Serce i jak jego promienie dotykają ziemi? A więc –Tak będzie!

Z Mego Serca wyjdzie wielkie światło, by oświecić wszystkie ludy siedzące w ciemności 
grzechu i śmierci.

GŁOS BOŻY :[27.5.1969] Nie ukrywaj niczego co ci mówię, bo wszystko jest ku pożytkowi 
całej ludzkości. To co ci mówię, poufnie powtarzaj to jawnie, a co ci szepcę na ucho głoś na 
dachach.

[1.8.1969] –Siedzę przed telewizorem. Papież jest w Afryce i tłum wita go z umiłowaniem.

- A Jezus mówi : „Kościół tryumfuje! Oto nowy zasiew. To znaczy mobilizować- wszystkie 
siły Kościoła!”

 

GŁOS BOŻY : [16.8.1969] Nie powinnaś odmawiać Zdrowaś wtedy gdy Duch przemawia do 
ciebie. Jak szmer wiatru wśród jodeł, tak wieje ten łagodny wietrzyk, niosący ludziom Słowo 
Boże. Tchnie On łagodnie, by ożywić, ogrzewać i zapalać serce człowieka. Duch porusza i 
ożywia i daje życie każdej istocie istniejącej. Słuchaj zawsze Jego tchnienia.

GŁOS BOŻY : [8.9.1969] Jeśli nie wypada pragnąć objawień Bożych, gdy są one udzielane, 
to jednak trzeba je zawsze przekazywać.

Ja : [23.9.1969]

Mój Boże! Czy ja potrafię się zbawić? Bo Kimże Jesteś Ty, mój Boże , a kim jestem ja?

GŁOS BOŻY :

To jest prawdziwe światło, które oświeca. Nie można zaprzeczyć takiemu światłu, bo skoro 
żądano od ciebie wielkich rzeczy, powinnaś zaraz zaświadczyć tym sposobem, że Autorem tej 
książeczki Jestem Ja. Takie poznanie własnego Ja nikt nie może ci dać, ani książki , ani 
teologowie, lecz tylko Ten, Który powiedział : „ Niech się stanie światłość i stała się”

Takie poznanie jest kontemplacją wlaną . Kontemplacja wlana to ten promień światła Bożego, 
który przenika duszę. Daje jej ujrzeć i poznać przez chwilę Boga takim, jaki On jest.

[25.9.1969] Noc- Głos wołającego na pustyni, prostujcie drogi Pańskie......

Zapytałam- Panie, do kogo stosują się te słowa? – odpowiedział mi :

„ Do Rękopisu”.

[19.10.1969] Medytacja. - Rozważałam te słowa, ale nie umiałam dostosować ich do 
Rękopisu. Wróciłam potem do kaplicy na dalszą medytację. I znowu Głos dał się słyszeć i 
powtórzył: „Głos wołającego na pustyni, prostujcie drogę Pańską!”- Rękopis jest gotowy i 
Głos woła na zbiórkę. Posłannictwo zbawienia zostało powierzone pokornym i ubogim, bo 
oni zawsze Moimi uprzywilejowanymi. Nie jest on dla posiadających pieniądze i środki, 
podboje, lecz dla takich, którzy jak Ja na ziemi żyją w  trudzie i ubóstwie. Pasterzom 
powierzyłem Posłannictwo głoszenia Dobrej Nowiny, a rybakom poleciłem założenie 
Kościoła.

Ja:{ Zaczęła się Msza święta o godz.9-tej.} – Panie , czy mam zostać, czy też wyjść?

GŁOS BOŻY : Idź do celi, bo nie będziesz mogła słuchać jednocześnie dwóch głosów. 
Wróciłam wiec a Jezus mówił dalej: Przekaż Ojcu to co ci mówię. Dobrze by było zakończyć 
Rękopis tym posłannictwem. Jest nie prawdą, że dzisiaj nie można już żyć w doskonałym 
ubóstwie, uległości i posłuszeństwie. Świat potrzebuje tego wielkiego i zdumiewającego 

przeciwieństwa. Nie dajcie się zwieść lub zasugerować przez złego ducha, który na wszelki 
sposób stara się zniszczyć w   człowieku święte i Boże natchnienie, by oddalić go od dobra.

Człowiek ubogi, pokorny i posłuszny jest mocą niezwyciężoną 

                                                                                 
                                                                                                                Żyć w doskonałym 
ubóstwie w świecie szalejącym za przyjemnościami i luksusem, jest szaleństwem Krzyża, a 
szaleństwo Krzyża jest zawsze aktualne. Iść za Chrystusem Ukrzyżowanym jest odpowiedni 
na wszystkie czasy i na każdy dzień.

Tylu jest fanatyków, którzy dla potwierdzenia swej idei umierają w prostocie głodząc się 
lub spalając. Tylko Chrystus nie znajduje teraz na świecie fanatyków, lub prawdziwych 
miłośników Swej Nauki i Swego Krzyża .

GŁOS BOŻY : [25.12.1969]

Gdy obejmę w posiadanie jaką duszę, poruszam nią we wszystkich kierunkach tak, jak każe 
wiać wiatrowi lub wstrząsam wodami morza. Wtedy taka dusza bezwiednie porusza się , 
mówi i działa, to Ja ją prowadzę. Wykonuje ona we wszystkim Moja Wolę, ponieważ Moc 
Miłości zlała razem nasze wole i wola słabszego ulega silniejszej Woli.

Ty Boże, Jesteś Mocą Moją! Pamiętaj! Nigdy żadna modlitwa czy łza w intencji jakiejś duszy 
nie będzie odrzucona prze ze Mnie.

Jestem Dobrym Pasterzem, który zbiera dookoła siebie całą swą trzodę.

                                                      

1970

1970 rok 

 

 

GŁOS BOŻY :[1.1.1970] Zbyt zwlekacie z daniem poznania światu Mego Miłosierdzia, 
Mego Posłannictwa, Miłości i Przebaczenia. „ Wszystko stanie się samo!”    {Kilka razy 
powtarzał to, wszystko stanie się samo!}                                    

Ja : Co robić, by szerzyć Twe Posłannictwo, o Jezu?

GŁOS BOŻY: Zacznijcie od nielicznych egzemplarzy .. Lecz nie trzymajcie zamkniętego w 
szufladzie, Mego Posłannictwa Miłości i Przebaczenia. Mówcie ...Działajcie... Mógłbym 
rozesłać Moje Posłannictwo aż do najdalszych krańców ziemi i Aniołowie Moi byliby 
posłańcami,            lecz Ja chcę waszego współudziału!

GŁOS BOŻY:[6.1.1970] Zażyłość z Bogiem! Do Moich Aniołów i do wybranych 
przemawiam  bez słów, lecz by rozmawiać z synami ludzkimi, Słowo stało się Ciałem!

Ja : [11.1.1970] Przygotowuję „ Pójdź ze Mną”, które potem będzie poprawione, bo Jezus 
Sam powie mi: co mam „usunąć”, a co „dodać” .Teraz mówi:

GŁOS BOŻY:

Wielu kapłanów, czytając te stronnice, uderzy się w piersi i powiedzą za Longinem :

„ Naprawdę, Ten jest Synem Bożym”. Okażę ci Moc Moją i ujrzysz całe tłumy spragnionych 
pokoju i miłości jak zasiądą przy studni Jakubowej, prosząc o tę wodę, która wytryska na 
żywot wieczny. „ Daj Mi duszę, wszystko inne zabierz”!

GŁOS BOŻY: [24.1.1970] Duch Mój tchnie na cztery strony świata! Przywołam do Siebie 
wszystkie narody!

GŁOS BOŻY: [4.2.1970] Nadeszła godzina „ Pójdź ze Mną”. Nadeszła pora rozszerzać je! 
Wystarczy na razie 50 egzemplarzy, reszta stanie się samo. „ Pójdź ze Mną” poprze słowa 
Papieża o celibacie kapłańskim. Jest pora narodzin „Pójdź ze Mną”.

GŁOS BOŻY: [14.2.1970] Ciało Mistyczne Chrystusa musi być uratowane. Chcę „oczyścić” 
Mój Kościół i odnowić tę umiłowaną Oblubienicę Mego Serca! Chcę by wszyscy kapłani 
przywdzieli białą szatę godową . Ludzie żonaci niech nadal uświęcają się w świecie w swych 
małżeńskich warunkach, bo jeśli brak kapłanów w niektórych częściach świata, to Ja potrafię 
wzbudzić prawdziwych miłośników ubogiego Chrystusa i Niepokalanej Dziewicy!

Tym liczniejsze będą powołania kapłańskie, im dokładniejsze będzie to oczyszczenie.

Bowiem młodzież chce żyć życiem autentycznym. Uważam za brak zaufania do Mnie tę 
potrzebę, odczuwaną przez niektórych połączenia razem życia kapłańskiego z małżeńskim.

Nie można dwóm panom służyć.

Powiedziałem ci wczoraj, że chce oczyścić Mój Kościół, usunąć z jego oblicza wszelka  
zmarszczkę, by nabrał swej pierwotnej mocy i młodości.

N.M.P. [20.2.1970] Ster barki Piotrowej jest w Moich Rękach, bo jestem Maryją, Matka 
Kościoła i do Mnie należy troszczyć się o trzodę Mego Umiłowanego Syna.

Ja :[2.3.1970] Już od wczoraj rozpoczęłam nowe przygotowanie” Pójdź ze Mną”, tak jak 
Jezus chce mieć je. Pisząc, modlę się bardzo, by wiedzieć, czy naprawdę nadeszła godzina 
wydania.. bo czuję tyle leku i tyle... zawstydzenia! I oto pocieszył mnie w tym strapieniu 
najsłodszy Głos Jezusa mówiący do mnie...

Pytasz się Mnie z naleganiem, czy nadeszła pora wydania „ Pójdź ze Mną”

-OTÓŻ NADESZŁA PORA, BY Z MEGO SERCA WYLAŁ SIĘ

BARDZIEJ GWAŁTOWNIE NIŻ WYBUCH KASKAD NIAGARY

NA WSZYSTKIE DUSZE POTOK MOICH ŁASK .

NIE MOGĘ JUŻ POWSTRZYMAĆ SIĘ OD DAWANIA, BO

LUDZIE SĄ SPRAGNIENI MIŁOŚCI I PRZEBACZENIA!

GŁOS BOŻY: [5.3.1970] 

Żądam jak największego rozpowszechnienia

„ Pójdź ze Mną”

GŁOS BOŻY: [7.3.1970 Podczas Drogi Krzyżowej]

Zadałaś gwałt Memu Sercu, gołąbko Moja! Czyż mogę odrzucić twe ofiarowanie się za dusze 
kapłańskie i twoje pragnienie dusz? A „Pójdź ze Mną” będzie to nagroda za twe ofiarowanie 
się! Wiele dusz podda się Mojej Miłości. Będzie to nowa umowa, nowe przymierze,

nowe kapłaństwo!

GŁOS BOŻY: [9.3.1970] Jakiż o dar uczyniłem ci? A tymczasem okrywam cię Mymi 
skrzydłami. A jeśliś cierpiała dla twego Boga fizycznie i moralnie, to czy wiesz dlaczego?

Nie jest rzeczą łatwą mieć do czynienia z pewnymi teologami, którzy wszystko przetrząsają i 
chcą odkryć znaki niebieskie.

[11.3.1970]„Pójdź ze Mną” zakończyłam.- kiedy mam je oddać?

GŁOS BOŻY: Jak najprędzej, córko Moja.

Na tym się kończy 1-sze wydanie „ Pójdź ze Mną” . To co następuje było

dołączone do 3- go wydani.

1970 rok

[12.3.1970]

Dziś rano wręczyłam „Pójdź ze Mną” Ojcu. Wczoraj była niepogoda i nie mogłam wyjść, 
lecz Jezus powiedział mi: „ Jutro będzie ładna pogoda”. I rzeczywiście, gdy wstałam rano i 
podeszłam do okna, Jezus powiedział mi: „Widzisz? Słońce świeci”. – Zeszłam do kaplicy i z 
Krucyfiksu { fresk po prawej stronie ołtarza} spłynęły na mnie fale prześlicznej 
woni,                                                     jaką już znam,  a potem z okna w autobusie. To znak 
,że Jezus jest zadowolony.

Położyłam się wczoraj wieczorem późno, bo kończyłam Rękopis, lecz zaledwie zgasiłam 
światło, ujrzałam przed swymi oczami związaną wiązkę wspaniałych białych lilii z zielonymi 
liśćmi. Światło było zgaszone, ale ja nie spałam. Te lilie były nieopisanej piękności.

Dziś samo wspomnienie tego napełnia mnie radością .Wreszcie znikły, by jeszcze raz ukazać 
się przed mym zachwyconym wzrokiem .A potem, wiązanka innych kwiatów nieznanych. 
Były również przepiękne, koloru żółto złocistego i pobłyskiwały. O, czyżby to były kwiaty z 
grządek niebiańskich? Powiedziałam sobie i zaraz usnęłam głębokim snem.

 Wspólnie z Ojcem obraliśmy piękną lilię na okładkę do książki, jako symbol czystości jakiej 
Jezus pragnie dla duszy Jemu poświęconej.

N. M. P. [ 14.3.1970] Córko Moja { powiedziała mi to w nocy} nie wiesz nawet, jakie cuda 
zamierza uczynić Jezus Swoim Posłannictwem Miłości! Jest zadowolony z niego, muszę ci 
dodać otuchy ,córko Moja!

Ja : O mój Jezu ! Coś chciał jeszcze uczynić ze mną ?

GŁOS BOŻY : Tylko jedną rzecz....

Ja : płakałam dziś bardzo, ale czuję tak głęboką i wielką radość , bo : „ wiele dusz odda się 
Jego Miłości” . „Pójdź ze Mną” będzie wydane i przebiegnie drogi świata. Pójdzie blisko i 
daleko, jak Tchnienie Ducha Świętego, działającego łagodnie i spokojnie.

Ja : [15.3.1970] – O Jezu! Czy słyszysz mnie? – „ Słucham zawsze Moich stworzeń”.

- O Jezu ! Jakim jesteś? Tak bym chciała Cię ujrzeć- ! – Usłyszałam odpowiedź :

JESTEM PIĘKNOŚCIĄ NIESTWORZONĄ , DOBROCIĄ NIESKOŃCZONĄ , 
MIŁOSIERDZIEM BEZ GRANIC, PRZEBACZENIEM JESZCZE NIGDY TAK 
NIEZNANYM , MIŁOŚCIĄ NIEPOJĘTĄ DLA ŻADNEGO UMYSŁU LUDZKIEGO!

Ja : [17.3.1970] Jezu , gdzie jesteś? Chciałabym zawsze być z Tobą, zawsze! Lecz dlaczego 
przychodzisz do mnie, Jezu ?

GŁOS BOŻY : Bo ty szukasz Mnie wytrwale, a temu kto mnie szuka, pozwalam się stale 
odnajdywać. Nie ukrywam się przed tymi, którzy obierają przebywanie ze Mną!

Objawię ci tajemnice. Istotę Mego Bytu!

GŁOS BOŻY : Przyjmuj zwierzenia czynione ci, ale nie szukaj. Szukaj tylko tych , które ci 
czyni twój Bóg. Odkryję ci jeszcze inne tajemnice. Istotę Mego Bytu!

Pomyślałam sobie, że musze starać się by dojść do zjednoczenia 
przemieniającego,                      lecz Jezus zaraz mi powiedział :

 

„ Jesteśmy już złączeni węzłem nierozerwalnym, dzięki temu darowi, jaki ci uczyniłem."

Ja : Ale cóż ja Ci dam w zamian , o Panie? !

GŁOS BOŻY : Twoja wierność i stałe zaufanie dla Moich Słów ! To Mi wystarczy!

N. M. P. Powiedziała mi , że Jezus zdziała cuda ta książką „ Pójdź ze Mną”.

Ja : [19.3.1970] – Zbudzona nagle z głębokiego snu słyszę :

GŁOS BOŻY : Tak, jak w rzece mulistej , która przybiera , wody pienią się i pienią wciąż 
więcej .... Tak było z grzechami wszystkich czasów. {Czuję , że Jezus przemawia z Ogrójca. 
Wielkie światło wewnętrzne oświeciło mnie . Zapisuję te słowa , modlę się krótko i wracam 
do łóżka, bo jest bardzo zimno. Biorę różaniec w rękę, by odmówić część bolesną , lecz Jezus 
mówi:

GŁOS BOŻY : Pozostań ze Mną , bo już nie mogę naprawdę więcej. Tylko by patrzeć na 
Mnie , kontemplować Mnie. Chcę ci odkryć inne tajemnice. Istotę Mego Bytu! { już trzeci raz 
mi to powtarza }-

Jako Bóg nie mogłem ani cierpieć, ani umrzeć, lecz jako człowiek niestety... Jakże drogą cenę 
muszę płacić za to, co chcę za wszelką cenę nabyć! Rzucono losy na Mnie !Zapłaci On cenę 
najwyższą!

Gdy skończyłam pisać te Słowa, Jezus dodał: „Teraz wracaj do łóżka , bo nie potrzebuję 
chorej , tylko zdrowej” ! { to znaczy , że jest dla mnie jeszcze praca}. Modliłam się długo

Współczując naszym smutnym czasom.

[20.3.1970] -Zaledwie zbudziłam się rano, odczytałam to, co napisałam o północy i prosiłam 
Pana o dar łez, bym mogła płakać razem z Nim.

GŁOS BOŻY : Nie jest o wcale konieczne! Chcę tylko odrzucenia grzechów { To znaczy ,że 
trzeba tylko unikać grzechów} .Potem przy Ofiarowaniu powiedział znowu:

O TYM  WSZYSTKI CO CI MÓWIĘ, CHCĘ BY WSZYSCY WIEDZIELI !...

Iluż to wątpliwościami i iluż sofizmatami obmurowuje się w swej drodze życiowej Mój 
Kościół , to moi kapłani chcą pozbyć się Prawdy i Wiary. Czy myślicie że Moi kapłani mają 
czas , by rozmawiać ze Mną?

Ja przychodzę do ciebie nie po to by poprawić twe wady, lecz dla wzajemnej miłości , by 
otworzyć przed tobą Me Serce, jak przed prawdziwą zakochaną, która żyje tylko dla swego 
Umiłowanego. Myśli tylko o Nim , szuka tylko Jego Miłości. Jego niepokoje i problemy, 
zajmują ja tylko. Przychodzę jako przyjaciel do przyjaciółki, brat do siostry, oblubieniec do 
oblubienicy . Okazałem ci wiele zaufania, ale i ty Mi okazałaś. Trudno jest stworzeniu 
ludzkiemu uwierzyć w to wszystko, w coś ty w tym czasie wierzyła!

O! Wiara! Do kogoż na ziemi zwrócić się po słowo pociechy? – To wszystko zasługuje na 
nagrodę i Ja ,Bóg sprawiedliwy dam ci ją na pewno! Chcę ci ukazać Moje ludzki Serce w 
całej Jego czułości.

GŁOS BOŻY :[24.3.1970 ,Wielki Wtorek} Dzień ostateczny będzie wielkim dniem, w 
którym Miłość i Sprawiedliwość obejmą się w wiekuistej Miłości

Ojca , Syna i Ducha Świętego . Nikt nie będzie mógł powiedzieć, ze nie zaznał Miłosierdzia

i Przebaczenia, bo właśnie w tym dniu pokaże się światu, jak bardzo Ojciec umiłował ludzi, 
aż do złożenia za nich w Ofierze Swego Umiłowanego Syna. – Przed końcem świata 

Ewangelia będzie głoszona wszystkiemu stworzeniu, tak, że nikt nie będzie mógł wymówić 
się nieświadomością .

Ja : [29.3.1970 Wielkanoc ] - Spędziłam ten tydzień w niewymownych cierpieniach 
fizycznych i moralnych. Groziło mi zakażenie. Ale jak mogłam, ukrywałam w mojej wielkiej 
intencji, ale nawet Jezus był nieobecny i kazał się tak szukać i pożądać .. O mój Boże!

Gdybyś mnie powiedział , jak Magdalenie „Mario” zawołałabym zaraz z niewymowną 
radością : „Mistrzu Umiłowany , to Ty? Powróciłeś nareszcie?” Dziś Wielkanoc, dzień 
radości, a ja tak cierpię, ale nie tracę odwagi . Pod wieczór Jezus nie opierając się już 
szukającej Go miłości, powiedział : „Jakże lubię , gdy się Mnie tak szuka!”

[4.4.1970] - Cierpienia fizyczne i moralne .Wiem, że jestem przeczulona .Cierpię za jakąś 
duszę. Jezus wie o tym i mówi do mnie:

GŁOS BOŻY : Nie patrz na swe cierpienia, córko Moja , bo wielka będzie twa nagroda w 
Niebie . Wzrastaj w pokorze i w Miłości. Wszystko jest dobre dla tego, kto szczerze kocha 
Boga, a On umie wykorzystać Swoją chwałę każde cierpienie i każde ból zniesiony 
cierpliwie.

GŁOS BOŻY :[ 5.4.1970] Tak, jak ty oznajmiasz Mnie światu , tak i Ja ciebie oznajmię!

GŁOS BOŻY :[6.4.1970] Stworzyłem ciebie na Mój obraz i podobieństwo przez cierpienia , 
przeciwności i ból.

GŁOS BOŻY :[7.4.1970] Kiedy ci powiedziałem, że odbiłem na tobie Mój obraz, chciałem 
powiedzieć obraz Boga Miłości , ale nie obiecałem uwolnić cię od wszelkiej winy, wszelkiej 
wady , lecz że uczynię cię doskonałą w miłości. Tak! Dlatego nie obiecałem ci uczynić cię 
podobną aniołom na ziemi, lecz w niebie.

[11.4.1970]- Z powodu przykrości , jakie Ojciec miał z powodu „Pójdź ze Mną”, Jezus 
powiedział : „ Baczność” ! To godzina ciemności. Zazdrosny diabeł stara się przeszkodzić 
wydanie, lecz nie traćmy ufności . Jest rzeczą konieczną, by coś ludzkiego wmieszało się do 
rzeczy Boskich. Gdy byłem przybity do Krzyża, ileż to osób wierzyło we Mnie? Wszelkie 
dzieło Boże przechodzi przez Krzyż i sprzeciwy. Jest to Jego oznaką.

GŁOS BOŻY :[30.4.1970] Teologia chciałaby zamknąć Mnie w kole , lecz ja nie podlegam 
trwaniu czasu. {Mówiono właśnie, że objawienia trwają krótko. Jednak Jezus jest 
zadowolony pomimo przeszkód stojących}.

Jakże nędznie ludzie wyobrażają swego Boga i to nawet ci , którzy pędzą swe życie pochyleni 
nad książką. Ale Ja Jestem Panem Samego Siebie! Powstaną jeszcze liczne trudności i 
odmowy druk się będzie opóźniał . „ Lecz jest to dobrym znakiem”

Ja : [6.5.1970] - Jednak nic mnie nie pozbawia pokoju , trwam w ufności . Jeśli to jest Jego 
dzieło , bo to tak jest w rzeczy samej, to Pan potrafi doprowadzić je do wydania.

I oto usłyszałam Głos podczas , gdy myłam naczynia:- „ Narzędzie służy póki jest potrzebne, 
a potem odkłada się je. Lecz artysta nie zapomni nigdy o swoim pędzelku, ani autor o swoim 
piórze”.

[ 22.5.1970] – Byłam przyjęta do kliniki na mały zabieg. Jestem sama i mogę modlić się 
długo i mówić wiele do Pana. O mój Jezu , dopomóż mi być taką, jaką chcesz mnie mieć, 
płomieniem miłości! –A Pan mi powiedział: „ Powinnaś być łagodniejsza i współczuć 
siostrom dla ich win, bo nie wszystkim dałem dziesięć talentów”

GŁOS BOŻY :[30.7.1970] Słowa twe są pełne nadziei droga córko, boś uwierzyła we 
wszystko , co ci powiedział twój Bóg. Czyż Ja cię zawiodę? Nie było by to godne człowieka, 
a cóż dopiero Twego Jezusa! Wierz Mi nadal i ufaj, przekazując innym duszom tę nadzieję

Żyj w oczekiwaniu spełnienia się Moich obietnic. Życie twe niech będzie miłością. 

[6.8.1970] - Niespodziewanie podczas błogosławieństwa Jezus powiedział:

„ Imprimatur przychodzi ku radości i pociesze Ojca” – Jak ? Kiedy!

Czy po mojej śmierci? Nic nie wiem.

GŁOS BOŻY :[ 8.8.1970] Nie żądaj niczego prócz miłości. Bo wielka jest Świętość Ojca 
Mego. Miłością przedwieczna umiłował cię, córko Moja i niczego innego nie żądam od ciebie 
prócz miłości. Od wieków umiłowałem cię. Umiej Mi oddać miłość za miłość.

Jestem Bóg zazdrosny i wymagający, doświadczam dusze, by przekonać, czy dają Mi szczere 
złoto , bo Ja im się oddaję cały.

Ja:[ 10.9.1970]- Mijają dni , nawet miesiące ... Jakaż , jakaż oschłość ! Jezus nazywa to 
zaćmieniem.

GŁOS BOŻY : Przecież słońce nie przestaje jaśnieć podczas zaćmienia. To tylko inne ciało 
niebieskie staje miedzy nim, a ziemią i zaciemniają jego widoczność. Są to zachmurzenia 
wiary.

GŁOS BOŻY :[2.10.1970]

Ileż to razy zbliżałem się do ciebie z Moim Krzyżem, a tyś Mnie nie poznała?!

Im bardziej dusza jest nędzna i grzeszna, tym większe ma prawo do Mego Miłosierdzia i 
Przebaczenia . Są to prawa nabyte przez syna marnotrawnego do uczty i szaty godowej.

  

1971

1971  rok

 

 

GŁOS BOŻY :[11.1.1971] Nadeszła godzina objawienia udręki Mego Serca!

 

GŁOS BOŻY :[14.1.1971]

Nie odłączaj się ode Mnie! Trwajmy w poufnej rozmowie. Czuję potrzebę kochania cię.

Czuje tę potrzebę, mówię ci Ja, Twój Bóg i Stwórca Wszechmocny, czuję potrzebę miłości 
oblubienicy. Może zapytasz Mnie zdumiona : „Jakże to?” Ale Ja potrzebuję miłości i to tak 
wiele.....Wiele! Potrzebuje tej całej miłości, jakiej Mi odmawiają, to też trzeba podwajać 
miłość. Któryż Bóg jest bliższy swemu stworzeniu ode Mnie? Dlaczego Mnie nigdy nie 
widzicie? Nie słyszycie? Nie zdajecie sobie sprawy z Mej obecności? Przechodzę w 
milczeniu pośród was, to prawda. Lecz w Mej obecności poruszyły się wody i wszystko 
pochłonęły. Poruszyły się niebiosa i zagrzmiał huragan, a wy nie zdajecie sobie sprawy, że to 
Ja przechodzę. Przechodzę szukając, prosząc, napominając, błagając.

Przechodzę szukając miłości!

Ja : [4.6.1971] – Przeszło tyle miesięcy w zupełnym milczeniu. Jezus ukrył się i milczał.

Cierpiałam bardzo przez cały czas, były to cierpienia fizyczne. A moralne przewyższały wiele 
tamte. Nagle dzisiaj, kiedy wcale o tym nie myślałam, Jezus rzekł:

„ Imprimatur upragnione przyjdzie za pośrednictwem P.V.G.”

[22.6.1971]- W sobotę 5.6. telefonuje do mnie Ojciec, bym zgadła wielką i piękną wiadomość

A ja zaraz mówię, że otrzymano Imprimatur za pośrednictwem P.V.G. Jestem szczęśliwa!

Ale mam w sercu tyle goryczy, że nie daje mi to nawet zakosztować pełni tej wielkiej radości.

Wypiłam z Jezusem kilka kropli z tego kielicha w Getsemanii, kosztując niewdzięczności 
ludzkie ... Ojciec zajmuje się drukiem i resztą. A Jezus mówi, by dać tytuł: „Pójdź ze Mną”.

Ja : [13.7.1971] - Jeszcze tyle doświadczeń fizycznych i moralnych, tyle tego, myślę, iż 
wkrótce przyjdzie Oblubieniec.

GŁOS BOŻY : Wybrałem cię na Moją głosicielkę więc musiałem urobić twe serce według 
Mego Serca. A tak wielka różnica między Sercem twego Boga, a sercem ludzkim. Córko 
Moja! Czynił dobrze, a otrzymał w zamian tylko niewdzięczność! Córko Moja, kocham cię 
przecież. Wielka jest twoja gorycz, ale twe serce staje się podobniejsze do Mego.

Siostra : [14.7.1971] Słowa moje Jezusa i twoja ofiara, wszystko to będzie wkrótce podane do 
ogólnego użytku .Jak to sobie wyobrażam? O, co za Łaska!

Ja: Opóźnienia niewytłumaczalne ze strony drukarni, długie oczekiwanie korekty.

Korekta nadeszła poplamiona tam, gdzie Jezus mówi o ubóstwie [9.10.1969] i wiele innych 
niestosowności daje jasno zrozumieć zazdrość szatana.

Wreszcie list Ojca, że wkrótce „Pójdź ze Mną” będzie w księgarni. Raduje się on na myśl, że 
wbrew tylu różnym krążącym posłannictwom, tu mówi się zawsze o Miłosierdziu, Dobroci i 
Przebaczeniu. Wkładam list do koperty i słyszę :

GŁOS BOŻY : I tak naprawdę będzie! Zwycięży Moje Miłosierdzie, bo ludzie nie pozostaną 
głusi na Moją Miłość!

GŁOS BOŻY : [22.9.1971] Córko Moja! Twoje uczynki, choćby pozornie zdawały się nie 
udane, w rzeczywistości nie są takie, by były natchnione czystą intencją podobania się twemu 
Bogu. Jak oblubienica przystrojona klejnotami, tak się ukaże twa dusza w Obliczu swego 
Pana.

ROZMOWY

Rozmowy Niebiańskie

 

ROK 1967

Rozmowy

Siostra :Kochaj swe powołanie.. O, gdybyś mnie zobaczyła!

Ja: Ale czy to ty?

Siostra: Tak, to, ja, ale nie możesz mnie zobaczyć, Jestem duszą błogosławioną.

Ja : Ziemia dała ci tyle cierpienia i cierni.

Siostra : Dziękujmy Panu za to, bo inaczej zbyt przywiązałabym się do przemijających rzeczy 
tego świata.

Jestem teraz w miejscu rozkoszy!

Ja : A więc jesteś w niebie?

Siostra : Nie ! Jeszcze nie. Ale się raduję, a cóż to będzie potem w niebie?

Raduję się, bo cierpię i cierpię, a im więcej się raduję, tym więcej cierpię.

Ja: A sąd ?

Siostra : Właśnie ! Miłosierdzie Boże jest jakby mamusia, która mówiła, pieszcząc swe 
dziecię : „Biedne maleństwo tyś nie zrobiła tego umyślnie” !

Ja : A nasze winy?

Siostra : Pan mówi do diabła : „ To twoje dzieło” ! Wszystko polega na tym, by z całego serca 
należeć do Chrystusa przez całe życie.

{ Rozmowy od 30.7. do 7.8. 1967 }

 

Siostra : Jestem bliżej Boga, niż ty jesteś siebie samej, bo żyję w Bogu.

Chwalmy Pana! Jestem coraz bardziej szczęśliwa.!

Ja : Jesteś w Niebie? Siostra

Siostra : Nie! Ale mało mi już brakuje dzięki Mszom św. Gregoriańskim .

Ja : Czy aż tak skuteczne są te Msze św. ?

Siostra : O, tak bardzo! Jedna Msza św. wystarczyłaby do wprowadzenia do nieba, lecz

Pan rozdziela zasługi Najświętszej Ofiary według potrzeb Kościoła.

Siostra : [10.8.1967] Jaśnieję wieczną młodością.

Ja : [10.8.1967] Powiedz mi coś napotkała przy swym zgonie ?

Siostra : Nieskończone Miłosierdzie, dwie ręce miłosne i Serce bijące Miłością!

{Obudziła mnie w nocy wołając.....}-

Siostra : Dlaczego nie kochacie Boga? Ja umieram z miłości !

Ja : Czy wiele dusz pozostaje dłużej w czyśćcu pomimo tylu Mszy św., które za nie 
odprawiają?

Siostra : Tak! Ale moja dusza skazana na krótko. Chciałabym wyniszczyć się z miłości!

Siostra : [11.8.1967] Nie obawiajcie się cierpienia, bo nie jest godne... nie jest godne...

Takim jest dobro, które mnie oczekuje, że wszelki trud jest mi miłym! Będę z wami zawsze! 
Tak wielką łaskę czyni wam Bóg. O, gdybyś mnie ujrzała! Jestem jak kielich napełniony na  
3/4 pełen rozkoszy ! Miał rację św. Paweł mówiąc, że oko ludzkie nie widziało i ucho ludzkie 
nie słyszało, co Bóg przygotował dla swoich wybranych. To prawda! A więc, coraz wyżej! 
Nie płacz nade mną , chyba z miłości i wdzięczności ku Bogu .

Siostra : [12.8.1967] – { Powiedziała o wschodzie} – Jestem błogosławiona ! Jeszcze wyżej ! 
Im bardziej się wznoszę, tym więcej zwiększa się moje męczeństwo miłości. Proś Matkę 
Najświętszą, która tyle uczyniła dla mnie, bym prędzej weszła do nieba.

Ja : [13.8.1967] Czy będziesz w niebie na 15-ego sierpnia ?

Siostra : Przypuszczam, dam ci znać { odezwała się w nocy}. Słucham twego tchnienia ....

Jaśnieję jak gwiazda..... Ten  pokoik to moje niebo. Mieszkam tu razem z tobą!

Ja : W tym pokoju niebo?

Siostra : Tak, bo dusza w stanie łaski jest niebem dla Jezusa .

Siostra : [14.8.1967]- {Mówi o świcie } Jestem gwiazdą .

Ja : Nie śpię i widzę jak złoty punkt wzniósł się szybko ku niebu i zawisł na firmamencie.

Siostra : O, gdybyś wiedziała, jakie miejsce rozkoszy przygotował Pan dla tych, którzy Go 
kochają! Słusznie powiedział Apostoł , a ty powtarzaj to wszystko :

Życie się zmieni....! Chwalmy Boga!

Ja : Jesteś już w niebie?

Siostra : Jestem pod drzwiami nieba.... Jeszcze mały krok. Czekamy na Królową !

Ja: [15.8.1967] - Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny – Jestem smutna, zaciska mi się w 
gardle i oczy mam pełne łez. Klęczę słuchając Mszy św. Jest godz. 10.00 . Na „ Baranku 
Boży”

wstrząsnął mną silny dreszcz, a w sercu czuję rozpalający rozpalający się wielki płomień 
miłości .Słyszę głos mojej siostry . Woła mnie po imieniu i mówi:

Siostra : Weszłam do nieba w tej chwili {10.30} z naszą Królową i całym dworem 
wielbiącym... Aniołowie ... Archaniołowie .. A ze mną Mamusia i Tatuś i zmarła 
przyjaciółka. Oto upadłam do stóp Trójcy Przenajświętszej, zatopiona w tym oceanie 
rozkoszy. Niebo na całą wieczność.        Czy sobie to wyobrażasz kochana siostro?

O, co za miejsce przygotował Pan dla tych, którzy Go kochają ! –A ze mną Mamusia i Tatuś!

Oto spotkamy się ! Jest A... , zmarły brat, F... drugi braciszek i F ... siostrzenica.

Wszyscy jaśnieją wieczną młodością . Minęły bóle i przykrości ziemi, a moje łzy stały się 
perłami na mojej szacie. Miłosierdzie Pańskie na wieki wyśpiewywać będę. A ty pisz 
ognistymi literami o Miłosierdziu Pańskim i głoś to wszystkim ludziom. Oko ludzkie nie 
widziało i ucho ludzkie nie słyszało, co Pan przygotował dla swoich wybranych! Pisz , pisz 
bo zapomnisz. To co ci mówię, to wszystko prawda . To prawda, najprawdziwsza prawda , 
jak to, że dziś jest 15-go sierpnia 1967 roku. Wszystko, co ci dotąd mówiłam jest prawdą , 
przekonałaś się już o tym. Wierz więc temu co ci mówię teraz.- Z życia ziemskiego liczą się 
w niebie tylko nasze bóle i łzy. Dziękuję ci, że mnie podtrzymywałaś za życia. Ileż to razy 
mówiłaś mi, że każde westchnienie naszego serca znane jest Jezusowi!

 Miałaś rację! – Mamusi , Tatuś , F. , A. , F. , wszyscy połączyli się w wiekuistej radości z 
innymi członkami naszej rodziny. Teraz w czyśćcu nie mamy nikogo naszego, ale módlcie się 
za inne tam dusze tam zatrzymane .Ileż to dobroci, jak wiele Miłosierdzia okazał nam Pan. A 
ja nie mówię ci żegnaj, tylko do zobaczenia!

Chciałam cię zapalić miłością Bożą . Spędzę me niebo obok ciebie , będę ci pomagać, dawać 
święte natchnienia .... Prosiłam ot Pana. Kochaj bardzo Najświętszą Maryję Pannę. Jest to dla 
ciebie ten największy dzień, o który zawsze się tak bardzo modliłaś i cierpiałaś. To jest radość 
wielka .

Ja : Ileż to łez wylałam wtedy w kaplicy u stóp Jezusa. Mój Boże , jeśli tylko wszystko jest 
prawdą , jak ufam , to chciałabym umrzeć z miłości, bo już znieść nie mogę Twoich Boskich 
łask. Powróciłam do celi na Anioł Pański i zaraz usłyszałam Głos to Najświętsza Maryja 
Panna przemówiła do mej duszy :

N.M.P. : Tak, córko nie miej żadnych wątpliwości. Wszyscy w niebie, czekamy na ciebie.

Wypełnij wszystkie wole Jezusowe i zatop się w tym oceanie miłości.

Wieczór, [ 15.8.1967] – Wieczorem zakończyłam, przed pójściem do łóżka, tę jedną stronę 
mego życia. Czy to złudzenie ? Czy to prawda ? To Ty wiesz, o mój Boże! Ja wiem tylko, że 
Bóg jest nieskończenie lepszy i miłosierniejszy, niż my to w naszym ograniczonym rozumie 
pojąć możemy. Wiem, że Jezus nie daje się nigdy zwyciężyć w szczodrobliwości. Wiem, że 
pragnie On duszy i dlatego wierzę i ufam , że cała moja rodzina śpiewa odtąd w Jeruzalem 
kantyk miłości. Obudziłam się w nocy słysząc wyraźnie słowa :

Siostra : [16.8.1967] Światłości ! Światłości ! Światłości !

Jezus powiedział do nas: „ Przyjdźcie błogosławieni Ojca Mego ! Wejdźcie do Nas! Do 
Radości Pana Naszego!” Teraz macie nas szukać w niebie. Nie należy już wspominać, jakimi 
byłyśmy, bo odtąd jesteśmy jak Aniołowie Boży.

Siostra : [18.8.1967] Nie miej żadnego pragnienia , Czytaj Mękę Pana! Odczytuj to, coś 
napisała, bo to jest prawdziwe . Niebo jest osiągnięciem wszystkich naszych pragnień. To też 
uczucia są tam wzmocnione. Jesteśmy tam wszyscy zjednoczeni!

Ja : Zapytałam, czy spotkam naszych zmarłych wujów, księży? Odpowiedziała, że tak.

Zapytałam jeszcze: - Powiedz mi, jak się czułaś w swej ostatniej godzinie?

Odpowiedziała mi:

Siostra : Tyle razy już ci to mówiłam. Był obok mnie Anioł Stróż i Najświętsza Maryja Panna 
, która ocierała moje łzy i mówiła : „Odwagi córko! Jeszcze trochę, a potem szczęście 
wieczne”- Zaprowadziła mnie potem do Jezusa. Widzialnymi Aniołami byli obok 
mnie.....{wymieniła tu osoby przyjazne}. Mam piękne miejsce w niebie. {Powtarzała mi to 
wiele razy} Radości są tu rozsiane pod naszymi stopami.

Ja: Obudziłam się nagle, jakby pod dotknięciem niewidzialnej ręki i liczyłam uderzenia 
zegara.    Była północ.

Siostra : To ja. Powiedziałam ci i jeszcze raz powtarzam – jestem w niebie!

Ja: {z troską} A inni?

Siostra : Oni również są w niebie. Widzę kolumnę złożoną z mnóstwa dusz eterycznych i z 
Aniołów. W świetle jasnego poranka unosi się ona ku niebu. Wszystko coś napisała jest 
prawdą. Prosiłam wczoraj N. M. P. by ci dała poznać Prawdę. To Maryja czyni ci tę łaskę, by 
cię upewnić.

Ja : Jeśli to ty jesteś siostro, dlaczego nie pokażesz się mi?

Siostra : Nie mogę ci się pokazać, bo byś umarła!

Ja : Dlaczego?

Siostra : Bo nie zniosłabyś mego blasku. Jezus liczy wszystko, nasze trudności, nasze boleści, 
nasze łzy i pokusy zniesione z uległością i ufnością w Panu. Temu wszystkiemu Bóg 
wyznacza wielką nagrodę chwały. Łzy moje są drogimi kamieniami na mojej sukni. Tak, w 
niebie każda chwila jest początkiem nowej radości i naszego zachwytu. Niebo? Już sam 
uśmiech naszej Królowej, to niebo! Gdy Ona się uśmiecha, jasne promienie emanują od Niej i 
oświecają ziemię.                                  

     Nie ma przykrości, nie ma łzy, którą by N. M. P. nie zebrała swoją litosną ręką, by 
ofiarować to Jezusowi.

Ja : [21.8.1967] Dziś jestem pełna radości, ale dlaczego?

Siostra : Radują się kości poniżone! Są to odbłyski nieba. Zasiądziesz z nami na wiecznej 
uczcie     w radościach bez końca.

Siostra : [23.8.1967] Miłości! Miłości! Miłości!

Ja : Miłość ? – Czym jest miłość ? A czym jest ogień ? Co czyni ogień ? Pali , spopiela , 
niszczy, pożera. Oto Miłość!

Siostra : O, powiedz wszystkim, by nie marnowali darów Bożych! Czy wiecie czym jest 
Królestwo Boże ? Co się traci , tracąc Je? Czyż nie mówi Ewangelia, że powinno się sprzedać 
wszystko ,     by kupić takie pole?

Siostra :[29.8.1967] Jesteśmy wszyscy sługami Bożymi. Każdy otrzymuje własną miarę 
pełną, napełnioną , przepełnioną. Każdy jest szczęśliwy i nikt nie zazdrości drugiego.

Siostra : [5.9.1967] gdyby wszyscy ludzie na ziemi mogli ujrzeć szczęście tego Królestwa 
Niebieskiego, cała ludzkość , dobrzy i źli ,zapragnęliby umrzeć w jednej chwili, aby je 
posiąść. Jestem w niebie, ale nie chcę tam pozostać bezczynnie. Przecież zawsze 
pracowałam.      Uświęcenie wszystkich leży mi na sercu. Miłość nie jest 
kochana!                                              Jakich to rachunków zażądał Pan ? Żadnego!

Ja : Co to były za rachunki?

Siostra :Jezus nie zajmuje się matematyką .Zapytał mnie tylko, czy Go kochałam.

Siostra : [7.9.1967] Pan jednych uwielbił za pokorę, innych za miłość bliźniego. Mnie zaś Pan 
uwielbił za moją wielką nędzę , bo nic innego Mu nie przyniosłam. Przyjął ode mnie nawet 
to. Widzisz więc, że nie ma niczego, absolutnie niczego, co mogłoby nas oddzielić od Miłości 
Bożej.   Są to tylko próżne wymówki, gdy się mówi : ja nie mogę, ja nie wiem, nie jestem 
cnotliwa,           jak ten, czy inna święta. Takie wymówki są tylko słabą i złą wolą.

Siostra : [8.9.1967] Gdy byłam na ziemi mało czyniłam dla braci, za wyjątkiem tego co 
mogłam zrobić dla dzieci. Teraz w niebie chcę pracować, chce przeniknąć serca wszystkich 
ludzi, by zapalić ten wielki płomień Miłości do Boga.... Bo Miłość nie jest kochana!

Siostra : [9.9.1967] -o świcie - Nikt z nas tu nie może już wzrastać w chwale. Tu już nie ma 
wzrostu ! Jesteśmy wszyscy jak gwiazdy na firmamencie Bożym. A przecież nigdy jedna 
gwiazda nie powie drugiej : ja jestem piękniejsza od ciebie bo każdy osiągnął tu swą pełna 
miarę, a inna nie pasowałaby już do mnie. Zostałam uniesiona w górę na gruzach mojej 
nędzy. Bóg chce tylko, by Go kochano, resztę uczyni On Sam!

Siostra :[10.9.1967] Gdyby każdy mógł ujrzeć wspaniałość własnej duszy, stworzonej na 
podobieństwo Boże, a także duszy bliźniego, ileż grzechów przeciwnych miłości zostałoby 
unikniętych. Powinniśmy czcić i kochać dusze , jako arcydzieła Boże .

Siostra :[11.9.1967]

Otrzyjcie wasze łzy, myśląc o tym, czym, czym my się wszyscy tutaj radujemy.

Wiem, uczucie wasze ku zmarłym jest wielkie. Widzicie wciąż ich postacie, głos ich 
dźwięczy nadal w uszach waszych i tęskno wam bez nich. Lecz wiara oświeca. Nadzieja 
podtrzymuje, a miłość rozpala. Chciałabym , byście nas oglądali takimi, jakimi teraz 
jesteśmy, stworzenia nowe.          Życie się zmienia! Jesteśmy w świetle i miłości!

Siostra :[14.91967] Mój dzień jest bez końca, bo słońce nie zachodzi nigdy w Królestwie 
Miłości ! Każdej chwili Bóg stwarza nowe radości dla swych wybranych.

Tego bym pragnęła, by mój głos i to wszystko co zapisujesz dzień po dniu, doszło do 
wszystkich ludzi. Miłość nie jest kochana! Starajcie się ukochać Miłość!

Siostra :[16.9.1967]

O, to pierwsze spotkanie Jezusa z duszą! Chciałabym umrzeć na nowo, by to przeżyć jeszcze 
raz! Im bardziej oskarżałam siebie, tym bardziej Jezus tłumaczył mi mówiąc że przecież nie 
uczyniłam tego umyślnie! Jakże prawdziwe są słowa ewangeliczne:

„ Ależ Panie, kiedy ja to wszystko uczyniłam! Właśnie to... i wtedy....Bo coś uczyniła  
najmniejszemu {mam na myśli moje uczennice}, toś Mnie uczyniła!

Tym sposobem byłam dopuszczona prędko do posiadania Boga, w całej Jego wspaniałości.

Lecz, gdyby ci dano dostęp do kryształowego pałacu, pełnego jasności, a czułabyś, że

masz jeszcze trochę kurzu pod stopami, na pewno szukałabyś wycieraczki, aby wytrzeć 
nogi.     Tak i ja zatrzymałam się w przedpokoju, ale umierałam tam z miłości.

To było moje prawdziwe męczeństwo. Miłości... Miłości...!!

Ja : Czy tak trudno jest kochać ?

Siostra : Dobrze się zna miłość światową. Miłość jest największym darem, jaki Bóg uczynił 
człowiekowi .A jednak, jakież to miłości istnieją? Miłość zwodnicza i nieporządna stworzeń 
... egoistyczna miłość własnego „ja”, zamiłowanie do własnych interesów, własnej wygody 
umiłowanie pieniądza, umiłowanie wyższych urzędów i tak dalej. Tylko prawdziwa Miłość 
nie jest kochana. Trzeba kochać prawdziwa Miłość ! Starajcie się aby wszyscy kochali 
prawdziwa Miłość!

Siostra :[19.9.1967] Nie jestem Aniołem! Jestem światłością i miłością! Jestem posłanniczką  
pokoju i miłości!

Siostra : [22.9.1967]

Kochaj miłością niezmierną N. M. P. , bo Ona kocha dusze wasze miłością bez miary 
Przygotowuje Panu lud nowy, nowe i święte pokolenie. Niemowlęta będą wielbiły Imię Jego! 
Nowe Jeruzalem ziemskie, będzie początkiem Niebieskiego.

  

. Siostra : [29.9.1967]  Nie zamykajcie w zeszycie Głosu  Bożego, nie zakopujcie w ziemi 
jego darów. Jak bardzo powinniście uważać na moje słowa .To,  co się czyta w książkach jest 
owocem długich rozważań , głębokich studiów, umartwień i modlitwy. A  moje słowo jest 
echem Słowa Bożego, doświadczeniem duszy która niedawno opuściła świat i żyła przedtem 
z wami. Powinniście przyjąć te słowa z wiarą i wdzięcznością.

Są świeci kanonizowani przez Kościół i wyniesieni na ołtarze. Są też kanonizowani ustami 
Jezusa.  Ja jestem jedną z takich i wcale nie mniej piękna, ani mniej ukochana od tamtych!

Chciałabym móc oddać tu w niebie Jezusowi Miłość za Miłość ! Oto dlaczego wciąż krążę  
szukając miłości. Kanonizowała mnie miłość i boleść.

Ja  : Szczęśliwa jesteś. Ale jaki będzie nasz los?

Siostra :[9.10.1967]  Powiedz  mu ..., by mnie nie uważał za świętą, bo ja świętą nie jestem.

Siostra : Będzie  też szczęśliwy, podobny do tego, jeśli wytrwacie w miłości Bożej. Będziecie 
też szczęśliwi  przez miłość i boleść. Gdy weszłam do nieba, towarzyszyła mi Maryja i 
przedstawiła Jezusowi mówiąc : „ Oto przyszła ona z wody wielkiego !”

A Jezus powiedział  mi : „Chodź  umiłowana Serca Mego!”

Potem, rozkładając swe ręce i pokazując Swoje Królestwo bez granic, mówił jeszcze :

-

         

„Pozostań z Nami”- A ja zaczęłam odmawiać „Moja wina” zawstydzona i upokorzona.

-

         

O, gdybym była bardziej Go kochała i służyła Mu wierniej za życia!

Ale Jezusowi wystarczyło to i zadowolił się odrobiną  mojej dobrej woli. 

Siostra : [1.11.1967]  Żyjemy tu w prawdziwym znaczeniu tego słowa. A ileż to trupów 
chodzi drogami świata!  Jakżesz  trzeba się modlić za ten biedny świat.! !

Ja  : [20.12.1967] Zapytałam ją , dlaczego teraz nie słyszę już jej głosu? – Odrzekła mi :

 „ Umieściłam cię już w objęciach Miłości, jesteś tam jak w objęciach najbardziej kochającej 
matki. Czy nie czujesz tego?”

1968 rok

  

  

Siostra  : [13.3.1968]  Panu pilno jest wylać na świat upusty swego Miłosierdzia, lecz świat 
nie jest gotów przyjąć je! Trzeba, by świat przygotował się na przyjęcie Wielkiego 
Posłannictwa Miłości.

  

 GŁOS BOŻY : [9.5.1968] Oto ptaszki powietrzne śpiewają  i głoszą, że Ojciec Niebieski 
myśli o utrzymaniu ich. To samo mówi nam lilia polna, że choć nie pracuje, ani przędzie, a 
nawet Salomon w całej swej wspaniałości nie był nigdy tak pięknie przyodziany, jak one.  - A 
co mówi człowiek, stworzony na Mój Obraz? 

GŁOS BOŻY : [31.5.1968] Droga córko Moja, na tym świecie nic innego nie mogę ci 
ofiarować, jak koronę cierniową, trzy gwoździe , Krzyż i włócznię.

Ja : Pytam Jezusa , czy ogień  czyśćca jest prawdziwym ogniem jak na ziemi? Odpowiedział 
mi, że:   

GŁOS BOŻY : Nie ma tam drzewa, ani węgla, lecz jest to ogień o wiele potężniejszy,

niż te materiały palne. Przecież słońce nie jest ani drzewem,  ani węglem.

Ten ogień jest przeznaczony na wyniszczenie w duszy przez gorące pragnienie posiadania

Boga, nawet najmniejsze winy , najmniejsze niedoskonałości , bo świętość Boga jest tak 
wielka. Gdyby Moi święci i Moi wybrani mogli powiedzieć ludziom na ziemi , że ogień 

czyśćcowy jest tak wielką męką, to na pewno ludzie przez swoje przykładne życie  staraliby 
się za wszelką cenę, uniknąć tego cierpienia. 

Siostra :  [19.6.1968]- Woła w nocy : „To ja! Przyszłam pocieszyć cię trochę”.

Ja : O, dlaczego nie mogę cię zobaczyć ? Tak tego pragnę!

Siostra :  Czy może kto żyjący , patrzeć na  słońce ? 

 Ja : Na słonce nie, ale na ciebie? 

Siostra :   Otóż my jesteśmy promieniami tego  słońca! 

Ja  : Powiedz mi, czy Jezus jest ze mnie zadowolony? Co mam jeszcze robić?  

Siostra :  Jezus nie żąda niczego, nad  coraz to większą miłość.  „Pracować zawsze dla coraz 
większej chwały Bożej! Jest to wskazówka dla ciebie i dla wszystkich innych” 

GŁOS BOŻY : [1.7.1968]

Mam w ręku  kielich rozkoszy. Chciałem go wylać na dusze, ale żadna z nich nie chce go 
przyjąć. Odmawiają  przyjęcia! Wszyscy boją się  Mnie i mego Krzyża.

Unikają Mnie .. jak gdybym to Ja   sam był przyczyną zła na świecie.

GŁOS BOŻY : [1.8.1968]  Pukam do drzwi serca wiernego, by Mi otworzyło, pragnę 
miłości! Chcę kochać, usycham z miłości i nie mogę dłużej  czekać.

Nazwali Mnie  „szalonym” i takim jestem! Czy pamiętasz, jak Mnie ubrali dnia pewnego w 
szatę białą  i pluli na Mnie ?, bo byłem uznany za szaleńca! O, szaleństwo z Miłości!  

GŁOS BOŻY : [18.9.1968] Napisz : To jest dzień łaski!  Napisz przynajmniej, że wybieram 
rzeczy maluczkie i wzgardzone od ludzi, by zawstydzić wielkich tego świata! 

GŁOS BOŻY : [ 20.9.1968]  kiedy się narodzi nowy człowiek, kiedy świat odnowi się przez 
boleść i cierpienie, wtedy wasz płacz zamieni się w wielką radość.

 GŁOS BOŻY : [21.9.1698] Na tym brzegu jaśnieje Słońce  Sprawiedliwości. 

1970 rok

GŁOS BOŻY : [13.31970]

„ Ja jestem Pięknością niestworzoną , Dobrocią nieskończoną , Miłosierdziem bez miary.

Przebaczeniem nigdy nie znanym i Miłością nie pojętą żadnemu ludzkiemu umysłowi

GŁOS BOŻY : [30.7.1970] Słowa twe droga córko są pełne nadziei, boś uwierzyła temu, co 
ci powiedział twój Bóg. Czyż pozwolę, byś się zawiodła? Nie byłoby to godne człowieka, a 
tym bardziej twego Jezusa. Wierz dalej, ufaj i przekazuj innym duszom te nadzieje. Pan ma 
swoja godzinę { Przedtem Jezus mówił Bóg się nigdy nie spieszy} A wpierw Pan powiedział 
:       Będziecie mieli przewrót!- Wszystko jest możliwe wierzącemu!

„ Błogosławieni którzy uwierzyli tym Moim Słowom” .Jak prorocy ze Starego Testamentu 
żyją w oczekiwaniu wypełnienia Moich obietnic. Miłość jest twoją drogą.

GŁOS BOŻY : [2.10.1970]

Im bardziej dusza jest nędzna , tym większe ma prawo do Mego Miłosierdzia i Przebaczenia.

Syn marnotrawny zdobył pewne prawo do uczty, szaty godowej i pierścienia.

1971rok

GŁOS BOŻY:[14.1.1971]

Potrzebuję miłości tak bardzo ! Potrzebuję wszystkiej miłości, której Mi odmawiają, dlatego 
trzeba podwajać miłość. Czyż Bóg nie jest bliski swemu stworzeniu?

- Dlaczego Mnie nie widzicie? –nie słyszycie?- nie przejmujecie się Moją obecnością?

Przechodzę pośrodku was, to prawda, ale wobec Mej obecności poruszają się wody i 
pochłaniają wszystko.... Poruszają się niebiosa i zrywa się huragan, a wy nie zdajecie sobie 
sprawy, że to Ja przechodzę! Przechodzę szukając, prosząc, napominając, błagając.... 
Przychodzę szukając miłości!

GŁOS BOŻY : [13.7.1971] Córko, kocham cię! Gorycz twa jest wielka, ale twe serce jest 
podobniejsze do Mego.

GŁOS BOŻY :[9.9.1971] Zwycięży Moje Miłosierdzie, bo ludzie nie będą już głusi na Moje 
wołanie Miłości !

GŁOS BOŻY : [3.10.1971] Dasz tej książeczce tytuł: „ Posłannictwo z nieba radości w 
cierpieniu”

Siostra: [5.10.1971]Warto było znieść to wszystko, com wycierpiała!

N. M. P. [6.10.1971] Przez dziewięć miesięcy kryłam w swym łonie Syna Bożego. Przyszedł 
potem na świat i po wielu latach okazał się ludziom Słowem i uczynkami. Tak też i ty długo 
trzymałaś w sercu swym Jego Słowo ukryte, lecz nadeszła godzina oznajmieniu tego

Posłannictwa Wielkiej Miłości i Wielkiego Miłosierdzia dla całej ludzkości.

NIE NALEŻY ZAKŁADAĆ GRANIC W OZNAJMIANIU TEGO CAŁEMU ŚWIATU!

Ja : [16.11.1971 -godzina 11.45] Kończę układać te książkę i podczas , gdy pisze pospiesznie 
słucham Jezusa mówiącego mi :

„ Nie zapomniałem o tobie ! Wiem , że jesteś na ziemi i że pracujesz usilnie dla mnie”

OBIETNICE

 

OBIETNICE                            

 

 

                 

Niektóre z Obietnic Dotyczące Rękopisu :

 

     TYM 

którzy będą go czytali, udzielę łaski skruchy i powrotu do Mnie.

      

TE MOJE SŁOWA 

spowodują w duszach wielkie skutki rzeczywiste, 

aktualne i wzruszające.

TEN RĘKOPIS 

przeniknie wszędzie : do więzień, do gospodarstw, do rodzin, 

do szkół i do domów zakonnych.

STANIE SIĘ ON VADEMECUM 

kapłanów i wiele dusz odda się 

Mojej Miłości.