Dziennik Urzędowy

MINISTERSTWA KOLEI ŻELAZNYCH

W A R S Z A W A

JM° 14.

d. 20 kwietnia 1922 r.

S P I S R Z E C Z Y :

26.

O k ó l n i k M i n i s t r a K o l e i Ż e l a z n y c h z d n . 4/1V 1922 r. Ns VI 1 9 50/ 25 /2 2

w s p r a w i e p o d z i a ł u n a p r a w p a r o w o z ó w i w a g o n ó w . — 24. Z e z w o l e n i e M i ­

n i s t r a K o l e i Ż e l a z n y c h W a r s z a w s k i e m u T - w u F a b r y k C u k r u z d n . 31/111
1922 r. N» V 2 1 6 w s p r a w i e n a d a n i a i n ż . W o l s k i e m u i W i ś n i e w s k i e m u p r a ­
w a z e j ś c i a n a g r u n t c e l e m c z y n i e n i a p r z e d w s t ę p n y c h p o s z u k i w a ń k o l e j o ­

w y c h b o c z n i c y o d D o b r z e l i n a p r z e z O p o r ó w — M o d e l — L u s z y n d o S a n n i k .
Z a w i a d o m i e n i a : M i a n o w a n i a . P r z e n i e s i e n i a z e w z g l ę d ó w s ł u ż b o w y c h . P r z e ­

n i e s i e n i a n a e m e r y t u r ę . U n i e w a ż n i e n i a .

26.

O K Ó L N I K

M in istra K o le i Ż e l a z n y c h z dnia 4/IV 1922 r. Nb V I 1950/25/22 w s p r a ­

w i e p o d z ia łu n a p r a w p a r o w o z ó w i w a g o n ó w .

Zmieniając „przepisy z dnia 27 października 1919 r., ustalające definicje

kategorji napraw dla p arow ozów i w a g o n ó w ” ogłoszone w Dzienniku G rzę­
do w y m Ministerstwa Kolei Żelaznych, Nb 10 z dnia 25 listopada 1919, M i­
nisterstwo Kolei Żelaznych wprowadza z dniem ogłoszenia niniejszego o k ó l­
nika następujący podział napraw:

A.

D la p a r o w o z ó w w r a z z tendram i.

1.

N a p r a w a g ł ó w n a , której parowóz ma podlegać normalnie co

6 lat, połączona jest z rewizją wewnętrzną kotła po zdjęciu kotła z ram, w y ­
jęciu wszystkich rur ogniowych i dokładnem oczyszczeniu kotła z kamienia

i polega na gruntownej naprawie podwozia i mechanizmu oraz kotła w z a ­
kresie gwarantującym co najmniej 6 cioletnią j e g o służbę.

W razie uszkodzenia lub przedwczesnego zużycia części parowozu m o ż e

być parowóz poddany naprawie głównej przed upływem 6 lat, o ile zakres
dokonywanej naprawy dorównuje normalnej naprawie głównej, a m ian ow i­
cie: jeżeli konieczne jest zdjęcie kotła z ram, wyję cie wszystkich płomienió-
wek, wymiana całych ścian kotłowych, lub ich części w zakresie w y m a g a ­

jącym według ustawy kotłowej przeprowadzenia rewizji wewnętrznej kotła

i próby ciśnienia, prostowanie ostojnic i t. p.

W razie d obrego stanu paro­

wozu i możności przesunięcia terminu rewizji wewnętrznej kotła do lat 7-miu

naprawę główną wykonuje się równocześnie z rewizją wewnętrzną.

2.

N a p r a w a ś r e d n i a polega na naprawie i doprowadzeniu do

zup ełn ego porządku mechanizmu podwozia i kotła parowozu w zakresie

98

D z ie n n ik u rz ę d o w y .

N° 14.

umożliwiającym nieprzerwaną służbą co najmniej do nastąpnej naprawy
średniej względnie głównej.

• Naprawa średnia powinna być zasadniczo połączona z wyjęciem kół

i obtoczeniem obręczy kołowych.

Do naprawy średniej odstawia się parowozy w edle potrzeby bez ściśle

określonych term in ów — przyjmuje się jednak, że w normalnych warunkach’
między dw om a sąsiedniemi naprawami głów nem i przypadają 3 naprawy
średnie.

3.

N a p r a w a b i e ż ą c a polega na usunięciu spostrzeżonych przy

parowozie usterek i uszkodzeń w zakresie mniejszym niż przy naprawie

głównej lub średniej celem przyprowadzenia parowozu do stanu zdatnego

do służby i trwa dłużej niż jedną dobę, przyczem dzień wycofania z ruchu

i objęcia służby nie liczy się jako dzień naprawy.

Do naprawy bieżącej

należy zaliczać także wyjęcie kół, o ile nie jest połączone z .ogólną naprawą

parowozu w zakresie naprawy średniej.

B.

D la w a g o n ó w o s o b o w y c h .

1.

N a p r a w a g ł ó w n a obejm uje doprowadzenie wagonu do zupeł­

nego porządku z gruntowną naprawą pudła.

Do tej kategorji zaliczają się

naprawy połączone a) z całkowitą odbudową pudła, b) z wymianą lub na­
prawą żelaznych lub drewnianych ostojnic, lub czołownic jeśli konieczne

•jest roznitowanie ramy c) z naprawą lub wymianą słupków ze zdjęciem naj­

mniej trzeciej części blaszanego obszycia pudła, d) z odnowienie m przynaj­
mniej połow y dachu.

2.

N a p r a w a ś r e d n i a jest doprowadzenie wagonu do zupełn ego

porządku bez gruntownej naprawy pudła.

Naprawie średniej lub głównej

podlegają w agony w miarę potrzeby (mniej więcej co trzy lata) przyczem

po zbadaniu wstawionego do naprawy wagonu zapada decyzja, czy wagon
ma podlegać naprawie średniej czy też głównej.

3.

R e w i z j a , polega na zbadaniu i naprawieniu podwozia, ob to c ze ­

niu lub wym ianie zestawów kołowych, usunięciu wszelkich braków lub uste­

rek w zewnętrznem i wewnętrznem urządzeniu wagonu.

4.

N a p r a w a b i e ż ą c a , trwająca ponad jedną dobę (dzień wsta­

wienia

do naprawy i dzień wyjścia z naprawy nie rachują się) połączona

z naprawą lub wymianą poszczególnych części uszkodzonych i usunięciu

usterek zauważonych przy tern.

C.

D la w a g o n ó w t o w a r o w y c h .

1.

N a p r a w a g ł ó w n a l u b o d b u d o w a

odbywa się w miarę

potrzeby, lub podczas rewizji okresowej, jeśli naprawy analogiczne z napra­

wami wyżej wskazanemi dla w agonów osobow ych (patrz p. B. 1).

2.

R e w i z j a o k r e s o w a połączona jest z całkowitą naprawą p o d ­

wozia, pudła i dachu i doprowadzeniem wagonu do stanu, aby wagon m ógł
służyć aż do następnej rewizji bez poważniejszej napiawy.

3.

N a p r a w a b i e ż ą c a trwająca ponad jedną dobę (nie rachując

dnia wstawienia i wypuszczenia wagonu z naprawy), polega na naprawie,
wymianie, lub umocowaniu oddzielnych części zapasowych lub usunięciu
zauważonych braków lub usterek.

Naprawę taboru, uszkodzonego przypadkowo, należy zaliczać do je d ­

nej z pow yżej podanych kategorji, zależnie od zakresu robót.

Za Ministra

( — )

J. Eberhcirdt

Podsekretarz Stanu.

Ne 14.

D z ie n n ik u rz ę d o w y .

99

27.

Z E Z W O L E N I E

M in istra K olei Ż e la z n y c h W a r s z a w s k i e m u T -w u F a b r y k C u k ru z dn.
31/111 1922 r. Ne V 216 w s p r a w i e n a d a n ia inż. W o l s k i e m u i W i ś n i e w ­
s k ie m u p r a w a ze jśc ia n a gru n t c e l e m c zyn ie n ia p r z e d w s t ę p n y c h

p o s z u k i w a ń k o l e j o w y c h b o c z n ic y o d D o b r z e lin a p rz e z O p o r ó w — M o ­

d e l — L u sz y n d o Sannik.

Na m ocy art. 22 ustawy „o udzieleniu koncesji na koleje żelazne pry­

w atn e” z dnia 14/X 1921 r. (Dziennik Ustaw Ne 88 poz. 646) Ministerstwo

Kolei Żelaznych nadaje niniejszem firmie „Wolski i Wiśniewski” inżyniero­

wie, Warszawa, ul. Marszałkowska Ne 153 m. 7, działającej z ramienia W a r­

szawskiego T-wa Fabryk Cukru prawo na zejście na grunt celem czynienia

przedwstępnych poszukiwań kolejowych bocznicy od Dobrzelina przez O p o ­
r ó w — M o d e l— Luszyn do Sannik, przyczem przyjmuje Ministerstwo do wia­

dom ości zobowiązanie inż. p. Ź. Pannenki Administratora Warszawskiego
T-wa Fabryk Cukru i przedłożenie kwitu Ne 996 Kasy Min. Kol. Żel. z dnia
28/1 1922 r. z opłaty tysiąca trzystu pięćdziesięciu marek.

Projektowana bocznica ogólnej długości wraz z warjantami trzydziestu

pięciu

kilometrów przechodzić będzie przez W oje w ó d z tw o Warszawskie,

które Ministerstwo Kolei Żelaznych powiadamia jednocześnie o wydaniu

niniejszego zezwolenia.

Z ezwolenie niniejsze zachowuje swą m oc w ciągu sześciu miesięcy.

Za Ministra:

( — )

J. Eberhardt

Podsekretarz Stanu

Z f l W I A D O M I E N I A .

M ia n o w a n ia .

Dr. Henner Stanisław, b. szef O. K. T. W. R a do m — naczelnikiem działu

gruntow ego (w ywłaszczeń) w Wydziale prawnym Dyrekcji Kolei Państwo­
wych w Radomiu.

L. d z . I. 1904/ 3/22.

inż. Dowsin Leon — Dyrektorem Oddziału W ołkow ysk iego Dyrekcji

Kolei Państwowych w Wilnie.

L. I. 14212/3/21.

Inż. Firich Antoni, st. komisarz masz. k. p. — naczelnikiem p a r o w o ­

zowni głównej w Stanisławowie.

L. I. 2047/ 3/22.

Schmidt Teodo r — dyrektorem Wydziału kontroli dochodów w Dyrekcji

Kolei Państwowych w Poznaniu.

L. d z . 1. 462 7/3 /2 2 .

Maruszkin J ó z e f — dyrektorem Wydziału dochodów w Dyrekcji Kolei

Państwowych w Wilnie.

L. d z . 1. 5 0 3 5 /3 /2 2.

100

D z ie n n ik u rz ę d o w y .

N° 14.

P rz e n ie s ie n ia ze w z g l ę d ó w s łu ż b o w y c h .

W o b e c zwinięcia Oddziału B udow y Kolei Państwowych dla Małopolski

przenosi się z dniem 1 kwietnia 1922 r.

Dyrektora Oddziału inż. Marcinkiewicza Romana, st. radców bud. inż.

Gismana Ferdynanda i inż. Machalskiego Maurycego, st. radcę kol. inż.
Wójcikiewicza Władysława, radców bud. inż. Christelbauera Ludwika i inż.

Martiniego Władysława do Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie.

Radcę bud. inż. Seremeta Józefa, st. kom. inż. H om els k ie go A ntonie­

g o do Dyrekcji Kolei Państwowych w Stanisławowie.

Radcę bud. inż. Lew ick iego Jana do Dyrekcji Kolei Państwowych

w Gdańsku.

St. kom. bud. inż. Lejczaka Ignaceao do Dyrekcji Kolei Państwowych

w Krakowie.

L. d z . 1. 4 4 0 6 /3 /2 2 .

P rz e n ie s ie n ia n a e m ery turę.

Inż. Fischler flba, st. radca kolei państwowych, Dyrekcja Lwów, z dniem

1 czerwca 1922 r.

L. I. 173 63/ 3/ 21 .

U n ie w a ż n ie n ia .

Duplikat legitymacji instruktorskiej, wydany przez Centralny Związek

Kółek Rolniczych a poświadczony przez Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Pań­

stwowych na imię instruktorki na powiat Puławski, Zofji Czarneckiej, jako
skradziony, niniejszym unieważnia się.

Wzamian duplikatu rzeczonego wydano wtóry, numer 2.

T ło c z o n o w D ru k arni P a ń s tw o w e j.

57316