Zasilacz laboratoryjny dużej mocy

W układzie napięcia wyjściowe regulowane są przy pomocy potencjometrów
P1 i P2. Ze względu na dokładność regulacji warto jest zastosować
potencjometry wieloobrotowe, w przypadku konieczności ograniczenia kosztu
wykonania zas

ilacza można zastosować także standardowe potencjometry

węglowe. Mostki prostownicze w układzie Graetza M1 i M2 umożliwiają
współpracę stabilizatorów bezpośrednio z transformatorami sieciowymi
(zalecane są transformatory toroidalne). Możliwe jest zastosowanie
pojedynczego transformatora z dwoma niezależnymi uzwojeniami wtórnymi o
mocy całkowitej ok. 200W lub dwóch transformatorów z pojedynczymi
uzwojeniami wtórnymi. Optymalna wartość napięcia wtórnego transformatorów
powinna wynosić ok. 24VAC z obciążeniem. Kondensatory C1 i C2 spełniają
rolę filtrów tętnień. Jeżeli stabilizatory będą pracowały obciążane przeważnie
prądami o dużych wartościach można pokusić się o zwiększenie pojemności
tych kondensatorów do 6,8mF, a nawet 10mF. Kondensatory C3..6 zapobiegają
wzbudzaniu się układów stabilizacyjnych US1 i US2. Rezystory R1 i R2
polaryzują wejścia układu referencyjnego, który odpowiada za ustalenie
wartości napięcia wyjściowego.