Witamy w Judeopolonii. Henryk Pająk

Sierpień 10, 2010

Trzynastego grudnia 2007 roku czołowi polskojęzyczni zdrajcy-okupanci podpisali w
Brukseli – jakby dla uczczenia stanu wojennego z 13 grudnia 1981 roku, rzekomy „Traktat
reformujący”, konstytucję europejskiego super-łagru, zmieniającą małe i średnie kraje
członkowskie w zestaw baraków tego łagru. To koniec Polski suwerennej.

Tych tragicznych dla Polski grudniowych trzynastek było więcej.

Oto one:



13 grudnia 1970 roku rząd PRL ogłosił drastyczne, w istocie świadomie
prowokacyjne podwyżki cen żywności. Wybuchły gwałtowne zamieszki,
zakończone w następnych dniach krwawą masakrą dziesiątków protestujących
Polaków. Do historii przeszły one pod enigmatyczną nazwą „wydarzeń gru-
dniowych”.



13 grudnia 1981 roku hunta Jaruzelskiego-Kiszczaka-Kani wprowadziła stan
wojenny – rządy terroru wojskowo-policyjnego.



13 grudnia 2003 roku rządzący Polską podpisali w Kopenhadze traktat o
wtłoczeniu Polski do Euro-łagru.



13 grudnia 2007 roku potomek wermachtowca premier Donald Tusk, w
obecności prezydenta, L. Kaczyńskiego podpisał w Lizbonie tzw „traktat
reformujący” – końcowy akt piątego rozbioru Polski przez międzynarodowy
syjonizm i niemiecki rewanżyzm.

Skąd, z jakiej tradycji wiedzie się to fanatyczne nawiązywanie do trzynastego dnia
grudnia? Bo przecież nikt trzeźwo myślący nie uzna, że te cztery tożsame daty są dziełami
przypadku.

Zanim wyjaśnimy, że jest to bezpośrednie nawiązywanie do żydowskiej tradycji zemsty,
dodajmy, że

trzynasty grudnia przypada na żydowskie święto tzw. Purim.

Właśnie trzynastego grudnia, w święto Purim, dr Baruch Goldstein

:

z Brooklynu i Hebronu

zmasakrował muzułmanów modlących się w meczecie przy świątyni Grobu Abrahama.

Właśnie trzynastego dnia grudnia, czyli w Purim wykonano egzekucję na ministrach
niemieckiej Trzeciej Rzeszy w Norymberdze.

Właśnie trzynastego grudnia /1991/, czyli w Purim, rozpoczęła się masakra 200 000
Irakijczyków przez żydoamerykańskie siły powietrzne.

Trzynasty grudnia, rocznica Purim, jest więc ulubioną rocznicą podboju, zemsty
dokonywanego przez Żydów na gojach.

O tym jak powstało święto Purim, możemy się dowiedzieć z Biblii, staro- testamentowej
„Księgi Estery”:

1. W dwunastym miesiącu, to jest w miesiącu Adar trzynastego w nim dnia /…/ Żydzi
zapanowali nad tymi, którzy ich nienawidzili. /…/

5. Tak pokonali Żydzi wszystkich swoich wrogów przez uderzenie mieczem przez zabójstwa i
zagładę, i zrobili z nienawidzącymi ich wszystko co chcieli.

6. Na zamku w Suzie zabili Żydzi i wycięli pięciuset mężczyzn. /…/

10. Dziesięciu synów Hamana/…/

15, A Żydzi, którzy byli w Suzie zgromadzili się także w dniu czternastym miesiąca Adar i
zabili w Suzie trzystu mężczyzn, ale na majątek ich nie wyciągnęli ręki.

16. Reszta Żydów, którzy mieszkali w państwach króla, zgromadziła się i stanęła w obronie
swego życia. I uwolnili się od wrogów, i zabili ich siedemdziesiąt pięć tysięcy, ale na majątek
ich nie wciągnęli ręki.

17. Tak było trzynastego dnia miesiąca Agar. A czternastego odpoczęli i urządzili tegoż dnia
ucztę i zabawę.

19. Dlatego Żydzi mieszkający w miastach obchodzą dzień czternasty Adar jako dzień radości
i ucztowania.

20. Mardocheusz opisał te wypadki i rozesłał listy do wszystkich Żydów, którzy byli we
wszystkich państwach króla Aswerusa, blisko i daleko

21. aby im wydać polecenie, że mają obchodzić jako święto dzień czternasty /…/

27. Żydzi postanowili i wzięli na siebie i na potomstwo swoje, i na wszystkich przyłączających
się do nich, obowiązek nieprzemijający obchodzenia owych d stosownie do pisma i stosownie
do czasu — z roku na rok. /…/

28. Owe dni będą wspominane i obchodzone we wszystkich pokoleniach z rodziny na rodzinę i
z państwa do państwa, i z miasta do miasta. I owe dni Pu nie zaginą wśród Żydów, i pamięć
ich nie ustanie u potomnych. /…/

30. I rozesłano pismo do wszystkich Żydów w stu dwudziestu siedmiu państwach królestwa
Aswerusa, pismo pokoju i prawdy.

31. Aby utrwalić owe dni Purim w czasach ich, jak je przedtem ustanowili Żyd Mardocheusz i
królowa Estera, i jak ustanowili dla siebie i dla potomnych swoich przepisy postu i
lamentowania.

32. I tak rozporządzenie Estery umocniło przepisy w sprawie święta Purim i spisane zostało w
księdze.

Stary Testament ocieka krwią plemion nieżydowskich, podstępnie wycinanych przez Żydów,
co nazywano wymierzaniem sprawiedliwości tym którzy ich nienawidzili. Bo Żydzi przecież
nikogo nie nienawidzili, tylko wszystkich nieżydów , którzy ich „nienawidzili” wycinali w
pień.

Oznaczało to już wtedy budowanie pokoju i prawdy

2

, tak jak dzisiejsze zbrodnie syjonizmu

nazywają się obroną pokoju, budowaniem pokoju i demokracji.

W tamtych przed-Chrystusowych czasach, siedemdziesiąt pięć tysięcy podstępnie
wymordowanych Persów, w proporcjach współczesnego zaludnienia Persji, Bliskiego
Wschodu i całej populacji ziemskiej, oznaczało rzeź około siedmiu milionów osób, ale
spróbujcie powiedzieć współczesnym Żydom, że było to pierwsze w historii ludzkości
udokumentowane ludobójstwo!

Obecnie szykują nowe ludobójstwo współczesnym Persom, czyli Iranowi. Pretekstem jest
zemsta za rzekome zburzenia wież WTC przez islamistów, co jest po stokroć udowodnionym
kłamstwem, gdyż wieże zostały zburzone przez siły specjalne USA i Izraela, co
udokumentowano w setkach publikacji, analizach technicznych, filmowych, pirotechnicznych
i wszelkich innych.

Były sekretarz stanu USA Laerence Eagleburger wołał po tej amerykańsko-żydowskiej
zbrodni:



Jest tylko jeden sposób postępowania z ludźmi – jak oni /terroryści/, a co znaczy
zabić ich, nawet, jeśli nie byli bezpośrednio za owe czyny odpowiedzialni.

Steve Bunleavy z Nowego Jorku:



Zabić bastardów! Strzałem między oczy, wysadzić w „powietrze, wytruć ich jeśli
okaże się to konieczne! Co do miast czy krajów, w których te glisty żyją –
zbombardować, żeby kamień na kamieniu nie pozostał!

Rich Lovy w „Waschington Post”:



jeśli zrównamy z ziemią Damaszek lub Teheran, lub cokolwiek innego im
uczynimy – jest to częścią rozwiązania…

Ann Coulter napisała w „New York Daily” – gazecie Mortimera Zukermana, ówczesnego
przewodniczącego Konferencji Szefów Amerykańskich Organizacji Żydowskich:



Nie ma czasu na precyzje w lokalizacji winnych osób odpowiedzialnych za atak…
Powinniśmy najechać ich kraje, zabić ich przywódców i nawrócić ich na chrześ-
cijaństwo /!! – H.P/ Nie bawiliśmy się w ustalenia, aby odszukać i ukarać tylko
Hidera i jego ministrów, ale dokonywaliśmy nalotów dywanowych na niemieckie
miasta zabijaliśmy ludność cywilną. To jest Wojna! I teraz mamy Wojnę!

Zemsta jest ważnym elementem religii Żydów. Od trzydziestu lat masakrują Palestyńczyków
nazywając to zemstą /„peilot tagmul”/ tylko nie wyjaśniają – zemstą za co, za jakie
wykroczenia. Podczas inwazji na Liban w 1 roku 20 000 Libańczyków – chrześcijan i
muzułmanów – zostało wymordowanych w zemście za próbę zabicia ambasadora Izraela w
Londynie. Każdy akt izraelskiego terroru i zbrodni jest nazywany tylko „rewanżem”.

To Żydowskie zaczadzenie zemstą ciągnie się od starożytności i zawsze było i jest obce
chrześcijaństwu.

Żydowscy okupanci Polski zmuszają Polaków do świętowania żydowskich krwawych
tradycji, będących zaprzeczeniem nauczania Chrystusa. Zmuszają nas i rządzących nami
ich pachołków do świętowania zbrodni dokonanych na nas w ich święto Purim, jak np.
rocznicy wprowadzenia stanu wojennego przez ich pomazańca /popaprańca/ Jaruzelskiego, a
teraz będziemy „obchodzić” rocznice podpisania aktu likwidacji suwerenności Polski 13
grudnia 2007 roku.

Obecnie uroczyście „obchodzimy” w Polsce tryumfalistyczne żydowskie święto „Chanuki”.
Polega to na zapalaniu świec na żydowskiej menorze – świeczniku w miejscach publicznych,
prestiżowych dla Polaków: w Sejmie/Kne-Sejmie/, w Pałacu Prezydenckim, przed Pałacem
Kultury /żydobolszewickiej/.

„Chanuki” – święto żydowskie trwające przez osiem dni grudnia, upamiętnia zwycięstwo
Machabeuszy nad armią syryjską w 166 roku przed Chrystusem. Oznacza „oczyszczenie”
świątyni jerozolimskiej z profanujących ją posągów bóstw greckich.

3

Z czego więc polskojęzyczni chanukowcy oczyszczali salę posiedzeń Kne- Sejmu, zwanego
mylnie „Sejmem”? Nie ma tam posągów greckich. Nie ma tam żadnych emblematów
znienawidzonych przez Żydów, za wyjątkiem jednego – krzyża wiszącego nad drzwiami za
prezydium „Sejmu”. Czyżby więc zapalanie świec chanukowych na menorze w Kne-
Sejmie było symbolicznym odkadzaniem sali „polskiego” parlamentu z tego symbolu
Męki Pańskiej?

Fragment książki pt: „Kundlizm znów wygrał” Henryka Pająka