Lisa McMann Mgła

LISA McMANN

MG A

Przek ad Karolina Post-Pa ko

NOWY ROK

1 stycznia 2006, godzina 1.31

Janie przebiega przez za nie one podw rka i dwie przecznice dalej w lizguje si cicho

ś ż

frontowymi drzwiami do domu.

I nagle... Robi jej si czarno przed oczami.

apie si za g ow , przeklinaj c pod nosem matk , a wiruj ce jak w kalejdoskopie kolory

ł ę

sprawiaj , e traci r wnowag . Zatacza si na cian i przytrzymuje, a potem powoli osuwa na

ą ż

pod og , czuj c, jak dr twiej jej palce. Nie chce rozbi sobie g owy. Znowu.

ł ę

Jest zbyt zm czona, eby teraz z tym walczy . Zbyt zm czona, eby wyrwa si ze snu.

ć ę

Przyk ada policzek do zimnych kafelk w posadzki. Zbiera si y, eby spr bowa p niej, gdyby

ł ż

ć óź

sen potrwa d u ej.

ł ł ż

Oddycha. Patrzy.

Godzina 1.32

To ten sam stary sen, kt ry ni cz sto jej matka. Ten sam, w kt rym jako m odsza i bardziej

ó ś

szcz liwa osoba leci przez psychodeliczny tunel b yskaj cych, wiruj cych, barwnych wiate ,

ęś

trzymaj c si za r ce z hippisem o wygl dzie Jezusa Ich okulary przeciws oneczne odbijaj

o lepiaj ce paski, dlatego Janie jeszcze trudniej walczy z zawrotami g owy.

Ten sen zawsze przyprawia Janie o md o ci.

ł ś

I dlaczego w og le jej g upia matka pi w salonie?

Janie jest jednak zaciekawiona. Pr buje si skupi . Patrzy na m czyzn ze snu, unosz c

ęż

si obok nie wiadomej niczego pary. Matka Janie mog aby j zauwa y , gdyby tylko spojrza a.

ż ć

Ale nigdy tego nie robi.

M czyzna oczywi cie nie mo e jej zobaczy . To nie jego sen. Janie a uje, e nie mo e

ęż

ż ł

sk oni go do zdj cia okular w. Chce zobaczy jego twarz. Zastanawia si , czy ma br zowe oczy,

tak jak ona. Ale przez ten wielobarwny wir nigdy nie jest w stanie skupi na d u ej uwagi na

ł ż

jednym punkcie.

Nagle sen si zmienia.

Staje si ponury.

Hippis rozp ywa si , a matka Janie stoi w kolejce, kt ra wydaje si ci gn kilometrami.

ę ą ąć

Garbi ze znu eniem ramiona, kt re przypominaj cienkie kartki cz sto czytanej ksi ki.

ąż

Twarz ma ponur , zaci t . Z .

ę ą łą

Trzyma...
ko ysz c...

ł ą

wrzeszcz ce niemowl o czerwonej twarzy.

O nie, znowu. Janie nie chce d u ej patrze ... nie znosi tej cz ci. Nienawidzi jej. Zbiera

ł ż

ęś

wszystkie si y i koncentruje si . Mocno. St ka w duchu. I wyrywa si ze snu matki.

Jest wyko czona.

Godzina 1.51

Janie powoli odzyskuje wzrok. Dygocze, zlana zimnym potem, i porusza obola ymi

palcami, ciesz c si , e nigdy nie zostaje wessana z powrotem w sen, z kt rego uda o jej si

ę ż

uwolni . Jak dot d, w ka dym razie.

Wstaje, s ysz c dolatuj ce z kanapy pochrapywanie matki, i idzie chwiejnym krokiem do

ł ą

azienki, targana md o ciami. D awi si i wymiotuje, a potem pr buje bez przekonania umy

ł ś

z by. Kiedy dociera do swojego pokoju, starannie zamyka za sob drzwi,

Pada na ko jak k oda.

łóż

Po akcji brygady antynarkotykowej w zesz ym miesi cu Janie wie, e musi si wzmocni ,

inaczej sny przejm kontrol nad jej yciem.

Tej nocy Janie ni o wzburzonych oceanach, huraganach i kamizelkach ratunkowych,

kt re ton jak kamienie.

Godzina 11.44

Janie budzi wpadaj ce przez okno s o ce. Umiera z g odu i marzy o jedzeniu. Czuje jego

ł ń

zapach.

- Cabe? - mamrocze z zamkni tymi oczami.

- Hej. Sam sobie otworzy em. - Cabel siedzi na ku, odgarniaj c jej z twarzy spl tane

łóż

w osy. - Ci ka noc, Hannagan? Wci nadrabiasz zaleg o ci?

ęż

ąż

ł ś

- Mrr. - Janie przewraca si na ku. Widzi talerz z paruj cymi jajkami i tostami.

łóż

U miecha si szeroko i rzuca na jedzenie. - Jeste .. jeste najlepszym sekretnym ch opakiem na

wiecie.

Zadania i sekrety

2 stycznia 2006, godzina 11.54

To ostatni dzie przerwy wi tecznej,

ś ą

Janie i Cabe siedz w drugim pokoju Cabela - jego pracowni komputerowej - sprawdzaj c

na szkolnej stronie wyniki egzamin w.

Dobrze, e Cabel ma dwa laptopy, bo inaczej o dwunastej, kiedy zostan podane stopnie,

mog aby si rozp ta walka na ca ego. Ale kogo oni chc oszuka ? Mo liwe, e i tak b d

ę ć

ę ą

musieli si mocowa , turlaj c si po pod odze.

Janie si denerwuje.

Kilka tygodni temu, po akcji brygady antynarkotykowej, na egzaminie z matematyki odda ał

czysty arkusz. Mia a dobre wyt umaczenie - jej bluza wci by a poplamiona krwi . Nauczycielka

ąż ł

pozwoli a jej na drugie podej cie. Niestety wypad o ono po ci kiej nocy skakania ze snu w sen na

ęż

dorocznym szkolnym charytatywnym maratonie tanecznym. Na czas imprezy zamkni to szko ,

łę

nie mo na by o uciec.

Janie i Cabe odpu ciliby sobie ta ce, gdyby tylko mogli, ale to by o wykluczone. Mieli

zadanie do wykonania.

Tajne.

Rozkazy Kapitana.
- Szukamy os b, kt re ni o nauczycielach, Janie - powiedzia a. - I nauczycieli, kt rzy

ó ś ą

ni o uczniach.

ś ą

Janie uzna a, e brzmi to dziwnie i intryguj co.

ł ż

- Jakie konkrety? - zapyta a.

- Nie tym razem - odpar a Kapitan. - Powiem wam wi cej po Nowym Roku, kiedy

za atwimy pewne sprawy. Na razie notuj wszystko, co ma zwi zek ze stosunkami nauczyciele-

uczniowie.

Dla Janie niespanie przez ca noc nie stanowi problemu. To przeskakiwanie ze snu w sen

łą

wysysa z niej energi . Po sze ciu godzinach, kt re sp dzi a, tkwi c w cudzych snach, ukryta pod

ę ł

trybunami, by a zupe nie wyko czona.

Oczywi cie Cabel te tam by i podsuwa jej kartoniki mleka oraz batoniki PowerBar

(niech tnie przerzuci a si na nie ze snickers w). Sny okaza y si bardzo interesuj ce, ogl dnie

m wi c.

ó ą

Szkoda, e nie zdo a a wychwyci niczego istotnego. Niczego zwi zanego ze stosunkami

ł ł

nauczyciele-uczniowie. Tylko uczniowie-uczniowie, ku jej rozgoryczeniu.

A kiedy Luke Drake, gwiazda szkolnej dru yny futbolowej, zasn na matach

ął

gimnastycznych - gdy dotar na imprez , by ju totalnie nawalony - Janie krzykn a: „Do !"

ł ż

ęł

ść

- Cabe - j kn a mi dzy snami - obud go, do cholery, i nie pozw l mu znowu zasn .

ę ęł

ąć

Nie znios tego.

Luke cz sto ni o sobie samym i okazuje si , e nago jest troch zbyt pewny siebie. Cabe

ę ż

widzia go pod prysznicem po wuefie.

- Zdecydowanie kompensuje sobie w snach braki - m wi, s ysz c opis Janie.

ł ą

Cabe nie wie, czy t noc mo e uzna za udan . Jego zadanie polega na budowaniu relacji,

wi c widzi efekty swojej pracy znacznie p niej ni Janie. Poznaje ludzi, zdobywa ich zaufanie i

óź

ma niezwyk umiej tno wyci gania z nich najdziwniejszych rzeczy. A Janie sprz ta. A

łą

ść

przynajmniej tak im to pi knie wysz o za pierwszym razem.

Janie wie, rzecz jasna, e na poprawkowym egzaminie te nie posz o jej najlepiej. A dzi ,

dzie przed rozpocz ciem ostatniego semestru w Fieldridge High, denerwuje si swoimi

stopniami.

Niepotrzebnie.
Dosta a wspania e stypendium.

Taka ju jest zabawna.

Dok adnie w po udnie, wed ug radia policyjnego Cabela, loguj si , ka de ze swojego

ą ę

komputera, i sprawdzaj wyniki.

Janie wzdycha. W innych okoliczno ciach dosta aby pi tk . Matma to jej ulubiony

ą ę

przedmiot. Co tylko pogarsza spraw .

Cabel jest delikatny. Nie reaguje entuzjazmem na widok rz du pi tek od g ry do do u.

Czuje si odpowiedzialny za wypadek Janie na posterunku policji, przez kt ry trafi a do szpitala

w tygodniu egzamin w.

R wnocze nie zamykaj stron szko y.

Nie eby ze sob rywalizowali.

Nie rywalizuj .

No dobra, rywalizuj .

Cabel spogl da k tem oka na Janie.

Janie odwraca wzrok.
Cabel zmienia temat.
- Czas na spotkanie z Kapitan - m wi.

Janie zerka na zegarek i kiwa g ow .

ł ą

- Do zobaczenia na miejscu.

Janie wymyka si od Cabela i przebiega podw rkami dwie przecznice dziel ce j od

domu. Rozgl da si , nie widzi nikogo, wi c zagl da do sypialni matki. Jest tam, nieprzytomna, ale

ywa, dooko a jak zwykle walaj si butelki. Na szcz cie nie ni. Janie zamyka cicho drzwi

ą ę

ęś

sypialni, bierze kluczyki do samochodu i wychodzi na zi b, eby odpali Ethel.

ą ż

Ethel to nale cy do Janie chevrolet nova rocznik '77. Kupi a go od Stu Gardnera, kt ry od

żą

dw ch lat chodzi z najlepsz przyjaci k Janie, Carrie Brandt. Stu jest mechanikiem. Dba o Ethel

ół ą

od trzynastego roku ycia i Janie stara si i w jego lady. Samoch d o ywa z rykiem. Janie

ę ść

poklepuje z uznaniem tablic rozdzielcz . Ethel mruczy.

Cabel i Janie docieraj osobno na posterunek policji. Parkuj w r nych miejscach.

óż

Wchodz do budynku innymi drzwiami. I spotykaj si ponownie dopiero w gabinecie Kapitana.

ą ę

To wa ne, eby nikt nie widzia ich razem, dop ki sprawa ojca Shay Wilder nie zostanie

zamkni ta. W przeciwnym razie ich udzia w nowym przedsi wzi ciu stanie pod znakiem

zapytania.

Poniewa Janie i Cabel pracuj w liceum Fieldridge High jako tajni agenci do spraw

narkotyk w. Janie odkrywa, e w jej szkole dzieje si wiele dziwnych rzeczy. Wi cej ni by aby

ż ł

sobie w stanie wyobrazi .ć

Cabel siedzi ju przed Kapitanem, gdy Janie wchodzi do rodka. Podaje wszystkim

fili anki z kaw . Miesza kaw Janie mieszade kiem, przyrz dziwszy j tak, jak Janie lubi - trzy

mietanki, trzy tutki cukru.

Janie potrzebuje kalorii.

Z powodu tych wszystkich sn w.

Po ostatnim maratonie wreszcie nabra a troch cia a i mi ni.

ęś

Janie siada, zanim Kapitan ka e jej usi

ąść

- Milo ci widzie , Hannagan. Wygl dasz lepiej, ni kiedy ci widzia am ostatnim razem

- zauwa a szorstko Kapitan.

- Ja te si ciesz - m wi Janie do kapitan Fran Komisky. - Pani te nie wygl da najgorzej.

ż ę

- Powstrzymuje u miech.

Kapitan unosi brew.
- Wy dwoje nie le mnie dzi wkurzycie, czuj to przez sk r - m wi. Przeczesuje

ó ę

palcami kr tkie br zowe w osy i poprawia sp dnic . - Masz mi co do przekazania, Strumheller?

- W a ciwie to nie - odpowiada Cabel. - Tylko zwyk e plotki. Kr c si tu i tam. Chc

ł ś

ę ę ę

mie lepszy obraz tego, jak zachowuj si nauczyciele i uczniowie poza szko .

ą ę

łą

Kapitan odwraca si do Janie.

- Dowiedzia a si czego ze sn w, Hannagan?

ł ś ę

- Niczego po ytecznego - m wi Janie. Jest jej wstyd.

Kapitan kiwa g ow .

ł ą

- Tego si spodziewa am. To nie b dzie atwa sprawa.

- Czy mog zapyta ... - zaczyna Janie.

- Chcesz wiedzie , o co w tym wszystkim chodzi. - Kapitan wstaje energicznie, zamyka

drzwi gabinetu i siada za biurkiem z powa n min .

ż ą

- W marcu ubieg ego roku mieli my telefon na gor c lini „Zg o przest pstwo, odbierz

ą ą

ł ś

kas ". S yszeli cie o tej akcji? Bior w niej udzia wszystkie szko y w okolicy. Ka da szko a ma

ę ł

w asn lini , wi c wiemy, z kt rej z nich pochodzi skarga.

Cabel kiwa g ow .

ł ą

- Uczniowie mog otrzyma nagrod , chyba pi dziesi t dolar w, je li zg osz

ęć

ł ą

przest pstwo zwi zane bezpo rednio ze szko . W ten spos b dostali my cynk o narkotykowych

łą

imprezach w Hill, Janers.

Janie kiwa g ow . Te o tym s ysza a. Na lod wce przyczepi a magnes z numerem gor cej

ł ą

linii, jak wszyscy w Fieldridge.

- Hej, pi dziesi t dolc w to pi dziesi t dolc w. To nie g upi program.

ęć

Kapitan ci gnie:

- Tak czy owak, osoba, kt ra zadzwoni a, w zasadzie niczego nie powiedzia a. S ycha j

ć ą

by o z bardzo daleka, zupe nie jakby wykr ci a numer, ale nie przysun a s uchawki do ust. Po

ę ł

ęł ł

pi ciu sekundach si roz czy a. To jest to nagranie. Powiedzcie mi, co s yszycie.

łą

Kapitan wciska guzik magnetofonu stoj cego za jej plecami. Cabel i Janie wyt aj s uch,

ęż ą ł

eby rozr ni zniekszta cone s owa. G os wydaje si dobiega z bardzo daleka, w tle dudni

óż ć

muzyka.

Janie ci ga brwi i pochyla si do przodu. Cabel kr ci g ow , zaintrygowany.

ś ą

ł ą

- Mo emy pos ucha jeszcze raz?

- Puszcz wam to kilka razy. Skupcie si te na odg osach w tle. W oddali rozmawiaj

ę ż

inne osoby. - Kapitan raz za razem odtwarza kr tk wiadomo . Spowalnia i przyspiesza

ó ą

ść

nagranie, eby zredukowa szumy w tle. Wreszcie wycisza glos dzwoni cego, eby s ycha by o

ć ł

wy cznie t o.

łą

- S yszycie cokolwiek? - pyta Kapitan.

- Nie da si zrozumie ani jednego s owa tego, kto dzwoni - m wi Cabel. - Nikt nie

krzyczy, nikt nie jest zdenerwowany. W tle wy apa em miech. Muzyka brzmi jak Mos DeL Janie?

- S ysz w tle g os jakiego go cia, kt ry m wi „panie Jaki tam".

ł ę

ś ś

Policjantka kiwa g ow .

ł ą

- Ja te to s ysz , Janie. To jedyne s owo, kt re wychwyci am z ca ego nagrania.

ł ę

Pocz tkowo zlekcewa yli my ten telefon, nie zawracali my sobie nim g owy. Nie zawiera

ż ś

adnych informacji, adnej skargi, doniesienia o przest pstwie. Ale w listopadzie znowu kto

zadzwoni na gor c lini , i gdy us ysza am nagranie, przypomnia am sobie to, kt re w a nie

ą ą

ł ś

wam puszcza am. Pos uchajcie.

Kapitan odtwarza nowe nagranie. S ysz be kotliwy kobiecy g os, kt ry m wi, chichocz c

ł ą ł

spazmatycznie: „Chc odebra kas ! Fieldridge... High! Pieprz nauczycieli... pieprz uczni w. O

Bo e... to nie mo e by ... ups!". Zn w chichotanie, a potem rozmowa gwa townie si urywa.

Kapitan puszcza im nagranie kilka razy.

- Wow - m wi Janie.

Policjantka przenosi wzrok z Janie na Cabela.
- Co was zaintrygowa o? Cabel mru y oczy.

- „Pieprz nauczycieli, pieprz uczni w?" Czy to obelga pod adresem nauczycieli i

uczni w Fieldridge High, czy nale y to rozumie , no wie pani, dos ownie?

- Muzyka w tle jest podobna do tej z pierwszego nagrania -zauwa a Janie.

- Zgadza si , Janie. W a nie to nasun o mi skojarzenie z pierwszym nagraniem. I tak,

ł ś

ęł

Cabe, dop ki nie zdob dziemy dowod w, e jest inaczej, traktujemy to dos ownie. Ten telefon

dostarczy nam do informacji, eby wszcz ledztwo. Cho wiemy niewiele, co mi m wi, e

ść

ąć ś

po korytarzach Fieldridge High kr y przest pca seksualny.

ąż

- Nie mo ecie si dowiedzie , kto dzwoni , i zapyta tej osoby, o co chodzi? - pyta Janie.

- To by oby amanie prawa, Janie. Ca y sens akcji „Zg o przest pstwo, odbierz kas "

ł ś

polega na tym, e rozmowy s anonimowe, aby chroni osob donosz c o przest pstwie, i musi

ą ą

tak pozosta . Dzwoni cemu zostaje przypisany kod, przez kt ry identyfikujemy jego doniesienie.

P niej mo e wykorzysta ten kod, eby sprawdzi , na jakim etapie jest dochodzenie i zg osi si

óź

ł ć ę

po nagrod , je li uda o mu si naprowadzi policj na w a ciwy trop.

ę ś

ł ś

- To ma sens - stwierdza zawstydzona Janie.
- Co zrobili cie do tej pory, Kapitanie? - pyta Cabel. - I co - dodaje ostro niej - pani

zdaniem mo emy zrobi my? -W jego g osie po raz pierwszy brzmi zdenerwowanie. Janie zerka

na niego k tem oka lekko zdziwiona. Nie spodziewa a si , e Cabe mo e by tak niespokojny z

ę ż

powodu s u bowego zlecenia.

ł ż

- Dok adnie prze wietlili my wszystkich nauczycieli. S bez skazy. I utkn li my. Cabe,

ę ś

Janie, w a nie dlatego wysta am was na ca onocn imprez . Zale y mi na ka dej informacji o

ł ś

nauczycielach z Fieldridge High, kt rzy mog dopuszcza si przest pstw na tle seksualnym.

ć ę

Podejmiecie wyzwanie? To mo e by niebezpieczne. Hannagan, istnieje du e

prawdopodobie stwo, e przest pca jest m czyzn , je li zdo asz ustali , kogo szukamy, mo e

ęż

ą ś

b dziemy musieli wykorzysta ci jako przyn t , eby go przyskrzyni . Zastan w si nad tym i

ć ę

ę ę ż

powiedz mi, co my lisz. Je li nie chcesz bra w tym udzia u, masz wolne. Nie naciskam.

Cabel prostuje si na krze le, jeszcze bardziej zaniepokojony.

- Przyn t ? Chcecie j wystawi na er temu zboczkowi?

ę ę

- Tylko pod warunkiem, e sama b dzie chcia a.

- Nie ma mowy - o wiadcza Cabel. - Janie, nie, to zbyt niebezpieczne.

Janie mruga i patrzy ze z o ci na Cabela.

ł ś ą

- Mamusiu? To ty? — mieje si nerwowo, ta konfrontacja wcale jej nie bawi. — Co to

znaczy „zbyt niebezpieczne"?

- Ca y czas b dziesz mia a nasze pe ne wsparcie - zaznacza Kapitan. - Poza tym jeszcze nie

wiemy, co si tak naprawd dzieje. Mo e to nic takiego. Mam nadziej , e uda ci si zdoby cho

ę ż

potrzebnych nam informacji poprzez sny.

ęść

Cabel patrzy na Janie i kr ci g ow .

ł ą

- Nie podoba mi si to. Janie unosi brew.

- Jasne. Tylko tobie wolno robi niebezpieczne rzeczy. Jezu, Cabe, to nie ty decydujesz.

Cabel patrzy na policjantk , licz c na pomoc.

Ta ignoruje go ostentacyjnie i patrzy na Janie.
- Nie musz si nad tym zastanawia . Wchodz w to - m wi Janie.

ę ę

- wietnie. Cabel ci ga brwi.

ś ą

Przez nast pne p godziny Kapitan robi im wyk ad o sztuce zdobywania informacji. To

ół

powt rka dla Cabela, kt ry ju prawie od roku dzia a jako tajny agent do spraw narkotyk w

(cho Janie wie, e nie powinna si tak do niego zwraca ) i to on doprowadzi do aresztowania

ojca Shay Wilder, kt ry trzyma na swoim jachcie istn g r kokainy. To Janie odkry a, gdzie

ą ó ę

Wilder schowa towar, kiedy ten zasn w wi zieniu. Ona i Cabel tworz zgrany zesp .

ął

ół

I policjantka o tym wie.
To dlatego przymyka oko na ich k opoty - od czasu do czasu.

Kapitan rekapituluje im zadanie i zach ca do wyt onej pracy.

ęż

- Je li mamy do czynienia z przest pc seksualnym, musimy z apa drania, zanim

ę ą

skrzywdzi kolejnego ucznia.

- Tak jest - odpowiada Janie.
Cabel krzy uje r ce na piersi i kr ci g ow , pokonany. W ko cu m wi:

ł ą

- Tak jest.
Kapitan wstaje z krzes a. Cabel i Janie te odruchowo si podnosz . To koniec spotkania.

Ale zanim wyjd z gabinetu, Kapitan odzywa si :

- Janie? Musz porozmawia z tob na osobno ci. Cabe, mo esz i .

ść

Cabel si nie waha. Wychodzi, nawet nie zaszczyciwszy Janie spojrzeniem. Janie nie mo e

poj , dlaczego taksie zachowuje.

ąć

Policjantka podchodzi do rega u z aktami i wyjmuje z niego kilka grubych teczek.

Janie stoi w milczeniu. Patrzy.
Zastanawia si .

Kapitan wci j troch przera a.

ąż ą

Bo Janie jest w tej bran y zupe nie nowa.

W ko cu Kapitan wraca za biurko z plikiem teczek i lu nych papierzysk. Wk ada je do

pude ka. Siada. Patrzy na Janie.

- Nowy temat. To ci le tajne. Wiesz, co to oznacza?

ś ś

Janie kiwa g ow .

ł ą

- Nawet Cabe nie mo e nic wiedzie . Zrozumiano?

Janie zn w kiwa g ow z powag .

ł ą

- Tak jest - dodaje.
Kapitan przygl da si Janie przez chwil , a potem podsuwa jej stos teczek i kartek.

- Raporty. Raporty i notatki z dwudziestu lat pracy. Autorstwa Marthy Stubin.
Oczy Janie robi si wielkie jak spodki. I nape niaj si zami, cho pr buje je

ą ę

ą ę ł

powstrzyma .ć

- Zna a j , prawda? - pyta Kapitan, prawie oskar ycielsko. - Dlaczego o tym nie

ł ś ą

wspomnia a ? Musia a wiedzie , e ci dok adnie prze wietl .

ł ś

ć ż

Janie nie wie, jakiej odpowiedzi oczekuje policjantka. Zna tylko swoje powody. Waha si , a

potem m wi:

- Pani Stubin... by a... jedyn osob , kt ra rozumia a to... to g upie przekle stwo ze snami, a

ą ó

ja i tak dowiedzia am si o tym dopiero po jej mierci. - Patrzy na swoje kolana. - Jestem taka

zdo owana, e nie mia am okazji porozmawia o tym z ni . A teraz widuj j tylko od czasu do

ę ą

czasu, kiedy postanowi ukaza mi si w czyim nie, eby poradzi , ja robi pewne rzeczy. -

ś ś

Janie prze yka gul w gardle. - Ostatnio si nie zjawia.

Kapitan Komisky rzadko zapomina j zyka w g bie. Ale teraz w a nie tak wygl da.

ł ś

W ko cu m wi:

- Martha nigdy o tobie nie wspomina a. Szuka a intensywnie swojego nast pcy Byli

podobni do niej, wiele lat temu, ale teraz te ju nie yj . Musia a ci znale niedawno.

ż ż

ż ą

źć

Janie kiwa g ow .

ł ą

- Wpad am w jeden z jej sn w w domu opieki. Rozmawia a ze mn w swoim nie, ale nie

zdawa am sobie sprawy, e jest inna, e wystawia mnie na pr b , uczy mnie. Zrozumia am to

ó ę

dopiero po jej mierci.

- My l , e tylko dlatego y a tak d ugo: bo by a zdecydowana znale nast pn

ś ę ż

ż ł

źć

ę ą

po awiaczk sn w. Ciebie.

ę ó

Atmosfera w pokoju na chwil si ociepla. A potem zn w robi si oficjalna.

ę ę

- Przypuszczam, e znajdziesz tu wiele interesuj cych rzeczy. Cz

z nich mo e by

ęść

trudna. Masz miesi c na zapoznanie si z tymi materia ami. Je li znajdziesz co , czego nie

b dziesz rozumia a albo co ci zaniepokoi, przyjdziesz porozmawia o tym ze mn . Czy to jasne?

Janie patrzy na policjantk . Nie ma poj cia, czego si spodziewa po tych raportach. Ale

wie, co chce us ysze Kapitan.

- Tak jest - odpowiada. Z pewno ci w g osie, kt rej wcale nie czuje.

ś ą

Kapitan uk ada papiery na biurku na znak, e to koniec spotkania. Janie wstaje gwa townie

i zabiera stert akt.

- Dzi kuj , pani Kapitan - m wi i rusza do drzwi.

ę ę

Nie widzi, jak Kapitan Fran Komisky odprowadzaj wzrokiem i z zadum stuka si pi rem

ę ó

w brod , gdy dziewczyna zamkn a ju za sob drzwi.

ęł

Janie jedzie do domu, ciesz c si nielicznymi promieniami s o ca, kt re zdo a y przebi

ł ń

ł ł

si przez szare chmury w to zimne styczniowe popo udnie. Wyczuwa jednak z owieszcz aur

wok sterty materia w otrzymanych od Kapitana, i dziwna reakcja Cabela na nowe zadanie

ół

łó

budzi jej niepok j. Wpada do domu, nawi zuje kr tki kontakt wzrokowy z matk i rzuca teczki

na ko.

łóż

P niej si nimi zajmie.

óź

Teraz marzy tylko o tym, eby sp dzi ostatni dzie ferii z Cabelem.

ę ć

Zanim b d musieli wr ci do prawdziwego wiata szko y.

ę ą

ó ć

I udawa , e nie s w sobie zakochani.

ć ż

Godzina 16.11

Janie biegnie przez podw rka, do domu Cabela, tym razem wybieraj c inn drog . Nie

mo e jej zauwa y kto zwi zany z ich liceum. Na szcz cie prawie nikt, kto si liczy w

ż ć

ęś

Fieldridge High, nie mieszka w biednej cz ci miasta.

ęś

Mimo to Janie nie zostawia samochodu przed domem Cabela. Na wypadek, gdyby

przeje d a a t dy Shay Wilder.

ż ż ł ę

Bo Shay wci leci na Cabela.

ąż

I nie ma poj cia, e Cabel wsypa jej ojca.

To do zabawne.

ść

Ale nie do ko ca.

Janie wchodzi tylnymi drzwiami, na wszelki wypadek. Ma klucz. W razie gdyby Cabel

poszed spa przed jej przyj ciem. Ale odk d rzuci a prac w Domu Opieki Wrzos, ma dla Cabela

wi cej czasu ni kiedykolwiek.

Ich zwi zek jest jedyny w swoim rodzaju.

I kiedy jest mi dzy nimi dobrze, jest magiczny.

Zamyka za sob drzwi, zdejmuje buty. Zastanawia si , gdzie jest Cabel. Przechodzi na

palcach przez mieszkanie, na wypadek gdyby si zdrzemn , ale nie ma go nigdzie na parterze.

ął

Otwiera drzwi do piwnicy i widzi, e na dole pali si wiat o. Schodzi cicho po schodach i

ę ś

zatrzymuje si na najni szym stopniu, obserwuj c go. Podziwiaj c.

ci ga bluz i rzucaj na stopie , "wypr a si , oparta o metalowy s up no ny, prostuj c

Ś ą

ęż

r ce, plecy i nogi. Chce wygl da silnie i seksownie. Pozwala, by w osy opad y jej na twarz.

ą ć

Cabel zauwa aj i odstawia sztang na stojak. Wstaje. Jego mi nie faluj pod warstw

ż ą

ęś

gruz owatych blizn po oparzeniach na brzuchu i piersi. Jest szczup y, wysoki i muskularny.

Nienapakowany. Dok adnie taki, jak trzeba. I Janie jest naprawd szcz liwa, e nie wydaje si

ęś

ju speszony jej obecno ci , gdy nie ma na sobie koszulki.

ś ą

Janie ma ochot rzuci si na niego teraz, zaraz, na awce do wyciskania. Ale po tym, co

ć ę

przeszli razem w tak kr tkim czasie, adne z nich nie chce skomplikowa seksem tego, co ich

czy. A Cabel, skr powany licznymi bliznami po oparzeniach, nie jest jeszcze gotowy pokaza jej

łą

tych poni ej pasa. Wi c Janie podziwia go z odleg o ci p tora metra. I ma nadziej , e pogodzi

ł ś

ół

ę ż

si ju z faktem, i pomaga mu w ledztwie.

ę ż

- Zn w b yszcz ci oczy - m wi Cabel. - Dobrze, e odpocz a . A twoja blizna jest

ęł ś

piekielnie seksowna. - Podnosi r cznik i ociera pot z twarzy, a potem wyciera nim miodowo-

br zowe w osy. Kilka wilgotnych pasemek spada mu na szyj . Podchodzi do niej i odgarnia jej

w osy z twarzy, eby przyjrze si lepiej trzy centymetrowej bli nie pod ukiem brwiowym, kt ra

ć ę

adnie si goi.

- Bo e - mruczy. - Jeste pi kna. - Ca uje j delikatnie w usta, a potem wyciera

r cznikiem pier , plecy i wk ada koszulk .

Janie mruga.

- Na pa e si ? - mieje si z za enowania. Wci nie przywyk a do bycia w centrum

ć ł ś ę

ąż

uwagi, nie m wi c o komplementach.

ó ą

Cabel nachyla si i lekko przesuwa palcem od jej ucha, wzd u linii szcz ki, w d szyi.

ł ż

ół

Serce wali jej jak m otem i Janie mimowolnie zamyka oczy, wci gaj c powietrze. Cabel

ą ą

wykorzystuje jej rozkojarzenie i zaczyna ca owa j w szyj . Pachnie dezodorantem Axe i

ć ą

wie ym potem, co doprowadza j do szale stwa. Wyci ga r ce. Przyci ga go do siebie. Czuje

przez koszulk ar jego cia a.

ę ż

Oboje t skni za dotykiem.

Przytulaniem.

Przez ca e ycie musieli obywa si bez jednego i drugiego. Najwy szy czas to nadrobi .

ł ż

ć ę

Cabel wr cza jej sztang .

- A wi c... - zaczyna ostro nie Janie - przekona e si ju do pomys u, ebym by a... hm...

ł ś ę ż

ł ż

przyn t ?

ę ą

- Nie bardzo.
- O... - Janie opuszcza sztang na pier i wyciskaj w g r .

ó ę

- Nie chc , eby to robi a.

ę ż

Janie koncentruje si i zn w wyciska.

- Dlaczego? Z czym masz problem? - sapie.
- Po prostu... nie podoba mi si to. Mo e ci si sta krzywda. Mo esz zosta zgwa cona.

M j Bo e... - urywa. Zaciska z by. - Nie mog ci na to pozwoli . Odm w.

Janie odk ada sztang na stojak i siada, a jej oczy ciskaj b yskawice.

ą ł

- To nie ty decydujesz, Cabe.
Cabel wzdycha ci ko i przeczesuje w osy palcami.

ęż

- Janie...
- Co? My lisz, e sobie nic poradz ? Ty mo esz zadziera z gro nymi dilerami

narkotyk w i sp dza noce w pudle, a ja nie mog bra udzia u w niczym niebezpiecznym? Co to

za podw jne standardy? - Podnosi si i staje naprzeciwko niego.

Patrzy mu w twarz.
Jego aksamitne br zowe oczy spogl daj na ni b agalnie.

ą ą

ą ł

- To co innego - m wi s abo,

- Bo nie masz nad tym kontroli? Cabel prycha.
- Nie... po prostu... Janie si u miecha.

ę ś

- Ale ciemniasz. Lepiej si z tym pog d . Tym razem nie dam si sp awi .

ó ź

ę ł

Cabel wpatruje si w ni minut albo d u ej. Zamyka oczy i powoli opuszcza g ow .

ł ż

ł ę

Wzdycha.

- Nadal mi si to nie podoba. Nie mog znie my li, e b dzie si ko o ciebie kr ci jaki

ść

ś ż ę

ę ł

psychiczny nauczyciel

Janie zarzuca ma r ce na szyj i opiera g ow na jego ramieniu.

ł ę

- B d ostro na - szepcze. Cabel milczy.

ę ę

Dotyka ustami jej w os w i zaciska powieki.

ł ó

- Dlaczego nie mo esz by jedyn bezpieczn rzecz w moim yciu? - szepcze.

Janie odrywa si od niego i podnosi wzrok.

U miecha si ze wsp czuciem.

ół

- Poniewa bezpieczny oznacza nudny, Cabe.

Janie wyciska sztang prawie przez godzin . Trzy tygodnie, twierdzi Cabel, i zauwa y

zmiany. Janie wie tylko, e strasznie bol j mi nie po ladk w.

ą ą ęś

Godzina 18.19

Depcz c sobie nawzajem po palcach w niewielkiej kuchni, Janie i Cabel piek ryb w piekarniku

i przygotowuj g r warzyw. Cabel lubi si zdrowo od ywia . I upiera si , eby Janie te tak

ą ó ę

ę ż

jad a. Teraz, gdy tak strasznie schud a. Teraz, gdy dotar o do niego, co j czeka przez reszt ycia.

ę ż

- Dostaj sza u, gdy widz , jaka jeste chuda - gdera, sprawdzaj c ososia. - Chuda, nie

ą ł

szczup a.

W te noce, kiedy Janie zostaje u niego, Cabel masuje przed snem jej obola e palce u r k i

st p. "wystarczy jeden paskudny koszmar i ma zdr twia e i obola e palce jeszcze przez kilka

godzin. Cabel, kt ry niedawno nauczy si kontrolowa do pewnego stopnia swoje sny, uczyni z

ł ę

tego kontrolowania religi . Godzin dziennie po wi ca medytacji, nastawiaj c si na spokojne,

ś ę

s odkie sny, d

c do idea u - braku sn w Przynajmniej wtedy, gdy Janie u niego nocuje. Aby

ążą

m g spa obok niej. Uda o mu si ju nie ni przez ca jedn noc - Janie wiadkiem. Obudzi a

ó ł

ę ż

ś ć

łą

si taka rze ka, e ledwo j pozna .

Jest jeszcze jeden pow d, dla kt rego to nowe zadanie dzia a mu na nerwy. Wie, e sny

dadz jej w ko bardziej ni jemu.

ść

W ka dym razie pod wzgl dem fizycznym.

Psychicznym? Emocjonalnym? Jemu b dzie trudniej.

Poniewa mi o jest dla Cabela czym zupe nie nowym, I teraz, gdy znalaz Janie, staje si

ł ść

wobec niej coraz bardziej opieku czy Nie ma ochoty dzieli jej z adnym m czyzn we

ęż

wszech wiecie. A zw aszcza ze zboczkiem.

Nawet gdyby mia o to wywo a skandal

ł ć

Na wielk skal .

Najwi kszy skandal, jaki widzia o liceum Fieldridge High.

Godzina 10.49

Janie zostaje na noc.

- Ju dobrze? - pyta cicho.

Po chwili milczenia Cabel szepcze:
- Tak.
Obejmuje j i rozmawiaj cicho, jak zwykle.

Janie wspomina o tym pierwsza.
- No to wal. Same pi tki, co? ciskaj i zamyka oczy.

- Tak.

- Dosta am cztery plus z matmy - wyznaje w ko cu Janie.

Cabel milczy. Nie jest pewny, co pragnie us ysze . Mo e po prostu chcia a to powiedzie i

mie ju z g owy. Wyrzuci z siebie, eby odp yn o i przesta o sprawia b l.

ć ż

ł ęł

ć ó

Odczekuje chwil , a potem szepcze:

- Kocham ci , Janie Hannagan. Nie mog si tob nacieszy . Budz si rano i jedyne,

ę ę

czego pragn , to by z tob . - Opiera si na okciu. - Czy masz poj cie, jakie to dla mnie

niezwyk e, jakie wa ne? W por wnaniu z jakim g upim egzaminem, kt ry dwa razy zdawa a w

ś ł

ł ś

wyj tkowo niesprzyjaj cych okoliczno ciach?

Powiedzia to.

Po raz pierwszy powiedzia to na g os.

Janie prze yka lin . Z trudem.

ś ę

Rozumie, co Cabel ma na my li. Doskonale.

Chce mu powiedzie , co do niego czuje.

Problem polega na tym, e Janie nie pami ta, eby powiedzia a komu „kocham ci ".

Kiedykolwiek.

Wtula si w niego. Jak prze y a tyle lat bez czyjego dotyku? U cisk w? Obejmuje go

ż ł

lu no ramionami, jak sfatygowany prezent bo onarodzeniowy, kt ry ci gle ma doczepion

wst k , a do ostatniej chwili.

ąż ę ż

Potwierdzaj tajny plan dzia ania na jutro. Maj ro ne rozk ady zaj , inaczej ni w

ęć

poprzednim semestrze, poniewa musz przeczesa ca szko . I innych nauczycieli. Tym razem

ć łą

łę

Cabel ustali sw j plan z dyrektorem Abernethym po tym, jak Janie otrzyma a sw j, eby

ó ż

Abernethy nie wiedzia , dlaczego wybra akurat takie zaj cia, nauczycieli i godziny. Dyrektor

Abernethy wie o pracy Cabela. Ale nie wie nic o Janie, a Kapitan chce, eby tak zosta o.

Cabel zgodzi si na r ne plany lekcji, z jednym wyj tkiem. Upar si , eby mie nauk

ł ę

óż

ł ę ż

w asn razem z Janie. Aby u locj kry , je li kto zauwa y, co si z ni wtedy dzieje. Pani Kapitan

ć ś

wyrazi a zgod .

W poprzednim semestrze Cabel i Janie mieli identyczne plany zaj . Cabel twierdzi, e to

ęć

byt przypadek.

Janie mu nie wierzy.
A mo e chce wierzy , e znalaz j specjalnie. Nawet Janie ma prawo do marze .

ć ż

ł ą

Zapadaj w sen. A kiedy Cabel zaczyna ni , Janie budzi si gwa townie, wyrywa z jego

ś ć

snu i odsuwa od niego. Zamyka drzwi jego sypialni i pi przez reszt nocy na kanapie.

3 stycznia 2006, godzina 6.50

Budzi j zapach bekonu i kawy. Burczy jej w brzuchu, ale to zwyk y g d, a nie potworne,

łó

gro ce omdleniem wyg odzenie, jakie odczuwa czasem po ca ej nocy wpadania w cudze

żą

koszmary.

Janie nie chce otwiera oczu, ale zaraz pojawia si Cabel, kt ry k adzie si na niej, ca uj c

ł ą

j w ucho.

- Nast pnym razem wykop mnie z ka - szepcze. To niesamowite wra enie czu na

łóż

sobie jego ci ar.

ęż

Mo e dlatego, e tak cz sto jest odr twia a.

A mo e dlatego, e by a odr twia a od rodka, zanim dopu ci a go do siebie.

ś ł

Powoli unosi powieki. Chwil zajmuje jej przywykni cie do jasnego wiat a padaj cego z

kuchni, kt re razi j w oczy.

- Mo emy poprzestawia w tym tygodniu meble? - pyta sennie. - eby wszystkie ognie

piekielne nie o lepia y mnie z samego ranka, kiedy tutaj pi ?

ś ę

- Oj, nie marud . Zaczyna si najfajniejszy etap naszego ycia. Wi cej entuzjazmu!

Cabel artuje.

Wszyscy, kt rzy wybieraj si do college'u, wiedz , e najfajniejszy semestr czeka ich za

ą ę

ą ż

kolejne cztery lata. Cho ten b dzie prawdopodobnie atwiejszy.

Ju obudzona, Janie spycha z siebie Cabela, cho wola aby le e tak przez ca y dzie .

ż ć

- Prysznic - mamrocze, wlok c si do azienki. Po treningu bol j mi nie. Ale to

ą ą

ęś

przyjemny b l.

Kiedy wraca, niadanie jest ju na stole.

Wreszcie przywyk a do jedzenia tutaj, przy tym stole.

Po koszmarze Cabela, o no ach i ca ej reszcie.

A potem musi ju i .

ż ść

Wr ci do domu, sprawdzi , jak si czuje mama, i wsi

do samochodu.

ó ć

ąść

Przytula si do niego.

Nie rozumie, po co.
Ale to j uszcz liwia.

ęś

On ca uje j .

Ona ca uje jego.

Ca uj si .

ł ą ę

A potem Janie wychodzi.
Wychodzi na dw r i idzie z chrz stem po zlodowacia ej, p metrowej warstwie

ół

michiga skiego niegu. Wbiega do domu, upewnia si , e mama ma w lod wce jedzenie, i bierze

ę ż

troch pieni dzy na lunch.

Ona i Cabel przez przypadek parkuj obok siebie na szkolnym parkingu, z czego Ethel jest,

zdaniem Janie, bardzo zadowolona.

Godzina 7.53

Carrie klepie Janie w ty g owy.

ł ł

- Hej,

chica! - wo a. Jak zwykle ma rozbiegany wzrok. -Prawie ci nie widzia am przez

ferie. Lepiej si czujesz?

Janie si u miecha.

ę ś

- W porzo. Zobacz, jak mam zajefajn blizn .

Carrie gwi d e z wra enia.

ż ż

- Jak Stu? Sp dzili cie mi o wi ta?

ł ś ę

- Po tej akcji z aresztem przez kilka dni by am kompletnie zdo owana, ale co tam, ka dy

czasem wdepnie w g wno. Wczoraj mieli my rozpraw i zrobi am tak, jak radzi a . Wycofano

ł ś

zarzuty wobec mnie, ale Stu musia zap aci grzywn . Ale bez odsiadki. Dobrze, e nie wci ga

ł ć

ą ł

koksu. - To ostatnie zdanie wypowiada szeptem.

- Dobra robota. - Janie si mieje. Wiedzia a, e Carrie zostanie oczyszczona z zarzut w,

ę ś

ł ż

tylko nie mog a jej o tym powiedzie .

- O, przypomnia o mi si - ci gnie Carrie. Przekopuje sw j plecak i wyjmuje z niego

kopert . - Oddaj ci pieni dze na college - m wi. - Jeszcze raz dzi kuj , Janie. By a

ę ę

ł ś

niesamowita, e przysz a zap aci za nas kaucj w rodku nocy. To o co chodzi z tymi twoimi

ł ś

ł ć

atakami? Nap dzi a mi niez ego stracha.

ę ł ś

Janie mruga. Carrie prawie zawsze gada jak nakr cona i cz sto zmienia temat. I dobrze.

Bo dzi ki temu Janie mo e zignorowa pytania, na kt re nie ma ochoty odpowiada , a Carrie i

tak niczego nie zauwa y.

Carrie jest odrobin egocentryczna.

I czasem niedojrza a.

Ale jest jedyn przyjaci k Janie i obie s sobie piekielnie oddane.

ół ą

- No wiesz - Janie ziewa - doktorek ma mi zrobi jakie badania. Kaza mi wzi troch

ąć

wolnego w domu opieki. Ale je li kiedy zobaczysz, e znowu mam atak, nie przejmuj si . tylko

pilnuj, ebym nie upad a i nie roztrzaska a sobie czaszki o zardzewia y w zek z kaw , dobra?

Carrie si wzdryga.

- We , przesta ! Ciarki mi chodz po plecach. Hej, s ysza am, e Cabel ma powa ne

k opoty z policj po tej aferze z kokain . Widzia a go? Ciekawa jestem, czy wci siedzi w pudle.

ł ś

ąż

Janie robi wielkie oczy.
- Bez kitu! My lisz? Daj mi zna , gdy dowiesz si czego od Melindy i Shay.

- Oczywi cie! - Carrie szczerzy z by w u miechu. Carrie uwielbia skandale.

A Janie uwielbia Carrie. Wola aby nie mie przed ni adnych sekret w.

ą ż

Godzina 14.25

Janie i Cabel maj na ostatniej lekcji nauk w asn w szkolnej bibliotece. Nie siedz

ę ł

razem. Nikt nie wygl da na pi cego. Wszystko idzie jak z p atka.

ś ą

Janie, kt ra zaszy a si przy swoim ulubionym stoliku w k cie na ty ach biblioteki, ko czy

nudn prac z literatury angielskiej i zabiera si do zadania z zaawansowanej chemii. Jej

pierwsze wra enia z tych zaj s pozytywne. Chodzi na nie tylko garstka zapale c w - to kurs

ęć ą

ń ó

punktowany w college'u. A Janie, kt ra uko czy a ju wszystkie wymagane zaj cia, chodzi na

wszystkie kursy, kt re mog jej si przyda w college'u. Zaawansowan matematyk , hiszpa ski,

zaawansowan chemi i psychologi . Psychologia to wym g pani Kapitan. „Ma kluczowe

znaczenie w pracy w policji, powiedzia a. Szczeg lnie takiej, jak b dziesz wykonywa a".

ą ę

Na kartce z prac domow Janie l duje papierowa kulka, odbija si i spada na ziemi .

Janie podnosi j , nie odrywaj c wzroku od podr cznika, otwiera i rozprostowuje.

„Szesnasta?"

Tak jest napisane na kartce.
Janie zerka niby przypadkiem w lewo, mi dzy dwa rz dy rega w z ksi kami, i kiwa

łó

ąż

g ow .

ł ą

Godzina 14.44

Ksi ka do chemii uderza g ucho o st i wszystko ogarnia ciemno .

ąż

ół

ść

Janie uk ada g ow na r kach, wessana w czyj sen.

ł ę

Na lito bosk ! - my li. To sen Cabela. Jak eby inaczej.

ść

Janie zostaje w nim, cho odk d koszmary Cabela si sko czy y, stara si wyrywa z jego

sn w. Ale teraz, zaciekawiona, pod a za tym snem, wiedz c, e wkr tce zadzwoni dzwonek

ąż

ą ż

oznajmiaj cy koniec lekcji.

Cabel przetrz sa szaf , metodycznie wk adaj c podkoszulki i swetry jeden na drugi, coraz

wi cej warstw, a w ko cu ledwo mo e si rusza .

ż ę

Janie nie wie, co o tym my le . Czuj c si jak intruz, wydostaje si z jego snu.

ś ć

Kiedy odzyskuje wzrok, pakuje ksi ki do plecaka i zamy lona czeka na dzwonek.

ąż

Godzina 16.01

Janie w lizguje si tylnymi drzwiami do domu Cabela, strz sa nieg z but w i zostawia je

ą ś

w podgrzewanym drewnianym pudle przy drzwiach. Sk ada p aszcz, k adzie go obok but w i

rusza do piwnicy.

- Hej - st ka Cabel z aweczki do wyciskania.

Janie si u miecha. Rozci ga obola e mi nie, podnosi pi ciokilogramowe ci arki i

ę ś

ęś

ęż

zaczyna od przysiad w.

wicz w milczeniu przez czterdzie ci pi minut.

ęć

Oboje prze ywaj w my lach miniony dzie .

Porozmawiaj o nim. Wkr tce.

Godzina 17.32

Po prysznicu siadaj przy ma ym okr g ym stole konferencyjnym, Cabel wyjmuje kartk i pi ro, a

ą ł

Janie odpala swojego laptopa.

- Tak powinny wygl da twoje karty z charakterystykami -m wi, szkicuj c. - Wys a em ci

ą ć

ł ł

mejlem szablon.

Cabel wskazuje kolejne kolumny, obja niaj c wyczerpuj co, jakie informacje powinny

znale si w poszczeg lnych polach. Janie otwiera szablon na ekranie, mru y oczy, ci ga brwi,

źć ę

ś ą

a potem wype nia pierwsz kolumn .

- Dlaczego mru ysz oczy?

- Nie mru . Koncentruj si .

żę

ę ę

Cabel wzrusza ramionami.
- Dobra, pierwsza lekcja z pann Gardeni , hiszpa ski, klasa 1 12 i lista uczni w. Mam

wpisa ich prawdziwe czy hiszpa skie imiona? - Janie patrzy na niego ze mierteln powag .

Cabel u miecha si i ci gnie j za w osy.

Janie stuka szybko w klawisze.
Dziewi dziesi t s w na minut .

ęć

ą łó

U ywa wszystkich palc w, a nie po jednym z ka dej d oni. Wyobra cie sobie tylko.

Cabel rozdziawia buzi .

- Jasny gwint. Wypiszesz mi moj kart ?

- Spoko. Ale b dziesz musia mi dyktowa . Od przenoszenia wzroku z monitora na

odr czne notatki boli mnie Ig owa. I robi si nerwowa.

ę ę

- Jak...? - Wie, e Janie nie ma komputera.

- W domu opieki - odpowiada Janie. - Akta, akta, akta. Formularze, raporty, transkrypcja

termin w medycznych, recepty i tak dalej.

- O kurcz .

- Mo e zaczniemy od twoich zaj ? B d wiedzia a, jak wype ni moj kart .

ęć ę ę

ł ć

Cabel kartkuje ko onotatnik.

- Dobra - m wi. - Zrobi em ju troch notatek w szkole. .. nie! Tylko nie to gro ne

spojrzenie! Odcyfruj je i przedyktuj ci, s owo!

Janie zerka na jego notatki.
- Co u... - mruczy i bierze notes.
Czyta.
Patrzy na niego.
- Pan Green, pani White, panna Scarlet... A to pewnie profesor Plum. A gdzie si podzia

pu kownik Mustard? - Wybucha miechem.

- Pu kownikiem jest dyrektor Abernethy - prycha Cabel Janie przestaje si mia .

ę ś

Tak jakby.
W a ciwie chichocze co kilka minut. Szczeg lnie gdy odkrywa, e panna Scarlet to w

ł ś

rzeczywisto ci pan Garcia, nauczyciel techniki.

- Chodzi o utajnienie danych. - Cabel nie jest ani troch rozbawiony. - Na wypadek

gdybym zgubi notes albo kto zajrza mi przez rami .

Janie przestaje si z niego nabija .

Ale Cabel ci gnie:

- To dobry pomys . Te powinna szyfrowa notatki, je li b dziesz je robi a. Wystarczy

jeden g upi b d, eby si zdemaskowa . A wtedy mamy przechlapane.

łą ż

Janie czeka.
Upewnia si , e sko czy .

ę ż

Potem m wi:

- Masz racj . Przepraszam, Cabe.

Cabel sprawia wra enie udobruchanego.

- No dobra, lecimy dalej — m wi. - Pierwsza lekcja zaawansowana matma. Pan Stein.

Klasa 134.

Janie wklepuje informacje, cznie z list uczni w.

łą

- Co interesuj cego? - pyta.

- W tym miejscu - wskazuje Cabel - wpisz: „lekki niemiecki akcent, sk onno do

ść

po ykania s w, gdy jest podekscytowany, ci gle bawi si kred ". Ten go to wrak cz owieka -

łó

ść

wyja nia.

- Nast pna jest pani Pancake. - Nie chichocz na d wi k jej nazwiska, bo zna j ju od

ź ę

ą ż

lat. - Nie mam nic ciekawego na jej temat. To typ s odkiej pulchnej babuni.., nie pasuje do profilu,

ale nikogo nie skre lamy, dobra? B d j obserwowa .

ę ę ą

Janie kiwa g ow i przechodzi na trzeci stron , wpisuje stosowne informacje i p

ł ą

ół

godziny p niej ko cz wype nia formularz Cabela. Wysy a mu go mejlem.

óź

ń ą

ł ć

- Je li nie masz nic przeciwko, sko cz odrabia lekcje, kiedy b dziesz wype nia a sw j

ń ę

ł ł

formularz - m wi Cabel. - Daj zna , je li b dziesz mia a jakie pytania. I koniecznie notuj

wszystkie przeczucia, domys y, podejrzenia... wszystko. Nie ma niew a ciwych trop w.

ł ś

- Rozumiem - mruczy Janie. Z bieg o ci przebiera palcami po klawiaturze i ko czy

ł ś ą

wype nia sw j formularz, zanim Cabel odrobi prac domow . Czyta jeszcze raz wszystkie

ł ć

wpisy, usi uj c przypomnie sobie co godnego uwagi, i obiecuje sobie, e jutro b dzie bardziej

ł ą

uwa na.

- A wi c - rzuca lekko, kiedy Cabel zamyka ksi ki - rozmawia e dzi z Shay? - Janie nie

ąż

ł ś

mog a nie zauwa y , e chodz razem na trzy przedmioty.

ż ć ż

Cabel patrzy na ni z niewyra nym u miechem. Wie, o co naprawd pyta.

- My l o przebywaniu z Shay Wilder sprawia, e mam ochot , wyd uba sobie oczy

no em do mas a - m wi. Przyci ga Janie do siebie i obejmuje. Janie opiera g ow na jego

ł ę

ramieniu, a on g aszcze jej w osy. - Zostajesz na noc? - pyta po chwili. W jego g osie s ycha

nadziej .

ę
Janie my li o pude ku z raportami na jej ku.

łóż

Nie mo e znie my li, e le y tam, nietkni te. Jak wisz ca nad ni praca domowa. Nie

ść

ś ż

mo e tego znie .

ść

Ale...
Nie mo e te znie my li o rozstaniu si z Cabelem.

ść

Pytanie zawisa w powietrzu.
- Nie mog - odpowiada w ko cu. - Mam w domu kilka rzeczy do zrobienia.

Dzi wieczorem po egnanie jest trudne. Stoj d ugo przy tylnych drzwiach, zetkni ci

ą ł

czo ami, jak pos gi, szepcz c i muskaj c si ustami.

Godzina 21.17

Janie wraca do zapuszczonego domu. Musia a si ukrywa przez kwadrans w k pie

drzew, podczas gdy Carrie od nie a a samoch d, po czym odjecha a, zapewne do Stu. Janie nie

ś ż ł

chcia a odpowiada na pytanie, gdzie by a. Wie, e pewnego dnia Carrie okryje, e Janie nie ma w

domu, cho jej samoch d stoi na podje dzie.

Na szcz cie Stu i Carrie wi kszo czasu sp dzaj razem. Rodzice Carrie lubi Stu.

ęś

ść

Nawet po tym, jak Carrie za ama a si i wyzna a, e zosta a aresztowana. Przyj li z ulg fakt, e

ł ż

Stu nie bierze kokainy.

Oczywi cie Carrie i tak dosta a szlaban. Do ko ca ycia. Jak zwykle.

ń ż

Godzina 21.25

Janie uk ada si w ku pod ko dr i otwiera pud o z materia ami od pani Kapitan.

łóż

ł ą

Wyci ga pierwsz teczk i zanurza si w yciu pani Stubin.

ę ż

Wiadomo dnia: Pani Stubin nigdy nie uczy a w szkole.

ść

I by a m atk .

ęż ą

Janie czyta z rozdziawion buzi przez dwie godziny. Krucha, powykr cana, lepa, chuda

jak patyk by a nauczycielka, kt rej Janie czyta a ksi ki, prowadzi a podw jne ycie.

ąż

Godzina 23.30

Janie trzyma si za bol c g ow . Zamyka teczk . Odk ada plik papier w do tekturowego

ą ą ł ę

pude ka i chowa je w szafie. Potem gasi wiat o i zn w wsuwa si pod ko dr .

ł ę

Rozmy la o wojskowym ze snu pani Stubin.

Pani Stubin, my li Janie, a na jej ustach pojawia si u miech, by a kiedy wytrawnym

ę ś

graczem.

Godzina 1.42

Janie ni w czerni i bieli.

Idzie o zmierzchu Center Street. Jest ch odno i pada deszcz. Janie ju tu kiedy by a, cho

ś ł

nie wie, jakie to miasto. Spogl da podniecona na r g przy sklepie z tekstyliami, ale nie zauwa a

m odej pary przechadzaj cej si pod r k .

ę ę

- Tu jestem, Janie - s yszy za plecami cichy g os. - Usi d ze mn .

ą ź

Janie odwraca si i widzi pani Stubin, kt ra siedzi na w zku inwalidzkim obok ulicznej

awki.

- Pani Stubin?
Niewidoma staruszka si u miecha.

ę ś

- Jak dobrze. Fran da a ci moje notatki. Mia am nadziej , e si tu pojawisz.

ę ż ę

Janie siada na awce, serce jej wali. Czuje nap ywaj ce do oczu zy i szybko mruga, eby je

powstrzyma .ć

- Mi o zn w pani widzie , pani Stubin. - Janie wsuwa d o pomi dzy powykr cane

ł ń

palce pani Stubin.

- Tak, pojawi a si tutaj. - Pani Stubin zn w si u miecha. - A zatem zaczynamy?

ł ś ę

ę ś

Janie jest zaskoczona.
- Co zaczynamy?
- Skoro tu jeste , musia a si zgodzi na wsp prac z Kapitan Komisky, tak jak ja.

ł ś ę

ół

- Czy Kapitan wie, e mam ten sen? - Janie jest zdezorientowana.

Pani Stubin chichocze.
- Oczywi cie, e nie. Mo esz jej powiedzie , je li chcesz. Pozdr w j ode mnie serdecznie.

ć ś

ó ą

Ale jestem tu, aby spe ni obietnic , kt r z o y am samej sobie. Aby by do twojej dyspozycji, tak

ł ć

ę ó ą ł ż ł

jak ta, kt ra uczy a mnie, a by am w pe ni przygotowana, w pe ni wiadoma tego, jaki mam cel w

ż ł

ł ś

yciu, jestem tu, eby ci pomaga najlepiej, jak potrafi , tak d ugo, jak b d ci potrzebna.

ę ę

Janie robi wielkie oczy. Nie! - my li, ale nie m wi tego na g os. Ma nadziej , e minie

ę ż

sporo czasu, nim przestanie potrzebowa pani Stubin.

- B dziemy si tu spotyka y co jaki czas, w miar , jak b dziesz czyta a akta

prowadzonych przeze mnie spraw, je li b dziesz mia a pytania zwi zane z moimi notatkami, |

wr tutaj. Wiesz, jak znowu mnie znale ?

óć

źć

- Ma pani na my li powr t do tego snu? Panna Stubin kiwa g ow .

ł ą

- Tak, chyba potrafi . Ostatnio nie mia am wiele prakty-1 ki - m wi nie mia o Janie.

- Wiem, e potrafisz, Janie. - S kate palce starej kobiety zaciskaj si nieco mocniej na

ą ę

d oni Janie. - Dosta a ju od Kapitan zadanie?

ł ś ż

- Tak. Podejrzewamy, e jeden z nauczycieli liceum w Fieldridge molestuje uczni w.

Pani Stubin wzdycha.
- Trudna sprawa. B d ostro na. I tw rcza... mo esz mie k opot ze z owieniem

ą ź

ć ł

w a ciwych sn w. Dbaj o siebie. B d gotowa szuka prawdy przy ka dej okazji. Sny zdarzaj si

ł ś

ą ź

ą ę

w najdziwniejszych miejscach. Czekaj na

- Do... dobrze - mamrocze cicho Janie. Pani Stubin przekrzywia g ow .

ł ę

- Czas na mnie. - U miecha si i rozp ywa w powietrzu, a Janie zostaje sama na awce.

Godzina 2.27

Janie otwiera oczy i mruga. W ciemno ci wpatruje si w sufit, a potem zapala nocn lampk .

Zapisuje sen w notesie.
O rany, my li, ale czad.

U miecha si sennie, gasi wiat o, przewraca na drugi bok i szybko zasypia.

Prawda w oczy kole

6 stycznia 2006, godzina 14.10

Teraz Janie te szyfruje swoje notatki:

Wstydzioch - hiszpa ski, panna Gardenia

Doktorek - psychologia, pan Wang
Szcz ciarz - chemia 2, pan Durbin

ęś

Palant - literatura angielska, pan Purcell
G upek - matma, pani Craig

Dupek - wuef, trener Crater
I oczywi cie pioch - nauka w asna.

W najciemniejszych miesi cach roku, styczniu i lutym w Michigan jest zdecydowanie co

sennego.

Nauka w asna okazuje si katastrof . I po stosunkowo nielicznych incydentach przez kilka

ostatnich tygodni - nie licz c sn w Cabela - Janie czuje wci gaj c moc snu silniej ni

ą ą ą

kiedykolwiek.

Powinna po wiczy koncentracj w domu, we w asnych snach. B d silna, jak

ą ź

powiedzia a jej we nie pani Stubin. Inaczej utoniesz.

Godzina 14.17

Janie czuje, e nadchodzi sen. Odk ada ksi k i zerka na Cabela. To nie on. Na widok jej miny

ąż ę

obdarzaj wsp czu bym p u miechem, a ona pr buje go odwzajemni . Ale jest ju za p no.

ół

ół ś

óź

Uderzenie jest pot ne jak cios torb kamieni w o dek. Janie zgina si wp na krze le,

ęż

ż łą

ół

o lepiona, jej umys zosta wci gni ty w sen Stacey O'Grady. Janie rozpoznaje go - w poprzednim

semestrze Stacey mia a nauk w asn razem z ni i kilka miesi cy temu ni a ten sam koszmar.

ę ł

ś ł

Janie siedzi w samochodzie Stacey, kt ra p dzi jak szalona ciemn ulic w pobli u lasu. Z

tylnego siedzenia rozlega si warkni cie i nagle pojawia si m czyzna, kt ry apie Stacey od ty u

ę ęż

ó ł

za szyj . Stacey si dusi. Traci panowanie nad samochodem, kt ry przeje d a przez r w, wpada

ż ż

w krzaki i dachuje.

M czyzna puszcza Stacey, a kiedy samoch d zatrzymuje si na parkingu, Stacey,

ęż

krwawi c, wydostaje si Z niego przez zbit przedni szyb i zaczyna biec. M czyzna

ęż

wychodzi z wraku i biegnie za ni . To szale czy po cig i Janie zostaje w niego wci gni ta. Nie

ą ę

jest w stanie kupi si na tyle, eby zwr ci na siebie uwag Stacey, kt ra wrzeszczy na ca e

ć ę

ó ć

gard o. M czyzna goni j wok parkingu, okr enie za okr eniem, a Stacey skr ca w stron

ęż

ół

ąż

lasu...

…przewraca si ,

...upada,
…a on rzuca si na ni , przygwa d a do ziemi, warcz c jak pies, prosto w jej twarz...

ż ż

Godzina 14.50

Janie czuje dr enie mi ni jeszcze przez trzy minuty po wszystkim. Nie s ysza a dzwonka, ale

ęś

najwyra niej us ysza a go Stacey, bo sen sko czy si nagle.

ł ę

Janie wci nic nie czuje. Nie widzi. Ale s yszy obok Cabela.

ąż

- Ju dobrze, ma a - szepcze. - Wszystko b dzie dobrze.

Godzina 14.57

Cabel delikatnie rozciera jej palce. Nadal m wi szeptem, przekazuj c jej, e w pobli u nie ma

nikogo, wszyscy ju wyszli, i e wszystko b dzie w porz dku.

Janie powoli prostuje si na krze le.

Zaciska d onie, a pulsuj b lem i przyjemno ci . Porusza wielkimi palcami u st p. Twarz

ą ó

ś ą

ma tak zdr twia , jak gdyby by a u dentysty plombowa z b.

łą

ć ą

Cabel rozciera jej barki, r ce i skronie. Janie przestaje si trz

. Pr buje co powiedzie .

ąść

Z jej ust wydobywa si syk.

Godzina 15.01

- Cabel - odzywa si w ko cu.

- Spr bujesz wsta ? - W jego g osie s ycha trosk .

Janie powoli kr ci g ow . Odwraca si w jego stron . Wyci ga r ce.

ł ą

- Jeszcze nie widz - m wi cicho. - Ile czasu min o?

ęł

Cabel przesuwa d o mi po jej ramionach, a potem znowu

ł ń

w d , do palc w.

ół

- Niewiele - m wi cicho. - Kilka minut. - Raczej dwana cie, my li.

- Wyj tkowo paskudny sen.

- Tak. Pr bowa a si z niego wydosta ?

ł ś ę

Janie opiera czo o o nasad d oni i powoli kr ci g ow . C tIos ma s aby.

ę ł

ł ą

- Nie. Pr bowa am pom c jej go zmieni . Nie potrafi am '.prawi , eby zwr ci a na mnie

ć ż

ó ł

uwag .

Cabel chodzi tam i z powrotem.
Czekaj .

Janie powoli zaczyna rozr nia kszta ty. Rozmazany wiat nabiera ostro ci.

óż ć

- Uff - sapie i u miecha si niepewnie.

- Odwioz ci do domu - oznajmia Cabel, gdy do biblioteki wchodzi wo ny, przygl daj c

ę ę

ą ą

im si podejrzliwie. Cabel wrzuca ksi ki Janie do jej plecaka, min ma ponur . Przeszukuje

ąż

plecak, ale niczego nie znajduje.

- Nie nosisz przy sobie nic do jedzenia? Sko czy y mi si batoniki.

- Ehm... - Janie przygryza warg . - Ju dobrze. Nic mi nie b dzie. Mog prowadzi .

Cabel si krzywi. Nie odpowiada. Pomaga jej wsta , przerzuca sobie przez rami jej plecak

i wychodz na parking. 1'r szy nieg.

Otwiera drzwi od strony pasa era w swoim samochodzie i patrzy na ni , zaciskaj c z by.

ą ę

Czeka. Cierpliwie.
A Janie wsi dzie.

Jedzie w milczeniu przez nieg do pobliskiego minimarketu, wchodzi do rodka i wraca z

kartonem mleka oraz plastikow torebk .

- Otw rz plecak - m wi. fanie wykonuje polecenie.

Cabel wsypuje jej do rodka kilka batonik w PowerBar. Rozpakowuje jeden z nich i podaje

jej razem z mlekiem.

- P niej przyprowadz tw j w z - m wi, wyci gaj c r k po kluczyki. Janie spuszcza

óź

ą ą ę ę

wzrok. Potem mu je wr cza.

Cabel odwozi j do domu.

Prowadzi ze wzrokiem wlepionym w kierownic , z by ma zaci ni te.

ę ę

ś ę

Czeka, a Janie wysi dzie.

Janie patrzy na niego zdezorientowana.
- Och - m wi w ko cu. Przetyka gul w gardle. Bierze sw j plecak, mleko i wysiada z

samochodu. Zatrzaskuje drzwi. Wchodzi po stopniach i strz sa nieg z but w. Nie odwraca si .

ą ś

Cabel powoli wyje d a z podjazdu, upewniaj c si , e Janie wesz a do rodka. I odje d a.

ż ż

ę ż

ż ż

Janie k adzie si do ka, sko owana i smutna, ucina sobie drzemk .

łóż

Godzina 20.36

Nie pi. Umiera z g odu. Rozgl da si po domu za czym zdrowym do jedzenia, ale w lod wce

znajduje tylko rozmi kaj cego pomidora. Na ody ce jest k aczek ple ni. Wzdycha. Nic innego

ę ą

nie ma. Zarzuca p aszcz i wsuwa kozaki, bierze pi dziesi t dolar w z koperty z pieni dzmi na

ęć

zakupy i rusza w drog .

nieg jest pi kny. P atki s tak drobne, e skrz si niczym cekiny w wiat ach

ą ę

nadje d aj cych samochod w i ulicznych latarni. Jest zimno, z minus sze stopni. Janie wk ad;

ż ż ą

ść

r kawiczki i poprawia p aszcz pod szyj . Cieszy si , e w o y a kozaki.

ę ż

ł ż ł

Kiedy dociera do oddalonego o p tora kilometra sklep spo ywczego, przekonuje si , e

ół

ę ż

nie ma du ego ruchu. Kilka os b przechadza si w r d p ek w rytmie s cz cej si z g o nik w

ę ś ó

ół

ą ą

ł ś

dyskretnej muzyki. W sklepie jest jasno od tych wiate i Janie, wchodz c, mru y oczy. Bierze

żół

w zek i kieruje si do dzia u warzyw i owoc w, po drodze strz saj c z w os w p atki niegu.

ą ą

ł ó

Rozpina p aszcz i wtyka r kawiczki do kieszeni.

Robienie zakup w dzia a na ni relaksuj co. Nie spieszy si , czyta dok adnie etykiety,

zastanawiaj c si , jakie produkty b d ze sob dobrze smakowa , wybiera naj adniejsze

ę ą

warzywa, oblicza w my lach ca kowity koszt zakup w. To jak terapia. Kiedy zbli a si do

posiadanej sumy, przemyka przez dzia z pieczywem w stron kas. Mijaj c p ki z r nymi

ół

óż

rodzajami oliwy i przypraw, zwalnia.

Patrzy w lewo.
Jeszcze raz podlicza zawarto koszyka.

ść

I z wahaniem wybiera czerwone pude ko oraz ma e okr g e opakowanie. Wk ada je do

ą ł

w zka obok jaj i mleka.

Jedzie na prz d sklepu i staje w kr tkiej kolejce do jedynej samotnej kasy. Czekaj c,

ogl da ok adki czasopism. Z g odu ogarniaj fala md o ci. Wyk ada zakupy na ta m i obserwuje

ł ś

ś ę

niespokojnie skaner, podczas gdy suma ro nie.

- Pi dziesi t dwa dolary i dwana cie cent w.

ęć

Janie zamyka na chwil oczy.

- Przepraszam - m wi. - Mam r wno pi dziesi t dolar w. Musz co od o y .

ęć

ę ś ł ż ć

Kasjerka wzdycha. Ludzie w kolejce za Janie pomrukuj . Janie rumieni si i nie patrzy na

nich. Decyduje, co jest zb dne.

Z wahaniem wybiera ciasto w proszku i lukier.
Podaje je kasjerce.
- Prosz to odliczy - m wi cicho. Jak na z o , my li.

ł ść

Kasjerka zachowuje si , jakby robi a jej ask . Wali palcami w klawiatur .

Za plecami Janie ludzie rozmarzaj , ociekaj i przest puj z nogi na nog .

Ignoruje ich, poc c si obficie.

- Czterdzie ci osiem dolar w i jeden cent oznajmi a w ko cu kasjerka. Odlicza dolara i

dziewi dziesi t dziewi cent w z takim mozo em, jak gdyby pod ci arem tylu monet mog y

ęć

ęż

jej p kn plecy.

ę ąć

Janie bierze wypchane torby, trzy do ka dej r ki, i ucieka Wci ga do p uc wie e, ch odne

ł ś

powietrze. Po wyj ciu n drog podnosi i opuszcza ramiona, eby mie z g owy dzisiejszy trening,

staraj c si nie zbi jajek i nie pokruszy chleba. Na pocz tku czuje przyjemny b l. Potem po

prostu b l.

Czterysta metr w dalej jaki samoch d zwalnia i zatrzymuje si przed ni . Wysiada z

niego m czyzna.

ęż

- Panna Hannagan, zgadza si ? - pyta. To Szcz ciar Zwany te panem Durbinem,

ęś

nauczyciel chemii. - Podwie ci ? Sta em kilka os b za tob w-kolejce.

źć ę

- Nie... nie trzeba. Lubi si przej .

ę ę

ść

- Jeste pewna? - Durbin u miecha si sceptycznie. - Daleko idziesz?

- Tylko na wzg rze. - Janie wskazuje gestem i ruchem g owy za nie on drog znikaj c

ś ż ą

ą ą

w ciemno ciach poza zasi giem przednich wiate samochodu Durbina. - To nie tak daleko.

- To aden k opot. Wsiadaj. - Pan Durbin stoi i czeka, z r k na szczycie otwartych drzwi,

ę ą

jakby nie liczy si z odmow . Janie czuje mrowienie na sk rze. Ale... mo e powinna skorzysta z

ł ę

okazji, eby pozna pana Durbina troch lepiej, w ramach ledztwa.

- No... - Janie zaczyna trz

si z g odu. - Dzi kuj -m wi, otwieraj c drzwi od strony

ąść ę

ę ę

pasa era. Durbin wsiada do samochodu i przestawia cztery czy pi toreb z zakupami na tylne

ęć

siedzenie. - Prosto, przy Butternut. Przepraszam - dodaje. Nie jest pewna, za co. Mo e za k opot.

- To naprawd aden k opot. Mieszkam tu za wiaduktem, przy Sinclair - zapewnia

ę ż

Durbin. - To po drodze. - Szum klimatyzacji wype nia cisz . - To jak ci si podobaj moje

zaj cia? Ucieszy em si na widok tylu uczni w. Dziesi os b to ca kiem sporo.

ęć ó

Podobaj mi si - odpowiada Janie. Tak naprawd to jej ulubione zaj cia. Ale on nie musi

o tym wiedzie . - Podoba mi si to - dodaje po chwili milczenia - e ka dy ma w asne stanowisko.

Przedtem zawsze pracowali my w parach.

- Fakt. Mieli cie zaj cia z pani Beecher? Janie kiwa g ow .

ł ą

- Tak.
Pan Durbin zje d a na wskazany przez ni podjazd i wysiada na zaskoczonego widokiem

ż ż

samochodu Janie, kt ry musia by dopiero co na chodzie. Na karoserii nie ma niegu, a znad

maski unosi si para.

- A wi c wolisz maszerowa w taki zi b jak dzi , taszcz c przez nieg te wszystkie

zakupy? - mieje si .

- Nie by am pewna, czy staruszka Ethel wr ci do mnie przed wieczorem. Jak wida , ju

jest. - Nie wyja nia nic wi cej. Durbin parkuje samoch d i otwiera drzwi po swojej stronie. -

Mog ci pom c?

Jej torby porozwala y si po ca ym samochodzie, tworz c spl tan mas .

ą ą

- Naprawd nie ma potrzeby, panie Durbin.

Durbin wyskakuje z samochodu i szybko przechodzi na jej stron .

- Prosz - m wi. apie trzy torby i robi jej miejsce, a polem idzie za ni do drzwi.

Janie waha si , tupaniem strz saj c nieg z but w i przek adaj c torby do jednej r ki,

ą ą ś

eby otworzy drzwi. Zauwa a i rzeczy, kt re zwykle nie rzucaj jej si w oczy. Rozdart

moskitier na obluzowanych zawiasach. Drewnian elewacj podgni przy ziemi, uszcz c si

łą

ą ą ę

farb .

Ale obciach, my li, wchodz c do rodka. Durbin prawie nast puje jej na pi ty. Zapala

wiat o przy wej ciu i jasno o lepiaj na chwil . Zatrzymuje si gwa townie i pan Durbin

ść ś

wpada na ni .

- Przepraszam. - Sprawia wra enie zawstydzonego.

- To moja wina - m wi Janie, kt r jego obecno napawa lekkim niepokojem. Ma si na

ó ą

ść

baczno ci. Kto wie, mo e t§ w a nie jego szukaj ?

ł ś

Skr caj do ciemnej kuchni. Janie k adzie torby na blacie, on r wnie .

ę ą

- Dzi kuj .

ę ę

Durbin si u miecha.

ę ś

- Nie ma za co. Do zobaczenia w poniedzia ek. - Macha jej i kieruje si do wyj cia.

W poniedzia ek. Osiemnaste urodziny Janie.

Przeszukuje torby. Chwyta ki winogron, op ukuje pospiesznie i wpycha do ust, marz c o

ść

s odkim smaku fruktozy. Zaczyna rozpakowywa zakupy, gdy s yszy za sob czyje kroki.

Obraca si .

- Jezu, Cabe, ale mnie nastraszy e .

ł ś

Cabe macha jej kluczykami do samochodu.
- Sam sobie otworzy em. My la em, e ci zastan . Us ysza em obcy glos, wi c schowa em

ś ł

si w twoim pokoju. Kto to by ? - pyta. Stara si m wi nonszalancko. W og le mu to nie

ę ó ć

wychodzi.

- Jeste zazdrosny? - droczy si Janie.

- Kto. To. By - powtarza Cabel, przesadnie akcentuj c ka de s owo.

Janie unosi brwi.
- Pan Durbin. Zauwa y , e wracam pieszo do domu, i zaproponowa , e mnie podwiezie.

ż ł ż

ł ż

Sta za mn w kolejce w sklepie.

- To by Durbin?

- Tak. Uzna am, e to bardzo mi e z jego strony. - Instynkt podpowiada Janie co innego,

ale nie ma teraz ochoty na s u bow dyskusj z Cabelem.

ł ż

- Jest... m ody. Co on kombinuje? Podrywa uczennice? Dziwne.

Janie czeka, a Cabe powie, o co mu w a ciwie chodzi. Ale i chyba o nic. Mimo to Janie

ł ś

notuje w pami ci, eby zapisa to zaj cie w notesie - ostro no ci nigdy za wiele. Janie odwraca

ę ż

ż ś

si i nadal rozpakowuje zakupy. I nadal nie rozumie powodu wcze niejszego milczenia Cabela.

Nie odzywa si .

- Nie wiedzia em, gdzie jeste - odzywa si w ko cu Cabel.

- Gdybym wiedzia a, e przyjdziesz, zostawi abym ci jak wiadomo . Jednak - ci gnie

ł ż

ąś

ść

ch odno - mia am wra enie, e jeste na mnie wkurzony. Wi c nie spodziewa am si odwiedzin.

- Teraz trz sie si ju w widoczny spos b, apie mleko, odrywa kapsel i popija z butelki.

ó ł

Odstawiaj i rozgl da si za czym , co mo na szybko przyrz dzi . Bierze jeszcze kilka winogron

ą ć

i po era je apczywie.

Cabel j obserwuje. W jego wzroku jest co dziwnego, czego Janie nie rozumie.

- Dzi ki za odstawienie wozu. Naprawd to doceniam. Czy szed e pieszo ca drog do

ł ś

łą

szko y?

- Nie. M j brat Charlie mnie podwi z .

ó ł

- No to podzi kuj mu ode mnie.

Otworzy a ju mas o orzechowe i smaruje nim kromk chleba. Nalewa troch mleka do

szklanki, bierze kanapk i wymija Cabela, id c do salonu. W cza telewizor i wbija wzrok w

łą

ekran, mru c oczy.

żą

- Chcesz kanapk ? - pyta. - Chcia by zosta ? - Nie wie, co jeszcze powiedzie . On wci

ł ś

ąż

si jej przygl da.

W ko cu wyci ga z kieszeni marynarki kawa ek papieru, rozk ada go i wy cza telewizor.

łą

- Zr b co dla mnie, to zajmie tylko chwil - prosi.

Staje dok adnie naprzeciwko niej, a potem odwraca si i idzie pi tna cie krok w w

ę ś

przeciwn stron . Zatrzymuje si i zn w odwraca twarz do niej.

- Co ty, do cholery, wyprawiasz?
- Przeczytaj to. Na glos, prosz .

To tablica okulistyczna.

- S uchaj, w a nie pr buj co zje ...

ł ś

ó ę ś

ść

- Przeczytaj. Prosz .

Janie wzdycha i patrzy na tablic .

- E - zaczyna. I u miecha si drwi co. Cabel si nie mieje.

Czyta nast pn linijk .

ę ą

I kolejn . Mru c oczy. I zgaduj c.

żą

- Zakryj prawe oko i przeczytaj to jeszcze raz - poleca Cabel.
Janie czyta.
- Teraz zakryj lewe.
- Wrr - z yma si Janie, ale czyta. Z pami ci.

Prawym okiem mo e odczyta wy cznie E. Nie zdradza si z tym. Wymienia tylko

łą

zapami tane litery.

A potem Cabel wyjmuje drug , inn tablic .

- Jeszcze raz to samo oko.
- O co ci chodzi? - prawie wrzeszczy Janie. - Jezu, Cabel. Nie jestem twoim ma ym

dzieckiem.

- Potrafisz to przeczyta czy nie?

- Nie.
- Czy to wszystko, co jeste w stanie przeczyta ?

- Tak.
- W porz dku. - Cabel zagryza warg . - Teraz zostawi ci na chwil , dobra?

ę ę

- Jak chcesz - ucina Janie. Wi c powinna nosi okulary... - By mo e. Wielkie rzeczy.

Cabel znika w jej sypialni i Janie s yszy skrzypienie pod ogi, gdy chodzi po niej tam i z powrotem,

gadaj c sam do siebie.

Janie wcina kanapk i wypija szklank mleka. Idzie do kuchni i robi sobie jeszcze jedn

kanapk . Bierze marchewk i obiera j nad koszem na mieci. Nalewa sobie kolejn szklank

mleka.

Zabiera swoj uczt do salonu i siada. W cza telewizor. Czuje si znacznie lepiej.

łą

Przesta y trz

jej si r ce. Prze yka ostatnie krople mleka i czuje, jak przelewa jej si w o dku.

ąść

ę ę

ę ż łą

U miecha si zadowolona. Stwierdza, e jej zdj cie powinno widnie na plakacie reklamuj cym

mleko.

Godzina 22.59

Janie wyrywa si z ot pienia, jakie opanowa o j po kolacji, i zastanawia si , co Cabel robi tyle

ł ą

czasu w jej pokoju. Wstaje, idzie kr tkim korytarzem, pchni ciem otwiera drzwi i natychmiast

zostaje wessana w ciemno .

ść

Chwieje si .

Pada na pod og .

ł ę

Cabel gor czkowo pr buje zamkn drzwi na klucz. Za ka dym razem, gdy zamyka

ąć

zamek, pojawia si kolejny. Gdy tylko przekr ci klucz w jednym, inne si otwieraj . Nie jest w

stanie nad y .

ąż ć

Janie si ga na o lep do drzwi.

Wycofuje si ze swojego pokoju na czworakach, zamyka za sob drzwi.

Po czenie zostaje przerwane.

łą

Janie mruga, widz c gwiazdy, i wstaje. Wyci ga z szafy stary, wylinia y koc i z cichym

westchnieniem mo ci si na kanapie. Ostatnio nie mo e nawet spa we w asnym ku.

łóż

7 stycznia 2006, godzina 6.54

Janie budzi si gwa townie. Rozgl da si , gdy do pokoju wpada podmuch zimnego powietrza.

Wstaje i idzie do kuchni, wygl da przez okno. wie e lady na niegu prowadz na podjazd,

ż ś

przez ulic i w g b podw rka po drugiej stronie.

łą

Sprawdza sypialni .

Cabela nie ma.

Kr ci g ow . Co za palant, my li.

ł ą

Potem znajduje wiadomo .

ść

„J.,
Cholera, ale ze mnie palant. Przepraszam, trzeba by o zbudzi mnie kopniakiem.

Mam dzi par spraw do za atwienia, ale zadzwo do mnie. Prosz ,

Ca uj ,

ł ę

Cabe"

Go , kt ry sam przyznaje, e jest palantem, zas uguje na wybaczenie.

ść ó

Janie k adzie si na ku. Poduszka pachnie Cabelem. U miecha si . Wtula w ni .

łóż

- Chcia abym ni o Center Street, chcia abym zn w porozmawia z pani Stubin -

ś ć

powtarza raz za razem, zasypiaj c.

Godzina 7.20

Janie przewraca si na ku i budzi. Patrzy na zegar. Wzdycha. Troch wysz a z wprawy.

łóż

Recytuje swoj mantr . Wyobra a sobie ca scen .

łą

Godzina 8.04

Stoi na Center Street. Zn w jest ciemno, ch odno i pada. Rozgl da si .

Nie ma nikogo.
Janie chodzi ulic tam i z powrotem, szukaj c pani Stubin, ale na ulicy nie ma ywego

ducha. Janie siada na awce, tej samej, co poprzednim razem.

Czeka.
Zastanawia si .

Przypomina sobie ich rozmow .

„Je li b dziesz mia a pytania zwi zane z moimi notatkami, wr tutaj", powiedzia a pani

óć

Stubin.

Janie klepie si otwart d oni w czo o i sen si rozmywa.

ą ł ą

Kiedy si budzi, obiecuje sobie solennie wiczy co noc kontrolowanie sn w i kierowanie

ich przebiegiem. To pomo e. Wie o tym.

Obiecuje sobie te przeczyta reszt notatek pani Stubin, eby wiedzie , o co j zapyta .

Godzina 10.36

uj c grzank , wyci ga pude ko z teczkami od Kapitan. Zaczyna w miejscu, gdzie sko czy a

Ż ą

ostatnim razem, i zafascynowana czyta raporty.

Godzina 16.14

Ko czy czyta zawarto drugiej teczki, wci siedz c na ku w pi amie. Wsz dzie walaj si

ść

ąż

łóż

ą ę

okruchy. Dzwoni telefon i Janie wydaje cichy okrzyk, przypominaj c sobie pora: wiadomo od

ść

Cabela.

- Halo?
- Hej.
- Kurde.
Cabel si mieje.

ę ś

- Mog przyj ?

ść

- Ci gle jestem w pi amie. Daj mi trzydzie ci minut

- Dobra.
- Hej, Cabe?
- Tak?
- Dlaczego jeste na mnie z y?

Cabel wzdycha.
- Nie jestem na ciebie z y. Przysi gam. Po prostu… martwi si o ciebie. Czy mo emy o

ę ę

tym pogada , kiedy przyjd ?

- Jasne.
- No to na razie.

Godzina 16.59

Janie s yszy ciche pukanie i d wi k otwieranych drzwi. Wystawia g ow z pokoju, ale ku jej

ź ę

ł ę

wielkiemu zaskoczeniu to Carrie.

- Cze , to ja, twoja przyjaci ka od siedmiu bole ci. -* Carrie u miecha si niepewnie.

ść

ół

Cholera, my li Janie.

Bierze p aszcz i przywo uje u miech na twarz.

- Cze , ma a - m wi. - W a nie wychodzi am od nie a . Przy czysz si ?

ść

ł ś

ś ż ć

łą

- Ee.... chyba tak.
- Jak leci?
- Nuda. Nic ciekawego.
- Gdzie Stu?
- Gra w pokera.
- Aaa. Cz sto grywa?

- W zasadzie nie. Kiedy kumple do niego zadzwoni .

- Aha. - Janie bierze opat i zaczyna od nie a schody, potem chodnik. Stara si sta

ś ż ć

twarz w stron , z kt rej spodziewa si nadej cia Cabela. Robi si ciemno i ma nadziej , e j

ę ż ą

zauwa y.

- Wi c co robisz wieczorem?

- Ja? - Janie wybucha miechem. - Odrabiam lekcje, ma si rozumie .

- Masz ochot na towarzystwo? — Carrie patrzy na ni prosz co.

- Masz co zadane?

- Jasne. Pytanie brzmi, czy si do tego zabior .

Janie dostrzega Caleba k tem oka. Stan nieruchomo w ogr dku s siad w z

ął

naprzeciwka. Janie mieje si z Carrie i m wi:

- No, wystarczy. - Odstawia z brz kiem opat i wspina si po schodach. - W a -

ł ź

zaprasza.

Carrie wchodzi do domu, a Janie rzuca Cabelowi przez rami kr tkie spojrzenie. Cabel

ę ó

wzrusza ramionami i pokazuje jej znak OK. Janie rusza za Carrie.

Carrie zostaje do p nocy. Jest ju wystarczaj co ubzdryngolona alkoholem matki Janie.

ół

Janie zastanawia si , czy p j do Cabela po jej wyj ciu, ale postanawia wyspa si u

ó ść

ć ę

siebie i zobaczy z nim rano.

8 stycznia 2006, godzina 10.06

Janie dzwoni do Cabela. W cza si poczta g osowa.

łą

Godzina 11.22

Cabel oddzwania do Janie. Zostawia wiadomo na automatycznej sekretarce.

ść

Godzina 12,14

Janie dzwoni do Cabela. Odzywa si poczta g osowa.

Godzina 14.42

Dzwoni telefon.

- Halo? - odbiera Janie.
- Cholernie za tob t skni - m wi Cabel ze miechem.

ą ę

- Gdzie jeste ?

- Na uniwerku. Musia em co za atwi .

ś ł

- Kurna.
- Wiem.

Zapada milczenie.

- Kiedy wr cisz?

- P no. Przykro mi, skarbie.

óź

- Dobra - wzdycha Janie. - Mo e jutro si zobaczymy.

- No. Jutro - m wi cicho Cabel.

Urodziny, tajnie

9 stycznia 2006, godzina 7.05

Janie budzi si w swoje urodziny i jest jej siebie strasznie al.

Powinna si by a tego spodziewa .

ę ł

Tak jest co roku.
Ale w tym roku jest jakby gorzej.

Wita si z mam w kuchni. Mama mruczy co niewyra nie, przyrz dza sobie porannego

drinka i znika w sypialni. Jak co dzie .

Janie robi sobie na niadanie mro onego gofra. Wbija W niego pieprzon wieczk .

ą ś

Zapala. Zdmuchuje.

Wszystkiego najlepszego, yczy sobie w my lach.

Kiedy y a jej babcia, przynajmniej dostawa a prezent.

ż ł

Sp nia si do szko y. Wstydzioch odnotowuje to skrz tnie nie chce zmieni zdania.

óź

Janie zawsze nienawidzi a Wstydziocha.

Najg upsza. Karlica. wiata.

Psychologia jest interesuj ca.

Inaczej.
Pan Wang jest najbardziej niekompetentnym wyk adowc w historii tego przedmiotu. Na

razie Janie wie wi cej od niego. Jest prawie pewna, e to tylko posada na przeczekanie, dop ki nie

uda mu si zrobi kariery w show-biznesie. Najwyra niej lubi ta czy . Carrie opowiada a, e

ł ż

Melinda widzia a go w klubie w Lansing i naprawd dawa czadu.

To dziwne, bo wydaje si bardzo, bardzo nie mia y. Janie notuje to, a potem rozlewa na

notes czerwon powerade. Nap j opryskuje jej but i wsi ka.

A potem, na chemii, wybucha jej zlewka.
Od amek szk a, niczym gwiazdka do ciskania, wbija jej si w brzuch.

Rozrywa koszul .

Janie przeprasza i wychodzi z klasy, eby zatamowa krwawienie. Szkolna piel gniarka

ka e jej bardziej uwa a . Janie przewraca oczami.

ż ć

Gdy wraca na lekcj , pan Durbin pyta, czy mo e zosta po szkole, eby om wi powody

ó ć

wybuchu.

Na lunch s barfaritos.

Palant, G upek i Dupek dwoj si i troj . Dzi uczniowie maj wype ni kwestionariusze

ą ę

ł ć

zdrowotne i na ka dej z ich lekcji kto zasypia, nawet na wuefie. Janie ucieka si w ko cu do

rzucania spinaczami w g owy pi cych, eby ich obudzi .

ś ą

Kiedy dociera do czytelni, ma ochot si rozp aka . Carrie jak zwykle zapomnia a ojej

ę ę

urodzinach. A potem orientuje si z przera eniem, e w a nie dosta a okres.

ł ś

Dostaje przepustk i sp dza prawie ca godzin nauki w asnej w azience, eby tylko

łą

uciec przed wszystkimi. Nie ma tamponu ani dwudziestu pi ciu cent w, eby kupi go w

automacie. Wi c po raz drugi w dniu dzisiejszym trafia do szkolnej piel gniarki.

Piel gniarka nie okazuje jej wsp czucia.

ół

Wreszcie, gdy do ko ca lekcji zosta o tylko pi minut, wraca do biblioteki. Cabel rzuca jej

ęć

pytaj ce spojrzenie. Janie kr ci g ow na znak, e wszystko w porz dku.

ł ą

Cabel si rozgl da. W lizguje si na krzes o naprzeciwko niej.

- Dobrze si czujesz?

- Tak, po prostu mam kiepski dzie .

- Zobaczymy si wieczorem?

- Chyba tak.
- Kiedy mo esz przyj ? Janie si zastanawia.

ść

- Nie wiem. Mam kilka spraw do za atwienia. Mo e ko o pi tej?

- Masz ochot potrenowa ? Janie si u miecha.

ę ś

- Tak.
- B d na ciebie czeka .

ę ę

Dzwoni dzwonek. Janie ko czy zadanie z anglika, apie plecak, p aszcz i rusza do pokoju

pana Durbina. Wie ju , dlaczego jej zlewka wybuch a, i jako nie ma ochoty wyja nia mu, co si

ś ć

sta o.

Otwiera drzwi. Pan Durbin siedzi z nogami na biurku. Krawat ma poluzowany, g rny

guzik koszuli odpi ty. W osy stercz mu lekko, jakby w a nie przeczesa je palcami. Na kolanach

ł ś

trzyma podk adk z klipsem, a na niej klas wki. Podnosi wzrok.

- Witaj, Janie. Zaraz ko cz . - Zapisuje co .

ń ę

Janie stoi i czeka, przest puj c z nogi na nog . Ma skurcze. I boli j g owa.

ą ł

Pan Durbin robi jeszcze kilka notatek, a potem odk ada pi ro i patrzy na Janie.

- Ci ki dzie , co?

ęż

Janie u miecha si wbrew sobie.

- Sk d pan wie?

- Domy li em si . - Wygl da, jakby zastanawia si , co teraz powiedzie , i w ko cu pyta: -

ś ł

ł ę

Dlaczego ciasto i lukier?

- S ucham?

- Dlaczego spo r d wszystkich rzeczy, kt re mia a w koszyku, od o y a akurat ciasto i

ś ó

ł ś

ł ż ł ś

lukier?

- Mia am za ma o got wki.

- Rozumiem. Nie znosz , kiedy mnie to spotyka. Ale dlaczego nie od o y a winogron,

ł ż ł ś

marchewki czy czego innego?

Janie mru y oczy.

- Dlaczego?
- Masz dzi urodziny? Tylko nie k am, sprawdzi em w twoich dokumentach.

Janie wzrusza ramionami i odwraca wzrok.
- A na co komu tort? - odpowiada. G os ma cieniutki, walczy ze zami.

Durbin przygl da jej si zamy lony. Janie nie potrafi odczyta wyrazu jego twarzy. A

potem on zmienia temat.

- No to opowiedz mi o tym twoim ma ym wybuchu.

Janie si wzdryga.

Wzdycha.
Wskazuje tablic .

- le widz z daleka - m wi.

Pan Durbin puka si w brod .

- To by wiele t umaczy o. - U miecha si i odsuwa z krzes em od biurka. - By a ju u

ł ś ż

okulisty?

Janie si waha.

- Jeszcze nie. - Spuszcza g ow .

ł ę

- Kiedy masz wizyt ? - pyta znacz co Durbin. Wstaje, bierze zlewk , potrzebne

odczynniki i stawia je na stole laboratoryjnym Janie. Zapraszaj gestem.

- Jeszcze si nie um wi am.

ó ł

- Potrzebujesz pomocy finansowej, Janie? - pyta yczliwie.

- Nie... - odpowiada Janie. - Mam troch pieni dzy. -Rumieni si . Nie potrzebuje

ja mu ny.

Pan Durbin spogl da na wz r.

- Przepraszam, Janie. Staram si tylko pom c. Jeste rewelacyjn uczennic . Chc , eby

ę ż

dobrze widzia a.

Janie milczy.
- Spr bujemy powt rzy ten eksperyment? — Popycha zlewk w jej stron .

ó ć

Janie zak ada okulary ochronne i w cza palnik.

łą

Mru c oczy, czyta instrukcj i odmierza uwa nie odczynniki.

żą

- Tu jest jedna czwarta, niejedna druga - m wi Durbin, wskazuj c palcem.

- Dzi kuj - mamrocze Janie, koncentruj c si .

ę ę

Tym razem tego nie schrzani.

czy odczynniki. Miesza je jednostajnym ruchem przez dwie minuty.

Łą
Pozwala im zawrze .

Odmierza czas.
Wy cza palnik.

łą

Czeka.

Roztw r przybiera wspania fioletow barw .

łą

Pachnie jak syrop na kaszel.
Jest idealny.

Pan Durbin klepie j po ramieniu.

- Dobra robota, Janie.
Janie u miecha si szeroko. Zdejmuje okulary ochronne.

D o Durbina wci spoczywa na jej ramieniu.

ł ń

ąż

Teraz je g aszcze.

Janie zbiera si na md o ci. O Bo e, my li. Chce si st d wydosta .

ł ś

ę ą

Durbin u miecha si do niej z dum . Jego d o zsuwa si w d jej plec w, tak lekko, e

ł ń

ół

Janie prawie jej nie czuje, a potem zatrzymuje w talii. Janie jest skr powana.

- Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin, Janie - m wi Durbin niskim g osem, zbyt

blisko jej ucha.

Janie usi uje si nie wzdrygn . Stara si normalnie oddycha . Znie to, Hannagan,

ąć

powtarza sobie w my lach.

Durbin odsuwa si i pomaga jej posprz ta stanowisko.

ą ć

Janie chce uciec. Wie, e powinna zachowa zimn krew, ale wymyka si przy pierwszej

okazji. Rozmowa o tym, co si mo e wydarzy , to jedno, a do wiadczenie tego na w asnej sk rze

to drugie. Janie dygocze i zmusza si , eby i spokojnie. Zebra my li.

ę ż

ść

Wychodzi na parking przed szko . A potem przypomina sobie, e zostawi a sw j cholerny

łą

plecak na cholernym stole laboratoryjnym.

W plecaku ma kluczyki.
Gabinet jest ju zamkni ty.

A ona nie ma pieprzonej kom rki. „Cze , tu rok 2006, dzwoni , eby ci powiedzie , e

ść

ę ż

ć ż

jeste sko czon frajerk ".

Mimo to wraca, czuj c si jak kretynka, i w po owie drogi spotyka Durbina. Niesie jej

plecak.

- Pomy la em, e po niego wr cisz - m wi.

ś ł

Umys Janie pracuje na przyspieszonych obrotach. Wie, co powinna zrobi . Z trudem

przemaga obrzydzenie.

- Dzi kuj , panie Durbin - m wi. - R wny z pana go . - ciska szybko jego d o i rzuca

ę ę

ść Ś

ł ń

mu zawstydzony u miech. A potem odwraca si i odchodzi korytarzem d ugim, rozko ysanym

krokiem. Wie, na co on patrzy.

Skr caj c w boczny korytarz, zerka na niego przez rami . Stoi tam i obserwuje j z

ę ą

r kami skrzy owanymi na piersi. Janie macha mu i znika.

Nie chce opowiedzie o tym Cabelowi. B dzie z y.

Jedzie do domu i znajduje numer Kapitan. Dzwoni na jej kom rk .

ó ę

Opowiada o swoim przeczuciu.
- Dobra robota, Janie. Masz wrodzony talent. Dobrze si czujesz?

- Chyba tak.
- Dasz rad to poci gn ?

ą ąć

- My l , e tak.

ś ę ż

- Jestem o tym przekonana. Teraz chc , eby si czego dowiedzia a. Czy odbywa si

ę ż

ś ę

jaki kiermasz chemiczny? Konkurs og lnostanowy, na kt ry Fieldridge wysy a dru yn ? Co w

ż ę

tym rodzaju?

- Nie wiem. My l , e tak. Na pewno jest olimpiada matematyczna.

ś ę ż

- Sprawd to. Je li tak, a ten Durbin si tam wybiera, chc , eby si zg osi a. Zap acimy

ę ż

ś ę ł ł

za to, nie martw si . Zastanawia am si nad tym i nie przychodzi mi do g owy aden inny pomys ,

jak mog aby si dosta do sn w jego i jego uczni w. Mam racj ?

ś ę

- Tak. To znaczy: dobrze, zg osz si . - Janie wzdycha, przypominaj c sobie wycieczk

ł ę ę

autobusem do Stratfordu.

- Przejrza a ju raporty Marthy?

ł ś ż

- Cz

z nich.

ęść

- Masz jakie pytania?

Janie waha si , my l c o tym, co pani Stubin powiedzia a we nie.

ś ą

- Nie. Jeszcze nie.
- Dobrze. A, jeszcze jedno, Janie.
- Tak, Kapitanie?
- Dzwonisz z domu. Nie da am ci jeszcze cholernej kom rki?

- Nie.
- Od teraz masz si nigdzie nie rusza bez telefonu. S yszysz? Jutro b d mia a dla ciebie

ę ę

kom rk . Wpadnij po szkole. I musisz powiedzie o tym facecie Cabelowi, je li jeszcze tego nie

ó ę

zrobi a . Nie chc , eby prowadzi a t spraw sama. S abo mi si robi, gdy pomy l , e ten

ł ś

ę ż

ł ę

ś ę ż

padalec podrywa uczennice, nie m wi c o tobie.

ó ą

- Tak jest.
- Jeszcze jedno...
Chwila ciszy.
- "Wszystkiego najlepszego. Na moim biurku czeka na ciebie prezent. Jutro po szkole

znajdziesz obok niego telefon, je li przyjdziesz, gdy mnie nie b dzie.

Janie nie mo e wydoby g osu.

ć ł

Prze yka lin .

ś ę

- Czy to jasne? - pyta Kapitan.
Janie mruga, eby powstrzyma zy. - Tak jest, Kapitanie.

ć ł

- To dobrze. - Jej g os zdradza, e si u miecha.

ż ę ś

Janie dociera do domu Cabela dobrze po sz stej. Potrz sa kluczami, eby znale

źć

w a ciwy, ale to Cabel otwiera drzwi. Podnosi na niego wzrok. U miecha si .

ł ś

- Hej.
- Gdzie si podziewa a ?

ł ś

- Sorki. Co mi wypad o. - Wchodzi do domu. Zdejmuje p aszcz i buty.

- Co si sta o?

ś ę

Janie poci ga nosem.

- Co gotujesz?
- Kurczaka. Co si sta o?

ś ę

- Och, no wiesz, sp ni am si do szko y, a potem wszystko si posypa o. Nie masz czasem

óź ł

takich dni?

Cabel podchodzi do piekarnika i obraca kurczaka na drug stron .

- Mam. W zasadzie w poprzednim semestrze ka dy dzie by taki, kiedy nie chcia a ze

ł ś

mn gada . Wi c co si sta o?

Janie wzdycha.

- Moja zlewka wybuch a. Na trzeciej lekcji. Durbin. Musia am przyj do niego po szkole,

ść

eby powt rzy eksperyment

ó ć

Cabel zastyga ze szczypcami w r ku.

- Ten go od zakup w?

ść

Janie kiwa g ow .

ł ą

- I?
- I... my l , e to w a nie jego szukamy. Dzwoni am do Kapitan.

ś ę ż

ł ś

Cabel z brz kiem odk ada szczypce na blat.

- Dlaczego tak my lisz?

- Dotkn mnie. To by o... dziwne. - Wyrzuca to z siebie, a potem odwraca si i idzie do

ął

azienki.

Ale Cabel idzie za ni i blokuje drzwi stop , nie pozwalaj c ich zamkn .

ąć

- Gdzie ci dotkn ?! - krzyczy.

ął

Janie si kuli. Piszczy. Oddycha g boko, zbiera si na odwag i piorunuje go wzrokiem.

łę

- Przesta , Cabe! Je li nie potrafisz tego znie bez rzucania mi si do gard a, przestan ci

ść

cokolwiek m wi .

ó ć

Wytrzeszcza oczy.
- Och, kochanie - szepcze. Robi krok w ty . Puszcza drzwi. Twarz ma szar jak popi .

ół

Wolnym krokiem wraca do kuchni. Pochyla si nad blatem. Obejmuje g ow r kami. W osy

ł ę ę

padaj mu na palce.

Drzwi do azienki zamykaj si z hukiem.

ą ę

Janie d ugo siedzi w rodku.

Cabel rwie sobie w osy z g owy.

W ko cu sfrustrowany dzwoni do Kapitan.

- Co si dzieje, Kapitanie? Chwila ciszy, a potem m wi:

- Powiedzia a, e jej dotyka . Tylko tyle uda o mi si z niej wyci gn .

ł ż

ą ąć

Kiwa g ow . Targa si za w osy.

ł ą

- Tak jest.
S ucha uwa nie.

Zmienia si na twarzy.

- Co takiego?
A potem.
- Do cholery! - klnie pod nosem. - artuje pani. - Zamyka oczy. - Mo e mnie pani

zastrzeli , ale nie wiedzia em.

Roz cza si .

łą

Odk ada telefon na st .

ół

Podchodzi do drzwi azienki.

Opiera si czo em o framug .

- Janie. Przepraszam, e wrzasn em. Nie mog znie my li, e ten zbok ci dotyka .

ął

ść

ś ż

B d nad tym panowa . Obiecuj .

ę ę

Czeka. Nas uchuje.

- Janie? - powtarza.

A potem zaczyna si martwi .

- Janie, prosz , daj zna , e nic ci nie jest. Martwi si . Powiedz co , cokolwiek, ebym...

ć ż

ę ę

- Nic mi nie jest.
- Wyjdziesz stamt d?

- A przestaniesz si na mnie wydziera ?

- Tak. Przepraszam.
- Doprowadzasz mnie do sza u - m wi Janie, wychodz c. -1 wystraszy e mnie.

ł ś

Cabel kiwa g ow .

ł ą

- Nie r b tego wi cej.

- Dobrze.

Godzina 19.45

Cabel zmniejsza ogie pod kurczakiem w nadziei, e uda si go jeszcze uratowa . Janie

jest w pokoju komputerowym, robi notatki.

Cabel wchodzi i siada naprzeciwko niej, przy drugim komputerze. Troch surfuje. Troch

pisze. Wciska „wy lij". Komputer Janie wydaje pisk. Kiedy Janie ko czy robi notatki, sprawdza

poczt . Klika na link. Patrzy na ekran.

To e-kartka we Flashu.
Prosta i pi kna.

„Kocham Ci i przepraszam, e zachowuj si jak dupek.

ę ę

Wszystkiego najlepszego z okazji urodzin.
Ca usy,

Cabe"

Janie patrzy na klawisze. Zbiera my li.

Wciska „odpowiedz".

„Drogi Cabe,
dzi kuj Ci za kartk .

ę ę

Wiele dla mnie znaczy.
Ostatni raz dosta am kartk na urodziny, kiedy sko czy am dziewi lat. W a nie dotar o

ęć

ł ś

do mnie, e to p mojego ycia temu. Ja te przepraszam za swoje zachowanie. Wiem, e

ół

denerwujesz si , kiedy o siebie nie dbam - to dlatego tak si w ciek e tamtego dnia, prawda?

ę ś

ł ś

Postaram si popracowa nad snami, eby nie dawa y mi tak strasznie w ko . I b d nosi a w

ść

ę ę

plecaku zapasy. Ju od dawna powinnam to robi , eby nie musia si tak bardzo martwi .

ć ż

ł ę

K opot w tym, e lubi , kiedy si o mnie troszczysz. Czuj wtedy, e kogo obchodz ,

wiesz? Mo e specjalnie zaniedbywa am par rzeczy eby to zauwa y . To g upie, sko cz z tym.

ż ł

ń ę

Dlaczego tak Ci martwi ta sprawa?

Wiem tylko, e bardzo za Tob t skni .

ą ę

Ca usy,

J.”

Czyta ca o i wciska „wy lij".

ł ść

„Droga J.,
chc co wyja ni .

ę ś

ś ć

Po tym, jak ojciec mnie podpali ... c ... Zmar w wi zieniu, kiedy mnie przeszczepiano w

óż

szpitalu sk r . I nigdy nie zdo a em mu powiedzie , jak bardzo mnie zrani . Nie tylko fizycznie,

ó ę

ł ł

ale i w rodku, rozumiesz? Wi c przez pewien czas wy adowywa em si na innych.

Teraz si poprawi em. Chodz na terapi i czuj si naprawd lepiej. Ale nie idealnie. I

ę ę

wci z tym walcz . Widzisz... Jeste jedyn osob w moim yciu, na kt rej naprawd mi zale y.

ąż

I jestem zazdrosny. Nie chc , eby ktokolwiek Ci dotyka . Chc , eby by a bezpieczna. To

ę ż

dlatego tak mi si nie podoba ta sprawa. Teraz, gdy mam Ciebie, boj si , e mo esz zosta

ę ę ż

skrzywdzona, tak jak ja. Chyba boj si , e Ci strac .

ę ę ż

Chcia bym, eby zawsze by a bezpieczna. Du o si martwi . Gdyby nie by a taka

cholernie niezale na. No c ... :)

óż

Cho przez ostatnie miesi ce du o razem przeszli my, wci nie znamy si a tak dobrze,

ąż

ę ż

co? Chcia bym to zmieni . A Ty?

Chc Ci lepiej pozna . Chc wiedzie , co Ci uszcz liwia, a co przera a. I chc , eby

ęś

ę ż

wiedzia a to samo o mnie.

Kocham Ci .

Postaram si ju nigdy Ci nie zrani .

ę ż

Wiem, e nawal . Ale b d si stara , tak d ugo jak mi pozwolisz.

ę ę ę

Ca usy,

Cabe"

Wy lij.

Janie czyta.
Z trudem prze yka lin .

ś ę

Odwraca si do niego.

- Ja te tego chc - m wi. Wstaje i siada mu na kolanach. Zarzuca r ce na szyj . Cabel

obejmuje j w talii i zamyka oczy.

10 stycznia 2006, godzina 16.00

Janie przemyka chy kiem na posterunek policji, przechodzi przez wykrywacz metalu i idzie

schodami w d .

ół

- Hej, nowa - zaczepia j trzydziestokilkuletni m czyzna, gdy Janie staje przed drzwiami

ęż

Kapitan Komisky i puka. - Hannagan, zgadza si ? Kapitan kaza a ci przekaza , e masz wej .

ć ż

ść

Zostawi a co dla ciebie. Jestem Jason Baker. Pracowa em z Cabelem przy sprawie Wildera.

Janie si u miecha.

ę ś

- Mi o mi pana pozna . - ciska jego d o . - Dzi kuj -dodaje i otwiera drzwi gabinetu. Na rogu

ć Ś

ł ń

ę ę

biurka le y najmniejsza kom rka, jak kiedykolwiek widzia a, a obok niej rednich rozmiar w

paczka i koperta. Na paczce jest kokarda. Janie u miecha si szeroko, bierze paczk , kopert oraz

kom rk i wy lizguje si na korytarz. W samochodzie ogl da paczk i kopert , smakuj c

ó ę

przyjemno .

ść

Postanawia zaczeka .ć

Godzina 16.35

Siedz c na ku, najpierw otwiera kopert . To tradycyjna kartka urodzinowa z podpisem na dole

łóż

„Fran Komisky". W rodku Janie znajduje bon prezentowy na kurs samoobrony w szkole Mario

Martial Arts. Super.

A w pude ku odkrywa najr niejsze drobiazgi, kt rych sama nigdy by sobie nie kupi a.

óż

wieczki relaksacyjne, antystresowe olejki do masa u, aromaterapeutyczne sole do k pieli i ca

łą

mas zapachowych balsam w w uroczych male kich buteleczkach. Janie piszczy z zachwytu. To

najwspanialszy prezent, jaki kiedykolwiek dosta a.

Dzwoni do szko y sztuk walki i zapisuje si na kurs, kt ry zaczyna si nast pnego dnia. A

potem idzie po ksi k telefoniczn i szuka okulist w. Znajduje salon okulistyczny otwarty

ąż ę

wieczorem i umawia si na wizyt . Recepcjonistka m wi, e zwolni si termin na siedemnast

ł ę

trzydzie ci i pyta czy zd y.

ąż

Zd y.

ąż

I zd a.

ąż

Uszczupla fundusze na college.
Godzin p niej wychodzi od okulisty ubo sza o czterysta dolar w, ale w nowych,

ę óź

modnych, seksownych okularach. Strasznie jej si podobaj .

I wreszcie widzi.
Nie mia a poj cia, jak le widzia a do tej pory.

Nie mo e uwierzy w r nic .

óż ę

Jedzie prosto do Cabela, wiedz c, e nie b dzie mog a zosta d ugo. Puka do frontowych

ą ż

ć ł

drzwi. Cabel otwiera, wycieraj c r cznikiem w osy. Janie u miecha si promiennie.

ą ę

Cabel stoi w progu, gapi c si na ni .

- Jasna cholera - m wi. - Chod no tutaj. - Wci ga j do domu i zatrzaskuje z hukiem

drzwi. - Wygl dasz fantastycznie.

- Dzi kuj . - Janie ko ysze si na stopach w prz d i w ty . - Ale to nie wszystko.

ę ę

- Niech zgadn . Wreszcie co widzisz?

- Sk d wiedzia e ?

ł ś

- Takie tam przeczucie.
- Hej, zamie my si !

Cabel u miecha si przebiegle. Zdejmuje okulary i podaje je Janie. Janie zdejmuje swoje i

zak ada oprawki Cabela, podczas gdy on przygl da jej si z rozbawieniem.

- O rany, masz tragiczny wzrok.
- Nie. To ty masz tragiczny wzrok. Nosz zer wki. Janie zdejmuje jego oprawki i dla artu

uderza go pi ci

ęś ą

w pier .ś

- Ale z ciebie palant! Nawet nie musisz nosi okular w? Cabel obejmuje j i przyciska do

siebie.

- Element wizerunku - wyja nia ze miechem, - Nawet >;i do nich przyzwyczai em.

Polubi em siebie w nich, wi c ca y czas je nosz . Wygl dam w nich sexy, nie uwa asz? -dra ni

si , a potem ca uje j w czubek g owy.

- Wspaniale pachniesz - wzdycha Janie. Obejmuje go i podnosi g ow . - Och! Sp jrz na

ł ę

to. - Si ga do kieszeni i wyjmuje z niej telefon. - Nie mam poj cia, jak dzia a, ale czy to nie jest

najbardziej uroczy drobiazg, jaki widzia e ?

ł ś

Cabel bierze telefon i ogl da go uwa nie. Dok adnie.

- Ten telefon - m wi w ko cu. - Chc go mie .

Janie si mieje.

ę ś

- Nie. Jest m j.

- Janie, chyba mnie nie zrozumia a . Chc go.

ł ś

- Przykro mi.
- Ma funkcj wy wietlania zdj cia dzwoni cego, Internet, kamer , aparat fotograficzny i

dyktafon? O matko... A mi si gor co zrobi o.

- Naprawd ? - pyta Janie zmys owym g osem. - Chcesz si zabawi moim telefonem,

kotku?

Patrzy na ni p omiennym wzrokiem.

ą ł

- I to jak. - Przeczesuje palcami jej w osy, wsuwa d onie w tylne kieszenie jej d ins w i

ż ó

pochyla si , eby j poca owa .

ę ż

Stukaj si oprawkami.

ą ę

- Kurcz - szepcz jednocze nie, chichocz c.

- I tak nie mog zosta - wzdycha Janie. - Poza tym zaparkowa am na twoim podje dzie.

- Zaczekaj sekund , dobrze? - Cabel wymyka si i wraca po chwili. - Prosz . - Wr cza jej

niewielkie pude ko. - To dla ciebie. Prezent urodzinowy.

Janie otwiera usta, zaskoczona. Bierze prezent. Dziwnie si czuje, maj c go otworzy w

obecno ci Cabela. Oblizuje wargi, ogl daj c pude ko i wst k , kt r jest owini te.

ą ą

ąż ę ó ą

- Dzi kuj - m wi cicho.

ę ę

- Ee... - Cabel odchrz kuje. - Prezent jest w pude ku. Pude ko to tylko dodatek. Tak to

robimy na planecie Ziemia.

Janie si u miecha.

ę ś

- Mimo to ciesz si z pude ka i faktu, e kupi e mi prezent. Nie musia e , Cabe.

ę ę

ł ś

- a uj tylko, e nie powiedzia a mi, e masz urodziny, ebym m g go wr czy

Ż ł ę

ł ś

ó ł

w a ciwego dnia.

ł ś

- No - u miecha si Janie - chcia am si troch nad sob pou ala . Powinnam by a co

ż ć

powiedzie . Kiedy s twoje? pyta nagle.

- Dwudziestego pi tego listopada.

Podnosi na niego wzrok, Pami ta.

- Weekend wi ta Dzi kczynienia.

Ś ę

- Ano. Posz a do instytutu snu. I tak jakby nie odzywali my si do siebie.

ł ś

- Ten weekend musia by do bani - stwierdza Janie. Cabel milczy przez chwil .

ł ć

- Otw rz go, J.

Janie zsuwa wst k .

ąż ę

Otwiera pude ko. To male ki wisiorek z brylancikiem na srebrzystym a cuszku. Skrzy si

ł ń

w pude ku.

Janie wydaje cichy okrzyk.
I wybucha p aczem.

Zielony notes

26 stycznia 2006, godzina 9.55

Pan Wang zatrzymuje Janie po drugiej lekcji.

- Masz chwil , Janie?

- Oczywi cie. - Pan Wang ma na sobie koszulk polo.

Klasa pustoszeje.
- Chcia em ci tylko pochwali za dotychczasowe osi gni cia. Sporo wiesz o psychologii.

ą ę

Twoje odpowiedzi na pytania opisowe na ostatniej klas wce by y naprawd b yskotliwe.

ę ł

Janie si u miecha.

ę ś

- Dzi kuj .

ę ę

- My la a kiedy o karierze w psychologii?

ś ł ś

- Och... wie pan. Przemkn o mi to przez my l. Jeszcze nie wiem, jaki kierunek wybior w

ęł

college'u.

- A wi c planujesz i do college'u? - W jego g osie s ycha niedowierzanie. - Mo e

ść

Franklin Community?

Janie mruga, ura ona.

Czuje si uboga.

Jakby dlatego, e mieszka w gorszej cz ci miasta, mo na by o od niej mniej wymaga .

ęś

- Chcia abym - odpowiada, nadaj c g osowi lekki akcent -gdybym nie spodziewa a si

dzieciaka, zreszt moja mamcia nie mo e ju mieszka sama w przyczepie. Musz znale

źć

tatu ka bachora, eby wyci gn od niego troch kaski, rozumie pan?

ą ąć

Pan Wang gapi si na ni .

Dzwoni dzwonek, Janie odwraca si , wychodzi i sp niona wpada na chemi .

óź

- Przepraszam - m wi bezg o nie do pana Durbina i przemyka na swoje miejsce na ty ach

ł ś

klasy. Pozostali ju pracuj , fanie przepisuje r wnania z tablicy. Wci nie mo e wyj ze

ąż

ść

zdumienia, jak dobrze teraz widzi.

Pochyla si nad sto em i gryzmoli na kawa ku kartki z notesu, raz po raz sprawdzaj c

obliczenia. Pan Durbin przechadza si po klasie, podpowiadaj c i jak zwykle artuj c z uczniami.

Od czasu do czasu Janie podnosi wzrok, eby sprawdzi , gdzie jest, obserwuje j zyk jego

cia a, gdy rozmawia z uczniami. Od czasu tamtego drobnego incydentu kilka tygodni temu nie

powiedzia ani nie zrobi niczego niestosownego i Janie zaczyna si zastanawia , czy si nie

pomyli a. Czy to wydarzy o si naprawd ? Czy mo e tamtego dnia mia a tak pod y nastr j, e

ó ż

sobie to wyobrazi a?

Durbin jest naprawd wietnym nauczycielem.

ę ś

Chwil p niej przystaje nad jej sto em i sprawdza, jak jej idzie.

ę óź

- Pi kny widok, Hannagan - m wi cicho. Ale nie patrzy na roztw r bulgocz cy weso o

nad palnikiem.

Patrzy w dekolt jej bluzki, gdy Janie si pochy a.

Po lekcji zatrzymuje j w drodze do drzwi.

- Masz dla mnie karteczk ? Janie nie wie, o co mu chodzi.

- Karteczk ?

- Usprawiedliwienie,
- Czego?
- Sp ni a si .

óź ł ś ę

Janie uderza si d oni w czo o.

ę ł ą

- Ach tak! Hm... nie, nie mam, ale pan Wang zatrzyma mnie po ostatniej lekcji. Por czy za

mnie.

- Pan Wang, co?
- Tak.
- Zaczekaj tu, zadzwoni do niego.

- Ale...
- Napisz ci usprawiedliwienie na nast pn lekcj , nic martw si . - Podnosi s uchawk i

ę ą

wykr ca numer gabinetu pana Wanga.

Pan Wang najwyra niej potwierdza, e zatrzyma Janie po lekcji. Dzwoni dzwonek. Wang

m wi co jeszcze i Durbin chichocze.

- Doprawdy - Zn w s ucha. - Racja. - Zerka na Janie z ukosa. Jego wzrok zatrzymuje si

na jej biu cie, gdy odk ada s uchawk .

- Dobrze, jeste w porz dku - stwierdza z u miechem. - A wi c, kto jest tatusiem twojego

dziecka?

Janie u miecha si za enowana.

ę ż

- To by taki arcik - wyja nia, oblizuj c wargi. - Dzi kuj . Mo e mi pan wypisa to

ę ę

usprawiedliwienie?

- Oczywi cie - odpowiada leniwie Durbin. Si ga po pi ro i pisze co na kwadratowym

kawa ku papieru z makulatury. Wyci ga r k ze wistkiem, tak eby Janie musia a do niego

ę ę

podej . - Jak to brzmi? - U miecha si szeroko.

ść

Janie bierze wistek.

- Mam to przeczyta ? - pyta.

Durbin kiwa g ow i gryzmoli co na nast pnej kartce.

ł ą

- A to dla twojego nast pnego nauczyciela. Janie wyci ga r k .

ę ę

- Aha - m wi. – Yy…

- Na pierwszej kartce masz informacje o przyj ciu, kt re urz dzam co semestr u siebie w

domu, tylko dla uczestnik w zaj z chemii. Przygotowa aby dla mnie ulotki, kt re m g bym

ęć

ó ł

wszystkim rozda ?

Janie patrzy na kartk .

- Oczywi cie. Z przyjemno ci .

ś ą

- Wygl dasz na osob znaj c si na grafice komputerowej -ci gnie Durbin. - Wiesz, co

ą ą ę

mam na my li. - Przebiera palcami. - Z elektronik za pan brat.

- To pewnie przez te kujo skie okulary - odpowiada g adko Janie.

- Masz bardzo adne okulary, Janie. Lepiej w nich widzisz?

- Tak, wietnie. Dzi kuj , e pan pyta. - U miecha si . -chyba powinnam... i na

ę ę ż

ść

nast pn lekcj . Nie ma pan zaj na tej godzinie?

ę ą

ęć

- Nie. Mam teraz wolne.
- O, super. Chcia am pana ju wcze niej o to zapyta : czy przygotowuje pan uczni w na

jaki kiermasz albo olimpiad

chemiczn ?

Pan Durbin puka si z namys em w brod .

- W tym roku nie planowa em, bo kiermasz odbywa si na MTU ale jeste ju trzeci

ś ż

osob , kt ra mnie o to pyta. Jeste zainteresowana zebraniem zespo u? Musimy si pospieszy . To

ą ó

ju w przysz ym miesi cu.

Janie b yszcz oczy.

- O tak - m wi. - Bardzo bym chcia a pojecha !

- To kawa drogi. B dziemy musieli zarezerwowa hotel. Czy to... wykonalne? Chyba nie

ma adnych pieni dzy na ten cel.

Janie si u miecha.

ę ś

- Mog wyda kilkaset dolc w. Pan Durbin przygl da si jej uwa nie.

- My l , e to mo e by wspania e prze ycie - m wi powoli niskim g osem.

ś ę ż

Janie kiwa g ow .

ł ą

- Super! Prosz da mi zna . Wkr tce dostarcz panu t( ulotki. Dziesi kopii?

ę ć

ęć

- Nie ma po piechu. Impreza odb dzie si dopiero w pierwszym tygodniu marca.

Dziesi kopii b dzie w sam raz. Na wszelki wypadek zr b dwana cie, Finch zawsze wszystko

ęć

gubi. Dzi kuj , Janie.

ę ę

- Zawsze do us ug - m wi Janie i si rumieni. - To znaczy. .. no, wie pan. - Wybucha

miechem i kr ci g ow , jakby by a zawstydzona. - Niewa ne,

ł ą

Durbin u miecha si do jej biustu.

- Do zobaczenia jutro.

Godzina 14.05

Janie siada przy stoliku i ukradkiem wyjmuje kom rk z plecaka. W czaj . Wysy a Cabelowi

ó ę

łą

SMS-a. „Dasz rad zdoby listy uczni w chemii z poprzednich lat?”

Chwil p niej dostaje odpowied . „Spoko. O 4?"

ę óź

Janie pochyla si do przodu i go zauwa a. Cabel mruga, Janie u miecha si i kiwa g ow .

ł ą

Godzina 15.15

Janie dzwoni do pani Kapitan
- Chyba uda o mi si nam wi Durbina, eby zabra grup uczni w na kiermasz

ó ć

chemiczny. Odbywa si w przysz ym miesi cu. A w Houghton.

- Doskona a robota, Janie. B dzie musia wzi ze sob przyzwoitk . Nic ci nie grozi.

ąć

- Urz dza te przyj cie dla uczestnik w zaj z chemii. Chyba urz dza je co roku, w

ęć

marcu i listopadzie.

Kapitan milczy. Przygl da notatki.

- Bingo. Pierwszy telefon nagrano pi tego marca. Drugi na pocz tku listopada. Chyba

wpadli my na trop, Janie. Dobra robota.

Janie roz cza si , czuj c nerwowe podniecenie. To zbyt pokr cone, my li.

łą

Godzina 16.00

U Cabela Janie odtwarza z pami ci rozmow z Durbinem, cho zaraz po przyj ciu na nast pn

ę ą

lekcj zrobi a notatki. Cabel nie wiruje, tak jak obieca .

Zdoby list uczni w z poprzedniego semestru, a tak e z ubieg ej wiosny.

- Sprytne, Cabe.
- Jutro poszukam dziewczyn, kt re Durbin kiedy uczy , i sprawdz , na jakie zaj cia

chodz teraz.

- Super - m wi Janie.

Skleca napr dce ulotk informuj c o przyj ciu. Ma si odby w sobotni wiecz r,

ą ą

czwartego marca. Drukuje pi tna cie kopii. Dwie wr cza Cabelowi.

ę ś

- Jedna dla ciebie, jedna dla Kapitan.
- Nawet nie wiesz, jak bardzo chcia bym tam by .

- B dziesz przecie w pobli u?

- No, raczej.
Janie wstaje i go obejmuje.
- Musz lecie .

Cabel patrzy na ni t sknie.

ą ę

- Mam si martwi , e od trzech tygodni nie u mnie na noc?

ć ż

- Mog zosta jutro? Cabel si u miecha.

ę ś

- W sobot tez?

- Tak, Nic musisz nigdzie i ?

ść

- Nie w ten weekend.
- No to jeste my um wieni.

- Super. Na razie. - Przyci gaj do siebie, eby poca owa , a potem Janie ucieka, biegn c

ą ą

przez nieg.

Godzina 18.37

Janie zabiera si do raport w pani Stubin. Wie, e Kapitan chce, eby si z nimi zapozna a. A ma

je ju prawie od miesi ca. Ale wszystko jest takie interesuj ce, a ona uczy si jak szalona. Jak

wyci ga informacje ze sn w. Sk d wiedzie , czego w danym nie szuka . Pani Stubin potrafi a

ą ć

czasem zatrzyma sen i przesun obraz jak w obiektywie aparatu, eby zobaczy tak e to, co

ąć

jest za ni . Kilka razy wspomina a o przewijaniu snu, eby obejrze co dwa razy. Janie nie uda o

ć ś

si jeszcze zrobi adnej z tych rzeczy. Pr buje na ka dej godzinie nauki w asnej. Mo e spr buje

ć ż

te z Cabelem w ten weekend.

Godzina 22.06

Janie zbli a si do ko ca ostatniej teczki. Czytaj c, pociera skronie. Boli j g owa. Idzie do kuchni

ą ł

po tabletk przeciwb low i szklank wody i wraca do czytania.

Jest zafascynowana. Oczarowana. Uk ada w my lach list pyta do pani Stubin i zamierza

wkr tce odwiedzi j we nie.

ć ą

W ko cu zamyka ostatni teczk i odk ada na bok. Zosta o tylko kilka lu nych kartek i

cienki zielony ko onotatnik.

Janie zerka na kartki. To odr czne notatki, nagryzmolone nieczytelnie i wychodz ce poza

linie. Pozosta e raporty by y napisane na maszynie. Janie cieszy si , e nie musia a czyta ca o ci

ę ż

ć ł ś

w takiej formie. Musia y zosta spisane pod koniec kariery pani Stubin, kiedy ju przesz a na

emerytur i straci a wzrok

Janie odk ada kartki i otwiera notes.

Czyta pierwsz linijk . Jest napisana pewnym, zamaszystym pismem - niesko czenie

bardziej czytelnym ni notatki le ce na ku. Wygl da jak tytu ksi ki.

żą

łóż

ąż

Podr ku wiat u

óż

autorstwa Marthy Stubin

Pod tytu em jest dedykacja.

„Ten dziennik dedykuj owcom sn w. Zosta napisany specjalnie dla tych, kt rzy p jd w

ę ł

ó ą

moje lady, gdy ju odejd .

Na informacje, kt rymi chc si podzieli , sk adaj si dwie rzeczy: rado i l k. Je li nie

ę ę

ą ę

ść ę

chcecie wiedzie , co was czeka, prosz , zamknijcie ten dziennik ju teraz. Nie przewracajcie

strony.

Je li macie jednak do odwagi i pragniecie zmierzy si z najgorszym, mo e lepiej

ść

ć ę

b dzie wiedzie . Ale wiedza ta mo e was prze ladowa do ko ca ycia. Prosz , zastan wcie si

ń ż

nad tym powa nie. To, co zaraz przeczytacie, budzi o wiele wi kszy l k ni rado .

ść

Przykro mi, ale nie mog podj tej decyzji za was. Ani nikt inny. Musicie to zrobi sami.

ąć

Prosz , nie obarczajcie innych t odpowiedzialno ci . To ich zniszczy.

ś ą

Cokolwiek zdecydujecie, czeka was d uga i ci ka droga. Oby cie nie a owali.

ęż

ż ł

Zastan wcie si . B d cie pewni swojej decyzji, cokolwiek wybierzecie.

ę ą ź

Powodzenia, przyjaciele,

Martha Stubin, owczyni sn w".

Janie zbiera si na md o ci.

ł ś

Notes zsuwa jej si z kolan.

Zamyka go.
Wbija wzrok w cian , z trudem oddychaj c.

Chowa twarz w d oniach.

A potem.
Powoli.
Podnosi notes.
Wk ada go do pude ka.

Uk ada na nim teczki.

I chowa pude ko g boko w szafie.

łę

Godzina 3.33

Janie spada na eb na szyj . Patrzy w d i widzi pana Durbina, kt ry czeka, a wyl duje.

ół

mieje si paskudnie, wyci gaj c do niej r ce.

ą ą

Zanim uda mu si j z apa , Janie rzuca si w bok i zostaje wessana na Center Street,

ę ą ł

ci gni ta z powietrza na awk , na kt r opada. Pan Durbin znika.

ś ą ę

ó ą

Obok awki na w zku inwalidzkim siedzi Martha Stubin.

- Masz pytania - stwierdza szorstko.

Zaniepokojona Janie pr buje z apa oddech. Zaciska d onie na pod okietnikach awki.

- Co si dzieje?! - krzyczy.

Pani Stubin ma nieobecny wzrok. Z k cika jej oka sp ywa krwawa za i powoli toczy si po

pomarszczonym policzku. Ale m wi tylko:

- Porozmawiajmy o twoim zadaniu.
- Ale co z zielonym notesem?
- Nie ma adnego zielonego notesu.

- Ale... pani Stubin!
Pani Stubin odwraca si do Janie i rechocze.

Janie patrzy na ni .

A potem...
Pani Stubin zmienia si w pana Durbina. Jego twarz rozp ywa si powoli, a zostaje tylko

wydr ona czaszka.

ąż

Janie wci ga gwa townie powietrze.

Oblewa si zimnym potem.

I budzi si , siadaj c z wrzaskiem na ku.

łóż

Odrzuca ko dr , zeskakuje na pod og , zapala wiat o i zaczyna chodzi tam i z powrotem

ł ę

pomi dzy drzwiami a kiem, staraj c si uspokoi .

łóż

- To nie wydarzy o si naprawd - pr buje przekona sam siebie. - To nic by a pani

Stubin. To by koszmar senny. Tylko koszmar. Nie pr bowa am si tam dosta .

Ale teraz boi si znowu zasn .

ąć

Boi si wr ci na Center Street.

ó ć

27 stycznia 2006

Janie my lami jest daleko, wewn trz zielonego notesu, wspomina koszmar. Chodzi szkolnymi

korytarzami jak w transie i o ma o nie wpada na Carrie mi dzy zaj ciami z Wstydziochem i

Doktorkiem.

- Hej, Janers, masz ochot spotka si wieczorem?

ć ę

- Jasne. - Janie si zastanawia. - Hm, nie, nie mog . Przykro mi.

Carrie patrzy na ni dziwnie.

- Dobrze si czujesz? Chyba nie zamierzasz zas abn , co?

ąć

Janie wraca my lami na ziemi i u miecha si .

ę ś

- Przepraszam. Nic mi nie jest. Po prostu mam mas spraw na g owie. College i takie tam.

Musz wype ni ton papierzysk, w domu mam burdel, a poza tym czuj , e zaraz rozboli mnie

ł ć

ę ż

eb.

- Spoko - m wi Carrie. - Pomy la am tylko, e zainteresuj ci najnowsze ploteczki. -

ś ł

ą ę

Sprawia wra enie rozczarowanej. Oczywi cie ostatnio chce si spotyka z Janie tylko wtedy, gdy

Stu gra akurat w pokera. Ale Janie nie ma nic przeciwko temu, e Carrie odzywa si do niej, kiedy

jej ch opak jest zaj ty. Ma i tak do zaj bez Carrie kr c cej si bez przerwy w pobli u.

ść

ęć

ę ą

- A co z Melind ?

- Dzi ki - odpowiada z sarkazmem Carrie - ale nie musisz organizowa mi czasu. Sama

potrafi si sob zaj . Z api ci p niej.

ę ę

ąć ł ę ę óź

Janie mruga.
- Jak sobie chcesz - mruczy pod nosem. I wchodzi do pokoju pana Wanga. Pan Wang

obserwuje j , udaj c, e czyta trzyman w r ku kartk . Janie u miecha si odruchowo, Kiedy

ą ż

Wang nie odpowiada u miechem ani nie odwraca wzroku, mruga do niego.

To wystarcza.
Wang czerwienieje i siada gwa townie na krze le.

Trzecia godzina. Zaj cia z panem Durbinem. Janie czeka do ko ca lekcji, eby pokaza

mu ulotki informuj ce o imprezie czwartego marca. Bez po piechu pakuje swoje rzeczy. Wkr tce

zostaje w klasie sama. K tem oka widzi, e Durbin j obserwuje.

Wyjmuje ulotki i podchodzi szybkim krokiem do jego biurka, jakby nie chcia a si sp ni

ę óź ć

na nast pn lekcj .

ę ą

- Mo e by ?

Durbin bierze ulotki i gwi d e z aprobat .

ż ż

- Wspaniale. - Odwraca si do niej i unosi brwi. - Podoba mi si - stwierdza, patrz c

teraz na ni .

Janie pochyla si nieco nad jego biurkiem.

- Mo e pan liczy na wi cej, gdyby pan potrzebowa .

Durbin prze yka lin .

ś ę

- B d ci trzyma za s owo. Janie si u miecha.

ę ę ę

ę ś

- Musz lecie .

- Zanim wyjdziesz... - zaczyna Durbin. - Dosta em zgod , na zabranie si demki uczni w

na kiermasz chemiczny. Je li wci jeste zainteresowana... Kiermasz wypada dwudziestego

ąż

lutego. Wyjedziemy w niedziel dziewi tnastego w po udnie, roz o ymy nasz wystaw ,

ł ż

/ostaniemy na noc, we miemy udzia w kiermaszu i wyruszymy w drog powrotn o osiemnastej

w poniedzia ek, wi c stracimy tylko jeden dzie zaj . Tu masz informacje i druczek dla

ęć

rodzic w, e wyra aj zgod . Koszt wyjazdu wynosi dwie cie siedemdziesi t dolar w plus

ż ą

pieni dze na posi ki. Jedziesz?

Janie si u miecha.

ę ś

- Tak. - Bierze od Durbina wistek papieru i wypada z klasy, eby nie sp ni si na

óź ć ę

nast pn lekcj , zerkaj c w biegu na list uczni w jad cych na kiermasz. Jest na niej jedyn

ę ą

osob ze swojej klasy.

Doskonale, my li.

Na lekcjach z Palantem, G upkiem i Dupkiem nie dzieje si nic ciekawego. Odk d Cabel

nam wi Janie na treningi, nawet polubi a wuef. Cho wola aby nie mie do czynienia z Dupkiem.

ó ł

Uwielbia za to kurs samoobrony, na kt ry chodzi dwa razy w tygodniu. Czasem Cabel pozwala jej

wiczy na sobie.

Ale nie za cz sto.

Nie po tym, jak cisn a nim o gleb .

ęł

Wuef znowu jest koedukacyjny i trener Dupek Crater t umaczy na jej przyk adzie,

dlaczego dziewczyny nie graj ju przeciwko ch opakom w gry kontaktowe. Dlatego e zgniot a

ą ż

Cabelowi jaja w meczu koszyk wki w ubieg ym semestrze. Specjalnie.

Dzi Dupek przeprowadza wymagane przez stan testy si owe i Janie ustanawia klasowy

rekord dziewcz t w podci ganiu si na dr ku. Gdy tak wisi, Dupek dostrzega jej umi nione

ąż

ęś

ramiona oraz przedramiona i przezywa j Buffy. Janie przewraca oczami i a uje, e Crater nie

ż ł

stoi na wprost niej. Obiecuje sobie, e je li kiedykolwiek spotka go w ciemnej uliczce, nauczy go

piewa cienkim g osem.

W czytelni jest cicho. Janie zostaje wci gni ta tylko w jeden sen i to s aby. Nie jest to

koszmar. Kiedy orientuje si , e to seksualna fantazja z dw jk uczni w ostatniej klasy, kt rych

ę ż

ó ą

nie ma wcale ochoty ogl da nago w rolach g wnych, opuszcza sen. Wyrywa si z niego.

ą ć

łó

U miecha si triumfalnie.

Cabel j obserwuje - Janie pokazuje mu uniesione kciuki i posy a u miech. Cabel

odpowiada tym samym.

Sko czy a odrabia lekcje zadane na weekend, wi c ma czas, eby zrobi kilka notatek o

Durbinie i Wangu.

Poprawka: o Szcz ciarzu i Doktorku.

ęś

A potem po prostu siedzi, wpatruj c si w przestrze .

Gdy my li o pani Stubin i zielonym ko onotatniku, ogarniaj ... c ... strach.

ą óż

W drodze ze szko y do domu Janie wpada na chwil do spo ywczego, kupi kilka rzeczy

do domu, eby mama nie umar a z g odu, oraz kilka osobistych drobiazg w na weekend. Pakuje

torb . Szczoteczka do z b w, szampon oraz olejek do masa u i wieczki, kt re dosta a od

ę ó

Kapitana. Wpycha wszystko do plecaka i idzie do domu Cabela, zostawiwszy matce kartk , gdzie

jej szuka w razie potrzeby.

Trenuj , bior prysznic, a potem uk adaj si obok siebie na gigantycznym fotelu

ą ę

wype nionym kulkami i rozmawiaj o tym, jak min im dzie . Ale Janie nie mo e si skupi na

ął

rozmowie. Cichnie, rozmy laj c o zielonym notesie i zadaniu powierzonym im przez Kapitana.

ś ą

Cabel to zauwa a.

- Gdzie jeste ? - pyta po chwili.

Janie podrywa si . U miecha.

ę ś

- Przepraszam, skarbie... jestem tutaj. - Ale nie m wi prawdy. W my lach odgrywa po raz

kolejny sen o przemianie pani Stubin w Durbina, coraz bardziej przekonana, e to by koszmar, a

nie prawdziwa wizyta pani Stubin.

Cabel prostuje si w ciszy. Obserwuje jej twarz. Chrz ka.

Janie zauwa a go nagle, jedynego faceta, z kt rym chce by — i z kt rym ma sp dzi ca y

ę ć

weekend. Odp dza my li o ohydnym koszmarze z Durbinem w roli g wnej i u miechaj c si ,

łó

przekrzywia g ow .

ł ę

- Ups, znowu to zrobi am.

Cabel patrzy na ni pytaj co.

- Zupe nie nie zwracasz na mnie uwagi.

Janie g aszcze kciukiem jego policzek. Przyci ga do siebie jego g ow i ca uje go,

ł ę

przesuwaj c j zykiem po jego z bach a udaje jej si go sk oni do tego samego.

ą ę

Przyp yw czego - mi o ci? - sprawia, e Janie dostaje g siej sk rki. Ale przera a j my l o

ł ś

ż ą

przysz o ci, w kt rej zawsze b dzie nad ni wisie to przekle stwo ze snami. Nigdy nie s dzi a,

ł ś

ą ł

e b dzie kogo mia a. Nigdy nie wyobra a a sobie, e kto po wi ci a tyle, aby upora si z jej

ż ę

ż ł

ś ś ę

ć ę

dziwacznymi problemami. Zastanawia si , kiedy Cabel si ni znudzi i postawi na niej kresk .

ę ą

Rozpaczliwie odsuwa od siebie t my l. Dotyka gor cymi ustami jego karku.

Szarpie jego koszulk i wsuwa pod ni dr ce palce, ponownie odkrywaj c jego

żą

gruz owat sk r . Dotyka blizn na jego brzuchu i piersi. Wie, e Cabel czuje czasem to samo co

ą ó ę

ona - e z powodu jego problem w nikt nie b dzie chcia z nim by . Mo e nam dwojgu mog oby

si naprawd uda , my li Janie. Parze odmie c w.

ń ó

Gdy si ca uj , palce Cabela sun powoli od ramienia Jani' do jej biodra. Potem zdejmuje

ę ł ą

koszulk przez g ow i odrzuca j na bok. Przytula si do niej.

ł ę

- Tak jest troch lepiej - szepcze jej do ucha.

- Tylko troch ?

Zimowy zmierzch p nego popo udnia ws cza si do pokoju. Janie si ga do guzik w

óź

bluzki i rozpina je powoli. Pozwala bluzce si rozsun .

ąć

Cabel nieruchomieje i wpatruje si w ni , nie wiedz c, co zrobi . Zamyka na chwil oczy

i prze yka g o no lin .

ł ś ś ę

Janie si ga mi dzy piersi i rozpina stanik.

A potem powoli odwraca twarz w jego stron .

- Cabelu? - Patrzy mu w oczy.
- Tak - szepcze on. Z trudem dobywa g os.

- Chc , eby mnie dotkn - m wi Janie, prowadz c jego d o . - Dobrze?

ę ż

ął

ł ń

- O Bo e.

Janie wyjmuje z kieszeni kupiony dopiero co kondom.
K adzie opakowanie na sk rze swojego brzucha.

Si ga do zapi cia d ins w.

ż ó

Cabel, kt remu na chwil odebra o mow , bezradny, z tylko jedn my l w g owie,

ś ą

wzdycha urywanie, dotykaj c jej sk ry, piersi, ud, a potem, gdy za oknem zapada zmrok, ca uj

ł ą

si tak, jak gdyby ich ycie zale a o od tych wsp lnych oddech w, i kochaj si zapami tale po

ż ł

ą ę

raz pierwszy, oczami i cia ami, jakby ju nigdy nie mieli mie nast pnej okazji.

Wieczorem, gdy le w ku Cabela, Janie wie, e nadszed czas. Zanim przeczyta zielony

żą łóż

notes, zanim to, co ma si wydarzy , wydarzy si , musi powiedzie mu, co czuje. Bo tylko on si

liczy.

wiczy w my lach.

Obraca w ustach s owa.

A potem po raz pierwszy wypowiada je na g os:

- Kocham ci , Cabe.

Cabel milczy, a ona zastanawia si , czy zasn .

ął

Ale on wtula twarz w jej kark.

1 lutego 2006

Przez ca y tydzie Janie wymienia a zdania pe ne seksualnych podtekst w z panem Durbinem,

zmieszane spojrzenia z panem Wangiem oraz k liwe uwagi z trenerem Craterem.

ąś

Cabel tropi uczni w chodz cych w poprzednim semestrze na chemi dla

zaawansowanych. Pracuje jak szalony na drugim planie, niewiele o tym m wi c. Panuje nad

ó ą

uczuciami, jakie budzi w nim oble ny go przebywaj cy w pobli u kobiety, kt r kocha. Wie,

ść

ó ą

e je li powie to, co naprawd my li atmosfera mi dzy nimi zn w zrobi si napi ta.

- A wi c - zaczyna ostro nie - na wycieczk jedziecie ty i sz stka innych uczni w plus

Durbin. A kto b dzie wasz przyzwoitk ?

Janie podnosi wzrok znad podr cznika chemii. ,

- Pani Pancake. Cabel zapisuje to w notesie.
- Cztery dziewczyny Macie wsp lny pok j?

- Nie, my la am, e b d spa w pokoju Durbina - odpowiada Janie.

ś ł

ż ę ę

- Ha, ha, ha. - Cabel patrzy na ni gro nie, a potem wyrywa jej podr cznik i rzuca si na

ni . Zatapia palce w jej w osach i ca uje. - Prosisz si o k opoty, Hannagan - mruczy

- A ty jeste ...? - pyta Janie. Chichocze,

- A ja to k opoty.

Samodzielność

5 stycznia 2006, godzina 5.15

Janie, wyci gni ta na kanapie Cabela, w ko cu odnajduje pani Stubin na w asnych warunkach.

Siedzi na awce. Pani Stubin jest tam, obok niej. Zapada zmierzch. Jak zwykle si pi deszcz.

- Wybieram si na ca onocny wyjazd z nauczycielem, kt rego podejrzewamy o

molestowanie seksualne. Jedzie z nami kilka jego by ych uczennic, kt re mog by ofiarami -

m wi Janie.

- Jak mamy por roku? - pyta pani Stubin. Janie patrzy na ni zaskoczona.

- Zim . Jest luty.

- W lu ny p aszcz, eby ukry dygotanie, je li zostaniesz wessana w czyj koszmar.

łóż ź

Otul si nim. Jedziecie szkolnym autobusem?

- Tak.
- Usi d z ty u. A je li zostaniesz wci gni ta w sen, kt ry jest nieistotny dla sprawy,

ą ź

wyrwij si z niego. Nie marnuj si . Potrafisz si ju z nich wydosta , prawda?

ę ż

- Najcz ciej tak, w ka dym razie ze zwyczajnych sn w. Z koszmar w nie zawsze.

ęś

- Pracuj nad tym. To bardzo wa ne.

- Chc spr bowa zatrzymywa sny. Zmienia k t patrzenia. Jak pani to robi a?

ć ą

- Najwa niejsza jest koncentracja, tak jak wtedy, gdy koncentrujesz si , eby uciec ze snu,

ę ż

Janie. Tak jak koncentrujesz si , eby pom c ludziom zmieni ich sen. Wpatrujesz si uwa nie w

ę ż

ni cego i przemawiasz do niego w my lach. M wisz mu, eby przesta . Najpierw spr buj

ś ą

zmiany k ta patrzenia, to najprostsze. Potem spr buj zatrzyma sen. Kto wie, mo e kiedy

nauczysz si robi zbli enia i przewija do ty u, to bardzo przydatne w sprawach kryminalnych. I

nie przestawaj bada znaczenia sn w. Czytasz ksi ki na ten temat, prawda?

ąż

- Tak.
- Twoja praca b dzie atwiejsza, kiedy nauczysz si interpretowa cz

dziwnych

ęść

zjawisk, kt re zajmuj normalnie miejsce w snach. To te oka e si nieocenion pomoc .

Przestudiuj moje zapiski, zobacz, jak ja interpretowa am sny przez te wszystkie lata.

Janie kiwa g ow , a potem rumieni si , przypominaj c sobie, e pani Stubin jej nie widzi.

ł ą

- Dobrze. Pani Stubin?
- Tak, Janie?
- Ten zielony notes...
- Ach, a wi c go znalaz a .

ł ś

- Tak.
- M w dalej.

- Czy Kapitan o nim wie? Czyta a go?

- Nie. Notesu nie.
- Czy wie, na jakiej zasadzie dzia a owienie sn w?

ł ł

- Co nieco - odpowiada ostro nie pani Stubin. -Rozmawia y my o tym przez te

ł ś

wszystkie lata. Na pewno jest osob , z kt r mo esz porozmawia w razie potrzeby.

ó ą

- Czy opr cz mnie i pani jest kto jeszcze, kto si na tym zna?

Pani Stubin si waha.

- Nic mi o tym nie wiadomo. Janie wierci si niespokojnie.

- Czy powinnam go przeczyta ? Chce pani tego? Czy to co strasznego?

Pani Stubin milczy przez d u sz chwil .

ł ż ą

- Nie odpowiem za ciebie na to pytanie. W dobrej wierze nie mog ci ani zach ca , ani

ę ę

ę ć

zniech ca do przeczytania go. Musisz zdecydowa sama, nie sugeruj c si moimi s owami.

ę ć

Janie wzdycha i si ga po d o staruszki, g aszcze ch odn , cienk jak papier sk r .

ł ń

ó ę

- Tak my la am, e powie pani co takiego.

ś ł

Pani Stubin g aszcze s kat d oni mi kk d o Janie. U miecha si z alem i powoli rozp ywa w

ę ą ł ą

ę ą ł ń

ę ż

mglistym wieczorze.

Godzina 7.45

Jest niedziela rano. Ju czas. Od znalezienia zielonego notesu min o dziesi dni.

ęł

ęć

Janie w lizguje si na kilka minut do ka Cabela. Cabel drzemie tylko, nie ni, a ona

łóż

przytula go mocno, chc c nacieszy si nim, zanim wyjdzie.

ć ę

- Kocham ci , Cabe - szepcze.

I wychodzi.
Wraca do swojego pokoju, dwie przecznice dalej.

Godzina 8.15

Notes le y z owieszczo na ku Janie, kt ra odwleka jak mo e chwil jego otwarcia.

ż ł

łóż

Najpierw odrabia lekcje.
Robi sobie misk p atk w na mleku. niadanie - jeden z pi ciu najwa niejszych posi k w

ę ł ó

ł ó

w ci gu dnia. Nie nale y o nim zapomina .

Godzina 10.01

Nie mo e ju d u ej zwleka .

ż ł ż

Wpatruje si w zielony notes.

Otwiera go.
Czyta po raz kolejny pierwsz stron .

Oddycha g boko.

łę

Godzina 10.02

Jeszcze raz oddycha g boko.

łę

Godzina 10.06

Podnosi kom rk i wybiera skr t numer 2.

ó ę

- Komisky - s yszy.

Janie odzywa si piskliwym g osem. Chrz ka.

- Witam, Kapitanie. Przepraszam, e dzwoni w...

- Nic nie szkodzi. Co si dzieje?

- No wi c tak. Sny... Czy pani Stubin pokazywa a pani kiedykolwiek zawarto teczek?

ść

- Czyta am jej policyjne raporty, tak.

- A pozosta e notatki, o kontrolowaniu sn w i tak dalej?

- Przejrza am kilka pierwszych lu nych kartek w teczce, ale czu am si tak, jakbym

narusza a jej prywatno , wi c od o y am je zgodnie z jej pro b .

ść

ł ż ł

ś ą

- Czy kiedykolwiek... rozmawia y cie o jej zdolno ciach? Milczenie.

ł ś

Przed u aj ce si milczenie.

ł ż ą

- Co masz na my li?

Janie kuli si w ciszy.

- Nie wiem. Nic. Kapitan si waha.

- W porz dku.

Nerwowe westchnienie.
- Kapitanie?
- Janie, czy wszystko w porz dku?

- Tak - odpowiada Janie po chwili milczenia.
Kapitan nic nie m wi.

Janie czeka. A Kapitan nie naciska.
- Dobra - m wi w ko cu Janie.

- Janie?
- Tak, Kapitanie - szepce.
- Czy martwisz si z powodu Durbina? Chcesz si wycofa ?

- Nie, Kapitanie. Ani troch .

- Je li co innego nie daje ci spokoju, mo esz mi o tym powiedzie .

- Wiem. Nic mi nie jest. Dzi kuj .

ę ę

- Mog udzieli ci rady, Janie?

- Pewnie.
- To tw j ostatni rok w liceum. Jeste zbyt powa na. Spr buj si zabawi . Id od czasu do

ć ź

czasu na kr gle albo do kina, co?

Janie u miecha si niepewnie.

- Tak jest.
- Dzwo , kiedy tylko zechcesz, Janie - m wi Kapitan.

Janie ma ci ni te gard o.

ś ś ę

- Do widzenia - m wi w ko cu.

I si roz cza.

łą

Godzina 10.59

Janie oddycha g boko.

łę

Odwraca stron .

Jest pusta.

Godzina 11.01

Odwraca pust stron .

Widzi znajome pismo.
Wyg adza stron .

A potem o dek podchodzi jej do gard a i zamyka notes. Odk ada go do pude ka.

ż łą

I do szafy.

Godzina 11.59

Janie dzwoni do Carrie.
- Masz ochot na kr gle?

Wyobra a sobie, jak Carrie kr ci g ow ze miechem, idzie powt rzy jej s owa Stu i

ł ą

ó ć

wraca do telefonu.

- Ale z ciebie frajerka, Hannagan. Czemu by nie? Chod my na kr gle.

Konkrety

13 lutego 2006

Imiona i plany lekcji uczestnik w zaj z chemii s wyryte w pami ci Janie. Problem polega na

ęć

tym, e wi kszo kujon w nie sypia w szkole. A nawet gdyby zdarzy o im si zasn ,

ść

ąć

nierozwi zana pozostaje kwestia, jak Janie mia aby si znale w tym samym pomieszczeniu.

źć

Wydaje si to niemo liwe.

A poniewa jest zima, czajenie si po nocach pod ich sypialniami nie ma sensu. Janie

wi e wielkie nadzieje z kiermaszem chemicznym. Stawia na niego wszystko.

ąż

Cabel pr buje nawi za kontakt z ka dym uczniem z listy. Ma z nimi wi cej zaj ni

ą ć

ęć ż

Janie. Ale pozostaj wynio li, kojarz c go z popularnymi imprezowiczami z Hill ze wzgl du na

to, co czy o go kiedy z Shay Wilder. Cabel jest sfrustrowany.

łą

Z ca ego ich rocznika na chemi dla zaawansowanych chodzi osiemna cie os b. W

ubieg ym roku by o ich trzyna cie. Ca a trzynastka uko czy a liceum i zda a do college'u,

niekt rzy a w po udniowej Kalifornii. Cabel ledzi wytrwale ich losy na wypadek, gdyby w ich

yciu przez te dziewi miesi cy, jakie up yn y od wr czenia dyplom w, zasz y zmiany.

ęć

ł ęł

Ka dego wieczoru wysiaduje godzinami przed komputerem, ogl daj c ich b ogi, strony na

ą ą

Facebooku i Myspace, szukaj c szokuj cych opowie ci, kt rymi podzielili si - jak s dzili - tylko

z wybranymi osobami. Razem maj jedno wielkie nic.

Jedynym punktem zaczepienia, jaki ma w tej chwili Janie, jest Stacey O'Grady, kt ra

chodzi a na chemi w pierwszym semestrze. Maj razem z Janie nauk w asn . Stacey ni si

ę ł

ś ą ę

okropne koszmary, je li w og le pi. Co rzadko jej si zdarza.

ó ś

Jednak wiele os b nawiedzaj przera aj ce sny i o ile Janie wiadomo, o niczym to nie

ż ą

wiadczy. Nawet je li we nie pojawia si gwa ciciel. Janie wie, e sen o byciu cigan przez

gwa ciciela mo na odczyta dos ownie, ale raczej zdradza l k dotycz cy innej sfery ycia. L k,

kt ry czujesz, gdy co ci dogania, kiedy nie jeste w stanie szybciej biec albo straci e g os i nie

ś ę

ł ś ł

mo esz krzycze - to wszystko mo e po prostu wiadczy o zbyt du ym napi ciu w szkole lub w

domu, albo o poczuciu bezradno ci. W a ciwie ka dy mo e si tak czu w ostatniej klasie.

ł ś

ż ę

Mimo to Janie zaklina w duchu Stacey, eby zasn a w czytelni, aby m c lepiej przyjrze

ęł

si jej koszmarom.

Sze z dziesi ciu os b chodz cych na chemi to dziewczyny Janie nie zna dobrze adnej

ść

z nich, ale odnosz si do siebie przyja nie. Ani jedna nie jedzie na kiermasz.

ą ę

Kiedy Desiree Jackson zapraszaj do siebie do domu na wiecz r wsp lnej nauki przed

zbli aj c si klas wk , Janie ochoczo przyjmuje zaproszenie. Mo e w ten spos b uda jej si

ż ą ą ę

ó ą

zdoby jakie informacje. Kilku innym osobom pomys r wnie przypada do gustu. Umawiaj si

ł ó

ą ę

na spotkanie o dziewi tnastej w czwartek u Desiree.

Pan Durbin rozdaje ulotki z informacjami o imprezie maj cej si odby czwartego marca i

Janie chce go o co zapyta .

- Co pan my li o zaproszeniu grupy z pierwszego semestru? Wi cej os b, lepsza zabawa.

A mo e nie ma pan tyle miejsca w domu, panie Durbin?

Janie przeje d a a obok domu pana Durbina. Cabel zdo a zdoby jego plan w urz dzie

ż ż ł

ł ł

miasta. Janie wku a go na pami . Dom ma trzy sypialnie i du kuchni po czon z

ęć

żą

łą

przestronnym salonem. Razem z wyko czon piwnic z atwo ci pomie ci dwadzie cia i wi cej

ą ł

ś ą

os b.

Pan Durbin drapie si po brodzie.

- Podoba mi si ten pomys . Klaso, co s dzicie? Nie macie nic przeciwko?

Uczniowie chc wiedzie , kto w a ciwie mia by przyj . Durbin wymienia z pami ci

ł ś

ść

osiem nazwisk i klasa wyra a zgod .

- Super - m wi Janie. - Przygotuj jeszcze kilka ulotek. Powinni my wiedzie z

wyprzedzeniem, ile os b zamierza si pojawi .

- Dobry pomys . Rety, osiemnastka dzieciak w. Wyczy cicie mi konto - artuje pan

Durbin.

Kilka dziewczyn oferuje si , e przynios przek ski, i pan Durbin z wdzi czno ci

ę ż

ś ą

przyjmuje ich propozycj . Janie jest zaskoczona. My la a, e nie spodoba mu si ten pomys . Ale

ś ł ż

Durbin niczym nie zdradza, e planuje co wi cej ni udan imprez dla maniak w nauki.

ś ę

- Tylko ebym nie widzia , jak przynosicie alkohol - m wi lekko i u miecha si tak, jakby

z racji m odego wieku potrafi czyta w my lach uczni w ostatnich klas i zamierza zdusi je w

zarodku. Ale sama wzmianka o tym sprawia, e kilka os b wymienia porozumiewawcze

spojrzenia.

Powiedzia to specjalnie, my li Janie. eby zacz li o tym my le .

ś ć

Durbin zatrzymuje j po lekcji.

- To by wietny pomys , Janie. Mo e mog aby przyj z kilkoma dziewczynami troch

ł ś

ść

wcze niej, eby pom c mi w przygotowaniach? - Rzuca jej bezradne spojrzenie kawalera.

Janie dostaje g siej sk rki, ale u miecha si z udawanym podnieceniem.

- Super. To b dzie odlotowa impreza! Fantastyczny z pana nauczyciel. Zupe nie jakby by

pan jednym z nas.

Durbin si u miecha.

ę ś

- Staram si . Sko czy em liceum zaledwie osiem lat temu. Nie jestem jakim starym

prykiem. - M wi to ospale, opieraj c si o bok biurka, z ramionami skrzy owanymi na piersi.

A potem wyci ga r k .

ę ę

- Nie ruszaj si - prosi. - Masz rz s na policzku. - Leciutko przesuwa kciukiem po

ę ę

policzku Janie, jego palce zatrzymuj si na linii jej w os w sekund d u ej ni to konieczne.

ą ę

ł ó

ę ł ż

Janie spuszcza skromnie oczy, a potem podnosi g ow i patrzy mu prosto w twarz.

ł ę

- Dzi kuj - m wi cicho.

ę ę

Durbin omiata j p omiennym spojrzeniem, kt rego wymowa jest jednoznaczna. Janie

ą ł

waha si przez chwil , a potem macha mu leciutko palcami, odwraca si i wybiega z klasy na

nast pn lekcj .

ę ą

W czytelni Janie odnajduje Stacey i siada naprzeciwko niej. Janie chce by pierwsz osob ,

kt ra powie jej o zaproszeniu na imprez u Durbina, eby m c oceni jej reakcj .

- Cze - m wi z u miechem.

ść

Zaskoczona Stacey podnosi wzrok znad ksi ki.

ąż

- O, cze , Janie. Jak leci? - Janie wzdryga si , widz c, e Stacey czyta

ść

ą ż

Opowieść

podr cznej

Margaret Atwood.

- Chodzi a w poprzednim semestrze na chemi do Durbina?

ł ś

- Taak. — Stacey sprawia wra enie podejrzliwej.

- I jedziesz na kiermasz chemiczny, zgadza si ?

- A, o to chodzi. Tak. Ty te ?

- Tak. Chyba b dzie fajnie. W przysz ym tygodniu b d na spotkaniu w sprawie naszej

ę ę

ekspozycji.

- Super. To nie powinno by trudne.

- Tak naprawd przysz am w sprawie Durbina. Stacey mru y oczy.

- Co z nim?
- Urz dza u siebie imprez dla uczestnik w zaj z chemii i nasza klasa postanowi a

ęć

zaprosi wasz klas .

Na twarzy Stacey pojawia si g upawy u miech.

ę ł

- Ale czad! Nie wspomina wam przypadkiem, co si wydarzy o w zesz ym semestrze, co?

Janie przekrzywia g ow .

ł ę

- Nie. M wi tylko, e wszyscy wietnie si bawili.

ó ł

Stacey u miecha si szerzej. Pochyla si nad sto em

i szepcze:
- Wszyscy si kompletnie skuli. Nawet Durbin i Wang.

Serce Janie podskakuje. Staraj c si nie zdradza zaskoczenia, pyta cicho:

- Wang te tam by ?

- Tak. Durbin i Wang to kumple. Wydaje mi si , e grywaj razem w kosza czy co w tym

ę ż

stylu. Durbin twierdzi , e Wang ma zapewni rozrywk i panowanie nad t umem. - Wybucha

ł ż

miechem, a potem powa nieje. - Nie m w nikomu o alkoholu, dobrze? Durbin i Wang mogliby

sko czy za kratkami. Ale my, chemicy, jeste my lojalni. I potrafimy trzyma j zyk za z bami -

ć ę

dodaje, chichocz c sama do siebie.

- Jasne - odpowiada powa nie Janie. - Nigdy bym na niego nie donios a, jest najlepszy.

- No, raczej - wzdycha Stacey. - Niez e z niego ciacho. Wang te nie jest z y, jak na snoba z

Hill. - Dziewczyny chichocz cicho i Janie wyjmuje dodatkow ulotk o imprezie.

- Tu masz namiary. My lisz, e dasz rad przyj ? Musimy okre li z g ry liczb os b,

ść

ś ć

ę ó

eby wiedzie , ile jedzenia przygotowa .

- Jasne, e przyjd . Przyda mi si przerwa od tego szalonego tempa. Mam poda to dalej?

Wi kszo zaproszonych chodzi ze mn na fizyk .

ść

- Pewnie. Jutro dam ci wi cej ulotek.

- Bosko. To naprawd mi o ze strony waszej klasy, e nas zaprosili cie - dodaje z

u miechem.

Janie te si u miecha.

ż ę ś

- Wi c my lisz, e wi kszo b dzie chcia a przyj ? Stacey zastanawia si przez

ść ę

ść

moment.

- Nie przychodzi mi do g owy nikt, kto by si nie ucieszy .

Godzina 19.02

Janie ko czy robi notatki w domu Cabela i my li na g os.

- Robi si coraz zdziwniej i zdziwniej.

Cabel czyta jej przez rami . Burczy pod nosem.

- Zrobi t beznadziejn sztuczk z rz s ? Bo e, co za frajer. - Zaczyna chodzi po

ł ę

ę ą

pokoju.

- Spokojnie, wielkoludzie - mamrocze z roztargnieniem Janie, wklepuj c informacje

zdobyte dzisiaj od Stacey. Kiedy ko czy, otwiera na ekranie ulotk i drukuje dziesi kopii.

ęć

Cabel rozmawia przez telefon.
- Tu Cabe - m wi. - Uwa am, e powinni my obserwowa wieczorami dom Durbina,

dop ki... - Urywa. - O, dlatego to pani dowodzi. - U miecha si niepewnie do s uchawki. -

Dzi kuj , Kapitanie.

ę ę

Odk ada s uchawk .

- Wiedzia a , e Kapitan ju od dw ch tygodni obserwuje dom Durbina?

ł ś ż

- Nie. Ale to dobry pomys . A tobie jak idzie, Cabe? To dziwne, e nie mog znale nikogo,

źć

kto by nie lubi Durbina. Rozmawia e ju o tym ze swoimi nowymi kontaktami?

ł ś ż

- Niekt rymi. Ale na razie wszystko wskazuje na to, e ma szanse zosta nauczycielem

roku.

- Je li na gor c lini dzwoni jeden z uczni w, dlaczego nie doprowadzi sprawy do

ą ą

ko ca i nie zgarn nagrody? Nie rozumiem tego. Nie wszyscy pij . A je li na przyj cie w

ął

ubieg ym roku przyszed kto , kto nie wiedzia , co to za impreza, dlaczego nie wycofa si

ł ę

ukradkiem, a przynajmniej nie porozmawia z kim o tym? Nigdy wcze niej o tym nie s ysza am.

Carrie powinna chyba co wiedzie .

Cabe zn w zaczyna chodzi po pokoju. Po chwili m wi:

- Carrie nie mia a sk d si dowiedzie . Ona, Melinda, Shay i imprezowicze z Hill to nie

naukowi maniacy. Na li cie nie ma ani jednej osoby, kt r widzia bym na imprezce w Hill. To

ó ą

dwa r ne wiaty.

óż ś

- Wi c jak w adz ma Durbin nad kujonami, e chc go chroni ?

ą ł

Cabel my li intensywnie. Janie prawie widzi trybiki obracaj ce si w jego g owie. Zerka na

ulotki i ni z tego, ni z owego loguje si na swoje konto na gmailu i pisze mejla na adres, kt ry

poda jej Durbin.

„Witam, Panie Durbin,
Rozmawia am dzi ze Stacey O'Grady, kt ra jest zachwycona zaproszeniem na Pa skie

przyj cie. Powiedzia a mi, e impreza w poprzednim semestrze by a bardzo udana. Je li nie ma

Pan nic przeciwko temu, rozda ulotki pozosta ym uczestnikom kursu. Czy mo emy przyj obie

ść

godzink wcze niej, eby pom c Panu w przygotowaniach?

Wiem, e zabroni Pan przynosi alkohol, ale znam przepis na wietny deser, kt ry

chcia am przygotowa ... Jest w nim likier mi towy. Odrobina. Na tyle ma o, e nawet po du ym

ł ż

kawa ku nikomu nie zaszumi w g owie. Czy ma Pan co przeciwko? Je li tak, zawsze mog

przynie chrupki ry owe.

ść

Janie Hannagan

PS Troch si martwi klas wk w pi tek - nauka i przygotowania do kiermaszu

ę ę

ó ą

zabieraj du o czasu. Czy mog si z panem spotka , eby om wi kilka wzor w?

ą ż

ę ę

ć ż

ó ć

Dzi kuj , J."

ę ę

Naciska „wy lij" i zostawia komputer w czony, podkr caj c odrobin g o no na

łą

ę ą

ę ł ś ść

wypadek, gdyby Durbin by zalogowany i szybko odpowiedzia .

- Co robisz? - pyta nagle Cabel.
- Flirtuj z Durbinem.

- O. - Cabel zaczyna chodzi tam i z powrotem, a potem zn w si zatrzymuje. - Wiesz,

chyba wreszcie rozumiem, jak musia a si czu . Pami tasz, jak zatrzyma a si pod moim

ł ś ę

domem, kiedy by a u mnie Shay?

- A... tak. Wry o mi si to w m zg jak pocisk.

- Nie chcia em, eby to widzia a. Nie dlatego, e chcia em to przed tob ukry . Nie

chcia em sprawi ci b lu.

Janie u miecha si do niego.

- Wiem. Kijowe uczucie, co?
- Doprowadza mnie to do sza u - przyznaje Cabel. - Je li ten dra zrobi ci krzywd , zabij

go. Wci nie jestem przekonany, czy powinna tak si nara a .

ąż

ż ć

- W takim razie dobrze, e nie pracuj dla ciebie. - Wie, e zabrzmia o to oschle.

Cabel przystaje. Patrzy na ni .

- Cholera. Masz racj . - Zn w zaczyna chodzi po pokoju. - Wi c uwa asz, e Durbin

jest sexy?

- Nie dziwi si , e dziewczyny na niego lec .

ę ę ż

- A ty?
Janie wzdycha.
- Oj, Cabe. Shay jest lask , bogat , seksown , lubian . Cheerleaderk . Lecia e na ni ?

ł ś

- Nie. By a cz ci mojej pracy.

ęś ą

- No w a nie.

ł ś

- Nie odpowiedzia a na moje pytanie. Janie waha si , nie chc c sk ama .

ł ś

- Durbin jest przystojny. Nie mog zaprzeczy . Ale kiedy zrobi t sztuczk z rz s ,

ł ę

ę ą

dosta am g siej sk rki. On budzi we mnie l k, Cabe.

Cabel kiwa g ow z roztargnieniem, nie przestaj c chodzi po pokoju.

ł ą

- W porz dku. Troch mi lepiej.

Janie si u miecha. Rozumie go - tak samo ba a si o niego i Shay. I jest dumna, e zmieni

ę ś

stosunek do jej pracy.

- Kocham ci , wiesz? - m wi. Przychodzi jej to coraz atwiej.

Cabel staje nad siedz c Janie i lekko masuje jej ramiona. Ale g os ma powa ny.

ą ą

- Ja te ci kocham, Janie.

ż ę

- I potrafi coraz lepiej o siebie zadba - dodaje Janie. - Moje zaj cia z samoobrony s

zar biste.

Cabel targa jej w osy.

- Ciesz si , e na nie chodzisz. Wiesz, e robisz si przypakowana? To bardzo sexy.

ę ę ż

Dop ki nie zaczniesz mnie t uc.

- Nie zmuszaj mnie, ebym zrobi a ci krzywd - ostrzega szeptem Janie. - Hej, mog

zosta na noc?

- Kurcz , nie wiem, Jezu, jestem naprawd zarobiony i...

Janie u miecha si szeroko.

A potem s yszy d wi k przychodz cego mejla.

ź ę

„Janie,
LOL! Przynie ten deser. I butelk .

Oraz gromkie tak! na wszystkie pytania, kt re mi zada a i kt rych nie zada a .

ł ś

Mo emy si spotka jutro (wt), eby om wi te wzory. W pozosta e dni jestem zaj ty do

ó ć

oko o si dmej wieczorem, ale je li nie potrzebujesz pe nego wyposa enia, zawsze mo esz wpa

ść

do mnie do domu po si dmej, jutro, albo w rod .

Dave Durbin"

- Cholerny spryciarz - stwierdza Cabel. - Wie, e jutro s walentynki i w szkole odbywa

si wa ny mecz koszyk wki, a po lekcjach zbi rka kibic w i walentynkowa dyskoteka od

si dmej do dziesi tej. Liczy na to, e nie b dziesz mog a przyj . - Cabel zastanawia si przez

ść

chwil . - Kiedy b dziesz odpisywa , nazwij go Dave. Prosi si o to.

To powiedziawszy, Cabel wychodzi z pokoju.
Janie wydyma usta i wciska „odpowiedz".

„Dave,
Mo e by w rod ko o smej? Wiem, gdzie mieszkasz. Dzi kuj !

ć ś

ę ł ó

ę ę

J."

Wciska „wy lij" i czeka nieca minut na odpowied .

łą

„Nie mog si doczeka .

ę ę

Dave"

Janie wy cza komputer i znajduje Cabela w salonie, gdzie ogl da jaki stary western na

łą

kanale filmowym. W lizguje si na kanap obok niego.

- Id do niego do domu w rod o smej - m wi. - B dziesz mnie ubezpiecza ?

ę ó

Cabel otacza ramieniem jej szyj i przyci ga lekko do siebie.

- Jasne. I zawiadomi Kapitana.

- Dobra - m wi Janie, wtulaj c si w niego.

Po chwili ogl dania telewizji nastawionej tak cicho, e nie s ycha dialog w, Cabe m wi:

- Chcia bym wyj gdzie z tob jutro wieczorem. Mam ju powy ej uszu tego ci g ego

ść

ą ł

ukrywania si . Nasz najwi ksz rozrywk jest podnoszenie ci ar w i decydowanie, czy zjemy

ę ą

ęż ó

broku y, czy brukselk .

Janie wzdycha.
- Ja te . My lisz, e kiedy b dziemy mogli um wi si na randk ?

ś ę

ó ć ę

- Tak. Mo e tego lata... Na pewno jesieni . Kiedy uwolnimy si z tej paj czyny k amstw,

jak zostawiamy w Fieldridge.

Oboje powa niej .

Janie kiwa g ow .

ł ą

Opiera g ow na jego ramieniu.

ł ę

Cabel mierzwi jej w osy.

- Hej, Cabe? - pyta Janie, gdy k ad si do ka.

ł ą ę

łóż

- Tak, skarbie?
- Mog po wiczy w nocy na twoich snach?

ę ć

- Jasne. Nie musisz pyta .ć

- Dziwnie si czuj , je li nie zapytam, kiedy planuj to z wyprzedzeniem.

ę ś

- Nie ma sprawy. wiczysz co szczeg lnego?

- Tak... Bawi si w TiVo. Cabel si mieje.

ę ę

ę ś

- Masz na my li zatrzymywanie, przewijanie, takie rzeczy?

- Dok adnie.

- Interesuj ce. Mam nadziej , e ci si uda. Nie zabierzesz mnie ze sob , co?

ę ż

- Nie tym razem. Musz by bardzo skoncentrowana. Ale kiedy naucz si to robi ,

ę ę

ch tnie ci zademonstruj .

Cabel gasi wiat o i obejmuje j w pasie. G adzi jej brzuch kciukiem, jakby stroi gitar .

- Wiesz - m wi - mog aby mie naprawd niez zabaw z dobrym snem, kiedy

łą

nauczysz si to robi .

- Zgadnij, dlaczego chc wiczy na tobie? - odpowiada Janie, u miechaj c si w

ę ć

ciemno ci.

- Uwa aj, bo p jdziesz jutro do szko y ca a zarumieniona od seksu.

Janie chichocze cichutko.
- To cz

planu, cukiereczku.

ęść

- To powinno podnieci Durbina. - W g osie Cabela s ycha gorycz.

Janie odwraca si w jego stron .

- Wymy li e ju , dlaczego nikt na niego nie donosi?

ś ł ś ż

- Chyba tak. Jest tylko kilka lat starszy, przystojny atletycznie zbudowany i naprawdę

zachowuje si tak, jakby lubi kujon w. Akceptuje i docenia ich cis e umys y. Jest uciele nieniem

ś ł

lubianego, popularnego dzieciaka, kt rego fani nigdy nie byli popularni. A oni to ykaj .

Janie odchrz kuje. Czeka.

Zn w odchrz kuje.

- To znaczy... - j ka si Cabel - to znaczy niekt rzy tacy s , no wiesz. A inni, na przyk ad

ty, przejrzeli jego poz i... tak dalej.

- Mhm - mruczy Janie.
- I... tak bardzo ci kocham. A teraz si zamkn i zasn , eby ty mog a manipulowa

ę ż

moim umys em na kilkana cie sposob w.

- S abo - m wi Janie - Ale ujdzie.

Cabel ni.

Janie osuwa si w mrok, a potem do pokoju komputerowego.

To sen oparty lu no na nocy kiedy si tam kochali. Obserwuje jego, obserwuje siebie,

zaskoczona tym, jak szybko znajduj po raz pierwszy wsp lny rytm.

Koncentruje si ze wszystkich si . Wpatruje w Cabela. Stop, my li, stop, stop.

Mija minuta, ale nic si nie zmienia.

Kolejna minuta.
A potem sen zwalnia.

Dziesi sekund p niej zatrzymuje si . W bardzo interesuj cym momencie, zauwa a

ęć

óź

Janie.

Janie rozgl da si po pokoju, pr buj c wszystko zapami ta . Przybory biurowe na biurku;

ó ą

ę ć

zegar na cianie, kt ry te si zatrzyma ; kolory wszystkich przedmiot w. A potem zaczyna traci

ż ę

kontrol nad sytuacj . Czuje, jak jej cia o si trz sie, s abnie, a sen zn w zaczyna biec ze sta

łą

pr dko ci .

ś ą

Huczy jej w g owie. Palce ma zdr twia e. Uderza Cabela pup , usi uj c wybudzi go na

ł ą

tyle, eby nie musia a u ywa nadw tlonych si do wyrwania si ze snu na w asn r k . Wie, e

ł ż

ą ę ę

po takim wysi ku jej si nie uda. Ju teraz ledwo czuje r ce i nogi.

Cabel wci ga gwa townie powietrze i Janie czuje go na plecach, podnieconego we nie.

Zaczyna g aska jej dr twiej ce cia o, wci ni c. Czuje na sk rze jego dotyk, r wnocze nie

ąż ś ą

widz c wszystko w jego umy le. Utkn a. I spada. Bardzo podniecona, lepa i odr twia a

ęł

obserwuje ca scen w my lach, jednocze nie czuj c wszystko na swoim ciele, i chce tego. Chce

łą

si teraz kocha . Ale jest ca kowicie sparali owana.

Nie mo e si rusza .

ż ę

Nic nie czuje.
Nie mo e m wi .

ó ć

To nie mo e si zdarzy . Nie w ten spos b.

ż ę

Musi go obudzi , zanim co si wydarzy. eby mogli to zrobi tak jak nale y.

ś ę

Zbiera wszystkie si y, ca koncentracj , ca si woli. Gryzie na o lep. Czuje w osy w

łą

łą łę

z bach. Odchyla g ow .

ł ę

Ogarnia j ciemno .

ść

Dygocze.
Trz sie si .

Pr buje z apa oddech, rozpaczliwie pragn c co zobaczy . Cokolwiek. Jego twarz. Chce

zobaczy jego twarz.

Cabel m wi co do niej.

Jego d o dotyka jej policzka, przesuwa si po r d ez. A teraz to do niej dociera.

ł ń

ę ś ó ł

Dociera do niej, e nigdy nie b d mogli by w ku, nie wiadomie, i kocha si , na

ę ą

łóż

ć ę

wp pi c w rodku zimowej nocy, my lami w resztkach snu.

ół ś ą

Janie jest po amana.

Jej mi nie s jak woda.

ęś

A on jest przy niej, unosi jej ramiona, przytyka jej szklank do ust, ka e napi si i

ć ę

prze kn .

ł ąć

Czuje, jak jego palce odgarniaj jej w osy z oczu. S yszy w uchu jego g os. Czuje zapach

jego sk ry. Na j zyku, w gardle smak mleka. A potem, powoli, zaczyna widzie cienie. Najpierw

czarno-bia e, a potem jego twarz oszala z niepokoju. Jego w osy stercz ce na wszystkie strony.

łą

Rozognione policzki.

- W porz dku - m wi Janie chrapliwie.

Ale nic nie jest w porz dku.

Poniewa go pragnie, a teraz on boi si jej dotyka w taki spos b.

Zmusza j , eby co zjad a.

ą ż

Siedzi przy ku.

łóż

Czeka, a zapadnie w sen.

Rankiem, gdy si budzi, Cabel siedzi na kanapie, nie pi.

Janie siada obok niego.
Patrz na siebie i obojgu jest tak strasznie przykro, cho adne nie ma ku temu powod w.

ć ż

Cabel czuje si bezradny. Janie - schwytana w pu apk w asnych zdolno ci. Przez chwil

ę ł

rozpaczaj w my lach, zanim b d w stanie pogodzi si z yciem, jakie ich czeka. I ka de z

ę ą

ć ę ż

nich, w walentynki, zadaje sobie w skryto ci ducha pytanie, czy jest sens to ci gn .

ą ąć

Czy powinni to ci gn .

ą ąć

Torturowa si nawzajem nieoczekiwanie, w niesko czono .

ć ę

ść

- Cabe - m wi Janie.

- Tak?
- Wiesz, co zawsze sprawia, e czuj si lepiej? Cabel zastanawia si chwil .

ę ę

- Mleko?
- Opr cz mleka.

- Co?
- Kiedy mnie trzymasz. Mocno. ciskasz tak, jakby nigdy nie mia pu ci . Albo k adziesz

ś ć

si na mnie.

Cabel milczy.
- Naprawd ?

- Nie artowa abym sobie. Nacisk na moje cia o sprawia, e odr twienie szybciej mija. -

Janie czeka. Ma nadziej , e nie b dzie musia a prosi go wprost.

ę ż

Nie musi.

Durbin manipulator

15 lutego 2006, godzina 20.04

Janie wje d a na podjazd przed domem Durbina.

ż ż

Cabel, zaopatrzony w lornetk , zaparkowa p przecznicy dalej, sk d widzi boczne okno

ł ół

salonu.

Baker i Cobb s na stanowiskach.

Janie nie ma pods uchu.

Nikt nie spodziewa si , e do czego dojdzie.

ę ż

Jeszcze nie.
Pan Durbin jest zbyt sprytny, eby wszystko zepsu .

Janie bierze ksi ki i podchodzi do frontowych drzwi. Naciska dzwonek.

ąż

Durbin otwiera drzwi. Nie za szybko. Ale i nie powoli. Zaprasza j do rodka.

Janie zdejmuje i podaje mu kurtk . Ma na sobie d insy i wydekoltowan , przezroczyst

bluzk , a pod spodem bieli nian koszulk - str j, w jakim nie mog aby si pokaza w szkole.

Durbin jest ubrany w spodnie od dresu i podkoszulek z napisem „University of Michigan".
Jest spocony.
- W a nie sko czy em trenowa - wyja nia, zarzucaj c sobie r cznik na ramiona.

ł ś

Prowadzi j do kuchennego sto u.

- Pi kny dom - m wi Janie. - Idealny na przyj cia.

- W a nie dlatego go kupi em. Lubi , kiedy uczniowie wpadaj do mnie od czasu do czasu

ł ś

na imprezk i maj si gdzie przekima . - Bierze butelk wody, drug podaje Janie. - Przygotuj

ą ę

si . Wezm szybki prysznic. Zaraz wracam.

Janie przewraca oczami, gdy wychodzi, i nagle doznaje ol nienia.

Zosta a sama.

Przechodzi przez mieszkanie, rozpoznaj c teren. S yszy szum prysznica w azience.

Dwie sypialnie i azienka w korytarzu wychodz cym z salonu. Za aneksem kuchennym

gabinet pe en najr niejszych tablic chemicznych, ksi ek i butelek. I g wna sypialnia, obok

óż

ąż

łó

kt rej Durbin bierze teraz prysznic. Janie zerka do rodka. To du y pok j z podw jnym kiem,

łóż

na kt rym walaj si ubrania. Na nocnym stoliku le y magazyn pornograficzny.

ą ę

Kiedy s yszy, e woda przestaje lecie , wraca szybko do kuchni, siada przy stole i udaje, e

studiuje notatki. Durbin wraca. Jest ubrany w d insy i bia y podkoszulek a la James Dean. Brakuje

mu tylko papierosa.

Obchodzi salon, opuszczaj c aluzje. Janie wzdryga si , wiedz c, e Cabel musia si

ą ż

ł ę

w a nie zje y . Ale Cabe obieca Kapitanowi, e b dzie nad sob panowa , i wie, e w

ł ś

ż ć

przeciwnym wypadku zostanie odsuni ty od sprawy - jest w ni zbyt zaanga owany. Janie s dzi,

e zostanie w aucie.

- Dobra, ma a, z czym masz problem? - pyta Durbin, wracaj c do sto u. Siada na krze le

obok niej, przeczesuj c palcami mokre w osy

- Ma a? - Janie si mieje. - Mam osiemna cie lat.

ę ś

- Przepraszam. Co ja sobie my la em. Aaach - prycha, nachylaj c si nad jej notatkami. -

ś ł

Truj ce gazy. - Zaciera r ce z rado ci . - Ekscytuj ce, co?

ś ą

Janie odwraca si i patrzy na niego.

- To interesuj ce. Ale nie rozumiem, jak to - wskazuje o wkiem - prowadzi do tego. To

łó

nie ma sensu.

- Hm... - Durbin powoli wysuwa o wek spomi dzy jej palc w. - Zacznijmy od pocz tku.

łó

Odwraca kartk i na drugiej stronie wypisuje z wpraw r wnania. Pogwizduje pod

ą ó

nosem. Janie nachyla si , centymetr po centymetrze, jakby chcia a lepiej widzie , a Durbin

ć ż

zaczyna pisa wolniej.

Pope nia kilka b d w.

łę ó

Wymazuje je.
Zmienia pozycj na krze le.

Janie nieruchomieje, kiwa lekko g ow . W pe ni, ca kowicie, bez reszty poch oni ta

ł ą

skrzypieniem jego o wka.

łó

Upija yk wody z butelki, kt r jej da , i w pokoju s ycha tylko, jak prze yka.

ó ą

Patrzy, jak jego jab ko Adama porusza si odruchowo.

- Dobrze - m wi w ko cu Durbin. Obja nia zajmuj ce p strony r wnanie od pocz tku

ół

do ko ca, a ona siedzi, zwr cona w jego stron , z okciem na stole i palcami we w osach, kiwaj c

ę ł

g ow , zastanawiaj c si , czekaj c.

ł ą

- Chyba rozumiem - odzywa si , kiedy sko czy .

- Teraz ty spr buj. - Durbin patrzy na ni . Zabiera kartk i wsuwaj pod notes Janie,

ocieraj c si ramieniem o jej pier . Oboje udaj , e niczego nie zauwa yli.

ą ż

Janie bierze czystk kartk i zaczyna od r wnania wyj ciowego. Nachyla si nad ni , tak

e w osy spadaj jej przez rami , i pisze. Po chwili on odgarnia jej w osy na plecy. Jego palce

zatrzymuj si na sekund na jej karku.

ą ę

- Nie widz , co piszesz — wyja nia.

- Przepraszam. - Przerzuca w osy na drug stron szyi, czuj c na sobie jego wzrok. Waha

si . Zastanawia. - Chwileczk - mamrocze - prosz mi nie podpowiada .

- Spokojnie - m wi cicho Durbin. Nachyla si nad ni , Janie czuje na ramieniu jego

oddech. - Nie spiesz si .

- Nigdy si tego nie naucz - wzdycha Janie.

Jego palce dotykaj delikatnie jej plec w.

Janie udaje, e niczego nie zauwa y a.

ż ł

Kalkuluje, co zrobi , staraj c si wej w umys kogo , kto ucieszy by si z takich

ść

awans w. Uznaje, e kto taki nie zrobi by absolutnie nic, boj c si k opot w, wi c oddycha

ę ł

p ytko i zn w zaczyna pisa , po chwili ryzykuje kr tki rzut oka na Durbina, kt ry m wi mu

wszystko, co chce wiedzie .ć

- I jak? - pyta, wskazuj c swoje obliczenia.

- wietnie, Janie. Doskonale. - Jego r ka zsuwa si dok adnie na rodek jej plec w.

Janie u miecha si i przez chwil wpatruje w kartk , a potem zaczyna powoli pakowa

ksi ki.

ąż

- Dzi kuj , panie Durbin, za... no, wie pan. e pozwoli mi pan na to wieczorne naj cie.

ę ę

Durbin odprowadza j do drzwi i opiera si o nie, z r k na klamce.

ę ą

- Ca a przyjemno po mojej stronie. Mam nadziej , e jeszcze tu wpadniesz. Tylko wy lij

ść

ę ż

mi mejla. Jako to zorganizuj .

Janie rusza w jego stron , chce otworzy drzwi, eby wyj , ale on wci trzyma klamk .

ść

ąż

Znalaz a si w pu apce.

- Janie...
Janie si odwraca.

- Tak?
- Oboje wiemy, dlaczego chcia a tu przyj dzi wieczorem. Janie prze yka g o no lin .

ł ś

ść

ł ś ś ę

- Tak?
- Tak. I nie r b sobie wyrzut w. Bo ty te mi si podobasz. Janie mruga. Czerwieni si .

- Ale dop ki jeste moj uczennic - ci gnie Durbin - nic nie mo e nas czy . To nie w

łą

porz dku. Mimo e masz osiemna cie lat.

Janie milczy ze wzrokiem wbitym w pod og .

ł ę

Durbin unosi jej podbr dek. Przez chwil dotyka palcem jej twarzy.

- Ale kiedy sko czysz liceum - m wi, patrz c znacz co – no, to zupe nie inna historia.

Janie nie mo e w to uwierzy .

A potem mo e.

To w a nie tak zamyka im usta.

ł ś

Obwinia je.
Janie wie, co powinna powiedzie .ć
Wypowiedzenie tego sprawia, e ma ochot zwymiotowa na w asne buty.

- Przepraszam. Jestem taka zawstydzona.
- Niepotrzebnie – uspokaja j Durbin, a ona wie, e w a nie taki by jego ce .

ł ś

Czeka na to. Czeka na zdanie, kt re z pewno ci wypowie teraz ten egocentryczny dra .

ś ą

Opiera si pokusie uprzedzenia go.

- Takie rzeczy si zdarzaj - stwierdza Durbin. Udaje jej si zamaskowa grymas odrazy

smutnym u miechem i wychodzi bez s owa, cho kusi j , eby po egna si filmowym

ą ż

ć ę

okrzykiem: „Ale ze mnie idiotka!"

Jakie cztery sekundy po tym, jak wyje d a z podjazdu, dzwoni jej kom rka. Czeka, a nie

ż ż

b dzie jej wida z domu i odbiera.

- Nic mi nie jest, Cabe.
- To dobrze. Kocham ci . Janie si mieje.

ę ś

- To wszystko?
- Staram si zachowywa jak dobry glina.

- Durbin to cwaniak. Wracam do domu. Chcesz wpa , eby us ysze szczeg y?

ść ż

ół

- Tak.
- Zadzwoni teraz do Bakera, a potem do Kapitana. Zobaczymy si u mnie.

Janie dzwoni na posterunek i opowiada o wszystkim, a Kapitan daje jej jasno do

zrozumienia, e to klasyczny przypadek „syndromu popieprzonego autorytatywnego

egocentryka".

Sama wymy li a ten termin. A potem Kapitan m wi:

ś ł

- Nie martwi si wyjazdem na kiermasz chemiczny, bo ca y czas b dzie z wami pani

ę ę

Pancake, ale uwa aj na siebie na imprezie, Janie. Zgaduj , e kr ci go upijanie dziewcz t, mo e

ę ż

nawet je wykorzystuje, kiedy zabawa trwa w najlepsze. Nie tra g owy.

ć ł

- Nie strac , Kapitanie.

- I dowiedz si czego o tabletkach gwa tu. Mam kilka broszurek, kt re chc , eby

ę ż

przeczyta a.

- Tak jest.

Godzina 21.36

Janie wraca do domu, pa aj c now nienawi ci do Durbina. Co za manipulator. Chcia aby si

ł ą

ś ą

kiedy dosta do jego snu. Zmieni go w koszmar.

Dziesi minut p niej Cabel w lizguje si do rodka i ogl da Janie od st p do g w.

ęć

óź

łó

Przytula j .

- Twoja koszula pachnie jego wod po goleniu - zauwa a, mru c oczy. — Co si dzia o?

żą

- Zrobi am, co do mnie nale a o - odpowiada Janie.

ż ł

- A on?
- Usi d tutaj. Udawaj, e rozwi zujesz zadanie z chemii. - Odgrywa przed nim ca

ą ź

łą

scen .

- Skurczybyk.
- A potem pr bowa mi wm wi , e jestem niegrzeczn dziewczynk , skoro my la am, e

ó ć ż

ś ł

w og le zechce mnie tkn . Chocia w a nie to zrobi .

ąć

ż ł ś

Cabel zamyka oczy.
- Jasne. – Kiwa g ow . – To dlatego siedz cicho.

ł ą

- To samo sobie pomy la am, kiedy strzeli mi gadk umoralniaj c , jednocze nie

ś ł

ą ą

opieraj c si o drzwi tak, ebym nie mog a wyj .

ść

Cabel chodzi po pokoju.
Janie si u miecha.

ę ś

- Id spa . Sam sobie otworzysz, kiedy sko czysz.

17 lutego 2006, godzina 19.05

Janie siedzi na pod odze salonu Desiree Jackson. Wok niej kilka dziewczyn chodz cych na

ół

chemi . Od razu zabieraj si do nauki.

ą ę

Za ka dym razem, gdy kt ra wspomni o panu Durbinie, pozosta e dziewczyny

ó ś

rozp ywaj si w zachwytach nad nim. Janie udaje, e podziela ich entuzjazm, wypytuj c o niego

ą ę

najostro niej jak si da. Ale nikt nie ma na jego temat nic z ego do powiedzenia.

Godzina 22.12

Janie zbiera swoje ksi ki i notatki, wzdycha i wraca do domu, nie us yszawszy niczego opr cz

ąż

zachwyt w nad Durbinem.

Wszyscy go uwielbiaj .

Noc nauki zmarnowana. Zna to wszystko na pami .

ęć

Wycieczka

19 lutego 2006, godzina 12.05

Sypie nieg.

Na szkolnym parkingu uczniowie pakuj elementy ekspozycji i baga e do

pi tnastoosobowego busa, podczas gdy pan Durbin chodzi tam i z powrotem, r k w r kawiczce

ę ą

trzymaj c przy uchu kom rk . Na w osach ma grub warstw niegu. M wi zrywami, jego

ó ę

ę ś

s owa zag usza porywisty wiatr.

Wszyscy wpychaj si do busa, podekscytowani i zdenerwowani. Uczniowie zajmuj trzy

ą ę

przednie rz dy siedze . Opr cz Janie.

Janie siada w czwartym rz dzie.

Sama.
Dygocze.
Pani Pancake, otulona d ug do kostek liliow puch wk , patrzy niespokojnie przez okno

ł ą

ó ą

na pana Durbina i zadymk .

- Powinni my odwo a wyjazd - mruczy sama do siebie. - Dalej na p noc i zach d

ł ć

ół

b dzie jeszcze gorzej. Efekt jeziora.

Uczniowie rozmawiaj p g osem.

ą ół ł

Janie zaklina pogod , eby si poprawi a. Cho nienawidzi szkolnych wycieczek, wie, e

ę ż

na t powinna pojecha .

W ko cu pan Durbin opada na siedzenie kierowcy, a wraz z nim wpada do rodka

podmuch niegu i lodowatego wiatru. Zapala silnik.

- Sekretarka kiermaszu twierdzi, e na p nocy wieci s o ce - oznajmia. - A wed ug

ół

ł ń

ostatnich prognoz pogody ten pas opad w jest ograniczony do dolnej po owy dolnego Michigan.

Gdy miniemy Grayling, powinno si rozpogodzi .

- Wi c jedziemy? - pyta nerwowo pani Pancake. Pan Durbin puszcza do niej oko.

- O tak, moja droga. Jedziemy. Zapnijcie pasy. - Rusza i sunie przez za nie ony parking. -

ś ż

W drog .

Uczniowie wydaj okrzyki rado ci. Janie u miecha si i sprawdza zapasy w plecaku. Ma

wszystko, czego jej trzeba, eby przetrwa kolejne trzydzie ci sze godzin. Wyjmuje

ść

Harry'ego

Pottera i Zakon Feniksa, latark i pogr a si w lekturze.

ąż

Godzina 17.38

Dotarcie do Grayling zajmuje im ponad pi godzin, cho powinno trzy. Ale przynajmniej nieg

ęć

przesta pada . Szkolny bus wtacza si na parking pod Wendy's.

- Przed nami sze godzin jazdy! - krzyczy Durbin. - B dziemy musieli zamontowa

ść

ekspozycj z samego rana; sal gimnastyczn zamykaj o p nocy i otwieraj o sz stej rano.

ół

Lepiej zdrzemnijcie si w drodze.

Janie nastawia ucha.
Trzyma si z daleka od Durbina. Wci jest wkurzona na zachowanie nauczyciela

ąż

tamtego wieczoru w jego domu, cho wie, e musi poradzi sobie z pogard , jak do niego czuje.

Co zabawne, ma wra enie, e Durbin kr ci si wok niej tym bardziej, im bardziej ona stara si

ół

go unika .ć

Zr wnuje si z ni , gdy wchodz do restauracji, ale Janie ignoruje go i idzie do azienki.

Wszyscy pozostali te id do azienki. Janie dzwoni do Cabela.

ż ą

- Cze ... ee... mamo - m wi. Cabel prycha.

ść

- Witaj, kochanie. Wydostali cie si ze nie ycy?

ś ż

- Tak. Ledwo, ledwo. - Janie u miecha si do telefonu.

- Masz ju co ?

ż ś

- Nie, na razie nie. Zosta o nam jeszcze sze godzin jazdy. To b dzie d uga noc.

ść

- Trzymaj si , skarbie. T skni .

- Ja... ja te ci kocham, mamo.

ż ę

- Zadzwo , kiedy b dziesz mog a. Je li co si wydarzy.

ś ę

- Dobrze.
- Kocham ci , Janie. Uwa aj na siebie.

- Dobrze. Nied ugo zadzwoni .

Pi tna cie minut p niej zn w ruszaj w drog .

ę ś

óź

Nikt nie pi.

Jak na z o , my li Janie.

ł ść

Zapada w drzemk , p ki jeszcze mo e.

ę ó

Godzina 24.10

W pokoju hotelowym pi z Janie jeszcze trzy dziewczyny. Stacey O'Grady, Lauren Bastille i

ś ą

Lupita Hernandez. Wszystkie cztery plotkuj i chichocz przez kilka minut, ale zm czenie robi

swoje i padaj na ka, nastawiwszy budziki na pi t trzydzie ci.

łóż

ą ą

Godzina 1.55

Janie zostaje wessana w pierwszy sen. To Lupita, kt ra pi na ku obok niej. Janie s yszy, jak

ó ś

łóż

wierci si przez sen.

S w klasie. Wsz dzie lataj kartki. Lupita apie je rozpaczliwie, ale na ka d , kt r

ż ą

ó ą

podnosi z pod ogi, spada z sufitu pi dziesi t nowych.

ęć

Lupita jest u kresu wytrzyma o ci.

ł ś

Spogl da na Janie. Janie patrzy na ni , koncentruj c si .

- Pom mi! - krzyczy Lupita. Janie u miecha si pokrzepiaj co.

óż

- Zmie to, Lupito - m wi. - Ka kartkom spada na stert . To tw j sen. Potrafisz go

zmieni .ć

Janie skupia si na dotarciu z tym przekazem do Lupity. Oczy Lupity powoli robi si

ą ę

coraz wi ksze. Wyci ga r ce w stron kartek, kt re sp ywaj agodnie na r wny stosik na jej

ą ł

biurku. Lupita wzdycha z ulg .

Janie wyrywa si ze snu.

Lupita przesta a si wierci . Oddycha r wno, g boko, spokojnie.

łę

Janie u miecha si i przewraca na drugi bok.

Czeka cierpliwie na sen, kt ry jest jej potrzebny.

Godzina 2.47

Tym razem ni Lauren Bastille.

S w pokoju w domu, kt ry wydaje si Janie znajomy. Sk adane krzes a ustawiono w

kr gu. Wsz dzie stoj i siedz ludzie. Niekt rzy miej si i artuj . Wszyscy pij co , co

ą ę ż

wygl da jak r owy poncz; niekt rzy zanurzaj d onie w misie z napojem i siorbi .

óż

ą ł

Wszyscy opr cz Lauren s niewyra ni. Janie, cho by, nie wiem jak si skupi a, nie widzi

ich twarzy.

Lauren ta czy wewn trz kr gu. Zdj a bluzk i wymachuje ni , potykaj c si , miej c,

ęł

ę ś

ubrana w same d insy i czarny stanik.

Kto do niej do cza.

łą

M czyzna zdejmuje koszul i obejmuje Lauren.

ęż

Wszyscy klaszcz i pohukuj , gdy facet ci gnie Lauren w swoj stron . Ca uj si i

ł ą ę

ocieraj o siebie, w tle dudni muzyka.

Hip-hop.
Janie patrzy przera ona, jak m czyzna rozbiera Lauren i spuszcza d insy do kolan.

ęż

Popycha dziewczyn na pod og , pada na ni , rozlewaj c ich drinki, a reszta ludzi te zaczyna

ł ę

si ob ciskiwa i zdziera z siebie ubrania. Potem wszyscy rzucaj si na Lauren, jedno na

ą ę

drugie, a piramida si ga pod sam sufit. Lauren wrzeszczy zduszonym g osem. Zaraz zostanie

zmia d ona na mier .

ż ż

Janie jest odr twia a. Dygocze. Ma do , ale to jest zbyt straszne. Nie mo e uciec. Usi uje

ść

si wydosta , ale koszmar jest zbyt pot ny.

ęż

Janie pr buje krzykn , ale wie, e nie jest w stanie.

ąć

Popatrz na mnie! - krzyczy w my lach do Lauren. Popro mnie o pomoc!

Ale ten koszmar wymkn si spod kontroli. Janie nie potrafi ci gn na siebie jej uwagi.

ął ę

ś ą ąć

Obserwuje ze zgroz jak Lauren walczy, na pr no szarpi c le cych na niej ludzi wrzeszcz c:

óż

żą

„Nie! Przesta cie! Nie!"

Janie zbiera wszystkie si y i stara si zatrzyma sen. pr buje zn w rozejrze si po pokoju.

ć ę

Nie udaje jej si .

A ...

Ostatnim heroicznym wysi kiem Janie udaje si oderwa wzrok od Lauren i rozejrze si

ć ę

po pokoju.

Tam.
W kuchni.

miej c si i popijaj c, obserwuj c ca e to szale stwo, jak gdyby to by mecz futbolu...

Stoi dziewczyna z kom rk .

ó ą

Jej zamazana, u miechni ta twarz ma dziwny wyraz.

Kiedy Lauren wrzeszczy, Janie ogarnia ciemno . Jest sparali owana, o lepiona. S yszy, jak

ść

Stacey mamrocze: „Co, u licha?", na co Lupita j czy i chowa g ow pod poduszk . A Janie czeka

ł ę

na trzy rzeczy.

A Lauren przestanie tak ci ko oddycha .

ęż

A sama odzyska wzrok.

A co poczuje.

ż ś

Cokolwiek.

Minie d ugi czas, zanim te trzy rzeczy si wydarz .

Ranek nadchodzi zbyt szybko.

20 lutego 2006, godzina 8.30

Zesp chemik w ko czy montowa ekspozycj . To helisa DNA oraz plakaty opisuj ce, jak

ół

mo na bezpiecznie sklonowa ludzi.

Janie nie jest tym specjalnie zainteresowana. Ca robot pozwala odwali prawdziwym

łą

zapale com.

Za co s jej pewnie wdzi czni.

Pojawia si pani Pancake z p czkami i wszyscy siadaj , czekaj c na przybycie

publiczno ci oraz s dzi w. Wszyscy wygl daj na zm czonych, pan Durbin te .

ę ó

ą ą

Janie przeprasza i idzie do azienki.

Dzwoni do Cabela.
Opowiada mu sen Lauren.
Przez chwil trwaj oboje w ponurym milczeniu.

- Uwa aj na siebie - prosi Cabel po raz setny.

- Po prostu nie mog poj , dlaczego nikt nie doni s ani nie dr y dalej tej sprawy,

ąć

ó ł

ąż ł

chyba e wszyscy byli zbyt nawaleni, eby cokolwiek zapami ta - mruczy Janie pod nosem. - W

ę ć

tym ponczu musia o co by . Kapitan kaza a mi poczyta o pigu kach gwa tu. Chyba trafi a w

sedno.

- Chyba tak, J.
Drzwi do azienki otwieraj si i wchodzi Lupita, machaj c rado nie do Janie.

ą ę

- Musz ko czy - m wi cicho Janie, odmachuj c Lupicie, i si roz cza.

ę ń

łą

Godzina 16.59

Zesp pakuje ekspozycj . Odchodz z bia ymi wst kami za zaj cie trzeciego miejsca.

ół

ąż

Nie le, jak na idiotyczn teori i pierdyliard patyczk w do lod w.

Przed dwudziest pierwsz wszyscy pasa erowie busa ju drzemi . Wszyscy opr cz Janie

i Durbina. Janie walczy i ucieka z najr niejszych idiotycznych sn w. Na szcz cie z tych

óż

ęś

niem drych naj atwiej si wyrwa .

Podjada i stara si spa mi dzy snami.

ć ę

W ko cu pan Durbin zatrzymuje si na poboczu autostrady. Zaspani pasa erowie budz

si , eby sprawdzi , co si dzieje.

ę ż

- Moja droga Rebeko - m wi pan Durbin do pani Pancake - mo esz troch poprowadzi ?

Zasypiam nad kierownic .

Pani Pancake zerka nerwowo na Durbina.
- Tylko godzink - prosi Durbin.

- Dobrze - zgadza si pani Pancake.

Durbin wysiada z busa i otwiera przesuwne drzwi z ty u.

- Czy kto m g by usi

z pani Pancake? Musz si wyci gn .

ś ó ł

ąść

ę ę

ą ąć

Opada na tylne siedzenie obok Janie.
- Hej - m wi i przesuwa wzrokiem po jej opatulonym ciele.

- Hej - odpowiada Janie, staraj c si sprawia wra enie zainteresowanej, ale zaraz daje za

wygran i patrzy przez okno w noc. Spogl da na nieg, kt ry w a nie zaczyna pr szy .

ł ś

ó ć

Zastanawia si , czy zaraz wydarzy si co okropnego. Boi si , e zostanie przy apana, jak

ę ż

dygocze, o lepiona snami Durbina, albo e on spr buje zrobi co obrzydliwego w mroku z ty u

ć ś

busa.

adna z tych mo liwo ci nie brzmi poci gaj co.

ą ą

Pan Durbin przeci ga si i ziewa. Po pi tnastu kilometrach chrapie leciutko obok Janie, z

nogami w przej ciu, przechyla si i osuwa, centymetr za centymetrem, w stron Janie.

Jest w pu apce.

Si woli zmusza si , eby nie zasn i nie straci g owy. Udaje jej si wytrwa godzin .

łą

ę ż

ąć

ć ł

Godzina 23.48

Janie wyrywa si ze snu.

Bus mruczy. Wszyscy opr cz pani Pancake pi . Wszyscy s zbyt wyczerpani, eby ni .

ś ą

ś ć

Janie spogl da na Durbina.

Opiera si ramieniem o jej rami . D o trzyma na jej udzie.

ę ł ń

Janie blednie. Zrzuca z nogi jego r k . Odsuwa si jeszcze dalej w sw j k t i odwraca do

ę ę

ó ą

niego plecami.

Durbin pi.

Nie ni.

Bezu yteczny ch am, my li Janie.

Godzina 3.09

Furgonetka wje d a na szkolny parking. Na samochodach wszystkich uczni w le y

ż ż

p metrowa warstwa niegu.

ół

Janie szturcha Durbina, eby si obudzi .

- Jeste my na miejscu - m wi szorstko. Marzy wy cznie o tym, eby po o y si w domu

łą

ł ż ć ę

spa .ć

Grupa wygrzebuje si niemrawo z furgonetki.

- Do zobaczenia w szkole, ranne ptaszki! - wo a w mro nym nocnym powietrzu pani

Pancake, gdy uczniowie ze znu eniem spychaj nieg z przednich szyb.

ą ś

Janie dzwoni do Cabela.
- Hej, czeka em na ciebie - m wi Cabel zaniepokojony - Dasz rad prowadzi ?

- Nie wiem, kto m g by mie otwarte okno w tak noc jak dzi - odpowiada Janie.

ó ł

- Przyjed do mnie.

- B d za pi minut.

ę ę

ęć

Janie pada w ramiona Cabela, wyko czona. Opowiada mu o Durbinie na tylnym siedzeniu

busa.

Cabel prowadzi j do azienki, pomaga przebra si w jeden ze swoich podkoszulk w i

ć ę

szepcze jej do ucha, gdy zasypia:

- wietnie si spisa a .

ł ś

Zamyka drzwi do swojej sypialni.

ciele sobie na kanapie.

Ś
Le y, nie pi c, i ok ada w ciszy poduszk .

ś ą

21 lutego 2006, godzina 15.35

Janie, z podkr onymi oczami, i Cabel, z zatroskan min , siedz w biurze Kapitana. Janie popija

ąż

mlekiem migda y, zdaj c raport z wyjazdu na kiermasz chemiczny.

- Tamto miejsce przypomina o dom Durbina - m wi. – Jego salon.

- Ale nie rozpozna a adnych twarzy? - dr y Kapitan.

ł ś ż

ąż

- Nie. Tylko Lauren. To by jej sen.

- W porz dku, Janie. Naprawd . Dostarczy a nam mn stwa informacji.

ł ś

- Szkoda, e nie wi cej.

Cabel ciska jej d o . Troch za mocno.

ł ń

Janie wraca do domu, sprawdza, co u matki, wcina kolacj i rzuca si na ko. pi

łóż

dwana cie godzin bez przerwy.

27 lutego 2006

Cabel dzwoni do Janie w drodze do szko y.

- Jad zaraz za tob - m wi.

- Widz ci . - Janie u miecha si do wstecznego lusterka.

ę ę

- Hej, Janie?
- No?
- Mam wielki, straszliwy problem.
- Och nie! Ale nie chodzi o t okropn grzybic paznokci, kt rej wyleczenie zajmuje

sze tygodni?

ść

- Nie, nie, nie. Znacznie gorzej. To szokuj ce wie ci. Jeste pewna, e powinienem ci to

powiedzie , kiedy prowadzisz?

- Mam w czony zestaw s uchawkowy. Obie r ce na kierownicy. Zamkni te okna. Wal.

łą

- Dobra, no to s uchaj... Dyrektor Abernethy poprosi mnie dzi rano do siebie, eby mi

przekaza , i ubiegam si o tytu najlepszego ucznia.

ć ż

Zapada cisza.
Wreszcie rozlega si ca kiem g o ne parskni cie.

ę ł

ł ś

I chichot.
- Gratulacje - m wi w ko cu Janie. - I co zrobisz?

- Od dzi zamierzam zawala wszystkie projekty.

- Nie uda ci si .

- Zobaczymy.
- Nie mog si ju doczeka . A tak poza tym, jeste beznadziejny.

ę ę ż

- Wiem.
- Kocham ci .

- Ja te ci kocham. Pa.

ż ę

Janie roz cza si i zn w wybucha miechem.

łą

Na psychologii na drugiej lekcji mo na zasn z nud w. Janie dla zabawy zabija panu

ąć

Wangowi wieka pytaniem o sny. Kiedy ten si j ka, wychodzi, eby nie sp ni si na chemi z

ę ą

óź ć ę

Durbinem.

Przez ca y tydzie przed imprez Janie gra przed Durbinem kobiet o mieszon , a on

ę ś

chyba to ykn . Prawd m wi c, im bardziej go unika, tym wi cej znajduje pretekst w, eby

ął

ę ó ą

przywo a j po lekcji do swojego biurka albo prosi , eby wpad a po szkole.

ł ć ą

ć ż

Pozostaje wynios a, a on wy azi z siebie, prawi c jej komplementy - wyniki jej klas wki,

eksperymenty, sweterek...

1 marca 2006, godzina 10.50

- Nadal zamierzasz przyj w sobot godzin wcze niej? -pyta Durbin po lekcji.

ść

- Oczywi cie. Przecie obieca am. Stacey i ja b dziemy o sz stej.

- Doskonale. Hej, wiesz, e nie da bym rady zorganizowa tak du ej imprezy bez twojej

pomocy.

Janie u miecha si lodowato i idzie w stron drzwi.

- Oczywi cie, e da by pan rad . Jest pan Dave'em Durbinem.

- Wymyka si z klasy i idzie na literatur angielsk ze starym nudnym panem Purcellem.

Uosobieniem cn t wszelakich.

Godzina nauki w asnej daje jej ostro w ko . Przed ko cem przygniata j nat ok

ść

nieistotnych informacji. A gdy podnosi g ow , widzi obok swojego stolika czyje stopy.

ł ę

- Nic ci nie jest, Janie? - To g os Stacey. Janie odchrz kuje i nagle w cz ci bibliotecznej po

ęś

lewej rozlega si oskot. Stacey odwraca si i gapi. Janie nie widzi, co si dzieje, ale gdy tylko

ę ł

mo e zn w porusza ustami, u miecha si . Cabel co kombinuje, my li.

Siada prosto, jakby co widzia a, i rzeczywi cie zaczyna odzyskiwa wzrok. Kaszle i zn w

chrz ka, a Stacey odwraca si w jej stron .

- Rany, co za palant. Niewa ne, chcia am si tylko upewni , czy sobota o sz stej jest

aktualna.

- Tak. Tylko ty i ja idziemy do Durbina, eby wszystko przygotowa . Nie masz nic

przeciwko temu?

Stacey patrzy na ni dziwnie.

- A dlaczego mia abym mie ?

- Nie mam poj cia, ale ostro no ci nigdy nie za wiele. Stacey si mieje.

ż ś

ę ś

- Chyba tak. Przystawki mamy ju odfajkowane. Mam nadziej , e jest tam wystarczaj ca

ę ż

liczba kontakt w, bo b dzie ca a masa podgrzewaczy do jedzenia. Oczywi cie zawsze mo emy

u y palnik w Bunsena.

ż ć

- Dobre, dobre! Hej, mam tu list deser w i przek sek. Phil Klegg przyniesie co , co si

nazywa „ mieciowe ciasto" i nawet nie chc wiedzie , co w nim mo e by .

Gadaj chwil o imprezie i kiermaszu chemicznym, a gdy rozlega si dzwonek, Stacey

ucieka. Janie zagl da mi dzy rega y i gdy biblioteka pustoszeje, ukradkiem podchodzi do miejsca,

gdzie siedzi Cabel.

- Nic ci nie jest? - szepcze, chichocz c.

- Mnie? Nie. Ale mo liwe, e b dziesz musia a mnie st d wynie .

ż ę

ść

- Co si sta o?

- Spowodowa em ma e zamieszanie.

- Domy li am si .

ś ł

- Schodki, encyklopedie, pod oga.

- api . Nie wiem, jak ci dzi kowa .

Ł ę

- Jasne, e wiesz. Pom mi obla tyle klas wek, eby nie brano mnie pod uwag w

óż

konkursie na najlepszego ucznia.

- Nie mo esz po prostu powiedzie Abernethy'emu, e musisz dba o opini lesera i nie

chcesz zamieszania wok swojej osoby?

ół

- Oblewanie klas wek jest zabawniejsze. Janie kr ci g ow ze miechem.

ł ą

- Mo e na pocz tku. Ale za o si , e d ugo tak nie wytrzymasz.

ł żę ę ż ł

- Przyjmuj zak ad.

Janie opiera r ce na biodrach.

- Po czwartym oblanym te cie czy klas wce zrobisz wszystko, eby nie obla pi tego. Tak

ć ą

obstawiam. Zwyci zca zaprasza na nasz pierwsz prawdziw randk .

- Stoi. Zaczynaj zbiera kas .

Przedstawienie

3 marca 2006, godzina 10.04

Na lekcji chemii panuje zamieszanie, uczniowie wyg upiaj si , zamiast uczy . Pan Durbin

ą ę

pozwala na to. Na ostatniej klas wce wszystkim posz o stosunkowo dobrze, na kiermaszu

chemicznym zaj li lepsze miejsce, ni si spodziewali i wszyscy s podekscytowani jutrzejsz

ż ę

imprez . Pan Durbin sam jest nie le zakr cony z jej powodu. Trener Crater, kt ry zatrzyma si

ł ę

pod drzwiami, zwabiony ha asem, wsuwa g ow do klasy.

ł ę

- Impreza musi by ju nied ugo - zauwa a, przygl daj c si uczniom.

ć ż

ą ą

- Jutro wieczorem, Jim - odpowiada Durbin. - Wpadnij, je li ona ci pu ci. - Obaj

ś ż

rechocz .

Janie mru y oczy, s ysz c t uwag , ale nadal czyta podr cznik. Szuka wzoru - wzoru

ł ą ę

chemicznego pigu ki gwa tu. Oczywi cie nie znajdzie go w szkolnym podr czniku. To by aby

gotowa recepta na katastrof . Ale mo e znajdzie jak podpowied .

ąś

Kiedy jednak pan Durbin zaczyna przechadza si mi dzy stanowiskami, otwiera ksi k

ć ę

ąż ę

na odpowiednim rozdziale i udaje, e czyta. Durbin zatrzymuje si na chwil za jej plecami, ale

ona nie zwraca na niego uwagi. Durbin idzie dalej.

Na wuefie od czterech tygodni wicz w si owni, ucz c si obs ugi maszyn i prawid owej

pozycji do wicze z obci eniem. Dupek wywo uje Janie, eby pomog a mu w demonstracji.

ąż

- Jakie chcesz obci enie, Buffy? Janie patrzy na niego.

ąż

- To chyba zale y od wiczenia, kt re mam wykona , prosz pana.

- S usznie! - chwali Crater, jakby zada jej podchwytliwe pytanie. Wyraz twarzy Janie si

nie zmienia. - Mo e aweczka do wyciskania? - proponuje.

ż ł

- Sztanga czy maszyna?
- Oho, ale z ciebie spryciara! Zacznijmy od sztangi. Janie patrzy na niego przeci gle.

- B dzie mnie pan asekurowa ?

Crater chichocze do widowni, jakby wykonywa magiczn sztuczk .

- Oczywi cie. Janie kiwa g ow .

ł ą

- Dobrze. Mo e by sze dziesi t kilo.

ść

Crater wybucha miechem.

- Zacznijmy od, powiedzmy, dwudziestu pi ciu.

- Sze dziesi t kilo mo e by na jedno powt rzenie. - Pochyla si i sama zaczyna

ść

zak ada obci niki. Uczniowie, zach cani przez trenera, wietnie si bawi .

ąż

Janie mocuje zaciski i k adzie si na aweczce, z dr kiem nad piersi .

ąż

- Gotowy?
Czeka, a trener stanie na pozycji asekuruj cego, i chwyta dr ek. Zamyka oczy.

ąż

Koncentruje si , oddycha, a przestaje s ysze szum dooko a. Zdejmuje sztang ze stojaka, trzyma

przez chwil , potem opuszcza tu nad klatk piersiow , poczym wyciska w g r ze wszystkich

ó ę

si . Trzyma tak przez kilka sekund, a potem opuszcza powoli na stojak.

- I czterdzie ci kilo - m wi, zmniejszaj c obci enie. Wykonuje seri o miu powt rze ,

ąż

ę ś

ó ń

odk ada sztang na stojak i dopiero wtedy zaczyna do niej dociera , co si wok dzieje. Wszyscy

ół

milcz .

Trener Crater stoi nad ni i gapi si , zdumiony, z g upim u miechem na twarzy. Janie

odwraca si na bok i siada na aweczce, a potem idzie na tyl si owni. Do ko ca lekcji udaje jej si

odfajkowa po ow dziennego treningu. Taki bonus.

ć ł ę

- Dupek - mamrocze do trenera Cratera, wychodz c z lekcji.

- Co?
Janie si nie zatrzymuje.

Po pi ciu minutach nauki w asnej dostaje w ucho papierow kulk ci ni t przez Cabela.

ą ś ę ą

Przewraca oczami. Rozk ada wistek.

„Stacey", napisa Cabel.

Janie podnosi g ow . Stacey po o y a g ow na ksi kach. Oczy ma zamkni te. Janie

ł ę

ł ż ł

ł ę

ąż

zagryza warg i kiwa g ow Cabelowi. Cabel u miecha si do niej pokrzepiaj co.

ł ą

Po wuefie wci szumi jej w uszach krew. Czuje si silna. Dobrze spa a, najad a si ,

ąż

wszystko przemawia na jej korzy . Teraz tylko Stacey musi...

ść

apie si kurczowo sto u i nagle jest w samochodzie Stacey. Stacey prowadzi w ciekle, tak

jak poprzednim razem. Z tylnego siedzenia s ycha pomruk, d onie m czyzny zaciskaj si na

ęż

ą ę

szyi dziewczyny.

Janie zastanawia si , czy to najlepsza okazja, na jak mo e liczy , czy mo e powinna

zaczeka . Postanawia zaryzykowa na wypadek, gdyby Stacey obudzi a si , zanim dotr do lasu.

Stacey prowadzi nerwowo. Janie koncentruje si i zaciska d onie w pi ci, zanim

ęś

zdr twiej , i pr buje zatrzyma sen. Sen zwalnia i Janie stara si skierowa obraz na m czyzn .

ęż

Ale sen zn w przyspiesza. Janie nie potrafi robi dw ch rzeczy naraz. Zn w skupia si na

zatrzymaniu sceny, ale wie, e jej moc jest ograniczona. Jeden wi kszy wydatek energii i sen

zwalnia, zatrzymuje si . Janie pozostaje skupiona, odwraca si powoli, spokojnie. Widzi

przera enie na twarzy dziewczyny, d onie m czyzny na jej szyi, jego ramiona, a potem, powoli,

ęż

powoli, odwraca si tak, eby zobaczy jego twarz...

M czyzna ma na twarzy kominiark .

ęż

Janie dekoncentruje si i sen wraca do normalnej pr dko ci. Niech to szlag. Wpadaj do

rowu, w krzaki. Samoch d kozio kuje, zatrzymuje si . Zakrwawiona Stacey wydostaje si

niezdarnie przez pot uczon przedni szyb i biegnie w stron lasu, a gwa ciciel za ni . Janie

stara si ze wszystkich si . Ale nie potrafi. Gwa ciciel dogania Stacey, Stacey potyka si , a on pada

na ni i sen ko czy si gwa townie, tak jak zawsze.

Teraz a uje, e nie spr bowa a pom c Stacey go zmieni . Mo e nast pnym razem.

ż ł

Tak naprawd ma nadziej , e nie b dzie ju nast pnego razu.

ę ż

Pi tna cie minut p niej, gdy wraca jej wzrok i zn w mo e si rusza , a biblioteka

ę ś

óź

pustoszeje, Cabel ciska j mocno przez d u sz chwil , a ona nie potrafi odda s owami, jakie to

ł ż ą

ć ł

niesamowite uczucie. Odprowadza j na parking, odwozi do domu, a potem wraca po jej w z, tak

jak ostatnim razem. Janie je i pije, sprawdza, co u matki, i zasypia na kanapie.

Cabel jest przy niej, gdy si budzi. Czyta ksi k , trzymaj c nogi na stoliku.

ąż ę

- Hej - m wi Janie. - Kt ra jest?

- Par minut po dwudziestej. Jak si masz?

- Dobrze.
- Twoja mama jest w domu?
- W swojej sypialni, jak zawsze. Cabel kiwa g ow .

ł ą

- Kapitan chce spotka si z nami rano, eby om wi jutrzejszy wiecz r.

ć ę

ó ć

- Domy lam si .

- Martwi si o ciebie, Janie.

ę ę

- O ten sen? Poczu am si gorzej, bo go zatrzyma am.

- Uda o ci si ? Super!

- Tak. Ale niczego nie zauwa y am.

ż ł

- M wi si trudno. Tak naprawd martwi si o jutrzejszy wiecz r.

ę ę

- Prosz , nie martw si . Nic mi nie b dzie. Osiemnastka uczni w, Cabe. Nie upij si .

ę ę

B d trzyma a w r ku browar, eby Durbin niczego nie podejrzewa , ale b d tylko udawa a, e

ę ę

ł ż

pij . I najem si przed wyj ciem.

- Mam nadziej , e Kapitan ma plan awaryjny. B dziesz mia a kom rk ?

ę ż

ó ę

- Tak. eby do ciebie zadzwoni , wystarczy wcisn jeden guzik.

ąć

- B d w pobli u.

ę ę

- Ale nie za blisko, Cabe, dobra?
Cabel rzuca ksi k na st .

ąż ę

ół

- Mo esz si jeszcze wycofa , Janie.

Janie wzdycha.
- Cabe, pos uchaj: chc to zrobi . Chc powstrzyma tego go cia! Dlaczego nie mo esz

tego zrozumie ?

Cabel si kuli.

- Nic na to nie mog poradzi . Nie mog znie my li, e ten zboczek ci dotyka, Janie. A

ść

ś ż

je li stanie ci si co strasznego? Bo e, nienawidz tego zadania.

ę ś

- Wiem. - Janie opiera si na okciach i siada. Sprzeczka jest ostatni rzecz , jakiej jej

teraz potrzeba. Zmienia temat: - Przyprowadzi e Ethel?

ł ś

- Tak, stoi na podje dzie.

- Dzi kuj . Nie wiem, co bym bez ciebie zrobi a.

ę ę

- Na twoim miejscu bym si tym nie przejmowa .

Janie opiera si o niego. G aszcze jego udo koniuszkami palc w.

- Dlaczego to znosisz?
Cabel odpr a si i zaczyna nawija na palec pasmo jej w os w.

ęż

ł ó

- Ech, bo za o si , e pewnego dnia staniesz si bogata i s awna. B dziesz mia a w asny

ł żę ę ż

program w telewizji, a ludzie b d ci obsypywali pieni dzmi, eby tylko zmieni a ich sny.

ę ą ę

Czekam na t kask . Potem si zmywam.

Janie si mieje.

ę ś

- M wi am ci, e wycisn am dzi na wuefie sze dziesi t kilo? A potem nazwa am

ó ł

ęł

ść

trenera Cratera dupkiem.

Cabel ryczy ze miechu.

- On jest dupkiem. A sze dziesi t kilo to chyba krajowy rekord. To prawie wi cej ni

ść

sama wa ysz.

- Rekord krajowy to ponad sto kilo dla mojego wieku i kategorii wagowej. Ale jako to

prze yj .

ż ę

Rozmawiaj jeszcze przez godzin , a potem Cabel idzie do domu. Jutro spotkaj si w

ą ę

biurze Kapitana.

Po wyj ciu Cabela Janie bierze podr cznik do chemii. Z zainteresowaniem kartkuje

interesuj cy j rozdzia . Przez kom rk czy si z Internetem na jak godzin , a udaje jej si

ó ę łą

ąś

ę ż

znale potrzebne informacje o tabletkach gwa tu, po czym idzie spa .

źć

4 marca 2006, godzina 9.00

Baker i Cobb do czaj do Cabela i Janie w biurze Kapitana. Janie poznaje Cobba i raz jeszcze wita

łą

si z Bakerem.

Kapitan omawia plan wieczoru. Janie zjawi si z kole ank u Durbina o osiemnastej.

Pozostali go cie maj przyj o si dmej.

ść

Kapitan daje Janie cienk , seksown zapalniczk , jeden z popularnych ostatnio,

staromodnych otwieranych modeli.

- To nie jest prawdziwa zapalniczka, Janie. Kiedy j otworzysz, wy le sygna alarmowy do

Bakera i Cobba, kt rzy b d czekali pod domem. Najpierw zadzwoni na twoj kom rk , w

ę ą

ó ę

razie gdyby zrobi a to niechc cy, wi c nie panikuj, je li tak si stanie, odbierz. Staraj si

trzyma zapalniczk w kieszeni i wszystko b dzie dobrze. Je li nie odbierzesz telefonu,

zadzwoni jeszcze raz. Je li nadal nie b dziesz odbiera a, przyjd po ciebie.

- Innymi s owy, je li wpadniesz w tarapaty, otw rz zapalniczk . Ustaw kom rk na

ó ę

wibracje i schowaj na przyk ad za stanik, je li to konieczne, ale musisz odebra , gdy wszystko

b dzie w porz dku. Je li nie odbierzesz, uznaj , e masz k opoty. Czy to jasne? - Tak jest.

ą ż

- Dobrze. Porozmawiajmy o piciu. Uwierz mi, Durbin b dzie pilnowa , eby wszyscy mieli

ł ż

drinki w r kach.

Janie patrzy na ni podejrzliwie.

- Nie aresztuje mnie chyba pani, je li b d trzyma a drinka? Kapitan unosi brew.

ś ę ę

- Pod warunkiem, e nie zrobisz niczego g upiego. Ale uwa am, e powinna mie co do

ć ś

picia, eby nikt nie nabra podejrze . Cho nie pochwalam picia na s u bie.

ł ż

- Dobrze... i nie mog go ani na chwil odstawi , zgadza si ? adnego piwa, ponczu,

ę Ż

adnych drink w.

Kapitan kiwa g ow z uznaniem.

ł ą

- Widz , e odrobi a zadanie domowe. Dobra robota. -Wyjmuje z szuflady ma e

ę ż

ł ś

opakowanie tester w na narkotyki gwa tu i podaje je Janie. - Wiesz, co to jest?

Janie u miecha si , si ga do swojej torby i wyjmuje identyczne opakowanie.

ę ę

- Doskonale. - Kapitan kiwa g ow . - Cabelu... jakie ty masz zadanie?

ł ą

- Obserwowa w m czarniach. Kapitan t umi u mieszek.

- Kaza abym ci zosta w domu, gdybym nie wiedzia a, e i tak si wymkniesz. Gdy tak

ł ż

b dziesz obserwowa w m czarniach, notuj ka dego, kto wchodzi do Durbina albo stamt d

wychodzi, a nie ma go na li cie.

- Dzi kuj - m wi potulnie Cabel.

ę ę

- Baker i Cobb, wszystko jasne?
- Tak jest - odpowiadaj policjanci.

- wietnie. Wy dwaj mo ecie i .

ść

Baker i Cobb klepi Janie po plecach, jakby by a jednym z nich, pokazuj jej uniesione

kciuki i wychodz . Janie si u miecha.

ę ś

Kapitan odwraca si w jej stron .

- Niedobrze by by o da si wci gn dzi wieczorem w czyj pijacki sen. Postaraj si

ć ę

ą ąć

tego unikn . Je li ci si nie uda, zajmiemy si tym p niej. Zdaj sobie spraw , e nie mo esz

ąć ś

óź

ę ż

kontrolowa tego, co robi inni, wi c nie panikuj, je li zostaniesz wessana i utkniesz.

Janie kiwa g ow .

ł ą

- I b d ostro na. Zaufaj swoim przeczuciom. Jeste bystra. Masz fenomenaln intuicj .

ą ź

Korzystaj z niej tak jak do tej pory, a wyjdziemy z tego ca o. Dobrze?

- Tak jest.
- Jakie pytania?

- Nie.
- wietnie. Zadzwo do mnie, je li przyjdzie ci co do g owy - m wi Kapitan. - I Janie,

m wi to jak najbardziej powa nie: w razie potrzeby u yj zapalniczki. Nie b d m czennic i

ó ę

ą ź ę

nie my l, e dasz sobie rad sama. Tworzymy zesp . Rozumiesz?

ś ż

ół

- Tak. Jestem gotowa, Kapitanie.
- Przypominam: to mo e by tylko zwyk a impreza. Naszym celem jest zdemaskowanie i

aresztowanie seksualnego przest pcy. Nie chcemy przyskrzyni go cia za podawanie nieletnim

alkoholu. Za to zawsze mo emy go wsadzi nast pnym razem. Jak ju m wi am, u yj swojej

ż ó ł

intuicji i umiej tno ci oceny sytuacji.

- Dobrze.
- Cabelu, jakie pytania?

- Nie, kapitanie.
- No to zmykajcie. Do zobaczenia w ci gu najbli szych dwudziestu czterech godzin.

Cholera, nie znosz tej roboty.

Godzina 10.09

Janie przygotowuje rurki z likierem mi towym i wk ada je do lod wki, a potem robi sobie lunch.

Cabel wpada do niej i snuje si bezu ytecznie po domu, nie b d c w stanie o niczym rozmawia .

ę ą

W ko cu Janie go wyrzuca.

- Uwa aj na siebie, kochanie - m wi Cabel, ca uj c j w czubek g owy

ł ą ą

Janie milczy.
A on odchodzi.

Godzina 14.32

Janie zapala wieczki relaksacyjne i siedzi nieruchomo na ku, oczyszczaj c umys , medytuj c.

łóż

Przygotowuje si .

Przypomina sobie profile podejrzanych. Wszystkie wydarzenia, kt re doprowadzi y do

dzisiejszego dnia. A potem w druje my lami do samochodowego snu Stacey. Odtwarza go, krok

po kroku. Wie, e istnieje zwi zek mi dzy tym snem a panem Durbinem, ale jaki? Czy Durbin

naprawd zgwa ci Stacey? Janie my li o Lauren. a uje, e nie potrafi a skupi si na twarzach

ł ł

Ż ł

ć ę

os b obecnych na przyj ciu, ale by y rozmazane i nie do rozpoznania. Ale skoro Lauren dr cz

ę ą

koszmary o imprezie u Durbina, dlaczego sam gospodarz nie budzi w niej obaw czy wr cz jawnej

pogardy? Dlaczego osoba dzwoni ca anonimowo na gor c lini nie zadzwoni a jeszcze raz?

ą ą

Drzemie przez godzin , prosz c sam siebie o wykrycie zwi zku mi dzy snami a

dzisiejsz imprez .

Jej „ja" odmawia.

Tu po obudzeniu, bierze prysznic i wk ada obcis e d insy oraz sweter z g bokim

łę

dekoltem w serek. Maluje si lekko i zwi zuje w osy wst k , nisko na karku, zostawiaj c z

ąż ą

przodu kilka lu nych pasemek okalaj cych twarz. Przegryza co w po piechu i popija mlekiem,

myje z by. Nak ada na usta troch b yszczyku.

ę ł

Czas zacz przedstawienie.

ąć

Godzina 17.57

- Podje d am pod dom. Zobaczymy si po imprezie - m wi Janie.

ż ż

- Je li b dziesz mia a okazj zadzwoni do mnie... bezpiecznie... no, wiesz... - W g osie

Cabela s ycha zdenerwowanie.

- Zadzwoni , je li b d mog a. Kocham ci , Cabe.

ę ś ę ę

- Kocham ci , Janie. B d ostro na.

ą ź

Roz czaj si . Wiecz r jest ciep y jak na marzec, nieg stopnia , zostawiaj c wsz dzie

łą

ą ę

zab ocone podw rka, ka u e i dziury w nawierzchni. Janie parkuje na ulicy, dwa razy sprawdza

ł ż

zawarto kieszeni, apie deser i bierze g boki oddech, a potem zdejmuje kurtk i rzucaj na

ść

łę

siedzenie pasa era obok siebie. Nigdy nie zawadzi mie wym wk , eby wyj z domu.

ó ę ż

ść

Wcze niej kupi a paczk papieros w i zostawia je w kieszeni kurtki.

Zamyka na chwil oczy, wchodzi w rol i wysiada z auta. W g bi ulicy widzi ty godnego

łę

pe noetatowej mamu ki minivana Bakera, kt ry miga jej wiat ami stopu. Janie czuje niesamowity

przyp yw pewno ci siebie i u miecha si w jego stron , wiedz c, e b dzie j obserwowa przez

ą ż ę

swoj pot n lornetk . Cobb zaj stanowisko na s siedniej ulicy, sk d ma cz ciowy widok na

ęż ą

ął

ęś

ty y domu. Nie rozgl da si za Cabelem, ale wie, gdzie jest - za rogiem.

Trzaska drzwiami samochodu i idzie przed podjazd ku frontowym schodkom domu pana

Durbina, maj c nadziej , e Stacey zaraz si poka e. Puka i s yszy kroki. Pan Durbin otwiera

ę ż

drzwi i zapraszaj do rodka.

- Cze , Janie - m wi, wpuszczaj c j i zamykaj c za ni drzwi.

ść

ą ą

- Super to wygl da, panie Durbin - chwali Janie z u miechem, rozgl daj c si . Durbin

ą ą

przemeblowa salon i dostawi dodatkowe sk adane krzes a oraz dwa stoliki do kart.

- Ty te , Janie. - Taksuje j od st p do g w. - Poza szko mo esz mi m wi Dave.

łó

łą

ó ć

Janie odwraca si w jego stron i po wi ca mu ca swoj uwag , patrz c, jak jego wzrok

ś ę

łą

zsuwa si na jej piersi.

- Dave - powtarza. - Chyba powinnam wstawi to do lod wki. - Wskazuje przyniesiony

deser. - Masz co przeciwko temu, ebym pokr ci a si po kuchni i sprawdzi a, gdzie co jest?

ę ł

Mog abym pom c przy podawaniu jedzenia i picia, kiedy wszyscy si ju pojawi .

ę ż

- Prosz bardzo. - W g osie Durbina nie ma nawet cienia niepokoju.

Punkt dla mnie, my li Janie. Nauczyciel idzie za ni i pokazuje, gdzie trzyma dodatkowe

naczynia, szklanki, sztu ce i serwetki.

- Lod wka jest zapakowana prawie na maksa - m wi - ale zosta o troch miejsca na

dolnej p ce, je li przesuniesz kilka piw. - Stoi za ni , gdy Janie pochyla si , eby schowa deser.

ół

ę ż

- Masz ochot na piwo? Przygotowuj te poncz.

ę ż

- Pan te si napije? - pyta Janie.

ż ę

- Jasne.
Na lod wce, przytrzymuj c - c by innego? - dwa zdj cia samego Durbina, wisi magnes.

óż

Magnes z numerem gor cej linii „Zg o przest pstwo, odbierz kas ". Janie wali serce. Sam si

ł ś

wkopa , u wiadamia sobie Janie, my l c o zamazanej, anonimowej osobie w kuchni, kt ra

ł ś

ś ą

dzwoni na policj .

Janie szybko wyjmuje dwie butelki piwa i Durbin pokazuje jej w a nie, gdzie le y

ł ś

otwieracz, gdy do kuchni wchodzi nie kto inny, jak pan Wang we w asnej osobie. Jest boso i ma

mokre w osy.

- Pan Wang - odzywa si Janie, staraj c si ukry zaskoczenie. - Nie wiedzia am, e pan

tu jest.

- Pani Hannagan - odpowiada Wang ze skinieniem g owy.

Durbin u miecha si szeroko.

- Ale jeste cie oficjalni. Chris, Janie - m wi. - Janie, podasz browar Chrisowi? Musz si

ę ę

zaj ponczem. Chris przyszed wcze niej, eby pom c mi przestawi sto y i krzes a, a

ąć

sko czyli my na do agresywnej rozgrywce jeden na jednego. Koszyk wki - dodaje.

ść

- Rozumiem. Mi o ci widzie ... ee... Chris. - Mruga, a Wang sprawia wra enie

zdenerwowanego.

- Mnie r wnie , Janie.

Janie podaje panu Wangowi piwo. On rozgl da si po pokoju, sprawdzaj c, co trzeba

zrobi , i w ko cu, do bezradnie, podchodzi do wie y i zaczyna przegl da p yty.

ść

ą ć ł

- Jak zwykle zajm si did ejowaniem - oznajmia. Dzwonek do drzwi i do rodka, nie

ę ę

czekaj c na zaproszenie, wpada Stacey, krzycz c:

- Tadaam!
Janie unosi brew.
- Hejka, Stacey - rzuca, kiedy Stacey zanosi Crock-Pot na kuchenn wysp .

- Janie! - Od Stacey zalatuje ju piwem. - Gotowa si zabawi ?

Pan Wang w czy Coldplay i teraz podkr ca g o no .

łą

ł ś ść

- Teraz ju tak - m wi Janie, unosz c swoje piwo. Zastanawia si , jak bardzo impreza

musi si rozkr ci , eby pan Wang w czy hip-hop.

ę ć ż

łą

Zanosi papierowe kubki i serwetki do salonu, gdzie Durbin dolewa butelk soku

urawinowego do misy z ponczem, w kt rej jest ju przezroczysty p yn. Dodaje jeszcze butelk

cytrusowego napoju gazowanego, a potem bierze ze zlewu kr ek zamro onych owoc w i

ąż

wrzuca go do misy.

Janie otwiera paczk serwetek, uk ada je w spiralny wz r.

- Co ma sta na drugim stole? - pyta.

Pan Durbin miesza poncz chochl .

- Pomy la em, e postawimy tam jakie przegryzki. Chcesz si tym zaj ? - Bierze kubek i

ś ł

ąć

nalewa sobie odrobin ponczu, pr buje i kiwa g ow z aprobat .

ł ą

- Pewnie. Widzia am jakie na blacie. Znajd miski i wystawi je tutaj.

- Mam fartuszek, kt ry mog aby za o y - m wi na tyle cicho, eby tylko ona go

ł ż ć

us ysza a.

Janie unosi brew i patrzy na niego. On u miecha si szeroko.

Stacey podchodzi do stolika z ponczem.
- To taki sam poncz, jaki poda e poprzednim razem, Dave? Je li tak, chyba powinnam go

ł ś

spr bowa , nie s dzisz? - Patrzy na niego z niewinn min .

- Racja, racja - odpowiada Durbin, nalewaj c jej szklank ponczu.

Janie idzie do kuchni i zaczyna nak ada przek ski do misek r nej wielko ci. Kiedy

óż

zanosi je na st , pan Wang te popija poncz.

ół

- Masz ochot , Janie? - Durbin proponuje jej szklank .

- Dopij piwo - odpowiada Janie z u miechem. - A co w tym w og le jest?

- Tylko troch w dki. Nawet jej nie czu - odpowiada Durbin.

ę ó

- Ale dzia a - chichocze Stacey.

Pan Wang zaczyna si rozlu nia i gdy dochodzi si dma on, Durbin i Stacey nawijaj ju

ź ć

ą ż

w najlepsze.

Janie korzysta z chwili spokoju, eby odla troch piwa do zlewu, zanim rozdzwoni si

dzwonek. Dzwonek nie przestaje dzwoni przez nast pn godzin . Janie gra rol gospodyni.

ę ą

Godzina 20.17

Wszyscy ju s i impreza zaczyna si rozkr ca . Janie krz ta si po kuchni, rozstawiaj c

ż ą

ę ć

jedzenie przyniesione przez go ci. Stawia przystawki na stole w jadalni, a w pewnym momencie

wymawia si poszukiwaniem przed u acza, eby pomyszkowa w pozosta ych pomieszczeniach.

ł ż

Jest w gabinecie/kryj wce na ty ach kuchni, gdy Durbin j nakrywa.

- Co tu robisz? Co podniecaj cego? Janie odwraca si i u miecha, staraj c si ukry

zawstydzenie.

- Szukam przed u acza, eby przystawki nie wystyg y. Ma pan zapasowy?

ł ż

Stoi bardzo blisko niej.
- Na dole. Chod , poka ci. - Ma zmys owy g os. Janie oblizuje wargi, patrz c mu w oczy.

żę

- Prowad - m wi, wskazuj c kierunek puszk z piwem. Serce wali jej mocno.

Drzwi do piwnicy znajduj si w kuchni. Piwnica jest wyko czona i wyposa ona w barek,

ą ę

telewizor z wielkim ekranem oraz dwie gigantyczne kanapy. Janie wchodzi za Durbinem do
warsztatu z niewielkim roboczym sto em. Na stoliku stoi palnik Bunsena oraz kilka butelek i

zlewek. Na p kach nad sto em stoj najr niejsze chemikalia. Janie podchodzi bli ej i szybko

ół

óż

przebiega wzrokiem etykiety.

- Ale czad! Ja te chc mie w domu w asne laboratorium! - j czy.

Durbin staje za ni i delikatnie obejmuje j w talii. Przesuwa lekko kciukiem po jej boku,

w g r i w d . Janie wtula si w niego nieznacznie, nie odrywaj c wzroku od p ki.

ó ę

ół

A potem on bierze j za r k i ci gnie za sob .

ę ę

- Musz zabawia go ci - m wi. Wspinaj si po schodach, gdzie zn w s ycha g o n

ć ś

ą ę

ć ł ś ą

muzyk . - Tu masz przed u acz. -Wr czaj jej kabel. - Chod , musisz si troch rozerwa .

ł ż

Wy cz tryb „praca" i troch si zabaw. To impreza, na mi o bosk . - U miecha si i szczypie

łą

ę ę

ł ść

j w pup . - Napij si troch ponczu, Janie - zach ca, unosz c sw j pusty kubek. - Obiecuj ci,

rozchmurzysz si i b dziesz si wietnie bawi a.

ę ę

ę ś

Odstawia sw j kubek na kuchenny blat i kiedy Janie udaje si rozpracowa pl tanin

ć ą

kabli i wtyczek tak eby nikt si o nie nie potyka , rozgl da si , apie kubek i biegnie do azienki.

ę ł

Do azienki jest kolejka. Janie nie chce czeka .

Przemyka korytarzem, zagl da do ciemnej sypialni, w lizguje si do rodka i zamyka za

sob drzwi. Zapala lamp na nocnej szafce i wyci ga z kieszeni paczuszk . Rozrywa j , wyjmuje

papierowe k ko i przechyla prawie pusty kubek tak, e pojedyncza kropla zatrzymuje si na

ół

brzegu, po czym spada na papierek.

Wciera j i czeka.

Trzydzie ci sekund i papierek jest suchy.

Nic si nie dzieje.

Bierze nast pny papierowy kr ek i ponawia pr b .

ąż

ó ę

Wci nic.

ąż

- Hm - mruczy. Zgniata oba papierki i wciska do jednej kieszeni, paczuszk chowa do

drugiej, bierze kubek, piwo i wraca do salonu.

Wrzuca kubek do mieci i zerka do rodka. Na dnie torby ze mieciami le dwie puste

żą

butelki po absolucie. Zamyka kube i myje r ce. S yszy uczni w, kt rzy miej si coraz g o niej i

ą ę

ł ś

ta cz .

ń ą

Godzina 21.45

Janie jest znudzona. I umiera z pragnienia. Wszystkie napoje bezalkoholowe stoj w otwartych

dwulitrowych butelkach, kt rych nie pilnowa a, i mo e ma paranoj , ale nie chce napi si wody

ć ę

z kranu, bo jest do niego pod czony filtr. Patrzy na opr nion do po owy butelk ciep ego piwa.

łą

óż

Wie, e to prawdopodobnie jedyny bezpieczny nap j w domu, gdy nie rozstawa a si z ni od

chwili, gdy j otworzy a.

Wielu ch opc w, a tak e kilka dziewczyn, zesz o na d ogl da mecz koszyk wki. Ale

ół

ą ć

wi kszo dziewczyn podryguje ze miechem w salonie, a pan Wang zabawia je swoimi

ść

tanecznymi ruchami. Cztery siedz na pod odze i graj w sportowego pokera. Jedzenie jest prawie

nietkni te. Ka dy ma w r ku piwo albo jaki kubek. Janie nabija na wyka aczk mi sn kulk i

ę ą

zaczyna j pogryza . Jest pyszna, ale tylko wzmaga pragnienie.

A potem Durbin wychodzi z kuchni z now mis ponczu. Og asza to wszem wobec i

po owa dziewczyn gromadzi si wok niego, wyci gaj c swoje kubki. Nalewa hojnie im, a tak e

ół

ą ą

sobie i panu Wangowi. Pan Wang, spocony od ta ca, wychyla sw j kubek jednym haustem i

unosi go patrz c na Janie, kt ra siedzi na kanapie z Desiree i gada o pierdo ach. Desiree jest

przyjemnie wstawiona, jeszcze nie be kocze, i Janie zd y a j naprawd polubi . Jest bystra i

ąż ł ą

zabawna.

Pan Wang nalewa kolejny kubek ponczu i przynosi Janie.
- To dla ciebie - m wi. Jego ciemne oczy l ni . Siada obok Janie i odchyla si na oparcie,

ś ą

zamykaj c oczy.

- D ugi dzie , Chris? - pyta Janie, kiedy Desiree wymyka si , eby znowu nape ni

ę ż

ł ć

szklank .

Wang otwiera leniwie jedno oko.
- D ugi i potem napi cia - odpowiada perfidnie.

Janie kiwa g ow .

ł ą

- Dzi ki za zaufanie. - Trzyma kubek. S ucha muzyki. Akurat leci Black Eyed Peas.

- Jest tam mo e Mos Def? - pyta Janie.

- Definitywnie - odpowiada Wang, miej c si z w asne g upiego artu. Przesuwa si

chwiejnie w jej stron . - Ooj -mamrocze, opieraj c si na jej udzie. - P niej to puszcz . Hej,

óź

rozchmurz si , ksi niczko - zagaduje, przechylaj c pytaj co g ow . - Takie dziewczyny jak ty

ęż

ł ę

powinny si wstawia na tego rodzaju imprezach. No, wiesz, darmowy alkohol. - Nachyla si i

w cha jej szyj . - Cudownie pachniesz - szepcze. Opiera spocon g ow na jej ramieniu.

ą ł ę

Dziewczyny takie jak ja? Janie gotuje si ze z o ci. Nie mo e nic na to poradzi . Ma ochot

ł ś

skopa Wangowi ty ek.

- Jezu Chryste - mamrocze. - Chcesz wiedzie , co lubi dziewczyny z przyczep, co, Chris?

- Nie wszystkie. Tylko ty - be kocze Wang.

- W takim razie zaczekaj tu na mnie - m wi, zrzucaj c jego g ow z ramienia i usi uj c

ł ę

ł ą

zapanowa nad odraz . - Zaraz wracam.

- O tak. - Wang u miecha si rado nie.

Janie przepycha si w stron azienki z nietkni tym ponczem w r ku i ustawia si w

ę ł

kolejce. Kiedy wreszcie wchodzi do rodka, s yszy tupanie kilkunastu par n g na schodach.

Durbin wyja nia na ca y g os, e kto musi zacz wreszcie je , bo dziewczyny si nie kwapi .

ł ł

ąć

ść

Janie zamyka si w azience i powtarza test.

ę ł

Rozciera kropl ponczu na papierku.

Czeka trzydzie ci sekund.

Patrzy, jak papier zmienia kolor na jaskrawoniebieski.

o dek podchodzi jej do gard a.

Ż łą

Flunitrazepam.
Wylewa poncz do klozetu i spuszcza wod .

Szuka w szufladach i szafkach buteleczek, proszk w i pigu ek. Niczego nie znajduje. Wie,

e mog aby ju teraz wezwa gliny. Ale nie ma dowodu, e to sprawka Durbina. A co, je li to

robota jednego z uczni w? Gdyby uda o jej si znale narkotyk, pomog oby to w oskar eniu

źć

drania. Pami ta ostatni spraw i to, jak sfrustrowani byli Cabel i Kapitan, gdy Baker i Cobb

wkroczyli do akcji, zanim Cabel wy ledzi miejsce ukrycia kokainy. Janie chce mie dowody. Chce

to zrobi jak nale y. Jest jeszcze wcze nie, my li, przegl daj c rzeczy Durbina. Znajd je.

ą ą

Przechodzi korytarzem i przeszukuje sypialni . W lizguje si do drugiej sypialni i j te

ą ż

przeszukuje. Nic a nic. Na dole, my li.

Jest gor co i Janie naprawd chce si pi . Poci ga yk z trzymanej w r ku butelki. Piwo

ę ć

ą ł

jest odgazowane i ciep e. Ale musi wystarczy . Kapitan nie b dzie chyba mia a pretensji, e stara a

si nie odwodni ? Poza tym Janie jest rozs dna. Wie z do wiadczenia, e wypicie nawet dw ch

piw nie ma wp ywu na jej zachowanie.

Janie mija kilka os b stoj cych w kuchni i schodzi do piwnicy. Telewizor i wiat a s

ł ą

w czone, ale wszyscy s teraz na g rze. Ma nadziej , e tam zostan . Zakrada si do ciemnego

łą

ę ż

warsztatu, gdzie stoi st laboratoryjny, i przygl da si etykietom, przesuwaj c wi ksze

ół

pojemniki w poszukiwaniu tych mniejszych. Nie znajduje tego, czego szuka. Sfrustrowana,
odwraca si i wraca na g r . Wylewa resztk st ch ego piwa. Wyjmuje z lod wki wie e, a ze

ó ę

ę ę ł

sto u bierze papierowy talerzyk.

Nape nia go jedzeniem i poci ga d ugi yk piwa mi dzy k sami klops w i warzyw. Musi tu

gdzie by , my li. Mo e w sypialni Durbina? Ale drzwi s zamkni te, a wchodzi si tam z salonu.

ś ć

Zosta aby zauwa ona. A je li on tam jest?

Janie wpycha do ust p klopsika i uje. Pycha. Chrupi c marchewk , rusza do salonu.

ół

Znajduje sobie w t umie miejsce, staje i je. My li. My li intensywnie.

Go cie zaczynaj traci nad sob panowanie.

Janie prze uwa, wypatruj c zmru onymi oczami Durbina i Wanga. Ryk g os w narasta z

ł ó

ka d minut . Muzyka robi si coraz g o niejsza.

ż ą

ł ś

Koncentruje si na swoim zegarku. Skupia na nim wzrok.

23.08

Godzina 23.09

Z talerzem w jednej i piwem w drugiej r ce przeciska si mi dzy dwoma ch opakami i odkrywa,

co obserwuj z taki przej ciem.

Janie patrzy na rozgrywaj c si przed ni scen . Czuje ju dzia anie piwa, cho

ą ą ę

wys czy a jedynie odrobin pierwszego i wypi a po ow drugiego. Mimo to umiera z pragnienia,

ł ę

a nie mie napi si czego innego. Dopija piwo, a potem szybko wpycha w siebie jedzenie,

ć ę

wiedz c, e ma jeszcze zadanie do wykonania. Wiedz c, e wszystkich ogarnia szale stwo.

ą ż

Zerka na mis ponczu. Prawie pusta. Uczniowie, rozproszeni po pokoju, siedz sobie

nawzajem na kolanach i ob ciskuj si . Kilka os b siedzi samotnie, z pustym, ot pia ym wyrazem

ą ę

ę ł

twarzy. A na rodku pokoju, gdzie zwr cone s wszystkie oczy, pan Wang i Stacey O'Grady

wyginaj si w nieprzyzwoitym ta cu. Bardzo nieprzyzwoitym. Pan Wang zdj koszul , jego

ą ę

ął

napi te mi nie l ni od potu. Janie omiata wzrokiem jego cia o i zaskoczona odkrywa, e nagle

ęś

ś ą

wydaje jej si zaskakuj co atrakcyjny.

Stacey jest nawalona. Ledwo trzyma si na nogach. Janie notuje w my lach, eby mie j

ć ą

na oku. Go cie dopijaj resztki ponczu tak apczywie, jakby znale li si w oazie na pustyni. Pan

Durbin donosi z kuchni kolejn porcj .

Jedz c, Janie rozgl da si leniwie dooko a. Jest zm czona. I lekko wstawiona. Osoby, kt re

nie s w tej chwili zaj te, wracaj na d , by ogl da telewizj , potykaj c si i popychaj c na

ół

ą ć

schodach. Janie szumi w g owie i jest tym zaskoczona - tak naprawd wypi a przecie tylko jedno

piwo. Powinna wi cej zje , powtarza sobie, eby szum usta .

ść

W kuchni nak ada sobie kolejn porcj . Zaczyna kr ci jej si w g owie. Opiera si o blat

ę ć

w nadziei, e zawroty ustan .

A potem zastyga.
Nagle co jej si przypomina. Co , co mia a zrobi . Wyobra a to sobie.

Podnosi wzrok na szczyt lod wki.

Puszka rozpuszczalnika do farb.
Butelka sody kaustycznej.
To... wa ne, my li, zaciskaj c powieki, usi uj c si skoncentrowa . Ale jej m zg nie

ł ą

pracuje jak trzeba. To... w a nie to. Wie, e powinna to zapami ta , ale teraz nie ma poj cia po

ł ś

ę ć

co.

W g owie szumi jej coraz bardziej i nie jest pewna, czyjej si to podoba. Siada na pod odze

i zabiera si do jedzenia, pr buj c opanowa zawroty g owy, sko czy to, co ma na talerzu. Czuje

ó ą

ogarniaj c j senno . Musz zadzwoni ... Ta my l wita jej nagle w g owie, ale r wnie szybko

ą ą ą

ść

ś ś

znika. Kto potyka si o jej nog i Janie zwleka si z pod ogi, a potem pr buje sobie przypomnie ,

po co w og le wstawa a. Potrz sa g ow , staraj c si oprzytomnie , ale traci r wnowag i prawie

ł ą

si wywraca, wpadaj c na kogo , kto wydaje jej si jakby znajomy. miej c si sama z siebie,

przypomina sobie, co powinna zrobi . Bierze sw j talerzyk i wrzuca go do kosza na mieci. Dwa

punkty.

Czuje mrowienie na sk rze, gdy przechadza si po domu, obserwuj c na kanapach pary

uczni w na r nych etapach gry wst pnej. Przygl da im si z zaciekawieniem. A potem

óż

przychodzi jej do g owy my l, e mo e jest w czyim nie. Chodzi chwiejnym krokiem po salonie,

ś ż

ś ś

wiedz c, e je li naprawd jest w czyim nie, nikt nie mo e jej zobaczy . Stacey i pan Wang

ą ż

ś ś

znikn li. Szkoda, bo Janie mia a ochot jeszcze popatrze , jak ta cz .

ń ą

Dwunasta z minutami. Oczy Janie zatrzymuj si na zegarze, nie do ko ca rozumiej c, co

ą ę

oznacza pozycja wskaz wek.

W pokoju nagle podnosi si wrzawa i Janie przytomnieje, usi uj c przypomnie sobie,

ł ą

gdzie jest i co tu robi. Wstaje z pod ogi, zastanawiaj c si , jak si na niej znalaz a. Pan Durbin stoi

przy drzwiach i podaje trenerowi Craterowi drinka. Crater wypija go jednym haustem. Janie jest
pod wra eniem. Jest przystojny, my li. A jej ci gle tak strasznie chce si pi . Idzie do kuchni,

ę ć

zagl da do lod wki i widzi deser, kt ry sama przygotowa a.

- Hej - m wi, a j zyk ma jak ko ek - powinnam to poda . - Si ga po rurki z kremem,

chybia za pierwszym razem, ale trafia za drugim - po chwili wyt onej koncentracji. Kto dotyka

ęż

jej pupy.

Janie prostuje si i odstawia deser na blat, eby go nie upu ci .

ś ć

- Ej, no - m wi ze miechem.

- Mm - mruczy Durbin. - Prosz , przynios em ci co do picia. Wygl dasz na spragnion .

- On te be kocze, my li Janie. To musi by jego sen. Janie pami ta, e powinna si cieszy , e

ż ł

ę ż

ć ż

znalaz a si we nie pana Durbina, ale nie mo e sobie przypomnie dlaczego.

U miecha si z wdzi czno ci .

ś ą

- Bardzo panu dzi kuj - papla i unosi kubek, czuj c, e mo e by w nim co , o czym

ę ę

ą ż

powinna wiedzie , ale pragnienie zwyci a. - Czy tu wszystko si odrobin przechyla? - pyta,

ęż

jakby to by a naj mieszniejsza rzecz, jak wymy li a przez ca y dzisiejszy dzie , a potem przytyka

ś ł

kubek do ust. Poncz sp ywa jej do gard a, ch odz c je. - My la am, e poncz ju si sko czy .

ś ł

ż ę

Mmm, o Bo e. Pycha.

A potem Durbin popycha j na blat i zaczyna ca owa , a ona czuje w ustach jego gor cy

j zyk. Zaczyna odwzajemnia poca unki, bo wydaje jej si , e powinna. Coraz trudniej zebra jej

ę ż

my li.

- Musz i ... - stwierdza nagle, odrywaj c si od niego.

ę ść

- Nie, nie musisz.
- To znaczy, do azienki - dodaje powa nie Janie.

- Mam azienk przy sypialni - odpowiada Durbin, po eraj c j wzrokiem.

ą ą

- Czadowo. Ma pan tam wci te gazetki porno? - Janie waha si zbyt p no, zastanawia,

ąż

óź

czy powinna by a to powiedzie , ale nie mo e sobie przypomnie , dlaczego nie.

- Mn stwo. Ale nie s mi potrzebne, kiedy ty tu jeste .

- Aha. - Idzie za nim przez otumaniony i na wp nagi t um. Durbin zatrzymuje si po

ół

jeszcze jeden kubek ponczu i podaje go jej. Po drodze do sypialni Janie macha trenerowi
Craterowi. - Hej - m wi, odwracaj c si do Durbina. - Nie by o tu Stacey? Wcze niej?

- Stacey ci gle tu jest, Janie. - Starannie dobiera s owa, jakby musia si skupi . - Pieprzy

ł ę

si z Chrisem w drugiej sypialni, eby my my mogli si pieprzy tutaj. - Jego s owa brzmi jak w

zwolnionym tempie, rzeczowo, i Janie jest ju pewna, e znajduje si w jego nie.

Durbin wskazuje jej azienk i Janie stwierdza, e powinna zamkn za sob drzwi,

ąć

chocia nie ma na to ochoty. Tyle zachodu. Ale to dziwne, bo skoro jest we nie pana Durbina, jak

znalaz a si w pomieszczeniu, w kt rym go nie widzi?

Siada na sedesie, g owa jej ci y. Co jest nie tak, ale nie wie co. Siedzi tak d u szy czas, w

ąż

ł ż

p nie. Prawie zasypia, jest jej tak ciep o i przyjemnie. W jej g owie kot uj si wspomnienia,

ółś

ł ą ę

pojawiaj ce si i znikaj ce na przemian.

S yszy pukanie, gdzie z daleka.

- Wracaj do domu, Carrie - mamrocze.
Nie jest w stanie otworzy oczu.

Przechyla si na prawo i opiera policzek o przyjemnie ch odn cian .

ą ś

Zn w s yszy pukanie. Ale tym razem przechodzi ono w strza silnika, prowadzi Stacey.

Zaraz z tylnego siedzenia rzuci si na ni m czyzna, przypomina sobie Janie, i faktycznie jest,

ą ęż

apie Stacey za gard o. Ma seksowne d onie, my li Janie.

- Wychod Janie, nie wstyd si - s yszy z daleka i budzi si .

ź ę ł

- Co? - pyta.
- Wychod , skarbie. Wszyscy na ciebie czekamy.

To musi by Cabel. On du o pi. A potem przypomina sobie, e siedzi na sedesie,

ż ś

chichocze w duchu i ko czy siusia .

Pije d ugo i apczywie z azienkowego kranu. Tak bardzo chce jej si pi . Ma ochot na

ę ć

mleko. Mleko zawsze dodaje jej si . Odwraca si , eby wyj , ale drzwi znik y. Ma przed sob

ę ż

ść

tylko cian .

Drapie si po g owie.

Rozgl da si .

mieje.

Ś
Drzwi s na drugiej cianie.

Potykaj c si , Janie napiera ca ym cia em na drzwi, eby je popchn , a w ko cu pr buje

ąć

poci gn je do siebie. Otwieraj si i widzi na ku pana Durbina. Razem z nim le trzy

ą ąć

ą ę

łóż

żą

dziewczyny, z kt rymi chodzi na chemi . Durbin je rozbiera.

Janie uznaje, e to fascynuj cy widok.

Ale teraz przypomina sobie, e chce si napi mleka, wi c wychodzi ostro nie z sypialni,

staraj c si na nic nie wpa .

ść

Przy przesuwnych drzwiach stoi pan Wang w samej bieli nie, do rodka wpada ch odne

powietrze.

- Jak mi o - m wi Janie. Wci ga powietrze w p uca. Pachnie papierosowym dymem.

Kr ci jej si w jej g owie, gdy tak stoi. Znowu to samo. To dziwne uczucie.

Trener Crater idzie korytarzem w ich stron i Janie usi uje sobie przypomnie , po co

przysz a do kuchni.

- Tu jeste , Buffy - m wi Crater.

Ku jej zaskoczeniu, ma na sobie d insy i koszul . Koszula jest rozpi ta i wida ow osienie

na klatce.

Janie si rozgl da. Cofa, eby zajrze do salonu. Wszyscy s praktycznie nadzy. Jakie to

dziwaczne, my li, i wraca, eby zn w poczu powiew ch odnego powietrza.

I wtedy trener Crater apie j za ramiona i odwraca do siebie. Ca uje j mocno w usta. I

idzie dalej.

Potyka si , id c po kolejn porcj ponczu.

ę ą

Janie przypomina sobie, e chyba go nie lubi. Ale mo e to nieprawda.

Tak trudno stwierdzi , co jest prawd , a co nie.

Zn w czuje papierosowy dym i ma ochot wyj na zewn trz na papierosa. Podchodzi do

ść

drzwi.

Na tarasie jest ciemno. Pan Wang wychodzi za ni w bokserkach od Calvina Kleina. Janie

wdycha ch odne powietrze. Trzyma si mocno balustrady, gdy Wang zaczyna jej dotyka .

- Poczu am dym - wyja nia, ale nie widzi nikogo, kto pali. A potem pojawia si tak e

Crater. Wang ca uje j w szyj , a trener m wi jej, jaka z niej laska i obmacuje j , opowiadaj c

co o wyciskaniu sztangi.

W ko cu przypomina sobie, dlaczego go nienawidzi.

I przypomina sobie, e czu a dym, cho nikt nie pali.

A potem, w jej umy le, podczas gdy dwaj m czy ni ca uj j i ob apiaj , pojawia si

ęż

ł ą ą

Martha Stubin.

Co do niej m wi.

Janie pr buje s ucha . Pami ta, e z jakiego powodu lubi t starsz pani .

ę ż

„Papieros", m wi pani Stubin w umy le Janie.

- Musz zapali - szepcze Janie.

„U yj zapalniczki", m wi pani Stubin. „Masz j w kieszeni".

- Musz zapali - powtarza g o niej Janie. - Teraz. Trener Crater wchodzi do domu i

ł ś

wraca ze skr tem.

- Mo e by , Buffy?

- Obleci. - Janie bierze skr ta, wzruszaj c ramionami, i si ga do kieszeni. Nie wiedzia a,

e ma zapalniczk . Mo e w o y a j tam staruszka?

ł ż ł ą

A potem dociera do niej, co powiedzia w a nie trener Crater. Janie.

ł ł ś

Nie lubi.
Gdy nazywa si j ...

ę ą

Buffy.
Janie zatacza si na balustrad , zrywa r k Cratera ze swoich piersi, wykr ca mu okie ,

ę ę

obracaj c go plecami do siebie, i kopie mocno w nerki.

- Nie nazywaj mnie Buffy - m wi agodnie. - Nigdy wi cej.

ó ł

Stopy wykrzywiaj mu si na boki i Crater, j cz c, pada z g uchym oskotem na mokre

ę ą

deski.

Janie wyci ga z kieszeni zapalniczk . Wang gapi si na ni . Janie przygl da si

zapalniczce, wk ada skr ta do ust i odci ga wieko.

Pr buje zapali skr ta.

Nie ma p omienia.

Pr buje jeszcze raz.

Pan Wang jest zdezorientowany, patrzy na trenera Cratera, kt ry j czy i ledwo si rusza.

- Przynie mi cholern zapalniczk , kt ra dzia a, albo tobie te spuszcz manto - m wi

Janie do Wanga i osuwa si na ziemi , wyko czona. Kiedy jej biodro zaczyna wibrowa , uznaje,

e to jedna z tych dziwacznych rzeczy, kt re dziej si przez ca y wiecz r. Patrzy na trenera

ą ę

Cratera. Le y na ziemi jak d ugi. Wyci ga r ce. Wyci ga r ce w stron jej nogi. Obserwuje je, jak

gdyby jej to nie dotyczy o. Skupia wzrok na jego palcach, my l c o tym, jak dziwaczne s to palce.

ś ą

Jak ma e zwierz tka, yj ce w asnym yciem.

ż ą

Na jednym z nich Crater nosi dziwny kwadratowy pier cie . Janie chce go mie . Wygl da

ś ń

odlotowo, jakby jego w a ciciel nale a do jakiego stowarzyszenia.

ł ś

ż ł

Pan Wang wraca z zapalniczk w chwili, w kt rej biodro Janie zn w zaczyna wibrowa .

Mo e b dzie musia a mie amputowan ca nog , my li ze smutkiem. To by by o naprawd

ą łą

okropne.

Zapala skr ta i zaci ga si dymem. Zatrzymuje go w p ucach. Wypuszcza powoli. Pan

Wang opada na deski obok niej i zaczyna ca owa jej dekolt.

Janie stwierdza, e jej si to nie podoba. Przeszkadza jej. Przecie stara si pali skr ta.

Uk ada palce w znak pokoju, nie mog c si im nadziwi . Potem, gdy Wang apie w usta jej

sutek, d ga go palcami w ga ki oczu.

Nauczy a si tego gdzie .

Nie wie gdzie.

Pan Wang macha na odlew pi ci , wrzeszcz c z b lu. Trafia j w szcz k , g owa leci jej

ęś ą

ę ę ł

w ty , uderza w balustrad i Janie traci przytomno . Skr t dopala si mi dzy jej palcami.

ść

ę ę

Niedobrze

5 marca 2006, godzina 6.13

Janie ni. ni w k ko sen Stacey i ni jej si , e nie mo e si z niego wydosta . Pr buje. Ze

ół

ę ż

wszystkich si . Ale utkn a na gwa cicielu na tylnym siedzeniu.

ęł

Raz po raz obraz zatrzymuje si na d oniach gwa ciciela. A potem Janie co zauwa a.

Budzi si z krzykiem i siada gwa townie, mimo e ca a jest odr twia a.

- O Bo e - chrypi, nie mog c doby g osu. Nic nie widzi. Ale kto co m wi, rozcieraj c

ć ł

ś ś ó

jej d onie i ramiona. Przemawia do niej koj cym g osem. Janie oddycha ci ko, wdech, wydech, i

ęż

p acze gor cymi zami, bo jedyne, czego pragnie, to otworzy oczy. Ale oczy wydaj si otwarte.

ą ę

- Musz za o y okulary! - krzyczy ami cym si g osem. - Nic nie widz !

ę ł ż ć

ę ł

- Janie, to ja, Cabel. Jestem tu. Mam twoje okulary i za par minut zaczniesz widzie .

Jeste bezpieczna. - G os mu si amie i urywa. - Jeste bezpieczna. Po si i odpoczywaj.

ę ł

łóż ę

Czekaj. Zaraz zobaczysz cienie, a potem odzyskasz wzrok.

Janie osuwa si do ty u.

Wzdryga si , ale nie pami ta dlaczego.

Pr buje oddycha : wdech, wydech.

- Kt ra godzina? - szepcze.

- Sz sta pi tna cie.

ę ś

- Rano? - zgaduje.
- Tak, rano.
Zn w oddycha g boko.

łę

- Jaki dzie ?

Kr tka chwila ciszy.

- Niedziela rano, skarbie. Pi ty marca.

- Czy Stacey O'Grady jest w tym pokoju?
- Nie, kochanie. W pokoju obok.
- Czy drzwi s zamkni te?

- Tak.
Janie nie rozumie, co si dzieje, ale jej umys wci jest zm cony, tak jak jej wzrok. A

ąż

potem, powoli, powracaj strz pki wydarze .

I wie, e s dwie bardzo wa ne rzeczy, kt re kaza a sobie zapami ta , cho wszystko

ż ą

ę ć

wymkn o si spod kontroli.

ęł

- Cabel? - pyta powoli.
- Tak?
- GHB. Pan Durbin sam je przygotowa z rozpuszczalnika do farb i sody kaustycznej. Tak

przypuszczam. Czyta am o tym. Nie widzia am, jak to robi , ale mia odczynniki. I potrzebne

umiej tno ci.

Oddycha wyczerpana.
- Za dwana cie godzin b dzie niewykrywalne. Badanie moczu. Wszyscy. Co do jednego.

Nie widzi, jak Cabel mruga.
- Dobra robota - mamrocze Cabel i dzwoni do kogo . Gada bez sensu.

Janie pr buje si skupi . Jest jeszcze co . Co takiego? Nie pami ta.

Cabel ko czy rozmawia przez telefon i rozciera jej r k .

ę ę

A potem Janie sobie przypomina.
- Klopsiki - m wi. - Narkotyk by w ponczu, ale przysi gam na Boga, e go nie tkn am.

ęł

Przynajmniej nie pami tam. Sprawdza am poncz. Mam testery w kieszeni d ins w. Z prawej. -

ż ó

Urywa i ka przez chwil . - Musia doda GHB do sosu do klopsik w, kiedy by am w azience

testowa poncz. Bo e, jestem taka g upia!

Janie, wci nic nie widz c, odp ywa i pi niespokojnie przez kilka godzin.

ąż

Godzina 9.01

Janie mruga i budzi si . wiat o padaj ce na ni z sufitu jest o lepiaj ce.

ę Ś

- Gdzie ja, do cholery, jestem? - pyta.
- W szpitalu w Fieldridge - odpowiada Cabel.
Janie siada powoli. Boli j g owa. Zas ania twarz d o mi.

ą ł

ł ń

- Co jest, kurna?
- Janie, widzisz co ?

- Jasne, e widz , palancie.

Cabel patrzy na ni zdziwiony, a potem na kobiet obok siebie, kt ra chichocze, i zamyka

na chwil oczy.

- Chcesz porozmawia ? - pyta ostro nie.

Janie mruga kilka razy. Siada prosto.
- Gdzie ja, do cholery, jestem? - pyta znowu.
Cabel opiera czo o na d oniach. Pa eczk przejmuje Kapitan.

- Janie, wiesz, kim jestem? Janie przygl da si jej.

- Tak jest.
- Dobrze. A to kto?
- Cabel Strumheller, Kapitanie. Pami ta go pani, prawda? Kapitan t umi u miech.

- Tak, teraz gdy o nim wspomnia a . - Robi pauz . - Co pami tasz?

ł ś

Janie zamyka oczy. Boli j g owa. D ugo si namy la.

ą ł

Cabel i Kapitan czekaj .

W ko cu si odzywa:

- Posz am na imprez do Durbina.

- Tak - potwierdza Kapitan.
Cabel zsuwa si z krzes a i zaczyna chodzi po pokoju.

- Pami tam, e rozk ada am jedzenie. - Janie walczy z ot pieniem.

- wietnie, Janie. Nie spiesz si . Mamy ca y dzie .

Janie zn w si waha.

- O Bo e. - Jej g os dr y i si za amuje.

ę ł

- W porz dku, Janie. Podano ci narkotyk.

Po policzku Janie sp ywa za.

- To nie mia o tak by - szepcze. Kapitan bierze j za r k .

ę ę

- Zrobi a wszystko jak nale y. Nie martw si . Nie spiesz.

ł ś

Janie ka przez chwil bezg o nie.

ł ś

- Cabe b dzie w ciek y - szepcze do Kapitana.

- Nie, Janie. Jest spokojny. Zgadza si , Cabe?

Cabel patrzy na Kapitana i Janie. Twarz ma szar jak popi .

ół

- Tak, Janie - udaje mu si wychrypie . Kapitan podchwytuje spojrzenie Janie.

- Cholera, Hannagan, przecie to wiesz. Wszystko, co wydarzy o si wskutek podania ci

narkotyku wbrew twojej woli, nie jest twoj win . Tak? Znasz swoje prawa. I wiesz o tym. Je li

ktokolwiek co ci zrobi , p jdzie siedzie . To nie twoja wina. Nie rozklejaj mi si tu, Janie -

ł ó

dodaje. - Jeste siln babk . wiatu potrzeba wi cej takich jak ty.

ą Ś

Janie z trudem prze yka lin i odwraca g ow . Ma ochot zakopa si w po cieli i

ś ę

ł ę

ć ę

znikn .

ąć

- Tak jest.
- Czy b dzie ci atwiej przypomnie sobie, co si dzia o, je li wymieni kilka nazwisk? -

pyta Kapitan.

- Mo e. Niewiele pami tam. Same strz pki.

- Zacznijmy od Durbina. Co si z nim dzia o?

Janie wzdycha. A potem otwiera szeroko oczy.
- GHB - m wi i siada. - GHB.

Cabel rzuca Kapitanowi przestraszone spojrzenie.
- Spokojnie - uspokaja go p g osem policjantka. - Nie pami ta, co m wi a wcze niej. To

ół ł

ó ł

normalne. - Odwraca si do Janie. - Co z GHB, Janie?

Janie si zastanawia.

- Sprawdzi am pierwszy poncz - m wi. - By am pewna, e jest w nim flunitrazepam. Ale

by czysty. Sama w dka. Tak mi powiedzia .

- Dobra robota. Jeste profesjonalistk .

- A potem ludzie zacz li si dziwnie zachowywa . Durbin wni s now mis ponczu. -

ó ł

Wspomnienia staj si wyra niejsze.

ą ę

Kapitan milczy, daje jej czas do namys u.

- Zawo a wszystkich ch opak w z piwnicy. Ogl dali tam telewizj . Powiedzia , eby

ł ł

ł ż

zacz li je , bo dziewczyny grymasz .

ść

Kapitan krzywi si , ale panuje nad odraz .

- A potem... - Janie si zastanawia. - Wang da mi troch ponczu i zacz chrzani o

ął

mieciach z przyczep. Co za skurwiel. - Oczy zachodz jej zami. P acze przez minut , a potem

bierze si w gar . - Ju wtedy dziwnie si zachowywa - ci gnie - wi c podejrzewa am, e co

ść

musi by na rzeczy. Dlatego wzi am poncz, kt ry mi przyni s , i sprawdzi am go... nie wypi am

ęł

ó ł

ani kropelki. Papierek zabarwi si na niebiesko, wi c wyla am wszystko do toalety. – Zn w

ł ę

zamyka oczy. - Zesz am do piwnicy. Sprawdzi am odczynniki na jego stole laboratoryjnym, ale nie

znalaz am tych, kt rych szuka am, GBL i NaOH. Te dwa zwi zki tworz razem GHB, pigu k

ł ę

gwa tu. Czyta am o tym wcze niej, tak jak mi pani kaza a.

Kapitan kiwa g ow .

ł ą

- Ale gdy wr ci am na g r , przypomnia o mi si , e widzia am jakie butelki na lod wce.

ó ł

ó ę

ę ż

Rozpuszczalnik do farb i soda kaustyczna. Te same zwi zki, kt re tworz GHB. Ale wtedy mia am

ju niez paranoj . Wszystkie napoje bezalkoholowe sta y w otwartych dwulitrowych butelkach,

łą

a ja nie chcia am si napi nawet wody z kranu, bo Durbin mia przy uj ciu wody za o ony filtr i

ł ż

ba am si , e mo e tam umie ci narkotyk. Wi c wzi am piwo... przepraszam, Kapitanie... i

ę ż

ś ł

ęł

wypi am je do szybko, ale do tego czasu zd y am te co zje . Jedno piwo to naprawd

ść

ąż ł

ść

niewiele jak na mnie. Nie wiem, co si sta o - m wi, zn w p acz c i zas aniaj c twarz. - Da am

cia a, co?

Kapitan zamyka oczy.
- Nie, Janie, wietnie sobie poradzi a . Powinni my byli wys a ci z w asn butelk wody.

ł ś

ł ć ę

Cabel przestaje chodzi po pokoju i opiera czo o o okno. Kilka razy uderza g ow w szyb .

ł ą

Mamrocze niezrozumiale.

Kapitan ostro nie pyta dalej:

- Kilka godzin temu m wi a co o klopsikach. Pami tasz? Janie milczy. Jest sko owana.

ó ł ś ś

- Nie pami tam.

Kapitan kiwa g ow Cabelowi. On patrzy na ni pytaj co, a potem te kiwa g ow .

ł ą

Wybiera numer. Rozmawia z kim przez telefon. W ko cu si roz cza.

łą

- GHB, potwierdzone w sosie do klopsik w i dipie do warzyw - m wi. - Jezu Chryste. -

Zdejmuje bluz i zostaje w samym podkoszulku. Zn w zaczyna chodzi po pokoju. -Nie

wiedzia em, e mo na to doda do jedzenia.

- Najwyra niej Durbin chcia si zabezpieczy na wszystkich frontach - stwierdza cicho

ł ę

Kapitan, przygl daj c si uwa nie Cabelowi. Odwraca si do Janie. - Pami tasz co jeszcze? Nie

ą ą

przejmuj si , je li nie. To ju chyba wszystko.

ę ś

Janie d ugo milczy. W ko cu m wi:

- To dziwne, ale ja wiem, e trener Crater zgwa ci Stacey. Nie tym razem. W poprzednim

ł ł

semestrze.

Cisza w pokoju a dzwoni.

- Sk d to wiesz, Janie? - pyta Kapitan. Janie si waha.

- Nie mog tego udowodni .

- Nie szkodzi. Podziel si swoimi domys ami. Pami tasz? Nie da si rozwik a sprawy bez

ł ć

trop w.

Janie kiwa g ow . Opowiada Kapitan o nie z samochodem, kt ry prze ladowa Stacey od

ł ą

zesz ej jesieni. A potem opowiada o tym, jak stara a si zatrzyma sen i nie mog a zobaczy twarzy

gwa ciciela.

- Ale widzia am jego r k - dodaje. - We nie ma na palcu kwadratowy pier cie

ę ę

ś ń

jakiego studenckiego bractwa. Pami tam, e zesz ej nocy widzia am taki sam pier cie na palcu

ś ń

prawej d oni Cratera.

Milczenie.
Przed u aj ce si milczenie. Cabel zn w dok d dzwoni.

ł ż ą

ą ś

Kapitan ryzykuje kolejne pytanie, prawie si u miechaj c:

ę ś

- Pami tasz, kiedy nada a sygna alarmowy?

ł ś

Janie patrzy na ni i kr ci g ow .

ł ą

- Wi c nie pami tasz, jak spu ci a omot Craterowi i Wangowi?

ś ł ś ł

Janie gapi si na ni .

- Co takiego? Kapitan si u miecha.

ę ś

- By a niesamowita, Janie. Mam nadziej , e kiedy to sobie przypomnisz. Bo powinna

ł ś

ę ż

by z siebie bardzo dumna, tak jak ja z ciebie.

Janie zamyka oczy. W ko cu pyta:

- Cabe, mo esz na chwil wyj ?

ść

Cabel rzuca jej kr tkie spojrzenie i wychodzi.

- Kapitanie, czy do czego dosz o? No, wie pani. Kapitan apie j za r k .

ę ę

- Nic poni ej pasa, ma a. Kiedy Baker i Cobb ci znale li, mia a sweter ci gni ty z

ł ś

ś ą

jednego ramienia. Tylko tyle. Lekarze ci zbadali. Powstrzyma a ich, Janie.

ł ś

Janie wzdycha z ulg .

- Dzi kuj , Kapitanie.

ę ę

Godzina 18.23

Cabel odwozi Janie do domu.

- Dwadzie cia jeden pozytywnych test w na GHB, Janie - m wi oschle. - Wszyscy na

przyj ciu zostali odurzeni. Durbin te wzi narkotyk. Pono wzmaga potencj . - Urywa. - Blee. -

ął

Oboje si wzdrygaj . - Kiedy Baker, Cobb i wsparcie dotarli na miejsce, by w ku z trzema

łóż

uczennicami.

Janie milczy.
- Czeka go d uga odsiadka, Janie.

- A co z Wangiem?
- Jego te . Niestety, zgwa ci Stacey, zanim Baker i Cobb dotarli na miejsce. Wykryto jego

ł ł

DNA. Stacey poprosi a o pigu k „po". Nie pami ta niczego, co wydarzy o si wczorajszej nocy. -

ł ę

Cabel zaciska d onie na kierownicy, a bielej mu knykcie.

Janie milczy.
- Jasna cholera - m wi w ko cu.

Mog a si lepiej postara .

Ze wzgl du na Stacey.

Do wieczora b l g owy przechodzi w t pe pobolewanie. Janie je wszystko, co Cabel jej

ó ł

podsuwa, a potem oznajmia, e ju czuje si dobrze.

- Przesta mnie nia czy - prosi z ostro nym u miechem. Wie, e Cabel w og le nie spa .

Cabel rzuca jej zm czone, zagubione spojrzenie. Wci ga powietrze, a jego twarz

wykrzywia grymas. Kiwa g ow .

ł ą

- Ju sko czy em - m wi. - Przepraszam. - Wychodzi z pokoju i Janie s yszy go z sypialni.

Wrzeszczy w poduszk .

Janie si kuli.

Dociera do niej, e sytuacja j przeros a. I Cabela by mo e te .

Po pewnym czasie Cabel milknie. Janie odwa a si zajrze do jego pokoju. Cabel pi na

brzuchu, w ubraniu, okulary rzuci na nocny stolik, r ce i nogi zwisaj mu z ka, zy wci

łóż

ąż

zlepiaj rz sy, jest zarumieniony. Nie ni.

ą ę

Janie kl ka obok ka, odgarnia w osy z jego policzka i bardzo d ugo mu si przygl da.

łóż

9 marca 2006, godzina 15.40

Poruszenie w Fieldridge High troch opad o. Trzej nauczyciele na zast pstwie s nudni jak

flaki z olejem. Janie nie narzeka, bo i tak ma k opoty z koncentracj . Nie z powodu imprezy u

Durbina. Z powodu tego, co sta o si p niej, z Cabelem.

ę óź

Po szkole Janie le y w domu na kanapie, wpatruj c si w sufit, gdy Carrie wysuwa g ow

ł ę

przez frontowe drzwi.

Janie siada i zmusza si do u miechu.

- Hej, wszystkiego najlepszego. Robi a co fajnego w urodziny? - Wr cza Carrie torebk

ł ś ś

z prezentem, kt ra sta a na stoliku kawowym od wielu dni.

- To co zwykle. Nic specjalnego. Stu uwa a, e powinnam si zarejestrowa w spisie

ż ż

wyborc w. Mam nadziej , e artuje.

ę ż ż

Janie pr buje si roze mia , cho wcale nie jest jej do miechu.

- Powinna si zarejestrowa . To twoje obywatelskie prawo.

ś ę

- Ty si zarejestrowa a ?

ł ś

- Tak.
- O Bo e! - krzyczy Carrie, zas aniaj c usta d oni . - Przegapi am twoje urodziny?

ł ą

Janie wzrusza ramionami.
- A czy kiedy o nich pami ta a ?

ę ł ś

- Hej! To nie w porz dku - m wi Carrie, u miechaj c si niepewnie. Ale Janie wie, e to

prawda. Carrie te .ż

Nie eby to mia o jakie znaczenie.

Tak po prostu z nimi jest.
Carrie zachwyca si p yt CD, kt r kupi a jej Janie. Napi cie min o. Ale Janie wie, e

ę ł ą

ó ą

ęł

wszystko szybko si zmienia.

Carrie nie zostaje d ugo.

Janie nie ma adnych plan w na wiecz r.

Ani na reszt ycia, jak si wydaje.

ę ż

Dzwoni do Cabela.
- T skni za tob - nagrywa si na poczt g osow . - Musia am... ci to powiedzie . Hm,

ę ł

no tak. Przepraszam. Pa.

- Musz zrobi sobie przerw . - Tak jej powiedzia w poniedzia ek po szpitalu, kiedy

pr bowa jej dotkn , ale nie by w stanie.

ąć

Nic do stracenia

24 marca 2006, godzina 15.00

Janie jest jak otumaniona. Min y ju trzy tygodnie. Chodzi z lekcji na lekcj jak zombie. Po

ęł

szkole wraca do domu. Sama.

Sama.
Samotno jest dojmuj ca. Teraz ma za czym t skni . Bycie samej przed Cabelem by o

ść

znacznie atwiejsze ni po Cabelu.

Nie siada ju blisko niej w czytelni. Nie dzwoni. Nie sprawdza, jak si czuje, gdy zostaje

wci gni ta w czyj sen.

ą ę

Nawet nie chce na ni spojrze . A kiedy zdarzy mu si przez przypadek - w korytarzu, na

parkingu - robi zbola min i ucieka bez s owa.

łą

Ucieka przed ni .

Nawet na spotkaniu z Kapitanem by a sama. Cabel spotka si z ni osobno.

ł ę

Janie jedzie do domu, okna samochodu s otwarte w ten rze ki wiosenny dzie , nie ma nic

do stracenia.

Godzina 15.04

Zatrzymuje si za gimbusem, kt ry mruga czerwonymi wiat ami. Patrzy na dzieci przechodz ce

przed ni przez ulic . Zastanawia si , czy kt re z nich jest takie jak ona.

ó ś

Wie, e zapewne nie.

A potem...

Sen j zaskakuje. O lepiona, zostaje wci gni ta w sen ma ego dziecka.

ą ę

Spada, spada z g ry.

Wzdycha bezg o nie.

ł ś

Jej stopa ze lizguje si z hamulca.

Klakson autobusu zawodzi i wyje.
Janie apie rozpaczliwie kierownic i usi uje si skupi . Wyrywa si ze snu w chwili, w

kt rej Ethel zbli a si niebezpiecznie do dzieci przechodz cych przez ulic .

Uderza zdr twia , ci k stop w hamulec i na o lep si ga do stacyjki, by wyj

łą

ęż ą

ąć

kluczyki.

Ethel kaszle i ga nie, a Janie odzyskuje wzrok.

Kierowca autobusu rzuca jej spojrzenie pe ne nienawi ci.

Dzieci uciekaj na pobocze, wpatruj c si w Janie oczami rozszerzonymi strachem.

Przera ona, potrz sa g ow , eby oprzytomnie . - Tak mi przykro - m wi bezg o nie. Jest

ł ą ż

ł ś

jej niedobrze. Autobus odje d a z rykiem.

ż ż

Janie usi uje zapali ponaglana niecierpliwym tr bieniem stoj cych za ni samochod w.

Wyt a wzrok.

ęż

Nienawidz c swojego ycia.

Zastanawiaj c si , co z ni , do cholery, b dzie, zastanawiaj c si , jak przejdzie przez

ycie, nikogo nie zabijaj c.

Dociera do domu.
Ociera twarz r kawem.

Wchodzi zdecydowanie do rodka. Idzie prosto do sypialni, po drodze rzucaj c na kanap

kurtk i plecak.

Zatrzymuje si dopiero przed szaf .

Wyjmuje pude ko i siada na ku. Wyrzuca zawarto i bierze do r ki zielony notes.

łóż

ść

Otwiera go. Czyta ponownie dedykacj .

Podr ku wiat u

óż

autorstwa Marthy Stubin.

„Ten dziennik dedykuj owcom sn w. Zosta napisany specjalnie dla tych, kt rzy p jd w

ę ł

ó ą

moje lady, gdy ju odejd .

Na informacje, kt rymi chc si podzieli , sk adaj si dwie rzeczy: rado i l k. Je li nie

ę ę

ą ę

ść ę

chcecie wiedzie , co was czeka, prosz , zamknijcie ten dziennik ju teraz. Nie przewracajcie

strony.

Je li macie jednak do odwagi i pragniecie zmierzy si z najgorszym, mo e lepiej

ść

ć ę

b dzie wiedzie . Ale wiedza ta mo e was prze ladowa do ko ca ycia. Prosz , zastan wcie si

ń ż

nad tym powa nie. To, co zaraz przeczytacie, budzi raczej l k ni rado .

ść

Przykro mi, ale nie mog podj tej decyzji za was. Ani nikt inny. Musicie to zrobi sami.

ąć

Prosz , nie obarczajcie innych t odpowiedzialno ci . To ich zniszczy.

ś ą

Cokolwiek zdecydujecie, czeka was d uga i ci ka droga. Oby cie nie a owali.

ęż

ż ł

Zastan wcie si . B d cie pewni swojej decyzji, cokolwiek wybierzecie.

ę ą ź

Powodzenia, przyjaciele.

Martha Stubin, owczyni sn w”.

Janie ignoruje wzbieraj cy w niej strach i przewraca stron . A potem przewraca pust

kartk . I czyta.

„Przeczytali cie ju pierwsz stron , przynajmniej raz. Domy lam si , e rozmy lali cie

ę ż

ś ś

nad ni jaki czas, mo e nawet wiele dni, decyduj c, czy chcecie czyta dalej. A teraz tu jeste cie.

Je li wali wam serce, powiem, e zaczn od rado ci. Aby cie mogli zmieni zdanie, je li

nie zechcecie czyta dalej. Przed informacjami, kt re zatytu owa am l k, pojawi si w notesie

pusta kartka. eby cie nie odwracali stron przera eni.

Przykro mi, e zasia am w waszych sercach niepok j. Ale mam ku temu powody. By

mo e zrozumiecie je, kiedy sko czycie czyta .

Ale teraz macie jeszcze czas, eby si wycofa i zamkn notes. Je li postanowicie

ąć

kontynuowa , prosz , odwr cie kartk ".

óć

Godzina 15.57

Janie odwraca kartk .

Radość

Domy lam si , e ju jej do wiadczyli cie. Je li nie, na pewno nadejdzie.

ę ż

Z czasem pojawi si zar wno sukcesy, jak i pora ki. Cz

najwi kszych sukces w jako

ą ę

ęść

owcy sn w odniesiecie dopiero za kilka lat.

Zd yli cie ju odkry , e macie wi ksz moc, ni przypuszczali cie. Mo ecie pomaga

ąż ś

ć ż

ę ą

innym zmienia ich sny na lepsze. Mniej przera aj ce. A mo e nawet dokona radykalnej

ż ą

zmiany, na przyk ad zmieni potwora w posta z kresk wki.

Powinni cie jednak wiedzie , zanim zaczniecie pomaga innym, e nie wszystkie sny

mo na zmieni . Wasza moc jest wielka, ale istniej sny silniejsze od niej. Prosz , nie oczekujcie,

e uda wam si zmieni wiat.

ć ś

To powiedziawszy, ja, Martha Stubin, oznajmiam, e bywa am w snach wielu os b

odnosz cych sukcesy. Zacz y je odnosi dopiero wtedy, gdy zmieni y si ich sny. Czy to moja

ęł

zas uga? Oczywi cie, e nie. Ale by am wa nym czynnikiem kszta tuj cym przysz o wielu ludzi

ł ą

ł ść

biznesu. Cho nie ujawni nazwisk, jako e osoby te wci yj , gdy pisz te s owa, pomy lcie,

ąż ż ą

prosz , o bran y informatycznej, to powinno wystarczy za podpowied .

Macie zdolno wp ywania na nie wiadomy umys , moi drodzy owcy sn w.

ść

Uratowane ma e stwa.

łż ń

Naprawione przyja nie.

Wygrane zawody sportowe.

ywoty prze ywane z odwag zamiast l ku.

Poniewa nasza moc daje motywacj , p d i ochot do zmian tym, kt rzy ni o pora ce.

ę ę

ś ą

Ta praca ma zbawienn moc, gdy wszystko idzie dobrze.

Mo ecie zmieni ca spo eczno .

ć łą

ść

Macie rzadki dar.

Mo ecie korzysta ze swojej mocy, aby zaprowadzi lub przywr ci pok j w targanej

ó ć

konfliktami spo eczno ci - szkole, Ko ciele, miejscu pracy czy jednostce rz dowej. Macie wi ksze

mo liwo ci rozwik ania zbrodni ni ktokolwiek nosz cy odznak .

Nie zapominajcie o tym.

W miar jak b dziecie doskonalili swoje zdolno ci - sw j dar - b dziecie mogli pomaga

prawu na r ne sposoby, o jakich nie ni o si jego str om. Sposoby, kt re w ich

óż

ś ł

óż

prze wiadczeniu s niemo liwe. Macie ogromn moc czynienia dobra.

Korzystajcie z niej, je li si odwa ycie.

Nigdy nie b dziecie musieli szuka pracy. R bcie wielkie plany. Du o policyjnych agencji

dowie si o waszym istnieniu. Podr ujcie po kraju - mo e nawet po wiecie. Szukajcie innych

óż

os b obdarzonych niezwyk ymi talentami, kt re pracuj w podziemiu, tak jak wy.

Pozw lcie, e p jd o krok dalej. W g b waszych serc.

ż ó ę

łą

Z czasem zdob dziecie w adz nad w asnymi snami.

z was mo e nie ni .

ęść

ś ć

To przyjdzie z czasem.

Mo ecie ni , aby przepracowa problemy, z kt rymi si mierzycie, sny pomog wam

ś ć

odnale pokrzepiaj c mi o , za kt r t sknicie w tym wiecie samotnik w.

źć

ą ą ł ść

ó ą ę

A ukochane osoby, z kt rymi rozstaniecie si na cie ce ycia, b d y y wiecznie, je li

ś ż ż

ę ą ż ł

u yjecie swej mocy. Nigdy nie b dziecie rozstawa si na d ugo. Tylko do kolejnego snu. Mo ecie

ć ę

sprowadzi ich z powrotem.

To ten aspekt okaza si dla mnie zbawienny. W a nie to trzyma o mnie tak d ugo przy

ł ę

ł ś

yciu. Umr szcz liwa, nawet je li moje ycie by o pe ne niepokoju.

ęś

Nie zapominajcie o tych pozytywnych stronach, gdy przeczytacie reszt .

A teraz, gdy odwr cicie kartk , nast pna b dzie pusta. Potem nast pi rzeczy, o kt rych

ą ą

wola abym wam nie m wi . Sami zdecydujcie, czy chcecie czyta dalej".

ó ć

Godzina 16.19

Janie chowa twarz w d oniach, a potem czyta dalej.

L k

Oczy zachodz mi zami, gdy pisz t cz

ę ę ęść

S rzeczy, kt rych woleliby cie nie us ysze ani nie wiedzie .

Czy wam pomog ?

Odpowied brzmi „tak".

Czy was zrani ?

Bardzo.

Prawa i obowi zki

Po pierwsze, przypomnijmy, e potraficie zmienia cudze sny.

To, e posiadacie tak moc, nie zawsze oznacza, e macie prawo i obowi zek to robi .

A poniewa macie moc manipulowania snami, cz

z was wykorzysta j , aby rani

ęść

innych ludzi.

Nie mog was przed tym powstrzyma .

Mog was tylko b aga , eby cie oparli si pokusie krzywdzenia innych w ten spos b.

ć ż

By y takie przypadki.

Paskudne.

Gin li ludzie.

Oto kilka fakt w, kt re powinni cie pozna :

* Je li uwa acie, e to choroba, nie ma na to „lekarstwa". Dop ki nie wyja ni si , sk d si

bierze talent owc w sn w, nie b dzie na niego lekarstwa.

* Przez pi dziesi t lat pr bowa am go zmieni , ale potrafi go tylko kontrolowa -

ęć

czasami.

Prowadzenie samochodu

Mo liwe, e zdajecie ju sobie spraw z ryzyka, jakie niesie prowadzenie samochodu. By

mo e mieli cie ju dziwny wypadek. I wci yjecie. Ale z powodu ryzyka - nawet przy

ąż ż

zamkni tych oknach - jeste cie tykaj c bomb .

ą ą

By y ju takie przypadki.

Czytali cie o tym w gazetach, prawda?

Kto traci przytomno na autostradzie. Zje d a na przeciwny pas. Zabija trzyosobow

ść

ż ż

rodzin .

owcy sn w. owi cy przypadkiem sny osoby pi cej w samochodzie obok.

ó Ł

ś ą

Przez szklane szyby obu aut.

Takie rzeczy si zdarzaj .

To si zdarzy o.

A ja nigdy sobie nie wybaczy am.

Nie prowad cie samochodu.

Ryzykujecie nie tylko swoje ycie, ale ycie niewinnych os b.

Mo ecie mnie zlekcewa y .

ż ć

Prosz , eby cie tego nie robili.

ę ż

Je li chcecie czyta dalej, odwr cie kartk ".

óć

Godzina 16.53

Janie - trz s c si , p acz c, pami taj c uczni w podstaw wki - czyta dalej.

ę ą

ę ł

ę ą

„

Skutki uboczne

To najtrudniejsza cz

. Je li dacie rad j przeczyta , to ju koniec.

ęść ś

ę ą

By mo e uznacie, e nie jest tak le, jak zapowiada am. Mam tak nadziej .

Bycie owc sn w ma kilka skutk w ubocznych. Do wiadczyli cie ju os abienia z

powodu utraty kalorii. Z wiekiem robi si coraz gorzej.

Im jeste cie silniejsi, im lepiej przygotowani, tym lepiej b dziecie sobie radzili. Zawsze

miejcie przy sobie co do jedzenia. Sny zdarzaj si w najbardziej niespodziewanych miejscach.

ą ę

Im wi cej sn w z owicie, tym wi kszej ilo ci os b mo ecie pom c. Taka jest prawda, to

prawo rednich.

Ale im wi cej sn w z owicie, tym dotkliwsze b d skutki uboczne.

ę ą

Tym szybciej os abniecie.

Musicie nauczy si kontrolowa to, kt re sny owicie.

ć ę

wiczy wydostawanie si z nich, co obja nia am w wielu aktach spraw, w kt rych

ś ł

bra am udzia .

Przestudiujcie je.

Prze wiczcie kroki, procesy my lowe, wiczenia relaksacyjne.

Ale musieli cie si ju zorientowa , e to b dne ko o. Bo im wi cej wiczycie, tym gorzej

ę ż

ć ż

łę

wychodzi na tym wasze cia o.

Musicie uwa nie wybiera sny, je li zdecydujecie si wykorzysta sw j dar do pomagania

innym.

Jest te alternatywa.

Izolacja.

Je li si odizolujecie, mo ecie prowadzi normalne ycie... Na tyle normalne, na ile

pozwala izolacja, ma si rozumie .

A teraz macie ostatni szans , eby przesta czyta ".

ę ż

Godzina 17.39

Janie odwraca wzrok. Czyta t cz

jeszcze raz. Huczy jej w g owie. Ale czyta do samego

ę ęść

ko ca.

Jako ycia

ść ż

W swoim yciu pozna am osobi cie tr jk owc w sn w. Jestem ostatnim yj cym z nich.

ó ę ł

ż ą

W chwili, kiedy to pisz , nie znam innych. Ale jestem przekonana, e gdzie tam jeste cie.

Powiem wam najpierw, e nie ja pisa am ten dziennik. Pisze go moja asystentka, poniewa

moje d onie s zbyt powykr cane.

Straci am w adz w d oniach i palcach w wieku trzydziestu czterech lat.

Tr jka moich znajomych owc w sn w mia a odpowiednio trzydzie ci pi , trzydzie ci

ęć

jeden i trzydzie ci trzy lata, gdy nie byli ju w stanie utrzyma pi ra.

ć ó

Takie s skutki owienia sn w".

Godzina 18.00

Po twarzy Janie p yn zy. Przyciska do ust przemoczony r kaw. I czyta dalej.

ł ą ł

„

I wreszcie.

To, co uwa am za najgorsze.

Gdy po raz pierwszy z owi am cudzy sen, mia am jedena cie lat. A przynajmniej dalej nie

si gam pami ci .

ę ą

Pocz tkowo sny by y nieliczne i zdarza y si rzadko, zapewne podobnie jak u was, chyba

e dzielili cie z kim pok j.

W szkole redniej ich liczba wzros a.

College. W klasie, w bibliotece, podczas przechadzki przez kampus w wiosenny dzie ... nie

m wi c o wsp lokatorce. W college'u sny s wsz dzie. Kilka z najgorszych do wiadcze w

ó ą

ół

yciu.

A potem, pewnego dnia, przestaniecie.

Przestaniecie widzie .ć

Bo b dziecie ca kowicie, nieodwracalnie, bezdusznie lepi.

Moi znajomi owcy sn w: dwadzie cia trzy lata, dwadzie cia sze lat, dwadzie cia jeden

ść

lat.

Ja mia am dwadzie cia dwa lata.

Im wi cej sn w z owicie, tym szybciej o lepniecie.

Domy lali cie si tego, prawda?

ś ś

Mo e ju macie os abiony wzrok.

Tak mi przykro, drodzy przyjaciele.

Wybierzcie m drze swoj przysz o .

ł ść

Mog was pocieszy tylko w taki spos b:

Kiedy ju o lepniecie, ka da senna podr b dzie zn w podr

ku wiat u i w snach

ż ś

óż ę

óżą

zobaczycie rzeczy takimi, jakimi widzieli cie je w yciu.

Cudze sny to wasze okna. S ca ym waszym wiat em. Wsz dzie opr cz sn w b dzie was

ą ł

otacza ciemno .

ść

Pytam was zatem, kto nie pragn by y dla jeszcze jednego snu? Jeszcze jednej szansy

ął

ż ć

ujrzenia ukochanej osoby, kiedy b dzie si starza a, kolejnej szansy zobaczenia siebie, je li b dzie

ś ę

o was ni a.

ś ł

Nie macie wyboru.

Jeste cie skazani na ten dar, na to przekle stwo.

Teraz wiecie, co was czeka.

Zostawiam wam promyk nadziei: nie a uj mojej decyzji o pomaganiu innym poprzez

ż ł ę

owienie sn w.

Nie cofn abym ani jednego snu.

ęł

Teraz jest dobra chwila, eby usi

i pomy le . Zap aka . A potem zn w si podnie .

ąść

ś ć

ść

Znajd cie powiernika. Skoro czytacie te s owa, musicie mie kogo takiego. Powiedzcie

jemu lub jej, czego mo e si spodziewa .

ż ę

Mo ecie zabra si do roboty. Albo ukrywa si bez ko ca, op niaj c skutki. To wasza

ć ę

óź

decyzja.

Niczego nie a uj ,

ż ł ę

Martha Stubin, owczyni sn w".

Janie wpatruje si w ksi eczk . Przewraca kartki, wiedz c, e nie ma w niej nic wi cej.

ąż

ą ż

Wiedz c, e to nie art.

ą ż

Patrzy na swoje d onie. Porusza palcami. Widzi je, pomarszczone knykcie i kr tko obci te

paznokcie. Spos b, w jaki si kurcz i prostuj . A potem rozgl da si po pokoju.

Zdejmuje okulary.
My li intensywnie i zna ju odpowied . Sny, b le g owy, powykr cane d onie pani Stubin i

jej niewidz ce oczy. Jej w asny s abn cy wzrok. Wiedzia a.

Wiedzia a to ju od pewnego czasu.

Tylko nie chcia a o tym my le . Nie chcia a w to uwierzy .

ś ć

Mo e Cabel ju wie, my li. Te jego g upie tablice okulistyczne. Mo e to dlatego musia

zrobi sobie przerw . Wie, e Janie si sypie. I nie poradzi sobie z kolejnym z jej problem w.

Janie jest tak oszo omiona, e nie jest ju w stanie p aka .

Bierze kluczyki do samochodu i rzuca si do drzwi, ale sobie przypomina.

Pani Stubin z powodu snu zabi a w wypadku trzy osoby.

Janie patrzy przez okno na Ethel, a potem powoli osuwa si na pod og , kaj c, bo jej wiat

ł ę ł ą

si sko czy .

Nie wstaje.
Nie.
Nie tej nocy.

25 marca 2006, godzina 8.37

Janie wci le y na pod odze salonu, przed frontowymi drzwiami. Jej matka przechodzi nad ni

ąż ż

raz, dwa, nie zwracaj c na ni uwagi, po czym znika w ciemnych czelu ciach swojej sypialni.

Widywa a ju Janie pi c na pod odze.

ś ą ą

Janie nie rusza si , kiedy kto puka do drzwi. Kolejne pukanie, bardziej natarczywe, nie

robi na niej wra enia. A potem s owa:

- Nie zmuszaj mnie, ebym wywa y a drzwi, Hannagan!

ż ł

Janie unosi g ow . Patrzy na klamk .

ł ę

- Otwarte - m wi t po, cho stara si odnosi do go cia z szacunkiem.

I Kapitan jest ju w rodku, w salonie Janie. W malutkim domku wydaje si Janie o wiele

wi ksza.

- Co jest grane, Janie? - pyta, zaniepokojona widokiem Janie na pod odze.

Janie kr ci g ow i m wi cienkim g osem:

ł ą

- Chyba umieram.

Janie siada. Czuje, e wz r dywanu odcisn jej si na policzku. Policzek przypomina teraz

ął

w dotyku gruz owate blizny Cabela.

- Mia am zamiar spotka si z pani wczoraj - m wi, patrz c na kluczyki le ce na

ć ę

żą

pod odze obok niej. - Dochodzi am ju do drzwi, kiedy to do mnie dotar o. Jazda samochodem. I to

wszystko. I po prostu... - Kr ci g ow . - Ja lepn , pani Kapitan. Tak jak pani Stubin.

ł ą

Kapitan stoi, milczy. Czeka cierpliwie, a Janie wyja ni. Wyci ga do niej r k . Pomaga jej

ę ę

wsta i j obejmuje.

ć ą

- Porozmawiaj ze mn - prosi agodnie.

I Janie, kt rej ju kilka godzin temu sko czy y si zy, znajduje nowe i wyp akuje si

ę ł

Kapitanowi w r kaw, opowiadaj c jej o wszystkim, co by o w zielonym notesie. Pozwala, eby

Kapitan go przeczyta a. Kapitan przytula j mocno, gdy zn w zaczyna szlocha . Po pewnym

czasie Janie si uspokaja. Rozgl da si , szukaj c czego , czym mog aby wytrze p aszcz Kapitana,

ć ł

ale niczego nie znajduje. W domu Janie nigdy niczego nie ma.

- Dzwoni a ju do szko y, eby si usprawiedliwi ?

ł ś ż

ł ż

- Cholera.
- To aden problem. Ja to zrobi . Czy twoja matka przedstawia si jako pani Hannagan?

Nie chc , eby w sekretariacie wiedzieli, e ci znam.

ę ż

Janie kr ci g ow .

ł ą

- Nie, nie „pani" - m wi. - Po prostu Dorothea Hannagan. - Kiedy Kapitan odk ada

s uchawk , Janie pyta: - Sk d pani wiedzia a, eby przyj ?

ł ż

ść

Kapitan si krzywi.

- Cabel do mnie zadzwoni . Powiedzia , e nie przysz a do szko y, zastanawia si , czy

ł ż

ł ś

ł ę

kontaktowa a si ze mn . Chyba pr bowa dodzwoni si do ciebie na kom rk .

ł ś ę

ć ę

ó ę

A wi c musz znikn , eby do mnie zadzwoni . Janie nic nie m wi. Z ca ego serca

ąć ż

pragnie zapyta Kapitana, dlaczego Cabel nie chce z ni rozmawia . Ale nie zrobi tego. Wi c

m wi tylko:

- To mi o, e o mnie pomy la . - Zastanawia si przez chwil . - Spodziewa a si pani tego?

ł ż

ś ł

Czy pani Stubin o czym takim wspomina a?

- Wiedzia am, e co ci trapi, kiedy zadzwoni a do mnie kilka tygodni temu, ale nie

ś ę

ł ś

wiedzia am co. Pani Stubin by a bardzo skryt osob , Janie. Nie m wi a du o o sobie, a ja nie

ó ł

pyta am. Nie mia am do tego prawa.

- My li pani, e Cabel wie?

- My la a , eby go o to zapyta ?

ś ł ś ż

Janie podnosi wzrok, staraj c si odczyta wyraz jej twarzy. Zagryza dr c warg .

żą ą

- Tak jakby nie rozmawiamy ze sob . Kapitan wzdycha.

- Domy li am si . Cabel ma swoje w asne demony - ci gnie ostro nie - i je li wkr tce nie

ś ł

dojdzie z nimi do adu, dam mu wycisk. Pr buje si teraz upora z wieloma sprawami.

Janie kr ci g ow .

ł ą

- Nie rozumiem. Kapitan milczy.
- Mo e powinna go o to zapyta . I opowiedzie mu, przez co sama przechodzisz.

- Po co? eby nie chcia mnie zna , kiedy powiem mu, e zostan lep kalek ?

ę ś ą

Kapitan u miecha si smutno.

- Nie potrafi przewidywa przysz o ci, Janie. Ale w tpi , by kilka fizycznych u omno ci

ł ś

ą ę

mog o go odstraszy , je li wiesz, co mam na my li. Ale nikt te nie twierdzi, e musisz mu

powiedzie . - Urywa. - Chyba przyda oby ci si niadanie. Przejed my si , Janie.

ę ś

Janie patrzy na siebie, na wygniecione ubranie.
- Jasne, czemu nie - m wi. Przez kilka minut szczotkuje w osy i spogl da w lustro. Patrzy

w swoje oczy.

Kapitan zabiera Janie do Ann Arbor. Zatrzymuj si na niadanie w Angelo's, gdzie

ą ę

Kapitan najwyra niej wszystkich zna, cznie z Victorem, kucharzem przygotowuj cym szybkie

łą

dania. Victor osobi cie przynosi jedzenie do ich stolika. Janie, kt ra nie jad a nic od wczorajszego

lunchu, pa aszuje z wdzi czno ci .

ś ą

Po niadaniu Kapitan obje d a kampus uniwersytecki.

ż ż

- Maj tu kilka najlepszych jednostek badawczych i medycznych, Janie. Mo e jest szansa...

- Kapitan wzrusza ramionami. - Pami taj, e Martha Stubin straci a wzrok pi dziesi t lat temu.

ęć

Od tamtego czasu wiele si zmieni o w wiecie medycyny. Nie spisuj si na straty, zanim nie

dowiesz si , do czego zdolni s dzi lekarze. I nie m wi tylko o oczach, o d oniach te . A mo e

ó ę

nawet o snach. Widzisz ten budynek? To pracownia snu. Mo e uda si za atwi , eby kto si

ę ł

ć ż

ś ę

tob odpowiednio zaj . Mam w kampusie kilku przyjaci , kt rym ufam. Wiedzieli o Marcie.

ął

ół

Pomog nam.

Janie ogl da wszystko. Kie kuje w niej nadzieja. Ona i Cabel zamierzali przyjecha tu kilka

razy latem, kiedy b d ju mogli pokazywa si razem. Teraz Janie nie wie, co my le . Mo e

ę ą ż

ć ę

ś ć

Cabel wr ci.

A mo e zn w si wystraszy.

Janie nie umie przewidzie , ile jeszcze zerwa i powrot w w ich zwi zku jest w stanie

znie .

ść

- Dlaczego wszystko musi by takie trudne? - pyta na g os. A potem si rumieni. - To

pytanie retoryczne. Przepraszam, Kapitanie.

Kapitan si u miecha.

ę ś

- Dlaczego przeczyta a w ko cu notes? Janie prze yka z trudem lin .

ł ś

ś ę

- Teraz, kiedy Cabel przesta si do mnie zbli a , uzna am, e nie mam nic do stracenia.

ł ę

ż ć

Ponury art, co?

Kapitan zaciska usta i mruczy co pod nosem.

- W porz dku - m wi - a co my lisz teraz o byciu owczyni sn w?

ą ó

Janie si zastanawia.

- Chyba nie widz r nicy.

ę óż

Na twarzy Kapitana maluje si zdziwienie.

- Jak wpisuje si w to twoja matka?

- Wcale.
- A tw j ojciec?

- Z tego, co mi wiadomo, nie istnieje.
- Rozumiem. - Kapitan urywa. - a ujesz, e go przeczyta a ?

Ż ł

ł ś

Janie milczy przez chwil .

- Nie, Kapitanie.
Siedz w ciszy, a potem Kapitan wskazuje kilka budynk w.

- Chcesz zrezygnowa z pracy u mnie, Janie? Odizolowa si ?

ć ę

Janie patrzy na policjantk .

- Chce pani, ebym zrezygnowa a?

- Oczywi cie, e nie. Jeste wietna w tym, co robisz.

ś ś

- Chcia abym zosta d u ej, je li ma pani dla mnie dalsze zlecenia.

ć ł ż

Kapitan u miecha si , a potem zn w powa nieje.

- My lisz, e b dziesz w stanie nadal pracowa z Cabelem, nawet je li nie b dzie was ju

ż ę

czy romantyczny zwi zek?

łą

Janie wzdycha.
- Je li nie b dzie si zachowywa jak dupek, to tak. - A potem g os jej si za amuje: - Ja

ę ł

tylko... - Kr ci g ow i bierze si w gar , nie chc c zn w si rozp aka .

ł ą

ść

Kapitan patrzy gniewnie przez przedni szyb . Zagryza warg . R wnie kr ci g ow .

ę ó

ż ę

ł ą

- Przysi gam na Boga, e waln tego ch opaka - gdera. -Pos uchaj, Janie, Cabel nie ma

zbyt... matka, kt ra go porzuci a, ojciec, kt ry prawie go zabi ... A teraz, gdy jest z tob ,

rozpaczliwie pragnie ukry ci w jakim bezpiecznym miejscu. Ale wie, e to niemo liwe. Musi

ć ę

si nauczy , jak sobie z tym radzi .

Janie przetrawia jej s owa.

- Ale, Kapitanie, on nie m g si nawet zmusi , eby mnie dotkn po nalocie na dom

ó ł ę

ć ż

ąć

Durbina. - Zaczyna p aka . -Zupe nie jakby si mnie brzydzi , bo tamci mnie dotykali czy co ... -

Si ga mi dzy siedzenia po chusteczk .

- Jezu Chryste, Janie, pos uchaj mnie. Jeste ju niez ym detektywem. Wiesz, e w naszej

ś ż

pracy mamy przeczucia i szukamy odpowiedzi. Tak dobrze ci to idzie w pracy. Dlaczego nie
kierujesz si t sam logik w yciu prywatnym? Musisz porozmawia z Cabelem, je li chcesz

ę ą

pozna odpowiedzi. Nieko cz ce si spekulacje prowadz w lep uliczk .

ń ą

ą ś ą

Janie zamyka oczy i opiera g ow o podg wek.

ł ę

łó

- Przepraszam, Kapitanie. Ma pani racj . Przysi gam, e nie pozwol , eby przeszkodzi o

ę ż

mi to w pracy. Praca dla pani to najlepsza rzecz, jaka przydarzy a mi si w yciu. Mam poczucie,

ę ż

e mog co zmieni , rozumie pani?

ę ś

Kapitan ciska kr tko rami Janie.

- Rozumiem, ma a. I mam wobec ciebie wielkie plany, je li tylko b dziesz chcia a.

- Kapitanie?
- Tak.
- Jak dostan si gdziekolwiek, skoro nie powinnam prowadzi ?

ę ę

Kapitan wzdycha.
- Jeszcze tego nie rozgryz am.

- Wiedzia a pani, e Martha Stubin mia a wypadek samochodowy z powodu snu? Zabi a

trzy niewinne osoby.

Kapitan zwalnia i zerka na Janie.
- Z wywiadu na jej temat wynika o, e bra a udzia w straszliwej kraksie. Nie wiedzia am,

ł ż

e powodem by sen. - Kapitan urywa na chwil . - Mia a wtedy szesna cie lat.

Zdumiona Janie siedzi i milczy.
Kapitan ci gnie:

- Zosta a skazana za zab jstwo na drodze, Janie. Straci a prawo jazdy i sp dzi a trzy lata w

ę ł

zak adzie poprawczym dla dziewcz t. Kara by aby surowsza, gdyby nie by a wtedy nieletnia. To

powa na sprawa.

Janie zbiera si na md o ci.

ł ś

- Wczoraj prawie wjecha am w dzieci wracaj ce ze szko y - wyznaje cicho. - Jakiemu

dzieciakowi w autobusie co si ni o.

ś ę ś ł

Kapitan kr ci zdecydowanie g ow .

ł ą

- Nie ma o czym gada . Je li zn w z api ci za k kiem, Janie, sama wlepi ci mandat,

ć ś

ł ę ę

ół

B g mi wiadkiem. A na razie, je li b d ci gdzie potrzebowa a, podwioz ci albo wy l po

ę ę ę

ę ę

ś ę

ciebie w z. Nie chc , eby marnowa a sny na jaki przekl ty miejski autobus.

ę ż

Janie czuje si tak, jakby w a nie zamkni to j w klatce.

ł ś

ę ą

- A co ze szko ? B d musia a je dzi szkolnym autobusem. Co ja powiem ludziom?

łą

ę ę

ź ć

Cabel wszystkiego si domy li. Przer bane.

Kapitan patrzy na ni twardo.

- Wiesz, co to znaczy mie przer bane? Zabi tr jk niewinnych ludzi? Je li uwa asz, e

ć ó ę

twoje ycie jest do dupy, spr buj y z czym takim. - G os ma surowy.

ż ć

Janie milczy.
Wracaj do Fieldridge.

Kiedy dzwoni kom rka Kapitana, ta rzuca na ni okiem i odbiera:

- Komisky. - Cisza. - Tak, jest ze mn . - Zn w chwila ciszy. - Tak, nic jej nie jest. - Kiwa

g ow , z ponurym u miechem zerka z ukosa na Janie, a potem si roz cza. - Zupe nie nic -

ł ą

łą

powtarza, zaciskaj c usta w w sk kresk .

ą ą

Godzina 12.36

Kapitan odwozi Janie pod dom i szybko ciska.

- Dzwo do mnie, je li b dziesz jeszcze chcia a o tym pogada .

ś ę

- Dzi kuj , Kapitanie.

ę ę

- To ty decydujesz, co chcesz powiedzie Cabelowi i czy w og le chcesz mu co m wi .

ś ó ć

Mo esz by pewna, e ode mnie niczego si nie dowie, chyba e jego niewiedza b dzie mia a

bezpo redni wp yw na wasz wsp prac , ale nawet wtedy poprosz ciebie, eby to zrobi a. A

ół

je li chodzi o rezygnacj z jazdy samochodem, my l , e Cabel przyjmie to bardzo dobrze. Ju i

ś ę ż

tak wystarczaj co si tym martwi. Zwal win na mnie.

Janie macha s abo, egnaj c odje d aj c policjantk . Spogl da smutno na Ethel, kt ra

ż ż ą ą

stoi cicho i samotnie na podje dzie. Odwraca si i wchodzi do domu.

Nie jest pewna, co ma teraz zrobi .ć
Idzie do swojego pokoju. Otwarty zielony notes po yskuje z owieszczo z miejsca na ku,

łóż

gdzie go zostawi a.

Janie zamyka go ostro nie i chowa do pude ka w szafie. Pada na ko i le y, gapi c si w

łóż

sufit.

Godzina 14.23

Ch odny, wilgotny wiatr wieje rze ko przez czy ciec pani Stubin przy Center Street.

- Teraz wiesz tyle, co ja, Janie.
Janie siedzi w milczeniu obok pani Stubin. Z niewidz cych oczu staruszki p yn zy.

ł ą ł

Nie ma ju potrzeby nic m wi . Jest tylko porozumienie, stanowczo , nik a si a, przep yw

ó ć

ść

emocji mi dzy nimi. I ulga. Dzie o pani Stubin dobieg o ko ca.

To po egnanie.

Pani Stubin powykr canymi palcami ciska powoli d o Janie.

ł ń

- Musz si teraz zobaczy z moim o nierzem. - A potem zaczyna si rozp ywa .

ę ę

ż ł

- Czy jeszcze kiedy pani zobacz ?! - wo a niespokojnie Janie.

- Nie tutaj, Janie.
- A wi c gdzie indziej? - W g osie Janie s ycha nadziej .

Ale staruszka ju znik a.

Janie si rozgl da. Przygryza warg . Przed pasmanteri przechadzaj si m ody

m czyzna w mundurze i m oda kobieta o jasnym spojrzeniu, kt ra ogl da si przez rami .

ęż

Posy a Janie ca usa, skr ca w boczn uliczk i znika jej z oczu.

Janie zostaje na zimnej mokrej awce. Sama.

31 marca 2006

Cabel ni o zak adaniu na siebie kolejnych warstw ubra . Janie wydostaje si z tego snu. Nie

mo e na to patrze . Wie, co ten sen oznacza. Cabel rozpaczliwie pr buje si os oni . Os oni

ę ł ć

ł ć

swoje serce.

Kiedy dzwoni dzwonek, Cabel budzi si gwa townie. Janie go obserwuje. Spogl da na ni

ze zmartwion min . Janie patrzy na niego b agalnym wzrokiem przez ca bibliotek .

łą

Cabel spuszcza wzrok.
Odwraca si .

Odchodzi.

6 kwietnia 2006, godzina 8.53

S ferie. Gdy Janie si budzi, na ziemi le y dwana cie centymetr w wie ego niegu. Obiecuje

ó ś

sobie, e kt rego roku podczas wiosennej przerwy pojedzie na Floryd . Nawet je li b dzie to

oznacza o wpadanie w cudze sny przez ca y lot. Nawet je li sp dzi ca y tydzie sama, patrz c, jak

inni wietnie si bawi .

Ubiera si i czeka na samoch d wys any przez Kapitana. Od nie a Ethel, eby przez okno

ś ż

zn w by o wida napis „Na sprzeda ". Odgarnia nieg z chodnika i zabiera si do podjazdu.

nieg jest ci ki, mokry i l ni w porannym s o cu.

ęż

ł ń

Kiedy Carrie wypada z s siedniego domu i biegnie przez podw rko, Janie u miecha si

pod nosem.

- Hejka - rzuca.
- Janie Hannagan, jak miesz sprzedawa Ethel! Biedaczka. Stu jest za amany.

Janie jest przygotowana na to pytanie.
- Nie sta mnie ju na ubezpieczenie i benzyn , Carrie. Powiedz Stu, e jest mi naprawd

przykro.

Carrie u miecha si przebiegle i wyci ga zwitek banknot w z kieszeni kurtki.

- Ile? - pyta. - Sprzedaj swojego grata. Ethel szepn a mi na ucho, e chce zosta w

ęł

okolicy.

Oczy Janie si zapalaj .

- Niemo liwe!

- Mo liwe! - chichocze Carrie. - Ile? Janie podskakuje na niegu w g r i w d .

ó ę

ół

- Dla ciebie? Tysi c dwie cie dolc w. Tanio jak barszcz! Carrie odlicza tysi c dwie cie

dolar w i wciska je Janie.

- Sprzedane!
- O rany! Nie mog uwierzy , e naprawd sprzedajesz Ethel!

ć ż

- Stu po yczy mi kask do czasu, a m j w z si sprzeda. Pewnie b dzie najszcz liwszy

ż ó ó

ęś

ze wszystkich. A teraz ci gaj ten znak z okna biedaczki, bo si jeszcze nabawi kompleks w!

ś ą

Musz zadzwoni do Stu, e si dogada y my. P niej zajmiemy si papierkami, dobra? - Carrie

ł ś

óź

biegnie z powrotem do siebie, nie czekaj c na odpowied , a Janie, u miechaj c si , zdejmuje

kartk z okna Ethel i poklepuje czule za nie on mask .

ś ż ą

Detektyw Jason Baker przyje d a po ni swoim vanem.

ż ż

- Cze , kole anko od sn w - m wi z u miechem. - Widzia em, jak potraktowa a tych

ść

ł ś

drani na tarasie Durbina. Przypomnij mi, ebym nie wchodzi ci w drog .

- Szkoda, e tego nie pami tam - wzdycha Janie. Lubi i Bakera, i Cobba.

- Wci nie odzyska a pami ci, co? Tak ju jest z tymi pigu kami gwa tu. To dlatego tyle

ąż

ł ś

gwa t w nie zostaje zg oszonych. Utrata pami ci pozwala takim kreaturom jak Durbin i jemu

ł ó

podobni uprawia bezkarnie sw j proceder. Jeste prawdziw bohaterk , Janie.

Janie rumieni si i patrzy na swoje r ce. Nie czuje si jak bohaterka.

Na posterunku Janie puka do drzwi Kapitana.

- Wej ! - wo a jak zwykle Fran Komisky. Janie u miecha si i wchodzi.

ść

I staje jak wryta.
Cabel te tam jest. Zmusza si do oficjalnego u miechu, gdy Janie dochodzi do siebie i

siada obok niego. Kapitan natychmiast przechodzi do rzeczy:

- Stacey O'Grady wr ci jednak do Fieldridge High. Jej rodzice s usatysfakcjonowani

aresztowaniem wszystkich przest pc w, a Stacey bardzo chce zostawi przesz o za sob i

ę ó

ł ść

sko czy szko razem z kolegami z klasy.

łę

Janie i Cabel kiwaj g owami. Janie cieszy si z tych wie ci.

ą ł

- Wielu rozgniewanych rodzic w wszcz o post powanie... i nie mam o to do nich

ęł

pretensji. Ale obawiam si , e b dziesz musia a zeznawa , Janie. Przes uchania maj si odby w

ę ż ę

ą ę

czerwcu. Przedtem spotkasz si z prokuratorem okr gowym, eby ustali , co masz powiedzie .

To mo e by trudne. Musisz by przygotowana na paskudne pytania obrony. I b dziesz musia a

na nie odpowiada w obecno ci Durbina, Wanga i Cratera, kt rzy b d si na ciebie gapili.

ę ą ę

Rozumiesz?

Janie zaciska usta, eby powstrzyma jak dr enie.

- Tak, Kapitanie.
- Zuch dziewczyna. Zrobimy wszystko w granicach prawa, eby utrzyma twoj zdolno

ść

owienia sn w w tajemnicy. Ale najprawdopodobniej wyda si , e posz a na imprez jako moja

ę ż

ł ś

tajna agentka. B d nam potrzebne twoje zeznania i testery do narkotyk w jako dow d. Je li

ę ą

oskar eni s zbyt g upi, eby przyzna si do winy po konfrontacji z materia em dowodowym,

ć ę

b dziemy si procesowali i mo esz zosta zdemaskowana. Ale musisz odpowiada na pytania

zgodnie z prawd , a my ju sobie jako poradzimy. Janie robi wielkie oczy.

- Wi c je li zostan zdemaskowana... czy ja... czy pani... Kapitan si u miecha.

ę ś

- Nadal masz u nas prac . Nie martw si . Martha te mia a kilka razy podobn sytuacj ,

ale jej sekret nigdy nie zosta ujawniony w s dzie. Adwokaci obrony nie wiedz nic o owcach

sn w, nigdy nie potrafi zada w a ciwych pyta . Wi c nie martwmy si teraz o to, dobrze?

ć ł ś

Chc , eby zrobi a sobie teraz troch wolnego, eby si zrelaksowa i odpr y przed ko cem

ę ż

ęż ć

roku. - Kapitan obraca si na krze le i ci gnie g adko: - Cabe, mam dla ciebie kilka drobnych

zada , od poniedzia ku po szkole. Masz by sam. Jasne? - Patrzy na nich oboje.

- Tak jest - odpowiadaj jednocze nie Janie i Cabel.

- Czy w przysz o ci b dziecie w stanie pracowa razem, czy te musz zmodyfikowa

ł ś

moje plany? - pyta Kapitan bez owijania w bawe n .

ł ę

Janie patrzy na Cabela. Cabel patrzy na swoje buty.
- Tak, Kapitanie - odpowiada w ko cu Janie, rzucaj c wyzwanie Cabelowi.

- Oczywi cie - m wi Cabel. Nie patrzy na Janie. Kapitan kiwa g ow i przek ada papiery

ł ą

na biurku.

- To dobrze. Janie, sprawd , czy jest tam gdzie Cobb, Baker albo Rabinowitz i popro ,

eby odwie li ci do domu. Wkr tce si do ciebie odezw .

- Tak jest. - Janie wstaje, twarz jej p onie. Czuje si jak dzieciak. Wybiega z pokoju,

zostawiaj c Cabela i Kapitana, i postanawia wr ci do domu pieszo, byle tylko nie musie prosi

ó ć

o podwiezienie.

Nie udaje jej si odej zbyt daleko, gdy mija j samoch d Cabela, wzbijaj c tumany

ść

niegu. Cabel zwalnia.

Staje.
Zawraca.
Janie spogl da w stron krzak w, szukaj c jakiej kryj wki.

Cabel odsuwa szyb od strony pasa era i patrzy na Janie. U miecha si ponuro. Zagryza

warg .

- Podwie ci , Hannagan?

źć ę

Janie kiwa ch odno g ow i wsiada. Wie, e je li maj razem pracowa , b d kiedy

ł ą

ć ę ą

musieli zacz rozmawia .

ąć

- Mog doj od ciebie, eby nie robi ci k opotu - proponuje Janie uprzejmie.

ść

Przez ca drog milcz .

łą

Cabel parkuje na swoim podje dzie.

Wysiadaj .

Wpatruj si w siebie przez minut , a w ko cu Janie odwraca wzrok. W Janie wzbieraj

ą ę

ę ż

nagromadzone emocje. Jest z a. Nadal nie rozumie, dlaczego zerwa z ni tak nagle. Przypuszcza,

e to dlatego, e dotykali jej nauczyciele. Chce zna prawd . Ale nie chce zosta po raz kolejny

wdeptana w gleb .

- Dzi ki za podw zk - m wi w ko cu.

ó ę

Kiedy Cabel si nie odzywa ani nie rusza, Janie odwraca si powoli i zaczyna i w stron

ść

domu.

Wyznania

- Czekaj - m wi Cabel.

Janie czeka ju od dawna. Czeka na odpowiedzi. Czeka, a Cabel przyzna, e nie potrafi jej

dotkn , bo zosta a zbrukana przez te kreatury. Janie nie chce ju d u ej czeka . Przyspiesza

ąć

ż ł ż

kroku.

Cabel waha si , a potem biegnie za ni . Zatrzymuje j na rodku ulicy.

- Wejd ze mn do rodka. - Sprawia wra enie zm czonego. - Prosz . Musimy

porozmawia .ć

Oczy Janie b yskaj gro nie, ale wchodzi za nim do domu. Mo e przynajmniej odpowie jej

na kilka pyta .

Janie siada na brze ku krzes a w salonie, nie zdejmuj c kurtki. Oddycha g boko i

łę

postanawia mie to z g owy.

- Masz trzy minuty, eby przekona mnie, e to nie dlatego, e ci dranie mnie dotykali.

Cabel si zatacza.

- Co takiego?
Janie spogl da na zegarek.

Cabel zaczyna chodzi po pokoju.

- Znios to chodzenie - m wi Janie po up ywie minuty. - Znios to, e musisz

przepracowa kilka spraw. Znios nawet to, e powiesz, e po prostu mnie nie kochasz.

My la am, e to dziwaczne przekle stwo ze snami nigdy nie pozwoli mi na aden zwi zek, wi c

ś ł

chyba i tak mam szcz cie, e ten trwa tak d ugo. Ale kiedy nagle stwierdzasz, e nie mo esz

ęś

mnie ju dotyka zaraz po tym, jak banda palant w pr buje mnie zgwa ci , c , chcia abym

ł ć óż

wiedzie , czy naprawd jeste taki okropny. A je li jeste , b dzie mi znacznie atwiej, je li wyjd

ś ę

st d... - sprawdza godzin - za minut i dwadzie cia cztery sekundy.

Cabel wpatruje si w ni . Przez jego twarz przep ywa fala emocji. Podchodzi do Janie i

kl ka przed ni . R ce mu dr , gdy ona dotyka jego twarzy.

ą ę

żą

Janie patrzy na niego powa nie. Daje mu szans .

- Janie - m wi w ko cu - teraz ju zawsze b dziesz si tak zachowywa a?

Oczy Janie b yskaj gro nie, gdy wpatruje si w zegarek.

- Co takiego? Nie zmieniaj tematu. Masz jedn minut , eby powiedzie , e to nie dlatego,

ę ż

ć ż

e mnie dotykali. A mo e dlatego? O to chodzi, Cabe? Dotykali mnie i teraz jestem zbrukana, a ty

nie mo esz znie my li o powrocie do mnie?

ść

- O Bo e. M wisz powa nie?

Janie podnosi g os.

- Trzydzie ci sekund!

- A uwierzy aby mi, gdybym zaprzeczy ? - Cabel oddycha ci ko. Wstaje gwa townie i

ęż

odwraca si od niej plecami, przeczesuj c palcami w osy.

- Pi tna cie sekund. - G os Janie jest teraz spokojny. Wstaje, eby wyj .

ę ś

ść

Cabel odwraca si i apie j za r k . Przyci ga do siebie. Ca uje mocno, wpl tuj c palce w

ę ł

ę ę

ą ą

jej w osy. Wpycha jej j zyk do ust i odnajduje jej j zyk, smakuj c go, jakby znalaz si w oazie na

ł ę

pustyni, napieraj c na ni niecierpliwie i pieszcz c d o mi jej kark.

ą ł ń

Janie stoi przez chwil jak wmurowana, a potem j czy i wyci ga do niego r ce. Cabel

zsuwa jej z ramion kurtk , kt ra spada na pod og , a on unosi Janie i przytrzymuje, a oplecie go

ę ó

ł ę

nogami w pasie. Szuka ustami jej szyi i walczy z guzikami przy koszuli.

- Czas si sko czy - m wi Janie, dysz c.

Odrywa usta od jej sk ry. Przesuwa d oni po jej ciele. Guzik koszuli spada na pod og ,

ł ą

ł ę

odbija si i wtacza pod krzes o. Cabel podchodzi do kanapy, wci j nios c, i siada z ni na

ąż ą

kolanach.

- Janie, o Bo e, nie dam rady - szepcze i przytula j mocno. ciska. Tak jak Janie uwielbia.

- Janie - powtarza - zupe nie si pogubi em. Straszny ze mnie idiota. Przepraszam. Nie. To znaczy:

odpowied brzmi nie, to nie dlatego, e ci dotykali. Po prostu nie wiedzia em, czy sobie z tym

poradz . Jeste zbyt... Nie wiem. Jeste niebezpieczna! Nie mog em sobie z tym poradzi . Poradzi

sobie z kochaniem ciebie.

- Co to, do cholery, znaczy? Wcze niej nie mia e jako problem w z byciem

ł ś

zakochanym. Co si sta o?

Cabel patrzy na ni z min zbitego psa.

- Co b dzie, je li ci pokocham, oddam wszystko, co w sobie mam, otworz przed tob

serce, i wydarzy si co okropnego? A gdyby naprawd zosta a zgwa cona? To zmieni oby tak

ę ś

wiele, Janie. Zmieni oby ci na zawsze. A co by by o, gdyby zosta a wessana w jaki sen, gdy

prowadzisz samoch d? Czy my la a o konsekwencjach? Dla ciebie? Dla innych? Dla mnie, na

ś ł ś

mi o bosk . Janie, m j ojciec... On. Mnie. Podpali . W tamtej chwili wszystko si zmieni o.

ł ść

Sta em si inn osob . Takie rzeczy zmieniaj cz owieka. To mnie porani o, rozpieprzy o mi ycie.

ą ł

Na r ne sposoby. -Cabel dotyka swoich blizn przez materia koszulki. - Od tamtej pory nie

óż

dopu ci em do siebie nikogo opr cz ciebie. To trudne, Janie. Wydaje si niemo liwe. A potem ty

ś ł

zachowujesz si tak nierozwa nie... - Nabiera powietrza. - Potrzebowa em bezpiecze stwa, a

zakocha em si w tobie.

A teraz nie mog pogodzi si z my l , e co ci si mo e sta . e mo esz si zmieni . A

ć ę

ś ą ż

ć Ż

ja ci strac . Janie mruga z rozdziawionymi ustami.

- Masz naprawd ciekawy spos b okazywania tego.

- Wiem. Jestem... jestem por bany. My la em, e tak b dzie atwiej, wiesz? Odpocz od

ś ł

ąć

siebie. Tylko e... To nie... - Szuka s w. - To nie s arty, Janie. Strasznie si boj . Chcia em, eby

łó

ą ż

by a czym bezpiecznym w moim yciu. adnego ryzyka, tylko jakie proste zadania ze snami dla

Kapitana. Nic w rodzaju tego, co przesz a z Durbinem! Kto, do cholery, przypuszcza , e tak

ł ś

ł ż

b dzie wygl da twoje nast pne zlecenie? Bo e, ciekawe, jakie b dzie kolejne...

ą ć

- Wi c zerwa e ze mn , bo nie mog e znie my li, e si zmieni , e co mi si stanie

ł ś

ść

ś ż

ę ż

albo ci zostawi ? Czy to starasz si powiedzie ? Czy nie jest tak, e ka dy musi podj to

ąć

ryzyko? Kochasz mnie jeszcze czy nie? -Janie dr usta. My li o tych wszystkich zmianach, kt re

żą

czekaj j w nadchodz cych latach, i czuje, e Cabel zn w jej si wy lizguje.

ą ą

- Chc powiedzie , e ci kocham i wci si ucz ... i chc si nauczy , jak sobie z tym

ć ż

ąż ę

ę ę

radzi . Wiem jedno: my la em, e to rozstanie pomo e, ale sprawi o, e jeszcze bardziej mi

ś ł

ł ż

odwala. - Cabel urywa. U miecha si s abo. - Wi c... hm... czy mog aby nie robi niczego

ę ł

niebezpiecznego? Czy ycie nie jest ju wystarczaj co paskudne, gdy nie mo esz kontrolowa

tego, co wyprawiaj z tob koszmary? Czy naprawd musisz podejmowa jeszcze wi ksze

ryzyko?

Janie u miecha si smutno. Zarzuca mu ramiona na szyj i opiera g ow na jego

ł ę

ramieniu. Zastanawia si .

- A je li stanie mi si krzywda? Albo co .... mi si przytrafi. Przestaniesz mnie kocha ? -

pyta spokojnie.

- Jak bym m g ? - Cabel g aszcze j po w osach. - Ale musz si nauczy radzi sobie z

ó ł

ę ę

uczuciami, kt re id z tym w parze. Nie jestem przyzwyczajony do tego, e mi na czym albo na

kim zale y tak bardzo, e a boli. Nie a tak.

ż ż

Janie milczy, zadumana.
- Wiedzia e , e jeste pierwsz osob , kt rej powiedzia am, e j kocham? Nie

ł ś ż

pami tam, ebym powiedzia a tak nawet do mojej matki. Co jest naprawd smutne.

- Nie wiedzia em - m wi Cabel. Pozwala, by g owa opad a mu na oparcie kanapy i

oddycha g boko. - Kochasz mnie jeszcze, Janie?

łę

Janie wpatruje si w niego z niedowierzaniem.

- Oczywi cie! I nie m wi tego beztrosko.

ó ę

- Powiedz mi to beztrosko na ucho - rozkazuje Cabel. Janie u miecha si , opiera mi kkim

policzkiem o jego k uj cy policzek i szepcze:

ł ą

- Kocham ci , Cabe.

Siedz obj ci, a potem Cabel pyta:

- Prawda czy wyzwanie?
Janie mruga.
- A mam jakie wyj cie?

- Nie. Dobra, hm... - Cabel zn w oddycha g boko. -Co si z tob dzieje, Janie? Po prostu...

łę

musz wiedzie . Prosz . – Odwraca j , eby m c patrze jej w oczy.

ą ż

Oczy Janie zachodz zami.

ą ł

Cabel poprawia jej okulary.
- Powiedz mi - prosi.
Janie zagryza warg .

- Nic, Cabe, nic mi nie jest. - Nie potrafi spojrze mu w oczy.

Cabel przeczesuje palcami w osy.

- Po prostu... po prostu to powiedz. Wyrzu to z siebie, eby my mogli si z tym upora .

lepniesz z powodu tych wszystkich sn w, prawda?

Janie mruga. Zaskoczona otwiera usta.
- Co... sk d...? - zaczyna.

- Mru ysz oczy, nawet kiedy nosisz okulary. Bez przerwy boli ci g owa. Razi ci jasne

ę ł

wiat o. Coraz d u ej odzyskujesz wzrok po ka dym nie, w kt ry zosta a wci gni ta. - Waha

ł ż

ł ś

si . Jest zdenerwowany. - A potem, w szpitalu kiedy nie zosta a wessana w niczyj sen, tylko sama

ł ś

mia a koszmar, nie widzia a nic, kiedy si obudzi a . To by pierwszy raz, prawda?

ł ś

Janie opada na jego rami . Nie pami ta snu ze szpitala. I nie chce znowu p aka .

- Cholera, niez y z ciebie detektyw.

- Kiedy? - szepcze Cabel.
Janie przyciska usta do jego policzka, a potem wzdycha.
- Za kilka lat.
Cabel gwa townie wci ga powietrze, a potem powoli je wypuszcza.

- Co jeszcze, Janie?
Janie zamyka oczy, zrezygnowana.
- Moje d onie - m wi. - Za pi tna cie lat b d powykr cane, wstr tne i bezu yteczne.

ę ś

ę ą

Cabel czeka, g adz c jej plecy.

- Co jeszcze? - W jego g osie s ycha zdenerwowanie.

- W a ciwie nie - odpowiada Janie szeptem. - Tylko... nie mog ju prowadzi . Nigdy

ł ś

ę ż

wi cej. - Przegrywa walk ze zami. - Biedna Ethel. Przynajmniej ma teraz dobry dom.

Cabel obejmuje j , ko ysz c si , g aszcz c jej w osy.

ł ą

ę ł

- Janie - m wi po chwili. - Ile lat mia a pani Stubin, kiedy zmar a?

- Ponad siedemdziesi t.

Cabel oddycha z ulg .

- Och, Bogu niech b d dzi ki.

ę ą

- Prze yjesz to, Cabelu? Bo je li nie... - D awi si . - Bo je li nie, powiedz mi to teraz.

Patrzy jej w oczy.
Dotyka jej policzka.

Godzina 16.22

Cabel dzwoni do Kapitana.
- Komisky.
- Kapitanie, s jakie szanse, eby my mogli pokaza si z Janie razem publicznie?

ć ę

- W obecnej sytuacji zrobiliby cie mi tym ogromn przyjemno . Poza tym sprawa

ść

Wildera zosta a rozpatrzona w poniedzia ek. Przyzna si do winy.

ł ę

- Daje pani czadu.
- Tak, tak, wiem. Id cie do kina czy gdzie , dobrze?

- Natychmiast. Dzi kuj .

ę ę

- I przesta mi zawraca gitar .

- Dowidzenia.
- Uwa ajcie na siebie. Obydwoje. Cabel u miecha si i roz cza.

łą

- Zgadnij, co jest grane.
- Co? - pyta Janie.
- Mo emy i na nasz pierwsz randk .

ść

- Juhu!

- To nie wszystko. Ty stawiasz!
- Ja? Dlaczego?
- Bo przegra a zak ad.

ł ś

Janie zastanawia si przez chwil . Wali Cabela pi ci w rami .

ęś ą

- Nie obla e pi ciu test w i klas wek!

ł ś ę

- Owszem. Mam dowody.
- Cholera!
- No.

Nie ogl daj si za siebie

24 marca 2006, godzina 19.06

Janie wkracza do audytorium Fieldridge High, gdzie na trybunach, sk adanych krzes ach i

balkonach siedz setki rodzic w, dziadk w, braci i si str, wachluj cych programami spocone

szyje w ponadtrzydziestostopniowym upale. Wydaje si , e klimatyzacja w starym budynku nie

ę ż

jest w stanie przetrwa kolejnej uroczysto ci wr czenia dyplom w.

Rozgl da si i zauwa a Cabela kilka rz d w za sob . Cabel przesy a jej figlarnego ca usa,

ę ó

a ona si u miecha. Ma wra enie, e opaska biretu zaraz zmia d y jej m zg na papk , i czuje,

ę ś

ż ż

jak materia przesi ka potem.

Patrzy w drug stron , lustruj c widowni . Kilka znajomych twarzy. Rodzice Carrie

siedz troch z boku na drewnianych awkach i Janie u miecha si leciutko, mimo e wcale na

ni nie patrz .

Cho ma na nosie nowe okulary, nie widzi wyra nie tego, co jest w oddali. Kolory sukienek

si zlewaj . Ale w ko cu Janie j dostrzega. Jej br zowe w osy kontrastuj ce z ciemn sk r .

ą ó ą

Obok Kapitana siedzi pot ny m czyzna podobny do Denzela Washingtona za dwadzie cia lat.

ęż

Rami opar leniwie na oparciu jej krzes a. Janie widzi, jak Kapitan d ga m a w bok i wskazuje

ęż

palcem. Janie mru y oczy i u miecha si , a potem spuszcza wzrok. Nie jest pewna dlaczego.

Na scen wychodzi najlepszy ucze i zebrani cichn , s ycha tylko szum wachluj cych

ą ł

program w.

To nie Cabel.
Na szcz cie.

ęś

Zdo a obni y redni do 3.93. Trzecie miejsce. To wystarczy o, eby pozosta w cieniu.

ł ł

ż ć ś

ł ż

Bo tylko na tym mu zale a o. Janie jest tu za nim, z wynikiem 3.85. Jest zachwycona.

ż ł

W tym roku trzy nauczycielskie krzes a pozosta y puste. Doktorka, Szcz ciarza i Dupka.

ęś

Zawieszeni bez prawa do pensji. Czekaj na przes uchanie. Janie czuje uk ucie smutku z ich

powodu.

Nie z powodu m czyzn, kt rzy na nich siedzieli.

ęż

Tak dla jasno ci.

Mimo to.
Przypominaj jej o b lu i wstydzie, przera eniu opakowanym jak prezent. Janie cieszy si ,

e pude ko wybuch o.

Zaczyna przemawia Stacey O'Grady. Wygl da teraz jako inaczej. Zmieni a si przez

ostatnie miesi ce. Bije z niej opanowanie. Powaga. By mo e dojrza o albo zrozumienie faktu,

ł ść

e nie wszystko okazuje si takie, jak by my chcieli.

Matka Janie nie przysz a.

Matka Cabela te nie, ale nikt si jej nie spodziewa , cho starszy brat Cabela, Charlie, i

jego ona, Megan, s gdzie w t umie.

Oczekiwania. Zawsze si o tym m wi na podobnych uroczysto ciach. Zmienianie

przysz o ci. D enie do doskona o ci. Bla, bla, bla.

ł ś

ąż

ł ś

Janie ociera z czo a kropl potu. Rozgl da si , gdy Stacey m wi z podium: „Najlepsze lata

wci s przed nami", i zrywa si burza oklask w.

ąż ą

Janie nie przy cza si do nich.

łą

Z owieszcze s owa wci dzwoni jej w uszach.

ąż

T um absolwent w wstaje i przez kolejn godzin wchodz , jeden po drugim, na podium.

Janie idzie ostro nie przez scen , modl c si w duchu, eby pi ce niemowl nie zacz o ni , i

ś ą

ęł ś ć

odbiera sw j dyplom. Potrz sa d oni Abernethy'ego. Przerzuca chwost biretu na drug stron .

ł ą

Lekko schodzi po schodach ze sceny, wraca na swoje krzes o i czeka.

Kiedy na podium zapada cisza i dyrektor Abernethy gratuluje im po raz ostatni, birety

wylatuj w g r i g osy wok Janie podnosz si , wype niaj c audytorium. Janie zdejmuje biret i

ó ę ł

ół

ą ę

wtyka go pod pach , czekaj c, czekaj c. Czekaj c na koniec. eby mog a po egna si z tym

ć ę

miejscem raz na zawsze.

Kiedy dom wariat w pustoszeje, Janie wci stoi w tym samym miejscu. Tylko kilka os b

ąż

zosta o w budynku, kt ry przypomina teraz las deszczowy po ulewie. Janie idzie powoli

przej ciem mi dzy awkami w stron schod w prowadz cych na zewn trz, gdzie spotka si z

Cabelem i kim jeszcze, z kim wda si w pogaw dk . Ale teraz jest sama.

ł ę

ę ę

Wchodzi wo ny z miot i u miecha si do niej. Janie kiwa mu g ow i odpowiada

łą

ł ą

u miechem, a on zaczyna zamiata wy o one deskami przej cia, kt re zazwyczaj s u jako

ł ż

ł żą

boisko do koszyk wki. A potem wiat o lekko przygasa.

Janie mruga i opiera si o cian , na wszelki wypadek.

ę ś

Ale to nie jest czyj sen.

To po prostu koniec pewnej ery.
I pocz tek nast pnej.

Podzi kowania

Bardzo dzi kuj :

ę ę

Mojemu wspania emu agentowi Michaelowi Bourretowi.

Mojej niewiarygodnej redaktor Jennifer Klonsky.
Sammy'emu Yeunowi i Mike'owi Rosamilii, kt rzy tworz najlepsze ok adki na wiecie.

Mattowi Schwarzowi za tyle spraw, e trudno je tu wymienia .

Lili Haber i Kate Smyth za ich nieustaj ce wysi ki promocyjne i za to, e zawsze by y

dost pne. A tak e Victorowi Iannone i wspania ej ekipie ds. sprzeda y: Rickowi Richterowi,

Paulowi Crichtonowi, Bethany Buck, Lucille Rettino, Kelly Stocks, Bess Brasswell, Maty McAueney,
Mattowi Pantolianowi, Emilii Rhodesjeannie Ng i Molly McLeod. Cassandrze Clare, Chrisowi
Crutcherowi, Ally Carter, Richardowi Lewisowi, Lauren BaratzLogsted, AS. King, Melissie Walker,
FanLib.com i BookDivas.com.

Wszystkim fantastycznym nastoletnim oraz doros ym recenzentom i fanom, kt rzy pisz o

mojej ksi ce na swoich stronach internetowych i blogach.

ąż

Moim rodzicom, rodze stwu, powinowatym i niespowinowaconym za ich wsparcie.

Dzi kuj te :

ę ę ż

Alyssie, Jamiemu, Hannie, Kevinowi, Maxowi, Casey, Chloe, Jackowi i Lili Evie Bethel z

Primlicious.com.

Scottowi, Michelle, Danielle, Tylerowi i Morganowi Bloyerowi. Lori Rourke, fryzjerce

gwiazd.

fade Corn i Cori Ashley z Phoenix Book Company, a tak e Faith Hochalter oraz wszystkim

cz onkom klub w ksi kowych.

ąż

Ksi garniom Treehouse, Anderson's, Changing Hands i Kepler's.

Moim niewidzialnym przyjacio om, kt rzy rz dz : fulianie, Ashlea, Cassie, Nicole,

ą ą

Chelsea, Melissie i famesowi Boothom oraz wszystkim ludkom z tego miejsca, od kt rych

otrzyma am tyle wsparcia - wiecie, o kim m wi .

ó ę

Jill Morgan z Fiat Rock High.
Oraz Vickie, Sahrie, Tashii, Nikki i Katherine, pierwszej pi tce znajomych z MySpace,

kt re pozna am na wyje dzie promuj cym ksi k , Jeste cie debe ciary!

ąż ę

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
McMann Lisa 02 Mgła
LISA McMANN Sen 02 Mgła
Lisa McMann Koniec
Lisa McMann Koniec 2
Lisa McMann Koniec
Lisa McMann Sen
LISA MCMANN Sen 03 Koniec
Lisa McMann Koniec
McMann Lisa Sen 02 Mgła [159 168]
McMann Lisa Mgła
McMann Lisa Sen 02 Mgła [138 145]
McMann Lisa Sen 02 Mgła [119 137]
McMann Lisa Sen 02 Mgła
McMann Lisa Sen 02 Mgła
McMann Lisa Sen 02 Mgła [169 181]

więcej podobnych podstron