95 TEZ

na temat

USPRAWIEDLIWIENIA

Z WIARY

autor: Morris Venden

- 92 -

PEWNOŚĆ ZBAWIENIA

41. Trwanie w  Jezusie (Pozostawanie z  Jezusem) jest tak samo ważne, jak

przyjściedoNiego(J15,4).

42.Pewnośćzbawieniazachowujesiędziękiosobistej,codziennejwięziz Je-

zusem(1J5,11−12).

43.Chrześcijanie powinni wiedzieć, że dzisiaj mają pewność zbawienia (J

6,47).

44.Biblia naucza: „raz zbawiony — na zawsze zbawiony”, dopóki trwasz

w zbawieniu(Mt24,12−13).

45.Pokójniewypływazezwycięstwa,alezwycięstwowypływaz pokoju(J

8,11).

46.Powodem,dlaktóregowciążgrzeszymyjestto,żeniewierzymy,iżnam

przebaczono.Pewnośćprowadzidozwycięstwa,niepewność—doporaż-

ki(1J3,2−3).

- 93 -

Teza 41. „Trwanie w Jezusie (Pozostawanie z Jezusem) jest tak samo waż-

ne, jak przyjście do Niego.”

Cojestważniejsze:zawarciezwiązkumałżeńskiegoczypozostawaniew związ-

kumałżeńskim?Wielokrotnieubawiłemsię,gdyzadawałemtopytaniepod-

czasróżnychspotkańw całymkrajui widziałem,jakzebranipodnosiliswoje

ręce,abywskazaćjednąlubdrugąodpowiedź.Jednakpochwilizastanowie-

niapraktyczniewszyscypodnosiliręce,gdyzadawałemdrugiepytanie:„Ilu

z wassądzi,żetobyłogłupiepytanie?”.
Oczywiściezawarciemałżeństwamaniewielkieznaczenie,jeżeliniezamie-

rzamyw nimwytrwać.Niemożemyjednakpozostaćw związkumałżeńskim,

jeżelinajpierwkogośniepoślubimy.
Jakczęstopamiętamyo tejzasadziew życiuchrześcijańskim?Niemacodo

tegowątpliwości,żeprzyjściedoJezusajestważne,aletojesttylkopoczątek.

Abypozostaćchrześcijanami,musimykontynuowaćprzychodzeniedoNiego.

Pozostawaniez Jezusemjesttaksamoważne,jakprzyjściedoNiego.
„Jakkolwiekpełnemogłobyćnaszepoświęcenieprzynawróceniu,toniewielki

będziedlanasz niegopożytek,jeśliniebędzieonoodnawianekażdegodnia”

(EllenG.White,w:Review and Herald,6I 1885).
„Naśladowanie Jezusa wymaga całkowitego nawrócenia na początku drogi

i powtarzaniategożnawróceniakażdegodnia”(EllenG.White,w:The Se-

venth−day Adventist Bible Commentary,t.I,s.1113).Jezuspowiedział:„Jeśli

ktochcepójśćzamną,niechajsięzaprzesamegosiebiei bierzekrzyżswójna

siebiecodziennie,i naśladujemnie”(Łk9,23).
Chrześcijaństwotonietylkojednorazowadecyzja.Tostylżycia.I chociażwy-

dajesię,żetotakpodstawowaprawda,wielująprzeoczyłoi kuswemuprze-

rażeniuodkryło,żedrogasłużbydlaPanawiedziepodgórę.
Zdajemysobiesprawęz tego,jakważnejestcodziennepoświęceniew mał-

żeństwie.Wiemyrównież,żezaangażowaniejestkoniecznew wykonywa-

niupracy.Niejestważne,jakbłyskotliwyjesteśpodczasrozmowykwali-

fikacyjnejlubjakbardzostaraszsiępierwszegodniaw nowejpracy.Jeśli

natympoprzestaniesz,towkrótcebędzieszbezrobotny.Możeszrozpocząć

programćwiczeńfizycznychi zapierwszymrazemćwiczyćdoutratytchu,

aleniezobaczyszwyników,jeśliniebędzieszćwiczyłkażdegodnia.Wyda-

nienaświatdzieckatoskomplikowanyproces,aleponarodzinachdziec-

kazajęcierodzicówdopierosięzaczyna.Zdobyciewykształceniatoo wie-

lewięcejniżpojawieniesięnauczelniw dniurejestracjinazajęcia—choć

i tojestważne.

- 94 -

Jeżelibeztruduzauważamy,żew sprawachżyciadoczesnegojednorazowa

decyzjaniejestwystarczająca,too ilebardziejpowinniśmydostrzegaćważ-

nośćpoświęcenia,gdychodzio sprawywieczne.
Czasamiprzemawiałemnatematmetodypozostawaniaz Jezusemi ważno-

ścispędzaniaz Nimczasukażdegodnia.Ponabożeństwiektośprzychodził

domniei mówił:
Próbowałemtego,aletoniedziała.
A jakdługopróbowałeś?
Trzydni.
CzyżniepowinniśmybyćchętnidaćBoguprzynajmniejtyleczasu,ileprze-

znaczamynasprawydoczesności?Możebyćtakapraca,którejpoprostunie

jesteśw staniewykonać.W małżeństwiemogązaistniećbeznadziejnesytu-

acje.Mogąbyćpewnerodzajewykształcenia,doktórychniemaszpredyspo-

zycji.Gdyjednakchodzio życiechrześcijańskie,towymaganajesttylkojed-

narzecz:przyjdźdoJezusai przychodźdoNiegocodziennie.Jeżelibędziesz

wciążdoNiegoprzychodził,toBóguczynisamegosiebieodpowiedzialnym

zatroskęo wszystkiesprawy,którepowinnyzaistniećw twoimżyciu.„Jeżeli

oczynaszezwróconesąkuChrystusowi,pracaDuchanieustaje,dopókidu-

szaniezostanieukształtowananaJegoobraz”(EllenG.White,Życie Jezusa,

wyd.XIV,Warszawa2008,s.213).

- 95 -

Teza 42. „Pewność zbawienia zachowuje się dzięki osobistej, codziennej

więzi z Jezusem.”

„A takiejestświadectwo,żeżywotwiecznydałnamBóg,a żywottenjest

w Synujego.KtomaSyna,mażywot;ktoniemaSynaBożego,niemaży-

wota”(1J5,11−12).
CzymaszSyna?Czywiesz,cotoznaczymiećSyna?ApostołJanwskazu-

jetutaj,żeposiadanielubnieposiadanieSynajestczynnikiem,którydecy-

dujeo tym,czymamyżyciewieczneczynie.Cowięcoznaczawyrażenie„ma

Syna”?
Czasami słowa i  wyrażenia, których używamy na określenie i  zdefiniowa-

niechrześcijańskiegożycia,powodujądezorientację.Gdybyłemnastolatkiem,

słuchanietychwszystkichchrześcijańskichwyrażeńbyłodlamniebardzoiry-

tujące,ponieważniewiedziałem,cooneoznaczają.
Cotoznaczy„miećSyna”?Cotoznaczy„upaśćnaskałę”?Jakmożemy„pa-

trzećnaJezusa”?Jak„wyciągamyswojądłońi chwytamysięJegodłoni”?

Używamywielutegotypuwyrażeń,czyżnie?PismoŚwięteichużywa.Znaj-

dujemyjerównieżw natchnionychpismachskierowanychdonaszegoKościo-

ła.
Napoczątkumojejsłużbykaznodziejskiejbyłembardzosfrustrowanytym,że

próbowałempostępowaćjakchrześcijanin,mówićjakchrześcijanin,kazaćSło-

woBożejakchrześcijanin,gdytaknaprawdęniebyłemchrześcijaninem.Nie-

wielebrakowało,a porzuciłbymtowszystko.Jednakpewnegodniapostanowi-

łempodjąćjeszczejednąpróbę.WziąłemksiążkęDroga do Chrystusai czyta-

jąc,podkreślałemkażdyfragment,którymówiłmi,comamczynić.Gdyskoń-

czyłemczytać,okazałosię,żepodkreśliłempraktyczniewszystko.Alejakby

tegobyłomało,większośćz tego,copodkreśliłemstanowiływłaśnietewy-

rażenia,którychznaczenianiemogłemuchwycić.
Miałemjużwrzucićksiążkędoognia,gdycośmniepowstrzymało.Chociaż

byłemjeszczedalejodznalezieniaodpowiedzi,którychtakbardzoszukałem,

dokonałosięwemniecoś,czegoniemogłemwyjaśnić,aleczemutakżenie

mogłemzaprzeczyć.
Postanowiłemwięczrobićjeszczejedno.Przeczytałemksiążkęporazdru-

gi,aletymrazempodkreślałemterzeczy,którychznaczenierozumiałem,tzn.

wiedziałem,jakjeuczynić.
W tensposóbzacząłempoznawaćpodstawychrześcijańskiegożycia.Podkre-

śliłemtrzyrzeczy:czytajBiblię,módlsięi opowiedzkomuśo tym,codająci

tedwiepierwszerzeczy.

- 96 -

Jeśliw studiumbiblijnymlubw studiumtego,conazywamyDuchemProroc-

twa,natrafisznawyrażeniao nieuchwytnymznaczeniu,toprzyglądającsięim

dokładniej,odkryjesz,żemająoneznaczeniejednegoz tychkonkretnychwy-

rażeń,któreczyniąwszystkiewyrażeniao nieuchwytnymznaczeniuwyraże-

niamikonkretnymi,zrozumiałymi!
Pamiętająco tym,spójrzmyjeszczerazna1J5,11−12.„KtomaSyna,maży-

wot”.Przecieżmyużywamytychsamychsłóww naszymcodziennymjęzyku!
Mówimy:„mamprzyjaciela”,„mamżonę”,„onamamęża”.O czymmówimy,

wypowiadająctesłowa?Stwierdzamy,żeistniejemiędzynamijakiśzwiązek.
JeślimamySyna,topozostajemyw związku(mamyspołeczność)z SynemBo-

żym.Tooznaczaspędzaniez Nimczasui porozumiewaniesię.Mówimydo

Niegow modlitwie.SłuchamyGo,gdyprzemawiadonasw swoimSłowie.

Pracujemyz Nimw służbiei w niesieniupomocyinnymludziom.
Jeśli podstawą życia wiecznego jest „posiadanie Syna”, to podstawą życia

wiecznegojestspołeczność(więź)z Jezusem—poznanie,cotoznaczykaż-

degodniaspędzaćczasnawspólnociezeZbawicielem.
Naszapewnośćzbawienianiejestopartanaczłonkostwiezboru.Nieopiera

sięonanaczystościdoktrynalnejlubnanaszympostępowaniu.Pewnośćzba-

wieniaopartajestnatrwałejwięziz Osobą.
„Ci,którzyskupiająswójwzroknażyciuPanaJezusa,uzyskująszerokiewej-

ściedoJegoduchowejświątyni”(EllenG.White,w:The Seventh−day Ad-

ventist Bible Commentary, t.VI,s.1086).„Nawróconeserceniemożepozostać

w błogimstaniebezcodziennegozastosowaniasoliSłowa.Bożałaskamusi

byćprzyjmowanacodziennie,bow przeciwnymwypadkużadenczłowieknie

pozostanienawróconym”(EllenG.White,w:Review and Herald,14IX1897).
Gdy przychodzisz do Jezusa każdego dnia, przyjmując na nowo Jego łaskę

i starającsiępoznaćGolepieji ufaćMumocniej,możeszmiećpewnośćży-

ciawiecznego.

- 97 -

Teza 43. „Chrześcijanie powinni wiedzieć, że dzisiaj mają pewność zbawie-

nia.”

Jakajesttwojaodpowiedź,gdyktościępyta:„Czyjesteśzbawiony?”.Czykie-

dykolwiekspotkałeśsięz tegorodzajupytaniem?Jakabyłatwojaodpowiedź?
W natchnionychpismach,skierowanychdonaszegoKościoła,otrzymaliśmy

zdecydowaneostrzeżeniaprzedmówieniem:„Jestemzbawiony”.Zastanówmy

sięnaddwomacytatami.
„Niepowinniśmynigdyspoczywaćw staniezadowoleniai zaprzestawaćczy-

nieniapostępów,mówiąc:Jestem zbawiony.Gdyprzyjmowanyjesttakipogląd,

wtedyprzestająistniećpobudkidoczuwania,domodlitwyi dogorliwychsta-

rań,bynieustawaćw wysiłkachzmierzającychdowyższychosiągnięć.Ża-

denuświęconyjęzykniebędziewypowiadałtakichsłów,dopókinieprzyj-

dzieChrystusi niewejdziemyprzezbramydomiastaBożego.Wtedyz naj-

większątrafnościąbędziemymoglioddaćchwałęBogui Barankowizawiecz-

newyzwolenie.Takdługo,jakczłowiekjestpełensłabości—ponieważsam

niemożezbawićswojejduszy—niepowiniennigdyośmielaćsięmówić:Je-

stemzbawiony(EllenG.White,Wybrane poselstwa, Radom2008,t.I,s.294).
Fragment o  podobnej treści znajdujemy w  książce Przypowieści Chrystusa.

Czytamytam:„Nigdyniemożemybyćpewnisiebiei znaćczasutrwaniaziem-

skiejwędrówkiorazmniemać,żejesteśmyzabezpieczeniprzedpokusami.Ni-

gdyniewolnonauczaćprzyjmującychZbawiciela(bezwzględunato,jakszcze-

rejestichnawrócenie),żewolnoimczući mówić,żesąwybawieni.Takiepo-

stawieniesprawywprowadzaw błąd.Trzebauczyćkażdego,żepowinienposia-

daćwiaręi nadzieję.Leczmusiwiedzieć,żenawetwówczas,kiedyoddaliśmy

serceChrystusowii wiemy,żeOnnasprzyjął,niejesteśmypozazasięgiempo-

kus.W SłowieBożymjestpowiedziane:»Wielubędzieoczyszczonych,wybie-

lonychi wypławionych,leczbezbożnibędąpostępowaćbezbożnie.Żadenbez-

bożnyniebędziemiałpoznania,leczroztropnibędąmielipoznanie«(Dn12,10).

Tylkoten,ktowytrwaw doświadczeniu,otrzymakoronężycia(zob.Jk1,12)”(El-

lenG.White,Przypowieści Chrystusa,wyd.III,Warszawa2002,s.96).
Zwróćuwagę,żeteostrzeżeniadotycząidei„razzbawiony—nazawszezba-

wiony”.Możnauważać,żeskorokiedyśzostaliśmyzbawieni,toautomatycz-

nie będziemy ostatecznie zbawieni. Jest istotna różnica między stwierdze-

niem,że„jestemzbawionydzisiaj”,a powiedzeniem,że„będęwśródzbawio-

nychw niebie”.
Pewnaosobaudzieliłabardzodobrejodpowiedzinapytaniepostawionena

wstępietejtezyi objęłaniąobawspomnianepowyżejwymiary:„Jakdotąd

tak!”.

- 98 -

Skoncentrujmysięprzezmomentnapytaniudotyczącym„dzisiaj”.Czydzi-

siajjesteśzbawiony?Jakodpowiesznatakpostawionepytanie?Czypowiesz:

„Mamnadzieję,żetak”,„Myślę,żetak”czyteż„Sądzę,żedowiemsięo tym,

gdynadejdziedzieńsądu”?A możez łatwościąodpowiesz:„Tak,mampew-

nośćzbawieniadzisiaj”.
Pytanie dotyczące osobistego zbawienia jest najczęściej zadawanym pyta-

niemw kręgachchrześcijańskich.Wymienianejestnapierwszymmiejscu,gdy

chrześcijanpytasięo najbardziejnurtująceichpytania—i toniezależnieod

tego,czysątoludziemłodsiczystarsi.Gdyprosiszzgromadzonych,abypo-

dalipytanie,którechcielibyzadać,gdybymielipewność,żeotrzymająwła-

ściwąodpowiedź,towiększośćz tychpytańzawszedotyczypewnościzba-

wienia.„Czyznajdęsięw niebie?”„Czybędęzbawiony?”„Czyudamisiętam

dostać?”Tepytaniaświadcząo egocentrycznymnastawieniu!Taknaprawdę

jesttojednaz głównychmetod,jakichużywaszatan,abyskupićnasząuwa-

gęnanassamychi odwrócićnaszwzrokodJezusa.KsiążkaPokój, za którym

tęskniszostrzeganasprzedtakimnastawieniem:„Niepowinniśmykoncentro-

waćsięnasobieorazpoddawaćsięrozpaczyi obawomo to,czybędziemy

zbawieni.TowszystkoodwracaduszęodŹródłanaszejsiły.Powierzsiebie

Bożejopiecei zaufajMu.Rozmawiaji myślo Jezusie.Niechtwojejarozpły-

niesięw Nim”(EllenG.White,Pokój, za którym tęsknisz,wyd.II,Warszawa

2009,s.59).Odrzućwszelkąwątpliwośći swojeobawy.
Życiechrześcijańskiemusitoczyćsiękażdegodniaindywidualnie(niewybie-

gajw przyszłość—przyp.red.).SzukajBoga,abymiećz Nimspołeczność

i wspólnotętegojednegodnia—dzisiaj.PrzychodźdoNiegoposkruchę

i przebaczenietegojednegodniadzisiaj.Złóżwszystkieswojeplanyu Jego

stóp,abymogłybyćwykonanelubporzucone,zgodniez tym,cowskażeJego

opatrzność—każdegodniaz osobna.PrzyjdźdoNiegopowylanieJegoDu-

cha,pomocpotrzebnąw czasiepróby,pomądrośćdosłużbykażdegodnia

z osobna.Czyniąctak,możemyprzyjąćBożąpewnośćzbawienianakażdy

dzieńz osobna.„Jeślidziśmaszpokójz Bogiem,tojesteśgotowynaprzyjście

Chrystusa”(EllenG.White,W atmosferze niebios,Warszawa2001,s.227).
Jeżelistaraszsięoprzećswojąpewnośćzbawienianaprzeszłychdoświad-

czeniachz Bogiem—nawetjeślimiałyonemiejscewczoraj—topopełniasz

błąd.Jeżeliw jakiśsposóbpróbujeszzebraćtylepewności,abystarczyłaci

dokońcażycia—nawetgdybymiałosięonoskończyćjutro—tomaszpro-

blem.Możeszjednakmiećpewnośćzbawieniaw dniudzisiejszym.A jeślikaż-

degodniapoświęciszczasnato,abyupewnićsię,żeprzyjmujeszBożąakcep-

tację,tookażesię,żenakońcutwojegożycianatejziemiznajdzieszsięwśród

zbawionychnawieki.

- 99 -

Teza 44. „Biblia naucza: «raz zbawiony — na zawsze zbawiony», dopóki

trwasz w zbawieniu.”

PewnegowieczoraposzedłemposłuchaćwykładukaznodzieiKościołaNaza-

reńskiego,którypowiedział:„Wierzymy,żejeślijesteśrazzbawiony,toje-

steśnazawszezbawiony,dopókitrwaszw zbawieniu”.Jesttowspólnazasa-

dawiaryKościołaAdwentystówDniaSiódmegoi KościołaNazareńskiego!
Znacznaczęśćchrześcijanewangelicznychwierzy,żeabymiećzapewnione

wiecznezbawienie,wystarczyjedenrazw życiuskinąćgłowąw stronęnieba.

Wierząoni,żeniezależnieodpodjętychdecyzjilubkierunku,jakiobierzesz

w swoimżyciupopierwotnymopowiedzeniusięzaChrystusem,ostatecznie

zostanieszwprowadzonydomiastaBożegoprzezbramyz pereł.
JednakstanowiskoPismaŚwiętegow tejsprawiejestbardzojasne.„A ponie-

ważbezprawiesięrozmnoży,przetomiłośćwieluoziębnie.A ktowytrwado

końca,tenbędziezbawiony”(Mt24,12−13).
JezusChrystusuczyłtejsamejzasadyw piętnastymrozdzialeEwangeliiJana.

Wypowiadałostatniesłowadoucznióww drodzedoGetsemane.Wskazałna

winnice,widocznew świetleksiężyca,i jeszczerazpróbowałwyjaśnićimzna-

czeniespołeczności(więzi),jakąpowinniz Nimutrzymywać,abymiećżycie.

W wierszuszóstymczytamy:„Ktonietrwawemnie,tenzostajewyrzucony

preczjakzeschniętalatorośl;takiezbierająi wyrzucająw ogień,gdziespło-

ną”.Możnawięcbyćgałązką,alenietrwać,czyliniepozostawaćw Krzewie

Winnym.Gdytooddzielenieutrzymujesię,nadchodziczas,gdygałązkazo-

stajeusunięta.
W przypowieścio uroczystościweselnejz EwangeliiMateusza(rozdział22)

JezusChrystustakżemówiło tym,żemożnadobrzerozpocząć,aleniekon-

tynuowaćchrześcijańskiegożycia.Królprzygotowałucztęweselną.Człowiek

przyjąłzaproszenie.Zrobiłpierwszykrok.Jednakzlekceważyłkoniecznośćlub

odmówiłwłożeniaszatyweselnej.Gdykrólprzybył,abyprzypatrzećsięgo-

ściom,okazałosię,żetemuczłowiekowibrakowałoczegośbardzoistotnego.

Królwydałpolecenie:„Zwiążciemunogii ręcei wyrzućciegodociemności

zewnętrznej;tambędziepłaczi zgrzytaniezębów”(w.13).
„Grzesznikmożeznaleźćnadziejęi sprawiedliwośćtylkow Bogu.Żadnaisto-

taludzkaniepozostajedłużejsprawiedliwą,jeżeliniemawiaryw Bogai nie

utrzymujez Nimkoniecznejspołeczności”(TestimoniestoMinisters,s.367)
Jakjużzauważyliśmy,pewnośćzbawieniatrwatakdługo,jakdługotrwana-

szaspołeczność(więź)z Bogiem.Mamypewnośćzbawienia,jeślitylkonie

przestajemyprzyjmowaćJegodarówskruchy,przebaczeniai łaski.Nieusta-

jącezbawienieopartejestnaspołecznościwiaryz Jezusem,a nienanaszym

- 100 -

postępowaniulubnaosiąganychprzeznaswynikach.Żadenzwiązeknietrwa

pojegozerwaniu.
W kontaktachmiędzyludzkichobowiązujenastępującazasada:w danejchwi-

limożemybyćw związku,alepojakimśczasiemożebyćonjużzerwany.Je-

ślinieutrzymujesięzwiązkuprzezciągłąspołecznośći kontaktowaniesię,to

związektakizmierzadonieuchronnegorozpadu.
Tasamazasadaodnosisiędonaszejwięziz Bogiem.PismoŚwiętewiernie

przytaczaprzykładytakichludzi,jakHenoch,Mojżesz,Danieli Paweł,któ-

rzykontynuowalichodzeniez Bogiemażdokońcaswoichdni.Paweł,zbliża-

jącsiędokresuswojegożycia,mógłwypowiedziećnastępującesłowa:„Do-

bry bój bojowałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem; a  teraz oczekuje

mniewieniecsprawiedliwości,którymiw owymdniudaPan,sędziasprawie-

dliwy,a nietylkomnie,leczi wszystkim,którzyumiłowaliprzyjściejego”(2

Tm4,7−8).Pawełniepowiedział:„Stanąłempowłaściwejstronie,rozpoczą-

łemwłaściwybieg,kiedyśmiałemwiarę”.Nie,Pawełzachowałwiaręi wy-

trwałażdokońca.
PismoŚwiętemówirównieżo tych,którzyrozpoczęliżyciez Bogiem,aleze-

szlinazłądrogęi utracilizbawienie,którekiedyśmieli.NapoczątkuKain

składałporannei wieczorneofiarywrazzeswojąrodziną,aleniewytrwał

dokońca.KrólSaulwszedłnatędrogęprzeznawrócenie,stającsiępokor-

nymdzieckiemBożym,alepewnegodniawziąłswojeżyciewewłasneręce

i w końcujesobieodebrał.Bileamw pewnymokresieżyciabyłprorokiem

Bożym.Jednakmimomówiącejoślicy,anioła,którypojawiłsię,abygoostrzec,

i głosuBożegow snach,przekazującegomurady,Bileambyłbardziejzain-

teresowanywłasnymuwielbieniemniżuwielbieniemBogai zostałsojuszni-

kiemwrogówluduBożego.Judaszbyłjednymz najbliższychwspółpracow-

nikówChrystusa.SłuchałJegosłówi oglądałJegoczyny.Otrzymałrolęmi-

sjonarzai razemz pozostałymiuczniamiuzdrawiałchorych,wypędzałdemo-

nyi wskrzeszałumarłych.Jednakpewnegodniazostawiłtowszystkoi zdra-

dziłswojegoPana.
Byćrazzbawionymtorzeczbardzoważna,aleniemniejistotnąsprawąjest

codziennetrwaniew przyjmowaniutegozbawienia.

- 101 -

Teza 45. „Pokój nie wypływa ze zwycięstwa, ale zwycięstwo wypływa z po-

koju.”

Wcześniejcałymsercemnależaładokontrkultury,buntującsięprzeciwtrady-

cyjnemuspołeczeństwu.Zażywałanarkotykii  angażowałasięwewszystkie

innedziałaniawłaściwetegotypugrupomspołecznym.Terazpróbowałaodna-

leźćdrogępowrotną,aleodkryła,żeniejesttołatwe.Zaprzyjaźniłasięz jed-

nymchłopakiemnauczelni,a onprzyprowadziłjądomojegobiuraporadę.
Gdyopisywałaswójdylemat,opowiadająco rozczarowaniutym,cozaoferował

jejświat,i gdyjednocześnieprzyznałasię,żeniejestw staniezmienićwzor-

cówswoichzachowań,któredefactojązniewoliły,cośzaświtałomiw głowie.

Jejwypowiedźbrzmiałajakjedenz opisóww książcePokój, za którym tęsknisz.
Otworzyliśmywięctęksiążkęi czytaliśmyrazem.
„GdytwojesumieniezostajepobudzoneprzezDuchaŚwiętego,dostrzegasz

złogrzechu,jegomoc,wynikającez niegopoczuciewinyi nieszczęście.Spo-

glądasznaniegoz odrazą.Czujesz,żegrzechoddzieliłcięodBogai żejesteś

związanymocągrzechu.Imusilniejstaraszsięuwolnić,tymbardziejzdajesz

sobiesprawęzeswojejbezradności.Motywytwojegodziałaniai twojeser-

cesąnieczyste.Rozumiesz,żetwojeżyciebyłopełnesamolubstwai grzechu.

Pragnieszotrzymaćprzebaczenie,zostaćoczyszczonymi uwolnionym.Como-

żeszzrobić,abyżyćw harmoniiz Bogiemi byćdoNiegopodobnym?”(Ellen

G.White,Pokój, za którym tęsknisz,wyd.II,Warszawa2009,s.41).
—Takjest—powiedziała.—Toja.Tojestmójproblem.Szybko!Powiedzmi,

jakajestodpowiedź.Comogęzrobić?
Zatrzymajmysięnamomentw naszymrozważaniui pomyślmy,jakamogła

być odpowiedź. Powyżej znajduje się opis całkowicie zagmatwanego życia.

DuchŚwiętydziałanasercei danaosobauświadamiasobiewielkąpotrze-

bę.Jednocześniezdajesobiesprawęzeswojejwielkiejbezradności.Nieuda-

jejejsięodnieśćzwycięstwanadżyciemgrzechui pyta,jaksięmożeuwolnić.

Czegopotrzebuje,abyotrzymaćprzebaczeniei oczyszczenie?
Jeżelijesteśbehawiorystą,totwojapierwszaodpowiedźdotyczyłabypostę-

powania(zachowania)i osiąganychwyników.Mógłbyśpowiedzieć:„Osoba

tamusibardziejsięstarać,abyczynićto,cojestwłaściwe.Niewolnojejsię

poddawać.MusiwybraćposłuszeństwowobecBogu,a wtedyBógobdarzyją

takąmocą,jakajestjejpotrzebna,abymogłapostępowaćstosowniedoswo-

jegowyboru”.
Jeżeliprzemawiadociebierelacjonizm,tow pierwszymodruchupowiedział-

byś,żeopisywanaosobapowinnaczytaćBiblięi więcejsięmodlić.

- 102 -

Jeżeliprzywiązujeszwagędowspólnotyreligijnej,tomógłbyśzasugerować,że

rozwiązaniemproblemujestprzyłączeniesiędojakiegośKościoła,spędzanie

czasuz innymiwierzącymi.
Jakajestjednakodpowiedźzawartaw książcePokój, za którym tęsknisz?Na-

stępnezdanienatejsamejstronicybrzmi:„Potrzebujeszpokoju”(podkreśle-

niedodane).
Cóżzaodpowiedź!Brzmitotak,jakbyśmypowiedzieliumierającemuz pra-

gnienia,żepotrzebujewodylubdzieckuumierającemuz głodu,żepotrzebuje

pokarmualborodzinie,którastoinaskrajubankructwa,żepotrzebujepienię-

dzy.Jakktośmożemiećpokój,jeśliw jegożyciupanujechaos?
Zaczekajjednakchwilę.Coczytamydalej?„Potrzebujeszpokoju—płynącego

z niebaprzebaczenia,pokojui miłościw sercu.Niemożnagokupićzapie-

niądze,niemożnagozdobyćwysiłkiemintelektualnym,niemożnagoosią-

gnąćswojąmądrością.Niemożeszłudzićsię,żezapewniszgosobiewłasnym

wysiłkiem.JednakBógdajecigow darze»bezpieniędzyi bezpłacenia«(Iz

55,1).Jesttwój,jeślitylkowyciągnieszrękęi uchwyciszgo”(tamże).
Pomyślo dziecku,którerośniei rozwijasię.Czyonokiedykolwiekpopełnia

błędy?Czykiedykolwiekupadai błądzi?Czyczasamirobicośgłupiego?Jak

powinniśmyjetraktować?Uniwersalnąi ponadczasowązasadąjestto,żeze

swoichbłędówi upadkówmożewyrosnąćtylkoten,ktojestkochanyi akcep-

towanywtedy,gdypopełniatebłędyi gdyupada.
A coz naukąjazdy?Czypamiętasz,jaktobyło?Czyjużzapierwszymrazem

jeździłeśbezzarzutu?Prowadzeniapojazdumożesięnauczyćtylkoten,komu

pozwalasięrobićbłędyi jednocześniepodejmowaćkolejnepróby.
Czykiedykolwiekrozpoczynałeśnowąpracę?Czyjużodpierwszegodniawy-

konywałeś wszystkie swoje obowiązki bez zarzutu? Czy też twój przełożo-

nyspodziewałsię,żeminietrochęczasu,zanimzapoznaszsięzewszystki-

mizadaniamii procedurami?Gdyzatrudniasięnowegopracownika,tonawet

w świeciebiznesubierzesiępoduwagęto,żemożemubrakowaćdoświadcze-

nia.Niewyrzucasięgoz pracy,gdypierwszyrazcośmusięnieuda.Zachę-

casięgow czasienauki.Tylkow takimotoczeniuczłowiekmożebyćspokoj-

nyi możezapamiętaćwłaściwysposóbwykonywaniaróżnychzadań.
Jezuspowiedziałdokobietyprzyłapanejnacudzołóstwie:„I jacięniepotę-

piam:Idźi odtądjużniegrzesz”(J8,11).Tylkoten,ktowie,żeniejestpotę-

piony,możeiśćnaprzódi więcejniegrzeszyć.Najpierwmusipojawićsiępo-

kój.Pokójprzynosiuwolnienie.

- 103 -

Teza 46. „Powodem, dla którego wciąż grzeszymy jest to, że nie wierzymy,

iż nam przebaczono. Pewność prowadzi do zwycięstwa, niepewność — do

porażki.”

W zborze,w którymkilkalattemubyłempastorem,pewnarodzinaadopto-

wałapięcioletniądziewczynkę.Ponieważjejmatkabyłanarkomanką,dziecko

w tychkilkulatachdoświadczyłowięcejciemnejstronyżycia,niżwiększość

ludziprzezcałeswojeżycie.Dziewczynkanauczyłasię,jakprzetrwać,alenie

wiedziała,jakżyć.Wiedziała,jaknienawidzić,aleniewiedziała,jakkochać.

Podwielomawzględamijejprzypadekwydawałsiębeznadziejny.
Miałajużzasobąhistoriękilkurodzinzastępczych.Mimochodemwspomina-

łao „MatceKaren”,„MamieBecky”czy„MamieAnn”.Wszystkiejązawiodły.

Terazzostałazaadoptowanaprzezrodzinęchrześcijańskąi obiecanojejstały

dom.Onajednakniewiedziała,cotojesttrwałośćlubstałość.Wszystko,co

poznałai czegodoświadczyław życiubyłotymczasowe.Niemiałazamiaru

nikomupozwolićnato,abyjązranił.
Dziewczynkabyłatakpewna,żewkrótcezostanieporzucona,iżrobiławszyst-

ko,abyprzyśpieszyćnadejścietegomomentu.Byłamistrzemw robieniuza-

mętu.Żadnakaraniebyław staniejejpowstrzymać,ponieważznęcanosię

nadniąodnajwcześniejszychdni.Czasamijejnowarodzinatraciłanadzieję,

żekiedykolwiekudajejsiędoniejdotrzeć.
Tamaładziewczynkabuntowałasiętakdługo,jakdługobyłaprzekonana,że

jejzłezachowaniedoprowadzidojejodrzucenia.Przełomnastąpiłwtedy,gdy

w końcuzrozumiała,żejejrodzinabędziejąakceptowałaniezależnieodtego,

jakzłejestjejpostępowanie.Dopierowtedy,gdyrodzinieudałosięokazaćjej

bezwarunkowąakceptację,emocjonalneranytegomaleństwazaczęłysięgoić.
Dopierowtedydziewczynkaodkryła,żenieposłuszeństwoniebyłojużpo-

trzebne.
Jednąz rzeczy,którajejpomogła,byłojasnezrozumienienastępstwokreślo-

nychczynów.Następstwabyłysprawiedliwe,aleniesurowe.Jejzłezacho-

wanieniepozostawałobezżadnejreakcji.Jednocześniez wolnauświadamia-

łasobie,żenastępstwemnieposłuszeństwanie byłoodrzuceniei wydalenie

z domu.Miałaswojemiejscew tymdomutakdługo,jakdługobyłachętna

pozostaćzeswoimirodzicami.
Czasamii mypatrzymynaBogatak,jaktodzieckopatrzyłonaswoichno-

wychrodziców.Jesteśmytakpewni,żeBógodrzucinasz powodutego,jaki-

mijesteśmy,żenieprzestajemybyćtakimi,jakimijesteśmy!Wciążgrzeszymy,

ponieważniewierzymy,żenamprzebaczono.Wciążjesteśmypokonani,ponie-

ważniemamypewności,żeBógprzyjmujenasnawetwtedy,gdywzrastamy.

- 104 -

Czytooznacza,żegrzechjestw porządkui żemożemyłamaćBożeprawo

bezkarnie?Nie,przestępstwowiążesięz określonymikonsekwencjami.Jed-

nakjednąz tychkonsekwencjiniejestodrzucenieprzezBoga,o ilepozosta-

jemy„w rodzinie”i wciążprzychodzimydoNiegopouzdrowienie,przebacze-

niei moc.
KsiążkaPokój, za którym tęskniszprzedstawiatow tensposób:„Niektórym

wydajesię,żemusząprzejśćokrespróbnyi żezanimbędączerpaliz Jego

błogosławieństw,musząudowodnićJezusowi,żedoznaliodnowy.Jednakmogą

onikorzystaćz tychbłogosławieństwnawetteraz.Człowiekpotrzebujełaski

i DuchaChrystusowego,którypomagamuw jegosłabościach.W przeciwnym

wypadkuniejestw stanieoprzećsięzłu.Jezuspragnie,abyśmyprzychodzi-

lidoNiegotakimi,jakimijesteśmy:grzeszni,bezradni,uzależnieni.Możemy

przyjśćzewszystkimisłabościami,kaprysami,z naszągrzesznościąi upaść

u Jegostópw uniżeniu.ChwałęprzynosiMuto,żemożenasotoczyćramiona-

miswojejmiłości,uleczyćnaszeranyi oczyścićnaszewszelkiejnieczystości”

(EllenG.White,Pokój, za którym tęsknisz,wyd.II,Warszawa2009,s.43−44).
W 1J3,2czytamy:„Umiłowani,terazdziećmiBożymijesteśmy,alejeszczesię

nieobjawiło,czymbędziemy.Leczwiemy,żegdysięobjawi,będziemydonie-

gopodobni,gdyżujrzymygotakim,jakimjest”.
Naszymzadaniemjestupewnieniesię,żeteraztrwamyw więziz Bogiemjako

Jegosynowiei córki.Jegoudziałemjestzagwarantowanie,żewszystko,coma

byćuczynione,abyśmybylidoNiegopodobni,zostaniedokonanewewłaści-

wymczasie.
Jezusuwielbia,gdyprzychodzimydoNiegotakimi,jakimijesteśmy,ponieważ

jesttojedynysposób,w jakimożemydoNiegoprzyjść.Jezusnieustalalimi-

tównato,ilerazymożemydoNiegoprzyjśći wciążliczyćnaJegoakcepta-

cję.Kochanas,ponieważjesteśmyJegodziećmi,a niez powodudobra,które

jestw nas.Gdyw końcuzrozumiemy,żejesteśmyprzezNiegokochanii ak-

ceptowani,wtedyrozpoczniesięw nasprocesuzdrowienia.PrzyjęcieBożej

akceptacjiczyniróżnicę.