Koncepcja koszyka
Robert Bruce, http://www.astraldynamics.com
Koncepcja koszyka
(Nowe podejście do życia i wyższej
duchowej rzeczywistości)
Robert Bruce
tłumaczył Alex
Copyright © 2000 by Robert Bruce
Znalazłem ten artykuł przeszukując pliki na moim komputerze. Zupełnie zapomniałem, że go
kiedyś napisałem. Byłoby głupio go zmarnować, więc oto jest. Tłumaczy on trochę to, kim jestem,
skąd pochodzę i dlaczego piszę takie książki i artykuły. Moje życie to ciągły proces nauki w
każdym znaczeniu tego słowa.
W drugiej połowie lat 80-tych napotkałem poważne wyzwanie dla mojego systemu wierzeń.
Jaskrawe sprzeczności pojawiały się na każdym kroku - istniały one pomiędzy moimi bieżącymi
życiowymi doświadczeniami a powszechnie przyjmowanymi koncepcjami New Age odnośnie
duchowej rzeczywistości. Walczyłem, aby zrozumieć i zintegrować moje doświadczenia z tym
paradygmatem, lecz ciągle byłem zmuszony przyjmować kompromisy pozbawione logiki. Wkrótce
adaptacja moich życiowych doświadczeń stała się niemożliwa i zaczynałem się dusić pod ich
niezręcznym ciężarem. Powszechnie przyjmowany model nagle stał się niepraktyczny. Albo ja
zaczynałem wariować i doświadczać zgodnych, powtarzających się złudzeń - tak jak i ludzie,
którym pomagałem - albo z
le się działo w państwie duńskim.
Tak samo jak wiele osób na przestrzeni wieków, spędziłem swoje życie, poszukując duchowej
prawdy i sensu życia. Przez wiele lat uczestniczyłem w grupach rozwojowych, modliłem się,
medytowałem, wizualizowałem i czytałem, aż moje oczy piekły, a mój umysł zataczał się pod
masywnym atakiem sprzeczności. Rozwinąłem zdolności psychiczne, miałem spektakularne OBE,
wizje i doznania mistyczne. Zrobiłem duże postępy, ale wciąż potrzebowałem więcej...
W końcu odrodziłem się na nowo i przekształciłem, kiedy wzniosłem Kundalini na najwyższy
poziom ok. 1987 r. (wtedy też tajemnica życia stała się dla mnie oczywista). Lecz wzniesienie
Kundalini, samo w sobie, nie przynosi natychmiastowego oświecenia. Kundalini trzeba wznosić
regularnie i opanowywać je tak, jak każdą inną zdolność. Pierwsze wzniesienie Kundalini powoduje
'abstrakcyjne' oświecenie, ale nie właściwe oświecenie. Wiesz wszystko w momencie, gdy
wznosisz Kundalini, lecz nie zdajesz sobie z tego sprawy, kiedy powracasz do normalnego poziomu
świadomości (podstawowego poziomu świadomości w normalnym, obudzonym stanie). Nie istnieją
żadne skróty, nie istnieje żaden sposób na ominięcie całości ciężkiej pracy i ciężkich życiowych
doświadczeń koniecznych do tego, żeby ta abstrakcja przesączyła się do twojego świadomego
umysłu i fizycznej rzeczywistości.
Dało mi to przebłyski większej duchowej rzeczywistości razem ze zwodniczymi strzępami
abstrakcyjnej wyższej prawdy - dodanymi dla dobrej miary. Jednak mój coraz silniejszy kontakt z
wyższą duchową rzeczywistością wzbudził we mnie falę sprzeczności w odniesieniu do popularnie
przyjmowanego modelu. Ten intelektualny ciężar ciągle rósł, gdyż mój system wierzeń rozciągał
się daleko poza jego ustalone granice. Bardzo szybko zbliżył się do masy krytycznej.
W 1990r. odnalazłem rozwiązanie. Doświadczyłem zdarzenia, w którym anioł lub moje Wyższe Ja
(trudno powiedzieć które z nich - to mogło być nawet coś połączonego) zamanifestowało się
wobec mnie jako potężny głos. Był tak bardzo słyszalny, że mógłbym go nagrać, gdybym miał pod
ręką magnetofon. Byłem w pełni obudzony i stałem na nogach. Chwilę wcześniej wyszedłem spod
prysznica i miałem właśnie zaczynać moją codzienną medytację - to było około 21:00. To był
najpiękniejszy głos, jaki kiedykolwiek słyszałem: głęboki, męski, elokwentny, kochający,
przebaczający i mądry. Atmosfera była intensywna. Czułem się tak, jak mogłoby się czuć małe
dziecko, stojąc przed obliczem Boga w ogromnej katedrze pierwszy raz w życiu. Odczucie
zachwytu i kochającego, ojcowskiego przebaczenia wzięło górę. Teraz, gdy to piszę, samo
wspomnienie powoduje, że łzy głębokiej, duchowej tęsknoty spływają mi po twarzy - taki jest
emocjonalny wymiar tego przeżycia.
Nota bene: To był ten sam obiektywny głos, który przemówił do mnie kilka lat wcześniej, kiedy
poinstruował mnie, abym nauczył się pisać. Jako że skończyłem jedynie osiem klas, to nie była
prosta sztuka. Ciężko pracowałem i do czasu ponownej wizytacji opanowałem podstawy
angielskiego i gramatyki. Jednakże wciąż czułem, że to nie wystarcza. Bezpośredni kontakt z
duchowymi istotami z wyższej rzeczywistości zawsze niesie ze sobą ten efekt - zwłaszcza kiedy
one przychodzÄ… do ciebie.
Głos kazał mi usiąść i zaczął tłumaczyć wiele rzeczy, z których najważniejszą była rada odnośnie
tego, jak mam kontynuować moje poszukiwanie wyższej duchowej prawdy i wiedzy. Miałem
odrzucić mój system wierzeń, a potem inteligentnie odbudować go od zera. Powiedziano mi, że
mam być zdyscyplinowany w swoim podejściu i że mam używać własnego doświadczenia, logiki i
zdrowego rozsądku, aby zbudować nowy, podstawowy system wierzeń, w oparciu o który będę
kontynuować moje poszukiwanie prawdziwego oświecenia.
Podstawowy system wierzeń leży głęboko wewnątrz podświadomego umysłu. Składa się nań
zestaw pojęciowych, mentalnych filtrów i tarcz, które są fundamentalne dla czyjegoś fizycznego i
duchowego istnienia. Kształtują one i wpływają na twoje myśli i percepcje poprzez filtrowanie
pomysłów i inspiracji, dostosowując je do tematu przewodniego ustanowionego przez twoje
podstawowe wierzenia. Cała wiedza jest w twoim sercu. Jednak dostęp do niej jest niezwykle
trudny. Wszystko musi przejść przez twoje filtry koncepcyjne, zanim może zostać odebrane lub
zrealizowane.
Jeżeli czyjeś fundamentalne wierzenia są choć troszkę wadliwe, to informacja starająca się przez
nie przedostać zostanie zagmatwana lub zablokowana. Wyobraz
sobie, że nowe prawdy to
delikatne, sześcienne kryształy, a wadliwe filtry koncepcyjne (sprzeczne wierzenia) są
wydrążonymi, okrągłymi otworami. Nowe prawdy są blokowane. Jeżeli będziesz chciał je
przecisnąć, zaowocuje to rozłupanymi ośmiobokami, tj. połamanymi, zagmatwanymi lub
niepełnymi prawdami.
Tak więc jeśli wyższa inteligencja (jak Bóg, czyjeś Wyższe Ja, święty anioł stróż lub przewodnik
duchowy) próbuje przekazać nowe, sprzeczne prawdy poprzez wadliwy system wierzeń, to te
prawdy są blokowane lub zniekształcane. Im więcej podstawowych błędów w czyimś systemie
wierzeń, tym większe będzie zniekształcenie. Z tego właśnie powodu niektórzy ludzie mogą
otrzymywać inspirację (np. naukową bądz
duchowÄ…), a inni nie mogÄ… lub otrzymujÄ… jÄ… w
ograniczonym zakresie.
Koncepcja, że samemu tworzysz swoją własną duchową rzeczywistość jest niczym nowym. Jej
wersje można znalez
ć w wielu książkach o filozofii duchowej. Jednakże właściwe zdanie sobie
sprawy z tych mechanizmów i zastosowanie ich we własnym systemie wierzeń, w gonitwie za
wyższą prawdą i wiedzą, jest zupełnie inną sprawą.
Dostałem szczegółowe instrukcje jak tego dokonać. Następnego dnia usiadłem i wykonałem listę
wszystkich rzeczy dotyczących mojej rzeczywistości duchowej, w które wierzyłem. Potem
przeanalizowałem całość i wykreśliłem wszystkie rzeczy, których nie doświadczyłem lub też nie
dowiodłem samemu. Po wielu dniach rozważań i poprawek została mi naprawdę mała lista.
Wyglądała ona mniej więcej tak:
·ð OBE jest prawdziwe: Przez caÅ‚e życie miaÅ‚em projekcje astralne.
·ð Jasnowidzenie jest prawdziwe: Przez caÅ‚e życie widywaÅ‚em aury i miewaÅ‚em wizje.
·ð Uzdrawianie jest prawdziwe: Zarówno je dawaÅ‚em, jak i otrzymywaÅ‚em, widziaÅ‚em i
czułem jego moc.
·ð Kundalini jest prawdziwe: WzniosÅ‚em je do najwyższego poziomu w 1987 r. i potem
jeszcze wiele razy.
·ð Przeżywamy Å›mierć: WidziaÅ‚em ludzi po ich Å›mierci i odwiedzaÅ‚em duchowe Å›wiaty.
·ð Z ludzkim istnieniem i jego duchowÄ… ewolucjÄ… zwiÄ…zana jest wyższa siÅ‚a: DoÅ›wiadczyÅ‚em
tego wiele razy - głos który słyszałem jest tylko jednym przykładem.
·ð AnioÅ‚y, mistrzowie, bóstwa i dobre duchy sÄ… prawdziwe: MiaÅ‚em z nimi kontakt wiele razy.
·ð ZÅ‚e duchy sÄ… prawdziwe: DoÅ›wiadczaÅ‚em ataków psychicznych i tych z rodzaju poltergeist.
Byłem opętany i sam się spod tego uwolniłem i pomogłem wielu ludziom przy podobnych
problemach.
Usunąłem osobistych duchowych przewodników (chociaż nauczyłem się wierzyć, że takowego
mam, to nigdy nie spotkałem go ani nie komunikowałem się z nim). Usunąłem stwierdzenie, że
wszystko co duchowe i psychiczne jest związane z duchami (nie miałem doświadczeń mogących
podtrzymać tę tezę, a jedynie mgliste przypuszczenia). Usunąłem także całą zorganizowaną
strukturę duchową ponad nami, w którą nauczono mnie wierzyć (nie miałem żadnego
prawdziwego dowodu, że było to właściwe). Miałem także dylemat. Poza aniołami i innymi tak
samo egzaltowaymi istotami (które miały tak silną moc i prezencję, że niemożliwym byłoby
pomylić je z czymś innym), to nie miałem żadnej pewnej metody na odróżnianie dobrych duchów
od złych. Przez to, kierując się logiką, musiałem odrzucić wszystkie pomniejsze duchy, aż znajdę
pewną metodę tego rozróżnienia.
Powyższe może brzmieć skrajnie, lecz jest bardzo logiczne. Dostałem z
ródło, przyjąłem
podarowaną radę do serca. Miałem nauczyć się żyć tą nową drogą prawdy i stosować ją do
mojego życia.
Moja ostateczna lista była realna i prawdziwa, jako że wszystkiego z niej doświadczyłem. Tak jak
mnie poinstruowano, miałem opierać się na tym, co prawdziwe, a odrzucać wszystko inne.
Powiedziano mi, żebym odłożył 'prawdopodobną' prawdę na bok, aż ją udowodnię lub obalę.
A
atwiej jest jednak o tym mówić niż to wykonać, przez co wpadłem w coś, co mogę opisać jedynie
jako duchowy szok. Czułem się pusty, samotny i przygnębiony. Musiałem powstrzymywać się od
mówienia do swojego duchowego przewodnika podczas modlitwy. Jeśli miałem robić tak, jak
zostało mi to przedstawione, to musiałem przejść przez całą tę drogę.
Z czasem ten nowy podstawowy system wierzeń wygodnie się we mnie ułożył. Pokonałem moją
pustkę i zacząłem napełniać moją bolącą próżnię praktyczną prawdą i wiedzą. Od tego momentu,
powoli i pewnie, wszystko zaczęło się łączyć w moim życiu. Tak jak zostałem poinstruowany,
zacząłem pisać dziennik moich myśli i pomysłów. Używałem pisania do pobudzania swojego
wewnętrznego geniuszu, do wyzwolenia przepływu inspiracji pomiędzy moim fizycznym Ja a moim
Wyższym Ja. Ten przepływ, jak mi powiedziano, był blokowany nie tylko przez moje poprzednio
wadliwe filtry koncepcyjne, lecz także przez rozległą różnicę w świadomościach: pomiędzy
poziomem świadomości mojego normalnie rozbudzonego umysłu (mojego podstawowego poziomu
świadomości) a bardziej wyrafinowanym i abstrakcyjnym poziomem, na którym moje Wyższe Ja
istnieje wewnÄ…trz mnie.
Przekształciłem pytania, na które nie znałem odpowiedzi, w artykuły. Zawierały one wszystko, co
doświadczalnie wiedziałem, że jest prawdą odnośnie każdego z tych tematów. Do wielu z nich
wstawiałem logiczne podtytuły i znaki zapytania oznaczające luki w mojej wiedzy. Używałem tego
zapisywania (poprawki, sen, poprawki, sen itd.) do oddzielenia prawdy od snów i zakamarków
mojego duchowego Wyższego Ja. Tak jak zostałem poinstruowany, zacząłem zamykać się w
ciemnym, cichym pokoju na kilka godzin, odkrywając całkowicie nowy poziom myślenia w
głębokim transie. Myślałem, śniłem, medytowałem i pisałem o, zdawałoby się, niezgłębionych
tajemnicach.
Z czasem zacząłem otrzymywać inspiracyjne idee. Moje sny i wizje były pełne iskrzących
wskazówek - małych kawałków układanek, które próbowałem budować. Moje logiczne i
inspiracyjne procesy zaczęły funkcjonować w nadgodzinach, dużo potężniej niż kiedykolwiek
wcześniej. Wiele razy budziłem się ze snu i zmuszałem do sięgnięcia po długopis i papier, aby
zapisać nowe pomysły. Przyziemne rozmowy i zdarzenia wyzwalały intelektualną burzę poprzez
mentalne skojarzenia nimi powodowane, wymuszając bardziej rozszalałe notowanie, w miarę jak
inspiracyjne pomysły wynurzały się jak błyszczące delfiny wyskakujące z ciemnej wody mojego
podświadomego umysłu.
Z czasem zaakceptowałem ten proces i zacząłem z nim pracować. Czułem się tak, jakbym narodził
się na nowo. Właśnie w ten sposób odkryłem koncepcję koszyka. Podczas dnia ustawiam moje
koszyki i zapełniam je pytaniami bez odpowiedzi. Kuszą one dużymi okruchami osobistego
doświadczenia, zwodniczymi pomysłami i soczystymi kawałkami logiki. Rankiem przeglądam te
koszyki w poszukiwaniu owoców, które zostały do nich wrzucone. Zapisuję wszystko i dodaję
niewielkie plony do moich pytających artykułów. Dość szybko zaczynają one przebłyskiwać i
wypełniać zagadkowe braki.
Tak naprawdę to moja praca uczy mnie w takim samym stopniu, jak uczy tych, z którymi się nią
dzielę. Na przestrzeni lat, odkąd rozpocząłem ten proces, mój koszyk zaczął wypełniać się
dojrzałymi, ezoterycznymi owocami. Tak jak zostałem pouczony, przelewałem je w artykuły,
podręczniki i książki, które w końcu zacząłem pisać.
Przez lata, od kiedy zaczęła się moja łamigłówka, mój proces inspiracyjny urósł w dokładnie
dostrojony, subtelny mechanizm. Teraz, gdy mam jakieś poważne pytanie, to odpowiedz
zawsze
do mnie przychodzi. Czasami pojawia siÄ™ natychmiast, a czasami dni, miesiÄ…ce czy nawet lata
póz
niej, lecz wskazówki prowadzące mnie do odpowiedzi zawsze przychodzą. Zapewnia mi to
chęci i cel, a także ciągle rosnącą fascynację dla tej wspaniałej rzeczy, którą nazywamy
śmiertelnym życiem. Cokolwiek przyszłość trzyma dla nas, to wyczekuję przeżycia tego z dużym
zainteresowaniem.
Mam nadzieję, że powyższe tłumaczenia odnośnie tego, skąd zmierzam, będą jakąś pomocą dla
ludzi, którzy być może walczą ze swoimi własnymi wierzeniami. Poddawanie pod wątpliwości
czyichś głęboko zakorzenionych teorii i wierzeń nie jest moją intencją ani radością. Lecz jeśli moja
praca powoduje dyskomfort twojego systemu wierzeń, to jak silne były twoje wierzenia? Podczas
gdy wiara jest bezcennym klejnotem, to poprzez ślepe przyjmowanie czegokolwiek ryzykujesz
zanieczyszczenie własnego, podstawowego systemu wierzeń przekleństwem bezmyślnego
dogmatyzmu.
Utrzymuj, proszę, otwarty umysł na rzeczy, które tutaj przedstawiłem. Popularny duchowy model
New Age zawiera dużo pięknej, wygodnej filozofii. Lecz może on bardzo upaść w praktycznym
sensie, zwłaszcza kiedy stosuje się go do rozwiązywania mrocznych, ponadnaturalnych
problemów. Jeśli ktoś trzyma się tego modelu, to rozwinięcie nowych koncepcji i zbieranie
wyższych duchowych prawd staje się zupełnie niemożliwe. Parametry obecnego popularnego
modelu duchowego po prostu na to nie pozwalają. Z tego powodu wiele osób dzisiaj nagina
zasady i tworzy pracochłonne tłumaczenia do obejścia tych problemów, równocześnie trzymając
się powszechnych wierzeń. Jednakże ta większa złożoność zakazuje bardziej bezpośredniego
podejścia. Prowadzi to do zamglenia systemu wierzeń i rozwinięcia nieefektywnych metod.
Mała rada na zakończenie
Kwestionuj wszystko, zwłaszcza święte krowy dogmatów. Zawsze myśl samemu. Eksperymentuj i
ucz się ze wszystkiego, co życie ma tobie do zaoferowania. Wysłuchuj i miej na uwadze mądrość
innych - wypróbowuj ich pomysły, tak jakbyś przymierzał nowy płaszcz. Nigdy nie kupuj płaszcza
tylko dlatego, że po prostu zdaje się pasować - musi on być praktyczny, w twoim przedziale
cenowym i powinien się dobrze na tobie prezentować. A przede wszystkim zbuduj swój własny
system wierzeń na podstawie bogactwa swoich własnych życiowych doświadczeń.
Robert Bruce
AstralDynamics.pl © 2002
http://www.astraldynamics.pl/