Przyczynowe leczenie miażdżycy.

(poniedziałek, 05 grudzień 2005) - Dodał: Admin

Naczelną przyczyną miażdżycy jest określony, nieprawidłowy skład diety, wymuszający korzystanie przez

komórki ścian tętnic z glukozy jako źródła energii i wymuszający przemianę tej glukozy w cyklu

pentozowym. Zdrowe ściany tętnic prawie nie spalają węglowodanów, ponieważ magnez występuje w

nich w bardzo małej ilości, a bez magnezu spalanie glukozy nie jest możliwe. Nie zawierają również

cholesterolu, a to oznacza, że nie przetwarzają glukozy w cyklu pentozowym.

Miażdżyca powstaje u zwierząt (np. słonie) i ludzi na diecie jarskiej, gdy podaż węglowodanów w

stosunku do spożywanego białka, przy niskiej wartości biologicznej białka, jest zbyt wysoka. Pewną rolę

mogą odgrywać niedobory witamin, czy minerałów potrzebnych do spalania glukozy w cyklu

pentozowym, lub innych czynników pokarmowych i nie tylko pokarmowych, które wpływają na

pobudzenie cyklu pentozowego. Zmusza to organizm do przetwarzania większej ilości w cyklu

pentozowym, a jeśli zmuszone są do uruchomienia cyklu pentozowego komórki ścian tętnic –

rozwija się miażdżyca.

Miażdżyca rozwija się najszybciej u ludzi spożywających stosunkowo dużo tłuszczów zwierzęcych, a

najbardziej miażdżycorodną jest dieta , w której ilość energii dostarczanej w pokarmie w tłuszczach

wynosi około 45% w przeliczeniu na wartość kaloryczną.

Tłuszcze powodują rozwój miażdżycy, ale tylko w obecności węglowodanów!. Czym więcej tłuszczów

spożywa człowiek i czym wartość biologiczna tłuszczu jest wyższa, tym bardziej zbędnymi stają się

spożywane równolegle węglowodany, tym więcej węglowodanów zostaje przerobiona w cyklu

pentozowym. Czym więcej muszą przetwarzać glukozy w cyklu pentozowym komórki ścian tętnic, tym

szybciej rozwija się miażdżyca.

Wszystkie pozostałe czynniki środowiskowe przyspieszające rozwój miażdżycy, bądź działające

antymiażdżycowo, działają przez zwiększenie bądź zmniejszenie ilości glukozy przetwarzanej w cyklu

pentozowym w komórkach ścian tętnic.

Czynniki genetyczne w rozwoju miażdżycy nie mają większego znaczenia, bowiem np. wszystkie typy

hiperlipidemii” pierwotnych” spotykane są u ludzi, w których diecie węglowodany stanowią

około 35-40% w przeliczeniu na wartość kaloryczną. Przecież czynniki genetyczne nie zmuszają człowieka

do spożywania 35-40% glukozy (węglowodanów), a zmusza go do tego środowisko.

Przy niekorzystnym składzie diety zwiększa się ilość glukozy przetwarzanej w cyklu pentozowym i

przyspiesza rozwój miażdżycy szereg czynników: leki i inne czynniki hamujące układ sympatyczny, bądź

pobudzające układ parasympatyczny – rezerpina, glikozydy nasercowe, insulina i doustne

preparaty przeciwcukrzycowe, beta blokery, hormony sterydowe, doustne środki antykoncepcyjne,

papierosy w dawce do 20 sztuk na dobę i szczególnie w dawce powyżej 40 sztuk, wapń, witamina D,

witamina C, niedobór witaminy B1 , niedobór magnezu, jodu (niedoczynność tarczycy), niedobór tlenu

(góry choroby płuc), ograniczony wysiłek fizyczny, ciepło, rzadkie posiłki, niedobór siarki organicznej w

pożywieniu, czy krzemu.

Papierosy w dawce pobudzającej układ sympatyczny (do 20 sztuk na dobę) przyspieszają rozwój

miażdżycy tylko w tych tętnicach i w tych narządach, w których nikotyna powoduje znaczne zwężenie

tętnic powodując, powodując w efekcie niedokrwienie i niedotlenienie zmuszające komórki ścian tętnic do

uruchomienia cyklu pentozowego dla pozyskania tlenu z glukozy. Porażenie układu sympatycznego

spowodowane paleniem ponad 40 papierosów na dobę, prowadzi do względnej przewago układu

parasympatycznego i przyspiesza rozwój miażdżycy we wszystkich tętnicach. Ogólna, czy miejscowa

przewaga układu sympatycznego wiąże się z przetwarzaniem glukozy w cyklu heksozowym, a przewaga

układu parasympatycznego z przetwarzaniem glukozy w cyklu pentozowym.

Przeciwmiażdżycowo działają m.in.: katecholaminy, efedryna, hormony tarczycy, względny nadmiar

jodu, witaminy B1, magnezu, siarki organicznej, krzemu, tlenu, zimno, częste posiłki.

Wysiłek fizyczny działa różnie, w zależności od składu diety. Znaleziono wyższy poziom cholesterolu w

komórkach tętnic prawej kończyny górnej, niż lewej, wyższy w komórkach tętnic kończyn dolnych, niż

górnych, a to oznacza, że wysiłek fizyczny przyspiesza rozwój miażdżycy ( w tym narodzie, w tym

konkretnym okresie historycznym, przy tym, określonym przeciętnym składzie diety).

W warunkach polskich około 90% chorujących na miażdżycę tętnic kończyn w przeszłości przeciążali

kończyny dolne i pali do 20 papierosów na dobę.

Na miażdżycę nie chorują drapieżniki i nie chorują ludzie spożywający poniżej 100 g węglowodanów na

dobę: Eskimosi, Masajowie, Hunzowie, długowieczni mieszkańcy Jakucji, Gruzji, Azerbejdżanu, Bułgarii

głownie w tych rejonach, gdzie niedostępne są produkty pochodzenia roślinnego. U Masajów znaleziono

średni poziom cholesterolu w granicach 110 mg%. Wiadomo, że gdy poziom cholesterolu we krwi (przy

zdrowej wątrobie) nie przekracza 140 mg%, miażdżyca rozwijać się nie może.

Od kilkudziesięciu lat wiadomo, że poziom cholesterolu we krwi jest niezależny od ilości dostarczanej w

pokarmie, zatem nie ma żadnych podstaw do wyłączenia z diety produktów zawierających dużo

cholesterolu. Cholesterol we krwi pochodzi prawie w całości z wątroby. Wysoki poziom cholesterolu we

http://dieta.twoja.org

Powered by Mambo

Utworzono: 28 November, 2010, 19:12

krwi dowodzi, że wątroba wytwarza dużo cholesterolu. Czynniki zmuszające wątrobę do dużej produkcji

cholesterolu mogą też wymuszać syntezę cholesterolu w komórkach naczyń tętniczych. Stąd wysoki

poziom cholesterolu we krwi tylko pośrednio może świadczyć o rozwoju miażdżycy.

Przy uszkodzonej wątrobie poziom cholesterolu we krwi jest niski, a mimo to, miażdżyca może szybko

postępować.

Nie stwierdzono dotychczas, by znakowany cholesterol podawany w pokarmie, dożylnie, sam, czy z

insuliną znalazł się w ścianie tętnicy u człowieka. Natomiast znakowaną glukozę, czy octan, podawane

same, a zwłaszcza z insuliną, już po jednej godzinie znajdowano w komórkach ścian tętnic przetworzone

na cholesterol.

Do syntezy określonej ilości cholesterolu musi być zużyta określona ilość NADPH2. Czym więcej

organizm wytwarza NADPH2, tym więcej może wytworzyć cholesterolu. Jedynym liczącym się źródłem

NADPH2 w ustroju jest cykl pentozowy, w którym synteza NADPH2 i cholesterolu jest 300 razy większą,

niż z tej samej ilości glukozy spalonej w cyklu heksozowym. Czym więcej organizm musi przetworzyć

glukozy w cyklu pentozowym, tym większa synteza NADPH2 i cholesterolu.

100 g glukozy przetworzone w cyklu pentozowym może dać 45 g cholesterolu, przetworzone w cyklu

heksozowym – tylko 0,15 g.

Przy niekorzystnym składzie diety, komórki ścian tętnic przetwarzają glukozę głównie w cyklu

pentozowym, bo są do tego zmuszone.

Niska jakość źródeł energii jakie otrzymują szczególnie tkanki z zasady słabo ukrwione, jakimi są

naczynia tętnicze, wymaga znacznie większych ilości tlenu, którego normalną drogą nie mogą otrzymać.

Przetwarzając glukozę w cyklu pentozowym wytwarzają potrzebny im do życia tlen na miejscu. 100 g

glukozy przetworzone na cholesterol daje ponad 37 litrów tlenu (O2).

Zmniejszenie ilości glukozy przetwarzanej w cyklu pentozowym można uzyskać:

1. w miażdżycy spowodowanej zbyt niską podażą białka o niskiej wartości biologicznej, przez

zwiększenie procentowego udziału białka w diecie i poprawę jego wartości biologicznej (dieta japońska)

2. w miażdżycy powodowanej mieszaniem tłuszczów i węglowodanów w diecie, przez zmniejszenie

podaży tłuszczów, zastąpienie tłuszczów zwierzęcych roślinnymi, ograniczenia kaloryczne, leki i inne

wymienione wyżej czynniki zmniejszające przetwarzanie glukozy w cyklu pentozowym.

Obie te drogi mogą, ale nie muszą powstrzymać postępy miażdżycy, ale na pewno nie mogą

spowodować większego cofania się zmian miażdżycowych.

Aby organizm mógł usuwać cholesterol z tętnic, musi pokryć w sposób optymalny wszystkie potrzeby

wszystkich tkanek i narządów, a ponadto dysponować rezerwami białka i energii, które mógłby

przeznaczyć na energetycznie kosztowne usuwanie odpadów, w tym wypadku cholesterolu.

Jedynym rozumnym i skutecznym postępowaniem w leczeniu miażdżycy będzie praktyczne wyłączenie

węglowodanów z diety i zastąpienie ich przez tłuszcze najwyższej wartości biologicznej. Takimi tłuszczami

są tłuszcze pochodzenia zwierzęcego, uwodornione, twarde, ponadto przetworzone w obróbce kulinarnej.

Brak węglowodanów w diecie, lub niska ich podaż powodują , że organizm nie może uruchomić szerzej

cyklu pentozowego, ponieważ nie ma substratu. Skład diety, który powoduje, że poziom cholesterolu we

krwi wynosi poniżej 140 mg%, uniemożliwia uruchomienie cyklu pentozowego w komórkach tętnic i

uniemożliwia rozwój miażdżycy.

Opisywano ustępowanie zmian miażdżycowych u chorych z porażeniem połowiczym, tylko po stronie

porażonej. Przyczyną jest zdecydowana przewaga sympatycznego po stronie porażonej, prowadząca do

przetwarzania glukozy w cyklu heksozowym.

Opisywano (w Polsce) rzadsze występowanie miażdżycy i cofanie się zmian miażdżycowych u chorych

na chorobę wrzodową leczonych przez wiele lat dietą Sippy’ego, czyli leczonych śmietaną.

Najszybciej, przyczynowo leczy miażdżycę żywienie optymalne, w którym na gram białka o najwyższej

wartości biologicznej przypada 3-4 g tłuszczów zwierzęcych i poniżej 0,6 g węglowodanów.

Przy obecnym, przeciętnym składzie diety w Polsce, najbardziej miażdżycorodnie działają żółtka jaj.

Przy niskiej podaży węglowodanów w diecie te same żółtka powodują najszybsze ustępowanie miażdżycy.

U chorych przebywających w Akademii Zdrowia Arkadia jako leczenie przyczynowe w miażdżycy

stosowano żywienie optymalne. Na dobę podawano m.in. średnio 7 żółtek jaj na osobę. Ponadto

stosowano prądy selektywne PS rozszerzające naczynia krwionośne.

Papierosy w dawce pobudzającej układ sympatyczny teoretycznie działają przeciwmiażdżycowo, ale

praktycznie, na skutek skurczów tętnic i niedokrwienia, przyspieszają rozwój miażdżycy.

Prądy selektywne PS pobudzające układ parasympatyczny, powinny teoretycznie działać

miażdżycorodnie, ale na skutek znacznie silniejszego działania rozszerzającego tętnice i zwiększonego

dowozu tlenu, hamują cykl pentozowy i powodują cofanie się zmian miażdżycowych.

Obecność wystarczającej ilości tlenu w danej tkance najsilniej hamuje cykl pentozowy i syntezę

cholesterolu. U człowieka we wszystkich tkankach z wiekiem wzrasta poziom cholesterolu, szczególnie w

tkankach słabo odżywionych. Jedynym wyjątkiem jest skóra. Poziom cholesterolu w skórze, najwyższy u

płodu, gwałtownie spada natychmiast po urodzeniu, z wiekiem spada i jest najniższy u najstarszych ludzi,

u których skóra jest najcieńszą i ma najlepszy dostęp (na 1 g tkanki) do tlenu atmosferycznego. Skóra

http://dieta.twoja.org

Powered by Mambo

Utworzono: 28 November, 2010, 19:12

również należy do tkanek słabo ukrwionych.

W Akademii Zdrowia Arkadia przebywało na turnusach 2 tygodniowych 190 chorych na miażdżycę

tętnic kończyn (55-K i 135-M) w wieku średnio 61 lat (od 36 do 78 lat), chorujących ponadto na jedną

bądź kilka chorób: po zawale - 64, z choroba wieńcową – 88, z nadciśnieniem – 94, z

niewydolnością krążenia – 18, po amputacjach – 8, z bólami spoczynkowymi – 18

chorych. Czas trwania choroby wynosił średnio 9,4 lat (od 1 do 23 lat). Chorych badano w pierwszym lub

drugim dniu pobytu, badanie końcowe w 12 lub 13 dniu pobytu.

Uzyskane wyniki:

Duża, lub bardzo duża poprawa sprawności psychofizycznej, ustąpienie niewydolności krążenia, u

większości ustąpienie objawów niewydolności wieńcowej z odstawieniem leków, u pozostałych znaczna

poprawa, spadek ciśnienia krwi, ustąpienie dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego (choroby

żołądka, woreczka żółciowego, trzustki, jelita grubego).

Na 18 chorych z bólami spoczynkowymi, bóle te ustąpiły u 15, u pozostałych zmniejszyły się.

Objawy chromania u 52 chorych ze średnim dystansem chromania 158 m ustąpiły. U 112 chorych ze

średnim dystansem chromania 76 m, dystans chromania wydłużył się do średnio 1053 m tj. o 1380%.

Próbę wysiłkową (Kwaśniewskiego) według zasad podanych w poprzedniej pracy, dotyczącej

przyczynowego leczenia choroby Buergera, wykonano na 353 kończynach dolnych. Ilość wspięć na palce

jednej nogi wynosiła przy przyjęciu średnio 19,7 razy, po 12 dniach wynosiła średnio 29,4 razy, co

świadczy o średnim wzroście siły mięśni o 50%.

Czas trwania bólu mięśni po wysiłku wynoszący średnio 51 sekund, skrócił się po 12 dniach do średnio

18 sekund tj. o 283%. Taki wynik świadczy o poprawie ukrwienia tętniczego kończyn o średnio 200%.

U ludzi zdrowych maksymalne pobudzenie nerwów naczyniorozszerzających może zwiększyć przepływ

krwi przez tkanki o 500%. U ludzi chorych na miażdżycę poprawa ukrwienia tętniczego jest mniejsza.

W wyniku stosowania żywienia optymalnego i prądów selektywnych PS u chorych na miażdżycę tętnic

kończyn poprawa występuje w każdym przypadku, ale stopień tej poprawy jest różny, w zależności od

wieku chorego, postaci choroby, uprzedniego składu diety i innych czynników. W okresie 12 dni

miażdżycy wyleczyć nie można. W okresie kilku, kilkunastu miesięcy stosowania żywienia optymalnego,

miażdżyca ustępuje, a duża część chorych uzyskuje siłę mięśni i sprawność ogólną wyższą , niż u

zdrowych osobników w porównywalnym wieku.

Wnioski:

1. Naczelną przyczyną miażdżycy jest określony, nieprawidłowy skład diety, wymuszający przemianę

glukozy w cyklu pentozowym w komórkach naczyń tętniczych.

2. Wszystkie pozostałe czynniki przyspieszające rozwój miażdżycy, bądź działające

przeciwmiażdżycowo wywierają swój wpływ przez zwiększenie, bądź zmniejszenie ilości glukozy

przetwarzanej w cyklu pentozowym w komórkach naczyń tętniczych.

3. Żywienie optymalne jest leczeniem przyczynowym miażdżycy. Stosowane zapobiegawczo

uniemożliwia zachorowanie na miażdżycę.

4. Prądy selektywne PS są doskonałym leczeniem objawowym w miażdżycy tętnic kończyn.

lek. med. Jan Kwaśniewski.

Ciechocinek 1989.07.24

(Akademia Zdrowia Arkadia. Dyrektor: lek. med. Jan Kwaśniewski)

źródło: http://dr-kwasniewski.pl/

http://dieta.twoja.org

Powered by Mambo

Utworzono: 28 November, 2010, 19:12