Procedura:
Część ogólna
strona 1 z 2
59.990.100
2
cel procedury;
3
stopień (tytuł) naukowy oraz imię i nazwisko autora (autorów )
procedury;
4
datę umieszczenia procedury w wykazie, o którym mowa w
art. 33g ust. 7 ustawy;
5
wykaz jednostek chorobowych, do których dana procedura ma
zastosowanie, w zakresie diagnozowania lub leczenia;
6
zasadnicze informacje o naukowych podstawach metod
diagnostycznych lub leczniczych zastosowanych w
procedurze;
7
bezwzględne i względne przeciwwskazania medyczne do
zastosowania procedury;
8
wymagania dotyczące postępowania z kobietami w ciąży,
karmiącymi piersią, jeżeli procedura tego wymaga, oraz z
osobami poniżej 16 roku życia, ze szczególnym
uwzględnieniem niemowląt;
1
2
8
14
15
0
8
0
1
4
0
1
8
0
10
wymagania dotyczące pomieszczeń i wyposażenia
pomocniczego;
11
wykaz personelu biorącego udział w realizacji procedury i
kwalifikacje wymagane od tego personelu;
zgodne z aktualnymi wskazaniami klinicznymi
Celem przezskórnej angioplastyki balonowej zwężenia lub odcinkowej niedrożności moczowodu jest przezskórne,
małoinwazyjnej odtworzenie naturalnej drogi odpływu moczu do pęcherza moczowego. Zabieg wykonuje się po uprzedniej
nefrostomii przezskórnej lub poprzez cewkę moczową po uprzednim umieszczeniu prowadnika w miedniczce nerkowej metodą
cystoskopową
1
nazwę procedury i jej identyfikator;
Kod
zalecane rodzaje urządzeń radiologicznych oraz ich
podstawowe parametry techniczne istotne dla stosowanej
procedury;
główny
8.592
ICD 9
59.990.100
Zabieg przezskórnej angioplastyki balonowej zwężenia lub odcinkowej niedrożności moczowodu powodujących wodonercze -
9
Zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ZDROWIA1) z dnia 27 marca 2008 r.w sprawie minimalnych wymagań dla
jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz
diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych (Dz. U. z dnia 9 kwietnia 2008). Pomieszczenie zabiegowe o
powierzchni min. 20 mkw wysokości min. 2.5 m, z pokojem przygotowawczym, odzielnym pomieszczeniem myjni rąk lub
wydzielonym do tego celu odpowiedniej wielkości fragmentem pomieszczenia przygotowawczego, szafami specjalistycznymi w
pomieszczeniu zabiegowym i przygotowawczym na sprzęt jednorazowy, pomieszczeniem wentylowanym mechanicznie z filtracją
powietrza i klimatyzacją, doprowadzeniem gazów medycznych. Zestaw podstawowy do resuscytacji i zestaw leków
p/wstrząsowych.
Lekarz specjalista radiologii i diagnostyki obrazowej lub pod jego nadzorem lekarz będący w trakcie takiej specjalizacji lub inny
specjalista w zakresie swojej specjalności po odpowiednim przeszkoleniu zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA
ZDROWIA z dnia 27 marca 2008 r. w sprawie minimalnych wymagań dla jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń
zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób
nienowotworowych (Dz. U. z dnia 9 kwietnia 2008 r.) - § 6. pkt. 4, technik elektroradiologii z odpowiednim przeszkoleniem w
radiologii naczyniowej (2 techników rtg), pielęgnarka zabiegowa oraz pielęgniarka pomocnicza), salowa
Dr hab. med. Tomasz Jargiełło, dr hab. Jerzy Garcarek , mgr inż. Ryszard Kowski
Bezwzględne: sepsa, bakteriemia, brak współpracy i zgody chorego. Względne: ciężki stan ogólny chorego
U kobiet w ciąży ze wskazań życiowych, u kobiet karmiących zabiegi nie są przeciwwskazane, u osób poniżej 16 roku życia z
użyciem osłon na gonady
CPT
NFZ
Pole
Zabieg radiologiczny - angioplastyka balonowa moczowodu
Procedura:
Część ogólna
strona 2 z 2
59.990.100
12
zasady oceny skierowania na badanie lub leczenie;
13
opis możliwości wystąpienia interakcji lekowych;
14
opis możliwych źródeł błędów proceduralnych lub
technicznych;
15
informacje o okolicznościach wymagających specjalnej uwagi
i ostrożności w stosowaniu procedury;
16
opis przygotowania pacjenta do badania lub leczenia
uwzględniający zasady ochrony radiologicznej pacjenta;
17
wykaz zagadnień wymagających dalszych badań lub
postępowania leczniczego po zastosowaniu procedury;
18
wykaz piśmiennictwa naukowego mającego zastosowanie do
opracowania procedury, w tym zalecenia Komisji Europejskiej
i towarzystw naukowych.
Can J Urol. 2009 Jun;16(3):4660-3. Role of routine stentograms following urinary diversion in modern practice. Regan SM, Beck
SD, Bihrle R, Foster RS.
Obstet Gynecol. 1992 Nov;80(5):805-11. Percutaneous nephrostomy and ureteral stenting in gynecologic malignancies. Barton
DP, Morse SS, Fiorica JV, Hoffman MS, Roberts WS, Cavanagh D.
J Urol. 1997 Mar;157(3):817. Endoscopic management of ureteral strictures. Goldfischer ER, Gerber GS.
Skierowanie musi zawierac następujące elementy: Nazwisko i imię chorego, wiek, PESEL, wyszczególniony obszar
obrazowania, główne rozpoznanie kliniczne adekwatne do obszaru poddanego diagnostyce, rozpoznania dodatkowe,
rozpoznania ( podsumowanie) z wyników wcześniej przeprowadzonych badań obrazowych w tym obowiązkowo z badania usg
lub CT, MR i innych istotnych będących podstawą skierowania. Sugestie dotyczące rozszerzenia diagnostyki lub wykonania
małoinwazyjnej procedury leczniczej pod kontrolą rtg, podpis i pieczątka lekarza prowadzącego lub ordynatora, data wystawienia
skierowania, pieczątka nagłówkowa oddziału , lub szpitala kierującego, informacja o możliwych powikłaniach i krótka ankieta
dot. wcześniej podawanych leków i środków cieniujących oraz możliwych powikłań z następową zgodą chorego na zabieg.
Po podaniu środka cieniującego do dróg moczowych nie stwierdza się objawów ubocznych.
Niestaranne, zbyt małe przygotownie pola operacyjnego, użycie niewłaściwych środków odkażających, niestaranne ułożenie
serwet sterylnych, brak możliwości ustawienia monitorów zabiegowych w odpowiedniej odległości od operatora, stosowanie
sprzętu wielorazowego użytku, kolimacja wiązki promieniowania za szeroka w stosunku do obszaru zainteresowania
Zabieg wykonany w pozycji leżącej na brzuchu. Chory powinien być na czczo min 4-6 godz. przed zabiegiem, wykąpany,
poinformowany o celu zabiegu i zagrożeniu radiacyjnym. W przypadku stosowania osłon przed przygotowaniem należy ją
umieścić w odpowiednim miejscu i umocować.
Po zabiegu balonowego poszerzania moczowodu z reguły pozostawia się cewnik drenujący miedniczce nerkowej dla utrzymania
dostępu przezskórnego do miedniczki i odprowadzania moczu na zewnątrz na czas wygojenia się poszerzanego moczowodu -
wymaga on ufiksowania do skóry - najczęściej szwem skórnym lub specjalnego zestawu mocującego. Chory nie wymaga innych
zabezpieczeń, wskazana jest jednak kontrola drożności cewnika przez okresowe płukanie solą fizjologiczną. Wskazana również
okresowa kontrola usg.
Specjalnej uwagi wymaga wyznaczenie miejsca nakłucia przezskórnego - najczęściej w okolicy lędźwiowej pod kontrolą usg i
fluoroskopii. Dodatkową trudnośc może sprawić przeprowadzenie prowadnika przez zwężony lub niedrożny odcinek moczowodu