STRUKTURA AGRARNA
STRUKTURA UśYTKÓW
• uŜytki rolne
61%
• lasy
30%
• wody
2%
• tereny komunikacyjne
3%
• tereny osiedlowe
2%
• nieuŜytki
2%
uŜytki rolne :
I - II kl.
3%
III - IV kl.
62%
V - VI kl.
35%
STRUKTURA WŁASNOŚCIOWA
gospodarstwa rolne
: 1,9 mln
w tym (obszarowo) : indywidualne
94%
Skarbu Państwa 6%
Średnia powierzchnia gospodarstwa ok. 8ha
Liczba indywidualnych gospodarstw rolnych w grupach obszarowych :
pow. uŜytków rolnych
1-2
2-5
5-7
7-10
10-15 >15
% ogólnej liczby
23
34
13
13
10
9
LASY :
w zarządzie LP - 76,7%
w zarządzie PN - 2,0%
w Zasobie WRSP - 0,7%
komunalne - 0,9%
prywatne - 16,8%
• iglaste 77% pow. w tym So Md 69%, Św 6%
• liściaste 23% pow. w tym Bk 4%, Db Js Kl 6%, Ol 5%, Brz Ak 6%
Nieruchomościami rolnymi (gruntami rolnymi) są nieruchomości,
które są lub mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności
wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie
wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej. (KC art.46)
Za gospodarstwo rolne uwaŜa się grunty rolne wraz z gruntami
leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeŜeli
stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz
prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
(KC art.55)
Za gospodarstwo rolne uwaŜa się obszar gruntów sklasyfikowanych w
ewidencji gruntów i budynków jako uŜytki rolne lub jako grunty
zadrzewione i zakrzewione na uŜytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów
zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niŜ działalność
rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy,
stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej,
osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej
osobowości prawnej (ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym
(tj. Dz.U. nr 136 poz. 969 z 2006r. z późn. zmianami))
PODATEK ROLNY
Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w
ewidencji gruntów i budynków jako uŜytki rolne lub jako grunty
zadrzewione i zakrzewione na uŜytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów
zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niŜ działalność
rolnicza.
Podstawę opodatkowania podatkiem rolnym stanowi:
1) dla gruntów gospodarstw rolnych (za gospodarstwo rolne uwaŜa się
obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha
przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w
posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej,
w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej) - liczba hektarów
przeliczeniowych ustalana na podstawie powierzchni, rodzajów i klas
uŜytków rolnych wynikających z ewidencji gruntów i budynków oraz
zaliczenia do okręgu podatkowego,
2) dla pozostałych gruntów - liczba hektarów wynikająca z ewidencji
gruntów i budynków.
Podatek rolny za rok podatkowy wynosi:
1) od 1ha przeliczeniowego gruntów, o których mowa w pkt 1 -
równowartość pienięŜną 2,5q Ŝyta,
2) od 1ha gruntów, o których mowa w pkt 2 - równowartość pienięŜną 5q
Ŝyta
- obliczone według średniej ceny skupu Ŝyta za pierwsze trzy kwartały roku
poprzedzającego rok podatkowy.
Średnią cenę skupu, o której mowa wyŜej, ustala się na podstawie
komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w
Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w
terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału.
Rady gmin są uprawnione do obniŜenia cen skupu określonych w ust. 2,
przyjmowanych jako podstawa obliczania podatku rolnego na obszarze
gminy.
Powierzchnię przeliczeniową uzyskuje się poprzez przemnoŜenie
powierzchni fizycznej przez odpowiedni przelicznik podany w ustawie.
P
p
= P
f
× w
gdzie:
P
p
– powierzchnia przeliczeniowa w hektarach przeliczeniowych
P
f
– powierzchnia fizyczna w hektarach wg rejestru gruntów
w – przelicznik
Ustala się następujące przeliczniki powierzchni uŜytków rolnych:
Rodzaje uŜytków rolnych:
Grunty orne
UŜytki zielone
Okręgi podatkowe
I
II
III
IV
I
II
III
IV
Klasy uŜytków rolnych
Przeliczniki
I
1,95 1,80 1,65 1,45 1,75 1,60 1,45 1,35
II
1,80 1,65 1,50 1,35 1,45 1,35 1,25 1,10
IIIa
1,65 1,50 1,40 1,25
III
1,25 1,15 1,05 0,95
IIIb
1,35 1,25 1,15 1,00
IVa
1,10 1,00 0,90 0,80
IV
0,75 0,70 0,60 0,55
IVb
0,80 0,75 0,65 0,60
V
0,35 0,30 0,25 0,20 0,20 0,20 0,15 0,15
VI
0,20 0,15 0,10 0,05 0,15 0,15 0,10 0,05
USTAWA
z dnia 19 października 1991 r.
o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
(j.t. Dz. U. nr 231 poz 1700 z 2007r.)
Art. 1. Ustawa reguluje zasady gospodarowania mieniem Skarbu Państwa w
odniesieniu do:
1) nieruchomości rolnych w rozumieniu Kodeksu cywilnego
połoŜonych na obszarach przeznaczonych w planach zagospodarowania
przestrzennego na cele gospodarki rolnej, z wyłączeniem gruntów
znajdujących się w zarządzie Lasów Państwowych i parków
narodowych;
2) innych nieruchomości i składników mienia pozostałych po likwidacji
państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej oraz ich zjednoczeń i
zrzeszeń;
3) lasów niewydzielonych geodezyjnie z nieruchomości, określonych w
pkt 1 i 2.
Art. 2. 1. Zasady gospodarowania obejmują mienie, o którym mowa w art. 1,
znajdujące się:
1) w zarządzie państwowych jednostek organizacyjnych;
2) w uŜytkowaniu wieczystym osób fizycznych i prawnych;
3) w uŜytkowaniu lub faktycznym władaniu osób fizycznych, osób
prawnych oraz innych jednostek organizacyjnych;
4) w Państwowym Funduszu Ziemi.
2. Zasady gospodarowania obejmują takŜe nieruchomości rolne
przejmowane na własność Skarbu Państwa na podstawie decyzji
administracyjnych lub z innych tytułów.
Art. 6. 1. Agencja realizuje zadania wynikające z polityki państwa, w
szczególności w zakresie:
1) tworzenia oraz poprawy struktury obszarowej gospodarstw
rodzinnych;
2) tworzenia warunków sprzyjających racjonalnemu
wykorzystaniu potencjału produkcyjnego Zasobu Własności
Rolnej Skarbu Państwa;
3) restrukturyzacji oraz prywatyzacji mienia Skarbu Państwa
uŜytkowanego na cele rolnicze;
4) obrotu nieruchomościami i innymi składnikami majątku Skarbu
Państwa uŜytkowanymi na cele rolne;
5) administrowania zasobami majątkowymi Skarbu Państwa
przeznaczonymi na cele rolne;
6) zabezpieczenia majątku Skarbu Państwa;
7) inicjowania prac urządzeniowo-rolnych na gruntach Skarbu
Państwa oraz popierania organizowania na gruntach Skarbu
Państwa prywatnych gospodarstw rolnych;
8) (uchylony);
9) (uchylony).
2. Oprócz zadań, o których mowa w ust. 1, Agencja realizuje równieŜ
zadania określone odrębnymi przepisami, a w szczególności przepisami o
kształtowaniu ustroju rolnego oraz przepisami o realizacji prawa do
rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi
granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 24. 1. Agencja gospodaruje Zasobem w drodze:
1) sprzedaŜy mienia w całości lub jego części na zasadach określonych
w rozdziale 6;
2) oddania na czas oznaczony do odpłatnego korzystania osobom
prawnym lub fizycznym na zasadach określonych w rozdziale 8;
3) wniesienia mienia lub jego części do spółki;
4) oddania na czas oznaczony administratorowi całości lub części
mienia w celu gospodarowania, na zasadach określonych w art. 25;
5) przekazania w zarząd;
6) zamiany nieruchomości.
1a. Agencja reprezentuje Skarb Państwa w sprawach wynikających z
postępowania regulacyjnego określonego w ustawach o stosunku Państwa do
kościołów i innych związków wyznaniowych w Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Mienie, które nie zostało zagospodarowane w trybie określonym w ust. 1,
Agencja zabezpiecza lub przeznacza na inne cele w trybie określonym w
statucie Agencji.
3. Grunty rolne wchodzące w skład Zasobu mogą być w uzasadnionych
gospodarczo przypadkach odłogowane.
4. Na wniosek Agencji, właściwy ze względu na miejsce połoŜenia
nieruchomości starosta wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej
przekazuje nieodpłatnie, w drodze decyzji, Lasom Państwowym wydzielone
geodezyjnie grunty wchodzące w skład Zasobu, przeznaczone do zalesienia w
miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o
warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Art. 19 stosuje się
odpowiednio.
4a. Agencja moŜe nieodpłatnie przekazywać Lasom Państwowym
wydzielone geodezyjnie lasy, a takŜe grunty nadające się do zalesienia, inne niŜ
określone w ust. 4. Przekazanie następuje w drodze umowy zawartej między
Prezesem Agencji a Dyrektorem Generalnym Lasów Państwowych.
5. Nieruchomości wchodzące w skład Zasobu Agencja moŜe, w drodze
umowy, nieodpłatnie przekazać na własność:
1) jednostce samorządu terytorialnego - na cele związane z
inwestycjami infrastrukturalnymi słuŜącymi wykonywaniu zadań
własnych;
2) Polskiej Akademii Nauk, izbie rolniczej, Krajowej Radzie Izb
Rolniczych, państwowej szkole wyŜszej lub państwowej jednostce
badawczo-rozwojowej - na cele słuŜące wykonywaniu ich zadań
statutowych;
3) osobom bezrobotnym bez prawa do zasiłku, które przez okres co
najmniej 5 lat były pracownikami państwowych przedsiębiorstw
gospodarki rolnej - nieruchomości rolne o powierzchni do 2
hektarów - na cele związane z zalesianiem, o którym mowa w
ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów
wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji
Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz. U. Nr
229, poz. 2273, z późn. zm.
39)
).
5a. W przypadku zbycia lub przeznaczenia przez nabywcę
nieruchomości na inne cele, niŜ określone w umowie, przed upływem 10
lat licząc od dnia jej nabycia, Agencja moŜe Ŝądać od podmiotów
wymienionych w ust. 5 pkt 1 i 2 zwrotu aktualnej wartości pienięŜnej tej
nieruchomości, ustalonej według zasad określonych w art. 30 ust. 1,
natomiast od osób wymienionych w ust. 5 pkt 3, Agencji zwrot taki
przysługuje, o ile Lasy Państwowe nie skorzystają z prawa pierwokupu. W
przypadku zamiaru zbycia gruntu przez osoby, o których mowa w ust. 5
pkt 3, Lasom Państwowym przysługuje prawo pierwokupu tej
nieruchomości, na zasadach określonych w przepisach o gospodarce
nieruchomościami.
5b. Nieruchomości wchodzące w skład Zasobu Agencja moŜe, w drodze
umowy, nieodpłatnie przekazać na własność podmiotom, o których mowa
w art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o partnerstwie publiczno-
prywatnym (Dz. U. Nr 169, poz. 1420), z wyłączeniem organów
administracji rządowej - w celu przekazania ich jako wkładu własnego na
podstawie umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym.
6. Z zastrzeŜeniem art. 44 ust. 1, urządzenia, obiekty i sieci: energetyczne,
wodnokanalizacyjne, ciepłownicze oraz telekomunikacyjne Agencja moŜe w
drodze umowy przekazać, wraz z niezbędnymi gruntami, na własność
jednostkom prowadzącym działalność w tym zakresie. Przekazanie na rzecz
jednostek państwowych i komunalnych moŜe nastąpić nieodpłatnie.
7. Nieruchomości przeznaczone na drogi krajowe, stanowiące własność
Skarbu Państwa, wchodzące w skład Zasobu, stają się nieodpłatnie, z mocy
prawa, przedmiotem trwałego zarządu ustanowionego na rzecz Generalnej
Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad z dniem, w którym decyzja o ustaleniu
lokalizacji drogi krajowej stała się ostateczna. Ustanowienie trwałego zarządu
stwierdza wojewoda w drodze decyzji. Decyzja wojewody stanowi podstawę
wpisu do księgi wieczystej.
7a. Prezes Agencji, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki, moŜe
nieodpłatnie, w drodze umowy, przekazać na własność zarządzającemu
specjalną strefą ekonomiczną w rozumieniu ustawy z dnia 20 października
1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz.
274) nieruchomości wchodzące w skład Zasobu, przeznaczone w miejscowym
planie zagospodarowania przestrzennego na cele inwestycyjne. Koszty
związane z przygotowaniem geodezyjnym i prawnym nieruchomości ponosi
zarządzający.
7b.Prezes Agencji, w drodze decyzji, przekazuje nieodpłatnie w trwały
zarząd na czas nieoznaczony ministrowi właściwemu do spraw sportu i kultury
fizycznej, na jego wniosek, nieruchomości niezbędne do przygotowania i
przeprowadzenia finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce NoŜnej
UEFA EURO 2012. Decyzja Prezesa stanowi podstawę do wyłączenia
nieruchomości z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz jej
protokolarnego przejęcia przez właściwy organ do zasobu nieruchomości
Skarbu Państwa i jest podstawą wpisu do księgi wieczystej.
Art. 30. 1. Cenę nieruchomości Zasobu ustala się w wysokości nie niŜszej
niŜ wartość tej nieruchomości określona przy zastosowaniu sposobów jej
ustalania przewidzianych w przepisach o gospodarce nieruchomościami.
2. Cenę nieruchomości rolnej moŜna równieŜ ustalić w wysokości nie
niŜszej niŜ suma wartości gruntu określonej z uwzględnieniem stawek
szacunkowych jednego hektara oraz ceny 100 kg Ŝyta, ustalonej stosownie
do przepisów o podatku rolnym, i wartości części składowych tego gruntu,
określonej stosownie do ust. 1.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do nieruchomości przeznaczonej w
planie zagospodarowania przestrzennego na cele niezwiązane z
prowadzeniem gospodarki rolnej lub leśnej.
4. Cenę sprzedaŜy nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków obniŜa
się nie więcej jednak niŜ o 50 %.
5. Określenia wartości gruntu w sposób, o którym mowa w ust. 2,
moŜna dokonać, bez udziału rzeczoznawcy majątkowego, w celu
ustalenia:
1) odpłatności, w związku z przejęciem gruntu na własność Skarbu
Państwa w trybie przepisów o ubezpieczeniu społecznym
rolników, albo
2) ceny gruntu niezabudowanego o powierzchni nieprzekraczającej
jednego hektara, albo
3) ceny gruntu stanowiącej podstawę obliczenia opłaty z tytułu
wykonywania trwałego zarządu, o której mowa w art. 35 ust. 3.
USTAWA z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (Dz.U.
03.64.592 z 15.04.2003r.)
Nieruchomość rolna - naleŜy przez to rozumieć nieruchomość rolną w
rozumieniu Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem nieruchomości połoŜonych na
obszarach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na
cele inne niŜ rolne;
Gospodarstwo rolne - naleŜy przez to rozumieć gospodarstwo rolne w
rozumieniu Kodeksu cywilnego o obszarze nie mniejszym niŜ 1 ha uŜytków
rolnych;
Za gospodarstwo rodzinne uwaŜa się gospodarstwo rolne:
1) prowadzone przez rolnika indywidualnego oraz
2) w którym łączna powierzchnia uŜytków rolnych jest nie większa niŜ
300 ha.
Za rolnika indywidualnego uwaŜa się osobę fizyczną, będącą właścicielem
lub dzierŜawcą nieruchomości rolnych o łącznej powierzchni uŜytków rolnych
nieprzekraczającej 300 ha, prowadzącą osobiście gospodarstwo rolne,
posiadającą kwalifikacje rolnicze, zamieszkałą w gminie, na obszarze której
połoŜona jest jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład tego
gospodarstwa.
UwaŜa się, Ŝe osoba fizyczna osobiście prowadzi gospodarstwo rolne, jeŜeli
podejmuje wszelkie decyzje dotyczące prowadzenia działalności rolniczej w
tym gospodarstwie.
UwaŜa się, Ŝe osoba fizyczna posiada kwalifikacje rolnicze, jeŜeli:
1) uzyskała wykształcenie rolnicze co najmniej zasadnicze lub
wykształcenie średnie lub wyŜsze, lub
2) osobiście prowadziła gospodarstwo rolne lub pracowała w
gospodarstwie rolnym przez okres co najmniej 5 lat.
Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z
dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków.
(Dz. U. nr 38 poz. 454)
1) uŜytki rolne
grunty orne, oznaczone symbolem - R,
sady, oznaczone symbolem złoŜonym z litery "S" oraz symbolu odpowiedniego
uŜytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej
gruntu, na którym załoŜony został sad, np. S-R, S-Ł, S-Ps,
łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,
pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złoŜonym z litery "B" oraz symbolu
odpowiedniego uŜytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy
gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B-R, B-Ł, B-Ps,
grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,
rowy, oznaczone symbolem - W.
2) grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione
lasy, oznaczone symbolem - Ls,
grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem - Lz, lub, w przypadku
zadrzewień śródpolnych, zaistniałych na gruntach objętych klasyfikacją
gleboznawczą - symbolem złoŜonym z liter "Lz" oraz symbolu odpowiedniego
uŜytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej
gruntu, np. Lz-R, Lz-Ł, Lz-Ps.
3) grunty zabudowane i zurbanizowane
tereny mieszkaniowe, oznaczone symbolem - B,
tereny przemysłowe, oznaczone symbolem - Ba,
inne tereny zabudowane, oznaczone symbolem - Bi,
zurbanizowane tereny niezabudowane, oznaczone symbolem - Bp,
tereny rekreacyjno-wypoczynkowe, oznaczone symbolem - Bz,
uŜytki kopalne, oznaczone symbolem - K,
tereny komunikacyjne, w tym:
-
drogi, oznaczone symbolem - dr,
-
tereny kolejowe, oznaczone symbolem -Tk,
-
inne tereny komunikacyjne, oznaczone symbolem - Ti.
4) uŜytki ekologiczne, oznaczone symbolem złoŜonym z litery "E" oraz symbolu
odpowiedniego uŜytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub
uŜytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R
5) nieuŜytki, oznaczone symbolem - N
6) grunty pod wodami
grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi, oznaczone symbolem - Wm,
grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi, oznaczone symbolem - Wp,
grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi, oznaczone symbolem - Ws.
7) tereny róŜne oznaczone symbolem -Tr.
ZALICZANIE GRUNTÓW DO POSZCZEGÓLNYCH
UśYTKÓW GRUNTOWYCH
1. UŜytki rolne
1 ) G r u n t y o r n e
Do gruntów ornych zalicza się grunty:
a) poddane stałej uprawie mechanicznej mającej na celu produkcję ziemiopłodów rolniczych
lub ogrodniczych, w tym grunty, na których urządzone zostały ogrody działkowe oraz szklarnie
i inspekty,
b) nadające się do uprawy, o której mowa pod lit. a), ale zajęte pod plantacje chmielu, wikliny,
drzew (np. choinek) oraz szkółki drzew ozdobnych i krzewów,
c) ugory, odłogi.
2 ) S a d y
Do sadów zalicza się grunty o powierzchni co najmniej 0,1000 ha zasadzone drzewami i
krzewami owocowymi o zwartym nasadzeniu (minimum 600 drzew lub 2000 krzewów na 1
ha), szkółki drzew i krzewów owocowych oraz winnice.
3 ) Ł ą k i t r w a ł e
Do łąk trwałych zalicza się grunty pokryte zwartą wieloletnią roślinnością, złoŜoną z licznych
gatunków traw, roślin motylkowych i ziół, tworzących ruń łąkową, systematycznie koszoną, a
w rejonach górskich - hale i połoniny z zasady koszone.
4 ) P a s t w i s k a t r w a ł e
Do pastwisk trwałych zalicza się grunty pokryte podobną jak na łąkach roślinnością, z reguły
wypasane, a w rejonach górskich - hale i połoniny, które z zasady nie są koszone, lecz
wypasane.
5 ) G r u n t y r o l n e z a b u d o w a n e
Do gruntów rolnych zabudowanych zalicza się grunty zajęte pod budynki mieszkalne oraz inne
budynki i urządzenia budowlane słuŜące produkcji rolniczej, nie wyłączając produkcji rybnej,
oraz przetwórstwu rolno-spoŜywczemu (kotłownie, komórki, garaŜe, szopy, stodoły, wiaty,
spichlerze, budynki inwentarskie, place składowe i manewrowe w obrębie zabudowy itp.), a
takŜe zajęte pod ogródki przydomowe w gospodarstwach rolnych.
6 ) G r u n t y p o d s t a w a m i
Do gruntów pod stawami zalicza się grunty pod zbiornikami wodnymi (z wyjątkiem jezior i
zbiorników zaporowych z urządzeniami do regulacji poziomu wód), wyposaŜonymi w
urządzenia hydrotechniczne, nadającymi się do chowu, hodowli i przetrzymywania ryb,
obejmujące powierzchnię ogroblowaną wraz z systemem rowów oraz tereny przyległe do
stawów i z nimi związane, a naleŜące do obiektu stawowego.
7 ) G r u n t y p o d r o w a m i
Do gruntów pod rowami zalicza się grunty zajęte pod otwarte rowy pełniące funkcje urządzeń
melioracji wodnych dla gruntów wykorzystywanych do produkcji rolniczej.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA
z dnia 1 sierpnia 2003 r.
w sprawie szczegółowego trybu sprzedaŜy nieruchomości
Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa i ich części
składowych, warunków rozkładania ceny sprzedaŜy na raty
oraz stawek szacunkowych gruntów (Dz.U. 03.140.1350)
Stawkę szacunkową uŜytku rolnego, z zastrzeŜeniem ust. 2-4, ustala się,
uwzględniając rodzaj i klasę gruntu, określone w ewidencji gruntów, oraz
okręg podatkowy według przepisów o podatku rolnym w następujący
sposób:
1) dla gruntu ornego:
WyraŜone w dt Ŝyta stawki szacunkowe dla 1 ha gruntu ornego
klasy:
Okręg
podatkowy
l
II
IIla
lllb
IVa IVb
V
VI
VIz
l
145 132 118 100 80
60
35
15
8
II
126 115 103 86
70
52
30
12
5
III
110 100 90
75
60
45
25
10
1
IV
94
85
76
64
50
38
20
6
1
2) dla tak trwałych i pastwisk trwałych:
WyraŜone w dt Ŝyta stawki szacunkowe dla 1 ha łąk trwałych i
pastwisk trwałych klasy:
Okręg
podatkowy
l
II
III
IV
V
VI
VIz
I
145
118
93
67
35
13
5
II
126
103
80
58
30
10
3
III
110
90
70
50
25
8
1
IV
94
76
60
43
20
5
1
2. Stawkę szacunkową gruntu pod stawami ustala się według stawki gruntu
ornego albo łąk trwałych i pastwisk trwałych pod tymi stawami. W razie braku
klasyfikacji, stawkę szacunkową gruntu pod stawami ustala się według stawki
łąk trwałych i pastwisk trwałych klasy l.
3. Stawkę szacunkową gruntu pod rowami ustala się, przyjmując 50% stawki
łąk trwałych i pastwisk trwałych klasy VI.
4. Stawkę szacunkową pozostałych uŜytków rolnych nieokreślonych w ust. 1-3
ustala się, przyjmując odpowiednio stawki gruntu ornego w klasie przyjętej dla
tych gruntów, z tym Ŝe dla klasy III i klasy IV stosuje się odpowiednio stawki
gruntu ornego dla klas Ula i IVa. W razie braku klasyfikacji, stawkę
szacunkową ustala się w wysokości stawki gruntu ornego klasy VI.
5. Szacunkową stawkę gruntu określonego w ewidencji gruntów jako:
1) grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione - ustala się, przyjmując
50% stawki gruntu ornego w klasie przyjętej dla tych gruntów, z tym Ŝe
dla klasy III i klasy IV stosuje się odpowiednio stawki gruntu ornego
dla klas lllb i IVb; w razie braku klasyfikacji - ustala się w wysokości
stawki gruntu ornego klasy VI;
2) drogi - ustala się według stawki gruntu ornego albo łąk trwałych i
pastwisk trwałych pod tymi drogami; w razie braku klasyfikacji, dla
dróg stanowiących drogi dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych -
ustala się według stawki łąk trwałych i pastwisk trwałych klasy VI;
3) uŜytki ekologiczne - ustala się według stawki odpowiedniego uŜytku
gruntowego;
4) nieuŜytki, grunty pod wodami powierzchniowymi lub tereny róŜne -
ustala się, przyjmując 50% stawki łąk trwałych i pastwisk trwałych
klasy VI.
WSKAŹNIKI SZACUNKOWE
GRUNTÓW ORNYCH ORAZ ŁĄK I PASTWISK TRWAŁYCH
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 września 2004 r. w
sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego.
(Dz. U. Nr 207, poz. 2109 z późn. zmianami)
1) dla gruntu ornego:
Wskaźniki szacunkowe w decytonach ziarna Ŝyta z 1 ha
gruntów ornych
klasy gruntów:
Okręg podatkowy
I
II
IIIa
IIIb
IVa
IVb
V
VI
VIz
I
145
132
118
100
80
60
35
15
8
II
126
115
103
86
70
52
30
12
5
III
110
100
90
75
60
45
25
10
1
IV
94
85
76
64
50
38
20
6
1
2) dla łąk trwałych i pastwisk trwałych:
Wskaźniki szacunkowe w decytonach ziarna Ŝyta
z 1 ha łąk i pastwisk
klasy gruntów:
Okręg podatkowy
I
II
III
IV
V
VI
VIz
I
145
118
93
67
35
13
5
II
126
103
80
58
30
10
3
III
110
90
70
50
25
8
1
IV
94
76
60
43
20
5
1
Dla gruntów stanowiących sady wskaźnik szacunkowy ustala się jak dla klasy
gruntu, na którym został załoŜony sad.
Dla gruntów rolnych zabudowanych wskaźnik szacunkowy ustala się jak dla
klasy I gruntu ornego.
Dla gruntów pod wodami stanowiącymi jeziora i inne zbiorniki niŜ stawy
rybackie wskaźnik szacunkowy ustala się:
1) jeŜeli grunty są klasyfikowane - jak dla danej klasy gruntu,
2) jeŜeli grunty nie są klasyfikowane - jak dla klasy IV łąk i pastwisk trwałych.
Dla gruntów pod stawami rybackimi wskaźnik szacunkowy ustala się:
1) jeŜeli grunty są klasyfikowane - jak dla danej klasy gruntu,
2) jeŜeli grunty nie są klasyfikowane - jak dla klasy I łąk i pastwisk trwałych.
Dla gruntów stanowiących zadrzewienia śródpolne wskaźnik szacunkowy
ustala się:
1) jeŜeli grunty są klasyfikowane - w wysokości 50% wskaźnika szacunkowego
ustalonego dla odpowiedniej klasy gruntu ornego, z tym Ŝe dla klasy III i IV
przyjmuje się wskaźniki gruntu ornego klasy IIIb i IVb;
2) jeŜeli grunty nie są klasyfikowane - jak dla klasy VI gruntu ornego.
Przy stosowaniu metody wskaźników szacunkowych gruntów uwzględnia się w
odniesieniu do nieruchomości przeznaczonych na cele rolne:
− połoŜenie w stosunku do głównych dróg,
− jakość dróg dojazdowych,
− zagroŜenie erozją,
− trudność uprawy,
− kulturę rolną,
− wielkość zanieczyszczeń środowiska,
− strukturę uŜytków gruntowych,
− występowanie urządzeń melioracyjnych,
−
występowanie infrastruktury utrudniającej agrotechnikę;
STANDARD V.4 WYCENA NIERUCHOMOŚCI ROLNYCH
1.
Przedmiot i zakres wykorzystania Standardu V.4
1.1. Standard dotyczy :
a)
nieruchomości
rolnych
przeznaczonych
w
miejscowych
planach
zagospodarowania przestrzennego na cele produkcji rolnej,
b) części składowych nieruchomości rolnych, których wartość w szczególnych
przypadkach moŜe być określana odrębnie,
c) nieruchomości rolnych połoŜonych na terenach, dla których nie istnieje
obowiązek sporządzenia planu miejscowego oraz na obszarach rolniczej
przestrzeni produkcyjnej wyłączonej z zabudowy.
Do cech nieruchomości rolnych w rozumieniu niniejszego Standardu naleŜą w
szczególności:
Dla nieruchomości niezabudowanych i nie przeznaczonych pod
zabudowę :
a)
lokalizacja i połoŜenie,
b)
róŜnorodność rodzajów uŜytków gruntowych,
c)
róŜnorodność utworów tworzących glebę i jej oŜywiony charakter,
d)
występowanie gleb o róŜnej przydatności rolniczej,
e)
występowanie szczególnych cech określających zdolności produkcyjne
gleb w tym zagroŜenie erozją, przydatność do produkcji określonych
roślin, kultura gleb, trudność uprawy, kamienistość,
f)
wyposaŜenie w budowle i urządzenia słuŜące produkcji rolnej,
g)
moŜliwość innego, niŜ rolnicze, wykorzystania.
Dla nieruchomości zabudowanych lub przeznaczonych do zabudowy :
h)
lokalizacja i połoŜenie,
i)
róŜnorodność istniejącej lub moŜliwej zabudowy oraz stan tej zabudowy,
j)
występowanie gruntów o róŜnej przydatności do zabudowy,
k)
wyposaŜenie w sieci infrastruktury technicznej
.
3. Zasady określania wartości.
3.1. Przedmiot wyceny winna stanowić nieruchomość rolna wraz z jej
częściami składowymi.
3.2. JeŜeli z przepisów ustawy lub umowy z zamawiającym wycenę wynika, Ŝe
z wyceny wyłączana jest określona część składowa nieruchomości gruntowej,
w rozumieniu art. 48 kodeksu cywilnego lub grunt, powinno to być w operacie
szacunkowym wyraźnie zaznaczone i uzasadnione.
3.3. Przedmiotem wyceny moŜe być takŜe sam grunt lub określona część
składowa nieruchomości rolnej. W ten sposób wycenie mogą podlegać w
szczególności: zasiewy, uprawy, plantacje kultur wieloletnich, budynki i inne
urządzenia a takŜe wartość szkód związanych z uszkodzeniem gruntu, w tym z
doprowadzeniem go do stanu poprzedniego.
3.4. Określania wartości nieruchomości rolnej o duŜej róŜnorodności (uŜytków,
budynków: mieszkalnych, inwentarskich, magazynowych, przetwórczych,
budowli: stawy rybne, melioracje itp.) moŜna dokonać poprzez wydzielenie
funkcjonalnych części celem ich odrębnej wyceny.
3.5. Przy określaniu wartości nieruchomości do których odnoszą się zasady
niniejszego Standardu naleŜy korzystać ze szczególnych źródeł informacji o
tych nieruchomościach zawartych między innymi w:
dokumentacji klasyfikacji gleboznawczej,
mapach glebowo – rolniczych, mapach zasobności gleb,
informacjach zawartych w decyzjach dotyczących wyłączenia gruntów z
produkcji rolnej,
dokumentach gospodarczych na podstawie, których moŜna ocenić
poprawność i poziom agrotechniki,
umowach (protokołach) wniesienia wkładu gruntowego do rolniczej
spółdzielni produkcyjnej oraz postanowieniach Statutu spółdzielni w
tym zakresie,
publikacjach
specjalistycznych
w
szczególności
instytutów
naukowych i organizacji zajmujących się doradztwem rolniczym, a
dotyczących w szczególności: charakterystyki uprawianych odmian
roślin, informacji o cenach produktów rolnych, pochodzących z
monitorowania rynku, kosztach produkcji i dochodach z prowadzenia
działalności rolniczej,
dokumentacji odnoszącej się do zgodności kierunków produkcji
roślinnej i sposobu korzystania z budynków inwentarskich z planem
zagospodarowania przestrzennego dla gruntów połoŜonych w strefach
szczególnej ochrony środowiska lub strefach ochronnych zakładów
przemysłowych i strefach ograniczonego uŜytkowania.
Procedury wyceny.
Wartość rynkową nieruchomości rolnej określa się przy zastosowaniu
podejścia porównawczego lub podejścia dochodowego. Zastosowanie tych
podejść wymaga uwzględnienia szczególnych cech nieruchomości rolnych.
Przy określaniu wartości nieruchomości z zastosowaniem podejścia
dochodowego, metodą inwestycyjną, dochód z nieruchomości określany moŜe
być wyłącznie na podstawie czynszów dzierŜawnych i nie moŜe być utoŜsamiany
z dochodem z działalności rolniczej prowadzonej na tej nieruchomości.
Wysokość czynszu dzierŜawnego określa się na podstawie analizy kształtowania
się rynkowych stawek czynszów.
Metoda stawki szacunkowej gruntów przy zastosowaniu podejścia
mieszanego moŜe być stosowana przy uwzględnieniu przepisu art. 154 ustawy o
gospodarce nieruchomościami, tylko wówczas jeŜeli brak jest na danym rynku
lokalnym danych o cenach transakcyjnych nieruchomości podobnych do
nieruchomości będącej przedmiotem wyceny, jak teŜ danych o wysokości stawek
rynkowych czynszów dzierŜawy nieruchomości rolnych.
Przy wycenie wartości rynkowej gruntów rolnych jednostką porównawczą jest 1 ha
fizyczny.
Wartość rynkowa nieruchomości zabudowanej budynkami i innymi urządzeniami o
zróŜnicowanym przeznaczeniu określana jest przy uwzględnieniu:
cech poszczególnych obiektów z uwzględnieniem kompleksowości i
funkcjonalności nieruchomości dla prowadzenia określonej działalności,
podziału nieruchomości na funkcjonalne części z uwzględnieniem charakteru i
potrzeb rynku,
zasady, Ŝe wydzielone funkcjonalne części nie muszą odpowiadać warunkom
przewidzianym przepisami prawa dla podziału nieruchomości,
wartości budynków i innych urządzeń ( wraz z niezbędnym gruntem ) nie
związanych z prowadzeniem działalności rolniczej.
Dobór nieruchomości podobnych powinien uwzględniać w szczególności: połoŜenie,
przeznaczenie, technologię budowy i eksploatacji, wyposaŜenie, wielkość, stopień
zuŜycia.
Wyboru jednostki porównawczej dokonuje rzeczoznawca biorąc pod uwagę funkcję i
inne cechy wycenianego obiektu.
Jednostkami porównawczymi są w szczególności: powierzchnia uŜytkowa, ilość
stanowisk lub obsada, pojemność magazynów, kubatura.
ATRYBUTY WARTOŚCI NIERUCHOMOŚCI ROLNYCH
1) LOKALIZACJA I POŁOśENIE
bardzo dobra:
przy terenach zabudowanych przy
drodze o nawierzchni twardej
słaba:
trudny dojazd, daleko od zabudowań,
sąsiedztwo lasu sąsiedztwo drogi
szybkiego ruchu, itp.
2) MOśLIWOŚĆ ZABUDOWY SIEDLISKOWEJ
3) MOśLIWOŚĆ INNEGO NIś ROLNICZE WYKORZYSTANIA
(sąsiedztwo terenów rekreacyjnych, mieszkaniowych, bliskość
jeziora)
4) ROZŁÓG (KSZTAŁT DZIAŁKI I UśYTKÓW W DZIAŁCE)
korzystny:
działka prostokątna, jeden uŜytek
niekorzystny:
nieregularne granice działki, duŜa
plamistość
uŜytków
w
działce
powodująca utrudnienia w uprawie
5) STRUKTURA UZYTKÓW
6) KLASA BONITACJI GRUNTÓW
gleby dobre
gleby średnie
gleby słabe
7) INNE
a) wielkość powierzchni działki
b) stan kultury gleby
c) rzeźba terenu (patrz klasa bonitacji)
d) zagospodarowanie działki
e) elementy uzbrojenia w sąsiedztwie (patrz lokalizacja i połoŜenie)
f) ogrodzenie trwałe
ANALIZA RYNKU NIERUCHOMOŚCI ROLNYCH
1. BADANIE TRENDU CZASOWEGO
obiekty BC:
0,4%
100%
1
7050
7050
7020
1
t
−
=
×
×
−
=
AD:
%
3
,
3
100%
1
6100
0
610
6300
2
t
+
=
×
×
−
=
Brak podstaw wprowadzenia poprawki z uwagi na upływ czasu
2. OBLICZANIE WAG ATRYBUTÓW
LOKALIZACJA
obiekty
JM:
0,27%
2100
6570
7130
=
−
× 2 = 0,54
0,44
33%
FK:
0,17%
2100
0
523
5590
=
−
× 2 = 0,34
MOśLIWOŚĆ ZABUDOWY
obiekty
GL:
0,63%
2100
6010
7330
=
−
0,53
40%
CI:
0,43%
2100
0
614
7050
=
−
POWIERZCHNIA
obiekty
EN:
0,11%
2100
0
551
5740
=
−
0,11
8%
BONITACJA GLEBY
obiekty
IK:
0,26%
2100
0
559
6140
=
−
0,25
19%
EF:
0,24%
2100
0
523
5740
=
−
ROZŁÓG
Brak danych
Razem: 1,33 100%
WIELKOŚĆ POPRAWEK ZE WZGLĘDU NA:
LOKALIZACJĘ
2100 zł × 0,33 = 693 zł
MOśLIWOŚĆ ZABUDOWY
2100 zł × 0,40 = 840 zł
POWIERZCHNIĘ
2100 zł × 0,08 = 168 zł
BONITACJĘ GLEBY
2100 zł × 0,19 = 399 zł
2100 zł
Nieruchomości podobne
Atrybuty
nieruchomości
Nieruch.
wyceniana
A
B
C
D
E
F
G
I
J
K
L
M
N
Data transakcji/
wyceny
10.2005
01.2005
11.2004
10.2004
02.2005
10.2004
09.2004
08.2004
08.2004
09.2004
09.2004
09.2005
05.2005
10.2004
Cena 1ha w zł
6100 7020 7050
6300 5740 5230
6010 6140 7130 5590 7330 6570
5510
Cena zaktualizowana
Lokalizacja
dobra
bdb
db
db
bdb
śr
+346
śr
bdb
db
db
db
bdb
śr
śr
+346
MoŜliwość
zabudowy
brak
brak
jest
jest
brak
brak
brak
brak
brak
jest
brak
jest
jest
brak
Powierzchnia w ha
4,50
średnia
3,84
średnia
1,34
mała
1,58
mała
5,24
średnia
1,86
mała
-168
1,92
mała
4,13
średnia
1,96
mała
-168
3,90
średnia
1,64
mała
-168
2,14
średnia
3,60
średnia
3,12
średnia
Bonitacja gruntów
dobra
śr
db
db
śr
db
śr
db
db
db
śr
+399
db
db
db
Rozłóg
korzystny
korz nkorz nkorz korz nkorz nkorz nkorz nkorz korz nkorz nkorz korz nkorz
Kultura gleby
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
dobra
Suma poprawek w zł
+178
-168
+231
+346
Cena 1ha poprawiona
5918
5972
5821
5856
Wartość nieruchomości wynosi:
zł
26513
ha
50
,
4
ha
zł
4
5856
5821
5972
5918
=
×
+
+
+
USTAWA z dnia 8 lipca 2005 r.
o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia
nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej
Polskiej
(Dz.U nr 169 poz. 1418) obowiązuje od 7.10.2005r.
Potwierdzenie prawa do rekompensaty następuje na wniosek osoby
ubiegającej się o potwierdzenie tego prawa, złoŜony nie później niŜ do
dnia 31 grudnia 2008 r. Wniosek o potwierdzenie prawa do rekompensaty
składa współwłaściciel lub spadkobierca, lub wskazana osoba uprawniona
do rekompensaty. Prawo do rekompensaty potwierdza, w drodze decyzji
wojewoda. Do wniosku naleŜy dołączyć:
dowody, które świadczą o pozostawieniu nieruchomości poza
obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz o rodzaju i
powierzchni tych nieruchomości;
dowody, które świadczą o posiadaniu obywatelstwa polskiego;
oświadczenie o wskazaniu osoby uprawnionej gdy jest to
konieczne;
oświadczenie o dotychczasowym stanie realizacji prawa do
rekompensaty.
Dowodami tymi mogą być w szczególności:
1) urzędowy opis mienia;
2) orzeczenie wydane przez były Państwowy Urząd Repatriacyjny;
3) dokumenty urzędowe, w tym sądowe, a takŜe dokumenty pozyskane z
archiwów państwowych Republiki Białoruś, Republiki Litewskiej,
Federacji Rosyjskiej, Ukrainy lub innych państw;
4) wydane przez władze polskie dokumenty, które świadczą o posiadaniu
obywatelstwa polskiego.
W przypadku braku takich dokumentów dowodami mogą być
oświadczenia dwóch świadków złoŜone, pod rygorem odpowiedzialności
karnej za złoŜenie fałszywego oświadczenia, przed notariuszem, organem
prowadzącym postępowanie lub w polskiej placówce konsularnej w kraju
zamieszkania świadka, którzy:
1) zamieszkiwali w miejscowości, w której znajduje się nieruchomość
pozostawiona poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, lub w
miejscowości sąsiedniej;
2) nie są osobami bliskimi - w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21
sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261,
poz. 2603 i Nr 281, poz. 2782 oraz z 2005 r. Nr 130, poz. 1087) - właścicieli
lub spadkobierców ubiegających się o potwierdzenie prawa do rekompensaty.
Wojewoda, po wszczęciu postępowania, dokonuje oceny spełnienia wymogów
na podstawie dostarczonych dowodów. Pozytywna ocena następuje w drodze
postanowienia. W postanowieniu wojewoda wzywa wnioskodawcę do:
wskazania jednej z wybranych form realizacji prawa do rekompensaty,
tj:
1) zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi
granicami Rzeczypospolitej Polskiej na poczet:
a) ceny sprzedaŜy nieruchomości stanowiących własność Skarbu
Państwa albo
b) ceny sprzedaŜy prawa uŜytkowania wieczystego przysługującego
Skarbowi Państwa, albo
c) opłat z tytułu uŜytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych
stanowiących własność Skarbu Państwa i ceny sprzedaŜy połoŜonych
na nich budynków oraz innych urządzeń lub lokali, albo
d) opłaty za przekształcenie prawa uŜytkowania wieczystego w prawo
własności nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, o
którym mowa w przepisach odrębnych, albo
2) świadczenia pienięŜnego wypłacanego ze środków Funduszu
Rekompensacyjnego.
Pamiętać naleŜy, Ŝe zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych
poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej dokonuje się w
wysokości równej 20 % wartości tych nieruchomości. Wysokość
świadczenia pienięŜnego stanowi 20 % wartości pozostawionych
nieruchomości.
wskazania numeru rachunku bankowego, w przypadku wyboru
świadczenia pienięŜnego realizowanego w formie przelewu;
dołączenia do wniosku operatu szacunkowego sporządzonego przez
rzeczoznawcę majątkowego, w którym została określona wartość
nieruchomości
pozostawionych
poza
obecnymi
granicami
Rzeczypospolitej Polskiej;
w
wymaganych
przypadkach
dołączenia
równieŜ
operatu
szacunkowego, w którym została określona wartość nabytego prawa
własności nieruchomości albo wartość nabytego prawa uŜytkowania
wieczystego nieruchomości gruntowej i wartość połoŜonych na niej
budynków, a takŜe innych urządzeń albo lokali.
Operaty szacunkowe stanowiące podstawę ustalenia wartości
pozostawionych nieruchomości są sporządzane z uwzględnieniem
dowodów, wymaganych do dołączenia do wniosku o potwierdzenie prawa
do rekompensaty składanego przez zainteresowaną osobę.
Wartość rynkową nieruchomości pozostawionej poza obecnymi granicami
Rzeczypospolitej Polskiej określa się na podstawie nieruchomości
podobnych, połoŜonych na obszarze porównywalnych rynków lokalnych
funkcjonujących obecnie w Rzeczypospolitej Polskiej. Przy określaniu
wartości nieruchomości uwzględnia się przeciętne ceny transakcyjne
uzyskane za nieruchomości podobne, zbywane w miejscowości o zbliŜonej
liczbie mieszkańców, porównywalnym stopniu urbanizacji i charakterze
administracyjnym do miejscowości, w której znajduje się nieruchomość
pozostawiona, połoŜonej na obszarze województwa lub miasta
wydzielonego, z uwzględnieniem współczynników określających róŜnice
w poziomie rozwoju gospodarczego tych województw lub miast w okresie
przed 1939 r., z zastrzeŜeniem sytuacji braku cen transakcyjnych (przy
określaniu wartości budowli, budynków lub części tych budynków określa
się wtedy ich wartość odtworzeniową).
Wartość nieruchomości stanowiących lasy lub plantacje kultur
wieloletnich określa się jako sumę wartości gruntu i odpowiednio wartości
drzewostanu albo kultur wieloletnich. Przy określaniu wartości gruntu
stosuje się metodę wskaźników szacunkowych gruntów, a przy określaniu
wartości drzewostanu i kultur wieloletnich stosuje się przepisy art. 135 ust.
5 i 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Wartość nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami
Rzeczypospolitej Polskiej określa się według stanu na dzień ich
pozostawienia oraz według cen albo kosztów odtworzenia na dzień
sporządzenia wyceny.
Wartość nieruchomości określoną według powyŜszych zasad mnoŜy się
przez współczynniki wymienione w Tabeli 1.
Za porównywalne województwa i miasta wydzielone, z uwzględnieniem
współczynników, uznaje się:
Tabela1
1) woj. lwowskie
- województwo podkarpackie,współczynnik 1,00;
- województwo małopolskie, współczynnik 0,67,
2) woj.
tarnopolskie
- województwo podkarpackie, współczynnik 0,76;
- województwo małopolskie, współczynnik 0,74,
3) woj.
stanisławowskie
- województwo podkarpackie, współczynnik 0,84;
- województwo lubelskie, współczynnik 0,84,
4) woj. wołyńskie
- województwo świętokrzyskie, współczynnik 1,02;
5) woj. poleskie
- województwo podlaskie, współczynnik 0,71;
- województwo podlaskie, współczynnik 0,64,
6) woj. wileńskie
- województwo mazowieckie, współczynnik 0,41;
- województwo podlaskie, współczynnik 0,80,
7) woj.
nowogródzkie
- województwo mazowieckie, współczynnik 0,52;
8) woj. białostockie - województwo podlaskie, współczynnik 1,00;
9) miasto Lwów
- miasto Kraków, współczynnik 1,00;
10) miasto Wilno
- miasto Lublin, współczynnik 1,00.
Ustawa o gospodarce nieruchomościami
(j.t. Dz. U. nr 261 poz. 2603 z 2004 r.)
Art. 134
1. Podstawę ustalenia wysokości odszkodowania stanowi, z zastrzeŜeniem art. 135,
wartość rynkowa nieruchomości.
2. Przy określaniu wartości rynkowej nieruchomości uwzględnia się w szczególności jej
rodzaj, połoŜenie, sposób uŜytkowania, przeznaczenie, stopień wyposaŜenia w
urządzenia infrastruktury technicznej, stan nieruchomości oraz aktualnie kształtujące
się ceny w obrocie nieruchomościami.
3. Wartość rynkową nieruchomości określa się według aktualnego sposobu jej
uŜytkowania, jeŜeli przeznaczenie nieruchomości, zgodne z celem wywłaszczenia, nie
powoduje zwiększenia jej wartości.
4. JeŜeli przeznaczenie nieruchomości, zgodne z celem wywłaszczenia, powoduje
zwiększenie jej wartości, wartość rynkową nieruchomości określa się według
alternatywnego sposobu uŜytkowania wynikającego z tego przeznaczenia.
Art. 135
1. JeŜeli ze względu na rodzaj nieruchomości nie moŜna określić jej wartości rynkowej,
gdyŜ tego rodzaju nieruchomości nie występują w obrocie, określa się jej wartość
odtworzeniową.
2. Przy określaniu wartości odtworzeniowej nieruchomości, oddzielnie określa się
wartość gruntu, oddzielnie jego części składowych.
3. Przy określaniu wartości gruntu stosuje się przepis art. 134 ust.2-4.
4. Przy określaniu wartości budynków lub ich części, budowli, urządzeń infrastruktury
technicznej i innych urządzeń szacuje się koszt ich odtworzenia z uwzględnieniem
stopnia zuŜycia.
5. Przy określaniu wartości drzewostanu leśnego albo zadrzewień, jeŜeli w drzewostanie
znajdują się materiały uŜytkowe, szacuje się wartość drewna znajdującego się w tym
drzewostanie. JeŜeli w drzewostanie nie występuje materiał uŜytkowy lub wartość
drewna, które moŜe być pozyskane, jest niŜsza od kosztów zalesienia i pielęgnacji
drzewostanu, szacuje się koszty zalesienia oraz koszty pielęgnacji drzewostanu do
dnia wywłaszczenia.
6. Przy określaniu wartości plantacji kultur wieloletnich szacuje się koszty załoŜenia
plantacji i jej pielęgnacji do czasu pierwszych zbiorów oraz wartość utraconych
poŜytków w okresie od dnia wywłaszczenia do dnia zakończenia pełnego plonowania.
Sumę kosztów i wartość utraconych poŜytków zmniejsza się o sumę rocznych
odpisów amortyzacyjnych, wynikającą z okresu wykorzystania plantacji od
pierwszego roku plonowania do dnia wywłaszczenia.
7. Przy określaniu wartości zasiewów, upraw i innych zbiorów jednorocznych szacuje
się wartość przewidywanych plonów według cen kształtujących się w obrocie
rynkowym, zmniejszając ją o wartość nakładów koniecznych w związku ze zbiorem
tych plonów.
KODEKS CYWILNY
Art. 47.
§ 1. Część składowa rzeczy nie moŜe być odrębnym przedmiotem własności i innych
praw rzeczowych.
§ 2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie moŜe być od niej odłączone bez
uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany
przedmiotu odłączonego.
§ 3. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego uŜytku nie stanowią jej
części składowych.
Art. 48.
Z zastrzeŜeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu
naleŜą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak
równieŜ drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Art. 140.
W granicach określonych przez ustawy i zasady współŜycia społecznego właściciel
moŜe, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-
gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności moŜe pobierać poŜytki
i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach moŜe rozporządzać rzeczą.
Art. 144.
Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać
się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad
przeciętną
miarę,
wynikającą
ze
społeczno-gospodarczego
przeznaczenia
nieruchomości i stosunków miejscowych.
S
/
RIIIa
Sad
( Rozporządzenie MRRiB w sprawie ewidencji gruntów i
budynków - Dz.U. nr 38 poz. 454 z 2001r.).
Do sadów zalicza się grunty o powierzchni co najmniej 0,1000 ha
zasadzone drzewami i krzewami owocowymi o zwartym nasadzeniu
(minimum 600 drzew lub 2000 krzewów na 1 ha), szkółki drzew i
krzewów owocowych oraz winnice.
Ogród działkowy
(Ustawa z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych
ogrodach działkowych - Dz. U. nr 169 poz. 1419)
Rodzinnym ogrodem działkowym w rozumieniu ustawy jest
wydzielony obszar gruntu będący we władaniu Polskiego Związku
Działkowców, podzielony na tereny ogólne i działki oraz wyposaŜony w
infrastrukturę niezbędną do jego prawidłowego funkcjonowania.
Urządzenia, budynki i budowle rodzinnego ogrodu działkowego
przeznaczone do wspólnego korzystania przez uŜytkujących działki i
słuŜące do zapewnienia funkcjonowania ogrodu stanowią własność
Polskiego Związku Działkowców.
Nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce,
wykonane lub nabyte ze środków finansowych uŜytkownika działki,
stanowią jego własność.
„METODA SKIERNIEWICKA”
wyceny wartości roślin
autor Krzysztof Zmarlicki, 2007r.
1) Plantacje towarowe (rośliny sadownicze):
W
rs
= W
b
× W
bwb
+ W
uk
× W
bwuk
W
rs
– wartość rośliny sadowniczej
W
b
– wartość bieŜąca rośliny z uwzględnieniem
amortyzacji
W
bwb
– wskaźnik oceny bonitacyjnej wartości bieŜącej
W
uk
– wartość utraconych korzyści
W
bwuk
– wskaźnik oceny bonitacyjnej wartości utraconych
korzyści
2) Ogrody działkowe i przydomowe
rośliny ogrodowe z wyjątkiem roślin cebulowych, krzewów
ozdobnych i trawników
W
ro
= W
b
× W
bwb
+ W
uk
× W
bwuk
rośliny cebulowe, krzewy ozdobne i trawniki
2
bwuk
W
bwb
W
t
prd
W
W
+
+
+
+
×
×
×
×
=
=
=
=
W
t
– wartość tabelaryczna