UBEZPIECZENIA – WYBRANE ZAGADNIENIA
ETYMOLOGIA SŁOWA „UBEZPIECZENIA”
securitas (łac.) – bezpieczeństwo
securus, secura, securum (łac.) – bezpieczny
assecuramentum (łac.) – ubezpieczenie
sine cura vivere (łac.) – żyć bez troski i obawy
Ubezpieczenie ≈ Asekuracja
PODSTAWOWE POJĘCIA UBEZPIECZEŃ
1. Niepewność
a. niemierzalna,
b. mierzalna (niepewność mierzalna jest ryzykiem).
2. Ryzyko
3. Zdarzenie losowe
4. Wypadek ubezpieczeniowy
FUNKCJE UBEZPIECZEŃ
FUNKCJA OCHRONY UBEZPIECZENIOWEJ:
‐ funkcja kompensacyjna
(finansowa ochrona ubezpieczającego: wypłata świadczenia lub odszkodowania)
‐ funkcja gotowości do pokrycia szkody
(utrzymywanie przez zakład ubezpieczeń w czasie trwania stosunku ubezpieczenia stałej gotowości
do pokrycia szkody powstałej w przedmiocie ubezpieczenia)
FUNKCJA PREWENCYJNA:
‐ funkcja prewencji materialnej
(finansowanie przez zakład ubezpieczeń przedsięwzięć prewencyjnych)
‐ funkcja prewencji niematerialnej
(działalność zmierzająca do zmniejszenia szkód losowych poprzez instrumenty systemu bonus‐
malus, instytucji udziału własnego, ograniczenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, regresu
oraz instrumenty legislacyjne)
FUNKCJA FINANSOWA:
‐ akumulacyjna i redystrybucyjna
(kumulowanie i proporcjonalne rozdzielanie środków finansowych pomiędzy własnych adresatów)
‐ fiskalna
(dostarczanie państwu i innym podmiotom publicznym dochodów w postaci płaconych podatków)
‐ lokacyjna
(inwestowanie chwilowo wolnych środków finansowych zgromadzonych przez zakłady ubezpieczeń
w różne instrumenty finansowe, np. akcje, obligacje, lokaty bankowe, w celu osiągnięcia
dodatkowych dochodów)
UBEZPIECZENIA – WYBRANE ZAGADNIENIA
‐ interwencyjna (stymulacyjna)
(stworzenie bodźców zmierzających do polepszenia ryzyka, zmniejszenia zagrożenia
ubezpieczonego, skłonienie ubezpieczonego do większej dbałości o przedmiot oraz stymulowanie
rozwoju nowych dziedzin gospodarki poprzez postęp naukowo‐techniczny)
‐ kontrolna
(kontrola postępowania ubezpieczającego z przedmiotem ubezpieczenia oraz weryfikacja wartości
przedmiotu ubezpieczenia)
FUNKCJA WYCHOWAWCZA:
‐ przewidywania przyszłych zdarzeń
(przezorność, umiejętności przewidywania skutków działań)
‐ oszczędności
(kształtowania umiejętności oszczędzania ‐ odkładania konsumpcji)
‐ wspólnoty niebezpieczeństwa
(zasada: "jeden za wszystkich wszyscy za jednego")
FUNKCJE PODSTAWOWE UBEZPIECZEŃ:
1. OCHRONA UBEZPIECZENIOWA
2. PREWENCJA
3. AKUMULACJA KAPITAŁOWA
ZASADY UBEZPIECZEŃ
Zasady ubezpieczeń to określone wymagania, jakie są stawiane usługom ubezpieczeniowym. Część z
tych wymagań ma charakter bezwzględnie obowiązujących (bezwzględnie przestrzegane i
realizowane), część ma charakter względnych i postulatywnych.
ZASADY PODSTAWOWE:
‐ REALNOŚĆ OCHRONY UBEZPIECZENIOWEJ
Ubezpieczający może ‐ nie popełniając błędu ekonomicznego i prawnego ‐ liczyć na to, że skutki
zdarzeń losowych będą kompensowane (np. poprzez wyrównanie straty) przez ubezpieczyciela i
zgodnie z obowiązującymi go warunkami. Realność ochrony ubezpieczeniowej zapewniona jest
poprzez gwarancje prawne i ekonomiczne.
‐ PEŁNOŚĆ OCHRONY UBEZPIECZENIOWEJ
Ubezpieczenie powinno w pełni pokrywać szkody powstałe w wyniku zdarzeń losowych. Miarami
realizacji zasady pełności w ubezpieczeniach majątkowych są: stosunek odszkodowania do
wartości szkody, wysokość odszkodowania. W praktyce występują trzy przypadki:
niedoubezpieczenia, pełnego ubezpieczenia, nadubezpieczenia.
‐ POWSZECHNOŚĆ OCHRONY UBEZPIECZENIOWEJ
Ideą jest ekstensywny rozwój ubezpieczeń (maksymalizacja upowszechnienia usług
ubezpieczeniowych). Powszechność to możliwość: uzasadnionego korzystania z ubezpieczenia
przez każdy podmiot (osobę), uzasadnionego ubezpieczenia każdego przedmiotu ubezpieczenia i
ubezpieczenia w zakresie realnie zagrażających ryzyk.
‐ MINIMALIZACJA CZASU KOMPENSACJI SKUTKÓW
UBEZPIECZENIA – WYBRANE ZAGADNIENIA
ZALETY UBEZPIECZEŃ
‐ Duża (względnie) szybkość kompensacji skutków zdarzeń
‐ Pewność (względna) kompensacji skutków zdarzeń
‐ Bezkonfliktowy (względnie) charakter procedur kompensacji skutków zdarzeń
‐ Powszechna dostępność ubezpieczenia (rynek ubezpieczeń, obowiązkowość prawna)
‐ Taniość (względna) ubezpieczenia
WADY UBEZPIECZEŃ
‐ Nieubezpieczalność niektórych (wielu) ryzyk
‐ Ryzyko niewypłacalności zakładu ubezpieczeń
‐ Brak pełności kompensacji skutków zdarzeń
‐ Przewlekłość procedur kompensacji skutków zdarzeń
KORZYŚCI GOSPODARCZE I SPOŁECZNE UBEZPIECZEŃ
‐ Stabilizacja sytuacji materialnej osób i ich rodzin
‐ Ułatwienie planowania działalności gospodarczej (pewność działania)
‐ Ułatwienie operacji kredytowych (zabezpieczenie spłaty)
‐ Przeciwdziałanie monopolizacji w gospodarce (rozwój małych i średnich firm)
‐ Zmniejszenie kosztów pozyskiwania kapitału (wzrost podaży kapitału na rynku)
‐ Integracja usług finansowych ("finansowe supermarkety", "bankassurance", "allfinanz",
"assurfinance")
ZDARZENIE LOSOWE A WYPADEK UBEZPIECZENIOWY
CECHY ZDARZENIA LOSOWEGO:
1. Występuje ze statystyczną prawidłowością (tzn. podlega prawu wielkich liczb, jest opisywalne
matematycznie)
2. Jest nadzwyczajne (tzn. zagraża wielu podmiotom, a zachodzi jedynie w stosunku do niektórych,
zakłócając sytuację normalną)
3. Jest losowe (tzn. zagraża różnym podmiotom, ale nie jest możliwe wskazanie podmiotu, który
zostanie nim dotknięty)
4. Ma charakter masowy (tzn. zagraża wielu podmiotom i realizuje się w skali masowej z
możliwością oceny odchylenia lub błędu)
5. Wystąpiło wbrew woli ubezpieczającego (lub nie jest zależne od woli osoby nim dotkniętej)
WYPADEK LOSOWY
Jest to zdarzenie losowe, którego skutki oceniane są negatywnie (uszczerbek w mieniu, utrata
zdrowia lub życia).
WYPADEK UBEZPIECZENIOWY
Jest to zdarzenie losowe objęte działalnością ubezpieczeniową, z wystąpieniem którego zakład
ubezpieczeń jest zobowiązany spełnić w nawiązanym stosunku ubezpieczeniowym określone
odszkodowanie lub świadczenie.
UBEZPIECZENIA – WYBRANE ZAGADNIENIA
FORMY UBEZPIECZEŃ
‐ ASEKURACJA (≈UBEZPIECZENIE):
UBEZPIECZAJĄCY ↔ UBEZPIECZYCIEL
‐ KOASEKURACJA:
⎧↔ UBEZPIECZYCIEL
UBEZPIECZAJĄCY
⎨↔ UBEZPIECZYCIEL
⎩↔ UBEZPIECZYCIEL
‐ REASEKURACJA:
UBEZPIECZYCIEL ↔ REASEKURATOR
(Cedent, Reasekurowany)
(Cesjonariusz)
‐ RETROCESJA:
REASEKURATOR ↔ REASEKURATOR
(Retrocedent) (Retrocesjonariusz)
CECHY INSTYTUCJI UBEZPIECZENIOWEJ (SPECYFIKA SYSTEMU FINANSOWEGO)
Porównanie: przedsiębiorstwo ‐ zakład ubezpieczeń – bank
1. Celowy charakter funduszu ubezpieczeniowego.
2. Specyficzne metody tworzenia i rozdziału funduszu ubezpieczeniowego, oparte na ocenie ryzyka.
3. Działalność ubezpieczeniowa prowadzona jest przez zakłady ubezpieczeń (specjalizacja).
4. Jednorodność rodzaju prowadzonej działalności ubezpieczeniowej.
5. Szczegółowa normatyzacja prawa systemu finansowego i gospodarki finansowej zakładu
ubezpieczeń.
ZASADY OKREŚLANIA PODMIOTÓW DZIAŁALNOŚCI UBEZPIECZENIOWEJ I
REASEKURACYJNEJ
-
Zasada ściśle określonej formy organizacyjno‐prawnej
-
Zasada koncesjonowania działalności ubezpieczeniowej i/lub reasekuracyjnej
-
Zasada ograniczenia pozaubezpieczeniowej działalności ubezpieczeniowej
-
Zasada branżowości
KLASYFIKACJA UBEZPIECZEŃ
1. Ubezpieczenia społeczne (Sfera socjalna państwa i społeczeństwa)
2. Ubezpieczenia gospodarcze (Sfera gospodarcza państwa i społeczeństwa)
Kryteria klasyfikacji:
-
przedmiot ubezpieczenia,
-
rodzaj zdarzeń objętych ochroną ubezpieczeniową,
-
występowanie/brak swobody nawiązywania prawnego stosunku ubezpieczenia,
-
podział ustawowy.
UBEZPIECZENIA – WYBRANE ZAGADNIENIA
Kryterium przedmiotu ubezpieczenia:
-
ubezpieczenia osobowe (przedmiotem ubezpieczenia są dobra osobiste, np.: życie, zdrowie,
zdolność do pracy),
-
ubezpieczenia majątkowe (przedmiotem ubezpieczenia są różne dobra i wartości majątkowe:
mienie, odpowiedzialność cywilna).
Kryterium rodzaju zdarzenia losowego:
-
ubezpieczenia ogniowe,
-
ubezpieczenia gradowe,
-
ubezpieczenia od kradzieży,
-
ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków,
-
ubezpieczenia od uszkodzeń,
-
ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej,
-
itp.
Kryterium występowania/braku swobody:
-
ubezpieczenia obowiązkowe (przepisy prawne nakładają obowiązek, przymus zawarcia umowy
ubezpieczenia),
-
ubezpieczenia dobrowolne (występuje swoboda umów ubezpieczenia).
Kryterium ustawowe:
-
dział I (obejmuje tylko ubezpieczenia na życie wg 5 grup ubezpieczenia: na życie, posagowe, na
życie związane z funduszem kapitałowym, rentowe, wypadkowe i chorobowe),
-
dział II (obejmuje pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz majątkowe wg 18 grup ubezpieczenia: w
tym różne rodzaje ubezpieczeń wypadkowych i chorobowych oraz wszystkie majątkowe).
Kryteria inne (w tym historyczne):
-
ubezpieczenia morskie (regulowane przepisami kodeksu morskiego),
-
ubezpieczenia lądowe (regulowane przepisami kodeksu cywilnego; zawierają także ubezpieczenia
lotnicze, satelitarne, żeglugi śródlądowej);
-
ubezpieczenia podmiotów gospodarczych,
-
ubezpieczenia ludności;
-
ubezpieczenia w obrocie krajowym,
-
ubezpieczenia w obrocie międzynarodowym;
-
ubezpieczenia publiczne,
-
ubezpieczenia prywatne;
-
ubezpieczenia komercyjne (spółki akcyjne),
-
ubezpieczenia wzajemne (ubezpieczenia wzajemne non‐profit);
-
ubezpieczenia bezpośrednie (asekuracja i koasekuracja),
-
ubezpieczenia pośrednie (reasekuracja i retrocesja).
UBEZPIECZENIA – WYBRANE ZAGADNIENIA
ORGANIZACJA UBEZPIECZEŃ W POLSCE
1. Ubezpieczeniowa spółka akcyjna
2. Towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych (w tym: małe towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych)
Podstawa prawna:
-
Ustawa o działalności ubezpieczeniowej
-
Kodeks handlowy
ZASADY ORGANIZACJI RYNKU UBEZPIECZENIOWEGO W POLSCE
1. Prowadzenie działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej tylko w dwóch prywatnych formach
organizacyjno‐prawnych: SA lub TUW
2. Koncesjonowanie działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
3. Rozdział branż (dział I lub dział II)
4. Ograniczenie pozaubezpieczeniowej działalności ubezpieczeniowej
5. Ochrona krajowego rynku ubezpieczeniowego (protekcjonizmu) w zakresie cen
6. Otwarcie polskiego rynku ubezpieczeniowego dla kapitału zagranicznego i warunkowego otwarcia
dla zagranicznych instytucji ubezpieczeniowych (swoboda świadczenia usług dla UE i zasada
wzajemności)
7. Materialny (finansowy) nadzór państwa nad działalnością ubezpieczeniową
8. Ochrona ubezpieczonych i poszkodowanych (konsumentów usługi ubezpieczeniowej).
UBEZPIECZENIOWA S.A. A SPÓŁKA AKCYJNA PROWADZĄCA INNĄ DZIAŁALNOŚĆ
-
Wyższe wymagania dotyczące minimalnej wysokości kapitału zakładowego i akcyjnego;
-
W podziale zysku uczestniczą nie tylko akcjonariusze lecz również klienci (ubezpieczeni);
-
Spółka ubezpieczeniowa może emitować wyłącznie akcje imienne (z wyjątkiem wprowadzanych
do publicznego obrotu za zgodą Komisji Papierów Wartościowych);
-
Nadzór nad działalnością ubezpieczeniową sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) oraz
Minister Finansów.
RÓŻNICE POMIĘDZY TUW A UBEZPIECZENIOWĄ SA
-
TUW nie jest spółką handlową (nie jest wpisywane do rejestru handlowego lecz do rejestru
TUW);
-
Do TUW stosują się niektóre przepisy kodeksu handlowego o spółkach akcyjnych;
-
Działalność TUW określona jest przez prawo ubezpieczeniowe;
-
Celem TUW nie jest osiąganie zysku (działalność musi być rentowna) ale wzajemne zapewnienie
członkom (lub osobom trzecim) odszkodowań lub świadczeń;
-
Kapitał zakładowy stanowi tylko rodzaj funduszu gwarancyjnego;
-
Minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego jest niższa niż w ubezpieczeniowej SA;
-
Ubezpieczony jest jednocześnie członkiem towarzystwa, a każdy członek towarzystwa jest
równocześnie ubezpieczonym (ubezpieczeniowe SA jest związkiem kapitałów, TUW jest
związkiem osób i innych podmiotów);
UBEZPIECZENIA – WYBRANE ZAGADNIENIA
-
Członkowie są ze sobą powiązani przynależnością do TUW oraz zobowiązaniem do przyczyniania
się do tworzenia funduszu potrzebnego towarzystwu na pokrycie
wydatków
z
tytułu
odszkodowań, świadczeń oraz kosztów własnych;
-
Nadwyżki powstające w działalności ubezpieczeniowej, z reguły wracają do ubezpieczonych bądź
w postaci zwrotów lub obniżenia składek, bądź w postaci przyrostu świadczeń.
MAŁE TUW
TUW posiadające ograniczony zakres działania ze względu na małą liczbę członków, niewielką liczbę
lub niskie sumy zawieranych ubezpieczeń bądź też niewielki terytorialny zasięg działalności, może być
uznane przez Ministra Finansów za "małe towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych" (małe TUW).
UBEZPIECZENIA – WYBRANE ZAGADNIENIA