plik

Upadłe Anioły i Demony

Abaddon

(Abbadon, "niszczyciel") hebrajskie imię greckiego Apollyona, anioła Czeluści (Ap 9, 11); także
anioła, który związał Szatana na tysiąc lat (Ap 20). W Księdze Hymnów (których kopia znajduje się
wśród rękopisów odkrytych w Qumran) mowa o "otchłani Abaddon" i potokach, Beliala które
wdarły się do Abaddon [por. Tyloch, Rękopisy z Qumran nad Morzem Martwym, s. 264, przyp. 32,
s., 267 przyp. tłum.]. W apokryfie z I w., Księdze starożytności biblijnych Pseudo-Filona, mowa o
Abaddonie jako miejscu (szeolu, piekle), a nie duchu czy demonie. Podobnie Milton w Paradise
Regained (IV, 624) posługuje się pojęciem Abaddon jako określeniem miejsca, to jest otchłani.
Zgodnie ze współczesną wiedzą, po raz pierwszy pojęcie to upersonifikował autor Apokalipsy św.
Jana, gdzie stało się ono imieniem anioła. W Dziejach Tomasza z III w. Abaddon jest imieniem
demona, lub samego Szatana, i tak też rozumie je Bunyan w Wędrówce pielgrzyma. Według
Mathersa, autora The Greater Key of Solomon, Abaddon to imię Boga, którego użył Mojżesz,
prosząc Stwórcę o zesłanie plagi gradu na Egipt. Kabalista Józef ben Abraham Gikattila używa
słowa Abaddon jako określenia szóstej z siedmiu "warstw piekła", której zarządcą jest anioł Pasjel
(por. Cohen, Talmud, s. 380). Klopstock w Mesjadzie nazywa Abaddona "ciemnym aniołem
śmierci". O "szponiastych skrzydłach" Abaddona pisał Francis Thompson w wierszu To the English
Martyrs (Apollyon). Abaddon jest również utożsamiany z aniołem śmierci i zniszczenia, demonem
czeluści, z władcą demonów podziemnego świata oraz Samaelem i Szatanem (zob. De Plancy,
Słownik wiedzy tajemnej, s. 9; Grillot, A Pictorial Anthology o f Witchcraft, Magic and Alchemy,
s.128). W tym ostatnim dziele Abaddon występuje jako "Anioł zniszczenia z Apokalipsy". W The
Magus Barretta Abaddon przedstawiony jest na kolorowej rycinie jako jeden z "demonów zła".

Abbadona

Abbadona - niegdyś serafin i wierny towarzysz Abdiela (rozświetlonego serafina).

Adirael

Adirael - ("wspaniałość Boga"); w niebie zajmował wysokie miejsce (archanioł?), obecnie służy
Belzebubowi, księciu Piekła.

Adramelech

(Adramelek, "król ognia") anioł chóru tronów, zwykle towarzyszący Asmadajowi. W demonografii,
Adramelech jest ósmym z dziesięciu arcydemonów; jest także wielkim kanclerzem piekła i
kawalerem Orderu Muchy, ustanowionego, jak głosi legenda, przez Belzebuba. Wezwany,
Adramelech ukazuje się pod postacią muła lub pawia (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s.
10, 58). W The Historty of Magic Seligmanna demon ten jest przedstawiony jako koń. W Drugiej
Księdze Królewskiej (17, 31) Adramelek (Adramelech) jest bogiem Sefarwaitów z Samaru,
któremu składano ofiary z dzieci. Adramelech bywał utożsamiany z babilońskim Anu i Molochem
Ammonitów. W Raju utraconym Milton nazywa Adramelecha "idolem Asyryjczyków" (imię to
pochodzi z mitologii asyryjskiej); w tym samym poemacie Adramelech jest upadłym aniołem,
pokonanym w walce przez Uriela i Rafaela (VI, 460-463). W Mesjadzie Klopstcka Adramelech jest
"nieprzyjacielem Boga, bardziej podstępnym, pysznym i złośliwym niźli sam Szatan, diabłem
straszliwiej wyklętym i większym hipokrytą". Zob. ilustrację w: Schaff, A Dictionary of the Bible,
s. 26, gdzie Adramelech jest przedstawiony pod postacią skrzydlatego, brodatego lwa. Na ilustracji
w Słowniku wiedzy tajemnej De Plancy'ego (s. 10) demon ten został ukazany jako muł z ogonem
pawia.

Aeszma

Aeszma - w mitologii perskiej jeden z siedmiu demonów.

Agares

(Agreas, Aguares) niegdyś anioł należący do chóru cnót, obecnie książę piekła, dowodzący 31
legionami złych duchów. Ukazuje się pod postacią starca siedzącego okrakiem na krokodylu, z
krogulcem na ręce. Uczy wszystkich języków i potrafi wywołać trzęsienie ziemi (zob. De Plancy,
Słownik wiedzy tajemnej, s. 10-11). Reprodukcję pieczęci Agaresa zob. w: Waite, The Book of
Black Magic and of Pacts, s. 166. Według legendy Agares był jednym z 72 duchów, które król
Salomon uwięził w mosiężnym naczyniu i wrzucił do jeziora (według innej wersji tej legendy
wygnał go do "dolnego Egiptu").

Adirael

Agniel - w "Zoharze" czwarta z dziesięciu Sefirot Zła i Nieczystości (inaczej Gamchikot, Gog
Szekla), odwrotna do świętej sefiroty Chesed - "miłość".

Agrat bat Machlat

Agrat bat Machlat - żeński anioł nierządu, jedna z trzech pomocnic Samaela (oprócz Lilith i
Naamy). "Talmud" ostrzega: "Nikt nie powinien samotnie wychodzić w nocy, szczególnie w środę i
w sobotę, ponieważ Agrat córka Machlat przebywa na zewnątrz z osiemnastoma miriadami aniołów
zniszczenia, z których każdy oddzielne ma zezwolenie na to, by czynić zło".

Alat

Alat - demon chorób.

Alpiel

Alpiel - w mistyce żydowskiej, upadły anioł władający drzewami owocowymi.

Amalek

Amalek - upadły anioł z "Zoharu", porównywany do Samaela: "zły wąż, bliźniacza dusza
jadowitego boga".

Ami

Ami - niegdyś anioł chóru potęg, obecnie "wielki przewodniczący niższych sfer". Posiada
"doskonałą znajomość astrologii i sztuk wyzwolonych".

Ammit

Ammit - żeński demon egipskiego sądu w zaświatach, otoczony trwogą jako "pożeracz zmarłych",
z głową krokodyla , tułowiem drapieżnego kota i zadem hipopotama. Potwór ten czyha podczas
sądu obok wagi, żeby potem połknąć grzesznika.

Amniksjel

Amniksjel - elektor Piekła, niegdyś anioł władający jednym z 28 Pałaców Księżyca.

Amudiel

Amudiel - jeden z siedmiu elektorów Piekła.

Ananel

Ananel - (Anani, Hananel, Chananel)-miał zstąpić z Nieba na górę Hermon i sprowadzić na Ziemię

grzech.

Anmael

Anmael - (Chnum, Azael) jeden z przywódców upadłych aniołów. Tak jak Szemhazaj, prosząc o
rękę córki człowieczej, Istahar, obiecał jej wyjawić pełne Imię Boże i za to został strącony z Nieba.

Apollyon

Apollyon - (Appollyon, Apollion; "niszczyciel") - w Biblii jest Aniołem Czeluści i sługą Boga, w
okultyzmie jednak i w pismach niekanonicznych jest aniołem zła. Imieniem tym posługiwano się
również nazywając siedzibę złych duchów (Piekło). Bunyan w "Wędrówce pielgrzyma" opisuje go
tak: "pokryty jest rybią łuską, ma skrzydła niczym smok, niedźwiedzie łapy, a z jego brzucha bucha
dym i ogień".

Arakiba

Arakiba - (Arakab, Aristikifa, Artakifa); zły (upadły) anioł, który miał sprowadzić na Ziemię
grzech, a obecnie pełni rolę dziesiętnika armii Samaela (Szatana).

Arakiel

Arakiel - ("ten, który sprawuje władzę nad Ziemią") według etiopskiej "Księgi Henocha" , jeden z
dwunastu upadłych aniołów. Miał ludzi uczyć orientacji w terenie.

Araksjel

Araksjel - według etiopskiej "Księgi Henocha" , jeden z upadłych aniołów.

Arias

Arias - w okultyzmie jeden z dwunastu markizów Imperium Piekła, demon władający wonnymi
ziołami.

Ariel

Ariel - (Arael, Ariael, "gniew boży"); anioł z głową lwa, czasem dobry a czasem upadły (w każdym
razie należał do chóru cnót); w "Testamencie Salomona" zwierzchnik demonów. Jest władcą wiatru.

Ariok

Ariok - (Ariuch, Orioch, Arioch, "srogi lew"); w Genesis 14,1 jest królem Ellasaru, a w legendzie
żydowskiej wyznaczonym przez Boga aniołem stróżem Henocha, strzegącym jego pism. Częściej
jednak pojmowany jest jako wysłannik Szatana, demon zemsty, posługujący się nią jednak tylko w
stosunku do tych, którzy sami się do niej uciekają.

Armaros

Armaros - (Armers, Farmaros, Abaros, Arearos) jeden ze wspomnianych w "Księdze Henocha"
upadłych aniołów, uczący "odczyniania uroków".

Armen

Armen - wspomniany w "Księdze Henocha" upadły anioł.

Armers

Armers - upadły anioł z wiersza Van Dorena.

Aryman

Aryman - (Ahriman, Ariman, Ahraman, Dahak, Angara Mainju - "Zły Duch") perskie imię Księcia

Zła, pierwowzór judeochrześcijańskiego Szatana. Miał sprowadzić śmierć na ziemię poprzez
zabicie pierwowzoru człowieka i zwierząt. Nie zawsze uwarzano go jednak za ducha całkowicie
złego. Mazdajscy magowie składali mu ofiary. Jest bogiem równie silnym jak jego przeciwnik,
Ormuzd, który postanawia go zniszczyć poprzez Dzieło Stworzenia.

Asael

Asael - ("ten, którego stworzył Bóg") anioł służebny Szemhazaja (obaj strąceni zostali za
współżycie z córkami ludzkimi).

Asbiel

Asbiel - ("ten, który uciekł od Boga") według "Księgi Henocha" "udzielił synom Bożym fałszywej
rady i namówił ich do grzechu z córkami ludzkimi", jest zatem aniołem upadłym.

Asderel

Asderel - (Asredel, Asradel Szariel) zły archanioł objaśniający ludziom bieg Księżyca.

Asmadaj

Asmadaj - dawniej anioł chóru tronów, wraz ze swym towarzyszem Adramelechem "pragnęli z
Bogiem / zrównać się, gardząc wszystkim, co poniżej".

Asmodaj

Asmodaj - (Aszmedaj, Asmodiusz, Sidonej) upadły "mający skrzydła, polatujący to tu, to tam i
znający tajemnice przyszłości". Uczy matematyki i potrafi uczynić człowieka niewidzialnym. Jest
wodzem 72 legionów duchów piekielnych. Przywołany, ukazuje się pod postacią istoty o głowach
byka, barana i człowieka.

Asmodel

Asmodel - pierwotnie jeden z wodzów chóru cherubinów, obecnie (według "Pistis Sofia") demon
kary. W Kabale jedna z nieczystych sefirot.

Asmodeusz

Asmodeusz - ("duch zła") "wściekły diabeł", kiedyś serafin, który miał (według Forlonga) upić
Noego, w Księdze Tobiasza zaś (3, 8; 8, 3) jest złym duchem, który zabił siedmiu nowo
poślubionych mężów Sary. W demonologii jest zarządcą piekielnych domów gry. Cabbel
przedstawia go jako syna Lilith i Samaela (lub samego Adama!!!). W tradycji żydowskiej jest
teściem demona Bar Szaloma. Uważany jest za wynalazcę wszelkiej rozrywki, muzyki, tańca i
sztuk dramatycznych. W Talmudzie przedstawiany jest jako "król demonów" i władca liczb
parzystych. Ma "napełniać mężczyzn żądzą, prowadzącą do wiarołomstwa" oraz "obdarzać
magicznymi pierścieniami; pokazuje, jak stać się niewidzialnym; uczy geometrii, arytmetyki,
astronomii i nauki o ruchu". Wezwany, ma się ukazywać jako książę o trzech głowach (byczej,
ludzkiej i baraniej) z ogonem węża i gęsimi nogami, który ziejąc ogniem dosiada smoka i dzierży
chorągiew oraz włócznię.

Astarot

Astarot - (Asterot) niegdyś serafin i książę chóru tronów, obecnie wielki Książę Piekła (jeden z
siedmiu, którzy odwiedzili Fausta), jego skarbnik i nauczyciel sztuk wyzwolonych. Wezwany,
ukazuje się jako "piękny anioł jadący na smoku, w prawym ręku trzymający żmiję", jednak
przeraźliwie cuchnący. Według tradycji angielskiej występuje jako "wąż o ceglastoczerwonym
mieniącym się ogonie, dwu żółtych silnych i krótkich nogach, blado żółtawym brzuchu,
rudobrązowej szyi i ostrym szpikulcu zakończonym na kształt kolca jeża".

Astarte

Astarte - (Aszterot, Asztoret, Isztar-Wenus) główne żeńskie bóstwo starożytnych Fenicjan,
Syryjczyków i Kartagińczyków, bogini Księżyca i płodności (pierwowzór Afrodyty). W okultyźmie
żeński demon kwietnia, w "Raju Utraconym" I, 509-510, upadły anioł, utożsamiany z Astarotem
(według De Plancy' ego jest jego samicą, przedstawianą z głową jałówki).

Aszmedaj

Aszmedaj - (Aszmodaj, Asmodée, Asmadaj, Chammadaj, Sydonaj) choć w tradycji rabinackiej ma
być posłańcem Boga, to jako przeciwnik Salomona, władca Południa i przywódca 66 legionów
upadłych częściej pojmowany jest jako anioł zła, w przeszłości cherubin (w okultyzmie wąż
kuszący Ewę) i wielki filozof.

Ataf

Ataf - zły anioł, pomagający pokonać przeciwnika; wzywany w zaklęciach mających skłócić
małżonków.

Atarkulf

Atarkulf - wódz upadłych aniołów z "Księgi Henocha".

Aurchi Be-Ram El

Aurchi Be-Ram El - upadły anioł, który przed potopem miał utrzymywać grzeszne stosunki z
córkami ludzkimi.

Auza

Auza - (Oza) strącony za utrzymywanie grzesznych stosunków z córkami ludzkimi.

Aza

Aza - według tradycji rabinackiej wygnany z nieba za grzeszne stosunki z córkami ludzkimi, lub za
sprzeciwienie się wyniesieniu patriarchy Henocha, gdy ten został przemieniony w anioła Metratona.
Miał wyjawić Salomonowi niebiańskie tajemnice, czyniąc go najmądrzejszym człowiekiem na
ziemi, a przed potopem spłodzić (razem z Azaelem) ze złą Naamą, córką Lameka, asyryjskie
bóstwa opiekuńcze.

Azael

Azael - (Azjel, Asjel - "ten, którego umacnia Bóg") początkowo anioł służebny, zamieszkujący
siódme niebo. Miał nauczyć ludzi czarów pozwalających opuszczenie Słońca, Księżyca i Gwiazd
na ziemię. Ma być jednym z przeciwników czterech świętych władców żywiołów i strażnikiem
ukrytych skarbów.

Azaradel

Azaradel - według "Księgi Henocha" jeden z upadłych aniołów objaśniających ludziom bieg
Księżyca.

Azazel

Azazel - (Hazazel, "Bóg umacnia") według "Księgi Henocha" jeden z wodzów 200 upadłych
aniołów, który "nauczył mężczyzn wykuwać miecze i tarcze", a kobiety "noszenia ubrań i
malowania powiek". Zohar nazywa go jeźdźcem dosiadającym węża. Niegdyś był cherubinem i
wodzem chóru niższych aniołów, obecnie to anioł upadły, ale wciąż potężny. W "Apokalipsie
Abrahama" to "władca piekła, zwodziciel ludzkości", który jest demonem o siedmiu wężowych
głowach, czternastu obliczach i dwunastu skrzydłach. Strącony miał być przez Boga za odmówienie
złożenia pokłonu Adamowi. Ma być chorążym Szatana, a być może również pierwszym aniołem,

jaki został strącony.

AAzazjel

Azazjel - upadły serafin, który w dramacie "Niebo i ziemia" Byrtona jest błagany przez pobożną
Anah, wnuczkę Kaina, o wyjawienie Pełnego Imienia Boga i który w dniu Potopu unosi ją na inna
planetę.

Azibiel

Azibiel - według "Księgi Henocha", upadły anioł wygnany z Niega za współżycie z córkami
ludzkimi.

Azkiel

Azkiel - jeden z wodzów dwustu upadłych aniołów "Księgi Henocha", a także jeden z tych, którzy
utrzymywali grzeszne stosunki z kobietami.

Azrael

Azrael - w mistyce żydowskiej anioł będący ucieleśnieniem zła, geniuszem śmierci. Właśnie Azrael
miał być czwartym aniołem, któremu udało się przynieść Bogu garść ziemi, z której następnie
został stworzony Adam. Ma on mieć "siedemdziesiąt tysięcy stóp i cztery tysiące skrzydeł, a w jego
ciele znajduje się tyle oczu i języków, ile żyje ludzi na świecie."

Azrafil

Azrafil - według De Plancy' ego "straszliwy anioł" i jeden z demonów.

Baalberyt

Baalberyt - (Balberyt, Berit, Beal, Elberyt) niegdyś książę chóru cherubinów, obecnie piekielny
arcykapłan i mistrz ceremonii nakłaniający do bluźnierstwa i morderstwa oraz poświadczający
pakty między ludźmi a diabłami.

Badariel

Badariel - (Batarjal) jeden z dwustu upadłych aniołów etiopskiej "Księgi Henocha".

Bael

Bael - (Baal - "pan" lub "władca") potężny król podziemnego świata służący we wschodniej części
Piekła. Jest zwierzchnikiem 60-70 legionów diabłów. Przywołany, ukazuje się jako istota o głowach
człowieka, ropuchy i kota.

Balan

Balan - (Balam) niegdyś anioł chóru panowań, obecnie wielki i potężny Książę Piekła (dowodzi 40
legionami duchów piekielnych) o trzech głowach: byka, człowieka i barana, z wężowym ogonem i
pałającymi ogniem oczyma. Przedstawiany jest nago, na niedźwiedziu, z krogulcem w dłoni.

Barakel

Barakel - (Barajiel) upadły anioł z "Księgi Henocha".

Barakijal

Barakijal - według "Księgi Jubileuszów" jeden z "czuwających", którzy zgrzeszyli z córkami
ludzkimi. W Piekle jest nauczycielem astrologii. W "Księdze Henocha" miał być jednym z
"dziesiętników" (przywódców) upadłych aniołów.

Barbatos

Barbatos - niegdyś anioł chóru cnót, obecnie Wielki Książę i zwierzchnik 30 legionów złych
duchów. Ma "rozumieć śpiew ptaków, znać przeszłość i potrafić przepowiedzieć przyszłość.
Przywołać go można tylko, gdy Słońce znajduje się w Strzelcu.

Basasael

Basasael - zły archanioł z "Księgi Henocha".

Batrael

Batrael - (Batariel, Badariel, Batrael, Batarjal, Metarel) w "Księdze Henocha" jeden z dwustu
upadłych aniołów, czasem przywoływany w zaklęciach magicznych.

Bat Zuge

Bat Zuge - sefirota zła i nieczystości, określenie Lilith.

Behemot

Behemot - ("zwierzę") potwór chaosu (wieloryb, hipopotam, krokodyl) stworzony piątego dnia
Stworzenia. Jest rodzaju męskiego i stanowi lądowy odpowiednik morskiego, żeńskiego potwora
morza - Lewiatana. Według tradycji rzymskokatolickiej jest władcą ciemności (pomimo, że w
Księdze Hioba 40, 19 określony jest jako "początek dróg Bożych"). Przedstawiany jest jako słoń o
łapach niedźwiedzia, w Piekle ma pełnić funkcję wielkiego podczaszego i opiekować się
obżarstwem oraz wszystkim tym, co dotyczy żołądka.

Belfegor

Belfegor - (Belfagor, Baal - Peor - "władca szczelin" lub "bóg Baal z góry Phegor) pierwotnie był
czczonym pod postacią fallusa moambickim bogiem rozpusty. Wedłóg kabalistów należeć miał
niegdyś do chóru księstw. W Piekle jest demonem odkryć i przemyślnych wynalazków. Ukazywać
się ma pod postacią młodej kobiety. Masters przypuszcza, że Belfagor jest odpowiednikiem
hinduskiego Rutrema.

Belial

Belial - (Berial, czasem Beliar) jeden z najpotężniejszych upadłych aniołów, niegdyś należał do
chóru cnót. Często bywa utożsamiany z Szatanem. Jest "Panem Kłamstwa", zwanym również
"Niegodnym". Właśnie za ciągłe kłamanie oraz za pogardę okazywaną nowostworzonemu
człowiekowi miał zostać strącony. Milton w "Raju utraconym pisze: "Ostatni nadszedł Belial:
bardziej sprośny / Umysł nie został strącony z Niebiosów / Ni rozkochany występniej w występku".
Na rycinie Jacobusa Teramo tańczy przed Salomonem, składając mu listy uwierzytelniające. Jest
symbolem niezależności i Księciem Północy.

Beliar

Beliar - ("nic nie wart") stworzony zaraz po Lucyferze z garści ognia anioł chóru cnót i chóru
aniołów, miał upaść "jako pierwszy wśród cnotliwszych", strącony za odmowę uznania obrazu
Boga. Beliar wspomniany był w kilku księgach Starego Testamentu jako zły duch, symbol i
personifikacja zła. W Drugim Liście do Koryntian św. Paweł pyta: "(...) jaka jest wspólnota
Chrystusa z Beliarem?" traktując Beliara jako wodza demonów lub personifikując go z samym
Szatanem. W literaturze apokryficznej Beliar jest księciem ciemności, często też nazywa się go
prymasem Piekła. Według niektórych Beliar nigdy nie był aniołem, ale, podobnie jak Aryman,
niezależnym i równym Bogu przeciwnikiem.

Belzebub

Belzebub - (Beelzebub, Belzebud, Belzaboul; Beel - Zewuw : "Władca Much", Baal Zewul :

"książę"; "Władca Chaosu") pierwotnie bóstwo syryjskie; w Drugiej Księdze Królewskiej
filistyński bóg Ekronu; w Kabale wódz 9 złych aniołów Piekła. Choć często nazywany "władcą
złych duchów", nie jest jednak utożsamiany z Szatanem. W Niebie miał być cherubinem.

Belzebut

Belzebut - (Beezebut) niegdyś książę serafinów, obecnie upadły anioł i zły duch lipca, przeciwnik
anioła Werchiela.

Bernael

Bernael - anioł ciemności i anioł zła z tradycji Falaszów.

Busasejal

Busasejal - jeden z dwustu upadłych aniołów z etiopskiej "Księgi Henocha".

Bylet

Bylet - (Belet) niegdyś anioł chóru potęg, w Piekle przewodzi 85 legionami demonów. Jest królem,
dosiada siwego konia, a jego przybycie oznajmia ogłuszający głos trąby.

Carreau

Carreau - (Carnivean) niegdyś książę chóru potęg, obecnie demon wzywany w litaniach
sabatowych i mający nakłaniać do nieokazywania miłosierdzia.

Chemos

Chemos - niekiedy utożsamiany z Baal-Peorem i Nisrochem upadły anioł z "Raju utraconego".

Chobaliel

Chobaliel - według Voltaira jeden z upadłych aniołów wymienionych w tradycjach o patriarsze
Henochu.

Dagon

Dagon - w mitologii Fenicjan, bóstwo przedstawiane w postaci morskiego potwora: pół-człowieka i
pół-ryby, w "Raju utraconym" upadły anioł.

Diabolos

Diabolos - (Diabolus) diabeł z "Holy War" Bunyana, walczył z Szadajem (Bogiem) wspomagany
przez "diabolian": Apollyona, Pytona, Cerberusa, Legiona i innych...

Drsmiel

Drsmiel - zły anioł, przywoływany w zaklęciach magicznych mających skłócić małżonków.

Dubiel

Dubiel - (Dobiel, "bóg-niedźwiedź") anioł opiekuńczy Persji i jeden z oskarżycieli Izraela (przez co
musi być uważany za anioła upadłego, tak jak pozostałych 70 lub 72 aniołów narodów, prócz
patrona Izraela - Michała, którzy uczestkiczyli w waśniach między narodami). Według hebrajskiej
"Księgi Henocha" Dubiel wraz z Samaelem są przedstawicielami Szatana w sądzie niebiańskim.

Duma

Duma - (Douma, aramejskie "Cisza") anioł milczenia i śmiertelnej ciszy, anioł opiekuńczy Egiptu i
Książę Piekła, mający po sobą (według "Zoharu") "dziesiątki tysięcy aniołów zniszczenia". Ma być
również "wodzem aniołów gehenny; a towarzyszy mu orszak dwunastu tysięcy miriadów złych

duchów, a wszystkie zajmują się karaniem grzeszników". Dodatkowo wspomina się o nim jako o
"tysiącookim aniele śmierci, uzbrojonym w ognisty bicz i miecz z płomieni". W babilońskiej
legendzie o zstąpieniu Ishtar do Hadesu Duma występuje jako strażnik czternastej bramy.

Eblis

Eblis - (Haris, "rozpacz") odpowiednik judeochrześcijańskiego Szatana z mitologii perskiej i
arabskiej. Niegdyś miał być wysokim rangą aniołem i ozdobą Raju. Strącono go za odmowę
oddania pokłonu nowo stworzonemu Adamowi. Czasem mówi się, że jest ojcem wszystkich
diabłów.

Egzael

Egzael - w etiopskiej "Księdze Henocha" "dziesiąty spośród potężnych [upadłych] aniołów, którzy
nauczyli ludzi budować machiny wojenne, wyrabiać ozdoby ze srebra i złota, nosić biżuterię i
używać perfum."

Ejszet Zenunim

Ejszet Zenunim - (Iszet Zenunim) żeński anioł rozpusty i nierządu z Kabały, jedna z czterech
towarzyszek Samaela. Jest ona, tak jak Lilith, żeńskim aniołem trucizn i śmierci.

Enepsignos

Enepsignos - żeński, wyjątkowo nikczemny i złośliwy demon.

Ertrael

Ertrael - upadły anioł z "Księgi Henocha".

Eszmadaj

Eszmadaj - król demonów literatury rabinickiej.

Ezekiel

Ezekiel - (hebrajskie "moc Boża) według etiopskiej "Księgi Henocha" upadły anioł, który nauczył
ludzi wróżyć z chmur.

Farcuf

Farcuf - (hebrajski "dwulicowy", "hipokryta") upadły anioł będący geniuszem cudzołóstwa i
pożądliwości, byś może jeden z aniołów godziny czwartej. Najprawdopodobniej właśnie Farcuf
ukazuje się Judzie na rozstaju dróg, by zwrócić uwagę patriarchy na jego synową, Tamar.

Fene

Fene - węgierski demon pojawiający się w idiomach i zwrotach jak np. Niech cię Fene pożre.

Feneks

Feneks - niegdyś anioł chóru tronów, obecnie (w Piekle) wielki markiz i poeta, dowódca 20
legionów duchów.

Fokalor

Fokalor - (Forkalor, Furkalor) przed upadkiem anioł chóru tronów. Obecnie jest wielkim księciem
lub generałem piekielnym dowodzącym 30 legionami złych duchów, którego specjalnym zadaniem
jest zatapianie okrętów wojennych i zabijanie ludzi. Wezwany ukazuje się pod postacią człowieka
ze skrzydłami gryfa.

Forfaks

Forfaks - (Moraks, Maraks) lord lub hrabia Piekła przewodzący 36 legionami złych duchów. Uczyć
ma astronomii i sztuk wyzwolonych. Wezwany, ukazuje się pod postacią jałówki.

Forkas

Forkas - (Foras, Furkas, Fourkas) prezydent lub książę Piekła, uczący logiki i matematyki, znający
właściwości ziół i kamieni. Odzyskuje utracone majątki i czyni ludzi niewidzialnymi. Ten "rycerz,
wielki wódz piekielny" ma pod sobą 29 legionów duchów.

Forneus

Forneus - niegdyś anioł chóru tronów i chóru aniołów, w Piekle potężny markiz dowodzący 29
legionami duchów. Uczy sztuk pięknych , retoryki i języków. Potrafi u ludzi wzbudzić miłość do
ich nieprzyjaciół. Wezwany, ukazuje się pod postacią potwora morskiego.

Gaap

Gaap - (Tap) niegdyś anioł chóru potęg (mocy), w Piekle wielki prezydent lub wielki książę oraz
"Król Południa", dowodzący 66 legionami złych duchów (częściej jednak za Króla Południa uważa
się Szatana lub, ewentualnie, Samaela). Przedstawia się go jako ludzką istotę ze skrzydłami
nietoperza.

Gadriel

Gadriel - (aramejskie "Bóg jest moją pomocą") jeden z dwustu upadłych aniołów "Księgi
Henocha". To właśnie on, według legendy, miał zwieść Ewę w Raju. Podobnie jak Azazel, również
uczył ludzi obchodzić się z bronią.

Gamaliel

Gamaliel - (hebrajskie "odpłata Boża") niegdyś potężny eon i wysoki rangą święty anioł, obecnie
zły przeciwnik cherubinów służący pod rozkazami Lilith - demona rozpusty i oblubienicy Samaela.

Goap

Goap - niegdyś anioł chóru potęg, w Piekle jeden z dwunastu prezydentów podziemnych krain. Ma
być również "Księciem Zachodu" (częściej tą rolę powierza się Lewiatanowi).

Golab

Golab - ("podżegacz") upadły anioł buntu i gniewu, sługa "czarnego Samaela". Jest jedną z sefirot
zła i nieczystości oraz przeciwnikiem serafinów.

Gulhab

Gulhab - piąta z dziesięciu sefirot zła i nieczystości.

Gurson

Gurson - (Gorson, Gorsou) upadły anioł służący pod rozkazami Lucyfera. Ma być Księciem
Południa, rolę tą raczej przypisuje się jednak jego Panu.

Guzjel

Guzjel - zły anioł przywoływany w zaklęciach przeciw nieprzyjacielowi.

Hakael

Hakael - jeden z siedmiu przywódców upadłych aniołów, "siódmy" Szatan.

Hananel

Hananel - jeden z upadłych aniołów w etiopskiej "Księdze Henocha".

Harab-Serapel

Harab-Serapel - ("kruki śmierci") sefira przeciwna do Necach, której zewnętrzną powłoką są
Teumiel i Baal Chanan. Jest również siódmym z dziesięciu demonów świata asija. Jeżeli o Harab-
Serapel mówi się w liczbie mnogiej, ich przywódcą jest Baal.

Harut i Marut

Harut i Marut - wysokiej rangi aniołowie, którzy zakochawszy się w kobiecie o imieniu Zobra (lub
Zuhra), wyjawili jej sekretnie imię Boga, za co zostali strąceni z Nieba. Teraz uczą magii i
czarnoksięstwa (według jednej z wersji legendy w lochu niedaleko Babilonu, wisząc głową w dół).
Zobra zaś, wykorzystując moc wyjawionego imienia, przenieść się miała na planetę Wenus, z którą
odtąd w mitologii mahometańskiej jest utożsamiana.

Hauras

Hauras - (Haures, Hawres, Flauros) niegdyś zajmował wysokie stanowisko w hierarchii
niebiańskiej; jaden z 72 demonów, które miał Salomon zamknąć w mosiężnym naczyniu i wrzucić
do morza lub jeziora. Miał królowi opowiedzieć dzieje świata i upadku aniołów.

Helel

Helel - upadły anioł z mitologii kananejskiej, syn skrzydlatego bóstwa o imieniu Sahar lub Szarer.
Helel próbował zająć tron najwyższego boga, za co został pozbawiony dowództwa nad nefilimami i
strącony do otchłani. Czasem interpretuje się go jako pierwszego upadłego anioła, o którym
wspomina "Księga Henocha", jednak najprawdopodobniej jest nim Azazel.

Horus

Horus - (Orus) upadły anioł z "Raju utraconego" Miltona, w mitologii egipskiej bóg nieba, syn
Izydy i Ozyrysa.

Hosampsich

Hosampsich - jeden z przywódców upadłych aniołów w "Księdze Henocha".

Hurmiz

Hurmiz - jedna z córek Lilith.

Imamiasz

Imamiasz - według kabały niegdyś anioł chóru księstw i jeden z 72 aniołów noszących boskie imię
Szemhameforasz; w Piekle opiekun podróżników. Przywołany odpowiednim zaklęciem upokarza
lub zabija nieprzyjaciół inwokanta.

Izis

Izis - (Izyda) w "Raju utraconym" Milton zalicza to egipskie bóstwo życia (boginię - matkę) do
pocztu aniołów upadłych. Może to mieć związek z faktem, iż Fenicjanie przemianowali Izis na
Astarota, który w traktatach magicznych jest eks-serafinem i wielkim księciem krain piekielnych.

Jabiel

Jabiel - zły anioł przywoływany w zaklęciach mających na celu skłócenie małżonków.

Jecer ha-Ra

Jecer ha-Ra - (Jecer Ra, "zły popęd") upadły anioł będący uosobieniem złych skłonności w
człowieku. W tradycji rabinickiej jest to sam Szatan.

Jekon

Jekon - (Jikon, "podżegacz") herszt upadłych aniołów z etiopskiej "Księgi Henocha", który z
pomocą anioła Asbiela zwiódł innych aniołów, kusząc ich widokiem pięknych córek ludzkich (tzn.
kobiet). Z tymi to kobietami synowie boży utrzymywali następnie grzeszne stosunki, za co zostali
strąceni do Otchłani.

Jetrel

Jetrel - jeden z dwustu upadłych aniołów "Księgi Henocha".

Jomjael

Jomjael - ("dzień Boży") według etiopskiej "Księgi Henocha", jeden z upadłych aniołów strącony z
Niebios razem z Szatanem, Szemhazajem i innymi.

Jomuel

Jomuel - anioł upadły, który przed Potopem miał utrzymywać grzeszne stosunki z córkami
ludzkimi.

Jowisz

Jowisz - w "Raju utraconym" zaliczony przez Miltona do aniołów upadłych. Jego pierwowzorem
jest grecki władca niebios (Zeus lub Dzeus), przez Rzymian zwany Jupiterem, czyli Jowiszem.

Juwart

Juwart - obecnie służący w Piekle były książę chóru aniołów.

Kafkefoni

Kafkefoni - (Kafzefoni) jedna z sefirot zła i nieczystości, a także król mazikin i mąż "małej
trędowatej".

Kaim

Kaim - (Kajm, Kamio) niegdyś jeden z chóru aniołów, obecnie wielki prezydent Piekła, ukazujący
się pod postacią drozda. Dowodzi 300 legionami duchów piekielnych.

Kakabel

Kakabel - (Kochbiel, Kokbiel, Kabajel, Kochab; "gwiazda Boża") niegdyś wielki książę aniołów,
sprawujący władzę nad gwiazdami i konstelacjami. Obecnie anioł upadły, tak jak w Niebie dowodzi
365 legionami duchów i uczy astrologii.

Kameron

Kameron - demon dwunastej godziny dnia, przywoływany w zaklęciach Belzebuta i Astarota.

Kazbiel

Kazbiel - (Kasbiel, Kaspiel; "czarnoksięstwo") anioł upadły określany mianem "wodza przysiąg".
Przed strąceniem z Nieba jego imię brzmiało Bikwa, co oznacza "dobry". Po upadku otrzymał swe
obecne imię, które oznacza "ten, który okłamuje Boga". Według legendy Kazbiel prosił Michała o
wyjawienie mu utajonego imienia Boga, Michał jednak mu odmówił.

Kazdeja

Kazdeja - (Kesdeja, Kasdaje) ten upadły anioł, będący według etiopskij "Księgi Henocha" jednym z
siedmiu przywódców buntu w Niebie, uczy "rozmaitych praktyk demonicznych, w tym także
dokonywania aborcji".

Klotod

Klotod - żeński dżin wojny, którego pokonać jest w stanie wyłącznie anioł Marmarat, jeden z
siedmiu aniołów planetarnych.

Kosmokrator

Kosmokrator - władca materialnego świata z gnostycyzmu walentyniańskiego; jego małżonką jest
Barbelo.

Krocel

Krocel - niegdyś anioł chóru potęg, obecnie wielki książę dowodzący 48 legionami duchów z
Piekła, gdzie zajmuje się nauczaniem geometrii i sztuk wyzwolonych.

Kunospatston

Kunospatston - upadły anioł, w okultyzmie demon morza mający postać ryby i lubujący się w
zatapianiu statków. Jest również chciwy złota.

Kumtael

Kumtael - upadły anioł, demon chorób.

Lajla

Lajla - (Leliel, Lajlahel) jego imię najprawdopodobniej pochodzi z rabinickiej egzegzy słowa lailah
(noc). Jest on demonicznym aniołem nocy, "księciem poczęcia" i bratem Lilith.

Lehahiasz

Lehahiasz - (Lahasz) niegdyś anioł chóru panowań i jeden z 72 niebiańskich hierarchów noszących
mistyczne imię Boga Szemhameforasz, obecnie anioł upadły opiekujący się koronowanymi
głowami i zapewniający im posłuszeństwo poddanych. Strącony został za namówienie (wraz z
Zakunem) 184 miriady aniołów, by skradły modlitwy umierającego Mojżesza zanim dotrą one do
Boga.

Lewiatan

Lewiatan - (hebrajskie "ten, który zwija się w fałdy") żeński (!!!) pierwotny potwór morski i zły
smok, hebrajskie imię bogini Tiamat. Lewiatan jest potworem głębin i odpowiednikiem męskiego
lądowego potwora, Behemota. Jak głosi legenda, zostali oni stworzeni piątego dnia stworzenia.
Lewiatan jest również jednym z Czterech Uświęconych Książąt Piekła (zachód), obok Szatana,
Lucyfera i Beliala. W Biblii mowa o niej w Księdze Hioba 41, 1 - 10 (mimo że uzywany jest męski
zaimek "on"), a w Hi 26, 13 nazywają ją "wężem zbiegiem" lub "wijącym się wężem". W Księdze
Izajasza nazywa się ją również "wężem krętym" oraz "potworem morskim, który jest w morzu". W
Apokalipsie św. Jana jest to "wąż starodawny". W tradycji kabalistów Lewiatan symbolizuje
Samaela, który ma być "królem piekła" i jest utożsamiany z Szatanem. W okultyźmie zaś jest to
demon "zachęcający do niewierności". Według mitologii mandajskiej u kresu czasów wszystkie
dusze nieczyste mają być połknięte przez Lewiatana.

Lilith

Lilith - żeński demon poczęcia (obok Lajla), trucizn, śmierci, zniszczenia, zarazy i nierządu, który
krzywdzi noworodki (męskie do ósmego, a żeńskie do dwudziestego dnia po porodzie m.in.
sprowadzając na nie epilepsję - wraz z Naamą) i kobiety w ciąży, matka wszystkich demonów.

Dodatkowo pierwsza kobieta i oblubienica złego anioła Samaela (Szatana). Czasem też nazywa się
ją Wielką Nierządnicą Apokalipsy, potrójną boginią Nieba, Ziemi i Piekła (ten sam tytuł nadaje się
Rahab). W Kabale demon piątku. Jej imię pochodzi raczej od sumeryjskiego słowa lil (wiatr), niż
od hebrajskiego lailah (noc). Przede wszystkim Lilith jest pierwszą kobietą i pierwszą żoną Adama,
stworzoną w ten sam sposób, co on (z ziemi Edenu). Choć wprowadziła swego męża w tajniki
magii i urodziła ponad setkę dzieci, odmówiła mu posłuszeństwa i uciekła. Na prośbę Adama Bóg
wysłał trzy anioły (Sansenoja, Senoja i Semangelofa) by sprowadziły ją spowrotem. Nawet w
obliczu groźby uśmiercania przez Boga codziennie jednego z jej demonicznych dzieci, Lilith nie
zgodziła się powrócić do Adama. "Zohar" opisuje ją jako "ogniście namiętną istotę żeńską, która
współżyła z pierwszym człowiekiem", jednak kiedy Bóg stworzył Ewę, "uniosła się w powietrze i
odleciała nad morze czerwone", skąd wciąż "próbuje usidlić ludzkość". W Biblii Lilith wspomniana
jest tylko raz - w Księdze Izajasza 34, 14 : 15: "(...) i nawet kozłokształtny demon będzie
nawoływał swego towarzysza. Zaiste, tam lelek odetchnie i znajdzie sobie miejsce odpoczynku.
Tam wąż - strzała zrobił sobie gniazdo i składa jaja, i będzie je wylęgał, i zbierze je pod swój cień.".
Lilith nazywana jest sową błotną, jędzą, upiorem lub duchem pustyni. Przedstawia się ją jako nagą,
piękną kobietę, której ciało przechodzi w wężowe sploty. Rabini uważali ją za główną kusicielkę,
demoniczną żonę Adama i matkę Kaina, która "będzie żyła i szkodziła człowiekowi aż do czsów
mesjańskich, kiedy to Bóg ostatecznie wypleni zło i nieczystoąść z powierzchni Ziemi". Lilith,
szkodząc rodzajowi ludzkiemu, używała różnych imion, z których siedemnaście wyjawiła pod
przymusem prorokowi Eliaszowi.

Los

Los - niegdyś anioł boskiej opatrzności, "pracownik wieków". Miał być czwartym z
nieśmiertelnych, małżonkiem Enitharmon i ojcem Orka jak również jednym z twórców
Wszechświata, budowniczym czasu i artystą, który powołał do życia Golgonoozę, miasto sztuk. Po
swym upadku próbował nadać światu nowy kształt: "Jestem owym mrocznym Prorokiem, co przed
sześcioma tysiącami lat / został wyrzucony z łona Wieczności". Los symbolizuje wyobraźnię i
poezję; czasem jest identyfikowany z Lucyferem.

Lucifer

Lucifer - ("nosiciel światła", "dawca światła") niesłusznie utożsamiany z upadłym aniołem
(Samaelem - Szatanem) na skutek błędnego odczytania fragmentu Księgi Izajasza 14, 12 "O, jakże
spadłeś z nieba, jaśniejący Synu Jutrzenki". Apostrofa ta w rzeczywistości skierowana jest do
Nabuchodonozora, króla Babilonu (poza tym w Starym Testamencie nie ma mowy o aniołach
upadłych, pomimo że Bóg "sługom swoim nie ufa / a i w aniołach braki dostrzega" (Hi 4, 18)).
Lucyfera i Szatana utorzsamili dopiero Ojcowie Kościoła tacy, jak św. Hieronim oraz słowiańska
"Księga Henocha". W okultyzmie Lucyfer miał być niegdyś cherubinem, a obecnie jest Cesarzem
Piekła, jednym z jego Czterech Uświęconych Książąt (wschód). Ukazywać się ma pod postacią
najpiękniejszego dziecka. Jest demonem grzesznej pychy i oznacza gwiazdę lub planetę Wenus; jest
"najjaśniejszym aniołem, Dzieckiem Światłości"

Lupus

Lupus - przywódca demonów zsyłających choroby.

Mahonin

Mahonin - (Machonim) według protokołów egzorcyzmów w Auch (1618) diabeł "trzeciej hierarchii
i drugiego chóru archaniołów", którego przeciwnikiem w Niebie miał być św. Marek Ewangelista.

Malach ha-Mawet

Malach ha-Mawet - anioł śmierci zazwyczaj utożsamiany z Samaelem lub Azraelem (według
literatury rabinickiej i tradycji koranicznej).

Mammon

Mammon - (Mamona, aramejskie "bogaci") w ewangeliach św. Mateusza (6, 24) i św. Łukasza (16,
13 "Nikt nie może być niewolnikiem dwóch panów; bo albo jednego będzie nienawidzić, a
drugiego miłować, albo do jednego przylgnie, a drugim wzgardzi. Nie możecie być niewolnikami
Boga i Bogactwa.") Mammon jest imieniem złowrogiej siły sprzeciwiającej się Bogu. W
okultyzmie jest to upadły anioł pełniący w Piekle funkcję jednego z arcydemonów i księcia
kusicieli. Utożsamiany z Lucyferem, Samaelem (Szatanem), Belzebubem i Nabuchodonozorem jest
demonem chciwości i skąpstwa, który (według św. Franciszka) "Dzierży berło tego świata". W
średniowieczu uważano go za syryjskiego boga. W "Raju utraconym" Milton tak opisuje jeden z
zastępów upadłych aniołów: "Mammon ich prowadził, / Mammon, najniżej pochylony ze
wszystkich / Duchów, co z nieba runęli gdyż, nawet / I w Niebie myśli jego i spojrzenia / Zawsze w
dół biegły, bardziej podziwiając / Chodniki Niebios złotem wyłożone / Niż jakiekolwiek boskie
albo święte / Widoki."

Mara

Mara - szatan w mitologii buddyjskiej. "Słudzy Mary / Aniołowie występku" uosabiają "dziesięć
grzechów głównych".

Marchocjasz

Marchocjasz - (Marchosias) przed upadkiem anioł ten należeć miał do chóru panowań. Obecnie, w
Piekle, jest wielkim markizem. Przywołany, Marchocjasz zjawia się pod postacią wilka lub dzikiej
lwicy ze skrzydłami sępa i ogonem węża.

Mardero

Mardero - demon chorób.

Marou

Marou - niegdyś, w Niebie, jeden z cherubinów. Obecnie anioł upadły i demon.

Mastema

Mastema - (Mansemat) anioł oskarżyciel, kusiciel i wykonawca kar. Jest księciem zła,
niesprawiedliwości i potępienia. Zwany jest ojcem zła oraz aniołem nieszczęścia i wrogości.
Mastema miał starać się zabić Mojżesza, gdy ten podróżował przez pustynię, by spotkać się z
faraonem (a następnie zatwardził serce tegoż), miał również pomagać kapłanow egipskim w
wykonywaniu magicznych sztuczek.

Matanbukus

Matanbukus - (Matanbuchus, Mechembuchus, Meterbuchus, Matabukus, Beliar) anioł nieprawości,
utożsamiany z Beliarem ("Beliar, którego imię brzmi Matabukus"). Imię jego ma pochodzić od
hebrajskiego wyrażenia "matan buka" ("bezwartościowy dar") lub jest zniekształceniem słowa
"mitdabek" ("ten, który atakuje samego siebie" - demon).

Mefistofeles

Mefistofeles - (Mefistofiel, Mefistofilis, Mefisto, "ten, który nie lubi światła") imię jego pochodzi z
języka hebrajskiego ("Mefir" - niszczyciel; "tofel" - kłamca, lub "Mephistoph"-niszczyciel dobrego)
albo z greckiego ("Mephostophiles" - nie lubiący światła, duch ciemności). Ma być jednym z
siedmiu wielkich książąt piekła. Nazywany jest sługą Szatana (Samaela) lub też samym Szatanem.
W literatuże pięknej to właśnie Mefistofeles (na rozkaz Szatana) zawiera pakt z Faustem,
towarzyszy mu przez jakiś czas by zabrać jego duszę do Piekła. Jest "symbolem wartości
negatywnej", a poznać go można "po zimnym okrucieństwie, jadowitym śmiechu, który

doprowadza do łez, i okrutnej radości, jaką wywołuje u niego czyjś ból".

Melek Taus

Melek Taus - (Melek-I-Taus, Melek Tawus) w religii Jezydów, anioł czczony pod postacią pawia.
Miał on stworzyć Ewę z ciała Adama.

Meresin

Meresin - (Merasin, Meris, Metiris, Merihim, Meririm) niegdyś jeden ze świętych aniołów (anioł
objawienia), obecnie przebywa w Piekle gdzie jest władcą gromu i błyskawicy; w "Raju
utraconym" Miltona upadły anioł, wódz mocy powietrznych. To o nim św. Paweł w Liście do
Efezjan (2, 2) ma mówić "władca mocy powietrza" (Szatan). Meresinowi dano moc wyrządzać
szkodę ziemi i morzu.

Meszulhiel

Meszulhiel - ostatnia spośród dziesięciu sefirot zła i nieczystości.

Metatiaks

Metatiaks - jeden z 36 duchów zodiakalnych będących zarazem demonami chorób. Wywołuje
schorzenia nerek i tylko święty anioł Adonael jest w stanie go powstrzymać.

Mitoks

Mitoks - dewa "błędnie wymawianych słów" w zaratustrianizmie i sługa perskiego księcia
demonów, Arymana.

Moloch

Moloch - (Molech) potężny anioł upadły, "najzacieklejszy / I najmocniejszy z duchów, które w
Niebie / Wojnę toczyły." ("Raj utracony" Miltona). W tradycji żydowskiej to kananejski bóg ognia
lub Słońca, któremu w ofierze składano dzieci (II Królów 23,10 "I sprawił, że Tofer w dolinie
synów Hinnoma przestało się nadawać do oddawania czci, by nikt nie przeprowadzał swego syna
ani swej córki dla Molocha". Ma być księciem krainy łez i członkiem rady piekielnej.

Mulciber

Mulciber - anioł upadły, który "wieże ongi budował w Niebiosach".

Murmur

Murmur - (Murmus) niegdyś anioł chóru tronów i chóru aniołów, obecnie wielki książę dowodzący
30 legionami złych duchów. Przywołany, ukazuje się pod postacią wojownika w książęcej koronie,
dosiadającego gryfa i otoczonego grającymi trąbami. Naucza filozofii i przymusza dusze zmarłych,
by odpowiadały na jego pytania.

Naama

Naama - ("dogadzająca") jedna z czterech aniołów rozpusty i towarzyszek Samaela (pozostałe to
Lilith, Ejszet Zenunim i Agrat bat Machlat). Aniołowie Uza i Azazel zostali nakłonieni do grzechu
właśnie przez Naamę. Błędnie nazywana "matką demonów", miała wraz z Lilith sprowadzać
epilepsję na dzieci. W Księdze rodzaju Naama jest siostrą Tubal - Kaina i córką Cylli i Lamecha.

Negarsanel

Negarsanel - (Nasargiel) książę Piekła.

Nekael

Nekael - (Nukael) zły, upadły archanioł znany z tradycji o patriarsze Henochu.

Nelchael

Nelchael - niegdyś anioł chóru tronów i jeden z 72 aniołów noszących boskie imię
Szemhameforasz. Obecnie anioł upadły, zajmujący się w Piekle nauczaniem astronomii,
matematyki i geografii.

Nergal

Nergal - (Nirgal, Nirgali, "wielki bohater", "wielki król", "król śmierci") władca piekieł w mitologii
babilońskiej uważany za Czarne Słońce niszczące roślinność. Jego żoną była Ereszkigal. W Biblii
Nergal jest odpowiednikiem Baala, bóstwa Hadesu i bóstwem "ludzi z Kut" (2 Kl 17, 30). W
okultyzmie jest szefem tajnej policji piekielnego imperium. Uważany jest za boga wojny, zarazy,
gorączki oraz za ducha planety Mars.

Nisroch

Nisroch - (Nisrok, "wielki orzeł") pierwotnie asyryjskie bóstwo, czczone przez Sennacheryba (2 Kl
19, 37). Niegdyś wódz chóru księstw, obecnie (w okultyzmie) szef kuchni Domu Książąt.

Nitael

Nitael - niegdyś anioł należący do chóru księstw i jeden z 72 aniołów noszących boskie imię
Szemhameforasz (podobno nadal zachował tą godność). Miał się dołączyć do Szatana (Samaela) w
czasie buntu w Niebie, a obecnie przebywa w Piekle sprawując władzę nad królami, cesarzami i
wysokiej rangi duchownymi.

Obizut

Obizut - żeński demon przybierający postać skrzydlatego smoka. W Testamencie Salomona Obizut
zostaje zmuszona do ucieczki przez anioła Bazazata.

Ofiomerfus

Ofiomerfus - w gnostycyzmie ofickim wąż Ofiomorfus jest odpowiednikiem hebrajskiego diabła
Samaela.

Ofis

Ofis - ("wąż") według asyryjczyków "wódz zbuntowanych aniołów". Ofis był czczony przez ofitów
jako wąż, który namówiwszy Ewę i Adama do zjedzenia zakazanego owocu, pomógł człowiekowi
uzyskać bostęp do boskiej wiedzy.

Olivier

Olivier - niegdyś książę chóru archaniołów, demon zachęcający do okrucieństwa i chciwości.

Omael

Omael - niegdyś anioł chóru panowań i jeden z 72 noszących boskie imię Szemhameforasz, obecnie
upadły anioł pomnarzający gatunki, unieśmiertelniający rasy oraz sprawujący opiekę nad
aptekarzami.

Omiel

Omiel - anioł, który przed Potopem współżył z córkami ludzkimi.

On - demon, sługa Lucyfera.

Onoskelis

Onoskelis - żeński demon, jeszcze jako anioł była jednym z najpotężniejszych mieszkańców Nieba
(nie wiadomo jednak dokładnie, jaką rolę pełniła lub do którego chóru należała).

Ouza

Ouza - anioł, który razem z Azazelem zstąpił na ziemię i współżył z córkami ludzkimi.

Ozyrys

Ozyrys - egipski bóg Płodności i Królestwa Umarłych, tak jak inne bóstwa pogańskie strącony do
Piekła.

Pajmon

Pajmon - ("dzwonienie") przed upadkiem anioł chóru panowań. W Piekle jest Wielkim Księciem
podlegającym bezpośrednio Lucyferowi. Dowodzi 200 legionami złych duchów i upadłych
aniołów, również z chóru panowań. Wezwany, ukazuje się jako mężczyzna z twarzą kobiety, ze
skrzącym się drogimi kamieniami diademem na głowie. Towarzyszą mu inni książęta: Bebal i
Abalam.

Penemuel

Penemuel - ("wnętrze") jeden z upadłych aniołów "Księgi Henocha", który nauczał ludzi "pisania
atramentem na papierze", sztuki potępianej jako zła i niemoralna. Pouczać też miał dzieci ludzkie o
tajnikach mądrości oraz o blaskach i cieniach życia. Potrafi również leczyć ludzką głupotę.

Pruflas

Pruflas - upadły anioł niegdyś należący do chóru tronów i chóru aniołów.

Przjel

Przjel - zły (upadły) anioł, którego przywołuje się w zaklęciach przeciw nieprzyjaciołom.

Psdiel

Psdiel - zły (upadły) anioł, którego przywołuje się w zaklęciach przeciw nieprzyjaciołom.

Ptahil

Ptahil - pomagał Bogu w dziele Stwożenia, stworzył Adama, lecz nie potrafił tchnąć w niego życia.
Po upadku jest księciem zła, zwierzchnikiem planet i demonów.

Pura

Pura - (Puta, Poteh) anioł zapominania i złej pamięci, "rozpraszającym boskie światło".

Pursan

Pursan - (Purson, Kurson) przed upadkiem anioł chóru cnót i tronów. Obecnie jest "trzecim
generalnym adiutantem cesarza" (Samaela - Szatana) i dowodzi 220 legionami złych duchów.
Ukazuje się pod postacią człowieka z lwią twarzą, trzymającego w ręku żmiję i dosiadającego
niedźwiedzia. Zna przyszłość i przeszłość oraz potrafi odnaleźć ukryte skarby.

Puzjel

Puzjel - zły (upadły) anioł, którego przywołuje się w zaklęciach przeciw nieprzyjaciołom.

Pyton

Pyton - w hierarchii złych duchów, drugi z dziewięciu archaniołów, a właściwie arcydemonów. Jest
księciem duchów kłamstwa. W mitologii greckiej był potwornym wężem, który wylągł się z mułu
po Potopie i ukrył w rozpadlinie góry Parnas; ostatecznie został zabity strzałą z łuku Apolla.

Raamiel

Raamiel - ("drżący przed Bogiem") upadły anioł sprawujący władzę nad gromem.

Rabdos

Rabdos - ("berło") niegdyś wysoki dostojnik niebiański, zdolny wstrzymać gwiazdy w odwiecznym
biegu, obecnie demon duszący ludzi.

Rahab

Rahab - ("gwałtowność", "zarozumiałość", hebrajskie sar szel jam - "królowa pierwotnego morza")
w Biblii mityczny potwór morski symbolizujący Egipt jako ziemską potęgę zła (obok Babilonu).
Rahab jest aniołem pychy i bezczynności. W tradycji Bóg karał Rahab dwa razy: pierwszy raz za
odmówienie oddzielenia wód wyższych od wód niższych w Dniu Stworzenia, a drugi raz za próbę
przeszkodzenia Izraelitom w ucieczce przed wojskami faraona przez Morze Czerwone. Rahab, jako
istocie żeńskiej, nadale się wspólny z Lilith tytuł "Wielkiej Nierządnicy, potrójnej bogini Nieba,
Ziemi i Piekła". Często utożsamiana z Lewiatan(em).

Ramiel

Ramiel - anioł gromu, w etiopskiej "Księdze Henocha" jeden z wodzów upadłych aniołów. Walczy
w zastępach Samaela - Szatana.

Ram Izad

Ram Izad - żeński anioł wykonujący "płatne usługi".

Raum

Raum - (Rajm) przed upadkiem anioł chóru tronów, obecnie wielki hrabia Piekła (dowodzi 30
legionami duchów) ukazujący się pod postacią kruka lub istoty z głowami człowieka, kota i żmii.
Jest aniołem pożarów, a w zakres jego obowiązków wchodzi m. in. burzenie miast oraz
pozbawianie ludzi godności i zaszczytów.

Regent

Regent - upadły anioł z zastępów Samaela - Szatana, jeden z potężniejszych aniołów, które
zbuntowały się przeciw Bogu.

Rimmon

Rimmon - (hebrajskie "ryczący" lub "wyniosły") niegdyś archanioł, obecnie demon lekarzy. Jest
władcą burzy, a jego symbolem jest owoc granatu lub trójząb. Pierwotnie bóstwo z Damaszku,
Akadii, Asyrii a także religii semickich.

Rofokale

Rofokale - upadły anioł, sprawujący władzę nad bogactwami i skarbami tego świata. Jego
podwładnymi są: Baal, Agares i Marbas.

Rosier

Rosier - niegdyś niski rangą anioł chóru panowań, obecnia anioł upadły "kuszący za pomocą
miłości".

Rumael

Rumael - jeden z upadłych aniołów wymienianych w "Księdze Henocha".

Rumjal

Rumjal - w etiopskiej "Księdze Henocha" zły, upadły archanioł, jeden z dwunastu, których
Samaelowi - Szatanowi udało się nakłonić do buntu.

Sabaot Adamas

Sabaot Adamas - upadły anioł utożsamiany z esencją zła; jest władcą złych eonów.

Sachiel-Melekl

Sachiel-Melek - potężny anioł upadły, sprawujący pieczę nad kapłanami i składaniem ofiar.

Salamiel

Salamiel - potężny anioł, książę upadłych serafinów, uprzednio (w Niebie) książę tego chóru.

Salpsan

Salpsan - imię syna Samaela - Szatana.

Samael

Samael - ("trucizna Boga", "przywódcy wszystkich szatanów", "Anioł Apokalipsy", "Anioł
Chaosu", "Anioł Ciemności", "Anioł jecira", "Anioł Odstępca", "Anioł Oskarżyciel", "Anioł
Pychy", "Anioł Rzymu lub Edomu", "Anioł Śmierci", "Anioł Zła") najczęściel utożsamia się go
bezpośrednio z Szatanem, a niektórzy analizatorzy pism kanonicznych twierdzą, że "Samael" to
właściwe imię owego "znienawidzonego 'przeciwnika', który odstąpił od Boga i wyparł się Jego
światłości". Samaela uznaje się albo za najświętszego (lub jednego z najświętszych) albo za
najbardziej występnego i najpotężniejszego z upadłych aniołów. Z jednej strony, w Niebie, ma być
jednym z siedmiu regentów świata, któremu służą dwa miliony aniołów; z drugiej zaś jest "wielkim
wężem o dwunastu skrzydłach, który spadając z niebios, pociągnął za sobą cały układ słoneczny"...
Samael jest również jednym z wielu aniołów pełniących funkcję Anioła Śmierci. Ci, którzy uważają
Samaela za sługę bożego twierdzą, że to on był aniołem, który powstrzymał Abrahama przed
złożeniem ofiary z Izaaka, oraz tym, który walczył z Jakubem w Penuel, zwą go również
"surowościa Bożą". Ma on należeć do chóru serafinów (będąc jego wodzem, tak jak i wodzem
chóru cnót) i być pierwszym wśród krytyków sztuki. Przed swym (możliwym) upadkiem miał on
"nosić [wszystkich aniołów] jako odzienie, bowiem przewyższał wszystkich wiedzą i chwałą".
Najczęściej jednak przedstawia się go i pojmuje jako Cesarza Piekła i Króla Upadłych Aniołów,
który to miał pod postacią węża skusić Ewę, aby zjadła zakazany owoc, a następnie spłodzić z nią
Kaina (jego matką miała być również Lilith). Jeżeli Samaela-Szatana i węża nie utorzsamia się, to
jeden z nich jest narzędziem drugiego. Według legendy Samael miał być strącony za popełniony
grzech pychy: strącił go na ziemię Bóg, gdy anioł ten odmówił złożenia hołdu Adamowi. Wówczas
to "Samael chwycił za skrzydła Michaela i niechybnie ściągnąłby go w dół, gdyby Bóg się nie
wmieszał". W tradycji żydowskiej Samael jest mężem Lilith (pierwszej żony Adama). Razem
działają w nocy i kuszą ludzi do złego, ponieważ "Grzesząc [ludzie] umacniają potęgę Samaela i
umożliwiają mu czasowe zapanowanie nad Szechiną, mające katastrofalne skutki dla świata".
Oprócz Lilith, towarzyszkami Samaela są jeszcze trzy pozostałe żeńskie anioły nierządu: Ejszet
Zenunim, Agrat bat Machlat i Naama. Według Judasza Iszkarioty "psy wyją, gdy Samael, / anioł
śmierci tchnący lodem, / mknie przez miasto cichym lotem". Anioł ten (lub diabeł) ma też być
"najmłodszym i najbardziej męskim spośród przedstawicieli Piekła, rudowłosym hultajem". Samael
nazywany jest "władcą tego świata" oraz "władcą mocarstw powietrza" (tak jak Szatan). Miał
zostać stworzony szóstego dnia stworzenia z blasku samego Boga.

Samewiel

Samewiel-upadły anioł wspomniany w etiopskiej "Księdze Henocha".

Samiel

Samiel - ("nieśmiertelny anioł Boży") jeden z wodzów upadłych aniołów, opisywany jako "ślepy,
poczwarny i zły".

Samsapiel

Samsapiel - (Samsawiel, Szamsziel) zły archanioł wymieniony wśród innych zbuntowanych
aniołów w etiopskiej "Księdze Henocha". Był również jednym z dwustu aniołów, którzy zstąpili z
niebios pod wodzą Szemhazaja, żeby pojąć za żony córki ludzkie.

Saraknial

Saraknial - (Sarakujal) w tradycjach o Henochu, jeden z dwustu aniołów, którzy zstąpili z niebios
pod wodzą Szemhazaja, żeby współżyć z córkami człowieczymi. Był on również jednym z ich
przywódców.

Sartael

Sartael - (Satarel, "strona Boga") zły archanioł sprawujący pieczę nad tym, co ukryte.

Satanael

Satanael - niegdyś książę czuwających; według słowiańskiej "Księgi Henocha" "diabeł, który jest
duchem sfer najniższych, stał się demonem, gdyż odleciał z Nieba, by zostać przeciwnikiem,
albowiem nazywał się Satanael". Był wodzem tych aniołów, którzy zstąpili z Nieba, by pojąć córki
człowiecze za żony. Wraz z Satanaelem dwieście tysięcy czuwających odstąpiło od Boga. Według
"Objawienia Barucha" Satanael to imię, które kusiciel Ewy otrzymał dopiero po wygnaniu z Raju,
gdyż wcześniej miał się nazywać Samael. Natomiast Beliar utrzymyje, że on nosił to imię jeszcze
jako święty anioł Boga.

Saturn

Saturn - niegdyś władca Siódmego Nieba, obecnie anioł upadły i anioł pustkowi.

Seeliasz

Seeliasz - (Saeliasz) anioł ten należał niegdyś do chóru cnót; sprawuje pieczę nad warzywami.
Wzywając tego demona należy recytować psalm 93.

Seriel

Seriel - (Sariel) niegdyś anioł stojący przed tronem Boga, obecnie anioł upadły tłumaczący ludziom
bieg Księżyca.

Sfendonael

Sfendonael - demon choroby.

Silat

Silat - żeński demon mocy (zła).

Simapesjel

Simapesjel - w tradycjach o Henochu, jeden z upadłych aniołów.

Sitriel

Sitriel -trzecia z dziesięciu sefirot zła i nieczystości.

Smal

Smal - anioł śmierci i trucizn; jego żoną jest Ejszet Zenunim, anioł rozpusty i jedna z towarzyszek
Samaela. Kiedy Smal ze swoją małżonką współdziałają, nazywa się ich Bestią Chioa.

Sofar

Sofar - upadły anioł. Kiedyś, w Niebie, strzegł skarbów Jaldabaota.

Sonneillon

Sonneillon - anioł ten niegdyś należał do chóru tronów, obecnie jest demonem podburzającym do
nienawiści.

Sorat

Sorat - potęga zła, demon, którego liczba wynosi 666 (Apokalipsa św. Jana 13, 18) "Tu w grę
wchodzi mądrość: Kto ma rozum, niech obliczy liczbę bestii, bo jest to liczba człowieka; a liczba
jej sześćset sześćdziesiąt sześć" (częściej jednak liczbę tą przypisuje się Neronowi). Jest on złym
duchem Słońca.

Szajtan

Szajtan - jeden z upadłych aniołów, w Koranie (XXVII, 24) nakłania królową Saby i jej lud, aby
oddawali cześć Słońcu a nie Allahowi.

Szamdan

Szamdan - upadł, zwiedziony przez Naamę, towarzyszkę Samaela, "piękną córkę Tubal - Kaina,
która swą urodą zwodziła aniołów". Owocem ich związku miał być Asmodeusz. Szamdan miał
również pomagać Noemu zasadzić winnicę, co w konsekwencji doprowadziło do tego, że Noe się
upił i "leżał nagi w swym namiocie".

Szatan

Szatan - "Szatan" sam w sobie oznacza tylko i wyłącznie przeciwnika. Znaczenie to zostało
przypisane temu Boskiemu, świętemu aniołowi przez chrześcijan w wyniku pomyłki
spowodowanej najprawdopodobniej niezamierzonym pominięciem rodzajnika określanego w
wyrażeniu ha - satan ("przeciwnik"). Otóż w Starym Testamencie anioł tytułowany
"Przeciwnikiem" nie był ani zły, ani upadły (Stary Testament nie zna pojęcia "upadły anioł")- była
to tylko nazwa jego funkcji, w rzeczywistości ten nie nazwany z imienia anioł był całkim lojalnym
sługą bożym. Jedynie w 1 Księdze Kronik (21) pominięto rodzajnik, co jest najprawdopodobniej
ową brzemienną w skutkach pomyłką. Dopiero w Nowym Testamencie dawny lojalny sługa Boga
"z dnia na dzień" staje się diabłem, księciem zła, wyrzutkiem i nieprzyjacielem Jehowy.
Najprawdopodobniej demonem i uosobieniem zła, które pod postacią węża skusiło Ewę, był Samael
(bądź Lucyfer).

Szamhazaj

Szamhazaj - (Semjaza, Szamazja, Simchazi, Amezjarak) były serafin, jest jednym z wodzów
upadłych aniołów. Zakochawszy się w młodej córce Ewy imieniem Istar (Istahar; imię sumeryjskiej
bogini miłości, płodności i wojny) wyjawił jej pełne imię Boga, za co został strącony z Niba.

Tabris

Tabris - jeden z demonów płodności, symbolizujący wolną wolę.

Tacritan

Tacritan - demon płodności, patron gotyckiej magii miłosnej.

Tafabaot

Tafabaot - (Omoel, Tartaraot, Tautabot) jeden z siedmiu wysokich rangą demonów ukazujący się
pod postacią osła lub niedźwiedzia.

Talmaj

Talmaj - potomek upadłych aniołów, którzy współżyli z córkami ludzkimi, upadły anioł
przywoływany w zaklęciu sitowia.

Tamiel

Tamiel - (Tamel, Temel, Tamuel - "doskonałość Boża") anioł głębin, jeden z upadłych aniołów
wymienianych w "Księdze Henocha".

Tammuz

Tammuz - upadły anioł, którego "doroczna krew [...] / przejęła córki syjonu [lubieżną] gorącością".

Taniniwer

Taniniwer - jedna z siedmiu wciąż istniejących złych emanacji Boga (jedna z sefirot zła i
nieczystości).

Tarab

Tarab - jeden z demonów płodności, odpowiedzialny za wymuszanie.

Taumiel

Taumiel - sefira zła i nieczystości, odpowiadająca świętej sefirze Keter ("korona"). Jej powłoką jest
Katariel.

Tausa

Tausa - powodowany pychą dopuścił się buntu i zgrzeszył przeciw "Wielkiemu Życiu".

Tausael

Tausael - w tradycjach o Henochu, jeden z upadłych aniołów.

Teba'at

Teba'at - jeden z siedmiu przywódców upadłych aniołów.

Tefros

Tefros - zły anioł, który sprowadza ciemność i podpala pola uprawne; również demon popiołów.

Teumiel

Teumiel - siódma spośród dziesięciu sefirot zła i nieczystości.

Tir

Tir - upadły anioł (niegdyś władca planety Merkury), demon nieszczęśliwych wypadków a także
czerwca i trzynastego dnia każdego miesiąca. Przedstawiany jest pod postacią ryby z głową knura.
Jedno z jego ramion jest czarne, drugie białe. Na głowie nosi koronę.

Tiril

Tiril - jeden z przywódców upadłych aniołów.

Tmsmael

Tmsmael - zły anioł przywoływany w zaklęciach mających na celu separację żony od męża.

Turel

Turel - (Turiel, Tamiel; "skała Boża") jeden z dwustu upadłych aniołów, którzy wraz z
Szemhazajem zstąpili z Nieba aby współżyć z córkami ludzkimi (Księga Rodzaju 6, 2: "synowie
prawdziwego Boga zaczęli zwracać uwagę na córki ludzkie, jako że były piękne; i pojmowali za
żony wszystkie, które sobie wybrali"), niegdyś posłaniec duchów planety Jowisz oraz anioła
Sachiela.

Tyfon

Tyfon - utożsamiany z Samaelem anioł ciemności i północy, noszący imię greckiego bóstwa.

Ugiel

Ugiel - jedna z sefirot zła i nieczystości.

Urakabaramiel

Urakabaramiel - jeden z przywódców upadłych aniołów z etiopskiej "Księgi Henocha".

Uwal

Uwal - (Wual, Wowal) przed upadkiem anioł chóru potęg. W Piekle książę dowodzący 37
legionami duchów. Przywołany, potrafi wzbudzić miłość ukochanej kobiety. Włada językiem
egipskim i koptyjskim.

Uzjel

Uzjel - ("moc Boża") niegdyś jeden z najpotężniejszych aniołów, należał do chóru cherubinów i był
wodzem chóru cnót. Był jednym z aniołów stojących przed tronem Boga oraz jednym z dziewięciu
aniołów ustanowionych nad czterema wiatrami. Miał też być zastępcą Gabriela. Obecnie jest
jednym z upadłych aniołów, którzy współżyli z córkami ludzkimi.

Wachmiel

Wachmiel - upadły anioł władający czwartą godziną dnia.

Wadriel

Wadriel - upadły anioł władający dziewiątą godziną dnia.

Wall

Wall - niegdyś anioł chóru potęg, obecnie wielki książę w Piekle. Wezwany, ukazuje się pod
postacią wielbłąda. Dowodzi 36 legionami upadłych aniołów (demonów).

Za'afiel

Za'afiel - ("gniew Boga") piąta sefirota zła i nieczystości, upadły anioł zniszczenia, mający władzę
nad huraganami.

Zaamael

Zaamael - (Za'miel) szósta sefirota zła i nieczystości, upadły anioł sprawujący władzę nad burzami.

Zafan

Zafan - (Ksafan) chętnie przyjęty przez Szatana - Samaela do jego zastępu ze względu na niezwykłą

pomysłowość tego obecnie upadłego anioła. Jego pomysłem była próba podpalenia Nieba, nie
została ona jednak zrealizowana przed strąceniem buntowników.

Zahbuk

Zahbuk - zły anioł wzywany w zaklęciach mających na celu "separację żony od męża".

Zahun

Zahun - demon płodności, wywołujący skandale.

Zakiel Parmar

Zakiel Parmar - jeden z przywódców zbuntowanych aniołów.

Zakun

Zakun - anioł, który wraz z Lahahiaszem namówił 184 miriady innych aniołów, by skradły
modlitwy umierającego Mojżesza zanim dotrą one do Boga.

Zaren

Zaren - jeden z demonów płodności, patronujący zemście.

Zaruwan

Zaruwan - upadły anioł, demon zniedołężenia.