JennieLucas

ZamekwKornwalii

Tłu​ma​cze​nie

Ka​ta​rzy​naBer​ger-Kuź​niar

PROLOG

„To wszyst​ko co ci mogę dać – po​wie​dział. – Nic wię​cej: żad​ne​go mał​żeń​stwa,

żad​nychdzie​ci.Tyl​kotyle”.Iza​cząłmnieca​ło​wać,mu​skaćle​ciut​kojakpiór​kiem,aż
stra​ci​łamod​dechiznówza​drża​łamwjegora​mio​nach.„Zga​dzaszsię?”.

„Tak”,wy​szep​ta​łam.Niewie​dzia​łamzabar​dzo,comó​wię.Niepo​my​śla​łam,naco

sięzga​dzam,anijakącenę,byćmoże,przyj​dziemiza​pła​cić.Za​tra​ci​łamsięwunie​-
sie​niuina​mięt​no​ści,któ​reubar​wi​łymójświatmi​lio​nemko​lo​rów.

Dwamie​sią​cepóź​niejusły​sza​łamcoś,cood​mie​ni​łowszyst​ko.
Gdywspi​na​łamsiępokrę​tychscho​dachjegolon​dyń​skiejka​mie​ni​cy,ser​cewa​li​ło

mi jak osza​la​łe. Dziec​ko! Dziec​ko… chłop​czyk o oczach Edwar​da? Ślicz​na dziew​-
czyn​kazta​kimsa​mymroz​bra​ja​ją​cymuśmie​chem?Namyślotym,żewkrót​cebędę
trzy​ma​ła w ra​mio​nach cu​dow​ne ma​leń​stwo, sama uśmie​cha​łam się z nie​do​wie​rza​-
niem.

Wte​dyprzy​po​mnia​łamso​bie,nacosięwcze​śniejzgo​dzi​łam.Prze​ra​zi​łamsię.Czy

Edwardpo​my​śli,żece​lo​woza​szłamwcią​żęiuczy​ni​łamgooj​cemwbrewjegowoli?
Nie​moż​li​we.Amożejed​nak?

Ko​ry​tarznasa​mejgó​rzebyłchłod​nyimrocz​ny–jakdu​szaEdwar​da.Pozaswym

nie​zwy​kle zmy​sło​wym uśmie​chem i po​wierz​chow​nym uro​kiem we​wnętrz​nie czło​-
wiektenprzy​po​mi​nałbry​łęlodu.Wie​dzia​łamtoodsa​me​gopo​cząt​ku,choćsta​ra​łam
sięniedo​pusz​czaćdosie​bieta​kichmy​śli.

Od​da​łammuswecia​ło–cze​gopra​gnął–iser​ce–któ​re​gozu​peł​nieniechciał.Czy

po​peł​ni​łamnaj​więk​szybłądwży​ciu?

Amożebę​dziepo​tra​fiłsięzmie​nić?Wzię​łamgłę​bo​kiod​dech.Gdy​bymmo​gławto

uwie​rzyć…uwie​rzy​ła​bym,żekie​dydo​wiesięodziec​ku,byćmożepew​ne​godniapo​-
ko​chanasobo​je.

Na​resz​ciedo​tar​łamdodrzwina​szejsy​pial​niiotwo​rzy​łamjepo​wo​li.
– Ka​za​łaś mi na sie​bie cze​kać – głos Edwar​da do​bie​ga​ją​cy z ciem​no​ści brzmiał

na​praw​dęgroź​nie.–Chodźdołóż​ka,Dia​no.

„Chodźdołóż​ka”,po​wtó​rzy​łamwmy​ślach.Za​ci​snę​łampię​ściiwe​szłamdośrod​-

ka.

ROZDZIAŁPIERWSZY

Czte​rymie​sią​cewcze​śniej

Wy​da​wa​łomisię,żeumie​ram.
Poparugo​dzi​nachjaz​dyzszo​fe​rem,któ​rymiałcałyczaswłą​czo​neogrze​wa​nie,

przykaż​dejoka​zjiprze​kra​czałpręd​kośćorazwy​prze​dzałnatrze​cie​go,tem​pe​ra​tu​-
raiat​mos​fe​rawau​ciebyłyna​praw​dęgo​rą​ce.Wkoń​cuod​wa​ży​łamsięod​su​nąćtyl​-
nąszy​bę,żebyode​tchnąćrześ​kim,desz​czo​wympo​wie​trzem.

–Za​mar​z​niepaninaśmierć–rzu​ciłzgo​ry​cząkie​row​ca.
Byłotochy​bajegopierw​szepeł​nezda​nie,od​kądode​brałmniezHe​ath​row.
–Po​trze​bu​jętro​chęświe​że​gopo​wie​trza–po​wie​dzia​łamprze​pra​sza​ją​co.
Wod​po​wie​dzipar​sk​nąłtyl​koiza​cząłmam​ro​taćcośpodno​sem.Zprzy​kle​jo​nym

uśmie​chemwyj​rza​łamprzezokno.Po​szar​pa​newierz​choł​kiwzgórzrzu​ca​łyciem​ne
cie​nienaopu​sto​sza​łąjezd​nię,poobustro​nachoto​czo​nąpo​nu​ry​miwrzo​so​wi​ska​mi
za​to​pio​ny​miwgę​stejmgle.Sce​ne​riajakzhor​ro​ru,ory​gi​nal​na,nie​po​wta​rzal​nauro​-
daKorn​wa​lii.Jak​bymwy​bra​łasięnadru​giko​niecświa​ta.Aleprze​cieżwła​śnietego
chcia​łam. W od​da​li, na tle wie​czor​ne​go po​ma​rań​czo​we​go nie​ba, od​bi​ja​ją​ce​go się
w odro​bi​nę wi​docz​nym mo​rzu, ostro za​ry​so​wy​wa​ła się czar​na syl​wet​ka stro​mej
gór​skiej gra​ni, któ​ra na pierw​szy rzut oka wy​glą​da​ła jak na​wie​dzo​ne za​mczy​sko.
Wy​da​wa​ło mi się przez mo​ment, że sły​szę od​gło​sy daw​nych bi​tew, brzęk mie​czy,
okrzy​kiżąd​nychkrwiAn​glo​sa​sówiCel​tów.

– Oto Pen​ryth Hall, sza​now​na pani – opry​skli​wy głos szo​fe​ra z tru​dem prze​bi​jał

sięprzezwiatrideszczsza​le​ją​cezauchy​lo​nąszy​bą.

Pen​rythHall?Aza​temwca​leniezwa​rio​wa​łam:tobyłza​mek,anieska​ła.Imbar​-

dziejsiędonie​gozbli​ża​li​śmy,tymwię​cejogar​nia​łomniewąt​pli​wo​ści.Miej​sceprzy​-
po​mi​na​ło twier​dzę, sie​dli​sko wam​pi​rów albo du​chów, z pew​no​ścią nie nor​mal​ny
dom,aza​pachdesz​czuztru​demma​sko​wałsłod​ka​wyodórgni​ją​cychli​ści,rybisoli
mor​skiej. Czy wła​śnie dla ta​kiej lo​ka​li​za​cji zre​zy​gno​wa​łam ze sło​necz​nej, to​ną​cej
wko​lo​ro​wychkwia​tachKa​li​for​nii?

– Na li​tość bo​ską, dro​ga pani, chy​ba już wy​star​czy tego wie​trze​nia. – Kie​row​ca

bezpy​ta​niaza​su​nąłmojąszy​bę,wci​ska​jącgu​zik.

Po​tęż​nySUVpod​ska​ki​wałnie​mi​ło​sier​nienawy​bo​istejle​śnejdro​dze.Do​pływpo​-

wie​trza zo​stał bez​dy​sku​syj​nie od​cię​ty. W au​cie ro​bi​ło się co​raz cie​plej i ciem​niej.
Zża​lemza​mknę​łamksiąż​kę,któ​rąprze​czy​ta​łamjużdwu​krot​niewpierw​szejczę​ści
po​dró​ży,wtrak​cielotuzLosAn​ge​les.„Pie​lę​gniar​kanasta​łe:jakopie​ko​waćsiępa​-
cjen​tem, miesz​ka​jąc w jego domu, żeby za​cho​wać pro​fe​sjo​nal​ny dy​stans i unik​nąć
nie​mo​ral​nychpro​po​zy​cjizestro​nyklien​ta”.Sfa​ty​go​wa​napu​bli​ka​cjapo​cho​dzi​łazty​-
siącdzie​więć​setpięć​dzie​sią​te​godzie​wią​te​gorokuzAn​gliiitra​fi​łamnaniąwan​ty​-
kwa​ria​cie: nie zdo​ła​łam zna​leźć żad​nych now​szych po​zy​cji na po​dob​ny, ską​d​inąd
bar​dzoak​tu​al​nyte​mat.Cowię​cej,gdyprzyj​rza​łamjejsiębli​żej,oka​za​łasięre​prin​-

tem z ty​siąc dzie​więć​set dzie​sią​te​go roku! Wca​le się jed​nak nie znie​chę​ci​łam.
Wprost prze​ciw​nie, wie​rzę głę​bo​ko, że z książ​ki je​stem w sta​nie na​uczyć się
wszyst​kie​go,pod​czasgdylu​dziesądlamnieczę​stoniedozgłę​bie​nia.

Po raz set​ny za​czę​łam się za​sta​na​wiać nad moim no​wym pra​co​daw​cą. Kim się

oka​że?Wja​kimjestwie​ku?Czybar​dzonie​do​ma​ga?Idla​cze​gospro​wa​dziłmnieaż
zeSta​nów?Agen​cjapra​cyzLosAn​ge​lesniewy​ry​wa​łasięzujaw​nie​niemja​kich​kol​-
wiekszcze​gó​łów.

–Bry​tyj​skipo​ten​tatfi​nan​so​wy,ran​nywwy​pad​kusa​mo​cho​do​wym,ja​kieśdwamie​-

sią​cetemu…za​żą​dałkon​kret​niepani–wy​ja​śniłmizdaw​ko​wopra​cow​nikagen​cji.

–Aledla​cze​go?Znamnie?Amożemojąprzy​rod​niąsio​strę?
–Nicwię​cejniewiem.Za​py​ta​nieotrzy​ma​li​śmyzagen​cjilon​dyń​skiej.Naj​wi​docz​-

niejuznałte​ra​peu​tówan​giel​skichzanie​wy​star​cza​ją​cych.

–Wszyst​kich?–pró​bo​wa​łamżar​to​wać.
– Nie je​stem upo​waż​nio​ny do prze​ka​za​nia żad​nych in​nych in​for​ma​cji. Poza tym,

że ofe​ro​wa​ne wy​na​gro​dze​nie jest bar​dzo po​kaź​ne, ale musi pani pod​pi​sać po​uf​ny
kon​traktizgo​dęnaza​miesz​ka​nienate​re​niejegopo​sia​dło​ścinaczasnie​okre​ślo​ny.

Jesz​czetrzyty​go​dniewcze​śniejni​g​dy,prze​nig​dyniezgo​dzi​ła​bymsięnacośta​kie​-

go!Aleodtam​te​gocza​sumi​nę​łaepo​ka.Wszyst​ko,wcowie​rzy​łaminacoli​czy​łam,
popro​stusięroz​pa​dło.

SUVznówna​bie​rałpręd​ko​ści.Za​meknaskra​jukli​funadoce​anemprzy​bli​żałsię

wosza​ła​mia​ją​cymtem​pie,ażwkoń​cumi​nę​li​śmyzpi​skiemoponrzeź​bio​nąbra​mę
z ku​te​go że​la​za, któ​ra przed​sta​wia​ła zło​wro​gą plą​ta​ni​nę węży mor​skich, i za​trzy​-
ma​li​śmysiępodprzy​tła​cza​ją​cą,sza​ro​bu​rąka​mien​nąbu​dow​lą.Przezchwi​lęniemo​-
głamsiępo​ru​szyć.Sie​dzia​łamjakza​mu​ro​wa​na,ści​ska​jącner​wo​wotor​bę.

–„Weźprzy​kładzdy​wa​nu–wy​szep​ta​łamcy​tatzksiąż​ki–po​zo​stańmil​czą​ca,peł​-

nasza​cun​kuiwy​trwa​ło​ści…ibądźgo​to​wa,żecięzdep​czą”.

Pro​szębar​dzo,tylemogę.Czytotaktrud​nomil​czećibyćwy​trwa​łym?
Drzwiautaotwo​rzy​łysię.Zo​ba​czy​łamstar​sząko​bie​tępodwiel​kimpa​ra​so​lem.
–Pan​naMay​wo​od?–Po​krę​ci​łano​sem.–Na​cze​ka​li​śmysięnapa​nią.Je​stemtugo​-

spo​dy​nią,mojena​zwi​skoMa​cWhir​ter.Tędy,pro​szę.

Dwajmęż​czyź​niza​bie​ra​liwtymcza​siemojeba​ga​że.
–Dzię​ku​ję–wy​mam​ro​ta​łam.
Byłdo​kład​niepierw​szyli​sto​pa​da.Po​ro​śnię​temchemza​mczy​skowy​glą​da​łozbli​-

skajesz​czepo​twor​niej,ni​czymna​wie​dzo​nybun​kier.Powło​sachiszyispły​wa​łymi
lo​do​wa​tekro​pledesz​czu.

–Awięc,pan​noMay​wo​od…
–Dia​na…mamnaimięDia​na.
–Pancze​kanapa​niąodbar​dzodaw​na.
–Pan?Tozna​czy,prze​pra​szam,alelotbyłopóź​nio​ny.
–PanSa​intCyrka​załprzy​pro​wa​dzićpa​niąpro​stodoswe​goga​bi​ne​tu.
–PanSa​intCyr?Taksięna​zy​watenstar​szypan?
Go​spo​dy​ni wy​ba​łu​szy​ła oczy na dźwięk sło​wa „star​szy”. A może po pro​stu zdu​-

mia​łasię,żeniewiem,dlakogozgo​dzi​łamsiępra​co​wać?Boja​kiżwa​riatje​chał​by
dopra​cywcha​rak​te​rzeopie​ku​nanadru​giko​niecświa​ta,niezna​jącna​zwi​skaani
wie​kuklien​ta,zktó​rymmaza​miesz​kać?Samaprzezcałąpo​dróżza​da​wa​łamso​bie

topy​ta​nie.

–Tędy.Panna​zy​wasięEdwardSa​intCyr.
Szłamzaniąprze​mok​nię​taizła.Pan.Coto,dodia​bła,Wi​chro​wewzgó​rzawdwu​-

dzie​stym pierw​szym wie​ku? Ta​kie ory​gi​nal​ne, oczy​wi​ście, w książ​ko​wym wy​da​niu,
anieża​ło​snaprze​rób​kanate​le​no​we​lę,ocie​ka​ją​cąsek​sem,zaktó​rąmójoj​czymza​-
ro​bił kro​cie w ze​szłym roku. Pi​sar​ka Emi​ly Bron​të praw​do​po​dob​nie na​dal ob​ra​ca
się z obu​rze​nia w gro​bie, a ja wciąż czu​ję się jak ostat​nia na​iw​niacz​ka, bo może
istot​niejesttak,jakma​wiaHo​ward:„Obudźsięwresz​cie,lu​dziomcho​dzigłów​nie
oseksipie​nią​dze!”.Iniemacoztymdys​ku​to​wać,anaj​lep​szydo​wód,żeprze​cież
wła​śnie je​stem tu​taj: sama, pra​wie dzie​sięć ty​się​cy ki​lo​me​trów od domu, w dzi​-
wacz​nejtwier​dzy.

Lecz na​wet tu, po​śród sta​ro​daw​nych zbroi i ar​ra​sów, do​strze​głam na sto​le ele​-

ganc​ki, su​per​no​wo​cze​sny lap​top. Mój te​le​fon i ta​blet ce​lo​wo po​zo​sta​ły w Be​ver​ly
Hills.Chcia​łamuciecodwszyst​kie​go.Czyrze​czy​wi​ściewy​trzy​maminiebędęza​-
glą​da​łanapor​ta​leanidoskrzyn​ki?

–Totu​taj,pro​szępani.–Go​spo​dy​niwpro​wa​dzi​łamniedopo​miesz​cze​nia,któ​re,

są​dzącpowy​glą​dzie,mu​sia​łona​le​żećdomęż​czy​zny.

W ko​min​ku pa​lił się ogień. Ze​bra​łam się w so​bie, by za chwi​lę sta​nąć twa​rzą

wtwarzzestar​szym,scho​ro​wa​nym,byćmożeodro​bi​nęzbzi​ko​wa​nymczło​wie​kiem.
Jed​nakwpo​ko​juni​ko​goniebyło.Zezło​ściąod​wró​ci​łamsiędodrzwi,leczgo​spo​dy​-
nirów​nieżznik​nę​ła.

Wte​dyzciem​no​ściroz​ległsięni​skigłos:
–Pro​szętupo​dejść.
Ażpod​sko​czy​łam!
Przedko​min​kiemnaper​skimdy​wa​ni​ku,niewia​do​moskąd,zja​wiłsięwiel​kiwło​-

cha​tyowcza​rek.Po​pa​trzy​łamnanie​goskon​ster​no​wa​na.Czyż​bymprze​cho​dzi​łaja​-
kieśza​ła​ma​niener​wo​we,cowiesz​czy​lizresz​tąnie​daw​nomoizna​jo​mi,czyteżna​-
oglą​da​łamsięwsie​cizbytwie​lufil​mi​kówzga​da​ją​cy​mizwie​rzę​ta​mi?

–Czyjasięją​kam?–po​na​gliłmniegłos.
Pysk psa po​zo​stał nie​ru​cho​my, a więc to jed​nak nie on prze​ma​wiał do mnie

zciem​no​ści.Przezmo​mentpo​ża​ło​wa​łam,żenieroz​ma​wiamzpsem.

–Pan​noMay​wo​od,czy panicze​kanaspe​cjal​ne za​pro​sze​nie?Pro​szętupo​dejść.

Chcępa​niązo​ba​czyć.

Wte​dypo​ję​łam,żenieroz​ma​wiamrów​nieżzdu​chem,ata​jem​ni​czygłosniedo​bie​-

gazzagro​bu,ale zeskó​rza​ne​gofo​te​lasto​ją​ce​go nie​opo​dalko​min​ka.Zpło​ną​cy​mi
po​licz​ka​mizbli​ży​łamsiędoswe​gono​we​gopra​co​daw​cy.

Iza​mar​łam!
Bo pan Edward Sa​int Cyr nie był ani sta​ry, ani scho​ro​wa​ny. Na fo​te​lu sie​dział

przy​stoj​ny, po​tęż​ny męż​czy​zna w kwie​cie wie​ku. Praw​do​po​dob​nie mu​siał być czę​-
ścio​wounie​ru​cho​mio​ny,leczema​no​wałwiel​ką,nie​bez​piecz​nąsiłą.Przy​po​mi​nałroz​-
wście​czo​ne​goty​gry​sauwię​zio​ne​gowzbytma​łejklat​ce.

–CzypanCyr?Mójnowypra​co​daw​ca?–wy​du​ka​łam.
–Tochy​baja​sne.
Jegotwarzbyłabar​dzomę​ska,aleto​por​naiko​stro​pa​ta.Niebyłowniejnicde​li​-

kat​ne​goaniład​ne​go.Od​bie​ga​łaodwszel​kichka​no​nówpięk​na.Miałteżnie​zwy​kle

roz​bu​do​wa​ne ra​mio​na. Wy​glą​dał na ochro​nia​rza, czy na​wet eks​kry​mi​na​li​stę. To
zna​czy,tyl​kodomo​men​tu,gdyspoj​rza​łomusięwoczy:nie​praw​do​po​dob​nienie​bie​-
skie, nie​win​ne, umę​czo​ne oczy, nie​sa​mo​wi​cie kon​tra​stu​ją​ce z oliw​ko​wą kar​na​cją.
Takjakcia​łopanaCyrazda​wa​łosięfi​zycz​nietkwićwpo​trza​sku–zpra​wąrękąna
tem​bla​ku i lewą nogą cał​ko​wi​cie unie​ru​cho​mio​ną – tak jego du​sza była uwię​zio​na
wtak​su​ją​cymspoj​rze​niu.Jed​nakgdysięod​zy​wał,brzmiałbez​względ​nieicy​nicz​nie.
Czyż​bymwy​kre​owa​łaresz​tęemo​cjiwewła​snejwy​obraź​ni?

Na​gledo​zna​łamolśnie​nia.
–Za​raz,za​raz,prze​cieżmysięzna​my!–wy​krzyk​nę​łam.
–Istot​nie,spo​tka​li​śmysięjużraz.Wczerw​cu,naprzy​ję​ciuupań​skiejsio​stry.Jak

miło,żepanipa​mię​ta.

–Ma​di​sonjestmojąprzy​bra​nąsio​strą–za​pro​te​sto​wa​łamod​ru​cho​wo.–Ow​szem,

pa​mię​tam,byłpantakinie​uprzej​my.

–Alesięniepo​my​li​łem.
Za​czer​wie​ni​łamsiętyl​ko.

Pra​co​wa​łamwte​dyjakonowaasy​stent​kaMa​di​son,więcmu​sia​łambyćobec​nana

wszyst​kichjejna​dę​tychim​pre​zach,ra​zemzca​łymkosz​mar​nymświat​kiemak​to​rów,
re​ży​se​rówiprzy​szłychpro​du​cen​tów.Nor​mal​nieomi​ja​łamta​kiemiej​sca,alewte​dy
mu​sia​łam. Poza tym na​praw​dę chcia​łam jej przed​sta​wić mo​je​go no​we​go chło​pa​ka
Ja​so​na.Noapo​tem…za​uwa​ży​łam,żerze​czy​wi​ściebar​dzoprzy​padłsio​strzedogu​-
stu.Nietyl​kojatodo​strze​głam.

–Onpa​niądlaniejzo​sta​wi.–Zzamo​ichple​cówprze​mó​wiłnie​spo​dzie​wa​nieiro​-

nicz​nymę​skigłoszbry​tyj​skimak​cen​tem.

Pod​sko​czy​łam jak opa​rzo​na. Zo​ba​czy​łam za sobą po​sęp​ne​go, przy​stoj​ne​go męż​-

czy​znęolo​do​wa​tozim​nychbłę​kit​nychoczach.

–Cota​kie​go?
–Wi​dzia​łem,żeprzy​szli​ścietura​zem.Pró​bu​jęoszczę​dzićpanibólu.Prze​cieżnie

możepanizniąkon​ku​ro​waćpodżad​nymwzglę​dem,cze​goobieje​ste​ścieświa​do​me.

Wbiłminóżwser​ce.
Ma​di​son, prze​pięk​na blon​dyn​ka, tyl​ko rok młod​sza ode mnie, przy​cią​ga​ła męż​-

czyznni​czymma​gnez.Jed​nakza​wszeso​biepo​wta​rza​łam,żesamauro​daniegwa​-
ran​tu​jeszczę​ścia.Taksamozresz​tąjakjejbrak.

–Sampanniewie,copanwy​ga​du​je!
Po​temoka​za​łosię,żewie​dział.Do​strzegłto,nacojasamapo​trze​bo​wa​łammie​-

się​cy.

Ma​di​sonnie​ba​wemza​ła​twi​łaura​do​wa​ne​muJa​so​no​wirolęwswo​imfil​mieiwten

spo​sóbprzezwie​lednispo​ty​ka​li​śmysięwetro​jenapla​niewPa​ry​żu.Po​temsio​stra
oznaj​mi​ła,żepo​trze​bu​je​mywię​cejroz​gło​su.Do​sta​łamwięcza​da​nie,bywró​cićdo
LosAn​ge​lesiopro​wa​dzićre​por​te​rówpojejre​zy​den​cjiwHol​ly​wo​odHillsorazopo​-
wie​dziećim,jaktojestmiećsław​nąro​dzi​nęiwscho​dzą​cągwiaz​dęwcha​rak​te​rze
na​rze​czo​ne​go.

Dzien​ni​kar​ka,zktó​rąwę​dro​wa​łampoko​lej​nychpo​ko​jach,niechcia​łazabar​dzo

słu​chaćmo​jejdrę​twejopo​wie​ści.Zda​wa​łasiębyćcał​ko​wi​ciepo​chło​nię​taczymśin​-
nym, cze​go słu​cha​ła przez słu​chaw​ki. W pew​nej chwi​li ro​ze​śmia​ła się gło​śno i po​-

wie​dzia​ła:

–Na​praw​dęfa​scy​nu​ją​ce.Alemożechcepanizo​ba​czyćnawła​sneoczy,coonitam

dzi​siajwy​czy​nia​jąwPa​ry​żu!

Pod​su​nę​łamiswójsmart​fon,naktó​re​goekra​niezo​ba​czy​łamre​la​cjęnażywospod

wie​żyEif​fla,gdziewsztokpi​ja​niMa​di​sonzJa​so​nemtań​czy​linago​la​sa.Ma​te​riałfil​-
mo​wywpo​sta​cifil​mi​kuin​ter​ne​to​we​goza​koń​czo​ne​gouję​ciemmo​jejogłu​pia​łej,zdu​-
mio​nejtwa​rzyna​krę​co​ne​goprzez„usłuż​ną”re​por​ter​kę,stałsięwkrót​cemię​dzy​na​-
ro​do​wąsen​sa​cją.

Itakotoostat​nietrzyty​go​dnieprze​sie​dzia​łamuwię​zio​nazabra​ma​mire​zy​den​cji

mo​je​gooj​czy​ma,ukry​wa​jącsięprzedpo​lu​ją​cy​minamniepa​pa​raz​zi,któ​rzywy​krzy​-
ki​wa​linaokrą​głopodmoimad​re​semko​mu​ni​ka​tywsty​lu:„Hej,prze​cieżtomu​siał
byćchwytre​kla​mo​wy,ina​czejktobył​byażtakśle​pyigłu​chy?”.

Wkoń​cuzde​cy​do​wa​łamsięprzy​jąćpra​cęwKorn​wa​lii,bymócznik​nąćzAme​ry​ki.

Pa​trzy​łam na swe​go no​we​go pra​co​daw​cę i prze​cho​dzi​ły mnie dresz​cze. Edward

Sa​intCyrprze​wi​działwszyst​ko.Pró​bo​wałmniena​wetostrzec,lecznieza​mie​rza​-
łamgosłu​chać.

–Czytodla​te​gomniepanza​trud​nił?Żebytrium​fo​wać?
Spoj​rzałnamniechłod​no.
–Nie.Tuwogó​leniecho​dziopa​nią,tyl​koomnie.Po​trze​bu​jędo​bre​gofi​zjo​te​ra​-

peu​ty.Naj​lep​sze​go!

Po​krę​ci​łamznie​do​wie​rza​niemgło​wą.
–WAn​gliimu​sząbyćcałerze​szedo​brychfi​zjo​te​ra​peu​tów.
–Pod​da​łemsiępoczte​rech.Pierw​szykom​plet​nieniemiałwy​czu​cia.Od​szedł,gdy

odro​bi​nęgoskry​ty​ko​wa​łem.

–Hm…odro​bi​nę…
–Dru​gie​gowy​la​łempojed​nymdniu,bopod​słu​cha​łem,żepró​bu​jedo​dzwo​nićsię

doga​ze​ty,bysprze​daćmojąhi​sto​rię.

–Prze​cieżmiałpanpopro​stuwy​pa​deksa​mo​cho​do​wy.Któ​raga​ze​tachcia​ła​byku​-

pićpo​now​nietosamo?

–Aleszcze​gó​łyza​cho​wa​łemwta​jem​ni​cy,imatakzo​stać.
–Szczę​ściarzzpana–rzu​ci​łampodno​sem,znówmy​ślącoso​bie.
– Mogę już cho​dzić, ale tyl​ko o la​sce. I wła​śnie po to pa​nią za​trud​ni​łem: żeby

dojśćdosie​bie.

–Costa​łosięzresz​tą?
–Jakąresz​tą?
–Mó​wiłpanoczte​rechfi​zjo​te​ra​peu​tach.
–Ach…notak…Trze​ciabyłako​bie​tąowy​glą​dzieta​kiejsłuż​bist​ki,żenasamjej

wi​dokode​chcie​wa​łomisiężyć.

Od​ru​cho​wo zer​k​nę​łam na swo​ją odzież, kom​plet​nie zmal​tre​to​wa​ną po wie​lo​go​-

dzin​nejpo​dró​ży.Czyrów​nieżod​bie​rammuchę​cidoży​cia?Prze​cieżwfi​zjo​te​ra​pii
wy​glądte​ra​peu​tyniepo​wi​nienmiećwpły​wunaprze​biegle​cze​nia!

–Aczwar​taoso​ba?–nieda​wa​łamzawy​gra​ną.
–Otóż…pew​nejnocywy​pi​li​śmynie​cozadużoizna​leź​li​śmysięwłóż​kuza​ję​ciin​-

ne​goro​dza​jute​ra​pią…

–Awięctoteżbyłako​bie​taiwy​rzu​ciłjąpan,bosięzpa​nemprze​spa​ła?Wstyd!
–Niemia​łemwy​bo​ru.Wtrak​ciejed​nejnocyzmie​ni​łasięzpo​rząd​nejdziew​czy​ny

w mo​dlisz​kę. Na kar​tach cho​ro​by za​czę​ła się pod​pi​sy​wać „pani Cyr” i ry​so​wa​ła
wszę​dzieser​dusz​ka.

–Notomapanpe​chaalbotopanjestpro​ble​ma​tycz​ny.
–Te​razjużnie,od​kądpanitujest!
–Na​dalcze​gośniero​zu​miem.Dla​cze​goaku​ratja?Wi​dzie​li​śmysiętyl​koraz,bar​-

dzokrót​ko,ba,inieby​łamjużna​wetwte​dyczyn​nąza​wo​do​wote​ra​peut​ką.

–Tyl​koasy​stent​kąświa​to​wejsła​wyMa​di​sonLowe.Prze​dziw​nywy​bór.Odfi​zjo​te​-

ra​piinaświa​to​wympo​zio​miedopo​da​wa​niakaw​kiprzy​szy​wa​nejsio​strzycz​ce…

–Ktopo​wie​dział,żeby​łamnaświa​to​wympo​zio​mie?!
– Ron Smart, Ty​re​se Carl​sen, John Field… do​sko​na​li spor​tow​cy, ale strasz​ni ba​-

bia​rze.Pew​niektó​ryśznichspro​wo​ko​wałpa​niądoodej​ścia.Cośprze​cieżmu​sia​ło
spo​wo​do​waćfakt,żena​gleusłu​gi​wa​nieroz​piesz​czo​nejgwiazd​cesta​łosiędlapani
mil​szeniżdal​szaka​rie​rawza​wo​dzie.

–Moiwszy​scypa​cjen​ciza​cho​wy​wa​lisięwo​becmniewstupro​cen​tachpro​fe​sjo​-

nal​nie–żach​nę​łamsię.–Po​sta​no​wi​łamrzu​cićfi​zjo​te​ra​pięzcał​kiemin​ne​gopo​wo​-
du.

–Niechpaninieżar​tu​je.Zemnąmożepanibyćszcze​ra.Notoktó​rychło​pakzła​-

pałpa​niązapo​śla​dek?

–Nicpo​dob​ne​goni​g​dyniemia​łomiej​sca!
–Wie​dzia​łem,żetakabę​dzieod​po​wiedź!Toje​denzpo​wo​dów,dlaktó​rychpa​nią

za​trud​ni​łem.Dys​kre​cja,paniDia​no.

Gdyusły​sza​łam,jakwy​ma​wiamojeimię,zro​bi​łomisięgo​rą​co.
–Gdy​byktó​ryśztychpa​nówczy​niłminie​dwu​znacz​nepro​po​zy​cje,pro​szęmiwie​-

rzyć,żenapew​noniero​bi​ła​bymztegota​jem​ni​cy.

– Zo​sta​ła pani rów​nież zdra​dzo​na pu​blicz​nie przez swe​go chło​pa​ka i ulu​bie​ni​cę

Ame​ry​ki, któ​ra na​le​ży do pań​skiej ro​dzi​ny. Mo​gła pani sprze​dać swo​ją hi​sto​rię do
me​diów za gru​be mi​lio​ny i w jed​nej chwi​li stać się bo​ga​tą i po​czuć smak ze​msty.
Pani jed​nak ni​g​dy nie po​wie​dzia​ła prze​ciw nim ani jed​ne​go sło​wa. To się na​zy​wa
praw​dzi​walo​jal​ność.

–Ra​czejgłu​po​ta–wy​mam​ro​ta​łampodno​sem.
–Nie.Zu​peł​nyra​ry​tas.
Ro​biłzemniebo​ha​ter​kęwszech​cza​sów.
–Zwy​kłaprzy​zwo​itość.Popro​stunieplot​ku​ję.
–Byłapaninato​pieina​gle…niema.Tooczy​wi​ste,żektó​ryśzpa​cjen​tówmu​siał

siędotegoprzy​czy​nić.Cie​kawje​stemktó​ry…

–Nali​tośćbo​ską!–wy​bu​chłam.–Cimęż​czyź​nisącał​ko​wi​cienie​win​ni!Je​ślijuż

takbar​dzochcepanwie​dzieć:rzu​ci​łamwszyst​ko,bochcia​łamzo​staćak​tor​ką!

Na​tych​miastpo​ża​ło​wa​łamswo​ichsłów.Czu​łam,jakcałaro​bięsięczer​wo​na.Cze​-

ka​łamnasal​węśmie​chu…alepanEdwardwca​lesięniero​ze​śmiał.

–PaniDia​no,ilemapanilat?
–Dwa​dzie​ściaosiem.
–Zadużonaak​tor​stwo.
–Oddziec​kama​rzy​łam,żebyza​graćwfil​mie.

–Pocowięccze​ka​łapaniażtakdłu​go?
–Chcia​łamwcze​śniej,ale…
–Aleco?
–Tobyłota​kie…nie​prak​tycz​ne.
Do​pie​rote​razsięro​ze​śmiał.
–Prze​cieżcałapaniro​dzi​najestwtejbran​ży!
–Lu​bi​łamfi​zjo​te​ra​pięipo​ma​ga​nielu​dziom.
–Dla​cze​goniezo​sta​łapanile​ka​rzem?
–Przyte​ra​peu​tachsięnieumie​ra.Mójwy​bórbyłdo​kład​nieprze​my​śla​ny.Mo​głam

teżzła​two​ściąsamasięutrzy​mać.Alena​glepotylula​tach…

–Po​czu​łasiępaniwy​pa​lo​na.
Ski​nę​łamgło​wą.
– I rzu​ci​łam pra​cę. Ale gra​nie wca​le nie oka​za​ło się ta​kie faj​ne. Po paru ty​go​-

dniachcho​dze​nianaca​stin​gizo​sta​łamasy​stent​kąMa​di​son.

–Za​raz,za​raz…ma​rze​nieca​łe​goży​ciaiwy​co​fa​łasiępanipoparuty​go​dniach?
–Botobyłogłu​piema​rze​nie–wy​ja​śni​łam,pa​trzącnie​ru​cho​mowpod​ło​gęicze​ka​-

jąc,żeza​pro​te​stu​je.„PaniDia​no,niemagłu​pichma​rzeń”albotympo​dob​nestwier​-
dze​nia,któ​resły​sza​łamna​wetodsio​stry.

–Noido​brze–po​wie​działnie​ocze​ki​wa​nie.
–Jakto?–zdzi​wi​łamsię.
– Jed​no z dwoj​ga: albo wca​le pani tego nie chcia​ła, albo była pani zbyt wiel​kim

tchó​rzem, by na​praw​dę po​wal​czyć. Tak czy siak, zmie​rza​ła​by pani ku nie​chyb​nej
klę​sce.Le​piejwięcbyłoodrazusięwy​co​fać.Noate​razczaswra​caćdopraw​dzi​-
we​gopo​wo​ła​niai…po​mócmi.

–Acopanomniewie?Możeod​nio​sła​bymsuk​ces?Jakmapanczel​ność…
–Całeży​ciecze​kaćnapró​bęspeł​nie​niama​rzeńidaćso​biespo​kójpoparuty​go​-

dniach?Prze​cieżoszu​ku​jepanisamąsie​bie.Toniebyłopanima​rze​nie.

–Amoże…?
–Notocopaniturobi?Ku​piępanibi​letdoLon​dy​nu,tamjestwie​lete​atrów,moż​-

napo​pró​bo​wać.Ba,mogęna​wetode​słaćpa​niąpro​stodoHol​ly​wo​odpry​wat​nymod​-
rzu​tow​cem.Niechmipanityl​koudo​wod​ni,żesięmylę.

Pa​trzy​łamnanie​gonie​na​wist​nie,bozmu​siłmnie,że​bymod​kry​łakar​ty.Przezmo​-

mentby​łamna​wetgo​to​wawsiąśćdopo​cią​gulubsa​mo​lo​tu.Po​temprzy​po​mnia​łam
so​bienie​po​wo​dze​nianako​lej​nychca​stin​gach.„Zasta​ra”,„zamło​da”,„zachu​da”,
„zbytład​na”,„zagru​ba”,„brzyd​ka”…aprzedewszyst​kimnie​po​dob​nadoMa​di​son
Lowe.

Zre​zy​gno​wa​nawzru​szy​łamra​mio​na​mi.
–Nowi​dzipani.Czy​liszu​kapanipra​cywza​wo​dzie.Do​sko​na​le.Taksięskła​da,że

mamod​po​wied​niąofer​tę.

–Alena​dalniero​zu​miem,dla​cze​gowła​śniedlamnie.
–Jesz​czepaniniero​zu​mie?Jestpaniświet​nawtym,copanirobi.God​naza​ufa​-

nia,kom​pe​tent​na,pięk​na…

Spoj​rza​łamnanie​gozdu​mio​na.
–Ow​szem!Bar​dzopięk​napo​mi​motychokrop​nychciu​chów.
–Nonie…–za​pro​te​sto​wa​łamsła​bo.

–Alepozauro​dąpo​trze​bu​jępaniumie​jęt​no​ści,lo​jal​no​ści,cier​pli​wo​ści,in​te​li​gen​-

cji,dys​kre​cji,po​świę​ce​nia…

–Robipanztegoja​kąśnie​praw​do​po​dob​nąhi​sto​rię–prze​rwa​łammu.
–Wpo​rząd​ku.Za​graj​mywięcwotwar​tekar​ty.Obo​jewie​my,żeniewró​cipanite​-

razdoKa​li​for​nii.Chcia​łasiępaniode​rwać.Atu​tajjesttomoż​li​we.Tuniktniebę​-
dziepaninie​po​ko​ił.

–Zwy​jąt​kiempana.
–Zga​dzasię,zwy​jąt​kiemmnie.Alejaje​stemzu​peł​nienie​kło​po​tli​wy.Zaparęmie​-

się​cy, gdy będę znów mógł bie​gać, pani na​my​śli się, co zro​bić ze swo​im ży​ciem,
awte​dywy​pła​cępaniwy​na​gro​dze​nie,któ​rewy​star​czynadal​szestu​dia,za​ło​że​nie
fir​my,na​wetnawła​sneca​stin​gi.Nie​waż​ne…

–Alete​razmamzo​stać.
–Tak.
Po​ki​wa​łamgło​wązre​zy​gno​wa​na.
–Za​czy​namjużpo​wo​limy​śleć,żemożetakbę​dziedlamnienaj​le​piej.Trzy​maćsię

zdalaodlu​dzi.

–Ro​zu​miempa​niąbar​dziej,niżpo​tra​fiso​biepaniwy​obra​zić.
Za​śmia​łamsięsła​bo.
–Ja​kośniemogęuwie​rzyć,żebyczło​wiektakijakpanstro​niłodto​wa​rzy​stwa.
–Sąróż​nero​dza​jeby​ciasa​me​mu.Niechpanizo​sta​nie.Bę​dzie​mysa​mot​nira​zem.

Po​mo​że​myso​bie.

Niemia​łamal​ter​na​ty​wy.Jegosło​wabrzmia​łyku​szą​co.
–Pro​szęmiwięcopo​wie​dziećosy​tu​acji.
–Czywagen​cjinicpaniniemó​wi​li?Tobyłwy​pa​deksa​mo​cho​do​wy.
– Mó​wi​li, że uszko​dził pan nogę w ko​st​ce, rękę, że​bra oraz prze​mie​ścił so​bie

bark,apo​temprze​mie​ściłgopo​now​niejużpowy​pi​siezeszpi​ta​la.Czytowwy​ni​ku
źlepro​wa​dzo​nejfi​zjo​te​ra​pii?

Wzru​szyłzdro​wymra​mie​niem.
–Nie.Nu​dzi​łomisięipo​sze​dłempo​pły​waćwoce​anie.
Przyj​rza​łamusięuważ​nie.Wca​lenieżar​to​wał.
–Panjestnie​po​waż​ny?
– Prze​cież już po​wie​dzia​łem, że nu​dzi​ło mi się tro​chę. No i może odro​bi​nę za

dużowy​pi​łem.

–Panjestsza​lo​ny.Nicdziw​ne​go,żezda​rzyłsięwy​pa​dek.Czytobyłymożezna​ne

zfil​mówwy​ści​giulicz​ne?

–Bar​dziejdwawjed​nym.Naj​pierwroz​pę​dzi​łemsiępomie​ście,po​temwal​ną​łem

au​temwfon​tan​nę,póź​niejczte​ryrazyzrzę​duoska​łę.Rze​czy​wi​ściebyłojakwfil​-
mie!Ażdokoń​ca,bonakoń​cunik​czem​nikod​je​chałnasy​gna​leam​bu​lan​sem,anato
prze​cieżcze​ka​jąpo​rząd​niwi​dzo​wie.

Jegoprzy​ja​znena​sta​wie​niewy​pa​ro​wa​łogdzieśna​gleitrud​nomibyłood​gad​nąć,

dla​cze​goaku​ratte​raz.Wzię​łamgłę​bo​kiod​dech.

–Zbytwcze​śnienaukła​da​niedow​ci​pówotymzda​rze​niu,ale…cotakna​praw​dę

sięsta​ło?Cospo​wo​do​wa​łoten„wy​pa​dek”?

– Za​ko​cha​łem się… Ale to nud​ne. Może umó​wi​my się, że za​po​mi​na​my o na​szej

nie​daw​nejprze​szło​ści.Obo​je.

Tobyłanaj​wspa​nial​szarzecz,jakąusły​sza​łamtegodnia.
–Ja​sne!Umo​wastoi.
–Wkaż​dymra​zietencałyJa​sonBlacktodlamniekom​plet​nyidio​ta.
Nawspo​mnie​niego​rą​ce​gospoj​rze​niaJa​so​na,jegole​ni​we​gouśmie​chuisłod​kie​go

tek​sań​skie​goak​cen​tupo​czu​łamwszech​ogar​nia​ją​cyból.Po​pa​trzy​łamzwście​kło​ścią
namo​je​gono​we​gopra​co​daw​cę.

–Tyl​kopro​szę:niechpanprze​sta​nie.
–Cozawier​ność…itopotym,jaksy​piałzpanisio​strą…
–Skądmamwie​dzieć,żezadzieńczydwaniewy​rzu​cimniepanstądzja​kie​goś

wy​du​ma​ne​gopo​wo​dujakwszyst​kichpo​przed​nichfi​zjo​te​ra​peu​tów?

–Obie​camtopani,podwa​run​kiem,żeipanimniecośobie​ca.
Po​pa​trzył mi prze​cią​gle w oczy. Za​drża​łam. Pod​świa​do​mie opu​ści​łam wzrok na

jegozmy​sło​weusta.Jużsamfakt,żewogó​leza​uwa​ży​łamustaklien​ta,bar​dzonie
spodo​bał​by się au​tor​ce książ​ki dla pie​lę​gnia​rek, któ​ra tak pi​sa​ła w roz​dzia​le szó​-
stym:„Za​cho​wajpro​fe​sjo​nal​nydy​stans.Niean​ga​żujsięser​cem,kie​dyje​ste​ściefi​-
zycz​niebli​sko.Zwłasz​czaje​ślitwójpra​co​daw​cajestmło​dyiprzy​stoj​ny.Niechtwój
do​tykbę​dziebez​oso​bo​wy,agłoszim​ny.Patrznanie​gojaknazbiórko​ści,sta​wów,
mię​śniiścię​gien.Niejaknamęż​czy​znę”.

Po​sta​no​wi​łam spoj​rzeć na pana Cyra jesz​cze raz, tym ra​zem lo​do​wa​tym wzro​-

kiem.

–Panchy​bazemnąnieflir​tu​je?
–MówmiEdward.I,oczy​wi​ście,żeztobąnieflir​tu​ję,Dia​no.Po​trze​bu​jęodcie​-

bierze​czydużoważ​niej​szychniżseks.Chcę,że​byśmniewy​le​czy​ła.Mo​że​myćwi​-
czyćpodwa​na​ściego​dzindzien​nie.

Czyna​praw​dęsą​dzi​łam,żetenolśnie​wa​ją​cy,po​nu​ryma​gnatfi​nan​so​wyspoj​rzał​by

wogó​lenadziew​czy​nętakąjakja?

– Dwa​na​ście? Nie moż​na tyle ćwi​czyć. Bę​dzie​my ćwi​czyć dwie, trzy go​dzi​ny

dzien​nie.Czymsiępan…czymsięzaj​mu​jesznacodzień?

– Je​stem dy​rek​to​rem ge​ne​ral​nym mię​dzy​na​ro​do​wej kor​po​ra​cji fi​nan​so​wej z sie​-

dzi​bąwLon​dy​nie.Mamzwol​nie​nie,lecz,rzeczja​sna,pra​cu​jęzdomu.Chcę,że​byś
byładlamniedys​po​zy​cyj​nadwa​dzie​ściaczte​rygo​dzi​nynadobę.

Potymko​mu​ni​ka​cieza​le​głaab​so​lut​naci​cha.Sły​chaćbyłoje​dy​niepło​mieńwko​-

min​kuizie​wa​niepsa.

–Ależtocał​ko​wi​cieir​ra​cjo​nal​neżą​da​nie!
–Cał​ko​wi​cie!
–Zro​biszzemnienie​wol​ni​cęnawie​lemie​się​cy!
–Tak!
Bio​rącpoduwa​gę,comisięwła​śnieprzy​tra​fi​łowży​ciupry​wat​nym,możewca​le

nieby​ło​bytozłeroz​wią​za​nie.

–Zre​zy​gnu​jeszzemnie,kie​dyzro​bisięcięż​ko?–za​py​ta​łam.
Wte​dyztru​dempod​niósłsięzfo​te​la.Byłja​kieśtrzy​dzie​ścicen​ty​me​trówwyż​szy

odemnie.Gdysta​nął,po​czu​łamogrom​nąmoc,któ​raodnie​goema​no​wa​ła.

–Aty?
Po​krę​ci​łamgło​wą.
–Jakniebę​dzieszmniepod​ry​wał–wy​mam​ro​ta​łamci​cho.

–Bezobaw.Niegu​stu​jęwmło​dychnie​do​świad​czo​nychide​alist​kach.
–Skądmo​żesz…
–Wy​star​czy.Popro​stuznamsięnako​bie​tach.Swo​jejużwi​dzia​łem.Obec​niebar​-

dziejin​te​re​su​jąmnieukła​dynajed​nąnoc,ewen​tu​al​nienaweek​end.Tyl​koseks,bez
kom​pli​ka​cji.

–Chy​banieodcza​suwy​pad​ku…
Wzru​szyłchłod​nora​mio​na​mi.
–Choć​bywczo​rajwie​czo​rembyłatuko​bie​ta,zna​jo​mamo​del​ka,Fran​cuz​ka.Wpa​-

dła mnie od​wie​dzić, wy​pi​li​śmy bu​tel​kę do​bre​go wina… Nie mu​sia​łem na​wet wsta​-
waćzfo​te​la.Wy​glą​dasznazdu​mio​ną.Mamcina​ry​so​wać?Prze​cieżja​kieśdo​świad​-
cze​niechy​bajużmasz.Usia​dłanamnie…Nictrud​ne​go.

Mojatwarzmu​sia​łako​lo​remprzy​po​mi​naćdoj​rza​łe​gopo​mi​do​ra.Wie​dzia​łamjed​-

no:tenmęż​czy​znasta​no​wiogrom​neza​gro​że​niedlakaż​dejko​bie​ty.

–Azmie​nia​jącte​mat–za​gad​nął–zga​dzaszsięnamojewa​run​ki?
Zwa​ha​niemski​nę​łamgło​wą.Wte​dyser​decz​nieuści​snąłmidłoń.
–Todo​brze.
Po​czu​łam jego słod​ki, cie​pły od​dech. Przyj​rza​łam się prze​krwio​nym oczom i po

razpierw​szyzo​rien​to​wa​łamsię,żepanCyrjestlek​kopod​pi​ty,anama​łymsto​li​ku
zafo​te​lemstoiwpo​ło​wiepu​stabu​tel​kadro​giejwhi​sky.

–Je​ślijed​nakzo​sta​nęibędęnakaż​detwo​jeza​wo​ła​nie,tyteżsiędocze​gośzo​bo​-

wią​żesz:ko​niecztym…–Ru​chemgło​wywska​za​łamal​ko​hol.

–Prze​cieżtodzia​łalecz​ni​czo.
–Żad​nychnar​ko​ty​ków–prze​rwa​łammu–anisza​lo​nychnocyzmo​del​ka​mi,ajak

bę​dzieszgrzecz​ny,tozga​dzamsięnamoc​nąpo​ran​nąkawę.

–Niechbę​dzie–za​śmiałsię–aletoprze​cieżir​ra​cjo​nal​ne.
–Po​dob​niejaktwo​jewy​ma​ga​nia.
–Czymsiębędęza​ba​wiał,je​śliza​bie​rzeszmiwszyst​kieulu​bio​neza​baw​ki?
–Bę​dzieszcięż​kopra​co​wać.Dlaswo​je​gozdro​wia.
Przyj​rzałmisięuważ​nie.
–Na​daltę​sk​niszzaJa​so​nem–po​wie​działna​gle.
Od​ru​cho​wospoj​rza​łamwbok,zaokno.
–Tak.
–Ipew​niena​dalgoko​chasz–do​rzu​ciłkpią​co.
Po​my​śla​łam,żeMa​di​soniJa​sonzpew​no​ściąwła​śnienie​źlesięza​ba​wia​jąwswo​-

impa​ry​skimpię​cio​gwiazd​ko​wymho​te​lu.

–Wca​legojużniechcęko​chać.
–Aletoro​bisz!Isio​strzycz​ceteżnapew​nowy​ba​czysz!
–Botomoibli​scy!–wy​zna​łamza​wsty​dzo​na,gdyżtyl​koidio​ciko​cha​jąlu​dzibez

wza​jem​no​ści.–Trud​nowy​brać,wkimsięza​ko​chu​je​my.

–Ko​bie​to,spójrznasie​bie.Na​wette​razniedaszzłe​gosło​wananichpo​wie​dzieć.

Je​steśanio​łem.Pozatym…my​liszsię.Mo​że​mywy​brać,wkimsięza​ko​cha​my.

–Jak?
–Niewy​bie​ra​jącni​ko​go.
Po​pa​trzy​łamnanie​goprze​cią​gle.EdwardCyrbyłbez​gra​nicz​neprzy​stoj​ny,bo​ga​-

tyizgorzk​nia​ły.

–Tyteżmaszzła​ma​neser​ce,praw​da?–za​py​ta​łamszep​tem.
Po​chy​liłsięnademną,na​tych​miastprzy​pra​wia​jącmojecia​łoodresz​cze.
–Imożedla​te​gochcia​łem,że​byśsiętuzna​la​zła.Możemamypo​krew​nedu​sze…–

od​gar​nąłmiko​smykzczo​ła–imożeule​czy​mysięna​wza​jem…podkaż​dymwzglę​-
dem.

–Prze​stań–po​wstrzy​ma​łamgona​tych​miast.
–Cze​mu?Jesz​czezawcze​śnie?
–Je​steśstuk​nię​ty.
Wzru​szyłje​dy​nymzdro​wymra​mie​niem.
– Nie są​dzi​łaś chy​ba, że nie będę pró​bo​wał? Na​praw​dę za​wsze wie​rzysz we

wszyst​ko,cocimó​wią?

Na​ra​sta​ławemniezłośćiupo​ko​rze​nie.
–Uwie​rzy​łam,żeroz​pacz​li​wiechceszwy​zdro​wieć.
–Ni​g​dynieuży​łemsło​wa„roz​pacz​li​wie”.
–Awięctra​cisztyl​koczas,po​zby​wa​jącsięko​lej​nychte​ra​peu​tówiupi​ja​jącsię…
–Nieza​po​mi​najoprzy​god​nymsek​sie–wtrą​cił.
–Wieszco?Po​wo​liza​czy​namuwa​żać,żewca​leniechceszwy​zdro​wieć.
Uśmiechznik​nął.Edwardznówpo​pa​trzyłnamniewro​go.
– Wy​na​ją​łem cię w cha​rak​te​rze fi​zjo​te​ra​peut​ki, a nie te​ra​peut​ki. W ogó​le mnie

nieznasz.

–Alepo​dej​rze​wam,żecałamojadłu​gapo​dróżbyłanamar​ne.Je​ślina​praw​dęnie

za​le​życi,bywy​zdro​wieć,po​wiedzmitoodrazu.

–Icowte​dyzro​bisz?Wró​ciszdopa​pa​raz​zich?
–Tojużlep​szeniżtkwićwnie​skoń​czo​nośćzpa​cjen​tem,któ​ryszu​kakaż​dejwy​-

mów​ki,bynieprzy​znaćsiędowła​sne​gole​ni​stwaistra​chu.

–Imó​wiszmicośta​kie​gopro​stowtwarz?
–Prze​cieżsięcie​bienieboję.
–Amożepo​win​naś?–za​py​tałci​cho,po​wo​liopa​da​jącnafo​tel.
Zbli​ży​łamsiędonie​go,na​gleośmie​lo​na.
–Itegowła​śniechcesz?Żebylu​dziesięcie​biebali?
–Takjestpro​ściej.Dla​cze​gobynie?
Przy​stoj​na twarz i kul​tu​ral​ny ton pana Cyra były je​dy​nie płasz​czy​kiem dla jego

praw​dzi​wejpo​nu​rejna​tu​ry.Przezchwi​lęza​sta​na​wia​łamsię,wcosięwła​śniewpa​-
ko​wa​łam.

–Za​ko​cha​łemsięwpew​nejko​bie​cie…–po​wie​działna​gleci​cho,pa​trzącwogień

nako​min​ku–dotegostop​nia,żepró​bo​wa​łemjąupro​wa​dzićzjejwła​sne​godomu,
odmężaidziec​ka.Dla​te​gopo​temmia​łemwy​pa​dek.Jaksiędo​my​ślasz,mążtejpani
byłprze​ciw​ny…

– To dla​te​go agen​cja nie udzie​li​ła mi żad​nych in​for​ma​cji… nie po​da​li mi na​wet

two​je​gona​zwi​ska.Oba​wia​łeśsię,żejakspraw​dzę,tonieprzy​ja​dę…Czyktośjesz​-
czezo​stałran​nywtymwy​pad​ku?

–Tyl​koja–od​po​wie​dział.Wy​glą​dałnabar​dzozmę​czo​ne​go.
–Ajakjestte​raz?
–Zo​sta​wi​łemtęro​dzi​nęwspo​ko​ju.Zro​zu​mia​łem,żemi​łość,po​dob​niejakspeł​nia​-

niema​rzeń,przy​no​siwię​cejbóluniżprzy​jem​no​ści.Inieza​sta​na​wiajsięnademną.

Je​steśnatozbytnie​win​na.

–Alemamteżsiłę!–za​pro​te​sto​wa​łam.–Ipo​tra​fięcipo​móc.Jed​nakbę​dzieszmu​-

siałmniesłu​chaćcodoćwi​czeń,zdro​wejdie​tyire​gu​lar​ne​gosnu.Wy​trzy​masz?

–Ra​czej:czytywy​trzy​masz?Wy​koń​czy​łemjużparute​ra​peu​tów.Dla​cze​gouwa​-

żasz,żecie​bieniepo​ko​nam?Izcze​gosiętakśmie​jesz?Na​praw​dę…po​win​naśsię
mniebać!

A ja rze​czy​wi​ście pierw​szy raz od trzech ty​go​dni się śmia​łam. Bo po​czu​łam się

znówpo​trzeb​na,zo​ba​czy​łamprzed sobącel.Tenbo​ga​ty po​nu​rakzu​peł​niesięnie
spo​dzie​wał,zkimwła​śnieza​darł!Istot​niewży​ciupry​wat​nymby​łamża​ło​snympo​py​-
cha​dłem, ale za​wo​do​wo, dla do​bra pa​cjen​ta, po​tra​fi​łam się prze​isto​czyć w bez​-
względ​ną,aro​ganc​kąwiedź​mę.

–My​liszsię.Totymniemaszsiębać!
–Ja?!Cie​bie?!Atodla​cze​go?
–Po​pro​si​łeśomojąstu​pro​cen​to​wądys​po​zy​cyj​ność.
–I?
–Te​razbę​dzieszjąmiał.

ROZDZIAŁDRUGI

–Itomabyćroz​grzew​ka?–zdu​miałsięEdwardna​stęp​ne​goran​kapod​czasna​-

szejpierw​szejse​sji.

–Nie.Do​pie​rocięspraw​dza​łam.Takaprzy​miar​ka.Ate​razza​cznie​myna​praw​dę.
Znaj​do​wa​li​śmywma​łymdom​ku,któ​ryuprzed​niona​le​żałdoogrod​ni​ka,aostat​nio

zo​stałprze​ro​bio​nynasi​łow​nięipo​miesz​cze​niedore​ha​bi​li​ta​cjizesto​łemdoma​sa​-
żu.

Noirze​czy​wi​ścieza​czę​li​śmy.
Pozauży​wa​niemsprzę​tuznaj​du​ją​ce​gosięnate​re​niepo​sia​dło​ściza​czę​li​śmytak​że

jeź​dzićnapo​bli​skiba​sen.My​ślę,żeistot​nieza​sko​czy​łamEdwar​daswo​jąsiłąjako
fi​zjo​te​ra​peut​ka.Ni​g​dyjed​naksięniepod​da​wałiza​wszeprze​ko​ma​rzałsięzemną,
py​ta​jąc,czytojużwła​ści​wase​sja.Jawte​dyzgrzy​ta​łamzezło​ścizę​ba​miiza​czy​na​li​-
śmy współ​za​wod​nic​two. Mój nowy pa​cjent ni​g​dy się na nic nie skar​żył, wy​peł​niał
wszyst​kiemojepo​le​ce​nia,na​wetgdydo​brzewie​dzia​łam,żemu​sząmuspra​wiaćból
itrud​no​ści.Każ​de​godniaspo​ty​ka​li​śmysięnaćwi​cze​niaco​razwcze​śniej.Je​ślizda​-
rzy​łomisięprzyjśćprzednim,wie​dzia​łam,żena​stęp​ne​goran​kazo​ba​częgogo​to​-
we​gokwa​dransprzedemną.

Po ja​kimś cza​sie wpa​dli​śmy w ru​ty​nę i wy​ko​rzy​sty​wa​li​śmy na re​ha​bi​li​ta​cję do​-

kład​niekaż​dąchwi​lę,wktó​rejEdwardniepra​co​wałnalap​to​pieaninieroz​ma​wiał
z Lon​dy​nem, No​wym Jor​kiem, Hong Kon​giem czy To​kio. Roz​gry​wa​ła się mię​dzy
nami nie​usta​ją​ca bi​twa. Te​sto​wa​li​śmy wza​jem​nie siłę woli, „prze​cią​ga​li​śmy linę”,
kon​ku​ro​wa​li​śmy.Te​ra​piaprze​bie​ga​łare​we​la​cyj​nieiwza​ska​ku​ją​cymtem​pie.

Itakmi​nę​łydwamie​sią​ce.PanSa​intCyrpre​zen​to​wałsięjakkul​tu​ry​sta.Po​wo​li

niktnieuwie​rzył​by,żenie​daw​nocho​dziłtyl​koola​sce.Wpew​nymsen​sieza​przy​jaź​-
ni​li​śmysię,bopod​czasćwi​czeńczę​storoz​ma​wia​li​śmy.Wie​dzia​łamjuż,żejegofir​-
mawar​tajestmi​liar​dy,za​ło​żyłjąpra​dzia​dek,aEdwardprze​jąłza​rzą​dza​niewwie​-
kudwu​dzie​studwóchlat,pośmier​ciswe​goojca.Niepo​tra​fi​łamzro​zu​miećdo​kład​-
nie, czym się zaj​mu​ją, bo ni​g​dy nie in​te​re​so​wa​ły mnie in​stru​men​ty fi​nan​so​we, ale
uwiel​bia​łam,gdyopo​wia​dałaneg​do​tybiu​ro​we,zwłasz​czaoswo​imbiz​ne​so​wymry​-
wa​lu,ku​zy​nieRu​per​cie.

Mojero​dzin​newspo​mnie​niabyłyzgo​łainne.Gdymia​łamdzie​sięćlat,zmarłmój

ko​cha​nytata.Rokpóź​niejmamawy​szłapo​now​niezamążzaHo​war​daLowe,roz​-
wie​dzio​ne​gopro​du​cen​tafil​mo​we​go,któ​rysa​mot​niewy​cho​wy​wałmłod​sząodemnie
o rok cór​kę. Ho​ward był dzi​wacz​nym show​ma​nem, zu​peł​nie nie przy​po​mi​nał taty,
za​ko​pa​ne​gowksiąż​kachpro​fe​so​ra,leczna​dalby​li​śmywszy​scybar​dzoszczę​śli​wi.
Nie​ste​ty kie​dy mia​łam sie​dem​na​ście lat, mama za​cho​ro​wa​ła prze​wle​kle i wte​dy
zro​zu​mia​łam,żechcęmiećza​wód,wktó​rymmo​gła​bympo​ma​gaćlu​dziom,alepod
wa​run​kiem,żeprzymnieni​g​dybynieumie​ra​li.

Ist​nia​ły te​ma​ty, któ​re sta​ran​nie omi​ja​li​śmy z Edwar​dem w na​szych roz​mo​wach.

Przy​kła​do​woniewspo​mi​na​łamni​g​dyMa​di​son,Ja​so​naaniswo​ichdaw​nychma​rzeń

oka​rie​rzeak​tor​skiej,aonupar​ciemil​czałnate​matoko​licz​no​ściwy​pad​kuiko​bie​ty,
któ​rąko​chał.

Co​razczę​ściejnieumia​łamnieza​uwa​żać,żemójpra​co​daw​cajestsza​le​nieatrak​-

cyj​nymmęż​czy​zną,cho​ciażna​uczy​łamnasobo​jeide​al​nieza​cho​wy​waćdy​stansire​-
la​cjeczy​stoza​wo​do​we.

Pew​ne​go dnia pod​czas po​ran​nych ćwi​czeń usły​sza​łam, że Edwar​do​wi bur​czy

wbrzu​chu.Roz​ba​wi​łomnieto.

–Je​steśgłod​ny?–za​py​ta​łam.
–Do​sko​na​lewiesz,żetak…–od​po​wie​działci​cho.
– A więc czas na śnia​da​nie – oznaj​mi​łam naj​bar​dziej pro​fe​sjo​nal​nym to​nem, na

jakiwtymmo​men​ciepo​tra​fi​łamsięzdo​być.

Śnia​da​nieser​wo​wa​nonamwśre​dnio​wiecz​nejkom​na​cie,któ​rasłu​ży​łazaja​dal​nię

dlago​ści.Tegoran​kaby​łamświa​do​makaż​de​goru​chuEdwar​daprzysto​le.Niemo​-
głamsięzu​peł​nieskon​cen​tro​wać.Zer​ka​łamukrad​kiem,jakje.Zer​ka​łamnako​niu​-
szekjegoję​zy​ka.Powie​luty​go​dniachucie​ka​niaprzedpro​ble​mem,czu​łamsięco​raz
bar​dziej bez​na​dziej​nie. Nie​ste​ty w sta​rej książ​ce dla pie​lę​gnia​rek nie na​pi​sa​no
wprost,jakwal​czyćzwła​snympo​żą​da​niem.Po​żą​da​nie.Cóżzastrasz​nesło​wo.Po​-
zba​wio​nemi​ło​ści.Wie​dzia​łamdo​sko​na​le,żenieko​chamEdwar​da,aleniepo​tra​fi​-
łamjużkon​tro​lo​waćtego,żegopo​żą​dam.

Zde​spe​ro​wa​na się​gnę​łam po ga​ze​tę, któ​rą wła​śnie odło​żył na bok mój pa​cjent.

Jegoroz​pacz​li​we„nieru​szaj!”roz​le​głosięose​kun​dęzapóź​no.Napierw​szejroz​-
kła​dów​ceuj​rza​łamolśnie​wa​ją​cąMa​di​sonnaczer​wo​nymdy​wa​nietużpopre​mie​rze
swe​go naj​now​sze​go fil​mu na Le​ice​ster Squ​are. Tuż za nią we fra​ku stał z głu​pią
minąJa​son.

–Och!–wy​rwa​łomisięzustwspo​sóbzu​peł​nienie​kon​tro​lo​wa​nyiża​ło​sny.
Wte​dy po​czu​łam, jak Edward ła​pie mnie nie​zdar​nie za rękę. Chy​ba chciał mnie

wtenspo​sóbpo​cie​szyć.

–Tenfa​cetwy​glą​dajakpie​seknasmy​czy.Aonagopopro​stuzasobącią​gnie…
–Prze​stań–za​pro​te​sto​wa​łamod​ru​cho​wo.Jed​nakgdyprzyj​rza​łamsiędo​kład​niej

fo​to​gra​fii, po​my​śla​łam, że Edward ma ra​cję. Ja​son istot​nie nie wy​glą​dał na oso​bę
to​wa​rzy​szą​cą, lecz bar​dziej na ma​skot​kę czy „do​da​tek” do mo​jej sio​stry, któ​ra
wwi​docz​nyspo​sóbprzy​trzy​mu​jegozadłoń.

–Itenidio​tycz​nyuśmiech.Cie​ka​we,iledałden​ty​ściezatęsztucz​nąbiel.
–Prze​cieżonmasłod​kiuśmiech…
–Ni​g​dywży​ciuniewi​dzia​łemni​cze​gobar​dziejfał​szy​we​go.
–Oj,za​mknijsięjuż!
–Notak.Zu​peł​nieza​po​mnia​łem,żetenmęż​czy​znatoszczyttwo​ichma​rzeń.Mi​-

łośćjestśle​pa.

Edwardzre​zy​gno​wa​nyprze​wró​ciłocza​miisię​gnąłpoher​ba​tę,ajaporazset​ny

za​czę​łam so​bie wy​obra​żać ko​bie​tę, któ​ra zła​ma​ła mu ser​ce do tego stop​nia, że
chciał ją upro​wa​dzić. Co było w niej aż tak nie​zwy​kłe​go? Czy mi​łość jest istot​nie
śle​pa?

–Wra​caj​mydopra​cy–rzu​ci​łam.–Chy​baże…
–Cze​kamnacie​bieodkwa​dran​sa!–Twarzmo​je​gopa​cjen​tana​glesięroz​pro​mie​-

ni​ła.

Półgo​dzi​nypóź​niejwy​raź​nieznu​dzo​nybiegłwol​nonasta​cjo​nar​nejbież​ni.
–Na​le​gam.Toważ​ne!–tłu​ma​czy​łammu.
Na​glenie​ocze​ki​wa​niepod​krę​ciłob​ro​ty.
–Za​bi​jeszsię!–krzyk​nę​łam.
Edwarddo​szedłdosie​biewnie​wy​obra​żal​nymtem​pie.
– To nie​wia​ry​god​ne… nad​ludz​kie – wy​msknę​ło mi się. Jed​nak umil​kłam na​tych​-

miast,bopo​chwa​łyniebyływna​szymsty​lu.

– Wszyst​ko sły​sza​łem – oznaj​mił trium​fal​nie Edward. – Je​steś oszo​ło​mio​na moją

mocąibar​dzochcia​ła​byśmniewna​gro​dępo​ca​ło​wać.

–Nicpo​dob​ne​go–od​burk​nę​łam.
–„Edwar​dzie,tonie​wia​ry​god​ne!”.–Mójpa​cjentza​cząłna​śla​do​waćdam​skispo​-

sóbszcze​bio​ta​niaiwte​dyna​glesiępo​tknął,cospo​wo​do​wa​łoupa​dekzbież​ni.Na​-
tych​miastdo​sko​czy​łamdonie​goprze​ra​żo​na.

–Je​steścały?Uwa​żaj!Nieru​szajsięle​piej!
Oczy​wi​ściezo​sta​łamcał​ko​wi​ciezi​gno​ro​wa​na.
–Nicminiejest.
–Towszyst​komojawina.Prze​cieżciprze​szka​dza​łam.
–Prze​stańsięob​wi​niać.Nicniezro​bi​łaś.
–Uwa​żaj,krwa​wisz!
–Prze​stańna​rze​kać.Po​wie​dzia​łem,żenicminiejest.
Zdru​zgo​ta​napo​bie​głamporęcz​nikizmo​czy​łamgowcie​płejwo​dzie.Edwardbez

sło​waprze​tarłnimtwarzigło​wę.

–Ab​so​lut​nieniepo​win​namcibyłapo​zwo​lićtakostrotre​no​wać.Mojapra​catu​taj

po​le​ganakon​tro​lo​wa​niu…

–Takjak​byśmia​łaco​kol​wiekdopo​wie​dze​nia!–za​kpił.
Po​pa​trzy​li​śmynasie​bie.Na​gleja​kimścu​demtro​chęsięzre​lak​so​wa​łam.
–Notak…niemam.Aleprze​cieżna​wetty,Edward,mu​siszcza​semod​czu​waćja​-

kąśsła​bość.

– Sła​bość?! – za​grzmiał. – Pła​cę ci za to, że​byś po​zba​wi​ła moje cia​ło wszel​kich

oznaksła​bo​ściiuczy​ni​łazemniedwu​krot​niepo​tęż​niej​sząbe​stię,niżby​łem,za​nim
tako​bie​ta…

–Tę​sk​niszzanią?
–Nie–rzu​ciłdużoci​szej.–Do​sko​na​leprzy​po​mnia​łamilek​cjęwy​uczo​nąwdzie​-

ciń​stwie:umieszli​czyć,licznasie​bie.

Cota​kie​gozda​rzy​łosię,gdybyłmały?
–Aleprze​cież…li​czysznamnie.
–Podwzglę​demzdro​wia?Tak.Cza​semteżnatwo​jądys​kre​cję.
–Tojużcoś,praw​da?
–Ow​szem.Ate​razczaswra​caćdopra​cy.
–Za​mie​rzaszjesz​czedzi​siajćwi​czyć?!Wy​koń​czyszsię!
–Po​ra​dzęso​bie.
Edward przy​wykł rzą​dzić wszyst​kim i wszyst​ki​mi. Był go​tów się za​bić, by udo​-

wod​nićswąsiłę.

–Ranypo​trze​bu​jącza​su,bysięza​go​ić.Na​wettwo​je.
Spoj​rzałnamniedrwią​co.Na​tych​miastsięza​czer​wie​ni​łam.

–Lu​bię,gdysięczer​wie​nisz–sko​men​to​wałiru​szyłwstro​nębież​ni.
– Ko​niec na dziś z bie​ga​niem – krzyk​nę​łam i zde​spe​ro​wa​na do​da​łam: Roz​bie​raj

sięikładź.

Ro​ze​śmiałsię.
–Na​praw​dęupar​łaśsię,że​bymwię​cejniebie​gał.Alesko​rochceszmnieprze​ku​-

pićsek​sem,pro​szębar​dzo.

– Roz​bierz się i po​łóż, bo po​trzeb​ny ci ma​saż. Nie chcę, że​byś ze​sztyw​niał! –

Edwardspoj​rzałnamnieza​cie​ka​wio​ny.–Awogó​letoza​mknijsię!

–Prze​cieżnicniemó​wi​łem.
–Prze​cieżdo​brzewiesz,ocomicho​dzi.
–Wsu​mietak…tyl​koniewiem,dla​cze​gotyletotrwa…
–Cotyletrwa?
– Okej, okej… upie​raj się da​lej. – Za​śmiał się i za​czął ścią​gać pod​ko​szu​lek. –

A więc chcesz, że​bym się ro​ze​brał… Wie​dzia​łem, że prę​dzej czy póź​niej bę​dziesz
mnie o to bła​gać… – Skrzy​wił się od​ru​cho​wo, pew​nie za​bo​la​ło go ude​rzo​ne przy
upad​kuzbież​nira​mię.

–Zo​staw,jatozro​bię.–Mojepo​czu​ciewinyka​za​łomizgło​sićsięnaochot​ni​ka.
–Ależ,pro​szęuprzej​mie…otak…idzię​ku​ję.
–Niemapro​ble​mu–od​par​łam,za​sta​na​wia​jącsię,czyczuł,jakbar​dzotrzę​sąmi

sięręceijaktrud​nomiode​rwaćwzrokodjegona​gie​gotor​su.

Chy​baczuł,bouśmie​chałsiędwu​znacz​nie.
–Czyzdej​mieszmiresz​tę,czymamsam?Amożebę​dzieciwy​god​niejmniema​so​-

wać,je​ślisamasięteżroz​bie​rzesz?

Au​tor​ka przed​wo​jen​ne​go pod​ręcz​ni​ka dla pie​lę​gnia​rek prze​strze​ga​ła, że „bez​-

wstyd​nipa​cjen​cimogąchciećsku​sićnie​win​neopie​kun​kinanie​wy​obra​żal​neroz​ko​-
szezmy​sło​we.Wte​dyje​dy​nąbro​niąjestlo​do​wa​tauprzej​mość”.

–Tonierand​ka–oświad​czy​łamwięclo​do​wa​tymto​nem–tyl​konie​zbęd​nydlatwo​-

ichmię​śnipodzi​siej​szymdniuma​saż.Roz​bie​rajsię,sta​nęty​łem.

Sta​nę​łamty​łemwście​kłanasie​biezato,żeEdwardro​biłnamnieażta​kiewra​że​-

nie.Ża​denzmo​ichpa​cjen​tów,anina​wetJa​son,niewy​wo​ły​wa​linie​zdro​wychemo​cji.

–Jużsięmo​żeszod​wró​cić.
Uczy​ni​łamtoner​wo​woiodrazupo​ża​ło​wa​łam.Mójzle​ce​nio​daw​cale​żałnako​zet​-

cedoma​sa​żunabrzu​chu,okry​tyje​dy​nieręcz​ni​kiemtam,gdziekoń​cząsięple​cy.

–Noprze​cieżotocicho​dzi​ło:nagiizda​nynatwo​jąła​skę.
Ma​so​wa​łam go już wie​lo​krot​nie. Tym ra​zem nie mo​głam się opa​no​wać. Coś się

mię​dzynamizmie​ni​ło.Ba​łamsię.Tak!Ba​łamsię,żewy​czu​jemojąsła​bość,wy​ko​-
rzy​sta oka​zję i… ob​ró​ci się na ple​cy, by rzu​cić się na mnie. Miał taką ak​sa​mit​ną
skó​rę,po​tęż​nemię​śnie.Sta​ra​łamsięmy​ślećonimjakoopa​cjen​cie,nie​ste​tygórę
bra​łymy​ślizgo​łaod​mien​ne.Toztymmęż​czy​znąprze​trwa​łampra​wieosiemty​go​dni
w śre​dnio​wiecz​nym za​mczy​sku, za​sy​pia​łam, ma​rząc o nim i w peł​ni świa​do​ma bli​-
sko​ścijegosy​pial​ni.Ma​so​wa​łamgoipró​bo​wa​łampa​trzećprzedsie​bie,naota​cza​-
ją​cynassprzęt,cię​żar​kiimaty,po​temzaokno,gdzienazi​mo​wympo​chmur​nymnie​-
bienie​śmia​łoprze​bi​ja​łosięró​żo​wa​wewcze​sno​po​po​łu​dnio​wesłoń​ce,aogródstra​-
szyłna​gi​mi,czar​ny​miszkie​le​ta​midrzew.Jajed​nakczu​łamsięjakwśrod​kuupal​ne​-
go lata: moje dło​nie i po​licz​ki pło​nę​ły. Przez tyle lat strze​głam swe ser​ce i cia​ło

woba​wieprzedko​lej​nąutra​tąko​goślubcze​goś,cojestna​praw​dęważ​ne.Aleoka​-
zu​je się, że tak się po pro​stu nie da. Smu​tek i roz​pacz są czę​ścią ży​cia. Lu​dzie
umie​ra​ją,roz​sta​jąsięalbora​niąsięna​wza​jem.

–Alemido​brze–wes​tchnąłna​gleEdward.
–Cie​szęsię–od​po​wie​dzia​łamżoł​nier​skimto​nem,wma​so​wu​jącwjegople​cyko​lej​-

nąpor​cjęolej​ku.–Ate​razod​wróćsię.

–To…niebę​dzieko​niecz​ne.
–Wprostprze​ciw​nie!Chceszbyćko​śla​wy?Ple​cyroz​ma​so​wa​ne,azprzo​dusztyw​-

ny?

–Nowiesz…Jakso​bieży​czysz.
Gdyod​wró​ciłsiępo​słusz​nie,zo​ba​czy​łam,żeistot​niezprzo​dubyłcał​kiemsztyw​-

ny.Niemia​łamdo​świad​cze​niazmę​skąna​go​ścią,alechy​baniewszy​scymęż​czyź​ni
mie​litakol​brzy​mieroz​mia​ry.Sta​nę​łamjakwry​taicałaczer​wo​nawpa​try​wa​łamsię
bez​myśl​niewbia​łyręcz​nik,kry​ją​cynie​sa​mo​wi​ty,ero​tycz​niejed​no​znacz​nykształt.

–Tyna​praw​dęje​steśzu​peł​nienie​do​świad​czo​na–bąk​nąłonie​śmie​lo​nyEdward.
–Ow​szem.Zu​peł​nie.
–Na​wetzJa​so​nem?Prze​cieżmó​wi​łaś,żemaszdwa​dzie​ściaosiemlat!
–Za​cho​wuj​mysiępro​fe​sjo​nal​nie.Pro​szę–rzu​ci​łamzwy​rzu​tem.
–Za​cznijodsie​bie–za​śmiałsiępodno​sem,pew​niema​jącnamy​ślito,żeprzed

chwi​ląprzy​ła​pałmnienabez​wstyd​nymga​pie​niusięnajegocia​ło.

Kon​ty​nu​owa​łam ma​saż, czu​jąc się jak idiot​ka. Sta​ra​łam się sku​pić na na​szym

wspól​nymsuk​ce​sie,czy​linatym,żeEdwardbły​ska​wicz​niewy​do​brzałpowy​pad​ku,
któ​rymógłgoznisz​czyćnaza​wsze.Szczę​śli​wiepo​zo​sta​łamutyl​koja​kaśbli​żejnie​-
okre​ślo​naranawser​cu.

–Oczymmy​ślisz?–za​py​ta​łamgona​gle,nieza​sta​na​wia​jącsię,coro​bię.
–Groź​nepy​ta​nie…Możele​piej,że​byśniewie​dzia​ła.
–Nieprze​sa​dzaj!–uśmiech​nę​łamsięnie​na​tu​ral​nie.
–Samachcia​łaś.Otóżmy​ślęso​bie,jakbytobyłoza​baw​nieuwieśćpan​nęDia​nę

May​wo​od.

Od​ru​cho​wood​su​nę​łamsięodko​zet​ki.
–Prze​cieżpra​cu​jędlacie​bie!
–Icoztego?
–Je​stem…za​ko​cha​nawkimśin​nym.
Nie​spo​dzie​wa​nieusiadł,przy​trzy​mu​jącsta​ran​nieręcz​nik.
–Niemó​wię,żebytomia​łozna​cze​nie,ale…je​steśpew​na?
–Noja​sne!
–Wi​dzia​łaśtychdwo​jenazdję​ciu,za​ko​cha​ni,szczę​śli​wi…Fa​cetcięoszu​kał,zo​-

sta​wił,ba,na​wetni​g​dyznimniespa​łaś.Atyda​lejza​ko​cha​na?Wier​na?Dla​cze​go?

–Samaniewiem–od​po​wie​dzia​łam,pa​trząctępowpod​ło​gę.
– To chy​ba praw​da, co cza​sem mó​wią: żeby się z ko​goś wy​le​czyć, po​trze​ba na​-

stęp​nejoso​by.

–Cie​ka​we–żach​nę​łamsię.–Czy​liwszyst​kiepa​nie,zktó​ry​mispa​łeś,wy​ma​za​ły

ztwo​je​goser​caiumy​słuko​bie​tę,dlaktó​rejomaływłosnieumar​łeś?Wieszdo​brze,
żemi​łośćniezni​ka,ottak,popro​stu.

–Alezcza​semzni​ka.Przy​kromizacie​bie.Two​japrzy​bra​nasio​straztwo​imnie​-

do​szłymko​cha​siemza​ba​wia​jąsiętamnaca​łe​go,niepa​mię​ta​jącna​wetotwo​imist​-
nie​niu.Niespo​tka​łaichżad​nakarazato,jakciępo​trak​to​wa​li.Je​steśdlanichbez
zna​cze​nia.

–Edwar​dzie,na​glezro​zu​mia​łam,żetychy​bawca​leniemó​wiszomnie,tyl​kooja​-

kimśswo​imdo​świad​cze​niu.

Skrzy​wiłsię.
–Do​brze.Czy​linadziśko​niec.
–Ża​denko​niec!–zła​pa​łamgozara​mię.–Ro​bięwszyst​ko,że​byśwy​zdro​wiał,ale

niepo​tra​fiszbyćzemnąszcze​ry!Po​wiedzna​resz​cie,cze​gochcesz.

Wte​dyprzy​trzy​małręcz​nikjed​nąręką,adru​gąob​jąłmniemoc​no.
–Tegochcę–wy​szep​tałiza​cząłmnieca​ło​waćjakosza​la​ły.Przy​warłdomegocia​-

ławiel​ki,po​tęż​ny,mu​sku​lar​ny,pra​wienagi.Kie​dypochwi​lidzie​lą​cynasręcz​nikwy​-
lą​do​wałnapod​ło​dze,„pra​wie”prze​sta​łobyćak​tu​al​ne.–Chcęcie​bie,Dia​no…–sa​-
pałpo​mię​dzypo​ca​łun​ka​mi.

Nikt przed​tem tak mnie nie ca​ło​wał. Na prze​lot​ne za​lo​ty pierw​sze​go chło​pa​ka

jesz​czenastu​diachwogó​leniere​ago​wa​łam.Piesz​czo​tyzJa​so​nembyłyprzy​jem​ne,
ale nic wła​ści​wie z nich nie wy​ni​ka​ło. A Edward? Chy​ba naj​zwy​czaj​niej w świe​cie
mniepo​żą​dał!Ni​g​dywni​czy​ichoczachniewi​dzia​łamta​kie​goognia.Owład​nąłmną.
Za​po​mnia​łamoca​łymświe​cie.Po​czu​łamsię,jak​byzbu​dziłmojecia​łozdłu​gie​gozi​-
mo​we​gosnu.Przy​lgnę​łamdonie​gojaksza​lo​nainiepo​zo​sta​łammudłuż​na.Pil​no​-
wa​łam się tyl​ko, by mieć do​kład​nie za​mknię​te oczy. Wo​la​łam nie wi​dzieć, co się
dzie​jezmoimprzy​stoj​nym,aro​ganc​kimpra​co​daw​cą.

Ochło​nę​łam,gdyzro​zu​mia​łam,żezachwi​lęza​cznie​mysięko​chaćnako​zet​cejak

dzi​kiezwie​rzę​taiżeniebę​dziewtymaniszczyp​tyfan​ta​zjiczyro​man​ty​zmu.Ode​-
pchnę​łamgolek​koipo​wie​dzia​łamsta​now​czo:„Nie!”.

Wy​glą​dałnacał​ko​wi​cieogłu​pia​łe​go.
–Cota​kie​go?–za​py​tałnie​wy​raź​nie.
–Po​wie​dzia​łam,żenie.
Pu​ściłmnie.Sta​li​śmyna​prze​ciwsie​bie:jawpo​tar​ga​nychubra​niach,aoncał​kiem

nagi.Sta​ra​łamsięzawszel​kącenęniepa​trzećwdół.Na​daltrzę​słamsięzpo​żą​da​-
nia i wca​le nie prze​sta​łam chcieć tego, co mo​gło się już wy​da​rzyć. Ale naj​pierw
będęmu​sia​łauwie​rzyć,żepanuEdwar​do​wicho​dziomnie,oDia​nęMay​wo​od,anie
szyb​kinu​me​rekzja​ką​kol​wiekko​bie​tą.Nieje​stempięk​nąMa​di​son,lecznieozna​-
czato,żeza​mie​rzamdlako​go​kol​wiekroz​mie​niaćsięnadrob​ne.

–Je​steśmoimpa​cjen​tem.Sąpew​negra​ni​ce,któ​rychni​g​dynieprze​kro​czę.
–Docho​le​ry…–Edwardza​cząłprze​kli​naćpodno​sem.–Chy​baja​kieśgra​ni​cejuż

kie​dyśprze​kro​czy​łaś.

–Nie​ste​tynie.
Roz​luź​niłsięna​gleipo​gła​skałmniepopo​licz​ku.
–Tostra​ci​łaśdużoświet​nejza​ba​wy…–wy​szep​tałiznówsiędomnieprzy​tu​lił.–

Po​ko​chaj​mysię,Dia​no.

–Jakto?Prze​cieżpo​wie​dzia​łeś,żemi​łośćcięniedo​ty​czy.
–Mó​wi​łemoin​nymro​dza​jumi​ło​ści,okwia​tach,przy​się​gach,za​kli​na​niurze​czy​wi​-

sto​ści…Na​praw​dęcięlu​bię.Sza​nu​jęcięnatyle,bymócciętrak​to​waćjakrów​ną
so​bie.

–Och,wiel​kiedzię​ki…
Uci​szyłmniege​stem.
–Obo​jedo​brzewie​my,cosięmię​dzynamidzie​je.Je​ślichceszuda​wać,żejestina​-

czej,pro​szębar​dzo,alenieoszu​kaszna​wetsa​mejsie​bie.Czu​łem,jakmnieca​ło​wa​-
łaś.Chceszmnietaksamojakjacie​bie.

–Cowca​leniezna​czy,żemu​szętemuulec…
–Acze​mubynie?
Szu​ka​łamnasiłęja​kichśsen​sow​nychar​gu​men​tów.Wtemprzy​po​mnia​łamso​bie…
–AJa​son?
–Ach,Ja​sonBlack,wiecz​nypło​mieńwtwymser​cu!Niechwnimzo​sta​nienaza​-

wsze.Jachęt​niezaj​męsięcia​łem…jużwkrót​ce.

Za​szo​ko​wałmnie,leczniemo​głammuod​mó​wićra​cji.Częśćmo​jejpsy​chi​kichcia​-

łabyćjakEdward,ła​maćza​sa​dy,prze​kra​czaćgra​ni​ce.Inna,sil​niej​szaczęśćni​g​dy
minatoniepo​zwo​li​ła.Icoztegodo​tych​czasmia​łam?Zła​ma​neser​ceisa​mot​ność.

„Je​ślipo​ku​sasta​jesięzbytsil​na,ucie​kaj.Itoszyb​ko,botyl​kowtenspo​sóbura​-

tu​jeszży​cie”–do​ra​dza​łaau​tor​kapod​ręcz​ni​kadlapie​lę​gnia​rek.

Drżącjesz​cze,od​wró​ci​łamsięodmo​je​gopa​cjen​tai…rzu​ci​łamsiędouciecz​ki.
–Dia​no!–krzy​czałzamną.
Nieza​trzy​ma​łamsię.Wy​pa​dłamzsi​łow​nipro​stodolo​do​wa​te​googro​du,któ​ryto​-

nął w mo​krym śnie​gu. Do zam​ku do​bie​głam prze​mo​czo​na i za​pła​ka​na. Przy​wi​tał
mniepies,któ​re​goznówniktniewy​pro​wa​dziłnaspa​cer.Zmie​ni​łamubra​nienasu​-
che, zła​pa​łam płaszcz prze​ciw​desz​czo​wy, smycz i po​now​nie zna​la​złam się w ogro​-
dzie. Owcza​rek tań​czył ra​do​śnie wo​kół. Ru​szy​li​śmy przed sie​bie, w prze​ciw​nym
kie​run​ku, niż znaj​do​wa​ła się si​łow​nia. W mo​jej sko​ła​ta​nej gło​wie roz​brzmie​wa​ły
frag​men​tyroz​mówzEdwar​demimo​ment,gdyza​cząłmnieca​ło​wać,naj​wy​raź​niej
nie chcąc dal​szych nie​wy​god​nych py​tań. Był tak przy​zwy​cza​jo​ny owi​jać so​bie
wszyst​kichwo​kółpal​ca,żezro​biłtosamoizemną.

Do​tar​li​śmynaskrajoce​anu.Pa​trzy​łamnaod​la​tu​ją​cemewyiza​zdro​ści​łamimta​-

kiejmoż​li​wo​ści.Za​mekPen​rythHallmiałsięstaćide​al​nąkry​jów​kąprzedświa​tem.
Jakmoż​naukryćsięprzed…„ide​al​nąkry​jów​ką”?Możewca​leniemoż​nasięukryć–
olśni​łomniena​gle–je​śliczło​wiekcałeży​cieucie​kaprzedsa​mymsobą!Prę​dzejczy
póź​niejbędęmu​sia​ławró​cićdoKa​li​for​nii,sta​wićczo​łoat​mos​fe​rzeskan​da​luidwoj​-
gu lu​dziom, któ​rzy wy​rwa​li mi ser​ce. Po​tem przyj​dzie naj​gor​sze, bo będę mu​sia​ła
zmie​rzyćsięzsobą.

Rzu​ci​łam Ce​za​ro​wi pa​tyk. Szczę​śli​wy po​biegł przez za​śnie​żo​ną pla​żę, by mi go

przy​nieść.Naustachczu​łamwciążdo​tykwargEdwar​daitęjed​nąnie​po​wta​rzal​ną
chwi​lę,gdyby​łamchcia​naipo​żą​da​na–ja,dziew​czy​nanie​wi​dzial​na,nie​zau​wa​żal​na
anizpo​wo​duuro​dy,aniin​te​li​gen​cjiczyza​wo​du–kie​dydlako​goścośzna​czy​łam.

Rzu​ca​łampa​tykpsutakdłu​go,ażpod​ję​łamde​cy​zję,żeopusz​częza​mek,bona​gle

uświa​do​mi​łamso​bie,żepo​zo​sta​nietu​tajprze​ra​żamniejesz​czebar​dziejniżpo​wrót
doKa​li​for​nii.Mójpra​co​daw​cajużmnieniepo​trze​bu​je.Wi​dzia​łam,jakra​dziłso​bie
dziśnasi​łow​ni.

Dro​gapo​wrot​nadozam​kuza​ję​łanamwie​ki.Szłamwol​no,prze​ra​żo​naper​spek​ty​-

wą po​wie​dze​nia Edwar​do​wi o mo​jej de​cy​zji. Gdy wy​szli​śmy zza wę​gła na dzie​dzi​-
niec,sta​nę​łamjakwry​ta.PrzedPen​rythHallsta​łyza​par​ko​wa​nedwieluk​su​so​weli​-

mu​zy​ny,aoboknichroz​ma​wia​liochro​nia​rzemo​jejsio​stry,Da​mianiLuis.

–Cześć,Dia​no!Kopęlat!–krzyk​nąłnamójwi​dokLuis.
–Pan​naLoweipanBlackprzy​je​cha​lisięzpa​niązo​ba​czyć–do​dałpo​nu​roDa​mian,

prze​ra​ża​ją​cy osob​nik o wzro​ście po​nad dwa me​try. – Pani Lowe jest na​praw​dę
wście​kła!

ROZDZIAŁTRZECI

Gdywe​szłamdozam​ko​we​gofoy​er,naka​mien​nąpo​sadz​kęza​czę​łasmęt​nieka​pać

woda z mo​je​go płasz​cza. Myśl, że będę za chwi​lę mu​sia​ła spoj​rzeć w oczy ca​łej
trój​cena​raz,zu​peł​niemniespa​ra​li​żo​wa​ła.

Edward,Ma​di​soniJa​son.Na​raz!
Wier​nyowcza​rekkrę​ciłsięwo​kółmnie,gdyoce​nia​łamstanswo​jejodzie​żyifry​-

zu​ry po desz​czo​wym spa​ce​rze. Wy​glą​da​łam tak, że już zu​peł​nie ode​chcia​ło mi się
po​ka​zy​waćko​mu​kol​wieknaoczy.Ce​za​ro​winaj​wy​raź​niejnieprze​szka​dzałmójwy​-
gląd.Byłwdo​brymhu​mo​rze.Nicdziw​ne​go,prze​cieżtonieonmiałzachwi​lęsta​-
nąćprzedplu​to​nemeg​ze​ku​cyj​nym.

Gło​synie​za​po​wie​dzia​nychgo​ścido​bie​ga​łyzbi​blio​te​ki.Możeprzej​dęoboknapal​-

cach,spa​ku​jępoci​chut​kurze​czyiwy​mknęsięnie​zau​wa​żo​na?

–Cotywy​czy​niasz?–za​py​tałci​choEdward,któ​rystałwcie​niunako​ry​ta​rzu.
–Cze​musiętakwy​stro​iłeś?–od​po​wie​dzia​łampy​ta​niemnapy​ta​nie,wi​dząc,żeza​-

ło​żyłkra​watima​ry​nar​kę.

–Bomamygo​ści.Ze​chceszsięprzy​łą​czyć?
Był taki przy​stoj​ny, wy​ra​fi​no​wa​ny i… oby​ty w świe​cie. Moje cał​ko​wi​te prze​ci​-

wień​stwo!

–Chy​banie.Naspa​ce​rzeza​sta​na​wia​łamsięnadwszyst​kim…Wiem,żejużdłu​żej

mnieniepo​trze​bu​jesz,więcnaj​le​piejbę​dzie,je​śli…

–Czytoty,Dia​no?Chodźtuna​tych​miast!–wy​krzyk​nę​łazbi​blio​te​kiMa​di​son,sły​-

szącmójgłos.

Edwardpo​mógłmizdjąćmo​krypłaszcz.Prze​szłymniedresz​cze.
–Wcze​śniejczypóź​niejbę​dzieszmu​sia​łasięznimispo​tkać.Rów​niedo​brzemoże

tobyćte​raz.

Jego„ko​le​żeń​skapo​sta​wa”nie​ocze​ki​wa​niedo​da​łamisił.Wkro​czy​łamdobi​blio​te​-

kizpod​nie​sio​nągło​wą.Bi​blio​te​kabyłanie​zwy​kleele​ganc​kimpo​miesz​cze​niem,wy​-
so​kimnadwapię​tra,oświe​tlo​nymwy​łącz​nieogniemzol​brzy​mie​goko​min​kazbia​łe​-
go mar​mu​ru. Książ​ki opraw​ne w skó​rę pię​trzy​ły się pod su​fit, a tu i ów​dzie sta​ły
dra​bi​nydlachcą​cychponiesię​gnąć.Nabia​łejskó​rza​nejka​na​pietużprzysa​mym
ogniu sie​dzia​ły dwie gwiaz​dy fil​mo​we! Ma​di​son ze sztyw​ną od la​kie​ru pla​ty​no​wą
fry​zu​rą,sztucz​ny​mirzę​sa​miibar​dzoko​lo​ro​wymma​ki​ja​żem,wbia​łymkrót​kimfu​-
ter​ku, ob​ci​słych dżin​sach, bu​tach na dwu​dzie​sto​cen​ty​me​tro​wym ob​ca​sie i w je​-
dwab​nej bluz​ce za ty​siąc do​la​rów, przed​sta​wi​ciel​ka show-biz​ne​su. Ja​son rów​nież
bar​dzosięwy​ro​bił:za​wszeprzy​stoj​nyido​brzezbu​do​wa​ny,okrzepłjesz​czeiza​czął
sięzu​peł​nieina​czejubie​rać.Wni​czymjużnieprzy​po​mi​nałpro​ste​go,we​so​łe​gochło​-
pa​kaztek​sań​skiejwsi.Copraw​da,chciałsięod​ru​cho​woze​rwaćnarów​nenogina
przy​wi​ta​nie,leczjegoko​bie​tapo​wstrzy​ma​łagoza​sad​ni​czymge​stem.

–Dia​no,tobar​dzonie​uprzej​mie,żeka​za​łaśnasie​biecze​kać,aleniewi​nięcię,bo

pew​niebo​iszsięspoj​rzećnamwoczypotym,cozro​bi​łaś!–oznaj​mi​łado​no​śnie.

–Cojazro​bi​łam?–wy​krzyk​nę​łamośmie​lo​naobec​no​ściąEdwar​da.
–Zo​sta​wi​łaśmnie,gdynaj​bar​dziejciępo​trze​bo​wa​łam!
–Wró​ci​łamdoKa​li​for​niinatwo​jepo​le​ce​nie,bypo​ka​zaćtwójdomre​por​te​rom.
Ma​di​sonmach​nę​łalek​ce​wa​żą​coręką.
–Ach,to?Wiesz,kie​dytobyło?Latatemu!Mó​więomo​jejpre​mie​rze.Wczo​raj!

Po​win​naśtambyłaprzy​je​chać!

–Żar​tu​jeszchy​ba?
– Wiesz, że źle zno​szę wy​stą​pie​nia pu​blicz​ne. Obie​cy​wa​łaś, że ni​g​dy mnie nie

opu​ścisz…

–Do​pó​kiby​łamtwo​jąasy​stent​ką!Iza​nimmnienieupo​ko​rzy​li​ścienaoczachca​łe​-

goświa​ta!

–Na​dalmitam​towy​po​mi​nasz?Nieza​pla​no​wa​li​śmy,żesięwso​bieza​ko​cha​my.To

sięza​zwy​czajdzie​jesamo.–Po​pa​trzy​łama​śla​ny​miocza​minaJa​so​na.–Alety?Roz​-
cza​ro​wa​łaśmniecał​ko​wi​cie!Prze​cieżna​wetniespa​łaśzJa​so​nem.

–Po​wie​dzia​łeśjej?–za​py​ta​łamgoznie​do​wie​rza​niem.
–By​li​śmytyl​koprzy​ja​ciół​mi,Dia​no.Spo​ty​ka​li​śmysię,możena​wetodro​bi​nęflir​to​-

wa​li​śmy,aleprze​cieżni​g​dyniepo​zwo​li​łaśmisiędo​tknąć!Mó​wi​łaś,żecze​kaszna
praw​dzi​wą mi​łość i ta​kie tam… Ale mamy dwu​dzie​sty pierw​szy wiek. Nie wiem,
wktó​rymstu​le​ciutyży​jesz,aledlamnie,jakniemasek​su,niemazwiąz​ku.

Awięcstwo​rzy​łamso​biewszyst​kowmo​jejcho​rejwy​obraź​ni?
Wte​dy zo​ba​czy​łam na pal​cu Ma​di​son ja​sno​żół​ty dia​men​to​wy pier​ścio​nek. Na

TYM pal​cu! Po​czu​łam się jak brzyd​ki, mo​kry szczur, sto​jąc przed moją przy​bra​ną
sio​strą,któ​ramia​łanaręcepier​ścio​nekza​rę​czy​no​wyodfa​ce​ta,wktó​rympo​dob​no
by​łamza​ko​cha​na.

–Je​ste​ście…je​ste​ścieza​rę​cze​ni?–wy​du​ka​łam.
–Tak…–Twarzko​bie​tyodro​bi​nęzła​god​nia​ła.–Oświad​czyłmisięwczo​raj…po

pre​mie​rze.

– To był naj​wspa​nial​szy wie​czór w moim ży​ciu – do​dał Ja​son, ca​łu​jąc ją czu​le

wdłoń.

Gdypa​trzy​lite​raznasie​bie,wy​glą​da​linaszcze​rzeza​an​ga​żo​wa​nych.Dotejpory

mo​głamichso​bietyl​kowy​obra​żać.Coin​ne​gobyłozo​ba​czyćichra​zemnawła​sne
oczy. Po​czu​łam się, jak​bym była ni​kim, nie​wi​dzial​nym ze​rem. W mo​jej gło​wie za​-
brzmia​łysło​waEdwar​dasprzedparugo​dzin:„Przy​kromizacie​bie.Two​japrzy​bra​-
nasio​straztwo​imnie​do​szłymko​cha​siemza​ba​wia​jąsiętamnaca​łe​go,niepa​mię​ta​-
jącna​wetotwo​imist​nie​niu.Niespo​tka​łaichżad​nakarazato,jakciępo​trak​to​wa​li.
Je​steśdlanichbezzna​cze​nia”.Bezzna​cze​nia…bezzna​cze​nia…–po​wtó​rzy​łote​raz
na​gleja​kieśecho.

–Prze​stańsiędą​saćiucieszsięzna​sze​goszczę​ścia!Wróćipra​cujdlamnie,po​-

trze​bu​jęcię.Ktośpozaagen​cjąwe​sel​nąbę​dziesięmu​siałprze​cieżza​jąćprzy​go​to​-
wa​nia​midoślu​bu!

Agen​cjawe​sel​na!Przy​go​to​wa​niadoślu​bu!
–Iniemartwsię–wtrą​ciłuprzej​mieJa​son.–Pew​ne​godnia,Di,ityznaj​dzieszso​-

biepraw​dzi​we​gochło​pa​ka.

Czu​łam, że za chwi​lę skom​pro​mi​tu​ję się osta​tecz​nie, bo wy​buch​nę gło​śnym pła​-

czem.

– Ko​cha​nie – wy​szep​tał na​gle Edward, obej​mu​jąc mnie czu​le – ty im nie po​wie​-

dzia​łaś?

–Niepo​wie​dzia​łam?–po​wtó​rzy​łambez​myśl​niejakecho.
–Onas.–Pie​ściłmniego​rą​cymspoj​rze​niem.
–Onas?–po​wtó​rzy​łampo​now​nie.
–Tak,onas!–szep​tałda​lejwpa​trzo​nywemniejakniktni​g​dyprzed​tem.–Dia​no,

cze​muimniepo​wie​dzia​łaś,żeje​ste​śmyra​zem?

Cota​kie​go?–po​wtó​rzy​łamtymra​zemwmy​śli.
–Cota​kie​go?–za​py​ta​lizgod​nymchó​remMa​di​soniJa​son.
–Aleprzedewszyst​kim,ko​cha​nie,idźdona​szejsy​pial​niiprze​bierzsięwcośsu​-

che​gopospa​ce​rzezpsem.Za​cze​ka​mynacie​bie.

–Janieza​mie​rzamnaniccze​kać–oświad​czy​łaMa​di​son.–Chy​bażezgo​dziszsię

wró​cićipo​mócprzyna​szymślu​bie.–Po​pa​trzy​łateżnamniepo​dejrz​li​wie,jak​bypo​-
rów​ny​wa​ła moją pre​zen​cję z uro​dą sto​ją​ce​go za mną mę​skie​go pół​bo​ga. – I ani
przezchwi​lęniewie​rzę,że​by​ściewydwo​je…

–Dia​no,ko​cha​nie–prze​rwałjejbez​li​to​śnieEdward.–Naj​le​piejchy​babę​dzie,jak

pój​dęztobąnagóręipo​mo​gęcisięprze​brać.

Czyż​bym nie​spo​dzie​wa​nie do​sta​ła rolę w fil​mie o Kop​ciusz​ku? Ja za​miast Ma​di​-

son?

–Towyna​praw​dęje​ste​ściera​zem?–Mojaprzy​bra​nasio​stranaj​wy​raź​niejna​bra​-

ławąt​pli​wo​ści.

–Odnie​daw​na.Japra​gną​łemDia​ny,od​kądsiępo​zna​li​śmy,alenie​ste​tyka​za​łami

dłu​gonasie​biecze​kać.Takawspa​nia​łako​bie​ta!

–Prze​cieżonajesttyl​kofi​zjo​te​ra​peut​ką.
–Ra​czejuzdro​wi​ciel​ką.Znateżkaż​dąta​jem​ni​cęmę​skie​gocia​ła.
Ro​bi​łomisięnaprze​mianzim​noigo​rą​co.
–Je​ste​ściewso​bieza​ko​cha​ni?–do​py​ty​wałsięosłu​pia​łyJa​son.
–Za​ko​cha​ni?Nie!–po​spie​szyłzwy​ja​śnie​nia​miEdward.–Łą​czynastyl​koczy​sty

seks.Praw​dzi​wana​mięt​ność.

–Nicniero​zu​miem–wy​du​ka​łaMa​di​son.–Zna​ciesięnie​ca​łeparęmie​się​cy!
– „To się za​zwy​czaj dzie​je samo”. – Mój „ko​cha​nek” gład​ko wy​re​cy​to​wał sło​wa

mo​jejsio​strysprzedparumi​nut.–TakwięcDia​naniemożejużbyćpaniasy​stent​ką,
alemamna​dzie​ję,żepomę​czą​cejpo​dró​żyzLon​dy​nunieod​mó​wi​cienamwspól​nej
ko​la​cji.

–Oczy​wi​ście,żenieod​mó​wi​my.–Ma​di​sonna​glezmie​ni​łacał​ko​wi​ciefront.–Je​-

stemsza​le​niecie​ka​watwo​je​gono​we​gopart​ne​ra,sio​strzycz​ko!

Za​cho​wa​łasięjakkot​ka,któ​rana​gledo​strze​gławswymza​się​gunową,bar​dzoin​-

te​re​su​ją​cązdo​bycz–tłu​stąmysz.My​ślę,żeza​uwa​ży​li​śmytoobo​jezJa​so​nem.

– A za​tem do zo​ba​cze​nia za kwa​drans. W mię​dzy​cza​sie czę​stuj​cie się her​ba​tą

alboczymśmoc​niej​szym.Ba​rekjestpe​łen–oznaj​miłEdward,wy​pro​wa​dza​jącmnie
nako​ry​tarz.

–Tojapo​trze​bu​jęcze​gośmoc​niej​sze​go–wy​szep​ta​łam.
–Pssst!–uci​szyłmnieipo​zwo​liłmisięode​zwaćdo​pie​ropoddrzwia​mimo​jejsy​-

pial​ni.

–Da​łeśimdozro​zu​mie​nia,żeje​ste​śmyparą!

–Ow​szem.
–Dla​cze​go?
–Bomia​łemocho​tę.
–Niero​zu​miem.
– Chcia​łem im utrzeć nosa. Po​trak​to​wa​li cię strasz​nie. Para za​ro​zu​mia​łych, nie​-

sza​nu​ją​cychni​ko​gopa​lan​tów.

Za​śmia​łamsięhi​ste​rycz​nie.
–Możemie​lira​cję.Prze​cieżpo​win​namsiębyłado​my​ślić,żeJa​sonwy​bie​rzeMa​-

di​son,aniemnie.Jani​g​dyniemia​łampraw​dzi​we​gochło​pa​ka.Ipew​nieni​g​dy…

–Skończztymidio​ty​zmem!Mo​żeszmieć,kogoze​chcesz.Pro​blemwtym,żenie

chcesz.Je​ślije​steśsamatozwy​bo​ru.

–Je​steśbar​dzouprzej​my,ale…
– Wca​le nie je​stem uprzej​my. Po pro​stu nie po​do​ba mi się, że ktoś trak​tu​je cię,

jak​byśbyłanie​wi​dzial​na…jak​bycięniebyło.

–Boje​stemni​kim–wy​szep​ta​łam.
Prze​kląłpodno​sem.
–Przezostat​niedwamie​sią​cełebwłebwal​czy​li​śmyra​zemnasi​łow​ni.Jakrów​ny

z rów​nym. Jak na ko​bie​tę, je​steś wa​lecz​na. Nie​ugię​ta. Nie pod​da​łaś się ani razu.
Wmo​men​cie,gdywe​szłaśdobi​blio​te​kiizo​ba​czy​łaśich,zmie​ni​łaśsięna​glewmałą,
wy​stra​szo​nąmysz​kę.Cosięsta​ło?

–Acociętoob​cho​dzi?Bie​ga​łeśdziśnabież​ni.Niepo​trze​bu​jeszjużte​ra​peut​ki,

Edwar​dzie.Czas,że​bym…

–Anisło​wawię​cej–od​rzekłzfu​rią.–Niepró​bujna​wetko​lej​nychwy​mó​wek.Co

mnietoob​cho​dzi?Ob​cho​dzi!Nieumiemspo​koj​niepa​trzeć,jakko​bie​ta,któ​rare​gu​-
lar​nierzu​camnienatre​nin​gunako​la​na,roz​kle​jasięwto​wa​rzy​stwieparymdłych,
za​ab​sor​bo​wa​nychsobąaro​gan​tów.Niepa​mię​taszjuż,jakciębła​ga​łemdwiego​dzi​-
nytemu,że​byśze​chcia​łasięzemnąko​chać,ido​sta​łemko​sza?

Pró​bo​wa​łamsięod​prę​żyćiro​ze​śmiać.
–Bła​ga​nianiepa​mię​tam…
–Chęt​nieciprzy​po​mnę…–wy​szep​tałiznówchwy​ciłmniewra​mio​na,wpra​wia​jąc

wdreszczmojenie​przy​wy​kłedopiesz​czotcia​ło.–Je​steśtakasil​na,Dia​no,cze​mu
na​gle uda​jesz ko​goś in​ne​go? Chcę wi​dzieć koło sie​bie ko​bie​tę, któ​rą za​trud​ni​łem,
któ​racią​glesta​rasięsko​paćmity​łek.Gdzieonajest?Znajdźjąiprzy​pro​wadź.

–Trud​neza​da​nie.
–Nie​praw​da,ła​twe!Bądźsobąalbowy​nośsięzmo​je​godomu!
Za​szo​ko​wałmnie.Iro​nialosu.Za​mie​rza​łamwła​śnieucieczPen​rythHall,alegdy

usły​sza​łam,żetoonmniestam​tądwy​rzu​ca,niepo​tra​fi​łamtegoznieść.

–Zwal​niaszmnie?Bowi​dzisz…wie​lurze​czyniero​zu​miesz…Ma​di​sonijamamy

zasobąbar​dzodłu​gąhi​sto​rię…aJa​son…

–Wciążgoko​chasz?Togłu​po​ta,alemi​łośćczy​niznasgłup​ców.
Po​krę​ci​łam gło​wą. W gło​wie roz​brzmie​wa​ło mi nie​szczę​sne: „nie ma sek​su, nie

mazwiąz​ku”.

–Samajużniewiem,coczu​ję.
– Nie​waż​ne. Zbierz siły, stać cię na to. I nie po​zwól im wię​cej po so​bie jeź​dzić.

Alboprze​sta​nieszsięza​cho​wy​waćjakichpod​nó​żek,albowra​caszznimidoLon​dy​-

nu.

Pa​trzy​łam na nie​go osłu​pia​ła. Czu​łam się za​szczu​ta z każ​dej stro​ny. Do​praw​dy

chcia​ła​bymbyćtąod​waż​nąko​bie​tą,októ​rejmó​wił.Alenasamąmyśl,żemo​gła​bym
Ma​di​soniJa​so​no​wipo​wie​dzieć,comy​ślę…

–Nieudamisię–wy​stę​ka​łam.
–Maszdwa​dzie​ściami​nutnade​cy​zję.Weźprysz​nic,uczeszsię,za​łóżprzy​zwo​ite

ciu​chy…Spo​tka​mysięwbi​blio​te​ce.Tamsięzo​rien​tu​ję,cozde​cy​do​wa​łaś.

Kie​dypółgo​dzi​nypóź​niejscho​dzi​łamnadół,ugi​na​łysiępodemnąko​la​na.Nagó​-

rze zmie​ni​łam fry​zu​rę, na​ło​ży​łam ma​ki​jaż, spód​ni​cę i czar​ne pan​to​fle na wy​so​kim
ob​ca​sie.Gdyspoj​rza​łamwlu​stro,zo​ba​czy​łamtamDia​nęzeszko​łyśred​niej,sprzed
cho​ro​bymamyicał​ko​wi​tejdo​mi​na​cjiMa​di​son.

Ześre​dnio​wiecz​nejja​dal​nido​bie​ga​łyod​gło​syobia​du.Naj​wi​docz​niejza​czę​libeze

mnie.MożeEdwarduznał,żewy​bra​łamLon​dyn.Nicdziw​ne​go,sko​rosamaniewie​-
dzia​łamna​dal,comamzde​cy​do​wać.

Mo​głambeznaj​mniej​sze​gowy​sił​kupo​ło​żyćuszyposo​bieiwy​je​chaćzMa​di​son,

bypo​mócwprzy​go​to​wa​niachdoślu​bu.Po​zo​staćci​chą,usłuż​nąinie​wi​dzial​ną.

Albo…
Albomo​głamna​resz​cieod​wa​żyćsiębyćsobąipo​wie​dziećsio​strzeijejno​we​mu

na​rze​czo​ne​mu, co na​praw​dę o nich my​ślę. Wte​dy mia​łam po​zwo​le​nie na dal​szą
współ​pra​cę z Edwar​dem, choć ist​nia​ło nie​mal​że stu​pro​cen​to​we praw​do​po​do​bień​-
stwo,żewkrót​cewy​lą​du​jęznimwłóż​ku.Bomusięnieoprę.Itakotomoimpierw​-
szymfa​ce​temnapo​waż​niezo​sta​niedo​świad​czo​nyplay​boy,dlaktó​re​goist​nie​jetyl​-
koseks.

Cowo​bectegowy​brać?
Losod​wiecz​nejsza​rejmysz​kiczynie​odwo​łal​nązmia​nęwży​ciu?
By​łamroz​dar​tapo​mię​dzystra​chemama​rze​nia​mi.
Na ho​no​ro​wym miej​scu przy dłu​gim, oświe​tlo​nym świecz​ni​ka​mi sto​le za​sia​da​ła

Ma​di​son,zJa​so​nempopra​wejiEdwar​dempole​wejstro​nie.Uni​ka​jącwzro​kubie​-
siad​ni​ków,usia​dłamnie​po​strze​że​niekołomo​je​gopra​co​daw​cy.

„Głów​nabo​ha​ter​ka”obia​duzer​k​nę​łanamnielek​ce​wa​żą​co,nieprze​ry​wa​jącani

nachwi​lęswe​gomo​no​lo​gu,do​ty​czą​ce​gogłów​nienie​wy​obra​żal​nychob​cią​żeńwy​ni​-
ka​ją​cychzfak​tuby​ciamło​dą,bo​ga​tą,sław​nąipięk​ną.

–Przy​kła​do​wo,moż​nabypo​my​śleć,żezdą​ży​łamsięjużprzy​zwy​cza​ićdoob​co​wa​-

niazpra​są.Aleto,cowy​ra​bia​lidziśrano,prze​szłomojenaj​śmiel​szeocze​ki​wa​nia.
Chcie​liroz​ma​wiaćtyl​kooza​rę​czy​nach,in​te​re​so​wa​łyichwszel​kieszcze​gó​ły,jaksię
tosta​ło…–Ma​di​sonroz​kła​da​łabez​rad​nieręce,eks​po​nu​jącprzyoka​zjiswójgi​gan​-
tycz​nypier​ścieńza​rę​czy​no​wy,na​chal​niemi​go​czą​cywbla​skuświec.–Aty,Dia​no?
Cociza​ję​łotylecza​su?Je​ste​śmywpo​ło​wieobia​du.

I do​brze. Przy​naj​mniej uda​ło mi się omi​nąć więk​szą część two​jej opo​wie​ści, po​-

my​śla​łam,lecznie​ste​tyniezdo​by​łamsię,bytopo​wie​dzieć.Za​miasttegona​ło​ży​łam
so​bieodro​bi​nęja​gnię​ci​nywzio​łachzczer​wo​ny​miziem​nia​ka​mi,anawi​dokświe​żo
upie​czo​nychbu​łe​czekpanigo​spo​dy​niro​ze​śmia​łamsięoduchadoucha.

–Odpie​czy​wasiętyje–oznaj​mi​łana​tych​miastmojasio​stra.
–Dla​cze​goniemaDa​mia​naaniLu​isa?–za​py​ta​łam,igno​ru​jącjejko​men​tarz.
–Je​dząwkuch​niztu​tej​szymper​so​ne​lem.

–Jakspryt​nie–mruk​nę​łampodno​sem.
–Cota​kie​go?–zdzi​wi​łasię.
–Nic–syk​nę​łam,czu​jącna​pię​cieiocze​ki​wa​nieEdwar​da.
Po​mi​modo​sko​na​łejjakzwy​kleja​ko​ścipo​traw,je​dze​nienieszłomiab​so​lut​nie.Na​-

to​miastMa​di​sonkon​ty​nu​owa​łani​czymnie​zra​żo​na.

– O czym to mó​wi​łam? A, no tak… Więc… wszyst​ko spro​wa​dza się do jed​ne​go:

cza​sa​mije​stemna​praw​dęwy​koń​czo​naby​ciemwcen​trumuwa​gi.Na​szeza​rę​czy​ny
po​ja​wi​ły się w new​sach na ca​łym świe​cie. Moi fani są pod​eks​cy​to​wa​ni… są tacy
słod​cy…prze​sy​ła​jąmigra​tu​la​cjeina​wetpo​da​run​ki.Cho​ciażparumęż​czyznza​gro​-
zi​ło,żerzu​cisięzokna,je​ślinieod​wo​łamślu​bu.Zresz​tąpansamdo​brzewie,jakto
jest… – Ziew​nę​ła na​gle, prze​cią​ga​jąc się przy oka​zji w pro​wo​ku​ją​cy spo​sób, po
czympo​sła​łaEdwar​do​wiznie​wa​la​ją​cyuśmie​szek.Jak​bytegobyłomało,piesz​czo​tli​-
wiepo​gła​ska​łajegorękęiwy​szep​ta​ła:–Jakjesttrud​no,gdyjestsięcią​glepo​żą​da​-
nym…

Osłu​pia​łam. Ide​al​nie po​la​kie​ro​wa​ne pa​zno​kiet​ki Ma​di​son dra​pa​ły za​chę​ca​ją​co

rękępanaCyrainieprze​szka​dzałwtymwca​ledzie​się​cio​ka​ra​to​wypier​ścio​nekza​-
rę​czy​no​wyprzy​ję​typo​przed​niejnocyodin​ne​gomęż​czy​zny!BoMa​di​son,od​kądpa​-
mię​tam,za​wszemu​sia​łabyćwcen​trummę​skiejuwa​gi.Na​wetgdyby​ły​śmyjesz​cze
na​sto​lat​ka​miimojamamaumie​ra​ła,po​tra​fi​ławy​mknąćsięzdomuzfa​ce​tem,któ​ry
czy​ściłnaszba​sen,alboprze​je​chaćsiębezpra​wajaz​dyau​temswe​goojca,byosta​-
tecz​nieska​so​waćjenapal​mie.Wszyst​kopoto,bysku​tecz​nieod​cią​gnąćuwa​gęHo​-
war​daodszpi​ta​laicho​rejżony.Aja?Za​wszeoniądba​łam,sta​ra​łamsięjątrak​to​-
wać jak praw​dzi​wą sio​strę, o któ​rej ma​rzy​łam jesz​cze jako sa​mot​na je​dy​nacz​ka.
Onazaśbra​łaodemnie,cosiędało,ichcia​łaco​razwię​cejiwię​cej.

Ale wi​dok jej ręki pro​wo​ku​ją​cej Edwar​da oka​zał się prze​ło​mo​wy. Na​gle po​czu​-

łam,żenieznio​sętegoanichwi​lidłu​żej!

–Czytyabyniesta​raszsięflir​to​waćzEdwar​dem?!–za​py​ta​łamznie​do​wie​rza​-

niem.–Czyztobą,Ma​di​son,jestwszyst​kowpo​rząd​ku?!

Sio​stra osłu​pia​ła po​dob​nie jak przed mo​men​tem ja. Ni​czym opa​rzo​na od​su​nę​ła

dłoń z krzy​kli​wym ma​ni​kiu​rem od ręki mego pra​co​daw​cy i wy​krzyk​nę​ła z obu​rze​-
niem:

–Niepod​ry​wa​łamgo!Wca​le!Prze​cieżje​stemza​rę​czo​na!
–Wiel​kiemirze​czy…Pią​tyraz!
–Na​praw​dę?–za​in​te​re​so​wałsięna​gleroz​ba​wio​nyEdward.
–Pią​ty?–włą​czyłsięJa​son,doktó​re​gona​glecośdo​tar​ło.
–Je​steśstuk​nię​ta!–wy​dar​łasięnamnie,apo​temdo​da​ładys​tyn​go​wa​nymto​nem:

–Nieby​łamza​rę​czo​napięćrazy.

–Nie?Po​licz​my.Naj​pierwtenmu​zykpunkroc​ko​wy,któ​re​gopo​zna​łaśwHol​ly​wo​-

od…

– Ten? Nie li​czy się. Mia​łam pięt​na​ście lat! Na​sze za​rę​czy​ny prze​trwa​ły sześć

dni!

–Aletwo​jako​cha​naRhian​nonnieode​zwa​łasiędocie​biejużni​g​dywię​cej!
–Onko​chałmnie,nieją.Po​win​nabyłatoza​ak​cep​to​wać.
–Tak.Bar​dzocięko​chał.Przezsześćdni,do​pó​kiniewy​je​chałzze​spo​łemdoVe​-

gas!Izjegopo​wo​duznisz​czy​łaśprzy​jaźń,któ​ratrwa​łaodprzed​szko​la.Aprzyoka​-

zji,ilujesz​czemaszwogó​leprzy​ja​ciół?

–Uwierzmi,żebar​dzowie​lu!
–Aku​rat!Przy​ja​ciół?Li​zu​sów,któ​rzyśmie​jąsięztwo​ichża​ło​snychdow​ci​pów,bo

mogącośztegomieć.Tobar​dziejwspół​pra​cow​ni​cyniżprzy​ja​cie​le.

–Za​mknijsię!
Jajed​nak,zu​peł​niejaknieja,na​dzia​nymnawi​de​leckar​to​flemry​so​wa​łamry​sun​ki

wso​sienata​le​rzuimó​wi​łamda​lej.

–Po​tem,kie​dymia​łaśszes​na​ścielat,po​ja​wiłsięfa​cet,któ​ryczy​ściłnaszba​sen…
–Ależtoniebyłypraw​dzi​weza​rę​czy​ny!Tyl​kokrzykroz​pa​czy!
– Ow​szem. Sta​ra​łaś się zwró​cić uwa​gę Ho​war​da. Za​nie​dby​wał cię, bo sie​dział

przymo​jejumie​ra​ją​cejmat​ce.Do​pro​wa​dzałciętymdosza​łu.

–Ro​biszzemniesa​mo​lu​ba.Aletosięcią​gnę​łoca​ły​mimie​sią​ca​mi!Adziec​kopo​-

trze​bu​jeojca!

Sub​tel​neokru​cień​stwojejsłówode​bra​łominachwi​lęmowę.„Tosięcią​gnę​łoca​-

ły​mimie​sią​ca​mi”.Istot​nie.Mamaga​słabar​dzopo​wo​li,zod​wa​gąispo​ko​jem,choć
oddaw​naniebyłożad​nejna​dziei.Dokoń​casta​ra​łasięnor​mal​niewszyst​ki​mizaj​mo​-
wać.Rów​nieżswo​jąprzy​bra​nącór​ką.

–Wiem,żetodłu​gotrwa​ło.By​łamtam.Dzieńpodniu.Przezcałednie–wy​sy​cza​-

łam.–Wra​ca​jącdowy​li​czan​ki,trze​cieza​rę​czy​ny:zmoimagen​tem.

–Mia​łaśagen​ta?–zdzi​wiłsięEdward.
–Ow​szem–wy​ja​śni​łam.–Po​zna​li​śmysięnaprzy​ję​ciukoń​czą​cymjed​nązpro​duk​-

cjiHo​war​da.Len​nypod​pi​sałzemnąkon​trakt.Mia​łamwte​dypra​wiesie​dem​na​ście
lat.Do​sta​łamrolęwte​le​no​we​li.Gra​łamprzezsześćmie​się​cy,za​nimmamaza​cho​-
ro​wa​ła.Rzu​ci​łamto,żebymócsie​dziećzniąwdomu.Ina​praw​dębezżalu.Bra​ko​-
wa​łomiko​le​gów,szko​ły.Poja​kimścza​sieLen​nyprzy​słałminowysce​na​riusz,dofil​-
muDi​sneya.Mamaka​za​łamije​chaćnaca​sting.Nie​ste​ty,kie​dyby​łamwdro​dze,do​-
sta​łam in​for​ma​cję od Ho​war​da, że stan mat​ki na​gle się po​gor​szył, mia​ła za​paść.
Niewie​dział,czydaradę…Tymra​zemdała,alerolędo​stałjużktośinny…Towła​-
śnieMo​xieMcSock​sieuczy​ni​łazcie​biegwiaz​dę,sio​strzycz​ko.

–Mo​xie…co?–do​py​ty​wałsięEdward.
–Niepa​mię​tasz?Mo​xie,pil​nauczen​ni​ca,któ​rano​ca​miprze​mie​niasięwdziel​ną

dzien​ni​kar​kę.Tobyłpraw​dzi​wyhit…

–Cośchy​bapa​mię​tam–zwró​ciłsiędoMa​di​son.–Panitwarzmie​sią​ca​mibyłana

wszyst​kichlon​dyń​skichau​to​bu​sach.Takwła​śniesta​łasiępanisław​naibo​ga​ta.

–Aletojaza​słu​ży​łamnatęrolę,nieDia​na!Oddziec​kagra​łamwre​kla​mach.By​-

łampraw​dzi​wąak​tor​ką.Pozatymonabyłajużzasta​ra,byłapeł​no​let​nia.

–Mia​łamwte​dyosiem​na​ścielat.Atysie​dem​na​ście.
–Do​kład​nie!Ide​al​nywiek!
–Naza​rę​czy​ny.Po​szłaśtamzamnie.Zo​rien​to​wa​łaśsię,żemójagentmożecipo​-

mócwka​rie​rze.

–Mó​wiszotym,jak​bymbyłapod​ła…
–Anieuwio​dłaśgo,żebyza​ła​twiłcian​gaż?
– Prze​ma​wia przez cie​bie za​zdrość. Nie moja wina, że za​miast na ca​sting po​je​-

cha​łaśdodomu.Na​stęp​ne​godnia,gdyLen​nypo​znałmniebli​żej,uznał,żebędęlep​-
szaodcie​biewroliMo​xie.Ko​niechi​sto​rii.

–Onmiałwte​dypięć​dzie​siątlat.
–Alejagoko​cha​łam.
–Rzu​ci​łaśgowkrót​cedlazna​ne​gore​ży​se​ra,bozro​zu​mia​łaś,żeniezaj​dzieszjuż

znimwy​żej.Cóżztego,żedlacie​biezo​sta​wiłro​dzi​nę.

–Do​syć!–Ja​sonze​rwałsięna​glenarów​nenogi.–Czy​lije​stemnu​me​rempią​tym!
–Ależtyje​steśinny…wy​jąt​ko​wy!–wy​szep​ta​łajegopięk​nana​rze​czo​na.
–Nie​ste​tynieczu​jęsięzbytwy​jąt​ko​wo.Za​czy​namuwa​żać,żewy​bra​łemnie​wła​-

ści​wą sio​strę. Masz tu klu​czy​ki. Dru​gie auto za​bie​ram do Lon​dy​nu. Zo​sta​wię pod
two​imho​te​lem.

– Ależ, ko​cha​nie… za​cze​kaj… po​trze​bu​ję cię… – Ma​di​son pró​bo​wa​ła za​trzy​mać

Ja​so​na,któ​rywy​szedłjed​nakbezpo​że​gna​nia.

Wte​dyznówzwró​ci​łasiędomnie.
–Dia​no,wiem,żewie​lerazyza​cho​wa​łamsięgłu​pioiego​istycz​nie,aleniesą​dzi​-

łam, że mi to tak na​gle wy​po​mnisz. Nie je​steś już moją Wiel​ką Sio​strą, je​steś jak
wszy​scyinni…

Mojafu​riagdzieśsięroz​wia​ła.Przy​po​mnia​łamso​bie,jakspo​tka​ły​śmysięnaślu​-

biena​szychro​dzi​ców,obienie​pew​ne,prze​stra​szo​ne.Mamapo​wie​dzia​łamiwte​dy,
że​bymbyłamiładlaMa​di​son,któ​racho​wasięodma​łe​gobezmat​ki,botaprzedaw​-
ko​wa​ła. „Je​ste​śmy te​raz ro​dzi​ną, Mad​dy, będę się tobą opie​ko​wa​ła, jak sio​stra” –
wy​re​cy​to​wa​łamiob​ję​łamzu​peł​nienie​zna​nąmidziew​czyn​kę.Nie​ste​tyży​ciechcia​ło
ina​czej.

–Mad​dy…–wy​szep​ta​łamte​raz.
–Niemażad​nej„Mad​dy”.Za​po​mnij–od​burk​nę​łaiwy​szłazja​dal​ni,za​bie​ra​jącze

sobąopa​rysmut​kuidro​gichper​fum.Zachwi​lęusły​sze​li​śmyjesz​cze,jakdra​ma​tycz​-
nymgło​semwołaJa​so​naiobuochro​nia​rzy.Po​temza​le​głaab​so​lut​na,przy​tła​cza​ją​ca
ci​sza.

–Za​sta​na​wia​łemsięoddaw​na,jakabyśbyła,gdy​byśzde​cy​do​wa​łasiębyćsobą–

do​pie​roszeptEdwar​da,kie​dyzo​sta​li​śmysami,prze​rwałkrę​pu​ją​cąaurę.–Noijuż
wiem.

–By​łamokrop​na…
–By​łaśwspa​nia​ła.–Od​gar​nąłmiwło​syzczo​ła.
–Prze​cieżobie​ca​łamjejkie​dyś,żebędędlaniejza​wszejaksio​stra.
–Wi​daćza​słu​ży​łaso​bienatakązmia​nę.
–Odlatwi​nięją,żeza​bra​łamitam​tąrolę,apraw​dawy​glą​datak,żeniedo​tar​łam

naca​sting.

–Boumie​ra​łacimat​ka.
– Ale to ja do​ko​na​łam wy​bo​ru. – Otar​łam łzy. – Po stra​cie ro​dzi​ców i roli Mo​xie

obie​ca​łamso​bie,żeniepo​zwo​lęsięwię​cejni​ko​muzra​nić.Niemogęwi​nićMa​di​son
oto,żeprzezna​stęp​nedzie​sięćlatcho​wa​łamsięprzedludź​mi.

–Ażza​ko​cha​łaśsięwJa​so​nie…
–Aletojazde​cy​do​wa​łamsiężyćjaktchórzizruj​no​wa​łamso​bieży​cie.
–Two​jeży​ciejesz​czesięnieskoń​czy​ło…Do​pie​rosięza​czy​na.Mampry​wat​nąwy​-

sep​kęnaKa​ra​ibach,naktó​rejza​szy​łemsiępowy​pad​ku,samzle​ka​rzemidwie​ma
ca​ło​do​bo​wy​mipie​lę​gniar​ka​mi.Nawy​spieniemain​ter​ne​tuanite​le​fo​nu,moż​nasię
naniądo​staćtyl​kosa​mo​lo​tem.Chceszsiętamscho​wać?

Za​śmia​łamsięsmut​no.
–Dzię​kizapro​po​zy​cję,aletoniepo​mo​że,je​ślista​ramsięukryćprzedsamąsobą.
Zmu​siłmnie,bymspoj​rza​łamupro​stowoczy.
–Na​wetniewiesz,jakdo​brzecięro​zu​miem.
– Na​praw​dę? – Bez​wied​nie po​gła​dzi​łam go po twa​rzy. Był taki mę​ski, obcy, nie​-

zna​jo​my…zu​peł​nienie​zro​zu​mia​ły.–Cze​muje​steśdlamnietakimiły?

Za​śmiałsięzło​wiesz​czo.
–Bochcęcięna​resz​ciezwa​bićdołóż​ka.Niepo​my​śla​łaśotym?
–Niemu​siszotoażtakstrasz​nieza​bie​gać…
–Niemu​szę?
–Nie…
Edward nie cze​kał dłu​go z wy​ko​rzy​sta​niem tego nie​pi​sa​ne​go za​pro​sze​nia, a ja

wca​lenieza​mie​rza​łamucie​kać.Zo​ba​czyłnie​daw​nomojąnaj​mrocz​niej​sząstro​nę…
ina​dalbyłmnąza​in​te​re​so​wa​ny.Chy​bapo​sta​no​wi​łamdaćmuszan​sę.Po​sta​no​wi​łam
za​ry​zy​ko​wać.Mia​łamdośćby​ciawiecz​nieostroż​ną.Kie​dywziąłmnienaręceiza​-
cząłwol​nonieśćkusy​pial​ni,przy​pa​try​wa​łammusięzespo​ko​jem.Wie​dzia​łamjuż,
żetoznim po​znamwkrót​cepraw​dzi​wedo​ro​słe ży​cie.Zdo​świad​czo​nym play​boy​-
em,spe​cja​li​zu​ją​cymsięwła​ma​niuko​bie​cychserc.Aleczytyl​ko?

Tegowie​czo​ruczu​łam,żerów​niewie​lenasdzie​li,cołą​czy.Są​dzi​łam,żeEdward

jakoje​dy​nyczło​wieknazie​mipo​tra​fimniezro​zu​mieć.Wi​dziwemnieza​rów​nowy​-
stra​szo​ną,za​szczu​tądziew​czy​nę,jakido​brzesięukry​wa​ją​cąsil​nąko​bie​tę.

Po chwi​li zna​la​złam się po raz pierw​szy w jego sy​pial​ni, urzą​dzo​nej bar​dzo po

spar​tań​sku.Bezsło​wapo​ło​żyłmniede​li​kat​nienawiel​kimłóż​kusto​ją​cymnaśrod​ku
po​miesz​cze​nia, oświe​tlo​nym je​dy​nie nie​sa​mo​wi​tym świa​tłem księ​ży​ca. Od​kąd za​-
brałmniezja​dal​ni,nieode​zwałsięanisło​wem.Niespusz​czałteżzemnielek​koza​-
mglo​ne​go wzro​ku. Mia​łam skoń​czo​ne dwa​dzie​ścia osiem lat i czu​łam się jak mała
dziew​czyn​ka.

Usiadłprzymnie.Wmil​cze​niuzdjąłkra​watirzu​ciłgonapod​ło​gę.
–Naj​pierwto…–po​wie​dział,się​ga​jącpoopa​skę,któ​raprzy​trzy​my​wa​łamojewło​-

sy.

Za​razpo​temza​cząłmniede​li​kat​nieca​ło​wać.By​łamkom​plet​nieza​gu​bio​na.
–Edward…–wy​szep​ta​łamna​gle–jacięprze​cieżnieko​cham…
–Wiem–od​po​wie​działspo​koj​nie.–Pra​gnieszmnietyl​ko.Po​wiedztonagłos.
–Pra​gnęcię…
–Gło​śniej!
–Chcęcię!
Niepo​zna​wa​łamwła​sne​gogło​su,któ​rystałsięsil​ny,nie​spo​koj​ny,nie​malgroź​ny.

Ta​kiesamosta​łosięspoj​rze​nieEdwar​da.

–Jacie​bieteż!
Pochwi​limójdo​tych​cza​so​wyświatza​wi​ro​wał.Ucie​szy​łamsięprzedewszyst​kim,

żeprzy​pad​kiemza​ło​ży​łamnaj​lep​szysta​nik,jakimia​łam,błę​kit​ny,zpraw​dzi​we​goje​-
dwa​biu.Przy​pad​kiem?Amożejed​nakprzy​zna​łamsamaprzedsobą,do​kądzmie​rza​-
my.

–Je​steśtakapięk​na…odmie​się​cydo​pro​wa​dzaszmniedosza​łu…
–Tymnieteż…

Wy​da​wa​łomisię,żesa​mot​nośćprze​sta​łaist​nieć.Otonieby​łamjużsama,by​li​śmy

ra​zem,by​li​śmytacysami…Cie​szyłsiękaż​dymprze​ja​wemmo​jejini​cja​ty​wy,choćto
oczy​wi​ścieonbyłroz​gry​wa​ją​cym.Wkrót​cewszyst​kieczę​ścina​szejgar​de​ro​bypo​-
szływza​po​mnie​nie,ajaporazpierw​szymo​głamna​cie​szyćsiępry​wat​niejegona​-
go​ścią,choćjakote​ra​peut​kawi​dzia​łamgowie​lo​krot​nienama​sa​żachiwba​se​nie.
Jed​nakna​dalbar​dzosięwsty​dzi​łam.Niemia​łamśmia​ło​ścispoj​rzećtam,gdzienaj​-
bar​dziejchcia​łam.

–Ococho​dzi?–za​py​tałszep​tem.
–Źlero​bi​my…je​steśmoimpa​cjen​tem.
–Maszra​cję.Więc…pan​noMay​wo​od,zwal​niampa​niązeskut​kiemna​tych​mia​sto​-

wym.Jużniepo​trze​bu​jęte​ra​peut​ki.Po​trze​bu​jęko​chan​ki!

–Mam…zo​staćtwo​ją…dziew​czy​ną?
–Nie–za​śmiałsię.–Mojąprzy​ja​ciół​ką,ko​chan​ką…takdłu​go,ażprze​sta​nienas

toba​wić.Żad​netamzo​bo​wią​za​nie.Niemamocho​typo​zna​waćtwo​jejro​dzi​ny.Nie
je​stemanio​łem,Dia​no,dbamprzedewszyst​kimowła​snein​te​re​sy.Iodcie​bieocze​-
ku​jędo​kład​nietegosa​me​go.Itakspo​dzie​wamsię,żeprę​dzejczypóź​niejze​chcesz
wró​cićdoswe​goJa​so​na.Wiem,żeniezo​sta​nieszprzymnienaza​wsze.Zresz​tąna​-
wetniechciał​bymsiędocie​bieprzy​zwy​cza​ić.

Kie​dy męż​czy​zna za​czy​na mó​wić o so​bie złe rze​czy, na​le​ży za​cząć uważ​nie słu​-

chać.Tyl​kowte​dymoż​nasiędo​wie​dziećcze​gośna​praw​dę.Szko​da,żeaku​ratte​raz
bar​dziejin​te​re​so​wa​łamniejegona​gość.Taksamoiry​to​wa​łymniefrag​men​tyksiąż​-
ki dla pie​lę​gnia​rek z do​bry​mi ra​da​mi, któ​re bez prze​rwy wra​ca​ły do mnie ni​czym
bu​me​rang.Prze​cieżpod​ręcz​niktenzo​stałna​pi​sa​nypo​nadstolattemu.Comiprzy​-
szłodogło​wy,żebyko​rzy​staćznie​gowdwu​dzie​stympierw​szymwie​ku?Czasnaj​-
wyż​szyprze​staćza​drę​czaćsięcho​ciażtym,po​my​śla​łamiza​mknę​łamtenroz​dział
naza​wszewswo​jejgło​wie.

–Do​brzewie​dzieć–od​po​wie​dzia​łammuna​glezuśmie​chem.–Jateżnieza​mie​-

rzamsięwca​ledocie​bieprzy​zwy​cza​jać.Mamjesz​czewie​ledozro​bie​nia.

–Wiem,Dia​no.My​ślę,żecze​kaciędużowspa​nia​łychrze​czywży​ciu.
Niktniemó​wiłtakdomnieodśmier​cimamy…
–Ajed​naznichtodzi​siej​szanoc.
Iznówza​cząłmnieca​ło​waćpowa​riac​ku,alena​gleprze​kląłiprzy​ha​mo​wał.
– Za​po​mnia​łem, że… – wy​szep​tał – nie masz zbyt wie​le do​świad​cze​nia… więc…

po​zwól,żepo​wiemcitojesz​czerazdo​bit​nieija​sno…Dlamo​je​gowła​sne​gosu​mie​-
nia…

–Prze​cieżpo​dob​nogoniemasz…
–Towszyst​ko,cocimogędać.Nicwię​cej:żad​ne​gomał​żeń​stwa,żad​nychdzie​ci.

Tyl​kotyle.–Iza​cząłmnieca​ło​wać,mu​skaćle​ciut​kojakpiór​kiem,ażstra​ci​łamod​-
dechiznówza​drża​łamwjegora​mio​nach.–Zga​dzaszsię?

Awięcofe​ro​wałmipro​styukład,seksbezzo​bo​wią​zań.Bezmi​ło​ści,per​spek​ty​wy

mał​żeń​stwaczypo​sia​da​niadzie​ci.Icóżztego?–po​my​śla​łamna​gle.Codo​tych​czas
przy​szło mi z ko​cha​nia ko​go​kol​wiek? Zła​ma​ne ser​ce, pust​ka i sa​mot​ność. Może
ofer​taEdwar​dabyłapopro​stuatrak​cyj​niej​sza.

–Tak…–wy​szep​ta​łam.–Tak…
Ida​łammuporazko​lej​nyprzy​zwo​le​nie,byzro​biłzemną,coze​chce.

ROZDZIAŁCZWARTY

Edwardpo​wo​liwę​dro​wałpomoimcie​le.Jed​nakbar​dzoszyb​kona​bie​rałśmia​ło​-

ści…

–Draż​niszsięzemną–wy​sa​pa​łam.
Po​czu​łamnaszyi,gdzieznaj​do​wa​łasięjegotwarz,żemu​siałsięro​ze​śmiać.
–Ow​szem.Mamza​miardzi​siej​szejnocydo​pro​wa​dzićciędołez.
Gdy po chwi​li ca​ło​wał moje dło​nie, za​miast pod​dać się na​stro​jo​wi, my​śla​łam

o tym, że nie​słusz​nie przed​tem nie trak​to​wa​łam pal​ców jako stre​fy ero​gen​nej. Po
chwi​liprze​mie​ściłsiędoin​nychczę​ścicia​ła,któ​rena​wetjako​ja​rzy​łamzero​ty​ką.
Za​czę​łampo​wo​liwczu​waćsięwsy​tu​ację.Niespie​szyłsię.Spra​wił,żein​stynk​tow​-
niecze​ka​łam,cona​stą​pi,ichcia​łamtego.Czu​łamjegood​dechido​tyktam,gdzieni​-
g​dyjesz​czeniedo​świad​czy​łampo​dob​nychwra​żeń.My​śla​łam,żeze​mdle​jęalbonie
wy​trzy​mam.

–Pro​szęcię,pro​szę…–szep​ta​łam.
Sły​sza​łamjegostłu​mio​ny,ci​chut​kiśmiech.Ztru​demła​pa​łamod​dech.Na​gleusły​-

sza​łamkrzyk,bypochwi​lizo​rien​to​waćsię,żekrzy​czą​cy,zmie​nio​nygłosna​le​żydo
mnie. Wte​dy po​czu​łam coś jesz​cze bar​dziej zdu​mie​wa​ją​ce​go i zro​zu​mia​łam, że to
Edwardzna​lazłsięwemnie,wca​ło​ści,bezżad​nejta​ry​fyulgo​wej.Za​ci​snę​łamoczy
naj​moc​niej,jakpo​tra​fi​łam,iod​le​cia​łamwnie​zna​nądal.

Kie​dyprze​kląłszpet​nieicof​nąłsię,zwra​że​niausia​dłam.Spoj​rza​łampół​przy​tom​-

nymwzro​kiem,żesię​gapoopa​ko​wa​niezpre​zer​wa​ty​wą.

–Za​po​mnia​łem…–wy​sa​pał.–Ni​g​dynieza​po​mi​nam.
Za​schłomiwustach.
–Czy​limożebyć…
– Po​patrz na mnie! – za​żą​dał. – Nic nie może być. Jest w po​rząd​ku. Patrz, no

patrz…

Wbrewwoliusłu​cha​łaminieza​mknę​łamjużoczu.Gdywszedłwemniedru​giraz,

całyczasnieod​ry​wa​li​śmyodsie​biewzro​ku.Byłotobar​dziejin​tym​neniżsamakt
ina​szena​gie,spo​co​necia​łasple​cio​newnie​mal​żemor​der​czymuści​sku.Na​glecoś
we mnie za​wi​ro​wa​ło, unio​sło się i wy​mknę​ło się cał​kiem spod kon​tro​li, ni​czym fe​-
nikszpo​pio​łów.Znówusły​sza​łamroz​dzie​ra​ją​cykrzykiztru​demza​ak​cep​to​wa​łam
fakt, że mu​sia​łam być jego źró​dłem. Tym ra​zem wtó​ro​wał mi Edward, po czym
opadłbezsiłnapo​dusz​ki.

Chwi​lępóź​niejtu​li​li​śmysiędosie​biewświe​tleksię​ży​cajakza​błą​ka​nedzie​ci.
Ni​g​dyniepo​my​śla​ła​bym,żetakwła​śniewy​glą​daseks.
– Wi​dzisz? – wy​mam​ro​tał mój part​ner, zde​cy​do​wa​nie za​do​wo​lo​nym z sie​bie gło​-

sem.–Aniemó​wi​łem,żedo​pro​wa​dzęciędziśdołez?

Zdzi​wio​nado​tknę​łamskó​rytwa​rzywo​kółoczuiprzy​zna​łammuwmil​cze​niura​-

cję.Cośta​kie​gorów​nieżprzy​da​rzy​łomisiępierw​szyraz.Są​dzi​łamjed​nak,żenie
ostat​ni.

–Dzieńdo​bry.
GdyEdwardobu​dziłmniego​rą​cympo​ca​łun​kiem,zo​ba​czy​łampo​kójza​la​nyzło​tym

słoń​cem.

– Dzień do​bry – od​po​wie​dzia​łam onie​śmie​lo​na, bo oka​za​ło się, że na​dal le​ży​my

nadzyisple​ce​nizesobą.Czu​łamsięjed​nakjakno​wo​na​ro​dzo​naicu​dow​nieobo​la​ła
wwia​do​mychmiej​scach.

Wnocyko​cha​li​śmysięjesz​czeparęrazy,wtympodprysz​ni​cemiwkuch​ni,szyb​-

koiostro,jakparana​sto​lat​ków.Pi​kan​te​riica​łejsy​tu​acjido​da​wałfakt,żeaku​ratna
sto​leku​chen​nymmo​gli​śmyzo​staćła​twona​kry​ciprzezgo​spo​dy​nięalboko​go​kol​wiek
in​ne​gozob​słu​gi.Tymbar​dziejbyłowy​śmie​ni​cie.

Na​wet te​raz, gdy Edward tu​lił się do mnie w świe​tle po​ran​ka, jego wy​głod​nia​łe

spoj​rze​nie było jed​no​znacz​ne, a i moje cia​ło re​ago​wa​ło na nie w po​dob​ny spo​sób.
Czy pa​trzył na mnie, gdy spa​łam? Mia​łam na​dzie​ję, że nie, bo śnił mi się pra​wie
przezcałyczas.Senroz​gry​wałsięnasie​lan​ko​wympik​ni​ku,przyide​al​nejlet​niejpo​-
go​dzieiprze​peł​nia​łygomi​ło​snewy​zna​nia.Gdy​bysięoka​za​ło,żemó​więprzezsen,
mójpart​nerpo​czuł​bysiępa​nicz​niewy​stra​szo​nytre​ściąmo​ichsłów.

–Mamna​dzie​ję,żeniebu​dzi​łamcięchra​pa​niemaniga​da​niemprzezsen.
–Nie.Spa​łaśjakza​bi​ta.Gdy​bymdałcipo​spaćjesz​czetro​chę,pew​niezbu​dzi​ła​-

byśsięzemnąwśrod​ku.

–Brzmiza​chę​ca​ją​co…
Mojaod​po​wiedźistot​niemu​sia​łagoza​chę​cić,bozachwi​lępo​wró​ci​li​śmydonoc​-

ne​gosce​na​riu​sza.Jed​nakwpo​rów​na​niuzna​szy​mipo​przed​ni​mipo​tycz​ka​mi,tenraz
oka​załsięła​god​nyiczu​ły.

–Cotyzemnązro​bi​łaś…–wy​szep​tałpoja​kimścza​sieEdward,ajapo​czu​łam,że

ro​snęzdumy.Samapierw​szyrazwży​ciuniemy​śla​łamner​wo​wooprze​szło​ściani
przy​szło​ści. Mia​łam pew​ność, że je​stem tu i te​raz, na swo​im miej​scu, do​kład​nie
tam,gdziechcębyć.

Nado​breprze​bu​dzi​li​śmysiępopo​łu​dniu.
–Niezno​szęwsta​wać–wy​szep​ta​łam.
–Toniewsta​waj!
–Je​stemstrasz​niegłod​na.Pozatymmu​szęsięspa​ko​wać.
–Do​kąd?
–Dodomu.
–Wy​jeż​dżasz?
Czyż​bybyłobu​rzo​ny?
–Prze​cieżmniewy​la​łeś–za​śmia​łamsię.
–Ach,otocho​dzi…–zre​lak​so​wałsię.–Za​raz„wy​la​łeś”!Pocota​kiemoc​nesło​-

wo?„Zwol​ni​łeś”brzmidużonor​mal​niej.Pozatymsamasię„zwol​ni​łaś”:przezwła​-
snącięż​kąpra​cęite​razpew​niesięza​sta​na​wiasz,cozemniezaka​na​lia,żebyzwal​-
niaćzro​bo​tytużprzedBo​żymNa​ro​dze​niem.Otóżwczo​raj,gdypo​szłaśnanie​ocze​-
ki​wa​nyspa​cer,ka​za​łemksię​go​wejzro​bićprze​lewowar​to​ścica​łe​goroku.Takjak
sięuma​wia​li​śmy.

–Cota​kie​go?
–Możepo​win​naśczę​ściejza​glą​daćnaswo​jekon​to!
–Notak…dzię​ku​ję…możele​piejjużpój​dę…

–Nieidź.–Przy​trzy​małmniezarękę.–Chcę,że​byśzo​sta​ła…cho​ciażdosyl​we​-

stra.Oczy​wi​ścieniejakopra​cow​ni​ca,tyl​kowcha​rak​te​rze…

–No,bar​dzoje​stemcie​ka​wa!
–Jakbytupo​wie​dzieć…Nie​wol​ni​cy?
–Je​ślityl​kotyle,zga​dzamsię!
–Dzię​kiBogu!Awięctobę​dzierów​nieżmójostat​nity​dzieńwa​ka​cjiprzedpo​wro​-

temdoLon​dy​nu.

– Cóż ta​kie​go jest w Lon​dy​nie? – Wsta​łam z ocią​ga​niem i prze​ma​sze​ro​wa​łam

nago na dru​gi ko​niec po​ko​ju, gdzie za​wi​nę​łam się szczel​nie w je​dwab​ny szla​fro​-
czek.

–Mojapra​ca.
–Ina​praw​dęmu​siszje​chać?
–Zadłu​gomnietamniebyło.Mójku​zynRu​pertusi​łu​jepo​wo​liprze​ko​ny​waćpo​zo​-

sta​łychudzia​łow​ców,żepo​wi​nienwsko​czyćnamojemiej​sce.

–Jeststuk​nię​ty?
–Jestzro​dzi​nySa​intCyr.
–Wo​bectegode​fi​ni​tyw​niejeststuk​nię​ty…–pró​bo​wa​łamza​żar​to​wać,leczza​wa​-

ha​łamsię,wi​dząc,żeEdwardna​glesięza​sę​pił.–Adla​cze​gomatodlacie​biezna​-
cze​nie?

–Jakto?
Ro​zej​rza​łamsięzna​czą​cowo​kół.
–Wy​da​jeszsiębar​dzobo​ga​tyifi​nan​so​woza​bez​pie​czo​ny.My​śla​łam,żepia​sto​wa​-

niesta​no​wi​skady​rek​to​rage​ne​ral​ne​gowro​dzin​nejkor​po​ra​cjimożebyćswe​goro​-
dza​juty​tu​łemho​no​ro​wym.

–Takain​trat​napo​sad​ka?Pew​nepie​nią​dzeiżad​nychobo​wiąz​ków?
–Za​cze​kaj,wca​lenieza​mie​rza​łamcięob​ra​żać.Popro​stuniewy​glą​danato,żeby

chcia​łocisiętamwra​cać.Asko​romaszpie​nią​dze,toza​sta​na​wiamsię,cotobąpo​-
wo​du​je?

Skrzy​wiłsię.
– St. Cyr Glo​bal za​ło​żył jesz​cze mój pra​dzia​dek. Je​stem naj​więk​szym udzia​łow​-

cem.Stądwy​ni​kapew​naod​po​wie​dzial​ność.

–Te​razro​zu​miem–oznaj​mi​łam,choćtowca​leniebyłapraw​da.
–Wpo​rząd​ku.Naj​le​piejbę​dzie,je​ślizaj​mie​mysięśnia​da​niem–pod​chwy​cił.
Wkuch​nipaniMa​cWhir​terbyłaaku​ratwtrak​ciewy​pie​ka​niado​mo​we​gochle​ba,

więcwszę​dzieuno​siłsięnie​po​wta​rzal​ny,nie​biań​skiza​pach.Gdyzo​ba​czy​łanaspo​-
tar​ga​nych, w dre​sach i szla​fro​kach, nie mia​ła ra​czej wąt​pli​wo​ści, czym się do tej
poryzaj​mo​wa​li​śmy.Za​cho​wa​łajed​naktwarzwstupro​cen​tach,kie​dyEdwardpo​tul​-
nieza​py​tałoszan​sęnamoc​nospóź​nio​neśnia​da​nie.

–Szan​sę?Pew​ność…Czypo​da​waćwszyst​ko?
–Dlamnietak,zher​ba​tąido​dat​ko​wąpor​cjąwa​rzyw,po​pro​szę.
– A ja, je​śli moż​na, chcia​ła​bym wszyst​ko, z kawą ze śmie​tan​ką, plus do​dat​ko​wo

to​styzdże​mem–wy​du​ka​łamspe​szo​na.

Na szczę​ście Edward za​po​biegł mo​je​mu dal​sze​mu plą​ta​niu się, wziął mnie za

rękęioznaj​mił,żeza​cze​ka​mywsa​lo​ni​ku.Jaksięoka​za​ło,na​zwałtaknie​zwy​kleja​-
snypo​kójzwiel​ki​miokna​miwy​cho​dzą​cy​minaogródida​lejzwi​do​kiemnaskrajmo​-

rza.Od​ru​cho​wozmru​ży​łamoczy,wi​dzącja​skra​woró​żo​wydy​wanikwie​ci​steta​pe​ty.

–Czyjtopo​kój?–za​py​ta​łamza​cie​ka​wio​na.–Samchy​bacze​gośta​kie​goniewy​-

my​śli​łeś!

–Na​le​żałkie​dyśdomat​ki–bąk​nąłznie​chę​cią.
Ni​g​dywcze​śniejoniejniewspo​mi​nał.
–Czę​stotuprzy​jeż​dża?
–Zmar​ławze​szłymroku–rzu​ciłbez​na​mięt​nie.
–Bar​dzomiprzy​kro.
–Niechciniebę​dzie.Dlamnieumar​łabar​dzodaw​notemu.Gdymia​łemdzie​sięć

lat,wy​pro​wa​dzi​łasię.Ucie​kłazar​gen​tyń​skimspor​tow​cem.

Po​czu​łamsięnie​swo​jo,leczEdwardwzru​szyłtyl​kora​mio​na​mi.
–Pa​mię​tasz?„Umieszli​czyć?Licznasie​bie”.Popro​studośćwcze​śnieży​ciena​-

uczy​łomnie,żetopraw​da.Tatacałyczaspra​co​wał,rów​nieżzagra​ni​cą,agdybył
wdomu,miałnie​mi​łąskłon​nośćdozło​śli​wo​ści.Po​dob​notoce​charoduSa​intCyr.

Zro​bi​łomisiężalma​łe​gopo​rzu​co​ne​gochłop​ca.Cho​ciażmoiobo​jero​dzi​cezmar​li

przed​wcze​śnie,ni​g​dyniemia​łampo​czu​ciaod​rzu​ce​nia.

–Two​jamat​kaioj​ciectostrasz​niego​iści.
–Niebyłoażtakźle.
–Niebyło?Po​rzu​cićdziec​koijesz​czezo​sta​wićjezdzi​wacz​nymoj​cem?
–Notak…Wsu​mieteżża​łu​ję,żemamaodpo​cząt​kuniepo​wie​dzia​łapraw​dy.Kie​-

dy le​cia​ła do Bu​enos Aires, pła​ka​ła i tłu​ma​czy​ła mi, że zry​wa tyl​ko z tatą, nie ze
mną. Mie​li​śmy po​zo​stać ro​dzi​ną. Cóż, gdy już w cią​gu pierw​sze​go roku czę​sto​tli​-
wośćli​stówite​le​fo​nówpo​kaź​niezma​la​ła.Prze​sta​łamnieteżtakgo​rą​coza​chę​cać
doprzy​jaz​dudoAr​gen​ty​nynaBożeNa​ro​dze​nie.Po​mi​ja​jącsamfakt,żeoj​ciecni​g​dy
bysięnacośta​kie​goniezgo​dził.

–Chciałcięmiećwświę​taprzyso​bie?
–Ależskąd.NaGwiazd​kęla​tałzko​chan​kąnaKa​ra​iby.Popro​stunazłośćmat​ce

był go​tów zro​bić wszyst​ko. Poza tym An​to​nio, ko​cha​nek mat​ki, nie ży​czył so​bie
mniewswo​imdomu.Chciałsamąmamę.Kie​dymia​łemczter​na​ścielat,uro​dzi​łoim
siędziec​ko.Wte​dyna​szedro​gicał​kiemsięro​ze​szły.Ża​ło​wa​łemtyl​ko,żeodpo​cząt​-
kuniewie​dzia​łem…–Nie​ocze​ki​wa​nieza​śmiałsię.–Zresz​tą,towszyst​kobyłotak
daw​no.Szko​da,żeza​miastpraw​dymia​łemna​dzie​ję.

Po​my​śla​łamzod​ra​ząowszyst​kichjegonaj​bliż​szych.
–Ktosięwkoń​cutobązaj​mo​wał?
–Służ​bataty.PaniMa​cWhir​ter,ogrod​ni​cy,nie​dłu​gojed​nak.Wwie​kudwu​na​stulat

wy​sła​nomniedodo​brejszko​łyzin​ter​na​tem.Coniebyłozłe.Zmęż​nia​łemiwogó​le.
Tę​sk​ni​łemtyl​kobar​dzozaKorn​wa​lią,zaogrod​ni​kiem,któ​rybrałmnienaryby.Na​-
wet obie​ca​łem mu, że jak na mnie za​cze​ka, to wy​bu​du​ję nie​da​le​ko Pen​ryth Hall
praw​dzi​wąfa​bry​kęza​ba​wekdopraw​dzi​wychprzy​gód,żebywszy​scymie​lipra​cę.

–Za​ba​wekdoprzy​gód?
–Nowiesz,by​łemwte​dymały.Fa​scy​no​wa​łymniepro​ce,rzut​ki,tra​twy.
–Ico?Zbu​do​wa​łeś?
–Nie.Panogrod​nikwy​emi​gro​wałdoKa​na​dy,docór​ki,botę​sk​niłzawnu​ka​mi.Nie

do​trzy​małsło​wa,nieza​cze​kałnamnie.Więcijaniemu​sia​łem.

–Och…–wes​tchnę​łam,pró​bu​jącwziąćgozarękę,aleonniepra​gnąłanimo​je​go

wspar​cia,aniwspół​czu​cia.

–Nicta​kie​gomisięniesta​ło.Wprostprze​ciw​nie:na​uczy​łemsiępo​le​gaćnaso​bie,

nienalu​dziach,ini​cze​gonieobie​cy​wać.

Naszczę​ściewtymmo​men​ciedosa​lo​ni​kuwe​szłago​spo​dy​niwto​wa​rzy​stwiepo​-

ko​jów​ki,obieob​ła​do​wa​neta​ca​mipeł​ny​mije​dze​nia.Gdynamjeser​wo​wa​ły,za​uwa​-
ży​łam, jak Edward pa​trzy na pa​nią Ma​cWhir​ter. Po​mi​mo ca​łej jej szorst​ko​ści wy​-
czu​łam,żeko​bie​tatabyładlanie​gonaj​bliż​sząro​dzi​ną.Pochwi​liznówwsa​mot​no​-
ściiwmil​cze​niuroz​ko​szo​wa​li​śmysięnie​sa​mo​wi​ty​mipo​tra​wa​mijejau​tor​stwa.

–Niewy​ty​kamci,żeniechceszbyćodni​ko​goza​leż​ny.Dla​cze​gomiał​byśchcieć?

Lu​dziekła​mią,zdra​dza​ją,wy​pro​wa​dza​jąsię,wy​jeż​dża​ją.Ba,na​wetniedla​te​go,że
cięnieko​cha​ją…Cza​semteżumie​ra​ją.

Usie​dli​śmyprzyko​min​ku.Pa​trzyłnamnienie​ru​cho​mo.
–Inieza​mie​rzaszsięzemnąsprze​czać?
Po​krę​ci​łamprze​czą​cogło​wą.
–Dziw​ne–wes​tchnął.–Więk​szośćko​bietnatymeta​pieoskar​żamnieobrakser​-

ca.

Po​my​śla​łam o moim ojcu, naj​ła​god​niej​szym czło​wie​ku pod słoń​cem, któ​ry zgi​nął

wwy​pad​ku,gdyby​łamwtrze​ciejkla​sie,iomo​jejmat​ce,któ​rawy​peł​nia​łana​szeży​-
ciekwia​ta​miiuśmie​chem,pókiżyła,aod​cho​dzi​ładłu​go,aledziel​nieiteżpo​god​nie.
Moiro​dzi​ceniepo​rzu​ci​limniece​lo​wo.Niemie​liwy​bo​ru.Mimożar​li​wychprzy​siąg
iuro​czy​ste​goślu​bo​wa​nia.

–Jara​czejmy​ślę,żemo​żeszmiećra​cję–przy​zna​łamci​cho.–Możerze​czy​wi​ście

wszyst​kieobiet​ni​ceiprzy​się​gisąnie​wie​lewar​te.Możeist​nie​jetyl​kodzieńdzi​siej​-
szy.

Gdy​byniena​głewej​ściego​spo​dy​ni,zpew​no​ściąznówza​czę​li​by​śmysięca​ło​wać.

PaniWhir​terkaszl​nę​łajed​nakzna​czą​cooddrzwi.

–Niechcia​ła​bymprze​szka​dzać,alepra​gnępo​in​for​mo​wać,żeszy​ku​jęsiędowy​-

jaz​du.Resz​taper​so​ne​lujużwy​je​cha​ła.

–Wpo​rząd​ku,bar​dzodo​brze.Mamna​dzie​ję,żebędąpań​stwomie​liuda​neświę​-

ta.

–Chcia​ła​bymteżwimie​niuwszyst​kichiswo​impo​dzię​ko​waćpanuzawy​jąt​ko​wo

hoj​nąwtymrokutrzy​nast​kę.Jestpanza​wszenie​zwy​kleszczo​dry,aletymra​zem…
Omałonieumar​łam,gdyzo​ba​czy​łamstankon​ta.Na​resz​ciebędęmo​głapo​mócsio​-
strzeku​pićnowydach,aitakzo​sta​nąmikro​cie.ASo​phiepo​wie​dzia​ła,żespę​dzi
BożeNa​ro​dze​nienaSe​sze​lach.Dzię​ku​je​mypanubar​dzoser​decz​nie.

–Za​słu​gu​je​cienadużowię​cej,wy​trzy​mu​jączemnąpodjed​nymda​chem.Zwłasz​-

czaodwy​pad​ku.

Ko​bie​tauśmiech​nę​łasiętakcie​pło,żeażtrud​nobyłotodoniejprzy​pa​so​wać.
–Niejestpanażtakitrud​ny,bio​rącpoduwa​gęwszyst​ko,copanprze​szedł–za​-

wa​ha​łasięna​gle.–Je​ślimniepanpo​trze​bu​jepod​czasświąt,tojawca​leniemu​szę
je​chaćdosio​stryaku​ratte​raz.

–Ależskąd.Pla​no​wa​ły​ścietenwspól​nypo​bytodmie​się​cy.Zresz​tątopaniza​le​gły

urlopzatenrok.

–Notak,alewła​ści​wiewpanaobec​nymsta​nie…Ktosiępa​nemzaj​miewtewol​-

nedni?

–Pan​naMay​wo​od.
Go​spo​siaspoj​rza​łanamniepo​dejrz​li​wie.
–Acobę​dziezgo​to​wa​niem?
–Po​ra​dziso​biezgo​to​wa​niemipodkaż​dymin​nymwzglę​dem.
Cie​szy​łamsię,żeEdwardmówitowszyst​ko,niepa​trzącwmojąstro​nę,boztru​-

dempo​wstrzy​my​wa​łamsięodśmie​chu.

– W ta​kim ra​zie… no cóż… po​że​gnam się z pań​stwem. We​so​łych świąt. I niech

paniza​dbaoEdwar​da.

–Obie​cu​ję–od​po​wie​dzia​łamci​cho,czu​jącdoniejwiel​kisza​cu​nek,do​wie​dziaw​szy

się,żetakna​praw​dętoonagowy​cho​wa​ła.

Mu​szęprzy​znać,żedo​trzy​ma​łamsło​wa.Za​dba​łamonie​gonaj​le​piej,jakpo​tra​fi​-

łam,po​dob​niejakonomnie.Ko​cha​li​śmysiępodcho​in​ką,wpierw​szyidru​gidzień
świąt,po​temwsyl​we​stra.Pi​li​śmyszam​pa​na,przy​go​to​wy​wa​li​śmyświą​tecz​nepo​tra​-
wyioka​za​łosię,kumemuzdzi​wie​niu,żejaknamęż​czy​znęznasięświet​nienago​-
to​wa​niu.Mu​szęteżprzy​znać,żespę​dzi​li​śmypra​wiecałyty​dzieńnago.Nazam​ku
nie było ni​ko​go oprócz nas. Od​po​wia​da​ła nam ta „ma​ska​ra​da”, poza tym Edward
po​wta​rzał,żelubinamniepa​trzeć,kie​dyniemamnaso​bieubra​nia.Przeztopa​li​li​-
śmywewszyst​kichko​min​kach.

Do​pie​rogdyna​stałnowyrok,po​czu​łamogar​nia​ją​cymniesmu​tek.Wie​dzia​łam,że

naszczaspo​wo​lido​bie​gakoń​ca.Usi​ło​wa​łamsiępo​cie​szać,żewspo​mnie​niema​gicz​-
ne​goty​go​dniapo​zo​sta​niezemnąnaza​wsze,leczta​kiepo​cie​sze​nienienawie​lesię
zda​ło. Do​sko​na​le wie​dzia​łam, że cze​ka mnie per​spek​ty​wa po​wro​tu do Ka​li​for​nii
iza​czy​na​niawszyst​kie​goodnowaponie​daw​nymskan​da​luto​wa​rzy​skim,aEdward
zpo​wro​temwsiąk​niewco​dzien​nywie​lo​go​dzin​nykie​rat,któ​ryzresz​tąwca​legonie
po​cią​ga.

–Tyl​koniewzdy​chajtak,boniewy​trzy​mam–oświad​czył.
Sie​dzie​li​śmywjegoga​bi​ne​cie,przyma​łymroz​kła​da​nymsto​li​ku,któ​ryprzy​su​nę​li​-

śmymak​sy​mal​niedoko​min​kaigra​li​śmywroz​bie​ra​ne​gopo​ke​ra.Mia​łamnaso​bie
figi,biu​sto​nosz,pod​ko​la​nów​kiiapasz​kę,aleonzo​stałjużtyl​kowsli​pach.

–Gdziesięna​uczy​łaśtakgrać?–wark​nął,całyspo​co​ny.
–Ma​di​sonmniena​uczy​ła.Gra​ły​śmyparęlatnaokrą​gło.
–Notak.Mo​głemsiędo​my​ślić,żetomusimiećcośwspól​ne​goztwo​jądro​gąsio​-

strą.

Rzad​komie​wa​łamdo​brekar​ty,aleje​ślicho​dzioak​tor​stwo,tobyłoje​dy​ne,cze​go

mniena​uczy​ła:jakide​al​nieble​fo​wać.CałaMa​di​son.Po​mi​moostat​niejafe​ryoczy​wi​-
ściebar​dzozaniątę​sk​ni​łam.Wświę​taza​dzwo​ni​łamdooj​czy​maiza​sta​łamgona
pla​niefil​mo​wymwNo​wymMek​sy​ku,gdziekrę​ciłnaj​now​szeod​cin​kiswe​gowiel​ce
sza​no​wa​ne​go przez pu​blicz​ność se​ria​lu o zom​bie. Za​dzwo​ni​ła​bym też do niej, ale
Ho​ward uprze​dził mnie, że uda​ła się do In​dii na me​dy​ta​cje, po na​gło​śnio​nym pu​-
blicz​nieroz​sta​niuzJa​so​nem.

–Zresz​tą,tato,onaniebę​dziezemnąroz​ma​wiać:nie​na​wi​dzimnie!
–Ależskąd,ko​cha​nie,obec​nienaj​bar​dziejnie​na​wi​dzisa​mejsie​bie.
Mojeroz​my​śla​niaoro​dzi​nieprze​rwałbru​tal​niedzwo​nekko​mór​kiEdwar​da.
–Niemyśl,żecisięuda​ło–za​żar​to​wa​łam.–Teslip​kiitakzachwi​lębędąmoje!
Nie​ste​ty wła​ści​ciel sek​sow​nych sli​pek już w ogó​le mnie nie słu​chał. Z dzi​kim

wzro​kiemwpa​try​wałsięwścia​nę,przy​ci​ska​jączca​łychsiłko​mór​kędoucha.

–Ru​pert?!Cze​gochcesz,dodia​bła?
Pochwi​liwstałgwał​tow​nieiza​cząłprze​mie​rzaćpo​kójkro​kiemcha​rak​te​ry​stycz​-

nym dla biz​nes​me​nów pra​co​ho​li​ków. Świat wo​kół prze​stał dlań ist​nieć. Li​czy​ły się
tyl​kowy​krzy​ki​wa​nesło​waorazin​wek​ty​wy,zktó​rychwięk​szo​ściitakniero​zu​mia​-
łam.„Zyskope​ra​cyj​ny”,„mia​raren​tow​no​ści”,„wal​kaprzezpeł​no​moc​ni​ków”,„tru​-
ją​castra​te​gia”…Na​wetCe​zarpo​czułsięza​gro​żo​ny.

–Imó​więci,gnoj​ku,żejaksięnieogar​niesziniepo​skła​dasztego,tojaoso​bi​ście

iudzia​łow​cy…nie,nie,nie…wy​pra​szamtoso​bie,ty…Ow​szem.Toniemojawina,
bo we wrze​śniu przed wy​pad​kiem wszyst​ko było w po​rząd​ku! Och, prze​pra​szam
bar​dzo, że dla fir​my oka​za​ła się nie​do​god​no​ścią moja nie​mal​że śmierć kli​nicz​na…
prze​pra​szam,ty…Nie!Typo​słu​chajmnie!Je​ślitenkon​traktniezo​sta​niepod​pi​sa​ny,
to nie da​ru​je​my ci tego ani ja, ani za​rząd… Tak, tak, ja​sne… do​brze wiem, co ro​-
bisz…Tak,skur​czy​by​ku,nieprze​sta​nę,bowięk​szośćSt.CyrGlo​baljed​nakna​le​ży
domnie…tak…czycisiętopo​do​ba,czynie…

Niemo​głamtegosłu​chaćwnie​skoń​czo​ność.Wsta​łamici​chut​kopo​zbie​ra​łampo​-

roz​rzu​ca​ne ubra​nia. Edward pa​trzył na mnie nie​wi​dzą​cym wzro​kiem, cho​ciaż wy​-
da​wa​ło mi się, że od​ru​cho​wo się uśmiech​nął, zer​ka​jąc na mój ko​ron​ko​wy sta​nik.
Mimotoczymprę​dzejza​ło​ży​łamswe​tericzar​neleg​gin​sy.

–Tak!Będętamju​tro!–ryk​nąłnaza​koń​cze​niedote​le​fo​nuiroz​łą​czyłsię.
Jak​bysta​ra​jącsiępo​wró​cićdorze​czy​wi​sto​ści,przyj​rzałmisięuważ​nie.
–Cotywy​ra​biasz?–za​py​tałzdzi​wio​ny.–By​li​śmywpo​ło​wiepo​je​dyn​ku.Niema

sen​susięwy​co​fy​wać.Roz​bie​rajsię!Prze​cieżwy​gry​wasz!

Wy​gry​wasz… To sło​wo bar​dzo źle mi się sko​ja​rzy​ło. Gdy Edward przed chwi​lą

roz​ma​wiałprzezte​le​fonoin​te​re​sach,byłzu​peł​niein​nymczło​wie​kiem.Bez​względ​-
nym.Jakktoś,dlakogoli​czysiętyl​kowy​gry​wa​nie.Zawszel​kącenę.

Przez ostat​nie dwa mie​sią​ce do​syć do​brze po​zna​łam wszel​kie wcie​le​nia Edwar​-

da. Na​wet Ja​son Black, męż​czy​zna, któ​re​go – jak mi się zda​wa​ło – ko​cha​łam, wy​-
blakł cał​ko​wi​cie w mo​jej pa​mię​ci w ze​sta​wie​niu z de​mo​nicz​nym, sek​sow​nym, aro​-
ganc​kimpra​co​daw​cą,ak​tu​al​nymsen​semitre​ściąmegoży​cia.Ate​razbędęsięmu​-
sia​łaznimroz​stać…

–Prze​cieżwy​jeż​dżaszza​razdoLon​dy​nu–po​wie​dzia​łamzdaw​ko​wo,uni​ka​jącjego

wzro​ku.

–Tak,jadęzsa​me​gorana.Mójwspa​nia​łykon​trakt…mó​wi​łemcionim…jestza​-

gro​żo​ny. Mój dro​gi ku​zyn po​su​nął się do sa​bo​ta​żu. Zbyt dłu​go mnie tam nie było.
Jaktyl​kowszyst​kowy​pro​stu​ję,skrzyk​nęudzia​łow​cówiusta​li​my,jakwy​eli​mi​no​wać
Ru​per​ta.

–Wy​eli​mi​no​wać?!
Za​śmiałsięna​gle.
–Zza​rzą​du.Acomy​śla​łaś?Ależtymaszomnieopi​nię.Prze​cieżku​zynmażonę

imałedzie​ci.Jatyl​kochcęza​dbać,bymógłpo​świę​cićimod​po​wied​niowię​cejcza​su.
Uwol​nięgoodbo​le​sne​goobo​wiąz​kuby​ciady​rek​to​remope​ra​cyj​nym.

–Isamnimzo​sta​niesz.
–Ow​szem,boniemamro​dzi​ny.Niepo​tra​fił​bymsiępod​jąćsta​łejopie​kina​wetnad

ro​śli​nądo​nicz​ko​wą.

–Nie​praw​da!
–Praw​da!
–AcozCe​za​rem?
–Tenleń?Tech​nicz​niena​le​żydomo​jejgo​spo​dy​ni,któ​ra,taksięskła​da,ju​trowra​-

cazeSzko​cji.Niemawięcod​wro​tu.

–Ro​zu​miem.Dla​te​goidęsiępa​ko​wać.
–Ido​brze.
Niespo​dzie​wa​łamsięcopraw​da,żeEdwardbę​dziezamnąbar​dzotę​sk​niłipo​że​-

gna się wy​lew​nie, lecz ten po​ziom obo​jęt​no​ści zmro​ził na​wet mnie. Cho​ciaż po
dwóchmie​sią​cachwspół​pra​cyzgo​dzi​łamsięnapa​ro​dnio​wyro​mansbezcią​gudal​-
sze​go, pod​świa​do​mie li​czy​łam na coś wię​cej. Po​mi​mo wszel​kich jego uczci​wych
ostrze​żeń,naj​wy​raź​niejza​czę​łominanimza​le​żeć.Na​praw​dęza​le​żeć.

–Spraw​dzęnaj​bliż​szelotydoLosAn​ge​les–po​wie​dzia​łamprze​pra​sza​ją​co.–Do​-

brze się w su​mie skła​da. Mój oj​czym za​pro​sił mnie aku​rat na swój plan fil​mo​wy
wcha​rak​te​rzesta​tyst​ki.Bę​dziefaj​niezo​staćna​glezom​bie.Pozatymsły​sza​łam,że
NowyMek​sykjestprze​pięk​ny.

Edwardprzy​pa​try​wałmisiępo​dejrz​li​wie.
–Cotywła​ści​wiewy​ga​du​jesz?
–Prze​cieżje​dzieszju​trodoLon​dy​nu.Niezo​sta​nętusama.Chy​banad​szedłczas

po​że​gna​nia.

–Po​rzu​caszmnie?
–Prze​cieżzga​dza​mysię,żeniezo​sta​nętusama.
–Ow​szem:tunie.Dla​te​goza​bie​ramciędoLon​dy​nu.
Prze​sta​łamna​glero​zu​mieć,do​kądzmie​rzana​szaroz​mo​wa.
–Jakto?Chcesz,że​bympo​je​cha​łaztobądoLon​dy​nu?
–Tak.DoLon​dy​nu.Mamjesz​czeprze​li​te​ro​wać?
Zi​gno​ro​wa​łamza​rów​nojegoiro​nię,jakifalęeu​fo​rii,któ​ranie​ocze​ki​wa​nieowład​-

nę​łamoimcia​łem.

–Icojatam,udia​bła,będęro​bić?!
–Mogęcięodnowaza​trud​nićjakooso​bi​stąte​ra​peut​kę.
–Prze​stań.Sammógł​byśte​razzo​staćtre​ne​remfit​ness.Niepo​trzeb​nacijużfi​-

zjo​te​ra​peut​ka.

–Wta​kimra​ziepo​je​dzieszjakomojaofi​cjal​nako​chan​ka,wpeł​nymwy​mia​rzego​-

dzin.

–Czy​limia​ła​bymza​miesz​kaćwLon​dy​niepoto,byztobąsy​piać?
–Wy​obraźso​bie,żetotakiurlop.
–Aletyniebę​dziesznażad​nymurlo​pie.Wprostprze​ciw​nie.Potakdłu​giejprze​-

rwiebę​dziesznaokrą​głopra​co​wał.

–Napew​noniecałenoce.Zo​sta​nętwo​imchłop​cemdoto​wa​rzy​stwa.Prze​cieżto

wła​śniewemnieuwiel​biasz.Będęcięza​ba​wiałno​ca​mi.

My​lisz się, uwiel​biam w to​bie ab​so​lut​nie wszyst​ko – pcha​ło mi się na usta, lecz

do​brzewie​dzia​łam,żetoostat​niarzecz,jakąchciał​byodemniekie​dy​kol​wiekusły​-
szeć. Bez​wied​nie za​czę​łam się w nie​go wpa​try​wać. W jego po​tęż​ne cia​ło, de​spo​-
tycz​nątwarz…Tak.Tylemusiwy​star​czyć.Samseksmusiwy​star​czyć.

–Dia​no?–za​py​tałza​nie​po​ko​jo​ny.

Mia​łam pew​nie ja​kiś dziw​ny wy​raz twa​rzy i nie​po​trzeb​nie na tak dłu​go za​mil​-

kłam.

– Oczy​wi​ście, że to wła​śnie w to​bie uwiel​biam – po​wie​dzia​łam za​wa​diac​ko – bo

cóżpozatymmoż​nawto​bieuwiel​biać?

–Orany,cóżzabez​dusz​nako​bie​ta–wes​tchnąłiza​cząłmnieca​ło​wać.
Ijak​by​śmysiędo​pie​rocospo​tka​li,za​czę​li​śmysięko​chać.Zta​kimza​pa​łem,jak​by

to wca​le nie był ko​lej​ny raz tego dnia. Jak​by​śmy nie ro​bi​li tego co chwi​lę przez
ostat​niedzie​sięćdni.

–Awięcusta​lo​ne–mam​ro​tałpół​przy​tom​nie.–Je​dzieszzemnądoLon​dy​nu.
–Aleniemogętamprze​cieżpo​je​chaćtyl​kojakotwójga​dżetero​tycz​ny.
–Wiem.Lon​dyntowy​ma​rzo​nemiej​scenaro​bie​nieka​rie​ry.Mo​żeszprze​cieżza​-

miesz​kaćumnieisko​rzy​staćzoka​zji,cho​dzićnaca​stin​gi.

–Naca​stin​gi?–po​wtó​rzy​łamprze​ra​żo​na,sta​ra​jącsięzy​skaćnacza​sie.
– Po​myśl: ide​al​ny układ. W dzień speł​niasz swo​je ma​rze​nia, a noce na​le​żą do

mnie.

Szczę​śli​wie,za​ję​cisobą,prze​sta​li​śmyroz​ma​wiać.Byłozawcze​śnie,bymznie​go

zre​zy​gno​wa​ła. Jesz​cze nie po​tra​fi​łam. Na​dal chcia​łam żyć w barw​nym świe​cie fi​-
zycz​nej na​mięt​no​ści i być sil​ną, nie​za​leż​ną ko​bie​tą, któ​ra nosi ero​tycz​ną bie​li​znę
dla swe​go ak​tu​al​ne​go ko​chan​ka i nie za​drę​cza się przy​szło​ścią. Nie mia​łam naj​-
mniej​szejocho​tywra​caćdodomu,dorolinie​wi​dzial​ne​gokop​ciusz​ka.Wy​da​wa​łomi
sięteż,żenieby​łamwnimza​ko​cha​na.Popro​stuchwi​lo​wodo​brzesięzesobąba​-
wi​li​śmy.Dwo​jedo​ro​słychsa​mot​nychlu​dzi.Ni​ko​goniekrzyw​dzi​li​śmy,więctochy​ba
niegrzech?

–Do​brze,jużdo​brze.Umo​wastoi.Po​ja​dęztobądotegoLon​dy​nu–rzu​ci​łamobo​-

jęt​nymto​nem.

– By​łem pew​ny – za​mru​czał ni​czym za​do​wo​lo​ny dra​pież​nik, któ​ry od po​cząt​ku

wie​dział,żedo​pad​nieswo​jąofia​rę.

Itakotona​stęp​ne​godnia,oświ​cie,zna​la​złamsięwjegodro​giejli​mu​zy​nie,wraz

zca​łymna​szymdo​byt​kiem.Pochwi​liwy​ru​szy​li​śmykucy​wi​li​za​cji.

ROZDZIAŁPIĄTY

–Czynapew​nowszyst​kowpo​rząd​ku?Niewy​glą​dapaninaj​le​piej–za​in​te​re​so​wa​-

ła się mną sie​dzą​ca obok, moc​no wy​ma​lo​wa​na dziew​czy​na, mó​wią​ca z wy​raź​nym
ame​ry​kań​skimak​cen​tem.

– Wszyst​ko w ab​so​lut​nym po​rząd​ku – po​twier​dzi​łam jak echo, sta​ra​jąc się za

wszel​kącenęwie​rzyćwewła​snesło​wa.

Mi​nę​łydwamie​sią​ceodna​sze​goprzy​jaz​dudoLon​dy​nuiwza​sa​dzieodpierw​sze​-

godniaczu​łamsiętufi​zycz​nieźle.Naj​pierwmy​śla​łam,żetozestra​chu,boodsa​-
me​go po​cząt​ku nie mó​wi​łam Edwar​do​wi praw​dy: wca​le nie szu​ka​łam żad​nych ca​-
stin​gów,atyl​koner​wo​wowłó​czy​łamsięcałedniepomie​ście.Dziśjed​nakpo​sta​no​-
wi​łamprze​ła​maćstrach,do​trzećnawska​za​nemiprze​słu​cha​nieido​trwaćdojego
koń​ca, a nie ucie​kać na Tra​fal​gar Squ​are, by za​szyć się w tłu​mie w cha​rak​te​rze
ano​ni​mo​wejtu​ryst​ki.Po​win​namwięcbyłapo​czućsięle​piej.

Nie​ste​ty,gdysie​dzia​łamzaku​li​sa​mipre​sti​żo​we​gote​atrunaWestEn​dzie,oto​czo​-

naprzeztłu​mekwy​stro​jo​nychak​to​rówiama​to​rów,gło​śnopo​wta​rza​ją​cychwy​uczo​-
nerolealboćwi​czą​cychdyk​cję,byłozemnąco​razgo​rzej.

–Możecośpanizja​dła…albotogry​pa?–nieda​wa​łazawy​gra​nąAme​ry​kan​ka.
–Totyl​koner​wy–za​pew​ni​łamnie​szcze​rze,bowła​śnieogar​nę​łamniefalare​gu​-

lar​nychmdło​ści.

–Mojasio​strapre​zen​to​wa​łasiępo​dob​niewpierw​szymtry​me​strzecią​ży.Nie​waż​-

nezresz​tą…niebędępaniprze​szka​dzać.–Dziew​częzmie​ni​łona​glefront.–Le​piej
pój​dęnako​ry​tarzipo​wtó​rzęso​bierolę.

By​łamwdzięcz​na,żeucie​kłaodemniejakodogni​skaza​ra​zy.Czu​łamsiętak,że

wo​la​łambyćsama,aupar​łamsięaku​ratdziśwy​trwaćnaca​stin​gu,bymócpierw​szy
raz,niekła​miąc,po​wie​dziećEdwar​do​wi,żenicztegoniewy​szło.Chcia​łam,żeby
jak naj​szyb​ciej mnie za​wo​ła​li i jak naj​szyb​ciej… po​dzię​ko​wa​li. Mój tekst… Co
ztego,żeuczy​łamsięgowwan​nie,podprysz​ni​cemiwogro​dzienaty​łachlon​dyń​-
skie​godomupanaSa​intCyrwKen​sing​ton?Popro​stuwy​pa​ro​wałmizgło​wy.

Na​gledo​pa​dłymniepraw​dzi​wemdło​ściiby​łamszczę​śli​wa,żenaczasdo​brnę​łam

doto​a​le​ty.Podłuż​szejchwi​li,gdyod​wa​ży​łamsięspoj​rzećwlu​stro,zo​ba​czy​łamtam
bla​dą,spo​co​nątwarzwy​stra​szo​nejko​bie​ty.

„Mojasio​strapre​zen​to​wa​łasiępo​dob​niewpierw​szymtry​me​strzecią​ży”.
Z ła​zien​ki wy​szłam do holu i pro​sto na uli​cę. Za​trzy​ma​łam się do​pie​ro na sta​cji

me​tra.Byłpierw​szymar​ca,leczwrześ​kimzi​mo​wympo​wie​trzuzu​peł​nieniewy​czu​-
wa​łosięjesz​czewio​sny.

„Mojasio​strapre​zen​to​wa​łasiępo​dob​niewpierw​szymtry​me​strzecią​ży”.
Opcjacią​żynieprzy​szłamidogło​wy.Stop.Jesz​czeraz.Opcjicią​żypopro​studo

sie​bieniedo​pusz​cza​łam.Za​kła​da​łam,żeEdward–botojemunaj​bar​dziejza​le​ża​ło
na bra​ku zo​bo​wią​zań, a trud​no so​bie chy​ba wy​obra​zić więk​sze zo​bo​wią​za​nie niż
wspól​ne dziec​ko – wie, co robi. Były jed​nak chwi​le, gdy mia​łam wąt​pli​wo​ści… Na

przy​kładwte​dypierw​szejnocy…podprysz​ni​cem…

Gdyzna​la​złamsięnape​ro​nieCha​ringCrossSta​tionztru​demwsia​dłamdowła​ści​-

we​gopo​cią​gu.

Go​rącz​ko​wo my​śla​łam o fak​tach. Spóź​niał mi się okres. Na​wet go​rzej: chy​ba

wca​le go nie mia​łam, od​kąd prze​nie​śli​śmy się do Lon​dy​nu. Moje pier​si bar​dzo się
za​okrą​gli​ły,alemy​śla​łam,żedzia​łosiętakzpo​wo​duco​noc​ne​goupra​wia​niasek​su.
Wza​sa​dzie,oddwóchmie​się​cyra​zemspę​dza​li​śmyczastyl​kowśrod​kunocywłóż​-
ku.Edwardpra​co​wałpoosiem​na​ściego​dzinnadobę,włącz​nieznie​dzie​la​mi.Oświ​-
cieli​mu​zy​nazszo​fe​remza​bie​ra​łagodojegoapar​ta​men​tuwbiu​row​cunaCa​na​ry
Wharfiod​wo​zi​łazre​gu​łydo​brzepopół​no​cy.Cza​sa​miwogó​leniepo​ka​zy​wałsięna
noc. Na​to​miast je​że​li się po​ja​wił, in​te​re​so​wa​ło go jed​no. Nad ra​nem, za​nim wy​-
szedł,ca​ło​wałmnieprzez seniszep​tałoczy​wi​sto​ści wsty​lu„Po​wo​dze​nia dzi​siaj”,
„Je​stemzcie​biedum​ny”.Mojeży​ciewLon​dy​niebyłonie​koń​czą​cymsiępa​smemsa​-
mot​no​ści.Tę​sk​ni​łamzaKorn​wa​liąiPen​rythHall.

WLon​dy​niewszyst​kosięzmie​ni​ło.
Czyte​razdo​pie​rozmie​nisięnado​bre?
Wostat​niejchwi​lizdą​ży​łamwy​siąśćprzyHighStre​etKen​sing​tonipo​bie​głampro​-

sto do ap​te​ki koło domu, gdzie, sta​ra​jąc się nie pa​trzeć w oczy zna​nej z wi​dze​nia
far​ma​ceut​ce,ku​pi​łamtestcią​żo​wy.

Dotejporyod​ma​wia​łamEdwar​do​wi„przy​dzie​le​nia”miautazszo​fe​rem,bowte​-

dyczu​ła​bymsięjużcał​ko​wi​cieutrzy​man​ką,któ​rąnie​chcą​cyitaksięsta​łam.Dziś,
gdy wlo​kłam się do domu w stru​gach lo​do​wa​te​go desz​czu z te​stem cią​żo​wym pod
pa​chą, po​my​śla​łam, że chcia​ła​bym mieć ko​go​kol​wiek, kto trosz​czył​by się o mnie.
Na​wetszo​fe​ra…

Kie​dyner​wo​wowci​snę​łamkodnado​mo​fo​nie,lon​dyń​skago​spo​dy​nipanaSa​intCyr

wpu​ści​łamniedośrod​kapra​wiena​tych​miastiza​wo​ła​ła,że​bymszyb​koprzy​szłado
niejdokuch​ni.

–Zaparęmi​nut!–od​krzyk​nę​łamiwpa​dłampro​stodoła​zien​ki.
Bądźujem​ny,bądźujem​ny!–ko​ła​ta​łomisiępogło​wie.
Spoj​rza​łamwdół…Po​zy​tyw​ny…
Scho​wa​łamgodokie​sze​ni.Se​kun​dępóź​niejwy​ję​łampo​wo​li…Na​dalpo​zy​tyw​ny.
Przy​kry​łam na chwi​lę to​reb​ką. Co ja wy​czy​niam? Ja​kie to ża​ło​sne!. Za chwi​lę –

cią​gletasamaczer​wo​na,nie​ubła​ga​nakre​ska.

Niemawąt​pli​wo​ści.Je​stemwcią​ży.Wkrót​cenieudasiętegona​wetukryć.
Nawpółza​mro​czo​napo​wlo​kłamsiędokuch​ni.
PaniCor​ri​ganpie​kławła​śniecia​sto.
–Dzwo​niłpanCyr.
Dzwo​nił!Tu​taj!Możewy​czuł,jakbar​dzogopo​trze​bu​ję!
–Byłwzbu​rzo​ny,po​nie​waż,niemógłsięzpa​niąskon​tak​to​waćnako​mór​kę.
–Mhm…–wes​tchnę​łamza​wie​dzio​na.–Od​dzwo​niędonie​go.
No​wiut​kawy​pa​sio​nako​mór​ka,któ​rąku​piłmiwze​szłymmie​sią​cu,istot​nietkwi​ła

smęt​nienabla​cieku​chen​nym,pod​łą​czo​nadoła​do​war​ki.Bar​dzomoż​li​we,żele​ża​ła
tu tak od czter​dzie​stu ośmiu go​dzin. Edward ni​g​dy nie dzwo​nił do mnie w dzień,
zpra​cy.

Gdycze​ka​łamnapo​łą​cze​niemię​dzyko​lej​ny​mise​kre​ta​ria​ta​miiga​bi​ne​ta​mi,smęt​-

ny,cha​rak​te​ry​stycz​nybry​tyj​skisy​gnałwsłu​chaw​ceprzy​po​mi​nałmi,jakda​le​koje​-
stemoddomu.

– Dla​cze​go nie od​bie​rasz ko​mór​ki? – wark​nął na po​wi​ta​nie, gdy na​resz​cie mnie

znimpo​łą​czo​no.

–Prze​pra​szam,by​łamnaprze​słu​cha​niuiza​po​mnia​łamwziąćjązdomu,i…
–Kon​traktwła​śnieprze​szedł.
Jegotonbyłtakobo​jęt​ny,żedo​pie​ropochwi​lizro​zu​mia​łam,żetodo​brano​wi​na.
– Cu​dow​nie! Gra​tu​lu​ję! – za​szcze​bio​ta​łam. – Słu​chaj… Bę​dzie​my mu​sie​li po​roz​-

ma​wiać…

–Ow​szem.Taksięskła​da,żeżonaRu​per​tawy​da​jewie​czo​remprzy​ję​cieztejoka​-

zji,wichdomuwMay​fa​ir.Za​łóżsuk​nięwie​czo​ro​wąibądźgo​to​wanadwu​dzie​stą.

–Oczy​wi​ście!Będę!Alewiesz…sta​łosiędziścośważ​ne​go,Edward,po​wi​nie​neś

otymwie​dzieć…Edward…Edward?–Do​pie​ropochwi​lizo​rien​to​wa​łamsię,żeroz​-
łą​czyłsięodrazupowy​da​niuin​te​re​su​ją​cychgoin​struk​cji.

„Towszyst​ko,cocimogędać.Nicwię​cej:żad​ne​gomał​żeń​stwa,żad​nychdzie​ci.

Tyl​kotyle”.

Do​pie​rote​razpo​wo​lido​cie​ra​łodomnie,żebyłwte​dyuczci​wy,mó​wiłcałąpraw​dę

o so​bie. Bo je​dy​ne, co mi do​tych​czas dał, to seks. Wspa​nia​ły, ostat​nio ano​ni​mo​wy,
czy​styseks.Noiko​lej​nyluk​su​so​wydomdomiesz​ka​nia.

Nasamąmyślotymro​bi​łomisięnie​do​brze.Nie​za​leż​nieodcią​ży.
Copo​wie,jaksiędo​wie?Wpad​niewfu​rię?Zo​bo​jęt​nie​je?Po​my​śli,żezro​bi​łamto

ce​lo​wo?Każemiusu​nąć?

To ostat​nie roz​wią​za​nie nie wcho​dzi​ło w grę. Po​mi​mo świe​żo do​zna​ne​go szo​ku,

jed​nowie​dzia​łamnapew​no:dziec​koprzyj​dzienaświat.

Kie​dy we​szłam do kuch​ni, pani Cor​ri​gan lu​kro​wa​ła go​to​we cia​sto, nu​cąc we​so​ło

podno​sem.

– Ależ dziś pa​skud​na po​go​da! Może go​rą​cej her​bat​ki do świe​że​go cia​sta? Sama

skó​raiko​ścizpani!

Aku​rat!–po​my​śla​łam.
–Bar​dzodzię​ku​ję,aleranonieje​stemgłod​na.Zresz​tąEdwardza​bie​ramniewie​-

czo​remnaprzy​ję​cie.Kon​traktod​ra​to​wa​ny.

–Wspa​nia​le!
Cowtymwspa​nia​łe​go,żespę​dzęnocwto​wa​rzy​stwiena​dę​tychbu​fo​nówzban​ku

iichżonhi​po​kry​tek?

Istot​nie nie prze​sta​wa​ło pa​dać. Cho​dzi​łam z kąta w kąt, pró​bo​wa​łam czy​tać,

wmu​si​łamwsie​biekrom​kęchle​bazse​rem.Umy​łamwło​sy,uło​ży​łamwy​myśl​nąfry​-
zu​rę,wy​la​kie​ro​wa​łamjąnapo​tę​gę,na​ło​ży​łamtonyma​ki​ja​żuiztru​demwbi​łamsię
wmar​ko​wąwie​czo​ro​wąsuk​nię,któ​rąostat​nioku​piłmiEdward.

Jakmo​głamnieza​uwa​żyć!Mójbiustjestoroz​miarwięk​szy!
Osta​tecz​nie by​łam go​to​wa przed cza​sem. Ze​szłam na dół, usia​dłam po ciem​ku

wsa​lo​nieipo​sta​no​wi​łamza​cze​kać,nieru​sza​jącsięni​g​dzieiniero​biącnicin​ne​go.

Zja​wiłsiępooko​łogo​dzi​nie.Wpadł,wo​ła​jącmojeimię,ipo​gnałpro​stonagórę.
–Je​stemtu​taj!–krzyk​nę​łam.
Za​wró​cił.
–Dia​na?Coturo​biszpociem​ku?–za​py​tałzgry​ma​sem.

–Nic.
Wy​glą​dałim​po​nu​ją​co,ocie​kałbo​gac​twemiwła​dzą.Cha​ry​zma​tycz​nybry​tyj​skipo​-

ten​tat,go​to​wydowal​kizakaż​dącenę,je​ślitrze​batowła​sny​mipię​ścia​mi.Fa​cetnie
zmo​jejbaj​ki.Zzu​peł​niein​nejpół​ki.

–Edwar​dzie,mu​si​mypo​roz​ma​wiać.
–Je​ste​śmyjużspóź​nie​ni.Mu​szęsięprze​brać.
Bez na​my​słu wy​padł z sa​lo​nu i prze​ska​ku​jąc po trzy stop​nie, znik​nął na gó​rze.

Kie​dywró​cił,miałnaso​bieolśnie​wa​ją​cyno​wiut​kifrak,aleminębar​dzonie​we​so​łą
jaknaczło​wie​kasuk​ce​su,któ​rywła​śniesfi​na​li​zo​wałkon​traktnami​liarddo​la​rów.

–Wy​glą​daszwspa​nia​le–po​wie​dzia​łamcał​kiemszcze​rze.
–Dzię​ku​ję–rzu​cił,alenieod​wza​jem​niłmikom​ple​men​tu.–Go​to​wa?
–Tak–wy​mam​ro​ta​łampodno​sem,choćni​g​dywży​ciujesz​czenieczu​łamsiętak

nie​go​to​wa.

–Jaktamdzi​siej​szeprze​słu​cha​nie?–za​py​tałna​gle,gdysie​dzie​li​śmyjużztyłuli​-

mu​zy​ny.

Po​czu​łamsięnie​swo​jo.
–Było…prze​dziw​nie.
–Prze​cieżkła​miesz,wca​letamniepo​szłaś.
–Ależpo​szłam,tyl​koniemo​głamzo​stać,bo…Za​raz…Askądwiesz?
– Mój ko​le​ga jest tam dy​rek​to​rem. Miał zwró​cić na cie​bie „szcze​gól​ną uwa​gę”.

Za​dzwo​niłpo​wie​dzieć,żeniedo​tar​łaś.Oszu​ka​łaśmnie.Pew​niezresz​tąniepierw​-
szyraz.

Po​pa​trzy​łamnanie​gowy​nio​śle.
–Nieby​łamaninajed​nymca​stin​gu,od​kądtuprzy​je​cha​li​śmy.
Namo​mentosłu​piał.
–Jakto?
–Niemia​łamocho​ty.
–Awięcoszu​ki​wa​łaśmnieprzezdwamie​sią​ce.Ajaco​dzien​nierano,idącdopra​-

cy,ży​czy​łemcipo​wo​dze​nia.Czu​jęsięjakkom​plet​nyidio​ta.Dla​cze​gokła​ma​łaś?

–Niechcia​łamcięroz​cza​ro​wać.
–Ależwła​śnietaksięsta​ło.Ni​g​dynieuwa​ża​łemcięzakłam​czu​chę.Anitchó​rza.
– Prze​pra​szam – wy​szep​ta​łam. – Ale dla​cze​go ostat​nim ra​zem nie po​wie​dzia​łeś

mi,żedy​rek​tornaWestEn​dziejesttwo​imzna​jo​mym?

–Chcia​łem,że​byśuwa​ża​ła,żedo​sta​łaśrolęowła​snychsi​łach.
–Bosą​dzi​łeś,żena​praw​dęmisięnieuda?
–Ni​g​dywcze​śniejcisięnieuda​ło…Chcia​łempo​móc.
Na​sządraż​li​wądys​ku​sjęprze​rwałszo​fer,otwie​ra​jącdrzwinaMay​fa​ir.
–Nara​ziewy​star​czy.Czasnaprzy​ję​cie.
Wkrót​ce zna​leź​li​śmy się na sali ba​lo​wej ob​wie​szo​nej ol​brzy​mi​mi krysz​ta​ło​wy​mi

ży​ran​do​la​mi, gdzie eli​ta fi​nan​so​wa tań​czy​ła przy nie​kon​wen​cjo​nal​nych dźwię​kach
kwar​te​tujaz​zo​we​go.Wszy​scywo​kółgra​tu​lo​wa​liEdwar​do​wiol​brzy​mie​gosuk​ce​su.
Re​zy​den​cjaRu​per​taSa​intCyraopły​wa​łabo​gac​twemiblich​trem.Znaj​do​wałsiętu
wiel​kiwe​wnętrz​nyba​senzfon​tan​nąipiw​ni​ca-win​ni​cazpię​cio​maty​sią​ca​mibu​te​lek
winaznaj​lep​szychrocz​ni​ków.

–Prze​pra​szam–po​wie​dzia​łam,gdyzo​sta​li​śmynachwi​lęsami.

–Tojaprze​pra​szam,żekie​dy​kol​wiekchcia​łemcipo​móc.
–Niepo​win​nambyłatakdłu​gokła​mać.Aledziśwy​da​rzy​łosięcośbar​dzoważ​ne​-

go.Wła​śnienaprze​słu​cha​niu.

–Oszczędźmiswychwy​mó​wek.Do​kład​niedla​te​gokoń​częwszel​kiehi​sto​riemi​ło​-

snezko​bie​ta​miprzedupły​wemkil​kuty​go​dni!Za​nimza​cznąsiętewszyst​kiekłam​-
stwa!

–Gro​zisz,żezemnąze​rwiesz,boniecho​dzi​łamnaca​stin​gi?
–Bokła​ma​łaśmipro​stowtwarz!Nieob​cho​dzimnie,coro​bisz.Je​śliniechcesz

grać,koprowy,opie​kujsiędzieć​mi,za​trud​nijsięwskle​piealbosiedźwdomuinie
róbnic.Mnietonieprze​szka​dza.Alebądźzemnąuczci​wa.

–At​mos​fe​ranaca​stin​gachjestokrop​na.Niemamtuzna​jo​mych,przy​ja​ciół…
–Zmie​rzaszdotego,żechcia​ła​byśjużwró​cićdoAme​ry​ki?
Miałdziw​nywy​raztwa​rzy.Niewie​dzia​łam,copo​wie​dzieć.
–Tak…tozna​czy…nie…
–Je​ślichceszje​chać,tojedź–po​wie​dział,poczymod​wró​ciłsięiznik​nąłwtłu​mie.
–Edwar​dzie!–za​wo​ła​łamzanimbez​rad​nie.
– Dia​na! Cóż za miła nie​spo​dzian​ka! – prze​rwał mi nie​ocze​ki​wa​nie eg​zal​to​wa​ny

głosWik​to​rii,żonyRu​per​ta.–Tyna​dalznami…Cza​ru​ją​ce.Iza​dzi​wia​ją​ce.

Pota​kimwstę​piemo​głosięjużzro​bićtyl​kogo​rzej.Do​brzewie​dzia​łam,żeniepa​-

su​ję do świa​ta Edwar​da. Na​wet suk​nia na dzi​siej​szy wie​czór, któ​ra do nie​daw​na
bar​dzo mi się po​do​ba​ła, za​czę​ła się wy​da​wać nie​mod​ną szma​tą w po​rów​na​niu
zeks​klu​zyw​nąsza​rąkre​acjąprze​raź​li​wiechu​dejWik​to​rii.

W roz​pa​czy od​szu​ka​łam Edwar​da i wzię​łam go pod ra​mię. Na siłę chcia​łam się

staćczę​ściąidio​tycz​nejroz​mo​wyisłow​nychprze​py​cha​nek,wktó​rychuczest​ni​czył,
bopra​gnę​łamuda​wać,żezna​la​złamsięwmiej​scu,doktó​re​gona​le​żę.Osta​tecz​nie
mojadumawzię​łagórę.

–Prze​pra​szam,idępodrin​ka–oznaj​mi​łamra​do​śnie.
–Mogęciprzy​nieść.
– Ależ nie trze​ba, wi​dzę tam przy oka​zji ko​goś, z kim chcia​ła​bym za​mie​nić dwa

sło​wa.

Uwol​nio​naiprze​ko​na​na,żewoczachEdwar​darów​nieżzo​ba​czy​łamulgę,ru​szy​-

łamdosto​łuzzim​nymbu​fe​tem.Tuprzy​naj​mniejwie​dzia​łam,comamro​bić,bomoje
mdło​ściza​stą​piłkosz​mar​nygłód.Zła​pa​łampo​kaź​nychroz​mia​rówta​lerzina​ło​ży​łam
so​bieróż​ne​goro​dza​jupie​czy​waorazse​rów.

Jakisensmia​ło​byin​for​mo​wa​niepanaCyra,żeje​stemznimwcią​ży,sko​ronaj​wy​-

raź​niejszu​kajużpre​tek​stów,byza​koń​czyćnasz„zwią​zek”?

–Toniepo​trwadłu​go…–usły​sza​łamzaple​ca​mizło​wiesz​czyszept.
Gdyzdu​mio​naod​wró​ci​łamsię,uj​rza​łamWik​to​rięzezna​jo​my​mi.
–Cota​kie​go,prze​pra​szam?–za​py​ta​łamostro.
–Pro​szęniezwra​caćuwa​gi,Wik​to​rianieprzy​wy​kładowi​do​kuEdwar​dazdziew​-

czy​ną–rzu​ciłlek​koje​denznich.

Ależ ja wca​le nie je​stem żad​ną jego dziew​czy​ną – ci​snę​ło mi się w roz​pa​czy na

usta.–Na​wetwogó​leniewiem,czyje​stemkimśwjegoży​ciu,abio​rącpoduwa​gę
całenoce,kie​dynieopła​camusiępo​ja​wićwdomuchoć​bynago​dzi​nę,pew​nienie
je​stemje​dy​na.

Trze​bajed​nakuczci​wieprzy​znać,żeEdwardni​g​dyni​cze​gominieobie​cy​wałani

do ni​cze​go się nie zo​bo​wią​zy​wał. Ra​czej wprost prze​ciw​nie – nie po​zo​sta​wił żad​-
nychzłu​dzeń.

–Niepo​wie​dzia​ła​bym,żeje​stemjegodziew​czy​ną–za​pro​te​sto​wa​łam.
–Tokimdlanie​goje​steś,mojadro​ga?–za​ata​ko​wa​łaznówWik​to​ria.
–No…te​ra​peut​ką.
Sto​ją​cywo​kółnaswy​bu​chligrom​kimśmie​chem.
–Ach,więcte​raztosięna​zy​wa„te​ra​pia”?
–Ależtopraw​da–za​pro​te​sto​wa​ły​śmyte​razobie.–Edwardmiałwewrze​śniuwy​-

pa​deksa​mo​cho​do​wy!

My​śla​łamjuż,żeza​koń​czy​ły​śmywtenspo​sóbnie​wy​god​nywą​tek,leczżonaRu​-

per​taza​py​ta​łana​gle:

–Iniemar​twicięcałatasy​tu​acja?Anito,jakdo​szłodowy​pad​ku?–Nieda​jącmi

szan​sy na od​po​wiedź, kon​ty​nu​owa​ła swo​ją opo​wieść: – Ja​kieś dwa lata temu
Edward za​ko​chał się po uszy w ame​ry​kań​skiej po​ko​jów​ce, któ​ra pra​co​wa​ła w są​-
siedz​twie. W za​sa​dzie dziew​czy​na wy​glą​da​ła do​kład​nie jak ty. Po​tem za​czę​ło być
wi​dać, że jest w cią​ży. Wte​dy po​mógł jej wy​je​chać z Lon​dy​nu i za​szył się z nią
gdzieśnakoń​cuświa​tanarok.Alegdysięoka​za​ło,żeAme​ry​kan​kamaszan​sępo​-
ślu​bie​niaojcadziec​ka,uczy​ni​łatobezna​my​słu,bezwa​ha​niapo​rzu​ca​jącEdwar​da.

– Oj​ciec dziec​ka był hisz​pań​skim księ​ciem! – rzu​cił zna​czą​co ktoś z boku, jak​by

jegopo​cho​dze​niewy​ja​śnia​łowszyst​ko.

– Edward usi​ło​wał ją za​szan​ta​żo​wać, żeby po​rzu​ci​ła męża i ma​lut​kie dziec​ko.

Pro​wa​dziłwta​kimsta​nie,żeautowy​pa​dłoztra​syispa​dłozewzgó​rza.Gdy​byro​-
dzi​naksię​ciaAl​za​carwnio​słaoskar​że​nie,Edwardbył​byobec​niezakrat​ka​mi.Ido​-
brze!BotoRu​pertpo​wi​nienzo​staćdy​rek​to​remge​ne​ral​nym!

Czyż​bymia​łana​dzie​ję,żejejre​we​la​cjezwa​ląmnieznóg?
– Ależ ja znam tę hi​sto​rię – oświad​czy​łam lo​do​wa​tym to​nem. – Uwa​żam też, że

po​mi​mo błę​dów za​słu​żył na to, by stać na cze​le St Cyr Glo​bal. Nie za​prze​pa​ścił
jesz​czeżad​ne​gokon​trak​tu,coomaływłosuda​łosięRu​per​to​wi.

– Two​ja lo​jal​ność jest god​na po​dzi​wu – Wik​to​ria nie​ocze​ki​wa​nie zmię​kła – ale

przyj​mijmojąprzy​ja​ciel​skąradę…Ro​zu​miemtwo​jeza​uro​cze​nie.Pa​mię​tamdo​brze,
żegdygopo​zna​łam,za​pra​gnę​łamgotak,żeby​łamgo​to​wanawszyst​ko,by​le​bywy​-
lą​do​wać w jego sy​pial​ni. Na szczę​ście pra​wie na​tych​miast po​zna​łam obec​ne​go
męża.

–Jakiztegomo​rał?
–Edwardjesttok​sycz​nydlako​biet.Za​trzy​mu​jesweko​chan​ki,pókimożeuży​wać

ichcia​ła,kie​dyspra​wypo​su​wa​jąsięda​lej,wy​rzu​cajejakśmie​cidoko​sza.Jakdłu​go
z nim sy​piasz? Dwa, trzy mie​sią​ce? Już daw​no mi​nę​ła two​ja data waż​no​ści. Oto
mojawi​zy​tów​ka.Dzwoń,kie​dybę​dzieszchcia​łasięwy​pła​kać.

Tomó​wiąc,znik​nę​ła,awrazzniącałeto​wa​rzy​stwo.Nadłuż​sząchwi​lęza​nie​mó​-

wi​łam. Sta​łam, tępo wpa​tru​jąc się w wi​zy​tów​kę. Ni​g​dy nie wi​dzia​łam ni​cze​go po​-
dob​niegłu​pie​go.Byłatozwy​glą​duwi​zy​tów​ka,lecznieza​wie​ra​łana​zwyfir​myani
sta​no​wi​ska,aje​dy​nieimięwy​pi​sa​nepo​zła​ca​ny​mili​te​ra​mi,ipraw​do​po​dob​niesłu​ży​ła
doroz​da​wa​niazna​jo​mymnaim​pre​zach.Scho​wa​łamjągłę​bo​kodoto​reb​ki.

Oka​za​ło się, że na​wet do​ra​sta​nie wśród re​ki​nów ame​ry​kań​skie​go show-biz​ne​su

nieprzy​go​to​wa​łomnienaży​ciewśródeli​tyeu​ro​pej​skiej.Ro​dzi​naEdwar​dabyłapo
pro​stuokrop​na!Nicdziw​ne​go,żeza​ko​chałsięnaza​bójwpierw​szejzbrze​gupo​ko​-
jów​ce,któ​raniebyłaEu​ro​pej​kąipo​tra​fi​łaoka​zaćodro​bi​nęser​caiszcze​re​goza​in​-
te​re​so​wa​nia.

Owil​kumowa!Od​wró​ci​łamsię,żebyodejśćna​resz​cieodzim​ne​gobu​fe​tu,ina​po​-

tka​łamna​tych​mia​sto​wyopór.Dro​gęza​stą​piłmiEdward.

–Do​brzesięba​wisz?–za​py​tałzza​gad​ko​wymwy​ra​zemtwa​rzy.
–Nie–wark​nę​łam.
–Możesiępo​lep​szy,je​śliprzy​nio​sęciszam​pa​na?
–Niechcężad​ne​goszam​pa​na!
Chcę,że​byśsięwemnienor​mal​nieza​ko​chał!
–Acobyśchcia​ła?
–Wró​cićdodomu.
Edwardpa​trzyłnamniedłu​gowmil​cze​niu.Oboklu​dzieba​wi​lisię,tań​czy​li,śmia​-

li…agdytakspo​glą​da​li​śmyso​biewoczy,czu​łamsię,jak​by​śmyznówbylizu​peł​nie
samiwPen​rythHall.

–Wpo​rząd​ku–od​po​wie​działwkoń​cubar​dzoci​cho.
Wte​dywziąłmniezarękę,bły​ska​wicz​nietra​fi​li​śmydoszat​nipopłasz​cze,aspod

bu​dyn​kuza​brałnasszo​fer.Wszyst​kodo​słow​niewcią​guparumi​nut.Uli​ceLon​dy​nu
zda​wa​ły się ciem​niej​sze i cich​sze niż za​zwy​czaj. Noc była bez​wietrz​na, mroź​na
ijak​bymar​twa.We​szli​śmywmil​cze​niudodomu.Odrazuru​szy​łamnagórę.Przy​-
trzy​małmnie.

–Niezdą​ży​łemcipo​wie​dzieć…Pięk​niedziśwy​glą​da​łaś.
–Tak?
–By​łaśzde​cy​do​wa​nienaja​trak​cyj​niej​sząko​bie​tąnabalu.Cie​szy​łemsię,gdyode​-

szłaś,boprzy​naj​mniejprze​sta​lisięnacie​bietakjed​no​znacz​niega​pić!

–Na​praw​dę?–po​wtó​rzy​łamtępo.Ni​cze​gota​kie​gonieza​uwa​ży​łam.
–Popro​stuchciał​bycięmiećkaż​dyfa​cet…–Edwardprzy​kle​jałsiędomnieco​raz

moc​niej.–Je​steśnaj​bar​dziejpo​żą​da​nąnie​wia​stąnazie​mi…

– Bar​dziej niż ko​bie​ta, za któ​rą po​je​cha​łeś do Hisz​pa​nii? – wy​rwa​ło mi się bez​-

myśl​nie.

–Dla​cze​gomó​wisztoaku​ratte​raz?–Jegoręceodrazuznie​ru​cho​mia​łynamoim

cie​le.

– Wik​to​ria opo​wie​dzia​ła mi całą hi​sto​rię ze szcze​gó​ła​mi. Po​dob​no by​łeś go​tów

umrzećdlatam​tejko​bie​ty.

–Icoztego?
Zmro​ziłmnie.Zu​peł​nieniepo​czu​wałsiędożad​nychwy​ja​śnień.
–Czytopraw​da,żetaAme​ry​kan​kawy​glą​da​łado​kład​niejakja?
–Toteżpo​wie​dzia​ła?Mó​wi​ławciem​no.Ni​g​dyniewi​dzia​łaLenyzbli​ska.Je​ste​-

ściecał​kieminne.

–Cospra​wi​ło,żetakjąko​cha​łeś?
–Dla​cze​gotaksięoniądo​py​tu​jesz?
–Bo…
Za​mil​kłam.Comia​łampo​wie​dzieć?Bojejza​zdrosz​czę?Bochcęwie​dzieć,cota​-

kie​go w so​bie mia​ła? Uro​dę, in​te​li​gen​cję, głos, urok, za​pach per​fum? Bo chcia​ła​-

bym,żebyko​chałmnietaksamo,zo​stałzemnąiuczest​ni​czyłwwy​cho​wa​niuna​sze​-
godziec​ka?Bo…goko​cham?

Mojeza​du​rze​niewJa​so​niebyłodziew​czę​cąigrasz​kąwpo​rów​na​niuzuczu​ciem,

ja​kimob​da​rzy​łamEdwar​da,któ​re​gowy​le​czy​łam,aktó​rywza​mianuczy​niłzemnie
ko​bie​tęina​mó​wiłdonor​mal​ne​goży​cia,sta​wia​niaso​biece​lówispeł​nia​niama​rzeń.

–Dia​no…
– Bo je​stem po pro​stu cie​ka​wa, po tym wszyst​kim, cze​go do​wie​dzia​łam się od

Wik​to​rii.Cobyłowy​jąt​ko​we​gowLe​nie?

Stałwcie​niu.Niewi​dzia​łamwy​ra​zujegotwa​rzy,gdyoniejmó​wił.
– Wy​jąt​ko​we​go? Nic. Była cał​kiem zwy​czaj​na. Ale po​tra​fi​ła wspa​nia​le uda​wać

bez​bron​ną. Uwie​rzy​łem, że je​stem jej zbaw​cą… bo​ha​te​rem… Po​zwo​li​ła się sobą
opie​ko​waćmie​sią​ca​mi.Nieda​jącnicwza​mian.Ażzo​sta​wi​łamniezdnianadzień
dlategohisz​pań​skie​goskur​czy​by​ka,któ​ryprzed​temjąwy​rzu​ciłizdra​dził.

–Czy​lipopro​stuuda​wa​łabied​ną,skrzyw​dzo​nądziew​czyn​kę?
Na​wetniemu​sia​ła​bymte​razuda​wać.Czu​łamsiębez​rad​na.
Wzru​szyłra​mio​na​mi.
–My​śla​łem,żenaniąza​słu​gu​ję.Żeza​ro​bi​łemnajejuczu​cie.
–Niemoż​naza​ro​bićnaczy​jeśuczu​cie!
–Sły​sza​łem„ko​chamcię”odtyluko​biet…
–Tak?
Ajaniesły​sza​łamodni​ko​go.Pozaro​dzi​ca​miisio​strą.
– …ale sło​wa nie mają zna​cze​nia. Zwłasz​cza gdy wy​po​wia​da się je w łóż​ku po

paru go​dzi​nach zna​jo​mo​ści. Mają na celu je​dy​nie usi​dlić męż​czy​znę. A ja za​wsze
wy​obra​ża​łemso​biemi​łośćjakodzia​ła​nie.Je​ślisięko​gośpo​ko​cha,nietrze​baotym
mó​wić, na​le​ży to po​ka​zać. Po​sta​wi​łem so​bie za cel uszczę​śli​wie​nie Leny, ro​bi​łem
dlaniejwszyst​ko,od​sta​wi​łemnabokwszel​kieswo​jepo​trze​by.Niewy​szło.Po​sta​no​-
wi​łemwięcrzu​cićtoraznaza​wszeiod​tądsamje​stemszczę​śliw​szy.

–Niewie​rzęci.Wie​rzę,żeLenacięzra​ni​ła,aleniesą​dzę,że​byśumiałprze​żyć

resz​tęży​ciabezmi​ło​ści.Wciążjąko​chasz?

Za​śmiałsię.
–Nie.Towszyst​kowy​da​jesięod​le​głeomi​lionlatświetl​nych.By​łemwte​dyin​nym

czło​wie​kiem.Obec​nieży​częksię​ciuiksięż​nejorazichtłu​ste​mubo​ba​so​wiwszel​kiej
po​myśl​no​ści.

–Pew​nieciprzy​kro,żejąszan​ta​żo​wa​łeś…pró​bo​wa​łeśpo​rwać…
–Naj​bar​dziejmiprzy​kro,żeby​łemnatyległu​pi,bysięza​an​ga​żo​wać.Te​razmy​-

ślętyl​kooso​bie,kie​ru​jęsięwy​łącz​nieswo​imipo​trze​ba​mi,mamży​ciepodkon​tro​lą.

Pa​trzy​łamnanie​goiczu​łam,jakmojeza​ko​cha​neser​ceroz​pa​dasięnaty​sią​ceka​-

wał​ków,któ​reprze​mie​nia​jąsięwlód.

–Awięcni​g​dynieza​ło​żyszro​dzi​ny?
– Tłu​ma​czy​łem ci to od sa​me​go po​cząt​ku. Ani te​raz, ani ni​g​dy. Ale chcę cie​bie.

Do​pó​kisiędo​brzeba​wi​my.

Na​gleza​chcia​łomisiępła​kać.
–Mo​gło​bybyćjesz​czele​piej…
– Nie rób mi tego, Dia​no! To ma nam wy​star​czyć. Nie proś mnie o wię​cej, niż

mogędać.Pro​szę.Nieje​stemjesz​czego​tów,bypo​zwo​lićciodejść.Jesz​czenie…

I za​czął mnie po swo​je​mu ca​ło​wać jak sza​lo​ny. Nie po​tra​fi​łam go po​wstrzy​mać,

choć wie​dzia​łam, że po​win​nam. Trze​ba było mu po​wie​dzieć o mo​ich uczu​ciach
iona​szymdziec​ku.Jed​nakzabar​dzosięba​łam,żeodrazugostra​cę.Łzypo​pły​nę​ły
miwspo​sóbnie​kon​tro​lo​wa​ny.Sza​lo​nydzień.

Na​gleroz​ległsiędzwo​nekko​mór​ki.Edwardzfu​riąwy​szar​pałswójte​le​fonzkie​-

sze​ni,bypochwi​lioznaj​mićzezdzi​wie​niem:

–Towca​leniemoja!
Zdu​mio​na za​czę​łam szu​kać swo​jej, za​sta​na​wia​jąc się, kto mógł​by mieć do mnie

spra​węwśrod​kunocy,zwłasz​czażenowylon​dyń​skinu​merznałtyl​kooj​czym.

–ToJa​son!–wy​krzyk​nę​łamna​gle,roz​po​zna​jącame​ry​kań​skinu​mer.
–Black?Acze​goonchce?
–Niemampo​ję​cia.
–Czę​stotakdzwo​ni?
Po​krę​ci​łamtyl​kogło​wą.
–Napew​nosta​łosięcośstrasz​ne​go.–Przedocza​miprze​la​ty​wa​łymiob​ra​zypo​-

kry​tychkrwiąciałHo​war​daiMa​di​son–Ja​son?!

–Dia​na?
–Cze​mudomniedzwo​nisz?
–Je​stemwła​śniewKa​li​for​nii,do​sta​łemnu​merodHo​war​da.
–Czycośsięko​muśsta​ło?
–Tak…–Wstrzy​ma​łamod​dech.–Mnie.Po​peł​ni​łemstrasz​nybłąd.
–Cotyopo​wia​dasz?Cozro​bi​łeś?
Edward do tej pory krę​cił się ner​wo​wo koło mnie, ale w tym mo​men​cie nie wy​-

trzy​małipo​szedłnagórę.

–Niepo​wi​nie​nembyłcięoszu​ki​wać.Po​wi​nie​nembyłprze​wi​dzieć,żenaszła​pią.

Podwie​żąEif​flare​por​te​rzygra​su​jątak​żewnocy.Wiesz,żeroz​sta​łemsięzMa​di​-
son.

–Wiem.
–Czykie​dy​kol​wiekmiwy​ba​czysz?
–Ja​sne.
–Na​praw​dę?
Do​pie​rowte​dyuświa​do​mi​łamso​bie,żedaw​nojużimwy​ba​czy​łamiza​po​mnia​łam

oca​łejhi​sto​rii.Te​razli​czyłsiętyl​koEdward.Tam​toza​uro​cze​niewy​da​wa​łosięod​-
le​głeomi​lionlatświetl​nych.Jakpo​wie​działnie​daw​noEdward,by​łamte​razin​nym
czło​wie​kiem.

–Tojużza​mknię​tahi​sto​ria.Te​razje​stemprze​cieżzEdwar​dem.
–Notak.
–Ajestja​kaśszan​sa,żetyiMa​di​son…?
–Ra​czejnie.Pona​szymroz​sta​niuza​szy​łasięgdzieśwIn​diach.Obec​niepo​dob​no

po​dró​żu​jepoMon​go​liiikrę​cifilmzga​tun​kukinanie​za​leż​ne​go,bezca​te​rin​gu,bez
cha​rak​te​ry​za​tor​kiiwła​snejprzy​cze​py,gdziepła​cąjejdniów​kijaksta​ty​stom.

–Po​waż​nie?
–Wa​riac​two,nonie?Chy​baprze​cho​dzija​kieśza​ła​ma​niener​wo​we…
–Czytyl​kodla​te​godzwo​nisz?
– Nie… po​słu​chaj. Wy​stę​pu​ję w fil​mi​ku pro​du​ko​wa​nym tyl​ko do in​ter​ne​tu, któ​ry

ma pro​mo​wać kon​ty​nu​ację zna​nej se​rii, wcho​dzą​cą na ekra​ny w le​cie. Go​dzi​nę
temuza​cho​ro​wa​łaak​tor​kagra​ją​cagłów​nąrolę.Po​my​śla​łemoto​bie…

–Cota​kie​go?
–Niecieszsięjesz​cze.Ho​no​ra​riumzafil​mikjestśmiesz​ne.Alese​rialwzna​wia​ny

wle​ciejestkul​to​wyimawy​so​kąoglą​dal​ność,więcfil​mi​kiemnapew​noza​in​te​re​su​ją
sięagen​ci.Ate​razniemu​sia​ła​byśna​wetprze​cho​dzićca​stin​gu.Tylemogędlacie​-
biezro​bić,nonie?Dia​na?Je​steśtam?

– Po pro​stu nie mogę uwie​rzyć… – wy​szep​ta​łam. – Dzwo​nisz z dru​gie​go koń​ca

świa​ta,żebyza​pro​po​no​waćmirolę?

–Niena​zy​waj​mytegowiel​kąrolą.Nomożejed​nojestcie​ka​we.Głów​nabo​ha​ter​-

kajestwcią​ży.Bę​dzieszno​si​łaspe​cjal​nyko​stium.

Za​krę​ci​łomisięwgło​wie.Czyż​bytosamlospod​su​wałmitęrolę?
–Och,Ja​son,cze​mutoro​bisz?–za​py​ta​łampłacz​li​wymto​nem.
– Dia​no, je​stem ci win​ny dużo wię​cej. Po tym przez co prze​ze mnie prze​szłaś.

Pozatymchęt​niepo​pra​cu​jęzkimś…bli​skim.Przy​je​dziesz?

Po​my​śla​łamoEdwar​dziecze​ka​ją​cymnamnienagó​rze.
–Nieje​stempew​na.
–Ro​zu​miem–zmie​niłtonnasu​chy.–Edwardniewy​glą​danazwo​len​ni​kaHol​ly​wo​-

odu. Wszyst​ko w two​ich rę​kach. Je​śli do​trzesz tu w cią​gu dwóch dni, rola bę​dzie
two​ja.

Kie​dyskoń​czy​li​śmyroz​mo​wę,zo​rien​to​wa​łamsię,żewo​kółpa​nu​jeab​so​lut​nybez​-

ruch i ci​sza. Go​spo​dy​ni mu​sia​ła spać od bar​dzo daw​na. Pierw​szy raz sie​dzia​łam
samawnocywsa​lo​nie,pod​czasgdyEdwardbyłsamnagó​rzewsy​pial​ni.

Za​czę​łam od​ru​cho​wo my​śleć o Ka​li​for​nii. Przy​po​mniał mi się oce​an, za​pach róż

wogro​dziemo​jejmamy…Wy​glą​dateżnato,żetammo​gła​bymna​resz​cieupra​wiać
wy​ma​rzo​nyza​wód…awśródro​dzi​nyiprzy​ja​ciółła​twiejby​ło​bymisa​mot​niewy​cho​-
wy​waćdziec​ko…

Póki co mu​sia​łam na ra​zie po​wie​dzieć Edwar​do​wi o swo​im uczu​ciu i cią​ży, bo

dziec​kobyłorów​nieżjego.Miałpra​wowie​dzieć.Mu​sia​łamdaćmuszan​sę.

Gdy wspi​na​łam się po​wo​li po scho​dach, ser​ce wa​li​ło mi jak osza​la​łe. Dziec​ko!

Dziec​ko…chłop​czykooczachEdwar​da?Ślicz​nadziew​czyn​kazta​kimsa​mymroz​-
bra​ja​ją​cymuśmie​chem?Namyślotym,żewkrót​cebędętrzy​ma​ławra​mio​nachcu​-
dow​nema​leń​stwo,uśmie​cha​łamsięznie​do​wie​rza​niem.

Wte​dyprzy​po​mnia​łamso​bie,nacosięwcze​śniejzgo​dzi​łam.
Prze​ra​zi​łamsię.Niemasięcooszu​ki​wać,żeEdwar​daod​mie​nido​brano​wi​na.
Ko​ry​tarznasa​mejgó​rzebyłchłod​nyimrocz​ny–jakdu​szaEdwar​da.Gdynimte​-

razszłam,ugi​na​łysiępodemnąko​la​na.Na​resz​ciedo​tar​łamdodrzwina​szejsy​pial​-
niiotwo​rzy​łamjepo​wo​li.

–Ka​za​łaśminasie​biecze​kać–głosEdwar​da,do​bie​ga​ją​cyzciem​no​ści,brzmiał

na​praw​dęgroź​nie.–Chodźdołóż​ka,Dia​no.

Chodźdołóż​ka,po​wtó​rzy​łamwmy​ślach.Za​ci​snę​łampię​ściiwe​szłamdośrod​ka.
Kie​dymójwzrokprzy​wykłdociem​no​ści,do​strze​głamEdwar​dale​żą​ce​gonałóż​ku

wefra​ku,znie​ru​cho​mymwzro​kiemwbi​tymwsu​fit.

–Jaksięmie​waJa​son?–za​py​tałchłod​no.
–Chy​banie​źle–od​po​wie​dzia​łamostroż​nie,za​kła​da​jąc,żechoćjesttodlamnie

nie​po​ję​te,obajpa​no​wiemogąsie​biena​wza​jemtrak​to​waćjakry​wa​le.

–Notak…czy​liuwa​żate​raz,żepo​peł​niłwiel​kibłąd?
–Ow​szem.Źlesięczu​jeztym,żemnieoszu​ki​wał,iza​dzwo​niłza​pro​po​no​waćmi

wra​machre​kom​pen​sa​tymałąrolęwfil​mi​kudoin​ter​ne​tu.Do​sta​ła​bymjąbezżad​-
ne​goprze​słu​cha​nia,oileznaj​dęsiętamwcią​gudwóchdni.

–Jakcu​dow​niesięskła​da…dlawasoboj​ga.–Pod​niósłsiępo​wo​lizłóż​ka.–Czy

mamcipo​mócsiępa​ko​wać?

–Wca​leniechcęodcie​biewy​jeż​dżać.
–Ależwła​śniechcesz!Wró​cićdoKa​li​for​nii,doro​dzi​ny,dozna​jo​mychizna​jo​mo​-

ści.Ja​sonumie​ra,bycięod​zy​skać,ba,na​wetwy​trza​snąłspodzie​mija​kąśmałąról​-
kę.Niepo​zo​sta​jecijużnicpozapo​ca​ło​wa​niemmnienapo​że​gna​nie.

–Wca​leniechcęodcie​bieod​cho​dzić,bo…
–Bo?–pod​chwy​ciłcierp​ko.
–Bosięwto​bieza​ko​cha​łam,Edwar​dzie–do​ło​ży​łamsta​rań,bypo​wie​dziećtoja​-

snoiwy​raź​nie.Efektbyłna​tych​mia​sto​wy.PanCyrpo​pa​trzyłnamniedzi​kimwzro​-
kiemiza​cząłsięner​wo​woprze​miesz​czaćpociem​nympo​miesz​cze​niu.

–Chcętuzo​stać–szep​ta​łamnie​mal​żebła​gal​nymto​nem.–Pro​szę,dajmipo​wód,

po​wiedz,żemamucie​bieszan​sę.

–Dia​no…Dia​no…nie!
–Czy​liniechceszmnie.
–Oczy​wi​ście,żecięchcę–przy​sta​nąłiza​pro​te​sto​wałżar​li​wie–alewiemdo​brze,

jaksiętoskoń​czy!–Za​kląłszpet​nieizdjąłkra​wat.–Po​wi​nie​nembyłza​koń​czyćtę
hi​sto​rięjesz​czewKorn​wa​lii.Aleniepo​tra​fi​łem.Nare​zul​ta​tynietrze​babyłodłu​go
cze​kać.Pro​szębar​dzo:cier​pie​niedlanasoboj​ga.

–Na​praw​dęzu​peł​nienicdomnienieczu​jesz?
Cof​nąłsię.Pew​nieod​ru​cho​wo.
–Za​le​żyminato​bie.Na​wetwię​cej…Oba​wiamsię,żegdy​bymso​bienatopo​zwo​-

lił,za​ko​chał​bymsię,Dia​no.

–Edwar​dzie…
–Aleso​bieNIEPO​ZWO​LĘ.Nieza​ko​chamsię.Mi​łośćtogrado​bradlagłup​ców.

Po​wta​rza​łemcitęmyślwie​lo​krot​nie.Je​dy​nyspo​sób,żebywniejwy​grać,tonieza​-
czy​nać.Ży​ciena​uczy​łomnietegowbru​tal​nyspo​sób.

Wjegoto​nie,po​mi​mookrut​nejtre​ścisłów,zła​two​ściąmoż​nabyłousły​szećemo​-

cjeiwraż​li​wość.

–Edwar​dzie,nieróbtego…nieniszcznas–wy​szep​ta​łampłacz​li​wie.
–Do​brzewiesz,żenieby​łaśszczę​śli​wawLon​dy​nie–rzu​ciłsmęt​nie.–Tobyłatyl​-

kokwe​stiacza​su,kie​dy…

Czu​łamnie​malfi​zycz​nie,jakEdwardsięwy​co​fu​je,ce​lo​wood​su​wasięodemnie.

Pochwi​lisię​gnąłdosza​fypomojąsta​rąwa​liz​kęiza​cząłdoniejwrzu​caćmojeubra​-
nia.

–Je​ślico​kol​wiekprze​ga​pi​łem,ode​ślęcijaknaj​szyb​ciejdodomu.
–Wy​rzu​caszmnie.
–Że​gnamsięztobą.
–Aleza​cze​kaj…bomu​szęcijesz​czecośpo​wie​dzieć…
Dziec​ko!Na​szedziec​ko!Uro​dzisięwewrze​śniu.

–Jużroz​ma​wia​li​śmy.Skoń​czy​li​śmyjużroz​mo​wę.
Pod​szedłdooknaisię​gnąłpoko​mór​kę.Jaksięoka​za​ło,za​dzwo​niłposwe​goszo​-

fe​ra.

–Na​thanpod​je​dziezapięćmi​nutiod​wie​ziecięnalot​ni​sko.Mójsa​mo​lotjestdo

two​jejdys​po​zy​cji.Za​bie​rzeciętam,gdziecze​ka​jąka​rie​raimęż​czy​znatwo​ichma​-
rzeń.–Pa​trzyłnamnie,jak​bymbyłazu​peł​nieobcąko​bie​tą.–Dzię​ku​jęcizanie​by​-
wa​łąpo​mocwmoimle​cze​niu.–Uści​snąłmidłoń.–Zra​do​ściąza​re​ko​men​du​jęcię
każ​de​mupo​trze​bu​ją​ce​muge​nial​nejte​ra​peut​ki.

Zroz​pa​czyniewy​pu​ści​łamjegoręki.
–Edwar​dzie,po​lećzemnądoKa​li​for​nii!
–Conibymiał​bymtamro​bić?
–Co​kol​wiek…
–Głów​nasie​dzi​bamo​jejfir​myjestwLon​dy​nie.Uro​dzi​łemsięiwy​cho​wa​łem,wie​-

dząc,żebędęniąza​rzą​dzał.

–Iżebę​dziesztokaż​de​godniaco​razbar​dziejnie​na​wi​dził!
Po​pa​trzyłnamniezesmut​kiem.
–Dia​no,byłowspa​nia​lebyćra​zem,do​pó​kiby​li​śmy…Alete​razniemajużpo​wo​du,

że​by​śmymie​lijesz​czekie​dy​kol​wieksięspo​tkać.

–Niemajużpo​wo​du?Czyśtyosza​lał?Prze​cieżwła​śniecipo​wie​dzia​łam,żecię

ko​cham.

– I na​praw​dę się spo​dzie​wasz, że zmie​nię całe swo​je ży​cie dla paru nędz​nych

słów?

– Nędz​nych? Ko​cham cię i chcę z tobą być. Mo​gli​by​śmy za​ło​żyć ro​dzi​nę, mieć

wspól​nąprzy​szłość…Dziec​ko…

–Przy​kromi,aleje​dy​necze​gochcętoroz​sta​nie.
Za​mknąłgło​śnomojąwa​liz​kę.
–Aletonie​moż​li​we.Bomu​siszwie​dzieć,żeza​wszebę​dziemię​dzynami…
–Nami​łośćbo​ską,prze​stań!
–Ale…
–Anisło​wawię​cej.Je​ślityniewy​cho​dzisz,jazni​kam.
Takteżuczy​nił.Pochwi​liusły​sza​łam,żeza​trza​snąłfron​to​wedrzwi.Wyj​rza​łamza

oknoizo​ba​czy​łam,jakEdwardnaza​wszeod​cho​dzizmo​je​goży​cia.

Sta​łosiętak,jakmu​sia​łosięstać.Odpo​cząt​kuzna​łamdal​szy,je​dy​nymoż​li​wysce​-

na​riusztejhi​sto​rii.Cho​ciażoczy​wi​ściedokoń​cagodosie​bieniedo​pusz​cza​łam.

Zami​nu​tępoddomza​je​chałNa​tan.
–Go​to​wajużpani?–krzyk​nąłprzezdrzwi.–Mamznieśćwa​liz​kę?
Od​ru​cho​woza​ci​snę​łampię​ści.
–Po​ra​dzęso​biesama.
–Do​sko​na​le.Cze​kamnadole.
A my​śla​łam, że uda mi się na​uczyć Edwar​da pod​staw mi​ło​ści. Tym​cza​sem to on

na​uczyłmniezu​peł​niecze​gośin​ne​go:mi​łośćtogrado​bradlagłup​ców.Je​dy​nyspo​-
sób,żebywniejwy​grać,tonieza​czy​nać.

Wes​tchnę​łamcięż​koisię​gnę​łampowa​liz​kę.Przy​się​głamso​bie,żeni​g​dynieuro​-

nięanijed​nejłzyzpo​wo​duEdwar​da.Te​razbę​dziesiędlamnieli​czyćtyl​kona​sze
dziec​ko.Stop.Mojedziec​ko!

ROZDZIAŁSZÓSTY

–Zno​wuwogro​dzie?
Uśmiech​nę​łamsię,wi​dzącmię​dzygrząd​ka​mioj​czy​ma.
–Mia​łamwol​nypo​ra​nek.Ja​sonprzy​je​dziepomniedo​pie​rozago​dzi​nę.
– Aleś ty ro​bot​na. Na​praw​dę po​wi​nie​nem był cię za​trud​nić w roli zom​bie, póki

byłotomoż​li​we.

–Bar​dzoprze​pra​szam,aleota​kierze​czymu​siszobec​niepy​taćmo​je​goagen​ta.
Jak prze​wi​dy​wał Ja​son, ról​ka w fil​mi​ku po​zwo​li​ła mi bły​ska​wicz​nie od​na​leźć się

wświe​cielo​kal​ne​goshow-biz​ne​su.Oczy​wi​ścieda​le​komibyłodosy​tu​acjiMa​di​son
ina​wetniemy​śla​łamoka​rie​rzenatakąska​lę,aleszyb​kooka​za​łosię,żemamzna​-
jo​mych,któ​rzyza​czę​limipo​ma​gać,zczy​stejsym​pa​tii.Itakprzezostat​nieczte​ry
i pół mie​sią​ca gry​wa​łam w re​kla​mach, te​le​no​we​lach i uczest​ni​czy​łam w qu​izach.
Funk​cjo​no​wa​łam cał​kiem nie​źle, mimo że praw​dzi​we ma​rze​nia po​rzu​ci​łam w Lon​-
dy​nie,aści​ślejmó​wiąc,toonepo​rzu​ci​łymnie.

–Po​pu​lar​nośćtochy​bacięż​kiorzechdozgry​zie​nia–gde​rałpodno​semHo​ward,

ażna​gleroz​pro​mie​niłsię,ro​zej​rzaw​szysięwo​kółsie​bie.–Orany!Przy​wró​ci​łaśten
ogróddoży​cia.Wszyst​kowy​glą​dado​kład​niejakumamy…

–Dzię​ku​ję!–po​wie​dzia​łamura​do​wa​na,ztru​dempod​no​szącsięzgrząd​ki.Wsiód​-

mymmie​sią​cucią​żywy​glą​da​łamna​praw​dęoka​za​le.

Odpo​wro​tuzEu​ro​pymiesz​ka​łamwBe​ver​lyHills,wdomuHo​war​da,wpo​ko​ju,

któ​ry zaj​mo​wa​łam jako dziew​czyn​ka. Kie​dy nie pra​co​wa​łam, ob​ra​bia​łam daw​ny
ogródmamy.Ro​bi​łamwszyst​ko,żebynieopła​ki​waćKorn​wa​liianiLon​dy​nu.

–Dzię​ku​ję,żepo​zwo​li​łeśmitutakdłu​gozo​stać.Kie​dysię„wpro​si​łam”,niewy​-

glą​da​ło,żewpro​wa​dzęsięnasta​łe.

–Po​słu​chaj,mojadro​ga.Każ​dyko​lej​nydzień,gdytuje​steś,zdziec​kiemwdro​dze,

to…bło​go​sła​wień​stwo.Za​czę​łaśnoweży​cie…Two​jamat​kaby​ła​bytakaszczę​śli​wa
idum​nazcie​bie,Dia​no!

Niewy​obra​ża​łamso​biete​raz,jakmo​głamkie​dyśnielu​bićHo​war​da.Napo​cząt​-

kuniechcia​łam,żebykto​kol​wiekusi​ło​wałza​stą​pićmizmar​łe​gotatę.Pozatymobaj
pa​no​wiebylizu​peł​nieróż​ni.Oj​ciec–ci​chy,tro​skli​wy,sys​te​ma​tycz​ny.Oj​czym–gło​-
śny,krzy​kli​wy,po​ryw​czy.Jed​nakpodcałątąfan​fa​ro​na​dąkryłsięcie​pły,ko​cha​ją​cy
czło​wiek, któ​ry wiel​bił moją mamę nad ży​cie, a mnie spon​ta​nicz​nie za​ak​cep​to​wał,
odkie​dytyl​kozja​wi​łamsięwjegodomujakopo​nu​raje​de​na​sto​lat​kasie​dzą​cazno​-
sem w książ​kach, cał​ko​wi​te prze​ci​wień​stwo bio​lo​gicz​nej cór​ki, owo​cu wcze​sne​go,
krót​kie​gomał​żeń​stwazsza​lo​nąak​tor​ką.

Ro​zej​rza​łam się wo​kół z za​do​wo​le​niem. Ró​żo​we, her​ba​cia​ne i pur​pu​ro​we róże,

cy​pry​syipal​my.Prze​pięk​nie…

–Je​steśdlamnietakimiły.Okrop​niesięczu​ję,bozpo​wo​dumo​jejobec​no​ści,Ma​-

di​sonprze​sta​łasiędocie​bieod​zy​wać.

Ho​wardmach​nąłtyl​koręką.

– Być może po pro​stu za​po​mnia​ła w Mon​go​lii o bo​żym świe​cie. A je​śli ma ja​kiś

pro​blemztym,żetumiesz​kasz,bę​dziemu​sia​łanadsobąza​pa​no​wać.Je​ste​śmyro​-
dzi​ną.

–Itakni​g​dyminiewy​ba​czy,żezruj​no​wa​łamjejzwią​zekzJa​so​nem.
–Je​ślitakła​twodałsięzruj​no​wać,tocóżtobyłzazwią​zek?Pozatymje​stembar​-

dzoza​do​wo​lo​ny,żemiesz​ka​myra​zem.Iniespieszsięzprze​pro​wadz​ką,zwłasz​cza
do pana Blac​ka. Nie ce​nię męż​czyzn nie​mo​gą​cych się zde​cy​do​wać, któ​rą sio​strę
osta​tecz​niele​piejsięopła​cawy​braćnaślub​nyko​bie​rzec.

–Ho​ward,myzJa​so​nempopro​stusięprzy​jaź​ni​my.
–Ależwiem,tyl​koniemampew​no​ści,czyonwie.
Wes​tchnę​łamsmęt​nie.Istot​nieJa​sonsta​rałsięspę​dzaćzemnąkaż​dąwol​nąchwi​-

lę,gdynieprze​by​wałnapla​nie.Poze​szło​rocz​nymskan​da​luuszczę​śli​wie​nipa​pa​raz​-
zinieod​stę​po​wa​linasaninakrok.Je​dy​niemojena​sta​wie​niedotegocał​ko​wi​ciesię
zmie​ni​ło.Cier​pli​wiepo​zo​wa​łamdozdjęćwko​lej​nychnud​nychka​wiar​niachizesto​-
ic​kimspo​ko​jemzno​si​łamswójwi​doknaokład​kachplot​kar​skichma​ga​zy​nów.„Trój​-
kątmi​ło​snyMa​di​sonLowe”.„Cię​żar​nasio​straMa​di​sonznówspo​ty​kasięzJa​so​nem
Blac​kiem, praw​do​po​dob​nie oj​cem dziec​ka”. Tyl​ko wzmian​ki o oj​co​stwie do​pro​wa​-
dza​łymniedosza​łu.

–Po​wiedzna​resz​ciepu​blicz​nie,żedziec​kojestmoje,ibę​dzieświę​tyspo​kój!Itak

bę​dziemoje,kie​dysiępo​bie​rze​my–ma​ru​dziłJa​son.

–Ależ,Ja​son,obudźsię!–prze​wra​ca​łamocza​mi.–Ktomówioślu​bie?Je​ste​śmy

przy​ja​ciół​mi.

Po​pa​trzy​łam te​raz ze smut​kiem na Ho​war​da i za​cy​to​wa​łam Edwar​da. Mi​łość to

grado​bradlagłup​ców.Nieko​cha​łamjużojcamo​je​godziec​ka,leczpo​wo​linie​ste​ty
utoż​sa​mia​łamsięzjegopo​glą​da​mi.

–Do​brzejuż,do​brze,Dia​no–od​rzekł.–Niewtrą​camsiędoni​cze​go,ale…po​słu​-

chaj rady sta​re​go czło​wie​ka. Ży​cie jest krót​kie, prze​mi​ja, nie wia​do​mo kie​dy. Na​-
wetje​ślibio​lo​gicz​nyoj​ciectwo​je​godziec​kajestskoń​czo​nymdra​niem,najed​noza​-
słu​żył:po​wi​nienwie​dzieć,żenimjest.Pozatymlu​dziepo​tra​fiąsiębar​dzozmie​nić.
Two​jamamapo​wie​dzia​ła​bycitosamo.

–Ho​ward,onmiałjużswo​jąszan​sę.Od​rzu​ciłmnie.Niepo​zwo​lę,bypo​stą​piłtak

zna​szącór​ką.

– Zgo​da, zra​nił cię. Ale je​że​li jest cho​ciaż cień na​dziei na hap​py end, to trze​ba

pró​bo​wać.Za​nimsięznimza​da​łaśizgorzk​nia​łaś,do​sko​na​leotymwie​dzia​łaś.Kie​-
dyso​bieprzy​po​mnę,jakdłu​goby​łaśide​alist​ką,mamocho​tępo​ra​cho​waćko​ścisza​-
now​ne​mupanuEdwar​do​wi.Je​ślityl​kokie​dy​kol​wiekgospo​tkam!

Wtymmo​men​cieusły​sze​li​śmyskrzy​pie​niesta​rejogro​do​wejfurt​ki.
–Ja​son…–wes​tchnę​łampodno​sem.
Na​gleser​cewsko​czy​łomidogar​dła,bo…towca​leniebyłJa​son.
Naśrod​kutraw​ni​ka,po​śródher​ba​cia​nychróżstałwewła​snejoso​bieEdwardSa​-

intCyr.

– A więc to praw​da! Je​steś w cią​ży! – wy​krzyk​nął, wpa​tru​jąc się we mnie jak

wob​ja​wie​nie.–Czytomoje,czyBlac​ka?

Za​czę​łamsięcałatrząść.
–Pań​skie!–pod​po​wie​działusłuż​nieHo​ward.

–Ho​ward!–wy​dar​łamsię.
– Chcia​łem ci tyl​ko oszczę​dzić przy​dłu​gich wstę​pów. Po​dzię​ku​jesz mi póź​niej. –

Mójoj​czymjakgdy​byni​g​dynicru​szyłwstro​nęfurt​ki;podro​dzeprzy​sta​nąłjed​nak
przedEdwar​dem.–Czasnaj​wyż​szy!Jużmia​łempanuocho​tęprze​sta​wićszczę​kę!

–Ho​ward!–za​wy​łam.
–Dowi​dze​nia.
Sta​li​śmynatraw​ni​kuibez​rad​niewpa​try​wa​li​śmysięwsie​bie.Edwardmiałpa​ro​-

dnio​wyza​rosticie​niepodocza​mi,jak​bynieprze​spałparunocy.Wy​glą​dał…cu​dow​-
nie.Cho​ciażprze​cież…mnietojużwca​lenieob​cho​dzi​ło.

–Coturo​bisz?–za​py​ta​łam.
–Przy​je​cha​łembo…–samzda​wałsięmiećpo​waż​newąt​pli​wo​ści–bo…zo​ba​czy​-

łemtwo​jezdję​ciewin​ter​ne​cie,wła​ści​wiewa​sze…

–Ro​dzęwewrze​śniu.
Li​czyćpo​tra​fiłszyb​ko.
–Awięctojaje​stemoj​cem.
Spoj​rza​łampodnogi.
–Przy​kromi,aletak.
–Jaktosięmo​głostać?Prze​cieżuwa​ża​li​śmy…
–Naj​wi​docz​niejnie​wy​star​cza​ją​co.
–Wie​dzia​łaś,żeje​steśwcią​ży,wy​jeż​dża​jączLon​dy​nu,inicniepo​wie​dzia​łaś.
–Zro​bi​łamciprzy​słu​gę.
–Jakąprzy​słu​gę?
–Niechcia​łeśdziec​ka.Wy​ra​ża​łeśsięja​sno.Niechcia​łeśdziec​ka,niechcia​łeśna​-

wetmnie.

–Ize​mści​łaśsię?
Po​krę​ci​łamprze​czą​cogło​wą.
–Pró​bo​wa​łamcipo​wie​dzieć.Za​czę​łamodtego,żecięko​cham.Towy​star​czy​ło,

że​byśewa​ku​owałsięzdomu,adomniewe​zwałszo​fe​ra.Po​wie​dzia​łeś,żein​te​re​su​-
jeciętyl​koosta​tecz​neroz​sta​nie.

–Idla​te​gowró​ci​łaśdoJa​so​na?Bozemnąciniewy​szło?Czydla​te​go,żetojego

chcia​łaśprzezcałyczas?

–Chcia​łamcie​bie.Ko​cha​łamcię…
–„Ko​cha​łam”…
–Ow​szem…czasprze​szły…Ko​cha​niecie​biepra​wiemnieza​bi​ło.Od​rzu​ci​łeśmnie,

wy​rzu​ci​łeś…Nieznio​sła​bymmy​śli,żejąteżmógł​byśod​trą​cić.

–Ją?!
–Będęmia​łacór​kę.
–MYbę​dzie​mymie​licór​kę!
Przy​su​nąłsiędomnie.Od​sko​czy​łam,za​nimzdą​żyłmniedo​tknąć.
–MYnie.JA!Utrzy​mamnasobie.Niepo​trze​bu​je​mycię.
–Nieda​jeszmina​wetszan​sy.
–Jużpró​bo​wa​łam.
Za​ci​snąłzęby.
–Niewie​dzia​łem,żeje​steśwcią​ży.
–Po​wta​rza​łeś,żedziec​koniewcho​dziwgrę.

–Lu​dziesięzmie​nia​ją.
–Po​słu​chaj!Costa​raszsięmiwmó​wić,kie​dyjużsięzcie​bieztru​demwy​le​czy​-

łam?Żena​gleza​mie​rzaszstaćsięczę​ściąna​sze​goży​cia?Dzię​ku​jęcibar​dzo!

–Bomaszswo​jąka​rie​ręipanaBlac​ka?
–Od​czepsięodnie​go!
–Oświad​czyłcisię?
Od​ru​cho​wospoj​rza​łamwbok.
–Czy​litak.Czy​lijemuwy​ba​czy​łaśnu​merzsio​strą,amnieniemo​żeszwy​ba​czyć,

żepo​zwo​li​łemciodejść?

– Po​słu​chaj raz jesz​cze! Nie wiem, przez ja​kie​go ro​dza​ju za​ła​ma​nie ner​wo​we

prze​cho​dzisz,bonakry​zyswie​kuśred​nie​gotochy​badużozawcze​śnie,alezo​staw
naswspo​ko​ju!

–Onajestmojącór​ką.
–Bio​lo​gicz​ną!
–Cota​kie​go?!
– Po​dob​no nie mógł​byś po​nieść od​po​wie​dzial​no​ści na​wet za ro​śli​nę do​nicz​ko​wą.

Two​jesło​wa!

–Alemógł​bymsięzmie​nić!
–Prze​stań…
Za​uwa​ży​łam,żepa​trzynamniezdu​mio​ny.
–Cosięztobąsta​ło,Dia​no?–za​py​tałci​cho.
– Nie wiesz? Nie wi​dzisz? Ta na​iw​niacz​ka, z któ​rą miesz​ka​łeś, umar​ła. Jesz​cze

wLon​dy​nie.

–O,Boże…–Gdypró​bo​wałwy​cią​gnąćdomnieręce,od​sko​czy​łamzdzi​kimwzro​-

kiem.–Wpo​rząd​ku…jużnicniechcę…spo​koj​nie…

Ro​bi​łamwszyst​ko,żebysię nieroz​pła​kać.Usia​dłamw cie​niunapo​bli​skiejmar​-

mu​ro​wejła​wecz​ce.

–Mia​łeśra​cjęodsa​me​gopo​cząt​ku.Mi​łośćjestdlagłup​ców.Naj​le​piejjejpopro​-

stuuni​kać.

Pod​szedł i ostroż​nie przy​siadł na dru​gim koń​cu ław​ki. Tym ra​zem uwa​żał, żeby

mnieniedo​tknąć.

–Prze​pra​szam…Tobyłaostat​niarzecz,któ​rejchcia​łemcięna​uczyć.
–Dzię​kito​biewy​do​ro​śla​łam.
–Apo​zwo​lisz,żepo​wiemcicośzu​peł​niein​ne​go?Ni​g​dyprze​nig​dyniepo​wi​nie​nem

byłpo​zwo​lićciodejść.Go​dzi​nępotwo​imwy​jeź​dzieuświa​do​mi​łemso​bie,żewła​śnie
po​peł​ni​łem naj​więk​szy błąd w ca​łym swo​im do​ro​słym ży​ciu. Przy​je​cha​łem do Ka​li​-
for​nii,żebyspró​bo​waćcięod​zy​skać.

Pa​trzy​łam na nie​go osłu​pia​ła. Z tru​dem po​tra​fi​łam uwie​rzyć, że wi​dzę go w ro​-

dzin​nymogro​dziewBe​ver​lyHills,namar​mu​ro​wejław​ce,któ​rąHo​wardspre​zen​to​-
wałmo​jejma​miewie​lelattemuzoka​zjiDniaMat​ki.

–Chcesz,że​bymdocie​biewró​ci​ła?–za​py​ta​łamznie​do​wie​rza​niem.
–Na​wetniewieszjakbar​dzo.
Mama zwy​kła po​wta​rzać, że upra​wia​nie ogród​ka przy​po​mi​na tro​chę ukła​da​nie

so​bieży​cia.Oczy​wi​ście,żeroz​wójro​ślinza​le​żyodsłoń​caigle​by,alerękaogrod​ni​-
ka jest naj​waż​niej​sza. Osta​tecz​nie, kie​dy oglą​da się czyjś ogró​dek, wi​dać, jaki

ogrod​niksięnimzaj​mo​wał.

Edward przy​je​chał z Lon​dy​nu za​pro​po​no​wać mi coś do​tych​czas dla mnie nie​wy​-

obra​żal​ne​go.Czyzda​wałso​biespra​węzmo​je​gowie​lo​mie​sięcz​ne​gocier​pie​nia,któ​-
repra​wiemnieza​bi​ło?Nie…nie…Wy​le​czy​łamsięznie​goitakmapo​zo​stać.

–Wszy​scydo​ko​nu​je​myja​kichśwy​bo​rówimu​si​mypo​temja​kośznimiżyć.Jajuż

je​stemin​nymczło​wie​kiem.

–Tak?Wy​da​jemisięjed​nak,żemimowszyst​kooczymśza​po​mi​nasz.Je​stemoj​-

cemdziec​kaimamswo​jepra​wa.

–Bę​dzieszmniete​razstra​szył?
– Dia​no… nie przy​je​cha​łem z tobą wal​czyć. Wprost prze​ciw​nie: przy​je​cha​łem

przy​znaćsiędobłę​dów.

–Śmiesz​ne.Wmo​men​cie,kie​dyjaprzy​zna​łamciwmy​ślachra​cję…Kie​dyuzna​-

łam, że każ​dy dłuż​szy zwią​zek ska​za​ny jest na nie​po​wo​dze​nie i na dłuż​szą metę
możeprzy​nieśćje​dy​nieból.Po​zo​sta​jeje​dy​niemiećukładwsty​lu„FriendswithBe​-
ne​fits”.

–Iwła​śniecośta​kie​gołą​czycięzJa​so​nem…je​ste​ście„przy​ja​ciół​mizko​rzy​ścia​-

mi”…

–Mniejwię​cej.
–Acze​gotamjestwię​cej,acze​gomniej?
–Wię​cejprzy​jaź​ni,mniejko​rzy​ści.
–Oilemniej?
–Wca​le!
Edwardna​tych​miastsięzre​lak​so​wał.
–Dia​no,aniechcia​ła​byś,żebyna​szedziec​komia​łotocoty?Dwo​jero​dzi​ców,nor​-

mal​nydom?

–Ja​sne…Zu​peł​niejakwbaj​ce…
–Prze​cieżwy​star​czy,żepo​wiesz„tak”.
–Ocotywła​ści​wiemniepy​tasz?
–Taktrud​nosiędo​my​śleć?Py​tam,czyzamniewyj​dziesz.
Za​mar​łam.Nie​bobyłobłę​kit​ne,napal​machśpie​wa​łypta​ki,ogródpach​niałobłęd​-

nieró​ża​mi.Wy​da​wa​łomisię,żeśnię.

–Copo​wie​dzia​łeś?
–Oświad​czy​łemcisię.
–Nicniero​zu​miem.–Na​praw​dęza​czę​łomisięnie​bez​piecz​niekrę​cićwgło​wie.–

WLon​dy​nieprzy​się​ga​łeś,żeni​g​dynieze​chceszza​ło​żyćro​dzi​ny.

–Towszyst​kosięzmie​ni​ło.
–Aledla​cze​go?
–Uro​dziszmojedziec​ko.Apozatym,jaciępopro​stuna​dalpra​gnę,Dia​no.Ni​g​dy

nieprze​sta​łem.Odkie​dywy​je​cha​łaś,ma​rzętyl​kooto​bie.

Za​śmia​łamsię.
–Niemówmi,żezni​kimnieby​łeśodmar​ca.
–Nieby​łem.
Do​słow​nieopa​dłamiszczę​ka.
–Przezcałeczte​rymie​sią​ce?!
–Bochcętyl​kocie​bie.

–Nieprzy​je​cha​łeśtuwca​leztegopo​wo​du!Zja​wi​łeśsię,kie​dyusły​sza​łeś,żeje​-

stemwcią​ży!

–Naj​pierwdłu​gocze​ka​łem,ażza​dzwo​nisz.My​śla​łem,żetakbę​dzie.
–Potymcomipo​wie​dzia​łeś?
–Do​tych​czaswszyst​kieko​bie​tysta​ra​łysięmnie…od​zy​skać.Aleniety…
Ze zło​ścią przy​po​mnia​łam so​bie nie​prze​spa​ne, sa​mot​ne, prze​pła​ka​ne noce po

przy​jeź​dzie,go​rą​cesnyzEdwar​demwroligłów​nej.Byłatojużjed​nakprze​szłość.

–Dia​no,in​for​ma​cjaocią​żydo​da​łamije​dy​nieod​wa​gi,bytuprzy​je​chaćista​raćsię

cie​bieod​zy​skać.Po​trze​bu​jęcię.

By​łamnie​ugię​ta.
–Naj​zwy​czaj​niejwświe​ciebrakcisek​su.Niejesttochy​bapo​wód,żebypro​po​no​-

waćko​muśmał​żeń​stwo.

–Oczy​wi​ście,żenie.Chcę,że​by​śmystwo​rzy​linor​mal​nąro​dzi​nę.Żebyna​szacór​-

kamia​łanor​mal​nedzie​ciń​stwo,jakty,niejakja.

Przy​gnę​bi​ło mnie wspo​mnie​nie o jego dzie​ciń​stwie, bez mat​ki, z nie​obec​nym oj​-

cem, w in​ter​na​cie od dwu​na​ste​go roku ży​cia, z ob​cy​mi ludź​mi, po​tem w pu​stym
zam​ku,póź​niejwpra​cyznie​na​wist​nymku​zy​nem.

–Otomo​żeszsięniemar​twić.Dziec​kobę​dziemia​łowszyst​ko,cze​gopo​trze​ba.

Obie​cu​ję.

–Wiem.Bojateżprzyniejbędę.
–Edward!–wark​nę​łamostrze​gaw​czo.
Po​ło​żyłrękęnamoimbrzu​chu.Za​drża​łam.
–Niezre​zy​gnu​jęanizniej,anizcie​bie.
–Alejacięjużnieko​cham.Iniepo​ko​cham–wy​mam​ro​ta​łam,jak​bytobyłoma​-

gicz​neza​klę​cie,powy​po​wie​dze​niuktó​re​goad​re​satna​tych​miastroz​pły​wasięwpo​-
wie​trzu.

Nie​spo​dzie​wa​niewy​buch​nąłśmie​chem.
–Notomo​del„FriendswithBe​ne​fis”.Tro​chęprzy​jaź​ni,tro​chęko​rzy​ści…
–Imał​żeń​stwoztegopo​wo​du?
–Zde​cy​do​wa​nietak.
–Niepo​zwo​lęcinato!–wy​szep​ta​łam.–Potym,comizro​bi​łeś,niepo​zwo​lęcitak

popro​stuwejśćwmojeży​ciezbu​ta​mi…jak​byni​g​dynic…

–Czy​limu​szęso​bienacie​bieza​słu​żyć?
–Po​wiedz​my.Izcze​gosiętakśmie​jesz?
–Uśmie​chamsię…bomy​ślę,żewiem,comamro​bić.
Przy​su​nąłsiędomnienie​bez​piecz​nie.
–Nieudacisię…Wiem,żeje​steśjejoj​cem,alenicwię​cej.Dru​girazcinieza​-

ufam. Nie zo​sta​nę na​gle ani two​ją przy​ja​ciół​ką, ani ko​chan​ką. A na pew​no już za
żad​neskar​byniewyj​dęzacie​bie!

Wziąłmniewra​mio​na.
–Zo​ba​czy​my…
Gdyza​cząłmnieca​ło​wać,po​mi​moca​łejswejwście​kło​ści,oczy​wi​ściena​tych​miast

mu ule​głam. Wo​kół za​wi​ro​wa​ły wszyst​kie ko​lo​ry tę​czy, być może to róż​ne bar​wy
różzla​łymisięzner​wówprzedocza​mi.Niechjużbę​dzie,po​my​śla​łampo​iry​to​wa​na.
Mówisiętrud​no,ostat​nipo​że​gnal​nypo​ca​łu​nek,za​nimwy​ślęgoosta​tecz​niedodia​-

bła.

ROZDZIAŁSIÓDMY

–Edward?Je​steśtu?–za​wo​ła​łamnie​pew​nie,kie​dyzna​la​złamsięwma​łymdom​ku

naMa​li​buBe​ach,któ​rywy​na​jąłpona​szejroz​mo​wie.Przy​je​cha​łamtuporazpierw​-
szyizezdzi​wie​niemza​sta​łamotwar​tedrzwi.

We​szłam i cie​ka​wie ro​zej​rza​łam się wo​kół. Ma​leń​ka kuch​nia, przy​po​mi​na​ją​ca

bar​dziejaneksku​chen​nynajach​cie,sta​rakwie​ci​staka​na​pa,ze​garzku​kuł​ką.Nie
wie​rzy​łam, że mógł za​po​mnieć, bo spe​cjal​nie pro​sił mnie, że​bym do​tar​ła po zdję​-
ciachdore​kla​mów​ki,nie​waż​neoktó​rejgo​dzi​nie.Gdziewięcmógłbyć?

Odjegoprzy​jaz​dudoKa​li​for​niimi​nąłjużmie​siąc.Przezcałytenczasnieod​stę​po​-

wał mnie na krok, nad​ska​ki​wał mi i ro​bił wszyst​ko, że​bym zmie​ni​ła zda​nie. Wma​-
wia​łamso​biejed​nak,żeniematonaj​mniej​sze​gozna​cze​nia,boitakni​g​dyniezgo​-
dzę się na ślub. Nie po​szli​śmy zresz​tą do łóż​ka – po nie​szczę​snym po​ca​łun​ku
wogro​dziedoni​cze​gopo​dob​ne​gowię​cejjużniedo​szło.Cho​dzi​li​śmydore​stau​ra​cji,
nalodyipoza​ku​py.Ku​po​wa​li​śmyubran​kaiinnerze​czydladziec​ka.Roz​ko​szo​wa​li​-
śmysiębłę​ki​temPa​cy​fi​kuiuro​ka​mika​li​for​nij​skie​golata.

Nie za​mie​rza​łam jed​nak uwie​rzyć w cu​dow​ną prze​mia​nę. Cze​ka​łam cier​pli​wie,

któ​re​godniaEdwardniewy​trzy​maiuciek​niedodaw​ne​goży​ciaplay​boyaipra​co​ho​-
li​ka.Wczo​rajna​wetza​da​łammukon​kret​nepy​ta​nie.

–Niemó​wi​łeś,kie​dywra​caszdoLon​dy​nu.JakStCyrGlo​balmożetakdłu​gofunk​-

cjo​no​waćbezdy​rek​to​rage​ne​ral​ne​go?

–Ja​kośso​biera​dzą–od​parłwy​mi​ja​ją​co.
Przezcałymie​siącnieod​pusz​czałmina​wet,kie​dyszłamnakon​tro​lędomo​je​go

gi​ne​ko​lo​ga. Gdy po raz pierw​szy zo​ba​czył na ekra​nie ul​tra​so​no​gra​fu za​rys na​szej
có​recz​kiiusły​szałnaKTGbi​ciejejser​ca,jegooczyza​szkli​łysiępo​dej​rza​nie.

–Coty?Pła​czesz?–za​py​ta​łamzdu​mio​na.
–Niebądźśmiesz​na–od​burk​nął,ocie​ra​jącukrad​kiemoczyina​tych​miastpro​po​-

nu​jączmia​nęna​stro​juwpo​sta​ciko​la​cjiwsłyn​nejhol​ly​wo​odz​kiejre​stau​ra​cji,gdzie
cenyza​czy​na​łysięodczte​ry​studo​la​rówzapo​je​dyn​czeda​nie.

Po​dzię​ko​wa​łammuwy​lew​nieiza​su​ge​ro​wa​łamwza​mianbarprzypla​żyzbur​ge​-

ra​mi,fryt​ka​miido​sko​na​łymmro​żo​nymjo​gur​tem.Odzi​wo,zgo​dziłsięinato!

Kie​dy sie​dzie​li​śmy na ma​łym, nie​zbyt eks​klu​zyw​nym drew​nia​nym pa​tiu z wi​do​-

kiemnaoce​an,nad​brzeż​nąau​to​stra​dęiwiel​kiko​missprze​da​ją​cysty​lo​wemo​to​cy​-
kle,za​py​ta​łamgonie​śmia​ło:

–Na​wetta​kiemiej​scecięniedraż​ni?
–Ależskąd.Je​ślityje​steśtuszczę​śli​wa,tojateż–oznaj​mił.
Mu​szęprzy​znać,żezkaż​dymdniemco​raztrud​niejmibyłosięmuoprzećico​raz

czę​ściejpo​świę​ca​łamna​szymspo​tka​niomdo​słow​niekaż​dąwol​nąodpra​cychwi​lę.
Oczy​wi​ścienowasy​tu​acjaszyb​koza​czę​łairy​to​waćJa​so​na.

–Uwa​żaj,boznówsięwnimza​ko​chasz!–gry​ma​sił.
–Ależskąd!–pro​te​sto​wa​łambezwięk​sze​goprze​ko​na​nia.

Kie​dyprze​cha​dza​łamsięte​razpopu​stymdom​kunaMa​li​buBe​achiza​sta​na​wia​-

łamsię,czyprzy​pad​kiempanEdwardnieznu​dziłsięnad​ska​ki​wa​niemcię​żar​nejko​-
bie​cieinieuciekłjed​nakdoLon​dy​nu,zro​bi​łomisięodro​bi​nęsmęt​nie.Prze​klę​łam
szpet​nie.Czyż​byJa​sonnaswójspo​sóbmiałtro​chęra​cji?

–Edward?Edward?–wo​ła​łamner​wo​wo.
Od​po​wie​dzia​ła mi je​dy​nie lek​ka bry​za mor​ska wie​ją​ca przez otwar​te okna od

stro​ny oce​anu. Za​mknę​łam oczy i na​pa​wa​łam się nią przez chwi​lę. Cze​góż wię​cej
mo​głamchciećwupal​nąsierp​nio​wąnocwósmymmie​sią​cucią​ży?Mia​łamdo​trzeć
naMa​li​buparęgo​dzinwcze​śniej,leczzdję​ciategodniaprze​dłu​ża​łysięwnie​skoń​-
czo​ność,apo​temza​dzwo​niłjesz​czemójagent,twier​dząc,żemaspra​węab​so​lut​nie
nie​cier​pią​cązwło​ki.

–Dia​no,totwo​jawiel​kaszan​sa!–eks​cy​to​wałsię.–Za​ofe​ro​wa​nociwła​śniety​tu​-

ło​wąrolęna​rze​czo​nejwte​le​no​we​liowy​so​kiejoglą​dal​no​ści!Tobę​dziepraw​dzi​wy
zwrot w twej ka​rie​rze! W ostat​niej chwi​li wy​co​fa​ła się ak​tor​ka, któ​ra za​pro​po​no​-
wa​łanaswo​jemiej​scecie​bie!

–Ktototaki?–do​py​ty​wa​łamsięzdez​o​rien​to​wa​na.
–Mniej​szaotokto.Waż​ne,żemado​brygust.Ijakido​sko​na​łyter​min!Po​czą​tek

zdjęćmniejwię​cejtrzyty​go​dniepotwo​impo​ro​dzie!Aku​ratzdą​żyszschud​nąćista​-
wićsięnaczaswRu​mu​nii!

– Pięt​na​ście kilo w trzy ty​go​dnie? I w Ru​mu​nii? – po​wta​rza​łam jak echo. – Ale

prze​cieżbędęmia​ławdomuno​wo​rod​ka…

–Totyl​kotrzymie​sią​cezdjęć.Ru​mu​niajestprze​pięk​naje​sie​nią.Ano​wo​rod​kaza​-

bie​rzesz ze sobą. Do​sta​niesz naj​no​wo​cze​śniej​szą przy​cze​pę i niań​kę. Mo​żesz też
zo​sta​wićdziec​kozta​tu​siem.Jakwo​lisz,mojadro​ga.Niemo​żesztyl​kood​rzu​cićta​-
kiejpro​po​zy​cji!Nali​tośćbo​ską,Dia​no!

–Notak–wy​szep​ta​łambezżad​ne​goen​tu​zja​zmu,choćbyłatosy​tu​acja,októ​rej

ma​rzy​łam nie​mal​że od dzie​ciń​stwa. Wie​dzia​łam do​brze, że w na​szej bran​ży ta​kie
oka​zjeniezda​rza​jąsiędwarazy.Cóżztego,gdynamyślotrzy​ty​go​dnio​wymod​chu​-
dza​niu i miesz​ka​niu z no​wo​rod​kiem w przy​cze​pie ode​chcie​wa​ło mi się kom​plet​nie
wszyst​kie​go.–Będęmu​sia​łatoprze​my​śleć.

Mójagentbyłnaj​wy​raź​niejzbul​wer​so​wa​nymojąre​ak​cją.
–Mamna​dzie​ję,żewiesz,coro​bisz.Za​dzwo​niędocie​bieju​trozsa​me​gorana.
By​łam w krop​ce. Ku​si​ło mnie, żeby po​ra​dzić się Edwar​da, lecz on był na ta​kim

eta​pie,żenapew​noza​ak​cep​to​wał​bykaż​dąmojąde​cy​zję.Małotego!Zpew​no​ścią
za​de​kla​ro​wał​bygo​to​wośćdowy​jaz​dudoRu​mu​niizemnąino​wo​rod​kiem.

Nowła​śnie…AlegdziejestEdward?Spóź​ni​łamsiępo​naddwiego​dzi​ny.Możepo​-

iry​to​wa​nycho​dzipopla​ży?Samaprze​cieżna​mó​wi​łamgonawy​na​jemwtejpięk​nej
oko​li​cy. Po​cząt​ko​wo, gdy przy​je​chał do Be​ver​ly Hills, upie​rał się, że kupi od razu
domwsą​siedz​twiewy​sta​wio​nynasprze​dażza…dwa​dzie​ściami​lio​nówdo​la​rów.Po
ci​chupo​dej​rze​wa​łam,żepo​stra​dałzmy​sły.Iwte​dyde​li​kat​nieza​chę​ci​łamgodowy​-
na​ję​ciaja​kiejśnie​ru​cho​mo​ści.Zgo​dziłsiępodwa​run​kiem,żemupo​mo​gę.Powie​lu
bez​owoc​nych wy​pra​wach do ko​lej​nych ofe​ro​wa​nych przez agen​cje apar​ta​men​tów
zsied​mio​masy​pial​nia​mi,dzie​się​cio​mała​zien​ka​mi,we​wnętrz​nymkor​temte​ni​so​wym
iwła​snąsaląki​no​wą,naktó​repopro​stuniemo​głamjużpa​trzeć,je​denzagen​tów
wak​cieroz​pa​czyprzy​wiózłnastu,naMa​li​buBe​ach.Wśródprze​szklo​nychtrzy​pię​-

tro​wych re​zy​den​cji zo​ba​czy​li​śmy mały bia​ły do​mek, zbu​do​wa​ny jesz​cze w cza​sie
dru​giejwoj​nyświa​to​wej.Edwardpo​cząt​ko​woprze​ra​ziłsięjegowy​stro​jem,leczwi​-
dzącnie​myza​chwytnamejtwa​rzy,wziąłgoodrazubezwa​ha​nia.Miej​scetoprzy​-
po​mi​na​ło mi nasz ro​dzin​ny dom w Pa​sa​de​nie, w któ​rym miesz​ka​li​śmy jesz​cze
zmoimtatą.Kuch​niapa​mię​ta​łalatasie​dem​dzie​sią​te,niebyłokli​ma​ty​za​cji,śro​dek
sa​lo​nu zaj​mo​wał ol​brzy​mi sta​ry for​te​pian, a po​zo​sta​łe przy ży​ciu me​ble i pod​ło​ga
skrzy​pia​łyprzynie​mal​żekaż​dymru​chu.Napod​da​szuznaj​do​wa​łasięmałasy​pial​nia
zbal​ko​ni​kiemwy​cho​dzą​cymnaoce​an.

Te​raz wła​śnie po​sta​no​wi​łam wspiąć się na pod​da​sze, oświe​tlo​ne nie​sa​mo​wi​tym

wie​czor​nymświa​tłem.Iwte​dyna​resz​ciezo​ba​czy​łamEdwar​da.Zwra​że​niawstrzy​-
ma​łamnase​kun​dęod​dech.

Oj​ciecmo​je​godziec​kasie​działnałóż​kuwsa​mychdżin​sach,nieszczę​dzącwi​do​ku

swej wspa​nia​łej opa​le​ni​zny i mu​sku​lar​nej fi​gu​ry. Wo​kół nie​go w ca​łym nie​wiel​kim
po​miesz​cze​niuznaj​do​wa​łysięty​sią​ceróż​no​ko​lo​ro​wychpłat​kówróż,któ​remi​go​ta​ły
wpło​mie​niachroz​sta​wio​nychwszę​dziema​łychbia​łychświec.Namójwi​dokwstał
ioznaj​miłra​do​śnie:

–Cze​ka​łemnacie​biecier​pli​wie!
–Wi​dzę…–wy​mam​ro​ta​łam,czu​jąc,żewłą​czamisięmójwe​wnętrz​nyalarm.
–Roz​gry​złemtwójse​kret!
–Mój…se​kret?
–Sta​raszsięminieulec,lecznie​wie​lejużpo​trze​ba!
–Prze​cieżnara​ziejesz​czeniepo​szłamztobądołóż​kaaninieprzy​ję​łamoświad​-

czyn – za​pro​te​sto​wa​łam, do​pie​ro po chwi​li sły​sząc wła​sne sło​wa i za​war​tą w nich
su​ge​stię.„Nara​ziejesz​czenie”!

Ru​chemgło​wywska​załsto​ją​cewrogupu​deł​ko.
– Dziś po po​łu​dniu do​sta​łem pacz​kę od pani Ma​cWhir​ter. Zna​la​zła to ro​biąc po​-

rząd​kiwsy​pial​niwPen​rythHall.

Gdyzaj​rza​łamdopu​deł​ka,nawierz​chuzo​ba​czy​łamsfa​ty​go​wa​nąksiąż​kęnie​wąt​-

pli​wie z ubie​głe​go wie​ku… „Pie​lę​gniar​ka na sta​łe: jak opie​ko​wać się pa​cjen​tem,
miesz​ka​jącwjegodomu,żebyza​cho​waćpro​fe​sjo​nal​nydy​stansiunik​nąćnie​mo​ral​-
nychpro​po​zy​cjizestro​nyklien​ta”.

Edwardro​ze​śmiałsięser​decz​nie.
–Nienawie​lecisięzda​ło,nonie?–sko​men​to​wał.–Cobypo​wie​dzia​łasza​cow​na

au​tor​ka,gdy​bycięte​razzo​ba​czy​ła?

Od​ru​cho​wospoj​rza​łamnaswójwiel​kibrzuch.
–Oba​wiamsię,żeniezna​la​zła​bywła​ści​wychsłów–przy​zna​łam.
–Ajasą​dzę,żedo​ra​dzi​ła​byciwyjśćzamnie.
–Botyza​wszemu​siszdo​piąćswe​go,czytak?–żach​nę​łamsię.
–Za​py​tajmnieotoju​tro…–wy​szep​tałiukląkłprzedemną.
–Edward,cotyro​bisz?–żach​nę​łamsiępo​now​nie.
–To,copo​wi​nie​nembyłzro​bićjużdaw​notemu.Dia​no,czyze​chceszzo​staćmoją

żoną?–za​py​tałci​cho,wy​cią​ga​jączkie​sze​nidżin​sówmałe,czar​neak​sa​mit​nepu​de​-
łecz​ko.–Czydaszmidru​gąszan​sę?

Sta​łamjakspa​ra​li​żo​wa​na.Wie​dzia​łamdo​sko​na​le,żeodmo​jejde​cy​zjibę​dzieza​le​-

ża​łocałedal​szeży​cieipo​wo​dze​nie,mojeina​szejcór​ki.

–Dia​no,czywyj​dzieszzamnie?–po​wtó​rzył,otwie​ra​jącpu​de​łecz​ko.
Wte​dy moim oczom uka​zał się nie​zwy​kły wi​dok: pier​ścio​nek z dia​men​tem ta​kiej

wiel​ko​ści,żeswo​bod​niemógł​bypo​słu​żyćjakokrą​żekdogrywho​ke​ja.

– Czy to może być praw​dzi​we? Prze​cież to przy​po​mi​na czu​bek góry lo​do​wej! –

wy​krzyk​nę​łambez​myśl​nie.

–Za​słu​gu​jesznanaj​lep​sze…
Do​ra​sta​łamwHol​ly​wo​od.Wi​dzia​łamjużnie​je​denol​brzy​midia​ment.Ma​di​sonza​-

wszeza​kła​da​ławiel​kiedia​men​to​wepier​ście​nienawszyst​kiegale:cu​dow​ne,wy​po​-
ży​czo​neka​mie​nie,któ​repa​so​wa​łyide​al​niedojejwspa​nia​łychwy​po​ży​czo​nychkre​-
acji.Alena​wettu,wHol​ly​wo​od,praw​dzi​wydia​ment,wartconaj​mniejmi​liondo​la​-
rów,ro​biłwra​że​nie.Bowy​po​ży​czo​nąbi​żu​te​rięna​le​ża​łona​tych​miastpogaliod​dać,
na​wetszyb​ciejniżprzy​sło​wio​wyko​stiumKop​ciusz​kanabal,któ​rypopół​no​cymiał
znik​nąć.

Dia​mentodEdwar​danieza​mie​rzałwca​lezni​kać.Naj​wy​raź​niejmiałpo​zo​staćna

za​wsze.

–Cze​mumitoro​bisz?–szep​ta​łamzdru​zgo​ta​na.–Prze​cieżniemu​si​mysięwca​le

po​bie​rać.Mo​że​mymiesz​kaćosob​noiwy​cho​wy​waćwspól​niedziec​ko.

–Alejategoniechcę!Jakbrzmitwo​jaod​po​wiedź?
Spoj​rza​łamnaroz​rzu​co​newszę​dziepłat​kiróż.Wpa​trzy​łamsięwmi​go​tli​weświa​-

tłoświec.Wes​tchnę​łamgłę​bo​ko.

–Wkrót​cezmie​niszzda​niei…
–Niezmie​nięzda​nia.Chy​bażety,Dia​no,ko​chaszko​gośin​ne​go…
–Nie…
–Toococho​dzi?
–Bojęsię.Jużrazcięko​cha​łamipra​wieumar​łam…
–Wca​leniemu​siszmnieko​chać.
Mał​żeń​stwobezmi​ło​ści?Cozapo​mysł?
–Bojęsię,żewkrót​cepo​ża​łu​jesziznówza​pra​gnieszbyćsin​glem.
–Będęża​ło​waćtyl​kowte​dy,je​ślisięztobąniezwią​żę.
Za​śmia​łamsięhi​ste​rycz​nie.
–Igdziemie​li​by​śmynibyza​miesz​kać?Napla​niefil​mo​wym?Prę​dzejczypóź​niej

ze​chceszchy​bawró​cićdoja​kiejśpra​cy?

–Nadtymwszyst​kimtrze​babysiębyłoza​sta​no​wić.
–Niewró​cędoLon​dy​nu.By​li​śmytamobo​jebar​dzonie​szczę​śli​wi.
–Sąinnemiej​scanaświe​cie.
–Niepo​zwo​lę,że​byśznówzła​małmiser​ce.
–Obie​cu​ję,żeni​g​dywię​cejcięnieskrzyw​dzę,Dia​no.
Wstał,przy​tu​liłmnieiza​cząłca​ło​wać.Niepo​tra​fi​łamgoode​pchnąć.
–Dia​no…Dia​no…wyjdźzamnie,pro​szę…
Kie​dy mnie ca​ło​wał, pa​mię​ta​łam zde​cy​do​wa​nie mniej po​wo​dów, dla któ​rych nie

mie​li​by​śmyzo​staćmał​żeń​stwem.Czymbyłmójstrachwpo​rów​na​niuzogniemna​-
szychsple​cio​nychciał?Mójpraw​dzi​wyse​kretspro​wa​dzałsiędotego,żeni​g​dy,ani
na krót​ką chwi​lę, nie prze​sta​łam ko​chać Edwar​da. Na​le​ża​ło się je​dy​nie do tego
przy​znać.

–Dia​no…pro​szę,po​wiedz,żetak…Nopo​wiedz…

–Tak.
Znie​ru​cho​miał. Po chwi​li od​su​nął się i przyj​rzał mi się uważ​nie. Na jego twa​rzy

na​dzie​jamie​sza​łasięznie​do​wie​rza​niem.

–Czyna​praw​dęmó​wisz,żetak?
Niemo​gącwy​du​sićzsie​bieanisło​wa,po​ki​wa​łamtyl​kogło​wą.
Za​nimsięobej​rza​łam,zna​la​złamsięnałóż​kupo​śródpłat​kówróżwsa​mejtyl​ko

bie​liź​nieizol​brzy​mim,wy​sta​ją​cymdia​men​temnapal​cu.Wkrót​ceniemia​łamnaso​-
biena​wettego.Mojecia​łowtrak​ciecią​żyna​bra​łonie​praw​do​po​dob​nychkształ​tów
iroz​mia​rów,cojed​naknaj​wy​raź​niejwogó​lenieznie​chę​ca​łoEdwar​da.Dziel​niera​-
dziłso​biezmo​iminie​fo​rem​ny​mi,roz​ro​śnię​ty​mipier​sia​miibrzu​chem.

– Le​karz mó​wił, że w trze​cim try​me​strze nie po​win​naś zbyt dłu​go le​żeć na ple​-

cach–wy​szep​tałwpew​nymmo​men​cie.

Naj​pierwniezo​rien​to​wa​łamsięzu​peł​nie,ocomucho​dzi.Wkrót​cejed​nakjed​nym

wpraw​nymru​chempo​sa​dziłmnienaso​bie.Oka​za​łosię,żebyłtostrzałwdzie​siąt​-
kę.Pa​ro​mie​sięcz​nyce​li​batihor​mo​nycią​żo​wenieza​wio​dły.Obo​jezra​do​ściąod​da​-
li​śmysięgo​rą​cejna​mięt​no​ści…

–Niepo​zwo​lęcijużwię​cejodejść–wy​sa​pał,kie​dyskoń​czy​li​śmy.
–Notominiepo​zwól–za​mru​cza​łam.Mojebrze​mien​necia​łocałepro​mie​nia​ło.
–Po​jedź​mydoLasVe​gas!–wy​krzyk​nąłna​gle.
–Chceszwziąćpo​ta​jem​nyślub?
–Bojęsię,żezmie​niszzda​nie.
–Niezmie​nię…Cho​ciażtenpier​ścio​nekjesttakicięż​ki,żemamza​chwia​nepro​-

por​cje…Ileto?Dzie​sięćka​ra​tów?

– Dwa​dzie​ścia! Naj​wy​żej ku​pię ci po​dob​ny pier​ścio​nek na dru​gą rękę i pro​blem

znik​nie.Aleobie​caj,żeju​trozemnąuciek​niesz!

–Bezro​dzi​ny?
– Wie​dzia​łem, że wca​le ci się to nie spodo​ba. Za​bierz​my Ho​war​da i kogo tyl​ko

chcesz.Mamdużomiej​scawsa​mo​lo​cie.

–Jesz​czedziśwnocypo​win​nawró​cićMa​di​son.
–ZMon​go​lii?Czy​lizo​ba​czy​ciesiępierw​szyrazodcza​suko​la​cjiwPen​rythHall?
–Tak,mu​si​mysięja​kośdo​ga​dać.
Pod​nio​słamsięztru​demiza​czę​łamszu​kaćubrań.
–Nieidź…zo​stańdziśzemną.
Po​krę​ci​łamgło​wą.
– Mu​szę się dziś do​ga​dać z ro​dzi​ną. Ale za to, je​śli wszyst​ko pój​dzie do​brze,

uciek​nęztobązsa​me​goran​ka.

Przy​tu​liłmnie.Na​glena​bra​łamwąt​pli​wo​ści,czymamocho​tęnanoc​neroz​mo​wy

wdomu.Prze​ko​nałmniejed​nak,żetakbę​dziele​piej.

–Itakmu​szęjesz​czedziśwnocycośza​ła​twić.
–Cota​kie​go?
–Pew​nespra​wy.
–Wie​czórka​wa​ler​ski?–za​żar​to​wa​łam,leczniepod​chwy​ciłte​ma​tu.
–Nicwiel​kie​go.Chcęcośza​koń​czyć,za​nimpo​wiemsa​kra​men​tal​ne„tak”.Od​pro​-

wa​dzęcię.

Chwi​lę póź​niej wy​je​cha​łam po​wo​li z Ma​li​bu Be​ach i szyb​ko wje​cha​łam na au​to​-

stra​dę.Sta​ra​łamsiępro​wa​dzićostroż​nie,aleprze​peł​nia​łymnietaksprzecz​neemo​-
cje,żetrud​nomibyłonadsobąza​pa​no​wać.Mó​wiącnaj​pro​ściej,ni​g​dywży​ciunie
by​łambar​dziejszczę​śli​waanibar​dziejprze​ra​żo​naniżwtam​tymmo​men​cie.Bona​-
resz​cieprzy​zna​łamsamaprzedsobą,żegoko​cham.Zko​leionni​g​dyni​cze​gota​kie​-
gominiepo​wie​dział.

Bę​dziedo​brze,bę​dziesu​per,po​wta​rza​łamso​biener​wo​wowmy​ślach.Naj​wy​żej

zo​sta​nie​myprzy​ja​ciół​mi,ko​chan​ka​mi,ro​dzi​ca​mi,part​ne​ra​mi…

Tyl​ko… co wła​ści​wie miał jesz​cze do za​ła​twie​nia tej nocy? Mam się oba​wiać?

Prze​cieżtochy​baniedo​ty​czyżad​nejin​nejko​bie​ty?Prze​cieżobie​całjużni​g​dymnie
niezra​nić…Pew​nieju​trobędęsięztegośmia​ła.Amożepopro​stuza​pla​no​wałja​-
kąśnie​spo​dzian​kęwcha​rak​te​rzepre​zen​tuślub​ne​go?

Pra​wiedo​jeż​dża​łamjużdodomuoj​czy​mawBe​ver​lyHills,gdyna​gleuświa​do​mi​-

łamso​bie,żezu​peł​nieniemogęsięuspo​ko​ić.Po​sta​no​wi​łamza​wró​cićispraw​dzić,
czyEdwardni​cze​goprzedemnąnieukry​wa.Itakotowy​ru​szy​łamzpo​wro​temna
Ma​li​buBe​ach.

Pół go​dzi​ny póź​niej zna​la​złam się znów na ulicz​ce wio​dą​cej do dom​ku na pla​ży.

Na​glewy​prze​dziłmniema​syw​ny,wartfor​tu​nęSUV,któ​rypochwi​liza​par​ko​wałzpi​-
skiemopontam,do​kądje​cha​łam.Zautawy​sko​czy​łako​bie​ta…Niebylejaka.Była
to Wik​to​ria, żona Ru​per​ta. Mia​ła na so​bie ob​ci​słą, wy​de​kol​to​wa​ną, czer​wo​ną su​-
kien​kęminiidwu​dzie​sto​cen​ty​me​tro​weczer​wo​neob​ca​sy.Skie​ro​wa​łasiępro​stodo
drzwipanaSa​intCyra.

Z wra​że​nia pra​wie roz​bi​łam sa​mo​chód o la​tar​nię. Je​cha​łam jak pi​ja​na, wo​kół

wszy​scy na mnie trą​bi​li. Nie zwra​ca​łam na nich uwa​gi, kom​plet​nie sfru​stro​wa​na
swo​imod​kry​ciem.Awięctotakąspra​węmiałdoza​ła​twie​niamójna​rze​czo​ny,za​nim
wy​po​wiesa​kra​men​tal​ne„tak”?Po​że​gnal​nąim​pre​zędladwoj​ga?

Naau​to​ma​tycz​nympi​lo​cieza​wró​ci​łamwstro​nęLosAn​ge​les.
Pod​świa​do​mieczu​łam,żemusiist​niećja​kieśpro​stewy​tłu​ma​cze​niedlanoc​nejwi​-

zy​tyWik​to​riiuEdwar​da.Wik​to​rii,któ​rana​wetniepo​win​nabyćobec​niewKa​li​for​-
nii! Nie​ste​ty w tym sta​nie ner​wów nie umia​łam po​słu​gi​wać się lo​gi​ką. Górę bra​ły
zgub​neemo​cje.

Przeddo​memHo​war​dazo​ba​czy​łamczer​wo​ny,lśnią​cyspor​to​wysa​mo​chódMa​di​-

son.Doele​ganc​kie​goholuwe​szłamnano​gachjakzwaty.Ką​temokawi​dzia​łamoj​-
czy​ma roz​ma​wia​ją​ce​go we​so​ło z cór​ką przy sto​le ku​chen​nym. Nie by​łam jed​nak
zdol​na, by nor​mal​nie się do nich przy​łą​czyć. Mia​łam na​dzie​ję, że prze​mknę przez
ni​ko​gonie​zau​wa​żo​na.

–Dia​no,miłocięznówwi​dzieć.
Za​trzy​ma​łam się z nie​chę​cią i po​pa​trzy​łam na sio​strę. Była odro​bi​nę grub​sza,

moc​noopa​lo​na,zu​peł​nienie​uma​lo​wa​na.Jejwło​symia​łyna​tu​ral​ny,ni​ja​kiko​lor.No​-
si​łabia​łyT-shirt,wy​bla​kłedżin​syipla​żo​weklap​ki.

–Wy​glą​daszzu​peł​nieina​czej…–po​wie​dzia​łamod​ru​cho​wo.
– A ty wy​glą​dasz na cię​żar​ną… Tata po​wie​dział mi wła​śnie, że znów je​steś

zEdwar​dem–ro​ze​śmia​łasiępo​god​nie.

–Tak…–bąk​nę​łam.–Alete​razidępro​stodołóż​ka.
Sy​pial​niawy​da​łamisięgo​rą​cajakpie​kło,po​mi​mowłą​czo​nejkli​ma​ty​za​cji.Kie​dy

pa​dłamnałóż​kowbie​liź​nie,za​czę​łamidio​tycz​nieszlo​chać.Pła​ka​łam,ażza​bra​kło

miłez.Lu​dziezpla​ka​tów,któ​repo​wie​si​łamtujakona​sto​lat​ka,przy​pa​try​wa​limisię
cie​ka​wie.Amożezewspół​czu​ciem?Przezja​kiśczaspła​ka​łamjesz​czebezłez.Po​-
temmu​sia​łamusnąć.

Na​stęp​ne​go ran​ka zbu​dził mnie te​le​fon. Dzwo​nił mój agent. Żą​dał de​fi​ni​tyw​nej

od​po​wie​dzinate​matfil​muwRu​mu​nii.Ztru​demprzy​po​mi​na​łamso​biewy​da​rze​nia
mi​nio​ne​gowie​czo​ru:pro​po​zy​cjęrolity​tu​ło​wej,oświad​czy​ny,sza​lo​nyseks,wkoń​cu
Wik​to​rięuda​ją​cąsięnaostat​niąschadz​kęzEdwar​dem.

–Noijak,Dia​no?Ze​chceszzo​staćpraw​dzi​wągwiaz​dąfil​mo​wą?–do​py​ty​wałsię

agent.

Draż​ni​łomniesłoń​ce.Niemo​głamzro​zu​mieć,dla​cze​gowKa​li​for​niipra​wieni​g​dy

niepada.Tę​sk​ni​łamna​glezaKorn​wa​lią,jejchło​dem,mgłąidesz​czem,po​ry​wi​sty​mi
bu​rza​mi.Bar​dziejpa​so​wa​ły​bydomo​je​gona​stro​ju.

–Noja​sne…cze​mubynie…–wy​mam​ro​ta​łam.
Za​cząłgra​tu​lo​waćmitakha​ła​śli​wie,żemu​sia​łamczymprę​dzejod​su​nąćko​mór​kę

oducha.Po​temopo​wia​dałcośowy​so​kimho​no​ra​rium.Kie​dyna​resz​cieuda​łomisię
gopo​zbyć,za​ło​ży​łamszla​frokize​szłamnadół.

Ma​di​son ja​dła w kuch​ni płat​ki ku​ku​ry​dzia​ne. Po​czu​łam się jak w cza​sach szkol​-

nych.

–Wow,Dia​no,alepier​ścio​nek!–wy​krzyk​nę​łanapo​wi​ta​nie.–Gra​tu​lu​ję,za​rę​czy​-

li​ściesię…

–Amniesięwy​da​je,żeonmnieoszu​ku​je.
Mojasio​strabyłanaj​wy​raź​niejcał​ko​wi​cieza​sko​czo​nata​kimwy​zna​niem.
–Je​steśpew​na?Jużwgrud​niuwy​glą​da​li​ścienakom​plet​nieza​ko​cha​nych…–Za​-

czer​wie​ni​łasię.–Prze​cieżna​wetniechciałzemnąpo​flir​to​wać.

–Wi​dzia​łam,jakwczo​rajwie​czo​rem,pomoimwyj​ściu,wcho​dzi​ładonie​goko​bie​-

ta.Ubra​najaknabal.Żonajegoku​zy​na.

–Aleprze​cieżmo​głamiećmi​lionin​nychpo​wo​dów.
–Niechcemisięotymga​dać.
–Nie​waż​ne.Gdy​byśchcia​łajed​nakpo​ga​dać,za​mie​niamsięwsłuch.
–Cosięztobąsta​łowtejMon​go​lii?Je​steśja​kaśinna.
–Do​ro​słam…Po​sta​no​wi​łamni​ko​mujużni​g​dyni​cze​gonieza​bie​rać.Ról,po​my​słów

naży​cie,ko​chan​ków.Iprze​pra​szamzawszyst​ko,cocizro​bi​łam.

Za​nim zdą​ży​ły​śmy so​bie paść w ra​mio​na, mina Ma​di​son sie​dzą​cej na wprost

drzwi na​gle zu​peł​nie się zmie​ni​ła… Po​wo​li od​wró​ci​łam się, żeby usta​lić źró​dło
zmian.

Wdrzwiachku​chen​nychstałEdwardubra​nywefrak.
– Wszyst​ko do​bre, co się do​brze koń​czy. Kie​dy bę​dziesz go​to​wa, moja dro​ga? –

za​py​tał,jak​byni​g​dynic.

Ten czło​wiek nie ma ser​ca, po​my​śla​łam. Nie po​tra​fi​łam w ogó​le spoj​rzeć mu

woczy.Ztru​demścią​gnę​łamzpal​capier​ścio​nek.

–Zmie​ni​łamzda​nie.Niemogęciępo​ślu​bić.
Za​marł.Przy​gasł.
–Dla​cze​go?
Pa​trzyłnamnie,jak​bymtojagozdra​dzi​ła.Za​ci​snę​łambez​sil​niepię​ści.
–My​śla​łam,żepo​tra​fięciępo​ślu​bićbezmi​ło​ści.Alenie…Chcęcze​gośpraw​dzi​-

we​go.

Po​da​łammudwu​dzie​sto​ka​ra​to​wypier​ścio​nekwdwóchpal​cach,jak​bybyłza​tru​ty.
–Za​cho​wajgo.
–Nie.Takbę​dziele​piej.Wró​ciszdoLon​dy​nu,japo​ja​dędoRu​mu​niikrę​cićfilm.–

Samazezgro​ząsłu​cha​łamswo​ichsłów.–Usta​li​mywsą​dzieopie​kęna​prze​mien​ną.
Pozatymbę​dzieszmógłre​gu​lar​nieod​wie​dzaćcór​kę.

Edwardpa​trzyłnie​przy​tom​nymwzro​kiemraznamnie,raznapier​ścio​nek.
–Od​wie​dzać?–po​wtó​rzyłjakecho.
–Tak,oczy​wi​ście…–Głosmisięza​ła​mał.–Chcępopro​stu,że​byśbyłwol​ny.
–Wol​ny?–po​wtó​rzyłbez​na​mięt​nie.
Ski​nę​łamtyl​kogło​wą.
– A ja my​śla​łem, że bę​dzie​my ra​zem szczę​śli​wi. – Jego głos za​brzmiał jak głos

umie​ra​ją​ce​go,choćpró​bo​wałsiędomnieuśmiech​nąć.–Niemogęcięjed​nakprze​-
cieżzmu​sić,że​byśzamniewy​szła.Za​słu​gu​jesznapraw​dzi​wąmi​łość.

Czymo​głamsięmy​lićcodoubie​głejnocy?!
–Coro​bi​łeśwczo​rajwnocypomoimwyj​ściu?–krzyk​nę​łam.
Po​krę​ciłlek​kogło​wą.
–Nie​waż​ne.
–Bła​gam,po​wiedz…–Wie​dzia​łam,żero​bięzsie​bieab​so​lut​nąidiot​kę,alepró​bo​-

wa​łamsięchwy​taćjakto​ną​cybrzy​twy.

– Nie​waż​ne – po​wtó​rzył ci​cho. – Nie oba​wiaj się… Będę za​wsze ło​żył na cie​bie

i na dziec​ko, Dia​no. – Po​ca​ło​wał mnie w po​li​czek. – Uwa​żaj na sie​bie. I… bądź
szczę​śli​wa.

Ta​kiebyłyjegoostat​niesło​wa.Chwi​lępóź​niejznik​nął.
Sta​łamnaśrod​kukuch​nijakwmu​ro​wa​na.Łzycał​ko​wi​cieznie​kształ​ca​ływi​dze​nie.

Niemo​głamso​bieda​ro​wać,żepo​zwo​li​łam,abytensammęż​czy​znadwu​krot​niezła​-
małmiser​ce.

–Ależtyje​steśgłu​pia!–Usły​sza​łamna​gległosMa​di​son;niepa​mię​ta​łamjużna​-

wet,żecałyczassie​dzia​ławkuch​ni.–Da​łaśmuko​szazpo​wo​dufil​mu?Żad​naka​-
rie​racigonieza​stą​pi.Cośotymwiem.

–Prze​cieżonmnienieko​cha–wy​szep​ta​łamzgnę​bio​na.
– Zwa​rio​wa​łaś? Nie wi​dzia​łaś, jak na cie​bie pa​trzy? Nie za​uwa​ży​łaś, jak wo​kół

cie​bieska​cze?Tataopo​wia​dałmi,cotuwy​czy​niał…Męż​czy​znapo​kro​jupanaCyra
ta​kierze​czymożero​bićtyl​kozmi​ło​ści.

–Prze​cieżpo​wie​dział,żemnienieko​cha–bro​ni​łamsięco​razsła​biej.
–Totypo​wie​dzia​łaś,żechceszzwiąz​kuopar​te​gonami​ło​ści,aonprzy​znał,żena

takiza​słu​gu​jesz.Wy​glą​da​ło,jak​byśtygonieko​cha​ła.

–Cota​kie​go?Prze​cieżEdwardwie,żegoko​cham…Musiwie​dzieć!
–Akie​dyostat​niomutomó​wi​łaś?
–Onitakmnienieko​cha…Chciałślu​budlado​bradziec​ka…Gdy​bymnieko​chał…
Je​dy​ny i za​ra​zem ostat​ni raz wy​zna​łam mu mi​łość w Lon​dy​nie. Gdy​by Edward

mnieko​chał,cho​dził​byzemnąpoza​ku​py,dole​ka​rza,nalodyinaspa​ce​ry.Zo​sta​wił​-
by dla mnie pra​cę, zna​jo​mych i… swój kraj. Prze​pro​wa​dził​by się do wy​bra​ne​go
prze​zemniedomu,choćzu​peł​niebymusięniepo​do​bał…

Czy nie to wła​śnie ro​bił od mie​sią​ca, od​kąd do​wie​dział się, że bę​dzie​my mie​li

dziec​ko?„Ajaza​wszewy​obra​ża​łemso​biemi​łośćjakodzia​ła​nie.Je​ślisięko​gośpo​-
ko​cha,nietrze​baotymmó​wić,na​le​żypo​ka​zać”.Czynietowła​śniemipo​ka​zał?

–Oczy​wi​ście,żecięko​cha,atygood​rzu​ci​łaśzpo​wo​duja​kiejśgłu​piejroli…–tłu​-

ma​czy​łamibar​dzolo​gicz​nieMa​di​son.–Gdy​bymwie​dzia​ła,ni​g​dybymcięniepo​le​-
ci​łapro​du​cen​to​wi…Aja,głu​pia,my​śla​łam,żena​pra​więwtenspo​sóbdaw​nąhi​sto​-
rięzMo​xie!

–Totypod​po​wie​dzia​łaśmniedoroli?!
–Spójrznamnie,Dia​no!Tyl​kospójrz!Je​stemsamajakpa​lec.Gdy​byja​ki​kol​wiek

fa​cet go​tów był mnie ko​chać ra​zem z mo​imi wszyst​ki​mi wa​da​mi, trzy​ma​ła​bym się
gozawszel​kącenę.

–Aleprze​cieżonmnieoszu​kał…–upie​ra​łamsięwge​ścieroz​pa​czy.
–Je​steśtegoab​so​lut​niepew​na?
Tegobyłojużzawie​le.Od​wró​ci​łamsięnapię​ciei,nailebyłotomoż​li​we,po​gna​-

łamnagórędosy​pial​ni,gdzieod​na​la​złamto​reb​kę,awniejzgnie​cio​ną,idio​tycz​nie
po​zła​ca​nąnibywi​zy​tów​kę.Drżą​cy​mipal​ca​miwy​bra​łamnu​mernako​mór​ce.

–Halo?–Wod​da​liode​zwałsięcha​rak​te​ry​stycz​nyko​bie​cygłos.
–Wik​to​ria!Coro​bi​łaśze​szłejnocyuEdwar​da?
–Prze​pra​szam,azkimroz​ma​wiam?CzytoDia​na?
–Dla​cze​goby​łaśunie​gownocy?Cowogó​lero​biszwKa​li​for​nii?
ŻonaRu​per​taza​śmia​łasięzdzi​wio​na.
–Takjak​byśniewie​dzia​ła…Wsu​miedo​brze,żedzwo​nisz,bosamachcia​łamsię

ztobąskon​tak​to​wać.Żeby…po​dzię​ko​wać.Źlecięnapo​cząt​kuoce​ni​łam,Dia​no.Je​-
steśwspa​nia​łąoso​bą.Ru​pertijani​g​dycinieza​po​mni​my…

–Cotywy​ga​du​jesz?
–Mó​więoudzia​łach.Niewiesz?Na​praw​dę?Oddłuż​sze​gocza​suEdwardwspo​-

mi​nał coś o sprze​da​ży swo​ich udzia​łów w St Cyr Glo​bal. Wczo​raj Ru​pert mu​siał
wró​cićdoLon​dy​nu,alejazdzieć​mijesz​czezo​sta​łam,bozna​jo​myurzą​dzałprzy​ję​-
ciewSan​taMo​ni​ca.Pod​czasprzy​ję​ciana​gleza​dzwo​niłEdward,po​je​cha​łamdonie​-
go w trak​cie im​pre​zy, żeby przy​pad​kiem nie zmie​nił zda​nia. I pod​pi​sa​li​śmy kon​-
trakt!

Prę​dzejspo​dzie​wa​ła​bymsięin​for​ma​cji,żewHol​ly​wo​odwy​lą​do​wa​liMar​sja​nie.
– Dia​no? Je​steś tam? Po​wie​dzia​łam coś nie​sto​sow​ne​go? To mia​ła być dla cie​bie

nie​spo​dzian​ka?Pre​zentślub​ny?Bosły​sza​łam,żeje​dzie​ciedoVe​gas?Wkaż​dymra​-
zie,wiel​kiedzię​ki.Na​praw​dęzo​sta​wia​ciefir​męwdo​brychrę​kach.Noi,Dia​no,wi​-
tajwro​dzi​nie!

Kie​dypo​wo​liwra​ca​łamdokuch​ni,czu​łamsięjaksta​ra,scho​ro​wa​nako​bie​ta.
–Ico?–Ma​di​sonna​sko​czy​łanamnieodsa​mychdrzwi.
– Edward od​sprze​dał ku​zy​no​wi swój udział w fir​mie. Dla​te​go Wik​to​ria spo​tka​ła

sięznimwśrod​kunocy.Wie​dział,jakbar​dzonie​szczę​śli​waby​łamwLon​dy​nie…To
miałbyćpraw​dzi​wypre​zentślub​ny.Aledla​cze​gomioni​czymniepo​wie​dział?

–Możeniechciał,że​byśsięczu​ławin​na.
Edwardod​sprze​dałdlamniewszyst​ko,comiał.Amimoto,kie​dyzo​ba​czył,żena​-

dal je​stem nie​szczę​śli​wa, zwró​cił mi wol​ność, cho​ciaż zu​peł​nie tego nie chciał. To
mo​głojużozna​czaćtyl​kojed​no:Edwardna​praw​dęmnieko​chał.

Roz​pła​ka​łamsięnagłos.Ma​di​sonob​ję​łamniejakwie​lelattemu,wdzie​ciń​stwie.

–Noniepłaczjuż,wszyst​kosięja​kośuło​ży,musi…
Niemo​głamso​bieda​ro​wać,żeza​miastwy​słu​chaćEdwar​daalbowcze​śniejskon​-

tak​to​waćsięzWik​to​rią,ci​snę​łammupier​ścio​nekwtwarz.Niebyłatojed​naktyl​ko
ura​żo​naduma,ra​czejokrop​nystrachprzedko​lej​nymcier​pie​niem.

–Icote​razzro​bisz?–za​py​ta​łaci​chomojasio​stra.
„Masiętyl​kojed​noży​cie,ko​cha​nie”–po​wta​rza​łaczę​stona​szamamatużprzed

śmier​cią – „a ono mija szyb​ciej, niż nam się za​zwy​czaj wy​da​je; wy​ko​rzy​stuj więc
każ​dąchwi​lę,niebójsię,słu​chajgło​suser​ca”.

–Niebędęsięwię​cejbaćipo​słu​chamgło​suser​ca–od​po​wie​dzia​łamci​cho.
– Mia​łam na​dzie​ję, że to usły​szę! – roz​pro​mie​ni​ła się i się​gnę​ła do kie​sze​ni; po

chwi​lirzu​ci​łamiklu​czy​kiodswo​je​gosa​mo​cho​du.–Weźmój,bę​dzieszyb​ciej!

ROZDZIAŁÓSMY

Na dwo​rze świe​ci​ło bez​li​to​sne słoń​ce i pach​nia​ło obłęd​nie kwia​ta​mi. Szyb​ko

scho​wa​łam się za oku​la​ra​mi sło​necz​ny​mi i ru​szy​łam do auta. Za​nim wy​szłam
zdomu,pró​bo​wa​łamza​dzwo​nićdoEdwar​da,alejegoko​mór​kaite​le​fonwdom​ku
napla​żymil​cza​ły.W pierw​szymod​ru​chuusi​ło​wa​łamwyjść wszla​fro​ku.Na szczę​-
ścieMa​di​sonpo​mo​głamisięprze​braćwczy​stąsu​kien​kęiupiąćwło​sywkok.

Na​resz​ciemo​głamdo​daćgazu.Imbli​żejoce​anu,po​wie​trzesta​wa​łosięchłod​niej​-

sze.Sta​ra​łamsięze​braćmy​śli.Wobec​nejsy​tu​acjiEdwardniemiałpo​wo​duzo​sta​-
waćwKa​li​for​nii…„Mampry​wat​nąwy​sep​kęnaKa​ra​ibach,naktó​rejza​szy​łemsię
powy​pad​ku,samzle​ka​rzemidwie​maca​ło​do​bo​wy​mipie​lę​gniar​ka​mi.Nawy​spienie
main​ter​ne​tuanite​le​fo​nu,moż​nasięnaniądo​staćtyl​kosa​mo​lo​tem”.

Spra​wabyładlamnieja​sna.Mu​sia​łamdo​paśćEdwar​da,za​nimod​le​cijegosa​mo​-

lot.Wprze​ciw​nymra​ziedłu​gonieudamisięznimna​wią​zaćkon​tak​tu.Nie​ste​tyna
au​to​stra​dziero​bi​łosięco​razcia​śniej.Wy​pa​dek?Krę​cąfilm?Prze​jazdVIP-ów?Pech
czymoże…prze​zna​cze​nie,któ​reusi​łu​jenasnado​breroz​dzie​lić?

Edwardniemiałszczę​ściadomi​ło​ści.Ko​lej​nozo​sta​wia​ligowszy​scybli​scy.Mat​-

ka, oj​ciec, ame​ry​kań​ska po​ko​jów​ka, w któ​rej za​ko​chał się bez pa​mię​ci… Na​uczył
sięwięcnieufać,zwłasz​czasło​wom.Swo​jeuczu​ciapró​bo​wałpo​ka​zy​waćczy​na​mi.
Przy​jazddoKa​li​for​niinapew​nokosz​to​wałgowie​leod​wa​gi.

Kor​kipo​wo​lisięprze​rze​dza​ły.Po​mi​moupa​łuszczę​ka​łamzę​ba​mi.Zwłasz​czagdy

w koń​cu za​par​ko​wa​łam pod ma​łym pry​wat​nym lot​ni​skiem, gdzie Edward trzy​mał
swójsa​mo​lot.

Czyprzy​je​cha​łamnaczas?Po​bie​głampro​stodohan​ga​ru,poktó​rymkrę​ciłsiętyl​-

koje​denme​cha​nik.

–Mogępaniwczymśpo​móc?–krzyk​nąłnamójwi​dok.
Wte​dynadru​gimkoń​cuhan​ga​ruode​zwałsięsil​niknie​wiel​kie​gosa​mo​lo​tu,któ​ry

przy​po​mi​nałmimi​ni​je​taEdwar​da.

–Bła​gampana,czyjtosa​mo​lot?
–Janiemampra​wa…
–Edwar​daSa​intCyra…lecinaKa​ra​iby…
–Skądudia​bła,wiepani…?
Daw​nogojużniesłu​cha​łam.Naj​szyb​ciej,jakmożeko​bie​tanapo​cząt​kudzie​wią​-

te​gomie​sią​cacią​ży,po​gna​łamzasa​mo​lo​tem,któ​rypo​wo​liwy​ta​czałsięnapas.Bie​-
gnącwy​ma​chi​wa​łamrę​ka​miiwrzesz​cza​łam,żebyEdwardsięza​trzy​mał.Na​gleza​-
czę​łamsiędu​sićodkasz​lu,niemo​głamzro​bićanikro​kuda​lej,po​czu​łam,żesięosu​-
wam…

–Czypanikom​plet​niezwa​rio​wa​ła?–krzy​czałme​cha​nik,ła​piącmnietużnadzie​-

mią.–Chcesiępaniza​bić?Ra​zemzdziec​kiem?

Kie​dycią​gnąłmniezpo​wro​temdohan​ga​ru,dar​łamsięwnie​bo​gło​sy…

–Dia​no?
Naj​pierwba​łamsięspoj​rzeć.Kie​dyjed​naksięod​wa​ży​łam,zo​ba​czy​łam…ży​we​go

Edwar​da. Ner​wo​wo prze​tar​łam oczy. Ob​raz nie znik​nął. Nie​opo​dal stał sa​mo​lot,
któ​re​gośmi​głajesz​czena​dalob​ra​ca​łysiębar​dzopo​wo​li.

–Wró​ci​łeś…–wy​szep​ta​łam,nie​zdar​niezbie​ra​jącsięzbe​to​no​we​gopod​ło​ża.
–Zo​ba​czy​łemcię…mia​łemtyl​kona​dzie​ję,żenicsię…
–Wró​ci​łeś…–po​wta​rza​łamjakwma​li​gnie.
–Oczy​wi​ście,żetak…
Pa​dli​śmyso​biewra​mio​na.
–Pła​ka​łaś…
–My​śla​łam,że…stra​ci​łamcięnaza​wsze.
–Jużdo​brze…Dia​no…mo​żeszmó​wićpraw​dę…niemu​sisz…
–Edward…
–Niemogęcięzmu​sić,że​byśzo​sta​łamojążoną…zabar​dzocięko​cham.
–Edward…tymnieko​chasz?
–Porazpierw​szywży​ciuczu​jętona​praw​dę.Zro​bił​bymdlacie​biewszyst​ko.
–Jaknaprzy​kład:sprze​dał​bymznie​na​wi​dzo​ne​muku​zy​no​wiudzia​ływfir​mie.
Za​marł.
–Skądwiesz?
– Za​dzwo​ni​łam do Wik​to​rii. Wi​dzia​łam, jak wcho​dzi​ła do cie​bie wczo​raj w nocy.

By​łeś na​gle taki ta​jem​ni​czy. Po​sta​no​wi​łam za​wró​cić i do​wie​dzieć się, o co cho​dzi.
Wte​dyjązo​ba​czy​łam,wczer​wo​nej,wy​zy​wa​ją​cejsu​kien​ce…

–Chy​baniepo​my​śla​łaś,że…
–Ow​szem.Ba​łamsię,żeznówobe​rwę…
–Wsu​miewca​lecisięniedzi​wię…Potym,cozro​bi​łemwLon​dy​nie…Niechcia​-

łemcipo​wie​dziećpraw​dy,że​byśniewi​ni​łasie​bie.Tym​cza​semje​stemwol​ny.Po​zby​-
łemsięcze​goś,cze​go,jakzresz​tątraf​nieza​uwa​ży​łaś,oddaw​nanie​na​wi​dzi​łem,co
mniezu​peł​nieod​czło​wie​cza​ło.Mogęna​wetpo​je​chaćztobądoRu​mu​nii.

– Ale ja nie chcę! Ja rów​nież wca​le nie chcę pra​co​wać w show-biz​ne​sie. Mu​szę

za​cząćżyćwzgo​dziezesobą.Chcęmiećcie​bie,dziec​ko,dom.Jakmojanaj​cu​dow​-
niej​szanaświe​ciemat​ka.Żyćdlanaj​bliż​szych.Bo…ko​chamcię,Edwar​dzie.Ichcę
cięza​py​tać,czysię…zemnąoże​nisz?

–Prze​cieżjacięteżko​cham,Dia​no!Ibędęcięko​chałdokoń​caswo​ichdni.
–Dro​dzypań​stwo,czypa​mię​ta​cie,żetohan​gar?Nieje​ste​ścietucał​kiemsami!

Po​bra​li​śmysiędwaty​go​dniepóź​niej,wogro​dziemo​jejmamy,wobec​no​ścilu​dzi,

któ​rych ko​cha​li​śmy, z Ka​li​for​nii i z Korn​wa​lii. Ślub i we​se​le były bar​dzo skrom​ne.
Śmie​tan​ko​wy tort, pro​sta bia​ła su​kien​ka, bu​kiet z bia​łych róż wła​sne​go cho​wu,
urzęd​nik w ciem​nym gar​ni​tu​rze, za​miast dwu​dzie​sto​ka​ra​to​we​go po​two​ra dwie
gład​kie,zło​teob​rącz​ki.Ko​le​dzyzestu​diaza​gra​linagi​ta​rach,afo​to​si​stazro​biłpa​-
miąt​ko​wezdję​cia.Ma​di​soniHo​wardzgod​niepo​słu​ży​lizaświad​ków.Wik​to​riaiRu​-
pertprzy​sła​linamży​cze​niairo​bo​taku​chen​ne​gowpre​zen​cie.Kie​dyod​jeż​dża​li​śmy
w po​dróż po​ślub​ną sty​lo​wym sta​rym sa​mo​cho​dem, go​ście za​le​wa​li się szcze​ry​mi
łza​mi.Na​stęp​niespę​dzi​li​śmydwieba​jecz​nenocewapar​ta​men​cieho​te​lo​wymuzna​-
jo​me​goGre​ka,gdziegłów​niepo​zna​wa​li​śmyuro​kisek​sumał​żeń​skie​go,któ​rywcze​-

śniejwy​da​wałsięnam–nie​słusz​nie–moc​noprze​re​kla​mo​wa​ny.

–Jakaszko​da,żepo​dró​żepo​ślub​nenietrwa​jąwiecz​nie–wes​tchnę​łamwdro​dze

po​wrot​nej.

–Ktomówi,żenie?Je​ste​śmyobo​jebez​ro​bot​ni…mo​że​mypo​je​chać,do​kądchce​-

my.Mamyna​wetwła​snysa​mo​lot!

–Więc…za​bierzmniedodomu!Tam,gdziesiętowszyst​koza​czę​ło.

Paręty​go​dnipóź​niejwnie​wiel​kim,leczno​wo​cze​snymszpi​ta​lunie​da​le​koPen​ryth

Hall,przy​szłanaświatna​szacór​ka,Han​nahMay​wo​odSa​intCyr.Imięodzie​dzi​czy​-
ła po nie​ży​ją​cej bab​ci, mo​jej uko​cha​nej ma​mie, a uro​dę po ta​cie: ciem​ne wło​ski
iprze​pięk​nebłę​kit​neoczy.

W zi​mie po​je​cha​li​śmy z wi​zy​tą do Ka​li​for​nii. Z sen​ty​men​tu ku​pi​li​śmy do​mek na

Ma​li​buBe​ach.Bę​dzie​mygood​wie​dzaćdwarazydoroku.

Ate​razprzednamiko​lej​nelato,Han​nahwła​śnieuczysięcho​dzić.
Nie​daw​noza​ło​ży​łamwpo​bli​skimmia​stecz​kunie​wiel​kite​atrama​tor​ski.Chcępo

pro​stuna​dalbyćwśródlu​dziipo​zo​staćkre​atyw​na–aktóżnielubiza​ba​wywsztu​-
kę?Do​dat​ko​wopra​cu​jęnadprze​bu​do​wąiuno​wo​cze​śnie​niemzam​kuPen​rythHall,
choćoba​wiamsię,żetoza​ję​cienadłu​gielata.

Edwardparęmie​się​cytemuotwo​rzyłmałąfa​bry​kępro​du​ku​ją​cąak​ce​so​riaspor​-

to​we.Przed​się​wzię​cieza​po​wia​da​łosięnanie​wiel​kie,leczroz​wi​jasiębar​dzoszyb​-
ko.

Wie​dzie​mybar​dzopro​steiszczę​śli​weży​cie.Sprze​da​li​śmysa​mo​lotidomwKen​-

sing​ton.Zesprze​da​żyudzia​łówStCyrGlo​baldużąkwo​tęprze​zna​czy​li​śmynaroz​-
wi​nię​ciedzia​łal​no​ścicha​ry​ta​tyw​nej,ma​ją​cejwspo​mócdzie​ciwy​cho​wu​ją​cesiębez
ro​dzi​ców.My​ślę,żemojamamabar​dzocie​szy​ła​bysięztegopo​my​słu.

Prze​sta​li​śmy być bar​dzo bo​ga​ci, lecz na​sze ży​cie ob​fi​tu​je w inne war​to​ści. Naj​-

waż​niej​sze.

Ma​di​son za​ko​cha​ła się z wza​jem​no​ścią w chło​pa​ku spo​za bran​ży. Jej wy​bra​nek

jeststra​ża​kiem,nacodzieńzaj​mu​jesięra​to​wa​niemlu​dzi,awie​czo​ra​mirobido​sko​-
na​łą la​za​nię. Dzię​ki temu Han​nah ma cał​kiem nor​mal​ną, ko​cha​ją​cą cio​cię, któ​ra
czę​stoprzy​sy​łajejza​baw​kiizdję​cia.

Ja​son na wieść o na​szym ślu​bie roz​gło​sił wie​ści o za​ła​ma​niu ner​wo​wym, jed​nak

ja​kieśdwaty​go​dniepóź​niejpo​cie​szyłsięwra​mio​nachmło​dziut​kiej,do​brzesięza​-
po​wia​da​ją​cejak​tor​kite​atral​nej.

Ho​wardprzy​la​tu​jedoAn​gliiwkaż​dejwol​nejodzdjęćchwi​li.Myteżod​wie​dza​my

gocza​semnapla​nie.Nie​daw​noza​cząłsięspo​ty​kaćzsześć​dzie​się​cio​let​niącha​rak​-
te​ry​za​tor​ką o ta​jem​ni​czym imie​niu De​on​dra. Po co naj​mniej de​ka​dzie spę​dzo​nej
wce​li​ba​cie,mójko​cha​nyoj​czymod​młod​niałiza​cho​wu​jesięjakza​ko​cha​nyna​sto​la​-
tek.Cu​dow​nierów​nieżspraw​dzasięwrolidziad​ka,ajegonie​speł​naje​de​na​sto​mie​-
sięcz​nawnu​siajużnatymeta​piewy​ka​zu​jewiel​kieza​in​te​re​so​wa​niema​ki​ja​żem,grą
i wy​stę​po​wa​niem przed ka​me​rą. Kto wie? Być może nie​ste​ty odzie​dzi​czy​ła w ge​-
nachskłon​no​ścidoshow-biz​ne​su.

Nasznowy,ko​cha​nyświatjestwięc,jakwi​dać,pe​łenpo​zy​ty​wówiro​dzin​nejmi​ło​-

ści. Co wię​cej, wkrót​ce wzbo​ga​ci się o ko​lej​ne​go człon​ka… Ow​szem, ow​szem. Je​-
stemznówwcią​żyitymra​zemocze​ku​je​mynana​ro​dzi​nyma​łe​gochłop​czy​ka.

Praw​dzi​weży​ciejestbar​dziejzło​żo​neiza​ska​ku​ją​ceniżto,któ​reoglą​da​mywfil​-

mach. Jest rów​nież wspa​nial​sze i peł​niej​sze. Na​resz​cie mam po​czu​cie, że od​na​la​-
złamswo​jemiej​scenazie​miiniesta​łosiętakdzię​kiżad​ne​muprze​wod​ni​ko​wiani
książ​ce.Niespo​sóbna​pi​saćre​cep​tynami​łośćczyprze​pi​sunaide​al​newy​cho​wa​nie
dziec​ka.Nie​ste​tywtejdzie​dzi​nieniemażad​nychstu​pro​cen​to​wychgwa​ran​cjiczy
teżin​struk​cji.Moż​naje​dy​niewsta​waćcoranozwia​rąina​dzie​ją,żeznówdo​ko​na
się sa​mych wła​ści​wych wy​bo​rów. A prze​cież mimo to za​wsze zda​rza​ją się trud​ne
chwi​le.Poktó​rychnaj​czę​ściejzno​wuświe​cisłoń​ce.

Wmoimprzy​pad​kuoka​za​łosię,żedoszczę​ściawca​leniepo​trze​bo​wa​łamka​rie​ry

anipie​nię​dzy.Po​trze​bo​wa​łamod​wa​żyćsięko​chaćibyćko​cha​ną.

War​toteżpa​mię​tać,jakzgod​nietwier​dząHo​wardiEdward,żelu​dzienakaż​dym

eta​pieswe​goży​ciapo​tra​fiąsięnie​ocze​ki​wa​niezmie​nićnalep​sze.

Bopraw​dzi​weży​ciemożebyćna​praw​dęowie​lelep​szeodnaj​wspa​nial​szejna​wet

fan​ta​zji.