, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie
.
Utwór opracowany został w ramach projektu
przez
Rocznica powstania¹
Bracia! Rocznica — więc po zwyczaju,
Niech każdy toastem spłaci!
Święto, Alkohol, Obyczaje,
Żołnierz, Klęska
Ten pierwszy puchar święcim dla kraju!
Drugi dla ległych współbraci!
A teraz zdrowie moskiewskich branek!
A wiecie zdrowie to czyje?
Zdrowie sióstr naszych, matek, kochanek…
Zapewne każdy wypije!
A teraz basta! Basta panowie!
Niech każdy w miejscu usiędzie;
Dajcie gitarę! — Wino już w głowie,
A więc i piosnka wnet będzie.
O, nie zginęła jeszcze Ojczyzna,
Póki niewiasty tam czują!
Kobieta, Ojczyzna, Patriota,
Trucizna, Serce, Jedzenie,
Wolność
Bo z ich to serca płynie trucizna,
Którą wrogowie się trują.
Jeszcze wykarmią one w zaciszy
Grono olbrzymiej młodzieży,
Od nich pacholę o nas usłyszy
I jak my w wolność uwierzy.
Wstanie mąż wielki z tych polskich kości,
Wielki jak sny za młodu!
Przywódca, Naród,
Krzywda
Sen, Młodość
Z poczuciem krzywdy całej ludzkości,
A z mieczem swego narodu.
A jako niegdyś potopem świata
Ludzkość zalały łzy Boże,
Łzy
Potop, Krew, Kara
Tak i on mieczem świętego kata
Na ziemię puści krwi morze.
A nad tym morzem, nad tą posoką;
Korab² nasz polski wypłynie
I białe ptaszę wzleci wysoko
I poda różdżkę³ drużynie.
¹Rocznica powstania — pełny tytuł utworu pochodzącego ze zbioru i ni an sza brzmi: i wsza ocznica
istopa a o c o ona w Rz sz ni
i c i ; tekst powstał w r. w Brodnicy (na terenie Prus Wschodnich),
gdzie po upadku powstania listopadowego Wincenty Pol był internowany w budynkach klasztoru anciszkanów
wraz z blisko dwudziestotysięczną armią.
² o a (daw.) — okręt.
³ ia ptasz
po a
— wiadomość o tym, że opadają już wody potopu otrzymali ocaleni na arce
Noego dzięki gołębicy (stąd będącej symbolem pokoju), która przyniosła gałązkę oliwną z lądu.
Otworem staną lochy podziemne,
Gdzie w więzach butwiały kości,
Więzienie, Święty,
Świątynia, Odrodzenie,
Naród
I będą nasze więzienia ciemne
Miejscem odpustu ludzkości.
Pielgrzymką do nich pójdą narody,
Ogniwa kajdan rozbiorą
I jak relikwie, na cześć swobody,
Całować będą z pokorą.
Kloc ów skrwawiony, na którym głowy
Świętych padały z rąk kata,
Będzie ogniskiem świątyni nowej,
Ołtarzem nowego świata!
Z tej ziemi znikną po wszystkie wieki,
Ludzkości ofiary krwawe;
Bo zbrodnie spłyną krwawymi rzeki
I rody carów niesławe⁴.
⁴ni s aw — dziś popr.: niesławne.
Ten utwór nie jest chroniony prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go
swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami
(przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione
są na licencji
Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach . PL
Źródło:
http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/rocznica-powstania
Tekst opracowany na podstawie: Franciszek Barański, Jeszcze Polska nie zginęła: pieśni patryotyczne i narodowe.
Część I. Muzyka, wydanie , nakł. Księgarnia Polska Bernarda Połonieckiego, Lwów [b.d.]
Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyowa
wykonana przez Bibliotekę Śląską z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BŚ.
Opracowanie redakcyjne i przypisy: Aleksandra Sekuła, Marta Niedziałkowska.
Okładka na podstawie:
Steve Snodgrass@Flickr, CC BY .
Rocznica powstania