background image

Procedura:

Część szczegółowa

strona 1 z 2

87.166.101

a)  sprzętu i materiału, 

b)  pacjenta, 

c)  personelu; 

a)  liczbę i rodzaj projekcji, z uwzględnieniem obszaru istotnego klinicznie, 

napięcie

65 – 70

ognisko

0.6

filtracja [mm Al]

2,5

FFD [cm]

100 – 115

komora AEC
czułość błona/folia

400

czas [ms]

20 – 25

c)  zalecany protokół badania w tomografii komputerowej, 

d)  rodzaj osłon osobistych dla pacjenta jeżeli są wymagane; 

3

4

5

określenie minimalnego czasu koniecznego do wykonania procedury w 
odniesieniu do poszczególnych jej wykonawców; 

b)  zakres rutynowo wybieranych parametrów ekspozycji w radiografii, 

1

opis czynności przygotowawczych przed badaniem dotyczących: 

2

zalecany sposób przeprowadzenia badania, w tym: 

opis czynności po wykonaniu badania; 

Przed wykonaniem zdjęcia technik elektroradiologii dezynfekuje statyw w miejscu, gdzie będzie wykonywane badanie.
Identyfikacja pacjenta. Sprawdzenie zgodności danych badanego ze skierowaniem i zgody na wykonanie badania. Ogólne 
poinformowanie chorego o celu i sposobie wykonania badania, konieczności pozostania bez ruchu podczas jego trwania. 
Przekazanie informacji o ryzyku związanym ze stosowaniem promieniowania jonizującego. Usunięcie z obszaru istotnego 
klinicznie elementów mogących wpływać na jakość uzyskiwanego obrazu.Pacjent zostaje poinformowany o rodzaju 
badania oraz jego przebiegu. Zdejmuje z badanej  okolicy przedmioty metalowe mogące dawać cień na zdjęciach 
(łańcuszki, kolczyki, spinki). Pacjent może pozostać w ubraniu, ale bez nakrycia wierzchniego i nakrycia głowy.
Pacjent ustawiony jest w pozycji leżącej na brzuchu lub siedzącej, nos i broda są oparte o stół (statyw), linia oczodołowo-
uszna jest lekko odchylona ku tyłowi i tworzy z kasetą kąt 60 stopni. Promień centralny prostopadły jest do kasety i biegnie 
między środkami oczodołów.
Do rzutu bocznego pacjent leży na stole lub siedzi, głowa zwrócona jest do kasety stroną badaną z płaszczyzną strzałkową, 

Technik elektroradiologii sprawdza czy pacjent posiada odpowiednio wypełnione skierowanie do gabinetu 
rentgenowskiego; w razie wątpliwości, uzgadnia sposób i rodzaj badania z lekarzem radiologiem. Następnie technik 
nakłada rękawice jednorazowego użytku i przystępuje do ustawienia pacjenta zgodnie z zasadami pozycjonowania. W 
trakcie badania musi być zachowany kontakt wzrokowo-werbalny.

Zdjęcia oczodołów najczęściej 1 projekcja w rzucie p-a, rzut boczny jako uzupełniający.

Nie dotyczy 
Fartuch osłaniający na plecy i jamę brzuszną lub przy statywie zastosowanie umocowanej osłony na miednicę.

Odsunięcie lampy rentgenowskiej, wyciągnięcie kaset, poproszenie pacjenta o zaczekanie na zewnątrz gabinetu, 
naświetlenie kasety z danymi pacjenta, logo pracowni, inicjałami technika wykonującego badanie i warunkami ekspozycji. 
Technik dokonuje wstępnej oceny zdjęcia a w razie wątpliwości kontaktuje się z lekarzem.
Zespół lekarzy radiologów                            - 10 minut
Zespół techników elektroradiologii                - 10 minut

Nie dotyczy

warunki ewentualnego podawania środka kontrastowego (rodzaj, ilość, sposób 
podania, nadzór nad pacjentem w czasie i po badaniu), jeżeli dotyczy to 
procedury; 

background image

Procedura:

Część szczegółowa

strona 2 z 2

87.166.101

6

a)  wykonanie dodatkowych projekcji, 

b)  ograniczenie lub zmiana warunków badania, 

c)  przerwanie badania, 

d)  modyfikację ilości podawanego środka kontrastowego, 

e)  sposób dokumentowania odstępstwa od procedury. 

7

warunki odstępstwa od procedury w sytuacjach uzasadnionych klinicznie, w 
tym: 

Zaznaczenie w opisie badania zmiany w  projekcji ze względu na stan pacjenta.

W przypadku poszukiwania ciała obcego w oczodole należy wykonać 2 jednakowe zdjęcia p-a w celu uniknięcia mylnego 
rozpoznania artefaktu (uszkodzenie folii, zanieczyszczenie wnętrza kasety) lub zdjęcia lokalizacyjne.

Wykonanie badania TK.

W przypadku pogorszenia stanu pacjenta.

kryteria prawidłowej formy przedstawienia wyniku badania i jego opisu, w tym 
kryteria prawidłowo wykonanych zdjęć rentgenowskich; 

Nie dotyczy.

Dane pacjenta, zakładu, lekarza; informacja w jakim rzucie wykonano badanie; jakie stwierdzono  zmiany patologiczne i w 
jakim obszarze anatomicznym; jakie jest rozpoznanie radiologiczne i czy proponowane są inne badania uzupełniające 
celem dokładnego wyjaśnienia procesu chorobowego. Prawidłowo wykonane zdjęcie musi być symetryczne i ostre, górne 
zarysy piramid powinny rzutować się na zatoki szczękowe. Na zdjęciu bocznym parzyste struktury powinny nakładać się na 
siebie, zdjęcie obejmuje przestrzeń od nasady nosa do siodła tureckiego. Forma przekazywania dokumentacji medycznej 
zgodnie z aktualnie obowiązującym w tym zakresie prawem.