Procedura:

Część szczegółowa

strona 1 z 2

87.166.101

a) sprzętu i materiału,

b) pacjenta,

c) personelu;

a) liczbę i rodzaj projekcji, z uwzględnieniem obszaru istotnego klinicznie,

napięcie

65 – 70

ognisko

0.6

filtracja [mm Al]

2,5

FFD [cm]

100 – 115

komora AEC
czułość błona/folia

400

czas [ms]

20 – 25

c) zalecany protokół badania w tomografii komputerowej,

d) rodzaj osłon osobistych dla pacjenta jeżeli są wymagane;

3

4

5

określenie minimalnego czasu koniecznego do wykonania procedury w
odniesieniu do poszczególnych jej wykonawców;

b) zakres rutynowo wybieranych parametrów ekspozycji w radiografii,

1

opis czynności przygotowawczych przed badaniem dotyczących:

2

zalecany sposób przeprowadzenia badania, w tym:

opis czynności po wykonaniu badania;

Przed wykonaniem zdjęcia technik elektroradiologii dezynfekuje statyw w miejscu, gdzie będzie wykonywane badanie.
Identyfikacja pacjenta. Sprawdzenie zgodności danych badanego ze skierowaniem i zgody na wykonanie badania. Ogólne
poinformowanie chorego o celu i sposobie wykonania badania, konieczności pozostania bez ruchu podczas jego trwania.
Przekazanie informacji o ryzyku związanym ze stosowaniem promieniowania jonizującego. Usunięcie z obszaru istotnego
klinicznie elementów mogących wpływać na jakość uzyskiwanego obrazu.Pacjent zostaje poinformowany o rodzaju
badania oraz jego przebiegu. Zdejmuje z badanej okolicy przedmioty metalowe mogące dawać cień na zdjęciach
(łańcuszki, kolczyki, spinki). Pacjent może pozostać w ubraniu, ale bez nakrycia wierzchniego i nakrycia głowy.
Pacjent ustawiony jest w pozycji leżącej na brzuchu lub siedzącej, nos i broda są oparte o stół (statyw), linia oczodołowo-
uszna jest lekko odchylona ku tyłowi i tworzy z kasetą kąt 60 stopni. Promień centralny prostopadły jest do kasety i biegnie
między środkami oczodołów.
Do rzutu bocznego pacjent leży na stole lub siedzi, głowa zwrócona jest do kasety stroną badaną z płaszczyzną strzałkową,

Technik elektroradiologii sprawdza czy pacjent posiada odpowiednio wypełnione skierowanie do gabinetu
rentgenowskiego; w razie wątpliwości, uzgadnia sposób i rodzaj badania z lekarzem radiologiem. Następnie technik
nakłada rękawice jednorazowego użytku i przystępuje do ustawienia pacjenta zgodnie z zasadami pozycjonowania. W
trakcie badania musi być zachowany kontakt wzrokowo-werbalny.

Zdjęcia oczodołów najczęściej 1 projekcja w rzucie p-a, rzut boczny jako uzupełniający.

Nie dotyczy
Fartuch osłaniający na plecy i jamę brzuszną lub przy statywie zastosowanie umocowanej osłony na miednicę.

Odsunięcie lampy rentgenowskiej, wyciągnięcie kaset, poproszenie pacjenta o zaczekanie na zewnątrz gabinetu,
naświetlenie kasety z danymi pacjenta, logo pracowni, inicjałami technika wykonującego badanie i warunkami ekspozycji.
Technik dokonuje wstępnej oceny zdjęcia a w razie wątpliwości kontaktuje się z lekarzem.
Zespół lekarzy radiologów - 10 minut
Zespół techników elektroradiologii - 10 minut

Nie dotyczy

warunki ewentualnego podawania środka kontrastowego (rodzaj, ilość, sposób
podania, nadzór nad pacjentem w czasie i po badaniu), jeżeli dotyczy to
procedury;

Procedura:

Część szczegółowa

strona 2 z 2

87.166.101

6

a) wykonanie dodatkowych projekcji,

b) ograniczenie lub zmiana warunków badania,

c) przerwanie badania,

d) modyfikację ilości podawanego środka kontrastowego,

e) sposób dokumentowania odstępstwa od procedury.

7

warunki odstępstwa od procedury w sytuacjach uzasadnionych klinicznie, w
tym:

Zaznaczenie w opisie badania zmiany w projekcji ze względu na stan pacjenta.

W przypadku poszukiwania ciała obcego w oczodole należy wykonać 2 jednakowe zdjęcia p-a w celu uniknięcia mylnego
rozpoznania artefaktu (uszkodzenie folii, zanieczyszczenie wnętrza kasety) lub zdjęcia lokalizacyjne.

Wykonanie badania TK.

W przypadku pogorszenia stanu pacjenta.

kryteria prawidłowej formy przedstawienia wyniku badania i jego opisu, w tym
kryteria prawidłowo wykonanych zdjęć rentgenowskich;

Nie dotyczy.

Dane pacjenta, zakładu, lekarza; informacja w jakim rzucie wykonano badanie; jakie stwierdzono zmiany patologiczne i w
jakim obszarze anatomicznym; jakie jest rozpoznanie radiologiczne i czy proponowane są inne badania uzupełniające
celem dokładnego wyjaśnienia procesu chorobowego. Prawidłowo wykonane zdjęcie musi być symetryczne i ostre, górne
zarysy piramid powinny rzutować się na zatoki szczękowe. Na zdjęciu bocznym parzyste struktury powinny nakładać się na
siebie, zdjęcie obejmuje przestrzeń od nasady nosa do siodła tureckiego. Forma przekazywania dokumentacji medycznej
zgodnie z aktualnie obowiązującym w tym zakresie prawem.