Asystentka_stom_322[01]_Z1_02

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Wymagania wstępne

Cele kształcenia

Materiał nauczania

4.1. Klasyfikacja materiałów stomatologicznych

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2.

Materiały do wypełnień czasowych

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3.

Materiały podkładowe

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia

4.3.4. Sprawdzian postępów

4.4. Materiały do wypełnień stałych i uŜywane w profilaktyce

4.4.1. Materiał nauczania

4.4.2. Pytania sprawdzające

4.4.3. Ćwiczenia

4.4.4. Sprawdzian postępów

4.5. Materiały uŜywane w endodoncji, w protetyce i ortodoncji

4.5.1. Materiał nauczania

4.5.2. Pytania sprawdzające

4.5.3. Ćwiczenia

4.5.4. Sprawdzian postępów

4.6.

Materiały sanitarne i implantologiczne

4.6.1. Materiał nauczania

4.6.2. Pytania sprawdzające

4.6.3. Ćwiczenia

4.6.4. Sprawdzian postępów

Sprawdzian osiągnięć

Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy i umiejętności dotyczącej

przygotowania i zastosowania materiałów stomatologicznych.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, w których wyszczególniono jakie umiejętności powinieneś posiadać
przed przystąpieniem do realizacji jednostki modułowej,

−

cele kształcenia, pokazują jakie umiejętności opanujesz po przeprowadzeniu procesu
kształcenia,

−

materiał nauczania, w którym zawarte są niezbędne treści teoretyczne, aby umoŜliwić
wykonanie ich w praktyce,

−

pytania sprawdzające, które umoŜliwią ocenę przygotowania do wykonania ćwiczeń
potwierdzających nabycie umiejętności,

−

wiczenia do samodzielnego rozwiązania zawierają: polecenie, sposób wykonania oraz

wykaz materiałów do wykonania ćwiczenia, pomogą ukształtować umiejętności
praktyczne i zweryfikować nabytą wiedzę teoretyczną,

−

sprawdzian postępów pomoŜe ocenić poziom wiedzy po wykonaniu ćwiczeń,

−

sprawdzian osiągnięć, po zrealizowaniu wszystkich tematów jednostki modułowej
pozwoli ocenić poziom nabytych umiejętności w procesie kształcenia,

−

wykaz literatury.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

stosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpoŜarowej i ochrony
ś

rodowiska,

−

organizować pracę w gabinecie stomatologicznym,

−

stosować wiadomości dotyczące budowy anatomicznej, fizjologii i patofizjologii narządu
Ŝ

ucia,

−

przeprowadzać badania jamy ustnej,

−

przeprowadzać wywiad chorobowy,

−

opracować plan profilaktyczno-leczniczy, stosować zasady prowadzenia dokumentacji
medycznej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

dokonać klasyfikacji materiałów stomatologicznych,

−

scharakteryzować materiały do wypełnień czasowych i określić zasady ich
przygotowywania,

−

przygotować materiały do wypełnień czasowych,

−

rozróŜnić materiały do wypełnień ostatecznych,

−

scharakteryzować cementy fosforanowe, krzemowe, karboksylowe i wodorotlenkowo-
wapniowe,

−

określić zasady przechowywania cementów,

−

określić zasady przygotowywania cementów,

−

zaplanować pracę i zorganizować stanowisko pracy,

−

dobrać materiały stomatologiczne do rodzaju zabiegu i wypełnienia,

−

przygotować cementy fosforanowe, krzemowe, karboksylowe, lecznicze i tlenkowo-
cynkowo-eugenolowe,

−

rozróŜnić i określić zastosowanie materiałów złoŜonych,

−

określić wady i zalety amalgamatu,

−

określić zasady postępowania z resztkami amalgamatu,

−

scharakteryzować materiały do wypełniania kanałów korzeniowych,

−

przygotować materiały do wypełnień kanałów korzeniowych,

−

scharakteryzować materiały stosowane w protetyce i ortodoncji,

−

przygotować materiały do wykonania wycisków,

−

dokonać oceny przygotowanych materiałów stomatologicznych,

−

określić asortyment i zastosowanie implantów,

−

scharakteryzować materiały pomocnicze,

−

scharakteryzować materiały opatrunkowe stosowane w stomatologii,

−

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpoŜarowej oraz
ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1.

Klasyfikacja materiałów stomatologicznych

4.1.1. Materiał nauczania

Materiałoznawstwo stomatologiczne znajduje się w programach nauczania jako osobna

dyscyplina naukowa. Zespół stomatologiczny realizuje świadczenia lecznicze w zakresie
stomatologii, dlatego waŜne jest, aby kaŜdy z członków zespołu posiadał gruntowną wiedzę
i umiejętności stosowania, przygotowania i doboru materiałów dentystycznych.

Dla uŜytkowników materiałów stomatologicznych waŜnymi informacjami o materiale

czy leku są:
1)

charakterystyka biofizykochemiczna materiału czy leku,

wpływ miejscowy i ogólny na tkanki ustroju,

zastosowanie, wskazania do uŜycia (szczególnie waŜne),

sposób przygotowania postaci uŜytkowej (gotowy, ręczny, mechaniczny, automatyczny),

zasady przechowywania,

bezpieczeństwo dla personelu i pacjenta w czasie stosowania, np. amalgamat,

certyfikacja

WaŜne są takŜe informacje o dostępności na rynku, zgodności z innymi materiałami, np.

podkładowymi i wypełnieniowymi oraz cena.

Wszystkie materiały i leki stomatologiczne stosowane w praktyce muszą mieć atesty

krajowe i międzynarodowe oraz uzyskać atest Zakładu Materiałów Medycznych Instytutu
Leków.

Od 1 maja 2004 r., czyli od dnia uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii

Europejskiej, obowiązuje Dyrektywa nr 93/583 EWO. Stosowanie jakichkolwiek materiałów,
będących wyrobami medycznymi, bez tego atestu jest bezprawne i ryzykowne.

Podstawowe

wymagania

uŜytkowe,

dotyczące

wszystkich

materiałów

stomatologicznych, sprowadzić moŜna do następujących:

bezpieczeństwo biologiczne dla tkanek i całego ustroju,

neutralność chemiczna w środowisku ustrojowym - obojętność dla tkanek i obojętność
wobec aktywności biochemicznej tkanek,

wymagana dla danej grupy materiału odporność mechaniczna,

zespół właściwości fizycznych, odrębnych jakościowo dla kaŜdej z grup uŜytkowych
omawianych materiałów, takich jak:

szczelność brzeŜna, hermetyczność,

twardość i odporność na działanie sił Ŝucia,

homogenność wewnętrzna i porowatość zewnętrzna,

rozszerzalność liniowa i objętościowa,

trwałość uŜytkowa właściwa dla danej grupy,

aktywność leczniczo-profilaktyczna.

Cechy idealnego materiału do wypełniania ubytków twardych tkanek zęba

(wg Skawińskiego) to:
1)

odpowiednią twardość i wytrzymałość na szkodliwe oddziaływanie wpływów
mechanicznych,

odporność na działanie czynników chemicznych i elektrochemicznych,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

trwałość kształtu i objętości zarówno w okresie kondensacji, jak i po całkowitym
związaniu materiału,

minimalny stopień przewodnictwa cieplnego, wysoki stopień przylegania do ścian ubytku
zarówno w stanie plastycznym, jak i później po jego ostatecznym utwardzeniu,

odpowiedni, zbliŜony do zęba naturalnego, połysk, wygląd i barwę,

łatwość obróbki i moŜliwość usuwania bez znacznej szkody dla tkanek zębowych,

moŜliwość oddziaływania przeciwbakteryjnego.

WaŜne przy wyborze materiału są praktyczne właściwości, np.:

łatwość i bezpieczeństwo stosowania w warunkach jamy ustnej,

łatwość przygotowania postaci uŜytkowej,

plastyczność uŜytkowa,

data produkcji i termin waŜności,

odporność na czynniki środowiska.

Ze względu na zastosowanie materiały stomatologiczne (z wyjątkiem materiałów

laboratoryjno-protetycznych i ortodontycznych) moŜna podzielić na:

−

podstawowe,

−

pomocnicze

−

leki do stosowania miejscowego.

W tradycyjnym podziale materiałów stomatologicznych, podawanych w większości

publikacji, wyróŜnia się:
1)

materiały

wypełnień

czasowych,

zwane

stomatologicznymi

materiałami

opatrunkowymi,

materiały podkładowe, zwane cementami podkładowymi, w tym cementy lecznicze,

cementy glassjonomerowe – GI (glassjonomery),

konwencjonalne materiały do wypełnień ostatecznych - trwałych, stałych:

cementy krzemowe, tzw. porcelany,

amalgamaty,

materiały kompozycyjne, kompomerowe, ormocerowe i preparaty pomocnicze
(wytrawiacze, systemy wiąŜące)

materiały wypełnieniowe, np. stopy złota, tworzywa akrylowe,

materiały do leczenia endodontycznego,

laki i lakiery profilaktyczne,

masy wyciskowe.

Uwzględniając przeznaczenie uŜytkowe, wyróŜnia się:

1) materiały do wypełniania zębów:

czasowe (opatrunkowe),

podkładowe,

do wypełnień stałych (trwałych),

materiały endodontyczne (pasty),

materiały wyciskowe (masy),

laboratoryjne materiały protetyczno-ortodontyczne,

leki stomatologiczne,

materiały i preparaty pomocnicze,

laki i uszczelniacze bruzd.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W opracowaniu pod redakcją prof. Ilewicza - „Materiały do wypełnień we współczesnej

dentystyce odtwórczej" znajdujemy aktualny podział materiałów, w którym autorzy
wyróŜniają:
1.

Materiały tymczasowe:

−

dentyna wodna,

−

eugenolan cynku,

−

masy samoutwardzalne,

−

cementy prowizoryczne.

Materiały podkładowe - materiały izolacyjne:

−

cementy fosforanowe,

−

cementy karboksylowe,

−

cementy szkło-jonomerowe (glassjonomerowe),

−

lakiery podkładowe,

−

linery na bazie Ŝywic polimerowych.

Materiały izolacyjno-lecznicze:

−

eugenolan cynku/cementy cynkowo-eugenolowe,

−

twardniejące preparaty na bazie wodorotlenku wapnia.

Materiały lecznicze:

−

nietwardniejące preparaty na bazie wodorotlenku wapnia,

−

biopreparaty.

Materiały do wypełnień stałych - materiały ceramiczne:

−

cementy krzemowe,

−

cementy krzemowo

−

fosforanowe.

Materiały ceramiczno-organiczne:

−

cementy szkło-jonomerowe (glassjonomerowe).

Materiały złoŜone na bazie Ŝywic polimerowych:

−

materiały kompozytowe,

−

ormocery,

−

kompomery.

Materiały organiczne:

−

szybko polimeryzujące masy akrylanowe.

Stopy i roztwory metali:

−

amalgamaty srebra,

−

złoto

kohezywne.

Materiały

profilaktycznego

wypełniania

bruzd

międzyguzkowych/wypełniacze szczelin/laki szczelinowe:

−

laki na bazie materiałów kompozycyjnych,

−

laki na bazie kompomerów,

−

laki na bazie cementów szkło-jonomerowych (glassjonomerowych).

Wszystkie preparaty naleŜ przechowywać zgodnie z zaleceniami producenta.
Przestrzegać daty waŜności oraz unikać ekspozycji na światło, ciepło oraz wilgoci.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie są najwaŜniejsze informacje o materiale czy leku.

Jak dzielimy materiały ze względu na zastosowanie?

Jak dzielimy materiały ze względu na przeznaczenie uŜytkowe?

Jaki jest aktualny podział materiałów do wypełnień?

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj podziału materiałów stomatologicznych ze względu na zastosowanie

i przeznaczenie uŜytkowe.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

przygotować artykuły piśmienne,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

wykonać tabelę,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

dokonać podziału,

zaprezentować otrzymane wyniki.

Podział wg zastosowania

Podział wg przeznaczenia

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały wypełnieniowe,

−

narzędzia do przygotowania materiałów,

−

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Dokonaj podziału tabelarycznego materiałów podkładowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

przygotować artykuły piśmienne,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

wykonać tabelę,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

dokonać podziału,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały wypełnieniowe,

−

narzędzia do przygotowania materiałów,

−

poradnik dla ucznia.

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wskazać najwaŜniejsze informacje, jakie trzeba wiedzieć o materiale

stomatologicznym czy leku?

2) podzielić materiały stomatologiczne ze względu na zastosowanie?

3) podzielić materiały ze względu na przeznaczenie uŜytkowe?

4) wskazać materiały do wypełnień wg aktualnego podziału?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.2.

Materiały do wypełnień czasowych

4.2.1. Materiał nauczania

Materiałami czasowymi zwanymi tez opatrunkami są:

gutaperka,

cement cynkowo-siarczanowy,

cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy,

materiały samotwardniejące:
a)

chemoutwardzalne w warunkach jamy ustnej,

wiatłoutwardzalne,

cementy prowizoryczne.
Są to materiały stosowane czasowo, przed załoŜeniem materiału ostatecznego. Trwałość

tych materiałów określona jest na kilkanaście dni – do kilku tygodni.

Powinny być łatwe do zakładania i łatwe do usuwania z ubytku.
WaŜną praktyczną cechą tych materiałów powinna być neutralność wobec leków, które

stosujemy w leczeniu, oraz korzystne oddziaływanie na tkanki zęba i przyzębia, szczególnie
na miazgę.

Gutaperka

Jest to Ŝywica roślinna o właściwościach termoplastycznych (w temperaturze 50-60

i chemoplastycznych (w obecności eteru lub chloroformu). Stosuje się ją bardzo rzadko jako
opatrunek, głównym jej zastosowaniem jest uszczelnianie kanałów w leczeniu endodontycznym
w postaci pałeczek dokanałowych.

Cement cynkowo-siarczanowy

Potocznie zwany fleczerem. Jest to materiał wieloskładnikowy, produkowany do uŜytku

stomatologicznego w postaci proszku i płynu.

Skład proszku: tlenek cynku, bezwodny siarczan cynku, tymol, mastyks, sproszkowana

guma arabska, dekstryna, magnezja.

Skład płynu: aqua destillata jako samodzielny składnik, często dodaje się fabrycznie

eugenol, fenol, boraks, gumę arabską.

Fleczer - bezpośrednio przed uŜyciem – zarabia się metalową szpatułką na matowej

powierzchni szklanej płytki, mieszając proszek z równą ilością płynu i dosypując porcjami
proszek do płynu.

Czas zarabiania, w zaleŜności od Ŝądanej konsystencji masy, wynosi od 15 do 25 s. Czas

wiązania  uzaleŜniony  jest  od  konsystencji  masy,  temperatury  otoczenia,  temperatury  płynu
i od techniki mieszania. Cement cynkowo-siarczanowy poza przeznaczeniem opatrunkowym
znajduje  zastosowanie  do  czasowego  mocowania  elementów  protetycznych,  np.  koron;
zarabia  się  go  wówczas  do  konsystencji  zagęszczonej  śmietany.  Dla  celów  opatrunkowych
sporządza się pastę konsystencji kitu.

Rys 1. Przykłady cementu cynkowo-siarczynowego [rysunek autora]

FLECZER

Multidentin, Tymodentin, Aquadentin,
Oxidentin, Fletscher, Providentin

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Do tej grupy naleŜą równieŜ pasty fleczerowe– preparaty samotwardniejące. WiąŜą one

pod wpływem temperatury i wilgoci w jamie ustnej. Materiały te nie wymagają
przygotowania, są w postaci gotowej do uŜycia.

Rys 2. Przykłady past fleczerowych [rysunek autora]

Materiały samotwardniejące

Są zbliŜone do past fleczerowych. W ich składzie znajduje się: tlenek cynku, dwutlenek

krzemu i składniki syntetyczne. Są w postaci gotowej pasty.

Cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy

Wśród materiałów stomatologicznych do czasowych wypełnień znaczące miejsce

zajmuje cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy. Podstawowy skład materiału to proszek
i płyn.

Proszek

Płyn

tlenek cynku – 60%,
dwutlenek krzemu – 34% i kalafonia

eugenol – 37,5%,
kwas ortoetoksybenzoesowy – 62,5%.

Zaletami uŜytkowymi cementu tlenkowo-cynkowo-eugenolowego są:

działanie lecznicze – odontropowe, przeciwbólowe, wysuszające,

działanie bakteriobójcze (eugenol),

dobra adhezja do ścian ubytku, zapewniająca hermetyczność,

homogenność masy,

wiązanie w obecności śliny,

duŜa trwałość w jamie ustnej (sięgająca kilku tygodni),

długi czas plastyczności poza jamą ustną (jednorazowe zarobienie większej ilości
materiału).

Wadami są:

aktywność chemiczna z innymi materiałami, np. kompozycyjnymi,

moŜliwość uszkodzenia miazgi przy niewłaściwym zarobieniu,

utrzymujące się zaburzenia smaku (goździkowy).

Zarabianie: na matowej powierzchni płytki szklanej szpatułką metalową do odmierzonej

ilości płynu dodaje się porcjami proszek - nieustannie mieszając, aŜ do uzyskania
jednorodnej, połyskliwej masy, o plastelinowej konsystencji. Efektywny czas zarabiania,
w zaleŜności od ilości materiału, wynosi od 60 do 90 s. Dobrze zarobiony materiał zachowuje
plastyczność uŜytkową do 3 godzin, którą moŜna przedłuŜyć przechowując go w zamkniętym
szczelnie słoiczku.

Głównym wskazaniem do stosowania cementu tlenkowo-cynkowo-eugenolo-wego jest

próchnica głęboka niepowikłana oraz zaopatrzenie czasowe ubytków w leczeniu planowym
próchnicy z wysokim wskaźnikiem PUW.

Do tej grupy materiałów, nazywanych cementami cynkowo-eugenolowymi, zaliczamy

np.: Caryosan, Oxycinc, Vivat, Super EBA, Harvard Eugenat i inne.

PASTY

FLECZEROWE

Chemiczne: Provident, Cavit G i M,
Improvin, Temprit, Citodur, Coltosol,
Provipast, Światłoutwardzalne: Clip F

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Cementy prowizoryczne

W poszukiwaniu materiałów trwalszych materiałów szczelniejszych od materiałów

opatrunkowych wprowadzono tzw. cementy prowizoryczne. Materiały te oparte są na
mieszaninie tlenków cynku i krzemu, zarabianych roztworem kwasu fosforowego techniką
analogiczną do techniki sporządzania cementów fosforanowych czy krzemowych.

Zastosowanie: długoterminowe opatrunki, czasowe wypełnienia.
Wskazaniami do stosowania cementów prowizorycznych są:

konieczność załoŜenia hermetycznego opatrunku leczniczego na pośrednie lub
bezpośrednie przykrycie miazgi preparatami wodorotlenku wapnia,

konieczność

załoŜenia

szczelnego,

długoterminowego

opatrunku

leczeniu

endodontycznym,

w trudnych warunkach dla retencji materiału typu fleczer lub podobnego,

w przypadku przewidywanych długich przerw w leczeniu (urlop, choroba),

w razie klinicznej potrzeby odroczenia ostatecznego wypełnienia.
Przykładami sa.: Multiplen, Plerodont, Harvard Verschluss-cement, Septo-Pack, Tem-

Pack, Ultraphos Temporary-Pack, Vonder-Pack.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie znasz materiały do wypełnień czasowych?

Jaki jest skład i sposób zarabiania fleczeru?

Jaki jest skład i sposób zarabiania cementu tlenkowo-cynkowo-eugenolowego?

Jakie znasz materiały samotwardniejące?

Jakie znasz cementy prowizoryczne?

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przygotuj cement cementowo-siarczanowy do czasowego zamocowania korony i do

opatrunku. WskaŜ róŜnice w konsystencji.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zgromadzić odpowiednie narzędzia i wypełnienia,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

wykonać polecenie i zarobić preparat,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały wypełnieniowe,

−

narzędzia do przygotowania preparatu,

−

cement cynkowo-siarczanowy,

−

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Przygotuj cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy. Omów jego właściwości.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zgromadzić odpowiednie narzędzia i wypełnienia,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

wykonać polecenie i zarobić preparat,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały wypełnieniowe,

−

narzędzia do przygotowania preparatu,

−

cement tlenkowo-cynkowo-eugenolowy,

−

poradnik dla ucznia.

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wskazać materiały do wypełnień czasowych?

2) omówić skład i sposób zarabiania fleczeru?

3) omówić skład i sposób zarabiania cementu tlenkowo-cynkowo-

eugenolowego?

4) wskazać materiały samotwardniejące.

5) wskazać cementy prowizoryczne

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.

Materiały podkładowe

4.3.1

Materiał nauczania

Ta grupa materiałów stosowana jest jako zabezpieczenie miazgi zęba, leczonego

z powodu uszkodzenia twardych tkanek (ubytek), przed szkodliwym, toksycznym działaniem
materiałów uŜywanych do wypełnień ostatecznych (stałych).MoŜna je nazwać materiałami
izolującymi.

Cementy podkładowe, poza zastosowaniem wynikającym z ich nazwy, uŜywane są

szeroko jako materiały mocujące elementy protetyczne, np. korony czy wkłady protetyczne.
Stosuje się je często jako materiał wypełnieniowy w zębach mlecznych, niekiedy
w endodoncji.

Do cementów podkładowych zalicza się;

Cynkowo-fosforanowe (fosforanowe), uŜywane pod materiały wypełnieniowe, jakimi są
amalgamaty i cementy krzemowe.

NaleŜą tu np.:Agatos – „W" i „S", Adhesor, Harvard cement, Poscal, Elitę Cement,

Variofix.

Przygotowanie:

−

na matowej stronie płytki szklanej, metalową szpatułką,

−

bezwzględna czystość narzędzi (płytki i szpatułki),

−

właściwa, 12–18°C, temperatura płynu i płytki,

−

czas zarabiania: 30–45 s.,

−

dokładne proporcje składników: proszek + płyn (wg zaleceń producenta),

−

równomierne mieszanie, z dodawaniem proszku do płynu, bez zmiany proporcji,

−

zakaz mieszania składników cementu od róŜnych producentów.

Polikarboksylowe, stosowane są do cementowania koron protetycznych, oraz jako
materiały podkładowe. NaleŜą tu np.: Harvard Cement CC, Adhesor.

Technika zarabiania:

−

właściwe dla danego cementu, zgodne z instrukcją producenta proporcje, najczęściej
1,5–2,5części proszku na 1 część płynu,

−

odpowiedni czas zarabiania, zaleŜny od przeznaczenia, ale nie dłuŜszy niŜ 30 s do
uzyskania masy połyskującej,

−

zarabianie na płytkach papierowych szpatułkami z tworzywa syntetycznego lub
metalowymi,

−

umycie pod bieŜącą wodą szpatułki i uŜywanych instrumentów (nakładacz, upychadło),
póki materiał jest plastyczny, lub zamoczenie po jego stwardnieniu w 10% roztworze
ługu sodowego.

Wodorotlenkowo-wapniowe, uŜywane głównie do bezpośredniego pokrycia miazgi oraz
w leczeniu endodontycznym. Uznawane są za cementy lecznicze, poniewaŜ:

−

silnie alkalizują środowisko – pH od 10 do 12,5,

−

działają odontotropowo na miazgę, działają przeciwbakteryjne,

−

nie działają draŜniąco na miazgę. NaleŜą tu np.: Biopulp, Calcipulpe, Roegan, Calxyl,
Dycal, Life, Ultra-Blend,Cavallite.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Mogą występować w postaci:

−

jako dwie pasty,

−

jako proszek i płyn (0,9% NaCl),

−

jako pasta samoutwardzalna,

−

jako liner światłoutwardzalny.

Przygotowanie:

Wymagające ręcznego zarabiania przygotowuje się z zachowaniem zasad aseptyki

(jałowa  szpatułka  i  jałowa  płytka).  Konsystencja  uzaleŜniona  jest  od  wykorzystania.  Mogą
być  w postaci  dwóch  past,  które  łączymy  w  równych  proporcjach,  w  samomieszającej
strzykawce  lub  w  postaci  kapsułek  do  przygotowania  w  utrząsarce  ewentualnie  nakładamy
bezpośrednio ze strzykawki i utwardzamy lampą polimeryzacyjną.

4.

Glassjonomerowe (GI) inaczej szklano-jonomerowe lub szkło-jonomerowe, stosuje się do
odbudowy  ubytków  twardych  tkanek  zęba  niepróchnicowego  pochodzenia,  wypełniania
ubytków  próchnicowych  w  zębach  mlecznych,  jako  podkłady  wielowarstwowe  pod
wypełnienia  konwencjonalne,  a  szczególnie  kompozycyjne,  jako  podkłady  linearne
w płytkich  ubytkach,  do  uszczelniania  bruzd,  szczelin,  rowków  i  dołków  szkliwnych,
stanowiących miejsca i punkty zmniejszonej odporności na próchnicę, do cementowania
ć

wieków okołomiazgowych, wkładów dokanałowych, oraz odbudowy koron na

wkładach dla celów protetycznych.
Cementy te wymagają ścisłego przestrzegania instrukcji określającej zasady

przygotowywania materiału do uŜytku.

Technika przygotowania:

−

uŜywamy czystych narzędzi do zarabiania (najlepiej narzędzi jednorazowego uŜytku, np.
szpatułka i płytka papierowa),

−

przestrzegamy suchości narzędzi,

−

właściwie dozujemy składniki: proszek + płyn,

−

przechowujemy składniki w warunkach zalecanych przez producenta (temperatura,
suchość),

−

zabezpieczamy materiały gotowych przed dostępem światła i eliminujemy naświetlenie

Cementy tlenkowo-cynkowo-eugenolowe (omówione wcześniej).

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie znasz materiały podkładowe?

Jaki jest sposób zarabiania i wykorzystania cementów fosforanowych?

Jaki jest sposób zarabiania i wykorzystania cementów polikarboksylowych?

Jaki jest sposób zarabiania i wykorzystania cementów wodorotlenkowo – wapniowych?

Jaki jest sposób zarabiania i wykorzystania cementów glassjonomerowych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wpisz do tabeli przykłady odpowiednich cementów.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zorganizować stanowisko pracy,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

zaplanować tok postępowania, wykonać tabelę

dokonać podziału cementów,

zaprezentować otrzymane wyniki.

Cementy

fosforanowe

Cementy

polikarboksylowe

Cementy

wodorotlenkowo-

wapniowe

Cementy GI

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały cementowe,

−

narzędzia do przygotowania materiałów,

−

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Wybierz i przygotuj cementy wodorotlenkowo- wapniowe. Zwróć uwagę na sposoby

zarabiania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zorganizować stanowisko pracy,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

zaplanować tok postępowania,

dokonać podziału cementów wodorotlenkowo - wapniowych,

wykonać polecenie,

zaprezentować otrzymane wyniki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały cementowe,

−

narzędzia do przygotowania cementów,

−

poradnik dla ucznia.

4.3.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wskazać materiały podkładowe?

2) wyjaśnić sposób zarabiania i wykorzystania cementów

fosforanowych?

3) wyjaśnić sposób zarabiania i wykorzystania cementów

polikarboksylowych?

4) wyjaśnić sposób zarabiania i wykorzystania cementów

wodorotlenkowo – wapniowych?

5) wyjaśnić sposób zarabiania i wykorzystania cementów

glassjonomerowych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4.

Materiały do wypełnień stałych i uŜywane w profilaktyce

4.4.1. Materiał nauczania

Do wypełnień stałych jako wypełnienia ostateczne oprócz omówionych wcześniej

glassjonomerów zaliczamy:
1)

cementy krzemowe i krzemowo-fosforanowe

amalgamaty (ortęcia).

materiały złoŜone (kompozycyjne),

materiały kompomerowe,

materiały ormocerowe.

Cementy krzemowe i krzemowo-fosforanowe

Składają się z płynu i proszku. Przykładem są tu: Achatit, Silicap, Keratit, Cristal.

PoniewaŜ  podczas  mieszania  proszku  z  płynem  następuje  uwalnianie  wolnego  kwasu
krzemowego,  istnieje  niebezpieczeństwo  chemicznego  uszkodzenia  miazg  (martwica
kwasowa).  W  związku  z  tym  przy  zakładaniu  wypełnień  tzw.  krzemowych  obowiązuje
zakładanie cementu podkładowego, np. fosforanowego, glassjonomerowego, z wodorotlenku
wapnia bądź podwójnego.

Do zmieszania proszku z płynem stosujemy gładką powierzchnię płytki szklanej

i niemetalową szpatułkę. Mieszamy w proporcjach zalecanych przez producenta. Cementy te
występują takŜe w postaci kapsułek.

Amalgamaty (ortęcia)

Podstawowymi składnikami amalgamatów stomatologicznych są rtęć i srebro.

Amalgamaty dzielimy na:

wysokosrebrowe,

niskosrebrowe,

wysokomiedziowe,

niskomiedziowe.

Techniki przygotowania amalgamatu:

kapsułkowane – wstrząsarki,

w mieszalnikach ze wstrząsarką - automatyczne dozowanie i wstrząsanie w kapsułce,

ręczne zarabianie – w moździerzu i pistelem szklanym, po uprzednim dokładnym
odmierzeniu, wymaganych do wielkości wypełnienia, ilości składników: rtęci i opiłków
metali w proporcji wagowej 1:1.

Zaletami materiałów amalgamatowych, są:

−

trwałość,

−

tolerancja na warunki jamy ustnej podczas ich zakładania, szczególnie na wilgotność,

−

łatwość i szybkość zakładania,

−

nieszkodliwość dla tkanek zęba i przyzębia,

−

działanie przeciwpróchnicowe (przez dodawanie fluoru w postaci fluorku cynawego),

−

taniość materiału i jego dostępność.

Wady amalgamatów:

−

niskie walory kosmetyczne, ograniczenie zastosowania do zębów bocznych,

−

metaliczne przewodnictwo termiczne,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

aktywność elektrochemiczna (elektrogalwamzacja jamy ustnej),

−

konieczność wtórnego opracowywania (polerowanie).

Zalecenie bhp:

stosowanie bezpiecznych technik sporządzania amalgamatów, np. wstrząsarki,
mieszalniki z automatycznymi dozownikami,

stosowanie nowoczesnych materiałów, eliminujących ręczne zarabianie,

właściwe dozowanie materiału do wielkości ubytku, eliminujące powstawanie
szkodliwych resztek (kapsułki),

racjonalizowanie czynności usuwania amalgamatowych wypełnień – z maska ustno-
nosową, usuwanie na mokro, z uŜyciem spryskiwacza i chłodzenia wodnego,

przechowywanie składników (dotyczy rtęci i opiłków do ręcznego zarabiania)
w hermetycznych pojemnikach, w zamkniętych szafkach, dobrze oznakowanych,

przechowywanie odpadów amalgamatowych - nadmiaru wypełnienia, starych, usuniętych
wypełnień – w oznakowanych, hermetycznych słoiczkach szklanych lub porcelanowych,
wypełnionych

roztworem

jodowym

(Belladonny),

traktujemy

jako

odpadyniebezpieczne,

obowiązkowe wietrzenie gabinetu lub stosowanie wymuszonej wentylacji.

Materiały złoŜone

Materiały kompozytowe, kompomerowe i ormocery mogą występować w postaci

rozrzedzonej tzw. flow oraz w postaci nierozrzedzonej.

Kompozyty  –  materiały  estetyczne,  polimeryzujące  pod  wpływem  światła  (np.  Charisma,
Tetric,  Te  Econom,  Miris,  Enamel  Plus)  lub  chemicznie  (np.  Isopast,  Evicrol,  Degufil)  po
zmieszaniu bazy i katalizatora.

Kompomery  –  stanowią  połączenie  kompozytów  z  glassjonomerami,  wiązanie  ich  następuje
dwufazowo  pod  wpływem  działania  światła  oraz  chemicznie,  uwalniają  fluor,  np.  Dyract
Extra, Twinky Star, Compoglass.

Ormocery – mają zdolność uwalniania fluoru, są alternatywą dla amalgamatów, np. Definite,
Admira.

Materiały pomocnicze
a)

wytrawiacze,

systemy wiąŜące.
Nowoczesne systemy wiąŜące posiadają zdolność samowytrawiania, nie uŜywamy wtedy

wytrawiaczy w Ŝelu.

Materiały stosowane w profilaktyce

Do profilaktyki stosujemy:

−

laki szczelinowe do uszczelniania bruzd,

−

lakiery do impregnacji szkliwa,

−

glassjonomery do uszczelniania bruzd.
Laki słuŜą do zabezpieczania zębów przed próchnicą w sposób mechaniczny

i chemiczny. Mechanicznie – blokują dostęp czynników kariogennych. Chemicznie –
impregnują szkliwo.

Lakiery stosujemy głównie do profilaktyki gładkich powierzchni szkliwa, wokół

aparatów ortodontycznych, remineralizacji, przy nadwraŜliwości szyjek zębów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.4.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie znasz lakiery i laki szczelinowe stosowane w profilaktyce?

Jakie znasz cementy krzemowe?

Jakie znasz sposoby zarabiania i postępowania z resztkami amalgamatów?

Czym róŜnią się materiały złoŜone: kompozyty, kompomery i ormocery?

4.4.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przygotuj wypełnienie krzemowe. Podaj przykłady nazw fabrycznych dwóch preparatów

krzemowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zgromadzić odpowiednie wypełnienia i narzędzia,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

przygotować wypełnienie,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały wypełnieniowe,

−

narzędzia do przygotowania wypełnień,

−

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Przygotuj amalgamat do wypełnienia z uŜyciem wstrząsarki.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zgromadzić odpowiednie wypełnienia i narzędzia i urządzenia,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

przygotować wypełnienie,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

materiały wypełnieniowe,

−

narzędzia do przygotowania wypełnień,

−

poradnik dla ucznia.

4.4.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wskazać lakiery i laki szczelinowe stosowane w profilaktyce?

2) wskazać cementy krzemowe?

3) scharakteryzować amalgamaty, sposoby zarabiania i postępowania

z resztkami?

4) wskazać materiały złoŜone: kompozyty, kompomery i ormocery?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5.

Materiały uŜywane w endodoncji

w protetyce i ortodoncji

4.5.1. Materiał nauczania

Materiały do leczenia endodontycznego
1.

rodki do dewitalizacji miazgi – działają mumifikująco na miazgę, obecnie stosuje się

pasty bezarszenikowe. Wystepują wpostaci gotowych past. Przykładem są: Parapasta,
Caustinerff, Depulpin, Devipasta.

Leki endodontyczne – słuŜą do oczyszczania, poszerzania kanałów, leczenia stanów
zapalnych tkanek okołowierzchołkowych, stosujemy je w postaci wkładek lub płukanek.

Tabela 1. Przykłady leków endodontycznych

Nazwa leku

Postać

Zastosowanie

Antiforminum

roztwór

OdkaŜanie kanałów korzeniowych
w przebiegu zgorzeli miazgi zęba

Biopulp

proszek wodorotlenku
wapnia

Pokrycie miazgi, leczenie tkanek
okołowierzchołkowych

Camfenol

roztwór

OdkaŜanie kanałów korzeniowych

Chakaem

roztwór

OdkaŜanie kanałów korzeniowych
W leczeniu zgorzeli miazgi

Chloraminum

roztwór

Oczyszczanie kanału

Chlorphenol

roztwór

PrzyŜeganie niedostatecznie
zdewitalizowanej miazgi

Endosal

płyn

Chemiczne opracowanie kanału

Eugenol

płyn

Do odkaŜania

Parapasta

pasta

rodek dewitalizacyjny

Tymol

proszek

OdkaŜanie kanałów

Maści i pasty o działaniu
bakteriobójczym,
przeciwzapalnym,
przeciwbólowym: np.

Dekadent

maść

Leczenie zgorzeli i stanów zapalnych tkanek
okołowierzchołkowych

Pulpomixine

maść

Grinazol

pasta

Wypełnienia endodontyczne – pasty uszczelniające stosowane razem z gutaperką.
Przykładem są: Caryosan, Diaket, AH Plus, Apexit, Endomethason, Resilon.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Materiały protetyczno-ortodontyczne
1)

masy podścielające- czasowe i stałe,

materiały korekcyjne,

materiały do tymczasowych uzupełnień protetycznych,

kleje protetyczne,

cementy ortodontyczne,

zamki i pierścienie ortodontyczne.

materiały wyciskowe.

Masy wyciskowe dzielimy je na sztywne i elastyczne. Najczęściej stosowane są masy

elastyczne alginatowe, polisulfidowe, silikonowe i polieterowe. Mogą być mieszane
maszynowo w specjalnych mieszalnikach lub ręcznie wg. Instrukcji zarabiania.

*gips

* masy termoplastyczne

sztywne

* woski wyciskowe

* masy tlenkowo-cynkowo-eugenolowe.

Masy

agarowe - odwracalne

wyciskowe.

hydrokoloidowe

alginatowe - nieodwracalne

elastyczne

polisulfidowe

kondensacyjny

Elastomery silikonowe

addycyjny

polieterowe

Rys 3. Schemat materiałów podobierania wycisków

4.5.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie znasz środki do dewitalizacji miazgi?

Jakie znasz leki stosowane w endodoncji?

Jakie znasz wypełnienia endodontyczne?

Jakie znasz masy wyciskowe?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.5.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przygotuj dwa wypełnienia endodontyczne o róŜnym sposobie zarabiania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zgromadzić odpowiednie wypełnienia i narzędzia,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

przygotować wypełnienia,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały wypełnieniowe,

−

narzędzia do przygotowania wypełnień,

−

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Przygotuj masę alginatową do wycisku, wg zaleceń producenta.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zgromadzić odpowiednią masę wyciskową i narzędzia,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

przygotować masę do wycisku,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

materiały alginatowe stosowane do wycisków,

−

narzędzia do przygotowania masy wyciskowej,

−

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.6.

Materiały sanitarne i implantologiczne

4.6.1. Materiał nauczania

Materiały sanitarne – naleŜą do podstawowych i niezbędnych artykułów podczas

wykonywania zabiegów stomatologicznych.

Bezpieczeństwo pracy zapewnia, stosowanie sprzętu i materiałów jednorazowego uŜycia,

takich jak:

sterylne strzykawki i igły iniekcyjne,

tampony, gaziki, wałeczki, prostokąty,

rękawice ochronne,

maski, osłonki i okulary ochronne,

kubki, ślinociągi i ssaki,

liniaki i serwety papierowo-foliowe,

ręczniki papierowe,

fartuchy, torebki i rękawy ochronne papierowo-foliowe,

opakowania zabezpieczające powierzchnie zabiegowe narzędzi itp.

Obecnie dostępne są fabrycznie przygotowane, sterylne i odpowiednio opakowane

materiały opatrunkowe i bielizna zabiegowa do jednorazowego uŜycia.

Materiały opatrunkowe

Do wykonywania materiałów opatrunkowych wykorzystywanych do zabiegów

stomatologicznych stosuje się watę, gazę i ligninę.

Wata
SłuŜy do przygotowania kulek i kuleczek stosowanych do przemywania ubytków

próchnicowych, sączków do leczenia kanałowego zębów oraz wacików

Sposób przygotowania. Z odpowiedniej ilości waty dłońmi obu rąk formuje się luźne

kulki (ok. 1x1 cm) oraz kciukiem i palcem wskazującym jednej ręki - kuleczki (ok. 1x1 mm).
Przygotowywanie sączków polega na nawijaniu, za pomocą kciuka i palca wskazującego,
małego paseczka waty na igłę Millera. Przygotowane materiały naleŜy poddać sterylizacji
w autoklawie, a najlepiej nabyć gotowe – sterylne, fabrycznie przygotowane.

Gaza
Gazy uŜywa się do wykonywania gazików, tamponów, sączków (seto-nów), opatrunków

uciskowych, stosowanych w chirurgii stomatologicznej i periodontologii.

Sposób przygotowania. Gaziki wykonuje się z płatka gazy (ok. 8x8 cm lub 10x10 cm),

której brzegi składa się do środka, a następnie wpół, do uzyskania gazika wielkości ok. 4x4 cm
lub 5x5 cm.

Tampony wykonuje się z płatka gazy ok. 8x8 cm, przez złoŜenie górnego i dolnego

brzegu do środka. Potem zwija się gazę tak, aby jej końce były idealnie schowane do środka
(nie mogą wystawać strzępy).

Sączki robi się z wąskiego paska gazy (szerokości 2–3 cm). Brzegi naleŜy złoŜyć

z dwóch stron do środka, całość złoŜyć wpół i ciasno nawinąć na siebie.

Lignina
Stosuje się ją do wykonywania róŜnej wielkości wałeczków (kwadracików,

prostokątów), mających na celu ochronę zębów przed dostępem śliny, oraz płatów do
przykrywania lub zawijania narzędzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób przygotowania. Zwijając płatek ligniny w rulonik za pomocą np. łopatki

metalowej, a następnie tnąc go noŜyczkami otrzymuje się odpowiedniej wielkości wałeczki
(ok. 2x1 cm lub 3x1 cm). ZłoŜenie kilku płatów ligniny i odpowiednie ich pocięcie pozwoli
uzyskać kwadraty (prostokąty) wielkości ok. 2x2 cm lub 3x4 cm. Materiały te moŜna nabyć
gotowe, róŜnej wielkości, z udogodnieniami, sterylne [2].

Implanty
W zaleŜności od tkanek do, których je wprowadzamy moŜemy podzielić na:

−

podokostnowe,

−

luzówkowe,

−

endodontyczne,

−

wewnątrzkostne.
Implanty wewnątrzkostne stanowią najbardziej rozpowszechnioną grupę. Wprowadza się

je do kości po wykonaniu tunelu frezem lub wiertłem. Implant składa się z części znajdującej
się  w  kości  i  z  części  znajdującej  się  w  jamie  ustnej.  Po  wprowadzeniu  chirurgicznym
i okresie  gojenia  zaopatruje  się  go  protetycznie.  Nadbudowę  stanowi  łącznik  protetyczny
i właściwe uzupełnienie. Implanty wykonane są z tytanu bądź materiału ceramicznego, mogą
teŜ  być  tytanowe  pokryte  ceramiką.  Kształt  implantów  wewnątrzkostnych  najczęściej  jest
cylindryczny  lub  stoŜkowy,  nagwintowanie  przebiega  na  całej  ich  długości  z  pominięciem
szyjki. Do implantacji potrzebny jest specjalny zestaw narzędzi oraz fizjodyspenser.

W implantologii oprócz samych implantów stosuje się równieŜ materiały kościozastępcze

oraz membrany do odbudowy wyrostka zębodołowego i kości.

4.6.2 Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

Jakie znasz materiały sanitarne?

W jakim celu stosujemy: watę, gazę i ligninę?

Co to są implanty?

Do czego słuŜą materiały kościozastępcze?

4.6.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj kuleczki z waty do zastosowania w leczeniu stomatologicznym.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zgromadzić odpowiednie materiały,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

wykonać ćwiczenie,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

odzieŜ ochronna,

−

wata,

−

pojemniczek na kuleczki z waty,

−

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Wykonaj wałeczki z ligniny słuŜące do izolacji od śliny.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

zgromadzić odpowiednie materiały,

zorganizować stanowisko pracy,

zaplanować tok postępowania,

zadbać o bhp i ochronę osobistą,

wykonać ćwiczenie,

zaprezentować otrzymane wyniki.

WyposaŜenie stanowiska pracy:

−

broszury i instrukcje,

−

artykuły piśmienne,

−

odzieŜ ochronna,

−

lignina, łopatka,

−

pojemniczek na wałeczki,

−

poradnik dla ucznia.

4.6.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wskazać materiały sanitarne?

2) określić cel stosowania: waty, gazy i ligniny?

3) zdefiniować implanty?

4) określić zastosowanie materiały kościozastępczych?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Zestaw zawiera 20 zadań.

Do kaŜdego zadania przyporządkowane są 4 moŜliwości odpowiedzi, jedna odpowiedź
jest prawdziwa.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi stawiając znak X. W przypadku
pomyłki zakreśl błędną odpowiedź kółkiem i zaznacz x odpowiedź prawidłową.

Za kaŜdą prawidłową odpowiedź otrzymujesz 1 punkt, za złą odpowiedź lub jej brak
0 punktów.

Rozwiązuj zadania samodzielnie.

Na rozwiązanie testu masz 40 minut.

Powodzenia!

ZESTAW PYTAŃ TESTOWYCH

Preparatem, który nie naleŜy do materiałów czasowych jest
a)

fleczer.

ormocer.

tlenek cynku z eugenolem.

cement prowizoryczny.

Materiały kompozytowe nie mają w swoim składzie
a)

eugenolu.

wypełniacza

ywicy.

substancji polimerycznej.

Przygotowanie amalgamatu wymaga
a)

przygotowaniu płytki szklanej.

szpatułki metalowej.

utrząsarki.

a i b prawidłowe.

Usuwanie resztek amalgamatu polega na
a)

wyrzuceniu do śmieci.

traktowania jako materiał łatwopalny.

traktowania jako materiał niebezpieczny.

wyrzuceniudo kanalizacji.

Do cementów fosforanowych zaliczamy
a)

fleczer.

agatos.

adhesor.

amalgamat.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Preparatem nie zaliczanym do grupy cementów wodorotlenkowo-wapniowych jest
a)

Agatos.

Biopulp.

Calxyl.

Calcipulpe.

Płytki papierowe słuŜą do
a)

przygotowania materiałów do wypełnień

podawania narzędzi

demonstracji higienicznych

sprawdzania działania wierteł.

Materiałem nie zaliczanym do opatrunków jest
a)

wata.

gaza.

ręcznik.

lignina

Do wykonania wałeczków chroniących od śliny stosujemy
a)

watę.

gazę.

włókninę.

ligninę.

10.

Lakiery uszczelniające naleŜą do
a)

narzędzi chirurgicznych.

materiałów profilaktycznych.

materiałów izolacyjnych.

materiałów wyciskowych.

11.

Fleczer to
a)

materiał profilaktyczny.

podkład.

materiał endodontyczny.

cement cynkowo-siarczanowy.

12.

Fluor nie jest uwalniany przez materiały z grupy
a)

ormocerów.

kompomerów.

amalgamatów.

glassjonomerów.

13.

W postaci tzw. flow mogą występować
a)

kompomery.

cementy krzemowe.

fleczer.

rodki do dewitalizacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

14.

Ormocery mają właściwości
a)

kompomerów i fleczeru.

amalgamatów i glassjonomerów.

cementów krzemowych.

kompozytów i i glassjonomerów.

15.

Resilon to
a)

materiał tymczasowy.

gutaperka.

masa wyciskowa.

materiał do wypełnień kanałowych.

16.

Cementy wodorotlenkowo-wapniowe
a)

uwalniają fluor.

nie działają odontotropowo.

alkalizują środowisko.

zakładamy je z formówkami.

17.

Preparatem, którego nie moŜemy zaliczyć do leków endodontycznych jest
a)

Dikamfen.

Biopulp.

Agatos.

Kamfenol.

18.

Parapasta jest preparatem do
a)

endodoncji.

wypełnień czasowych.

stosowania w pracowni protetycznej.

wypełnień stałych.

19.

Preparatem nie zaliczanym do uszczelniaczy kanałowych jest
a)

ormocer.

Endomethason.

Apexit.

AH Plus.

20.

Rtęć wchodzi w skład
a)

ormocerów.

kompozytów.

amalgamatów.

podkładów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ................................................................................................

Przygotowanie materiałów stomatologicznych

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem: