opiera się na pracy doktora E. Jellinka, pioniera w badaniach nad
alkoholizmem. Opisuje on mianowicie pięć typów
(nazwanych od greckich liter),
które różnią się między sobą natężeniem i objawami:
1. Typ Alfa:
Alkohol stosowany jest głównie do zwalczania wewnętrznych napięć i konfliktów. Potrzebna ilość
zależy od konkretnej sytuacji stresowej. W tym przypadku istnieje więc przede wszystkim ryzyko
uzależnienia psychicznego. Występuje tutaj zdolność do abstynencji, ponieważ nie dochodzi do
uzależnienia fizycznego.
2. Typ Beta:
To tzw. pijący okazjonalnie, czyli ludzie, którzy piją tylko w towarzystwie, i choć dużo, to nadal jest to
społecznie i psychologicznie normalne. Zbyt częste spożywanie alkoholu może jednak nieść ze sobą
negatywne konsekwencje zdrowotne.
3. Typ Gamma:
W tym rodzaju alkoholizmu występują objawy zarówno fizycznego, jak i psychicznego uzależnienia.
Cechą charakterystyczną jest utrata kontroli nad piciem oraz pojawienie się objawów
abstynencyjnych.
4. Typ Delta:
występuje przy regularnym spożywaniu niskoprocentowych trunków.
Sprawia to, że zostaje ona bardzo późno rozpoznana. Alkoholik typu Delta jest rzadko spotykany
pijany. Istnieje u niego jednakże silne fizyczne uzależnienie, więc stale potrzebuje podtrzymać poziom
alkoholu we krwi, aby uniknąć objawów odstawienia.
5. Typ Epsilon:
Nadużywanie alkoholu w nieregularnych odstępach czasu. W międzyczasie alkoholik tego typu może
zachować abstynencję nawet przez parę miesięcy. Gdy jednak zaczyna pić, to szczególnie
intensywnie, co powoduje wystąpienie silnych objawów fizycznych i psychicznych uzależnienia od
alkoholu.