GRAMATYKA ANGIELSKA DLA KLAS 4-6

SPIS TREŚCI

1. ZAIMKI OSOBOWE, PRZYMIOTNIKI I ZAIMKI DZIERŻAWCZE,

ZAIMKI WSKAZUJĄCE – str. 2

2. DOPEŁNIACZ ‘S – str. 3
3. TRYB ROZKAZUJĄCY – str. 3
4. CZASOWNIK TO BE I HAVE GOT – str. 3
5. CZASOWNIKI CAN, COULD, MUST, SHOULD, HAVE TO, WOULD
– str. 5
6. LICZBA MNOGA RZECZOWNIKÓW – str. 6
7. PRZEDIMKI A/AN, THE – str. 8
8. KONSTRUKCJA THERE IS/THERE ARE – str. 8
9. OKREŚLNIKI ILOŚCIOWE SOME/ANY/NO, A LOT OF, MUCH/MANY,

FEW/LITTLE – str. 9

10. PYTANIA OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE – str. 10
11. CZAS PRESENT SIMPLE – str. 10
12. CZAS PRESENT CONTINUOUS – str. 11
13. CZAS PAST SIMPLE – str. 13
14. CZAS PAST CONTINUOUS – str. 15
15. CZAS PRESENT PERFECT – str. 16
16. CZAS FUTURE SIMPLE – str. 18
17. KONSTRUKCJA BE GOING TO – str. 19
18. STOPNIOWANIE PRZYMIOTNIKÓW – str. 20
19. PRZYSŁÓWKI – str. 21
20. PRZYIMKI – str. 22

AUTOR: IRENA ŻEBROWSKA
Opracowano na podstawie „Let’s play grammar”(2001), Barbara Ścibakowska,
Joanna Zarańska, PWN.

2

1. ZAIMKI OSOBOWE, PRZYMIOTNIKI DZIERŻAWCZE, ZAIMKI
WSKAZUJĄCE

ZAIMKI OSOBOWE – zastępują w zdaniu przedmioty lub osoby

I ja

I like tea.

you ty

You are my friend.

he on

He (Tom) is a doctor.

she ona

She (Kate) is a teacher.

it ono

It is a ball.

we my

We (I and Mike) are brothers.

you wy

You are family.

they oni, one They (Kate and Tom) play football.

ZAIMKI W FUNKCJI DOPEŁNIENIA – stoją po czasowniku lub przyimku

me

mnie, mi

Help me!

you

tobie, ciebie

I like you.

him

jemu, nim

I know him.

her

jej, ją

I love her.

it

to, temu (np. zwierzęciu)

I can see it.

us

nam, nas

Tell us a joke.

you

wam, was

I don‟t know you.

them

im, ich

We like them.

Przymiotniki dzierżawcze - występują tylko przed rzeczownikami!

my mój

It‟s my dog.

your twój

It isn‟t your pen.

his jego

Where is his car?

her jej

I like her dress.

its tego,jego The dog ate its meat.
our nasz

This is our house.

your wasz

Are these your toys?

their ich

These are their books.

ZAIMKI DZIERŻAWCZE – znaczą to samo co przymiotniki dzierżawcze ale występują
samodzielnie, bez rzeczownika.

mine

This book is mine.

yours

Is this car yours?

his

This blue sweater is his.

hers

Is this pink dress hers?

(nie ma odpowiednika przymiotnika its)
ours

These cats are ours.

yours

Our garden is bigger than yours.

Theirs

Your car is nicer than theirs.

3

ZAIMKI WSKAZUJĄCE:
Liczba pojedyncza: this (to, ta, ten z bliska)
that (tamto, tamten, tamta z daleka)
Liczba mnoga: these (te z bliska)
those (tamte z daleka)
Przykład:
This sweater is mine but that blue one is my sister‟s. Ten sweter jest mój ale tamten niebieski
należy do mojej siostry.
Look at those birds sitting there. Spójrz na tamte ptaki.

2. Dopełniacz ‘s - dotyczy on głównie osób. Dzięki niemu wyrażamy do kogo coś należy.
Dodajemy go do rzeczowników lub imion. Do rzeczowników w liczbie mnogiej
zakończonych na –s dodajemy tylko apostrof. Gdy wymieniamy dwie lub więcej osób, do
których dana rzecz należy „s dodajemy tylko do ostatniego rzeczownika lub imienia.

Betty‟s dress sukienka Betty
Peter‟s bike rower Piotra
Woman‟s bag torba kobiety
Women‟s bags torby kobiet
Man‟s hat kapelusz mężczyzny
Men‟s hats kapelusze mężczyzn

Students‟ room pokój studentów
Boys‟ bicycles rowery chłopców
Girls‟ toys zabawki dziewczynek
Tom and Rob‟s toys zabawki Tomka i Roberta

3. Tryb rozkazujący.

Tworzymy go wykorzystując formę podstawową czasownika:
NAKAZ:
Go! Idź!
Write! Pisz!
ZAKAZ:
Don‟t go! Nie idź!
Don‟t write! Nie pisz!

Forma grzecznościowa – dodajemy proszę – please.
Don‟t tell her about my secrets, please!
Show me the way to the cinema, please!

4. Czasownik to be i have got.

Czasownik to be – być ma trzy formy w czasie teraźniejszym: am, is, are.
Forma twierdząca:
I am Ja jestem
You are Ty jesteś
He is On jest
She is Ona jest
It is Ono jest, to jest

4

We are My jesteśmy
You are Wy jesteście
They are Oni są, one są

Forma skrócona: I‟m, you‟re, he‟s, she‟s, it‟s, we‟re, they‟re

Forma pytająca – zamieniamy miejscami czasownik z podmiotem:
Am I ? Czy ja jestem?
Are you ? Czy ty jesteś?
Is he ? Czy on jest?
Is she ? Czy ona jest?
Is it ? Czy ono jest?
Are we ? Czy my jesteśmy?
Are you ? Czy wy jesteście?
Are they ? Czy oni są? Czy one są?

Forma przecząca:
I am not Ja nie jestem.
You are not Ty nie jesteś
He is not On nie jest.
She is not Ona nie jest.
It is not Ono nie jest. To nie jest.
We are not My nie jesteśmy.
You are not Wy nie jesteście.
They are not Oni nie są.

Forma skrócona: isn‟t, aren‟t
Po czasowniku to be występuje zwykle rzeczownik (I am a doctor), przymiotnik (I am
hungry), liczebnik (I am 12) lub wyrażenie przyimkowe (I am at school). Nie występuje po
nim czasownik (nie wolno powiedzieć I am sing) chyba że jest to czas Present Continuous i
czasownik ma końcówkę ing – I am singing.

Czasownik have got – mieć, posiadać – ma dwie formy w czasie teraźniejszym: have got i
has got.

Czasownika have got używamy gdy mówimy co do nas należy (I have got a dog), gdy
opisujemy swoją rodzinę (I‟ve got a sister) lub wygląd (I‟ve got long hair), gdy mówimy o
planie lekcji (I‟ve got Maths on Mondays), gdy mówimy o dolegliwościach (I‟ve got a
headache).

Forma twierdząca:
I have got a dog.

mam

You have got a dog.

masz

He has got a dog.

ma

She has got a dog.

ma

It has got a dog.

ma

We have got a dog.

mamy

You have got a dog.

macie

They have got a dog

mają

5

Forma skrócona I‟ve got, you‟ve got, he‟s got, she‟s got, it‟s got, we‟ve got, they‟ve got

Forma pytająca – zamieniamy miejscami czasownik have z podmiotem:
Have I got a car?
Have you got a car?
Has he got a car?
Has she got a car?
Has it got a car?

Have we got a car?
Have you got a car?
Have they got a car?

Forma przecząca:
I have not got a car.
You have not got a car.
He has not got a car.
She has not got a car.
It has not got a car.

We have not got a car.
You have not got a car.
They have not got a car.

Forma skrócona: haven‟t got, hasn‟t got.

5. CZASOWNIKI CAN, COULD, MUST, SHOULD, HAVE TO, WOULD

Czasownik modalny can ( móc, umieć, potrafić) ma taką samą odmianę we wszystkich
osobach. Czasownika can używamy mówiąc o naszych umiejętnościach (I can cook) lub
zdolnościach (I can hear you), o tym co możemy (pozwala nam się) robić (I can go to bed
late), gdy prosimy o pozwolenie (Can I go to the park?).

Forma twierdząca:
I/You/He/She/It/We/They can swim.

Forma pytająca:
Can I swim?
Can you swim?
Can he swim?

Forma przecząca:
I can‟t swim.
You can‟t swim.
He can‟t swim.
We can‟t swim.
They can‟t swim.

6

Czasownik can w czasie przeszłym zmienia się w could (umiałem, potrafiłem). Odmiana jest
identyczna we wszystkich osobach.
I could swim when I was ten. Umiałem pływać w wieku 10 lat.
Could jest również formą grzecznościową używaną w pytaniach o pozwolenie.
Could I use the phone, please?

Must znaczy musieć i używamy go aby wyrazić nakaz lub regułę (You must tidy your room)
lub silną chęć zrobienia czegoś (I must go to the cinema). Czasownik must ma taką samą
formę we wszystkich osobach.
Forma twierdząca
I must go.
He must do his homework.

Forma pytająca
Must she go to school?

Forma przecząca
I mustn‟t watch TV at night. Nie wolno mi oglądać telewizji nocą.
They mustn‟t smoke. Nie wolno im palić.

UWAGA! Mustn‟t nie znaczy nie musieć tylko nie wolno!
Mustn‟t używamy gdy zabraniamy czegoś drugiej osobie (You mustn‟t talk here) lub
mówimy czego nam nie wolno robić (I mustn‟t eat sweets).

Czasownik have to – używamy go gdy jesteśmy zmuszeni przez kogoś do zrobienia czegoś,
np. I have to wear glasses. Muszę nosić okulary (zalecenie lekarza).
W twierdzeniach odmiana jest taka sama jak czasownika have got.

Forma twierdząca
She has to clean her room.
He has to do his homework.
They have to work hard.

W przeczeniach i pytaniach potrzebujemy czasownika do i does.
Forma pytająca
Do I have to make my bed?
Do you have to wear glasses?
Does he/she/it have to learn English?
Do we/you/they have to be quiet at school?

Forma przecząca
I don‟t have to wear a uniform.
You don‟t have to go home.
He/She/It doesn‟t have to cook dinner.
We/You/They don‟t have to wash up.

Przeczenie don‟t have to oznacza brak przymusu np. I don‟t have to get up early – nie muszę
wstawać wcześnie.

7

Should – powinieneś oraz should not (shouldn’t) – nie powinieneś
Czasownik odmienia się tak samo przez wszystkie osoby. Używamy go gdy radzimy komuś
co powinien lub nie powinien zrobić.
I should go now. Powinnam już iść.
You shouldn‟t smoke. Nie powinnaś palić.
Should I stay? Czy powinnam zostać?

Would (najczęściej używany w parze z like – chciałbym)– używamy go gdy o coś prosimy,
gdy mówimy o naszych marzeniach lub gdy ktoś nam coś proponuje.
Would you like a cookie? Czy chcesz ciastko?
I would (forma skrócona I‟d) like a piece of cake.

Czasownik odmienia się tak samo we wszystkich osobach.
She would like to go to Spain in summer.
They wouldn‟t like to learn Russian.

Po czasownikach can, could, must, have to, should, would używamy czasowników w formie
bezokolicznika to znaczy bez żadnych końcówek – „I can swim‟ a nie „I can swimming‟; „She
must go‟ a nie „She must goes‟.

6. LICZBA MNOGA RZECZOWNIKÓW

Rzeczowniki mogą być policzalne lub niepoliczalne. Rzeczowniki policzalne to nazwy tego,
co możemy policzyć „na sztuki”. Mogą one występować w liczbie mnogiej.
Przykłady:
a car cars
a dog dogs
a flower flowers
an elephant elephants

Rzeczowniki niepoliczalne to nazwy tego, czego nie możemy policzyć “na sztuki” . Nie
występują one w liczbie mnogiej.
Przykłady:
Water, tea, bread, cheese, milk, money, iron, wood, salt, sugar, oil, glass.
Są to nazwy substancji stałych, ciekłych, gazowych oraz pojęć abstrakcyjnych.

Aby utworzyć liczbę mnogą zwykle dodajemy do rzeczownika końcówkę -s – np. car – cars.
Jeśli rzeczownik kończy się na s,ss,sh,ch,x,o dodajemy końcówkę –es, np. bus – buses, potato
– potatoes.
Jeśli rzeczownik kończy się spółgłoską+y zamieniamy y na i a potem dodajemy –es, np. lady
– ladies, baby-babies.
Jeśli rzeczownik kończy się na f(e) to w liczbie mnogiej f zamieniamy na v i dodajemy
końcówkę –es, np. leaf - leaves, wolf - wolves.

Są też rzeczowniki, których liczba mnoga powstaje w sposób nieregularny i ich należy
nauczyć się na pamięć. Kilka najpopularniejszych z nich to:
Mouse-mice, woman-women, man-men, foot-feet, child-children, sheep-sheep, fish-fish,
goose-geese, tooth-teeth.

8

7. PRZEDIMKI A/AN, THE

Przedimek nieokreślony „a / an”
Używamy go wtedy , gdy to o czym mówimy jest bliżej nam nie znane i wymienione po raz
pierwszy (I can see a woman in the street); gdy mówimy o czymś ogólnie (An orange is
sweeter than a lemon), gdy podajemy definicję lub mówimy czym się ktoś zajmuje (Joe is a
doctor, Coffee is a drink), gdy określamy liczbę, ilość lub miarę (I‟ve got an=one apple and
three pears, I‟d like a=one kilo of bananas), gdy używamy zwrotu there is (There is a cinema
in Warsaw).
Rzeczownik po tym przedimku może być policzalny i tylko w liczbie pojedynczej !
Możemy powiedzieć a book/an apple ale nie a water czy a cheese.

a – przed wyrazami zaczynającymi się od spółgłoski
an - przed wyrazami zaczynającymi się od samogłoski
(a, e, i, o, u)
Uwaga! Czasami rzeczownik zaczyna się od samogłoski ale słyszymy spółgłoskę i na odwrót
– przedimek dopasowujemy do dźwięku, który słyszymy np. a uniform (u czytamy jak j), an
hour (słyszymy a ponieważ nie wymawia się h)

Przedimek a/an może występować przed wyrażeniem z przymiotnikiem ale wtedy musimy
zwrócić uwagę czy przymiotnik zaczyna się od spółgłoski czy samogłoski.
A good apple
An interesting book

Przedimek określony “ the “

Może się odnosić do rzeczowników w liczbie pojedynczej i mnogiej oraz do rzeczowników
niepoliczalnych. Używamy go gdy mówimy o tym, co zostało już wcześniej wspomniane
(There is a dog. The dog is black), co jest jedyne w danym miejscu lub w swoim rodzaju (The
dog is in the kitchen, The Earth goes round the Sun), gdy rzeczownik poprzedzony jest
przymiotnikiem w stopniu najwyższym lub liczebnikiem porządkowym (Mike is the fastest
boy in the group), gdy określamy położenie danej rzeczy (Andy is standing in the middle of
the road). The pojawia się przed niektórymi nazwami geograficznymi takimi jak: ciała
niebieskie (The Sun), oceany i morza (The Pacific), rzeki (The Thames), pasma górskie (The
Alps), grupy wysp (The Bahamas) i pustynie (The Gobi). Mimo iż nie stawiamy the przed
nazwami miast i państw wyjątkami są: the USA, the UK, the Netherlands, the Hague. The
stawiamy przed nazwiskiem jeśli mówimy o rodzinie np. the Browns – rodzina Brownów.
„The‟ występuje w wielu wyrażeniach np. go to the cinema/theatre/park, listen to the radio,
play the guitar/piano, in the morning/afternoon/evening, in the picture. Jest jednak wiele
wyrażeń w których nie używamy „the‟, np. go to bed/school, for breakfast, on foot, at
home/work, on TV, at night/noon, in hospital/prison.

8. KONSTRUKCJA THERE IS/THERE ARE
Używamy jej , gdy chcemy powiedzieć , że gdzieś coś się znajduje.

There is – używamy , gdy mówimy o rzeczach pojedynczych lub niepoliczalnych.
There are – używamy , gdy mówimy o rzeczach w liczbie mnogiej.

9

Kolejność zdania twierdzącego jest zawsze następująca:
There is + co? + gdzie?
There are + co? + gdzie?

Kolejność zdania pytającego:

Is there + co? + gdzie?
Are there + co? + gdzie?

Kolejność zdania przeczącego:

There is not + co? + gdzie?
There are not + co? + gdzie?

Przykłady:
There is an apple on the plate.
There are three windows in the classroom.
There is some milk in the bottle.

Is there an apple on the plate?
Are there three windows in the classroom?
Is there any milk in the bottle?

There isn‟t an apple on the plate.
There aren‟t three windows in the classroom.
There isn‟t any milk in the bottle.

9. OKREŚLNIKI ILOŚCIOWE SOME/ANY, A LOT OF, MUCH/MANY,
FEW/LITTLE

Some – używamy tylko w zdaniach twierdzących (I‟ve got some apples) chyba że pytanie
jest propozycją lub prośbą (Can I have some juice? Would you like some tea?)
- przed rzeczownikami policzalnymi w liczbie mnogiej oraz rzeczownikami niepoliczalnymi.
There are some chairs in the room. There is some water in the glass.

Any – używamy tylko w zdaniach pytających i przeczących! Is there any water in the glass?
There is not any water in the glass.
- przed rzeczownikami policzalnymi w liczbie mnogiej oraz rzeczownikami
niepoliczalnymi.
No – używamy w zdaniach przeczących ale czasownik jest w formie twierdzącej. There is no
water. There are no apples. Nie wolno używać „no‟ z czasownikiem w formie przeczącej -
„I haven‟t got no apples.‟
a lot of – występuje w zdaniach twierdzących z rzeczownikami policzalnymi i
niepoliczalnymi. There are a lot of children in the classroom. There is a lot of cheese in the
fridge.
much – w zdaniach pytających i przeczących( dotyczy rzeczowników niepoliczalnych )
How much cheese is there in the fridge? There is not much milk in the bottle.
many – w zdaniach pytających i przeczących ( dotyczy rzeczowników policzalnych )
How many children are there?
There are not many apples on the plate.

10

Few i a few używamy z rzeczownikami policzalnymi aby powiedzieć, że jest czegoś mało (w
znaczeniu negatywnym – few lub trochę w znaczeniu pozytywnym – a few. There are few
apples so we can‟t make an apple pie. There are a few eggs so we can make a salad.
Little i a little używamy z rzeczownikami niepoliczalnymi – zasada jest taka sama jak z few i
a few. There is a little milk – jest trochę mleka ale wystarczająco. There is little flour – jest
trochę mąki ale za mało.

1O. PYTANIA OGÓLNE I SZCZEGÓŁOWE

Na pytania ogólne odpowiadamy krótko tak/nie, na pytania szczegółowe musimy udzielić
pełnej odpowiedzi. Pytania szczegółowe to pytania ogólne poprzedzone odpowiednim
słowem pytającym: Who – kto, what – co, which – który, why – dlaczego, when – kiedy,
where – gdzie, whose – czyj, how – jak. Forma tworzenia pytań jest inna w zależności od
czasu gramatycznego i będą omówione przy poszczególnych konstrukcjach.

Przykłady pytań ogólnych i krótkich odpowiedzi:
Are you hungry?

Yes, I am/No, I‟m not

Is she your sister?

Yes, she is/No, she isn‟t

Do you like tea?

Yes, I do/No, I don‟t

Does he play golf?

Yes, he does/No, he doesn‟t

Has she got a cat?

Yes, she has/No, she hasn‟t

Have you got a bike? Yes, I have/No, I haven‟t

Przykłady pytań szczegółowych:
What time do you get up?
Where does she live?
Why is she crying?
Who is your mother?
When do you go to the cinema?

11. CZAS PRESENT SIMPLE – czas teraźniejszy prosty

Używamy go , gdy mówimy o czynnościach wykonywanych regularnie w czasie
teraźniejszym (I get up at six every day), o naszych zwyczajach (I often play football), o
czynnościach i stanach długotrwałych lub niezmiennych(I live in Warsaw), o uczuciach,
myślach i doznaniach (I like bananas), o oczywistych prawdach, prawach przyrody (The sun
rises in the east). Używamy go również w odniesieniu do przyszłości jeśli mówimy o
rozkładach jazdy, programach (The bus to London leaves at 10 tomorrow).

Forma twierdząca: W 3 os.lp dodajemy końcówkę –s lub –es (jeśli czasownik kończy się na
s,ss,sh,ch,x,o). Jeśli czasownik kończy się na -y poprzedzone spółgłoską, zmieniamy - y na -i
oraz dodajemy –es (fly-flies, cry-cries).
I walk to school every day.
You walk to school every day.
He walks to school every day.
She walks to school every day.
It walks to school every day.
We walk to school every day.
You walk to school every day.
They walk to school every day.

11

Forma pytająca: W pytaniach potrzebujemy czasownika posiłkowego do I does – czasownik
pozostaje w formie bezokolicznika – bez końcówki –s!
Do I walk to school every day?
Do you walk to school every day?
Does he walk to school every day?
Does she walk to school every day?
Does it walk to school every day?
Do we walk to school every day?
Do you walk to school every day?
Do they walk to school every day?

W krótkich odpowiedziach również używamy czasowników posiłkowych:
Do you like tea? Yes, I do/No, I don‟t
Does he swim on Mondays? Yes, he does/No, he doesn‟t

Forma przecząca: W przeczeniach potrzebujemy czasownika posiłkowego do I does +not –
czasownik pozostaje w formie bezokolicznika – bez końcówki –s!
I do not walk to school every day.
You do not walk to school every day.
He does not walk to school every day.
She does not walk to school every day.
It does not walk to school every day.
We do not walk to school every day.
You do not walk to school every day.
They do not walk to school every day.

Przysłówki częstotliwości - wskazują jak często dana czynność się odbywa.
Always - zawsze
Usually

- zwykle

Often/frequently - często
Sometimes - czasami
Rarely/seldom - rzadko
Never - nigdy

Powyższe przysłówki występują przed czasownikiem w zdaniu twierdzącym i pytającym
(I often cook, Do you often lose things?), po czasowniku posiłkowym don‟t/doesn‟t w
przeczeniu (He doesn‟t usually get up late)
Wyjątkiem jest czasownik być – występuje on przed przysłówkiem częstotliwości (I am
always sleepy)

W pytaniach najczęściej pojawia się przysłówek often – How often do you drink milk? Jak
często pijesz mleko?

12. Czas Present Continuous – teraźniejszy ciągły

Używamy go gdy mówimy o czynnościach odbywających się w chwili mówienia, teraz (I am
learning now), czynnościach tymczasowych, które dzieją się obecnie przez pewien czas (This
week I am going to school by bus). W odniesieniu do przyszłości używamy tego czasu gdy
mówimy o osobistych planach, które na pewno będą zrealizowane (On Saturday I‟m going to
the party). Forma tego czasu składa się z czasownika to be oraz czasownika z końcówką –ing.

12

Jeśli czasownik kończy się na –e, usuwamy tą samogłoskę przed dodaniem –ing (write –
writing). Czasem podwajamy spółgłoskę przed dodaniem –ing (szczególnie przy spółgłoskach
m,n,p,b,l,t w jednosylabowych czasownikach swim-swimming, skip-skipping, hit-hitting).
Jeśli czasownik kończy się na –ie, zamieniamy –ie na –y oraz dodajemy ing (lie – lying, die –
dying).

Forma twierdząca:
I am writing a letter. ( now )
You are writing a letter.
He is writing a letter.
She is writing a letter.
It is writing a letter.
We are writing a letter.
You are writing a letter.
They are writing a letter.

Forma pytająca: zamieniamy miejscami podmiot I czasownik to be.
Am I writing a letter? ( now )
Are you writing a letter?
Is he writing a letter?
Is she writing a letter?
Is it writing a letter?
Are we writing a letter?
Are you writing a letter?
Are they writing a letter?

Forma przecząca:
I am not writing a letter. ( now )
You are not writing a letter.
He is not writing a letter.
She is not writing a letter.
It is not writing a letter.
We are not writing a letter.
You are not writing a letter.
They are not writing a letter.

Uwaga - po czasownikach : like, love, hate, don‟t like, don‟t mind używamy tylko form -
ing czasowników( gerund ) mimo iż nie jest to czas Present Continuous.
I like running.
She doesn‟t like cooking.
They love swimming.
He hates drinking milk.
We don‟t like playing chess.
I don‟t mind washing up.

13

13. CZAS PAST SIMPLE – przeszły prosty

Czasu Past Simple używamy gdy mówimy o zakończonych czynnościach, które miały
miejsce w określonym momencie w przeszłości (Yesterday I went to the park). Typowe
określenia tego czasu to: yesterday - wczoraj, ago (temu) two days ago, last (zeszły) last
week. Możemy też podać konkretną datę np. in 1989 lub opisać moment w przeszłości np.
when I was at school.

Czasownik to be odmienia się inaczej niż pozostałe czasowniki i nie potrzebuje czasownika
posiłkowego did przy tworzeniu pytań i przeczeń.

Formy przeszłe czasownika “ to be “ – być ( was, were)
Forma twierdząca:
I was at the cinema yesterday.
You were……………………
He was…………………………
She was………………………
It was…………………………
We were………………………
You were……………………
They were…………………

Forma pytająca: pytania budujemy przez inwersję, czyli zamianę kolejności podmiotu i
orzeczenia.
Was I at the cinema yesterday?
Were you…………………….?
Was he ………………………?
Was she………………………?
Was it…………………………?
Were we………………………?
Were you……………………?
Were they…………………?

Forma przecząca (forma skrócona wasn’t i weren’t)
I was not at the cinema yesterday.
You were not…………………
He was not………………………
She was not……………………
It was not………………………
We were not………………………
You were not……………………
They were not…………………

Podobnie jak „to be‟ czasownik „could‟ nie potrzebuje czasownika posiłkowego „did‟ w
pytaniach i przeczeniach.
I could swim – umiałam pływać.
Could you swim? Czy umiałeś pływać?
I couldn‟t swim. Nie umiałem pływać.

14

Pozostałe czasowniki w czasie przeszłym należą do czasowników regularnych lub
nieregularnych.

Czasowniki regularne tworzy się dodając do formy podstawowej czasownika końcówkę – ed .
walked, played, stayed, landed, washed,

Czasowniki nieregularne wymagają nauczenia się na pamięć, oto kilka z nich:
Forma podstawowa

Simple Past

Znaczenie

be – am, is, are

was , were

Być

break

broke

Łamać, tłuc

bring

brought

Przynosić

build

built

Budować

buy

bought

Kupować

come

came

Przybywać

cost

cost

Kosztować

do

did

Robić

drink

drank

Pić

drive

drove

Prowadzić pojazd

eat

ate

Jeść

find

found

Znaleźć

get

got

Dostać,stać się

give

gave

Dawać

go

went

Iść, jechać

have

had

Mieć

know

knew

Wiedzieć

make

made

Robić, produkować

read

read

Czytać

see

saw

Widzieć

sing

sang

Śpiewać

swim

swam

Pływać

take

took

Zabierać

win

won

Wygrać, zdobyć

write

wrote

Pisać

Czasowniki nieregularne posiadają również trzecią formę tzw. past participle, której
używamy w czasie Present Perfect. Np. czasownik be ma trzecią formę been.

Forma twierdząca – niezależnie od rodzaju czasownika, forma jest taka sama we wszystkich
osobach:
I cooked dinner and went to the cinema yesterday.
You cooked dinner and went to the cinema yesterday.
He cooked dinner and went to the cinema yesterday.
She cooked dinner yesterday.
It cooked dinner yesterday.

We cooked dinner and went to the cinema yesterday.
You cooked dinner yesterday.
They cooked dinner yesterday.

15

Forma pytająca – w pytaniach używamy czasownika posiłkowego did i czasownika w
bezokoliczniku bez końcówek! Obok podane są przykłady krótkich odpowiedzi.
Did I cook dinner yesterday? Yes, I did/No, I didn‟t
Did you swim yesterday?

Did he sing yesterday?
Did she play tennis yesterday? Yes, she did/No, she didn‟t
Did it sleep yesterday?
Did we dance yesterday?

Did you eat burgers yesterday?
Did they drink tea yesterday?

Yes, they did/ No, they didn‟t

Forma przecząca – w przeczeniach również używamy czasownika posiłkowego did plus
cząstka not – didn’t oraz czasownika w bezokoliczniku bez końcówek!
I didn‟t cook dinner yesterday.
You didn‟t watch TV yesterday.
He/She/it didn‟t dance yesterday.
We/You/They didn‟t cook dinner yesterday.

14. Czas PAST CONTINUOUS – przeszły ciągły

Forma twierdząca – czasownik was/were + czasownik z końcówką -ing
I was sleeping
You were sleeping
He was sleeping
She was sleeping
It was sleeping
We/you/they were sleeping

Forma przecząca – czasownik was not/were not + czasownik z końcówką –ing
I wasn‟t reading
You weren‟t reading
She/he/it wasn‟t reading
We/you/they weren‟t reading

Forma pytająca – czasownik was/were + osoba + czasownik z końcówką –ing. Obok
przykłady krótkich odpowiedzi.
Was I dancing?

Yes, I was/No, I wasn‟t

Were you dancing?
Was she/he/it dancing?

Yes, she was/No, she wasn‟t

Were we/you/they dancing? Yes, they were/No, they weren‟t

Czasu Past Continuous używamy do mówienia o wydarzeniach trwających w określonym
momencie w przeszłości.

Yesterday at 8 p.m. I was eating supper. Wczoraj o 8 wieczorem jadłam kolację.

They were playing tennis at 7.30 yesterday morning. Grali w tenisa o 7.30 wczoraj rano.

Bardzo często do opisu kiedy dana czynność trwała, używamy drugiego zdania w Past
Simple. W takim przypadku bardzo pomocne są słowa: when (kiedy) oraz while (podczas
gdy).

16

I was watching TV when the telephone rang.

Oglądałem telewizję, kiedy zadzwonił
telefon.

Jane was reading when suddenly someone knocked
at the door.

Jane czytała, kiedy nagle ktoś zapukał
do drzwi.

Możemy także wyrazić dwie czynności, które trwały jednocześnie:

They were talking loudly while Mary was
trying to listen to the news on the radio.

Oni rozmawiali głośno kiedy Mary próbowała
posłuchać wiadomości w radio.

She was still baking a cake when the guests
arrived.

Ona wciąż piekła ciasto, kiedy goście
przyjechali.

He was trying to open the window when he
saw Jane.

On próbował otworzyć okno, kiedy zobaczył
Jane.

Czasu tego używamy również przy czynnościach, które w sposób ciągły wypełniały jakiś
okres w przeszłości:

I was learning all Sunday.

Uczyłam się całą niedzielę.

They were climbing all day to the top. Przez cały dzień wspinali się na szczyt.

15. Czas Present Perfect – teraźniejszy dokonany

Forma twierdząca – have/has + czasownik w trzeciej formie (czasownik regularny z
końcówką –ed, czasownik nieregularny – forma past participle)
I have eaten breakfast.
You have eaten breakfast.
She/he/it has eaten breakfast.
We/you/they have eaten breakfast.

Forma przecząca – have not/has not + czasownik w trzeciej formie.
I haven‟t cleaned the room yet.
You haven‟t cleaned the room yet.
She/he/It hasn‟t cleaned the room yet.
We/you/they haven‟t cleaned the room yet.

Forma pytająca – have/has + osoba + czasownik w trzeciej formie. Obok przykłady krótkich
odpowiedzi.
Have I seen Mary?
Have you seen Mary? Yes, I have/ No, I haven‟t.
Has she/he/it seen Mary? Yes, he has/No, he hasn‟t.
Have we/you/they seen Mary? Yes, we have/No, we haven‟t.

17

Czasu Present Perfect używamy do opisania przeszłej czynności (nie podając, kiedy była ona
wykonana) która ma wpływ na teraźniejszość - i najważniejszy właśnie jest ten związek z
teraźniejszością. Czyli ważna jest przyczyna i jej skutek - natomiast nie jest istotne, kiedy
dana czynność została (lub nie) wykonana.

I've broken my leg.

Złamałem nogę.
(nie jest ważne kiedy - ważny jest skutek - złamana noga)

She's never been to Poland.

Ona nigdy nie była w Polsce. (nie wie jak tu jest)

They've bought a flat.

Kupili mieszkanie.
(nieistotne kiedy - mają nowe mieszkanie)

You haven't written the letter yet. Nie napisałeś jeszcze tego listu.

What have you done?!

Coś ty zrobił?!

Czas Present Perfect opisuje również stan, który trwa do chwili obecnej (ale który może się
zmienić w przyszłości).

I've lived in Moscow for six
years.

Mieszkam w Moskwie od sześciu lat. (ale mogę się
wyprowadzić w przyszłym roku)

She hasn't done her task yet.

Ona nie wykonała jeszcze swojego zadania. (zrobi je za
godzinę)

Have you ever been to Italy?
No, I haven't.

Byłeś kiedykolwiek we Włoszech? Nie, nie byłem. (ale
mogę jeszcze pojechać)

Dwa słowa, które są często używane w tym czasie to: for i since – obydwa znaczą „od‟.

Peter has lived in London for five years. Piotr mieszka w Londynie od 5 lat.

Peter has lived in London since 1998.

Piotr mieszka w Londynie od roku 1998

For używamy kiedy podajemy przedział czasu, a since - kiedy podajemy moment
rozpoczęcia czynności, konkretną datę.

I haven't seen him since May.

Nie widziałem się z nim od maja. (podajemy konkretny
moment)

We've stayed here for two
weeks.

Jesteśmy tutaj od dwóch tygodni. (przedział czasu)

I have been here for a year
already.

Jestem tutaj już od roku.

Inne słowa, które są typowe dla tego czasu to:
Yet – jeszcze, jeszcze nie ( I haven‟t done my homework yet. – Jeszcze nie zrobiłem pracy
domowej.)
Already – już (I have already seen that film. – Już widziałam ten film.)
Just – właśnie (She has just finished her dinner – ona właśnie skończyła jeść obiad)
Ever – kiedykolwiek (Have you ever visited a museum? Czy kiedykolwiek byłaś w
muzeum?)

18

Istnieje również odmiana ciągła czasu Present Perfect czyli Present Perfect Continuous.
Używamy jej gdy chcemy podkreślić czas trwania danej czynności, która się jeszcze nie
skończyła, np. She has been waiting for the bus for an hour – ona czeka na autobus od
godziny.

16. Czas Future Simple – przyszły prosty

Forma twierdząca – czasownik will + bezokolicznik – we wszystkich osobach występuje ta
sama forma will, którą możemy skrócić do ‘ll.
I will go to the cinema.
You will go to the cinema.
She/he/it will go to the cinema.
We/you/they will go to the cinema.

Forma przecząca – czasownik will not + bezokolicznik, will not skraca się do formy won’t
I won‟t see Tomek tomorrow.
You won‟t see him tomorrow.
He/She/It won‟t see Tomek tomorrow.
We/you/they won‟t see Tomek tomorrow.

Forma pytająca – czasownik will + osoba + bezokolicznik. Obok przykłady krótkich
odpowiedzi.
Will I visit you next week?
Will you visit us next week? Yes, I will/No, I won‟t.
Will she/he/it visit us next week? Yes, she will/No, she won‟t.
Will we/you/they have lunch next Saturday? Yes, they will/No, they won‟t.

Czasu Future Simple użyjemy:

- jeśli podejmujemy decyzję:

I'll call you tomorrow.

Zadzwonię do ciebie jutro.

I think I won't go to the cinema. Myślę, że nie pójdę do kina.

- gdy przewidujemy przyszłość na podstawie naszej wiedzy, doświadczenia lub intuicji,
używamy wówczas wyrażeń I think, I hope, I‟m sure:

I think he will pass the exam. Sądzę, że on zda egzamin.

I‟m sure it will be a sunny day tomorrow. Jestem pewna, że jutro będzie

słoneczny dzień.

- oferując pomoc, prosząc o pomoc, prosząc uprzejmie o coś, obiecując coś:

Will you please post this letter? Mógłbyś, proszę, wysłać ten list?

Will you check it for me please? Sprawdzisz to dla mnie, proszę?

I promise I will call you soon. Obiecuję, że wkrótce zadzwonię do ciebie.

19

17. Konstrukcja be going to.

Forma twierdząca – czasownik be: am/is/are + going to + bezokolicznik
I am going to learn French.
You are going to learn French.
He/She/It is going to learn French.
We/You/They are going to learn French.

Forma przecząca – am not/are not/is not + going to + bezokolicznik
I am not going to buy a car.
You aren‟t going to buy a car.
He/She/It isn‟t going to buy a car.
We/You/They aren‟t going to buy a car.

Forma pytająca – am/is/are + osoba + going to + bezokolicznik. Obok przykłady krótkich
odpowiedzi.
Am I going to have a party? Yes, I am/No, I‟m not
Are you going to have a party?
Is she/he/it going to have a party? Yes, he is/No, he isn‟t
Are we/you/they going to have a party? Yes, they are/No, they aren‟t

Konstrukcji be going to używamy, gdy chcemy powiedzieć, że coś zrobimy i jest to już
przemyślana decyzja, a nawet podjęliśmy w tym kierunku jakieś kroki.

I am going to start learning
French.

Zamierzam się zacząć uczyć francuskiego. (i dlatego szukam
kursu)

She is going to apply for this
job.

Ona zamierza starać się o te pracę. (dlatego pisze CV)

Konstrukcji tej używamy również, gdy mówimy co się wkrótce stanie na podstawie
widocznych przesłanek:

Look at these dark clouds. It‟s going to rain. Spójrz na te ciemne chmury. Będzie padać.

Where are you going with this bucket of water? I‟m going to wash my car. Gdzie idziesz z
tym wiadrem wody? Umyję samochód.

RÓŻNICE:
Present Continuous a konstrukcja 'be going to'

I'm buying a new computer
tomorrow.

Jutro kupuję komputer.
(właściwie to już tylko jadę go odebrać)

I'm going to buy a new computer
tomorrow.

Zamierzam kupić jutro komputer.
(ale jeśli żaden mi nie będzie odpowiadał, to poczekam do
następnego tygodnia)

'will' a konstrukcja 'be going to'

20

I will go to the
Himalayas.

Pojadę w Himalaje.
(podjęłam taką decyzję, ale różnie może być)

I'm going to go to the
Himalayas.

Zamierzam pojechać w Himalaje.
(nawet jeśli jeszcze nic nie zaczęłam robić w tym kierunku, to raczej
jest szansa na zrealizowanie tego)

18. Stopniowanie przymiotników

Krótkie przymiotniki (jedno i niektóre dwusylabowe) stopniujemy poprzez dodanie
końcówki –er w stopniu wyższym i –est w stopniu najwyższym (przed przymiotnikiem w
stopniu najwyższym zawsze piszemy „the‟). W przymiotnikach jednosylabowych
zakończonych pojedynczą spółgłoską następującą po krótkiej samogłosce, podwajamy
spółgłoskę i dodajemy -er lub -est. big - bigger - the biggest
W przymiotnikach dwusylabowych zakończonych na -ly lub -y, zamieniamy -y na -i oraz
dodajemy końcówkę -er / -est. friendly - friendier - the friendliest

Small – smaller – the smallest

mały, mniejszy, najmniejszy

Pretty – prettier – the prettiest

ładny, ładniejszy, najładniejszy

Young – younger – the youngest

młody, młodszy, najmłodszy

Dłuższe przymiotniki (dwu-, trzysylabowe i dłuższe) stopniujemy poprzez dodanie osobnego
słowa more w stopniu wyższym i the most w stopniu najwyższym. Nie zmieniamy samego
przymiotnika.
Interesting – more interesting – the most interesting

interesujący, bardziej interesujący,

najbardziej interesujący
Beautiful – more beautiful – the most beautiful

piękny, piękniejszy, najpiękniejszy

Expensive – more expensive – the most expensive drogi, droższy, najdroższy

Istnieją również wyjątki od reguły takie jak:
Good – better – the best

dobry, lepszy, najlepszy

Bad – worse – the worst

zły, gorszy, najgorszy

Stopnia wyższego przymiotnika używamy do porównania dwóch osób, zwierząt lub rzeczy.
Używamy wówczas słowa than – niż.
I am taller than Kasia. Jestem wyższa niż Kasia.
Elephants are heavier than giraffes. Słonie są cięższe niż żyrafy.
This table is nicer than that desk. Ten stół jest ładniejszy niż to biurko.

Przymiotników w stopniu najwyższym używamy do porównania większej liczby rzeczy lub
ludzi pod względem jakieś cechy:
She is the most intelligent person in her class. Ona jest najbardziej inteligentną osobą w
klasie.
He‟s the best player of all. On jest najlepszym graczem ze wszystkich.




19. Przysłówki

21

Przysłówki określają czasownik. Gdy określają częstotliwość (always, usually, often,
sometimes, never) występują przed czasownikiem ale po czasowniku „to be‟ i „can‟.

I usually cycle to school. Zwykle jeżdżę rowerem do szkoły.
I am never late for school. Nigdy nie spóźniam się do szkoły.
I can sometimes play computer games. Mogę czasami pograć w gry komputerowe.

Pozostałe przysłówki stawiamy na ogół na początku lub na końcu zdania.
The turtle moves slowly. Żółw porusza się wolno.
I sing well. Śpiewam dobrze.
Fortunately, there is no test tomorrow. Na szczęście nie ma jutro klasówki.

Większość przysłówków rozpoznajemy po końcówce –ly. Możemy dodać ją do większości
przymiotników. Jeśli kończą się one na –y, zmieniamy –y na –i i dodajemy –ly.
Slow – slowly wolny - wolno
Happy – happily

szczęśliwy - szczęśliwie

Quiet – quietly cichy - cicho
Careful – carefully ostrożny - ostrożnie

Jak zawsze istnieją wyjątki od reguły:
Good – well

dobry - dobrze

Fast – fast

szybki - szybko

Early – early wczesny - wcześnie
Late – late

późny - późno

Hard – hard

ciężki - ciężko

20. Przyimki

Przyimki miejsca – określają gdzie się coś znajduje. Kilka z nich to:

on – na

in, at – w behind – za under – pod

next to – obok

in front of – z przodu

opposite – naprzeciwko on top of – na górze

between – pomiędzy (dwiema rzeczami) among – pomiędzy (wieloma rzeczami)
above – ponad

below – poniżej

On, in, at są podobne w użyciu dlatego też należy zapamiętywać całe frazy z tymi
przyimkami. Oto niektóre z nich:
On the page – na stronie
In the photo – na zdjęciu
At the end of – na końcu
On the beach – na plaży
In hospital – w szpitalu
At home – w domu





Przyimki określające ruch
across (the river) – przez (rzekę)

along – wzdłuż over (the wall) – nad (murem)

22

up – w górę

down – w dół off – z

into – do środka out of – ze środka

through (the tunnel) – przez tunel round – dookoła towards – w kierunku
away from – od

Przyimki czasu – at, on, in

Przyimka on używamy z dniami tygodnia (on Monday), z datami (on February 14

th

).

Przyimka in używamy z miesiącami (in May), porami roku (in winter), latami i wiekami (in
1999, in the 18th century), wyrażeniami rano, wieczorem, po południu (in the morning, in the
afternoon, in the evening), wyrażeniami in the future, in the past.
Przyimka at używamy z wyrażeniami w nocy, w południe, o północy (at night, at midnight, at
noon), w weekend (at the weekend), obecnie (at present, at the moment), na końcu, na
początku (at the end, at the beginning), ze świętami (at Christmas, at Easter).