Mercor - bezpieczeństwo pożarowe budynków
ContentInit()
Wymagania ogólne
Wymagania ewakuacyjne dla
pomieszczeń
Wyjścia ewakuacyjne
Poziome drogi
ewakuacyjne
Pionowe drogi
ewakuacyjne
Dojścia ewakuacyjne
Zabezpieczenie przed zadymieniem
dróg ewakuacyjnych
Wymagania
ewakuacyjne dla pomieszczeń
Wyjścia z pomieszczeń na drogi ewakuacyjne powinny być zamykane
drzwiami.
Długość przejścia ewakuacyjnego Odległość od
najdalszego miejsca w pomieszczeniu, w którym może przebywać człowiek do
wyjścia ewakuacyjnego na drogę ewakuacyjną lub do innej strefy pożarowej albo
na zewnątrz budynku nie powinna przekraczać 40 m.(rys. 27b)
Rysunek 27b. Przejście ewakuacyjne - budynki ZL II
Jeżeli wysokość pomieszczenia przekracza 5 m, to
długość przejścia ewakuacyjnego może być powiększona o 25%, tj. do 50 m. W
przypadku zastosowania stałych urządzeń gaśniczych wodnych długość przejścia
ewakuacyjnego może być zwiększona o 50%, tj. do 60 m, analogicznie - w
przypadku zastosowania samoczynnych urządzeń oddymiających uruchamianych za
pomocą systemu wykrywania dymu.
Wszystkie wymienione powiększenia podlegają sumowaniu, co oznacza że
jednoczesne zastosowanie wymienionych urządzeń w pomieszczeniu o wysokości
ponad 5 m pozwala na zwiększenie długości przejścia o 125%, tj. do 90 m (40 +
20 + 20 + 10 m).
Przejście ewakuacyjne nie powinno prowadzić łącznie przez więcej niż trzy
pomieszczenia. Długość przejścia ewakuacyjnego określa się wówczas jako sumę
przejść w poszczególnych pomieszczeniach. W takim wypadku wymagania w
zakresie klasy odporności ogniowej nie dotyczą ścianek działowych
oddzielających od siebie te pomieszczenia.
Szerokość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt
ludzi należy obliczać według ogólnych
zasad, proporcjonalnie do liczby osób, do których ewakuacji ono służy. W
przypadku pomieszczeń przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 200
osób dorosłych lub 100 dzieci, w których miejsca do siedzenia są ustawione w
rzędach, obowiązują jednak dodatkowe wymagania. (rysunek 50)
Rysunek 49. Zagospodarowanie widowni dla
ponad 200 osób dorosłych lub 100 dzieci
szerokość przejść pomiędzy rzędami siedzeń nie może być mniejsza niż
0,45 m, przy czym odległość tę należy ustalać, biorąc pod uwagę odstęp
między stałymi elementami siedzeń,
liczba siedzeń w rzędzie nie powinna być większa niż 16 pomiędzy
przejściami oraz 8 w rzędzie przyściennym, przy czym dopuszcza się
zwiększenie liczby miejsc w rzędach odpowiednio do 40 i 20 pod warunkiem
zwiększenia odstępu między rzędami siedzeń o 1 cm na każde dodatkowe
siedzenie odpowiednio powyżej 16 lub 8,
szerokość przejść komunikacyjnych nie może być mniejsza niż 1,2 m przy
liczbie osób do 150, a przy większej ich liczbie szerokość tę należy
zwiększyć proporcjonalnie o 0,6 m na 100 osób;
rzędy siedzeń lub ławek muszą być trwale umocowane do podłogi albo
siedzenia sztywno łączone ze sobą w rzędy oraz między rzędami,
fotele i inne siedzenia powinny być trudno zapalne odpowiadające
wymaganiom Polskiej Normy dotyczącej oceny
zapalności mebli tapicerowanych oraz niewydzielające produktów rozkładu
i spalania, określonych jako bardzo toksyczne, zgodnie z Polską Normą
dotyczącą badań
wydzielania produktów toksycznych.
Wyjścia
ewakuacyjne
Każde pomieszczenie w strefie pożarowej ZL II, przeznaczone do
jednoczesnego przebywania w nim ponad 30 osób lub o powierzchni ponad 300 m2, powinno mieć co najmniej dwa wyjścia
ewakuacyjne oddalone od siebie o co najmniej 5 m.
Łączną szerokość drzwi w świetle, stanowiących wyjścia ewakuacyjne z
pomieszczenia, należy obliczać według zasad
ogólnych, proporcjonalnie do liczby osób mogących w nim równocześnie
przebywać.
Wysokość drzwi, stanowiących wyjście ewakuacyjne lub zabudowanych na
drodze ewakuacyjnej, powinna wynosić co najmniej 2,0 m w świetle
ościeżnicy.
Drzwi
wieloskrzydłowe
Drzwi
wahadłowe
Drzwi obrotowe i podnoszone - zabrania się stosowania takich drzwi do
ewakuacji
Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne powinny otwierać się na zewnątrz
pomieszczenia, przeznaczonego dla ponad 6 osób o ograniczonej zdolności
poruszania się. Również drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z budynku
przeznaczonego dla więcej niż 50 osób powinny otwierać się na zewnątrz, przy
czym wymaganie to nie dotyczy budynku wpisanego do rejestru zabytków.
W wyjściu ewakuacyjnym z pomieszczenia lub budynku, jak i na drodze
ewakuacyjnej, mogą być stosowane drzwi rozsuwane spełniające odpowiednie
wymagania.
Bramy
i ściany przesuwane na drogach ewakuacyjnych
Drzwi,
bramy i inne zamknięcia otworów o wymaganej klasie odporności ogniowej lub
dymoszczelności
Urządzenia
przeciwpaniczne
Poziome drogi
ewakuacyjne
Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych powinna mieć klasę odporności
ogniowej wymaganą dla ścian wewnętrznych, tj. nie mniejszą niż EI 30.
(rys. 34..)
Rysunek 34. Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych w budynkach ZL II
W ścianach zewnętrznych budynków, przy których znajduje się galeria,
będąca jedyną drogą ewakuacyjną, dopuszcza się umieszczenie naświetli powyżej
2 m od posadzki tej galerii. (rys. 35)
Rysunek 35. Drogi ewakuacyjne przebiegające
wzdłuż galerii
Szerokość
poziomych dróg ewakuacyjnych
Wysokość
drogi ewakuacyjnej
Korytarze
dłuższe niż 50 m, stanowiące drogi ewakuacyjne
Pochylnie
i stopnie na drogach ewakuacyjnych
Pionowe drogi
ewakuacyjne
Graniczne wymiary schodów - schody stałe powinny posiadać graniczne
wymiary określone w tabeli nr 3. (rys. 38c, e,
f)
Rysunek 38. Graniczne wymiary schodów
stałych w budynkach
c) Schody do piwnic, pomieszczeń technicznych i poddaszy nieużytkowych w budynkach
e) Schody w przedszkolach i żłobkach
f) Schody w budynkach opieki zdrowotnej
Tabela 3. Graniczne wymiary schodów stałych
Przeznaczenie budynków
Minimalna szerokość użytkowa
(m)
Maksymalna wysokość stopni
(m)
Biegu
Spocznika
1
2
3
4
Przedszkola i żłobki
1,2
1,3
0,15
Budynki opieki zdrowotnej*)
1,4
1,5
0,15
W budynkach schody do piwnic, pomieszczeń
technicznych i poddaszy nieużytkowych
0,8
0,8
0,2
Oznaczenia w tabeli:
*) W przypadku tych budynków szerokość użytkową
biegu schodowego i spocznika należy przyjmować z uwzględnieniem
poniższych wymagań.
Szerokość użytkową schodów stałych mierzy się między wewnętrznymi
krawędziami poręczy, a w przypadku balustrady jednostronnej - między
wykończoną powierzchnią ściany a wewnętrzną krawędzią poręczy tej balustrady.
Szerokości te nie mogą być ograniczane przez zainstalowane urządzenia oraz
elementy budynku.
Obudowa klatki schodowej - w budynkach niskich zawierających strefę
pożarową ZL II, należy stosować klatki schodowe obudowane i zamykane
drzwiami. Ściany wewnętrzne i stropy stanowiące obudowę klatki schodowej
powinny mieć klasę odporności ogniowej określoną, jak dla stropów budynku.
Wymaganie to nie dotyczy schodów prowadzących na antresolę w pomieszczeniu, w
którym się ona znajduje, jeżeli antresola ta jest przeznaczona do użytku nie
więcej niż 10 osób. Ponadto nie dotyczy pionowych dróg komunikacji ogólnej
przebiegających wyłącznie w obrębie jednej strefy pożarowej, z wyjątkiem tych
klatek
schodowych, do których wyjście uważane jest za równorzędne wyjściu do innej
strefy pożarowej, i o których mowa w ż256 ust. 2 "warunków technicznych".
W takim przypadku jednak obudowa pionowych dróg przebiegających wyłącznie w
obrębie jednej strefy pożarowej powinna mieć klasę odporności ogniowej
określoną co najmniej jak dla ścian wewnętrznych budynku.
Tabela 4. Klasa odporności ogniowej elementów
stanowiących obudowę klatki schodowej
Klasa odporności pożarowej budynku
Klasa odporności ogniowej ścian i stropów,
stanowiących obudowę klatki schodowej
1
2
"A"
REI 120 / EI 601) (R 2402))
"B"
REI 60 / EI 301) (R 1202))
"C"
REI 60 / EI 151) (R 602))
"D"
REI 30 / brak wymagań1) (R 302))
"E"
(-)
Oznaczenia w tabeli:
1) Klasa odporności ogniowej elementów obudowy
klatki schodowej przebiegającej wyłącznie w obrębie jednej strefy
pożarowej, do której wyjście nie jest uznawane za wyjście do innej strefy
pożarowej.
2) Dodatkowe wymaganie w zakresie klasy
odporności ogniowej (R) dla elementów obudowy klatki schodowej, które są
częścią głównej konstrukcji nośnej.
Odległość
między ścianą zewnętrzną, stanowiącą obudowę klatki schodowej, a inną ścianą
zewnętrzną tego samego lub innego budynku
Klasa
odporności ogniowej biegów i spoczników
Piwnice powinny być oddzielone od pozostałej części budynku stropami i
ścianami o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 60 i zamknięte drzwiami
o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30. Jeżeli drzwi do piwnic
znajdują się poniżej poziomu terenu, schody prowadzące z tego poziomu powinny
być zabezpieczone w sposób uniemożliwiający omyłkowe zejście ludzi do piwnic
w przypadku ewakuacji (np. ruchomą barierą).
Wyjście z klatki schodowej na strych lub poddasze powinno być zamykane
drzwiami lub klapą wyjściową o klasie odporności ogniowej co najmniej EI
30.
Schody zabiegowe i wachlarzowe
Dojścia
ewakuacyjne
Dopuszczalna długość dojść
ewakuacyjnych w strefach pożarowych ZL II wynosi:
przy jednym dojściu - 10 m,
przy co najmniej 2 dojściach - 40 m, dla dojścia najkrótszego; drugie
dojście powinno mieć długość nie większą niż podwojona dopuszczalna długość
dojścia najkrótszego; oba dojścia na żadnym odcinku nie mogą się pokrywać
ani krzyżować.
(rys. 44a)
Rysunek 43a. Dojścia ewakuacyjne
Powiększenia
długości dojść ewakuacyjnych
Zabezpieczenie przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych
Korytarze
dłuższe niż 50 m, stanowiące drogi ewakuacyjne
Przekryty
dziedziniec wewnętrzny (rysunek 47b)
Rysunek 46b. Zabezpieczenie drogi
ewakuacyjnej przed zadymieniem (atrium).
Klatki
schodowe
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Sensacyjna porażka naukowców Onet pl Wiadomości 05 03 2010ScanLog2012 05 03ZL2 01 03Log2012 05 03wyklad 05 03 2011Cwiczenia 05 03 2011kalendarium 05 03EdW 05 03tabela 135 z dnia 05 03 2009OST D 05 03 05 Nawierzchnia z betonu asfaltowegoPM3 05 03TI 03 05 03 B pl(1)ZL4 05 03więcej podobnych podstron