Prawidło 2
Opakowanie
Opakowania powinny być odpowiednie, aby zmniejszyć do minimum zagrożenie środowiska
morskiego, mając na uwadze specyfikę zawartości opakowania.
Prawidło 3
Oznakowanie i nalepki
(1) Opakowania zawierające substancje szkodliwe powinny być trwale oznakowane prawidłową
nazwą techniczną (nie należy używać nazw handlowych) oraz oznaczone trwałym znakiem lub
nalepką, wskazującymi, że zawartość jest substancją zanieczyszczającą morze. Identyfikacja
taka może być uzupełniona, jeśli to możliwe, innymi środkami, na przykład przez użycie
odpowiedniego numeru Organizacji Narodów Zjednoczonych (ozn. UN No.).
(2) Sposób oznakowania poprawną nazwą techniczną oraz zamocowanie nalepek na opakowaniach
zawierających substancję szkodliwą powinny być takie, by informacja tam podana była czytelna
jeszcze po upływie 3 miesięcy od zatopienia ładunku w morzu. W doborze odpowiedniego
oznakowania i nalepki identyfikującej należy uwzględnić trwałość użytych materiałów
i trwałość powierzchni opakowania.
(3) Pakunki zawierające małe ilości substancji szkodliwej mogą być zwolnione z obowiązku
oznakowania.
Prawidło 4
Dokumenty
(1) We wszystkich dokumentach odnoszących się do przewozu morzem substancji szkodliwych
posiadających nazwy, należy używać właściwych nazw technicznych tych substancji (nie
należy używać nazw handlowych) i substancje te winny ponadto mieć przy nazwie dodatkowe
słowa:  MARINE POLLUTANT ( zanieczyszcza morze ).
(2) Dokumenty przewozu, wystawione przez załadowcę, powinny zawierać podpisany certyfikat lub
deklarację, że wysyłany towar jest odpowiednio opakowany, oznakowany i posiada nalepki
oraz, że znajduje się we właściwym stanie do przewozu, stwarzając minimalne zagrożenie dla
środowiska morskiego.
(3) Każdy statek przewożący substancje szkodliwe powinien mieć specjalny wykaz lub manifest,
wyszczególniający szkodliwe substancje znajdujące się na statku i ich rozmieszczenie. Zamiast
takiego specjalnego wykazu lub
manifestu może być zastosowany szczegółowy plan rozmieszczenia na statku wszystkich
substancji szkodliwych. Kopie tych dokumentów powinny być przechowywane u armatora lub
jego przedstawiciela aż do czasu wyładunku. Jedna z kopii powinna być udostępniona jeszcze
przed odejściem statku osobie lub organizacji wyznaczonej przez władze Państwa portu.
(4) W przypadku, gdy na statku znajduje się ważny specjalny wykaz lub manifest, czy też
szczegółowy plan rozmieszczenia, wymagany przy przewozie ładunków niebezpiecznych przez
Międzynarodową konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu 1974, wraz ze zmianami,
dokumenty wymagane przez niniejsze prawidło mogą być łączone z dokumentami dla
ładunków niebezpiecznych. Dokumenty tak łączone powinny jednak umożliwiać wyraz
ne
odróżnienie towarów niebezpiecznych od substancji szkodliwych objętych niniejszym
Załącznikiem.
Prawidło 5
Rozmieszczenie
Substancje szkodliwe powinny być odpowiednio rozmieszczone i zabezpieczone, aby zredukować do
minimum zagrożenie środowiska morskiego bez narażania bezpieczeństwa statku i znajdujących się
na nim ludzi.
Prawidło 6
Ograniczenia ilościowe
Niektóre szkodliwe substancje z przyczyn naukowych i technicznych nie powinny być dopuszczone
do przewozu lub ich ilość, która może być przewieziona na jednym statku, powinna być ograniczona.
Przy ograniczeniu ilości należy starannie rozważyć problem wielkości, konstrukcji i wyposażenia
statku jak również opakowanie i właściwości naturalne substancji.