11. Dylematy z tzw. końcem świata. Pożądliwość ciała i oczu, pycha życia.

!

Ludzie uważają, że gdyby byli bogatsi, ich życie wyglądałoby inaczej. Ograniczona

egzystencja przez niewystarczającą ilość środków materialnych.
!

Wątek pojawia się w baśniach. Ostrzeżenie - pojawia się niespodziewanie, może

rujnować, a nie budować.
!

W mitologii greckiej król Midas, który otrzymuje możliwość wyboru nagrody od

bogów - jego ręce mają zamieniać wszystko, czego dotknie, w złoto. Jego siła staje się
jego przekleństwem.
!

Za relacjami międzyludzkimi kryje się pieniądz, jesteśmy podmiotem pewnych

pakietów. Student - podmiot pakietu edukacyjnego.
!
!

Gdy chodzi o bogactwo, bardziej „życzliwy” jest Stary Testament. W Nowym

Testamencie się to raczej nie pojawia. Jest mniej „życzliwy” dla spraw świata doczesnego.
!

W ST dość trudno znaleźć odpowiedź na to, co dzieje się z człowiekiem po śmierci.

NT - życie wieczne po śmierci, życie doczesne jest tylko etapem, który ma prowadzić do
lepszego życia w Niebie.
!

Pierwsi Chrześcijanie wierzyli w szybki koniec świata i Sąd Ostateczny. Święty

Piotr mówi, że koniec wszystkich jest bliski. Pierwsi Chrześcijanie oczekiwali końca, starali
się „przyspieszyć” jego przyjście. Modlitewne zaangażowanie Chrześcijan. Każdą chwilą
swojego życia przypominamy sobie wątek końca świata. W związku z tym nie warto się do
tego świata przywiązywać i czynić go sobie bliskim. Nie ułatwiamy sobie życia, by nie było
nam żal się z nim żegnać.
!

Święty Jan mówi wprost: „Nie miłujcie świata, ani tego, co jest na świecie. Jeśli kto

miłuje świat, nie ma w nim Ojca. Wszystko, co jest na świecie: pożądliwość ciała,
pożądliwość oczu i pycha nie pochodzi od Ojca, lecz od Świata. Świat zaś przemija.”
!

Te trzy rzeczy sprawiają, że Świat i życie stają się nam bliskie. Pożądliwość ciała -

sfery związane z seksualnością, gastronomią (św. Franciszek dosypujący popiół do dania,
by mu nie smakowało). Poradniki małżeńskie - jak współżyć, by odczuwać jak najmniejszą
rozkosz (lol).
!

Pożądliwość oczu - sfera estetyczna. Zmieniający się stosunek świata

chrześcijańskiego do piękna. Jeśli świat będzie się nam podobał, nie będziemy chcieli        
z niego odejść. W świetle piękna dzieła sztuki, jego otoczenie również pięknieje. Kiedy
obcujemy z pięknem, uczymy się na nie reagować i poznawać je. Poprzez sztukę
otwierają się nam oczy na piękno i brzydotę - nauka poznania. Np. góry stały się dla nas
piękne, kiedy mogliśmy je porównać z brzydotą miast i doceniliśmy piękno natury.
!

Pycha życia - władza i bogactwo, przy czym z jednej strony władza nad ludźmi

(polityka) i władza nad światem (nauka). Nie było rozwoju nauk przyrodniczych, bo
przecież nie było takiej potrzeby. Bogactwo jako gromadzenie dóbr tego świata =
przywiązanie do świata.

!

Takie były podstawy wczesnego Chrześcijaństwa. W ST: pamiętaj o Panu Bogu

twoim, bo on udziela ci siły do zdobycia bogactwa. Bogacenie się nie jest naganne, nie
należy jednak zapominać o udziale Boga w naszym życiowym sukcesie.